--- φωτογραφiες εργων μπορειτε να βρειτε στο παρακατω link: πληροφοριες τυπου: ta δυο χωρια ευχαριστουν θερμα thn

Transcript

1 Eίμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι η πολιτιστική πλατφόρμα ΔΥΟ ΧΩΡΙΑ εγκαινιάζει την Παρασκευή, 8 Ιουλίου 2016 δύο νέες ατομικές εκθέσεις: Incognito, του Έλληνα ζωγράφου Ηλία Καφούρου, και Swapping paint του Αμερικανού ζωγράφου Taylor McKimens, καθώς και μία νέα ανάγνωση της ομαδικής έκθεσής honey; love; pheromones σε επιμέλεια της Ραλλούς Παναγιώτου. --- εγκαινια εκθεσεων: παρασκευη, 8 ιουλιου 2016, 20:00-00:00 διαρκεια εκθεσεων: ωρεσ λειτουργιασ: δευτερα-κυριακη, 11:00-14:00 & 18:30-02:00 φωτογραφiες εργων μπορειτε να βρειτε στο παρακατω link: πληροφοριες τυπου: ta δυο χωρια ευχαριστουν θερμα thn

2 Seeworthy, ink on archival paper, 119 x 99 cm, 2016 ηλιασ καφουροσ Incognito (8 Ιουλίου - 25 Ιουλίου, 2016) Μία κόλλα δύο συστατικών θα συγκολλήσει την ατομική έκθεση του Ηλία Καφούρου με τίτλο Incognito στα Δύο Χωριά. Ο πρώτος καταλύτης διερευνά τη ρευστότητα της Μάσκας ως κοινωνικό λιπαντικό που χειραγωγεί την αντίληψη. Τις διαφορετικές της λειτουργίες όπως διασυνδέονται μέσα από έναν κοινό γεωγραφικό χώρο, αυτόν της Μυκόνου, και προβάλλονται μέσα από τον ψηφιακό κόσμο παντού. Οι προσπάθειες διασήμων να αποφύγουν την προσοχή ή να την προκαλέσουν, τα επιτηδευμένα χαμόγελα επιχειρηματιών, οι καμουφλαρισμένοι παπαράτσι, οι πόζες, η υπερβολή, η ματαιότητα. Ο δεύτερος είναι μία φευγαλέα αίσθηση καλοκαιρινών διακοπών. Η φρεσκάδα των Κυκλαδίτικων Ανέμων που γεμίζει τα δρομάκια, οι ζεστές ακτίνες του Ήλιου που ναρκώνουν τα λουόμενα σώματα, τα νερά του Αιγαίου που προσομοιάζουν σε νευροδιαβιβαστές καθώς πλημμυρίζουν τον εγκέφαλο με ατόφια χαρά. Ο συνδυασμός αυτών των δύο στοιχείων επιτρέπει

3 τη διαμόρφωση της λαβής που προσκαλεί τον θεατή να βιώσει τα ίδια τα έργα ως μάσκες, προβάλλοντας πάνω τους τη δική του προσωπικότητα. Να ταυτιστεί και μέσα από αυτά να κοιτάξει πίσω στον εαυτό του. Βέβαια, αυτή είναι η λειτουργία κάθε έργου τέχνης που επιτυγχάνει να αγγίξει τον θεατή του. Για να το επισημάνει αυτό, ο Ηλίας Καφούρος όρισε στο χώρο του έργου, που συνήθιζε να τοποθετεί τις κεντρικές ανθρώπινες φιγούρες των συνθέσεων του, ένα κενό στο μέγεθος προσώπου ή μία μάσκα. Ξεκάθαρα, προσκλήσεις για τον επισκέπτη της έκθεσης να ενδυθεί νοητικά τα έργα. Ο ΗΛΙΑΣ ΚΑΦΟΥΡΟΣ (γ. 1979) ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στη ΑΣΚΤ Αθήνων. Συνέχισε την εκπαίδευσή του στο animation στο School of Visual Arts στη Νέα Υόρκη. Έχει επανειλημμένα επισκεφτεί την Ινδία ως τόπο πνευματικής αναζήτησης αλλά και εικαστικού προσανατολισμού ολοκληρώνοντας το Master Painting Training με τη Γιαπωνέζα Meera Hashimoto. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. (Αθήνα, Νέα Υόρκη, Παρίσι, Μόναχο κ.α.). Η δουλειά του επιλέχθηκε να συμπεριληφθεί στην έκδοση Vitamin D2 New Perspectives in Drawing (2013, Εκδόσεις Phaidon, Λονδίνο), μια επισκόπηση των διεθνών εξελίξεων στο σύγχρονο πεδίο.

4 Bronzed, Acrylic, flashe, wax crayon, paper and butterflies on canvas, 70 x 50 cm, 2016 taylor mckimens Swapping Paint (8 Ιουλίου - 25 Ιουλίου, 2016) Τα Δύο Χωριά βρίσκονται στην ευχάριστη θέση να παρουσιάσουν την έκθεση Swapping Paint, μια νέα σειρά από έργα ζωγραφικής του Taylor McKimens. Στα πλαίσια του προγράμματος φιλοξενίας των Δύο Χωριών, ο Taylor φιλοτέχνησε αυτή τη συλλογή έργων κατά τη διάρκεια του ενός μήνα παραμονής του στην Αθήνα. Ο τίτλος της έκθεσης Swapping Paint (Ανταλλαγή Χρωμάτων), αναφέρεται στην διαδικασία ανταλλαγής ιδεών. Ιδεών που ανταλλάσσονται απότομα, όπως το χρώμα που μεταφέρεται

5 στιγμιαία, σε μία σύγκρουση αυτοκινήτων από τον έναν στον άλλον προφυλακτήρα. Η καινούρια δουλειά του McKimens αποτελεί μία συνέχεια της τελευταίας του έκθεση Stoic Youth. Ο καλλιτέχνης συνεχίζει να ερευνά τις ίδιες ελληνικές φιγούρες που επέδωσε εκεί και πρωτοσυνάντησε στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, με τη διαφορά ότι εδώ, οι φιγούρες αυτές αποδίδονται με στοιχεία στη σύνθεση τους και στο περιβάλλον τους καθώς και με την χρωματική παλέτα, που συνάντησε στην Αθήνα και τη Μύκονο. Βασισμένη στην αρχαιοελληνική έννοια της Στωικότητας η έκθεση Swapping Paint, προσπαθεί να αφουγκραστεί τον σημερινό κόσμο και να πολώσει κάθε είδους αντικρουόμενες ιδέες και απόψεις, ώστε να συνυπάρξουν αρμονικά. Συνδυάζοντας το παλιό με το καινούργιο όσον αφορά την τεχνική, τα μέσα και το ύφος, ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί την εφευρετικότητα του ως σημείο εκκίνησης για τη δημιουργία έργων που συνδυάζουν το κολάζ, τη ζωγραφική και το σχέδιο. Με τον τρόπο αυτό, η έκθεση είναι μία σπουδή σε διαφορετικές τεχνικές που στο σύνολό τους δημιουργούν ένα ενιαίο έργο που επιδέχεται πολλαπλές αφηγήσεις. Ο McKimens προσεγγίζει όλα τα έργα της έκθεσης σαν να ήταν μονοχρωματικοί πίνακες. Τα χρώματα που χρησιμοποιεί, κόκκινο, μπλε και γαλαζοπράσινο, είναι άμεσα βγαλμένα από την μυκονιάτικη παλέτα. Γοητευμένος από τα γραφικά ασπρισμένα σοκάκια της Μύκονου, ο McKimens ενσωματώνει στους πίνακές του τη σχεδόν, αφηρημένη παραδοσιακή τέχνη που συναντά σε αυτά. Στη συνέχεια προσθέτει στοιχεία (όπως άδεια πεταμένα πλαστικά ποτήρια από καφέ που βρήκε μέσα σε παρτέρια με λουλούδια), που κοσμούν τα σοκάκια της Χώρας. Το ασπρόμαυρο δίπτυχο, παραπέμπει σε αρχαιοελληνικές προτομές και απηχεί την σύνθετη αρχιτεκτονική του κυκλαδίτικου τοπίου όπου οι αντιθέσεις συνυπάρχουν αρμονικά, όπως στο παιχνίδισμα του φωτός με τη σκιά κατά τη διάρκεια της ημέρας. Την φύση των ασπρόμαυρων πινάκων συμπληρώνουν τα ακρυλικά στοιχεία τα οποία τα ενσωματώνει ανάποδα, καθώς τα έργα του, πρώτα τα ζωγραφίζει πάνω σε καθαρό γυαλί και έπειτα τα μεταφέρει από το γυαλί σε άλλες επιφάνειες. Στα ακρυλικά τυπώματα του, ο McKimens πειραματίζεται με τη φωτεινότητα των μεταλλικών στοιχείων. Δεν χρησιμοποιεί απλά χρώματα αλλά, ενσωματώνει χρώματα από αντικείμενα (όπως από φτερά από πεταλούδες), χρησιμοποιώντας τα ως κομμάτι χαρτί από το οποίο ξεπηδά το χρώμα. Τα χρώματα αυτά, αποτελούν για τον καλλιτέχνη, αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης και εξακολουθούν αν και είναι επικαλυμμένα με ακρυλικό, ν αντανακλούν τη φωταύγεια τους. Σε όλα τα έργα το μάτι του θεατή, ακολουθεί τις γραμμές, τα χρώματα και τη σύνθεση που ορίζει ο McKimens, όπως ακριβώς ένας επισκέπτης ακολουθεί μία διαδρομή στα ήσυχα και συνάμα μυστηριώδη, σοκάκια της Μυκόνου.

6 Τέλος, η έκθεση Swapping Paint αιχμαλωτίζει με τη μορφή κινουμένων σχεδίων, το όμορφο χάος που βίωσε ο McKimens, και τις ποικίλες και αντιφατικές εμπειρίες που βίωσε κατά την παραμονή του στην Ελλάδα. Εμπνευσμένος από την ένταση και τη ζωντάνια της Αθήνας, μίας σύγχρονης πόλης χτισμένης πάνω στα θεμέλια ενός ένδοξου πολιτισμικού παρελθόντος, ο McKimens δημιουργεί έργα με πολυσχιδή ενέργεια, όπως αυτή που έχει η πόλη στην οποία δημιουργήθηκαν τα έργα του. Ο TAYLOR MCKIMENS (Γουιντερχάβεν, 1976) είναι κάτοχος διπλώματος από το Art Center College of Design στην Πασαντένα. Έχει εκθέσει ευρέως σε γκαλερί και μουσεία και η δουλειά του βρίσκεται σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Ανάμεσα σε άλλες ατομικές εκθέσεις έχει παρουσιάσει στις αίθουσες: The Hole, Νέα Υόρκη, Deitch Projects, Νέα Υόρκη, Perugi Arte Contemporanea, Πάδοβα, Ιταλία, Galerie Zurcher, Παρίσι,, Loyal Galerie, Στοκχόλμη, Art Rock Project at Rockefeller Center, Νέα Υόρκη, New Image Art, Λος Άντζελες. Η δουλειά του έχει επίσης συμπεριληφθεί σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις μεταξύ των οποίων: Greater New York, MOMA PS1; The Riverside Art Museum, Riverside, CA; Marco Museum, Ρώμη, The Garage Center, Μόσχα, The Watari Museum of Contemporary Art, Τόκιο, The Williamson Gallery at Art Center College of Design, Πασαντένα, Studio d Arte Raffaelli, Τρέντο, Royal T, Λος Άτζελες, Portugal Arte 10, Λισσαβόνα, Peres Projects, Βερολίνο και White Columns, Νέα Υόρκη.

7 Μαρία Ευσταθίου, λεπτομέρεια του Hair I, ασπρόμαυρη εκτύπωση ζικλέ, 124 x 32 cm, 2016 honey; love; pheromones σε επιμέλεια της Ραλλούς Παναγιώτου (24 Ιουνίου - 27 Ιουλίου, 2016) Στο πλαίσιο μίας νέας σειράς εκθέσεων στις οποίες τα Δύο Χωριά καλούν επιμελητές και καλλιτέχνες να επιμεληθούν εκθέσεις στον βασικό εκθεσιακό τους χώρο, τα Δύο Χωριά παρουσιάζουν την έκθεση honey;love;pheromones σε επιμέλεια της Ραλλούς Παναγιώτου. Η καλλιτέχνης Ραλλού Παναγιώτου βλέπει το νησί της Μυκόνου σαν έναν ανόργανο όγκο με φυσικά υλικά. Η θάλασσα, το νερό, οι βράχοι και το αλάτι, καλύπτονται από ένα ακαθόριστο βέλο πάθους που σχηματίζεται από τα ζώντα κορμιά που βρέθηκαν κάποτε εκεί ή έστω φαντασιώθηκαν να είναι εκεί. Η ιδέα αυτή της έκθεσης, άλλοτε παίρνει συγκεκριμένη μορφή (με την εξέταση αγαθών, σχέσεων, φαγητών, καταναλωτικών προϊόντων και προσδοκιών) και άλλοτε, εκφράζεται ως μία αφηρημένη ευδαιμονία.

8 Τα έργα της έκθεσης έχουν την εξής αλληλουχία: πρώτα παρουσιάζονται έργα που δείχνουν τη φυσική υλικότητα του νησιού και μετά άλλα που εξετάζουν τη μορφή της επιθυμίας και συγκεκριμένα της επιθυμίας για τεχνητά αγαθά. Ανάμεσα τους, βλέπει κανείς εικόνες από βούτυρο και κρέμα nivea, σκαλισμένα ξύλα σε πρωτογενή μορφή, ψαλιδισμένα περιοδικά που αναδομούν αληθινές σχέσεις, παζλ με καλοκαιρινά, μαυρισμένα ανατοποθετημένα κορμιά, ανακατεμένα χαρτιά, παγωτά και χρήματα, μαλλιά και σκόνη, καλοκαιρινά σύνεργα, τοπία και συναισθήματα. Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Αντωνάκης, David Adamo, Helen de Main, Μαρία Ευσταθίου, Jack McConville, Alan Michael, Μαργαρίτα Μυρογιάννη, Αλίκη Παναγιωτοπούλου, Ραλλού Παναγιώτου, Νατάσα Παπαδοπούλου, Σοφία Στέβη, Rhianna Turnbull. ΡΑΛΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ (γ. 1978, Αθήνα) Ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Γλασκόβης. Ανάμεσα σε άλλες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, η δουλειά της φιλοξενήθηκε στην Tate Modern (2015, Λονδίνο), στην Riis gallery (2013, Όσλο) και στην IBID Projects (2010, Λονδίνο).