ΕΙΣΗΓΗΣΗ για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη των συνδικαλιστών/στριών του ΣΥΝ στις 10 Νοεµβρίου 2001

Transcript

1 ΤΜΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη των συνδικαλιστών/στριών του ΣΥΝ στις 10 Νοεµβρίου 2001 Σύντροφοι/σες, Η ετήσια συνέλευσή µας πραγµατοποιείται αµέσως µετά τα γεγονότα της Ν.Υόρκης, τα οποία βάζουν επί «ποδός πολέµου» ολόκληρο τον πλανήτη όπου στο όνοµα των αθώων θυµάτων του καταδικαστέου απερίφραστα από εµάς τροµοκρατικού χτυπήµατος στις ΗΠΑ η πολεµική µηχανή των ΗΠΑ ΝΑΤΟ προχώρησε σε νέα χτυπήµατα και στρατιωτικές επεµβάσεις και αυτοί που ωφελούνται είναι: οι τραπεζικοί κολοσσοί, τα πετρελαϊκά συµφέροντα, η πολεµική µηχανή, γιγάντιες κατασκευαστικές εταιρείες και το οργανωµένο έγκληµα. Ενώ αυτοί που θα υποστούν τις αρνητικές επιπτώσεις εκτός από τους αµάχους και κυρίως τα παιδιά στις χώρες που γίνονται επιθέσεις θα είναι οι δυνάµεις της µισθωτής εργασίας οι οποίες θα υποστούν νέες λιτότητες, µεγάλο κύµα απολύσεων και δραµατική αύξηση της ανεργίας. Ήδη σε µεγάλους κλάδους της παγκόσµιας οικονοµίας έχουµε κατά κύµατα δεκάδες χιλιάδες απολύσεις. Βρισκόµαστε στη συγκυρία ετοιµασίας των κοινωνικών αγώνων και της προετοιµασίας του κόµµατος για το προγραµµατικό συνέδριο. Θα προηγηθεί το συνέδριο του κυβερνώντος κόµµατος (αρχές Οκτωβρίου) και το στίγµα που δίνει είναι η σκόπιµη αποµάκρυνση από τα οξυµένα εθνικά και κοινωνικά προβλήµατα όσο για τα διεθνή: ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΕ. Με βάση τα παραπάνω φιλοδοξούµε ώστε µε τις αποφάσεις µας να συµβάλλουµε αφ ενός στην επεξεργασία των θέσεων του κόµµατος για τα ζητήµατα που αφορούν τις δυνάµεις της εργασίας το εργατικό συνδικαλιστικό κίνηµα και τα άλλα κοινωνικά κινήµατα. Τα υλικά αυτά ευελπιστούµε ότι θα γίνουν γνώση των οργανώσεων του κόµµατος. Αφ ετέρου να στρατευθούµε µέσα από τα συνδικάτα ώστε να αντιπαρατεθούµε µε τις πολιτικές, κυβέρνησης - αξιωµατικής αντιπολίτευσης διεθνών οικονοµικών οργανισµών στο: ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΙΣΟ ΗΜΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ Ι ΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ µε διακριτό πάντα το στίγµα του συνδικαλιστικού ρεύµατος που εκπροσωπούµε στο εργατικό κίνηµα.

2 Ι. ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Οι εξελίξεις στον κόσµο σηµαδεύτηκαν το τελευταίο διάστηµα από τα τραγικά γεγονότα της Ν. Υόρκης µε τους χιλιάδες αθώους νεκρούς και την ενεργοποίηση της πολεµικής µηχανικής ΗΠΑ ΝΑΤΟ για νέες επεµβάσεις στον κόσµο. Την παγκόσµια οικονοµική κρίση, τις αντιδράσεις των κινηµάτων κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσµιοποίησης, τις Νατοϊκές επεµβάσεις στα Βαλκάνια, τον εµπρηστικό ρόλο της στρατιωτικοπολιτικής ηγεσίας της Άγκυρας. Η ΕΕ όπως αναλυτικά περιγράψαµε στο κείµενο της αντίστοιχης εισήγησης το 1999 προσανατολίζεται εδώ και χρόνια στην αµερικανοποίηση του «ευρωπαϊκού κοινωνικού µοντέλου» µε ισχυρή την επίδραση των νεοφιλελεύθερων απόψεων που διατυπώνονται στο µανιφέστο για τον «τρίτο δρόµο» του Τ. Μπλερ. Τα αποτελέσµατα αυτής της πολιτικής ολόκληρης της δεκαετίας είναι ορατά: ΥΦΕΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ ΑΤΛΑΝΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ. Όµως θα πρέπει να αναφέρουµε ότι ένα διογκωµένο κύµα αµφισβήτησης αντιπαρατίθεται σ αυτή την πολιτική από διαφορετικές πλευρές κι ένα κίνηµα αντίστασης όπου στην περίπτωση της ΝΙΚΑΙΑΣ ΓΕΝΟΒΑΣ, το ευρωπαϊκό εργατικό κίνηµα έδωσε ένα δυναµικό παρών. Οι πολιτικές δυνάµεις των συντηρητικών και µεταλλαγµένων σοσιαλδηµοκρατικών κοµµάτων στην Ευρώπη ακολουθούν το άρµα των πολυεθνικών και του ΝΑΤΟ προς αδιέξοδες για τους λαούς πολιτικές. Τα ίδια ισχύουν για ΠΑΣΟΚ Ν φυσικά µε ποσοτικές παραλλαγές που δεν αναιρούν την γενική εκτίµηση. Οι τοποθετήσεις τους για προβλήµατα ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΑΝΑ ΙΑΝΟΜΗΣ, επιβεβαιώνουν τα προαναφερόµενα. Η στρατηγική επιλογή του ΣΥΝ για την Ευρώπη των εργαζοµένων και όχι των πολυεθνικών, υλοποιείται µέσα από τα πολύµορφα κοινωνικά κινήµατα που συµµετέχει ο ΣΥΝ και οι δυνάµεις που συµµετέχουν στο Φόρουµ της Νέας Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η σηµερινή Ευρώπη και ο τρόπος οικοδόµησής της δεν µας εκφράζει και αγωνιζόµαστε στα πλαίσια µιας ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΉΣ πολιτικής να την αλλάξουµε, προτάσσοντας στόχους για την προώθηση του 35ωρου χωρίς µείωση των αποδοχών, να τεθούν οι πόροι από το Γ ΚΠΣ και τα διαρθρωτικά ταµεία σε όφελος της ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ µε αύξηση της ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ και όχι της κερδοφορίας των ιδιωτών, να καταπολεµηθούν οι στόχοι των πολυεθνικών στη γεωργία, την υγεία, την παιδεία, οι στόχοι για Ευρώπη φρούριο σε βάρος των δικαιωµάτων 1 ης, 2 ης και 3 ης γενεάς. Να προωθηθεί ο φόρος ΤΟΜΠΙΝ ώστε να εξευρεθούν και να διοχετευθούν πόροι στο κοινωνικό κράτος και την ανάπτυξη χωρών, µε χαµηλό επίπεδο ζωής. Ο ΣΥΝ έχει διατυπώσει κι άλλες προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση όπως: ΜΕΙΩΣΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΑΠΑΝΩΝ ΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ κά. Η Ελλάδα αν και εισήλθε στο club της ΟΝΕ και στη ζώνη του ΕΥΡΩ είναι αποδυναµωµένη µε όρους κοινωνικής και πραγµατικής σύγκλισης. Πρόκειται στην ουσία για µια ένταξη υπό επιτήρηση στον ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ, µε επιπτώσεις στους εργαζόµενους. Τα εργαλεία για να αρθούν αυτές οι ανισότητες όχι σε 10 και 20 χρόνια όπως λένε οι ευρωτραπεζίτες και οι κυρίαρχοι πολιτικοί κύκλοι, αλλά σε συντοµότερο χρονικό διάστηµα, έχουν σχέση µε την ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΗΣ. Σελίδα 2

3 ΙΙ. Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ 1. Τα τελευταία 15 χρόνια έχει συντελεστεί µια αναδιανοµή του εισοδήµατος σε βάρος της εργασίας. Το µερίδιο της εργασίας στον επιχειρηµατικό τοµέα της οικονοµίας στην Ελλάδα παρουσιάζει µακροχρόνια πτωτική τάση. Η διεύρυνση της οικονοµικής ανισότητας επαύξησε τις ήδη υπάρχουσες ανισότητες στη χώρα µας. Ως αποτέλεσµα αυτών των εξελίξεων, ο ΟΟΣΑ κατατάσσει την Ελλάδα Τρίτη µεταξύ των µελών του µε κριτήριο την ανισότητα του εισοδήµατος. Η συνέχιση µιας πολιτικής διεύρυνσης των ανισοτήτων έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση µε τις επιδόσεις της ελληνικής οικονοµίας και οδηγεί στη διάρρηξη των συνθηκών κοινωνικής δικαιοσύνης και κοινωνικής αλληλεγγύης. 2. Οι δείκτες φτώχειας στην Ε.Ε. αναδεικνύουν το ρόλο του κράτους το οποίο παραδόθηκε στις αγορές παρά τις ενστάσεις Κεϋνσιανιστών και Μαρξιστών, της κοινωνικής και πολιτικής ριζοσπαστικής αριστεράς που τα τελευταία χρόνια δυνάµωσε τη φωνή της και τη δύναµή της στον ευρωπαϊκό χώρο. Ενώ ο δείκτης φτώχειας στην Ελλάδα, πριν από τις δαπάνες πρόνοιας είναι ο χαµηλότερος στην Ε.Ε., µετά τις δαπάνες πρόνοιας είναι ο υψηλότερος. Η φτώχεια, δηλαδή, που δηµιουργείται από τη λειτουργία της ελληνικής οικονοµίας στην Ελλάδα είναι η µικρότερη, αλλά επειδή στη χώρα µας το επίπεδο κοινωνικής πρόνοιας είναι περιορισµένο γίνεται η µεγαλύτερη στην Ε.Ε. 3. Η αγοραστική δύναµη των αµοιβών στην Ελλάδα είναι η χαµηλότερη στην Ευρώπη. Ως παράδειγµα, η αγοραστική δύναµη των αµοιβών των εργατών βιοµηχανίας στην Ελλάδα, κατά το 1998, ήταν 43% µικρότερη απ ότι στο Βέλγιο, 49% µικρότερη απ ότι στη Γερµανία (δυτικό µέρος), 41% απ ότι στη Βρετανία, 34% απ ότι στη Γαλλία και στην Ισπανία. Παρόµοιου µεγέθους είναι οι διαφορές, ως αγοραστική δύναµη, των µισθών των υπαλλήλων της βιοµηχανίας, των υπαλλήλων του εµπορίου και του χρηµατοπιστωτικού τοµέα. Η άποψη ότι οι διαφορές των µισθών µεταξύ των χωρών της Ε.Ε. αντανακλούν εθνικές διαφορές στην παραγωγικότητα της εργασίας στη βιοµηχανία δεν αποδεικνύεται αφού, η απόσταση που χωρίζει τις αµοιβές στην Ελλάδα από τις άλλες χώρες µέλη, είναι τόσο µεγάλη, ώστε δύσκολα µπορεί να διατυπωθεί το επιχείρηµα ότι αυτή η διαφορά αντισταθµίζει διαφορές στην παραγωγικότητα. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι µε κριτήριο το µοναδιαίο κόστος εργασίας στον επιχειρηµατικό τοµέα, η Ελλάδα καταλαµβάνει µια από τις τελευταίες θέσεις στη σχετική κατάταξη. 4. Κατά το 2000, το ποσοστό ανεργίας σηµείωσε πτώση από το 11,7% στο 11,1%. Η πτώση αυτή δεν προέρχεται από την αύξηση της απασχόλησης, η οποία έµεινε σταθερή, αλλά από τη µείωση του εργατικού δυναµικού. Ενδεχοµένως, αυτή η πτώση δεν υποδηλώνει την αρχή µιας διαδικασίας µακροχρόνιας πτώσης του ποσοστού ανεργίας, αλλά σχετίζεται µε το φαινόµενο της αποθάρρυνσης. Σε αυτό συνηγορεί και το γεγονός ότι οι άνεργοι που είναι νεοεισερχόµενοι στην αγορά εργασίας µειώθηκαν το 2000 κατά άτοµα. Εάν πράγµατι η µείωση του ποσοστού ανεργίας αντανακλά µια αύξηση της λανθάνουσας ανεργίας και δεν σηµατοδοτεί την έναρξη µιας µεσοπρόθεσµης ή µακροπρόθεσµης διαδικασίας πτώσης του ποσοστού ανεργίας θα πρέπει να αναµένουµε εκ νέου αύξηση του ποσοστού ανεργίας για το Έτσι µε βάση τα παραπάνω και τις εκτιµήσεις του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ-Α Ε Υ η συνολική απασχόληση, εκτιµάται ότι θα παρουσιάσει κατά τα αµέσως επόµενα έτη µικρή µόνο αύξηση ή στασιµότητα σε φάση οικονοµικής ανάκαµψης. Με βάση τα προαναφερόµενα έγινε κριτική στην πρωθυπουργική οµιλία στη ΕΘ από πλευράς ΣΥΝ και τα συνδικάτα αγωνιστικά διατύπωσαν τον εναλλακτικό προγραµµατικό τους λόγο. Πρόσφατα δόθηκε στη δηµοσιότητα το Προσχέδιο Προϋπολογισµού 2002 το οποίο συνοψίζει τις κυριότερες κατευθύνσεις της δηµοσιονοµικής πολιτικής για το νέο χρόνο. Παρ ότι η οριστική διαµόρφωση των κονδυλίων θα γίνει το Νοέµβρη, δεν προβλέπονται ουσιαστικές αλλαγές, ούτε στο χαρακτήρα της φορολογικής πολιτικής και των κρατικών δαπανών, ούτε στις γενικότερες επιλογές της οικονοµικής πολιτικής. Αντίθετα θεωρείται βέβαιο ότι ορισµένα µεγέθη (εισοδηµατική πολιτική, συντάξεις, κοινωνικές δαπάνες, κ.α.) θα έχουν «ελαστικότερη» αντιµετώπιση στο όνοµα των συνεπειών κατά της «τροµοκρατίας» και της πορείας Σελίδα 3

4 των οικονοµιών (ΗΠΑ, Ιαπωνίας, Γερµανίας κ.α.) προς την ύφεση. Στο µεταξύ ολοκληρώθηκε το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση είναι απαλλαγµένη από την όποια πίεση της εσωκοµµατικής αντιπολίτευσης στην εφαρµογή της πολιτικής της. Συµπερασµατικά λοιπόν: Οι οικονοµικές πολιτικές που εφαρµόστηκαν πάνω από µια δεκαετία από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.. οδήγησαν σε µια µεγάλη ανακατανοµή εισοδηµάτων υπέρ των µεγάλων οικονοµικών συµφερόντων. Οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Για παράδειγµα το πλουσιότερο 1/10 του πληθυσµού σύµφωνα µε επεξεργασίες της EUROSTAT, απολαµβάνει το 26,3% του διαθέσιµου (µετά την αφαίρεση της φορολογίας) εθνικού εισοδήµατος, ενώ, αν η ελληνική κοινωνία ήταν µια κοινωνία δικαιοσύνης και εισοδηµατική ισότητας, θα έπρεπε να απολαµβάνει µόνο το 10% του εισοδήµατος. Αντίθετα, το φτωχότερο 10% του πληθυσµού απολαµβάνει όχι το 10%, αλλά, µόλις, το 2,2% του εισοδήµατος. Με βάση και άλλα στοιχεία οδηγούµαστε στο συµπέρασµα ότι στην Ελλάδα διαµορφώνονται συνθήκες µετάβασης από την κοινωνία των 2/3 στην κοινωνία του 1/3. Η κατάσταση αυτή θα οξυνθεί σε συνθήκες ΟΝΕ αν δεν αναθεωρηθεί το σύµφωνο σταθερότητας που υποχρεώνει σε µηδενισµό του δηµόσιου ελλείµµατος, µε αύξηση των δηµοσίων εσόδων (φορολογία) και µε µείωση των κοινωνικών δαπανών. Ο ΣΥΝ θεωρεί, ότι είναι απαραίτητη µια συνολική αλλαγή στην οικονοµική πολιτική, ώστε να υπάρξουν πολιτικές ανάπτυξης της πραγµατικής οικονοµίας (επενδύσεις, παραγωγικότητα, όγκος παραγωγής, ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών, αναβάθµιση της εργασίας, αύξηση της απασχόλησης, αυξηµένοι ρυθµοί ανάπτυξης κ.λ.π.) και αγωνιστική στήριξη αυτών των στόχων σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο από την πολιτική και κοινωνική Αριστερά. ΙΙΙ. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ Σ.Κ. ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ Α Με βάση τα στοιχεία για τη συνδικαλιστική πυκνότητα και τους εργατικούς αγώνες σε διεθνές επίπεδο καθώς και τα αποτελέσµατα και τις επιθέσεις στον κόσµο της εργασίας από ένα καθεστώς απορύθµισης και ασυδοσίας της εργοδοσίας και σε καιρούς οικονοµικής ύφεσης και ανεργίας, τα στοιχεία είναι γι αυτούς τους δείκτες διαφορετικά από χώρα σε χώρα. Για παράδειγµα υπάρχουν χώρες της Ευρώπης που διατήρησαν σε υψηλά επίπεδα τη συνδικαλιστική πυκνότητα (Σουηδία, Ισλανδία, Φινλανδία, ανία), οι χώρες µε πλούσια συνδικαλιστική ιστορία και έντονες ταξικές συγκρούσεις διατηρούν µικρό ποσοστό συνδικαλιστικής πυκνότητας (ΗΠΑ, Γαλλία, Ισπανία) αλλά µε έντονη κινητικότητα τα τελευταία χρόνια που αποτυπώθηκε και αποτυπώνεται σε θεσµικά αποτελέσµατα ακόµα και σε πολυεθνικές της νέας οικονοµίας, Χώρες όπως η Ιταλία, Γερµανία, Ην.Βασίλειο, διατηρούν σηµαντικά ποσοστά συνδικαλιστικής πυκνότητας παρ όλο ότι η καπιταλιστική βαρβαρότητα, οι εθνικοί στόχοι, η επέλαση του νεοφιλελευθερισµού, δηµιούργησαν καταστροφές τόσο στην οργάνωση όσο και στη συνείδηση του κόσµου της εργασίας. Ένα ποιοτικό στοιχείο παρ όλο τον κατακερµατισµό του σ.κ. σε µια σειρά χώρες είναι ο υψηλός βαθµός συνεργασίας και συντονισµού δράσης των συνδικάτων µε χαρακτηριστικά παραδείγµατα τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ιταλία κά. Για την Ελλάδα έχουν γραφτεί και υπάρχει η εικόνα για τη συνδικαλιστική πυκνότητα, εργατικούς αγώνες, συσχετισµούς, αποτελέσµατα. Έχουν σηµασία, ορισµένοι ποιοτικοί δείχτες για τη δουλειά µας όπως: Σελίδα 4

5 ότι στον ιδιωτικό τοµέα της οικονοµίας η εργοδοτική πλευρά έδειχνε και δείχνει εχθρική στάση ότι η διόγκωση της ανεργίας καθώς και ο κίνδυνος των απολύσεων, η επιφυλακτική τάση που έχουν οι Έλληνες εργαζόµενοι στα συνδικάτα εξαιτίας της κοµµατικοποίησης, γραφειοκρατίας, πολιτικής των συνδικαλιστικών ηγεσιών, συνετέλεσαν στην περιορισµένη ανάπτυξη του συνδικαλισµού στον ιδιωτικό τοµέα. ότι αντίθετα ο υψηλός δείχτης συνδικαλισµού στο δηµόσιο τοµέα, οφείλεται στην εργασιακή ασφάλεια σε σχέση µε τον ιδιωτικό τοµέα στην οικονοµική ευρωστία, συνδ. διευκολύνσεις που όµως αυτό δεν σηµαίνει ότι ο υψηλός δείχτης συνδικαλισµού έχει εξασφαλίσει και την αιτούµενη ποιότητα του συνδικαλισµού σ αυτό τον τοµέα. ότι η συνδικαλιστική πυκνότητα στους νέους και στις γυναίκες είναι 3 ½ φορές µικρότερη από το µέσο όρο, δηλαδή 10% έναντι 35%, ενώ στους µετανάστες και στους ελαστικά απασχολούµενους σχεδόν µηδενική. ότι τέλος, εκτός από τις αντικειµενικές αιτίες αποµαζικοποίησης του σ.κ. που αναφέρθηκαν παραπάνω υπάρχουν και βαθαίνουν και οι υποκειµενικές αιτίες (παραταξιοποίηση, γραφειοκρατικοποίηση, κυβερνητισµός και ενσωµάτωση κ.λ.π.). Ας δώσουµε το στίγµα µας για µια σειρά ενότητες που έχουν σηµασία για τη δουλειά µας: Α) ΟΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Τα δύο τελευταία χρόνια αναπτύχθηκαν πανελλαδικά, κλαδικά και τοπικά αγώνες από τα συνδικάτα σε αντιπαράθεση µε τις ασκούµενες κυβερνητικές και εργοδοτικές πολιτικές µε αιχµές την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ, 35ωρο και εργασιακές σχέσεις, ιδιωτικοποιήσεις, εισοδηµατική πολιτική (κλαδικές ΣΣΕ), υγεία, παιδεία Πρέπει να πούµε ότι οι αγώνες αυτοί είχαν αµυντικό χαρακτήρα, δεν αναδείχθηκαν πάντα οι εναλλακτικές στρατηγικές και δεν συνδέθηκαν αυτοί οι αγώνες µε τις ανάγκες της κοινωνίας γενικότερα. Το οργανωµένο σ.κ. και οι θεσµοί του µε τις µεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του την άνοιξη του 2001, πέτυχε την αναδίπλωση της κυβέρνησης, σηµειώνοντας µια πρώτη νίκη ανεξαρτήτως του προσωρινού και τακτικού χαρακτήρα αυτής της υποχώρησης. Έδωσε µία ανάσα και µίνα νότα αισιοδοξίας. Ενισχύθηκε ο ρόλος των συνδικάτων, και αναβαθµίστηκε η αξιοπιστία τους έναντι των εργαζοµένων και της κοινωνίας. ΟΙ εργαζόµενοι/ες που συµµετείχαν στις µεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις της περασµένης άνοιξης µε οργανωµένο αλλά και αυθόρµητο τρόπο κατέδειξαν την αγανάκτησή τους αλλά και την αντίθεσή τους στα αντιασφαλιστικά µέτρα της κυβέρνησης, αλλά και στην µονόπλευρη πολιτική της που τους θεωρεί ως µόνιµα υποζύγια των αντεργατικών της µέτρων (εισόδηµα φορολογία εργασιακές σχέσεις). Μας έδωσαν δεσµευτική εντολή συνέχισης του αγώνα και περιέβαλαν το οργανωµένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνηµα µε µια εµπιστοσύνη η οποία δηµιουργεί σε όλους µας µια βαριά ευθύνη. Να διαχειριστούµε µε τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό τον αγώνα που θα είναι µακρύς και σύνθετος. Η κυβέρνηση παρά την αρχική αναδίπλωση της και παρά το γεγονός ότι αυτή συνοδεύτηκε µε µια εσωτερική της κρίση δεν φαίνεται ότι έχει υποχωρήσει επί της ουσίας, όπως φάνηκε και στην πρόσφατη Εθνική ιάσκεψη της ΓΣΕΕ για το ασφαλιστικό, αλλά και στο συνέδριο του κυβερνώντος κόµµατος. Η κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει χρόνο ώστε να επανέλθει στην πιο κατάλληλη γι αυτήν ευκαιρία. Χρησιµοποιεί το διάλογο ως εργαλείο εκτόνωσης της δικής της κρίσης και της δυσαρέσκειας του κόσµου µε στόχο να πλαγιοκοπήσει τα συνδικάτα. Η δυναµική του κινήµατος από δω και εµπρός µπορεί να επιφέρει θετικά αποτελέσµατα. Σελίδα 5

6 Το ασφαλιστικό πρόβληµα συνιστά ένα τεράστιο κοινωνικό, οικονοµικό και πολιτικό πρόβληµα. ιαπλέκεται µε το σύνολο της οικονοµικής πολιτικής. Η κυβέρνηση έχει επιλέξει να το αντιµετωπίσει σύµφωνα µε τις νεοφιλελεύθερες συνταγές που οδηγούν σε επιβάρυνση των ασφαλισµένων, σε ακρωτηριασµό των ασφαλιστικών τους δικαιωµάτων και σε άµεση ή έµµεση ιδιωτικοποίηση τµήµατος της κοινωνικής ασφάλισης. Η κυβερνητική αυτή επιλογή η οποία στηρίζεται παρά τις διαφωνίες για λόγους τακτικής και από τη Ν, έχει ως σηµείο αναφοράς, ένα πλαίσιο προτεραιοτήτων που συγκρούονται µε την ανάγκη επίλυσης του ασφαλιστικού µε όρους κοινωνικού συµφέροντος. Η κύρια αιτία όπου το σ.κ. δεν µπόρεσε να αποκρούσει το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής έχει να κάνει µε το ρόλο των πλειοψηφιών (ΠΑΣΚΕ- ΑΚΕ) κυρίως στη ΓΣΕΕ και την Α Ε Υ που δεν στήριξαν και σε ορισµένες περιπτώσεις υπονόµευσαν αγώνες των εργαζοµένων για παράδειγµα στην απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων, παρά τις δραµατικές δυνέπειες που αυτές έχουν στις ίδιες τις επιχειρήσεις, στους πολίτες µε δραµατικές αυξήσεις τιµολογίων, στους εργαζόµενους σ αυτές µε την πλήρη απορύθµιση των εργασιακών τους σχέσεων και στη χώρα λόγω απώλειας του δηµόσιου ελέγχου σε στρατηγικούς τοµείς της οικονοµίας. Στην περίπτωση του µεγαλειώδους αγώνα ενάντια στις επιθέσεις της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ, µια σειρά λόγοι, αλλά κυρίως η πίεση της εργατικής βάσης επέδρασαν στις ηγεσίες αυτών των οργανώσεων ώστε να συµπορευτούν µε το κοινό αίσθηµα µε τα γνωστά αποτελέσµατα. Ορισµένες αιτίες που συνέβαλαν σ αυτό το µεγάλο απεργιακό κύµα της άνοιξης του 2001, έχουν σχέση µε την διογκούµενη αγανάκτηση του κόσµου της εργασίας και των συνταξιούχων για τις επιθέσεις στο ασφαλιστικό την τελευταία δεκαετία και την τύχη των µελλοντικών προσδοκιών, την έκταση της αντεργατικής επίθεσης ενάντια στα δικαιώµατά κά. Είναι θετικό ότι µεγάλα τµήµατα των εργαζοµένων αντέδρασαν µέσα από το οργανωµένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνηµα, αποµονώνοντας τις διαχωριστικές αντιλήψεις και πολιτικές που προωθεί συστηµατικά η ηγεσία του ΠΑΜΕ. Τα όργανα και οι οργανώσεις του ΣΥΝ σε όλα τα επίπεδα θα πρέπει να παρακολουθούν ενεργά τις εξελίξεις στα µέτωπα των κοινωνικών αγώνων και να ενεργοποιηθούν µε βάση τις θετικές κατευθύνσεις δράσης για ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ 35ωρο ΤΡΟΜΟΝΟΜΟ ΓΕΝΟΒΑ, να τα συνδέουν και να προβάλλουν την εναλλακτική πολιτική του ΣΥΝ. Β) Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝ ΙΚΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΡΕΥΜΑΤΩΝ Στην ηγεσία της ΠΑΣΚΕ συνεχίζεται και έχει ήδη εδραιωθεί η κυριαρχία της λογικής του νέου κυβερνητικού συνδικαλισµού που στηρίζει τις πολιτικές της κυβέρνησης, επιδιώκοντας συγχρόνως να εκτονώσουν την κοινωνική δυσαρέσκεια στηρίζοντας κινητοποιήσεις µε σκοπό όµως να τις ενσωµατώσουν, ώστε να περάσει έστω και στρογγυλεµένα, η κυβερνητική και εργοδοτική πολιτική. Ο κυβερνητικός συνδικαλισµός διακλαδώνεται σε όλη την κλίµακα των συνδ. οργανώσεων και κυρίως στο δηµόσιο τοµέα µέσω ενός δικτύου εξαρτήσεων, εκδουλεύσεων και προνοµίων των συνδικαλιστικών στελεχών, πελατειακών σχέσεων και εκβιασµών προς τα απλά µέλη των συνδικάτων, αλλώ και ωµής παρέµβασης και στήριξή του από την εργοδοσία. Αυτό το φαινόµενο ξεκίνησε το 1981 και έκτοτε απλώνεται ώστε να εδραιωθεί µια πολυπλόκαµη «ΑΕ» µε οδυνηρές επιπτώσεις στις συνειδήσεις των εργαζοµένων. Οι δυνάµεις του ΣΥΝ στο συνδικαλιστικό κίνηµα των εργαζοµένων θα πρέπει να ενισχύουν την κοινή δράση πάνω στα προβλήµατα των εργαζοµένων αλλά συγχρόνως να εντείνουν την κριτική τους στην ηγεσία της ΠΑΣΚΕ και στις εκφράσεις του κυβερνητικού συνδικαλισµού ώστε να βοηθάµε στην ανάπτυξη του σ.κ. από τους ίδιους τους εργαζόµενους. Οι πολλαπλές συσπειρώσεις µε δυνάµεις της ΠΑΣΚΕ που διαφωνούν µε την επίσηµη πολιτική, δηµιούργησαν θετικό κλίµα στο σ.κ. και ενίσχυσαν τις κινητοποιήσεις των εργαζοµένων. Οι διαφοροποιήσεις συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ θα ενταθούν λόγω της επιβεβαίωσης της εφαρµοζόµενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και πρέπει να έχουµε ετοιµότητα για να τις αξιοποιήσουµε για την ανάπτυξη κοινωνικών αγώνων. Σελίδα 6

7 Η ΑΚΕ από τη µια πρέπει να εναρµονίζεται µε την πολιτική της αξιωµατικής αντιπολίτευσης και ότι αυτό σηµαίνει και συγχρόνως να διαφοροποιείται από την ηγεσία της ΠΑΣΚΕ όταν αυτό επιβάλλεται λόγω αυτής της εναρµόνισης µε τη Ν. Οπωσδήποτε δεν µπορούµε να µιλάµε για ουσιαστική αντιπολίτευση στην ΠΑΣΚΕ. Μπροστά στην επιµονή των δυνάµεών µας και µπροστά στα οξυµένα προβλήµατα, οι δυνάµεις της ΑΚΕ παρ όλες τις ταλαντεύσεις και εξαρτήσεις µπορούν να συµπίπτουν συγκυριακά σε επιµέρους στόχους. Για το ΠΑΜΕ, την πολιτική της ΕΣΑΚ και της ηγεσίας του ΚΚΕ έχουµε αναφερθεί λεπτοµερειακά στην προηγούµενη Συνδιάσκεψη και στην Α.Π. Οι βασικές εκτιµήσεις παραµένουν για τον χαρακτήρα της πολιτικής τους (διαχωριστικές γραµµές µέσα στο σ.κ. µε βάση ιδεολογικά κριτήρια, άρνηση ενότητας δράσης µε την πολιτική και κοινωνική αριστερά, κηδεµόνευση των συνεργατών, πολεµική στάση µε τα στελέχη του ΣΥΝ και όσων απεχώρησαν από το ΚΚΕ). Σε ορισµένες κινητοποιήσεις του εργατικού κινήµατος η ηγεσία του ΠΑΜΕ συµπαρατάχθηκε στα πλαίσια του οργανωµένου σ.κ. κι αυτό ήταν θετική συµβολή, όµως αυτό γίνεται ευκαιριακά, επιλεκτικά και κάτω από την κοινωνική πίεση και όχι από πίστη στην ενότητα δράσης όλων των δυνάµεων µέσα από τους θεσµούς του σ.κ. για να αποκρουστεί η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα. Ο κοµµατικός συνδικαλισµός που εκφράζει η ηγεσία της ΕΣΑΚ δεν µπαίνει στην ίδια µοίρα µε τους πόλους του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισµού. Όµως η σεχταριστική, διαχωριστική γραµµή της µέσα στο σ.κ. και η µετωπική στάση της απέναντι στις δυνάµεις της Αριστεράς ενισχύει τους πόλους που προαναφέραµε. Επιπλέον σε ορισµένες περιπτώσεις πρέπει να αναφερθεί ότι γίνεται «συνεργασία» των δυνάµεων της ΕΣΑΚ µε τον κυβερνητικό συνδικαλισµό έξω από πολιτικές και συνδικαλιστικές πλατφόρµες. Εµείς θα στηρίξουµε και θα ενισχύσουµε πρωτοβουλίες κοινής δράσης της Αριστεράς και όλων των εργαζοµένων στα πλαίσια του σ.κ. και πάνω στα προβλήµατα, γιατί θεωρούµε ότι θα συµβάλλουν στην ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων και στην αλλαγή συσχετισµών µέσα στα συνδικάτα, χωρίς όµως να κάνουµε εκπτώσεις στην κριτική µας προς την πολιτική της ηγεσίας ΕΣΑΚ-ΚΚΕ-ΠΑΜΕ. Γ) ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥΣ ΥΝΑΜΕΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ Σ.Κ. Παρά τα τεράστια προβλήµατα δεν υπάρχει ουσιαστική αλλαγή του συσχετισµού δυνάµεων. Εξακολοθούν να κυριαρχούν στο συνδικαλιστικό κίνηµα των εργαζοµένων οι δυνάµεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισµού και οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΑΚΕ. Στις περιόδους ανάπτυξης αγώνων, όπως πρόσφατα για το ασφαλιστικό, συντελείται µία µικρή µεταβολή του συσχετισµού δυνάµεων από την οποία κερδίζουµε - οριακά όµως - κι εµείς. Όµως αυτή δεν είναι σοβαρή ούτε αντίστοιχη µε το µέγεθος των αγώνων για το ασφαλιστικό. Το γεγονός, ότι δεν υπάρχει ανάπτυξη µεγάλων αγώνων και άνοιγµα σοβαρών µετώπων για όλα τα ζητήµατα οικονοµικής και κοινωνικής πολιτικής είναι µια πρώτη αιτία. Οι πολώσεις γύρω από τα πλαστά διλήµµατα και έξω από τα πραγµατικά προβλήµατα, περιχαρακώνουν και δεν απελευθερώνουν δυνάµεις, αντίθετα δηµιουργούν αντισυσπειρώσεις. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ανανέωση των συνδικάτων µε νέα µέλη ανακυκλώνει παραδοσιακές πολτικοσυνδικαλιστικές επιρροές. Οι όποιες διαφοροποιήσεις εκδηλώνονται κυρίως στο εσωτερικό των παρατάξεων. Οι κάθε φορά διαφωνούντες, κυρίως της ΠΑΣΚΕ, αποτελούν πόλο έλξης, για να µην χάνονται ψήφοι από αυτή την παράταξη και ουσιαστικά λειτουργούν ως δεξαµενές συγκράτησης δυσαρεστηµένων ψηφοφόρων της ΠΑΣΚΕ. Ταυτόχρονα όµως αποτελούν εν δυνάµει - µοχλούς ανακατατάξεων µέσα στο συνδικαλιστικό κίνηµα. Επίσης σε µεγάλο τµήµα των εργαζοµένων δηµιουργείται σύγχυση ως προς τις πραγµατικές θέσεις και προθέσεις της ΠΑΣΚΕ και της ΑΚΕ λόγω του νέου τύπου κυβερνητικού συνδικαλισµού που ασκούν. εν Σελίδα 7

8 ταυτίζονται µε την κυβερνητική πολιτική αν και υπάρχουν και τέτοια φαινόµενα βοηθούν όµως στο πέρασµα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Όµως για το φαινόµενο µη αλλαγής των συσχετισµών υπάρχουν βαθύτερες αιτίες. Υπάρχουν ουσιαστικές αλλαγές στα κριτήρια των εργαζοµένων, που έχουν σχέση µε την λείανση της αγωνιστικής τους συνείδησης, µε την άποψη που διαµορφώνουν για το ρόλο των συνδικάτων, ως διαµεσολαβητή για τα µικρά τους θέµατα, µε τη σχέση που διαµορφώνουν µε την εκάστοτε εξουσία. Ιδιαίτερα εµφανές είναι αυτό στο ηµόσιο και ευρύτερο δηµόσιο τοµέα που η επίδραση του ρουσφετιού είναι πολύ µεγάλη. Επίσης βασική αιτία είναι η πολυδιάσπαση και έλλειψη διαλόγου και κοινής δράσης των Αριστερών δυνάµεων, η διχαστική και συκοφαντική πολεµική που ασκούν οι συνδικαλιστικές δυνάµεις του ΚΚΕ απέναντι στις άλλες αριστερές δυνάµεις καθώς και η αδυναµία τους να προτείνουν µία φερέγγυα εναλλακτική πολιτική που να εµπνέει τους εργαζόµενους. Η αλλαγή του συσχετισµού δυνάµεων προς όφελος των δυνάµεων του σύγχρονου ταξικού και αυτόνοµου συνδικαλισµού επιβάλλει αντιπαράθεση για τα φυσιογνωµικά χαρακτηριστικά του συνδικαλιστικού κινήµατος, ανάπτυξη αγώνων, συγκρότηση των δικών µας δυνάµεων, άνοιγµα µετώπων. ) Η ΡΑΣΗ ΤΩΝ ΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝ ΣΤΟ Σ.Κ. Τα πλατιά σχήµατα σε πολλές περιπτώσεις µέσα στα οποία δρουν οι δυνάµεις του ΣΥΝ, παρά τις υπαρκτές αδυναµίες τους, έδωσαν την µάχη σ όλα τα επίπεδα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήµατος από το επίπεδο του πρωτοβάθµιου σωµατείου µέχρι το επίπεδο των τριτοβάθµιων οργανώσεων και ενίσχυσαν τον διεκδικητικό χαρακτήρα και εισήγαγαν µια νέα αντίληψη για τους κινηµατικούς όρους στο σ.κ. Από άποψη ποσοστών µέχρι το πρώτο εξάµηνο του 2001 διεφάνη ότι υπάρχουν θετικά αποτελέσµατα για τις δυνάµεις µας σε µια σειρά κλάδους µε ενδεικτικό παράδειγµα τους καθηγητές (ΟΛΜΕ) ωστόσο χάσαµε δυνάµεις σε κάποιους χώρους ή είχαµε και οριακά αποτελέσµατα. Επίσης έγιναν προσπάθειες καλύτερου συντονισµού αυτών των σχηµάτων µέσα από την ΑΠ. Ωστόσο η όλη παρουσία και δράση αυτών των σχηµάτων απέχει σηµαντικά από τις σηµερινές ανάγκες. Τα ελλείµµατα στα πλαίσια αυτών των σχηµάτων σε ότι αφορά το συντονισµό τους, τη συλλογικότητα στις αποφάσεις, την καταπολέµηση φαινοµένων παραγοντισµού έναν οµοιόµορφο προγραµµατικό λόγο, συµµαχίες, τακτικές και µορφές πάλης, συµµετοχές, σε προεδρία παραµένουν και σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν αρνητικές αντανακλάσεις στην ΑΠ και ΣΥΝ. Η ενίσχυση του αγωνιστικού προσανατολισµού του ΣΥΝ και η βελτίωση σηµαντικά του ενιαίου κοµµατικού λόγου είχαν θετικές επιπτώσεις στο µ.κ. Η δουλειά µας στους συνταξιούχους, ανέργους, νεολαία, ιδιωτικό τοµέα, αλλοδαπούς εργαζόµενους, εργαζοµένους µε ελαστικές µορφές απασχόλησης, πρέπει να ανέβει µε εκπόνηση στρατηγικών παρέµβασης και ενεργοποίησης περισσότερων δυνάµεων του ΣΥΝ. Αυτά τα προβλήµατα επιχειρούµε να λύσουµε µε τη νέα συγκρότηση της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ, στον δηµόσιο και ιδιωτικό τοµέα, το οποίο αποτελεί συνδικαλιστική κίνηση συγκροτηµένη πανελλαδικά, χωρίς να αποτελεί παράταξη µε την παραδοσιακή έννοια, µε επιδίωξη να παρεµβαίνουµε µέσα από τα συνδικάτα. Η Αυτόνοµη Παρέµβαση επιχειρεί να συσπειρώσει όλες τις δυνάµεις, που αυτή τη στιγµή αναφέρονται στις απόψεις µας. εν είµαστε ένα κλειστό σχήµα και είµαστε ανοιχτοί σε διαρκή διεύρυνση. Μέσα στα συνδικάτα επιχειρούµε να λειτουργούµε µε πλατύτερα σχήµατα, µε αγωνιστές συναδέλφους και συναδέλφισσες. Σελίδα 8

9 Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ θα αποτελείται από κινήσεις και συσπειρώσεις στις οποίες συµµετέχουν δυνάµεις µας ή και µεµονωµένοι συνδικαλιστές που συµµετέχουν σε αυτές, εάν δεν θέλουν να ενταχθούν σε αυτό ορισµένες κινήσεις ως συλλογικότητες. Θα έχει ενιαίο κεντρικό όργανο που θα συντονίζει τις δυνάµεις που θα το απαρτίζουν από κοινού στον δηµόσιο και ιδιωτικό τοµέα σε πανελλαδικό επίπεδο. Έτσι θα δρούµε πιο συντονισµένα και αποτελεσµατικά, θα ενιαιοποιούµε καλλίτερα ορισµένες βασικές θέσεις µας και θα δίνουµε ευκολότερα το διακριτό µας στίγµα στους εργαζόµενους. Θα δίνουµε από καλλίτερες θέσεις τη µάχη εκλογών και των συνεδρίων στις δευτεροβάθµιες και πρωτοβάθµιες οργανώσεις, που εκ των πραγµάτων διαµορφώνουν από τώρα τους συσχετισµούς δύναµης για τα επόµενα συνέδρια της ΓΣΕΕ και της Α Ε Υ. Από τη στιγµή που θα συγκροτηθεί η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, θα διευκρινιστεί ακόµα καλλίτερα και ο πολιτικός ρόλος του τµήµατος. Στο τµήµα θα παίρνονται πολιτικές αποφάσεις για κρίσιµα ζητήµατα της εργατικής και κοινωνικής πολιτικής, θα γίνονται οι σχετικές επεξεργασίες και οι εισηγήσεις στην Π.Γ. και στην ΚΠΕ του ΣΥΝ. Στην ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ θα διαµορφώνεται µε όρους αυτονοµίας η τακτική και η πολιτική µας για τα συνδικαλιστικά ζητήµατα και εκεί επίσης θα γίνεται η παρακολούθηση των συνδικαλιστικών µας οµάδων σε επίπεδα οµοσπονδιών και εργατικών κέντρων. Η νέα συγκρότηση της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΈΜΒΑΣΗΣ θα µας βοηθήσει από καλλίτερες θέσεις και µε συντεταγµένο τρόπο να συµβάλλουµε να δηµιουργηθεί στο αµέσως επόµενο διάστηµα ένα ευρύτερο ΙΚΤΥΟ σχηµάτων και συνδικαλιστών που πολιτικά έχουν αναφορά στο ΧΩΡΟ ΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΣ ΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, αλλά και ευρύτερα εφόσον έχουµε κοινές θέσεις. Κεντρικά ζητήµατα για την επόµενη περίοδο, είναι η ενάπτυξη ενωτικών αγώνων σε κάθε επίπεδο µε βάση το πιο πάνω πλαίσιο και η αλλαγή του συσχετισµού δυνάµεων. Θέτουµε ως κεντρικό στόχο την επόµενη πενταετία να αποτελέσουµε µια δύναµη του 15% µέσα στο ελληνικό συνδικαλιστικό κίνηµα. Ο στόχος είναι ρεαλιστικός µε την προϋπόθεση ενός διαφορετικού συγκροτηµένου τρόπου δουλειάς, την εγγραφή όλων των εργαζοµένων που αποδέχονται τις απόψεις µας µέσα στα συνδικάτα, τη στενή παρακολούθηση και παρέµβαση σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες, την ανανέωση του στελεχικού µας δυναµικού ιδίως σε γυναίκες και νέους, την κατάκτηση µιας πιο αγωνιστικής και αποφασιστική στάσης των δυνάµεών µας µέσα στα συνδικάτα. Το οργανωτικό µας σχήµα προτείνουµε να συγκροτηθεί τοµεακά και τοπικά µε συγκρότηση αντίστοιχων οµάδων. Σοβαρό ζήτηµα αποτελεί η έκδοση εφηµερίδας που πρέπει να στηριχτεί από όλους µας, γιατί αποτελεί αναντικατάστατο εργαλείο επικοινωνίας. Ρίχνουµε όλο το βάρος µας στη δουλειά µέσα στα συνδικάτα. Επιδιώκουµε τη συγκρότηση αντιπροσωπευτικών προεδρείων και τη συµµετοχή µας σ αυτά ως πρώτη επιλογή. Προσπαθούµε ώστε τα σωµατεία να ανοιχθούν στην πλειοψηφία των εργαζοµένων που σήµερα είναι έξω από τα συνδικάτα. Επιδιώκουµε κοινή δράση και συµµετοχή στα διάφορα κινήµατα. Συµβάλλουµε στην ανάπτυξη κινήµατος ανέργων. ίνουµε ιδιαίτερη προσοχή στη συνδικαλιστικοποίηση των οικονοµικών µεταναστών και των ελαστικά απασχολούµενων που αποτελούν τη νέα βάρδια του οργανωµένου συνδικαλιστικού κινήµατος. Παρέµβαση παντού, συµµετοχή παντού µέσα στα συνδικάτα µε θέσεις, προτάσεις, αποκάλυψη αρνητικών πλευρών, συγκροτώντας πάντα έναν θετικό λόγο που συµπυκνώνει ένα νέο πνεύµα µέσα στα συνδικάτα. Σελίδα 9

10 Ε) ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΡΙΖΙΚΗ ΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ Σ.Κ. Η νέα στρατηγική των συνδικάτων απαιτεί την κατάκτηση της ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥΣ τα θετικά βήµατα που έγιναν στη Γαλλία ΗΠΑ και έδωσαν θεαµατικά αποτελέσµατα. Η νέα στρατηγική προϋποθέτει την εφαρµογή µιας πιο συγκεκριµένης πολιτικής, αγωνιστικής ενότητας στους χώρους εργασίας πάνω στο πρόβληµα µακριά από εξαρτηµένες πολιτικές µε τον εργοδότη και τον κοµµατικό µεσολαβητή. Η εναλλακτική στρατηγική απαιτεί ένα διαφορετικό εναλλακτικό σχέδιο στη σηµερινή κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική που συνδυάζει την πάλη των γενικών µε τα ειδικά προβλήµατα. Έχουν διατυπωθεί τέτοια σχέδια από ορισµένα συνδικάτα και µέσα από κινητοποιήσεις ωστόσο ο δρόµος είναι µακρύς και δύσκολος. Η ριζική στροφή σηµαίνει την διαµόρφωση ενός νέου διεθνισµού του εργατικού κινήµατος πάνω στα παγκόσµια προβλήµατα, χωρίς εξαρτήσεις µε θετική αναφορά στο ΣΙΑΤΛ, ΠΟΡΤΟ ΑΛΕΓΚΡΕ, ΝΙΚΑΙΑ, ΓΕΝΟΒΑ, όπου ορισµένα συνδικάτα άνοιξαν δρόµους για έναν διεθνισµό που θα συµµετέχουν συνδικάτα και άλλες κοινωνικές οργανώσεις και µε κοινό στόχο: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΑΝΩ ΑΠΌ ΤΑ ΚΕΡ Η ΈΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ. Η ριζική στροφή απαιτεί να δοθεί µεγαλύτερο βάρος στα πρωτοβάθµια σωµατεία και τις επιτροπές των εργαζοµένων στους χώρους εργασίας. Να ανοίξουν οι πόρτες διάπλατα στους εργαζόµενους/ες µε ουσιαστικό ρόλο συµµετοχής και όχι µε ρόλο οπαδού ή ψηφοφόρου. Η νέα στρατηγική στα πλαίσια της ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ του σ.κ. προϋποθέτει την ήττα του κυβερνητικού εργοδοτικού κοµµατικού συνδικαλισµού. ΣΤ) ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΙΑΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑ ΟΝΕ ΠΕΡΙΟ Ο Οι τρεις κεντρικοί µας στόχοι για το επόµενο διάστηµα είναι: α) Η ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων µε αιχµές την ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΦΙΛΕΙΡΗΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΓΣΣΕ και ΚΛΑ ΙΚΕΣ ΣΣΕ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΝΕΡΓΙΑ Ι ΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ σε συνδυασµό µε την ανάπτυξη ενός ενωτικού πολύµορφου ριζοσπαστικού κινήµατος για την ΕΙΡΗΝΗ ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. β) Η νέα συγκρότηση της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ώστε να δρα και να συντονίζεται από κοινού στο ηµόσιο και ιδιωτικό τοµέα και ταυτόχρονα η δηµιουργία προϋποθέσεων για προώθηση σταθερού συντονισµού των συνδικαλιστικών κινήσεων και συνδικαλιστών/στριών που αναφέρονται πολιτικά στο χώρο διαλόγου και κοινής δράσης της Αριστεράς, αλλά και ευρύτερα εφόσον συγκλίνουν οι θέσεις µας. γ) Η αλλαγή των συσχετισµών µέσα στα συνδικάτα είχε θετική πορεία αυτά τα δύο χρόνια, πράγµα που πρέπει να συνεχιστεί µε την ενίσχυση του αυτόνοµου ριζοσπαστικού ρεύµατος που υπάρχει και δρα µέσα σ αυτά. Σελίδα 10

11 ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ: Αποκρούουµε τη λογική «ο σκοπός αγιάζει τα µέσα» διότι χιλιάδες εργαζόµενοι στις ΗΠΑ θάφτηκαν στα ερείπια και συγχρόνως αντιστεκόµαστε στην κήρυξη πολέµου κατά πάντων που προωθούν οι ΗΠΑ ΝΑΤΟ και καλύπτουν µε συνέπεια τα πετρελαϊκά συµφέροντα, τις πολεµικές βιοµηχανίες, κατασκευαστικές, οργανωµένο έγκληµα κλπ. Να πρωτοστατήσουµε σ ένα ενωτικό φ.κ. για την ΕΙΡΗΝΗ ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, σε συντονισµό µε δυνάµεις στις ΗΠΑ ΕΥΡΩΠΗ κά. Ο Βαλκανικός χώρος Μεσανατολικό Κυπριακό, απαιτούν κοινή δράση από τις δυνάµεις της κοινωνικής και πολιτικής αριστεράς για τη διασφάλιση της ειρήνης, της συνεργασίας, της κοινωνικής και οικονοµικής ανάπτυξης, Αποκρούουµε τη σηµερινή πορεία της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης στον στρατιωτικό τοµέα (Ασφάλεια), οικονοµικό (νεοφιλελεύθερες επιλογές), στα δικαιώµατα (ευρωτροµονόµος καθ υπόδειξη των ΗΠΑ). Συνεχίζουµε την πολιτική µας για µια άλλη Ευρώπη «κοινό σπίτι των λαών της», της ΕΙΡΗΝΗΣ ΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΥ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ, µέσα από το κίνηµα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσµιοποίηση, το κίνηµα των ευρωπορειών, των συνδικάτων, το φόρουµ των κοµµάτων της ευρωπαϊκής Αριστεράς, το οποίο πρέπει να µετεξελιχθεί σε ενιαίο ευρωπαϊκό κόµµα. Εργαζόµαστε για τη δηµιουργία µόνιµης επαφής τµηµάτων και συνδικαλιστών/στριών των κοµµάτων που συµµετέχουν στο φόρουµ της ευρωπαϊκής αριστεράς. Αντιµετώπιση των πολιτικών που εκπορεύονται από την ένταξη στην ΟΝΕ και ΕΥΡΩ µε αιχµή τη σύγκλιση των µισθών των Ελλήνων εργαζοµένων µε τους ευρωπαίους συναδέλφους τους. Στα πλαίσια αυτής της συγκυρίας οι συνδικαλιστές/ριες του ΣΥΝ µέσα από την ΑΠ ΓΣΕΕ Α Ε Υ, προτάσσουν: α) Εναλλακτικό πρότυπο ανάπτυξης και κοινωνικής οργάνωσης β) Εισοδηµατικές διεκδικήσεις γ) Φορολογική µεταρρύθµιση. δ) Νέο εργασιακό πρότυπο ε) Πλήρη απασχόληση στ) Ασφαλιστικό ζ) Εργατικός και κοινωνικός έλεγχος η) Εφαρµογή των ΣΣΕ και της εργατικής νοµοθεσίας. Αντιµετώπιση της ιδιωτικοποίησης ΕΚΟ ΤΡΑΠΕΖΩΝ και γενικά επιχειρήσεων που αντιπροσωπεύουν στρατηγικούς τοµείς στην οικονοµία και την κοινωνία. Συγχρόνως να προβάλλουµε µια εναλλακτική στρατηγική για τη λειτουργία και ρόλο του δηµόσιου τοµέα στις σηµερινές συνθήκες. Είναι γνωστές οι παρεµβάσεις ΣΥΝ και ΑΠ για ΟΤΕ ΟΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΙΩΡΥΓΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΕΥ ΑΠ ΟΑΕ κά. Αντιµετώπιση του προγράµµατος «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» για τις ηµόσιες υπηρεσίες, όπου βασική του αρχή είναι η µετατροπή των ηµοσίων υπηρεσιών σε επιχειρήσεις που θα λειτουργούν µε ιδιωτικοοικονοµικά κριτήρια και έτσι αποκαλύπτεται το εύρος των παρεµβάσεων που θα υπάρξουν σε όλα τα επίπεδα (πόροι, στελέχωση, εργασιακές σχέσεις) και έτσι το πρόγραµµα αυτό αποτελεί έναν εφιάλτη για τις ηµόσιες υπηρεσίες, τους χρήστες υπηρεσιών και τους εργαζόµενους στο ηµόσιο. Αντιµετώπιση των αιτιών που επιβάλλουν µια άλλη εκπαιδευτική πολιτική κατά την οποία:» Οδηγούνται εκτός λυκειακής εκπαίδευσης δεκάδες χιλιάδες µαθητές.» ιευρύνονται οι µορφωτικές και κοινωνικές ανισότητες, εφ όσον οι µαθητές που προέρχονται από τα χαµηλότερα κοινωνικοοικονοµικά στρώµατα έχουν τώρα λιγότερες δυνατότητες να αποκτήσουν απολυτήριο λυκείου και να φτάσουν στην πόρτα των ΑΕΙ και ΤΕΙ.» Η υπέρµετρη ενίσχυση των εξεταστικών διαδικασιών σε βάρος του διδακτικού παιδαγωγικού έργου, τόσο στα λύκεια όσο και στα ΤΕΕ, ακυρώνει το µορφωτικό έργο του σχολείου. Σελίδα 11

12 » Οι εξαντλητικές εξετάσεις που επιβλήθηκαν στο λύκειο, µε την καλλιέργεια του ανταγωνιστικού ήθους ανάµεσα στους µαθητές, το υπέρµετρο άγχος και την ψυχοσωµατική εξουθένωση που επιφέρουν, έχουν ως αποτέλεσµα οι µαθητές να χάνουν σήµερα κάθε ουσιαστική επαφή και µάλιστα στην πιο κρίσιµη ηλικία της ζωής τους.» εκάδες λύκεια σε ολόκληρη τη χώρα οδηγούνται σε συρρίκνωση ή σε οριστικό κλείσιµο, κυρίως σε ακριτικές ή ορεινές περιοχές, σε νησιά και στις εργατικές συνοικίες των αστικών κέντρων.» Οι µαθητές που φοιτούν στα ΤΕΕ θεωρούνται «παιδιά ενός κατώτερου Θεού» για την πολιτεία.» Μόνον το 10,2% όσων φοίτησαν στο δεύτερο κύκλο των ΤΕΕ κατόρθωσαν να εισαχθούν στα ΤΕΙ. Αντιµετώπιση της ανεργίας µε: α) Νοµοθετική ρύθµιση για σταδιακή εφαρµογή του 35ωρου (7ωρο-5νθήµερο) χωρίς µείωση αποδοχών. β) Αναµόρφωση και εξυγίανση του συστήµατος Εκπαίδευσης Επαγγελµατικής Κατάρτισης, µε στόχο τη σύνδεσή του µε τις ανάγκες της απασχόλησης. γ) Αναβάθµιση του ΟΑΕ έξω από πολιτικές ιδιωτικοποίησης και κατάτµηση των λειτουργιών του µε ενίσχυση του δηµόσιου χαρακτήρα του και εκσυγχρονισµό των υπηρεσιών του. δ) Ενίσχυση της απασχόλησης στον κοινωνικό τοµέα της οικονοµίας ε) Κατάργηση της µαύρης εργασίας και πλήρη ένταξη των οικονοµικών µεταναστών στην οικονοµική και κοινωνική ζωή της χώρας (προσαρµογή) µε ΙΣΑ ΙΚΑΙΩΜΑΤΑ µε τους Έλληνες εργαζόµενους. στ) Αξιοποίηση του Γ ΚΠΣ σε όφελος της ανάπτυξης παραγωγικών τοµέων της οικονοµίας, της απασχόλησης µε εργαλεία τη διακοµµατική συµµετοχή και τη συµµετοχή των συνδικάτων. η) ιεκδίκηση µέσα κι έξω από τους θεσµούς της ΕΕ ώστε να υιοθετηθούν µακροοικονοµικές πολιτικές για την απασχόληση και όχι ηµίµετρα και πολιτικές σε όφελος του Ι ΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ. Σύγχρονες υπηρεσίες υγείας-κοινωνικής φροντίδας και ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ µε βάση τις προτάσεις που διατύπωσε ο ΣΥΝ στην εθνική διάσκεψη της ΓΣΕΕ για το ασφαλιστικό. Προώθηση σχεδίου για την µεταρρύθµιση της ηµόσιας ιοίκησης και την αναβάθµιση των ηµοσίων υπηρεσιών που θα βασίζεται στην:» ιατήρηση και αναβάθµιση των ηµοσίων υπηρεσιών ώστε να βελτιώσουν την ποιότητα των παρεχόµενων υπηρεσιών προς τους πολίτες.» Αύξηση των πόρων για την αποτελεσµατική λειτουργία των ηµοσίων υπηρεσιών και ιδιαίτερα αυτών που αναφέρονται στα κοινωνικά δικαιώµατα (παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση, πρόνοια, ανεργία).» Καθιέρωση µε τρόπο αντικειµενικό και προς όφελος της αποκέντρωσης και της ισοµερούς ανάπτυξης του νέου διοικητικού µοντέλου της χώρας (κεντρική διοίκηση, περιφερειακή διοίκηση, νοµαρχιακή αυτοδιοίκηση, τοπική αυτοδιοίκηση).» Μεταφορά αρµοδιοτήτων και πόρων για την αποτελεσµατική λειτουργία του κάθε φορέα διοίκησης αυτοδιοίκησης.» Αναβάθµιση του ανθρώπινου δυναµικού.» Αντικειµενικό σύστηµα προσλήψεων, αξιοκρατική στελέχωση των υπηρεσιών, αντικειµενοποίηση των υπηρεσιακών, µεταβολών ανεξάρτητα υπηρεσιακά συµβούλια, ενιαία µόνιµη σχέση εργασίας, αύξηση των δαπανών για επιµόρφωση και κατάρτιση.» Οικονοµική αναβάθµιση του ανθρώπινου δυναµικού. Καθιέρωση νέου µισθολογίου.» Ενίσχυση των υποδοµών των ηµοσίων υπηρεσιών. Αντιµετώπιση των προβληµάτων στέγασης, µηχανολογικού εξοπλισµού, πληροφορικής κλπ. Σελίδα 12

13 » Καθιέρωση νέων ηµοκρατικών δικαιωµάτων αλλά και των υποχρεώσεων των υπαλλήλων, µέσα από ένα σύγχρονο υπαλληλικό κώδικα.» Κατοχύρωση της αντικειµενικότητας, της αµεροληψίας και της διαφάνειας στη ηµόσια ιοίκηση.» Καθιέρωση νέου συστήµατος συλλογικών διαπραγµατεύσεων στο ηµόσιο που να κατοχυρώνει και να διευρύνει τα συλλογικά δικαιώµατα των ηµοσίων υπαλλήλων. Συγκεκριµένα: I. Ότι θα υπάρξει πραγµατική αύξηση των κοινωνικών δαπανών για το II. Ότι η συµβολή του κράτους από τον ΚΠ στην τριµερή χρηµατοδότηση του ΣΚΑ θα είναι σταθερή, εγγυηµένη και ενεργή. III. Την απόδοση «µερίσµατος ανάπτυξης» στους εργαζόµενους IV. Την προοδευτική φορολογική µεταρρύθµιση. V. Την καθιέρωση κατώτατου εγγυηµένου κοινωνικού εισοδήµατος VI. Τη νοµοθετική καθιέρωση του 35ωρου. ιεκδικούµε ένα σύστηµα κοινωνικής ασφάλισης αναβαθµισµένο, δηµόσιο, αναδιανεµητικό, υποχρεωτικό, καθολικό και χρηµατοδοτούµενο από το κράτος. Η µεταρρύθµιση του ασφαλιστικού συστήµατος είναι άρρηκτα συνδεδεµένη µε την προοδευτική µεταρρύθµιση του φορολογικού συστήµατος και µε την ενίσχυση της πλήρους απασχόλησης. Αυτή η «τρίδυµη µεταρρύθµιση» θα έπρεπε να προχωρά παράλληλα. ιαφορετικά η κοινωνική προστασία µπαίνει στην προκρούστεια κλίνη του σηµερινού αναχρονιστικού και εξαντληµένου δηµοσιονοµικού συστήµατος. Για την αντιµετώπιση του κεντρικού προβλήµατος της υποχρηµατοδότησης του συστήµατος κοινωνικής ασφάλισης προτείνουµε: Να θεσµοθετηθεί η τριµερής χρηµατοδότηση των συνολικών πόρων του συστήµατος µε αναλογία 2/9 από τους εργαζόµενους, 3/9 από τον κρατικό προϋπολογισµό και 4/9 από τους εργοδότες. Για την επικουρική και την εφ άπαξ ασφάλιση θα πρέπει να ισχύσει η διµερής χρηµατοδότηση από εργοδότες και εργαζοµένους. Την αξιοποίηση των διαθεσίµων και της ακίνητης περιουσίας των ασφαλιστικών οργανισµών µακριά από λογικές χρηµατιστηριακού τζόγου, αλλά και αναγκαστικής κρατικής διαχείρισης, την είσπραξη πόρων που διαφεύγουν ή υποκλέπτονται, την επιστροφή στα ταµεία των λεηλατηθέντων πόρων τους. Προτείνουµε επίσης τη σταδιακή κατάργηση των κοινωνικών πόρων µια και εφόσον ίσχυε η τριµερής χρηµατοδότηση που προτείνουµε, η διατήρησή τους δεν θα είχε κανένα νόηµα και καµιά κοινωνική νοµιµοποίηση. Θεωρούµε αναγκαία την ενοποίηση των Ταµείων σε τρία συνταξιοδοτικά πεδία: των µισθωτών, των αυτοαπασχολουµένων και των αγροτών, στο πλαίσιο ευρύτερων συναινέσεων, στη βάση σχετικών αναλογιστικών µελετών και χωρίς επιδείνωση της θέσης των ασφαλισµένων. Επιδιώκουµε ένα νέο οργανωτικό σχήµα δύο πυλώνων για τη λειτουργία του ασφαλιστικού συστήµατος: ο πρώτος που θα περιλαµβάνει την κύρια σύνταξη και την υγειονοµική περίθαλψη µε δηµόσιο χαρακτήρα και ο δεύτερος που θα περιλαµβάνει την επικουρική ασφάλιση µε κοινωνικό χαρακτήρα. ιαφωνούµε ριζικά µε την πρόσφατη προσπάθεια της ΠΑΣΚΕ της ΓΣΕΕ να περάσει από το παράθυρο την κεφαλαιοποίηση στην ιδιωτική ασφάλιση. Προωθούµε ένα σύστηµα συνταξιοδότησης δύο επιπέδων: Στο πρώτο επίπεδο θα είναι η κύρια σύνταξη, ίση µε το 80% των συντάξιµων αποδοχών. Οι αναπροσαρµογές της κύριας σύνταξης θα πρέπει να υπολογίζονται µε βάση τις αυξήσεις των εν ενεργεία εργαζοµένων, όπως αυτές καθορίζονται από τις συλλογικές συµβάσεις εργασίας τους. Καµιά κύρια σύνταξη δεν θα πρέπει να υπολείπεται από τα εκάστοτε Σελίδα 13

14 κατώτατα όρια των µισθών. Στο δεύτερο επίπεδο, είναι η επικουρική σύνταξη, αντιστοιχεί στο 20% του συντάξιµου µισθού αναπροσαρµοζόµενου σύµφωνα µε τις ετήσιες αυξήσεις των µισθών. Γι αυτής εισφέρουν οι εργοδότες και οι εργαζόµενοι σε αναλογία 1 (τουλάχιστον) προς 1. Για το Συνασπισµό δεν τίθεται θέµα άµεσης ή έµµεσης µείωσης των συντάξεων. Είναι οι χαµηλότερες στην Ευρώπη. Αντίθετα θα πρέπει να αυξηθούν ουσιαστικά και κυρίως οι κατώτατες συντάξεις, ώστε καµία σύνταξη να µην υπολείπεται από τα επίσηµα όρια της φτώχειας. Το άθροισµα της κύριας και της επικουρικής σύνταξης θα πρέπει να αποτελεί το 100% των αποδοχών του τελευταίου χρόνου και να αναπροσαρµόζεται ετησίως σύµφωνα µε τις αντίστοιχες συλλογικές συµβάσεις. Κάθε ασφαλισµένος να µπορεί να συνταξιοδοτηθεί µε τη συµπλήρωση 35 ετών συνολικής εργασίας, ανεξαρτήτως ηλικίας. Θα πρέπει να διασφαλιστούν τα ασφαλιστικά δικαιώµατα (αναλογική σύνταξη) όσων ανδρών και γυναικών φτάνουν στα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση και δεν έχουν συµπληρώσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις (αναγκαίο αριθµό ενσήµων). Να επανέλθει η κατώτατη σύνταξη στα 20 ηµεροµίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Η ιδιωτική ασφάλιση δεν αποτελεί πυλώνα του συστήµατος κοινωνικής ασφάλισης. Απαιτείται η θέσπιση ενιαίου, σαφούς και αυστηρού ρυθµιστικού και ελεγκτικού πλαισίου για την προστασία των καταναλωτών. Συνταξιοδοτικά και άλλα επενδυτικά προγράµµατα ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών είναι συµπληρωµατικά και εθελοντικά. Επίσης, προτείνουµε και προωθούµε: Να µην αυξηθούν τα όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση. Στον ιδιωτικό τοµέα είναι αναγκαίο να επανέλθει η θεµελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώµατος στην 35ετία, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας. Για τα βαρέα και ανθυγιεινά να παραµείνουν οι ισχύουσες θετικές διακρίσεις για όσους/ες εργάζονται σ αυτά. Να ανανεωθεί ο κατάλογος και να ενταχθούν και νέα επαγγέλµατα, όπως επίσης να αναγνωρισθούν ως ΒΑΕ κλάδοι και ειδικότητες του ηµοσίου (π.χ. επαγγέλµατα υγείας, συντηρητές έργων τέχνης, ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, επαγγέλµατα εργαζοµένων στο Υπ. Εθν. Αµυνας, Πυροσβέστες, ειδικότητες των σωµάτων ασφαλείας κ.α.). Πλήρη ασφάλιση για όλους τους ανέργους/ες για όλο το διάστηµα που διαρκεί η ανεργία τους. Να επανεξεταστούν και να καταργηθούν οι ανισότητες που προκάλεσαν οι διατάξεις των νόµων της δεκαετίας του 90 σε βάρος των νέων εργαζοµένων και ασφαλισµένων (µετά την 1/1/93). Να διατηρηθούν οι ισχύουσες θετικές διακρίσεις για τις γυναίκες και να διευρυνθούν µε ειδικές νοµοθετικές ρυθµίσεις και ολοκληρωµένες πολιτικές που διασφαλίζουν τη θέση της γυναίκας στο σύστηµα της κοινωνικής ασφάλισης. Ο Συνασπισµός θα αναλάβει σχετική νοµοθετική πρωτοβουλία, ώστε καµία µορφή γυναικείας απασχόλησης να µην είναι χωρίς κάλυψη από την εργατική νοµοθεσία και την κοινωνική ασφάλιση. Προστασία της υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας µε την προώθηση µιας σειράς στόχων που αποφάσισε το τµήµα εργατικής πολιτικής και που πρέπει να γίνουν υπόθεση του µ.κ. Για παράδειγµα:» ηµιουργία Επιτροπών Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΥΑΕ) σε κάθε χώρο δουλειάς και κλάδο.» Απαίτηση για απασχόληση Γιατρών Εργασίας (Γ.Ε.) και Τεχνικών Ασφαλείας (Τ.Α.), για την εκτίµηση του επαγγελµατικού κινδύνου και τη λήψη µέτρων προστασίας, σύµφωνα µε το υπάρχον νοµοθετικό πλαίσιο.» ηµιουργία ειδικότητας Τεχνικών Ασφαλείας στα ΤΕΙ-ΑΕΙ. Σελίδα 14

15 » Απαίτηση για ικανή στελέχωση του Σώµατος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) για ουσιαστικούς ελέγχους στους χώρους δουλειάς.» Να αποτελέσει το ΙΝΘΥΑΕ το κέντρο πιστοποίησης και αξιοποίησης των ελέγχων και των αποτελεσµάτων από τους χώρους εργασίας.» Να στελεχωθεί και εξοπλιστεί το Τµήµα Ιατρικής της Εργασίας στο Θριάσειο Νοσοκοµείο, να δηµιουργηθούν και άλλα τµήµατα σε άλλα νοσοκοµεία για την εκπαίδευση των νέων γιατρών εργασίας.» Παρέµβαση στη δηµιουργία και λειτουργία ΕΞΥΥΠ και απαίτηση για δηµιουργία ΕΣΥΥΠ.» Να θεσµοθετηθεί σε πανελλαδική κλίµακα ασφάλιστρο επαγγελµατικού κινδύνου, ανάλογα µε την επικινδυνότητα του επαγγέλµατος και να δηµιουργηθεί λογαριασµός που θα αναπτύσσει πολιτικές πρόληψης και θα χορηγεί επασφάλιστρο ανάλογο µε το ποσοστό της επαγγελµατικής αναπηρίας, που θα προσαυξάνει την αναπηρική σύνταξη. Οι αναπηρικές συντάξεις, που είναι σε εξευτελιστικά επίπεδα, θα πρέπει να αυξηθούν ουσιαστικά και να χορηγούνται τουλάχιστον µε τα ποσοστά και τις προϋποθέσεις που ίσχυαν πριν από τους νόµους των ετών Ζητάµε επίσης, να αντιµετωπισθεί αποτελεσµατικά η δηµογραφική παράµετρος του ασφαλιστικού. Με την ενεργότερη και ισότιµη συµµετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας, µε τη νοµιµοποίηση και δηµιουργική κοινωνική ένταξη των µεταναστών/ριών, µε την οικονοµική στήριξη της µητρότητας και της οικογένειας, µε υποστηρικτικές δοµές κοινωνικών υπηρεσιών, δηµιουργία βρεφονηπιακών σταθµών, λειτουργία ολοήµερου σχολείου, δηµιουργική απασχόληση των παιδιών, αναδιανοµή του ρόλου των φύλων στην οικογένεια, καθώς επίσης τη στήριξη της πολύτεκνης οικογένειας, των µονογονεϊκών οικογενειών. Την προώθηση δηµοκρατικών αλλαγών στα πλαίσια ενός σταθερού πρότυπου απασχόλησης και εργασιακών σχέσεων µε ισχυροποιηµένο το ρόλο της συλλογικής διαπραγµάτευσης. Σ αυτά τα πλαίσια είναι αναγκαίο να αλλάξει το νοµοθετικό πλαίσιο (2639/98 και 2784/2000). Πρέπει να αγωνιστούµε ώστε να καταργηθούν στην πράξη διατάξεων που αφορούν ενοικίαση εργαζοµένων, απασχολούµενοι µε δελτίο παροχής υπηρεσιών, κ.α. Για την αναβάθµιση της ηµόσιας εκπαίδευσης προτείνουµε την παρακάτω δέσµη µέτρων για το ξεπέρασµα των αδιεξόδων που γέννησε η «εκπαιδευτική µεταρρύθµιση, σύµφωνα και µε το πνεύµα των προτάσεων που ανέδειξαν µε τις κινητοποιήσεις τους οι εκπαιδευτικοί και οι µαθητές τα τελευταία χρόνια: 1. Καθιέρωση δωδεκάχρονης υποχρεωτικής ηµόσιας και ωρεάν εκπαίδευσης για όλους. 2. Αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 5 % του ΑΕΠ. 3. Ενιαίο λύκειο θεωρίας και πράξης ανοιχτό για όλους, µε σύγχρονο πρόγραµµα µαθηµάτων γενικής παιδείας και επιλογών, µορφωτικά αυτόνοµο και αποδεσµευµένο από το σύστηµα εισαγωγής στην Τριτοβάθµια Εκπαίδευση.» Επαρκές και σύγχρονο µεταλυκειακό δίκτυο τεχνικής επαγγελµατικής εκπαίδευσης και κατάρτισης ως συστατικό στοιχείο της δηµόσιας εκπαίδευσης, που θα παρέχει αξιόπιστη διέξοδο σε όσους µαθητές δε θα εντάσσονται στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.» Κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων στη Β και Γ Λυκείου.» Ποιοτική αναβάθµιση της διδακτικής µαθησιακής διαδικασίας στη σχολική τάξη.» Ουσιαστική αναβάθµιση της ΤΕΕ και ένταξή της στη Λυκειακή βαθµίδα. Να αλλάξουν άµεσα τα προγράµµατα σπουδών των ΤΕΕ µε ενίσχυση των µαθηµάτων γενικής παιδείας και να κατοχυρωθούν τα επαγγελµατικά δικαιώµατα των αποφοίτων τους. Τέλος, να επιλυθούν τα προβλήµατα υλικοτεχνικής υποδοµής, εργαστηρίων, βιβλίων / διδακτικών υλικών και στελέχωσης µε το αναγκαίο προσωπικό των ΤΕΕ.» Κατάργηση των Νόµων 2525/1997 και 2640/1998.» Επαναφορά του θεσµού των ανεξεταστέων για τους µαθητές όλων των τάξεων του Λυκείου, µε επαναληπτικές εξετάσεις σε επίπεδο σχολείου. Σελίδα 15

16 » Άµεση οργάνωση ουσιαστικού διαλόγου ανάµεσα σε όλους τους φορείς της εκπαίδευσης για το σύστηµα πρόσβασης στην Τριτοβάθµια Εκπαίδευση. Την απόκρουση της µείωσης του εύρους και των παροχών του ηµόσιου Τοµέα Υγείας, της υπαγωγής της υγείας στους όρους της αγοράς, της εγκατάλειψης των πολιτικών κοινωνικής αλληλεγγύης και της γιγάντωσης του ιατρικού, ασφαλιστικού, χρηµατιστηριακού ιδιωτικού τοµέα υγείας. Τη δηµιουργία δικτύου Πρωτοβάθµιας Φροντίδας Υγείας για την πρόληψη και την προαγωγή της υγείας. Την αναβάθµιση των παρεχοµένων υπηρεσιών υγείας. Ταυτόχρονα επιβάλλεται ο έλεγχος των υπηρεσιών παροχής υγείας από το ιδιωτικό ασφαλιστικό κεφάλαιο (ιδιωτικές κλινικές, διαγωνιστικά κέντρα, κ.λ.π.). Παρεµβαίνουµε µε θέσεις και προτάσεις στην πορεία συγκρότησης και λειτουργίας των νέων Περιφερειακών Συστηµάτων Υγείας (ΠΕΣΥ). Κατάργηση της συµµετοχής στα φάρµακα όλων όσων πάσχουν από χρόνια νοσήµατα. Να διευρυνθούν και να υλοποιηθούν ειδικά µέτρα προστασίας των ΑΜΕΑ, των χρονίως πασχόντων και των πασχόντων από ΑΙDS και να στηριχθούν πολύπλευρα οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Να δηµιουργηθούν κέντρα φυσικής ιατρικής αποκατάστασής τους, επαγγελµατικής κατάρτισής τους και ένταξής τους στην αγορά εργασίας. Στους παραπάνω στόχους αντιπαρατίθενται οι δυνάµεις του δικοµµατισµού, όµως για να προωθηθούν είναι αναγκαίο να επιτευχθεί η πιο πλατειά συσπείρωση των εργαζοµένων σε αγωνιστική κατεύθυνση. Ώθηση θα δόσει ο διάλογος και κοινή δράση της Αριστεράς και η δηµιουργία ικτύου Κινήσεων Προσώπων στα πλαίσια του σ.κ. για την προώθηση του Ταξικού Αυτόνοµου ηµοκρατικού Συνδικαλισµού. Σελίδα 16

17 ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝ Το τµήµα εργατικής πολιτικής του ΣΥΝ βοήθησε την ΚΠΕ του ΣΥΝ και την κοινοβουλευτική οµάδα και του Ευρωβουλευτές του ΣΥΝ να έχουν συγκεκριµένες επεξεργασίες θέσεις, προτάσεις και παρεµβάσεις για τα προβλήµατα των εργαζοµένων (απασχόληση, ανεργία, ΟΑΕ, κοινωνική πολιτική, κοινωνική ασφάλιση, βιοµηχανική πολιτική, ΕΚΟ, εισοδηµατική πολιτική, εργασιακές σχέσεις, ιδιωτικοποιήσεις κλπ). Επεξεργάστηκε τα σχέδια νόµου που κατέθεσε ο ΣΥΝ στη Βουλή για το 35ωρο και για τους µακροχρόνια ανέργους. Συνέβαλε αποφασιστικά και αποτελεσµατικά στη διοργάνωση από το κόµµα δύο µεγάλων πολιτικών εξορµήσεων µε συγκεντρώσεις, δράσεις και πρωτοβουλίες σε όλη την Ελλάδα: για την ανεργία, την απασχόληση, το 35ωρο και τις εργασιακές σχέσεις από το Σεπτέµβρη του 2000 µέχρι το Μάρτη του 2001 για ο ασφαλιστικό από τον Απρίλη µέχρι και το Σεπτέµβρη της φετινής χρονιάς. Το τµήµα έχει κατακτήσει ένα σηµαντικό κύρος στο κόµµα και σχεδόν πάντα οι εισηγήσεις του για ζητήµατα της αρµοδιότητάς του γίνονται και πολιτικές θέσεις του ΣΥΝ. Παρακολούθησε συστηµατικά τους αγώνες των εργαζοµένων για τις εργασιακές σχέσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, το εισοδηµατικό και την κοινωνική ασφάλιση και συνέβαλε, παρά τις αδυναµίες του, στην καλύτερη προετοιµασία των δυνάµεών µας και στη διαµόρφωση µιας συνολικά θετικής στάσης και ενεργού παρουσίας και συµµετοχή του ΣΥΝ - και σε επίπεδο ηγεσίας- απέναντι σ αυτούς τους αγώνες. Ωστόσο χρειάζεται να βελτιώσει τη δουλειά του σ αυτό τον τοµέα, να έχει καλύτερη επαφή µε τις µαχόµενες δυνάµεις µας, σ όλους τους κλάδους και σ όλους τους Νοµούς της χώρας, να διαχέει σ όλο το κόµµα και να δηµοσιοποιεί έγκαιρα τις επεξεργασίες του και τα πολιτικά συµπεράσµατά του από τους κοινωνικούς αγώνες και να µπορεί να τους συνδέει µε τη δουλειά της κοινοβουλευτικής οµάδας του ΣΥΝ. Οι συνεδριάσεις του τµήµατος ήταν τακτικές και µε συγκεκριµένη κάθε φορά θεµατολογία και κατέληγαν πάντα σε συγκεκριµένες αποφάσεις, για τις οποίες ενηµερωνόταν αµφίδροµα το κόµµα. Το γεγονός ότι ήταν ολιγάριθµο (13 µέλη), το κατέστησε πιο ευέλικτο και πιο αποτελεσµατικό στη λειτουργία και στη δράση του. Ωστόσο και πάλι είχαµε και φαινόµενα λειψής συµµετοχής ορισµένων µελών του καθώς και προβλήµατα γενικότερης προσφοράς τους µε αποτελεσµατικό και συλλογικό τρόπο στη συλλογική δουλειά. Επίσης από τη σύνθεση του τµήµατος έλειπαν µε δική τους ευθύνη και στελέχη, που λόγω της φύσης και των αρµοδιοτήτων του τµήµατος ήταν και είναι απαραίτητα (π.χ. κάποιος σ. από το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ/Α Ε Υ). Η σχέση του τµήµατος µε την ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ήταν δηµιουργική χωρίς συγκρούσεις και τριβές για πολιτικά ζητήµατα. Οι επαφές του τµήµατος µε τις εκτός Αττικής δυνάµεις µας ήταν χαλαρές και θα πρέπει να βελτιωθεί το δίκτυο συνεννόησης, το οποίο έχουµε οικοδοµήσει. Πριν το προγραµµατικό συνέδριο του ΣΥΝ, στο δίµηνο εκέµβρη - Γενάρη, θα πρέπει να κάνουµε εξόρµηση µε συγκεκριµένο σχέδιο συγκρότησης τµηµάτων εργατικής πολιτικής στις Ν.Ε., στις οποίες δεν υπάρχουν, και αναζωογόνησής τους εκεί που ήδη έχουν συγκροτηθεί µε τη διοργάνωση και δηµόσιων εκδηλώσεων για τα ζητήµατα της ανεργίας, του 35ωρου και της κοινωνικής ασφάλισης. Θα πρέπει επίσης άµεσα να προετοιµάσουµε ένα σχέδιο για την διάταξη των δυνάµεών µας, για να προωθήσουµε τη δηµιουργία αυτόνοµων ριζοσπαστικών ψηφοδελτίων και συσπειρώσεων εργαζοµένων σε όλους τους κλάδους και σε όλους τους νοµούς της Ελλάδας. Ο βασικός στόχος του τµήµατος το αµέσως επόµενο διάστηµα είναι να συµβάλει µε όλες τις δυνάµεις του, για να συγκροτήσουµε ως τον εκέµβρη το ενιαίο πανελλαδικό δίκτυο της ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ. Σελίδα 17

18 Η δουλειά του τµήµατος θα βελτιωθεί σηµαντικά, εφόσον ο ΣΥΝ έχει µε σταθερότητα, συνέχεια και συνέπεια στραµµένη την προσοχή του στα προβλήµατα των εργαζοµένων και στους κοινωνικούς αγώνες συνολικά ως κόµµα και όχι µόνο σε επίπεδο ηγεσίας του. Τα συνδικαλιστικά µας στελέχη µπορούν και πρέπει να συµβάλουν σε µία τέτοια κατεύθυνση σε όλα τα επίπεδα του ΣΥΝ από την ΚΠΕ και τις Ν.Ε. µέχρι και όλες τις πολιτικές κινήσεις του. Αντί επιλόγου θα παραθέσουµε εις ΜΝΗΜΗΝ των αγωνιστών ανά τους αιώνες ένα απόσπασµα από το άρθρο της κ. Αννας Τσάκωνα µε τίτλο: «Από τα πλήθη της Ευρώπης» που δηµοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ» φ.5, Οκτώβριος «Αυτοί λένε ότι είναι νέοι, βαφτίζουν τους εαυτούς τους µε ακρωνύµια:g8, ΝΤ, ΠΤ, ΠΟΕ, ΝΑFTA, FTAA εν µπορούν να µας ξεγελάσουν, είναι οι ίδιοι µε εκείνους που ήρθαν πριν απ αυτούς: οι κλέφτες που λεηλάτησαν τα χωριά µας, οι ολιγαρχικοί που ανακατέλαβαν την Φλωρεντία, η αυλή του Αυτοκράτορα Σιγισµονδνου που ξεγέλασε τον Γιαν Χους, η ίαιτα του Τέµπινγκεν που υπάκουσε στον Ούλριχ και αρνήθηκε να δεχτεί τον Φτωχό Κόνραντ, οι πρίγκιπες που έστειλαν τους µισθοφόρους στο Φράνκενχάουζεν, οι βέβηλοι που έκαψαν τον Ντόσα, οι φεουδάρχες που βασάνισαν τους Σκαφτιάδες, οι δυνάστες που νίκησαν τον Πουγκατασέφ, η κυβέρνηση που καταράστηκε ο Μπάιρον, ο παλιός κόσµος που σταµάτησε τις επιθέσεις µας και κατέστρεψε όλες τις σκάλες προς τον ουρανό. Στις µέρες µας έχουν µια νέα αυτοκρατορία, επιβάλλουν νέου τύπου δουλείες σ ολόκληρο τον πλανήτη, ακόµη παίζουν τους κύριους και αφέντες της γης και της θάλασσας. Ακόµα µια φορά, εµείς τα πλήθη ξεσηκωνόµαστε εναντίον τους. Γένοβα. Ιταλική χερσόνησος 19, 20 και 21 του Ιουλίου σε ένα Έτος που δεν είναι πια κανενός Κυρίου» Σελίδα 18