Νικηφόρος Βρεττάκος

Μέγεθος: px

Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "Νικηφόρος Βρεττάκος"

Σάπφιρα Χατζηιωάννου
7 χρόνια πριν
Προβολές:

1 Νικηφόρος Βρεττάκος Τα μάτια της Μαργαρίτας Βρήκα μέσα στα μάτια σου τα βιβλία που δεν έγραψα. Θάλασσες. Κόσμους. Πολιτείες. Ορίζοντες. Κανάλια. Βρήκα τ αυτοκρατορικά όρη της γης κι απάνω τους τις δύσες με τα κόκκινα σύννεφα. Τα μεγάλα ταξίδια που δεν έκαμα, βρήκα μέσα στα μάτια σου. Βρήκα μέσα στα μάτια σου τους γελαστούς μου φίλους που μου τους σκέπασεν η γης, η χλόη, το χιόνι, η νύχτα. Τα λόγια που θα μου λεγαν βρήκα μέσα στα μάτια σου. Βρήκα τους μελαγχολικούς γήλοφους της πατρίδας μας να στέκονται μες στη σιωπή σα ν ακούσανε τη φωνή μου. Έρχομαι! ως να τους φώναζα, «έρχομαι» να κουνάνε τις ταπεινές τους κουμαριές, βρήκα μέσα στα μάτια σου. Βρήκα μέσα στα μάτια σου τον πόλεμο τελειωμένο. Πουλάκια και ήλιος στα κλαδιά! Το παιδικό μου σύμπαν με τις χρυσές του ζωγραφιές, βρήκα μέσα στα μάτια σου. Όσους σταυρούς δεν έμπηξαν στη γης μετά τις μάχες, χιλιάδες, σ έναν κόκκινο κάμπο από παπαρούνες, μακριές σειρές, ανώνυμους σταυρούς, πάνω και κάτω, τους σταυρούς όλων των εθνών, βρήκα μέσα στα μάτια σου. Βρήκα μέσα στα μάτια σου τις νύχτες να κυλάνε μεγάλους ποταμούς σιωπής, όπως στα έξι μου χρόνια. Της θλίψης την αστροφεγγιά βρήκα μέσα στα μάτια σου. Βρήκα μέσα στα μάτια σου τον κόσμο να με θυμάται κι όλα όσα αντίκρυσα παιδί να με φωνάζουν με τ όνομά μου.

2 Της δικαιοσύνης η σκηνή την καλοσύνη που έγνεφε να πλησιάσουν τα βουνά, βρήκα μέσα στα μάτια σου. Βρήκα την αιωνιότητα του ήλιου ανανεωμένη. Τη χλόη να φέγγει των αρνιών τα πόδια. Την αυγή να βάφει το άσπρο τους μαλλί. Στ άσπρα σαν την ειρήνη ντυμένη τη μητέρα μου, βρήκα μέσα στα μάτια σου. Αν ήτανε όλα εδώ πιο απλά, όπως η «καληνύχτα» κ η «καλημέρα», όπως το φως στα τζάμια την αυγή, αν ήτανε όλα εδώ πιο απλά, τότε, σ αυτόν τον κόσμο, θε να χαμε ένα απέραντο σπίτι. Θε να μαστε άγγελοι. Το αιώνιο μου παράπονο, βρήκα μέσα στα μάτια σου. Αύριο, όταν φύγεις, άνοιξε τα μάτια σου να ιδεί, να ξέρει ο ήλιος, ο Θεός να ιδεί, όσα με γνώρισαν όλα να ιδούν στα μάτια σου. Σου αφήνω αυτό που είμαι, να ιδούν ότι έμεινα ο πιστός του ανθρώπου. Την ψυχή μου, αυτόν τον λαβωμένο Ιησού, αφήνω μέσα στα μάτια σου..

3 Γράμμα στον άνθρωπο της πατρίδας μου "Ἀπαντῶ στὴ σιωπή σου μ ἕνα φῶς ἤρεμο ὅσο καὶ νἆναι σὰν τὸν Ἀτλαντικὸ οἱ στιγμές μου ταραγμένες ὅσο κι ἂν ἡ καρδιὰ στὰ βάθη μου χορεύει ὅπως μιὰ φλόγα φωτιᾶς. Τὸ αἷμα μου καίγεται σὰν ἕνα μακρὺ δάσος σὲ μιὰν ἀπέραντη πλαγιά. Ὅσο κι ἂν ἕνας ὄμορφος ἥλιος βασίλεψε, σοῦ γράφω. Ἂν ὄχι τίποτε ἄλλο, σ ἕνα μικρὸ φύλλο χαρτιοῦ σοῦ γράφω καὶ σοῦ στέλνω τὸ παιδικό μου ἀλάβωτο χαμόγελο σὰν ἕνα φεγγάρι μέσα σὲ μιὰ στέρνα. Ἔχεις τὸ ἔλεος. Πάνω σου τὸ βλέμμα τοῦ Θεοῦ. Ἔχεις τὴν εὔνοια τῶν πρωινῶν του. Μὴ μὲ μαρτυρήσεις! Καὶ προπαντὸς νὰ μὴν τοῦ εἰπεῖς πὼς μ ἐγκατέλειψεν ἡ ἐλπίδα. Καθὼς κοιτᾶς τὸν Ταΰγετο σημείωσε τὰ φαράγγια ποὺ πέρασα, καὶ τὶς κορφὲς ποὺ πάτησα, καὶ τὰ ἄστρα ποὺ εἶδα. Πές τους ἀπὸ μένα, πές τους ἀπ τὰ δάκρυα μου ὅτι ἐπιμένω ἀκόμα πὼς ὁ κόσμος εἶναι ὄμορφος! Κι ἂν σκίστηκε τῶ χῶμα μου στὰ δύο, κι ἂν χάσκει ἡ ὕπαρξή μου σὰν ἕνας τοῖχος ἀνοιγμένος κάτω ἀπ τὴν κοιλιὰ μιᾶς φορτωμένης καταιγίδας, πές τους πὼς σοῦ στέλνω τὸ παιδικό μου ἀλάβωτο χαμόγελο σὰν ἕνα φεγγάρι μέσα σὲ μιὰ στέρνα. Κατὰ μῆκος τοῦ ποταμιοῦ ποὺ κατεβαίνει στὴν κοιλάδα,

4 δίπλα στὶς λεῦκες ποὺ σοῦ νανουρίζαν τὴ λύπη, γράψε στὸ νερὸ τ ὄνομά μου: Ἐλπίδα. τ ὄνομά μου: Ἀγάπη τ ὄνομά μου: Σιωπή. Τάραξε πάλι τὸ νερό. Σβύσε τὰ ἴχνη μου πάλι. Πές τους πὼς εἶμαι ἕνας ἐλεύθερος ἄνεμος ποὺ γυρνᾶ μέσα στὸ μέλλον. Πὼς σὲ κάθε δέντρο ἔχω δεμένο κι ἀπὸ ἕνα χρυσοσέλωτο ἄλογο. Πές τους πώς, ἐγὼ κι ὁ ἥλιος εἴμαστε πάντοτε σὲ πορεία. Πὼς ὅταν κάθε Κυριακὴ ντύνομαι τὶς ἐλπίδες μου γιομίζει καθὼς περπατῶ ὁ κόσμος. Ἐσύ, ἔτσι πές τους. Πὼς δὲν σοὔγραψα τίποτα. Πὼς σοὔστειλα μονάχα τὸ παιδικὸ μου ἀλάβωτο χαμόγελο σὰν ἕνα φεγγάρι μέσα σὲ μιὰ στέρνα". Από το "ΤΑ ΘΟΛΑ ΠΟΤΑΜΙΑ", 1950

5 Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα Ὅταν κάποτε φύγω ἀπὸ τοῦτο τὸ φῶς θὰ ἑλιχθῶ πρὸς τὰ πάνω ὅπως ἕνα ρυακάκι ποὺ μουρμουρίζει. Κι ἂν τυχὸν κάπου ἀνάμεσα στοὺς γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω ἀγγέλους, θὰ τοὺς μιλήσω ἑλληνικά, ἐπειδὴ δὲν ξέρουνε γλῶσσες. Μιλᾶνε μεταξύ τους μὲ μουσική. Ποιήματα του Νικηφόρου Βρεττάκου μπορούν να βρεθούν και στις σελίδες: users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/nikhforos_brettakos_poems.htm stixoi.info/stixoi.php?info=lyrics&act=index&sort=alpha&lyricist_id=2071

Σχετικά έγγραφα

Στὴν ἀρχὴ ἦταν ὁ Λόγος. Ὁ Λόγος ἦταν μαζὶ μὲ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α ἤ 01ο (01-52) 01-05 Ὁ Λόγος εἶναι Θεὸς καὶ ημιουργὸς τῶν πάντων Στὴν ἀρχὴ ἦταν ὁ Λόγος. Ὁ Λόγος ἦταν μαζὶ μὲ τὸ Θεὸ Πατέρα καὶ ἦταν Θεὸς ὁ Λόγος. Αὐτὸς ἦταν στὴν ἀρχὴ μαζὶ μὲ τὸ Θεὸ Πατέρα.