Τοποθέτηση στα πλαίσια του θέματος (επί εκπαιδευτικών θεμάτων) της ΓΣ 15/ Κλεάνθης Θραμπουλίδης

Transcript

1 Τοποθέτηση στα πλαίσια του θέματος (επί εκπαιδευτικών θεμάτων) της ΓΣ 15/ Κλεάνθης Θραμπουλίδης Γιατί για μια ακόμη φορά βάλαμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί Σύντομο Ιστορικό Η ευθύνη είναι δική μας γιατί το Τμήμα είναι κλειστό Που θέλουμε να οδηγήσουμε τους φοιτητές μας Περί του αυτονόητου Τα Συγγράμματα Οι εξετάσεις και το μάδημα της Μαργαρίτας. Η συζήτηση με τον Πρόεδρο Α) Γιατί για μια ακόμη φορά βάλαμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί Πήρα τον λόγο στην αρχή της ΓΣ για μια σύντομη τοποθέτηση σεβόμενος την παράκληση του Προέδρου και του Πρύτανη να συζητήσουμε πρώτα το θέμα της διευθέτησης της εκπαιδευτικής και της εξεταστικής διαδικασίας και να πάμε μετά στο δεύτερο μέρος για συζήτηση των προβλημάτων της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Παρά την υποχώρηση μου (όπως και άλλων συναδέλφων) να μην κάνουμε τοποθετήσεις επί του γενικού θέματος, πολλοί συνάδελφοι και φοιτητές το έκαναν, ανοίγοντας πολλά θέματα στα οποία δεν θέλησα να παρέμβω περιμένοντας να το κάνω μετά την απόφαση για το πρώτο θέμα. Δυστυχώς τα περισσότερα μέλη της ΓΣ αποχώρησαν και η ΓΣ διαλύθηκε (παρά την προσπάθεια από τον Πρόεδρο). Έγινε στη συνέχεια, με την προσπάθεια του Προέδρου και με την παρουσία πολύ λίγων μελών ΔΕΠ και ελάχιστων φοιτητών μια άτυπη συζήτηση στην οποία έκανα μια μικρή τοποθέτηση επί των προβλημάτων που δημιουργούνται στην εκπαιδευτική διαδικασία και δήλωσα πως την πλήρη τοποθέτηση μου θα την αποστείλω σε όλα τα μέλη ΔΕΠ και τους φοιτητές στην συνέχεια. Η βασική μου θέση όπως την εξέφρασα στα πλαίσια της συζήτησης και λαμβάνοντας υπόψη την πληροφορία της επικείμενης κατάληψης, είναι ότι με την άρνηση μας να συζητήσουμε επί των προβλημάτων στην εκπαιδευτική διαδικασία όπως αυτά καταγράφηκαν τους τελευταίους 2 μήνες στην ουσία βάλαμε για μια ακόμη φορά τα σκουπίδια κάτω από το χαλί και θα τα βρούμε μπροστά μας μεθαύριο. Β) Σύντομο Ιστορικό Με το τέλος του εαρινού εξαμήνου του 2008 οι γνωστές σε όλους μας παρατάξεις, με την στήριξη της ΠΟΣΔΕΠ και πολιτικού κόμματος, είχαν προαναγγείλει και σχεδίαζαν μεγάλες καταλήψεις μετά τις εξετάσεις του Σεπτεμβρίου Να υπενθυμίζω απλά, για όσους δεν θυμούνται, πως το Downtime του συστήματος (And The True Cost of downtime) τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα το ακαδημαϊκό έτος που τα Πανεπιστήμια δεν άνοιξαν μεταξύ Χριστουγέννων και Πάσχα λόγω καταλήψεων, είναι τόσο μεγάλο που κάθε προσπάθεια να πείσουμε ότι τον υπόλοιπο χρόνο κάνουμε την δουλειά μας είναι εκ προοιμίου αποτυχημένη. Παρά τις εξαγγελίες τους και χάρη στην αντίδραση των φοιτητών εκείνων που ήρθαν στο Πανεπιστήμιο για να σπουδάσουν, το εξάμηνο κυλούσε ομαλά με μικρό μόνο αριθμό καταλήψεων (γύρω στις 2 βδομάδες). Όλα έδειχναν ότι το εξάμηνο να ολοκληρωθεί ας πούμε αξιοπρεπώς, με απώλειες 2-3 εβδομάδων. Αυτό ίσως να φαίνεται οπουδήποτε αλλού εξωφρενικό αλλά εδώ το θεωρούσαμε επιτυχία. 1

2 Δυστυχώς το επεισόδιο με τον άτυχο Αλέξη, άλλαξε πλήρως την κατάσταση. Το συμβάν αυτό αξιοποιήθηκε απόλυτα επιτυχώς για να κλείσει το Τμήμα για όλο τον Δεκέμβρη όποτε και βρεθήκαμε κάτω από καθεστώς διαρκούς κατάληψης. Οργανωμένες μειοψηφίες φοιτητών επέβαλαν δια της βίας ή αξιοποιώντας μια επιτυχημένη συνομωσία με την Διοίκηση και τους εργαζόμενους ένα Ιδιότυπο καθεστώς κατάληψης («Ιδιότυπο, ελαφρά τροποποιημένο, καθεστώς κατάληψης του κτιρίου»). Και όλα αυτά με την ανοχή των Διοικήσεων και της Πολιτείας σε μια μειοψηφία που λυμαίνεται τα Πανεπιστήμια τα τελευταία χρόνια και έφτασε στην εξωφρενική πρόταση ʺνα παραμερίσει το Πανεπιστήμιο τα κανονικά του καθήκοντα, να αναστείλει το εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο και να επικεντρωθεί στα πολιτικά ζητήματα που ανέδειξαν οι πρόσφατες κινητοποιήσειςʺ (έκκληση της Αριστερής μεταρρύθμισης για να παραμείνει το Πανεπιστήμιο ανοικτό - οι επισημάνσεις δικές μου). Το καθεστώς αυτό έγινε προσπάθεια να συνεχίσει και μετά τις γιορτές. Το Τμήμα άνοιξε γιατί κινητοποιήθηκαν οι φοιτητές. Σε μια ΓΣ, ίσως την μοναδική με απαρτία, οι φοιτητές αποφάσισαν να επιμείνουν στην ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας ζητώντας μια βδομάδα παράταση και να περάσουν στην εξεταστική διαδικασία. Χωρίς να αλλάξουν τα δεδομένα, η γνωστή μας παράταξη επιβάλει έξω από κάθε θεσμικό πλαίσιο και με την ανοχή της Διοίκησης, νέα ΓΣ επιμένοντας στην επιβολή κατάληψης και στον πλήρη αποσυντονισμό της εκπαιδευτικής και εξεταστικής διαδικασίας. Γ) Η ευθύνη είναι δική μας Ακούω πολλές φορές από συναδέλφους το επιχείρημα πως η ευθύνη για όλα τα παραπάνω, για αυτή την κατάσταση που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι των φοιτητών μας. «Να πάνε στις συνελεύσεις τους. Να πάνε να ψηφήσουν.» Απόσπασμα από απάντηση μου σε συνάδελφο σχετικά με το θέμα Το "καλό αυτό παιδί" είχε όλα αυτά τα χρόνια που σπούδαζε στο Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο την αγωνία αν θα του επιτρέψουν να κάνει μάθημα, αν θα του επιτρέψουν να κάνει εργαστήριο, αν θα του επιτρέψουν να μιλήσει στις ΓΣ χωρίς να τον γιουχάρουνε γιατί οι θέσεις του τύχαινε να ήταν διαφορετικές από αυτές των Μαιστρο Απεκηδων. Θα μπορούσα να πω πολλά. Συνήθως όμως ανάγω το θέμα στην παρακάτω ερώτηση. Εσείς ως μέλος ΔΕΠ πόσες φορές πήγατε στην ΓΣ του συλλόγου σας; Πόση ώρα μπορείτε να αφιερώσετε από τον χρόνο σας συζητώντας με τους Μαιστρο Απεκηδες. Και να σας πω και κάτι άλλο. Όταν πριν από μερικούς μήνες ζήτησα (εγώ και ορισμένοι συνάδελφοι) από τους φοιτητές μου να φύγουν από το μάθημα και να πάνε να ψηφίσουν για να μην γίνει κατάληψη, δεν έγινε. Το αποτέλεσμα; Όρισαν ΓΣ για την μεθεπόμενη. Τους παροτρύναμε να πάνε. Δεν αποφασίστηκε κατάληψη. Όταν όμως ορίστηκε και πάλι συνέλευση για την μεθεπομένη, τους είπα μέσα στην τάξη. Ειλικρινά δεν μπορώ να σας ζητήσω να πάτε ξανά στην ΓΣ. Δεν ήρθατε (δεν σας έστειλαν οι γονείς) εδώ για να αγωνίζεστε να διατηρήσετε το Πανεπιστήμιο ανοικτό, αυτό είναι ευθύνη της Διοίκησης, ευθύνη της Πολιτείας. Η δική σας δουλειά είναι άλλη. Η ευθύνη αγαπητοί συνάδελφοι, δεν είναι των φοιτητών. Η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική μας. Η ευθύνη είναι αποκλειστικά του οργάνου αυτού, είναι της 2

3 Διοίκησης του Τμήματος, είναι της Συγκλήτου, είναι της Διοίκησης του Πανεπιστημίου. Για 2 μήνες το Τμήμα είναι κλειστό. Για 2 μήνες το Πανεπιστήμιο είναι κλειστό. Όχι!! δεν είναι ακριβώς έτσι, όπως μου επισήμανε συνάδελφος «Αγαπητέ συνάδελφε, το Πανεπιστήμιο είναι ΑΝΟΙΚΤΟ. Όμως μόνο για εξετάσεις και μισθοδοσία (εκεί εξαντλούνται οι όποιες αγωνιστικές διαθέσεις καταληψιών και απεργών).» Και αυτό είναι που μας εκθέτει ακόμη παραπάνω στην κοινωνία. Αυτό είναι που μας φορτώνει με όλες τις ευθύνες για την σημερινή κατάσταση. Γιατί το Τμήμα είναι κλειστό Για 2 μήνες το Τμήμα είναι κλειστό γιατί ορισμένες ομάδες φοιτητών αυθαιρετώντας, παραπληροφορώντας και χρησιμοποιώντας βία επιβάλουν τις απόψεις ή τις αποφάσεις παράνομων ΓΣ. Και το κάνει αυτό επικαλούμενη την στήριξη των μελών ΔΕΠ, επικαλούμενη την στήριξη του οργάνου αυτού, επικαλούμενη την στήριξη της Συγκλήτου, την στήριξη της Διοίκησης. Όταν μια ομάδα καθηγητών επιχειρήσαμε να κάνουμε μάθημα, αδιαφορώντας για την κατάληψη και αποδεχόμενοι το δικαίωμα των φοιτητών μας για μάθηση δεχθήκαμε εδώ, μέσα σε αυτό το Πανεπιστήμιο την βίαιη επίθεση των γνωστών σε όλους σας «φοιτητών». Γίναμε μάρτυρες της κατάφορης παραβίασης του Πανεπιστημιακού Ασύλου, προκληθήκαμε, απειληθήκαμε. Μας απείλησαν ότι θα μας καταγγείλουν. Θα αναρωτιέστε γιατί; Θα αναρωτιέστε πού; Μας το εξήγησαν. Θα μας καταγγείλουν στην ΓΣ του Τμήματος, θα μας καταγγείλουν στην Σύγκλητο. Γιατί; Γιατί θέλουμε να κάνουμε μάθημα. Γιατί παραβιάζουμε την απόφαση του συλλόγου των φοιτητών. Καταλαβαίνετε συνάδελφοι τι μήνυμα έχει περάσει στους φοιτητές αυτούς; Εκτός από την ΠΟΣΔΕΠ και η ΓΣ αυτή αλλά και η Σύγκλητος είναι οι θεματοφύλακες των αποφάσεων της παρέας τους. Και σας πληροφορώ, αν δεν γνωρίζετε πως λίγο μετά, μας ενημέρωσε συνάδελφος μέσα από την Σύγκλητο πως συζητάνε το θέμα μας. Θα μου πείτε, δεν κοινοποιήθηκε καμία καταδικαστική απόφαση για σας. Ίσως θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι. Συνάδελφοι, αυτό από μόνο του το γεγονός προσβάλει τη Σύγκλητο, διασύρει το Πανεπιστήμιο. Το γνωρίζεται ήδη, συνάδελφοι, ότι όλοι αυτοί που βγαίνουν στις τηλεοράσεις, βγαίνουν στα ΜΜΕ και αρνούνται να επιτρέψουν στην Πολιτεία τη διασφάλιση του Ασύλου, υποστηρίζοντας πως η Πανεπιστημιακή κοινότητα μπορεί να το διασφαλίσει, δεν έκαναν τίποτε σε ανάλογες περιπτώσεις. Είμαστε απροστάτευτοι. Δεν συζήτησαν ούτε καν εκ των υστέρων το θέμα αυτό, δεν πήραν ή τουλάχιστο δεν κοινοποίησαν καμία απόφαση τους. Άφησαν απροστάτευτους τους φοιτητές εκείνους που ήρθαν στο Πανεπιστήμιο για να σπουδάσουν. Τους άφησαν για μια ακόμη φορά, όπως τους αφήνουν χρόνια τώρα απροστάτευτους στις διαθέσεις εκείνων που θεωρούν πως το Πανεπιστήμιο είναι χώρος πολιτικών παιχνιδιών και άσκησης τους για την απόκτηση εμπειρίας και προϋπηρεσίας για την επιδιωκόμενη συνδικαλιστική, και ενίοτε πολιτική, σταδιοδρομία μετά το Πανεπιστήμιο. Τους άφησαν απροστάτευτους στις διαδόσεις ότι αυτοί που ήρθαν για μάθημα ήταν «Χρυσαυγήτες». 3

4 Αγωνιζόμαστε, υποτίθεται, για την αυτονομία, αντιδρούμε (επικαλούμενοι την αυτονομία) σε κάθε κίνηση που έχει στόχο να διασφαλίσει τα αυτονόητα στο χώρο του Πανεπιστημίου και ταυτόχρονα αποποιούμαστε των ευθυνών μας για την διασφάλιση του αυτονόητου, του δικαιώματος του Έλληνα φοιτητή στη μόρφωση, του δικαιώματος της ελεύθερης πρόσβασης στους χώρους απόκτησης της γνώσης. Και φορτώνουμε την ευθύνη αυτή στους φοιτητές μας. Συνάδελφοι, είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη. Είναι ευθύνη της Διοίκησης η διασφάλιση του δικαιώματος μου να πηγαίνω στην αίθουσα διδασκαλίας. Είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη η διασφάλιση στους φοιτητές μας του δικαιώματος ελεύθερης πρόσβασης στους χώρους απόκτησης της γνώσης. Αυτά τα παιδιά δεν ήρθαν στο Πανεπιστήμιο για να αγωνίζονται να το κρατήσουν ανοικτό και αυτό γιατί αυτοί που έχουν αυτή την ευθύνη αδρανούν εγκληματικά. Που θέλουμε να οδηγήσουμε τους φοιτητές μας Δεν είναι το κόστος του χρόνου που απαιτεί η συμμετοχή σε μια ΓΣ. Δεν είναι οι προπηλακισμοί, ο διασυρμός που επιχειρείται σε όσους τολμήσουν να εκφράσουν διαφορετική από την «προοδευτική- αγωνιστική» όπως την αποκαλούν οι «παροικούντες της ΓΣ» άποψη. Είναι ο χρόνος της προετοιμασίας, της τεκμηρίωσης της διαφορετικής πρότασης, ο χρόνος της επικοινωνίας και της γνωστοποίησης της στους υπόλοιπους φοιτητές, ο χρόνος του συντονισμού των ενεργειών κατά της κατάληψης. Και αυτό όχι για μια ΓΣ. Γιατί αν δεν αποφασιστεί κατάληψη, ορίζεται νέα ΓΣ την μεθεπομένη, και αυτό συνεχίζεται, κατά παράβαση κάθε θεσμικού πλαισίου ακόμη και αυτού του ίδιου του καταστατικού του φοιτητικού συλλόγου, μέχρι να εξαντληθούν όσοι αντιστέκονται και να αποφασισθεί τελικά κατάληψη. Και εμείς (τα μέλη ΔΕΠ) κοιτάμε αδιάφοροι χρησιμοποιώντας το επιχείρημα «ας τα βρούνε μεταξύ τους. Είναι δική τους υπόθεση.» Όχι συνάδελφοι. Δεν είναι δική τους ευθύνη. Δεν μπορούμε από την μία να αγωνιζόμαστε για το αυτοδιοίκητο και ταυτόχρονα να αποποιούμαστε την βασικότερη ευθύνη που προκύπτει από αυτό και να την φορτώνουμε στους φοιτητές μας. Και σας ρωτώ συνάδελφοι εκεί θέλουμε να οδηγήσουμε και τους φοιτητές που ήρθαν να σπουδάσουν; Τους θέλουμε να έχουν ως κύριο έργο τους την προετοιμασία του αγώνα και τον αγώνα για το ανοικτό Πανεπιστήμιο; Και αυτό γιατί οι κύριοι υπεύθυνοι αποποιούνται με φτηνές δικαιολογίες τις ευθύνες τους. Έγραφα σε μήνυμα μου «το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι όλα αυτά τα δυσάρεστα συναντούν τη σιωπηρή ανοχή, ενίοτε και τη συμπαράσταση, ατόμων ή φορέων που κόπτονται- έτσι τουλάχιστον διατυμπανίζουν στις δημόσιες τοποθετήσεις τους- υπέρ της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης και κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για εν δυνάμει νεκροθάφτες του δημόσιου πανεπιστημίου.» Τα άτομα αυτά υπάρχουν μέσα στα Πανεπιστήμια, είναι δίπλα μας και κατέχουν δυστυχώς στις περισσότερες των περιπτώσεων τις θέσεις διοίκησης (θέσεις της κύριας συναλλαγής με τους συνδικαλιστές φοιτητές Πανεπιστήμια της Συναλλαγής). Και συνέχιζα «Πολλοί είναι αυτοί που δεν εντάσσουν στις πρώτες προτεραιότητες του πανεπιστημίου τη διδασκαλία και την έρευνα, ή ακόμη τη διάπλαση ελεύθερων σκεπτόμενων ατόμων. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ενεργούν με καθαρά κομματικά κριτήρια επιδιώκοντας να αποκομίσουν για το κόμμα τους πολιτικά οφέλη, ενώ κάποιοι άλλοι πιθανόν να στοχεύουν και στην ανατροπή του πολιτικού συστήματος. Αλλοι, 4

5 κυρίως διδάσκοντες, τρέφουν άμετρες προσωπικές φιλοδοξίες και δρουν στους πανεπιστημιακούς χώρους με την προσδοκία να αναρριχηθούν σε υψηλόβαθμες πολιτικές ή κρατικές θέσεις, ενώ ορισμένοι άλλοι χρησιμοποιούν το πανεπιστήμιο ως εφαλτήριο για τις επαγγελματικές ασχολίες τους και λίγο νοιάζονται για την προκοπή του.» Περί του αυτονόητου Δυστυχώς όμως έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε ηρωισμό την προσπάθεια να κάνουμε το καθήκον μας, να κάνουμε μάθημα (ακούστε το Είναι αδιανόητο σήμερα, το να λες θέλω να κάνω μάθημα, να θεωρείτε ηρωισμός). Θεωρούμε πρόοδο το αυτονόητο που πολύ πετυχημένα δήλωσε η Αννα Διαμαντοπούλου στην τοποθέτηση της για το Ασυλο με τίτλο "όχι άσυλο σε όσους καταστρέφουν και εγκληματούν" link. Και όπως σχολίαζα σε σχετικό μήνυμα μου «Μας παίρνει όμως τόσο χρόνο και κόστος ως κοινωνία για να πούμε (να δούμε πότε θα κάνουνε) το αυτονόητο. Αν ακόμη είμαστε στις καταστροφές και εγκληματικές πράξεις να δούμε πότε θα πάρει σειρά η συζήτηση για τις καταλήψεις και τις βίαιες διακοπές οργάνων (Γενικών Συνελεύσεων, Συγκλήτων, ) αλλά και τον ευτελισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας.» Δ) Τα Συγγράμματα Την θέση μου για τα συγγράμματα την έχω κοινοποιήσει επανειλημμένα με στοιχεία (Ενδεικτικά παραθέτω: pdf htm pdf link link1 link2 link link2, ). Την ευθύνη της καθυστέρησης της διανομής την έχει αποκλειστικά η Διοίκηση του Τμήματος και του Πανεπιστημίου (link). Ε) Οι εξετάσεις ή το μάδημα της Μαργαρίτας. Έγγραφα σε απάντηση μου σε ερώτηση φοιτητή μας αν θα γίνει η εξεταστική. «Ας σταματήσουμε επιτέλους σε αυτό το Τμήμα να μαδάμε μαργαρίτες (θα γίνουν, δεν θα γίνουν οι εξετάσεις) και ας στρωθούμε στην δουλειά όπως κάνουν οι φοιτητές σε όλα τα Πανεπιστήμια του κόσμου που από την αρχή του Ακαδημαϊκού έτους γνωρίζουν την ημερομηνία εξέτασης κάθε μαθήματος και μπορούν να προγραμματίσουν τις δραστηριότητες τους. Οφείλουμε να βάλουμε τέλος στο απαράδεκτο, για σοβαρό Πανεπιστήμιο, αυτό φαινόμενο.» Είναι υποχρέωση μας να διασφαλίσουμε το δικαίωμα της εξέτασης στους φοιτητές μας και σας ενημερώνω ότι θα χρησιμοποιήσω κάθε νόμιμο μέσω για να υπερασπιστώ αυτό το δικαίωμα του φοιτητή μας. ΣΤ) Η συζήτηση με τον Πρόεδρο Κύριε Πρόεδρε, σε πρόσφατη δημόσια με παρουσία φοιτητών μας συζήτηση σας ζήτησα μεταξύ των άλλων να κάνετε ενέργειες κατά των βίαιων διακοπών συνεδριάσεων οργάνων και των καταλήψεων. Μου απαντήσατε: «Να γίνεις Πρόεδρος και να τα κάνεις εσύ αυτά.» Κύριε Πρόεδρε, μου ρίξατε το γάντι και επειδή δεν έχω μάθει να αποφεύγω τις ευθύνες μου, δεν το έκανα και δεν θα το κάνω, σηκώνω το γάντι και σας δηλώνω πως δέχομαι την πρόταση σας. Θα είμαι υποψήφιος για την θέση του Προέδρου 5

6 γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι ένα καλύτερο Τμήμα, ένα καλύτερο Πανεπιστήμιο αξίζει στους φοιτητές μας. Κλεάνθης Θραμπουλίδης 21 Ιανουαρίου