Ερμηνεία εἰς τὴν Ενάτην Ω ι
|
|
- Ζέφυρ Ρόκας
- 6 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 + Οσίου Νικοδήμου Αγιορείτου Ερμηνεία εἰς τὴν Ενάτην Ω ι δὴν τῆς Παρθένου καὶ Θεοτόκου Μαρίας Μέρος Εʹ. «Οτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός». (Λουκ. αʹ 49) ΚΑΙ τοῦτο τὸ ρητὸν εἶναι ἀπόδειξις τῆς μεγάλης ταπεινοφροσύνης τῆς Θεοτόκου λέγει γάρ, ὅτι διὰ τοῦτο ἔχουν νὰ μὲ μακαρίσουν ὅλαι αἱ γενεαί, ὄχι διότι ἐγὼ εἶμαι ἀξία μακαρισμοῦ, ἀλλὰ διότι ἐποίησεν εἰς ἐμὲ μεγαλεῖα ὁ Θεός, καθὼς ἑρμηνεύει ὁ Ιερὸς Θεοφύλακτος. Καὶ ὁ μὲν Σειρὰχ εἶπε θαυμαστικῶς περὶ τοῦ Θεοῦ: «τίς ἐξιχνιάσει τὰ μεγαλεῖα αὐτοῦ»; (Σειρ. ιηʹ 4) ἡμεῖς δὲ λέγομεν θαυμαστικῶς τὸ αὐτὸ καὶ περὶ τῆς Παρθένου Μαρίας τῆς Μητρὸς τοῦ Θεοῦ τίς ἐξιχνιάσει τὰ μεγαλεῖα Αὐτῆς; 43
2 Βέβαια ἰλιγγιᾷ κάθε νοῦς ὁποὺ θελήσῃ μόνον νὰ ἐντρανίσῃ 15α εἰς τὰ μεγαλεῖα Της καὶ ἄφωνος γίνεται κάθε γλῶσσα, κᾄν ᾖναι ἡ πλέον εὔλαλος καὶ ρητορικὴ ὁποὺ ἤθελεν ἐπιχειρισθῇ νὰ ἐκφράσῃ ταῦτα διότι ὑπερβαίνουν κάθε νοῦν καὶ νικοῦν κάθε λόγον. Καὶ τῇ ἀληθείᾳ, μεγαλεῖα ἐποίησεν ὁ Θεὸς εἰς τὴν Θεοτόκον διότι προέγνω καὶ προώρισεν Αὐτὴν κατὰ τὴν θεαρχικὴν Αὐτοῦ ἰδέαν πρὸ τῶν αἰώνων, εἰς τὸ νὰ γένῃ κατὰ σάρκα Μήτηρ τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ Αὐτοῦ. Μεγαλεῖα ἐποίησεν εἰς Αὐτὴν ὁ Θεός ἐπειδὴ διὰ τοῦτον καὶ μόνον τὸν σκοπόν, ἐδιάλεξεν ὁ Θεὸς μετὰ τὴν παράβασιν τοῦ Ἀδὰμ ἀπὸ ὅλον τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων, ὅλους τοὺς Δικαίους τοὺς πρὸ τοῦ Νόμου καὶ ἐν Νόμῳ καὶ μετὰ Νόμον λάμψαντας, τοὺς ὁποίους καὶ Προπάτορας τοῦ Χριστοῦ ὀνομάζομεν, ἵνα δηλαδὴ πάλιν ἀπὸ αὐτοὺς διαλέξῃ τὴν Ἀειπάρθενον καὶ Παναγίαν Μητέρα Του, Ητις διὰ τοῦτο καὶ ἐκλελεγμένη λέγεται ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν, καθὼς τὸ νόημα τοῦτο ἀναφέρει ὁ Θεσσαλονίκης θεῖος Γρηγόριος ( Ομιλία εἰς τὴν Κυριακὴν τῶν Προπατόρων ). Θέλεις νὰ τὸ καταλάβῃς καλλίτερα; Ακουσον. Καθώς, παραδείγματος χάριν, ὁ νεώτερος φυσικός, Μουσχεμβροέκιος καλούμενος, διϋλίζωντας καὶ λαμπικαρίζωντας τὸ πνεῦμα τοῦ οἴνου, ἤτοι τὸ ρακί, ἐννενῆντα φοραῖς, ἐποίησεν αὐτὸ τόσον καθαρὸν καὶ τόσον λεπτόν, ὥστε ὁπού, εὐθὺς ὁποὺ ἀνοίγετο τὸ στόμα τοῦ περιέχοντος αὐτὸ ἀγγείου, εὐθὺς ἐξατμίζετο εἰς τὸν ἀέρα τοιουτοτρόπως καὶ ὁ τῆς φύσεως ἀριστοτέχνης Θεός, ἀφ οὗ ἑβδομηκοντάκις ἑπτὰ διΰλισε καὶ ἐκαθάρισε τὸ αἷμα ὅλου τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, διὰ μέσου τόσων καὶ τόσων ἐκλελεγμένων δικαίων καὶ ἁγίων ἀνδρῶν, οὕτω τελευταῖον εὐδόκησε νὰ γεννηθῇ ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἡ μέλλουσα Αὐτὸν κατὰ σάρκα γεννῆσαι, ἐκλελεγμένη ἐκ τῶν ἐκλελεγμένων, Δικαία ἐκ τῶν Δικαίων καὶ Ἁγία ἐκ τῶν Ἁγίων. Ἀπὸ γὰρ τοῦ Ἀδὰμ ἕως τοῦ Χριστοῦ ἑβδομηνταεπτὰ γενεαὶ ἀριθμοῦνται, κατὰ τὴν γενεαλογίαν τοῦ Λουκᾶ ὅθεν ὁ μέγας Βασίλειος, ἑρμηνεύων τὸ «ἐκ δὲ Λάμεχ (ἐκδεδίκηται) ἑβδομηκοντάκις ἑπτὰ» (Γεν. δʹ 24), λέγει: «ἀρίθμησον ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ τὰς γενεάς, καὶ εὑρήσεις, κατὰ τὴν τοῦ Λουκᾶ 44
3 γενεαλογίαν, τῇ ἑβδομηκοστῇ καὶ ἑβδόμῃ διαδοχῇ γεγεννημένον τὸν Κύριον». Καὶ λοιπὸν ἐκ τῆς τοσαύτης διϋλίσεως καὶ καθαρισμοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου αἵματος, προστιθεμένου καὶ τοῦ πληρώματος τῆς χάριτος καὶ τοῦ ἁγιασμοῦ, ἅπερ ἐκ τῆς Θεομητορικῆς ἀξίας ἐχαρίσθησαν τῇ Παρθένῳ, τοσαύτην ἀσύγκριτον καθαρότητα ἀπόκτησεν ἡ Κυρία Θεοτόκος, ὥστε ὁποὺ ὑπερέβαλε καὶ τοὺς ἀσωμάτους Ἀγγέλους, ὄχι μόνον κατὰ τὴν καθαρότητα τοῦ σώματος, καθὼς τοῦτο βεβαιοῖ ὁ ἀνωτέρω θεῖος Γρηγόριος ὁ Θεσσαλονίκης (Λόγος Βʹ εἰς τὰ Εἰσόδια) καθὼς περὶ τῆς καθαρότητος ταύτης τοῦ Παρθενικοῦ καὶ ἀπαθεστάτου Αὐτῆς σώματος, ὁ Ιεζεκιὴλ προεφήτευσε λέγων: «Καὶ ἰδοὺ δόξα Θεοῦ Ισραὴλ ἤρχετο κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῆς βλεπούσης πρὸς ἀνατολὰς (ἤτοι τὴν Παρθένον)... καὶ ἡ γῆ (ἤτοι τὸ παρθενικὸν Αὐτῆς σῶμα) ἐξέλαμπεν ὡς φέγγος ἀπὸ τῆς δόξης κυκλόθεν» ( Ιεζεκ. μγʹ 2). Μεγαλεῖα ἐποίησεν εἰς τὴν Θεοτόκον ὁ Θεός, διότι ἐξ ἐπαγγελίας καὶ δι Ἀγγέλου προρρήσεως ἐνήργησε τὴν Αὐτῆς σύλληψιν ἐν τῇ κοιλίᾳ τῆς στείρας Αννης, καθ ἣν καὶ ἡγιασμένη ἐκ κοιλίας μητρὸς Αὐτῆς λέγεται, κατὰ τοὺς Θεολόγους, ὡς ὁ Ιερεμίας καὶ ὁ Πρόδρομος Ιωάννης 16. Μεγαλεῖα παράδοξα ἐποίησεν εἰς Αὐτὴν ὁ Θεός, διότι ἀπὸ τριῶν χρόνων νήπιον, παρέλαβεν Αὐτὴν ἐκ τοῦ κόσμου καὶ ἐκ τῶν ἀγκαλῶν τῶν γονέων Της καὶ εἰσαγαγὼν εἰς τὰ Αγια τῶν Ἁγίων, ὅπου μόνος εἰσήρχετο ὁ Ἀρχιερεὺς μίαν φορὰν τὸν χρόνον, ἐκεῖ μέσα διετήρησεν Αὐτὴν δώδεκα ὁλοκλήρους χρόνους, τρέφων μὲ τροφὴν Ἀγγελικὴν καὶ Οὐράνιον. Μεγαλεῖα ἐποίησεν εἰς Αὐτὴν ὁ Θεός, διότι ἀνέδειξεν Αὐτὴν κεχαριτωμένην, ἤγουν πεπληρωμένην καὶ γεμάτην ἀπὸ κάθε θεϊκὴν χάριν, καθὼς ὠνόμασεν Αὐτὴν ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ εἰπών: «χαῖρε κεχαριτωμένη» (Λουκ. αʹ 28), ὅπερ ἑρμηνεύων ὁ μέγας Ἀθανάσιος, λέγει: «διὰ τοῦτό φησι κεχαριτωμένη, διότι πλήρης πασῶν τῶν χαρίτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Οθεν καὶ πολλοὶ διδάσκαλοι, Μητέρα τῶν χαρίτων τὴν 45
4 Θεοτόκον ὀνομάζουσιν, ὁ δὲ Θεσσαλονίκης Γρηγόριος, κεχαριτωμένην ὀνομάζει τὴν Θεοτόκον, ὡς κατὰ χάριν μεμορφωμένην παρὰ Θεοῦ (Λόγος Αʹ εἰς τὰ Εἰσόδια). Πλὴν τὸ πλήρωμα τῶν χαρίτων τῆς Θεοτόκου ἦτον ἔλαττον τοῦ πληρώματος τῶν χαρίτων τοῦ Υἱοῦ Αὐτῆς, καθότι ἐκ τοῦ ὑπερβλύζοντος ἐξ Εκείνου, ὡς ἑρμηνεύει ὁ Χρυσορρήμων, ἐξεχύθη τοῦτο εἰς τὴν Μητέρα Του: «ἐκ τοῦ πληρώματος γάρ, φησιν, αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν» ( Ιωάν. αʹ 16). *** ΤΡΙΤΤΟΝ δὲ ἦτον τὸ πλήρωμα τῶν χαρίτων τῆς Θεοτόκου, κατά τινας Θεολόγους, ἐν τρισὶ καιροῖς διαιρούμενον πρὸ τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἐν τῇ Γεννήσει Αὐτοῦ καὶ μετὰ τὴν Ἀνάστασιν Αὐτῆς καὶ Ἀνάληψιν τὸ πρῶτον ἦτον μέγα, τὸ δεύτερον ἦτον μεῖζον καὶ τὸ τρίτον ἦτον μέγιστον. Καὶ διὰ νὰ εἰπῶ τὸ μεγαλεῖον ὅλων τῶν μεγαλείων, ὁ Θεὸς ἐποίησε μεγαλεῖα εἰς τὴν Παρθένον, διότι ἐκ Πνεύματος Ἁγίου Αὕτη συνέλαβεν ἐν τῇ ἀχράντῳ νηδύϊ Αὐτῆς, αὐτὸν τὸν θεαρχικώτατον καὶ ὑπερούσιον καὶ ἐνυπόστατον τοῦ Θεοῦ Λόγον καὶ Υἱὸν Μονογενῆ τοῦ ἀνάρχου Πατρός, «οὐ κατὰ τὴν κοινὴν φύσιν τῆς σαρκὸς τῆς συστάσεως γενομένης», ὡς λέγει ὁ θεῖος Βασίλειος, «εὐθὺς γὰρ τέλειον ἦν τῇ σαρκὶ τὸ κυοφορούμενον, οὐ ταῖς κατὰ μικρὸν διαπλάσεσι μορφωθὲν» (Λόγος εἰς τὴν Χριστοῦ Γέννησιν). Διότι εἰς ἐννέα ὁλοκλήρους μῆνας, ἐβάστασεν ἀκόπως ἐν τῇ κοιλίᾳ Της τὸν τὰ πάντα βαστάζοντα καὶ διότι τέλος πάντων, ἐγέννησεν ἀφθόρως καὶ ὑπὲρ ἔννοιαν Εκεῖνον, δι οὗ τὰ πάντα ἐγένετο. Μεγαλεῖα ὑπερφυσικὰ ἐποίησεν εἰς τὴν Θεοτόκον ὁ Θεός, διότι ἐστόλισεν Αὐτὴν ὡσὰν μὲ τρεῖς λαμπροτάτους ἀστέρας καὶ μὲ τρία ἰδιαίτατα προνόμια, τὰ ὁποῖα εἰς ἄλλην δὲν ἠκολούθησαν, ἤγουν τὸ νὰ κατασταθῇ Αὕτη πρὸ τόκου Παρθένος καὶ ἐν τόκῳ Παρθένος καὶ μετὰ τόκον Παρθένος, ταὐτὸν εἰπεῖν τὸ νὰ μείνῃ ᾀεὶ Ἀειπάρθενος. 46
5 Οθεν ἡ Ἁγία καὶ Οἰκουμενικὴ Ϛʹ Σύνοδος, ἐν τῇ ἑνδεκάτῃ Πράξει αὐτῆς, διὰ τοῦ Λιβέλλου τῆς Πίστεως Σωφρονίου Ιεροσολύμων, Παρθένον Αὐτὴν ἀνεκήρυξε πρὸ τόκου καὶ ἐν τόκῳ καὶ μετὰ τόκον. Ομοίως Ἀειπάρθενον Αὐτὴν κηρύττει καὶ ἡ ἐν τῷ Τρούλλῳ Ϛʹ Σύνοδος, κατὰ τὸν πρῶτον αὐτῆς Κανόνα καὶ ὁ μέγας Βασίλειος εἰς τὸν Ησαΐαν. Ερμηνεύων γὰρ οὗτος τὸ «ἰδοὺ ἡ Παρθένος ἐν γαστρὶ λήψεται καὶ τέξεται Υἱόν», λέγει: «ἐκ Παρθένου τοίνυν Ἁγίας ὁ Εμμανουήλ, τῆς εἰπούσης, πῶς ἔσται μοι τοῦτο ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω; αὕτη ὑπόδικος οὐκ ἔστι τῷ περὶ καθαρισμοῦ Νόμῳ γέγραπται γὰρ ἐν τῷ Λευϊτικῷ, ὅτι γυνή, ἢτις ἂν σπερματισθῇ καὶ τέκῃ ἄρσεν, ἀκάθαρτος ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας αὕτη δέ, ἐπειδὴ μὴ σπερματισθεῖσα ἐγένετο Μήτηρ τοῦ Εμμανουήλ, καθαρὰ καὶ Ἁγία καὶ ἀμίαντό ς ἐστι καὶ μετὰ γενέσθαι Μητέρα, ἔτι Παρθένος διαμένουσα». Καὶ ὁ θεῖος Επιφάνιος (Πανάριον, Αἵρεσις οηʹ) λέγει: «τίς ποτε Μαρίαν εἰπών, καὶ διερωτηθείς, οὐχὶ τὴν Παρθένον προσέθετο;». Οθεν καὶ οἱ Ἁγιογράφοι, τοῦτο τὸ νόημα καὶ αὐτοὶ αἰνιγματωδῶς φιλοτιμοῦνται νὰ φανερώσουν διὰ τῆς εἰκονογραφικῆς αὐτῶν τέχνης, εἰς δόξαν τῆς Παρθένου χρωματογραφοῦντες γὰρ τὴν ἱερὰν Εἰκόνα τῆς Θεομήτορος, τρεῖς ἀστέρας εἰκονίζουσιν: ἕνα ἐπὶ τῆς ἀχράντου καὶ Παρθενικῆς Αὐτῆς Κεφαλῆς ἕνα, ἐπὶ τοῦ ὤμου τοῦ δεξιοῦ καὶ ἕνα, ἐπὶ τοῦ ἀριστεροῦ, διὰ νὰ φανερώσουν, ὅτι ἡ Κυρία Θεοτόκος ἦτον Παρθένος πρὸ τόκου, Παρθένος διεφυλάχθη ἐν τόκῳ καὶ ἔμεινε Παρθένος μετὰ τὸν τόκον. *** ΑΦΙΝΩ νὰ λέγω τὰ μεγαλεῖα ὁποῦ ἐχάρισεν ὁ Θεὸς εἰς τὴν Παρθένον μετὰ θάνατον, διότι Αὐτή, οὐχ ἁπλῶς μετέστη μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀνέστη, τῆς παναχράντου Αὐτῆς ψυχῆς ἑνωθείσης πάλιν μετὰ τοῦ θεοδόχου Της σώματος καὶ οὕτως ἀνελήφθη εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ συμβασιλεύει τῷ Υἱῷ Αὐτῆς καὶ Θεῷ. 47
6 Βεβαιοῖ δὲ τοῦτο ἡ τῶν ἱερῶν Θεολόγων ἐκφαντορικὴ συμφωνία. Ο τε γὰρ Ἀνδρέας Κρήτης ἐν τῷ εἰς τὴν Κοίμησιν Λόγῳ, οὗ ἡ ἀρχὴ «Μυστήριον ἡ παροῦσα πανήγυρις», οὕτω λέγει: «Πῶς οὐκ ἀψευδὴς ἡ μετάθεσις; ἐπεὶ καὶ τἆλλα συνέδραμε, ψυχῆς διάστασις ἀπὸ σώματος, σαρκὸς ἀπόθεσις, μερῶν διάζευξις, ἀνάλυσις, ἐπίζευξις (ἤτοι ἕνωσις ψυχῆς μετὰ σώματος), σύμπηξις, καὶ πρὸς τὸ ἀφανὲς ὑποχώρησις» (ἢτις οὐδὲν ἄλλο ἐστίν, εἰμὴ ἡ εἰς οὐρανοὺς ἀνάληψις). Ο ἐκ Δαμασκοῦ Ιωάννης Λόγος Γʹ εἰς τὴν Κοίμησιν, οὗ ἡ ἀρχὴ «Εθος ἐστι τοῖς ἐρωτικῶς πρός τι διακειμένοις», οὕτω φησίν: «Εδει τὴν Θεοτόκον, καθάπερ χρυσὸν ἀποβαλοῦσαν τὸ γεῶδες καὶ ἀλαμπὲς τῆς θνητότητος πάχος, ὡς ἐν χωνεύσει, τῷ θανάτῳ τὴν σάρκα ἄφθαρτον καὶ καθαρὰν τῷ φέγγει τῆς ἀφθαρσίας ἐκλάμπουσαν ἐξαναστῆναι τοῦ μνήματος σήμερον ἀρχὴν λαμβάνει δευτέρας ὑπάρξεως ὑπὸ τοῦ δόντος αὐτῇ τὴν ἀρχὴν τῆς προτέρας ὑπάρξεως» (ὕπαρξις δὲ δευτέρα, ποία ἄλλη ἐστιν, εἰμὴ ἡ ἀνάστασις;). Γρηγόριος ὁ Θεσσαλονίκης, Λόγος εἰς τὴν Κοίμησιν, οὕτω καθαρῶς λέγει: «Μόνη γὰρ αὕτη νῦν μετὰ τοῦ θεοδοξάστου σώματος σὺν τῷ Υἱῷ τὸν οὐράνιον ἔχει χῶρον οὐ γὰρ εἶχε κατέχειν εἰς τέλος γῆ καὶ τάφος καὶ θάνατος, ζωαρχικὸν σῶμα καὶ θεοδόχον, καὶ οὐρανοῦ, καὶ τοῦ οὐρανοῦ τῶν οὐρανῶν, καὶ εἴτι ὑπὲρ τούτους, τῷ Θεῷ τοῦ οὐρανοῦ φίλτερον ἐνδιαίτημα... διὰ τοῦτο τὸ γεννῆσαν εἰκότως σῶμα, συνδοξάζεται τῷ γεννήματι δόξῃ θεοπρεπεῖ καὶ συνανίσταται, κατὰ τὸ προφητικὸν ᾆσμα, τῷ πρότερον ἀναστάντι τριημέρῳ Χριστῷ, ἡ Κιβωτὸς τοῦ ἁγιάσματος καὶ παράστασις γίνεται τοῖς μαθηταῖς τῆς ἐκ νεκρῶν αὐτῆς ἀναστάσεως, αἱ σινδόνες καὶ τὰ ἐντάφια, μόνα περιληφθέντα τῷ τάφῳ, καὶ μόνα κατ αὐτὸν εὑρεθέντα, κατὰ ζήτησιν προσελθοῦσι, καθάπερ ἐπὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ Δεσπότου πρότερον οὐκ ἦν δὲ χρεία 48
7 καὶ ταύτην ἔτι προσολίγον, καθάπερ ὁ ταύτης Υἱὸς καὶ Θεός, ἐπὶ τῆς γῆς διατρίψαι διὰ τοῦτο πρὸς τὸν ὑπερουράνιον εὐθὺς ἀνελήφθη χῶρον ἀπὸ τοῦ τάφου». Μάρκος ὁ Εφέσου ἐν τῇ Θʹ Ω ι δῇ τοῦ βαρέως ἤχου τῶν εἰς τὴν Κοίμησιν ὀκτὼ Κανόνων αὐτοῦ, οὕτω μελωδεῖ: «Μεγαλυνέσθω εὐφήμοις ᾠδαῖς ἡ πάναγνος. Μακαριζέσθω ἀξίως ἡ παμμακάριστος ὅτι νενέκρωται καὶ ἐγήγερται πάλιν, ὡς Μήτηρ τοῦ Κυρίου, εἰς πίστωσιν ἐσχάτης ἀναστάσεως, ἣν ἐλπίζομεν». Καὶ πάλιν ἐν τῇ Ϛʹ Ω ι δῇ τοῦ ὀγδόου Κανόνος: «Νέκρωσιν ἡ τῆς ζωῆς Μήτηρ δέχεται, καὶ τάφῳ τεθεῖσα, μετὰ τριττὴν ἡμέραν εὐκλεῶς ἐξανίσταται, εἰς αἰῶνας τῷ Υἱῷ, συμβασιλεύουσα καὶ αἰτοῦσα, τὴν τῶν πταισμάτων ἡμῶν ἄφεσιν». Ἀλλὰ καὶ Θεόδωρος ὁ Στουδίτης τοῦτο συμμαρτυρεῖ, λέγων: «ὅτι ἡ Θεοτόκος διὰ τῆς Κοιμήσεως αὐτῆς, παλιγγενεσίας καὶ παλινζωΐας κατηξιώθη, ἢτις δὲν εἶναι ἄλλη, εἰμὴ ἡ ἀνάστασις». Καὶ ὁ μελωδὸς δὲ Κοσμᾶς οὕτω φησὶν ἔν τινι Τροπαρίῳ τῆς πρώτης Ω ι δῆς τοῦ εἰς τὴν Κοίμησιν Κανόνος αὐτοῦ: «διὸ Αχραντε, σὺν τῷ Υἱῷ ἐγείρῃ, διαιωνίζουσα». Γέγραπται δὲ καὶ ἐν ὅλοις τοῖς τετυπωμένοις Ωρολογίοις, περὶ τῆς ὑψώσεως τῆς Παναγίας, ὅπως γέγονε καὶ διατί ταῦτα: «Οἱ δὲ Μαθηταί, τοῦ θαύματος ἐκπλαγέντες, ἀντὶ τοῦ Κύριε Ιησοῦ Χριστέ, Παναγία Θεοτόκε βοήθει ἡμῖν, ἀνεκραύγασαν εἶτα τῷ τάφῳ προσελθόντες, καὶ μὴ εὑρόντες τὸ πανάγιον αὐτῆς σῶμα, ἐπείσθησαν ἀληθῶς, ὅτι σύσσωμος ζῶσα καὶ τριήμερος, ὡς ὁ Υἱὸς αὐτῆς, ἐκ νεκρῶν ἀναστᾶσα, καὶ μεταστᾶσα, εἰς οὐρανοὺς μεταβέβηκε, σὺν Χριστῷ βασιλεύουσα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων» 17. *** ΚΑΙ ποῦ ἠμπορῶ ἐγὼ νὰ ἐπαριθμῶ ὅλα τὰ μεγαλεῖα, ὅσα ἐποίησεν ὁ Θεὸς εἰς τὸ ὑποκείμενον τῆς Ἀειπαρθένου; 49
8 Αὐτὰ εἶναι ἄπειρα κατὰ τὸ μέγεθος, αὐτὰ εἶναι ἀναρίθμητα κατὰ τὸ πλῆθος καὶ ἂν ἦτον δυνατὸν νὰ ἑνωθοῦν ὅλοι, ὅσοι ἐσώθησαν μὲ τὸν ἄσπορον Τόκον Της καὶ νὰ γένουν ἓν στόμα καὶ μία γλῶσσα, πάλιν δὲν ἤθελαν δυνηθοῦν διὰ νὰ ἀριθμήσουν αὐτὰ καὶ κατ ἀξίαν νὰ τὰ ἐγκωμιάσουν. Τί λέγω; Οὔτε αὐτοὶ οἱ Αγγελοι τοῦ Οὐρανοῦ, οὔτε αὐταὶ αἱ πρῶται καὶ ἀνώταται τάξεις τῶν Χερουβὶμ καὶ τῶν Σεραφὶμ δύνανται, ὄχι νὰ ἀριθμήσουν καὶ νὰ ἐπαινέσουν τὰ ὑπερφυῆ καὶ ὑπὲρ ἔννοιαν μεγαλεῖα τῆς Μητρὸς τοῦ Θεοῦ, ἀλλ οὐδὲ ὅλως ἀποτολμοῦν, δὲν λέγω νὰ εἰσέλθουν, ἀλλ οὐδὲ νὰ παρακύψουν εἰς τὰ τούτων προπύλαια, καὶ μ ὅλον ὁποὺ συνέχονται ἀπὸ μίαν ἀκροτάτην ἐπιθυμίαν καὶ ἀπὸ ἕνα πρηστήριον αὐτῶν ἔρωτα. Ετσι ὁ Κορυφαῖος Πέτρος τὸ βεβαιοῖ, λέγων: «Εν Πνεύματι Ἁγίῳ ἀποσταλέντι ἀπ οὐρανοῦ, εἰς ἃ (μυστήρια δηλαδὴ) ἐπιθυμοῦσιν Αγγελοι παρακύψαι» (Αʹ Πέτρ. αʹ 12). Οθεν εἶπεν ὁ Κρήτης Ἀνδρέας: «Σὺ εἶ Θεοτόκε, τὸ μεγαλεῖον τῆς φρικτῆς τοῦ Θεοῦ Οἰκονομίας, εἰς ὃ ἐπιθυμοῦσιν Αγγελοι παρακύψαι» (Λόγος εἰς τὴν Κοίμησιν). Οθεν, διὰ τὰ ἄρρητα μεγαλεῖα ταῦτα καὶ τὴν ἀξίαν τῆς Ἀειπαρθένου, εἶπεν ὁ θεῖος Αὐγουστῖνος τὸν ἀκόλουθον μέγαν λόγον ἐρευνῶντας γὰρ οὗτος εἰς τὸ πρῶτον μέρος τῶν ζητημάτων του «ἂν ὁ μέγας Δημιουργὸς Θεός, ὁ πάντα ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι παραγαγών, ἐδύνετο νὰ κάμῃ ἄλλα τελειότερα κτίσματα, συμπεραίνει καὶ λέγει, ὅτι βέβαια ἐδύνετο μὲ τὸ νὰ εἶναι Παντοδύναμος ἔξω ὅμως ἀπὸ τὰ τρία ταῦτα, τὰ ὁποῖα παντελῶς δὲν δέχονται οὔτε αὔξησιν οὔτε προσθήκην, τοὐτέστιν ἔξω ἀπὸ τὴν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἀνθρωπότητα, ἔξω ἀπὸ τὴν Θεομητορικὴν ἀξίαν τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας, καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν ἀΐδιον δόξαν 18 τῶν Μακαρίων» (ὅρα Κεφάλ. ιϛʹ. τοῦ Πολιτικοῦ Θεάτρου ). Εἶπε δὲ καὶ ὁ Χρυσορρήμων: «οὐδὲ τοίνυν ἐν βίῳ, οἷον ἡ Θεοτόκος Μαρία περίελθε, ὦ ἄνθρωπε, πᾶσαν τὴν κτίσιν τῷ λογισμῷ, 50
9 καὶ βλέπε, εἰ ἔστιν ἴσον ἢ μεῖζον τῆς Ἁγίας Θεοτόκου Παρθένου περινόστησον τὴν γῆν, περίβλεψον τὴν θάλασσαν, πολυπραγμόνησον τὸν ἀέρα, τοὺς οὐρανοὺς τῇ διανοίᾳ ἐρεύνησον τὰς ἀοράτους πάσας δυνάμεις ἐνθυμήθητι, καὶ βλέπε, εἰ ἔστιν ἄλλο τοιοῦτον θαῦμα ἐν πάσῃ τῇ κτίσει» (Λόγος εἰς τὴν Ἁγίαν Παρθένον, Τόμῳ εʹ. Σελ. 887 τῆς ἐν Ετώνῃ ἐκδόσεως). *** Ω ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ καὶ πρᾶγμα καὶ ὄνομα Μαριάμ, τί πάθος εἶναι τοῦτο ὁποὺ αἰσθάνομαι εἰς τὸν ἑαυτόν μου; Εγὼ δὲν ἠμπορῶ νὰ χορτάσω τοὺς ἐπαίνους τῶν μεγαλείων Σου! ὅσον γὰρ περισσότερον τὰ ἐπαινῶ, τόσον περισσότερον τὰ ὀρέγομαι καὶ ὁ πόθος μου ἐπ ἄπειρον προβαίνει καὶ ἡ ἐπιθυμία μου ἀκόρεστος γίνεται διὸ καὶ πάλιν ἐπιθυμῶ νὰ τὰ ἐπαινέσω. Τοσοῦτον εἶναι θαυμαστὰ τὰ μεγαλεῖα Σου, Θεοτόκε, ὥστε ὁποὺ ὅλοι οἱ περὶ τὰς λογικὰς τέχνας καὶ ἐπιστήμας καταγινόμενοι, θεωροῦντες νοερῶς ταῦτα, ἐφιλοτιμήθησαν ὁ καθ ἕνας ἐξ αὐτῶν, νὰ Σὲ ἐπαινέσῃ μὲ τὰ τῆς τέχνης καὶ ἐπιστήμης του ἴδια. Καὶ οἱ μὲν Γραμματικοὶ Σὲ ὀνομάζουν, μετὰ τὸν Υἱόν Σου, Αλφα καὶ Ωμέγα ἀρχὴν τῶν τοῦ Θεοῦ θαυμάτων καὶ τέλος τῶν Αὐτοῦ διδαγμάτων. Οἱ δὲ Λογικευόμενοι Σὲ καλοῦσι, μέσον ὅρον τῶν ἐδικῶν τους συλλογισμῶν διότι, καθὼς ἐν ἑκάστῳ συλλογισμῷ ἀποδεικνύεται, ἓν καθ ἑτέρου δι ἑτέρου τοιουτοτρόπως καὶ διὰ μέσου Σοῦ, ἀπεδείχθη τὸ ἕν, ἤτοι ὁ ὑπερούσιος Λόγος καὶ Θεός, καθ ἑτέρου, ἤτοι μετὰ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, καὶ ἓν πρόσωπον καὶ μία ὑπόστασις μετ αὐτῆς ἐχρημάτισεν. Οἱ Ρήτορες Εσένα ὀνομάζουν πολυσύνδετον ζωντανὸν καὶ ἔμψυχον ἐπίλογον καὶ ἀνακεφαλαίωσιν ὅλων τῶν ἀρετῶν καὶ χαρισμάτων, ὅσα ἐμοιράσθησαν εἰς ὅλα τὰ κατὰ μέρος κτίσματα, οὐράνια καὶ ἐπίγεια. Οἱ Ἀριθμητικοὶ Εσένα λέγουν, ὅτι πλουτεῖς τὴν κατ αὐτοὺς ἀναλογίαν διότι ὃν λόγον καὶ σχέσιν ἔχει ὁ οὐράνιος Πατὴρ πρὸς τὸν Χριστόν, τὸν αὐτὸν ἔχεις καὶ Σὺ ἡ ἔγγειος Μήτηρ πρὸς τὸν αὐτὸν Χριστόν. Εσένα οἱ Γεωμέτραι νοοῦν κύκλον εὐρυχωρότατον ἐπειδὴ 51
10 ἐχώρησας ἐν τῇ ἁγιωτάτῃ κοιλίᾳ Σου ὅλον τὸ τρίγωνον, ἤγουν αὐτὴν τὴν ὑπερούσιον καὶ ἀχώρητον Τριάδα, μὲ τὸ νὰ ἔγινες Μήτηρ μιᾶς τῶν αὐτῆς Ἁγίων Υποστάσεων ἀλλὰ καὶ κέντρον οἱ αὐτοὶ Σὲ ὀνομάζουσιν, ἐν ᾧ στήσας τὸν διαβήτην Του ὁ νοητὸς Εὐκλείδης καὶ Ἀριστοτέχνης Λόγος, ἐγύρισε παγκάλλιστα ὅλην τὴν περιφέρειαν τῆς ἐνσάρκου Οἰκονομίας Του. Εσένα καλοῦσιν οἱ Μουσικοὶ καὶ Ιεροψάλται, τώρα ἄκρον καὶ μέγα Μαθηματάριον καὶ Οἰκηματάριον τώρα δὶς διὰ πασῶν συμφωνίαν καὶ πάγχορδον ἁρμονίαν τε καὶ ἑπταφωνίαν καὶ τώρα Σὲ παρομοιάζουν μὲ τὴν ἐναρμόνιαν λύραν, ἐπειδὴ μὲ τὸ μέσον τῆς μιᾶς ἐκ τῶν τριῶν θεοϋποστάτων χορδῶν, τὴν ὁποίαν ἐβάστασας ἐν τῇ κοιλίᾳ καὶ ταῖς ἀχράντοις χερσί Σου, ἐμελῴδησας ἕνα μέλος ὁποὺ ἐγλύκανεν ὅλα τὰ οὐράνια ἅμα καὶ τὰ ἐπίγεια. Εσένα οἱ Ἀστρονόμοι, τώρα μὲν σφαῖραν πολύαστρον ὀνομάζουσι καθὼς γὰρ ἐκείνη εἶναι πεπυκνωμένη μὲ τὰ ἀμέτρητα ἄστρα, ἔτσι καὶ Σὺ εἶσαι πεπυκνωμένη μὲ τὰ ἀναρίθμητα φωταυγῆ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τώρα δὲ σελήνην ἀργυροειδῆ καὶ ὁλόφωτον καθὼς γὰρ ἡ σελήνη πανσέληνος οὖσα, γεμίζει καὶ πλουτίζει τὰ δεκτικὰ σώματα τῶν ἐκείνης ἀπορροιῶν, ἔτσι καὶ Σὺ γεμίζεις καὶ πλουτίζεις τοὺς Ορθοδόξους μὲ τὰς ποικιλοτρόπους ἀπορροίας τῶν θεομητορικῶν Σου χαρίτων καὶ τώρα Πλειάδα Σὲ ὀνομάζουν, ἤτοι Πούλιαν, διότι καθὼς ἡ Πούλια φυλάττει ἀχώριστον τὸν σύνδεσμον καὶ τὴν ἕνωσιν, εἴτε τῶν ἑπτὰ ἀστέρων της, κατὰ τοὺς Παλαιούς, εἴτε τῶν τεσσαράκοντα καὶ πρός, κατὰ τοὺς νεωτέρους Ἀστρονόμους, καὶ μάλιστα τὸν Γαλιλαῖον, διὰ τοῦ τηλεσκοπίου θεωρήσαντα τούτους ἔτσι καὶ Σὺ φυλάττεις συνδεδεμένους ἐν τῇ ἀγάπῃ πάντας τοὺς πρὸς Σὲ εὐλαβεῖς Ορθοδόξους καὶ φαίνεσαι ὡσὰν μία φιλόστοργος ὄρνις, συναγμένα ἔχουσα τὰ νοσσία Σου. Καὶ οἱ μὲν Ηθικοί, Εσένα φημίζουν ἄριστον μετὰ Θεὸν ἀγαθὸν καὶ πληρεστάτην εὐδαιμονίαν. Οἱ δὲ Οπτικοί, Εσένα γνωματεύουν θαυμάσιον τηλεσκόπιον, διὰ μέσου τοῦ ὁποίου ἀπεκαλύφθη ἡ προαιώνιος καὶ κεκρυμμένη βουλὴ τοῦ Θεοῦ καὶ ἡμεῖς οἱ Χριστιανοί, ἀκριβέστερον ὁρῶμεν δι αὐτοῦ τὰ πόρρω, ὄντα καὶ ἀπόκρυφα τοῦ Θεοῦ μυστήρια. Εσένα οἱ Μηχανικοὶ ὑποθέτουν ὑπομόχλιον ἐνεργητικώτατον, ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον ὁ μηχανικώτατος Ἀρχιμήδης καὶ μέγας 52
11 ἀρχιτέκτων Θεός, ἐπιστηρίξας τὸν ἰδικόν Του μοχλόν, ἐκίνησεν ὄχι μόνον ὅλην τὴν γῆν, ἀλλὰ καὶ ὅλον τὸν Οὐρανόν, καὶ οὕτω μετέστησεν αὐτὰ ἀπὸ τὴν φθορὰν εἰς τὴν ἀφθαρσίαν, καὶ ἀπὸ τὴν τροπὴν εἰς τὴν ἀτρεψίαν. Οἱ δὲ Φυσικοὶ θαῦμα θαυμάτων ὑπερφυὲς Σὲ ὀνομάζουσιν ἀκολουθοῦντες γὰρ εἰς τοὺς φυσικούς των κανόνας καὶ νόμους, δὲν δύνανται νὰ νοήσουν τὸ ἰδικόν Σου Μυστήριον πῶς δηλαδὴ διέμεινας Παρθένος ἐν τῷ τόκῳ καὶ μετὰ τόκον! πῶς σῶμα διὰ σώματος χωρεῖ χωρὶς καμμίαν διαφθοράν! πῶς ὁ Θεὸς σὰρξ γίνεται καὶ πῶς περατοῦται τὸ ἄπειρον! ἅπερ κατὰ φυσικὸν λόγον πάντῃ ὑπάρχει ἀδύνατα. Οἱ Μεταφυσικοί, Εσένα νοοῦν ἀφῃρημένην καὶ θεωρητικὴν ἀλήθειαν, θεῖον σκοπὸν καὶ τελειότητα τελειοτήτων. Εσένα οἱ τῶν θείων Γραφῶν ἔμπειροι, ἀποκαλοῦσιν ἀκροστιχίδα πάντων τῶν Προφητῶν πίνακα τῶν δύω Διαθηκῶν ὑπόθεσιν τῶν Ἀποστόλων ὕλην τῶν Πατέρων καὶ Διδασκάλων στερέωμα τῶν Μαρτύρων παρηγορίαν τῶν Οσίων τῆς νοερᾶς Προσευχῆς διδάσκαλον τῆς ταπεινώσεως εἰσηγήτριαν τῆς ἀγάπης τῆς διπλῆς παράδειγμα ἔμψυχον ἴνδαλμα παρόμοιον τῆς ἀρχικῆς ὡραιότητος θαῦμα τῶν Ἀγγέλων ἄγαλμα τῆς φύσεως ἀνδριάντα θεόγλυπτον Θεοῦ ἀμίμητον μίμημα ὕλην παναρμόνιον τοῦ λόγου τῆς σωματώσεως φανέρωσιν τῶν τῆς θείας ἀκαταληψίας βυθῶν ἐργαστήριον τῆς ἑνώσεως τῶν συνελθουσῶν ἐπὶ Χριστοῦ φύσεων. Καὶ διὰ νὰ εἰπῶ τὸ τελευταῖον καὶ ἔσχατον, Εσένα Θεοτόκε, οἱ Θεολόγοι ὀνομάζουσι Μεθόριον Κτίστου καὶ κτίσεως, τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ, ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, Θεὸν μετὰ Θεὸν καὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος τὰ δευτερεῖα ἔχουσαν. *** ΟΡΑ δέ, ὦ ἀναγνῶστα, ὅτι δυνατὸν ὀνομάζει ἡ Θεοτόκος τὸν Κύριον: «ἐποίησέ μοι γάρ, φησί, μεγαλεῖα ὁ δυνατός». Ενα μέν, διὰ νὰ μὴν ἀπιστήσῃ τινὰς εἰς τὰ λεγόμενα παρ Αὐτῆς, λογισάμενος ὅτι δὲν εἶναι ἀδύνατος ὁ Θεὸς διὰ νὰ ποιήσῃ τὰ ὑπὲρ φύσιν μεγαλεῖα ταῦτα, καθὼς ἑρμηνεύει ὁ Ιερὸς Θεοφύλακτος: «Καὶ ἵνα, κατὰ τὸν ἀνώνυμον Ερμηνευτήν, ἐάν τις ἀπιστήσειε πρὸς τὴν ἐνέργειαν τῆς συλλήψεως, εἴγε 53
12 Παρθένος συλλάβοι, ἀναφέρῃ τὸ κατόρθωμα τῇ δυνάμει τοῦ ἐνεργοῦντος». Καὶ ἄλλο δέ, διὰ νὰ δείξῃ, ὅτι μόνον τῆς παντοδυναμίας τοῦ Θεοῦ ἦτον ἔργον τὸ νὰ ἑνώσῃ εἰς μίαν ὑπόστασιν καὶ ἓν πρόσωπον, δύω φύσεις ἄκρως καὶ ἀπείρως ἀντικειμένας, Θεὸν ὁμοῦ καὶ ἄνθρωπον, καὶ μετὰ τὴν ἕνωσιν, νὰ διαφυλάξῃ καὶ τὰς φύσεις ἀσυγχύτους καὶ τὰς τούτων φυσικὰς θελήσεις καὶ ἐνεργείας νὰ διατηρήσῃ ἀναλλοιώτους. Οθεν ὁ μέγας Βασίλειος, ἑρμηνεύων τὸ ρητὸν ἐκεῖνο τοῦ μδʹ Ψαλμοῦ «περίζωσαι τὴν ρομφαίαν σου ἐπὶ τὸν μηρόν σου δυνατέ» (Ψαλμ. μδʹ 4), λέγει: «καλῶς δὲ πρόσκειται τὸ δυνατέ διότι μεγίστης ἀπόδειξιν δυνάμεως ἔχει τὸ δυνηθῆναι Θεὸν ἐν ἀνθρώπου φύσει γενέσθαι οὐ γὰρ τοσοῦτον οὐρανοῦ καὶ γῆς σύστασις, καὶ θαλάσσης, καὶ ἀέρος, καὶ τῶν μεγίστων στοιχείων ἡ γένεσις, καὶ εἴτι ὑπερκόσμιον νοεῖται, καὶ εἴτι καταχθόνιον, τὴν δύναμιν παρίστησι τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὅσον ἡ περὶ τὴν ἐνανθρώπησιν οἰκονομία, καὶ ἡ πρὸς τὸ ταπεινὸν καὶ ἀσθενὲς τῆς ἀνθρωπότητος συγκατάβασις». Οθεν, ἂν ὁ Δαβὶδ θαυμαστικῶς καὶ ἀπορητικῶς ἔλεγε πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τὰ πολλὰ μεγαλεῖα ὁποὺ τῷ ἐχάρισεν: «ἃ (ἤτοι πόσα! κατὰ τὸν Εὐθύμιον) ἐποίησάς [μοι] μεγαλεῖα ὁ Θεός»! (Ψαλμ. οʹ 19) μὲ περισσότερον δίκαιον ἡ Παρθένος πρέπει νὰ θαυμάζῃ καὶ νὰ ἐκπλήττεται, διὰ τὰ πολλὰ καὶ ἀναρίθμητα καὶ διὰ τὰ ὑπὲρ φύσιν καὶ λόγον μεγαλεῖα ὁποὺ ἐποίησεν εἰς Αὐτὴν ὁ Κύριος. Ισως δὲ ὁ Δαβὶδ ἰδικά του μεγαλεῖα ὀνομάζει προφητικῶς ἐκεῖνα ὁποὺ ἔμελλε νὰ χαρίσῃ ὁ Θεὸς εἰς τὸν ἐκ τοῦ σπέρματος αὐτοῦ κατὰ σάρκα γεννηθέντα Χριστόν, καὶ δι Αὐτοῦ εἰς τὴν Ἀειπάρθενον Μητέρα Του. Καὶ ἂν ὁ Σειρὰχ λέγῃ διὰ τοὺς Προπάτορας, ὅτι εἶδον ἔνδοξον μεγαλεῖον: «μεγαλεῖον δόξης εἶδον οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν» (Σειρ. ιζʹ 13), ἡμεῖς μὲ περισσότερον δίκαιον ἠμποροῦμεν νὰ εἰποῦμεν διὰ τὴν Παρθένον, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοὶ Αὐτῆς, ὄχι μεγαλεῖον ἑνικῶς, καθὼς οἱ Προπάτορες, ἀλλὰ μεγαλεῖα πληθυντικῶς δόξης, καθότι 54
13 Αὐτὴ ὑπερέβη καὶ Προπάτορας καὶ Προφήτας καὶ Ἀποστόλους καὶ Μάρτυρας καὶ Οσίους καὶ ὅλους ἁπλῶς τοὺς Δικαίους μᾶλλον δέ, καθότι Αὐτὴ ὑπερέβη καὶ Ἀγγέλους καὶ Ἀρχαγγέλους καὶ πάσας τὰς χοροστασίας τῶν οὐρανίων Δυνάμεων, ὄχι μὲ ἕνα μέτρον συγκριτικόν, ἀλλὰ μὲ ἀσύγκριτον. Καθὼς γὰρ ὁ Θεὸς ἐποίησε μὲν πρότερον τὸ πρωτόγονον φῶς, τὸ ὁποῖον ἦτον κεχυμένον εἰς ὅλον τὸ πᾶν ὕστερον δὲ ποιήσας τὸν δίσκον τοῦ Ηλίου, ἐσύναξεν ὅλον ἐκεῖνο τὸ φῶς καὶ τὸ ἔβαλεν εἰς αὐτόν ἔτσι καὶ ὅσα μεγαλεῖα καὶ χαρίσματα ἐμοίρασε πρότερον ὁ Θεὸς εἰς ὅλα τὰ κτίσματά Του, νοητὰ καὶ αἰσθητά, οὐράνια καὶ ἐπίγεια, ταῦτα πάντα συνάξας ὕστερον, ἀπεθησαύρισεν εἰς τὸ ὑποκείμενον τῆς Παρθένου καὶ οὕτως ἔδειξεν Αὐτὴν ἕνα Κόσμον, ἀμφοτέρους ἐπικοσμοῦντα τοὺς κόσμους, τὸν αἰσθητὸν δηλαδὴ καὶ τὸν νοητόν, κατὰ τὸν Θεσσαλονίκης Γρηγόριον. Τί νὰ περιττολογῶ; ὁ λόγος οὗτος τῆς Παρθένου μετέχει ἀπὸ μίαν μερικὴν ἀπειρίαν ὅθεν εἶναι ἀχώρητος ἀπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, καὶ φαίνεται ἕνας τόσον εὐρύχωρος ὠκεανός, εἰς τρόπον ὅτι, δὲν ἠμποροῦν νὰ ἐξαντλήσουν αὐτὸν ὅλοι οἱ νόες τῶν Ἀγγέλων ὁμοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων διότι ἔχει ὕψος δυσανάβατον, βάθος δυσθεώρητον, μάκρος ἀμέτρητον καὶ πλάτος ἀπερι- όριστον. *** ΕΙΔΕΣ, ἀδελφέ μου Χριστιανέ, μεγαλεῖα; εἶδες δόξας; εἶδες ἀξιώματα τῆς Παρθένου; Λοιπόν, ἂν θέλῃς καὶ σὺ νὰ ἀπολαύσῃς ἀπὸ τὰ μεγαλεῖα αὐτά, τίμα τὴν Παρθένον μὲ καθαρὰν καὶ σώφρονα ζωὴν καὶ ἐνάρετον ἐπειδὴ κατὰ τὸν εἰπόντα: «Μεγαλεῖον ἀρετῆς, μεγαλύνει τὸν μεγαλύνοντα αὐτήν». Δόξαζε Αὐτὴν καὶ μεγάλυνε μὲ θεομητορικοὺς ὕμνους καὶ ἐγκώμια ἐπαίνει καὶ ὕψωνε τὰ μεγαλεῖα Της μετὰ εὐλαβείας, μετὰ πόθου, μετὰ κατανύξεως καὶ πρὸ πάντων φύλαττε τὰς ἐντολὰς καὶ προσταγὰς τοῦ Υἱοῦ Της. Εὰν οὕτω ποιήσῃς, θέλει μεταδώσει καὶ εἰς ἐσὲ ἡ Παρθένος μέρος τι ἀπὸ τὰ μεγαλεῖα καὶ χάριτάς Της διότι, καθὼς ὁ ταμίας καὶ φύλαξ τῶν θησαυρῶν τοῦ ἐπιγείου Βασιλέως δὲν φυλάττει 55
14 τοὺς θησαυροὺς διὰ λόγου του καὶ διὰ νὰ τοὺς ἀπολαμβάνῃ μόνος, ἀλλὰ διὰ νὰ μεταδίδῃ αὐτοὺς καὶ εἰς τοὺς χρείαν ἔχοντας ἔτσι καὶ ἡ Παρθένος εἶναι ταμίας καὶ φύλαξ ὅλων τῶν θησαυρῶν καὶ χαρισμάτων τοῦ οὐρανίου Βασιλέως Θεοῦ, ὄχι διὰ νὰ τὰ ἀπολαμβάνῃ μόνη Της, ἀλλὰ διὰ νὰ μεταδίδῃ καὶ νὰ διαμοιράζῃ αὐτὰς εἰς ὅλα τὰ κτίσματα, νοητὰ καὶ αἰσθητά, Ἀγγέλους τε καὶ ἀνθρώπους. Εφη γὰρ περὶ Αὐτῆς ὁ διαληφθεὶς τῆς Θεσσαλονίκης Γρηγόριος: «αὕτη πρώτη δεχομένη τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ σύμπαντα πληροῦντος, καθίστησι τοῖς πᾶσι χωρητόν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν καὶ τὸ μέτρον τῆς ἑκάστου καθαρότητος ὥστε αὐτὴν εἶναι καὶ ταμίαν καὶ πρύτανιν τοῦ πλούτου τῆς Θεότητος» (Λόγος Αʹ εἰς τὰ Εἰσόδια) *** «Καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ». ΤΟΥΤΟΝ τὸν λόγον εἶπεν ἡ Θεοτόκος ἀποτεινομένη πρὸς ἐκείνους ὁποὺ ἤθελαν ἀπορήσουν, πῶς ὁ Θεὸς εἰσῆλθεν εἰς κοιλίαν γυναικός; Λύουσα λοιπὸν τὴν ἀπορίαν αὐτῶν, λέγει μὴ ταράττεσθε ἀπὸ τὸν λογισμὸν τοῦτον, ὦ ἄνθρωποι, μηδὲ νομίζετε ὅτι μολύνεται ὁ καθαρώτατος Θεός, ἐν μήτρᾳ γυναικὸς συλλαμβανόμενος, διότι Αὐτὸς ἅγιος διαμένει καὶ ἄχραντος μᾶλλον δέ, ὅπου Αὐτὸς εὑρίσκεται, ἐκεῖ ὅλα γίνονται ἅγια καὶ οὐδὲν ἀκάθαρτον μένει ἐπειδὴ τὸ Ονομά Του εἶναι Αγιον καὶ νὰ βεβηλωθῇ δὲν δύναται, καθὼς τὸ λέγει διὰ Ιεζεκιὴλ τοῦ Προφήτου: «οὐ βεβηλωθήσεται τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον» ( Ιεζεκ. λθʹ 7). Ἀνίσως δὲ τὸ Ονομα τοῦ Θεοῦ εἶναι Αγιον, πόσῳ μᾶλλον εἶναι ἁγία καὶ ὑπεραγία ἡ ὑπέρθεος Αὐτοῦ ὑπόστασις, ἢτις ἐν τῇ κοιλίᾳ τῆς Παρθένου προσέλαβε τὴν φύσιν τῆς ἀνθρωπότητος; Διότι, ἐὰν ὁ αἰσθητὸς Ηλιος εἰς διαφόρους τόπους εὑρισκόμενος οὐ μολύνεται, ἀλλὰ καὶ τοὺς μεμολυσμένους τόπους καθαροὺς ποιεῖ, πόσῳ μᾶλλον ὁ νοητὸς Ηλιος τῆς δικαιοσύνης ἐν τῇ μήτρᾳ τῆς Παρθένου σαρκωθείς, ὄχι μόνον Αὐτὸς οὐκ ἐμολύνθη, ἀλλὰ καὶ ἁγίαν καὶ καθαρωτάτην Αὐτὴν ἀπειργάσατο;
15 Διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τὸ Αγιον Πνεῦμα ἦλθεν ἐπὶ τὴν Παρθένον, κατὰ τὸν λόγον τοῦ Γαβριήλ, καὶ ἡ δύναμις τοῦ Υψίστου Αὐτῇ ἐπεσκίασεν ἕνα μέν, διὰ ἁγιασμὸν τοῦ σώματος Αὐτῆς, καὶ ἄλλο δέ, διὰ νὰ δυνηθῇ νὰ βαστάσῃ τὸ σωτήριον κύημα. Οὕτω γὰρ θεολογεῖ ὁ μέγας Ἀθανάσιος, λέγων «Δυνάμεως, καὶ Πνεύματος Ἁγίου ἐπλήσθη ἡ Παρθένος, πρὸς ἁγιασμὸν τῆς σαρκὸς αὐτῆς, καὶ πρὸς τὸ δύνασθαι φέρειν τὸ σωτήριον κύημα καὶ οὕτως ἀκολούθως ἐν αὐτῇ, οὐ δυνάμει καὶ ἐνεργείᾳ, ἀλλὰ καθ ὅλον τὸ πλήρωμα τῆς Θεότητος, αὐτὴ ἡ ἀρχίθεος καὶ ὑπεράρχιος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ὑπόστασις ἐσαρκώθη καὶ ἐνηνθρώπησε». Λέγει δὲ καὶ ὁ θεῖος Κύριλλος ὁ Ιεροσολύμων, Κατηχήσει ιϛʹ «Ελθὸν εἰς τὴν Παρθένον τὸ Πνεῦμα τὸ Αγιον, ἡ- γίασεν αὐτήν». Ισως δὲ λέγει ἡ Παρθένος, ὅτι δι ἐμοῦ Αγιον ἔσται τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου κοντὰ εἰς τοὺς ἀνθρώπους διὰ μέσου γὰρ Αὐτῆς καὶ τοῦ ἐξ Αὐτῆς τεχθέντος Χριστοῦ, πανταχοῦ ἐδοξάσθη τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὴν Προφητείαν τοῦ Μαλαχίου: «Διότι ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου ἕως δυσμῶν τὸ ὄνομά μου δεδόξασται ἐν τοῖς ἔθνεσιν» (Μαλ. αʹ 11). Ο δὲ Εὐθύμιος ἅγιον ἐδῶ ἑρμήνευσε, τὸ μέγα καὶ ἐξαίρετον. *** ΑΛΛΑ καὶ σύ, ἀδελφέ μου Χριστιανέ, ἐὰν ποθῇς νὰ ἁγιάζεται τὸ Ονομα τοῦ Θεοῦ διὰ σοῦ, καθὼς εἰς τὴν Κυριακὴν Προσευχὴν τοῦτο παρακαλεῖς, λέγων: «ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου» (Ματθ. ϛʹ 9), ἀποδίωχνε ἀπὸ λόγου σου τοὺς αἰσχροὺς καὶ ρυπαροὺς καὶ ἀκαθάρτους λογισμούς, διότι οἱ τοιοῦτοι λογισμοὶ εἶναι συγχαμεροὶ καὶ μισητοὶ κοντὰ εἰς τὸν Θεόν, κατὰ τὸ «βδέλυγμα Κυρίῳ λογισμὸς ἄδικος» (Παροιμ. ιεʹ 26). Σπούδαζε δὲ καὶ βίαζε τὸν ἑαυτόν σου διὰ νὰ ἔχῃς εἰς τὴν καρδίαν σου λογισμοὺς καθαρούς, λογισμοὺς ἁπλοῦς, λογισμοὺς ἁγνοὺς καὶ ἁγίους ὁμοίως, σπούδαζε καὶ ἀγωνίζου νὰ μὴν ὁμιλῇς, οὔτε νὰ ἀκούῃς λόγια αἰσχρὰ καὶ πορνικά, ἀλλὰ λόγια ἅγια, λόγια θεϊκά, καθὼς πρέπει εἰς τοὺς ἁγίους Χριστιανούς. 57
16 Παραγγέλλει γὰρ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅτι δὲν πρέπει οὐδὲ νὰ ὀνομάζεται ἡ πορνεία καὶ αἰσχρότης ἀνάμεσα εἰς τοὺς Χριστιανούς: «Πορνεία δὲ καὶ πᾶσα ἀκαθαρσία... μηδὲ ὀνομαζέσθω ἐν ὑμῖν, καθὼς πρέπει ἁγίοις, καὶ αἰσχρότης καὶ μωρολογία» ( Εφεσ. εʹ 3-4). Καὶ ἐπάνω εἰς ὅλα, σπούδαζε καὶ ἀγωνίζου νὰ ἔχῃς σῶμα καθαρὸν καὶ ἁγνόν, ἀπέχωντας ἀπὸ πορνείας, μοιχείας, μαλακίας καὶ ἀπὸ τὰς ἄλλας ἀκαθαρσίας, ἐπειδὴ κατὰ τὸν Παῦλον: «Τοῦτο γάρ ἐστι θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἁγιασμὸς ὑ- μῶν, ἀπέχεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ τῆς πορνείας» (Αʹ Θεσ. δʹ 3). Καὶ ἐπειδὴ χωρὶς τὸν ἁγιασμὸν καὶ τὴν καθαρότητα τοῦ σώματος τινὰς δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἰδῇ τὸν Κύριον, κατὰ τὸν αὐτὸν Παῦλον: «Εἰρήνην διώκετε μετὰ πάντων, καὶ τὸν ἁγιασμόν, οὗ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριον» ( Εβρ. ιβʹ 14). Μὲ τοιοῦτον τρόπον, Χριστιανέ, καὶ ἐσὺ γίνεσαι ἅγιος, καὶ τὸ Ονομα τοῦ Θεοῦ ἁγιάζεται διὰ μέσου σου. Επεται Μέρος Ϛʹ. 15α. Εντρανίζω προσβλέπω ἀτενῶς πρός τι, προσηλῶ που τὸ βλέμμα σταθερῶς καὶ ἐπιμόνως, ἐνατενίζω. 16. Μεγαλεῖον γὰρ ἀληθῶς ἐξαίρετον καὶ διαφορετικὸν ἦτον τοῦτο εἰς μόνην τὴν Θεοτόκον, θεόθεν δεδωρημένον διότι ἀγκαλὰ καὶ ἄλλαι πολλαὶ στεῖραι γυναῖκες φαίνονται ἐν τῇ Παλαιᾷ ὅτι ἐγέννησαν ἐξ ἐπαγγελίας, ὡς ἡ Σάρρα, ὡς ἡ Ρεββέκα, ὡς ἡ Μήτηρ τοῦ Σαμψών, ὡς ἡ Αννα ἡ τοῦ Ελκανά ἀλλ αὐταὶ ὅλαι ἐγέννησαν, ὄχι θηλυκὰ παιδία, ἀλλὰ ἀρσενικά μόνη δὲ καὶ πρώτη ἡ Θεοτόκος ἐγεννήθη ἐν τῇ Παλαιᾷ θῆλυ παιδίον κατ ἐπαγγελίαν, ἐκ τῆς στείρας καὶ θεοπρομήτορος Αννης. 17. Τὰς μαρτυρίας ταύτας ἐκοπιάσαμεν νὰ συνάξωμεν καὶ νὰ ἐκθέσωμεν ἐδῶ, διὰ ἐκείνους ὁποὺ ἀντιτείνουν, οὐκ ὀρθῶς, καὶ λέγουν ὅτι ἡ Κυρία Θεοτόκος μετέστη μέν, οὐκ ἀνέστη δέ. Εἰδὲ καὶ ἀπορεῖ τινάς, διότι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον Μετάστασιν λέγομεν ἐπὶ τῆς Θεοτόκου καὶ οὐχὶ Ἀνάστασιν, ἀποκρίνονταί τινες, λέγοντες ὅτι ἡ αἰτία τούτου εἶναι, διότι ἡ Ἀνάστασις τῆς Θεοτόκου δὲν μαρτυρεῖται ὑπὸ τῆς Γραφῆς, ὡς ἡ Ἀνάστασις τοῦ Υἱοῦ Της. Αλλοι δὲ λέγουν, διότι ἡ Μετάστασις μὲν τῆς Θεοτόκου, ὡς κήρυγμα δημοσιεύεται, ἡ δὲ Ἀνάστασις Αὐτῆς, ὡς δόγμα σιωπᾶται ἐπειδή, κατὰ τὸν μέγαν Βασίλειον, τὰ μὲν δόγματα σιωπᾶται, τὰ δὲ κηρύγματα δημοσιεύεται. 58
17 Αλλοι δὲ ἐπιτυχικώτερον ἀποκρίνονται, ὅτι λέγοντες Μετάστασιν τῆς Θεοτόκου, καὶ τὴν Ἀνάστασιν ταύτης περιλαμβάνομεν, καὶ τὴν εἰς Οὐρανοὺς Ἀνάληψιν καθ ὅτι ἡ Μετάστασις εἶναι γενικωτέρα καὶ καθολικωτέρα, περιλαμβάνουσα καὶ τὴν Ἀνάστασιν καὶ τὴν Ἀνάληψιν διότι καὶ τὸ ἀναστηθὲν ἐκ τάφου καὶ τὸ ἀναληφθὲν εἰς Οὐρανοὺς μεθίσταται ἡ δὲ Ἀνάστασις καὶ Ἀνάληψις, εἶναι εἰδικωτέρα καὶ μερικωτέρα. Τὸ δὲ Κάθισμα ἐκεῖνο τὸ λέγον: «Εἰς τὰ οὐράνια, ἡ νοερά σου ψυχή, εἰς τὸν Παράδεισον ἡ ἱερά σου σκηνή», ἐν ἄλλοις ἀντιγράφοις, ἄλλως γράφεται, ἐκ δὲ τῶν τοιούτων ἀμφιβόλων, οὐδὲν βέβαιον συμπεραίνεται οὕτω γὰρ γράφεται: «Εἰς τὸν Παράδεισον, ἡ νοερά σου ψυχή, ὡς θεοπρόστακτον, Μαρία ἄχραντε, τοῖς Ἀποστόλοις ἐν φωνῇ, Παναγία παραδέδοται ὅθεν ἀνταπέδωκε» καὶ τὰ λοιπά ἀνωνύμου δέ τινος τοῦτό ἐστι τὸ Κάθισμα, καὶ οὐχὶ Ιωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, ὥς τινες οὐκ ὀρθῶς λέγουσιν. 18. Ισως ὁ Ιερὸς Αὐγουστῖνος κτίσμα ὠνόμασεν ἀνωτέρω τὴν ἀΐδιον δόξαν, οὐ καθ ἑαυτήν ἄπαγε! ἄκτιστος γὰρ αὕτη ἐστιν, ὡς φυσικὴ καὶ ἀχώριστος ἐνέργεια τῆς Θείας Οὐσίας ἀλλὰ καθὸ ὑπὸ τῶν κτιστῶν ὄντων Μακαρίων μετέχεται. 19. Ηξευρε ὅμως, ὦ ἀναγνῶστα, ὅτι ἡ Κυρία Θεοτόκος διὰ τὰ ἀνωτέρω μεγαλεῖα ὁποὺ ἐχάρισεν εἰς Αὐτὴν ὁ Θεός, ἐσυνερίζετο τρόπον τινὰ καὶ ἐφιλοτιμεῖτο νὰ ἀγωνίζεται καὶ Αὐτὴ μετὰ τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Υἱοῦ Της, μὲ νηστείας, μὲ προσευχάς, μὲ γονυκλισίας καὶ μὲ κάθε εἶδος ἀσκήσεως, καθὼς τοῦτο βεβαιοῖ ὁ Θεσσαλονίκης θεῖος Γρηγόριος, λέγων: «Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον τοῦ ἐξ αὐτῆς σαρκωθέντος τοῖς ὑπὲρ νοῦν καὶ λόγον ὑπηργμένοις ταύτῃ παρ αὐτοῦ μεγαλείοις οἶον ἀντεφιλοτιμεῖτο τῷ καρτερικωτάτῳ καὶ πολυειδεῖ τῆς ἀσκήσεως, καὶ ταῖς ὑπὲρ τοῦ κόσμου παντὸς εὐχαῖς ὁμοῦ καὶ σπουδαῖς, καὶ ταῖς πρὸς τοὺς διαπτάντας τὰ πέρατα θεοκήρυκας ὑποθήκαις καὶ προτροπαῖς». Οθεν καὶ ᾄδεται λόγος, ὅτι ἀπὸ τὰς συχνὰς γονυκλισίας ὁποὺ ἡ Θεοτόκος ἐποίει, ἐβαθούλωσαν αἱ πλάκες, ἐπάνω εἰς τὰς ὁποίας τὰ γόνατα ἔκλινεν. Αἰνίττεται δὲ τοῦτο καὶ ὁ θεῖος Ἀνδρέας ὁ Κρήτης ἐν τῷ ἀνωτέρῳ εἰς τὴν Κοίμησιν Εγκωμίῳ, λέγων: «Οὐκ ἀπὸ σκοποῦ τῆς παναγεστάτης ἐμνήσθην Σιών ἐν ταύτῃ γὰρ τὸ μέγα τοῦτο Μυστήριον τῆς Θεοτόκου μεμυσταγώγηται ἐνταῦθα τὰς κλίσεις τῶν ἱερῶν γονάτων τοῦ πανάγνου σώματος, αἱ πρὸς τοὔδαφος κατεστρωμέναι πλάκες διωλύγιον ἀνακράζουσιν». 59
αὐτόν φέρω αὐτόν τὸ φῶς τὸ φῶς αὐτόν τὸ φῶς ὁ λόγος ὁ κόσμος δι αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω αὐτόν
ἐγένετο ἄνθρωπος, ἀπεσταλμένος παρὰ θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι αὐτοῦ. οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός.
Διαβάστε περισσότεραΕρμηνεία εἰς τὴν Ενάτην Ω ι
+ Οσίου Νικοδήμου Αγιορείτου Ερμηνεία εἰς τὴν Ενάτην Ω ι δὴν τῆς Παρθένου καὶ Θεοτόκου Μαρίας Μέρος Δʹ. «Οτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ». (Λουκ. αʹ 48) ΠΕΝΤΕ εἴδη ταπεινώσεως φαίνονται
Διαβάστε περισσότεραΜΑΡΤΙΟΣ Θ 2014 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ
Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ Πρπρευμένων τῶν Ἱερπαίδων μετὰ εἰκόνων καὶ θυμιατῦ, ὁ Ἱερεὺς ἐξέρχεται τῦ Ἱερῦ μετὰ τῦ Τιμίυ Σταυρῦ καὶ γίνεται λιτανεία πέριξ τῦ ἐσωτερικῦ τῦ Ναῦ εἰς τέσσαρες στάσς. Εἰς
Διαβάστε περισσότερα«ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ»
ÄÉÌÇÍÉÁÉÁ ÅÊÄÏÓÇ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ÉÅÑÁ ÌÇÔÑÏÐÏËÉÓ ÈÅÓÓÁËÏÍÉÊÇÓ ÉÅÑÏÓ ÍÁÏÓ ÌÅÔÁÌÏÑÖÙÓÅÙÓ ÔÏÕ ÓÙÔÇÑÏÓ ΔΕΛΦΩΝ -ΜΙΟΥΛΗ ΤΗΛ.: 2310 828 989 «ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ» ΕΤΟΣ ΣΤ ΠΑΣΧΑ 2013 www.inmetamorfoseos.gr
Διαβάστε περισσότεραΓιατί ὁ Θεὸς Εγινε Ανθρωπος; Τὸ Απροϋπόθετον τῆς Θείας Ενανθρωπήσεως. Οσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου *
Γιατί ὁ Θεὸς Εγινε Ανθρωπος; Τὸ Απροϋπόθετον τῆς Θείας Ενανθρωπήσεως Οσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου * «Τὸ Μυστήριον τῆς Ενανθρωπήσεως ἦτο τὸ προηγούμενον θέλημα τοῦ Θεοῦ» «Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ Ἀγαπητὸς
Διαβάστε περισσότεραΕισαγωγή στη Φιλοσοφία
Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Ενότητα 3: Είναι - Συνειδέναι Κωνσταντίνος Μαντζανάρης Πρόγραμμα Ιερατικών Σπουδών Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons. Για εκπαιδευτικό
Διαβάστε περισσότεραEDU IT i Ny Testamente på Teologi. Adjunkt, ph.d. Jacob P.B. Mortensen
EDU IT i Ny Testamente på Teologi Adjunkt, ph.d. Jacob P.B. Mortensen teojmo@cas.au.dk Ny Testamente som fag Tekstfortolkning Originaltekster på græsk Udfordring: at nå diskussion, fortolkning og perspektivering
Διαβάστε περισσότεραΣτὴν ἀρχὴ ἦταν ὁ Λόγος. Ὁ Λόγος ἦταν μαζὶ μὲ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α ἤ 01ο (01-52) 01-05 Ὁ Λόγος εἶναι Θεὸς καὶ ημιουργὸς τῶν πάντων Στὴν ἀρχὴ ἦταν ὁ Λόγος. Ὁ Λόγος ἦταν μαζὶ μὲ τὸ Θεὸ Πατέρα καὶ ἦταν Θεὸς ὁ Λόγος. Αὐτὸς ἦταν στὴν ἀρχὴ μαζὶ μὲ τὸ Θεὸ Πατέρα.
Διαβάστε περισσότεραDe fide contra Nestorianos. Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ αμασκηνοῦ λόγος περὶ πίστεως κατὰ Νεστοριανῶν.
De fide contra Nestorianos Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ αμασκηνοῦ λόγος περὶ πίστεως κατὰ Νεστοριανῶν. 1 Ἔδει μὲν ἡμᾶς τοὺς ὑπὸ θεοῦ σεσωσμένους διὰ τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ αὐτοῦ, ὃν ἔδωκε λύτρον
Διαβάστε περισσότεραὉ πιστὸς φίλος. Πιστεύω¹ τῷ φίλῳ. Πιστὸν φίλον ἐν κινδύνοις γιγνώσκεις². Ὁ φίλος τὸν
Ὁ πιστὸς φίλος. Πιστεύω¹ τῷ φίλῳ. Πιστὸν φίλον ἐν κινδύνοις γιγνώσκεις². Ὁ φίλος τὸν φίλον ἐν πόνοις³ καὶ κινδύνοις οὐ λείπει. Τοῖς τῶν φίλων λόγοις ἀεὶ πιστεύομεν. Εἰ κινδυνεύετε, ὦ φίλοι, τοὺς τῶν ἀνθρώπων
Διαβάστε περισσότεραΛόγος εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης *
Λόγος εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης * Η «Ομιλία ΝΓʹ, Εἰς τὴν πρὸς τὰ Αγια τῶν Ἁγίων Εἴσοδον» τῆς Υπερευλογημένης Θεοτόκου εἶναι ἕνα ἐκτενέστατο
Διαβάστε περισσότεραAd Graecos ex communibus notionibus
Ad Graecos ex communibus notionibus ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΥΣΣΗΣ Πῶς τρία πρόσωπα λέγοντες ἐν τῇ θεότητι οὔ φαμεν τρεῖς θεούς πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἀπὸ τῶν κοινῶν ἐννοιῶν Εἰ τὸ θεὸς ὄνομα προσώπου δηλωτικὸν
Διαβάστε περισσότεραDe natura composita. Τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ αμασκηνοῦ περὶ συνθέτου φύσεως κατὰ ἀκεφάλων.
De natura composita Τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ αμασκηνοῦ περὶ συνθέτου φύσεως κατὰ ἀκεφάλων. 1 Μία φύσις σύνθετος ἐκ διαφόρων φύσεων γίνεται, ὅταν ἑνουμένων φύσεων ἕτερόν τι παρὰ τὰς ἑνωθείσας φύσεις
Διαβάστε περισσότερα12 οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό, οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ". ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΕΤΟΥΣ 2004 ΦΥΛΛΑ
1 ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΝΑ ΣΧΙΣΜΑ ΠΟΥ 90 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΙΡΕΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. 1, στίχοι: 8 "ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω.
Διαβάστε περισσότερα1. ιδαγµένο κείµενο από το πρωτότυπο Θουκυδίδου Ἱστοριῶν Β 36
ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΡΙΤΗ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2002 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ) ΣΥΝΟΛΟ
Διαβάστε περισσότεραΘΕΜΑ 1o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3
ΘΕΜΑ 1o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ Εἰ μὴ συνῄδη ὦ βουλή τοῖς κατηγόροις βουλομένοις ἐκ παντὸς τρόπου κακῶς ἐμὲ ποιεῖν πολλὴν ἂν αὐτοῖς χάριν εἶχον ταύτης τς κατηγορίας
Διαβάστε περισσότεραπρῶτον μὲν τοῦτον τὸν λόγον ἀναλάβωμεν ὃν σὺ λέγεις περὶ τῶν δοξῶν μέν congr. cmpl. subj. bep. bij bijzinskern
VERTAALHULP BIJ 31.2 πῶς οῦν ἂν μετριώτατα σκοποίμεθα αὐτά; < --predicaat-- > compl. (obj.) πρῶτον μὲν τοῦτον τὸν λόγον ἀναλάβωμεν ὃν σὺ λέγεις περὶ τῶν δοξῶν μέν congr. cmpl. subj. bep. bij bijzinskern
Διαβάστε περισσότεραΗ Θεωρια Αριθμων στην Εκπαιδευση
Η Θεωρια Αριθμων στην Εκπαιδευση Καθηγητὴς Ν.Γ. Τζανάκης Εφαρμογὲς τῶν συνεχῶν κλασμάτων 1 1. Η τιμὴ τοῦ π μὲ σωστὰ τὰ 50 πρῶτα δεκαδικὰ ψηφία μετὰ τὴν ὑποδιαστολή, εἶναι 3.14159265358979323846264338327950288419716939937511.
Διαβάστε περισσότερα3. δυνητικό: ἄν, ποὺ σημαίνει κάτι ποὺ μπορεὶ ἤ ποὺ μποροῦσε νὰ γίνει.
1 Άκλιτα μέρη Μόρια Λέγονται οι άκλιτες λέξεις, οι περισσότερες μονοσύλλαβες, που δεν ανήκουν κανονικά σ ένα ορισμένο μέρος του λόγου. Αυτά έχουν κυρίως επιρρηματική σημασία και χρησιμοποιούνται στο λόγο
Διαβάστε περισσότεραΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΑΠΑΝΤΗΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ (ΑΓΝΩΣΤΟ)
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΑΠΑΝΤΗΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ (ΑΓΝΩΣΤΟ) ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ 1: Ἴσως οὖν εἴποιεν ἂν πολλοὶ τῶν φασκόντων φιλοσοφεῖν, ὅτι οὐκ ἄν ποτε ὁ δίκαιος ἄδικος γένοιτο, οὐδὲ ὁ σώφρων
Διαβάστε περισσότεραΕΠΕΙΔΗ τινες πεπαιδευμένοι, οἱ τῇ ἱερᾷ μάλιστα θεολογίᾳ
Γιατί ὁ Θεὸς Εγινε Ανθρωπος; Τὸ Απροϋπόθετον τῆς Θείας Ενανθρωπήσεως Οσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου * Απολογία ὑπὲρ τοῦ ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ «Αοράτου Πολέμου» κειμένου σημειώματος περὶ τῆς Κυρίας ἡμῶν Θεοτόκου
Διαβάστε περισσότεραΟ πύργος της Βαβέλ Πως «εξηγεί» η ιουδαιοχριστιανική θρησκεία την ποικιλία γλωσσών στον κόσμο
Ο πύργος της Βαβέλ Πως «εξηγεί» η ιουδαιοχριστιανική θρησκεία την ποικιλία γλωσσών στον κόσμο Η ιστορία του πύργου της Βαβέλ υπάρχει στη Γένεση, στο κεφάλαιο 11. Ξεκινά ως εξής: Καί ἦν πᾶσα ἡ γῆ χεῖλος
Διαβάστε περισσότεραΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΡΗΣΕ ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ. Ἡ καρδιά (ἔλεγε κάποτε ὁ γέροντας Παΐσιος) εἶναι ὅπως τό ρολόι.
Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΡΗΣΕ ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ. Ἡ καρδιά (ἔλεγε κάποτε ὁ γέροντας Παΐσιος) εἶναι ὅπως τό ρολόι. Καί πράγματι εἶναι! σταματώντας ὁ χρόνος της, χρόνος ὅπου μετριοῦνται μέ τούς χτύπους τῆς καρδιᾶς, σταματάει
Διαβάστε περισσότερα2o ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
2o ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ Κείμενο: Λυσίου «Υπέρ Μαντιθέου» ( 18-21) ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ Α. Από το κείμενο που
Διαβάστε περισσότεραπάλιν εἰς τὴν συναγωγήν καὶ εἰσῆλθεν ἐκεῖ ἄνθρωπος καὶ ἐξηραμμένην ἔχων τὴν χεῖρα παρετήρουν καὶ αὐτὸν αὐτόν θεραπεύσει τοῖς σάββασιν κατηγορήσωσιν
OpenText.org lause nnotation of Mark 3 v1. Mar.c3_1 εἰσῆλθεν πάλιν εἰς τὴν συναγωγήν ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος Mar.c3_2 c3_1 Mar.c3_3 Mar.c3_4 ἔχων τὴν χεῖρα ἐξηραμμένην v2. Mar.c3_5 c3_2 v3. Mar.c3_6 c3_5 παρετήρουν
Διαβάστε περισσότεραDe incarnatione et contra Arianos
De incarnatione et contra Arianos ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΕΞΑΝ ΡΕΙΑΣ, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝΣΑΡΚΟΥ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ, ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΑΡΕΙΑΝΩΝ. Οἱ κακοτέχνως τὰς θείας Γραφὰς βουλόμενοι
Διαβάστε περισσότεραΒίβλος Ψυχωφελεστάτη Βαρσανουφίου καὶ Ιωάννου
Επὶ τῇ ἱερᾷ μνήμῃ τῶν Μεγάλων Γερόντων (6η Φεβρουαρίου) Βίβλος Ψυχωφελεστάτη Βαρσανουφίου καὶ Ιωάννου Εἰσαγωγὴ* Ο μοναχισμὸς στὴν Παλαιστίνη κατὰ τοὺς χρόνους ποὺ ἔζησαν οἱ ὅσιοι Πατέρες μας Βαρσανούφιος
Διαβάστε περισσότερα65 B Cope (1877)
14 11 1 6 B3 1 ( ) 2 Η ῥητορική ἐστιν ἀντίστροϕος τῇ διαλεκτικῇ ἀμϕότεραι γὰρ περὶ τοιούτων τινῶν εἰσιν, 1 ἃ κοινὰ τρόπον τινὰ ἁπάντων ἐστὶ γνωρίζειν, 2 καὶ οὐδεμιᾶς ἐπιστήμης ἀϕωρισμένης 1 Cope (1877)
Διαβάστε περισσότεραDidymus: De trinitate
1 Didymus: De trinitate More public domain documents available at http://bibletranslation.ws/ 7.1 Ἐκφεύγειν τοιγαροῦν τὸ ἔγκλημα τὸ περὶ τῆς δόξης τῶν κτιστῶν θεῶν τοὺς πιστεύοντας τῷ υἱῷ ὁ ἔννομος Παῦλος
Διαβάστε περισσότεραΕισαγωγή στη Φιλοσοφία
Εισαγωγή στη Φιλοσοφία Ενότητα: Αριστοτέλης Ι Κωνσταντίνος Μαντζανάρης Πρόγραμμα Ιερατικών Σπουδών Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons. Για εκπαιδευτικό
Διαβάστε περισσότεραΘΕΜΑ 61ο Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 9-11
ΘΕΜΑ 61ο Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 9-11 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΡΤΥΡΙΑ Περὶ μὲν τοίνυν αὐτῆς τῆς αἰτίας οὐκ οἶδ ὅ τι δεῖ πλείω λέγειν δοκεῖ δέ μοι ὦ βουλή ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις ἀγῶσι περὶ αὐτῶν
Διαβάστε περισσότεραΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΟΤΗΤΑ 4η
ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΟΤΗΤΑ 4η 15. Bούλομαι δὲ καὶ ἃς βασιλεῖ πρὸς τὴν πόλιν συνθήκας ὁ Λυκοῦργος ἐποίησε διηγήσασθαι: μόνη γὰρ δὴ αὕτη ἀρχὴ διατελεῖ οἵαπερ ἐξ ἀρχῆς κατεστάθη: τὰς δὲ ἄλλας πολιτείας εὕροι
Διαβάστε περισσότεραΑι ιστορικαί χειροτονίαι των Γ.ΟΧ. υπό του αειμνήστου Επισκόπου Βρεσθένης κυρού Ματθαίου του Α’ το έτος 1948
188 Η ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΣΤΙΝ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ, Η ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΚΟΣΜΟΥ, (Αγιος Νεκταριος) Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι
Διαβάστε περισσότεραThe fullness. Wayne Stewart
The fullness Wayne Stewart 1 * KJV Galatians 4:1 Now I say, That the heir, as long as he is a child, differeth nothing from a servant, though he be lord of all; 2 But is under tutors and governors until
Διαβάστε περισσότεραSermo in annuntiationem deiparae ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ. Κηρυκτικὸν εἰς τὸν εὐαγγελισμὸν τῆς ὑπεραγίας εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου.
Sermo in annuntiationem deiparae ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Κηρυκτικὸν εἰς τὸν εὐαγγελισμὸν τῆς ὑπεραγίας εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου. Τοὺς θείους ἱεροκήρυκας οὐ πρὸς τὴν ἀσθένειαν τῆς ἀκροάσεως δεῖ
Διαβάστε περισσότεραΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ http://edu.klimaka.gr ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ
ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΕΛΛΑ ΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΠΑΛ (ΟΜΑ ΑΣ Β ) ΠΕΜΠΤΗ 27 ΜΑΪΟΥ 2010 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Διαβάστε περισσότεραΑὕτη δ ἐστίν ἡ καλουμένη πόλις καί ἡ κοινωνία ἡ πολιτική.
ΑΡΙΟΣΕΛΟΤ «ΠΟΛΙΣΙΚΑ» Κ ε ί μ ε ν ο Ενότητα 11η Επειδή ὁρῶμεν πᾶσαν πόλιν οὖσαν κοινωνίαν τινά και συνεστηκυῖαν ἕνεκα ἀγαθοῦ τινος (πάντες γάρ πράττουσι πάντα χάριν τοῦ δοκοῦντος εἶναι ἀγαθόν), δῆλον ὡς
Διαβάστε περισσότεραContra Nestorianos. Τοῦ ὁσίου ἀββᾶ Ἰωάννου αμασκηνοῦ τοῦ χρυσορρόα λόγος κατὰ Νεστοριανῶν.
Contra Nestorianos Τοῦ ὁσίου ἀββᾶ Ἰωάννου αμασκηνοῦ τοῦ χρυσορρόα λόγος κατὰ Νεστοριανῶν. 1 Πρὸς τοὺς Νεστορίου ὁμόφρονας οὕτως ἀρκτέον τοῦ λόγου Εἴπατε ἡμῖν, ὦ οὗτοι, τίνα συνέλαβεν ἡ ἁγία παρθένος, τὸν
Διαβάστε περισσότεραΕρμηνεία εἰς τὴν Ενάτην Ω ι
+ Οσίου Νικοδήμου Αγιορείτου Ερμηνεία εἰς τὴν Ενάτην Ω ι δὴν τῆς Παρθένου καὶ Θεοτόκου Μαρίας Μέρος Βʹ. «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον» (Λουκ. αʹ 46) Μὲ τρία πράγματα ἐμεγάλυνεν ἡ Παρθένος Μαρία τὸν
Διαβάστε περισσότεραCommentarii in Lucam ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΕΞΑΝ ΡΕΙΑΣ ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Αʹ. 72.476
Commentarii in Lucam ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΕΞΑΝ ΡΕΙΑΣ ΕΞΗΓΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Αʹ. 72.476 Οἱ ἀπ' ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ Λόγου. (Cod. A f. 2 b, Ε
Διαβάστε περισσότεραΑκολουθίες στο Παρεκκλήσιο Αγίου Λουκά Κριμαίας
Ακολουθίες στο Παρεκκλήσιο Αγίου Λουκά Κριμαίας ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Μάρτιος: 1/3/2018 Παράκληση 18:00 2/3,9/3,16/3 Χαιρετισμοί 19:15 /3/2018 Ἀκάθ. Ὕμνος 19:15 Ἀπρίλιος: 12/4/2018 Παράκληση 18:00 21/4/2018
Διαβάστε περισσότεραΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Αριστοτέλους Πολιτικά, Θ 2, 1 4)
53 Χρόνια ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΑΒΒΑΪΔΗ-ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙ : Φιλολάου & Εκφαντίδου 26 : Τηλ.: 2107601470 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2013 ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Πολιτικά,
Διαβάστε περισσότεραQuaestiones aliae ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑ ΣΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΕΞΑΝ ΡΕΙΑΣ ΕΤΕΡΑΙ ΤΙΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ.
Quaestiones aliae ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑ ΣΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΕΞΑΝ ΡΕΙΑΣ ΕΤΕΡΑΙ ΤΙΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ. Ἐρώτησις αʹ. Τί ἐστι Θεός; Ἀπόκρισις. Θεός ἐστιν οὐσία νοερὰ, ἀθεώρητός τε καὶ ἀνερμήνευτος. Θεός
Διαβάστε περισσότεραRefutatio confessionis Eunomii ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΥΣΣΗΣ ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΝΟΜΙΟΥ ΕΚΘΕΣΙΝ
Refutatio confessionis Eunomii ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΥΣΣΗΣ ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΝΟΜΙΟΥ ΕΚΘΕΣΙΝ 1 Ἡ τῶν Χριστιανῶν πίστις ἡ εἰς πάντα τὰ ἔθνη κατὰ τὸ πρόσταγμα τοῦ κυρίου παρὰ τῶν μαθητῶν κηρυχθεῖσα
Διαβάστε περισσότεραἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται
ἡ πάλαι γλῶττα ἡ Ἑλληνικὴ, κατὰ τὸν αὐτὸμορφον τρόπον ὑπὸ Ἰακώβου τοῦ Δονάλδοῦ γέγραπται Τὸ πρῶτον κεφαλαῖον ὁ Δημοσθένης ἐστὶ ἀνήρ. ὁ Ἰφιμεδεία ἐστὶ γυνή. ὁ Στέφανός ἐστι παῖς. ὁ Φίλιππός ἐστι παῖς. ἡ
Διαβάστε περισσότεραDialogi duo contra Macedonianos. ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Λόγος ἐν εἴδει διαλέξεως μετὰ Μακεδονιανοῦ Πνευματομάχου.
Dialogi duo contra Macedonianos ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Λόγος ἐν εἴδει διαλέξεως μετὰ Μακεδονιανοῦ Πνευματομάχου. Ἀπεστείλαμεν τῇ σῇ συνέσει τὸ παρὸν σύνταγμα ὑπὲρ τοῦ ἀναγνόντα σε δοκιμάσαι
Διαβάστε περισσότεραΤΕΛΟΣ 1ης ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ
ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ : 3 Διδαγμένο κείμενο Ἀριστοτέλους Πολιτικά (Α1,1/Γ1,2/Γ1,3-4/6/12)
Διαβάστε περισσότεραΗ ελεύθερη έκφραση μέσω του τύπου. Κάνω κάτι πιο φιλελεύθερο Η πίστη και η αφοσίωση στην ιδέα της ελευθερίας.
1. (α.ε) σκέφτομαι, ενεργώ Αυτός και ζω που κατά τρόπο απελευθερώνει. ελεύθερο. 2. (ν.ε) παραβαίνω τους Αυτός ηθικούς νόμους. που κάνει κάποιον ελεύθερο. 1. Η ειλικρίνεια. 2. Η αυθάδεια. Ο δούλος που απέκτησε
Διαβάστε περισσότεραΠερικλέους Σταύρου 31 34100 Χαλκίδα Τ: 2221-300524 & 6937016375 F: 2221-300524 @: chalkida@diakrotima.gr W: www.diakrotima.gr
Προς: Μαθητές Α, Β & Γ Λυκείου / Κάθε ενδιαφερόμενο Αγαπητοί Φίλοι Όπως σίγουρα γνωρίζετε, από τον Ιούνιο του 2010 ένα νέο «ΔΙΑΚΡΟΤΗΜΑ» λειτουργεί και στη Χαλκίδα. Στο Φροντιστήριό μας, κάνοντας χρήση
Διαβάστε περισσότεραΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΑ Β ΓΥΜΝΑΙΟΥ
ΕΝΟΤΗΤΑ 3 Θεωρητικά στοιχεία 1. Παρατακτική σύνδεση α. Ασύνδετη παράταξη ή ασύνδετο σχήμα Είναι ο αρχικός και απλοϊκός τρόπος σύνδεσης όμοιων προτάσεων ή όρων. Κατ αυτόν τα συνδεόμενα μέρη διαδέχονται
Διαβάστε περισσότεραΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Μ.ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Μ.ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Διδαγμένο κείμενο: Αριστοτέλους, Ηθικά Νικομάχεια (Β3 1-2
Διαβάστε περισσότεραIohannes Damascenus - De azymis
This text belongs to the Thesaurus Linguae Graecae (TLG ), a Research Center at the University of California, Irvine, which digitized it and owns the relevant Copyright. On May 15, 2008, Prof. M. Pantelia,
Διαβάστε περισσότεραΑκολουθίες στο Παρεκκλήσιο Αγίου Λουκά Κριμαίας
Ακολουθίες στο Παρεκκλήσιο Αγίου Λουκά Κριμαίας ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Μάρτιος 2/3/2017 Παράκληση, 18:00 3/3,10/3,17/3,24/3 Χαιρετισμοί, 19:15 31/3/2017 Ἀκάθιστος 19:15 Ὕμνος Ἀπρίλιος: 6/4/2017 Παράκληση,
Διαβάστε περισσότερα1 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος. 2 οὗτος
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 1 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος. 2 οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν θεόν. 3 πάντα διʼ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἕν. ὃ γέγονεν 4 ἐν αὐτῷ ζωὴ
Διαβάστε περισσότεραΠΟΤΔΗ ΣΗ ΤΝΟΠΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΗ ΚΑΙ ΣΗΝ Q
ΑΡΙΣΟΣΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΗΜΙΟ ΘΕΑΛΟΝΙΚΗ ΑΝΟΙΚΣΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΣΑ ΠΟΤΔΗ ΣΗ ΤΝΟΠΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΗ ΚΑΙ ΣΗΝ Q Ενότητα 9: Το ιδιαίτερο υλικό του Μτ και Λκ Αικατερίνθ Τςαλαμποφνθ Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό
Διαβάστε περισσότερα4. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ
4. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ Βασική προϋπόθεση γιά νά μιλήσει κανείς γιά τόν Θεόν μας εἶναι ἡ σαφής διάκριση μεταξύ τῶν ὅρων : οὐσίας ἤ φύσεως καί ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, ὁ Θεός μας
Διαβάστε περισσότεραΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ Διάλεξη 12 Τέταρτο επεισόδιο (173d-175a): Έκτος ορισμός της σωφροσύνης (ἐπιστήμη ἀγαθοῦ τε καὶ κακοῦ) και η ανασκευή της Νικόλαος Γ. Χαραλαμπόπουλος
Διαβάστε περισσότεραΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ. Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Φλώρου καὶ Λαύρου. Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΕΣΠΕΡΑΣ. Ἦχος πλ. δ.
18-08-2019 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ. Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Φλώρου καὶ Λαύρου. Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΕΣΠΕΡΑΣ. Ἦχος πλ. δ. ΙΕΡΕΥΣ: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:
Διαβάστε περισσότεραΚατάλογος Ἐκδόσεων καὶ Ἐργοχείρων
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ Κατάλογος Ἐκδόσεων καὶ Ἐργοχείρων Ἀπρίλιος 2013 Κεντρικὴ Διάθεσις: Γεώργιος Χοροζίδης, Ἱ. Μονὴ Ἁγ. Κυπριανοῦ Α.Γ. 112, 133 51 ΦΥΛΗ Τηλέφ: 210 2411380,
Διαβάστε περισσότεραΣυγκρίσεις ιατονικής Κλίµακας ιδύµου µε άλλες διατονικές κλίµακες.
Page 1 of 5 Βυζαντινή Μουσική Κλίμακες Σύγκριση τῆς Διατονικῆς Κλίμακας τοῦ Διδύμου, μὲ τὶς ἀντίστοιχες τοῦ Χρυσάνθου, τῆς Ἐπιτροπῆς 1881, καὶ ἄλλων Σὲ αὐτὴ τὴν ἱστοσελίδα δίνουμε τὴν σύγκριση (σὲ συχνότητες)
Διαβάστε περισσότεραΕρμηνεία εἰς τὴν Ενάτην Ω ι
+ Οσίου Νικοδήμου Αγιορείτου Ερμηνεία εἰς τὴν Ενάτην Ω ι δὴν τῆς Παρθένου καὶ Θεοτόκου Μαρίας Μέρος Ζʹ. «Πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν, καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε κενούς». (Λουκ. αʹ 53) ΚΑΙ ἐδῶ μεταχειρίζεται
Διαβάστε περισσότεραΘΕΜΑ 2o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3
ΘΕΜΑ 2o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ Εἰ μὴ συνῄδη ὦ βουλή τοῖς κατηγόροις βουλομένοις ἐκ παντὸς τρόπου κακῶς ἐμὲ ποιεῖν πολλὴν ἂν αὐτοῖς χάριν εἶχον ταύτης τς κατηγορίας
Διαβάστε περισσότεραΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 25 05 2014 ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ. (Β Κορ. δ 6 15)
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 25 05 2014 ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ (Β Κορ. δ 6 15) Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ὁ εἰπών ἐκ σκότους φῶς λάμψαι ὃ ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως
Διαβάστε περισσότεραResponsiones ad Tiberium diaconum sociosque suos
Responsiones ad Tiberium diaconum sociosque suos 576 Πρὸς τοὺς λέγοντας, ὅτι ὁ Υἱὸς κατὰ μὲν τὴν ἀξίαν τῆς θεότητος συνῆν τῷ Πατρὶ, καὶ ὅτε γέγονεν ἄνθρωπος καὶ ἦν ἐπὶ γῆς, καθ' ὑπόστασιν δὲ, οὐκ ἔτι.
Διαβάστε περισσότεραΙ ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια Β 1,5-8
ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 28 ΜΑΪΟΥ 2009 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους
Διαβάστε περισσότεραSymbolum "quicumque" ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ.
Symbolum "quicumque" ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ. Εἴ τις θέλει σωθῆναι, πρὸ πάντων χρὴ αὐτῷ τὴν καθολικὴν κρατῆσαι πίστιν ἣν εἰ μή τις ὑγιῆ καὶ ἄμωμον τηρήσειε, πάσης ἀμφιβολίας ἐκτὸς εἰς τὸν αἰῶνα ἀπολεῖται.
Διαβάστε περισσότεραΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ Χρήστος Σαλταούρας Οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά διαδίδουν μία παράφραση της Βίβλου που την ονομάζουν Μετάφραση Νέου Κόσμου (ΜΝΚ).
Διαβάστε περισσότεραΚῆπος Χαρίτων. Οσίου Νικοδήμου Αγιορείτου. Ερμηνεία εἰς τὴν Ενάτην Ω ι. δὴν τῆς Παρθένου καὶ Θεοτόκου Μαρίας* «Τοῖς Εντευξομένοις» Μέρος Βʹ.
Κῆπος Χαρίτων Οσίου Νικοδήμου Αγιορείτου Ερμηνεία εἰς τὴν Ενάτην Ω ι δὴν τῆς Παρθένου καὶ Θεοτόκου Μαρίας* «Τοῖς Εντευξομένοις» Μέρος Αʹ. Προλεγόμενα Μέρος Βʹ. «Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον». (Λουκ.
Διαβάστε περισσότεραΙ ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Πολιτικά (Γ1, 1-2, 3-4/6/12) Τῷ περὶ πολιτείας ἐπισκοποῦντι, καὶ τίς ἑκάστη καὶ ποία
ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΥΤΕΡΑ 29 ΜΑΪΟΥ 2006 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους
Διαβάστε περισσότεραΑ. Διδαγμένο κείμενο : Ηθικά Νικομάχεια Αριστοτέλους ( Β1, 5-7 & 7-8 )
Διαγώνισμα Αρχαία Ελληνικά Γ Λυκείου Ηθικά Νικομάχεια Αριστοτέλους Α. Διδαγμένο κείμενο : Ηθικά Νικομάχεια Αριστοτέλους ( Β1, 5-7 & 7-8 ) Μαρτυρεῖ δὲ καὶ τὸ γινόμενον ἐν ταῖς πόλεσιν οἱ γὰρ νομοθέται τοὺς
Διαβάστε περισσότεραIohannes Damascenus - De theologia
This text belongs to the Thesaurus Linguae Graecae (TLG ), a Research Center at the University of California, Irvine, which digitized it and owns the relevant Copyright. On May 15, 2008, Prof. M. Pantelia,
Διαβάστε περισσότεραιδαγµένο κείµενο 'Αριστοτέλους 'Ηθικά Νικοµάχεια (Β6, 4-10)
ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Σ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΡΙΤΗ 29 ΜΑΪΟΥ 2001 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4) ιδαγµένο κείµενο 'Αριστοτέλους 'Ηθικά
Διαβάστε περισσότεραΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΤΑΞΗ
ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΙΟΥΛΙΟΥ 2005 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ
Διαβάστε περισσότεραΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ
ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014 - ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΤΡΕΙΣ (3) Διδαγμένο
Διαβάστε περισσότεραΓενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία Α
Γενικὴ Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία Α Δρ. Ἰωάννης Ἀντ. Παναγιωτόπουλος Ἐπ. Καθηγητὴς Γενικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας Τµῆµα Θεολογίας - Θεολογικὴ Σχολὴ Ἐθνικὸ καὶ Καποδιστριακὸ Πανεπιστήµιο Ἀθηνῶν Γ Οἰκουµενικὴ
Διαβάστε περισσότερα[Γραμματική. Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο
ΤΟ ΑΡΘΡΟ Άρθρο είναι η μονοσύλλαβη κλιτή λέξη, η οποία χρησιμοποιείται πριν από ουσιαστικά και επίθετα (ή πριν από λέξεις που παίζουν το ρόλο ουσιαστικών και επιθέτων, όπως στη φράση: το λέγω είναι ρήμα).
Διαβάστε περισσότεραΗ Παύλεια Θεολογία. Χριστολογία. Αικατερίνη Τσαλαμπούνη Επίκουρη Καθηγήτρια Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογία
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Η Χριστολογία Αικατερίνη Τσαλαμπούνη Επίκουρη Καθηγήτρια Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογία Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό
Διαβάστε περισσότερα«Η λύση του Γόρδιου Δεσμού» αρχαία ελληνικά Α Γυμνασίου ενότητα 7
«Η λύση του Γόρδιου Δεσμού» αρχαία ελληνικά Α Γυμνασίου ενότητα 7 J.-S.Berthélemy, Paris, Ecole Nationale Supérieure des Beaux -Arts Εργασία των μαθητών του Α1 Γυμνάσιο Αγίου Πνεύματος Επιμέλεια Λιούσα
Διαβάστε περισσότεραιδαγμένο κείμενο Αριστοτέλους, Ηθικά Νικομάχεια (Β1, 1-3 και Β6, 1-4)
ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ & ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΑΙ Δ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΡΙΤΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 - ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
Διαβάστε περισσότεραΤευχος πρωτο. αρχεία. Πηγεσ γνωσησ, πηγεσ μνημησ Ένα σύγχρονο αρχείο. Το ΙΑ/ΕΤΕ ανοίγει τα χαρτιά του
Τευχος πρωτο αρχεία Πηγεσ γνωσησ, πηγεσ μνημησ Ένα σύγχρονο αρχείο Το ΙΑ/ΕΤΕ ανοίγει τα χαρτιά του Άσκηση Υπόθεση παραχάραξης Το 1938, το Υφυπουργείον Δημοσίας Ασφαλείας του ελληνικού κράτους δημοσιεύει
Διαβάστε περισσότεραΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΗΘΙΚΗ. Ενότητα 13: ΤΟ ΝΕΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. ΜΑΡΙΑ Κ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ Τμήμα Ιερατικών Σπουδών
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΗΘΙΚΗ Ενότητα 13: ΤΟ ΝΕΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΑΡΙΑ Κ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ Τμήμα Ιερατικών Σπουδών Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons. Για εκπαιδευτικό
Διαβάστε περισσότεραΚείμενο διδαγμένο από το πρωτότυπο Δημοσθένους, Ὑπὲρ τῆς Ῥοδίων ἐλευθερίας, 17-18
ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΡΙΤΗ 11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Κείμενο διδαγμένο από το πρωτότυπο Δημοσθένους,
Διαβάστε περισσότεραΚυριακή 23 Ἰουνίου 2019.
39 Κυριακή 23 Ἰουνίου 2019. Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων Μτθ. 10, 32 33, 37 38, καί 19, 27 30. «ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι τί ἄρα ἔσται ἡμῖν;» (Μτθ. 19,
Διαβάστε περισσότεραOrigenes - Adnotationes in Judices
This text belongs to the Thesaurus Linguae Graecae (TLG ), a Research Center at the University of California, Irvine, which digitized it and owns the relevant Copyright. On May 15, 2008, Prof. M. Pantelia,
Διαβάστε περισσότεραΤὸ Μυστήριον τῆς Ἁρπαγῆς
Τὸ Μυστήριον τῆς Ἁρπαγῆς Η θεωτικὴ ἐμπειρία τῆς «ἁρπαγῆς» τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «ἕως τρίτου οὐρανοῦ», δηλαδὴ «εἰς τὸν Παράδεισον» (Βʹ Κορινθ. ιβʹ 2-4) Περιεχόμενα Προσευχή. Προοίμιον. Α. Η «ἀποκάλυψις»
Διαβάστε περισσότεραΚΑΝΟΝΙΟΝ ΕΤΟΥΣ 2013 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ΗΜΕΡΟΜ. ΗΧΟΣ ΕΩΘΙΝΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 6. Τῆς ἑορτῆς Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ (Τίτ.
24 ΓΕΝΙΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΚΑΝΟΝΙΟΝ ΕΤΟΥΣ 2013 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 6 Τῆς ἑορτῆς Ἐπεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ (Τίτ. 11-14) Τῆς ἑορτῆς Παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς (Ματθ. 13-17) 13 Κυριακῆς μετὰ τὰ Φῶτα Ἑνὶ ἑκάστῳ ἡμῶν (Ἐφεσ. δ 7-13)
Διαβάστε περισσότεραFragmenta in Joannem
Fragmenta in Joannem 1 {3Jο 1, 1}3Ὁ λόγος μίαν οἶδεν ἀρχήν, οὐ δύο, ὡς λέγουσιν οἱ Μανιχαῖοι, οὐδὲ πρώτου αἴτιον καὶ δεύτερον αἴτιον καὶ τρίτον αἴτιον, ὡς λέγουσι Πλάτων, Βασιλίδης,Μαρκίων, Ἄρειος, Εὐνόμιος
Διαβάστε περισσότεραΑ. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἀριστοτέλους Πολιτικὰ Α1,1 και Γ1, 1-2. απόσπασμα α
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΕΚΠ. ΕΤΟΥΣ 2017-2018 ΜΑΘΗΜΑ /ΤΑΞΗ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥMΟ: ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 10/2/2018 ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ «ΠΟΛΙΤΙΚΑ» Α. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ἀριστοτέλους Πολιτικὰ Α1,1 και Γ1,
Διαβάστε περισσότεραΠεντηκοστὴν ἑορτάζομεν!... Καὶ Πνεύματος ἐπιδημίαν!...
Εκ τοῦ Οσίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου «ἱερὰ καὶ ἐπαινετὴ κλεψία» Ο Θεῖος Παράκλητος καὶ ἡ Ορθόδοξος Θεολογία «Πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Αγιον» 1. Τὸ «Μυστήριον τῆς Ἀληθοῦς Θεολογίας» Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν!...
Διαβάστε περισσότεραἉγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Ομιλία ΝΓʹ, Εἰς τὴν πρὸς τὰ Αγια τῶν Ἁγίων Εἴσοδον... (Μέρος Βʹ: 11-20)
11. Ως γὰρ ὅτε κατ ἀρχὰς εἰς ἀρχὰς τῆς ἡμέρας τὸν μέγαν ἐπέστησε φωστῆρα, πρῶτον μὲν ἐποίησε τὸ φῶς ἀπολύτως διασκεδαννύμενον, ἔπειτα τὸν τοῦτ ἀναδεξάμενον ἡλίου δίσκον οὕτω καὶ νῦν τὴν ἀειπάρθενον ἑαυτοῦ
Διαβάστε περισσότεραΗ KΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΗ ΠΕΡΙ ΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΑ. Μιχαήλ Μανωλόπουλος
Η KΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΗ ΠΕΡΙ ΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΑ Μιχαήλ Μανωλόπουλος Στο πλαίσιο του Δυτικοευρωπαϊκού διαφωτισμού παρατηρούμε την ανάπτυξη μιας σχετικά ολιγάριθμης υλιστικής
Διαβάστε περισσότεραΚ Υ Ρ Ι Α Κ Η Μ Ε Τ Α Τ Η Ν Υ Ψ Ω Σ Ι Ν. Η ηθική προσταγή Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η Μ Ε Τ Α Τ Η Ν Υ Ψ Ω Σ Ι Ν Η ηθική προσταγή Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου ΧΑΡ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Διαβάστε περισσότεραAntirrheticus adversus Apollinarium ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΥΣΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΠΟΛΙΝΑΡΙΟΥ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ
Antirrheticus adversus Apollinarium ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΝΥΣΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΠΟΛΙΝΑΡΙΟΥ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ Καλὸν ἂν γένοιτο προοίμιον ἡμῖν τοῦ λόγου ἡ τοῦ κυρίου φωνὴ κελεύουσα προσέχειν ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες
Διαβάστε περισσότεραΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ (Β1, 1-4) Διττῆς δὴ τῆς ἀρετῆς οὔσης, τῆς μὲν διανοητικῆς τῆς δὲ ἠθικῆς,
54 Χρόνια ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΑΒΒΑΪΔΗ-ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙ : Φιλολάου & Εκφαντίδου 26 : Τηλ.: 2107601470 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2014 ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ
Διαβάστε περισσότεραἉγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Ομιλία ΝΓʹ, Εἰς τὴν πρὸς τὰ Αγια τῶν Ἁγίων Εἴσοδον... (Μέρος Δʹ: 31-40)
31. Μετετέθη τοίνυν Ενὼχ εὐαρεστήσας Θε- ῷ ἐῶ τοίνυν αὖθις, ὡς ὁ μὲν πέντε καὶ ἑξήκοντα πρὸς τοῖς τριακοσίοις ἦν ἐτῶν καὶ τὸν καθ ἑαυτὸν πάντα διανύσας βίον, ἡ δ ἡμῖν ἀρτίως προκειμένη παῖς ἄρτι τριετής,
Διαβάστε περισσότερα1. ιδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο Πλάτωνος Πρωταγόρας (323Α-Ε)
ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ
Διαβάστε περισσότεραΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ 2,1,28. Η ναυμαχία στους Αιγός Ποταμούς
ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ 2,1,28 Η ναυμαχία στους Αιγός Ποταμούς ΑιγόσΠοταμοί Λάμψακοσ Σηςτόσ Αιγόσ Ποταμοί Σηςτόσ Λάμψακοσ Λάμψακοσ Λύσανδρος Ειπε αραι αςπίδα κατά μζςον τον πλουν αἱ μὲν τῶν νεῶν δίκροτοι ἦσαν,
Διαβάστε περισσότεραΠαρόμοια νὰ σκεφθῇς ὅτι καὶ ἕνας ποὺ στέκεται κοντὰ σὲ μία μεγάλη πυρκαϊά, διατηρεῖ τὴν θερμότητα γιὰ πολὺ καιρὸ καὶ μετὰ τὴν ἀπομάκρυνσί του ἀπὸ τὴν φωτιά. Άραγε ἀπὸ ποιὰ ἄρρητη εὐωδία φιλανθρωπίας, ἀπὸ
Διαβάστε περισσότεραΠῶς σὺ Ιουδαῖος ὢν παρ ἐμοῦ πεῖν αἰτεῖς γυναικὸς Σαμαρίτιδος οὔσης;
Johannesevangelium 4,1-42 4,1 Ως οὖν ἔγνω ὁ Ιησοῦς ὅτι ἤκουσαν οἱ φαρισαῖοι ὅτι Ιησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίζει ἢ Ιωάννης 4,2 καίτοιγε Ιησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάπτιζεν ἀλλ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ. 4,3 ἀφῆκεν
Διαβάστε περισσότεραTestimonia e scriptura de communi essentia patris et filii ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ. Περὶ ἐλευθερίας.
Testimonia e scriptura de communi essentia patris et filii ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Μαρτυρίαι ἐκ τῆς Γραφῆς, τῆς κατὰ φύσιν κοινωνίας, ἐκ τοῦ ὁμοίως εἶναι τὸν Πατέρα, καὶ τὸν Υἱὸν, καὶ τὸ ἅγιον
Διαβάστε περισσότερα