ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΦΕΡΟΥΣΑΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ & ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΥΛΗΣ ΣΩΣΣΙΔΗ ΠΡΩΗΝ ΣΩΣΣΙΔΕΙΟΥ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ

Transcript

1

2

3 Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Πολυτεχνική Σχολή ιατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Προστασία, Συντήρηση και Αποκατάσταση Μνημείων Πολιτισμού» ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ: ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΦΕΡΟΥΣΑΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ & ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΥΛΗΣ ΣΩΣΣΙΔΗ ΠΡΩΗΝ ΣΩΣΣΙΔΕΙΟΥ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ

4

5 Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Πολυτεχνική Σχολή ιατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Προστασία, Συντήρηση και Αποκατάσταση Μνημείων Πολιτισμού» ΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ: ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΦΕΡΟΥΣΑΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ & ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΥΛΗΣ ΣΩΣΣΙ Η ΠΡΩΗΝ ΣΩΣΣΙ ΕΙΟΥ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ Μεταπτυχιακή φοιτήτρια Τσιρώνη Κων/να Επιβλέπων Καθηγητής Σέξτος Αναστάσιος Εξεταστική Επιτροπή Σέξτος Αναστάσιος Ιγνατάκης Χρήστος Στυλιανίδης Κοσμάς Α. Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2010

6

7 Τσιρώνη Κωνσταντίνα, Πολιτικός Μηχανικός Α.Π.Θ. Αποτίμηση φέρουσας ικανότητας και προτάσεις ενίσχυσης της έπαυλης Σωσσίδη πρώην Σωσσίδειου γηροκομείου Βέροιας Επιβλέπων: Επίκουρος Καθηγητής Σέξτος Αναστάσιος, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Α.Π.Θ. Konstantina Tsironi, Civil Engineer A.U.Th. Sossidi s villa in Veroia: Assessment and retrofit solutions of the historical building Supervisor: Assistant Professor Sextos Anastasios, Department of Civil Engineering A.U.Th. ο αντικείμενο της υπόψη Τ διπλωματικής εργασίας αφορά στη στατική μελέτη αποκατάστασης αγροτικής έπαυλης στην πόλη της Βέροιας, με σκοπό την επανάχρησή της από το σύλλογο «Πρωτοβουλία για το παιδί» ως στέγη για παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη ή σε κίνδυνο. Η αρχιτεκτονική πρόταση είναι της αχιτέκτονα Βιργινίας Πατρίκα. Πρόκειται για κτίριο κατασκευασμένο το 1924 βάσει σχεδίων Βέλγων μηχανικών. Εκτείνεται σε τρία επίπεδα, κατασκευασμένα από λιθοδομή τοπικού πωρόλιθου και οπτοπλινθοδομή πλήρων πλίνθων. Το κτίριο έχει ξύλινα πατώματα αλλά και πλάκες Ο/Σ ενώ καλύπτεται από ξύλινη στέγη. Η παθολογία του, έγκειται σε αυτή των υλικών και οφείλεται στη χρόνια εγκατάλειψη και έλλειψη συντήρησης του κτιρίου. Μελετάται η φέρουσα ικανότητα του κτιρίου και διαστασιολογείται λεπτομερώς η πρόταση ενίσχυσής του. he main objective of this thesis is to Τ assess the bearing capacity and to investigate the retrofit solutions of the Sossidi s villa located at the town of Veroia. The study proceeds in the context of a strict approach, in terms of meeting all the challenges derived from the rehabilitation proposal referring to a contemporary youth shelter, as described in the parallel architectural study of Virginia Patrika. The building, built in 1924, was designed by Belgian architects in three storey levels, contributing to a rather complex masonry structural system of different materials (i.e. local rock and brick specimens were identified). Floors were generally constructed from wood elements; albeit reinforced concrete slabs are located in a few areas, while the wooden roof is comprised of different planes with high inclination. Damage was mostly identified in terms of material degradation due to the total lack of conservation activities. Bearing capacity is assessed whereas a detailed retrofit solution of the building regarding concrete jacketing is being presented.

8

9 Περιεχόμενα Λίστα εικόνων... v Λίστα πινάκων... ix ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ιστορικά στοιχεία Στόχος διπλωματικής εργασίας Μεθοδολογία... 2 ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ Μορφολογικά στοιχεία Αποτύπωση φέροντος οργανισμού ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΦΕΡΟΝΤΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ Γενικά στοιχεία παθολογίας Στοιχεία φέρουσας τοιχοποιίας Στοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος Στοιχεία ξύλινου σκελετού στέγης και πατωμάτων ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΑΤΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΜΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΥΛΙΚΩΝ Επεξεργασία και εργαστηριακές δοκιμές των δειγμάτων Λίθοι φέρουσας λιθοδομής Πλίνθοι φέρουσας τοιχοποιίας Συνδετικό Κονίαμα Τοιχοποιιών Σκυρόδεμα ανωδομής Χάλυβας οπλισμένου σκυροδέματος ομική ξυλεία Σκυρόδεμα και χάλυβας επεμβάσεων Έδαφος θεμελίωσης ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΩΝ Μέθοδοι προσδιορισμού των μηχανικών χαρακτηριστικών Λιθοδομή Οπτοπλινθοδομή (εξωτερική εσωτερική) ΣΤΑΤΙΚΗ & ΥΝΑΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΟΜΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ i

10 4.1 ΜΕΘΟ ΟΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ & ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ Ισχύοντες Κανονισμοί Μέθοδος ελέγχου - διαστασιολόγησης Μέθοδος υπολογισμού απόκρισης Ανάλυση δομικού συστήματος και διαστασιολόγηση στοιχείων Φ.Ο Αρχές και παραδοχές σεισμικής απόκρισης κατασκευής ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΦΕΡΟΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ Γενικά στοιχεία Παραδοχές Προσομοίωση φέροντος οργανισμού Αδρανειακή διακριτοποίηση ιακριτοποίηση εδάφους ΡΑΣΕΙΣ & ΑΝΤΟΧΕΣ ΣΧΕ ΙΑΣΜΟΥ Βασικές δράσεις, (μόνιμες και μεταβλητές) Τυχηματικές δράσεις, (σεισμικές δράσεις σχεδιασμού) Τιμές σχεδιασμού αντοχών Συνδυασμοί βασικών δράσεων Συνδυασμοί τυχηματικών δράσεων ΥΝΑΜΙΚΗ ΦΑΣΜΑΤΙΚΗ ΜΕΘΟ ΟΣ Εκκεντρότητα σχεδιασμού Ιδιομορφική ανάλυση Επαλληλία ιδιομορφικών αποκρίσεων υναμική ανάλυση - Χωρική επαλληλία Ορισμός πεσσών (piers) και ζωνών ανωφλίου (spandrels) τοιχοποιίας ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΑΤΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ Γενικές παραδοχές εδομένα λογισμικού προγράμματος e-tools ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΑΣΕΩΝ Ε ΑΦΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΑΤΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΩΝ Γενικά Αρίθμηση και ονομασία πεσσών που ελέγχθηκαν Μέθοδος ελέγχου και θεωρητικό υπόβαθρο Ενδεικτικές εικόνες τάσεων, παραμορφώσεων ii

11 5.4 ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΤΩΝ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΩΝ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ Συντελεστές εξάντλησης δυναμικής ανάλυσης Έλεγχος επάρκειας λίθινων στύλων ισογείου Συγκεντρωτικά αποτελέσματα επάρκειας τοιχοποιιών ΕΛΕΓΧΟΣ ΓΩΝΙΑΚΗΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΤΗΣ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ Ι ΙΟΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΑΣΤΟΧΙΑΣ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΛΟΓΩ ΧΡΗΣΗΣ ΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΑΣΤΟΧΙΑΣ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΩΝ ΥΠΟ ΣΕΙΣΜΙΚΑ ΦΟΡΤΙΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Γενικά κριτήρια και κανόνες επεμβάσεων Προκαταρκτικές εργασίες ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟ ΦΕΡΟΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ Πλάκες ο/σ Ξύλινα δάπεδα Στέγες ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟ ΦΕΡΟΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ Εσωτερική τοιχοποιία Εξωτερική τοιχοποιία ΣΤΑΤΙΚΗ & ΥΝΑΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟΥ ΟΜΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΩΝ Ισοδύναμο υλικό εξωτερικής τοιχοποιίας με μονόπλευρο μανδύα Ισοδύναμο υλικό εσωτερικής τοιχοποιίας με αμφίπλευρο μανδύα ΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΦΕΡΟΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ Παραδοχές Ελαστική διακριτοποίηση Προσομοίωση της στιβαρότητας φερόντων στοιχείων ΡΑΣΕΙΣ & ΑΝΤΟΧΕΣ ΣΧΕ ΙΑΣΜΟΥ Βασικές δράσεις, (μόνιμες και μεταβλητές) Τυχηματικές δράσεις, (σεισμικές δράσεις σχεδιασμού) Συνδυασμοί βασικών, τυχηματικών δράσεων ΥΝΑΜΙΚΗ ΦΑΣΜΑΤΙΚΗ ΜΕΘΟ ΟΣ iii

12 7.4.1 Ιδιομορφική ανάλυση προσομοιώματος Επαλληλία ιδιομορφικών αποκρίσεων υναμική ανάλυση - Χωρική επαλληλία Ορισμός πεσσών (piers) και ζωνών ανωφλίου (spandrels) τοιχοποιίας ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΑΤΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ & ΙΑΣΤΑΣΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΑΤΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΛΙΘΙΝΩΝ ΣΤΥΛΩΝ Έλεγχος σε κεντρική θλίψη ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΑΤΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΩΝ Αρίθμηση και ονομασία πεσσών που ελέγχθηκαν Μέθοδος ελέγχου και θεωρητικό υπόβαθρο Ενδεικτικές εικόνες τάσεων, παραμορφώσεων ΕΛΕΓΧΟΣ ΓΩΝΙΑΚΗΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΙΑΣΤΑΣΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΤΑΛΛΙΚΟΥ ΣΚΕΛΕΤΟΥ ΝΕΩΝ ΣΤΕΓΩΝ Γενικά Στοιχεία ιαστασιολόγησης Στέγη κεντρικού τμήματος Στέγη ανατολικού ημιυπαίθριου χώρου ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΤΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΛΟΓΩ ΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ Πλάκες Στέγη Ανατολικού τμήματος Στέγη Βόρειου-κεντρικού τμήματος Νότιος ημιυπαίθριος χώρος Κατασκευή μανδυών Ο/Σ Γενικά σχέδια επεμβάσεων ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ iv

13 Λίστα εικόνων ΕΙΚΟΝΑ 1.1 ΑΕΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ... 1 ΕΙΚΌΝΑ 2.1 ΠΡΟΣΟΨΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΨΗ... 3 ΕΙΚΟΝΑ 2.2 ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο ΗΜΙΥΠΑΙΘΡΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΡΟΦΟ... 4 ΕΙΚΟΝΑ 2.3 Η ΣΚΕΠΑΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΟΨΗΣ... 4 ΕΙΚΟΝΑ 2.4 ΝΟΤΙΑ ΟΨΗ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΓΩΝΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ... 5 ΕΙΚΌΝΑ 2.5 ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΗ ΟΨΗ... 5 ΕΙΚΌΝΑ 2.6 ΞΥΛΙΝΟ ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑ ΥΠΟΓΕΙΟΥ... 6 ΕΙΚΟΝΑ 2.7 ΜΕΤΑΛΛΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΞΥΛΙΝΗΣ ΔΟΚΟΥ ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΤΟΣ... 6 ΕΙΚΟΝΑ 2.8 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΔΟΚΟΙ Ο/Σ... 6 ΕΙΚΟΝΑ 2. 9 ΤΟ ΞΥΛΙΝΟ ΖΕΥΚΤΟ ΣΤΟ ΜΕΣΟΝ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ... 7 ΕΙΚΟΝΑ 2.10 ΤΟ ΛΙΘΙΝΟ ΑΕΤΩΜΑ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΞΥΛΙΝΕΣ ΤΕΓΙΔΕΣ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ... 7 ΕΙΚΌΝΑ 2.11 ΚΑΤΟΨΗ ΣΤΕΓΗΣ... 7 ΕΙΚΟΝΑ 2.12 ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΚΛΙΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ... 7 ΕΙΚΟΝΑ 2.13 ΞΥΛΙΝΟΣ ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΣΤΕΓΗΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΑΛΛΑΓΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ... 7 ΕΙΚΟΝΑ 2.14 ΆΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΑΠΟ ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΑ ΕΙΚΟΝΑ ΡΩΓΜΗ ΣΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΟΠΤΟΠΛΙΝΘΟΔΟΜΗ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ... 8 ΕΙΚΟΝΑ 2.16 ΆΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΑΠΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΠΛΟΥΣΙΑ ΒΛΑΣΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΚΟΥ ΗΜΙΥΠΑΙΘΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΕΙΚΟΝΑ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΟΨΗΣ ΟΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ "ΣΠΗΛΙΕΣ" ΣΤΟΝ ΠΩΡΟΛΙΘΟ ΤΗΣ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΑΣ... 9 ΕΙΚΟΝΑ 2.18 ΠΛΑΚΑ Ο/Σ ΟΡΟΦΗΣ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΕΣΧΑΡΑ ΤΩΝ ΟΠΛΙΣΜΩΝ ΕΙΚΟΝΑ 2.19 ΠΛΑΚΑ Ο/Σ ΟΡΟΦΗΣ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΝΤΟΝΑ ΔΙΑΒΡΩΜΕΝΕΣ ΜΕΤΑΛΛΙΚΕΣ ΔΟΚΟΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΕΙΚΟΝΑ 2.20 Η ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΑΛΥΨΗ ΜΕ ΑΥΛΑΚΟΕΙΔΗ ΛΑΜΑΡΙΝΑ ΕΙΚΟΝΑ 2.21 Η ΣΤΕΓΑΣΜΕΝΗ ΒΕΡΑΝΤΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΣΤΕΓΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ ΕΙΚΟΝΑ 2.22 ΒΛΑΒΗ ΣΤΑ ΞΥΛΑ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΕΙΚΟΝΑ 2.23 ΚΑΤΟΨΗ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΜΕ ΜΠΛΕ ΧΡΩΜΑ ΟΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΕΙΚΟΝΑ 2.24 ΚΑΤΟΨΗ ΥΠΟΓΕΙΟΥ [1] ΕΙΚΌΝΑ 2.25 ΚΑΤΟΨΗ ΙΣΟΓΕΙΟΥ [1] ΕΙΚΌΝΑ 2.26 ΚΑΤΟΨΗ ΟΡΟΦΟΥ [1] ΕΙΚΌΝΑ 2.27 ΚΑΤΟΨΗ ΣΟΦΙΤΑΣ [1] ΕΙΚΌΝΑ 2.28 ΔΥΤΙΚΗ ΟΨΗ ΠΡΟΣΟΨΗ [1] ΕΙΚΌΝΑ 2.29 ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΨΗ [1] ΕΙΚΌΝΑ 2.30 ΝΟΤΙΑ ΟΨΗ [1] ΕΙΚΌΝΑ 2.31 ΒΟΡΕΙΑ ΟΨΗ [1] ΕΙΚΌΝΑ 2.32 ΤΟΜΗ Α Α [1] ΕΙΚΌΝΑ 2.33 ΤΟΜΗ Β Β [1] ΕΙΚΌΝΑ 2.34 ΤΟΜΗ Γ Γ [1] ΕΙΚΟΝΑ 2.35 ΚΑΤΟΨΗ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ Φ.Ο ΕΙΚΟΝΑ 2.36 ΚΑΤΟΨΗ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ Φ.Ο ΕΙΚΟΝΑ 2.37 ΚΑΤΟΨΗ ΟΡΟΦΟΥ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΣ Φ.Ο ΕΙΚΟΝΑ 2.38 ΚΑΤΟΨΗ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΣ Φ.Ο ΕΙΚΟΝΑ 2.39 ΚΑΤΟΨΗ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΣ Φ.Ο ΕΙΚΟΝΑ 2.40 ΚΑΤΟΨΗ ΟΡΟΦΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΣ Φ.Ο ΕΙΚΌΝΑ 3.1 ΠΛΙΝΘΟΣ ΜΕ ΕΠΙΓΡΑΦΗ : «FRATELLI ALLATINI SALONICO» ΕΙΚΟΝΑ 3.2 ΠΛΙΝΘΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΓΡΑΦΗ: ALBION ΕΙΚΟΝΑ 3. 3 ΣΥΜΠΑΓΗΣ ΟΠΤΟΠΛΙΝΘΟΣ ΜΕ ΣΚΑΦΗ ΠΡΙΝ ΤΗ ΔΟΚΙΜΗ ΜΟΝΟΑΞΟΝΙΚΗΣ ΘΛΙΨΗΣ v

14 ΕΙΚΌΝΑ 3. 4 ΔΟΚΙΜΗ ΜΟΝΟΑΞΟΝΙΚΗΣ ΘΛΙΨΗΣ ΕΙΚΟΝΑ 4.1 ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Σ Ε ΕΙΚΟΝΑ 4.2 ΜΗ ΓΡΑΜΜΙΚΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ Σ Ε ΚΑΙ ΟΡΙΑΚΕΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΑΣΤΟΧΙΑΣ ΕΙΚΌΝΑ 4.3 ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ E TABS ΕΙΚΟΝΑ 4.4 ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΡΙΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΩΝ ΕΙΚΟΝΑ 4.5 ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΚΡΙΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΦΟΡΕΑ ΕΙΚΟΝΑ 4.6 ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΙΚΌΝΑ 4.7 ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΜΑ, ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΚΤΩΣΕΙΣ ΕΙΚΟΝΑ 4. 8 ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΜΑ, ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΦΟΡΤΙΣΗ G ΕΙΚΟΝΑ 4.9 ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ CPE ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΡΙΧΤΗ ΣΤΕΓΗ ΕΙΚΌΝΑ 4.10 ΦΑΣΜΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 4.11 ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΒΡΑΧΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΟ Υ9 ΤΟΥ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΕΙΚΌΝΑ 4.12 ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ ΕΙΚΟΝΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΜΑ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΑΕΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΞΥΛΙΝΟ ΣΚΕΛΕΤΟ ΕΙΚΌΝΑ 4.14 ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ 1 ΕΙΚΟΝΑ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΙΚΟΝΑ 4.15 ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ 8 ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΖΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Υ Υ ΕΙΚΟΝΑ 4.16 ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ 15 ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΖΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Χ Χ ΕΙΚΟΝΑ 4.17 ΟΡΙΣΜΟΣ ΠΕΣΣΩΝ ΣΤΟ Ε TABS ΕΙΚΟΝΑ 4.18 ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΟΚΩΝ ΣΥΖΕΥΞΗΣ ΑΝΟΙΓΜΑΤΩΝ ΣΤΟ Ε TABS ΕΙΚΌΝΑ 5.1 ΤΕΥΧΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΩΝ ΕΙΚΟΝΑ 5.2 ΚΑΤΟΨΗ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΣΣΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.3 ΚΑΤΟΨΗ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΣΣΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.4 ΚΑΤΟΨΗ ΟΡΟΦΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΣΣΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.5 ΚΑΤΟΨΗ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΚΙΔΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.6 ΚΑΤΟΨΗ ΟΡΟΦΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΚΙΔΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.7 ΤΥΠΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΚΑΜΠΥΛΗΣ ΑΣΤΟΧΙΑΣ (Τ, ΣN) ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΑΣ [3] ΕΙΚΟΝΑ 5.8 ΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΓΩΝΙΑΚΟΥ ΠΕΣΣΟΥ ΥΠΟΓΕΙΟΥ PY ΕΙΚΟΝΑ 5.9 ΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΣΣΟΥ ΙΣΟΓΕΙΟΥ PI ΕΙΚΟΝΑ 5.10 ΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΟΡΘΟΓΩΝΙΚΟΥ ΠΕΣΣΟΥ ΙΣΟΓΕΙΟΥ PI ΕΙΚΟΝΑ 5.11 ΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΣΣΟΥ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΡΙ ΕΙΚΟΝΑ 5.12 ΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΣΣΟΥ ΟΡΟΦΟΥ ΡΟ ΕΙΚΟΝΑ 5.13 ΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΔΙΑΔΟΚΙΔΑΣ ΙΣΟΓΕΙΟΥ SI ΕΙΚΌΝΑ 5.14 ΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΣΣΟΥ Τ ΕΙΚΟΝΑ 5.15 ΚΑΤΟΨΗ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΕΙΚΟΝΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΠΕΣΣΩΝ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.16 ΚΑΤΟΨΗ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΕΙΚΟΝΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΠΕΣΣΩΝ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.17 ΚΑΤΟΨΗ ΟΡΟΦΟΥ ΕΙΚΟΝΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΠΕΣΣΩΝ ΟΡΟΦΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.18 ΚΑΤΟΨΗ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΕΙΚΟΝΑ ΑΣΤΟΧΙΑΣ ΔΟΚΩΝ ΣΥΖΕΥΞΗΣ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.19 ΚΑΤΟΨΗ ΟΡΟΦΟΥ ΕΙΚΟΝΑ ΑΣΤΟΧΙΑΣ ΔΟΚΩΝ ΣΥΖΕΥΞΗΣ ΟΡΟΦΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.20 ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΠΕΣΣΩΝ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.21 ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΠΕΣΣΩΝ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.22 ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΠΕΣΣΩΝ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.23 ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΖΩΝΩΝ ΑΝΩΦΛΙΟΥ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.24 ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΖΩΝΩΝ ΑΝΩΦΛΙΟΥ ΟΡΟΦΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 5.25 ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ ΜACSAN ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΣΣΟ PY ΕΙΚΌΝΑ 7.1 ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΑ ΕΙΚΌΝΑ 7.2 ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ vi

15 ΕΙΚΟΝΑ 7.3 ΟΡΙΣΜΟΣ ΦΑΣΜΑΤΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 7.6 ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ 47 ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΖΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Χ Χ ΕΙΚΟΝΑ 7.4 ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ 34 ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΜΑΖΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Υ Υ ΕΙΚΌΝΑ 7.5 ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ 7 ΕΙΚΟΝΑ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΙΚΟΝΑ 8.1 ΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΣΣΟΥ ΙΣΟΓΕΙΟΥ PI ΕΙΚΟΝΑ 8.2 ΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΣΣΟΥ ΙΣΟΓΕΙΟΥ PI ΕΙΚΟΝΑ 8.3 ΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΣΣΟΥ ΟΡΟΦΟΥ ΜΕ ΑΜΦΙΠΛΕΥΡΟ ΜΑΝΔΥΑ ΡΟ ΕΙΚΟΝΑ 8.4 ΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΔΙΑΔΟΚΙΔΑΣ ΙΣΟΓΕΙΟΥ SI ΕΙΚΟΝΑ 8.5 ΆΠΟΨΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΜΑΤΟΣ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΙΚΟΙ ΕΛΚΥΣΤΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΑ 8.6 ΔΙΑΤΑΞΗ ΜΕΤΑΛΛΙΚΟΥ ΣΚΕΛΕΤΟΥ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ 8.7 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ ΔΙΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΤΟ ΕΙΚΟΝΑ 8.8 ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΔΙΑΤΟΜΗΣ ΜΕ ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ E TABS ΕΙΚΟΝΑ 8.9 ΔΙΑΤΑΞΗ ΜΕΤΑΛΛΙΚΟΥ ΣΚΕΛΕΤΟΥ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗΣ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΕΙΚΟΝΑ 8.10 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ ΔΙΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΤΟ ΕΙΚΟΝΑ 8.11 ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΔΙΑΤΟΜΗΣ ΜΕ ΤΟ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ E TABS ΕΙΚΟΝΑ 9. 1 ΤΟΜΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΑΣ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕ ΕΙΚΟΝΑ 9.2 ΚΑΤΟΨΗ ΣΤΕΓΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ (ΚΛ. 1/50) ΕΙΚΟΝΑ 9.3 ΤΥΠΙΚΟ ΖΕΥΚΤΟ ΣΤΕΓΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΗ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΑ (ΚΛ. 1/25) ΕΙΚΟΝΑ 9.4 ΚΑΤΟΨΗ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΕΤΑΛΛΙΚΟΙ ΕΛΚΥΣΤΗΡΕΣ ΔΙΑΤΟΜΗΣ Ø20 (ΚΛ. 1/50) ΕΙΚΟΝΑ 9.5 ΚΑΤΟΨΗ ΣΤΕΓΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ (ΚΛ. 1/75) ΕΙΚΟΝΑ 9.6 ΌΨΗ ΤΥΠΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΣΤΕΓΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ (ΚΛ. 1/50) ΕΙΚΟΝΑ 9.7 ΌΨΗ ΚΑΤΑΚΛΙΣΗ ΣΤΕΓΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ (ΚΛ. 1/50) ΕΙΚΟΝΑ 9.8 ΚΑΤΟΨΗ ΣΤΕΓΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ (ΚΛ. 1/50) ΕΙΚΟΝΑ 9.9 ΌΨΗ ΝΕΩΝ ΠΕΣΣΩΝ Ο/Σ ΤΟΥ ΝΟΤΙΟΥ ΗΜΙΥΠΑΙΘΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ (ΚΛ. 1/50) ΕΙΚΟΝΑ 9.10 ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ ΜΑΝΔΥΑ ΕΚΤΟΞΕΥΟΜΕΝΟΥ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ (ΚΛ. 1/5) ΕΙΚΟΝΑ 9.11 ΚΑΤΟΨΗ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΥΠΟΓΕΙΟΥ (ΚΛ. 1/100) ΕΙΚΟΝΑ 9.12 ΚΑΤΟΨΗ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΙΣΟΓΕΙΟΥ (ΚΛ. 1/100) ΕΙΚΟΝΑ 9.13 ΚΑΤΟΨΗ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΟΡΟΦΟΥ (ΚΛ. 1/100) ΕΙΚΟΝΑ 9.14 ΚΑΤΟΨΗ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΥΠΟΓΕΙΟΥ (ΚΛ. 1/100) ΕΙΚΟΝΑ 9.15 ΚΑΤΟΨΗ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΙΣΟΓΕΙΟΥ (ΚΛ. 1/100) ΕΙΚΟΝΑ 9.16 ΚΑΤΟΨΗ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΟΡΟΦΟΥ (ΚΛ. 1/100) vii

16

17 Λίστα πινάκων ΠΙΝΑΚΑΣ 3.1 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΟΚΙΜΩΝ ΜΟΝΟΑΞΟΝΙΚΗΣ ΘΛΙΨΗΣ ΟΠΤΟΠΛΙΝΘΟΥ (Α.Π.Θ.) ΠΙΝΑΚΑΣ 4.1 ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΜΟΝΙΜΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ (ΓG) ΠΙΝΑΚΑΣ 4.2 ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ (ΓQ) ΠΙΝΑΚΑΣ 4.3 ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΖΟΜΕΝΩΝ, ΕΠΙΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΠΙΝΑΚΑΣ 4.4 ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΥΛΙΚΩΝ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΑΛΥΒΑ (ΓM) ΠΙΝΑΚΑΣ 4.5 ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗΣ ΜΑΖΑΣ ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΠΙΝΑΚΑΣ 5.1 ΑΞΟΝΙΚΗ ΕΝΤΑΣΗ ΠΕΣΣΩΝ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΗΣ ΔΙΑΤΟΜΗΣ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΠΙΝΑΚΑΣ 5.2 ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΟΡΟΦΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΙΝΑΚΑΣ 5.3 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΙΝΑΚΑΣ 5.4 ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΗ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΕΞΑΝΤΛΗΣΗΣ ΣΕ ΚΑΜΨΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΜΗΣΗ ΠΙΝΑΚΑΣ 5.5 ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΥΝΤΕΛΕΤΗ ΕΞΑΝΤΛΗΣΗΣ ΣΕ ΔΙΑΞΟΝΙΚΗ ΚΑΜΨΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΙΝΑΚΑΣ 8.1 ΑΞΟΝΙΚΗ ΕΝΤΑΣΗ ΠΕΣΣΩΝ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΗΣ ΔΙΑΤΟΜΗΣ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΠΙΝΑΚΑΣ 8.2 ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΟΡΟΦΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΗΜΙΥΠΑΙΘΡΙΩΝ ix

18

19 ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1.1 Ιστορικά στοιχεία Η έπαυλη Σωσσίδη βρίσκεται στη Βέροια, βόρεια και δυτικά του στρατοπέδου του Β Σ ωματος Στρατού. Τοποθετήθηκε εκεί ώστε να βρίσκεται κοντά στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου που ανήκε στην οικογένεια Σωσσίδη. Η κατακευή του κτιρίου ολοκληρώθηκε το 1924, λίγο μετά την έναρξη της επιχείρησης των ιδιοκτητών. Εικόνα 1.1 Αεροφωτογραφία της πόλης της Βέροιας Σήμερα, το κτίριο ανήκει στο Αδελφάτο του Γηροκομείου Βέροιας, στο οποίο περιήλθε ως δωρεά του τελευταίου μέλους της οικογένειας Σωσσίδη. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά για τη στέγαση υπηρεσιών του ιδρύματος, μέχρι την κατασκευή του νέου κτιρίου στις αρχές της δεκαετίας του 1970, στο ίδιο οικόπεδο, σε κοντινή θέση. Στο οικόπεδο αυτό, εκτός από τη έπαυλη Σωσσίδη και το νέο κτίριο του γηροκομείου περιλαμβάνεται μία εκκλησία και ένα κτίριο φυλακίου. Η χρόνια εγκατάλειψη του κτιρίου αλλά και η ηλικία του, το καθιστούν ακατάλληλο με τη σημερινή του μορφή προς επανάχρηση. Ειδικά η νέα χρήση του κτιρίου ως στέγη του Συλλόγου Κοινωνικής Πρωτοβουλίας «Πρωτοβουλία για το Παιδί» απαιτεί τον εκσυγχρονισμό και την αποκατάσταση του. 1

20 Εισαγωγή 1.2 Στόχος διπλωματικής εργασίας Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι αφενώς, η αποτύπωση του φέροντα οργανισμού και της παθολογίας του καθώς και η αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας του κτιρίου, και αφετέρου προτάσεις και σχεδιασμός της ενίσχυσής του. Οι επεμβάσεις, προτείνονται με γνώμονα το σεβασμό προς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και της ιστορικής αξίας του κτιρίου, καθώς γίνεται προσπάθεια να αναβαθμιστεί η φέρουσα ικανότητα του με τη μικρότερη δυνατή αλλοίωση των χαρακτηριστικών του. 1.3 Μεθοδολογία Για την αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας του φορέα, μορφώνεται υπολογιστικό προσομοίωμα στο οποίο εφαρμόζεται η δυναμική φασματική μέθοδος κατά ΕΑΚ2000, με το λογισμικό ανάλυσης E-tabs, ενώ ο έλεγχος επάρκειας υπό διαξονική κάμψη και διάτμηση των τοιχοποιιών τόσο του υφισταμένου όσο και του ενισχυμένου φορέα πραγματοποιείται με τo λογισμικό e-tools. Οι προτεινόμενες επεμβάσεις διαστασιολογούνται και παρουσιάζονται σε σχέδια στο κεφάλαιο 9. 2

21 ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ 2.1 ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ Μορφολογικά στοιχεία Εικόνα 2.1 Πρόσοψη ανατολική όψη Η έπαυλη Σωσσίδη αποτελεί ένα από τα σημαντικά δείγματα πολυτελούς κατοικίας της εποχής, όπου γίνεται εμφανής η προσπάθεια μίμησης αντίστοιχων κτιρίων της Βρετάνης (βλ. «Αποτύπωση, αποκατάσταση και επανάχρηση Έπαυλης Σωσσίδηπρώην Σωσσίδειου Γηροκομείου, στη Βέροια», Βιργινίας Πατρίκα). Κατασκευαστικά πρόκειται για μία μείξη τοπικών παραδοσιακών τεχνικών με τις βορειοευρωπαϊκές τόσο στη μορφή όσο και στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν. Χαρακτηριστική είναι η χρήση λαξευμένου πωρόλιθου στις φέρουσες τοιχοποιίες όσο και στο σχηματισμό πλαισίων ανοιγμάτων, γωνιών, τοξωτών υπερθύρων, παραστάδων, γείσων, και άλλων διακοσμητικών στοιχείων αλλά και οπλισμένου σκυροδέματος όσον αφορά σε στοιχεία του οριζόντιου φέροντος οργανισμού (δοκοί και πλάκες ο/σ) [1]. Το υπό μελέτη κτίριο διαμορφώνεται σε τρία επίπεδα καταλαμβάνοντας επιφάνεια 225 m 2 με μη κανονική σχεδόν ορθογωνική κάτοψη. Λόγω της έντονης κλίσης του εδάφους θεμελίωσης, το πρώτο επίπεδο διαμορφώνεται ως υπόγειο στην ανατολική, ενώ ως ισόγειο στην δυτική όψη. Στο επίπεδο αυτό τοποθετήθηκε η κουζίνα, το πλυσταριό και άλλοι βοηθητικοί χώροι. Στο δεύτερο και τρίτο επίπεδο λειτουργούσαν οι χώροι υποδοχής και διημέρευσης, ενώ σε τμήμα της ανατολικής όψης υπάρχει σοφίτα που λειτουρούσε σαν βοηθητικός χώρος. Το βόρειο τμήμα του κτιρίου εκτείνεται μέχρι το επίπεδο του ισογείου ενώ ο όροφος διαμορφώνεται απο το χώρο που περικλείεται από την οξυκόρυφη στέγη δίνοντας ιδιαίτερο χαρακτήρα στο κτίριο. Στο κεντρικό τμήμα του κτιρίου ο όροφος διαμορφώνεται στη δυτική όψη ενώ η ανατολική, αποτελείται ουσιαστικά από τη στέγη. Τέλος, στο νότιο τμήμα του κτιρίου στο επίπεδο του ορόφου συναντάται σήμερα ένας κλειστός πολυγωνικός χώρος ο οποίος στην αρχική κατασκευή είχε διαμορφωθεί ως ημιυπαίθριος. Οι όψεις του από φέρουσα λιθοδομή λαξευμένου πωρόλιθου και οπτοπλινθοδομή πλήρων πλήθων, διακόπτονται από ανοίγματα τα οποία στην πλειοψηφία τους έχουν σχηματισμένα τα πλαίσιά τους με λαξευμένο πωρόλιθο. Στο πρώτο και δεύτερο επίπεδο γίνεται χρήση του πωρόλιθου τόσο στις εξωτερικές όσο και στις εσωτερικές τοιχοποιίες ενώ στο τρίτο επίπεδο διαμορφώνονται από συμπαγείς οπτόπλινθους με σκάφη. Οι εσωτερικές 3

22 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα τοιχοποιίες του ορόφου όσο και αυτές της σοφίτας αποτελούνται από το παραδοσιακό μπαγδατί (ξυλόπλεκτες τοιχοποιίες). Η έπαυλη Σωσσίδη ολοκληρώθηκε σε μία κατασκευαστική φάση ενώ μικρές αλλαγές πραγματοποιήθηκαν στην πορεία, όπως η μετατροπή του αρχικού ημιυπαίθριου χώρου στο δεύτερο όροφο της νότιας όψης σε χώρο κύριας χρήσης, μετά τη δωρεά του κτιρίου στο Αδελφάτο του Γηροκομείου Βέροιας. Εικόνα 2.2 Διακρίνεται ο ημιυπαίθριος χώρος στο δεύτερο όροφο Αποτύπωση φέροντος οργανισμού Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου αποτελείται από φέρουσα λιθοδομή και πλινθοδομή, από δοκούς και πλάκες ο/σ καθώς και τα ξύλινα στοιχεία των δαπέδων και της στέγης η μορφή και λειτουργία των οποίων περιγράφεται στη συνέχεια. Κατακόρυφος φέρων οργανισμός Ο κατακόρυφος φέρων οργανισμός, αποτελείται από φέρουσα τοιχοποιία. Στο πρώτο επίπεδο καθώς και στις περιμετρικές τοιχοποιίες του δευτέρου επιπέδου υψώνεται φέρουσα λιθοδομή από λαξευμένο πωρολιθο πάχους που κυμαίνεται απο 40 έως 80 cm. Εξωτερικά, ο πωρόλιθος είναι εμφανής ενώ εσωτερικά οι τοιχοποιίες είναι επιχρισμένες. Στο δεύτερο επίπεδο, το ανατολικό τμήμα μετατρέπεται σε σκεπαστή βεράντα με έξι υποστυλώματα από λαξευμένο πωρόλιθο διατομής 40 x40 cm και συνολικό ύψος 3,10 m. Στη στέψη των υποστυλωμάτων αυτών υπάρχει διάζωμα ο/σ ύψους 22 cm, πάνω στο οποίο κατασκευάστηκε στηθαίο ύψους 1.30 m από λαξευμένο πωρόλιθο. Στην κύρια όψη στο επίπεδο αυτό, δημιουργείται ένας ημιυπαίθριος χώρος στο σημείο της εισόδου ο οποίος στηρίζεται σε ενα υποστύλωμα από λαξευμένο πωρόλιθο διατομής 56 x 56 cm και συνολικού ύψους 1,35 m. Εικόνα 2.3 Η σκεπαστή βεράντα της δυτικής όψης 4

23 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Στο νότιο τμήμα, οι δύο γωνίες του κτιρίου διαμορφώνονται σε τριγωνικούς εξώστες μετατρέποντας το χώρο σε πολυγωνικό με τους δύο πεσσούς στη νότια όψη να έχουν διατομή 80 x 50 και 90 x 50 αντίστοιχα. Τέλος, στο επίπεδο αυτό, κάποιες από τις εσωτερικές φέρουσες τοιχοποιίες αποτελούνται από συμπαγείς οπτόπλινθους με σκάφη διαστάσεων 21x10x7 (cm). Οι τοιχοποιίες αυτές, μπατικές, έχουν πάχος 20 cm και στηρίζονται πάνω στην υποκείμενη λιθοδομή του υπογείου. Εικόνα 2.4 Νότια όψη Διακρίνεται το πολυγωνικό σχήμα του χώρου Στο τρίτο επίπεδο, ο κατακόρυφος φέρων οργανισμός, αποτελείται από τα δύο οξυκόρυφα αετώματα από λιθοδομή, που διαμορφώνουν τη στέγη του βόρειου τμήματος και τη φέρουσα οπτοπλινθοδομή που περιβάλλει τους δύο κλειστούς χώρους στο δυτικό και νότιο τμήμα. Στο δυτικό τμήμα η οπτοπλινθοδομή μπατική, πάχους 20 cm στα σημεία που συνορεύει με το εσωτερικό του κτιρίου ενώ υπερμπατική, πάχους 30 cm, στις δύο εξωτερικές πλευρές του χώρου. Ο χώρος που προέκυψε στο νότιο τμήμα του κτιρίου στο επίπεδο του ορόφου, από τον αρχικό ημιυπαιθριο, είναι πολυγωνικός, όπως ακριβώς και ο υποκείμενός του και περιβάλλεται από οκτώ πεσσούς συμπαγών οπτοπλίνθων διατομής 65 x Εικόνα 2.5 Βορειοδυτική όψη 35 cm. Σε μεταγενέστερη φάση, πληρώθηκαν με δρομκή τοιχοποιία διάτρητων οπτοπλίνθων, εναλλάξ τα ανοίγματα μεταξύ των πεσσών αυτών. Ο φέρων οργανισμός της σοφίτας αποτελείται από δύο παράλληλες μεταξύ τους τοιχοποιίες κατασκευασμένες με ξύλινο σκελετό και πλινθοπλήρωση (τσατμάς) πάχους 10 cm, οι οποίες γεφυρώνονται από δύο εγκάρσιες ξυλόπλεκτες τοιχοποιίες (μπαγδατί). Οριζόντιος φέρων οργανισμός Η οροφή του υπογείου αποτελείται στο μεγαλύτερο τμήμα του κτιρίου από ξύλινα δάπεδα ενώ στο ανατολικό τμήμα από πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος. Ο φέρων οργανισμός των ξύλινων δαπέδων αποτελείται από ελαφρώς επεξεργασμένη ξυλεία καστανιάς. Οι δοκοί ποικίλουν σε διατομές και διάταξη ανάλογα με το χώρο ενώ σε ορισμένους χώρους παρατηρούνται ξύλινα υποστυλώματα ως επιπλέον ενδιάμεσες στηρίξεις. 5

24 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.6 Ξύλινο υποστύλωμα υπογείου Εικόνα 2.7 Μεταλλική ενίσχυση στο σημείο σύνδεσης ξύλινης δοκούυποστυλώμτος Επιπλέον σε ορισμένους χώρους παρατηρείται ενίσχυση του δαπέδου με διαγώνιες ξύλινες δοκούς στις γωνίες. Η πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος που αποτελεί το δάπεδο του σκεπασμένου αιθρίου χώρου στο ανατολικό τμήμα έχει πάχος 12 cm ενώ δύο δοκοί ο/σ(25 x 34 cm) τη χωρίζουν σε τρία περίπου ίσα τμήματα. Η πλάκα είναι οπλισμένη με σχάρα οπλισμού (Φ8/20 x 25 cm) ενώ το μεσαίο τμήμα της είναι ενισχυμένο σε αποστάσεις 60 και 100 cm με μεταλλικές διατομές IPN 120 και κοιλοδοκούς διαμέτρου 7 cm οι οποίες είναι ενσωματωμένες στο σκυρόδεμα της πλάκας ο/σ. Στην οροφή ισογείου παρατηρείται αντίστοιχη εικόνα με το φέροντα οργανισμό να αποτελείται σε όλους τους χώρους εκτός του νότιου, από ξύλινα δάπεδα. Στο νότιο τμήμα, συναντάται πλάκα ο/σ πάχους 12 cm ενισχυμένη Εικόνα 2.8 Κεντρική είσοδος Διακρίνονται οι δύο δοκοί ο/σ με μεταλλικές διατομές IPN120 ανά 70 cm. ύο μεταξύ τους κάθετες δοκοί ο/σ διατομής 30 x 30 cm οι οποίες στηρίζονται στις τοιχοποιίες και στο υποστύλωμα από πωρόλιθο είναι τοποθετημένες στην κεντρική είσοδο στηρίζοντας τον όροφο. Ο οριζόντιος φέρων οργανισμός του ορόφου αποτελείται από τη στέγη σε όλα τα τμήματα του κτιρίου. Στο βόρειο τμήμα τα δύο οξυκόρυφα λίθινα αετώματα γεφυρώνονται με επτά ξύλινες τεγίδες διατομής 8 x 10 cm. Ένα ξύλινο ζευκτό στο μέσο του τμήματος αυτού μειώνει το ελεύθερο μήκος κάμψης και λυγισμού των τεγίδων. 6

25 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2. 9 Το ξύλινο ζευκτό στο μέσον της στέγης του βορείου τμήματος Εικόνα 2.10 Το λίθινο αέτωμα του βόρειου τμήματος Διακρίνονται οι ξύλινες τεγίδες της στέγης Στο κεντρικό τμήμα του κτιρίου, η στέγη, αν και ορθογωνικού περιγράμματος παρουσιάζει διαφορετικές κλίσεις καθώς αποτελεί το συνδετικό χώρο για τα τρία περιμετρικά τμήματα. Οι κύριες τεγίδες της, ακολουθούν τη λογική των κλίσεών της, ενώ ειδικές διατάξεις διαμορφώνονται στις γωνίες όπου είναι απαραίτητο. Εικόνα 2.11 Κάτοψη στέγης Εικόνα 2.12 Εσωτερική άποψη των κλίσεων της στέγης Εικόνα 2.13 Ξύλινος σκελετός στέγης σε σημείο αλλαγής διεύθυνσης 7

26 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα 2.2 ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΦΕΡΟΝΤΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ Γενικά στοιχεία παθολογίας Η έπαυλη Σωσσίδη αν και βρίσκεται χρόνια σε κατάσταση εγκατάληψης δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη παθολογία στο φέροντα οργανισμό της. Η κύρια εικόνα παθολογίας έγκειται σε αυτή των υλικών και όχι σε μηχανικές βλάβες Στοιχεία φέρουσας τοιχοποιίας Οι φέρουσες τοιχοποιίες του κτιρίου δεν παρουσιάζουν ρηγματώσεις με εξαίρεση μια εσωτερική τοιχοποιία οπτοπλινθοδομής στο επίπεδο του ορόφου (εικ.2.1). Ωστόσο έντονη είναι η φθορά του πωρόλιθου τόσο λόγω υγρασίας όσο και λόγω βιολογικών παραγόντων(βλάστηση) (εικ.2.2-3). Εικόνα 2.14 Άποψη του κτιρίου από βορειοδυτικά Διακρίνεται η πλούσια βλάστηση που έχει προσβάλλει το νότιο τμήμα του κτιρίου. Εικόνα 2.15 Ρωγμή σε εσωτερική οπτοπλινθοδομή του κτιρίου Εικόνα 2.16 Άποψη του κτιρίου από ανατολικά Διακρίνεται η πλούσια βλάστηση του αρχικού ημιυπαίθριου χώρου. 8

27 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Οι ρίζες των αναρριχητικών φυτών εισέρχονται στους αρμούς της τοιχοποιίας, ασκούν πιέσεις και εκκρίνουν ουσίες με αποτέλεσμα την αποσάθρωση του κονιάματος και την αποδυνάμωση της δομής της τοιχοποιίας. Επιπλέον οι συνθήκες υγρασίας που επικρατούν στο κτίριο, λόγω των βλαβών της στέγης, επιδεινώνουν την κατάσταση της τοιχοποιίας, καθώς το κονίαμα, λόγω του πηλού στη σύστασή του την απορροφά, και χάνει τις μηχανικές του ιδιότητες. Ωστόσο, εκτός από την κακή κατάσταση του κονιάματος και οι λίθοι της τοιχοποιίας παρουσιάζουν κατά περιοχές έντονη απώλεια υλικού και αποσάθρωσης, ανάλογα τόσο με τη θέση τους στο κτίριο όσο και με την αρχική ποιότητα του λίθου. Στις εκτεθείμένες στον άνεμο και τις καιρικές συνθήκες περιοχές, έντονη είναι η απώλεια υλικού (εικ.2.4) ενώ στις εσωτερικές τοιχοποιίες όπου οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα υγρές σχεδόν στο σύνολο του έτους, αρκετοί λίθοι παρουσιάζουν εικόνα αλευροποίησης. Εικόνα Τμήμα της δυτικής όψης όπου διακρίνονται "σπηλιές" στον πωρόλιθο της τοιχοποιίας Στοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος Το σκυρόδεμα των πλακών του κτιρίου παρουσιάζουν έντονη εικόνα παθολογίας, με διάβρωση του οπλισμού και αποσάθρωση του σκυροδέματος. Ωστόσο καλύτερη εικόνα παρουσιάζει το σκυρόδεμα στις θέσεις των δοκών, γεγονός που ενδεχομένως οφείλεται στην προστασία λόγω επιχρίσματος. Παρόλαυτα, λόγω της ηλικίας του κτιρίου και της έλειψης συντήρησης, δεδομένη πρέπει να θεωρηθεί η ενανθράκωση του σκυροδέματος και η μη προστασία του οπλισμού του ακόμη και σε θέσεις υγειούς υλικού. 9

28 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.19 Πλάκα Ο/Σ οροφής υπογείου Διακρίνονται οι έντονα διαβρωμένες μεταλλικές δοκοί της πλάκας Εικόνα 2.18 Πλάκα Ο/Σ οροφής υπογείου Διακρίνεται η εσχάρα των οπλισμών Στοιχεία ξύλινου σκελετού στέγης και πατωμάτων Τα ξύλα, τόσο της στέγης του κυρίως κτιρίου όσο και των πατωμάτων βρίσκονται σε καλή κατάσταση. εν παρουσιάζεται έντονη βιολογική φθορά ή μηχανικές βλάβες. Το πρόβλημα της υγρασίας που αναφέρθηκε πιο πάνω οφείλεται σε κακή κάλυψη και στεγάνωση της στέγης, καθώς σε ολόκληρο το βόρειο τμήμα και τμήμα του κεντρικού κτιρίου, η στέγη περιορίζεται σε κάλυψη αυλακωτής λαμαρίνας. Τέλος, ολική εικόνα κατάρευσης παρουσιάζει η μη φέρουσα ξύλινη στέγη της σκεπαστής βεράντας στο ανατολικό τμήμα του κτιρίου. Εικόνα 2.21 Η στεγασμένη βεράντα Διακρίνεται η στέγη που έχει καταρρεύσει Εικόνα 2.20 Η στέγη του βόρειου τμήματος Κάλυψη με αυλακοειδή λαμαρίνα 10

29 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.22 Βλάβη στα ξύλα της στέγης σε σημείο προσβολής από τα νερά της βροχής Εικόνα 2.23 Κάτοψη ισογείου Με μπλε χρώμα οι περιοχές προσβολής από τα νερά της βροχής 11

30 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα 2.3 ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΑΤΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ Εικόνα 2.24 Κάτοψη υπογείου [1] 12

31 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.25 Κάτοψη ισογείου [1] 13

32 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.26 Κάτοψη ορόφου [1] 14

33 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.27 Κάτοψη σοφίτας [1] 15

34 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.28 Δυτική όψη Πρόσοψη [1] 16

35 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.29 Ανατολική όψη [1] 17

36 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.30 Νότια όψη [1] 18

37 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.31 Βόρεια όψη [1] 19

38 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.32 Τομή Α Α [1] 20

39 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.33 Τομή Β Β [1] 21

40 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.34 Τομή Γ Γ [1] 22

41 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.35 Κάτοψη υπογείου κατακόρυφος Φ.Ο. 23

42 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.36 Κάτοψη ισογείου κατακόρυφος Φ.Ο. 24

43 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.37 Κάτοψη ορόφου κατακόρυφος Φ.Ο. 25

44 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.38 Κάτοψη υπογείου οριζόντιος Φ.Ο. 26

45 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.39 Κάτοψη ισογείου οριζόντιος Φ.Ο. 27

46 Επί τόπου μετρήσεις και έρευνα Εικόνα 2.40 Κάτοψη ορόφου οριζόντιος Φ.Ο. 28

47 ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΜΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ 3.1 ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΥΛΙΚΩΝ Επεξεργασία και εργαστηριακές δοκιμές των δειγμάτων Στο πλαίσιο του μαθήματος «Επιστήμη και τεχνολογία κονιαμάτων με βάση την άσβεστο» του.π.μ.σ. καθώς και της εκπόνησης των διπλωματικών εργασιών: «Αποτύπωση, αποκατάσταση και επανάχρηση της έπαυλης Σωσσίδη Πρώην Σωσσιδείου Γηροκομείου Βέροιας» και «Αποτίμηση Φέρουσας ικανότητας και προτάσεις ενίσχυσης της έπαυλης Σωσσίδη Πρώην Σωσσιδείου Γηροκομείου Βέροιας», ελήφθησαν δείγματα οπτοπλίνθων και κονιάματος προς ανάλυση και δοκιμές στο εργαστήριο Λίθοι φέρουσας λιθοδομής Οι λίθοι που χρησιμοποιήθηκαν στις φέρουσες τοιχοποιίες του κτιρίου είναι τοπικός πωρόλιθος που χχρησιμοποιήθηκε ευρέως στις κατασκευές της περιοχής της Βέροιας. Τα μηχανικά χαρακτηριστικά προσδιορίστηκαν βάσει της βιβλιογραφίας. Έτσι προκύπτει: Ειδικό βάρος: γs = 25,50 KN/m3 (3.1) Θλιπτική αντοχή: fsc =8 MPa (3.2) Πλίνθοι φέρουσας τοιχοποιίας Οι συμπαγείς πλίνθοι που χρησιμοποιήθηκαν στο κτίριο της έπαυλης είναι μηχανοποίητες κοκκινωπές πλίνθοι με σκάφη, διαστάσεων 200x100x70mm που προέρχονται από την κεραμοιία αλλατίνη, ενώ κατατάσσονται στην ομάδα 1 κατά Eurocode6. Εικόνα 3.1 Πλίνθος με επιγραφή : «FRATELLI ALLATINI SALONICO» Εικόνα 3.2 Πλίνθος με την επιγραφή: ALBION Ορισμένες από αυτές φέρουν την ανάγλυφη επιγραφή: FRATELLI ALLATINI SALONICO ενώ άλλες το λογότυπο ALBION. 29

48 Μηχανικά χαρακτηριστικά υλικών και δομικών στοιχείων Η δοκιμή που πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο οπλισμένου σκυροδέματος έδωσε τα εξής αποτελέσματα: a/a ιαστάσεις (mm) Επιφάνεια Φόρτισης (mm2) Φορτίο Θραύσης (ΚΝ) Αντοχή σε Θλίψη (Ν/mm2) είγμα 1 70x210x Πίνακας 3.1 Αποτελέσματα δοκιμών μονοαξονικής θλίψης οπτόπλινθου (Α.Π.Θ.) Εικόνα 3.3 Συμπαγής οπτόπλινθος με σκάφη πριν τη δοκιμή μονοαξονικής θλίψης Εικόνα 3.4 Δοκιμή μονοαξονικής θλίψης Αν και πραγματοποιήθηκε δοκιμή μόνο σε ένα δείγμα οπτοπλίνθου η αντοχή που έδωσε θεωρήθηκε μέσα στις αναμενόμενες τιμές και χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό της αντοχής της οπτοπλινθοδομής. Θλιπτική αντοχή: fμέση = 10,00MPa (3.3) Συνδετικό Κονίαμα Τοιχοποιιών Στο πλαίσιο του μαθήματος «Επιστήμη και τεχνολογία κονιαμάτων με βάση την άσβεστο», του.π.μ.σ. ελήφθησαν δείγματα κονιάματος εσωτερικά από διαφορετικές εξωτερικές τοιχοποιίες του ορόφου καθώς και επιχρίσματος, τα οποία αναλύθηκαν στο εργαστήριο δομικών υλικών. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων, συμπεραίνεται ότι πρόκειται για ασβεστοπηλοκονίαμα χαμηλής αντοχής ~2,00 Mpa, με αδρανή (φυσικής προέλευσης) κυρίως λεπτόκοκκων και στρογγυλεμένα ( το 50 % διέρχεται από το κόσκινο 4.0 mm) με μέγιστο κόκκο μέχρι 16 mm.η αναλογία κονίας / αδρανών είναι περίπου 1 : 2. Το κονίαμα δεν περιέχει άλατα παρά μόνο το δείγμα του επιχρίσματος, γεγονός που ενδεχομένως οφείλεται σε τοπικούς παράγοντες. Η αντοχή του κονιάματος λήφθηκε τελικά: 30

49 Μηχανικά χαρακτηριστικά υλικών και δομικών στοιχείων Θλιπτική αντοχή: fm = 2,00MPa (3.4) Σκυρόδεμα ανωδομής Για το σκυρόδεμα ανωδομής δεν πραγματοποιήθηκαν επιτόπου δοκιμές, αλλά κατατάχθηκε βάσει ηλικίας της κατασκευής σε κατηγορία C12/15 με: Θλιπτική αντοχή: fsc = 12 MPa (3.5) Συντελεστής θερμικής διαστολής: α = /C (3.6) Μέτρο ελαστικότητας: Εc =26 GPa (3.7) Χάλυβας οπλισμένου σκυροδέματος Ο χάλυβας οπλισμού θεωρήθηκε S220 σύμφωνα με την χρονική περίοδο κατασκευής του έργου ομική ξυλεία Ο φέρων οργανισμός των πατωμάτων αποτελείται από ξυλεία καστανιάς ελαφρώς επεξεργασμένη. Τα μηχανικά χαρακτηριστικά της λαμβάνονται από τη βιβλιογραφία: Θλιπτική αντοχή: fsc = 65,00 MPa (3.8) Μέτρο ελαστικότητας: Εc =11,360 GPa (3.9) Ειδικό βάρος: γs = 6,00 KN/m3 (3.10) Σκυρόδεμα και χάλυβας επεμβάσεων Το σκυρόδεμα που θα χρησιμοποιηθεί στις επεμβάσεις που θα πραγματοποιηθούν θα είναι κατηγορίας C20/25, ενώ ο χάλυβας S500s. Θλιπτική αντοχή: fsc = 20 MPa (3.11) Συντελεστής θερμικής διαστολής: α = /C (3.12) 31

50 Μηχανικά χαρακτηριστικά υλικών και δομικών στοιχείων Μέτρο ελαστικότητας: Εc = 29 GPa (3.13) Έδαφος θεμελίωσης Κατηγορία εδάφους: Επιτρεπόμενη τάση εδάφους: Α 0,20 MPa. (3.14) 3.2 ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΙΧΟΠΟΙΙΩΝ Μέθοδοι προσδιορισμού των μηχανικών χαρακτηριστικών Στην παρούσα διπλωματική, για τον προσδιορισμό των μηχανικών χαρακτηριστικών των τοιχοποιιών χρησιμοποιήθηκαν κλειστές αναλυτικές εκφράσεις από τη βιβλιογραφία Λιθοδομή Από τον κανονισμό φορτίσεων λαμβάνεται το ειδικό βάρος γ = 25,55 kν/m3. Η χαρακτηριστική αντοχή της λιθοδομής λαμβάνεται κατά Eurocode 6 (2005), λαξευμένα λιθοσώματα κατηγορίας ΙΙ και ομάδας 1. Ωστόσο, έπειτα από επί τόπου έλεγχο διαπιστώθηκε ότι η τοιχοποιία δεν αποτελείται σε όλο το πάχος της από λαξευμένες λίθους παρά μόνο η εξωτερική της πλευρά. Έτσι, η τελική τιμή της αντοχής της τοιχοποιίας λαμβάνεται έπειτα από τη σύνθεση της αντοχής λαξευμένης λιθοδομής και αργολιθοδομής. Σημειώνεται ότι για την χαρακτηριστική αντοχή της αργολιθοδομής λαμβάνεται ένας μειωτικός συντελεστής που για τη συγκεκριμένη περίπτωση ορίζεται ίσος με 2. Υπολογίζεται η αντοχή και τα χαρακτηριστικά της τοιχοποιίας για τους τρεις επικρατέστερους τύπους: τα τμήματα με αμιγώς λαξευμένο πωρόλιθο, και σύνθετη τοιχοποιία πάχους 40 και 60 εκατοστών αντίστοιχα.: i. Λαξευμένοι λίθοι 0.70 f ck = k f s f 0.30 m =0,5 8 0,70 2,0 0,30 = 2,64 MPa (3.15) Mέτρο ελαστικότητας (Στάδιο Ι): Εws = 1000 f ck = 2640 MPa (3.16) Μέτρο ελαστικότητας (Στάδιο ΙΙ): Ε = 0,5x2640 = 1320 MPa (3.17) Λόγος του poisson: v = 0,25 (3.18) 32

51 Μηχανικά χαρακτηριστικά υλικών και δομικών στοιχείων Συντελεστής θερμικής διαστολής: α = /C (3.19) Ειδικό βάρος: γs = 25,54 kn/m3 (3.20) Μάζα: m = 2,40 tn/m3 (3.21) ii. Τοιχοποιία πάχους 45 cm f ck(αργολιθοδομής) = 1 2 k f s 0.70 f m 0.30 = 1 2 0,5 8 0,70 2,0 0,30 = 1,32 MPa (3.22) Με την παραδοχή ότι οι λαξευμένοι λίθοι καταλαμβάνουν πάχος 20cm η τελική αντοχή της τοιχοποιίας πάχους 45 cm προκύπτει: fck= 1 2 (2,64+1,32)=1,98 MPa (3.23) Mέτρο ελαστικότητας (Στάδιο Ι): Εws = 1000 f ck = 1980 MPa (3.24) Μέτρο ελαστικότητας (Στάδιο ΙΙ): Ε = 0,5x2640 = 990 MPa (3.24) Λόγος του poisson: v = 0,25 (3.26) Συντελεστής θερμικής διαστολής: α = /C (3.27) Ειδικό βάρος: γs = 25,54 kn/m3 (3.28) Μάζα: m = 2,40 tn/m3 (3.29) iii. Τοιχοποιία πάχους 60 cm Αντίστοιχα γίνεται ο υπολογισμός για πάχος 60 cm. fck= 1 3 2, ,32=1,76 MPa (3.30) 3 Mέτρο ελαστικότητας (Στάδιο Ι): Εws = 1000 f ck = 1760 MPa (3.31) Μέτρο ελαστικότητας (Στάδιο ΙΙ): Ε = 0,5x2640 = 880 MPa (3.32) Λόγος του poisson: v = 0,25 (3.33) Συντελεστής θερμικής διαστολής: α = /C (3.34) Ειδικό βάρος: γs = 25,54 kn/m3 (3.35) 33

52 Μηχανικά χαρακτηριστικά υλικών και δομικών στοιχείων Μάζα: m = 2,40 tn/m3 (3.36) Οπτοπλινθοδομή (εξωτερική εσωτερική) Η χαρακτηριστική θλιπτική αντοχή της τοιχοποιίας δίνεται από τον τύπο: f ck = k f s 0.70 f m 0.30 (N/mm2) (3.37) όπου, ο συντελεστής Κ για λιθοσώματα ομάδας 1 και συνεχή διαμήκη αρμό παίρνει την τιμή (EC6): Κ= 0,50 (Ν/mm2) 0.1 (3.38) Κατά Eurocode 6, η θλιπτική αντοχή των λιθοσωμάτων κατά τον σχεδιασμό πρέπει να είναι η ανηγμένη θλιπτική αντοχή, fb( θλιπτική αντοχή λιθοσώματος ξηρού, διαστάσεων όψεως 100x100 mm). Η αναγωγή αυτή πραγματοποιείται με τον πολλαπλασιαστή δ που λαμβάνεται από τον πίνακα 3.2 του Eurocode 6, σύμφωνα με το ύψος και την ελάχιστη οριζόντια διάσταση του λιθοσώματος. Σύμφωνα με τα παραπάνω: Οριζόντια διάσταση, min{200,100}=100mm (3.39) Ύψος λιθοσώματος = 70mm (3.40) Με γραμμική παρεμβολή προκύπτει: δ = 0.87 (3.41) Ανηγμένη θλιπτική αντοχή οπτόπλινθων: fb=δ fb μέση =0,87 10=8.7 MPa (3.42) Χαρακτηριστική θλιπτική αντοχή: fk = 0, ,70 2,0 0,30 = 2.80 MPa (3.43) Μέτρο ελαστικότητας (Στάδιο Ι): Ε = 1000 fk = 2800 Mpa (3.44) Μέτρο ελαστικότητας (Στάδιο ΙΙ): Ε = 0,5x6570 = 1400 MPa (3.45) Συντελεστής θερμικής διαστολής: α = /C (3.46) Λόγος του poisson: ν = 0,20 (3.47) Ειδικό βάρος: γs = 18,00 KN/m3 (3.48) Μάζα: m = 1,835 tn/m3 (3.49) 34

53 Μηχανικά χαρακτηριστικά υλικών και δομικών στοιχείων Οι τιμές των συντελεστών ασφάλειας για φέρουσα τοιχοποιία δίνονται κατά Eurocode 6 (ΕC6) με κριτήρια : Την κατηγορία ελέγχου της εργοστασιακής παραγωγής των λιθοσωμάτων (I ή II) Η κατάταξη γίνεται με μέριμνα και ευθύνη του κατασκευαστή.εάν ο κατασκευαστής εγγυάται μόνο τη μέση τιμή μιας παρτίδας, τότε το προϊόν κατατάσσεται στην κατηγορία II. Εάν επιπλέον εγγυάται και την πολύ μικρή διασπορά των μέσων τιμών διαφόρων παρτίδων (με όριο εμπιστοσύνης 5%) τότε το προϊόν είναι πιο αξιόπιστο, κατατάσσεται στην κατηγορία I και αντιστοιχούν σε αυτό μικρότεροι συντελεστές ασφάλειας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαφορά των συντελεστών ασφαλείας μεταξύ των δύο κατηγοριών I και II είναι ίση με 0.3. Την κατηγορία της κατασκευής (Α, Β ή Γ) Η κατάταξη γίνεται με βάση το βαθμό επίβλεψης της κατασκευής. Η διάκριση των κατηγοριών δεν είναι ιδιαίτερα σαφής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαφορά των συντελεστών ασφαλείας μεταξύ των δύο κατηγοριών Α, Β και Β, Γ είναι ίση με 0.5. Από τα παραπάνω παρατηρούμε ότι ο EC6 δίνει μεγαλύτερο βάρος στην ποιότητα της κατασκευής, απ ότι στον έλεγχο της εργοστασιακής παραγωγής. Στην προκειμένη περίπτωση, θεωρήθηκε κατηγορία ελέγχου εργοστασιακής παραγωγής λιθοσωμάτων II, και κατηγορία κατασκευής Β. Συνεπώς ο συντελεστής ασφάλειας του υλικού λαμβάνει την τιμή γm=2.50. Συντελεστής ασφάλειας τοιχοποιίας: γ Μ = 2,5 (3.50) Θλιπτική αντοχή σχεδιασμού: fcd = 2.80/ 2,50 = 1.12 MPa (3.51) 35

54

55 ΣΤΑΤΙΚΗ & ΥΝΑΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΟΜΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ 4.1 ΜΕΘΟ ΟΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ & ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ Ισχύοντες Κανονισμοί α. Εφαρμόζεται ο Ελληνικός Κανονισμός Φορτίσεων ομικών Έργων, για τον υπολογισμό των μόνιμων και των κινητών (ωφέλιμων) δράσεων. β. Εφαρμόζεται ο Ελληνικός Κανονισμός Οπλισμένου Σκυροδέματος (Ε.Κ.Ω.Σ.2003), όσον αφορά στην κατηγοριοποίηση σκυροδέματος και χάλυβα (μηχανικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες), στην ανθεκτικότητα, στις γενικές αρχές υπολογισμού (οριακές καταστάσεις, τιμές σχεδιασμού και συνδυασμοί δράσεων), στον προσδιορισμό της εντατικής κατάστασης (μέθοδοι και βάσεις ανάλυσης),στις μεθόδους ανάλυσης γραμμικών και επιφανειακών δομικών στοιχείων, στις οριακές καταστάσεις αστοχίας από μεγέθη ορθής έντασης και από τέμνουσα, στην οριακή κατάσταση λειτουργικότητας από παραμορφώσεις, στους κανόνες λεπτομερειών όπλισης (νέων δομικών στοιχείων), στους κανόνες διαμόρφωσης και στις κατασκευαστικές λεπτομέρειες (νέων δομικών στοιχείων). (Βλ. Ε.Κ.Ω.Σ , 3, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 16, 17, και 18 αντίστοιχα). γ. Εφαρμόζεται ο Ελληνικός Αντισεισμικός Κανονισμός (Ε.Α.Κ.2003), όσον αφορά στις απαιτήσεις και τα κριτήρια σχεδιασμού, στις σεισμικές δράσεις σχεδιασμού (προσομοίωση σεισμικών διεγέρσεων και φάσμα σχεδιασμού), στη σεισμική απόκριση των κατασκευών και στον σεισμικό συνδυασμό δράσεων, στους ειδικούς κανόνες εφαρμογής για φέροντα στοιχεία από οπλισμένο σκυρόδεμα. (Βλ. Ε.Α.Κ , 2, 3, 4 και Β). δ. Εφαρμόζεται ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός για τη μελέτη και κατασκευή έργων από Φέρουσα Τοιχοποιία (Eurocode 6), στην κατηγοριοποίηση της οπτοπλινθοδομής και λιθοδομής, στην εκτίμηση της αντοχής και τη διαστασιολόγηση της φέρουσας τοιχοποιίας. ε. Εφαρμόζεται το Εθνικό Κείμενο Εφαρμογής: Ειδικές ιατάξεις Για Κτίρια Από Τοιχοποιία Σε Σεισμογενείς Περιοχές, στις σχέσεις υπολογισμού ροπών αντοχής άοπλου τοίχου. 37

56 Στατική και δυναμική ανάλυση δομικού συστήματος στ. Εφαρμόζεται ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός για τη μελέτη και κατασκευή Αντισεισμικών Κατασκευών (Eurocode 8), στην προσομοίωση της δυσκαμψίας της φέρουσας τοιχοποιίας Μέθοδος ελέγχου - διαστασιολόγησης Για τον υπολογισμό των παραμορφώσεων και της συνολικής αντοχής των διατομών χρησιμοποιείται η μέθοδος της οριακής αντοχής. Αυτή στηρίζεται στις εξής παραδοχές [11,13]: α. Οι συνθήκες ισορροπίας λαμβάνονται στο μη παραμορφωμένο φορέα, δηλαδή εφαρμόζεται η θεωρία πρώτης τάξης. (Η παραδοχή αυτή καθιστά γραμμική τη σχέση φορτίων εσωτερικών δυνάμεων στους ισοστατικούς φορείς). β. Οι διατομές διατηρούνται επίπεδες και κάθετες στον παραμορφωμένο άξονα της δοκού, (θεώρημα Bernoulli). Κατά συνέπεια η κατανομή των παραμορφώσεων στη διατομή είναι γραμμική. γ. Για τον υπολογισμό των παραμορφώσεων γίνονται δεκτά γραμμικά διαγράμματα τάσεων παραμορφώσεων των υλικών (Εικ. 4.1). Εικόνα 4.1 Παραδοχή γραμμικών διαγραμμάτων σ ε δ. Για τον υπολογισμό της συνολικής αντοχής των διατομών γίνονται δεκτά διαγράμματα τάσεων - παραμορφώσεων μη γραμμικά απεικονίζοντας με μεγάλη πιστότητα τους καταστατικούς νόμους των υλικών, όπως αυτοί προκύπτουν στο εργαστήριο. Η συνάρτηση των διαγραμμάτων αυτών λαμβάνεται από Κανονισμούς (Εικ. 4.2). Εικόνα 4.2 Μη γραμμικά διαγράμματα σ ε και οριακές παραμορφώσεις αστοχίας 38

57 Στατική και δυναμική ανάλυση δομικού συστήματος Με βάση τα παραπάνω η ασφάλεια του φορέα έγκειται στην ικανοποίηση της βασικής ανίσωσης σχεδιασμού: R γ k [ S ] γ f k m (4.1) Ο συνδυασμός των παραδοχών α, β και γ διασφαλίζει γραμμική σχέση ανάμεσα σε φορτία και εσωτερικές δυνάμεις, επομένως [ S ] [ S ] γ =γ (4.2) f k k f Η παραίτηση όμως, στην παραδοχή δ, από τη γραμμικότητα τάσεων παραμορφώσεων κατά τον υπολογισμό της συνολικής αντοχής έχει ως συνέπεια, να μη δύναται αυτή να εκφρασθεί ως γραμμική συνάρτηση των τάσεων αστοχίας του υλικού. Τελικά η βασική ανίσωση σχεδιασμού λαμβάνει τη μορφή: R γ k [ S ] γ k f m (4.3) Είναι αυτονόητο ότι αντίστροφα η σχέση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διαστασιολόγηση του φορέα. Κύριο χαρακτηριστικό της μεθόδου οριακής αντοχής είναι ότι, ο φορέας θεωρείται ότι έχει αστοχήσει έστω και εάν σε μία διατομή του οι εσωτερικές δυνάμεις σχεδιασμού υπερβούν τη συνολική αντοχή σχεδιασμού της διατομής. Με την υπόψη μέθοδο γίνεται επίσης σωστή αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας της θλιβόμενης ζώνης του σκυροδέματος (σε σύγκριση με τη μέθοδο των επιτρεπόμενων τάσεων) Μέθοδος υπολογισμού απόκρισης Αντικείμενο της στατικής και δυναμικής ανάλυσης της κατασκευής είναι, ως γνωστό, ο υπολογισμός της απόκρισης (κίνηση, ένταση, παραμόρφωση). Ειδικότερα όσον αφορά στα εντατικά μεγέθη, ο προσδιορισμός τους πραγματοποιείται κατά τις επιταγές του Ε.Κ.Ω.Σ. με γραμμική ελαστική ανάλυση, δηλαδή οι καταστατικοί νόμοι για τον υπολογισμό των παραμορφώσεων θεωρούνται ελαστικοί γραμμικοί Ανάλυση δομικού συστήματος και διαστασιολόγηση στοιχείων Φ.Ο. Το δομικό σύστημα που χρησιμοποιείται για την ανάλυση συνιστά ένα απλοποιημένο προσομοίωμα του πραγματικού δομικού συστήματος της κατασκευής της έπαυλης, το οποίο αποτελείται από γραμμικά στοιχεία (δοκοί, υποστυλώματα, υπέρθυρα, διάζωμα) και επιφανειακά (πλάκα οροφής, φέρουσα τοιχοποιία). Εικόνα 4.3 Πεπερασμένα στοιχεία κελύφους E tabs 39

58 Στατική και δυναμική ανάλυση δομικού συστήματος Η προσομοίωση, η οποία ορίστηκε κοινή τόσο για τη στατική όσο και για τη δυναμική ανάλυση, όπως θα εκτεθεί αναλυτικά στα επόμενα, καθώς και οι αναλύσεις του δομικού συστήματος πραγματοποιήθηκαν με τη βοήθεια του λογισμικού προγράμματος Ε-Tabs. Το πρόγραμμα αυτό χρησιμοποιεί την προσεγγιστική αριθμητική δομοστατική μέθοδο των Πεπερασμένων Στοιχείων (F.E.M.), προς προσδιορισμό των μεγεθών έντασης και παραμόρφωσης που αναπτύσσονται, λόγω δράσης εξωτερικών δυνάμεων και καταναγκασμών. ιαθέτει πεπερασμένα στοιχεία κελύφους (shell element), τετράπλευρα ή τριγωνικά με τέσσερις και τρεις κόμβους αντίστοιχα, και έξι βαθμούς ελευθερίας ανά κόμβο κατά την Εικ Τα στοιχεία αυτά είναι απαραίτητα για την ακριβή προσομοίωση κτιρίων από φέρουσα τοιχοποιία Αρχές και παραδοχές σεισμικής απόκρισης κατασκευής Παρατίθενται οι βάσεις υπολογισμού της σεισμικής απόκρισης της κατασκευής κατά τον Ε.Α.Κ : α. Στα πλαίσια του Ε.Α.Κ.2003 η κατασκευή θεωρείται κτιριακή, εφόσον η σεισμική απόκριση είναι, είτε ελαστική-γραμμική είτε εμφανίζει υλικές μη γραμμικότητες και περιορισμένες γεωμετρικές μη γραμμικότητες (φαινόμενα 2ας τάξεως). β. Η σεισμική απόκριση προκύπτει από μία «ισοδύναμη» γραμμική ανάλυση με την βοήθεια του κατάλληλου φάσματος σχεδιασμού και του αντίστοιχου συντελεστή συμπεριφοράς q. γ. Για τον υπολογισμό των πραγματικών (μετελαστικών) μετακινήσεων του συστήματος, οι μετακινήσεις που προκύπτουν από τον γραμμικό υπολογισμό με την σεισμική δράση σχεδιασμού θα πολλαπλασιάζονται επί τον συντελεστή συμπεριφοράς q. δ. Οι δύο οριζόντιες και κάθετες μεταξύ τους συνιστώσες του σεισμού μπορεί να έχουν οποιοδήποτε προσανατολισμό ως προς την κατασκευή (ισοτροπική διέγερση). ε. Η επιρροή της κατακόρυφης συνιστώσας του σεισμού δεν μελετάται στην παρούσα διπλωματική εργασία. Για τον υπολογισμό της σεισμικής απόκρισης επιλέγεται η δυναμική φασματική μέθοδος. Αυτή, εφαρμόζεται χωρίς περιορισμούς σε όλες τις περιπτώσεις κατασκευών που καλύπτει ο ανωτέρω Κανονισμός. Θα πρέπει να τονιστεί, όσον αφορά στην εφαρμογή της σε μη κανονικά κτίρια, ότι με τη μέθοδο αυτή επιτυγχάνεται η καλύτερη κατανομή των σεισμικών φορτίων συγκριτικά με την απλοποιημένη φασματική, κι όχι η αξιόπιστη πρόβλεψη συγκέντρωσης ανελαστικών μετατοπίσεων (ανελαστικές μέθοδοι), διότι πρόκειται για ελαστική μέθοδο, η οποία βασίζεται στην παραδοχή των ίσων μέγιστων ελαστικών ανελαστικών μετακινήσεων, (παραδοχή β). Σε γενικές γραμμές η δυναμική φασματική μέθοδος περιλαμβάνει, πλήρη ιδιομορφική ανάλυση του συστήματος, κατά την οποία υπολογίζονται οι ιδιομορφές, οι ιδιοπερίοδοι και οι ιδιοσυχνότητες, ιδιομορφική απόκριση, κατά την οποία με τη χρήση του φάσματος σχεδιασμού υπολογίζεται για κάθε συνιστώσα σεισμού, η ακραία απόκριση που αντιστοιχεί σε κάθε ιδιομορφή ταλάντωσης, ιδιομορφική επαλληλία, κατά την οποία υπολογίζεται για κάθε συνιστώσα σεισμού η πιθανή ακραία τιμή τυχόντος μεγέθους απόκρισης και τέλος χωρική επαλληλία, κατά την οποία υπολογίζεται η πιθανή ακραία τιμή τυχόντος μεγέθους απόκρισης για ταυτόχρονη δράση των δύο οριζόντιων συνιστωσών του σεισμού. 40