ΑΝΑΦΟΡΑ - ΑΙΤΗΣΗ. Προς

Transcript

1 ΑΝΑΦΟΡΑ - ΑΙΤΗΣΗ Της «Marfin Investment Group Ανώνυμος Εταιρεία Συμμετοχών», η οποία εδρεύει στην Κηφισιά, Λεωφ. Θησέως αρ. 67 (Νέα Ερυθραία), νομίμως εκπροσωπουμένης, Του Ανδρέα Βγενόπουλου, κατοίκου Κηφισιάς, Λεωφ. Θησέως αρ. 67 (Νέα Ερυθραία), Προέδρου του Δ.Σ. της «Marfin Investment Group Α.Ε. Συμμετοχών», Του Ευθυμίου Μπουλούτα, κατοίκου Κηφισιάς, Λεωφ. Θησέως αρ. 67 (Νέα Ερυθραία), Διευθύνοντος Συμβουλου της «Marfin Investment Group Α.Ε. Συμμετοχών», Του Κυριάκου Μάγειρα, κατοίκου Κηφισιάς, Λεωφ. Θησέως αρ. 67 (Νέα Ερυθραία), Προέδρου της «BLUE STAR FERRIES ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ Α.Ε.» και της «Attica Α.Ε. Συμμετοχών», θυγατρικών της «Marfin Investment Group Α.Ε. Συμμετοχών», Προς Τον κ. Εισαγγελέα του Τμήματος Εκδόσεων και Δικαστικών Συνδρομών της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών Ιωάννη Αγγελή, οδός Κυρίλλου Λουκάρεως αρ. 14, Αθήνα, Την κ. Αναπληρώτρια Προϊσταμένη του Τμήματος Ειδικών Ποινικών Υποθέσεων και Διεθνούς Δικαστικής Συνεργασίας σε Ποινικές Υποθέσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ελευθερία Χασάνη, Λεωφ. Μεσογείων αρ. 96, Αθήνα, κοινοποιουμένη προς Τον κ. Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και Υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Βενιζέλο, Λεωφ. Βασ. Σοφίας αρ. 1, Αθήνα, Τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Χαράλαμπο Αθανασίου, Λεωφ. Μεσογείων αρ. 96, Αθήνα, Την κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη, Λεωφ. Αλεξάνδρας αρ. 121, Αθήνα, Τον κ. Επόπτη Εισαγγελέων Οικονομικού Εγκλήματος, Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικόλαο Παντελή, Λεωφ. Αλεξάνδρας αρ. 121, Αθήνα, Τον κ. Διευθύνοντα την Εισαγγελία Εφετών Αθηνών Παναγιώτη Καραγιάννη, οδός Κυρίλλου Λουκάρεως αρ. 14, Αθήνα,

2 Την κ. Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς Αθηνών Ελένη Ράικου, οδός Κυρίλλου Λουκάρεως αρ. 14, Αθήνα, Τον κ. Υπεύθυνο για θέματα Ευρωπαϊκής Δικαιοσύνης στην έδρα της EUROJUST Νίκο Ορνεράκη, EUROJUST, Maanweg 174, 2516 ΑΒ The Hague (Den Haag) Ολλανδία. Αθήνα, ΣΥΝΟΨΗ - Ελληνικές επιχειρήσεις και Έλληνες επενδυτές έχουν προσφύγει σε διεθνή διαιτητική διαδικασία και διεκδικούν από την Κυπριακή Δημοκρατία ποσό κατ' ελάχιστον 1,6 δισ. ευρώ. - Η Κυπριακή Δημοκρατία μέσω της Εδικής Διαχειρίστριας της υπό εκκαθάριση Λαϊκής Τράπεζας έχει προσφύγει σε διεθνή διαιτητική διαδικασία και διεκδικεί από την Ελληνική Δημοκρατία ποσό κατ' ελάχιστον 4 δισ. ευρώ. - Η Κυπριακή Δημοκρατία για να υποβοηθήσει και στηρίξει την θέση της ως εναγομένης (στην πρώτη περίπτωση) και ως ενάγουσας (στην δεύτερη περίπτωση) έχει κινήσει, κατά παράβασιν της αρχής της αποκλειστικότητος της Διεθνούς Διαιτησίας, διάφορες δικαστικές διαδικασίες ενώπιον των δικαστηρίων της. - Οι ελληνικές επιχειρήσεις και οι Έλληνες επενδυτές έχουν εξ αυτού αναγκασθεί να αμυνθούν προσφεύγοντας στην αρμόδια Ελληνική Δικαιοσύνη. - Για όλες τις παραπάνω υποθέσεις που βρίσκονται εν εξελίξει η Ελληνική Δικαιοσύνη έχει ανταποκριθεί πλήρως και άμεσα σε όλα τα νόμιμα αιτήματα παροχής δικαστικής συνδρομής από τους Κυπρίους. - Η Κυπριακή Δικαιοσύνη αρνείται να εκτελέσει νόμιμα αιτήματα παροχής δικαστικής συνδρομής από τους Έλληνες κατά τρόπον αυθαίρετο και παράνομο κατά παράβαση της αρχής της αμοιβαιότητος που προβλέπεται από τις σχετικές συνθήκες αλλά και από τα Συντάγματα των δύο χωρών. - Επιθυμία μας είναι να ικανοποιούνται όλα τα νόμιμα αιτήματα δικαστικής συνδρομής και των δύο χωρών, όμως, εάν η Κυπριακή πλευρά συνεχίζει την αυθαίρετη στάση της, τότε για λόγους συνταγματικής νομιμότητος, τήρησης της αρχής της αμοιβαιότητος των σχετικών Συνθηκών αλλά και εθνικής αξιοπρέπειας και προς προάσπιση τεραστίων εθνικών οικονομικών συμφερόντων αιτούμεθα να διακοπεί άμεσα και η παροχή δικαστικής συνδρομής προς τους Κυπρίους. Πιο αναλυτικά:

3 Η προσφυγή της MIG σε διεθνή διαιτησία κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η «Marfin Investment Group Ανώνυμος Εταιρεία Συμμετοχών» («MIG»), της οποίας ο δεύτερος εξ ημών διατελεί Μη Εκτελεστικός Πρόεδρος, προέβη αρχής γενομένης το 2006 σε επένδυση ύψους ,77 στην κυπριακή δημόσια εταιρία με την επωνυμία «Cyprus Popular Bank Public Co Ltd» (πρώην «Marfin Popular Bank Public Co Ltd», εφεξής «Λαϊκή Τράπεζα»). Σε επένδυση στην ως άνω κυπριακή εταιρεία ανερχόμενη στο ποσό των ,07 προέβη κατά την ίδια περίοδο και ο δεύτερος εξ ημών. Την η MIG επέδωσε, κατόπιν αποφάσεως του Διοικητικού της Συμβουλίου, Ειδοποίηση Διαφοράς (Notice of Dispute) προς την Κυπριακή Δημοκρατία συμφώνως προς το άρθρο 9 της «Συμφωνίας μεταξύ της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβερνήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας για την Αμοιβαία Προώθηση και Προστασία των Επενδύσεων της 30ής Μαρτίου 1992» επικαλούμενη την παράβαση από τη Κυπριακή Δημοκρατία ιδίως των άρθρων 2, 3 και 4 της ως άνω Διακρατικής Συμφωνίας διά σειράς πράξεων και παραλείψεων των εκπροσώπων της, οι οποίες συνιστούν μη δίκαιη ή / και διακριτική μεταχείριση της Λαϊκής Τράπεζας ή / και της συμμετοχής της MIG στη Λαϊκή Τράπεζα, έλλειψη πλήρους προστασίας αυτών καθώς και λήψη μέτρων που ισοδυναμούν με απαλλοτρίωση ή / και εθνικοποίηση. Παρά τις πρόνοιες της Διακρατικής Συμφωνίας δεν κατέστη δυνατή η φιλική επίλυση της Διαφοράς και ως εκ τούτου η MIG και ο δεύτερος εξ ημών από κοινού με δέκα επτά άλλους Έλληνες επενδυτές, μεταξύ των οποίων και γνωστοί Έλληνες επιχειρηματίες όπως οι Βασ. Θεοχαράκης και Αλ. Μπακατσέλος, υπέβαλαν την δια του Αιτήματος για Διαιτησία (Request for Arbitration) τη Διαφορά συμφώνως προς το άρθρο 9 παρ. 2 της ιδίας ως άνω Διακρατικής Συμφωνίας στην διαιτητική διαδικασία του εδρεύοντος στην Ουάσινγκτον «Διεθνούς Κέντρου δια τον Διακανονισμόν των Διαφορών Εξ Επενδύσεων» που ιδρύθηκε από τη Σύμβαση της 18ης Μαρτίου 1965 «Δια την ρύθμισιν των σχετιζομένων προς τα επενδύσεις διαφορών μεταξύ Κρατών και υπηκόων άλλων Κρατών» διεκδικώντας την αξία της επένδυσης τους πλέον περαιτέρω ζημιών που δικαιούνται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Η συγκρότηση του τριμελούς Διαιτητικού Δικαστηρίου από τον Καθηγητή Bernard Hanotiau (Βέλγιο) ως πρόεδρο, τον κ. Daniel Μ. Price (ΗΠΑ) και τον Sir David Α.Ο. Edwards (Ηνωμένο Βασίλειο) ως διαιτητές ολοκληρώθηκε την Την πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνεδρίαση για την εξέταση και λήψη αποφάσεων επί διαδικαστικών θεμάτων και ακολούθως την το Διαιτητικό Δικαστήριο εξέδωσε την Πρώτη Διαδικαστική Πράξη του, η οποία καθορίζει το χρονοδιάγραμμα της δίκης, την έδρα του δικαστηρίου (Παρίσι), τις επιμέρους φάσεις της διαδικασίας και άλλες διαδικαστικά θέματα,

4 επιλύοντας τις όποιες διαφορές των μερών ως προς τα ζητήματα αυτά. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που ενέκρινε το Διαιτητικό Δικαστήριο η ανταλλαγή των θέσεων και αποδεικτικών μέσων των μερών περιλαμβανομένης και της αποκάλυψης εγγράφων που θα ζητηθούν θα ολοκληρωθεί την , ενώ η ακρόαση της υπόθεσης έχει ορισθεί κατ' αρχήν για το διάστημα Να σημειωθεί ότι το συνολικό ποσό που διεκδικούν οι ελληνικές επιχειρήσεις και οι Έλληνες επενδυτές από την Κυπριακή Δημοκρατία υπερβαίνει καθ' υπολογισμόν το 1,3 δισ. ευρώ και η είσπραξη του θα συνεισφέρει ουσιαστικά στην προσπάθεια ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Στο ποσό αυτό πρέπει να προστεθεί και περαιτέρω ποσό 300 εκατ. ευρώ το οποίο διεκδικούν από την Κυπριακή Δημοκρατία Έλληνες καταθέτες και κάτοχοι ομολόγων της Λαϊκής Τράπεζας και της Τράπεζας Κύπρου οι οποίοι έχουν προσφύγει σε παράλληλη διεθνή διαιτητική διαδικασία εκπροσωπούμενοι από το ελληνικό δικηγορικό γραφείο ΚΥΡΟΣ με την συμπαράσταση διεθνών δικηγορικών οίκων. Η προσφυγή της ελεγχόμενης από την Κυπριακή Δημοκρατία Λαϊκής Τράπεζας σε διεθνή διαιτησία κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας. Την η Λαϊκή Τράπεζα, εκπροσωπούμενη από την Ειδική Διαχειρίστρια που διορίσθηκε από την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου υπό την ιδιότητα της ως Αρχής Εξυγίανσης σύμφωνα με τον περί Εξυγίανσης Πιστωτικών και Άλλων Ιδρυμάτων Νόμο του 2013, καταχώρησε Αίτηση για Διαιτησία (Request for Arbitration) κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στην Αίτηση αυτή η Λαϊκή Τράπεζα ισχυρίζεται ότι η Ελληνική Δημοκρατία ενήργησε κατά παράβασιν της ιδίας ως άνω «Συμφωνίας μεταξύ της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβερνήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας για την Αμοιβαία Προώθηση και Προστασία των Επενδύσεων της 30ής Μαρτίου 1992» και εγείρει αξίωση αποζημίωσης για τις απώλειες και ζημίες που υπέστη κατ' αρχάς από την συμμετοχή της στο πρόγραμμα ανταλλαγής κρατικών ομολόγων PSI+, επικαλούμενη ότι επένδυσε σε ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας περίπου 2,8 δισ. ευρώ τα οποία εν συνεχεία υπήχθησαν στις πρόνοιες του Ελληνικού Νόμου 4050/2012 («Κανόνες τροποποιήσεως τίτλων, εκδόσεως ή εγγυήσεως του Ελληνικού Δημοσίου με συμφωνία των Ομολογιούχων») και περαιτέρω από την αντισυμβατική μεταχείριση από την Ελληνική Δημοκρατία της επένδυσης της στη «Marfin Εγνατία Τράπεζα» και την «Επενδυτική Τράπεζα Ελλάδος Α.Ε.», θυγατρική της στην Ελλάδα, λόγω της άρνησης των ελληνικών Αρχών να παράσχουν σε αυτές χρηματοδοτική στήριξη μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής

5 Σταθερότητας (Hellenic Financial Stability Fund) ως και έκτακτη ρευστότητα μέσω του μηχανισμού Emergency Liquidity Assistance (ELA) της Τράπεζας της Ελλάδος, παρόλο που από το μηχανισμό αυτό ενισχύθηκαν άλλες ελληνικές τράπεζες. Σύμφωνα με τις διάφορες ανακοινώσεις η Λαϊκή Τράπεζα διεκδικεί αποζημίωση τουλάχιστον 4 δισεκατομμυρίων ευρώ (σε 2,4 δισ. ευρώ ανέρχεται κατ' ισχυρισμόν η ζημία της μόνον κατά το πρώτο σκέλος των ελληνικών ομολόγων) δίχως πάντως να προσδιορίζεται το ακριβές ποσό αυτής. Η προσφυγή της Λαϊκής Τράπεζας στη διεθνή διαιτητική διαδικασία της Ουάσιγκτων όσον μεν αφορά το πρώτο σκέλος της, το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, αντιφάσκει διά την αναζήτηση ευθυνών προς το γεγονός ότι η ιδία η Κυπριακή Δημοκρατία διά του Προέδρου της συμφώνησε στην ενέργεια αυτή, όπως άλλωστε διαπιστώνεται σε έκθεση της διορισθείσας με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου της ιδίας της Κυπριακής Δημοκρατίας Τριμελούς Ερευνητικής Επιτροπής «για την διεξαγωγή έρευνας σχετικά με την κατάσταση στην οποία περιήλθε το τραπεζικό σύστημα και η οικονομία της Κυπριακής Δημοκρατίας», γνωστής και ως Επιτροπή Πική, η οποία καταλογίζει ευθύνες στον πρώην Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας: «πρώτος και κύριος υπαίτιος για την κατάσταση στην οποία περιήλθε η οικονομία της χώρας στα πρόθυρα χρεωκοπίας, είναι ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κύριος Χριστόφιας [...]. Χαρακτηριστική ήταν η απόφαση του να συμφωνήσει άνευ όρων για την απομείωση των ελληνικών ομολόγων που κατείχαν οι τράπεζες της Κύπρου, χωρίς κανένα αντιστάθμισμα, επιφέροντας καίριο πλήγμα στον τραπεζικό τομέα». Εξ ετέρου, όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της προσφυγής παρατηρείται ότι στα επιχειρήματα της Ελληνικής Δημοκρατίας τα οποία απορρέουν από τις συμφωνίες που έχει συνάψει με τους δανειστές της στο πλαίσιο του Μνημονίου η Κυπριακή Δημοκρατία θα αντιτάξει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις για την προστασία των επενδύσεων οι οποίες και υπαγορεύουν την δίκαιη και ισότιμη μεταχείριση των επενδύσεων των Κυπρίων επενδυτών. Η προσφυγή της κρατικά ελεγχόμενης Λαϊκής Τράπεζας κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι κατά τη γνώμη μας αστήρικτη, όμως και εάν ήθελε γίνει δεκτό ότι η συμπεριφορά των Αρχών της Ελληνικής Δημοκρατίας ήταν αντίθετη με τις πρόνοιες της Διακρατικής Συμφωνίας, και πάλιν η όποια ζημία υπέστη η Λαϊκή Τράπεζα ήταν αποτέλεσμα των παράνομων πράξεων και παραλείψεων των Αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας, για τις οποίες, όπως προαναφέρθηκε, προσέφυγε η MIG στην Διεθνή Διαιτησία. Οι λόγοι, συνεπώς, που επικαλούνται η MIG και οι υπόλοιποι Έλληνες ιδιώτες στην προσφυγή τους κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας για να αποδείξουν τη ζημία τους είναι οι ίδιοι με την άμυνα που θα προβάλλει η Ελληνική Δημοκρατία σε απόκρουση της επιθετικής κίνησης της κρατικά ελεγχόμενης Λαϊκής Τράπεζας με την προσφυγή της στη

6 διεθνή διαιτητική διαδικασία δημιουργώντας απόλυτη σύμπτωση συμφερόντων ανάμεσα στην Ελληνική Δημοκρατία και τους Έλληνες ιδιώτες πέραν των απλών δεσμών εθνικότητος. Εισαγωγή διαδικασιών ενώπιον Κυπριακών Δικαστηρίων και Αρχών κατά παράβασιν της αποκλειστικότητος της διεθνούς διαιτητικής διαδικασίας. Μετά την υποβολή της MIG στην διαιτητική διαδικασία του εδρεύοντος στην Ουάσινγκτον «Διεθνούς Κέντρου δια τον Διακανονισμόν των Διαφορών Εξ Επενδύσεων» ως αρμοδίου για την επίλυση της Διαφοράς, η Κυπριακή Δημοκρατία, αντί να επιζητήσει την φιλική επίλυση της Διαφοράς, προέβη σε ενέργειες που την επιδεινώνουν και την διευρύνουν. Την , επιδόθηκαν στη MIG, τον Α. Βγενόπουλο και σε αριθμό Ελλήνων, πρώην μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Λαϊκής Τράπεζας Αγωγή και Αίτηση μονομερούς λήψης ασφαλιστικών μέτρων της διορισμένης από την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου Ειδικής Διαχειρίστριας της Λαϊκής Τράπεζας. Στα εν λόγω δικόγραφα διατυπώνονται πλήθος αβάσιμων αλλά βαρύτατων ισχυρισμών κατά της παρελθούσας (Ελληνικής) διοίκησης της Λαϊκής Τράπεζας. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι Κύπριοι, πρώην μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Λαϊκής Τράπεζας είτε εξαιρέθηκαν πλήρως από την διαδικασία είτε αντιμετωπίζουν μακράν ελαφρύτερες κατηγορίες από αυτές των Ελλήνων συναδέλφων τους στο Διοικητικό Συμβούλιο. Έχει πλέον αποκαλυφθεί ότι η Αγωγή, που καταχωρήθηκε αρχικά τον Νοέμβριο του 2012, τροποποιήθηκε στην συνέχεια την ώστε αφενός να προστεθεί στους εναγομένους η MIG και αφετέρου να προστεθεί στους ισχυρισμούς ότι ο Α. Βγενόπουλος συνωμοτώντας με την MIG κακοδιαχειρίσθηκε τις υποθέσεις της Λαϊκής Τράπεζας δολίως και όχι απλώς εξ αμελείας. Η χρονική στιγμή κατά την οποία προέβησαν σε αυτές τις συγκεκαλυμμένες τροποποιήσεις, μόλις τρεις μήνες αφότου η MIG γνωστοποίησε τις σύμφωνα με την Διακρατική Συνθήκη αξιώσεις της, είναι αρκούντως αποκαλυπτική, τα δε δημοσιεύματα που επισυνάπτουμε είναι ενδεικτικά των προθέσεων των Κυπρίων. Το Επαρχιακό Δικαστήριο της Λευκωσίας παραχώρησε στην Ειδική Διαχειρίστρια ex parte (μονομερή - άνευ κλητεύσεως των καθών) παγκοσμίου εμβέλειας διατάγματα παγοποίησης των περιουσιακών στοιχείων τριών Ελλήνων εκ των εναγομένων (του Α. Βγενόπουλου, του Ευθ. Μπουλούτα, ο οποίος ήταν επίσης στο παρελθόν στο Διοικητικό Συμβούλιο της Λαϊκής και είναι σήμερα Διευθύνων Σύμβουλος της MIG και του Κυριάκου Μάγειρα, επίσης πρώην μέλους της Διοίκησης της Λαϊκής και νυν Εκτελεστικού Προέδρου της θυγατρικής της MIG, «Attica Α.Ε. Συμμετοχών»). Ουδείς εκ των Κυπρίων Συμβούλων στοχοποιήθηκε με τέτοια διατάγματα. Σύμφωνα με τα

7 διατάγματα τα περιουσιακά στοιχεία του Α. Βγενόπουλου και του Ευθ. Μπουλούτα παγοποιήθηκαν για το αστρονομικό ποσό των 3,79 δισ. και τα περιουσιακά στοιχεία του Κ. Μάγειρα για το εξίσου εξωφρενικό ποσό των 1,5 δισ.. Οι εναγόμενοι για πρώτη φορά έλαβαν γνώση αυτών των διαταγμάτων, καθώς και των υποκείμενων δικαστικών διαδικασιών, μόλις την Εν συνεχεία και παρά την ακρόαση των εναγομένων τα διατάγματα αυτά με αποφάσεις του Επαρχιακού Δικαστηρίου της Λευκωσίας που δημοσιεύθηκαν την έγιναν απόλυτα και ισχύουν μέχρι το πέρας της Αγωγής ή μέχρι άλλης διαταγής του δικαστηρίου. Οι αποφάσεις εκδόθηκαν κατόπιν μεταβολής της νομολογίας του εκδόσαντος αυτά δικαστηρίου χωρίς να απαντηθούν επαρκώς τα θέματα που είχαν τεθεί από τους εναγομένους! Δεν εκπλήσσει κατόπιν των ανωτέρω ότι η κρατικά ελεγχόμενη Λαϊκή Τράπεζα και η Ειδική Διαχειρίστρια αυτής Ά. Αντωνιάδου δεν αποπειράθηκαν καν να προβούν στην καταχώρηση αιτημάτων για αναγνώριση και εκτέλεση των οριστικών πλέον διαταγμάτων στην Ελλάδα ή άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αφού γνώριζαν ότι, ενόψει των διαδικαστικών και ουσιαστικών παρανομιών κατά την διαδικασία έκδοσης τους, τα ελληνικά ή άλλα ευρωπαϊκά δικαστήρια θα αρνούνταν την αναγνώριση και εκτέλεση τους για λόγους ιδίως αντίθεσης στην δημόσια τάξη. Είναι προφανές ότι οι διαδικασίες ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας έχουν μοναδικό σκοπό να προωθήσουν μια εναλλακτική εκδοχή και ουσιαστικά την «άμυνα» της Κυπριακής Δημοκρατίας σχετικά με την ευθύνη για την διάλυση της Λαϊκής Τράπεζας. Ενώ η MIG και οι άλλοι Αιτούντες έχουν επισήμως υποστηρίξει στις Ειδοποιήσεις και στην Αίτηση για Διαιτησία ότι η διάλυση της Λαϊκής Τράπεζας οφειλόταν σε μία σειρά από μέτρα και ενέργειες, την ευθύνη των οποίων φέρει η Κυπριακή Δημοκρατία, η Αγωγή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου της Λευκωσίας προσπαθεί να θεμελιώσει τον ισχυρισμό ότι η κατάρρευση οφειλόταν στην κακοδιαχείριση από το προηγούμενο Διοικητικό Συμβούλιο. Με άλλα λόγια, η Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποίησε την Ειδική Διαχειρίστρια για να εκκινήσει δικαστικές διαδικασίες στα εθνικά της δικαστήρια με σκοπό να προωθήσει την θέση που, όπως πολύ καλά γνωρίζει, θα ήταν ο βασικός άξονας της άμυνάς της στη διεθνή διαιτητική διαδικασία, δεν είναι τυχαίο δε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποίησε την ίδια Ειδική Διαχειρίστρια για να στραφεί εναντίον της Ελληνικής Δημοκρατίας για σκοπιμότητες που ανάγονται πλέον στο πολιτικό επίπεδο. Να σημειωθεί ότι η εισαγωγή των ανωτέρω διαδικασιών συνιστά ευθεία παράβαση της αρχής της αποκλειστικότητας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 26 της Σύμβασης της 18ης Μαρτίου 1965 «Δια την ρύθμισιν των σχετιζομένων προς τα επενδύσεις διαφορών μεταξύ Κρατών και υπηκόων άλλων Κρατών» όπου απαγορεύεται ρητώς η χρήση της εθνικής διαδικασίας

8 των συμβαλλομένων μερών και σύμφωνα με καθιερωμένη αρχή, οποιεσδήποτε διαδικασίες πρέπει να αναστέλλονται, είτε οριστικά είτε έως ότου εκδοθεί η απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίου επί της Διαφοράς. Επιπρόσθετα, οι διαδικασίες αυτές είναι εκφοβιστικές, αποτέλεσμα τακτικών ελιγμών, απροκάλυπτα προορισμένες να ασκούν πίεση στην MIG και τον Α.Βγενόπουλο, ως Αιτούντων με βάση τη Διακρατική Συνθήκη. Παράλληλα με τις δικαστικές και άλλες διαδικασίες η MIG και οι Έλληνες πρώην Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Λαϊκής Τράπεζας έχουν βρεθεί στο στόχαστρο τους τελευταίους μήνες μίας δηλητηριώδους εκστρατείας τύπου που πραγματοποιείται κατ' εντολή, ή τουλάχιστον με την επιδοκιμασία της Κυπριακής Κυβέρνησης. Οι δηλώσεις των διάφορων Κυβερνητικών αξιωματούχων και βουλευτών, που περιλαμβάνουν απειλές ποινικής δίωξης και έκδοσης στην Κύπρο χωρίς να προσδιορίζονται ποινικά αδικήματα(ι), αποτελούν ελάχιστα κεκαλυμμένες προσπάθειες δυσφήμησης και εκφοβισμού των Αιτούντων και των υπαλλήλων τους και την τιμωρία των Αιτητών που ενάσκησαν το νόμιμο δικαίωμά τους να προσφύγουν στην διεθνή διαιτητική διαιτησία. Αρνηση δικαστικής συνδρομής εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μολονότι οι ανωτέρω διαδικασίες έχουν εισαχθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία κατά παράβασιν των Διεθνών Συνθηκών που δεσμεύουν και την Κυπριακή και την Ελληνική Δημοκρατία, η Ελληνική Δημοκρατία έχει χορηγήσει στο πλαίσιο τους επανειλημμένα δικαστική συνδρομή προς την Κυπριακή Δημοκρατία είτε με τη μορφή επίδοσης εγγράφων είτε με τη μορφή λήψεως καταθέσεων μαρτύρων ή εξηγήσεων «υπόπτων». Ουδέποτε μάλιστα προεβλήθη ως λόγος άρνησης ότι τα διερευνώμενα δήθεν αδικήματα έχουν τελεσθεί από Έλληνες πολίτες στην Ελλάδα και διερευνώνται ταυτόχρονα από τις αρμόδιες ελληνικές Αρχές (Εισαγγελέας Διαφθοράς) κατόπιν της από Αναφοράς της ιδίας της MIG η οποία αιτήθηκε την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για το σύνολο των θεμάτων που έχουν τεθεί ενώπιον των Κυπριακών πολιτικών δικαστηρίων προκειμένου να διερευνηθούν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες παντός υπευθύνου από την Ελληνική Ποινική Δικαιοσύνη, ούσα αρμοδία σύμφωνα με τα άρθρα 5 επόμ. του Ποινικού Κώδικα. Αντιθέτως η Κυπριακή Δημοκρατία επέλεξε σε κεντρικό κυβερνητικό επίπεδο να παράσχει ένα είδος ασυλίας σε οποιονδήποτε χρησιμοποιεί το έδαφος της για να συκοφαντήσει ή να βλάψει τη MIG και τους Έλληνες πρώην Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Λαϊκής Τράπεζας. Έτσι κατά το τελευταίο διάστημα οι κυπριακές αρχές, με προφανή σκοπό να υποθάλψουν όσους συκοφαντούν άλλως πως βλάπτουν στερώντας μας το δικαίωμα δικαστικής προστασίας ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων, επέλεξαν την οδό της πλήρους και προκλητικής παραβίασης των

9 υποχρεώσεων δικαστικής συνδρομής που έχουν αναλάβει έναντι της Ελλάδας. Προκειμένου να αποφύγουν οι εγκαλούμενοι Κύπριοι πολίτες τις κυρώσεις που απειλεί η ελληνική ποινική νομοθεσία για τις πράξεις τους, οι κυπριακές αρχές αρνούνται παράνομα να ικανοποιήσουν αιτήσεις δικαστικής συνδρομής των ελληνικών δικαστικών αρχών, που τους απευθύνονται στο πλαίσιο αξιοποίνων πράξεων απάτης επί δικαστηρίου, ψευδορκιών και συκοφαντικών δυσφημήσεων. Μάλιστα το μέγεθος της καταπάτησης των διμερών και πολυμερών συμβάσεων συνδρομής έχει φτάσει στο σημείο να περιλαμβάνει ακόμα και την άρνηση απλής διαβίβασης κλήσεων και κλητηρίων θεσπισμάτων! Την αυθαίρετη αυτή πρακτική ακολουθούν οι κυπριακές αρχές ακόμα και για αιτήσεις συνδρομής που απευθύνονται στο πλαίσιο δικών για απάτη! Επακόλουθο της πρακτικής αυτής είναι όχι μόνο η πλήρης παρακώλυση της προόδου δικών εκκρεμών στην ελληνική δικαιοσύνη, αλλά και ο κίνδυνος παραγραφής του αξιοποίνου ποινικών αδικημάτων λόγω αδυναμίας επίδοσης κλητηρίων θεσπισμάτων εντός της προθεσμίας παραγραφής! Συγκεκριμένα: Με την από και με ΑΒΜ Γ2013/2120 έγκλησή του Α. Βγενόπουλου καταμηνύθηκαν οι υπήκοοι της Κυπριακής Δημοκρατίας και μόνιμοι κάτοικοι Κύπρου Ά. Αντωνιάδου, ειδική διαχειρίστρια της Λαϊκής Τράπεζας διορισθείσα από την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου ως Αρχή Εξυγίανσης και Α. Γλυκής, δικηγόρος - σύμβουλος της ειδικής διαχειρίστριας της Λαϊκής Τράπεζας, διορισθείς ομοίως από την Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου ως Αρχή Εξυγίανσης. Η μεν Ά. Αντωνιάδου, η οποία προσέφυγε κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας στη διεθνή διαιτησία αλλά και κατά της MIG και των Ελλήνων πρώην Μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Λαϊκής Τράπεζας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου της Λευκωσίας, καταμηνύθηκε για τις αξιόποινες πράξεις της απάτης ενώπιον δικαστηρίου σε βαθμό κακουργήματος, τετελεσμένης και σε απόπειρα, και της ηθικής αυτουργίας σε ψευδορκία μάρτυρα, ενώ ο Α. Γλυκής για τις αξιόποινες πράξεις της ψευδορκίας μάρτυρα και της άμεσης συνέργειας απάτη και της απλής συνέργειας στην απόπειρα απάτης. Η Ελληνική Δημοκρατία υπέβαλε αίτημα προς την Κυπριακή Δημοκρατία για την παροχή δικαστικής συνδρομής, με αντικείμενο την λήψη ανωμοτί κατάθεσης των εγκαλουμένων. Η τελευταία δια του Κυπριακού Υπουργείου Δικαιοσύνης αρνήθηκε να εκτελέσει το αίτημα δικαστικής συνδρομής, με την ακόλουθη αόριστη και πλήρως αβάσιμη αιτιολογία: «[σ]ας γνωρίζουμε ότι, αφού θέσαμε το αίτημα σας για παροχή δικαστικής συνδρομής υπόψη του Γενικού Εισαγγελέα, δεν μπορούμε να το εκτελέσουμε στο παρόν στάδιο, εφόσον εκκρεμεί δικαστική διαδικασία ενώπιον Κυπριακού Δικαστηρίου και μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση, οπότε θα επανεξεταστεί». Η διαδικασία που εκκρεμεί βεβαίως δεν αναφέρεται. Περαιτέρω, κατόπιν υποβολής της με ABM Α2013/2007 έγκλησής μου κατά των

10 υπηκόων της Κυπριακής Δημοκρατίας και μόνιμων κατοίκων Κύπρου I. Παπαδόπουλου και I. Νεάρχου ασκήθηκε εις βάρος τους ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης κατ' εξακολούθηση δια του τύπου. Η εις βάρος τους κατηγορία προσδιορίστηκε να εκδικαστεί στις ενώπιον του Γ' Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, οπότε και κηρύχθηκε απαράδεκτη λόγω μη επίδοσης Κλητηρίου Θεσπίσματος στον δεύτερο εξ αυτών. Νέα δικάσιμος ορίστηκε η Η μη επίδοση του Κλητηρίου Θεσπίσματος εις εκτέλεσιν της αίτησης δικαστικής συνδρομής της Ελληνικής Δημοκρατίας οφειλόταν σε άρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας να παράσχει δικαστική συνδρομή με την αιτιολογία ότι η συκοφαντική δυσφήμηση δεν τιμωρείται στην Κύπρο και ότι η Κύπρος διαφωνεί με την «αποσπασματική» υποβολή εγκλήσεων από τον Α. Βγενόπουλο ενώπιον των Ελληνικών Εισαγγελικών Αρχών για δημοσιεύματα κυπριακών εφημερίδων που δεν έχουν μεγάλη κυκλοφορία στην Ελλάδα! Αποτέλεσμα της άρνησης επίδοσης Κλητηρίου Θεσπίσματος και κλήσης στον Ι. Νεάρχου θα είναι ο κίνδυνος παραγραφής του αξιοποίνου της πράξης του, δεδομένου ότι η προθεσμία κατ' αρχήν συμπληρώνεται την Η άρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας αποσκοπούσε εις το να προστατεύσει τον I. Παπαδόπουλο, εκδότη της εκδιδόμενης στην Κύπρο εφημερίδας «ΠΟΛΙΤΗΣ» η οποία πρωτοστατεί στον αγώνα κατά της παρελθούσας Ελληνικής Διοίκησης της Λαϊκής Τράπεζας και στην διεκδίκηση αποζημίωσης της Λαϊκής Τράπεζας από την Ελληνική Δημοκρατία. Κατά του I. Παπαδόπουλου έχουν ήδη υποβληθεί ενώπιον του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Αθηνών τέσσερις εγκλήσεις για δεκάδες συκοφαντικά δημοσιεύματα της εφημερίδας του και είναι αρκούντως αποκαλυπτικό των προθέσεων της Κυπριακών Αρχών ότι την ο ίδιος Παπαδόπουλος και ο αρθρογράφος της εφημερίδας του Γιάγκος Μικελλίδης μετά την εκδίκαση της πρώτης εις βάρος του εγκλήσεως καταδικάσθηκαν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης τελεσθέν δια του τύπου σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών έκαστος. Οι λόγοι που επικαλείται η Κυπριακή Δημοκρατία για την άρνηση συνδρομής προς τις ελληνικές αρχές είναι αναληθείς, προσχηματικοί και προσβλητικοί για την Ελληνική Δικαιοσύνη και την Ελλάδα γενικότερα. Όσον αφορά την πρώτη περίπτωση, πέραν του γεγονότος ότι δεν υφίστανται εκκρεμείς υποθέσεις εις βάρος των Α. Γλυκή και Ά. Αντωνιάδου ενώπιον των Κυπριακών Δικαστηρίων, ο προβαλλόμενος λόγος άρνησης παροχής της αιτούμενης δικαστικής συνδρομής δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των περιοριστικά αναφερόμενων στις διεθνείς συμβάσεις, που διέπουν την παροχή δικαστικής συνδρομής μεταξύ Ελληνικής και Κυπριακής Δημοκρατίας, λόγων άρνησης παροχής δικαστικής συνδρομής. Το ίδιο

11 ισχύει και αναφορικά με το διττό αξιόποινο της προς εκδίκαση πράξης όσον αφορά την δεύτερη περίπτωση, πολλώ δε μάλλον και αυτονοήτως, αναφορικά με τη «διαφωνία» της Κυπριακής Δημοκρατίας με την εκ μέρους μου υποβολή εγκλήσεων, που μνημονεύεται ως λόγος άρνησης της παροχής της αιτούμενης δικαστικής συνδρομής στην δεύτερη ως άνω περίπτωση. Ειδικότερα, η παροχή δικαστικής συνδρομής μεταξύ Ελληνικής και Κυπριακής Δημοκρατίας διέπεται, αφενός μεν, από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση περί αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής επί ποινικών υποθέσεων (Στρασβούργο 1959), την οποία η Ελληνική Δημοκρατία κύρωσε με το ΝΔ 4218/1961 και η Κυπριακή Δημοκρατία με το νόμο 2(ΙΙΙ)/2000, που δημοσιεύτηκε στο Πρώτο Παράρτημα, Μέρος III της Επίσημης Εφημερίδας της Κυπριακής Δημοκρατίας, με αριθμό 3383 και ημερομηνία , αφετέρου δε, από τη «Σύμβαση νομικής συνεργασίας σε θέματα αστικού, οικογενειακού, εμπορικού και ποινικού δικαίου», που κυρώθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία με τον ν. 1548/1985 και από την Κυπριακή Δημοκρατία με τον Ν. 55/1984, που δημοσιεύτηκε στο Πρώτο Παράρτημα, της Επίσημης Εφημερίδας της Κυπριακής Δημοκρατίας, με αριθμό 1968 και ημερομηνία Σύμφωνα με το άρθρο 1 της πρώτης Σύμβασης, «Τα Συμβαλλόμενα Μέρη υποχρεούνται όπως παράσχωσιν αλλήλοις, κατά τους ορισμούς της παρούσης Συμβάσεως, την ευρυτέραν δυνατήν δικαστικήν συνδρομήν εν πάση διαδικασία αφορώση παραβάσεις ων η καταστολή τυγχάνει αναγκαία, καθ Λ ην στιγμήν εξαιρείται η βοήθεια της αρμοδιότητος των δικαστικών αρχών του αιτούντος Μέρους». Σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 1, «Το προς ο η αίτησις Μέρος θέλει μεριμνήσει ίνα εκτελεσθούν, κατά τους υπό της νομοθεσίας αυτού προβλεπομένους τύπους αι αφορώσαι ποινικήν υπόθεσιν δικαστικαί παραγγελίαι αι απευθυνόμεναι προς αυτό υπό των δικαστικών αρχών του αιτούντος Μέρους και αποσκοπούσαι εις την εκτέλεσιν ανακριτικών πράξεων ή την διαβίβασιν πειστηρίων δικογράφων ή εγγράφων». Τα συμβαλλόμενα δε μέρη μπορούν να αρνηθούν να παράσχουν την αιτούμενη συνδρομή, σύμφωνα με το άρθρο 2 της Σύμβασης αυτής «[...]α) εάν η αίτησις αφορά παραβάσεις τας οποίας το προς ο η αίτησις Μέρος θεωρεί είτε ως πολιτικά αδικήματα, είτε ως αδικήματα, συναφή προς τα πολιτικά τοιαύτα, είτε ως φορολογικάς παραβάσεις, β) εάν το προς ο η αίτησις Μέρος θεωρή ότι η εκτέλεσις της αιτήσεως δύναται να θίξη την κυριαρχίαν, την ασφάλειαν την δημόσιαν τάξιν ή άλλα ουσιώδη συμφέροντα της χώρας αυτού». Οι δικαστικές δε αυτές παραγγελίες, σύμφωνα με το άρθρο 15, απευθύνονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης του αιτούντος μέρους στο Υπουργείο Δικαιοσύνης του προ ό η αίτηση μέρους και σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης στις δικαστικές του αρχές,

12 επιστρέφονται δε πάντοτε δια του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Σύμφωνα με το άρθρο 2 της δεύτερης ως άνω Σύμβασης «Οι δικαστικές αρχές των δύο Συμβαλλόμενων Μερών θα παρέχουν αμοιβαία δικαστική αρωγή σε αστικές, οικογενειακές, εμπορικές και ποινικές υποθέσεις», η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 4 «[...] περιλαμβάνει τη διαβίβαση και την επίδοση εγγράφων, καθώς και τη διεξαγωγή αποδείξεων». Σύμφωνα με το άρθρο 10, «Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος μπορεί να αρνηθεί στο άλλο τη δικαστική αρωγή: α) Αν η αίτηση δεν εμπίπτει στην δικαιοδοσία των δικαστηρίων της χώρας στην οποία απευθύνεται και β) Αν κρίνει ότι η αίτηση αφορά θέματα που θίγουν την κυριαρχία, την ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη του». Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 3, οι δικαστικές αρχές των συμβαλλομένων μερών επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω των αντίστοιχων Υπουργείων Δικαιοσύνης, χωρίς να αποκλείεται και η χρησιμοποίηση της διπλωματικής οδού. Οι προαναφερόμενες αρνήσεις παροχής συνδρομής της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν επικαλούνται κανέναν από τους πιο πάνω νόμιμους λόγους άρνησης. Επομένως συνιστούν κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς συμβατικού δικαίου που δεσμεύει αυτήν και την Ελληνική Δημοκρατία. Σημειώνουμε, μάλιστα, ότι και κατά το εσωτερικό δίκαιο της Κυπριακής Δημοκρατίας και συγκεκριμένα κατά τον Περί διεθνούς συνεργασίας σε ποινικά θέματα νόμο του 2001 (23(Ι)/2001), που εφαρμόζεται σύμφωνα με το άρθρο 15 αυτού σε ότι αφορά αιτήματα από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και που προβλέπει ρητώς ότι εφαρμόζεται τόσο για την επίδοση κλητηρίων εγγράφων με το οποίο πρόσωπο καλείται να εμφανιστεί ως κατηγορούμενος (άρθρο 3), όσο και στη λήψη μαρτυρικής κατάθεσης υπόπτου (άρθρο 9), οι επικαλούμενοι λόγοι δεν συνιστούν νόμιμους λόγους άρνησης παροχής της συνδρομής. Ειδικότερα, ως προς μεν την επίδοση κλητηρίων εγγράφων δεν προβλέπεται κανένας λόγος αρνήσεως, ως προς δε τη λήψη μαρτυρικής κατάθεσης προβλέπεται μόνον έλεγχος ότι έχει όντως διαπραχθεί αδίκημα κατά παράβαση των διατάξεων του αιτούντος κράτους και ότι έχει αρχίσει ποινική διαδικασία σε αυτό. Οι πραγματικοί λόγοι άρνησης της δικαστικής συνδρομής καθίστανται προφανείς από την εξέλιξη μίας προηγούμενης δικαστικής υπόθεσης στην οποία η Κυπριακή Δημοκρατία είχε αρχικά χορηγήσει δικαστική συνδρομή. Την διέρρευσε στον διαδικτυακό τόπο «InBusinessNews» η από Έκθεση της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου του Ομίλου της Λαϊκής Τράπεζας σχετικά με την Αγορά Ομολόγων Ελληνικού Δημοσίου. Η Έκθεση αυτή αποτελούσε το μόνο αποδεικτικό στοιχείο για το μεγαλύτερο κεφάλαιο της Αγωγής και της Αίτησης λήψης Ασφαλιστικών Μέτρων κατά της MIG και Ελλήνων πρώην Μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Λαϊκής Τράπεζας ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου

13 της Λευκωσίας. Για το περιεχόμενο και τη διαρροή της εν λόγω Έκθεσης, τόσον ο Α. Βγενόπουλος όσον και ο Ευθ. Μπουλούτας κατέθεσαν τις υπό στοιχεία ΑΒΜ Β 2012/4898 και Β 2012/4899 αντίστοιχα εγκλήσεις κατά του συντάκτη της Έκθεσης, Κωνσταντίνου Κωνσταντίνου, Διευθυντού Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου και κατά των δημοσιογράφων / υπευθύνων του διαδικτυακού τόπου «InBusinessNews» για την αξιόποινη πράξη της συκοφαντικής δυσφημίσεως και κατά του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Λαϊκής Τράπεζας και των δημοσιογράφων / υπευθύνων του διαδικτυακού τόπου «InBusinessNews» για την αξιόποινη πράξη της παράνομης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων. Κατόπιν της διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης για την πρώτη εξ αυτών, την υπό στοιχεία ΑΒΜ Β 2012/4898 δικογραφία, η κα Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών έχει από την ασκήσει ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της παράνομης επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων εις βάρος του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Λαϊκής Τράπεζας και των δημοσιογράφων / υπευθύνων του διαδικτυακού τόπου «InBusinessNews». Περαιτέρω και προ παντός με την υπ' αριθμ. 111/2014 διάταξη του ο κ. Εισαγγελέως Εφετών Αθηνών έχει παραγγείλει την κα Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών να ασκήσει ποινική δίωξη και για την αξιόποινη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης σε βάρος των δημοσιογράφων / υπευθύνων του διαδικτυακού τόπου «InBusinessNews». Ο κ. Εισαγγελέας Εφετών Αθηνών έκρινε ότι από τη διενεργηθείσα προκαταρκτική εξέταση, τις καταθέσεις των μαρτύρων, τις ανωμοτί καταθέσεις και τα υπομνήματα παροχής εξηγήσεων των ως άνω εγκαλουμένων προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις ότι τα γεγονότα που διελαμβάνοντο στην Έκθεση της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου ως μέρος αυτής δημοσιεύθηκε στον διαδικτυακό τόπο «InBusinessNews» είναι ψευδή και δυνάμενα να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη του κ. Βγενόπουλου. Εις το από όμως Σημείωμα Παροχής Εγγράφων Εξηγήσεων ο συντάκτης της Έκθεσης Κ. Κωνσταντίνου έθεσε στο πλαίσιο της δικαστικής συνδρομής τα εξής συγκλονιστικά στοιχεία: «Διαφεύγει όμως της προσοχής του εγκαλούντος [δηλαδή του κ. Βγενόπουλου] ότι ο χαρακτηρισμός του ως κυρίως υπευθύνου προέρχεται από το συντάκτη του δημοσιεύματος και όχι από εμένα», «[ε]κ της παραδοχής αυτής [αναφέρεται σε εκτίμηση του για αποτυχία των συλλογικών οργάνων της Τράπεζας να επιβάλλουν ρευστοποίηση των Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου] προκύπτει ότι εγώ υπογράμμισα τη συνδρομή συλλογικής ευθύνης, ο τονισμός της οποίας αναιρεί οποιαδήποτε πρόθεση προσωπικής ενοχοποίησης του εγκαλούντα [δηλαδή του κ. Βγενόπουλου]», «[ω]στόσο, όταν εγώ καθ' ομολογία του εγκαλούντος αποκαλύπτω στην Έκθεση μου την αλήθεια, ότι δηλαδή το Διοικητικό Συμβούλιο ήταν απολύτως

14 ενήμερο για τις συναλλαγές επί Ομολόγων Ελληνικού Δημοσίου, αναρωτιέμαι που ευρίσκεται το ψευδές του ισχυρισμού μου;»

15 Η ομολογία όμως του Κ. Κωνσταντίνου είναι σημαντική για την πορεία όλων σχεδόν των εκκρεμών δικαστικών και διαιτητικών διαδικασιών που περιγράφηκαν ανωτέρω. Στο πλαίσιο των διαιτητικών διαδικασιών αφαιρούν από την Κυπριακή Δημοκρατία και την Λαϊκή Τράπεζα το επιχείρημα επικίνδυνης υπερέκθεσης της Λαϊκής Τράπεζας σε ελληνικά ομόλογα με ευθύνη των Ελλήνων και κατά παράβασιν των εσωτερικών διαδικασιών της Τράπεζας «προκειμένου να βοηθήσουν την πατρίδα τους». Στο πλαίσιο της Αγωγής και της Αίτησης λήψης Ασφαλιστικών Μέτρων κατά της MIG και των Ελλήνων πρώην Μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Λαϊκής Τράπεζας καταπίπτει ο ισχυρισμός της ευθύνης για ποσό 2,4 δις. ευρώ εκ των 3,9 δις. ευρώ που αποτελούν αντικείμενο της επίδικης απαίτησης της Λαϊκής Τράπεζας. Στο πλαίσιο, τέλος, της προκαταρκτικής εξέτασης που διενεργείται για την μήνυση κατά του Α. Γλυκή και της Ά. Αντωνιάδου, στην οποίαν η Κυπριακή Δημοκρατία αρνήθηκε τη δικαστική συνδρομή, προκύπτει άνευ ετέρου η ποινική ευθύνη των Ειδικής Διαχειρίστριας της Λαϊκής Τράπεζας και του Νομικού της Συμβούλου για τις καταμηνυθείσες πράξεις της απάτης ενώπιον δικαστηρίου, της ψευδορκίας και της συμμετοχής σε αυτές. Ο κ. Α. Γλυκής εμφανίζει την αγορά και διακράτηση των Ομολόγων Ελληνικού Δημοσίου ως ατομικές αποφάσεις του Α. Βεγνόπουλου και του κ. Ευθ. Μπουλούτα και ισχυρίζεται μεταξύ άλλων ότι οι Έλληνες για να βοηθήσουν την Ελλάδα αγόρασαν τα Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου δημιουργώντας υπερβολική και επικίνδυνη έκθεση στη Λαϊκή Τράπεζα από την οποία προκλήθηκε στην τελευταία ζημία ύψους 2,416 δισ. ευρώ. Προς απόδειξιν δήθεν των ισχυρισμών του επικαλείται την από Έκθεση της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου του Ομίλου της Λαϊκής Τράπεζας σχετικά με την Αγορά Ομολόγων Ελληνικού. Από την κατάθεση του Κ. Κωνσταντίνου στην ποινική δικογραφία υπό στοιχεία ΑΒΜ Β 2012/4898 προκύπτει ότι πλέον το ψεύδος των ισχυρισμών του Α. Γλυκή συνομολογείται από τον ίδιο τον συντάκτη της από Έκθεσης Εσωτερικού Ελέγχου της Λαϊκής Τράπεζας κ. Κωνσταντίνο Κωνσταντίνου, τότε Διευθυντή της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου του Ομίλου αυτής. Είναι φανερό ότι η απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας να αρνηθεί τη δικαστική συνδρομή οφείλεται εις το ότι όλοι εκείνοι οι οποίοι είτε πρωταγωνίστησαν είτε χρησιμοποιήθηκαν στην οργανωμένη επίθεση εναντίον των Ελλήνων μετόχων και Συμβούλων της Λαϊκής Τράπεζας προκειμένου να αποφύγουν τις προσωπικές τους ευθύνες καλούμενοι ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης ανασκευάζουν τις ψευδείς και απατηλές δηλώσεις τους ή απλώς αρνούνται να στηρίξουν την ενορχηστρωμένη επίθεση της Κυπριακής Δημοκρατίας

16 κατά της Ελλάδος και των Ελλήνων πολιτών που επένδυσαν ή αναμείχθηκαν με την διοίκηση της Λαϊκής Τράπεζας. Η Κυπριακή Δημοκρατία προστατεύει, συνεπώς, τους σκευωρούς της ενορχηστρωμένης επίθεσης εις βάρος των Ελλήνων προκειμένου να μην αποκαλύψουν το πραγματικό πρόσωπο της σκευωρίας. Η χορήγηση δικαστικής συνδρομής από την Ελληνική Δημοκρατία κατόπιν της άρνησης δικαστικής συνδρομής από την Κυπριακή Δημοκρατία είναι, μεταξύ άλλων, αντισυνταγματική. Η παροχή δικαστικής συνδρομής από την Ελλάδα προς την Κυπριακή Δημοκρατία με βάση τις δύο αυτές συμβάσεις τελεί υπό τον όρο της αμοιβαιότητας. Τούτο συνάγεται ευθέως, ως προς μεν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση «περί αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής επί ποινικών υποθέσεων» ήδη από τον τίτλο της («περί αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής επί ποινικών υποθέσεων»), ως προς δε την διμερή «Σύμβαση νομικής συνεργασίας σε θέματα αστικού, οικογενειακού, εμπορικού και ποινικού δικαίου» μεταξύ των δυο κρατών από το άρθρο 2 αυτής («[...] θα παρέχουν αμοιβαία δικαστική αρωγή [...]»). Προ παντός όμως η εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων που έχουν αναληφθεί από την χώρα μας έναντι των άλλων κρατών τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, σύμφωνα με τα άρθρα 28 παρ. 1 και 3 του Συντάγματος (όπως αντίστοιχα και από το άρθρο 169 παρ. 3 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας). Ειδικότερα, σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο του άρθρου αυτού, «Η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας». Σύμφωνα δε με την τρίτη παράγραφο, «Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της [...] με τον όρο της αμοιβαιότητας». Ως δε έχει γίνει δεκτό από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας η οποία έχει κατ' επανάληψιν ασχοληθεί με το θέμα αυτό, το Σύνταγμα δεν απαιτεί μόνο την τυπική αμοιβαιότητα, αλλά και την ουσιαστική (πραγματική) αμοιβαιότητα, υπό την έννοια ότι τα όργανα του κράτους του οποίου την εθνικότητα έχει ο αλλοδαπός εφαρμόζουν στην πράξη τη διεθνή σύμβαση ως προς τους Έλληνες» (2280/1990). Συνεπώς η παραβίαση εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας των διεθνών συμβατικών υποχρεώσεών της - πέραν του ότι είναι προσβλητική για τη χώρα μας, αφού την αντιμετωπίζει όχι ως νομικά ίση αλλά ως έχουσα μειωμένη εθνική κυριαρχία

17 - έχει ως αποτέλεσμα να αίρεται η υποχρέωση της Ελλάδας για την παροχή δικαστικής συνδρομής σε αυτήν, όταν την αιτείται.

18 Δεν είναι δυνατόν όμως να ικανοποιούνται μονομερώς τα σχετικά αιτήματα από την Ελληνική Δημοκρατία κατά παράβασιν της διεθνούς και της συνταγματικής νομιμότητας και να ματαιώνεται το δικαίωμα της παροχής δικαστικής προστασίας σε Έλληνες πολίτες στην Ελλάδα καθόν χρόνον τόσον αυτοί όσον και η ίδια η χώρα εκτίθεται σε έναν σχεδιασμένο πολυμέτωπο πόλεμο και διεκδικεί την απονομή δικαιοσύνης τόσο στα Κυπριακά δικαστήρια όσο και σε διεθνή όργανα. Το αίτημα μας είναι, συνεπώς, να ικανοποιούνται όλα τα νόμιμα αιτήματα δικαστικής συνδρομής και των δύο χωρών, όιιως η Ελληνική Δημοκρατία θα οφείλει να αρνηθεί την παροχή δικαστικής συνδρομής στην Κυπριακή Δημοκρατία, τουλάχιστον σε υποθέσεις που μας αφορούν εφόσον και η Κυπριακή Δημοκρατία δεν συμμορφώνεται με τις αντίστοιχες διεθνείς υποχρεώσεις της. ί Ρ Με ιδιαίτερη τιμή j ) Ανδρέας Βγενόπουλος Ανδρέας Βγενόπουλος Πρόεδρος Δ.Σ. Marfin Investment Group Α.Ε. Συμμετοχών Κυριάκος Μάγειρας