Θέμα εργασίας : ALBERT EINSTAIN

Transcript

1 2 ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ Τάξη Β2 Μάθημα : Πληροφορική Θέμα εργασίας : ALBERT EINSTAIN Μαθητής : Γιάννης Παπαγεωργίου Πειραιάς Απρίλιος 2012

2 Προσωπικά στοιχεία Γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1879 Ουλμ, Γερμανία Πέθανε στις 18 Απριλίου 1955 (76 ετών) Πρίνστον, Νιου Τζέρσει, ΗΠΑ Υπηκοότητα ελβετική (από το 1900), αμερικανική (από το 1940) Εθνικότητα γερμανοεβραϊκή Πεδία Φυσική, Κβαντική Μηχανική Εργασία Ελβετικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών Εκπαίδευση ΕΤΗ Ζυρίχης (Πολυτεχνική Ακαδημία Ζυρίχης) όπου ολοκλήρωσε με επιτυχία τέσσερα χρόνια σπουδών στη Φυσική. Μετά την αποφοίτησή του, το 1900, πήρε την ελβετική υπηκοότητα, δούλεψε για δύο μήνες ως καθηγητής μαθηματικών και το 1902 προσλήφθηκε ως εξεταστής στο Ελβετικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών στη Βέρνη Γνωστός για Φωτοηλεκτρικό Φαινόμενο Θεωρία της Σχετικότητας Διακρίσεις Βραβείο Νόμπελ Φυσικής (1921) «για τη συμβολή του στη θεωρητική φυσική, και για την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου» Το 1952 του προτάθηκε η προεδρία του νεοσύστατου τότε κράτους του Ισραήλ, την οποία αρνήθηκε για διάφορους λόγους

3 Έργο Στα πρώτα 15 χρόνια του 20ού αιώνα, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ανέπτυξε μια σειρά από θεωρίες που διακήρυξαν, για πρώτη φορά, την ισοδυναμία της μάζας προς την ενέργεια ενώ ταυτόχρονα έδωσαν εντελώς νέο περιεχόμενο στις έννοιες του χώρου, του χρόνου και της βαρύτητας. Οι θεωρίες αυτές ήταν κατ' ουσίαν μια βαθιά αναθεώρηση της παλαιάς Νευτώνειας Φυσικής και αποτέλεσαν επανάσταση για την επιστημονική αλλά και φιλοσοφική έρευνα. Το 1905 δημοσίευσε τέσσερα άρθρα στο γερμανικό επιστημονικό περιοδικό Χρονικά της Φυσικής (Annalen der Physik) (τόμος 17) καθώς και τη διατριβή με την οποία απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Στο πρώτο από τα τέσσερα άρθρα έδωσε την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου, για την οποία του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ το 1921

4 Στηρίχθηκε στην υπόθεση της κβάντωσης η οποία είχε εισαχθεί μερικά χρόνια νωρίτερα από τον Πλάνκ (Planck) για την ερμηνεία της ακτινοβολίας του μέλανος σώματος. Οι δύο αυτές εργασίες των Πλανκ και Αϊνστάιν αποτέλεσαν την αρχή της κβαντικής μηχανικής. Αργότερα ο Αϊνστάιν εναντιώθηκε στη θεωρία των κβάντα, γιατί δεν μπορούσε να πιστέψει ότι οι νόμοι της φυσικής μπορούν να εμπεριέχουν τυχαιότητα. Με τα δικά του λόγια: εν μπορώ να πιστέψω ότι ο Θεός παίζει ζάρια με τον κόσμο.

5 Στο τρίτο από τα άρθρα που δημοσίευσε το 1905 ο Αϊνστάιν διατύπωσε την ειδική θεωρία της σχετικότητας και στο τέταρτο έδειξε ότι από αυτήν συνάγεται ο διάσημος τύπος E = mc 2 (γενική θεωρία της σχετικότητας) που δηλώνει τη δυνατότητα και την ισοδυναμία αλληλομετατροπής ενέργειας και μάζας, ορίζοντας έτσι, ως ενιαίο χώρο την υλοενέργεια. Αυτό σημαίνει πως η ενέργεια που μπορεί να παράξει οτιδήποτε εξαρτάται από τη μάζα του. Τον Νοέμβριο του 1915, ο Αϊνστάιν παρουσίασε τη γενική θεωρία της σχετικότητας σε μία σειρά διαλέξεων ενώπιον της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το 1919, κατά τη διάρκεια μίας ηλιακής έκλειψης, ο σερ Άρθορ Έντινγκτον (Eddington) παρακολούθησε το φως αστέρων καθώς αυτοί περνούσαν κοντά από τον ήλιο. Οι μετρήσεις του συμφωνούσαν με τη θεωρία της σχετικότητας και το γεγονός αυτό έκανε τον Αϊνστάιν διάσημο.

6 Προσωπική ζωή Το 1903 παντρεύτηκε την συμφοιτήτριά του Μίλεβα Μάριτς, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Χανς Άλμπερτ και τον Έντουαρτ. Το 1919, μετά το διαζύγιό του με την Μίλεβα, παντρεύτηκε την ξαδελφή του, Έλσα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε υποσχεθεί στην πρώτη σύζυγό του, Μίλεβα Μάριτς, ότι αν του έδινε το διαζύγιο, θα της έδινε τα χρήματα που θα εξασφάλιζε από το βραβείο Νόμπελ, προκειμένου χρησιμοποιηθούν γι' αυτήν και για την ανατροφή των παιδιών τους. Εκτός από την αγάπη του για τη φυσική, αγαπούσε επίσης και τη μουσική καθώς έπαιζε βιολί. να

7 Έργα του στα νέα ελληνικά Ατομικά - «Θρησκεία καὶ ἐπιστήμη», Εὐθύνη,, 55 (1976), - «Γιατί Σοσιαλισμός;», Οὐτοπία,, 11 (1994), - «Πῶς δημιούργησα τὴ θεωρία τῆς σχετικότητας», Οὐτοπία,, 29 (1998)

8 Συλλογικά Einstein, Albert, Podolsky, B., Rosen, N., «Μπορεῖ ἡ κβαντομηχανικὴ περιγραφὴ τῆς φυσικῆς πραγματικότητας νὰ θεωρηθεῖ πλήρης», Signum, 14 (1981)

9 ΕΠΙΛΟΓΟΣ Η συνεισφορά του στην κατανόηση του σύμπαντος από τον άνθρωπο ήταν ασύγκριτη και τον καθιέρωσε ως έναν από τους γίγαντες της επιστήμης, όλων των εποχών. Οι σταυροφορίες όμως που ανέλαβε για τις ανθρώπινες υποθέσεις δεν έφεραν ένα βιώσιμο αποτέλεσμα. Οι ίδιος ο Αϊνστάιν για να προλάβει ίσως μια τέτοια εκτίμηση της ζωής του είπε κάποτε: «Η πολιτική είναι για το σήμερα. Μια εξίσωση ανήκει στην αιωνιότητα».

10