ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΜΑΪΟΣ 2013 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 133

Transcript

1 ΑΓΙΟΙ IΣI ΔΩ POI ΜΑΪΟΣ 2013 ΕΤΟΣ Θ - ΤΕΥ ΧΟΣ 133 Μη νιαίο Πε ριο δι κό του Ι ε ρού Να ού Αγί ων Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού. Διεύ θυν ση: I. N. Αγ. Ισι δώ ρων Λυ κα βητ τού T.Θ / ΑΘΗ ΝΑ Τη λέ φω νο Ι ε ρού Να ού: Τη λέ φω νο & Φαξ: aisidor@otenet.gr TA ΠΕ ΡΙΕ ΧΟ ΜΕ ΝΑ ΑΡ ΘΡΑ TOY ΤΕΥ ΧΟΥΣ: A/A ΤΙ ΤΛΟΣ ΘΕ ΜΑ ΤΟΣ... ΣΕ ΛΙ ΔΑ 1ο Χαρά μου Χριστός Ανέστη ο Μας κάλυψε ο Θωμάς ο Χριστός Ανέστη Αληθώς! ο Μαστίχα Χίου ο Ο Άγιος Ιερομάρτυς Αντίπας o Μάϊος o Περί υγείας & ευεξίας-φρούτα, λαχανικά και άλλα υγειινά τρόφιμα o Τα νέα από τη ζωή του προσκυνήματός μας o Πρόγραμμα ιερών ακολουθιών μηνός Μαΐου o Διηγήσεις από το γεροντικό...26 Ει κό να εξω φύλ λου: Ο Ιερός Ναός της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος στη Σαμάρεια-Ιεροσόλυμα Διευ θυ ντής Πε ριο δι κού: πα τήρ Δη μή τριος Λου πα σά κης. Επι μέ λεια Έκ δο σης & Αρ χι συ ντα ξία: πατήρ Χα ρά λα μπος Βαρ βα γιάν νης ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Αρ χι μαν δρί της Ιγνά τιος Χα τζη νι κο λά ου [Θε ο λό γος τέ ως Λυ κειάρ χης] Κων/νος Αρ. Δημητρακόπουλος: Δάσκαλος Ιωάννης Μάγκος [Εκπαιδευτικός Τεχνολόγος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός] Μαρία Παπαχρίστου Παθολόγος - Ενταντικολόγος Νι κό λα ος Συλ λι γαρ δά κης [Ι α τρός Χει ρουρ γός Ω.P.Λ] Σο φία Αντω νιά δου [Κα θη γή τρια Φι λό λο γος] Ξαν θή Σπυ ροπού λου [Φι λό λο γος] Θε ο δώ ρα Κάπου [Ει δι κευό με νη Πα θο λό γος] Πό λυ Βαρ τζιώ τη - Γα λε νια νού [Διαι το λό γος] Φαίη Σμυρναίου Φοιτήτρια Πάντειου Παν/μίου Αρ χείο-φω το γρα φι κό υλι κό: Ι ε ρός Να ός - 3 -

2 «ΧΑΡΑ ΜΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ» Τ ην χαρά και την ευφροσύνη της του Χριστού Αναστάσεως ζούμε. Ευφράνθηκαν η καρδιά και τα χείλη μας να ψάλλουν αναστάσιμα και να χαιρετούν τ αγαπημένα μας πρόσωπα αναστάσιμα: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! Μέσα σ αυτήν την αναστάσιμη ατμόσφαιρα, ανάμεσα στα άλλα επίκαιρα που διάβασα είναι και το υπέροχο βιβλίο του π. Μιχαήλ Ευδοκίμωφ, υιού του μεγάλου Ρώσου θεολόγου Παύλου Ευδοκίμωφ, πολυγραφότατος και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Ορθοδόξου πνευματικότητος Contacts και εφημέριος σε μια μικρή ενορία Ορθοδόξων στα περίχωρα των Παρισίων. Το βιβλίο αυτό του π. Μιχαήλ Ευδοκίμωφ φέρνει τον τίτλον «Είδα τις αχτίνες του φωτός», ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ και ο έσω άνθρωπος. Πρόκειται για ένα ασκητή άγιο που η οσιακή του μαρτυρία και προπαντός, θα το ανέφερα επίκαιρα αναστάσιμα, ορισμένες μαρτυρίες του για εσωτερική γαλήνη. Την χαρά της Αναστάσεως, πολλές που λέγονται πλέον από πολλά χείλη όχι μόνο ορθοδόξων αλλά και χριστιανών κάθε ομολογίας και δόγματος, όπως τα λόγια «χαρά μου, Χριστός Ανέστη!», με τα οποία καλωσόριζε τον καθένα που κατέφθανε στο κελί του, που βάλαμε ως τίτλο στο γραφτό μας αυτό. Καλωσόρισμα, που θα έπρεπε να το κάναμε κι εμείς εγκάρδιο, ουσιαστικό και πάντοτε επίκαιρο. Ευχαριστίες στον Αναστάντα Χριστόν, που μας χάρισε έναν τέτοιον θεοφωτιστή Άγιο και μεσίτην μας προς Αυτόν και για τον βίον του οποίου κάνομε στη συνέχεια λόγο με βοηθό το βιβλίο που αναφέραμε του π. Μιχαήλ Ευδοκίμωφ: Ο Σεραφείμ (Προχόρ Μόσνιν) γεννήθηκε το 1759 στο Κούρσκ και πέθανε το 1833 στο μοναστήρι του Σάρωφ, 400 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Μόσχας. Το 1703 χειροτονείται ιερέας και τελεί καθημερινά τη Θεία Λειτουργία. Ο Σεραφείμ, που στα ελληνικά σημαίνει λαμπερός, και πράγματι φωτισμένος από τον Θεόν, υπήρξε προφήτης. Προπορευόμενος κατά ένα αιώνα της εποχής του, προβλέπει την τραγωδία που θα ξεσπάσει με μανία στη Ρωσία. «Οι άγγελοι δεν θα προλαμβάνουν να μαζεύουν τις ψυχές» έλεγε. Ξεσκεπάζει την πνευματική ασθένεια που καταστρέφει τους ανθρώπους της νέας κοινωνίας που αναδύεται, και ταυτόχρονα κομίζει με το παράδειγμά του μια μαρτυρία εμπειρίας ενός άλλου κόσμου. Τότε είχε ήδη διαποτιστεί από το πνεύμα της φιλοκαλίας, από εκείνες τις διηγήσεις που μιλούσαν για την «προσευχή της καρδιάς». Αυτή την προσευχή εφάρμοζε σε όλη του τη ζωή και μέσω αυτής, με την χάρη του Θεού, μεταμορφώθηκε σε πλάσμα θείου φωτός. Ο Προχόρ Μόσνιν (ο μετά Σεραφείμ) προερχόταν από μια πολύ πιστή οικογένεια. Ο πατέρας του, αρχιμάστορας στο επάγγελμα, είχε αναλάβει να κτίσει μια εκκλησία, όμως, εξαιτίας του αιφνιδίου θανάτου του, θα αναλάβει η γυναίκα του να φέρει εις πέρας το έργο. Στα 18 του χρόνια θα κάνει γνωστή στην μητέρα του - 4 -

3 την κλίση του στον μοναχισμό. Εκείνη, μαζί με την ευχή της, του δίνει έναν επιστήθιο Σταυρόν, που δεν θα τον βγάλει ποτέ από πάνω του και χάρη στον οποίον θα αναγνωρισθούν τα λείψανά του που εντοπίσθηκαν σε ένα μουσείο μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενώσεως. Στην μοναχική του κουρά ονομάζεται Σεραφείμ, που όπως προαναφέραμε σημαίνει λαμπερός, όνομα που έφεραν οι άγγελοι του φωτός της Βίβλου. Ξεκινάει, λοιπόν, μια περίοδος πλήρους απομονώσεως. Στο ερημητήριό του καλλιεργεί λαχανικά ενώ τρέφεται και με το ψωμί που του φέρνουν. Θα περάσει χίλιες ημέρες και χίλιες νύχτες πάνω σε ένα βράχο, προσευχόμενος αδιαλείπτως. Ζώντας σε μια ερημιά που γεννά οράματα, φόβους και εκτρέφει άγρια θηρία, διεξάγει έναν ανηλεή πόλεμο με τις δαιμονικές δυνάμεις, τους πειρασμούς, την απογοήτευση, την απελπισία. Πολύ μακρυά από το ερημητήριο του, ο ρους της Ιστορίας συνεχίζεται με τη Γαλλική Επανάσταση να φθάνει στο τέλος της, την ναπολεόντεια εποποιία να επεκτείνεται και τον ρομαντισμό να καλλιεργεί τον πνευματικό μαρασμό. Ο μοναχός Σεραφείμ μέσα από το δάσος του προσπαθεί να ξορκίσει τις δυνάμεις του κακού που εφορμούν σε έναν κόσμο αδιάφορο και συνάμα ταραγμένο. Κατά καιρούς ο Σεραφείμ δέχεται επισκέπτες ενώ βοηθά και σκλάβους που αναζητούν καταφύγιο κοντά του. Κάποια μέρα εισβάλλουν κακοποιοί, που δεν βρίσκουν όμως καθόλου χρήματα. Τον κτυπούν με μανία αφήνοντάς τον ετοιμοθάνατο. Οι γιατροί που προσέτρεξαν, δεν μπόρεσαν να του κάνουν τίποτε. Τότε εμφανίζεται η Παναγία και λέει τα εξής θαυμαστά λόγια: «αυτός ανήκει στο δικό μας γένος». Με θαυματουργικό τρόπο γιατρεύεται και περπατά στο εξής σκυφτός πάνω σε μια μαγκούρα, όπως απεικονίζεται στις περισσότερες εικόνες. Με την δική του παραίνεση οι κακοποιοί δεν θα τιμωρηθούν και θα έλθουν μάλιστα μετά από καιρό να του ζητήσουν συγγνώμη. Συνεχίζει την αυστηρή ασκητική του πορεία, και είχε ήδη γίνει, όπως λένε οι μοναχοί «επίγειος άγγελος και ουράνιος άνθρωπος». Αναρίθμητοι οι επισκέπτες του και οι σωσμένοι απ αυτόν. Το 1833 διαισθάνεται τον θάνατον να πλησιάζει. Λέγει, λοιπόν, σε έναν μοναχό που τον βλέπει σκυθρωπό: «Δεν είναι καιρός για λύπη, φίλε μου, αλλά για χαρά». Το απόγευμα αρχίζει να ψέλνει αναστάσιμους ύμνους και την αυγή ένας μοναχός, που αισθάνεται μια μυρωδιά καμμένου, μπαίνει στο κελί του Σεραφείμ. Τον βλέπει γονατιστό μπροστά σε ένα εικόνισμα της Παναγίας και δίπλα του μια λαμπάδα πεσμένη να σιγοκαίει το ράσο του. Όπως το είχε προβλέψει θα αναγγελόταν από τη φωτιά, η οποία του έδωσε το όνομά του: Σεραφείμ. Ο ίδιος άλλωστε έλεγε: «Ο Θεός είναι φωτιά που ζεσταίνει και αγκαλιάζει την καρδιά και τα εσώψυχα». Αγαπημένε μου αδελφέ αναγνώστη «Χαρά μου, Χριστός Ανέστη!». Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Θ. Χατζηνικολάου Θεολόγος- τ. Λυκειάρχης- Ιεροκήρυξ - 5 -

4 ΜΑΣ «ΚΑΛΥΨΕ» Ο ΘΩΜΑΣ Ρ εαλιστική η εποχή μας δεν ανέχεται φαντασίες και παραμύθια, έχει καταργήσει τα ταμπού, δέχεται μόνο γεγονότα και δεδομένα. Κάθε τι που ξεφεύγει από τους νόμους της φύσεως αποτελεί σκάνδαλο και κάθε τι που δεν εξηγείται με τους νόμους της λογικής συνιστά μωρία. Και το πιο παράδοξο πρόβλημα και η πιο ανεξήγητη ιστορία από όλα όσα συνέβησαν μέσα σ αυτό τον κόσμο και πάνω σ αυτή τη γη είναι χωρίς άλλο η ανάσταση του Χριστού. Πώς κάποιος που έζησε ως άνθρωπος και πέθανε ως θνητός, πώς ξαναπήρε τη ζωή, ξαναβρήκε το σώμα του, σηκώθηκε από τον τάφο και ζει;...τούτο το ερώτημα δίκαια πράγματι μπορεί να τυραννά κάθε εποχή τον κάθε άνθρωπο... Διότι ποιά άλλη αγγελία είναι πιο ευχάριστη από το ότι οι νεκροί μπορουν να αναστηθούν με τα σώματά τους; Και ποια άλλη απόδειξη φανερώνει πιο καλά τη θεότητα από το ότι κάποιος μπορεί να αναστηθεί από τους νεκρούς;... Δεν θα ήταν αφύσικο, για όλους τους ανθρώπους, να ζητούσαν όχι μόνο να ρωτήσουν αλλά και να πλησιάσουν, να δουν από κοντά και να αγγίξουν Αυτόν που αναστήθηκε, για να πιστέψουν... Ξέρετε ποιoς σήκωσε πρώτος το χέρι να ρωτήσει; Ποιος με περισσότερη αυθάδεια και με μεγαλύτερη επιμονή ζήτησε να πειστεί; Ο Θωμάς, «εις εκ των δώδεκα» (Ιω 20,24), που έμεινε γνωστός ως «ο άπιστος Θωμάς». Σαν να τον ακούμε, καθώς μας τα διηγείται ο ευαγγελιστής Ιωάννης, να υψώνει τη φωνή του ανάμεσα στους άλλους, που του μαρτυρούν την εμφάνιση του αναστημένου Χριστού, και να δηλώνει απερίφραστα «Εάν μη ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων, και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, και βάλω την χείρα μου εις την πλευράν αυτού, ου μη πιστεύσω» (Ιω 20,25). Θαυμάζει κανείς πράγματι την απαίτηση του Θωμά. Δεν του αρκεί που ακούει με τα αυτιά του τόσους μάρτυρες να τον βεβαιώνουν ότι αναστήθηκε ο Διδάσκαλος. Δεν ικανοποιείται να δει με τα μάτια του τον Εσταυρωμένο ζωντανό. Θέλει να αγγίξει και με τα χέρια του το σώμα του Αναστημένου ακόμη περισσότερο, να ψηλαφήσει με τα δάχτυλά του τις πληγές του Ιησού! Ακοή, όραση, αφή, οι αισθήσεις του όλες απαιτούν να λάβουν πείρα του γεγονότος, και μάλιστα με τον πιο ολοκληρωμένο τρόπο. Υπάρχει άραγε, ύστερα από αυτή τη διατύπωση του Θωμά, κάποια άλλη μεγαλύτερη απαίτηση; Όλα όσα θα ήθελαν να πουν - 6 -

5 και όσα είπαν μέσα στους αιώνες οι άνθρωποι για να ανακρίνουν την Ανάσταση, πρόλαβε και τα είπε πρώτος ο μαθητής. Μας «κάλυψε» όλους ο Θωμάς. Δεν χρειάζεται πια να σηκώσει κανένας άλλος το χέρι. Χρειάζεται μόνο να ακούσουμε την απάντηση και να δούμε αν ο Θωμάς επιτέλους πείστηκε... Έχοντας κοντά του τους έντεκα μαθητές του ο Κύριος, ήταν σαν να είχε συγχρόνως όλους τους ανθρώπους όλων των αιώνων. Τους άφησε να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους. Τους προκάλεσε να ζητήσουν αποδείξεις. Δεν τους επιτίμησε για απιστία ούτε απαξίωσε να τους απαντήσει. Φρόντισε να μη μείνει κανένα κενό, όπου θα μπορούσε να εισδύσει η αμφισβήτηση. Πρόσεξε να καλυφθεί κάθε περιθώριο, όπου θα εμφιλοχωρούσε η άρνηση. Εκείνη τη στιγμή προηγούνταν η ιστορία, πάνω στην οποία θεμελιώθηκε η πίστη. Για μία και μοναδική φορά, τότε, η πίστη ήταν κακή και η απιστία ήταν καλή, όπως επισημαίνουν οι πατέρες και όπως ψάλλει η Εκκλησία μας «Ω καλή απιστία του Θωμά! των πιστών τας καρδίας εις επίγνωσιν ήξε». Η απάντηση του Κυρίου στο Θωμά ήταν εξίσου θαυμαστή όσο θαυμαστή υπήρξε η απαίτησή του. Στράφηκε πρόσωπο προς πρόσωπο στον ίδιο και του είπε «Φέρε τον δάκτυλόν σου ώδε και ίδε τας χείρας μου, και φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευράν μου, και μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός» (Ιω 20,27). Δέχθηκε, ανέχθηκε να ψηλαφηθεί, για να γίνει ο μαθητής πιστός. Ριγίζουμε σήμερα οι χριστιανοί, όταν αναλογιζόμαστε αυτή τη σκηνή. Εκείνο το «φέρε καί ίδε» κι εκείνο το «φέρε καί βάλε» του Ιησού ηχεί μέσα μας μυσταγωγικά σαν ένα άλλο «Λάβετε, φάγετε», «Πίετε έξ αύτού». Ο Ιησούς προσφέρει τον εαυτό του σε μία κοινωνία του πάθους και της αναστάσεώς του. Αγγίζοντας ο μαθητής με το δάχτυλο τις πληγές του Χριστού, πιάνει το θάνατό του και ακουμπώντας το χέρι στις ουλές του κρατά την Ανάστασή Του. Από τα προστακτικά λόγια του Κυρίου και από το ρήμα «φέρε», φαίνεται ότι ο Κύριος θέλει να πιστώσει την Ανάστασή Του και μ αυτόν τον χειροπιαστό τρόπο. Η φοβερή ψηλάφηση πρέπει να έγινε. Αλλά ο Κύριος επέτρεψε από τότε να γίνεται κάτι ακόμη μεγαλύτερο κι από εκείνη την ψηλάφηση, που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να το φαντασθούμε ούτε θα τολμούσαμε ποτέ να το ζητήσουμε. Μας πρόσφερε τον εαυτό του όχι απλώς να τον αγγίζουμε, αλλά να τον τρώγουμε, να τον πίνουμε, να τον αφομοιώνουμε μέσα μας με τη χάρη του μυστηρίου και να ζούμε πάνω στον ίδιο τον εαυτό μας την Ανάσταση με τη δύναμη του αγίου Πνεύματος. Έτσι, ικανοποίησε πλήρως όλες τις αισθήσεις μας, αφού μπορούμε και να γευόμαστε τώρα - 7 -

6 τον αναστημένο Χριστό. Ύστερα από τέτοιες μαρτυρίες μπορούν να υ- πάρχουν ακόμη άπιστοι; Όσοι δεν πιστεύουν, δεν έχουν επιχειρήματα και χάνονται στο σκοτάδι. Καταφεύγουν αυτοί σε μύθους και πλάθουν θεωρίες και υποθέσεις ανιστόρητες. Η εποχή μας νομίζει ότι είναι ρεαλιστική. Ή μάλλον είναι ρεαλιστική στα πάθη και στις κακίες της σ αυτά είναι ωμή μέχρι απανθρωπιάς. Την φοβίζει το αληθινό, και προ παντός όταν αυτό δείχνει το πρόσωπο του Θεού ή το δικό της. Γι αυτό η Ανάσταση, το πιο βεβαιωμένο πράγμα στον κόσμο, που φανερώνει ποιος είναι ο αληθινός Θεός και ποιος ο άθλιος άνθρωπος, δύσκολα γίνεται δεκτή. Προκαλεί τη λογική μας, προκαλεί τη ρεαλιστική εποχή μας, αλλά και μας προσκαλεί. Όσοι τολμούμε, μπορούμε σίγουρα να την ψηλαφήσουμε και να την ζήσουμε μέσα στην Εκκλησία, που συνεχίζει τη ζωή του αναστημένου Χριστού. Μας «κάλυψε» ο Θωμάς! (Στεργίου Ν. Σάκκου) Μνημόσυνο στον αείμνηστο δάσκαλό μου Στέργιο Σάκκο, ομότιμο καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσ/κης, τον οποίο ο Κύριος κάλεσε κοντά Του, ξημερώνοντας Κυριακή του Πάσχα του Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος Δάσκαλος Δέντρο ελιάς από τον Κήπο της Προδοσίας του Χριστού

7 ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ είναι ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ! «Εορτή εορτών και πανήγυρις πανηγύρεων» Η Είναι η μοναδική εορτή η ΑΝΑΣΤΑΣΗ που η απόδοσή της γίνεται την τεσσαρακοστή ημέρα. Δηλαδή, την γιορτάζουμε επί 40 συνεχείς ημέρες! Και δεν τελειώνει εδώ ο εορτασμός της. Κάθε Κυριακή ο όρθρος και το εωθινό Ευαγγέλιο είναι Α- ναστάσιμα. Και σε κάθε θεία λειτουργία ανάμνηση ποιούμεθα του Πάθους και της Αναστάσεως του Κυρίου μας!... ΑΝΑΣΤΑΣΗ! Γιορτάζει γη και ουρανός! «Τα επίγεια συγχορεύει ουρανοίς» «Ουρανοί μέν επαξίως ευφραινέσθωσαν, γη δέ αγαλλιάσθω» Το έχουμε άραγε σκεφθεί και κατανοήσει όσο χρειάζεται το Μυστήριο της σωτηρίας μας; ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! για σένα, για μένα, για όλους για να λυτρωθεί ο κόσμος από την αμαρτία για να γεννηθεί στην καρδιά μας η ελπίδα για να ελευθερωθεί ο κόσμος από τα δεσμά του θανάτου για να αποκτήσει νόημα και χαρά η ζωή μας...για να μας χαρίσει το χαμένο Παράδεισο!... Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα παγκόσμιου γήϊνου και υπεργήϊνου πανηγυρισμού πώς να μη χαίρεται να μην ευφραίνεται και να μη λαμπρύνεται κάθε ψυχή; Αυτή τη χαρά θέλει να εκφράσει η Εκκλησία μας με τους χαρμόσυνους ύμνους του ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΑΡΙΟΥ. Είναι το βιβλίο που περιέχει τους ύμνους όλων των ακολουθιών της Εκκλησίας μας από την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ως και την Κυριακή των ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ. Αδελφοί, ας γιορτάζουμε την ΑΝΑΣΤΑΣΗ κάθε μέρα «φαιδρώς και θεοσεβώς» και «ευφραινόμενοι ενθέως» ας ανταλλάσσουμε μεταξύ μας τον νικητήριο παιάνα: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ! Αυτό τα λέει όλα. Είναι το μεγαλύτερο σχολείο, το σημαντικότερο βιβλίο, το σπουδαιότερο κήρυγμα, είναι η ζωή μας, η ομολογία μας, η ευχή μας, η χαρά μας, το παν! ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΑΛΗΘΩΣ! Ξανθή Σπυροπούλου Φιλόλογος-Συγγραφέας

8 Η ΜΑΣΤΙΧΑ ΧΙΟΥ Τ ο δέντρο σχίνος ή σκίνος και συγκεκριμένα ο ήμερος σκίνος, από το οποίο παράγεται η μαστίχα, είναι θάμνος αειθαλής, ύψους δύο έως τριών μέτρων που ζει περισσότερο από 100 χρόνια. Σχίνοι ή δένδρα αυτής της κατηγορίας βρίσκονται σε διάφορα μέρη του κόσμου. Αλλά σχίνοι, που τα κλαδιά και οι κορμοί τους να «δακρύζουν» και στη συνέχεια τα δάκρυα «να πήζουν» και να δίνουν τη μαστίχα με το υπέροχο και ξεχωριστό άρωμά της, βρίσκονται μόνο στη Χίο. Σύμφωνα με την παράδοση, η ανάπτυξη του δέντρου στη Χίο οφείλεται σε ένα θαύμα του Αγίου Ισιδώρου, ο οποίος μαρτύρησε στο νησί. Ο Άγιος Ισίδωρος έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα της Ρώμης Δεκίου, τον 3ο αι. μ.χ. Καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, από ειδωλολάτρες γονείς, και ήταν στρατιώτης του αυτοκρατορικού ναυτικού. Κάποτε, ο στόλος του, με επικεφαλής το ναύαρχο Νουμέριο, έφτασε στη Χίο. Τότε, ένας εκατόνταρχος, κατηγόρησε τον Ισίδωρο επειδή ήταν Χριστιανός. Ο Νουμέριος τον κάλεσε σε απολογία, και ο Ισίδωρος ομολόγησε με θέρμη την πίστη του. Ο ναύαρχος, προσπάθησε να τον μεταπείσει, όμως ο νέος αρνιόταν να αλλαξοπιστήσει. Έτσι, τον έδεσαν χειροπόδαρα, τον βασάνισαν και τον έριξαν σε φλεγόμενο καμίνι, με σκοπό να τον θανατώσουν. Ο Ισίδωρος, όμως, δεν έπαθε τίποτα, και αναγκάστηκαν να τον φυλακίσουν. Όταν ο πατέρας του στην Αλεξάνδρεια έμαθε τα νέα, ήρθε στη Χίο για να μεταπείσει το γιο του. Όμως αυτό ήταν αδύνατον. Τότε, ο ίδιος ο πατέρας, διέταξε να δέσουν το γιο του σε άλογα, και να τον σύρουν για να θανατωθεί. Ο Ισίδωρος υπέμεινε και άντεξε και αυτό το βασανιστήριο. Λέγεται μάλιστα, ότι όταν τα άλογα περνούσαν από τα νοτιόχωρα, οι σχίνοι δάκρυζαν, και τα δάκρυά του έγιναν μαστίχα. Η μαστίχα ήταν γνωστή από την αρχαιότητα και οι πρώτες πληροφορίες για αυτήν προέρχονται από τον Ηρόδοτο (5ος αι. π.χ.). Οι θεραπευτικές της ιδιότητες για τις ασθένειες του στομάχου και την υγιεινή του στόματος αναφέρονται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς, ενώ ήταν γνωστές και στον Ιπποκράτη. Από το 10ο αι. μ.χ. η μαστίχα τις Χίου έγινε διάσημη χάρη στους περι

9 ηγητές που επισκέφτηκαν το νησί, ενώ αργότερα αποτέλεσε το μήλο της έριδας μεταξύ των Ενετών και των Γενουατών. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας παραχωρήθηκαν πολλά προνόμια στους μαστιχοπαραγωγούς, όπως το να μην γίνεται παιδομάζωμα στο νησί, η ελεύθερη άσκηση της χριστιανικής λατρείας, να επιτρέπεται η εμπορία του προϊόντος ελεύθερα σε όλη την Ευρώπη και να απόδοση μικρότερου κεφαλικού φόρου στο Σουλτάνο. Οι Τούρκοι ανέπτυξαν ακόμη περισσότερο την παραγωγή της μαστίχας, η οποία λίγο πριν από την καταστροφή της Χίου έφτασε τα χιλιάδες κιλά. Στα ίδια επίπεδα κινήθηκε για πολλά χρόνια, με αυξητικές τάσεις από το 1890 μέχρι πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους. Το μοναδικό αυτό προϊόν χρησιμοποιήθηκε για τον καθαρισμό των δοντιών και της αναπνοής, για την ενδυνάμωση των ούλων, ως φάρμακο για το στομάχι, την καρδιά, τον πονοκέφαλο, τον πονόδοντο και την επούλωση των πληγών, αλλά και στην αρωματοποιία, στην παρασκευή λιβανιού και ως σταθεροποιητής χρωμάτων. Επιπλέον είχε χρήση αρωματικού για τα γλυκά, το ψωμί, το ρακί και το κρασί. Το παραπάνω κείμενο προέρχεται από ιστοσελίδες του διαδικτύου. Επιμέλεια κειμένου π. Χαράλαμπος Βαρβαγιάννης

10 Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΑΝΤΙΠΑΣ Προστάτης των οδοντιάτρων Ο Άγιος Αντίπας έζησε στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας κατά τους χρόνους του βασιλέως Δομετιανού (81-96 μ.χ.). Ήταν σύγχρονος των Αγίων Αποστόλων από τους οποίους διδάχθηκε την χριστιανική πίστη. Από την μικρή του ηλικία είχε μεγάλη κλίση στα γράμματα και είχε την επιθυμία να γίνει γιατρός. Σπούδασε στην φημισμένη Ιατρική σχολή της Περγάμου και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα οδοντικά νοσήματα. Είχε μεγάλη αγάπη στον συνάνθρωπο και διακρινόταν για την ταπεινοφροσύνη και την φιλευσπλαχνία του. Γιάτρευε όλους τους ασθενείς δωρεάν γιατί πίστευε ότι η προσφορά ιατρικής βοήθειας δεν πρέπει να γίνεται μέσο εμπορικής συναλλαγής. Με τα φωτισμένα, γεμάτα πίστη λόγια του στήριζε τους ταλαιπωρημένους και πονεμένους συνανθρώπους του και δεν απογοήτευε κανένα. Δεν είναι γνωστή η ηλικία κατά την οποία ο Άγιος Αντίπας έγινε χριστιανός. Γνωρίζουμε όμως, ότι η πόλη στην οποία έζησε και εργάστηκε, ήταν ονομαστό και ισχυρό ειδωλολατρικό κέντρο. Είχε ασκληπιείο στο οποίο λατρευόταν ο Ασκληπιός και στο κέντρο της πόλης δέσποζε ένα τεράστιο άγαλμα του Δία. Ήταν τόσο βαθιά ριζωμένη η ειδωλολατρία εκεί, ώστε στην Αποκάλυψη του Ιωάννου η Πέργαμος αναφέρεται ως ο τόπος όπου «κατοικεί ο σατανάς». (Αποκ. Β,13) Σε αυτή την πόλη έζησε και εργάστηκε ο Άγιος Αντίπας και διακρίθηκε για τις πολλές αρετές του και την φλογερή πίστη του. Μετά τον θάνατο του Γαΐου, πρώτου επισκόπου της Περγάμου, γύρω στο 70 μ.χ., χειροτονήθηκε επίσκοπος από τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο και ανέλαβε την διαποίμανση των χριστιανών της Περγάμου. Ως επίσκοπος, ο Άγιος έδειξε μεγάλο δυναμισμό και οδήγησε πολλούς ειδωλολάτρες στην χριστιανική πίστη. Το έργο του ήταν εξαιρετικά επίπονο και επικίνδυνο, αφού οι χριστιανοί αποτελούσαν μία ολιγάριθμη κοινότητα ενώ οι ειδωλολάτρες ήταν πολλοί και φανατισμένοι. Η μεγάλη ιεραποστολική δράση του Αγίου ενοχλούσε πολύ τους ειδωλολάτρες της πόλης. Μάλιστα οι ιερείς των ειδώλων έλεγαν ότι οι δαίμονες, τους οποίους λάτρευαν, εμφανίστηκαν και τους είπαν πως δεν μπορούν πλέον να κατοικούν στην πόλη, ούτε να δέχονται τις θυσίες τους, γιατί τους διώχνει από εκεί ο Αντίπας. Έτσι σε ηλικία 83 ετών, ο

11 Άγιος συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες και οδηγήθηκε στον ηγεμόνα της περιοχής, ο οποίος άρχισε να τον πιέζει να αρνηθεί τον Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα. Για να τον πείσει μάλιστα, ισχυριζόταν ότι η θρησκεία των ειδώλων είναι πολυτιμότερη επειδή είναι αρχαία και έχει περισσότερους οπαδούς, ενώ η χριστιανική πίστη είναι νεότερη και λίγοι την ακολουθούν. Τότε ο Άγιος τον αποστόμωσε μιλώντας του για την αδελφοκτονία του Κάιν, η οποία αν και είναι πολύ αρχαιότερη προκαλεί τον αποτροπιασμό σε όλους και δεν αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Η απάντηση αυτή προκάλεσε την οργή του ηγεμόνα, ο οποίος διέταξε να τον ρίξουν μέσα σε πυρακτωμένο χάλκινο ομοίωμα βοδιού για να καεί. Ο Άγιος υπέμενε με καρτερία το μαρτύριο προσευχόμενος συνεχώς. Αφού παρακάλεσε τον Θεό να συγχωρήσει τους δημίους του, ζήτησε να του δοθεί ιαματική χάρη, ώστε όσοι τον επικαλούνται να απαλλάσσονται από τους πόνους, κυρίως δε εκείνοι που πάσχουν από ανυπόφορο πόνο των δοντιών. Μετά την προσευχή αυτή ο Άγιος παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό, στις 11 Απριλίου του 85 μ.χ. Αυτή την ημέρα τιμάται και η μνήμη του από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Το ιερό του λείψανο ενταφιάστηκε με τιμές από τους χριστιανούς και ο τάφος του, από τον οποίο ανέβλυζε μύρο, έγινε πηγή θαυματουργικών ιάσεων. Η σταθερότητα της πίστης του Αγίου Αντίπα εγκωμιάζεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννου. Εκεί ο ίδιος ο Χριστός τον επαινεί αποκαλώντας τον μαρτυρά Του πιστόν: Αντίπας ο μάρτυς μου ο πιστός (Αποκ. β 13). Στην υμνογραφία αποκαλείται θείος μυροβλύτης, σύναθλος των Μαρτύρων, πανευκλεής Ιεράρχης και Περγάμου πρόεδρος και μέγας ιατρός της δεινής οδόντων νόσου. Αναρίθμητα είναι τα θαύματα του, τα οποία αναφέρονται στις ιερές ακολουθίες και στους παρακλητικούς κανόνες, που συντάχτηκαν προς τιμήν του. Μεταξύ των θαυμάτων διασώζεται και εκείνο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Κάποτε ο Παπαδιαμάντης έπασχε από ισχυρό πονόδοντο. Επικαλέστηκε τον Άγιο Αντίπα και τον παρακάλεσε να του σταματήσει τον πονόδοντο, τάζοντας να του γράψει ακολουθία. Πράγματι ο φοβερός πονόδοντος σταμάτησε και ο σκιαθίτης λογοτέχνης συνέθεσε την ακολουθία του Αγίου μέσα σε μια νύχτα. Ο Άγιος Αντίπας είναι ο προστάτης των Ελλήνων οδοντιάτρων από το Στην οδοντιατρική σχολή, στο Γουδί, έχει αναγερθεί περικαλλής ναός προς τιμήν του, μέσα στον οποίο φυλάσσεται τεμάχιο του ιερού του λειψάνου. Πολλοί πιστοί προσέρχονται στον ναό και ζητούν την βοήθειά του, κυρίως κατά την ημέρα της γιορτής του. Επιμέλεια κειμένου Μαρία Εφορακοπούλου-Παπαχρήστου

12 ΜΑΪΟΣ Τελευταίος μήνας της άνοιξης καθώς επίσης και της Πασχαλιάς για φέτος. Μια διάχυτη ευλάβεια κυριαρχεί ενώ η φύση παρόλο που λόγω εποχής θα έπρεπε να οργιάζει, την περίοδο της Μεγάλης Εβδομάδας και των Αγίων Παθών του Χριστού μας,πενθεί γι αυτά μαζί μας, προσμένοντας την Αγία Αυτού Ανάσταση. Ειδικότερα, την Μεγάλη Παρασκευή, ημέρα Σταυρώσεως και περιφοράς του Επιταφίου του Ιησού Χριστού, η πλάση ολάκερη θρηνεί με το δικό της τρόπο, καθώς δεν ακούγεται καμιά χαρούμενη λαλιά πουλιών, ενώ ο ουρανός είναι πάντοτε συννεφιασμένος και βροχερός. Όλη η Άγια Αυτή Εβδομάδα συνίσταται από κατάνυξη, η οποία κορυφώνεται τη συγκεκριμένη ημέρα της κορύφωσης των Παθών του Χριστού μας. Τη θλίψη των ημερών αυτών, διαδέχεται το βράδυ-ξημέρωμα Κυριακής του Μεγάλο Σαββάτου, κατά το οποίο πραγματοποιείται η Ανάσταση του Θεανθρώπου με κάθε αρμόζουσα και πρέπουσα τιμή και σεβασμό και ευλάβεια που Του αναλογούν. Την χαρμόσυνη αυτή ημέρα,ο οβελίας σουβλίζεται,πράξη που συμβολίζει τη θυσία του αμνού-του Χριστού-, καθώς επίσης τσουγκρίζουμε και βαμμένα κόκκινα αυγά, το χρώμα των οποίων συμβολίζει το αίμα του Ιησού που έχυσε, για τη σωτηρία του κόσμου. Οι χοροί και η ευχάριστη διάθεση των ανθρώπων αντικατοπτρίζεται απολύτως στην εικόνα της φύσης, η οποία τέτοια Άγια ημέρα χαρακτηρίζεται δικαιολογημένα ως χαρά Θεού. Μακάρι το φετινό Πάσχα, όλοι εσείς να μην χάσετε την πίστη σας σε ένα καλύτερο μέλλον και τη διάθεση να αφουγκραστείτε τόσο τον πόνο του Χριστού την άγια αυτή Μεγαλοβδομάδα, όσο και την χαρά της Αναστάσεώς του. Μην χάνετε την ελπίδα και την πίστη σας στο Θεό. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Καλό Πάσχα σε όλους, υγεία,αγάπη και ομόνοια! Εύχομαι η Ανάσταση του Θεανθρώπου να έχει ως συνεπαγωγή και κάθε προσωπική ανάσταση του καθενός. ΥΓ: Χρόνια πολλά στην Λαμπρινή, την Αναστασία, τον Αναστάσιο, το Γεώργιο, τη Γεωργία καθώς επίσης και στην Ειρήνη, της οποίας η γιορτή συμπίπτει φέτος με το Άγιο Πάσχα. Με εκτίμηση Σμυρναίου Φαίη

13 ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΕΞΙΑΣ ΦΡΟΥΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΥΓΙΕΙΝΑ ΤΡΟΦΙΜΑ Grape fruit Αποτρέπει τα εμφράγματα, βοηθά στην απώλεια βάρους και την αποτροπή εγκεφαλικών Πορτοκάλια Καταπολεμούν τον καρκίνο. Σκοτώνουν τα βακτηρίδια. Μειώνουν τον κίνδυνο εμφράγματος Λεμόνια Ρυθμίζουν την πίεση. προστατεύουν την καρδιά. καταπολεμούν τον καρκίνο. Μήλα Αποτρέπουν την δυσκοιλιότητα και σταματούν την διάρροια. Προστατεύουν την καρδιά. Ροδάκινα Αποτρέπουν τα εγκεφαλικά, θεραπεύουν την δυσκοιλιότητα. Κατά του καρκίνου. Avocado Μειώνει την χοληστερίνη, καταπολεμά τον διαβήτη, αποτρέπει τα εμφράγματα. Βερίκοκα Ρυθμίζουν την πίεση. Προστατεύουν την όραση. Καταπολεμούν τον καρκίνο. Φράουλες Ενισχύουν την μνήμη, καταπολεμούν τον καρκίνο, προστατεύουν την καρδιά. Δαμάσκηνα Επιβραδύνουν την γήρανση, ενισχύουν την μνήμη, κατά της δυσκοιλιότητας. Κάστανα Προστατεύουν την καρδιά, βοηθούν στην απώλεια βάρους, μειώνουν την χοληστερίνη. Σύκα Βοηθούν στην απώλεια βάρους, στην αποτροπή εγκεφαλικών, μειώνουν την χοληστερίνη. Κεράσια Καταπολεμούν τον καρκίνο, θεραπεύουν την αϋπνία, προστατεύουν την καρδιά. Μπανάνα Προστατεύει την καρδιά, μαλακώνει τον βήχα, δυναμώνει τα κόκαλα. Μούρα Καταπολεμούν τον καρκίνο, Προστατεύουν την καρδιά, σταθεροποιούν το ζάχαρο. Ανανάς Βοηθά την πέψη, απαλύνει το κρύωμα, δυναμώνει τα κόκαλα Πεπόνια. Προστατεύουν την όραση, ρυθμίζουν την πίεση, μειώνουν την χοληστερίνη. Καρπούζι Προστατεύει από τον καρκίνο του προστάτη, βοηθά στην απώλεια βάρους, μειώνει την χοληστερίνη. Σταφύλια Προστατεύουν την όραση, καταπολεμούν την πέτρα στα νεφρά, κατά του καρκίνου. Ντομάτα Προστατεύει τον προστάτη, μειώνει την χοληστερίνη, καταπολεμά τον καρκίνο. Αγκινάρες Βοηθούν στην πέψη, μειώνουν την χοληστερίνη, αποτρέπουν τα εμφράγματα. Μπρόκολο Καταπολεμά τον καρκίνο, δυναμώνει τα κόκαλα, προστατεύει την όραση. Κουνουπίδι Προστατεύει από τον καρκίνο του προστάτη, και του μαστού, δυναμώνει τα κόκαλα. Καρότο Προστατεύει την όραση, την καρδιά και αποτρέπει την δυσκοιλιότητα. Λάχανο Βοηθά στην απώλεια βάρους,αποτρέπει την δυσκοιλιότητα, καταπολεμά τον καρκίνο. Παντζάρια Δυναμώνουν τα κόκαλα, ρυθμίζουν την πίεση, καταπολεμούν τον καρκίνο. Μανιτάρια Μειώνουν την χοληστερίνη, ρυθμίζουν την πίεση, σκοτώνουν τα βακτηρίδια

14 Κρεμμύδια Σκοτώνουν τα βακτηρίδια, μειώνουν τον κίνδυνο εμφράγματος, καταπολεμούν τον καρκίνο. Γλυκοπατάτα Προστατεύει την όραση, καταπολεμά τον καρκίνο, φτιάχνει την διάθεση. Πιπεριές καυτερές Θεραπεύουν την ιγμορίτιδα, απαλύνουν τον πονόλαιμο, βοηθούν την πέψη. Σκόρδο Μειώνει την χοληστερίνη, ρυθμίζει την πίεση, καταπολεμά τον καρκίνο. ΝΕΡΟ Βοηθά στην μείωση του βάρους, καταπολεμά την πέτρα στα νεφρά, και τον καρκίνο. ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ Προστατεύει την καρδιά, βοηθά την απώλεια βάρους, καταπολεμά τον καρκίνο. ΡΥΖΙ Καταπολεμά: την πέτρα στα νεφρά, τον διαβήτη, και προστατεύει την καρδιά μας. ΜΕΛΙ Επουλώνει πληγές, βοηθά την πέψη, προστατεύει από έλκη. ΠΙΤΟΥΡΟ & ΣΠΟΡΟΙ ΣΙΤΑΡΙΟΥ Καταπολεμούν τον κολονιαίο προστάτη, θεραπεύουν την δυσκοιλιότητα, μειώνουν την χοληστερίνη. ΚΑΡΥΔΙΑ Ενισχύουν την μνήμη, καταπολεμούν τον καρκίνο, μειώνουν την χοληστερίνη. ΦΥΣΤΙΚΙΑ Βοηθούν στην απώλεια βάρους, προστατεύουν από καρδιακές προσβολές. ΨΑΡΙ Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, την μνήμη, και προστατεύει την καρδιά μας. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ-ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Πόλυ Βαρτζιώτη - Γαλενιανού Διαιτολόγος Φερρών 22, Πλ.Βικτωρίας, Αθήνα Τηλ , Κιν m.galenianos1000@tellas.gr Μιχάλης Γ. Γαλενιανός Ασφάλεις Ζωής, Υγείας, Σύνταξης Αυτοκινήτων, Πυρός, Αμοιβαία Κεφάλαια Κιν , Τηλ m.g.galenianos@gmail.com

15 ΤΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ Την Δευτέρα 1 Απριλίου το απόγευμα τελέσθηκε Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία επί τη εορτή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία καταγόταν από την Αίγυπτο και έζησε τον 6ον αιώνα, την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Στα νεανικά της χρόνια ζούσε μέσα στην ακολασία και παρέσυρε πολλούς ανθρώπους στην ηθική καταστροφή. Όταν ήταν 12 χρονών ξέφυγε από την προσοχή των γονιών της και πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου επί 17 χρόνια ζούσε άσωτη ζωή. Μετά, από περιέργεια πήγε, με πολλούς άλλους προσκυνητές, στα Ιεροσόλυμα, για να παρευρεθεί στην ύψωση του Τίμιου Σταυρού. Όταν θέλησε να μπει στο ναό της Ανάστασης, τη μέρα που υψωνόταν ο Τίμιος Σταυρός, ένοιωσε 3 έως 4 φορές κάποιαν αόρατη δύναμη, που την εμπόδιζε να μπει, ενώ το πλήθος έμπαινε ανεμπόδιστα. Στην συνέχεια στάθηκε μπροστά σε μία εικόνα της Παναγίας, έδειξε μεγάλη μετάνοια για τον έκλυτο βίο της και ζήτησε την καθοδήγηση και βοήθεια της Παναγίας. Με την βοήθεια της Θεοτόκου εισήλθε ανεμπόδιστα αυτή την φορά στον ιερό ναό και προσκύνησε τον Τίμιο Σταυρό. Στην συνέχεια, αφού ευχαρίστησε την Παναγία, άκουσε φωνή πού την προέτρεπε να πορευθεί στην έρημο, πέραν του Ιορδάνου. Αμέσως ζήτησε την συνδρομή και την προστασία της Θεοτόκου και πήρε τον δρόμο της προς την έρημο, αφού προηγουμένως πέρασε από την ιερά μονή του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού στον Ιορδάνη ποταμό και κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων. Στην έρημο έζησε σαράντα επτά χρόνια, χωρίς ποτέ να συναντήσει άνθρωπο. Τόσο δε αγωνίστηκε, ώστε πέρασε την ανθρώπινη φύση και απόκτησε ζωή πάνω στη γη αγγελική και υπεράνθρωπη. Περί το τέλος της ζωής της έτυχε να συναντήσει τον ιερομόναχο Ζωσιμά, που αφού του διηγήθηκε όλη της τη ζωή, τον παρακάλεσε να της φέρει τα άχραντα Μυστήρια για να κοινωνήσει. Εκείνος το έκανε και την επομένη χρονιά, την Μεγάλη Πέμπτη, η αγία Μαρία κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων. Τον άλλο χρόνο, ξαναγυρνώντας ο Ζωσιμάς την βρήκε νεκρή, ξαπλωμένη στη γη και κοντά της ένα σημείωμα, που έγραφε: «Αββά Ζωσιμά, Θάψον ώδε το σώμα της Αθλίας Μαρίας. Απέθανον την αυτήν ημέραν, καθ ην εκοινώνησα των αχράντων Μυστηρίων. Εύχου υπέρ εμού». Στις 7 Απριλίου, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, στον ιερό μας ναό πανηγυρίσαμε και τιμήσαμε την μεγάλη αυτή εορτή του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Με την συμμετοχή μεγάλου πλήθους πιστών έγινε στο τέλος της Θείας Λειτουργίας η τελετή της περιφοράς και προσκύνησης του Τιμίου Σταυρού, ενώ όλοι οι προσκυνητές έψαλλαν με μία φωνή το απολυτίκιο «Σώσον Κύριε τον λαόν σου...» Στο μέσον του ιερού ναού είχε τοποθετηθεί ένας μεγάλος ξυλόγλυπτος Σταυρός πάνω στον όποιον έχουν αποτυπωθεί όλες οι στάσεις από την πορεία του μαρτυρίου του Κυρίου, από το

16 ξεκίνημα στο Πραιτώριο μέχρι την Σταύρωσή Του στον Φρικτό Γολγοθά. Ο Σταυρός αυτός εστάλει από αδελφούς πατέρες του Παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα και αποτελεί μεγάλη ευλογία για τον ναό μας. Ήταν έκδηλη η συγκίνηση όλων, γι αυτή τη μεγάλη ημέρα κατά την οποία η Αγία Εκκλησία μας οδηγεί στην προσκύνηση του Σταυρού του Κυρίου, πορευόμενοι προς το Άγιο Πάσχα, για να μας δώσει δύναμη πνευματική και να μας θυμίζει ότι όλοι εμείς, ο καθένας ξεχωριστά, έχουμε τον σταυρό μας από τον Θεό δοσμένο, ώστε να γίνουμε συμμέτοχοι του Χριστού, στα Άγια Του Πάθη και στην Αγία Του Ανάσταση. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας εψάλλει ο κατανυκτικός εσπερινός και στη συνέχεια η παράκληση, οι χαιρετισμοί και τα εγκώμια του Τιμίου Σταυρού. Την Τετάρτη 10 Απριλίου στις 6 το απόγευμα τελέσθηκε το ιερό ευχέλαιο και στη συνέχεια Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία επί τη εορτή του Αγίου ιερομάρτυρος Α- ντίπα επισκόπου Περγάμου προστάτου των οδοντιάτρων. Την Παρασκευή 19 Απριλίου το βράδυ εψάλλει στον ιερό μας ναό η ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα κατανυκτική αλλά και πανηγυρική ταυτοχρόνως, τιμήσαμε την Υπεραγία Θεοτόκο, την Υπέρμαχο Στρατηγό του γένους μας. Η Γλυκιά μας Παναγία είναι η Μητέρα του Σωτήρος μας Χριστού, αλλά και η Μητέρα των χριστιανών, όλου του κόσμου. Είναι Αυτή που μεσιτεύει, παρακαλεί και ζητεί από τον Υιόν Της τη Σωτηρία μας, Αυτή που αδιάκοπα τρέχει σε κάθε γωνία της γης γιατί παντού Την επικαλούνται και ζητούν την βοήθειά Της και σαν στοργική Μητέρα ακούει κάθε φωνή, κάθε στεναγμό και κλάμα. Είναι δίπλα μας στις ασθένειες, στις δοκιμασίες, στα προβλήματα και τα αδιέξοδά μας, θεραπεύει, παρηγορεί και μας προστατεύει, στον κίνδυνο και σε κάθε κακό που συναντούμε μπροστά μας. Όταν επικαλούμαστε την Παναγία μας Μητέρα, ποτέ κάτι απ όλα αυτά δεν θα μας αγγίξει αλλά και αν ακόμα συμβεί αυτό θα το υπερνικήσουμε. Όμως η Αγία Της Σκέπη έσωσε, και θα σώζει το γένος και το έθνος μας από πολέμους, επιδρομές, αιχμαλωσίες, καταστροφές, την εθνική αλλοτρίωση, αφού γνωρίζουμε πόσοι εχθρικοί λαοί μας καταδυνάστευσαν ώστε να μας εξαφανίσουν από την ιστορία. Όμως η Υπέρμαχος Στρατηγός όπως και πρόσφατα στο Β Παγκόσμιο πόλεμο, ορατή σ όλους στεκόταν δίπλα στους Έλληνες που πολεμούσαν για την πίστη και την πατρίδα τους. Ότι και να κάνουμε, ότι και αν πούμε για να ανταποδώσουμε στην Παναγία μας την τιμή που της αξίζει είναι ελάχιστο και ανίσχυρο και τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν το Μεγαλείο Της. Μόνο μπορούμε ταπεινά, να την ευχαριστούμε, να την υμνούμε να την τιμούμε και να την επικαλούμαστε αδιάκοπα σε κάθε μας ανάγκη. Γι αυτό λοιπόν και στον ιερό μας ναό τιμήσαμε την Υπεραγία Θεοτόκο τις δύο αυτές ημέρες, αφού στο Ιερό Βήμα δεσπόζει η Αγία της Εικόνα

17 επονομαζόμενη Παναγία του Ακαθίστου Ύμνου η οποία τοποθετήθηκε για προσκύνηση έμπροσθεν του τέμπλου. Το βράδυ αλλά και το πρωί της επόμενης ημέρας στη Θεία Λειτουργία, η προσέλευση των πιστών ήταν πολύ μεγάλη γιατί όλοι ήθελαν να τιμήσουν την Παναγία, να την ευχαριστήσουν και να δείξουν την αγάπη τους προς το Πανάγιο Πρόσωπό Της. Μέσα σε συγκινητική ατμόσφαιρα εψάλλησαν στο τέλος τα τροπάριά Της απ όλους τους εκκλησιαζόμενους με μια φωνή, ένωσαν τις προσευχές τους για τη βοήθεια και τη μεσιτεία ης Υπεραγίας Θεοτόκου. Την Τετάρτη 24 Απριλίου τελέσθηκε το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου και στη συνέχεια προηγιασμένη Θεία Λειτουργία των Τιμίων Δώρων επί τη εορτή του Αγίου Μάρκου του Ευαγγελιστού και της Αγίας μάρτυρος Νίκης. Την Κυριακή 21 Απριλίου Ε των Νηστειών και εορτή της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας τελέστηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία ενώ στο τέλος ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η διήγηση περί του βίου και της άσκησης της Οσίας Μαρίας από την κόρη του εφημερίου μας, Ειρήνη-Νίκη, η οποία με γλαφυρότητα αλλά και κατάνυξη διάβασε το συναξάρι Της. Την Δευτέρα 15 Απριλίου τελέσθηκε η προηγιασμένη Θεία Λειτουργία των Τιμίων Δώρων επί τη εορτή του Αγίου Λεωνίδου επισκόπου Αθηνών. Ολόθερμες ευχές απευθύνουμε στον Λεωνίδα Παγιάτη διοικητικό προϊστάμενο στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Αθηνών ο Άγιος Σάββας για την ονομαστική του εορτή αλλά και πολλές ευχαριστίες για τις υπηρεσίες που προσφέρει στον ναό μας. Με κατάνυξη τελέσθηκαν οι ιερές ακολουθίες της Μ. Εβδομάδος στον ιερό μας ναό, ενώ οι πιστοί που προσέρχονταν καθημερινά, παρακολουθούσαν και συμμετείχαν με συγκίνηση και δέος στο Θείο Δράμα από την αρχή του μέχρι την κορύφωσή του στο Σταυρικό θάνατο του Κυρίου μας, την Ταφή Του και την ένδοξη Ανάστασή Του. Οι μοναδικές αυτές Θείες ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας με τους ανεπανάληπτους και θεόπνευστους ύμνους και τροπάρια, έδωσαν τη δυνατότητα σ όσους προσήλθαν να προσευχηθούν αλλά και να νιώσουν περισσότερο τη σημασία και την υπέρτατη αξία της Θυσίας του Θεανθρώπου Χριστού πάνω στο Σταυρό για τη σωτηρία του κόσμου. Ίσως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι, ακόμα και αυτοί που από αμέλεια ή βιοτικές μέριμνες, ζουν μακρυά από τη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας, αυτές τις Άγιες ημέρες έρχονται ξανά κοντά στο Χριστό, και την Αγία Του Εκκλησία. Οι ημέρες αυτές συγκλονίζουν όλους, πιστούς και λιγότερο πιστούς, γιατί μέσα από το μαρτύριο του Κυρίου μας, τους εξευτελισμούς, τις ύβρεις, τους κολαφισμούς και τους βασανισμούς που υπέμεινε έως τέλους αδια

18 μαρτύρητα και σιωπηλά, αποκαλύπτεται η άπειρη φιλανθρωπία Του, η τέλεια αγάπη Του και το απέραντο Έλεός Του για τον πεπτωκότα άνθρωπο. Ποιος άνθρωπος δεν συγκινείται στο άκουσμα του ιερέως τη Μ. Πέμπτη το βράδυ, Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας... και να μην νιώθει ρίγη αντικρίζοντας τον Μόνο Αναμάρτητο και Ανεξίκακο Κύριο να υψώνεται ως κακούργος στο Σταυρό, εν μέσω δύο ληστών, για να χαρίσει σε όλους ακόμα και τους σταυρωτές Του, τη σωτηρία. Τέτοιες στιγμές όπου οι καρδιές των πιστών χτυπούσαν δυνατά, νιώσαμε πολλές φορές ακούγοντας τον εφημέριό μας πατέρα Δημήτριο να αναγιγνώσκει τα Ιερά Ευαγγέλια και να συγκινείται ιδιαιτέρως κάθε φορά που αναφερόταν στα πάθη του Χριστού. Αρχής γενομένης από το Σάββατο του Λαζάρου με την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και ακολούθως το απόγευμα με τον εσπερινό των Βαΐων, ενώ την Κυριακή των Βαΐων το πρωί, εισήλθαμε στην Αγία Μεγάλη Εβδομάδα με τον όρθρο και τη Θ. Λειτουργία με πλήθος πιστών στους οποίους διανεμήθηκαν σταυροί από βάγια που φτιάχτηκαν από τις κυρίες και τους νέους του ναού μας. Το βράδυ της ίδια ημέρας έγινε με συγκίνηση και κατάνυξη η υποδοχή του Νυμφίου Χριστού στην κάτω είσοδο του περιβάλλοντα χώρου και όλοι οι πιστοί συνοδεύοντας τον εφημέριο μας που κρατούσε στα χέρια του την Αγία και Σεπτή εικόνα του Νυμφίου, σε φυσικό ανθρώπινο μέγεθος, ανέβηκαν τα σκαλοπάτια έως τον ναό, ψάλλοντας συνεχώς το τροπάριο Ιδού ο Νυμφίος έρχεται.... Στη συνέχεια εψάλλει η ακολουθία του όρθρου της Μ. Δευτέρας με την ανάμνηση του ενάρετου και πάγκαλου Ιωσήφ, με υπέροχα τροπάρια όπως το Τον νυμφώνα σου βλέπω... και το Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον πάθος.... Τη Μ. Δευτέρα το βράδυ εψάλλει η ακολουθία του όρθρου της Μ. Τρίτης με την α- νάγνωση από τον εφημέριο μας του Ευαγγέλιου της παραβολής των δέκα παρθένων ενώ πιο χαρακτηριστικά ήταν τα τροπάρια Εν ταις λαμπρότησι των αγίων σου... και το δοξαστικό Ιδού σοι το τάλαντον.... Τη Μ. Τρίτη το βράδυ εψάλλει η ακολουθία του όρθρου της Μ. Τετάρτης, όπου έγινε μνεία της αλειψάσης τον Κύριο μύρω Πόρνης γυναικός... με τους θαυμάσιους ύμνους της ημέρας αυτής όπως το Σε τον της παρθένου Υιόν,..., Ότε η αμαρτωλός... και με κορυφαίο βέβαια, το μέγα δοξαστικό τροπάριον της μοναχής Κασσιανής, το οποίο απέδωσε η χορωδία του ναού μας με τον πρωτοψάλτη μας Νικόλαο Καββαθά. Τη Μ. Τετάρτη το απόγευμα τελέσθηκε το Μέγα Ιερό Ευχέλαιο και στη συνέχεια εψάλλει η ακολουθία του Όρθρου της Μ. Πέμπτης με θαυμάσια τροπάρια όπως το Συντρέχει λοιπόν το συνέδριον των Ιουδαίων..., Σήμερον το κατά του Χριστού πονηρόν συνήχθη συνέδριον... και το δοξαστικό Μυσταγωγών σου Κύριε, τα οποία αναφέρονται στην παράνομη και αμαρτωλή συνωμοσία των Ιουδαίων εναντίον του Κυρίου μας, αλλά και στον αγώνα του Χριστού να εμψυχώσει και να στηρίξει τους μαθητές Του στην επερχόμενη Υπέρτατη δοκιμασία Του. Τις ημέρες Μ. Δευτέρα πρωί, Μ. Τρίτη πρωί και Μ. Τετάρτη πρωί τελέσθηκαν Προ

19 ηγιασμένες Θείες Λειτουργίες ενώ την Μ. Πέμπτη το πρωί τελέσθηκε η Θ. Λειτουργία του Μ. Βασιλείου όπου αντί χερουβικού ύμνου και κοινωνικού, εψάλλει το γνωστό σε όλους τροπάριο Του Δείπνου Σου του Μυστικού.... Είναι μεγάλη και σπουδαία αυτή η ημέρα και η Θεία Λειτουργία στη οποία η Εκκλησία μας καταδεικνύει πως ο Χριστός θεμελίωσε το Μέγα Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, στο οποίο λαμβάνουμε το Σώμα και το Αίμα Του εις την Θείαν Του Ανάμνησιν και την ένωσιν μας μαζί Του εις την αιωνιότητα. Την Μ. Πέμπτη το βράδυ, εψάλλει η ακολουθία των Παθών του Κυρίου μας, η πιο μεγάλη απ όλες τις ακολουθίες της Μ. Εβδομάδας, με τα πιο πολλά τροπάρια, τα περισσότερα από τα οποία είναι αριστουργήματα ποιητικής και μουσικής σύνθεσης και στα οποία παρακολουθούμε την πορεία του Θείου δράματος έως την κορύφωσή Του. Μετά την προδοσία και την παράδοση του Χριστού, την παράνομη δίκη και καταδίκη Του, παραδόθηκε στα χέρια των Ρωμαίων στρατιωτών και υπέστη βασανισμούς, εμπτυσμούς, ραπίσματα, κολαφίσματα, ύβρεις και γέλωτες. Εξέδυσαν τα ιμάτιά Αυτού και ενέδυσαν Αυτόν με χλαμύδα κόκκινη, έθηκαν επί την κεφαλήν Του στέφανον εξ ακανθών, ενώ στην δεξιάν Του χείρα έδωκαν κάλαμον. Έπειτα εφυλακίσθη και την επομένη ήρε τον Σταυρόν Του από το Πραιτώριο έως τον Φρικτο Γολγοθά, όπου εκεί υψώθη εν μέσω δύο ληστών συσταυρωμένων και εκεί υπέστη τους ήλους, τον σπόγγον με το όξος, την λόγχην και τον Θάνατον. Πόσο συγκλονιστικά η Αγία μας Εκκλησία με τα τροπάριά της και τις Ευαγγελικές περικοπές περιγράφει τα όσα υπέστη ο Φιλάνθρωπος Χριστός από το πλάσμα των Χειρών Του, τον άνθρωπο. Μετά το 5ο Ευαγγέλιο οι εκκλησιαζόμενοι και ο εφημέριος κατέβηκαν έως την κεντρική είσοδο του περιβάλλοντα χώρου, απ όπου ξεκίνησε η αναπαράσταση της μαρτυρικής πορείας του Κυρίου με το Σταυρό. Την ώρα που ο πατέρας Δημήτριος σήκωνε στον ώμο το Σταυρό του Λυτρωτή μας και ανέβαινε αργά τα σκαλοπάτια προς το ναό, οι πιστοί με αναμμένα τα αγιοκέρια, τον συνόδευαν με πλημμυρισμένη την καρδίαν τους από συγκίνηση. Εισερχόμενοι στο ναό με σβηστά τα φώτα, μόνο με τον πένθιμο ήχο των καμπάνων στην απόλυτη σιγή που επικρατούσε, παρακολουθούσαμε το Πάνσεπτο Σώμα του Κυρίου μας να υψώνεται εκούσια στο Σταυρό για τη δική μας σωτηρία. Εκείνο το βράδυ, ο Σταυρός του Κυρίου καλύφθηκε ολόκληρος από διάφορα τιμαλφή, κομβοσχοίνια, μικρούς σταυρούς κ.α., που οι πιστοί τοποθέτησαν για ευλογία και τα ξαναπήραν την επόμενη ημέρα μετά την Αποκαθήλωση, ενώ ο ναός παρέμεινε ανοιχτός όλο το βράδυ για τον στολισμό του Επιταφίου του Κυρίου με τη συμμετοχή πολλών νέων ανθρώπων ενώ κατά τη διάρκεια της νύχτας προσήλθαν πολλοί άνθρωποι απ όλη την Αθήνα να προσκυνήσουν και να προσευχηθούν. Τη Μ. Παρασκευή το πρωί έγινε η Ακολουθία των Μ. Ωρών, μετά ακολούθησε ο

20 εσπερινός, και η Αγία Αποκαθήλωση, μέσα σε μία πολύ συγκινητική ατμόσφαιρα, με τα υπέροχα τροπάρια «Ότε εκ του ξύλου σε νεκρών ο Αριμαθαίας» και το εξαίσιο δοξαστικό «Σε τον αναβαλλόμενον». Η ακολουθία ολοκληρώθηκε γύρω στις 13:00 το μεσημέρι και στη συνέχεια εψάλλει τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών προσφιλών κεκοιμημένων. Το βράδυ της Μ. Παρασκευής εψάλη η ακολουθία του Όρθρου του Μ. Σαββάτου, και ο Επιτάφιος θρήνος, με μεγάλο πλήθος πιστών να παρίσταται και να ψέλνει τα Εγκώμια. Όλοι μαζί ακολούθησαν την περιφορά του Επιταφίου, στις οδούς Σαρανταπήχου και Δόξαπατρή ενώ με πολλή ευλάβεια συμπροσευχήθηκαν την διάρκεια των δεήσεων που έγιναν στα τακτά σημεία των στάσεων. Στην επιστροφή στο Ναό, μπροστά στην είσοδο, ακούσαμε την κραυγή του Προφητάνακτα και Ψαλμωδού Δαβίδ «άρατε τας πύλας οι άρχοντες υμών, και επάρθητε πύλαι αιώνιοι, και εισελεύσεται ο Βασιλεύς της δόξης»[ψαλμός κβ 7] και στη συνέχεια όλοι οι πιστοί πέρασαν κάτω από τον στολισμένο Επιτάφιο. Το Μ. Σάββατο, η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, τελέσθηκε επί του Επιταφίου. Λόγω της συνδέσεώς της με τον εσπερινό του Πάσχα ήταν πανηγυρική και Αναστάσιμη. Με την καρδιά γεμάτη αγαλλίαση ακούσαμε το «Ανάστα ο Θεός, κρίνων την γην.». Το βράδυ η Αναστάσιμη ακολουθία άρχισε με τον Κανόνα «Κύμματι θαλάσσης.», στις 11, αφού προηγουμένως έγινε με άκρα επισημότητα και συγκίνηση η υποδοχή του Αγίου Φωτός από τον Πανάγιο Τάφο των Ιεροσολύμων. Σαρανταπέντε λεπτά αργότερα ακούστηκε το «Δεύτε λάβετε φως». Στις 12 τα μεσάνυχτα ακούστηκε ο χαρμόσυνος ύμνος «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος» Η πανηγυρική Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου συνεχίστηκε με την παρουσία πολλών πιστών ως το τέλος. Μετά το πέρας μαζί με το αντίδωρο, προσφέρθηκαν στους πιστούς κόκκινα αυγά, τυρί και κουλουράκια. Έπ ευκαιρία της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας και της Λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου μας, καλούμε τους αναγνώστες μας, αλλά και τους προσκυνητές του ιερού μας ναού να συμμετάσχουν με κατάνυξη και ταπείνωση στην πορεία του Θείου Πάθους και το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου να προσέλθουν πνευματικά ανακαινισμένοι για να λάβουν το Άγιο Φως και να καταστούν κοινωνοί της Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού. Επιμέλεια Νικόλαος Καββαθάς

21 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΜΑΪΟΥ 2013 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Μεγάλη Τετάρτη 1 Μαΐου Της αλειψάσης τον Κύριον [ π.μ.] Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία των Τιμίων Δώρων [6μ.μ.] ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ [7.30 μ.μ.] Ακολουθία του Μυστικού Δείπνου Μεγάλη Πέμπτη 2 Μαΐου Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ [8-10 π.μ.] Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου [7.30 μ.μ.] Ακολουθία των Παθών- ΣΤΑΥΡΩΣΙΣ Μετά το πέρας της ακολουθίας θα γίνει ο στολισμός του Επιταφίου. Ο Ιερός Ναός θα παραμείνει ανοιχτός όλη τη νύχτα. Μεγάλη Παρασκευή 3 Μαΐου ΤΑ ΑΓΙΑ ΠΑΘΗ [9π.μ.] ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΩΡΩΝ [11 π.μ.] Εσπερινός της Αποκαθηλώσεως [7μ.μ.] Ακολουθία του Επιταφίου Η περιφορά του επιταφίου θα γίνει από τις οδούς Σαρανταπήχου & Δοξαπατρή Μεγάλο Σάββατο 4 Μαΐου Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ [ π.μ.] Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου Η Θεία Λειτουργία θα γίνει πάνω στον Επιτάφιο του Κυρίου. [11μ.μ.] Παννυχίδα της Αναστάσεως- Υποδοχή Αγίου Φωτός [12μ.μ.] ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ-ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Κυριακή του ΠΑΣΧΑ 5 Μαΐου ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ [ π.μ.] Όρθρος & Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Μετά το πέρας της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας θα μοιραστούν στους προσκυνητές αυγά, τυρί και κουλουράκια. ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ & ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

22 Δευτέρα 6 Μαΐου Δευτέρα της Διακαινησίμου Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου Ιώβ του δικαίου & πολυάθλου [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τρίτη 7 Μαΐου Τρίτη της Διακαινησίμου Αγίας μεγαλομάρτυρος Ειρήνης Αγίων Ραφαήλ Νικολάου & Ειρήνης Του εν ουρανώ φανέντος Τιμίου Σταυρού [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Η Θεία Λειτουργία θα τελεστεί στο εικονοστάσι του Σωτήρος Χριστού. Τετάρτη 8 Μαΐου Τετάρτη της Διακαινησίμου Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Αρσενίου του Μεγάλου Αγίου Μάρκου του Ευαγγελιστού [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Πέμπτη 9 Μαΐου Πέμπτη της Διακαινησίμου Ησαΐου προφ., Χριστοφόρου μαρτ, Αγίου Νικολάου εν Βουνένοις [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία [7 μ.μ] Αγιασμός αυτοκινήτων στην πλατεία του Ναού Ο Άγιος Χριστοφόρος είναι προστάτης των οδηγών. Παρασκευή 10 Μαΐου Παρασκευή της Διακαινησίμου Ζωοδόχου Πηγής [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Κυριακή 12 Μαΐου ΤΟΥ ΘΩΜΑ, Επιφανίου Κύπρου [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας θα ψαλλεί το ιερό μνημόσυνο της μακαριστής Ειρήνης προσκυνητρίας

23 ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΧΙΟΠΟΛΙΤΟΥ Δευτέρα 13 Μαΐου Τρίτη 14 Μαΐου Αρχιερατικός Εσπερινός (7.30 μ.μ.) *Ι Ε Ρ Α Α Γ Ρ Υ Π Ν Ι Α (10 μ.μ.) Όρθρος & Αρχιερατική Θεία Λειτουργία (7-11π.μ.) *Ακολουθία Ιερού Ευχελαίου (6μ.μ.) *Μεθεόρτιος Εσπερινός (7μ.μ.) *Λιτανεία της Ιεράς Εικόνος των Αγίων Ισιδώρων (8μ.μ.) *Ιερά Παράκληση του Αγίου Ισιδώρου (8.30μ.μ.) *ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ (9.30 μ.μ.) Κυριακή 19 Μαΐου ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ, Αγίου Πατρκίου [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία O σύλλογος Χιωτών Αττικής θα εορτάσει τον Άγιο Ισίδωρο, προστάτη της Νήσου Χίου. Παρασκευή 21 Μαΐου Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης [ π.μ] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Σάββατο 25 Μαΐου Γ Εύρεσις Τιμίας Κεφαλής Αγίου Ιωάννου Προδρόμου [ π.μ] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Κυριακή 26 Μαΐου ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ, Κάρπου & Αλφαίου εκ των 70 αποστόλων [ π.μ.] Όρθρος & Θεία Λειτουργία Τρίτη 28 Μαΐου [7.30μ.μ.] ΤΗΣ ΜΕΣΗΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ Εσπερινός & Νυχτερινή Θεία Λειτουργία O Ι ε ρός Προ σκυ νη μα τι κός Να ός εί ναι ανοι κτός κά θε ημέ ρα. Κά θε Κυ ρια κή & με γά λες E ορ τές λει τουρ γεί έκ θε ση χρι στια νι κών βι βλί ων. Πα ρα δί δο νται δω ρε άν μα θή μα τα βυ ζα ντι νής μου σι κής & αγιο γρα φί ας. Κά θε Κυ ρια κή λει τουρ γεί Κα τη χη τι κό

24 ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑΤΙ σε τρέμουν τα δαιμόνια Αββά; ρώτησε τον Όσιο Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη κάποιος νέος μοναχός. Γιατί άφ ότου έγινα καλόγερος, του αποκρίθηκε ο Όσιος, δεν επέτρεψα στο λάρυγγά μου καμιά απόλαυση. ΕΝΩ ΠΡΟΣΗΥΧΕΤΟ κάποιος άγιος Γέροντας, ένας σκορπιός του δάγκωσε το πόδι. Η καρδιά του έσταξε αίμα από τον πόνο, μα δεν διέκοψε την προσευχή του. Στάθηκε ακίνητος ως το τέλος. ΥΠΑΡΧΟΥΝ άνθρωποι, που με τα χείλη σωπαίνουν και με το νου φλυαρούν, λέγει άλλος Πατήρ. Άλλοι μιλάνε από το πρωί ως το βράδυ κι όμως κρατάνε σιωπή, γιατί τίποτε απ αυτά που λένε δεν είναι περιττό κι ανώφελο. Ο ΑΒΒΑΣ Ελλάδιος έτρωγε σ όλη του τη ζωή μόνο ψωμί κι αλάτι, όπως όλοι οι σκητιώται. Σαν έφθανε το Πάσχα, έλεγε στον εαυτό του. Σήμερα, χάριν της μεγάλης γιορτής, πρέπει να κοπιάσω περισσότερο. Ενώ λοιπόν τις άλλες έτρωγε καθιστός, την ημέρα του Πάσχα συνήθιζε να τρώγει όρθιος Επιμέλεια Ξανθή Σπυροπούλου Φιλόλογος-συγγραφέας