?????????????? ΤΩΝ: παρουσίαση

Transcript

1 ΕΠΑΓΓΕΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ: Χρύσα Σαράντη Ηρώ Περάκη?????????????? Μάρκος Περιστεράκης Αντώνης Πατσιλιάς Άρτεμις Μπιζίνη παρουσίαση Η ομάδα αυτή θα ασχοληθεί με κάποια από τα επαγγέλματα που σχετίζονται με το έγκλημα και θα αναλύσει κάποια από αυτά. Αρχικά όμως θα εξηγήσουμε τον όρο της εγκληματολογίας και τι μελετά. Εγκληματολογία είναι η επιστήμη που ασχολείται με τη συστηματική μελέτη του εγκλήματος ως κοινωνικού φαινομένου και ως προϊόν της δραστηριότητας, καθώς και τις μεθόδους πρόληψης και καταστολής του.δηλαδή ονομάζεται η επιστήμη η οποία μελετά το έγκλημα ως ανθρώπινη πράξη, αλλά και ως κοινωνικό φαινόμενο.η Εγκληματολογία αποτελεί ένα ιδιαίτερο πολυσύνθετο επιστημονικό κλάδο γνώσης στον οποίο συνεισφέρουν με πορίσματα και μεθόδους η Κοινωνιολογία, η Ψυχολογία, η Ψυχιατρική, η Ανθρωπολογία, η Στατιστική, η Νομική, η Βιολογία κ.ά. Μελετά επίσης, τον εγκληματία, αλλά και την κοινωνική αντίδραση στο έγκλημα, καθώς και τους τρόπους για την αντιμετώπισή του. Περιεχόμενό της είναι η μελέτη της διάπραξης του εγκλήματος και η αντιμετώπισή του. Η εγκληματολογία από τον 19ο αιώνα και μετά αποτελεί αυτόνομη επιστήμη από την Ποινική επιστήμη. Έχουν και οι δύο επιστήμες σαν αντικείμενο το έγκλημα, αλλά η κάθε επιστήμη το εξετάζει διαφορετικά από άποψη μεθοδολογίας. page 1 / 7

2 Υπάρχουν πολλά επαγγέλματα που σχετίζονται με το έγκλημα και την διαλεύκανση του.μερικά από αυτά είναι α) ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ Αντικείμενο της εργασίας του είναι η καταγραφή, η διερεύνηση και η ανάλυση του σύγχρονου εγκλήματος. Ο εγκληματολόγος ερευνά το έγκλημα ως ανθρώπινη πράξη αλλά και ως κοινωνικό φαινόμενο και αναζητεί τους εγκληματογόνους παράγοντες και τις εκδηλώσεις της εγκληματικότητας. Επίσης μελετά το δράστη των εγκληματικών πράξεων και την κοινωνική αντίδραση σε αυτό, αναζητώντας τη διακρίβωση των σχέσεων μεταξύ ποινικού νόμου, εγκλήματος και ποινικής κύρωσης. Στις αρμοδιότητές του περιλαμβάνονται δράσεις πρόληψης και αντιμετώπισης της σύγχρονης εγκληματικότητας, καθώς και πολιτικές μεταχείρισης του εγκληματία. Τομείς στους οποίους μπορεί να δραστηριοποιηθεί είναι: το οργανωμένο έγκλημα, η παράνομη διακίνηση τοξικοεξαρτησιογόνων ουσιών, η παράνομη διακίνηση προσώπων, η διακίνηση πορνογραφικού υλικού, η εγκληματικότητα που σχετίζεται με τις βιοτεχνολογίες και τις νέες τεχνολογίες, η οικονομική εγκληματικότητα, το πληροφοριακό έγκλημα, οι σύγχρονες μορφές διαφθοράς σε βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος, ο περιορισμός του φόβου του εγκλήματος, κ.λπ. β) ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ Με τον όρο αστυνομία εννοείται συνήθως η κρατική λειτουργία, με σκοπό την τήρηση της δημόσιας τάξης και την πρόληψη του εγκλήματος.καθήκον της είναι η διαφύλαξη της ησυχίας και τάξης, δίωξη και πρόληψη του εγκλήματος, τροχαία κίνηση, υπηρεσία ηθών, αγορανομική υπηρεσία κ.α. Υπάρχει και Δικαστική αστυνομία για τ' αδικήματα και τουριστική για τουριστικούς τόπους και αρχαιολογικούς.η αστυνομία διακρίνεται σε Αγροφυλακή Αερονομία Αστυνομία Κύπρου Δασοφυλακή Δημοτική αστυνομία Δικαστική Αστυνομία Ελληνική Αστυνομία Λιμενική αστυνομία Ναυτονομία page 2 / 7

3 Στρατονομία Τελωνοφυλακή Χωροφυλακή γ) ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Δικηγόρος ονομάζεται ο νομικός ο οποίος αναλαμβάνει να παρέχει νομικές συμβουλές σε κάποιον ή να τον εκπροσωπήσει ενώπιον δικαστηρίου, έναντι αμοιβής. Ο νόμος τον χαρακτηρίζει άμισθο δημόσιο λειτουργό. Η ικανότητα εκπροσώπησης πολιτών ενώπιον των δικαστηρίων ονομάζεται ικανότητα προς το δικολογείν. Μπορεί να είναι είτε ελεύθερος επαγγελματίας είτε έμμισθος (σχέση έμμισθης εντολής) είτε και τα δύο. Οι δικηγόροι ανήκουν σε επαγγελματικούς συλλόγους, τους δικηγορικούς συλλόγους οι οποίοι είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Απαραίτητη προϋπόθεση για να αποκτήσει κάποιος την ιδιότητα του δικηγόρου είναι να εγγραφεί στα μητρώα ενός δικηγορικού συλλόγου. Στην ελληνική έννομη τάξη, η εγγραφή απαιτεί κατοχή πτυχίου τμήματος Νομικής ελληνικού Α.Ε.Ι. ή ομοταγούς ιδρύματος της αλλοδαπής, 18μηνη πρακτική άσκηση και εξετάσεις ενώπιον της αρμόδιας εξεταστικής επιτροπής του κατά τόπο Εφετείου. Στην Ελλάδα υπάρχει δικηγορικός σύλλογος στην περιφέρεια κάθε Πρωτοδικείου. δ) ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΗΣ Η Ιατροδικαστική είναι μια επιστήμη που ασχολείται με την εφαρμογή ειδικών ιατρικών αλλά και εξ άλλων συναφών επιστημών γνώσεων, καθώς και εμπειριών, στην υποβοήθηση του έργου της Δικαιοσύνης. Οι ιατροδικαστικές επιστήμες είναι η Θανατολογία, η Κλινική ιατροδικαστική, η Εργαστηριακή ιατροδικαστική, η Δικαστική παθολογοανατομία, η Δικαστική ψυχιατρική, η Δικαστική τοξικολογία, η Δικαστική ανθρωπολογία και η Δικαστική οδοντιατρική. Θανατολογία είναι η ακαδημαϊκή, επιστημονική και συχνά, τη μελέτη θανάτου μεταξύ των ανθρώπων. Ερευνά τις συνθήκες γύρω από το θάνατο ενός ατόμου, τη θλίψη που αντιμετωπίζουν οι θανόντος αγαπημένους, και μεγαλύτερες κοινωνικές στάσεις προς το θάνατο, όπως τελετουργικό και υπόμνηση. Είναι κυρίως μια διεπιστημονική μελέτη, συχνά από τους επαγγελματίες στον τομέα της νοσηλείας, την ψυχολογία, την κοινωνιολογία, την ψυχιατρική, και η κοινωνική εργασία. Περιγράφει επίσης τις σωματικές αλλαγές που συνοδεύουν το θάνατο και την περίοδο μετά το θάνατο. Η λέξη προέρχεται από την ελληνική γλώσσα. Στην page 3 / 7

4 ελληνική μυθολογία, ο Θάνατος (θάνατος: «θάνατος») είναι η προσωποποίηση του θανάτου. Η Ιατροδικαστική ασχολείται και με τα θέματα ιατρικής ευθύνης και δεοντολογίας, όπως τις νομικές αρχές που διέπουν την άσκηση της Ιατρικής, τις ηθικές αρχές που διέπουν την άσκηση της ιατρικής, τις σχέσεις του γιατρού προς τα «έξω» και τις σχέσεις του γιατρού με τους συναδέλφους του.είναι ο μοναδικός κλάδος της Ιατρικής που υπηρετεί ταυτοχρόνως τη Δικαιοσύνη, τις Διωκτικές Αρχές, τις ασφαλιστικές εταιρείες, τα συμφέροντα του πολίτη ή της οικογένειάς του, το δημόσιο συμφέρον και την επιστήμη.σήμερα, η επιστήμη αυτή έχει εξελιχθεί σημαντικά. Η δίωξη του εγκλήματος έχει συντελέσει τεράστια πρόοδο και η απονομή της Δικαιοσύνης γίνεται καλύτερα.η βασικότερη αρχή είναι η εχεμύθεια προς τους συγγενείς, προς το φιλικό του περιβάλλον, προς άλλους συναδέλφους, προς άλλες Αρχές που δεν σχετίζονται με την υπόθεση και προς τους αντιδίκους.ο Ιατροδικαστής δεν είναι Δικαστής ή Αστυνομικός. Ο Ιατροδικαστής ενεργεί με βάση τους ισχύοντες νόμους, με βάση τις Ηθικές του Αρχές και σύμφωνα με τον Κώδικα Δεοντολογίας που διέπει την επιστήμη του. ε) ΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗ Η Ανακριτική είναι ιδιαίτερος κλάδος της Ποινικής Επιστήμης, της Εγκληματολογίας, που έχει ως αντικείμενο μελέτης το έγκλημα, την αποκάλυψη του δράστη αυτού, τον εγκληματία και ως σκοπό την καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Το ενδιαφέρον της ανακριτικής αρχίζει από την διάπραξη του εγκλήματος, ή και από την πρόληψη σχεδιαζόμενου μέχρι την έκδοση δικαστικής απόφασης ενοχής ή αθώωσης κατηγορουμένου. Η Ανακριτική ως προς το αντικείμενο προσδιορισμού των οργάνων που επιλαμβάνονται της ανάκρισης των εγκλημάτων, καθώς και για την έρευνα, τη συλλογή και τον έλεγχο των αποδεικτικών στοιχείων που σχετίζονται με τη διάπραξη ενός εγκλήματος για την αποκάλυψη της ταυτότητας του δράστη, περίπου ταυτίζεται με το Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο ή Ποινική Δικονομία, που προσδιορίζει και τα όρια μέσα στα οποία μπορούν να δράσουν τα όργανα της ανάκρισης. Το ουσιώδες όμως σημείο της Ανακριτικής είναι η έρευνα σύγχρονων και αποτελεσματικών μεθόδων ανάκρισης καθώς μέσων και τρόπων διαλεύκανσης εγκλημάτων που δια της νομοθετικής οδού εμπλουτίζουν και εκσυγχρονίζουν την Ποινική Δικονομία, π.χ. η καθιέρωση πραγματογνωμόνων, η εισαγωγή επιστημονικών μεθόδων διάγνωσης κρίσιμων θεμάτων, (χρήσης τοξικών ουσιών, οινοπνεύματος, ή βιοχημικών εξετάσεων κ.λπ.), όπως και page 4 / 7

5 άλλοι μέθοδοι και μέτρα, αποτελούν κατακτήσεις της Ανακριτικής στ) ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ Ο Εισαγγελέας είναι δικαστικός λειτουργός (μόνιμος) που ασκεί εν ονόματι του κράτους την κατηγορία, εκπροσωπώντας την πολιτεία ενώπιον του δικαστηρίου, κατά τη διεξαγωγή της δίκης. Στα ελληνικά ποινικά δικαστήρια ο Εισαγγελέας κάθεται δεξιά από τους δικαστές στην έδρα (αριστερά για τους από κάτω) και όταν αγορεύει σηκώνεται, γι' αυτό και οι Εισαγγελείς αποκαλούνται "ισταμένη δικαιοσύνη" σε αντίθεση με τους δικαστές, που αποκαλούνται "καθήμενη δικαιοσύνη". Ο Εισαγγελέας δεν πρέπει να συγχέεται με το δημόσιο κατήγορο, ο οποίος εκπροσωπεί την πολιτεία στα κατώτερα ποινικά δικαστήρια (πταισματοδικεία) και είναι συνήθως αξιωματικός της Αστυνομίας. Μετέχει στη σύνθεση του Δικαστηρίου, αγορεύει κατά την διεξαγωγή της δίκης, χωρίς όμως να δικαιούται να συμμετέχει στη σύσκεψη για την έκδοση της απόφασης, αν και μεριμνά για την εκτέλεσή της. Ο Εισαγγελέας απολαύει κατά το Σύνταγμα λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας. Όμως σε αντίθεση με τους δικαστές οι Εισαγγελείς υποχρεούνται να υπακούουν στις νόμιμες εντολές των ανωτέρων τους Εισαγγελέων. Έτσι μπορεί π.χ. ο Εισαγγελέας Εφετών να παραγγείλει στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών να ασκήσει κατά κάποιου ποινική δίωξη,όχι όμως και το αντίθετο,αλλά δεν επιτρέπεται να επηρεάσει την κρίση του κατα την εκδίκαση μίας υπόθεσης ενώπιον του ακροατηρίου,ακριβώς όπως και στους δικαστές.τυχόν απόπειρα επηρεασμού αποτελεί βαρύ πειθαρχικό παράπτωμα.κανένας ανώτερος στην βαθμίδα εισαγγελέας δεν νομιμοποιείται να δώσει παραγγελία στον υφιστάμενό του να παραλείψει νόμιμες υπηρεσιακές ενέργειες,σύμφωνες με τις δικονομικές διατάξεις και το Σύνταγμα,συμπεριλαμβανομένου και του εισαγγελέα του Α.Π. Σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία καμία απόφαση ποινικού δικαστηρίου που λαμβάνεται σε δημόσια συνεδρίαση ή συμβούλιο μπορεί να είναι έγκυρη αν προηγουμένως δεν έχει εκφέρει γνώμη ο Εισαγγελέας. Ο Εισαγγελέας μπορεί να ασκεί έφεση και αναίρεση κατά αποφάσεων ποινικών δικαστηρίων. Είναι ο μόνος που μπορεί να ασκεί ένδικα μέσα κατά αθωωτικών αποφάσεων (αλλιώς επί βουλευμάτων, όπου μπορεί να ασκεί ένδικα μέσα και ο πολιτικώς ενάγων, δηλ. το θύμα). Οι βαθμοί της ιεραρχίας είναι: Εισαγγελικός Πάρεδρος Αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αντιεισαγγελέας Εφετών Εισαγγελέας Εφετών Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου page 5 / 7

6 ζ)ψυχολογοσ Η ψυχολογία σαν κλάδος έχει ως άμεσο στόχο την κατανόηση της συμπεριφοράς των ανθρώπων τόσο ως άτομα, όσο και ως ομάδες, προσπαθώντας και να εξάγει γενικές αρχές αλλά και να ερευνήσει ειδικές περιπτώσεις, με τελικό στόχο να ωφελήσει την κοινωνία. Σ' αυτό το πεδίο, ένας επαγγελματίας που εξασκεί πρακτικά την ψυχολογία ή που την ερευνά ονομάζεται ψυχολόγος και μπορεί να ταξινομηθεί ως ένας κοινωνικός, συμπεριφοριακός, ή γνωστικός επιστήμονας. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν να κατανοήσουν το ρόλο που οι άνθρωποι λειτουργούν τόσο ως ανεξάρτητες μονάδες αλλά και ως μονάδες της κοινωνίας, καθώς και να εξερευνήσουν τις φυσιολογικές και βιονευρολογικές διεργασίες που αποτελούν τη βάση συγκεκριμένων συμπεριφορών. Η ψυχολογία στη σύγχρονη εποχή αναφέρεται ως επιστήμη κυρίως της συμπεριφοράς και των νοητικών διεργασιών, αγνοώντας την ψυχολογία του βάθους. Οι ψυχολόγοι ερευνούν θέματα όπως η αντίληψη, η νόηση, η προσοχή, η συγκίνηση, η φαινομενολογία, το κίνητρο, η λειτουργία του εγκεφάλου, η προσωπικότητα, η συμπεριφορά, και οι διαπροσωπικές σχέσεις. Οι ψυχολόγοι προσπαθούν επίσης, να εξετάσουν το ασυνείδητο, από διάφορες σκοπιέ. Οι ψυχολόγοι χρησιμοποιούν εμπειρικές μεθόδους για να συμπεράνουν τις αιτίες των ψυχολογικών φαινομένων και να προσδιορίσουν τις σχέσεις μεταξύ ψυχοκοινωνικών μεταβλητών. Επιπρόσθετα, ή σε μια αντίθεση, χρησιμοποιούν εμπειρικές, επαγωγικές και κάποιες ειδικές κλινικές μεθόδους, ή ακόμη συσκέπτονται με άλλους ψυχολόγους, σε στιγμές που βασίζονται πάνω σε συμβολική ερμηνεία και άλλες επαγωγικές τεχνικές. Η ψυχολογία έχει περιγραφεί ως ένα «κομβικό σημείο της επιστήμης» η)κοινωνικοσ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ Περιγραφή επαγγέλματος: Ο κοινωνικός λειτουργός προσφέρει υποστηρικτικές υπηρεσίες με σκοπό την πρόληψη ή την αντιμετώπιση ανθρώπινων αναγκών και κοινωνικών προβλημάτων. Οι υπηρεσίες του προσφέρονται κυρίως στα μέλη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Το κύριο έργο του κοινωνικού λειτουργού αφορά: στη συμβουλευτική υποστήριξη κυρίως ατόμων που ανήκουν στα "ευπαθή" κοινωνικά στρώματα και βιώνουν ή απειλούνται από κοινωνικό αποκλεισμό, στη συνεργασία με δημόσιους φορείς κοινωνικής πρόνοιας και οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης με σκοπό την ενημέρωση και υποστήριξη σε ζητήματα περίθαλψης ή χορήγησης επιδομάτων για απόρους, άτομα με αναπηρίες ή άλλες ειδικές ανάγκες, ηλικιωμένους, παλιννοστούντες, αποφυλακισμένους, ανέργους, στη συνεργασία με ιδρύματα κοινωνικής φροντίδας, νοσοκομεία, κέντρα αποτοξίνωσης και σωφρονιστικά καταστήματα, με σκοπό την κοινωνικοποίηση και την αποϊδρυματοποίηση των ατόμων που βρίσκονται σε αυτά. Ο κοινωνικός λειτουργός έρχεται σε άμεση επαφή με τον άνθρωπο, μελετά το πρόβλημά του, εντοπίζει λύσεις αντιμετώπισης, παρεμβαίνει προς τους αρμόδιους φορείς, τον συμβουλεύει και του παρέχει ηθική υποστήριξη καθ' όλη τη διάρκεια που διεκδικεί την επίλυση του προβλήματός του. page 6 / 7

7 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Φτάνουμε στο συμπέραμα λοιπόν, οτι υπάρχουν πολλά και αξιοσημείωτα επαγγέλματα τα οποία έχουν ως στόχο τη δίωξη του εγκλήματος, την απόδοση της δικαιοσύνης και την διελεύκανση υποθέσεων απο μικρής μέχρι μεγάλης σημασίας. Ενδιαφέρουσα είναι η συνδρομή ποικίλων τομέων εργασίας, που με το συνδιασμό και την αλληλοβοήθεια τους καταφέρνουν να πετυχαίνουν τον σκοπό τους και να μετατρέπουν την κοινωνία μας σε μια ασφαλέστερη, διακαιότερη και οργανωμένη. ΠΗΓΕΣ: A%2F%2Fkesyp-therma.thess.sch.gr%2Feglimatologos.doc&ei=I8XcUrm5Fo7n7Aa1iIGYAQ&usg=AF QjCNHTJQ2VaQ9Qn_HHF_GunFFOxVgpTw&bvm=bv ,d.bGE -el.wikipedia.org/wiki page 7 / 7 Powered by TCPDF (