Εταιρική διακυβέρνηση στα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα

Transcript

1 P7_TA-PROV(2011)0223 Εταιρική διακυβέρνηση στα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα Ψήφισµα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Μαΐου 2011 σχετικά µε την εταιρική διακυβέρνηση στα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα (2010/2303 (INI)) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισµού του, έχοντας υπόψη την οδηγία 2010/76/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου της 24ης Νοεµβρίου 2010 για την τροποποίηση των οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ όσον αφορά τις κεφαλαιακές απαιτήσεις για το χαρτοφυλάκιο συναλλαγών και για τις πράξεις επανατιτλοποίησης, και τον εποπτικό έλεγχο των µισθολογικών πολιτικών 1, έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονοµικής και Νοµισµατικής Πολιτικής και τις γνωµοδοτήσεις της Επιτροπής Νοµικών Θεµάτων και της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών (A7-0074/2011), Προσέγγιση 1. χαιρετίζει την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής και την ευκαιρία για βελτίωση των δοµών εταιρικής διακυβέρνησης σε ολόκληρη την ΕΕ 2. τονίζει ότι η σωστή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς εξαρτάται από τη σταθερότητα του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος και, σε συνάρτηση µε αυτήν, από την εµπιστοσύνη που δείχνουν οι ευρωπαίοι πολίτες και καταναλωτές στα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα και στις χρηµατοπιστωτικές συναλλαγές διαπιστώνει ότι τα υφιστάµενα καθεστώτα αποδοχών έχουν οδηγήσει σε ακατάλληλες δοµές. 3. γνωρίζει ότι, ως επακόλουθο της χρηµατοπιστωτικής κρίσης, κατέστη προφανές ότι η ποιότητα της προστασίας των καταναλωτών και των διασφαλίσεων στον τοµέα των χρηµατοπιστωτικών υπηρεσιών απαιτεί απτή και αποτελεσµατική βελτίωση, ιδίως όσον αφορά τις πτυχές της παρακολούθησης και της εποπτείας 4. πιστεύει ότι ο χρηµατοπιστωτικός τοµέας πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της πραγµατικής οικονοµίας, να συµβάλλει στην προώθηση της βιώσιµης ανάπτυξης και να επιδεικνύει τη µεγαλύτερη δυνατή κοινωνική ευθύνη 5. σηµειώνει ότι, κατά την πρόσφατη χρηµατοπιστωτική κρίση, πολλά χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα ανά τον κόσµο χρεοκόπησαν, µε µεγάλο κόστος για τους φορολογουµένους πιστεύει ότι η Επιτροπή ορθώς εξετάζει κάθε πιθανή αιτία της χρεοκοπίας των χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων, προκειµένου να αποτρέψει την εµφάνιση νέας κρίσης 6. επισηµαίνει µια έλλειψη αξιών και δεοντολογίας στη συµπεριφορά ορισµένων παραγόντων στις χρηµατοπιστωτικές αγορές και στα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα υπογραµµίζει ότι οι χρηµατοπιστωτικές αγορές και τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα 1 ΕΕ L 329, , σ. 3.

2 πρέπει, ως µέρος της εταιρικής τους κοινωνικής ευθύνης, να λαµβάνουν υπόψη τα συµφέροντα όλων των εµπλεκοµένων, συµπεριλαµβανοµένων των πελατών, των µετόχων και των υπαλλήλων 7. επισηµαίνει ότι ο νόµος Sarbanes-Oxley των ΗΠΑ αποδείχθηκε αναποτελεσµατικός όσον αφορά την προστασία των χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων των ΗΠΑ κατά τη χρηµατοπιστωτική κρίση, ενώ ταυτόχρονα αύξησε το κόστος συµµόρφωσης για όλες τις εισηγµένες εταιρείες, και ειδικότερα τις ΜΜΕ, περιορίζοντας την ανταγωνιστικότητά και παρεµποδίζοντας τη σύσταση νέων εισηγµένων εταιρειών επισηµαίνει ότι οι παρούσες οικονοµικές συνθήκες και η ανάγκη για ανάπτυξη καθιστούν επιτακτική ανάγκη να αποτραπεί ένα φαινόµενο «Sarbanes-Oxley» στην ΕΕ 8. επισηµαίνει την ποικιλία δοµών εταιρικής διακυβέρνησης που παρατηρείται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ποικιλία προσεγγίσεων που υιοθετούν τα κράτη µέλη όσον αφορά τη ρύθµιση των δοµών αυτών αναγνωρίζει ότι η ενιαία προσέγγιση θα ήταν αδόκιµη και βλαπτική για την ανταγωνιστικότητα των χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων επισηµαίνει ότι οι εθνικές εποπτικές αρχές έχουν επίγνωση των διαφορετικών αυτών προσεγγίσεων και σε πολλές περιπτώσεις είναι οι πλέον κατάλληλες για να λάβουν αποφάσεις µε βάση τις αρχές της ΕΕ τονίζει ωστόσο ότι είναι απαραίτητο να καθοριστούν ισχυρά ελάχιστα πρότυπα προκειµένου να διασφαλιστεί η υγιής διακυβέρνηση σε ολόκληρο τον χρηµατοπιστωτικό τοµέα στην ΕΕ 9. αναγνωρίζει ότι ο τοµέας της εταιρικής διακυβέρνησης εξελίσσεται συνεχώς πιστεύει ότι ενδείκνυται µια ισορροπηµένη προσέγγιση, η οποία να περιλαµβάνει, σε ισότιµη βάση, στοχευµένους κανονισµούς θεµελιωµένους σε αρχές και ευέλικτους κώδικες βέλτιστης πρακτικής του τύπου «συµµορφώσου ή εξήγησε» τονίζει ότι η προσέγγιση αυτή πρέπει να συµπληρώνεται από τακτική εξωτερική αξιολόγηση και κατάλληλη ρυθµιστική εποπτεία 10. πιστεύει ότι σε άλλους τοµείς µια ενισχυµένη διαδικασία της µορφής «συµµορφώσου ή εξήγησε» µε έλεγχο µπορεί να είναι καταλληλότερη, µε συγκεκριµένες νοµοθετικές προϋποθέσεις και πιο διεισδυτικούς ελέγχους όσον αφορά τη συµµόρφωση ή τις αποκλίσεις, και ότι απαιτείται µια ποιοτική αλλά και ποσοτική αξιολόγηση ούτως ώστε η συµµόρφωση να µην εκφυλίζεται σε µια άσκηση «τσεκαρίσµατος» 11. ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει οιαδήποτε πρόταση θεωρεί ότι βελτιώνει την εταιρική διακυβέρνηση σε εκτίµηση αντικτύπου όσον αφορά τη σχέση κόστουςωφέλειας, η οποία να εστιάζει στην ανάγκη διατήρησης της ισχύος, της σταθερότητας και της ανταγωνιστικότητας των χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων, προκειµένου αυτά να συµβάλλουν στην επίτευξη οικονοµικής ανάπτυξης, συνεκτιµώντας ταυτόχρονα τον αντίκτυπο τις απουσίας κανονιστικών ρυθµίσεων στη χρηµατοπιστωτική σταθερότητα και στην πραγµατική οικονοµία Κίνδυνος 12. σηµειώνει ότι στη χρηµατοπιστωτική κρίση συνέβαλε η αδυναµία ορισµένων χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων και εποπτικών αρχών να εκτιµήσουν τη φύση, την κλίµακα και την πολυπλοκότητα των αναληφθέντων κινδύνων πιστεύει ότι η αποτελεσµατική διαχείριση του κινδύνου αποτελεί µια µείζονα ουσιώδη συνιστώσα της αποτροπής µελλοντικών κρίσεων

3 13. ζητεί την καθιέρωση, σε όλα τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα, ενός αποτελεσµατικού συστήµατος διακυβέρνησης, µε επαρκή διαχείριση του κινδύνου, µε λειτουργίες συµµόρφωσης και εσωτερικού ελέγχου (και στην περίπτωση των ασφαλιστικών εταιρειών αναλογιστικές λειτουργίες), στρατηγικές και πολιτικές, µεθόδους και διαδικασίες 14. τονίζει ότι ο κίνδυνος είναι εγγενής και αναγκαίος στον χρηµατοπιστωτικό τοµέα προκειµένου να παρέχει ρευστότητα, να προωθεί την ανταγωνιστικότητα και να συµβάλλει στην οικονοµική µεγέθυνση και τη δηµιουργία θέσεων εργασίας είναι απολύτως ζωτικής σηµασίας τα διοικητικά συµβούλια να κατανοούν και να εκτιµούν πλήρως τον κίνδυνο, ώστε να αποφευχθεί µια µελλοντική χρηµατοπιστωτική κρίση 15. ζητεί τη σύσταση υποχρεωτικών επιτροπών κινδύνων ή ανάλογες ρυθµίσεις σε επίπεδο διοικητικού συµβουλίου για όλα τα οικονοµικώς σηµαντικά χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα και σε επίπεδο διοικητικού συµβουλίου της µητρικής εταιρείας για όλους τους οικονοµικώς σηµαντικούς χρηµατοπιστωτικούς οµίλους οι ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές πρέπει, σε διαβούλευση µε τις αρµόδιες εθνικές αρχές, να καταρτίσουν κριτήρια και διαδικασίες επιλογής κατάλληλων προσώπων («fit and proper persons») προς εφαρµογή από τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα για τα ανώτερα στελέχη και τα στελέχη που εµπλέκονται στην ανάληψη σηµαντικών κινδύνων, ενώ οι εθνικές αρχές πρέπει να εξασφαλίσουν τη συµµόρφωση προς τα κριτήρια αυτά 16. πιστεύει ότι η επιτροπή κινδύνων, ή άλλο ισοδύναµο όργανο, πρέπει να έχει την ευθύνη να εποπτεύει και να συµβουλεύει το διοικητικό συµβούλιο σχετικά µε την τρέχουσα έκθεση σε κινδύνους και να παρέχει συµβουλές σχετικά µε τη µελλοντική στρατηγική κινδύνου, όπου συµπεριλαµβάνεται και η στρατηγική διαχείρισης κεφαλαίων και ρευστότητας, συνεκτιµώντας τις αξιολογήσεις χρηµατοπιστωτικής σταθερότητας που εκπονούν οι εποπτικές αρχές και οι εθνικές τράπεζες 17. επισηµαίνει ότι η τελική ευθύνη της διαχείρισης κινδύνου εναπόκειται στο διοικητικό συµβούλιο, το οποίο πρέπει επίσης να αναλαµβάνει την ευθύνη να καταδεικνύει τη συµµόρφωση και τη διατύπωση σχεδίων ανάκαµψης 18. τονίζει ότι σε οποιονδήποτε οργανισµό, η ανάληψη δυσανάλογων κινδύνων είναι ασύµβατη µε την σηµαντικότερη ευθύνη των µελών του διοικητικού συµβουλίου, δηλαδή µια µακροπρόθεσµη και βιώσιµη εµπορική στρατηγική 19. πιστεύει ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να θεσπίσουν εσωτερική διαδικασία, υπό τον έλεγχο της εποπτικής αρχής, για την επίλυση συγκρούσεων ενδέχεται να προκύψουν µεταξύ της µονάδας διαχείρισης κινδύνου και των επιχειρησιακών µονάδων επιπλέον, το διοικητικό συµβούλιο πρέπει να οφείλει να ενηµερώνει τις εποπτικές αρχές για κάθε σηµαντικό κίνδυνο τον οποίο γνωρίζει 20. τάσσεται υπέρ της δηµιουργίας διαύλων διοχέτευσης πληροφοριών σχετικά µε εσωτερικές συγκρούσεις ή ακατάλληλες πρακτικές εντός της επιχείρησης προς την επιτροπή κινδύνων ή προς εξωτερικά εποπτικά όργανα, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι ενίοτε οι πρακτικές διαφέρουν από τις πολιτικές και ότι η διεύθυνση δεν έχει πάντοτε επίγνωση των πραγµατικών πρακτικών 21. επισηµαίνει ότι το σύστηµα επικοινωνίας µεταξύ των αρµοδίων για τη διαχείριση κινδύνου και του διοικητικού συµβουλίου πρέπει να βελτιωθεί µε την καθιέρωση µιας

4 διαδικασίας παραποµπής των συγκρούσεων/προβληµάτων στην ιεραρχία προς επίλυση 22. τονίζει ότι ο προϊστάµενος διαχείρισης κινδύνου πρέπει να έχει άµεση πρόσβαση στο διοικητικό συµβούλιο της εταιρείας προκειµένου να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία του και να µην απειληθεί η αντικειµενικότητά του, ο διορισµός και η παύση του αποφασίζεται από το σύνολο του διοικητικού συµβουλίου 23. προτείνει επίσης να θεσπιστούν διαδικασίες καταγραφής των περιπτώσεων παράκαµψης των υποδείξεων της επιτροπής κινδύνων και τα πρακτικά να διαβιβάζονται στα ελεγκτικά όργανα και στις εποπτικές αρχές 24. σηµειώνει την οδηγία για τη διαφάνεια, που απαιτεί από τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα να κοινοποιούν τους βασικούς κινδύνους στην επιχειρηµατική τους ανασκόπηση, καθώς και την τέταρτη οδηγία για την εταιρική νοµοθεσία, η οποία απαιτεί από τους οργανισµούς να περιγράφουν τα συστήµατα εσωτερικού ελέγχου τους που αφορούν τους κινδύνους πληµµελούς γνωστοποίησης χρηµατοοικονοµικών στοιχείων επισηµαίνει ότι τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα πρέπει να υποχρεούνται να κοινοποιούν τα σχέδια ανάκαµψης και τις σχετικές εποπτικές εκθέσεις 25. θεωρεί ότι θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτικό να υποβάλλουν τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα ετησίως έκθεση µε τη λιγότερη δυνατή γραφειοκρατική επιβάρυνση σχετικά µε την καταλληλότητα και την αποτελεσµατικότητα των συστηµάτων εσωτερικού ελέγχου τους, την οποία θα εγκρίνει το διοικητικό συµβούλιο θεωρεί επίσης ότι πρέπει να απαιτείται µία αντίστοιχη εκτίµηση στην ετήσια έκθεση ελέγχου των εξωτερικών ελεγκτών του χρηµατοπιστωτικού ιδρύµατος τονίζει ωστόσο ότι θα πρέπει να αποτραπεί η εκδήλωση «φαινοµένου Sarbanes-Oxley» στην ΕΕ 26. υποστηρίζει ότι θα πρέπει να δοθεί µεγαλύτερη προσοχή στην εφαρµογή µέτρων στα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα για µεγαλύτερη επίγνωση των κινδύνων, καθώς η ενίσχυση της επίγνωσης των κινδύνων σε όλα τα επίπεδα της επιχείρησης ακόµη και στους εργαζοµένους είναι καθοριστικής σηµασίας για µια καλύτερη διαχείριση κινδύνου 27. συµφωνεί ότι είναι αναγκαία σε ευρωπαϊκό επίπεδο η ενίσχυση των µέτρων για την πρόληψη των συγκρούσεων συµφερόντων, ούτως ώστε να διαφυλάσσεται η αντικειµενικότητα και η ανεξαρτησία της κρίσης των διοικητικών συµβουλίων στον τραπεζικό τοµέα, στον τοµέα κινητών αξιών και στον ασφαλιστικό τοµέα ιοικητικά συµβούλια 28. καλεί τις ενωσιακές εποπτικές αρχές, σε διαβούλευση µε τις αρµόδιες εθνικές αρχές, να καταρτίσουν κριτήρια επάρκειας για µια δοκιµασία επιλογής κατάλληλων προσώπων («fit and proper person» test) που θα αξιολογεί την καταλληλότητα των ατόµων για ελεγχόµενες λειτουργίες, λαµβάνοντας υπόψη τη φύση, την πολυπλοκότητα και το µέγεθος του χρηµατοπιστωτικού ιδρύµατος οι εποπτικές αρχές θα πρέπει να πραγµατοποιούν τη διαδικασία αξιολόγησης και έγκρισης εγκαίρως και αποτελεσµατικά, λαµβάνοντας δεόντως υπόψη την κρίση για τις ρυθµιζόµενες εταιρείες για τα µεγάλα και συστηµικώς σηµαντικά χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα, οι εποπτικές αρχές πρέπει να διενεργούν διεισδυτικούς ελέγχους όσον αφορά την καταλληλότητα, την εµπειρογνωµοσύνη και το φάσµα προσόντων των διευθυντών τόσο ατοµικά όσο και συλλογικά, καθώς και την καταλληλότητά τους για διορισµό, ενώ για τους διευθυντές την ευρύτερη σύνθεση του διευθυντικού οργάνου και τη χρονική διαθεσιµότητά τους,

5 λαµβάνοντας υπόψη και τις λοιπές δραστηριότητές τους 29. καλεί την Επιτροπή να προωθήσει νοµοθεσία που θα υποχρεώνει τα µεγάλα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα να υποβάλλουν τα διοικητικά τους συµβούλια σε τακτικές εξωτερικές αξιολογήσεις που θα αποσκοπούν στο να διασφαλίζουν όχι απλώς υψηλές προδιαγραφές συµβολής των διευθυντών ατοµικά, αλλά ότι και το διοικητικό συµβούλιο συνολικά και οι επιτροπές του είναι σε θέση να ανταποκριθούν στους στρατηγικούς στόχους του οργανισµού και στη διαχείριση κινδύνου θεωρεί ότι τα µεγάλα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα πρέπει να επιβεβαιώνουν στις ετήσιες εκθέσεις τους τη διενέργεια τέτοιας αξιολόγησης, να αναφέρουν το όνοµα του εξωτερικού αξιολογητή και περιγραφή του πεδίου αναφοράς της αξιολόγησης, και να δηλώνουν ότι ενήργησαν µε βάση τις συστάσεις της αξιολόγησης καλεί την Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή (ΕΕΑ), να εκπονήσει κατευθυντήριες γραµµές σχετικά µε το πεδίο αναφοράς των αξιολογήσεων αυτών, σε συνεργασία µε τον κλάδο, τους µετόχους και τους ρυθµιστικούς φορείς 30. πιστεύει ότι ο ρόλος του διευθύνοντος συµβούλου πρέπει να είναι διακριτός από αυτόν του προέδρου, αλλά σηµειώνει ότι, υπό ορισµένες συνθήκες, θα µπορούσε να είναι βραχυπρόθεσµα αναγκαίος ο συνδυασµός των ρόλων τους τονίζει επιπλέον ότι, στο πλαίσιο της εταιρικής διακυβέρνησης και της πολιτικής αποδοχών, πρέπει να τηρούνται και να προωθούνται οι αρχές της ισότητας των αµοιβών και της ίσης µεταχείρισης ανδρών και γυναικών, οι οποίες κατοχυρώνονται στις ευρωπαϊκές συνθήκες και οδηγίες 31. πιστεύει ότι σε συλλογική βάση τα µέλη των ενιαίων ή των εποπτικών συµβουλίων πρέπει να έχουν πρόσφατα και συναφή επαγγελµατικά προσόντα, γνώσεις και εµπειρία, µεταξύ άλλων στον χρηµατοπιστωτικό τοµέα, για την από κοινού χάραξη της πορείας της χρηµατοπιστωτικής εταιρείας ζητεί όλα τα οικονοµικώς σηµαντικά χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα να διαθέτουν µη εκτελεστικά µέλη διοικητικών συµβουλίων πιστεύει ωστόσο ότι κάθε χρηµατοπιστωτικό ίδρυµα πρέπει να διαθέτει διοικητικό συµβούλιο µε ποικιλία εµπειρίας, τεχνογνωσίας και χαρακτήρα, ούτως ώστε να παρέχει υγιή και σώφρονα διαχείριση, και ότι οι διορισµοί πρέπει να γίνονται αξιοκρατικά 32. υπογραµµίζει ότι η µεγαλύτερη διαφοροποίηση στα διοικητικά συµβούλια µειώνει την πιθανότητα κρίσεων και συµβάλλει στην οικονοµική σταθερότητα καλεί την Επιτροπή να υποβάλει ένα σχέδιο για τη σταδιακή ενίσχυση της διαφοροποίησης µε βάση το φύλο µε στόχο την εκπροσώπηση κάθε φύλου στα διοικητικά συµβούλια των χρηµατοπιστωτικών οργανισµών σε ποσοστό τουλάχιστον 30%, να διασφαλίσει ότι ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί στο ορατό µέλλον και να εξετάσει τη λήψη µέτρων για την ενίσχυση της διαφοροποίησης µε κριτήρια το επαγγελµατικό, κοινωνικό και πολιτιστικό υπόβαθρο 33. υπογραµµίζει ότι η αυξηµένη διαφοροποίηση των µελών των διοικητικών συµβουλίων είναι πιθανό να βελτιώσει την ποιότητα των συζητήσεων και της λήψης αποφάσεων 34. επισηµαίνει τη σηµασία του ρόλου των εκπροσώπων των εργαζοµένων στο διοικητικό συµβούλιο, ιδίως λόγω του µακροπρόθεσµου συµφέροντός τους για βιώσιµη διοίκηση του οργανισµού και λόγω της πείρας τους και των γνώσεών τους όσον αφορά τις εσωτερικές δοµές του 35. πιστεύει ότι τα δηµόσιας ιδιοκτησίας χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα και οι χρηµατοπιστωτικές αρχές πρέπει να διασφαλίζουν ανοικτές και ανεξάρτητες διαδικασίες διορισµού

6 36. τονίζει ότι οι διευθυντές πρέπει να αφιερώνουν αρκετό χρόνο στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, µε βάση κατευθυντήριες γραµµές που θα πρέπει να καθοριστούν από τα ενωσιακά εποπτικά όργανα, και µε παρακολούθηση από το διοικητικό συµβούλιο και τα εθνικά εποπτικά όργανα 37. πιστεύει ότι πρέπει να αποθαρρύνεται η συµµετοχή οποιουδήποτε προσώπου σε υπερβολικά πολλά διοικητικά συµβούλια διαφορετικών χρηµατοπιστωτικών οµίλων 38. ζητεί να εφαρµόζονται αποτελεσµατικά οι κανόνες που αφορούν τη διαβούλευση και συµµετοχή των εργαζοµένων, κανόνες που επιλέγονται σύµφωνα µε την οδηγία 2001/86/ΕΚ για τη συµπλήρωση του καταστατικού της ευρωπαϊκής εταιρείας 39. είναι της άποψης ότι οι ανώτεροι υπάλληλοι και το διοικητικό συµβούλιο, από κοινού, πρέπει να είναι πραγµατικά υπόλογοι και υπεύθυνοι για την καθιέρωση και την εφαρµογή των αρχών εταιρικής διακυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα της εταιρίας/επιχείρησης 40. θεωρεί απαραίτητο ένα σαφές ευρωπαϊκό ελάχιστο πρότυπο σχετικά µε τη λογοδοσία των µελών διοικητικών συµβουλίων των χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων 41. επισηµαίνει ότι οι διοικητές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, του Ευρωπαϊκού Ταµείου Επενδύσεων και των κεντρικών τραπεζών όλων των κρατών µελών είναι άνδρες σηµειώνει ότι ελάχιστες µόνο γυναίκες καταλαµβάνουν επί του παρόντος διευθυντικές θέσεις στις κεντρικές τράπεζες των κρατών µελών και στα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα 42. πιστεύει ότι οι διευθυντές πρέπει να έχουν ένα γενικό καθήκον µέριµνας και να υποχρεούνται να αναφέρουν τους σηµαντικούς κινδύνους στις εποπτικές αρχές 43. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη µέλη να λάβουν µέτρα για την εξισορρόπηση της εκπροσώπησης των φύλων όσον αφορά τον ορισµό διοικητών στα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα και όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 44. παροτρύνει την Επιτροπή να προωθήσει πολιτικές που θα µπορούν να βοηθήσουν τις εταιρείες του χρηµατοπιστωτικού κλάδου στην παρούσα οικονοµική συγκυρία να εκτιµήσουν και να ασκήσουν µια πιο ισόρροπη εκπροσώπηση των δύο φύλων στα όργανα λήψης αποφάσεων 45. τονίζει ότι, στο πλαίσιο της εταιρικής διακυβέρνησης και της πολιτικής αποδοχών, πρέπει να τηρούνται και να προωθούνται οι αρχές της ισότητας των αµοιβών και της ίσης µεταχείρισης ανδρών και γυναικών, οι οποίες κατοχυρώνονται στις ευρωπαϊκές συνθήκες και οδηγίες Αµοιβές 46. πιστεύει ότι οι πολιτικές αµοιβών πρέπει να βασίζονται στη µακροχρόνια επίδοση του ατόµου και της εταιρείας του, ώστε να µην ενθαρρύνουν την υπερβολική ανάληψη κινδύνων, και ότι οι πολιτικές αµοιβών και οι πληρωµές δεν πρέπει ποτέ να υπονοµεύουν τη σταθερότητα της εταιρείας 47. επικροτεί τις αλλαγές στην πολιτική αµοιβών που έχουν ήδη δροµολογηθεί από τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα, σύµφωνα µε τις οποίες τα µπόνους συνδέονται µε τη

7 µακροπρόθεσµη επιχειρηµατική επιτυχία και καταβάλλονται το νωρίτερο µετά από τρία έτη επικροτεί επιπλέον το ότι είναι δυνατή η απαίτηση επιστροφής των µπόνους σε περίπτωση µη επίτευξης των οικονοµικών στόχων 48. τονίζει ότι όλα τα δικαιώµατα προαίρεσης σε µετοχές πρέπει να δηµοσιοποιούνται δεόντως και να έχουν τουλάχιστον τριετή περίοδο θεµελίωσης του δικαιώµατος πιστεύει ότι πρέπει να γίνεται µεγαλύτερη προσφυγή σε υπό αίρεση µετατρέψιµους τίτλους και όχι σε απευθείας έκδοση µετοχών, καθόσον έτσι ανακύπτει σε µικρότερο βαθµό η σύγκρουση συµφερόντων που χαρακτηρίζει την υπέρµετρη εστίαση στα βραχυπρόθεσµα αποτελέσµατα 49. σηµειώνει ότι το θέµα των αµοιβών στα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα αποτέλεσε αντικείµενο της τρίτης οδηγίας περί κεφαλαιακών απαιτήσεων 50. υπογραµµίζει τη σηµασία µιας αυστηρής πολιτικής αποδοχών όπως προβλέπεται στην οδηγία για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις (CRD III) και στην οδηγία Φερεγγυότητα II αναµένει ότι αυτό και άλλα ήδη ληφθέντα νοµοθετικά µέτρα θα εφαρµοστούν ταχέως µεταξύ του 2011 και του 2013 καλεί την Επιτροπή να δηµοσιεύσει µία έκθεση αξιολόγησης το αναγνωρίζει ότι οι διαρθρωτικές προσεγγίσεις διαφέρουν µεταξύ των κρατών µελών ενθαρρύνει τις πρακτικές ενδυνάµωσης της εταιρικής διακυβέρνησης ανάλογα µε τη νοµική µορφή, το µέγεθος, τη φύση, την πολυπλοκότητα και το επιχειρησιακό µοντέλο του χρηµατοπιστωτικού ιδρύµατος 52. παρατηρεί ότι η εφαρµογή των υφισταµένων προτάσεων περί αµοιβών των διευθυντών εισηγµένων εταιρειών δεν είναι ούτε οµοιόµορφη ούτε ικανοποιητική καλεί ως εκ τούτου την Επιτροπή να καταθέσει νοµοθετικές προτάσεις σε επίπεδο ΕΕ σχετικά µε τις αµοιβές των διευθυντών εισηγµένων εταιρειών, µε σκοπό να διασφαλιστεί ότι η δοµή των αµοιβών στις εισηγµένες εταιρίες δεν θα ενθαρρύνουν την υπέρµετρη ανάληψη κινδύνων και ότι ο ανταγωνισµός στην ΕΕ θα υφίσταται επί ίσοις όροις 53. επισηµαίνει ειδικότερα την ανησυχία ότι οι µέτοχοι δεν µπορούν και δεν ασκούν σήµερα τον απαραίτητο έλεγχο όσον αφορά τις πολιτικές αµοιβών στα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα 54. επιµένει ότι απαιτείται πλήρης διαφάνεια προκειµένου να είναι οι µέτοχοι σε θέση να ασκούν τη δέουσα εποπτεία στις πολιτικές αµοιβών, και ζητεί ειδικότερα να δηµοσιοποιείται ο αριθµός των µισθωτών σε κάθε οργανισµό των οποίων οι συνολικές αποδοχές υπερβαίνουν το 1 εκατ. ευρώ, οµαδοποιηµένων ανά µισθολογικές κατηγορίες εύρους 1 εκατ. ευρώ τουλάχιστον 55. συντάσσεται µε την άποψη ότι οι µέτοχοι οφείλουν να βοηθήσουν στη διαµόρφωση βιώσιµων πολιτικών για τις αµοιβές και πρέπει να έχουν την δυνατότητα να εκφράζουν τις απόψεις τους για τις πολιτικές αµοιβών, µε δικαίωµα να απορρίπτουν στις γενικές συνελεύσεις την πολιτική αµοιβών που ορίζεται από την επιτροπή αµοιβών Εποπτικές αρχές, ελεγκτές και χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα 56. πιστεύει ότι µε έναν ενισχυµένο τριµερή διάλογο µεταξύ εποπτικών αρχών, ελεγκτών (τόσο εσωτερικών όσο και εξωτερικών) και χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων θα

8 αυξανόταν η πιθανότητα εντοπισµού των ουσιωδών ή συστηµικών κινδύνων σε πρώιµο στάδιο ενθαρρύνει τις εποπτικές αρχές, το Ευρωπαϊκό Συµβούλιο Συστηµικού Κινδύνου, τους ελεγκτές και τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα να ξεκινήσουν ανοιχτές συζητήσεις και να αυξήσουν τη συχνότητα των συναντήσεων προκειµένου να διευκολυνθεί η προληπτική εποπτεία προτείνει επίσης να πραγµατοποιούνται διµερείς συναντήσεις µεταξύ των ελεγκτών και των αρχών εποπτείας των κυριότερων χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων πιστεύει ότι αποτελεί ευθύνη του διοικητικού συµβουλίου και του εσωτερικού ελεγκτή να διασφαλίζουν ότι υφίστανται οι αναγκαίοι εσωτερικοί έλεγχοι για τον εντοπισµό των συστηµικών κινδύνων και τον καθορισµό της ακολουθητέας διαδικασίας για την ενηµέρωση του συµβουλίου και των εποπτικών αρχών ως προς τους κινδύνους αυτούς, προκειµένου να αποφεύγονται οι αρνητικές επιπτώσεις 57. επισηµαίνει ότι η ο πρωταρχικός ρόλος των ελεγκτών δεν πρέπει να παρεµποδίζεται υπέρµετρα από το βάρος επιπλέον καθηκόντων, όπως η εξέταση και η αξιολόγηση µη ελεγκτικής φύσεως πληροφοριών που δεν εµπίπτουν στο δικό τους πεδίο εµπειρογνωσίας πιστεύει ότι οι ελεγκτές πρέπει να ενηµερώνουν απευθείας τις εποπτικές αρχές όταν αντιλαµβάνονται κάτι ουσιώδες από άποψη εποπτείας και πρέπει επίσης να συµµετέχουν σε αξιολογήσεις συγκεκριµένων ελέγχων µε συµµετοχή ολόκληρου του κλάδου 58. επιµένει ότι οι δηµόσιες αρχές, συµπεριλαµβανοµένων των ευρωπαϊκών (ESA) και των εθνικών εποπτικών αρχών, πρέπει να τηρούν υψηλά πρότυπα ανεξαρτησίας και πρότυπα ισοδύναµα προς εκείνα της εταιρικής διακυβέρνησης Μέτοχοι και ετήσια γενική συνέλευση (ΕΓΣ) 59. παροτρύνει τους θεσµικούς µετόχους να αναλάβουν πιο ενεργό ρόλο σχετικά µε έναν κατάλληλο έλεγχο του διοικητικού συµβουλίου και της στρατηγικής του και να απηχούν τα µακροπρόθεσµα συµφέροντα των δικαιούχων τους 60. ζητεί να εγκριθεί νοµοθεσία που θα επιβάλλει σε όλους όσους είναι εξουσιοδοτηµένοι να διαχειρίζονται επενδύσεις εκ µέρους τρίτων στην ΕΕ να δηλώνουν δηµοσίως κατά πόσο τηρούν έναν κώδικα απόδοσης λογαριασµού και προβαίνουν στις προβλεπόµενες γνωστοποιήσεις εάν αυτό συµβαίνει, ποιος είναι ο συγκεκριµένος κώδικας και για ποιους λόγους επελέγη και, εάν όχι, γιατί όχι 61. πιστεύει ότι οι σηµαντικές συναλλαγές, που υπερβαίνουν ένα καθορισµένο και αναλογικό µέγεθος, πρέπει να προϋποθέτουν ειδική έγκριση από πλευράς µετόχων ή να υπόκεινται στην υποχρέωση ενηµέρωσης των µετόχων πριν από την πραγµατοποίησή τους, υπό τον όρο ότι η συµµετοχή των µετόχων είναι εφικτή, ότι η αρχή της εµπιστευτικότητας τηρείται και ότι η τρέχουσα λειτουργία του χρηµατοπιστωτικού ιδρύµατος δεν διαταράσσεται η ΕΑΚΑ δύναται να εκδίδει κατευθυντήριες γραµµές σχετικά µε το καταλληλότερο σηµείο αναφοράς, σε συνεννόηση µε τις σχετικές εθνικές αρχές 62. αναγνωρίζει ότι η διαφάνεια είναι αναγκαία όσον αφορά τις συναλλαγές µε συνδεδεµένο µέρος και ότι οι σηµαντικές συναλλαγές που εµπλέκουν συνδεδεµένο µέρος πρέπει να κοινοποιούνται στην χρηµατιστηριακή αρχή και να συνοδεύονται από επιστολή ανεξάρτητου συµβούλου που να επιβεβαιώνει ότι η εν λόγω συναλλαγή είναι δίκαιη και εύλογη, ή να τίθεται σε ψηφοφορία από τους µετόχους χωρίς συµµετοχή του συνδεδεµένου µέρους η ΕΑΚΑ δύναται να εκδίδει κατευθυντήριες γραµµές σχετικά µε το καταλληλότερο σηµείο αναφοράς, σε συνεννόηση µε τις σχετικές εθνικές αρχές

9 63. ζητεί τη υποχρεωτική διενέργεια ετήσιων εκλογών για την ανάδειξη κάθε µέλους του διοικητικού συµβουλίου και υποχρεωτικές ετήσιες αιτήσεις έγκρισης της πολιτικής του διοικητικού συµβουλίου ή χορήγηση απαλλαγής σε αυτό από την ΕΓΣ, ούτως ώστε να αυξηθεί η λογοδοσία του διοικητικού συµβουλίου και να ενθαρρυνθεί η νοοτροπία αυξηµένης υπευθυνότητας 64. ζητεί να διερευνηθεί η παρεµπόδιση των αποτελεσµατικών ελέγχων των µετόχων και να καταργηθούν οποιαδήποτε ρυθµιστικά κωλύµατα στην εύλογη συνεργασία 65. ζητεί να καθιερωθεί ηλεκτρονική ψηφοφορία για να ενθαρρύνονται οι µέτοχοι να συµµετέχουν στην εταιρική διακυβέρνηση των χρηµατοπιστωτικών ιδρυµάτων 66. θεωρεί ότι όλες οι εταιρίες που έχουν το στοιχείο της περιορισµένης ευθύνης πρέπει να µπορούν να ορίζουν στο καταστατικό τους αν οι εταίροι τους θα αναφέρονται ανώνυµα ή επώνυµα και ότι, στη δεύτερη περίπτωση, ο νόµος πρέπει να εξασφαλίζει τη δηµοσιοποίηση της ταυτότητάς τους ο ο ο 67. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισµα στο Συµβούλιο και στην Επιτροπή.