Η Αρπαγή. Πριν ή μετά τη Μεγάλη θλίψη. Περιεχόμενα. Εισαγωγή. 1. Για την Ιστορία. 2. Ο Προφητικός Λόγος. 3. Η Αρπαγή. 4. Εκλεκτοί Το άλλο Ευαγγέλιο

Transcript

1 1

2 2 Η Αρπαγή Πριν ή μετά τη Μεγάλη θλίψη 2014 Περιεχόμενα Εισαγωγή 1. Για την Ιστορία 2. Ο Προφητικός Λόγος 3. Η Αρπαγή 4. Εκλεκτοί Το άλλο Ευαγγέλιο 5. Θλίψη - Οργή 6. Αρπαγή - Μεγάλη Θλίψη 7. Η Οργή 7 Σάλπιγγες 8. Αποστασία και Αντίχριστος 9. Μεγάλη Θλίψη και Αντίχριστος 10. Ο κωλύων - Αυτός που τώρα εμποδίζει Επίλογος

3 Θυμηθείτε τα προγενέστερα, τα εξαρχής επειδή, εγώ είμαι ο Θεός, και δεν υπάρχει άλλος εγώ είμαι ο Θεός, και κανένας δεν είναι όμοιος με μένα ο οποίος εξαρχής αναγγέλλω το τέλος, και από πρωτύτερα αυτά που ακόμη δεν συνέβησαν, λέγοντας: Η βουλή μου θα σταθεί, και θα εκτελέσω ολόκληρο το θέλημά μου Ησαΐας 46:9-10 3

4 4 Εισαγωγή Πριν από 30 χρόνια, σε μια μικρή γωνιά ενός στρατώνα συνάντησα τον αναστημένο Ιησού, μερικές ανάσες πριν το θάνατο. Ήρθε σαν ελπίδα ζωής σε μια καταρρακωμένη ψυχή, χαμένη σε ένα σκοτεινό λαβύρινθο χωρίς διεξόδους. Μου έδειξε το σώμα του να κρέμεται στον σταυρό και μου είπε, «και για σένα Αντώνη» και έγειρε το κεφάλι του κάτω και ξεψύχησε. Αμέσως ένοιωσα πως ήμουν εγώ, στην κυριολεξία, που έβαλα τα καρφιά στα χέρια και τα πόδια του και σκότωσα αυτόν που με κοίταζε στα μάτια και μου έλεγε πως πέθαινε για μένα. Δεν είχε σημασία αν πέθανε για όλο τον κόσμο εκείνη τη στιγμή. Χρειαζόμουν απελπισμένα κάποιον να μου πει πως με αγαπά και πως νοιάζεται για μένα, αλλιώς θα τραβούσα τη σκανδάλη. Η αγάπη που με διαπέρασε ήταν τόσο έντονη και αληθινή, που απελπίστηκα και άρχισα να σπαράζω στο κλάμα από την αγωνία. Συγνώμη, φώναζα μέσα στους λυγμούς μου, συγνώμη δεν ήθελα να σε σταυρώσω, δεν ήξερα πόσο με αγαπούσες. Το μόνο που ήθελα ήταν να τον φέρω πίσω. Η παρουσία του γέμισε το δωμάτιο μου και φύσηξε σαν απαλός άνεμος παρηγοριάς μέσα στην ψυχή μου. Δεν τον έβλεπα, αλλά ήταν εκεί, ζωντανός και κρατούσε τη ζωή μου στα χέρια του. Είχε επιστρέψει από το θάνατο για να με βρει. Ο θάνατος τράπηκε σε φυγή και η ζωή μου ξανάρχισε απ την αρχή. Αναστήθηκα! Πήρα μια Καινή Διαθήκη και προσπάθησα να βρω μιαν άκρη. Πώς θα μπορούσε ένας αγράμματος ψαράς να κατανοήσει ένα βιβλίο γραμμένο στην καθαρεύουσα; Έπρεπε να μάθω ποιος είναι ο Ιησούς κι αυτή η καθαρεύουσα με μπέρδευε. Κι όμως μέσα σε εβδομάδες μπορούσα να εξηγήσω ολόκληρα κεφάλαια της Καινής Διαθήκης, που δεν είχα καν διαβάσει και το περίεργο ήταν ότι ήξερα και πού ακριβώς βρίσκονταν, βιβλίο, κεφάλαιο, εδάφιο. Πώς ήταν αυτό δυνατό, ούτε εγώ δεν ήξερα. Μέχρι που ένα βράδυ, δίπλα μου στο δωμάτιο κοιμόταν ο φίλος μου ο Λουκάς. Με άκουγε, και μου είπε την άλλη μέρα ότι όλο το βράδυ μιλούσα στον ύπνο μου κι έλεγα ολόκληρα αποσπάσματα από την Αγία Γραφή. Γινόταν αυτό που ο Ιησούς υποσχέθηκε. «Και όλοι θα είναι διδακτοί τού Θεού» (Κατά Ιωάννην 6:45). Με αυτή την ενίσχυση ξεκίνησα τα πρώτα βήματα της πνευματικής μου ζωής. Κάποιο πρωί μερικούς μήνες μετά, ξύπνησα και άρχισα να διαβάζω την καθαρεύουσα σαν να την ήξερα από πάντα και όπως όλοι μας, θα έπρεπε να μάθω να την μελετώ και να την ερευνώ. Σε κάποια στιγμή έφτασα στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη. Χάθηκα στις αλληγορίες, τους συμβολισμούς, στα χρονοδιαγράμματα. Δοκίμασα να ακολουθήσω παραπομπές και βοηθήματα, αλλά μπερδευόμουν όλο και περισσότερο. Ζήτησα τη βοήθεια από πρεσβύτερους και ανθρώπους σπουδασμένους τα Ιερά Γράμματα. Βρέθηκα σε ακόμα μεγαλύτερο αδιέξοδο. Οι απόψεις τους ήταν συγκρουόμενες. Άλλοι πίστευαν στην αρπαγή πριν την Μεγάλη Θλίψη, άλλοι μετά κι άλλοι έβλεπαν και δύο και τρεις

5 5 αρπαγές. Ο εκ δεξιών μου έλεγε πως ο κωλύων, αυτός που εμποδίζει τον αντίχριστο να έρθει, είναι το Άγιο Πνεύμα, ο εξ αριστερών έλεγε ότι είναι η εκκλησία και ο απέναντι έλεγε ότι είναι και οι δύο. Τελικά κανείς δεν ήταν σίγουρος για τίποτα. Το μόνο κοινό που άκουγα από όλους ήταν, «μην σκοτίζεσαι με αυτά τα εσχατολογικά θέματα, ότι είναι να γίνει θα γίνει». Αυτή δεν ήταν απάντηση που θα μπορούσα να αποδεχτώ. Όχι γιατί ήμουν πεισματάρης, καλά είμαι λίγο, αλλά η ίδια η Αποκάλυψη λέει στην αρχή της, «Μακάριος αυτός που διαβάζει, κι αυτοί που ακούν τα λόγια της προφητείας, και τηρούν τα γραμμένα μέσα σ' αυτή επειδή, ο καιρός είναι κοντά.» Πώς θα τηρούσα τα λόγια μιας προφητείας που δεν καταλάβαινα! Ένα βράδυ με ξύπνησε ένας εφιάλτης. Έβλεπα πως ήμουν σε μια χώρα της Μέσης Ανατολής με άλλους Χριστιανούς και μας κυνηγούσαν με μαχαίρια να μας αποκεφαλίσουν, μέσα σε στενά πυκνοκατοικημένα σοκάκια. (Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως λίγα χρόνια μετά θα έκανα ιεραποστολικό έργο στην Αίγυπτο και θα έβλεπα αυτά τα σοκάκια στα αλήθεια). Μόλις ξύπνησα ήξερα πως έπρεπε να διαβάσω την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Ξαφνικά το βιβλίο άνοιξε μπροστά μου, λες και είχα λέπια στα μάτια και έπεσαν. Το διάβασα όλο χωρίς παύση βουτηγμένος μέσα σε λυγμούς. Μόλις τέλειωσα και το έκλεισα ήταν σαν να κλειδώθηκε ένα μυστήριο μέσα μου και μετά χάθηκε το κλειδί. Μου έμειναν όλες οι εντυπώσεις εμπειρικά, αλλά δεν ήξερα πώς να τις βγάλω από μέσα μου και να τις μεταδώσω. Στα 10 χρόνια που διακονούσα το Λόγο του Θεού, ποτέ δεν τόλμησα να διδάξω την προφητεία της Αποκάλυψης. Μια μέρα στο Λονδίνο συναντήθηκα με ένα καταξιωμένο ιεραπόστολο που είχε κτίσει δεκάδες εκκλησίες στην Άπω Ανατολή. Διασταυρώθηκαν οι αεροδιάδρομοι μας για λίγες ώρες μεταξύ ιεραποστολών και μοιραστήκαμε το μεσημεριανό μας στο σπίτι ενός κοινού φίλου. Το μόνο που θυμάμαι είναι το όνομα του, John (Ιωάννης). Πριν χωρίσουν οι δρόμοι μας, γύρισε και μου είπε. «Δεν συναντηθήκαμε τυχαία. Έχω ένα προφητικό λόγο από το Άγιο Πνεύμα για σένα. Ο Κύριος έβαλε ένα πολύ δυνατό λόγο μέσα σου, αλλά πριν ανέβεις το βουνό θα πρέπει να πέσεις και να τσακιστείς μέσα στις κοιλάδες και θα περάσουν χρόνια μέχρι να επιστρέψεις ξανά στο βουνό, αλλά θα επιστρέψεις άλλος άνθρωπος και όσα είναι στην καρδιά σου θα ξεκλειδωθούν». Όπως κάνουμε πολλές φορές όλοι με τους προφητικούς λόγους, τον έβαλα στην άκρη και σύντομα τον ξέχασα. Τον θυμήθηκα 18 χρόνια μετά, όταν πια η προφητεία εκπληρώθηκε στο γράμμα. Κατρακύλησα από το βουνό στις κοιλάδες. Απομακρύνθηκα από το σώμα του Χριστού και σιγά σιγά αφέθηκα να περιπλανιέμαι στον κόσμο για σχεδόν 2 δεκαετίες. Μέχρι που μια μέρα βρέθηκα πάλι μερικές ανάσες πριν το θάνατο. Εκεί που οι γιατροί σήκωσαν τα χέρια, ο Ιησούς τα κατέβασε με θεραπεία και αποκατάσταση. Και ναι, δεν είμαι πια ο ίδιος άνθρωπος. Δεν ξέρω πως γλίστρησαν τα 18 χρόνια μέσα απ της παλάμες μου σαν μια στιγμή, ολόκληρη ζωή. Ήμουν νέος και τώρα είμαι μεσήλικας. Τώρα πια οι δικές μου δυνάμεις έχουν εξαντληθεί

6 6 και αυτό ήταν το μάθημα της ζωής που έπρεπε να πάρω. «Όχι με τη δύναμη σου, όχι με την ισχύ σου, όχι για τη δόξα σου, αλλά με Το Πνεύμα Μου για τη δόξα Μου». Το μόνο που μπορώ να πω γι αυτά τα χρόνια είναι πως, «διήλθομεν διά πυρός και ύδατος και εξήγαγες ημάς εις αναψυχήν». Μετά από ένα κουραστικό ταξίδι σκέφτηκα πως θα μπορούσα να καθίσω να ξαποστάσω σε μια ήσυχη γωνιά, σε μια ασφαλή απόσταση από τους ανθρώπους. Κι όμως μια φωνή στη καρδιά μου λέει, «τώρα αρχίζει η περιπέτεια, τώρα θα πρέπει να ξεκλειδώσεις όσα είχα κρύψει μέσα σου και να τα δώσεις. Είναι έσχατες μέρες». Ήξερα πως έπρεπε να γράψω αυτό το βιβλίο άμεσα, αλλά δεν ήθελα να βγω απ την ασφάλεια που προσφέρει η αφάνεια. Αντιστάθηκα όσο μπορούσα μέχρι που ήρθε πλέον μέσα μου σαν εντολή. Όταν τελικά ξεκίνησα να το γράφω, ξεκλειδώθηκε η καρδιά μου. Κάθισα μπροστά στον υπολογιστή και απλά άρχισα να το γράφω αδιάκοπα λες και ήταν χθες που με ξύπνησε εκείνος ο εφιάλτης πριν 28 χρόνια. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως η εκκλησία της εποχής μας χρειάζεται αυτό το μήνυμα, όπως και δεν έχω καμιά αμφιβολία για τα όσα γράφω. Ξέρω πως αγγίζω ένα αμφιλεγόμενο θέμα, με δεκάδες απόψεις από δόγματα και θεολόγους με χίλια δυο διδακτορικά, αλλά δεν μου επιτρέπεται να αμφιταλαντεύομαι όταν περπατώ σε τεντωμένο σχοινί. Δεν υπονοώ πως γνωρίζω τα πάντα για την Αποκάλυψη του Ιωάννη με κάθε λεπτομέρεια, αλλά είμαι πεπεισμένος πως η σειρά των γεγονότων είναι ξεκάθαρη από το Λόγο του Θεού. Αυτό το βιβλίο απευθύνεται στο σώμα του Χριστού. Σκοπός αυτής της μελέτης δεν είναι να ασχοληθεί με όλα τα εσχατολογικά θέματα της Αγίας Γραφής. Υπάρχουν εσχατολογικές αλήθειες ξεκάθαρες στα Ιερά Γράμματα και αρκετές που δεν είναι τόσο ξεκάθαρες. Είμαι σίγουρος πως όλες οι απαντήσεις είναι εκεί, μέσα στην Αγία Γραφή, απλά δεν είναι όλα συμμαζεμένα σε ένα απόσπασμα, γι αυτό είναι επιτακτική η ανάγκη μελέτης, αλλά και ανάγκη αποκάλυψης από το Πνεύμα της Αλήθειας μέσω της προσευχής. Αν η μελέτη από μόνη της ήταν αρκετή, οι άριστα καταρτισμένοι στις Γραφές Φαρισαίοι θα ήταν οι πρώτοι που θα αναγνώριζαν τον Μεσσία στο πρόσωπο του Ιησού. Την ανάγκη μελέτης των προφητικών λόγων επεξηγώ στο δεύτερο κεφάλαιο. Το κεντρικό θέμα με το οποίο θέλω να καταπιαστώ το οποίο έχει διαιρέσει πολλούς Χριστιανούς σε τρεις βασικές σχολές, είναι αυτό της αρπαγής της εκκλησίας. Η μία σχολή είναι αυτή που δεν αποδέχεται ότι υπάρχει η αρπαγή των πιστών στο Λόγο του Θεού. Στις άλλες δύο σχολές, η μία τοποθετεί την αρπαγή πριν τη Μεγάλη Θλίψη και το βιβλίο της Αποκάλυψης αφορά μόνο τον λαό Ισραήλ. Η άλλη μετά τη Μεγάλη Θλίψη. Την πρώτη άποψη θα την αγνοήσω πλήρως, επειδή είναι ξεκάθαρο ότι η αρπαγή είναι μέσα στο Λόγο του Θεού και ούτε θεωρώ άξια σχολιασμού τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί. Το θέμα μου είναι ξεκάθαρο: Η αρπαγή θα συμβεί πριν ή μετά τη Μεγάλη Θλίψη;

7 7 Προσωπικά δεν βλέπω καμία σύγχυση στα Ιερά Γράμματα σε αυτό το θέμα, γι αυτό και το προσεγγίζω με παρρησία και χωρίς κανένα ενδοιασμό. Κατανοώ όμως τον τρόπο που αυτή η σύγχυση μπήκε στις εκκλησίες και το εξηγώ μέσα από το πρώτο κεφάλαιο «Για την Ιστορία». Αν και το πρώτο κεφάλαιο είναι κάπως ακαδημαϊκό, είναι πολύ σημαντικό να θέλουμε να κατανοήσουμε πως διαμορφώθηκε η διδασκαλία. Εσκεμμένα δεν το ανέπτυξα πολύ, ώστε να μην γίνει κουραστικό, αλλά οτιδήποτε είναι σημαντικό, αναφέρεται εκεί. Οι γνώσεις αυτές ήρθαν πολύ αργότερα στην αντίληψη μου σε μια περίοδο που ένοιωσα την ανάγκη να μελετήσω τη σύγχρονη εκκλησιαστική ιστορία. Πέρα από το χρονοδιάγραμμα της αρπαγής πρέπει να αγγίξουμε και την ατμόσφαιρα που θα επικρατεί κατά την εποχή της αρπαγής. Θα ήταν αδύνατο να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, χωρίς να αγγίξουμε μερικά άλλα βασικά θέματα, όπως τη δομή του βιβλίου της Αποκάλυψης, τον αντίχριστο, την αποστασία, τον κωλύων, δηλαδή αυτόν που εμποδίζει τον αντίχριστο να αποκαλυφθεί και άλλα επιμέρους θέματα. Με τη λέξη εκκλησία, δεν εννοώ κανένα συγκεκριμένο δόγμα, αλλά το σύνολο των Χριστιανών που ζουν στην παρουσία του Θεού. Μιλώντας για την αρπαγή ο Απ. Παύλος δεν λέει θα αρπαχθούν όσοι πάνε εκκλησία, αλλά «όσοι απομένουμε στην παρουσία του Κυρίου» (Α Θεσσαλονικείς 4:15). Αυτό που μας κάνει εκκλησία δεν είναι το δόγμα, ούτε η μελότητα μας σε κάποια ομάδα, αλλά η παρουσία του Κυρίου στη ζωή μας. Κάτι σημαντικό. Από το κεφάλαιο 5 «Αρπαγή και Μεγάλη Θλίψη» και έπειτα, θα πρέπει να συνεργαστούμε. Εκεί θα μπούμε στα κεφάλαια του βιβλίου της Αποκάλυψης του Ιωάννη και θα περάσουμε όλο το βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος. Είναι αδύνατο να γράψω ολόκληρα τα κεφάλαια, όπως αδύνατο είναι και να ασχοληθώ με κάθε λεπτομέρεια που βρίσκεται μέσα στην Αποκάλυψη. Θέλω να μείνω στην ουσία του θέματος μου, που είναι η αρπαγή και η Μεγάλη Θλίψη και κατ επέκταση η παρουσία του αντίχριστου. Για να μπορέσει να γίνει κατανοητό το νόημα θα πρέπει να έχετε δίπλα σας ανοιχτό το βιβλίο της Αποκάλυψης και να διαβάζετε όλο το κεφάλαιο και μετά να επιστρέφετε στην ανάλυση. Αλλιώς θα δυσκολευτείτε να ακολουθήσετε τη ροή των γεγονότων. Δείτε το σαν ένα εγχειρίδιο που θα σας οδηγήσει στη δική σας μελέτη.

8 8 1. Για την Ιστορία Η διδασκαλία της αρπαγής της εκκλησίας σε κάποια στιγμή τους πρώτους αιώνες της εκκλησιαστική ιστορίας χάνεται ως διδασκαλία. Δεν είναι θέμα που το βρίσκουμε στα συγγράμματα των πατέρων. Σταδιακά επικράτησε απλώς η φράση «Δευτέρα Παρουσία» και το δόγμα μιας και μοναδικής έλευσης του Ιησού και το οριστικό τέλος του κόσμου. Ξαναπαρουσιάζεται στην εκκλησιαστική ιστορία από ένα Ιησουίτη ιερέα Εβραϊκής καταγωγής, γεννημένο στη Χιλή, ονόματι Manuel Diaz Lacunza ( ), ο οποίος υπογράφει τα συγγραφικά του έργα με το ψευδώνυμο Juan Josafat Ben-Ezra. Ο Lacunza μελετά της βιβλικές προφητείες και εκδίδει στην Ισπανία 3 τόμους με τον τίτλο «Ο Ερχομός του Μεσσία με Δόξα και Μεγαλοπρέπεια» (La venida del Mesías en gloria y majestad). Στο συγγραφικό του έργο εμφανίζεται η αρπαγή της εκκλησίας, η οποία είναι χρονικά τοποθετημένη μετά τη χιλιετηρίδα (Αποκάλυψη κεφ.20). Μιλά επίσης για την πτώση της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας και φυσικά διώκεται. Τα βιβλία του Lacunza μεταφράστηκαν στην Αγγλική γλώσσα από τον Edward Irving ( ), που έμαθε τη γλώσσα μόνο και μόνο για να τα μεταφράσει. Ο Irving είχε καθαιρεθεί από την Εκκλησία της Σκωτίας επειδή προωθούσε την υπερφυσική εμπειρία και τα χαρίσματα της προφητείας και των ιαμάτων σε μια εποχή πολύ συντηρητική και συγκρατημένη για τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Η επίσημη δικαιολογία που είχε δοθεί για την καθαίρεση του, αφορούσε κάποια δημοσιεύματα που είχε κάνει με θέμα την ανθρώπινη πλευρά του Ιησού τα οποία θεωρήθηκαν αιρετικά από το πρεσβυτέριο. Δύο χρόνια πριν τον θάνατο του, ίδρυσε την Καθολική Αποστολική Εκκλησία. Ο Irving μίλησε για την αρπαγή στη βάση των βιβλίων του Lacunza. Το ακροατήριο του Irving που δεν ήταν τόσο μεγάλο και ο σύντομος βίος του δεν βοήθησαν στην εξάπλωση της διδασκαλίας της αρπαγής. Η πραγματική εξάπλωση της διδασκαλίας της αρπαγής άρχισε με τον Άγγλο-Ιρλανδό John Nelson Durby ( ). Ήταν νομικός και ηγετικό στέλεχος ενός κινήματος που ξεκίνησε στο Δουβλίνο γνωστό ως Plymouth Brethren (Αδελφότητα του Πλίμουθ). Αργότερα ο Durby αποσχίστηκε και ίδρυσε το Exclusive Brethren (Αποκλειστική Αδελφότητα). Ο Durby, οπαδός του Edward Irving έχει διαβάσει τις μεταφράσεις των βιβλίων του Lacunza, όμως αναπτύσσει τη δική του θεολογία επί του θέματος. Μεταφέρει την αρπαγή πριν την χιλιετηρίδα κι ακόμα πιο πίσω πριν τη Μεγάλη Θλίψη. Ο Durby είχε καταπιαστεί με πάθος με το θέμα της αρπαγής και μετέφερε το μήνυμα στις χώρες που ταξίδευε, κυρίως στη Βόρεια Αμερική και Ευρώπη, αλλά και Νέα Ζηλανδία και Αυστραλία. Πριν την διδασκαλία του Durby, σε όλα τα Χριστιανικά δόγματα ανά τους αιώνες, ανεξαιρέτως της προέλευσης τους, ποτέ δεν υπήρξε έστω και η υπόνοια ότι η εκκλησία θα απέφευγε την

9 9 Μεγάλη Θλίψη και την παρουσία του Αντίχριστου στη γη. Από τα συγγράμματα των Πατέρων μέχρι τους ηγέτες του Προτεσταντισμού δεν βρίσκουμε κανένα γραπτό κείμενο ή αναφορά σε ένα τέτοιο πιστεύω. Αυτό δεν σημαίνει ότι η διδασκαλία του Durby ήταν λάθος. Αυτό το αφήνω σ εσάς να το αποφασίσετε. Το πως η διδασκαλία της αρπαγής πριν την Μεγάλη Θλίψη διείσδυσε αρχές του περασμένου αιώνα στο ευρύτερο ευαγγελικό Χριστιανικό κίνημα, δεν οφείλεται τόσο στον Durby, όσο στον Cyrus Ingerson Scofield ( ). Ο Scofield ήταν νομικός και πολιτικός και αργότερα ποιμένας του First Congregational Church στο Ντάλλας του Τέξας, με ύποπτο παρελθόν και περίεργες διασυνδέσεις, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος. Το 1909 ο Scofield μέσω του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης εκδίδει την Αγία Γραφή με διδασκαλίες και υποσημειώσεις του με τον τίτλο «Scofield's Reference Bible». Τα βοηθήματα και οι παραπομπές που περιείχε η Αγία Γραφή του Scofield, βοηθούσαν τους πιστούς να μελετήσουν διάφορα θέματα και σύντομα έγινε πολύ δημοφιλής ανάμεσα στον ευαγγελικό κόσμο. Χρησιμοποιείτο σε πολλές εκκλησίες τόσο από τους ποιμένες, όσο και από τα ποίμνια, κυρίως από το Πεντηκοστιανικό κίνημα που αυξανόταν με γοργούς ρυθμούς στη Βόρεια Αμερική και σκόρπισε μέσω των ιεραποστολών σε όλο τον κόσμο. Η Αγία Γραφή του Scofield το 1917 επανεκδόθηκε σε αναθεωρημένη έκδοση με αλλαγές από τον ίδιο. Το 1967 έγινε νέα αναθεωρημένη έκδοση από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και τιτλοφορήθηκε ως «Oxford Scofield Study Bible». Στην νέα έκδοση αφαιρέθηκαν μερικές διδασκαλίες - υποσημειώσεις του Scofield, αλλά όχι αυτές που αφορούσαν την αρπαγή. Στα χρόνια έγιναν και άλλες αναθεωρήσεις. Μέχρι και σήμερα είναι η πρώτη σε πώληση Αγία Γραφή στην Βόρεια Αμερική και το Ηνωμένο Βασίλειο και εγχειρίδιο πολλών ποιμένων. Ο Scofield, είχε υιοθετήσει τις διδασκαλίες του Durby για την αρπαγή της εκκλησίας πριν τη Μεγάλη Θλίψη και πως όπου η λέξη εκλεκτοί αναφέρεται στην Αγία Γραφή εννοεί πάντα τον Εβραϊκό λαό και όχι τους Χριστιανούς. Αυτές οι διδασκαλίες περιήλθαν στην Αγία Γραφή του Scofield, που τώρα είναι ευρέως διαδομένη σε όλες τις εκκλησίες. Πιστεύω πως αν ο Scofield έγραφε απλώς ένα βιβλίο για την αρπαγή, ίσως να μην είχε τόση απήχηση η διδασκαλία του. Το γεγονός όμως ότι οι διδασκαλίες βρίσκονταν μέσα στην ίδια την Αγία Γραφή, έστω και ως υποσημειώσεις, έκαναν πολλούς πιστούς να τις εμπιστεύονται και να τις αποδέχονται σχεδόν σαν μέρος του δόγματος της Αγίας Γραφής. Άλλωστε «πώς θα επέτρεπε ο Θεός να μολυνθεί ο Λόγος Του με ψευδοδιδασκαλίες». Εξάλλου η Αγία Γραφή του Scofield δεν είχε εκδοθεί από ένα δόγμα που κρατούσε μια συγκεκριμένη γραμμή. Είχε εκδοθεί σ ένα από τα καλύτερα και αρχαιότερα Πανεπιστήμια του κόσμου, αυτό της Οξφόρδης, «άρα πρέπει να είναι ασφαλής».

10 10 2. Ο Προφητικός Λόγος Το ότι στα Ιερά Γράμματα αναφέρεται η αρπαγή των πιστών, αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Μάλιστα, ο Απ. Παύλος αρχίζει την αναφορά του για την ανάσταση των νεκρών και την αρπαγή με τη φράση, «Δεν θέλω, μάλιστα, να αγνοείτε, αδελφοί». Δεν θέλω, μάλιστα, να αγνοείτε, αδελφοί, για όσους έχουν κοιμηθεί, για να μη λυπάστε, όπως και οι υπόλοιποι, που δεν έχουν ελπίδα. Α' Θεσσαλονικείς 4:13 Δεν θέλω να έχετε άγνοια, λέει ο Απ. Παύλος γιατί αυτή είναι η ελπίδα και η παρηγοριά του Χριστιανού. Η ανάσταση και η αρπαγή μας κάνει να βλέπουμε με προσδοκία στο μέλλον. Αν μετά θάνατον δεν γνωρίζαμε τι θα απογίνουμε ποιά θα ήταν η ελπίδα μας; Καμία. Ο Πατέρας Θεός μέσα από τα Ιερά Γράμματα φρόντισε να μας ενημερώσει και για να το κάνει αυτό θα πει πως θέλει και να γνωρίζουμε. Οι Απόστολοι του Ιησού και κυρίως ο Ιωάννης μας προφητεύουν για το τέλος του κόσμου, την ανάσταση των νεκρών, την αρπαγή και το τέλος των εσχάτων ημερών. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε, αλλά ούτε να έχουμε άγνοια των προφητικών λόγων που μας δόθηκαν. Και έχουμε βεβαιότερο τον προφητικό λόγο, στον οποίο κάνετε καλά να προσέχετε, σαν σε λυχνάρι που φέγγει μέσα σε σκοτεινό τόπο, μέχρις ότου έρθει η αυγή της ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλει μέσα στις καρδιές σας. Β Πέτρου 1:19 Όλοι οι προφητικοί λόγοι μέσα στα Ιερά Γράμματα δόθηκαν γιατί ο Πατέρας δεν θέλει να βαδίζουμε στο μέλλον μέσα στο σκοτάδι αλλά μέσα στο φως. Δεν μας ζητά να παραμερίσουμε και να αγνοήσουμε τους προφητικούς λόγους, αλλά να τους δώσουμε προσοχή και να τους κρατάμε σαν λυχνάρι μέσα στο σκοτάδι του κόσμου. Οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, μας λέει ο Απ. Πέτρος (Α' Πέτρου 1:10-13), ερευνούσαν και ζητούσαν να κατανοήσουν πότε θα ερχόταν ο Μεσσίας και δικό μας καθήκον είναι να ερευνήσουμε και να κατανοήσουμε την αποκάλυψη του Πατέρα για το δικό μας σήμερα και αύριο. Αν δεν ήθελε να γνωρίζουμε δεν θα μας έδινε τον προφητικό λόγο. Βέβαια, ο Κύριος ο Θεός δεν θα κάνει τίποτε, χωρίς να αποκαλύψει το απόκρυφό του στους δούλους του τους προφήτες. Αμώς 3:7 Υπάρχουν 1,239 προφητικά εδάφια στην Παλαιά Διαθήκη και 578 στην Καινή Διαθήκη. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι πρέπει να μελετούμε την Αγία Γραφή, αλλά όχι τον προφητικό

11 11 λόγο που περιλαμβάνει το ένα τρίτο της. Ο Κύριος δεν κάνει τίποτε χωρίς πρώτα να το αποκαλύψει, επειδή θέλει τα παιδιά Του, την εκκλησία, να βαδίζουν στο φως και να είναι ευθυγραμμισμένοι μαζί Του. Όταν ο Απ. Πέτρος κήρυξε την ημέρα της Πεντηκοστής, (Πράξεις κεφ.2), διακήρυξε πως εκείνη τη στιγμή εκπληρωνόταν η προφητεία του Ιωήλ για την έκχυση του Αγίου Πνεύματος. Στην ουσία προφήτευσε την εκπλήρωση της προφητείας που είχε δοθεί εκατοντάδες χρόνια πριν. Οι προφήτες ερευνούσαν την μέρα του Απ. Πέτρου και έγραφαν και περιέγραφαν τα γεγονότα αυτής της μέρας για αιώνες. Ο Απ. Πέτρος είχε αποκάλυψη ότι ήρθε η στιγμή της εκπλήρωσης της συγκεκριμένης προφητείας και τη διακήρυξε. Με αυτή την επίγνωση ο Απ. Πέτρος είχε πρωταγωνιστική συμμετοχή στο έργο του Θεού. Είχε επίγνωση των καιρών. Υπάρχει ο γραμμένος προφητικός λόγος μέσα στα Ιερά Γράμματα και ο ζωντανός προφητικός λόγος. Οι προφητικοί λόγοι, είτε αυτοί στο γράμμα, είτε αυτοί που δίνει ρητώς το Άγιο Πνεύμα, δεν δίνονται ώστε η εκκλησία να τους ακούσει και να χειροκροτήσει, αλλά για να δράσει προς την κατεύθυνση που δίνει ο Θεός, είτε σε ατομικό είτε σε συλλογικό επίπεδο. Ο Κύριος δίνει τον προφητικό λόγο πριν δράσει. Τα παιδιά του, που έχουν επικοινωνία μαζί του, ερευνούν τον προφητικό λόγο και δρουν άμεσα μόλις έρθει η στιγμή της εκπλήρωσης του. Κάποιες προφητείες είναι άμεσες, άλλες είναι για το μακρινό μέλλον. Δεν μπορούμε πάντα να ξέρουμε, γι' αυτό μας ζητά να ερευνούμε. Ίσως κάποιοι προφητικοί λόγοι που γράφτηκαν αιώνες πριν για το μέλλον, σήμερα να είναι στο κατώφλι της δικής μας γενιάς. Πρέπει να ερευνούμε, αλλά ταυτόχρονα να έχουμε κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα ώστε ο Λόγος να μας αποκαλύπτεται. Αλλά, ο Θεός διάλεξε τα μωρά τού κόσμου, για να καταντροπιάσει τούς σοφούς και τα ασθενή τού κόσμου διάλεξε ο Θεός για να καταντροπιάσει τα ισχυρά και τα αγενή τού κόσμου και τα εξουθενημένα διάλεξε ο Θεός, και εκείνα που θεωρούνται για τίποτε, για να καταργήσει αυτά που θεωρούνται κάτι. Για να μη καυχηθεί καμιά σάρκα μπροστά του. Α Κορινθίους 1:27-29 Αυτοί που ο Θεός χρησιμοποίησε ανά τους αιώνες να φέρουν τον προφητικό λόγο ήταν άνθρωποι από όλα τα στρώματα της κοινωνίας. Βοσκοί, ψαράδες, γεωργοί, αλλά και ιερείς και βασιλιάδες. Σήμερα υπάρχουν ολόκληρα πανεπιστημιακά προγράμματα και οι άνθρωποι κάνουν διδακτορικά σε αυτά που έγραψαν άνθρωποι με μηδαμινή μόρφωση. Η μελέτη και τα διδακτορικά δεν είναι αρκετά, χρειάζεται αποκάλυψη και η αποκάλυψη έρχεται μέσα από τη σχέση μας με το Άγιο Πνεύμα.

12 12 Το απόρρητο του Κυρίου είναι μαζί με εκείνους που τον φοβούνται, και σ' αυτούς θα φανερώσει τη διαθήκη του. Τα μάτια μου είναι πάντοτε προς τον Κύριο, επειδή αυτός θα βγάλει τα πόδια μου από την παγίδα. Ψαλμοί 25:14-15 Είναι γεγονός πως η Αποκάλυψη του Ιωάννη είναι δύσκολο βιβλίο να διαβαστεί και αυτό κάνει πολλούς Χριστιανούς να το αποφεύγουν. Σπάνια οι δάσκαλοι του ευαγγελίου τολμούν να διδάξουν μέσα από αυτό κι ας πιστεύουν πως ζούμε στις έσχατες των εσχάτων ημερών. Το βιβλίο, ή καλύτερα η προφητεία της Αποκάλυψης, δεν δόθηκε από τον Πατέρα για να μας συγχύσει, αλλά για να μας προκαλέσει, όπως και με τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, να ερευνήσουμε τους καιρούς. Πώς αρχίζει η Αποκάλυψη του Ιωάννη; Η Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού, που έδωσε σ' αυτόν ο Θεός, για να δείξει στους δούλους του, εκείνα που σύντομα πρέπει να γίνουν και τα φανέρωσε, στέλνοντας με τον άγγελό του στον δούλο του τον Ιωάννη ο οποίος μαρτύρησε για τον λόγο τού Θεού, και για τη μαρτυρία τού Ιησού Χριστού, και για όσα είδε. Μακάριος αυτός που διαβάζει, κι αυτοί που ακούν τα λόγια της προφητείας, και τηρούν τα γραμμένα μέσα σ' αυτή επειδή, ο καιρός είναι κοντά. Αποκάλυψη 1:1-3 Τί λέει το πρώτο εδάφιο; «για να δείξει στους δούλους του, εκείνα που σύντομα πρέπει να γίνουν.» Άρα θέλει να μας δείξει, να μας αποκαλύψει το μέλλον. Αν πριν 2000 χρόνια ήταν «σύντομα», πρέπει να αναρωτηθούμε πόσο πιο κοντά είναι σήμερα. Επίσης λέει στο εδάφιο 3 «Μακάριος αυτός που διαβάζει, κι αυτοί που ακούν τα λόγια της προφητείας». Δεν λέει μακάριοι αυτοί που την αποφεύγουν, που τα φοβούνται τα λόγια της προφητείας. Μακάριοι είναι αυτοί που τα ερευνούν και μακάριο είναι το ποίμνιο που την ακούει. Ερευνούμε τον προφητικό λόγο μελετώντας τον, αλλά και διατηρώντας κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα που ερευνά και αποκαλύπτει τα μέλλοντα. Ο Ιησούς είπε: Έχω πολλά ακόμα να σας πω, όμως δεν μπορείτε τώρα να τα βαστάζετε αλλά, όταν έρθει εκείνος, το Πνεύμα της αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια επειδή, δεν θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά θα μιλήσει όσα πρόκειται να ακούσει, και θα σας αναγγείλει τα μέλλοντα. Κατά Ιωάννην 16:12-13 Ας μην πλησιάζουμε λοιπόν με φόβο τον προφητικό λόγο όσο και αν μας φαίνεται δυσνόητος κάποτε. Ακόμα και τις πιο απλές αλήθειες μέσα στα Ιερά Γράμματα δεν τις κατανοήσαμε με την εξυπνάδα μας, αλλά με αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος. Το ίδιο το Άγιο Πνεύμα θα μας

13 13 αποκαλύψει και αυτά που μοιάζουν να είναι πολύπλοκα στο μυαλό, όπως το βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη. Για να πει ο Κύριος ότι θα μας «αναγγείλει τα μέλλοντα», σημαίνει πως θέλει να γνωρίζουμε τα μέλλοντα και ότι θα διακονήσει προφητικά προς την εκκλησία του. Το Πνεύμα μη το σβήνετε προφητείες μη τις εξουθενείτε. Α Θεσσαλονικείς 5:19,20 Η εκκλησία χωρίς τον προφητικό λόγο, είναι εκκλησία χωρίς κατεύθυνση. Είναι ευθύνη σας, λένε τα Ιερά Γράμματα, είναι πράξη της θέλησης να σβήσετε και να εξασθενήσετε τον προφητικό λόγο. Το Πνεύμα το Άγιο δεν επιβάλλεται στην ελεύθερη βούληση. Τα πνεύματα των προφητών υποτάσσονται στους προφήτες (Α Κορινθίους 14:32) και κανένας σοβαρός προφήτης δεν θα φέρει διάσπαση και αναστάτωση σε μια εκκλησία της οποίας η ηγεσία δεν επιτρέπει αυτή την πτυχή της διακονίας του Αγίου Πνεύματος. Χωρίς τον προφητικό λόγο όμως, η εκκλησία είναι σαν ένα καράβι στον ωκεανό χωρίς έναστρο ουρανό και χωρίς πυξίδα να δώσει κατεύθυνση. Μπορεί να είναι γερό σκαρί και να βαστάξει τις τρικυμίες και τις φουρτούνες, αλλά δεν εκπληρώνει την αποστολή του, απλώς εξασφαλίζει την επιβίωση του. Με τον προφητικό λόγο η εκκλησία και οι πιστοί βρίσκουν τη θέση τους στην ιστορία. Ο Απ. Παύλος με ένα προφητικό λόγο ξεκίνησε το ιεραποστολικό του ταξίδι αλλάζοντας το ρου της ιστορίας του κόσμου (Πράξεις 13:1-4). Ακολουθώντας τον προφητικό λόγο αναστάτωσε την οικουμένη (Πράξεις 17:6), όπως και όλη η εκκλησία στα πρώτα χρόνια της γέννησης της. Από τις Πράξεις των Αποστόλων και τις επιστολές, βλέπουμε ότι το προφητικό κάλεσμα και το προφητικό χάρισμα ήταν εκεί και καθοδηγούσε το σώμα των πιστών. Ο προφητικός λόγος πολλές φορές έρχεται για να επιβεβαιώσει προηγούμενη προφητεία ή και να εξαγγείλει ότι έφθασε η ώρα της εκπλήρωσης της. Ο Ιησούς ξεκίνησε τη διακονία του διαβάζοντας στη συναγωγή προφητεία του Ησαΐα και αναγγέλλοντας την εκπλήρωση της. Ο Απ. Πέτρος στην Πεντηκοστή προφήτευσε την εκπλήρωση της προφητείας του Ιωήλ. Αφού ο προφητικός λόγος είναι εκεί από την αρχή της Γένεσης μέχρι το τέλος της Αποκάλυψης, καλά θα κάνουμε να τον προσέξουμε, όπως λέει και ο Απ. Πέτρος, «σαν σε λυχνάρι που φέγγει μέσα σε σκοτεινό τόπο, μέχρις ότου έρθει η αυγή της ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλει μέσα στις καρδιές σας». Φυσικά όσο κι αν μελετά κάποιος τις προφητείες υπάρχει μια πληροφορία που δεν θα δοθεί ποτέ. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει ακριβώς πότε ακριβώς θα γίνει η αρπαγή της εκκλησίας. Είναι το μυστικό του Πατέρα. Όσοι δοκίμασαν να δώσουν ημερομηνίες για το τέλος του κόσμου το μόνο που πέτυχαν ήταν να γελοιοποιηθούν.

14 14 Όσο για την ημέρα εκείνη και την ώρα δεν γνωρίζει κανένας ούτε οι άγγελοι, που είναι στον ουρανό, ούτε ο Υιός, παρά μονάχα ο Πατέρας. Προσέχετε, αγρυπνείτε, και προσεύχεστε για τον λόγο ότι, δεν ξέρετε πότε είναι ο καιρός. Κατά Μάρκον 13:32,33 Μόνο ο Πατέρας γνωρίζει, είπε ο Ιησούς, την μέρα και την ώρα, άρα ποιός ο λόγος να μας ζητά ταυτόχρονα να ψάχνουμε τις προφητείες. Προτού ο Ιησούς πει πως κανείς δεν γνωρίζει την ημέρα και την ώρα, δίνει εκτεταμένη περιγραφή για το τα γεγονότα που θα εκτυλίσσονται κατά την εποχή πριν από το τέλος και καταλήγει με το αγρυπνείτε και προσεύχεστε. Δεν έχουμε τη μέρα και την ώρα, αλλά έχουμε τα σημάδια των καιρών και αν είμαστε άγρυπνοι και σε κοινωνία με το Άγιο Πνεύμα θα μπορούμε να διακρίνουμε τα σημάδια. Σχετικά δε με τους χρόνους και τους καιρούς, αδελφοί, δεν έχετε ανάγκη να σας γράφει κάποιος δεδομένου ότι, εσείς ξέρετε ακριβώς πως, η ημέρα τού Κυρίου, σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα, έτσι έρχεται. Επειδή, όταν λένε: Ειρήνη και ασφάλεια, τότε έρχεται επάνω τους αιφνίδιος όλεθρος, όπως οι πόνοι της γέννας στην έγκυο γυναίκα και δεν θα ξεφύγουν. Αλλά, εσείς, αδελφοί, δεν είστε σε σκοτάδι, ώστε η ημέρα να σας καταφτάσει σαν κλέφτης. Όλοι εσείς είστε γιοι τού φωτός και γιοι της ημέρας δεν είμαστε της νύχτας ούτε του σκότους. Άρα, λοιπόν, ας μη κοιμόμαστε, όπως και οι υπόλοιποι, αλλά ας αγρυπνούμε, και ας εγκρατευόμαστε. Α Θεσσαλονικείς 5:1-6 Δεν έχετε ανάγκη να σας γράψει κανένας πότε θα γίνει η αρπαγή τους λέει ο Απ. Παύλος, ξέρετε ακριβώς πότε έρχεται, σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα. Με άλλα λόγια τους λέει, εσείς γνωρίζετε ότι δεν ξέρετε ακριβώς τη μέρα. Μετά συνεχίζει και λέει πως δεν θα τους φτάσει η μέρα σαν κλέφτης επειδή είναι γιοί φωτός. Όπως και ο Ιησούς, ο Απ. Παύλος καταλήγει στην αγρυπνία. Να παραμείνουμε ξύπνιοι πνευματικά ώστε όταν έρθει ο Κύριος να μην αιφνιδιαστούμε όπως ο κόσμος. Να λάβουμε υπόψη πως η επιστολή στους Θεσσαλονικείς γράφτηκε τουλάχιστο τρεις δεκαετίες πριν έρθει η Αποκάλυψη του Ιωάννη να προσθέσει ακόμα περισσότερες πληροφορίες για το τέλος. Ο Ιησούς είπε, «καθώς ήσαν οι ημέρες τού Νώε, έτσι θα είναι και η παρουσία τού Υιού τού ανθρώπου.» (Κατά Ματθαίον 24:37). Πως ήταν οι ημέρες του Νώε; Η αμαρτία είχε κυριεύσει τη γη, οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από το Θεό. Ο κατακλυσμός ήρθε σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα για όλους τους ανθρώπους εκτός για το Νώε και την οικογένεια του. Για χρόνια ο Νώε είχε τον προφητικό λόγο για την καταστροφή και ετοίμασε την κιβωτό του. Μόλις πλησίασε το τέλος ο Κύριος είπε στον Νώε, «έμειναν 7 μέρες, μπες μέσα» (Γένεση κεφάλαια 6 και 7). Μπορεί να μην γνωρίζουμε εκ των προτέρων την ακριβή μέρα και ώρα όπως τον Νώε, αλλά ο Θεός φρόντισε να σκορπίσει μέσα στα Ιερά Γράμματα τον προφητικό λόγο και μαζί όλα τα σημάδια που χρειαζόμαστε για να αναγνωρίσουμε τους καιρούς. Εγώ δεν είμαι αυτός που θα

15 15 πει αν αυτός είναι ο καιρός της αρπαγής της εκκλησίας. Ούτε αυτό το βιβλίο γράφτηκε για να πείσει ότι είμαστε κοντά στο τέλος για το οποίο οι προφητείες μιλούν. Το θέμα με το οποίο θέλω να καταπιαστώ είναι ένα και μοναδικό: Πού τοποθετείται ιστορικά η αρπαγή της εκκλησίας σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Αναπόφευκτα κι άλλα θέματα ξεπετάγονται στην πορεία, αλλά το κεντρικό θέμα είναι η αρπαγή. Όσο για το αν είμαστε ιστορικά κοντά στην ημέρα της αρπαγής ή όχι, το σίγουρο είναι πως είμαστε 1900 χρόνια πιο κοντά από τότε που έγραψε ο Ιωάννης την Αποκάλυψη. Εκατομμύρια Χριστιανοί σήμερα πιστεύουν πως οι έσχατες μέρες που ξεκίνησαν με την άφιξη του Ιησού, πλησιάζουν στο τέλος τους. Εσάς τί μαρτυρεί το Άγιο Πνεύμα μέσα σας;

16 16 3. Η Αρπαγή Δεν θέλω, μάλιστα, να αγνοείτε, αδελφοί, για όσους έχουν κοιμηθεί, για να μη λυπάστε, όπως και οι υπόλοιποι, που δεν έχουν ελπίδα. Επειδή, αν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε, έτσι και ο Θεός, αυτούς που κοιμήθηκαν με πίστη στον Ιησού, θα τους φέρει μαζί του. Επειδή, σας λέμε τούτο διαμέσου του λόγου του Κυρίου, ότι εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε στην παρουσία του Κυρίου, δεν θα προλάβουμε αυτούς που κοιμήθηκαν δεδομένου ότι, ο ίδιος ο Κύριος θα κατέβει από τον ουρανό με πρόσταγμα, με φωνή αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, κι αυτοί που πέθαναν εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα έπειτα, εμείς που ζούμε, όσοι απομένουμε, θα αρπαχτούμε μαζί τους, ταυτόχρονα, στα σύννεφα σε συνάντηση του Κυρίου στον αέρα και έτσι, θα είμαστε πάντοτε μαζί με τον Κύριο. Λοιπόν, παρηγορείτε ο ένας τον άλλον μ' αυτά τα λόγια. Α' Θεσσαλονικείς 4:13-18 Σε αυτό το σημείο της Αγίας Γραφής έχουμε την πιο ξεκάθαρη αναφορά για την αρπαγή. Ο Απ. Παύλος χρησιμοποιεί την λέξη "αρπαγή" και δίνει τη σειρά εξέλιξης των γεγονότων, χωρίς όμως να την τοποθετεί χρονολογικά. Ξεκαθαρίζει επίσης πως δεν είναι δική του άποψη, αλλά λόγος Κυρίου. Ο Κύριος θα κατεβεί από τον ουρανό Με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού Οι νεκροί, που πέθαναν εν Χριστώ, θα αναστηθούν πρώτα Αμέσως μετά οι ζωντανοί, όσοι απομένουν στην παρουσία τού Κυρίου, θα αρπαχτούν Ταυτόχρονα με τους νεκρούς θα συναντηθούν στα σύννεφα με τον Κύριο Θα είναι πάντοτε μαζί με τον Κύριο Τι βλέπουμε εδώ; Ο Κύριος θα κατεβεί από τον ουρανό, αλλά δεν θα πατήσει τη γη γιατί η συνάντηση θα γίνει στον αέρα. Η παρουσία του θα είναι με φωνή αρχαγγέλου και σάλπισμα. Άρα η άφιξη του δεν θα είναι αθόρυβη και μυστική, όπως στις χολιγουντιανές ταινίες, που ξαφνικά εξαφανίζεται κόσμος και κανείς δεν ξέρει που πήγαν. Η διαφορά χρόνου, μεταξύ των νεκρών που θα αναστηθούν και αυτών που θα αρπαχτούν είναι στιγμιαία. Η συνάντηση με τον Κύριο στον αέρα είναι ταυτόχρονη. Άρα δεν μιλά για δύο περιστατικά που γίνονται σε άλλη χρονική περίοδο. Καταλήγοντας λέει, «θα είμαστε πάντοτε μαζί με τον Κύριο». Από τη στιγμή της αρπαγής οι αναστημένοι παραμένουν για πάντα με τον Κύριο. Άρα δεν υπάρχει θέμα μετέπειτα κρίσης. Αυτό άλλωστε το διαβεβαίωσε ο ίδιος ο Ιησούς. Σας διαβεβαιώνω απόλυτα, ότι εκείνος που ακούει τον λόγο μου, και πιστεύει σ' αυτόν που με απέστειλε, έχει αιώνια ζωή, και σε κρίση δεν έρχεται, αλλά έχει ήδη μεταβεί από τον θάνατο στη ζωή. (Κατά Ιωάννην 5:24)

17 17 Στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 24, οι μαθητές ρωτούν τον Ιησού ποιό θα είναι το σημείο της παρουσίας Του και της συντέλειας του αιώνα. Ο Ιησούς τους περιγράφει την ατμόσφαιρα που θα επικρατεί εκείνη την εποχή και τη διαχωρίζει σε 2 περιόδους. Την πρώτη την ονομάζει «αρχή ωδίνων» και μετά ακολουθεί η «μεγάλη θλίψη». Στην πρώτη περίοδο τα φαινόμενα δεν έχουν ως επίκεντρο την εκκλησία, αλλά την ανθρωπότητα στο σύνολο της. Την δεύτερη περίοδο στόχος θα είναι η εκκλησία και ο λαός Ισραήλ. Η μια περίοδος επεκτείνεται μέσα στην άλλη, οπότε ο διαχωρισμός δεν είναι παρά μονάχα εξέλιξη γεγονότων. Και απαντώντας ο Ιησούς, τους είπε: Βλέπετε μήπως κάποιος σάς πλανήσει επειδή, θα ρθουν πολλοί στο όνομά μου, λέγοντας: Εγώ είμαι ο Χριστός και θα πλανήσουν πολλούς. Και θα ακούσετε πολέμους και φήμες πολέμων προσέχετε, μη ταραχτείτε επειδή, όλα αυτά πρέπει να γίνουν αλλά, δεν είναι ακόμα το τέλος. Επειδή, θα εγερθεί έθνος ενάντια σε έθνος, και βασιλεία ενάντια σε βασιλεία και θα γίνουν πείνες και μεταδοτικές αρρώστιες, και σεισμοί κατά τόπους. Όλα αυτά είναι αρχή ωδίνων. (εδ. 4-8) Αρχή ωδίνων Θα έρθουν πολλοί στο όνομά μου, λέγοντας: Εγώ είμαι ο Χριστός και θα πλανήσουν πολλούς Και θα ακούσετε πολέμους και φήμες πολέμων, θα εγερθεί έθνος ενάντια σε έθνος, και βασιλεία ενάντια σε βασιλεία Θα γίνουν πείνες Μεταδοτικές αρρώστιες Σεισμοί κατά τόπους Τότε, θα σας παραδώσουν σε θλίψη, και θα σας θανατώσουν και θα είστε μισούμενοι από όλα τα έθνη εξαιτίας τού ονόματός μου. Και τότε, πολλοί θα σκανδαλιστούν και θα παραδώσουν ο ένας τον άλλον, και θα μισήσουν ο ένας τον άλλον. Και θα σηκωθούν πολλοί ψευδοπροφήτες, και θα πλανήσουν πολλούς. Και επειδή η ανομία θα πληθύνει, η αγάπη των πολλών θα ψυχρανθεί. Εκείνος, όμως, που θα έχει υπομείνει μέχρι τέλους, θα σωθεί. Και τούτο το ευαγγέλιο της βασιλείας θα κηρυχθεί σε ολόκληρη την οικουμένη, για μαρτυρία σε όλα τα έθνη και, τότε, θα ρθει το τέλος. (εδάφια 9-14) Μεγάλη θλίψη Θα σας θανατώσουν και θα είστε μισούμενοι από όλα τα έθνη εξαιτίας τού ονόματός μου. Πολλοί θα σκανδαλιστούν

18 18 Θα παραδώσουν ο ένας τον άλλον Θα μισήσουν ο ένας τον άλλον Θα σηκωθούν πολλοί ψευδοπροφήτες, και θα πλανήσουν πολλούς Η ανομία θα πληθύνει Η αγάπη των πολλών θα ψυχρανθεί Το ευαγγέλιο της βασιλείας θα κηρυχθεί σε ολόκληρη την οικουμένη, για μαρτυρία σε όλα τα έθνη Τότε, θα έρθει το τέλος. Αμέσως μετά Ο Ιησούς συνεχίζει και λέει: «Όταν, λοιπόν, δείτε το βδέλυγμα της ερήμωσης, για το οποίο μίλησε ο προφήτης Δανιήλ, να στέκεται στον άγιο τόπο, (εκείνος που διαβάζει, ας καταλαβαίνει). Τότε, αυτοί που βρίσκονται στην Ιουδαία ας φεύγουν προς τα βουνά όποιος βρεθεί επάνω στην ταράτσα, ας μη κατέβει να πάρει κάτι από το σπίτι του και όποιος βρεθεί στο χωράφι, ας μη γυρίσει πίσω στο σπίτι για να πάρει τα ιμάτιά του. Και αλλοίμονο στις εγκυμονούσες και σ' αυτές που θηλάζουν κατά τις ημέρες εκείνες. Και προσεύχεστε, η φυγή σας να μη γίνει μέσα σε χειμώνα ούτε σε Σάββατο. Επειδή, τότε θα υπάρχει μεγάλη θλίψη, που δεν έγινε από την αρχή τού κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε θα ξαναγίνει. Και αν δεν συντομεύονταν οι ημέρες εκείνες, δεν θα σωζόταν καμιά σάρκα εξαιτίας, όμως, των εκλεκτών, θα συντομευτούν εκείνες οι ημέρες» (εδάφια 14-22). Σε αυτό το τρίτο μέρος ο Ιησούς αναφέρεται συγκεκριμένα για τον Ισραήλ και το διωγμό που θα έρθει στη γη της Ιουδαίας. Μιλά συγκεκριμένα για αυτούς που είναι στην Ιουδαία. «Τότε, αυτοί που βρίσκονται στην Ιουδαία ας φεύγουν προς τα βουνά». Το βέβαιο είναι πως ο διωγμός που αρχικά στρέφεται κατά των Χριστιανών στο τελευταίο στάδιο θα στραφεί και κατά του Ισραήλ. Θα είναι τόσο ξαφνικός και βίαιος, λέει ο Ιησούς, που δεν θα προλάβουν ούτε τα υπάρχοντα τους να μαζέψουν. Κάποιοι πιστεύουν πως σε αυτό το κεφάλαιο ο Ιησούς μιλά μόνο για το λαό Ισραήλ και τους Εβραίους, και μιλά μόνο για μια συγκεκριμένη περίοδο που αφορά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70μχ από τον Τίτο και τους διωγμούς του Νέρωνα (64-68μ.Χ). Πώς υιοθέτησαν αυτή την άποψη; Πίσω στον Scofield και αργότερα στις προσθέσεις των καθηγητών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και από εκεί σε ένα μεγάλο σώμα Χριστιανών που τις υιοθέτησαν χωρίς συζήτηση. Εγώ θα ήθελα να το συζητήσω, χωρίς να καταπιαστώ με λεπτομέρειες και να ξεφύγω από το θέμα. Ποια ήταν η ερώτηση στην οποία απαντά ο Ιησούς στους μαθητές του;

19 19 Και ο Ιησούς είπε σ' αυτούς: Δεν βλέπετε όλα αυτά; Σας διαβεβαιώνω, δεν θα αφεθεί εδώ πέτρα επάνω σε πέτρα, που δεν θα καταγκρεμιστεί. Και ενώ καθόταν επάνω στο βουνό των ελαιών, ήρθαν κοντά του, κατ' ιδίαν, οι μαθητές, λέγοντας: Πες μας, πότε θα γίνουν αυτά; Και ποιό θα είναι το σημείο της παρουσίας σου, και της συντέλειας του αιώνα; (εδαφ. 2-3). Προφανώς να αναφέρεται και στην καταστροφή του Τίτου, αφού ρωτούν και για το γκρέμισμα του ναού, αλλά αναφέρεται και στη συντέλεια του αιώνα, που είναι η ουσία της ερώτησης που απαντά. Ξεκινώντας ο Ιησούς, μίλησε για την αρχή των ωδινών και αναφέρθηκε σε πολλούς πολέμους μεταξύ των εθνών και σε λοιμούς και σε σεισμούς. Κανείς σε αυτό το σημείο δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι δεν μιλά μόνο στους Ιουδαίους. Θα σας θανατώσουν και θα είστε μισούμενοι από όλα τα έθνη εξαιτίας τού ονόματός μου. Ο διωγμός είναι για το όνομα του Ιησού το οποίο κηρύττουν όλοι όσοι δέχθηκαν τον Ιησού, Ιουδαίοι και μη. Δεν λέει ότι οι διωγμοί θα είναι εξαιτίας της φυλετικής καταγωγής. Αν ο Ιησούς μιλούσε μόνο για την περίοδο του Νέρωνα και του Τίτου, τότε το ερώτημα είναι, γιατί είπε «θα υπάρχει μεγάλη θλίψη, που δεν έγινε από την αρχή τού κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε θα ξαναγίνει». Η θλίψη επί Νέρωνα και Τίτου ήταν παιδική χαρά μπροστά στα Φερνίχτουνκσλαγκερ (στρατόπεδα εξόντωσης) του Χίτλερ. Πώς και του διέφυγε του Ιησού το Άουσβιτς, το Νταχάου, το Μπέργκεν Μπέλσεν, το Κούλμχοφ αν ντερ Νερ, το Τρεμπλίνκα, το Μπέλζεκ, το Ζομπίμπορ, έτσι για να αναφέρουμε μερικά! Είναι προφανές πως η θλίψη που δεν θα ξαναγίνει δεν ήταν αυτή του 70μ.Χ. Η θλίψη στην οποία αναφέρεται ο Ιησούς, η Μεγάλη Θλίψη, δεν ήταν αυτή του Χίτλερ, επειδή αμέσως μετά από αυτή τη θλίψη που όμοια της δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει, κάτι θα συμβεί. Και αυτό που θα συμβεί, θα συμβεί αμέσως μετά, όχι χρόνια μετά. Επειδή, όπως η αστραπή βγαίνει από την ανατολή, και φαίνεται μέχρι τη δύση, έτσι θα είναι και η παρουσία τού Υιού τού ανθρώπου. Κατά Ματθαίον 24:27 Ούτε ο Απ. Παύλος ούτε ο Ιησούς είπε ότι θα γίνει μια μυστική αρπαγή και ξαφνικά θα εξαφανιστούν εκατομμύρια άνθρωποι και όλοι θα διερωτούνται που πήγαν. Θα φανεί η παρουσία του Υιού από την ανατολή μέχρι τη δύση. Όπως η αστραπή που ανάβει στον ουρανό και είναι ορατή από παντού. Κι αμέσως, ύστερα από τη θλίψη εκείνων των ημερών, ο ήλιος θα σκοτεινιάσει, και το φεγγάρι δεν θα δώσει το φως του, και τα αστέρια θα πέσουν από τον ουρανό, και οι δυνάμεις των ουρανών θα σαλευτούν. Και, τότε, θα φανεί το σημείο τού Υιού τού ανθρώπου στον ουρανό και, τότε, θα θρηνήσουν όλες οι φυλές της γης, και θα δουν τον Υιό τού ανθρώπου να έρχεται επάνω στα σύννεφα του ουρανού με δύναμη και πολλή δόξα. Και θα αποστείλει τούς αγγέλους του με δυνατή

20 20 φωνή σάλπιγγας και θα συγκεντρώσει τούς εκλεκτούς του από τους τέσσερις ανέμους, από τις άκρες των ουρανών μέχρι τις άλλες άκρες τους. (εδάφ ) Ομολογώ, και ελπίζω να μην απογοητεύσω τους αναγνώστες, πως δεν έχω διδακτορικό στον κλάδο της θεολογίας ή σε οποιοδήποτε άλλο κλάδο κι αν δεν είχε διορθώσει κάποιος αυτό το κείμενο θα χανόσασταν στην ανορθογραφία. Παρόλα αυτά, πιστεύω πως δεν πρέπει να είναι τόσο δύσκολο για οποιονδήποτε να εξηγήσει τι θα πει το, «Κι αμέσως, ύστερα». Ακόμα και στο αρχαίο κείμενο είναι ξεκάθαρο, «Ευθέως δε μετά». Δεν ξέρω γιατί διέφυγε του Scofield και άλλων τόσων θεολόγων μια τόσο απλή φράση. Δεν είναι καν θέμα αποκάλυψης, είναι θέμα ανάγνωσης. Τί θα γίνει αμέσως, ύστερα από τη θλίψη εκείνων των ημερών; Ο ήλιος θα σκοτεινιάσει, και το φεγγάρι δεν θα δώσει το φως του, και τα αστέρια θα πέσουν από τον ουρανό, και οι δυνάμεις των ουρανών θα σαλευτούν. Και, τότε θα φανεί το σημείο του Υιού του ανθρώπου στον ουρανό Και, τότε, θα θρηνήσουν όλες οι φυλές της γης Και θα δουν τον Υιό του ανθρώπου να έρχεται επάνω στα σύννεφα του ουρανού με δύναμη και πολλή δόξα. Και θα αποστείλει τους αγγέλους του με δυνατή φωνή σάλπιγγας και θα συγκεντρώσει τους εκλεκτούς του από τους τέσσερις ανέμους, από τις άκρες των ουρανών μέχρι τις άλλες άκρες τους. ΑΡΠΑΓΗ! Όταν ο Ιησούς λέει «Ο ήλιος θα σκοτεινιάσει, και το φεγγάρι δεν θα δώσει το φως του, και τα αστέρια θα πέσουν από τον ουρανό, και οι δυνάμεις των ουρανών θα σαλευτούν», μας δείχνει ακριβώς που θα βρούμε την αρπαγή στο βιβλίο της Αποκάλυψης. Όταν φτάσουμε αργότερα στο κεφάλαιο της Αποκάλυψης που αναφέρεται σε αυτό το γεγονός θα γίνει πιο ξεκάθαρο πως δεν αναφέρεται στην αρχή της χιλιετηρίδας, αλλά στην αρπαγή, γιατί είναι ένα συμβάν που συμβαίνει πριν την αποκάλυψη της οργής του Θεού. Στη συνέχεια ο Ιησούς εξηγεί πως ο κόσμος θα είναι όπως την εποχή του Νώε και καταλήγει δείχνοντας πως δεν αναφέρεται στην αρχή της χιλιετηρίδας αλλά στην αρπαγή. τότε, δύο θα είναι στο χωράφι ο ένας παραλαμβάνεται, και ο άλλος αφήνεται. Δύο γυναίκες θα αλέθουν στον μύλο μία παραλαμβάνεται, και μία αφήνεται. Κατά Ματθαίον 24:40-41 Στο αρχή της χιλιετηρίδας κανείς δεν παραλαμβάνεται ή αφήνεται αλλά γίνεται πόλεμος και ο αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης ρίχνονται στη φωτιά και ο Ιησούς βασιλεύει 1000 χρόνια με τους Αγίους (Αποκάλυψη κεφ. 19 και 20). Στην περιγραφή που δίνει εδώ ο Ιησούς τίποτε από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Μόνο στην αρπαγή και πουθενά αλλού δεν υπάρχει παραλαβή.

21 21 Ο Ιησούς με το «και, τότε» δίνει χρονολογική συνέχεια γεγονότων. Πρώτον, τα σημεία στον ουρανό, δεύτερον το σημείο του Υιού στον ουρανό, τρίτον, θα θρηνήσουν, τέταρτον θα Τον δουν να έρχεται επάνω στα σύννεφα, πέμπτον, θα αποστείλει τους αγγέλους να μαζέψουν τους εκλεκτούς. Κάποιοι έχουν πει πως αυτή είναι δεύτερη αρπαγή μόνο για τους Εβραίους και άλλοι ότι πρόκειται για το τέλος της χιλιετηρίδας μετά που ο Ιησούς νικά τον αντίχριστο. Ο λόγος που το υποστηρίζουν αυτή την άποψη είναι επειδή αναφέρεται σε «εκλεκτούς» και άρα είναι για το λαό Ισραήλ. Η άποψη αυτή έχει και πάλι της ρίζες στον Scofield και στην ερμηνεία ότι οι εκλεκτοί είναι μόνο οι Εβραίοι. Η Μεγάλη Θλίψη δεν ταιριάζει με την αντίληψη μας για ένα ευαγγέλιο προσαρμοσμένο στο «αμερικάνικο όνειρο». Αφού δεν βολεύει τη θεολογία μας η θλίψη, θα έχουμε τον Κύριο να πηγαινοέρχεται και να κάνει αρπαγές. Φέτος θα αρπάξω τους Χριστιανούς και του χρόνου θα αρπάξω τους Εβραίους. Με βάση τη διδασκαλία ότι εκλεκτοί είναι μόνο οι Εβραίοι και ο λαός Ισραήλ, έχει κτιστεί μια ολόκληρη θεωρία ότι το όλη η Αποκάλυψη του Ιωάννη αφορά μόνο τον Εβραϊκό λαό και όχι την εκκλησία. Με αυτό σαν δεδομένο τότε θα έπρεπε να περιέχεται στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης και όχι της Καινής Διαθήκης. Και γιατί ο Ιωάννης να την γράψει στα ελληνικά και να την στείλει στις εκκλησίες των εθνικών και όχι στα εβραϊκά και να τις δώσει στους Φαρισαίους; Τί λέει ο Λόγος του Θεού για τους εκλεκτούς; και ντυθήκατε τον καινούργιο, αυτόν που ανακαινίζεται σε επίγνωση, σύμφωνα με την εικόνα εκείνου που τον έκτισε όπου δεν υπάρχει Έλληνας και Ιουδαίος, περιτομή και ακροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά τα πάντα και μέσα σε όλα είναι ο Χριστός. Ντυθείτε, λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού, άγιοι και αγαπημένοι, σπλάχνα οικτιρμών, καλοσύνη, ταπεινοφροσύνη, πραότητα, μακροθυμία Κολοσσαείς 3:10-11 Σε ποιούς αναφέρεται εδώ ο Απ. Παύλος ότι είναι εκλεκτοί του Θεού; Σε όσους είναι μέσα στο Χριστό Έλληνες και Ιουδαίους, περιτομή, και ακροβυστία. Θα μπορούσα με αυτό και μόνο το απόσπασμα να κλείσω το θέμα. Θα πρέπει όμως να παραμείνω και να αφιερώσω το επόμενο κεφάλαιο σε αυτό που ο Απ. Παύλος ονομάζει «άλλο ευαγγέλιο» ώστε να μην μείνουν κενά ως προς τους εκλεκτούς. Αν είναι μόνο ο Ισραήλ οι εκλεκτοί, τότε το βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννη μπορούμε να το σκίσουμε από το τέλος της Καινής Διαθήκης και να το μεταφέρουμε στα εβραϊκά Ταλμούδ.

22 22 4. Εκλεκτοί Το άλλο Ευαγγέλιο Επειδή, αυτό είναι καλό και ευπρόσδεκτο μπροστά στον Σωτήρα μας Θεό ο οποίος θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, και νά ρθουν στην επίγνωση της αλήθειας. Α Τιμοθέου 2:3-4 Είναι ξεκάθαρο από τα Ιερά Γράμματα ότι ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να γνωρίσουν την αλήθεια και να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της σωτηρίας. Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, άσχετα από την εθνικότητα, το χρώμα του δέρματος, την ηλικία ή το κοινωνικό υπόβαθρο τους. Όταν ο Απ. Πέτρος, με αποκάλυψη Πνεύματος Αγίου πήρε το ευαγγέλιο για πρώτη φορά στους εθνικούς, είπε στον Ρωμαίο εκατόνταρχο Κορνήλιο: «Τότε, καθώς ο Πέτρος άνοιξε το στόμα, είπε: Γνωρίζω στ' αλήθεια ότι, ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης αλλά, σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται, και εργάζεται δικαιοσύνη, είναι σ' αυτόν δεκτός.» (Πράξεις 10:34-35). Ο Ιησούς είπε: Επειδή, πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί. Κατά Ματθαίον 22:14 Η διαφορά μεταξύ καλεσμένων και εκλεκτών έγκειται στο γεγονός ότι οι εκλεκτοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Θεού. Στην Παλαιά Διαθήκη εκλεκτοί ήταν ο λαός Ισραήλ, οι φυσικοί απόγονοι του Αβραάμ εις τον οποίο δόθηκαν οι επαγγελίες. Στην Καινή Διαθήκη εκλεκτοί και λαός του Θεού είναι όσοι ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του Χριστού και έγιναν νέο κτίσμα. Όπως θα δούμε πιο κάτω, όσοι αρνούνται αυτή την αλήθεια κηρύττουν άλλο ευαγγέλιο, σύμφωνα με τον Απ. Παύλο. Η φράση που ο Ιησούς είπε, «πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί», ήταν η κατάληξη μιας σειράς παραβολών, όταν προκλήθηκε από τους αρχιερείς και τους πρεσβύτερους για την εξουσία του. Η συζήτηση ξεκίνησε από το 21 ο κεφάλαιο του Ματθαίου, την επόμενη μέρα μετά την θριαμβευτική είσοδο του στην Ιερουσαλήμ το Πάσχα της σταυρώσεως και αφού αναποδογύρισε τα τραπέζια των αργυραμοιβών και θεράπευσε τυφλούς και χωλούς (Κατά Ματθαίον 21:1-17). Στις παραβολές αυτές ο Ιησούς μηδενίζει την εξουσία του ιερατείου και δείχνει προς το κάλεσμα των εθνών. 1 η Παραβολή (εδ ) Αλλά, τί γνώμη έχετε; Ένας άνθρωπος είχε δύο γιους και καθώς ήρθε στον πρώτο, είπε: Παιδί μου, πήγαινε σήμερα να δουλέψεις στον αμπελώνα μου. Και εκείνος απαντώντας, είπε: Δεν θέλω ύστερα, όμως, μετανιώνοντας, πήγε. Και καθώς ήρθε στον δεύτερο, του μίλησε κατά παρόμοιο

23 23 τρόπο. Και εκείνος απαντώντας, είπε: Εγώ, θα πάω, κύριε και δεν πήγε. Ποιός από τους δύο έκανε το θέλημα του πατέρα; Του λένε: Ο πρώτος. Λέει σ' αυτούς ο Ιησούς: Σας διαβεβαιώνω, ότι οι τελώνες και οι πόρνες πηγαίνουν πριν από σας στη βασιλεία του Θεού Στην πρώτη παραβολή ο Ιησούς κάνει ξεκάθαρο πως δεν είναι ποιος είσαι που μετρά, αλλά αν πραγματικά κάνεις το θέλημα του Θεού. Οι τελώνες και οι πόρνες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Ιησού, οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι το αρνήθηκαν. Αυτοί που ένοιωθαν την αμαρτία στο πετσί τους έτρεχαν στον Ιησού για σωτηρία. Αντίθετα οι πρεσβύτεροι στηρίζονταν στη δική τους δικαιοσύνη και στην πεποίθηση της καταγωγής τους. 2 η Παραβολή (εδ ) Ακούστε μια άλλη παραβολή: Υπήρχε κάποιος άνθρωπος οικοδεσπότης, ο οποίος φύτεψε έναν αμπελώνα, και έβαλε ολόγυρά του φράχτη, και έσκαψε μέσα σ' αυτόν ένα πατητήρι, και οικοδόμησε έναν πύργο και τον μίσθωσε σε γεωργούς, και αποδήμησε. Όταν δε πλησίασε ο καιρός των καρπών, έστειλε τους δούλους του προς τους γεωργούς, για να πάρουν τους καρπούς του. Και οι γεωργοί, αφού έπιασαν τους δούλους του, άλλον μεν έδειραν, και άλλον φόνευσαν, και άλλον λιθοβόλησαν. Έστειλε ξανά άλλους δούλους περισσότερους από τους πρώτους και σ' αυτούς έκαναν κατά παρόμοιο τρόπο. Έπειτα, όμως, έστειλε σ' αυτούς τον γιο του, λέγοντας: Θα ντραπούν τον γιο μου. Οι γεωργοί, όμως, βλέποντας τον γιο, είπαν αναμεταξύ τους: Αυτός είναι ο κληρονόμος ελάτε, ας τον φονεύσουμε, και ας κατακρατήσουμε την κληρονομιά του. Και αφού τον έπιασαν, τον έβγαλαν έξω από τον αμπελώνα, και τον φόνευσαν. Όταν, λοιπόν, έρθει ο ιδιοκτήτης του αμπελώνα, τί θα κάνει σ' εκείνους τους γεωργούς; Του λένε: Τους κακούς θα τους απολέσει με κακό τρόπο και τον αμπελώνα θα τον μισθώσει σε άλλους γεωργούς, που θα του αποδώσουν τους καρπούς στις εποχές τους. Τους λέει ο Ιησούς: Ποτέ δεν διαβάσατε στις γραφές: «Η πέτρα που αποδοκίμασαν οι οικοδομούντες, αυτή έγινε ακρογωνιαία πέτρα από τον Κύριο έγινε αυτή, και είναι θαυμαστή στα μάτια μας». Γι' αυτό, σας λέω ότι, η βασιλεία του Θεού θα αφαιρεθεί από σας, και θα δοθεί σε έθνος που κάνει τους καρπούς της. Στη δεύτερη παραβολή ο Ιησούς αναφέρεται στους προφήτες που δολοφονήθηκαν από τους ηγέτες και στην ευθύνη τους για το δικό του θάνατο που θα επακολουθούσε σε μερικές μέρες. Συνέπεια αυτού ο Ιησούς τους λέει ότι θα μισθώσει τον αμπελώνα του σε άλλους γεωργούς. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αναφέρεται στους εθνικούς, γιατί συνεχίζει και λέει, «η βασιλεία του Θεού θα αφαιρεθεί από σας, και θα δοθεί σε έθνος που κάνει τους καρπούς της». Όταν ο Ιησούς λέει θα τους αφαιρέσει τη βασιλεία, δεν σημαίνει πως ο Εβραϊκός λαός δεν μπορεί να σωθεί. Άλλωστε χιλιάδες εβραίοι δέχθηκαν τον Χριστό σαν Μεσσία και οι πρώτοι μαθητές ήταν αποκλειστικά Εβραίοι μέχρι να κηρυχθεί το ευαγγέλιο στα έθνη. Αυτό που αφαιρέθηκε ήταν το προνόμιο της καταγωγής. Ο Απ. Παύλος το εξήγησε στους Γαλάτες χωρίς

24 24 παραβολές. «Επειδή, στον Ιησού Χριστό ούτε η περιτομή έχει κάποια ισχύ ούτε η ακροβυστία, αλλά η καινούργια κτίση.» (Γαλάτες 6:15). Η παλιά κτίση δεν μπορεί να κληρονομήσει τον ουρανό στη βάση της φυλετικής υπηκοότητας, αλλά με βάση την πίστη. 3 η Παραβολή (κεφ. 22: 1-14) Και απαντώντας ξανά ο Ιησούς, τους είπε, με παραβολές, λέγοντας: Η βασιλεία των ουρανών ομοιώθηκε με έναν άνθρωπο βασιλιά, που έκανε γάμους στον γιο του και έστειλε τους δούλους του να καλέσουν τους προσκαλεσμένους στους γάμους και εκείνοι δεν ήθελαν να ρθουν. Έστειλε ξανά άλλους δούλους, λέγοντας: Πείτε στους προσκαλεσμένους: Δέστε, ετοίμασα το γεύμα μου οι ταύροι μου και τα θρεφτάρια μου είναι σφαγμένα, και όλα είναι έτοιμα ελάτε στους γάμους. Εκείνοι, όμως, δείχνοντας αμέλεια, αναχώρησαν, ο ένας μεν στο χωράφι του, ο άλλος δε στο εμπόριό του και οι υπόλοιποι, αφού έπιασαν τους δούλους του, τους κακοποίησαν και τους φόνευσαν. Και ακούγοντάς το ο βασιλιάς οργίστηκε και στέλνοντας τα στρατεύματά του, εξολόθρευσε εκείνους τους φονιάδες, και κατέκαψε την πόλη τους. Τότε, λέει στους δούλους του: Ο γάμος μεν είναι έτοιμος, αλλά οι προσκαλεσμένοι δεν ήσαν άξιοι Πηγαίνετε, λοιπόν, στις διόδους των δρόμων, και όσους αν βρείτε, καλέστε τους στους γάμους. Και αφού εκείνοι οι δούλοι βγήκαν στους δρόμους, συγκέντρωσαν όλους όσους βρήκαν, και κακούς και καλούς και ο γάμος γέμισε από καθισμένους στο τραπέζι. Κι όταν ο βασιλιάς μπήκε μέσα για να θεωρήσει τους καθισμένους στο τραπέζι, είδε εκεί έναν άνθρωπο να μην είναι ντυμένος με ένδυμα γάμου και του λέει: Φίλε, πώς μπήκες εδώ, μη έχοντας ένδυμα γάμου; Κι εκείνος αποστομώθηκε. Τότε, ο βασιλιάς είπε στους υπηρέτες: Αφού τον δέσετε χειροπόδαρα, σηκώστε τον, και ρίξτε τον στο εξώτερο σκοτάδι εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών. Επειδή, πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως οι εκλεκτοί. Στην τρίτη παραβολή ο Ιησούς συνεχίζει στο ίδιο θέμα. Οι πρώτοι προσκεκλημένοι, ο λαός Ισραήλ, δεν ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του βασιλιά για το γάμο του γιού του και σαν να μην έφτανε αυτό, κακοποίησαν και σκότωσαν τους δούλους που τους πήραν την πρόσκληση. Ο Ιησούς εδώ μιλά προφητικά όταν λέει, «ο βασιλιάς οργίστηκε και στέλνοντας τα στρατεύματά του, εξολόθρευσε εκείνους τους φονιάδες, και κατέκαψε την πόλη τους». Η Ιερουσαλήμ καταστράφηκε και κατακάηκε το 70 μ.χ. από τον Ρωμαίο στρατηγό Τίτο. Στη συνέχεια της παραβολής ο βασιλιάς προσκαλεί τους απρόσκλητους να έρθουν, υπονοώντας τους εθνικούς, για να εκπληρωθεί ο προφητικός λόγος του Ωσηέ, τον οποίον ο Απ. Παύλος υπενθυμίζει στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους. Όπως λέει και στον Ωσηέ: «Θα αποκαλέσω λαό μου, αυτόν που δεν είναι λαός μου, και αγαπημένη, αυτήν που δεν είναι αγαπημένη». «Και στον τόπο που τους ειπώθηκε: Δεν είστε λαός μου, εκεί θα αποκληθούν γιοι του ζωντανού Θεού.» (Ρωμαίους 9:25,26). Στο τέλος της παραβολής ο Ιησούς λέει πως κάποιος μπήκε μέσα χωρίς ένδυμα γάμου και τον πέταξε έξω, δεικνύοντας έτσι πως ούτε για τον εθνικό ισχύει η φυλετική καταγωγή. Δεν είναι