Η τελευταία μαύρη γάτα (Ευγένιος Τριβιζάς) Μειονότητα Οι Αφροαμερικανοί στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής

Transcript

1 Η τελευταία μαύρη γάτα (Ευγένιος Τριβιζάς) Μειονότητα Οι Αφροαμερικανοί στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Εργασία του μαθητή Μάριο-Εμίλιο Νικολάου της 9ε τάξης (Γυμνάσιο Steglitz) Ημερομηνία παράδοσης:

2 Πίνακας Περιεχομένων 1 Εισαγωγή Σχολιασμός υλικού Σχολιασμός εικόνας Σχολιασμός άρθρου Κειμενικά είδη Επιστολή: Ο Martin Luther King Ημερολόγιο: Ανισότητες ανάμεσα στους έγχρωμους και τους λευκούς Σχολιασμός φράσεων του βιβλίου Συναισθήματα Συνέπειες Κίνητρα Αφίσα Σχολιασμός της έκβασης του βιβλίου Φανταστική συνέντευξη με έναν Αφροαμερικανό Εντυπώσεις άλλων ατόμων

3 1 Εισαγωγή Στην εργασία αυτή επέλεξα την μειονότητα των Αφροαμερικανών στην Αμερική οι οποίοι διώκονταν επί δεκαετίες από την άφιξή τους μέχρι την σημερινή εποχή. Οι λόγοι που επέλεξα αυτή την μειονότητα ήταν επειδή πιστεύω ότι σχετίζεται άμεσα με το νόημα του βιβλίου. Εκτός αυτού ήθελα να ερευνήσω τα αίτια της καταδίωξης, ποιες δυσκολίες αντιμετώπιζαν και γενικότερα την ιστορία τους η οποία στιγματίστηκε από βίαιους και αιματηρούς αγώνες για την ελευθερία τους, επίσης τα μειονεκτήματα που είχαν μέχρι σήμερα κατά την διάρκεια της κοινωνικής και πολιτική τους ζωής στην Αμερική. [1] Κοινό στοιχείο της εργασίας μου με το βιβλίο είναι, ότι οι Αφροαμερικανοί διώκονταν από τότε που ήρθαν ως σκλάβοι στην Αμερική αντίστοιχα με τις μαύρες γάτες λόγω του χρώματός τους. Η σχέση που είχαν οι Αμερικανοί δουλοπάροικοι με τα μέλη της αδελφότητας είναι ότι ήθελαν να εξυπηρετήσουν και οι δύο το δικό τους συμφέρον. Οι προκαταλήψεις που υπήρχαν έναντι των Αφροαμερικανών ήταν ότι οι λευκοί χρησιμοποίησαν το έγχρωμο χρώμα ως κύριο χαρακτηριστικό διαχωρισμού των ομάδων και γενικότερα ως σύμβολο κατωτερότητας. [2] Κατά την περίοδο της σκλαβιάς στην Αμερική τα μέλη της μειονότητάς μου αντέδρασαν φυσικά με το να αντιστέκονται, να προσπαθούν να κάνουν εξεγέρσεις και να ξεφεύγουν από τους δουλοκτήτες για να μην εξυπηρετήσουν τον σκοπό τους. Εννοείται ότι οι δουλοκτήτες επέβαλαν σκληρές τιμωρίες σε περιπτώσεις αντίστασης, πράξεις οι οποίες εξομαλύνθηκαν με την πάροδο του χρόνου μετά από πολλούς αγώνες και θυσίες από την πλευρά των μαύρων. Το πρόβλημα των φυλετικών διακρίσεων ξεκίνησε στις ΗΠΑ στα μέσα του 19ου αιώνα (1850) όπου άρχισε στις βόρειες περιοχές εκστρατεία κατά των θεσμών της δουλείας. Οι νότιες πολιτείες που η ευημερία τους στηριζόταν στη δουλεία αρνούνταν κάθε αποχώρηση και έτσι άρχισε ο πόλεμος μεταξύ τους που κράτησε 4 χρόνια. Το 1963 ο τότε πρόεδρος της Αμερικής Αβραάμ Λίνκολ εδραίωσε συνταγματικά τις ελευθερίες των μαύρων. Οι έγχρωμοι όμως σήμερα αντιμετωπίζονται με λιγότερες διακρίσεις και ποιο πολύ σαν μία κοινωνική ομάδα που έχει ανθρώπινα δικαιώματα, ισότητα και φυσικά θα μπορούσα να πω ότι υπάρχει μια γενικότερη αποδοχή και σεβασμός. [3] [4] Ένα ενδεικτικό στοιχείο καταστολής των φυλετικών ρήξεων αποτελεί το κοσμοϊστορικό γεγονός της εκλογής του πρώτου μη λευκού προέδρου της Αμερικής και μάλιστα με πολυφυλετική καταγωγή και εκπαίδευση που χαιρέτησε ο πλανήτης με μεγάλο ενθουσιασμό. 3

4 2 Σχολιασμός υλικού 2.1 Σχολιασμός εικόνας Αυτή η εικόνα τραβηγμένη το 1956 σε μία στάση λεωφορείου στην Αλαμπάμα, δείχνει έγχρωμους να κάθονται στην αριστερή μεριά χωρισμένοι με ένα μεταλλικό διαχωριστικό από τους λευκούς που κάθονται δεξιά. Βλέποντας την εικόνα σοκαρίστηκα, επειδή δεν ήξερα ότι πριν από περίπου 50 χρόνια ακόμα υπήρχε φυλετικός διαχωρισμός. Κατά την Απεικόνιση 1: Στάση λεωφορείου στην Αλαμπάμα το 1956 γνώμη μου δεν υπήρχε λόγος για [6] φυλετικό διαχωρισμό, διότι οι Αφροαμερικανοί διαφέρουν μόνο εξωτερικά στο χρώμα του δέρματός τους, το οποίο δεν λέει τίποτα για το εσωτερικό του ανθρώπου, όπως και για την προσωπικότητά του. Επίσης ο λευκός που βρίσκεται στην μέση δεξιά φοράει πιο ωραία ρούχα από τον έγχρωμο άντρα που κάθεται στον πάγκο. Από αυτό το γεγονός μπορούμε να καταλάβουμε, ότι ο οικονομικός πλούτος των λευκών και των έγχρωμων διέφερε. [5] Αυτή η διαφορά του πλούτου μπορεί να μεταφερθεί στην διαφορά της επίδρασης που είχαν τα μέλη της αδελφότητας στην γνώμη των κατοίκων του νησιού, ενώ οι μαύρες γάτες δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για να προστατευτούν από τις προκαταλήψεις της αδελφότητας και αργότερα και των κατοίκων του νησιού. 2.2 Σχολιασμός άρθρου Τίτλος του άρθρου: "Αστυνομική βαρβαρότητα στις ΗΠΑ:Κύριος στόχος οι αφροαμερικανοί-στοιχεία σοκ" Απόσπασμα από το άρθρο: Ακόμη ένας Αφροαμερικανός έπεσε νεκρός από πυρά αστυνομικού στις ΗΠΑ, βάζοντας το όνομά του σε μια θλιβερή λίστα, που αποτελείται από χιλιάδες «μεμονωμένα περιστατικά». Θα μπορούσε να εκληφθεί και ως μια τραγική ειρωνεία, το γεγονός ότι την περίοδο που για πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ, ένας Αφροαμερικανός βρίσκεται στην προεδρία, τα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας εναντίον Αφροαμερικανών βρίσκονται σε «άνθιση». [7] Αυτό το άρθρο γραμμένο από τον Στέργιο Κότσιρα αναφέρεται στη δολοφονία Αφροαμερικανών από αστυνομικούς που υπηρετούν στην αστυνομική υπηρεσία των ΗΠΑ. Σε αυτό το κείμενο μπορούμε να καταλάβουμε τις προκαταλήψεις και την απέχθεια που δείχνουν οι λευκοί αστυνομικοί απέναντι στους έγχρωμους πολίτες. [7] Κατά την γνώμη μου οι λευκοί αστυνομικοί των ΗΠΑ δεν χρησιμοποιούν την εξουσία τους με δίκαιο τρόπο, Απεικόνιση 2: Αφίσα με σκοτωμένους επειδή σε μερικές περιπτώσεις αυτοάμυνας Αφροαμερικανούς από αστυνομικούς των αδικαιολόγητα αποφασίζουν ανάλογα με το χρώμα του ΗΠΑ [8] 4

5 επιτιθέμενου αν θα τον σκοτώσουν ή τον αφήσουν να ζήσει. Με αυτόν τον τρόπο αξιολογούν την αξία της ζωής του επιτιθέμενου ανάλογα με το χρώμα του, κάτι που νομίζω, ότι δεν είναι σωστό. Ένα κοινό πράγμα που έχει αυτό το άρθρο με το βιβλίο είναι, ότι οι μαύρες γάτες στο βιβλίο και οι έγχρωμοι στις ΗΠΑ σκοτώνονται αντίστοιχα, επειδή κάποιοι λευκοί άνθρωποι έχουν προκαταλήψεις για το χρώμα τους. 3 Κειμενικά είδη 3.1 Επιστολή: Ο Martin Luther King Βερολίνο, Αγαπητέ μου φίλε Νίκο, εύχομαι η οικογένειά σου να είναι υγιής και να περνάτε ωραία τις φθινοπωρινές σας διακοπές στην Αθήνα, απολαμβάνοντας τον ήλιο και τη θάλασσα. Σου γράφω, επειδή μου ζήτησες στο τελευταίο σου γράμμα, λόγου του ότι δεν έχεις αυτή την στιγμή πρόσβαση στο διαδίκτυο, να σε πληροφορήσω για το σημαντικό πρόσωπο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου στην Ατλάντα και πέθανε στις 4 Απριλίου 1968 στη Μέμφις Τενεσί από πυροβολισμό. O Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ ήταν ηγέτης του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών, ειρηνιστής και θεολόγος. Αγωνίστηκε για την κατάργηση του φυλετικού διαχωρισμού στα μέσα συγκοινωνίας και στους δημόσιους χώρους. Κατά τη διάρκεια του αγώνα του επέζησε τρις απόπειρες δολοφονίες, πήγε ανάμεσα στο χρονικό διάστημα 1955 μέχρι φορές στη φυλακή και τιμήθηκε το 1964 με το βραβείο Νόμπελ της Ειρήνης. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος της αντιρατσιστικής οργάνωσης "Διάσκεψη της Απεικόνιση 3: O Martin Luther Νότιας Χριστιανικής Ηγεσίας" και η σύζυγός του ήταν η King [12] Κορέττα Σκότ Κίνγκ με την οποία είχε τέσσερα παιδιά. [9] [11] Η ιδεολογία του Κίνκγ επηρεάστηκε από τη φιλοσοφία της "πολιτικής ανυπακοής" και της "μη βίας" του Μαχάτμα Γκάντι με το αποτέλεσμα να είναι οπαδός της δράσης αυτής με στόχο την παθητική αντίσταση. [10] Οι αγώνες του Κίνκγ ήταν το μποϋκοτάζ των λεωφορείων στο Μοντγκόμερι, η διάσκεψη της Νότιας Χριστιανικής Ηγεσίας, η εκστρατεία του Μπέρμιγχαμ, η πορεία προς την Ουάσιγκτον και οι πορείες από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι. Σε μία εκδήλωση στις 28 Αυγούστου 1963, ο Κίνγκ εκφώνησε μπροστά από ανθρώπους τον περίφημο λόγου του που ξεκινάει με τη φράση "Έχω ένα όνειρο" στο μνημείο του Αβραάμ Λίνκολν. Μετά από αυτή την εκδήλωση αποχαιρετίστηκαν δύο σημαντικοί νόμοι που τελείωναν επίσημα τον φυλετικό διαχωρισμό το 1964 και έδιναν δικαίωμα ψήφου στους έγχρωμους πολίτες το [9] Ελπίζω να μπορούσα να σου δώσω κάποιες πληροφορίες για τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ και για τους διάφορους αγώνες του. Εύχομαι να μου απαντήσεις σύντομα και να μου πεις πώς περνάς τις φθινοπωρινές διακοπές σου στην Αθήνα. 5

6 Ο φίλος σου, Μάριο-Εμίλιο Νικολάου 3.2 Ημερολόγιο: Ανισότητες ανάμεσα στους έγχρωμους και τους λευκούς Παρασκευή 12 Μαΐου 2017 Αγαπημένο μου ημερολόγιο, σήμερα ασχοληθήκαμε στο μάθημα της ιστορίας με ένα πολύ ενδιαφέρων θέμα, το οποίο ήταν οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες που υπάρχουν ανάμεσα στους λευκούς και τους έγχρωμους στις ΗΠΑ. Λόγω του μεγάλου μου ενδιαφέροντος για αυτό το θέμα μου ήρθε η ιδέα να σου γράψω κάποια σημαντικά πράγματα που μάθαμε σε αυτές τις δύο ώρες. Μάθαμε ότι το ποσοστό ανεργίας των έγχρωμων είναι διπλάσιο σε σύγκριση με τους λευκούς και ότι το ποσοστό των έγχρωμων που τελειώνουν το λύκειο και το κολέγιο είναι μικρότερο. Επίσης ακόμα υπάρχει φυλετική διάκριση στην κοινωνία καθώς και ένα μεγάλο κομμάτι έγχρωμων που πηγαίνει στη φυλακή. Σε σύγκριση με το 73 τοις εκατό των λευκών, μόνο το 45 τοις εκατό των Απεικόνιση 4: Ποσοστά δολοφονιών [14] έγχρωμων έχουν ένα δικό τους σπίτι και ο μισθός τους είναι περίπου 30 έως 40 τοις εκατό μικρότερος από αυτόν ενός λευκού. [13] 4 Σχολιασμός φράσεων του βιβλίου 4.1 Συναισθήματα 1 Γελούσαν με τον πόνο μου. Διασκέδαζαν με το μαρτύριό μου. Κινδύνευα θανάσιμα κι αυτές γλεντούσαν!(σ.278) Συμφωνώ απολύτως με την άποψη του ήρωα, επειδή όπως βλέπουμε τα πουλερικά τον ξεγελάνε αντί να τον βοηθήσουν και δεν καταλαβαίνουν πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση για τον ήρωα. Μία αναλογία που βλέπω με την μειονότητά μου, είναι ότι οι λευκοί αστυνομικοί δεν καταλαβαίνουν πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση για τους έγχρωμους ένοχους, όταν τους κακομεταχειρίζονται. 2 Ήμουν μόνος. Ολομόναχος σ' έναν εφιαλτικό, ανελέητο, ακατανόητο κόσμο. Χωρίς φίλο, χωρίς σύντροφο, χωρίς την παραμικρή ελπίδα.(σ.266) Όπως φαίνεται από την φράση αυτή ο ήρωας πλημμυρίζεται από συναισθήματα όπως απελπισία, μοναξιά και αδυναμία, επειδή έχασε όλους τους φίλους του χωρίς να έχει κατορθώσει να τους 6

7 σώσει. Ένας επιπλέον λόγος που βασίζεται στο ξέσπασμα αυτών (ερμηνεύει το ξέσπασμα) των συναισθημάτων είναι, ότι ο ήρωας δεν έχει κανέναν έλεγχο για την κατάσταση στο νησί και ότι δεν υπάρχει κανείς που μπορεί να τον βοηθήσει. Συγκρίνοντας αυτή τη φράση αναλογικά με το θέμα μου θα μπορούσα να πω, ότι οι σκλάβοι στις ΗΠΑ πρέπει να βρισκόντουσαν σε μία αβοήθητη κατάσταση στη οποία ήταν απελπισμένοι και παραγκωνισμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο. 4.2 Συνέπειες 1 Τώρα που είχε γίνει η αρχή, κανείς δεν είχε πια τον παραμικρό ενδοιασμό να καταδίδει, να παγιδεύει ή να εξολοθρεύει γάτες. Με κάθε τέχνασμα. Με κάθε μέσο. Με κάθε τρόπο.(σ.302) Νομίζω ότι οι κάτοικοι του νησιού θα έπρεπε να είχαν καταλάβει τα σχέδια της αδελφότητας, επειδή η εξολόθρευση όλων των γάτων δεν στήριζε τη θέση, ότι μόνο οι μαύρες γάτες φέρνουν γρουσουζιά και ατυχία. Επίσης οι τρόποι με τους οποίους σκότωναν τις γάτες ήταν τόσο άσχημοι, ώστε να μπορούμε να πούμε, ότι τις βασάνιζαν χωρίς να σέβονται τα δικαιώματά τους. Αναλογικά με την μειονότητά μου φαίνεται ότι οι δουλοκτήτες κατά την περίοδο της σκλαβιάς στις ΗΠΑ δεν σέβονταν τα ανθρώπινα δικαιώματα των σκλάβων. 4.3 Κίνητρα 1 Να σωθώ και να εκδικηθώ τον άδικο χαμό του Κοψονούρη, της Εβενίνας, του Χουρχουδερού, του Μουντζούρη κι όλων των άλλων. Αν δεν το έκανα εγώ, ποιος θα το έκανε; Ποιος θα έμενε να τους θυμάται;(σ.268) Μπορώ να καταλάβω, το λόγο για τον οποίο θέλει να επιβιώσει ο ήρωας, επειδή και εγώ στην ίδια περίπτωση δεν θα ήθελα να ξεχαστούν άδικα οι φίλοι μου και οι άνθρωποι από την ομάδα που ανήκω. Μία αναλογία που υπάρχει με το θέμα μου είναι οι εκδηλώσεις που κάνουν οι άνθρωποι στις ΗΠΑ, με στόχο να θυμίσουν πόσοι έγχρωμοι έχουν σκοτωθεί από τους λευκούς αστυνομικούς. 7

8 5 Αφίσα 8

9 6 Σχολιασμός της έκβασης του βιβλίου Κατά τη γνώμη μου η έκβαση του βιβλίου είναι ικανοποιητική για τις γάτες και για τους ανθρώπους, επειδή όλα έγιναν όπως πριν τον διωγμό. Όμως ταυτόχρονα δεν με ικανοποιεί, ότι ο συγγραφέας δεν μας εγγυάται πως αυτός ο διωγμός δεν θα επαναληφθεί. Αυτό σημαίνει ότι δεν ξέρουμε εάν οι άνθρωποι έμαθαν από τα λάθει τους, κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό. Οι διώξεις και οι διακρίσεις των Αφροαμερικανών στις ΗΠΑ θα μπορούσαν να σταματήσουν πλήρως, αν η κοινωνία των ΗΠΑ θα τους αναγνώριζε σαν ανθρώπους που έχουν μόνο διαφορετικό χρώμα δέρματος. Επίσης θα έπρεπε να καταργήσει τις προκαταλήψεις εναντίον τους. Οι εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί σχετικά με τους ανθρώπους της ομάδας μου προς το καλύτερο είναι ότι απαγορεύτηκε η σκλαβιά, καταργήθηκαν απαγορεύσεις και περιορισμοί που οφείλονταν στις φυλετικές διακρίσεις όπως η δυνατότητα να χρησιμοποιούν δημόσια μέσα μεταφοράς, να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, να μπορούν να εκλέγονται και να εκλέγουν, να κατέχουν δημόσια αξιώματα και ανώτερες διευθυντικές θέσεις και δημιουργήθηκαν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για αυτούς. Οι εξελίξεις που δρομολογήθηκαν προς το καλύτερο δεν σταμάτησαν την κακομεταχείριση ή τις δολοφονίες Αφροαμερικανών από την αστυνομία. 7 Φανταστική συνέντευξη με έναν Αφροαμερικανό Ποιο είναι το όνομά σας; Με λένε Michael Gruh. Πότε και που γεννηθήκατε; Πόσο χρονών είστε; Γεννήθηκα στις 23 Αυγούστου 1980 στη Νέα Υόρκη. Είμαι 25 χρονών. Που μένετε; Μένω σε μια περιοχή της Νέα Υόρκη που ονομάζεται Brooklyn. Τι δουλειά κάνετε; Δουλεύω ως δημοσιογράφος σε μια εφημερίδα. Ποια ήταν η εκπαίδευσή σας; Τελείωσα το σχολείο μου και μετά ακολούθησα πανεπιστημιακές σπουδές στην δημοσιογραφία στο κολέγιο. Είχατε κάποια οικονομική βοήθεια από τους γονείς σας; Οι γονείς μου δεν μπόρεσαν να με βοηθήσουν οικονομικά παρά μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις μιας και δεν μπορούσαν να μαζέψουν αρκετά λεφτά για να αγοράσουν ένα σπίτι και τα έξοδα για το ενοίκιο ήταν μεγάλα, χωρίς να μένουν αρκετά χρήματα για άλλα πράγματα. Πώς ήταν η ζωή του πατέρα σας; Ο πατέρας μου λέει, ότι η ζωή παλιότερα ήταν δύσκολη εξαιτίας των κοινωνικών προβλημάτων, ποιο δύσκολη από ότι σήμερα. Επίσης λέει ότι πράγματα σαν μία σωστή εκπαίδευση αλλά και το να βρεις μία καλή δουλειά ήταν σπάνιο. Έχετε νιώσει ποτέ δείγματα ρατσισμού; Έχω νιώσει δείγματα ρατσισμού μόνο για ένα μικρό διάστημα στα πρώτα μου χρόνια στο 9

10 γυμνάσιο. Για παράδειγμα κάποια παιδιά δεν μου φερόντουσαν ευγενικά και δεν μου μιλούσαν, λόγω του διαφορετικού μου χρώματος. Σιγά σιγά αυτό άλλαξε επειδή φερόμουνα ευγενικά και με καλοσύνη πάντα. Ποια είναι η γνώμη σας πάνω στην αστυνομική βία; Προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί οι λευκοί αστυνομικοί σκοτώνουν ακόμη άδικα έγχρωμους και επίσης το θεωρώ πολύ τρομαχτικό. Ευτυχώς εγώ και κανείς από τους έγχρωμους φίλους μου δεν έχουμε μπλέξει με την αστυνομία, επειδή οι γονείς μας μας θυμίζουν καθημερινά να μην τραβάμε την προσοχή επάνω μας. Για να μην κάνουμε κακή εντύπωση στους γύρο ανθρώπους μας τηρούμαι όλους τους κανόνες στο σχολείο και στον δρόμο και φερόμαστε μεταξύ μας ευγενικά. 8 Εντυπώσεις άλλων ατόμων Η μικρή Ζιάννα αναφέρεται πάνω στο θέμα Πώς φέρονται οι αστυνομικοί διαφορετικά στους Αφροαμερικανούς σε σχέση με άλλους ανθρώπους; : «Νιώθω ότι μας συμπεριφέρονται διαφορετικά. Δεν μου αρέσει πώς μας αντιμετωπίζουν. Το ότι κάποιος έχει διαφορετικό χρώμα δέρματος δεν μου λέει τίποτα εμένα» [15] Ο καθηγητής πολιτικών επιστημών Άκης Καλαϊτζίδης αναφέρει πάνω στο θέμα της αστυνομική βίας: «Η αμερικανική κοινωνία δεν έχει απαλλαγεί από τον ρατσισμό. Παρά τις τεράστιες προόδους που έχει κάνει, εξακολουθεί να βλέπει τους νεαρούς Αφροαμερικανούς ως πηγή εγκληματικότητας. [...] Σήμερα πια δεν έχεις το περιθώριο να μην υπακούσεις σε εντολή αστυνομικού. Αλίμονό σου» [16] O Tζίμ Ντάουνς λέει πάνω στο θέμα Το τέλος της δουλείας : «Η προκατάληψη, ακόμη και με το τέλος του Εμφυλίου, ήταν ακόμη τόσο ισχυρή, ώστε οι σκλάβοι εξακολουθούσαν να είναι αποπαίδια και να υφίστανται κάκιστη μεταχείριση» [17] 10

11 Βιβλιογραφία [1] [2] unit=geschichte&doc=14&dsc=amerikanische_geschichte_zeit_der_sklaverei [3] [4] [5-6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] 69u_edit.jpg [13] [14] [15] [16] [17] Εικόνες από την αφίσα: [] %21.jpg/revision/latest?cb= [] [] [] 11