ΜΕΛΕΤΗ ΣΧΟΛΗΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 4 ΗΣ ΤΡΙΜΗΝΙΑΣ 2012

Transcript

1 ΜΕΛΕΤΗ ΣΧΟΛΗΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 4 ΗΣ ΤΡΙΜΗΝΙΑΣ 2012 ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟΙ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. Η Μεγάλη Διαµάχη: Το Θεµέλιο 2. Αποκάλυψη, και ο Θεός που αποκαλύπτεται σ αυτήν 3. Ο άνθρωπος: Το έργο των χειρών του Θεού 4. Σωτηρία: Η µόνη λύση 5. Αυξανόµενοι εν Χριστώ 6. Νίκη ενάντια στις δυνάµεις του κακού 7. «Εξοπλισµένοι» για νίκη 8. Η εκκλησία: Υπηρετώντας την ανθρωπότητα 9. Η εκκλησία: Τελετές και τελετουργίες 10. Ο νόµος και το ευαγγέλιο 11. Η Χριστιανική ζωή 12. Εσχατολογικά γεγονότα: Ο Ιησούς και οι σωσµένοι 13. Όταν όλα θα γίνουν νέα Συγγραφέας: Kwabena Donkor Απόδοση στα Ελληνικά: Γιαντζακλίδου Άννυ Κοµπιούτερ, Επιµέλεια: Ελληνική Αποστολή Τιµή Τεύχους: 5 Ευρώ Ετήσια Συνδροµή Εσωτερικού: 20 Ευρώ Ετήσια Συνδροµή Εξωτερικού: 32 Δολάρια Η.Π.Α ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΝΤΒΕΝΤΙΣΤΩΝ ΕΒΔΟΜΗΣ ΗΜΕΡΑΣ Κεραµεικού 18, ΑΘΗΝΑ Τηλ , Fax

2 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΒΑΣΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ Όλοι πιστεύουν σε κάτι, ακόµη και εκείνοι που ισχυρίζονται ότι δεν πιστεύουν πουθενά. Η πίστη είναι σηµαντική, µιας και επηρεάζει µεγάλο µέρος της ζωής µας. Για ορισµένους Χριστιανούς, ωστόσο, το πιστεύω ή η συµπεριφορά δεν έχουν τόση σηµασία όσο το να ανήκουν σε µία κοινότητα. Η κοινότητα όµως πρέπει να στηρίζεται σε κοινά πιστεύω, κοινούς στόχους, και ανησυχίες. Ως Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας στηριζόµαστε στα «28 Βασικά Πιστεύω» που είναι θεµελιώδη για την αύξησή µας στον Χριστό και την εµπειρία µας στην κοινωνία της πίστης υπό το φως της αιώνιας ζωής. Ορισµένοι υποστηρίζουν ότι εκείνο που πραγµατικά έχει σηµασία, είναι η αγάπη µας στον Χριστό, και όχι τα δόγµατα. Αν και ακούγεται σωστό, πουθενά στην Αγία Γραφή δεν βλέπουµε να διαχωρίζεται η αγάπη για τον Χριστό από την αγάπη για την αλήθεια. Ο Παύλος αναφέρει ότι «αληθεύοντες εις την αγάπην», θα αυξηθούµε στον Χριστό (Εφεσ. 4/δ 15,16). Η δογµατική γνώση δεν είναι απλώς η συσσώρευση σωστών δεδοµένων, αλλά απόρροια της αγάπης του Θεού (Β Ιωάν. 6-10). Επιπλέον, η Αγία Γραφή σχετίζεται µε την ορθότητα του δόγµατος, µιας και επηρεάζει την ηθική του ανθρώπου (Α Τιµ. 1/α 9,10, Τίτος 2/β 1-5). Η εκκλησία των Αντβεντιστών της Εβδόµης Ηµέρας έχει 28 Βασικά Πιστεύω. Αυτά δεν είναι αρχές, µιας και οι αλήθειες που εκφράζονται σ αυτά µπορούν να αναπτυχθούν (όπως και να προστεθούν άλλες διδασκαλίες). Παρότι πρέπει να είµαστε ανοικτοί σε περισσότερο φως, η γενική οµολογία σ αυτά τα πιστεύω είναι σηµαντική για την ενότητα και την αποστολή της εκκλησίας. Άλλωστε αυτά τα κοινά πιστεύω, ένωσαν εκατοµµύρια ανθρώπους παγκοσµίως. Αυτή την τριµηνία θα εστιάσουµε σε ορισµένες απ αυτές τις διδασκαλίες. Αν και πιστεύουµε ότι και τα 28 πιστεύω είναι βασικά και θεµελιώδη για την ταυτότητά µας ως Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας, δεν µπορούµε να τα µελετήσουµε όλα σε µία τριµηνία. Ελπίζουµε όµως να παρουσιάσουµε µε µεθοδικότητα και συνοχή έναν οδηγό για ορισµένα απ αυτά. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στο 11 ο πιστεύω, «Αυξανόµενοι εν Χριστώ», που έγινε αποδεκτό στο Γενικό Συµβούλιο το 2005, στο Μισούρι (δείτε 5 ο -7 ο µάθηµα). Σ αυτό το πιστεύω δεν προστέθηκαν κάποιες άγνωστες διδασκαλίες, απλώς διευκρινίστηκε η άποψη της εκκλησίας για την δύναµη του Θεού που δίνεται στους πιστούς, µέσω του Χριστού, για νίκη ενάντια στις 3

3 δυνάµεις του κακού. Για την ακρίβεια, τα µαθήµατα αυτής της τριµηνίας έχουν ως κύριο θέµα τη διαµάχη του Χριστού και των δυνάµεων του κακού, τη γνωστή σε µας ως «Μεγάλη Διαµάχη». Στο µοτίβο της Μεγάλης Διαµάχης, και η άµεσα σχετική µ αυτό σωτηρία µέσω του Χριστού, είναι το νήµα που ενώνει όλα µας τα πιστεύω. Η Μεγάλη Διαµάχη και τα θέµατα που προκύπτουν, θέτουν τη βάση για το σχέδιο της σωτηρίας που εµπεριέχεται και στα 28 Βασικά Πιστεύω. Δεν είναι λοιπόν τα δόγµατα το τέλος, αλλά τα µέσα προς το τέλος, και το τέλος είναι ο Ιησούς. Και τα 28 δόγµατα πρέπει να µας βοηθήσουν να κατανοήσουµε το τι έκανε ο Ιησούς για µας µέσα από το σχέδιο της σωτηρίας και να µας κάνουν να αγαπήσουµε περισσότερο τον Θεό, αφιερώνοντας συγχρόνως τη ζωή µας στο να αποκαλύψουµε αυτή την αγάπη στον κόσµο και «εις τας αρχάς και τας εξουσίας» (Εφεσ. 3/γ 10). Είναι αλήθεια ότι όλοι πιστεύουν σε κάτι. Σκοπός αυτής της τριµηνίας δεν είναι απλώς το να πιστέψουµε στην Αλήθεια (Ιωάν. 14/ιδ 6), αλλά να Τον αγαπήσουµε περισσότερο, και να αυξηθούµε µε την χάρη Του. 4

4 Μελέτη 1: Για το Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012 Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΜΑΧΗ: ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου ΕΔΑΦΙΟ ΜΝΗΜΗΣ: «Και έχθραν θέλω στήσει αναµέσον σου και της γυναικός, και αναµέσον του σπέρµατός σου και του σπέρµατος αυτής, αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.» Γένεσις 3/γ 15. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Γεν. 3/γ 15, Αποκ. 12/ιβ 1-17, Ησ. 14/ιδ 4-21, Ιεζ. 28/κη 12-19, Ησ. 53/νγ 6, Ρωµ. 1/α 20-28, Ιωάν. 16/ις 2. Βασική Σκέψη: Η ιδέα της Μεγάλης Διαµάχης εδραιώνει τα Βασικά Πιστεύω των Αντβεντιστών της Εβδόµης Ηµέρας. Λέγεται πως η ανάγκη, είναι η µητέρα της εφευρετικότητας, µε την έννοια της «πηγής», της «κινητήριας δύναµης». Η ανάγκη είναι εκείνη που κινεί τους ανθρώπους να ενεργήσουν. Για παράδειγµα, η ανάγκη για καθαρό αέρα είναι η κινητήρια δύναµη, πίσω από την δραστηριότητα για τον εντοπισµό εναλλακτικών πηγών ενέργειας πέρα από τα ορυκτά καύσιµα. Όπως οι φυσικές εφευρέσεις, έτσι και τα πιστεύω χρειάζονται κάποιο θεµέλιο, µία αρχή που να τα εξηγεί. Οι Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας έχουν 28 Βασικά Πιστεύω. Αυτά τα πιστεύω βασίζονται στη Μεγάλη Διαµάχη. Καθένα από τα 28 Βασικά Πιστεύω πραγµατεύεται ένα συγκεκριµένο σηµείο αυτής της υπερκόσµιας διαµάχης, ενώ τα πιστεύω που θα εξετάσουµε αυτήν την τριµηνία, ξεδιαλύνουν το µοτίβο της. Αυτήν την εβδοµάδα θα δούµε ορισµένα καίρια σηµεία αυτής της θεµελίωσης. 6

5 Μελέτη 1: Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ Όλοι οι άνθρωποι, κάποια στιγµή, έχουν αισθανθεί ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται σε έναν πόλεµο, µία διαµάχη µεταξύ αντίπαλων δυνάµεων. Ο ποιητής T.S. Eliot έγραψε, «Σε όλη µου τη ζωή, πρόσεξα πως ένα πράγµα δεν άλλαξε, κι όσο αν το απεχθάνεστε, δεν θα αλλάξει. Η αδιάκοπη µάχη µεταξύ Καλού και Κακού.» T.S. Eliot: The Complete Poems and Plays, σ.98. Πέρα από την κοινή αντίληψη, υπάρχουν διάφορες απόψεις όσον αφορά το είδος της διαµάχης, τους εµπλεκόµενους, το αντικείµενο, και το αποτέλεσµά της. Οι Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας έχουµε σαφή άποψη όσον αφορά την υπερκόσµια φύση της µάχης, µία άποψη που απορρέει από την Αγία Γραφή και όσα αναφέρει για τη γνωστή σε µας «Μεγάλη Διαµάχη µεταξύ Χριστού και Σατανά». Διαβάστε Γεν. 3/γ 15 και Αποκ. 12/ιβ Ποιοι είναι οι βασικοί αντίπαλοι σ αυτή τη διαµάχη; Παρά τις συµβολικές περιγραφές τους, τι µας κάνει να πιστεύουµε ότι πρόκειται για πραγµατικές υπάρξεις; Κατά πόσο θα επηρέαζε το πιστεύω µας αν δίναµε περισσότερη βαρύτητα στην πνευµατική διάσταση, της πραγµατικής διαµάχης µεταξύ Χριστού και Σατανά και στο ρόλο µας σ αυτήν;.. Πολλές φορές οι άνθρωποι συνηθίζουνε να χρησιµοποιούν όρους όπως «διάβολος» ή «άγγελοι» ακόµη και «Θεός», σε περιπτώσεις που δεν έχουν καµία σχέση µε την πραγµατική έννοια των όρων. Για παράδειγµα, ορισµένοι χρησιµοποιούν τον όρο «Θεός» ως µία απλή λέξη αδιαφορώντας εάν πραγµατικά υπάρχει «Θεός». Ανεξαρτήτου των συµβόλων που χρησιµοποιούνται, η Αγία Γραφή µάς δείχνει ότι πρόκειται για πραγµατικές υπάρξεις που εµπλέκονται σε µία αληθινή µάχη. Έτσι το αντιλαµβανόµαστε και εµείς ως εκκλησία. Τα περισσότερα άλλωστε από τα δόγµατά µας δεν θα ήταν κατανοητά εάν οι αντίπαλοι αυτής της διαµάχης δεν ήταν πραγµατικές υπάρξεις. Προσπάθειες να απαλειφθούν όλοι οι υπερκόσµιοι όροι από το ανθρώπινο λεξιλόγιο, τους τελευταίους δύο αιώνες, επιτυγχάνουν την απαλλαγή από οποιαδήποτε θρησκευτική επιρροή. Εξαιτίας της επιστηµονικής προόδου, οι άνθρωποι σε ορισµένες κοινωνίες τείνουν να σκέφτονται και να αντιµετωπίζουν τα θέµατα επιστηµονικά. Οι άγγελοι και οι δαίµονες δεν ταιριάζουν στον επιστηµονικό τρόπο σκέψης, µε αποτέλεσµα να µειώνεται το ποσοστό των ανθρώπων που πιστεύει στο υπερφυσικό. ΣΚΕΨΗ: Πόσο επηρεασµένη είναι η κοινωνία σας από την παγκόσµια επιστηµονική άποψη; Πόσο σας έχει επηρεάσει; Τι πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα; 7

6 Μελέτη 1: Δευτέρα 1 Οκτωβρίου Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ Στην Αγία Γραφή δεν µας δίνονται λεπτοµέρειες για τα θέµατα που προκάλεσαν τη Μεγάλη Διαµάχη µεταξύ Θεού και Σατανά. Υπάρχουν όµως κάποιες περικοπές, όπως του Ησ. 14/ιδ 4-21 και του Ιεζ. 28/κη 12-19, οι οποίες αν και αναφέρονται στους ειδωλολάτρες βασιλείς της Βαβυλώνας και της Τύρου, αντίστοιχα, µε µία προσεκτικότερη µελέτη φαίνεται ότι αναφέρονται στην προέλευση, την θέση, και την πτώση του Σατανά. Στην Α Τιµ. 3/γ 6 ο Παύλος προειδοποιεί για τους κινδύνους που υπάρχουν όταν χειροτονείται κάποιος νεοκατήχητος. Συγκεκριµένα αναφέρει «να µη υπερηφανευθή και πέση εις την καταδίκην του διαβόλου». Πώς αυτή η δήλωση του Παύλου ξεδιαλύνει τις παραπάνω περικοπές, και πώς όλα αυτά τα αποσπάσµατα µάς βοηθούν να κατανοήσουµε τα θέµατα που διαδραµατίζονται στη Μεγάλη Διαµάχη;... Τουλάχιστον τρία θέµατα προκύπτουν από τις παραπάνω περικοπές: υπερηφάνεια, αυτονοµία, και ανεξαρτησία. Η Παλαιά Διαθήκη περιγράφει ένα δηµιούργηµα, ένα εξαρτηµένο ον που ξαφνικά θέλησε να ανεξαρτητοποιηθεί. Η ανεξαρτησία όµως προϋποθέτει πάντα ανεξαρτησία από κάτι ή από κάποιον. Στην Α Ιωάν. 3/γ 8 αναφέρεται ότι ο Διάβολος αµάρτησε από την αρχή, και στο εδ.4 ότι η αµαρτία ορίζεται ως ανοµία. Η αµαρτία λοιπόν του Σατανά που εκδηλώθηκε µέσα από την αναζήτησή του για ανεξαρτησία και αυτονοµία, εκφράζει την επιθυµία του για απελευθέρωση από τα «δεσµά» του Θεού και του νόµου Του. Ο Σατανάς λοιπόν, µε την άρνησή του να είναι υπό την εξουσία του Θεϊκού νόµου, έδειξε ότι ήθελε να ζήσει υπό διαφορετικές συνθήκες. Με την επανάστασή του διακήρυττε πως οι νόµοι του ουρανού δεν ήταν τέλειοι. Επειδή όµως ο νόµος του Θεού είναι και η αντανάκλαση του χαρακτήρα Του, µία ατέλεια στο νόµο συνεπάγεται µε ατέλεια στον χαρακτήρα του Θεού. Με λίγα λόγια, η επανάσταση του Σατανά ήταν ενάντια στον Ίδιο τον Θεό. ΣΚΕΨΗ: Υπερηφάνεια, αυτονοµία, και ανεξαρτησία. Τι συνειρµούς κάνετε µ αυτές τις λέξεις; Με ποιους τρόπους κινδυνεύουµε να πέσουµε στις παγίδες που ανεπαίσθητα µπορούν αυτές οι έννοιες να µας οδηγήσουν; Υπάρχει περίπτωση, υπό σωστές συνθήκες, αυτές οι έννοιες να µην είναι λάθος;... 8

7 Μελέτη 1: Τρίτη 2 Οκτωβρίου ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ «Και έχθραν θέλω στήσει αναµέσον σου και της γυναικός, και αναµέσον του σπέρµατός σου και του σπέρµατος αυτής. Αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού» (Γέν. 3/γ 15). Πώς φανερώνεται η Μεγάλη Διαµάχη σ αυτό το εδάφιο; Ο αινιγµατικός τρόπος µε τον οποίο προλέγεται σ αυτό το εδάφιο η Μεγάλη Διαµάχη, µας δίνει κάποια στοιχεία για τους κανόνες του Θεού στην εµπλοκή Του σ αυτήν. Βλέπουµε πως η διαµάχη που ξεκίνησε στη γη µεταξύ του φιδιού και της γυναίκας, θα εξελισσόταν και θα συµπεριλάµβανε τους οπαδούς των αρχικών αντιπάλων: το «σπέρµα» της γυναίκας και το «σπέρµα» του φιδιού. Κάποια στιγµή η µάχη θα κλιµακωνόταν µε τη σύγκρουση του Σατανά και του Ιησού από τη Ναζαρέτ, του αρσενικού απόγονου της γυναίκας. Το όπλο που επέλεξε ο Θεός ήταν ο Ιησούς ο Οποίος θα πολεµούσε για την γυναίκα, και παρότι θα πληγωνόταν, θα έδινε το θανατηφόρο χτύπηµα στο φίδι. Το όπλο που επιλέχθηκε, ήταν η θυσία Του, µία πράξη ανιδιοτελούς αγάπης. Πώς τα παρακάτω εδάφια µάς βοηθούν να καταλάβουµε ορισµένα από τα θέµατα που διαδραµατίζονται στην Μεγάλη Διαµάχη; Πώς το σχέδιο της σωτηρίας είναι κεντρικό σε όλη την κατάσταση; Συγκρίνετε Γέν. 4/δ 4 µε Εβρ. 11/ια Συγκρίνετε Γέν. 12/ιβ 3, 22/κβ 18 µε Γαλ. 3/γ Συγκρίνετε Έξ. 25/κε 8 µε Εβρ. 4/δ Συγκρίνετε Ησ. 53/νγ 6 µε Ρωµ. 5/ε 8... Ματθ. 16/ις 18, 18/ιη Εβρ. 8/η 1,2 9

8 Μελέτη 1: Τετάρτη 3 Οκτωβρίου Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ Στη χθεσινή µας µελέτη είδαµε πώς φανέρωσε ο Θεός τον εαυτό Του και την αλήθειά Του µέσα στη Μεγάλη Διαµάχη. Ο Θεός εργάστηκε µέσω των πατριαρχών, των ιερατικών υπηρεσιών, την εξιλεωτική θυσία του Χριστού, την εκκλησία και την διακονία του Χριστού στο ουράνιο Αγιαστήριο. Ο Σατανάς από την άλλη, εργάστηκε αδιάκοπα για να υπονοµεύσει τα σχέδια του Κυρίου. Εποµένως, ό,τι διαδραµατίστηκε στη διαµάχη και ό,τι εξελίσσεται τώρα, είναι πάνω στα ίδια θέµατα. Για παράδειγµα, οι θυσίες που τελούνταν από τους πατριάρχες και τους ιερείς, δόθηκαν από τον Θεό για να θυµίζουν στους ανθρώπους τον Δηµιουργό τους και να διατηρούν ζωντανή την ελπίδα της λύτρωσης. Πώς προσπάθησε ο Σατανάς να σφετεριστεί και να καταστρέψει την αλήθεια του σχεδίου της σωτηρίας που αποκαλύφθηκε στο τελετουργικό σύστηµα; Δείτε Ρωµ. 1/α 20-28, Δευτ. 32/λβ 17,18. Η ενσάρκωση του Χριστού, η επίγεια διακονία Του και η εξιλεωτική Του θυσία στο σταυρό, ήταν τα βασικά µέσα που έκλεξε ο Θεός για να νικήσει τον Σατανά στη Μεγάλη Διαµάχη. Ο θάνατος του Χριστού θα εγγυόταν την ανατροπή του Σατανά, ο οποίος εργαζόταν ακούραστα εναντίον του Χριστού. Τι λένε αυτά τα εδάφια για τους τρόπους που χρησιµοποίησε ο Σατανάς ενάντια στον Ιησού; (Ματθ. 2/β 1-18, 4/δ 1-11, 16/ις 21-23, 27/κζ 39-42)..... Μετά τον θάνατο και την ανάστασή Του, ο Χριστός ίδρυσε την εκκλησία Του στη γη για να διακηρύξει στους ανθρώπους τα καλά νέα της σωτηρίας. Από την αρχή ο Σατανάς αποφάσισε να αποδυναµώσει και στη συνέχεια να καταστρέψει την εκκλησία. Τα παρακάτω εδάφια αναφέρουν ορισµένες τακτικές του Σατανά εναντίον της εκκλησίας (δείτε Πράξ. 5/ε 17,18, 7/ζ 54-60, Β Θεσ. 2/β 1-4, Α Τιµ. 4/δ 1, Β Πέτρ. 2/β 1, Αποκ. 12/ιβ 13-17). Στην προς Εβραίους επιστολή διαβάζουµε για το ουράνιο Αγιαστήριο στο οποίο, ο Χριστός µετά την ανάληψή Του (Εβρ. 4/δ 14-16, 9/θ 24), λειτουργεί ως Αρχιερέας για τους αµαρτωλούς ανθρώπους (Εβρ. 7/ζ 27). Στο Δαν. 8/η βλέπουµε την δραστηριότητα του Σατανά σχετικά µε την διακονία του Χριστού στο ουράνιο Αγιαστήριο, και την προσπάθειά του να σφετεριστεί αυτήν τη διακονία. ΣΚΕΨΗ: Δεν αρκεί µόνο το να διαβάσουµε την προειδοποίηση στην Α Πέτρ. 5/ε 8,9, αλλά πρέπει και να την εφαρµόσουµε στη ζωή µας. Πώς αντιστεκόµαστε στον Διάβολο; Πόσο συχνά αισθάνεστε τις προσπάθειες του Σατανά εναντίον σας; 10

9 Μελέτη 1: Πέμπτη 4 Οκτωβρίου ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟ Διαβάστε Ναυή 24/κδ 15. Πώς αυτό το εδάφιο φανερώνει το θεµελιώδες ζήτηµα της Μεγάλης Διαµάχης; Οι προφητείες µάς δίνουν µία εικόνα των τελευταίων γεγονότων που θα διαδραµατιστούν στη διαµάχη µεταξύ του Θεού και του Σατανά. Για µία περίοδο 1260 χρόνων (Δαν. 7/ζ 25, 12/ιβ 7, Αποκ. 11/ια 2, 12/ιβ 14, 13/ιγ 5), ο Σατανάς δίωκε τον λαό του Θεού. Προς το τέλος της διαµάχης όπως καταγράφεται στην Αποκ. 12/ιβ και 13/ιγ, ο Σατανάς χρησιµοποιεί δύο επίγειες δυνάµεις: ένα θηρίο όµοιο µε λεοπάρδαλη (Αποκ. 13/ιγ 1-10) και ένα θηρίο µε δύο κέρατα (Αποκ. 13/ιγ 11-17) τα οποία χρησιµοποιούν τις τακτικές του Σατανά που ήδη µελετήσαµε. Στην Αποκ. 14/ιδ βλέπουµε την αντίδραση του Θεού στις κινήσεις του Σατανά, έτσι ώστε να δοθεί ένα τέλος στη διαµάχη αυτή. Τι διαβάζουµε στην Αποκ. 14/ιδ 6-13 για τους τρόπους µε τους οποίους θα εκδηλωθούν ορισµένα θέµατα της Μεγάλης Διαµάχης; Ο Θεός, πριν τη λήξη της διαµάχης, δίνει µία ξεκάθαρη διακήρυξη σχετικά µε τη διαµάχη αυτή, ώστε όλοι οι άνθρωποι να είναι σε θέση να πάρουν τις αποφάσεις τους. Στην τελική διαµάχη θα υπάρξουν άνθρωποι που θα σταθούν πιστοί στον Θεό. Στην Αποκ. 14/ιδ συµβολίζονται µε τον αριθµό , αντιπροσωπεύοντας, πιθανόν, ένα αναρίθµητο πλήθος από όλα τα έθνη της γης (Αποκ. 7/ζ 4). Αυτοί παραµένουν υπάκουοι στις εντολές του Θεού στην περίοδο της µεγάλης θλίψης, και είναι εξολοκλήρου αφοσιωµένοι στην λατρεία του Δηµιουργού Θεού. Δέχονται την επιδοκιµασία του και βγαίνουν µαζί Του νικητές, ενώ οι αµετανόητοι καταστρέφονται στον θερισµό που ακολουθεί (Αποκ. 14/ιδ 14-20). Το θέµα είναι ότι µία µέρα αυτή η διαµάχη θα λήξει. ΣΚΕΨΗ: Στην Μεγάλη Διαµάχη κανείς δεν µπορεί να µείνει ουδέτερος. Οποιοσδήποτε µπορεί να ισχυριστεί ότι είναι µε την πλευρά του Κυρίου (δείτε Ιωάν. 16/ις 2), πώς όµως µπορεί να είναι σίγουρος ότι όντως είναι; 11

10 Μελέτη 1: Παρασκευή 5 Οκτωβρίου Δύση ηλίου: 19:04 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: «Η Γραφή είναι ο ίδιος ο ερµηνευτής της. Τα γραπτά της πρέπει να αντιπαραβάλλονται µε τα γραπτά της. Ο µελετητής πρέπει να µάθει να θεωρεί το λόγο σαν σύνολο και να διακρίνει την κατά µέρος σχετικότητά του. Πρέπει να αποκτήσει τη γνώση του µεγάλου κεντρικού της θέµατος, του αρχικού σχεδίου του Θεού για τον κόσµο, της εµφάνισης της µεγάλης διαµάχης και του έργου της απολύτρωσης. Πρέπει να κατανοήσει το ποιόν των δύο µεγάλων αρχών που αγωνίζονται για την υπεροχή και πρέπει να µάθει να διακρίνει από τα ιστορικά και προφητικά κατάστιχα τον τρόπο ενέργειάς τους µέχρι τη µεγάλη συντέλεια. Πρέπει να δει πώς η λογοµαχία αυτή διεισδύει µέσα σε κάθε φάση της ανθρώπινης εµπειρίας. Πώς αυτός ο ίδιος αποκαλύπτει µε κάθε πράξη της ζωής είτε τη µια είτε την άλλη από τις δύο ανταγωνιστικές κινητήριες δυνάµεις. Και πώς είτε το θέλει είτε όχι, αποφασίζει ήδη από τώρα σε ποια παράταξη της λογοµαχίας θα βρεθεί.» Ε. Χουάιτ, Ε. σ.179,180. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ: 1. Στο παραπάνω απόσπασµα η Ε. Χουάιτ αναφέρει ότι η Μεγάλη Διαµάχη «διεισδύει µέσα σε κάθε φάση της ανθρώπινης εµπειρίας». Κατά πόσο αυτό ισχύει στη δική σας εµπειρία; Η κατανόηση της Μεγάλης Διαµάχης σάς ενδυναµώνει ή µήπως σας µπερδεύει καθώς αντιµετωπίζεται καθηµερινά ζητήµατα του κόσµου της αµαρτίας και της θλίψης; 2. Κάποιοι µιλούν για «καθυστέρηση» της δεύτερης έλευσης του Χριστού. Με την αδικία και την άσκοπη θλίψη στον κόσµο, κάθε µέρα ζωής σ αυτή τη γη µοιάζει µεγάλη καθυστέρηση. Πώς µπορεί να εξηγηθεί αυτή η «καθυστέρηση» στα πλαίσια της Μεγάλης Διαµάχης; 3. Πόσο βέβαιοι µπορούµε να είµαστε ότι το αποτέλεσµα της διαµάχης µεταξύ του καλού και του κακού είναι ότι στο τέλος θα νικηθεί το κακό; Τι λόγους έχουµε να το πιστεύουµε; Πώς η προφητεία στο Δαν. 2/β µας βοηθάει να είµαστε βέβαιοι για το αποτέλεσµα; 4. Δείτε την τελευταία ερώτηση της Πέµπτης. Η απάντησή µας δείχνει κατά πόσο έχουµε κατανοήσει ποιοι θα είναι οι διώκτες των τελευταίων ηµερών. Πώς µπορούµε να είµαστε σίγουροι ότι θα είµαστε στη σωστή πλευρά; 12

11 Μελέτη 2: Για το Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012 ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Σ ΑΥΤΗΝ Σάββατο 6 Οκτωβρίου ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Ο Θεός αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ηµών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ηµέραις ελάλησε προς ηµάς διά του Υιού, τον οποίον έθεσε κληρονόµον πάντων, δι ου έκαµε και τους αιώνας.» Εβραίους 1/α 1,2. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Β Πέτρ. 1/α 19-21, Β Τιµ. 3/γ 16,17, Δευτ. 6/ς 4, Ματθ. 28/κη 19, Εβρ. 11/ια 6, Έξ. 3/γ Βασική Σκέψη: Όσο σηµαντικό είναι να κατανοήσουµε την βιβλική θεοπνευστία, ακόµη πιο σηµαντικό είναι να γνωρίσουµε τον Θεό µέσα απ αυτήν. «Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωµα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού» (Ψαλµ. 19/ιθ 1). Είναι αλήθεια. Εκείνο όµως που αναγγέλλουν, είναι ότι ο Θεός µάς αγαπάει, πέθανε για µας και εργάζεται να µας σώσει από τις συνέπειες των αµαρτιών µας. Κύρια πηγή πληροφοριών για τον Θεό, είναι η Αγία Γραφή. Υπάρχουν σπουδαίες αλήθειες για την φύση του Θεού και την δραστηριότητα Του στον κόσµο, τις οποίες δεν θα ξέραµε εάν δεν µας είχαν αποκαλυφθεί. Όπως είδαµε, µπορεί οι άνθρωποι να αισθάνονται τη µάχη µεταξύ του καλού και του κακού, χωρίς όµως την Αγία Γραφή δεν θα γνώριζαν την φύση της Μεγάλης Διαµάχης. Αυτή την εβδοµάδα θα εστιάσουµε σε δύο σηµεία: Πρώτα θα δούµε τι λέει η ίδια η Αγία Γραφή για τον τρόπο της συγγραφής της, και στη συνέχεια θα δούµε τι µας διδάσκει για τον Θεό που την ενέπνευσε. 13

12 Μελέτη 2: Κυριακή 7 Οκτωβρίου ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ Διαβάστε Β Πέτρ. 1/α Σύµφωνα µε αυτά τα εδάφια, πώς αντιµετώπιζαν οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης τα Γραπτά;.. Ο Πέτρος επιβεβαιώνει ότι οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης δεν ήταν ανθρώπινης προέλευσης. Σύµφωνα µε την επιχειρηµατολογία του, οι προφήτες µιλούσαν υποκινούµενοι από το Πνεύµα του Θεού. Η φράση «υπό του Πνεύµατος του Αγίου κινούµενοι» δείχνει ότι το Άγιο Πνεύµα ήταν εκείνο που τους ώθησε να γράψουν τα Γραπτά. Εποµένως, οι συγγραφείς της Αγίας Γραφής εµπνεύστηκαν από τον Κύριο. Διαβάστε Β Τιµ. 3/γ 16,17. Τι µας λένε αυτά τα εδάφια για την Αγία Γραφή και για την χρήση της; Είναι ξεκάθαρό πως ο Παύλος προσπαθούσε να δείξει στον Τιµόθεο ότι η Αγία Γραφή είναι Θεϊκό δηµιούργηµα, και συνεπώς απαραίτητη για την οικοδοµή των πιστών. Ο Παύλος δεν αφήνει περιθώρια αµφιβολίας για την ακριβολογία, την εξουσία και την γνησιότητα της Γραφής. Αξιοσηµείωτο επίσης είναι ότι αναφέρεται σε όλη την Αγία Γραφή. Δεν αφήνει περιθώρια επιλογής. Μπορεί να µην έχουν όλες οι περικοπές ισχύ σε µας σήµερα (όπως για παράδειγµα ο τελετουργικός νόµος), αυτό όµως δεν σηµαίνει ότι είναι και εν µέρει θεόπνευστη. Διαβάστε Ματθ. 4/δ 4,7,10, Ματθ. 22/κβ 41-46, Ιωάν. 10/ι 34,35. Ποια σηµαντική αλήθεια για την Αγία Γραφή και την εξουσία της βλέπουµε σ αυτά τα εδάφια; Ανεξάρτητα από το πιστεύουµε, χρειαζόµαστε ένα θεµέλιο για να στηρίξουµε το πιστεύω µας. Για τους Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας, θεµέλιο είναι η Αγία Γραφή ο απόλυτος κανόνας της αλήθειας. ΣΚΕΨΗ: Πόσο χρόνο αφιερώνεται στον Λόγο; Κατά πόσο η ζωή σας χαρακτηρίζεται από τις διδασκαλίες του; Σκεφτείτε, τα πράγµατα που κάνατε ή που δεν κάνατε το τελευταίο 24ωρό βασίζονταν στην εξουσία της Αγίας Γραφής; 14

13 Μελέτη 2: Δευτέρα 8 Οκτωβρίου Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ «Δεν είναι οι λέξεις της Αγίας Γραφής εµπνευσµένες αλλά οι άνθρωποι. Η έµπνευση δεν ενεργεί στα λόγια ή στην έκφραση του ανθρώπου, αλλά στον ίδιο, ο οποίος υπό την επιρροή του Αγίου Πνεύµατος γεµίζει µε σκέψεις. Τα λόγια όµως αποτυπώνουν τον νου. Ο Θεϊκός τρόπος σκέψης είναι διάχυτος. Ο τρόπος σκέψης και η θέληση του Θεού συνδυάζονται µε τον ανθρώπινο τρόπο σκέψης και θέλησης, και έτσι ο λόγος του ανθρώπου είναι ο λόγος του Θεού.» Ε. Χουάιτ, Selected Messages, βιβλίο 1, σ.21. Πώς αυτά τα λόγια µας βοηθούν να καταλάβουµε πώς λειτουργεί η θεοπνευστία; Πολλοί, είναι διστακτικοί µε το όλο θέµα της θεοπνευστίας, εξαιτίας κάποιων καθώς λένε προβληµατικών περικοπών. Δείτε για παράδειγµα την επιγραφή πάνω στο σταυρό του Ιησού όπως αναφέρεται στα Ευαγγέλια. Στο Ματθαίο 27/κζ 37 γράφει, «ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ ΙΗΣΟΥΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ», στο Μάρκο 15/ιε 26, «Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ», στο Λουκά 23/κγ 38, «ΟΥΤΟΣ ΕΣΤΙΝ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ». Πώς κατανοούµε αυτές τις διαφορές; Όπως αναφέρεται στην Αγία Γραφή, «όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος» και αξιόπιστη, παρόλα αυτά βλέπουµε διαφορές στην επιγραφή του σταυρού. Όλα αυτά µπορούν να µας βοηθήσουν να δούµε πώς εργάζεται η θεοπνευστία. Σ αυτήν την περίπτωση βλέπουµε ότι η θεοπνευστία επιτρέπει την διαφορετική έκφραση µίας ιδέας ή ενός γεγονότος, µε την προϋπόθεση να αναφερθεί επαρκώς. Όταν µία γενική προσέγγιση θεωρείται επαρκής, όπως η επιγραφή του σταυρού, εγκρίνεται από την θεοπνευστία, όταν όµως απαιτούνται λεπτοµέρειες, όπως στο Α Βασ. 6/ς 1, παρέχονται από την θεοπνευστία και πρέπει να γίνουν αποδεκτές όπως είναι. Συγκρίνετε Πράξ. 1/α 18 και Ματθ. 27/κζ 5. Σε ποια σηµεία διαφέρουν οι αναφορές για τον θάνατο του Ιούδα;. Για µεγάλο διάστηµα οι σχολιαστές της Αγίας Γραφής ισχυρίζονταν ότι τα εδάφια αυτά έδιναν αντικρουόµενες πληροφορίες για τον θάνατο του Ιούδα. Ωστόσο, µετά από µία προσεκτικότερη µελέτη, αυτός ο ισχυρισµός αποδείχτηκε λανθασµένος. Είναι πολύ πιθανόν, αφότου κρεµάστηκε ο Ιούδας, το σώµα του να πρήστηκε και να σκίστηκε. Και εκείνο που έδειχνε αρχικά αντιφατικό, τελικά δεν ήταν. Η Αγία Γραφή δεν είναι προβληµατική. Εκείνα τα σηµεία που πιστεύουµε ότι παρουσιάζουν κάποια ερωτηµατικά, «λάθη» ή «αντιφάσεις», καλό είναι να αντιµετωπίζονται µε ταπεινότητα. Ποιος ξέρει πόσοι έχασαν την πίστη τους επειδή επικεντρώθηκαν σε «προβληµατικά» εδάφια. Δεν καλούµαστε να κρίνουµε τον Λόγο, αλλά να τον τηρήσουµε. 15

14 Μελέτη 2: Τρίτη 9 Οκτωβρίου ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ «Και είπεν ο Θεός, Ας κάµωµεν άνθρωπον κατ εικόνα ηµών, καθ οµοίωσιν ηµών» (Γέν. 1/α 26). Είναι σηµαντικό να κατανοήσουµε πώς ενεργεί η θεοπνευστία, αλλά δεν είναι το τέλος παρά µόνο το µέσο για το τέλος που είναι να γνωρίσουµε τον Θεό. Η γνώση του πώς γράφτηκε η Αγία Γραφή, ακόµη και η κατανόηση των αληθειών που εµπεριέχονται σ αυτήν, δεν έχουν καµία σηµασία εάν δεν γνωρίσουµε τον Κύριο (Ιωάν. 17/ιζ 3). Και ένα πράγµα για το οποίο µας διαβεβαιώνει η Αγία Γραφή για τον Θεό, είναι η µοναδικότητά Του. Διαβάστε Δευτ. 6/ς 4 και Μάρκο 12/ιβ 29. Ποια σηµαντική αλήθεια βρίσκουµε σ αυτά τα εδάφια; Η αναφορά της Αγίας Γραφής για την µοναδικότητα του Θεού, αποκλείει την περίπτωση πολυθεϊσµού. Υπάρχει µόνο Ένας Θεός. Ωστόσο, από την Αγία Γραφή βλέπουµε ότι η µοναδικότητά Του, έχει και «περιεχόµενο». Διαβάστε Γέν. 1/α 26, 3/γ 22, 11/ια 7, Ιωάν. 1/α 1-3,18, 20/κ 28, Β Κορ. 13/ιγ 14 και Ματθ. 28/κη 19. Πώς αυτά τα εδάφια µάς ξεκαθαρίζουν την εσωτερική πραγµατικότητα του Θεού; Οι αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης σε πληθυντικό αριθµό, αφήνουν υπόνοιες για την φύση της ύπαρξης του Θεού. Σε συνδυασµό µε τις δηλώσεις της Καινής Διαθήκης για τον Ιησού και το Άγιο Πνεύµα, βλέπουµε ότι ορισµένα πράγµατα σχετικά µε την φύση του Θεού δεν µπορούµε να τα κατανοήσουµε πλήρως, και πιθανόν να µην µπορέσουµε ποτέ. Η τριαδική φύση του Θεού είναι ένα από τα µυστήρια µε τα οποία πρέπει να µάθουµε να ζούµε. Οι πληροφορίες που δίνει η Αγία Γραφή για τον Θεό, συµπεριλαµβανοµένου και της τριαδικής Του φύσης, δεν µας δίνεται για να κάνουµε υποθέσεις και φιλοσοφίες, αλλά για να κατανοήσουµε τις δραστηριότητές Του, και ιδιαίτερα το λυτρωτικό Του έργο για µας, καθώς η Μεγάλη Διαµάχη φθάνει στο τέλος της. ΣΚΕΨΗ: Και ποιος δεν έχει ερωτήσεις που µόνο ο Θεός µπορεί να απαντήσει; Πώς µπορούµε να µάθουµε να Τον εµπιστευόµαστε, µέχρι την ηµέρα που θα µας δοθούν οι απαντήσεις; 16

15 Μελέτη 2: Τετάρτη 10 Οκτωβρίου ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΜΑΣ Η Αγία Γραφή παρουσιάζει αλήθειες για τον Θεό που πουθενά αλλού δεν θα µπορέσουµε να βρούµε. Μεταξύ αυτών είναι το ότι είναι ο Δηµιουργός. Για την ακρίβεια, είναι το πρώτο πράγµα που η Αγία Γραφή µάς λέει για τον Θεό, ότι δηµιούργησε «τον ουρανόν και την γην» (Γεν. 1/α 1). Το συναρπαστικό είναι ότι η Αγία Γραφή θεωρεί δεδοµένη την ύπαρξη του Θεού, και δεν προσπαθεί να την αποδείξει. Μεγάλο µέρος της αφιερώνεται στον χαρακτήρα του Θεού όπως αποκαλύπτεται στις σχέσεις Του µε την έκπτωτη ανθρωπότητα. Δεν γίνεται όµως καµία προσπάθεια να αποδείξει την ύπαρξή Του. Απλώς, θεωρείται δεδοµένη. Διαβάστε Εβρ. 11/ια 6 και Ρωµ. 10/ι 17. Τι λένε για τον Θεό, και τον ρόλο του Λόγου Του να µας µιλήσει για την ύπαρξή Του; Η πεποίθηση για την ύπαρξη του Θεού δεν µπορεί να έρθει µόνο µέσα από λογικά επιχειρήµατα. Η Αγία Γραφή µάς διδάσκει ότι ο άνθρωπος µπορεί να πειστεί για την ύπαρξη του Θεού µόνο µέσα από την προσωπική του εµπειρία, καθώς το Άγιο Πνεύµα θα αποτυπώσει στο νου και την καρδιά του το γεγονός της ύπαρξης του Θεού. Σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι πρώτα πιστεύουν στον Θεό, και µετά θέτουν λογικά θεµέλια για την πίστη τους σε έναν Θεό που δεν µπορούν να δουν. Διαβάστε Μαλ. 3/γ 6, Ιακ. 1/α 17, Α Ιωάν. 4/δ 8,16, Β Χρον. 6/ς 18. Τι µας λένε αυτά τα εδάφια για τα χαρακτηριστικά του Θεού; Ποια άλλα χαρακτηριστικά αποκαλύπτονται στον Λόγο Του;.... ΣΚΕΨΗ: Δείτε τα χαρακτηριστικά του Θεού, όπως εκφράζονται στην Αγία Γραφή. Πόσα από αυτά θα µπορούσατε να µάθετε από άλλες πηγές, όπως είναι η φύση και η προσωπική σας εµπειρία; Τι δείχνει η απάντησή σας για την σπουδαιότητα της Αγίας Γραφής όσον αφορά την πραγµατική εικόνα του Θεού; 17

16 Μελέτη 2: Πέμπτη 11 Οκτωβρίου ΟΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Ακόµη και µε µία βιαστική ανάγνωση της Αγίας Γραφής φαίνεται ότι ο Θεός εµπλέκεται ενεργά στη ζωή των ανθρώπων και σε ό,τι γίνεται στην γη. Δεν είναι απόµακρος, ούτε αποκοµµένος όπως πίστευαν κάποιοι από τους αρχαίους Έλληνες ή όπως ορισµένοι Χριστιανοί θεολόγοι θέλουν να Τον παρουσιάσουν. Αν και ριζικά διαφορετικός, ο Κύριος έχει συνδεθεί µε τη δηµιουργία Του. Όπως είδαµε, η Αγία Γραφή αναφέρει τον Θεό ως τον Δηµιουργό, δείχνοντας πόσο δεµένος είναι πραγµατικά µε τον κόσµο. Τι µας λένε τα παρακάτω εδάφια για τις δραστηριότητες του Θεού στην γη, ιδιαίτερα στα πλαίσια της Μεγάλης Διαµάχης; Γέν. 11/ια 9.. Γέν. 19/ιθ 24 Έξ. 3/γ Ιωάν. 3/γ 16 Α Θεσ. 4/δ Αναµφίβολα, η Αγία Γραφή δείχνει τον Θεό να εµπλέκεται ενεργά µε την ανθρωπότητα. Στην Μεγάλη Διαµάχη φαίνεται το πώς ο Κύριος προσπαθεί να σώσει τους ανθρώπους από τις συνέπειες της αµαρτίας και από τον Σατανά. Από την πρώτη πράξη της δηµιουργίας του κόσµου (Γέν. 1/α 1), στο σταυρό (Ιωάν. 19/ιθ 18), και στην αναδηµιουργία της γης (Β Πέτρ. 3/γ 12,13), η Αγία Γραφή µάς δείχνει την άµεση δραστηριότητα του Θεού µε τους ανθρώπους. ΣΚΕΨΗ: Πώς έχετε βιώσει την δραστηριότητα του Θεού; Πώς Τον έχετε δει να εργάζεται στη ζωή σας και στη ζωή των άλλων; Πώς σας παρηγορεί η γνώση ότι ο Θεός είναι κοντά µας; 18

17 Μελέτη 2: Παρασκευή 12 Οκτωβρίου Δύση ηλίου: 18:53 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Ζ.Υ. σ , Τ.Π.Σ. σ «Ο Θεός ευδόκησε να γνωστοποιήσει την αλήθεια Του στον κόσµο χρησιµοποιώντας τον ανθρώπινο παράγοντα και Αυτός ο ίδιος, µέσω του Αγίου Πνεύµατος, χορηγούσε τα απαραίτητα προσόντα και την απαιτούµενη ικανότητα για να επιτελέσουν το έργο αυτό. Καθοδηγούσε τη σκέψη στο να διαλέξει το τι θα πει και τι θα γράψει. Ναι µεν ο θησαυρός είναι εµπιστευµένος σε γήινα σκεύη, µολαταύτα όµως προέρχεται από τον Ουρανό. Η µαρτυρία αποδίδεται µε την ατελή έκφραση της ανθρώπινης γλώσσας, είναι όµως η µαρτυρία του Θεού. Και το πιστό και υπάκουο τέκνο του Θεού διακρίνει µέσα σ αυτή τη δόξα µίας θεϊκής δύναµης "πλήρης χάριτος και αληθείας." Στο λόγο Του ο Θεός χορήγησε στους ανθρώπους την απαραίτητη για τη σωτηρία τους γνώση. Οι Άγιες Γραφές πρέπει να γίνονται αποδεκτές σαν αυθεντική και αλάθητη αποκάλυψη του θελήµατός Του. Αποτελούν τον κανόνα του χαρακτήρα, τον αποκαλυπτή των διδαχών και τον έλεγχο της πείρας. "Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιµος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την µετά της δικαιοσύνης, διά να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιµασµένος εις παν έργον αγαθόν." (Β Τιµ. 3/γ 16-17).» Ε. Χουάιτ, Τ.Π.Σ., σ. V. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ: 1. Πόσο σίγουροι µπορούµε να είµαστε για τα συµπεράσµατα που βγάζουµε για τον Θεό, από πηγές εκτός της Αγίας Γραφής; Μπορούµε να κατανοήσουµε τον Θεό από άλλες πηγές; Εάν ναι, από πού, και πώς µπορούµε να είµαστε σίγουροι για την ορθότητα αυτών των πληροφοριών; 2. Γιατί κάθε άποψη που αρνείται το υπερφυσικό έρχεται σε αντίθεση µε τον Λόγο του Θεού; 3. Η επιστήµη και η τεχνολογία αποτελούν µε πολλούς τρόπους ευλογία για τον άνθρωπο. Σε πολλές περιπτώσεις, µάλιστα, η επιστήµη βοήθησε να κατανοήσουµε την δύναµη του Θεού. Τι δεν µπορεί ωστόσο να µας διδάξει η επιστήµη για τον Θεό; Πώς µπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά στην ορθή κατανόηση του Θεού; 4. Γιατί το δόγµα του τριαδικού Θεού (όσο δύσκολο κι αν είναι να το κατανοήσουµε) είναι ιδιαίτερα σηµαντικό για τους Αντβεντιστές της Εβδόµης Ηµέρας; Σκεφτείτε τις επιπτώσεις εάν ο Χριστός δεν ήταν κατά πάντα Θεός. 19

18 Μελέτη 3: Για το Σάββατο 20 Οκτωβρίου Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ: ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΧΕΙΡΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Σάββατο 13 Οκτωβρίου ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Γνωρίσατε, ότι ο Κύριος είναι ο Θεός, αυτός έκαµεν ηµάς, και ουχί ηµείς.» Ψαλµοί 100/ρ 3. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Γέν. 1/α 26,27, Μάρκο 12/ιβ 13-17, Γέν. 2/β 19-25, Πράξ. 17/ιζ 26, Ρωµ. 5/ε Βασική Σκέψη: Μπορεί ο Θεός να δηµιούργησε τον άνθρωπο κατ εικόνα Του, ωστόσο, η αµαρτία κηλίδωσε αυτή την εικόνα. Το σχέδιο του Θεού είναι να αποκαταστήσει την εικόνα µας. Ο Arthur Schopenhauer, στοχαστής του 19 ου αιώνα, καθώς σκεφτόταν την ουσία της ανθρώπινης ταυτότητας, έπεσε κατά λάθος πάνω σε έναν περαστικό. Ο άνδρας που χτύπησε, τον ρώτησε µε άγριο ύφος «Μα ποιος νοµίζεις ότι είσαι;» «Ποιος είµαι;» απάντησε ο Schopenhauer. «Μακάρι να ήξερα.» Ποιος είµαι; Ποιοι είµαστε ως φυλή; Τι κάνουµε εδώ; Πώς βρεθήκαµε εδώ, και γιατί; Από την αρχαιότητα, αυτές οι ερωτήσεις εξακολουθούν να προβληµατίζουν τους ανθρώπους. Στην Αγία Γραφή, ωστόσο, µπορούµε να βρούµε τις απαντήσεις. Και αυτό, γιατί το θέµα της ύπαρξής µας συνδέεται άµεσα µε το δόγµα της δηµιουργίας. Κανένα άλλο δόγµα της Αγίας Γραφής δεν µας δίνει τόσες πληροφορίες για την ανθρωπότητα, όσο το δόγµα της δηµιουργίας, καθώς εστιάζει στην προέλευσή µας. Η «αρχή» έχει να κάνει µε το ξεκίνηµα της ύπαρξής µας, ενώ η «προέλευση» δείχνει τον σκοπό της. Εποµένως, σε αντίθεση µε την θεωρία της εξέλιξης σύµφωνα µε την οποία δεν υπάρχει κανένας σκοπός για την ύπαρξή µας, υπάρχουµε τυχαία, έρχεται η Βιβλική διδασκαλία για τη δηµιουργία του ανθρώπου. Είναι σπάνιο να βλέπουµε δύο διδασκαλίες µε τόσο έντονες αντιθέσεις για την ύπαρξή µας, αλλά και για την ταυτότητά µας ως άνθρωποι. 20

19 Μελέτη 3: Κυριακή 14 Οκτωβρίου Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ Διαβάστε Γεν. 1/α 27. Ποια είναι, σύµφωνα µ αυτό το εδάφιο, η ανθρώπινη προέλευση και πόσο αντίθετη είναι µε απόψεις, όπως της εξέλιξης; Δεν γίνεται να µη δούµε τον σκοπό της δηµιουργίας του ανθρώπου, ως µία συνειδητή πράξη του Θεού. Η Αγία Γραφή δεν αφήνει κανένα περιθώριο τύχης. Από την αρχή δηµιουργηθήκαµε για έναν ιδιαίτερο σκοπό, µε µία ξεχωριστή φύση και υπόσταση. Το ότι είµαστε δηµιουργηµένοι «κατ εικόνα Θεού» δηλώνει τον σκοπό. Αυτό είναι ιδιαίτερα σηµαντικό, µιας και ορισµένοι υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι πρέπει οι ίδιοι να δηµιουργήσουν τον δικό τους σκοπό, εφόσον δεν µας έχει κληροδοτηθεί από την αρχή κάποιος σκοπός. Αντιθέτως, σύµφωνα µε την Αγία Γραφή, δηµιουργηθήκαµε κατ εικόνα Θεού για να Τον δοξάσουµε. Η προέλευση έχει να κάνει µε την ιστορία. Διαβάστε Ιούδα 14, Ρωµ. 5/ε και Α Κορ. 15/ιε Πώς αυτά τα εδάφια µάς βοηθάνε να καταλάβουµε την ιστορικότητα του Αδάµ στη Γέν. 1/α και 2/β ; Γιατί είναι σηµαντικό να δούµε τον Αδάµ ως ιστορικό πρόσωπο; Είναι απίστευτο το πώς οι Βιβλικοί σχολιαστές απορρίπτουν την ιστορικότητα του Αδάµ: είναι ένας µύθος, λένε, σύµβολο της ανθρωπότητας και όχι πραγµατικό πρόσωπο. Αυτή η άποψη µπορεί να στηριχθεί µόνο εάν διαστρεβλωθούν τα εδάφια της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. ΣΚΕΨΗ: Μείνετε στο γεγονός ότι έχετε δηµιουργηθεί κατ εικόνα του Θεού. Τι δείχνει αυτό για την αξία σας, παρόλα τα σφάλµατα, τις αδυναµίες και τα µειονεκτήµατά σας; 21

20 Μελέτη 3: Δευτέρα 15 Οκτωβρίου Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Μέρος Α Όπως είδαµε, ο Αδάµ και η Εύα ήταν πραγµατικά πρόσωπα και όχι σύµβολα ή µύθοι, αλλά υπάρξεις µε σάρκα και οστά δηµιουργηµένοι «κατ εικόνα Θεού». Το γεγονός ότι ήταν δηµιουργηµένοι κατ εικόνα Θεού ήταν κάτι καλό, ιερό, κάτι που κληροδοτήθηκε σε µας και µας έδωσε αξία. Τι σηµαίνει όµως; Διαβάστε προσεκτικά Γέν. 1/α 26. Ποιος ήταν ο σκοπός της δηµιουργίας του ανθρώπου, κατ εικόνα Θεού;.... Στη Γέν. 1/α 26 διαβάζουµε την πρόθεση του Θεού. Ο Θεός δηµιουργεί τον άνθρωπο κατ εικόνα Του και στη συνέχεια τον προστάζει να κάνει κάτι. Όπως φαίνεται, έπρεπε να δηµιουργηθεί έτσι για να µπορέσει να «εξουσιάσει» την υπόλοιπη δηµιουργία του Θεού. Εποµένως, «η εικόνα του Θεού» µε τα φυσικά, διανοητικά, κοινωνικά και πνευµατικά χαρίσµατα, είναι απαραίτητα στον άνθρωπο για την εκπλήρωση του σκοπού που του ανέθεσε ο Θεός. Ό,τι και να σήµαινε η κυριαρχία στην υπόλοιπη δηµιουργία, σίγουρα συµπεριλάµβανε σεβασµό, φροντίδα και καλή διαχείριση. Ίσως οι άνθρωποι έπρεπε να σχετιστούν µε τα «κατώτερα» δηµιουργήµατα, µε τον ίδιο τρόπο που ο Θεός σχετίστηκε µαζί τους. Το ότι ο άνθρωπος δηµιουργήθηκε κατ εικόνα Θεού, δείχνει και το καθήκον του να εκπροσωπήσει τον Θεό στον κόσµο. Τι µεγάλη ευθύνη! Διαβάστε Μάρκο 12/ιβ Πώς αυτά τα εδάφια µάς βοηθάνε να καταλάβουµε το τι σηµαίνει να είσαι δηµιουργηµένος κατ εικόνα Θεού; Ουσιαστικά, ο Ιησούς είπε, «Δώστε τα χρήµατά σας στον Καίσαρα, γιατί εφόσον έχουν την εικόνα του, του ανήκουν. Τον εαυτό σας όµως θα τον δώσετε στον Θεό. Έχετε την εικόνα Του, και συνεπώς Του ανήκετε.» Millard J. Erickson, Christian Theology, σ Πώς µπορούµε να το ερµηνεύσουµε αυτό έµπρακτα; Αποδεικνύουµε ότι έχουµε την εικόνα Του µέσα από την αγάπη, την αφοσίωση και την πίστη που Του δείχνουµε, καθώς και µε τον τρόπο που συµπεριφερόµαστε στους άλλους. Το ότι είµαστε δηµιουργηµένοι κατ εικόνα Θεού, εκδηλώνεται και µέσα από τις πράξεις µας. 22

21 Μελέτη 3: Τρίτη 16 Οκτωβρίου Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ: Μέρος Β Εφόσον είµαστε δηµιουργηµένοι «κατ εικόνα Θεού», είµαστε δηµιουργηµένοι να έχουµε σχέσεις. Τι είδους όµως σχέσεις, και ποια πρέπει να είναι η συµπεριφορά µας σ αυτές; Διαβάστε Γέν. 2/β 19,20. Τι βλέπουµε σ αυτά τα εδάφια για τις ανθρώπινες σχέσεις στον κόσµο; Προσέξτε την αυτονοµία, την ελευθερία που δίνεται στον Αδάµ. Κλήθηκε να ονοµάσει όλα τα δηµιουργήµατα του Θεού. Αν και µπορούσε ο Θεός, δεν τα ονόµασε, αλλά άφησε αυτό το έργο στον Αδάµ. Σύµφωνα µε τα εδάφια, ο Θεός θα αποδεχόταν τις ονοµασίες που θα έδινε ο Αδάµ. Διαβάστε Γεν. 2/β Τι περαιτέρω πληροφορίες παίρνουµε απ αυτά τα εδάφια για τις σχέσεις όσων δηµιουργήθηκαν κατ εικόνα Θεού; Πολλά σχόλια έχουν γραφτεί για το νόηµα αυτών των εδαφίων. Το συναρπαστικό, µεταξύ άλλων είναι η στενή σχέση που θα υπήρχε µεταξύ του Αδάµ και της Εύας. Ο Αδάµ δηµιουργήθηκε από χώµα και η Εύα από τον Αδάµ (γεγονός που την ξεχωρίζει από κάθε άλλο δηµιούργηµα). Το ότι δηµιουργήθηκαν κατ εικόνα Θεού, συµπεριλαµβάνει και την ικανότητα στενών δεσµών αγάπης (κάτι που αντανακλά τη σχέση της Θεότητας). ΣΚΕΨΗ: Διαβάστε Γέν. 1/α 27 µε Γέν. 3/γ 20 και Πράξ. 17/ιζ 26. Με ποιον τρόπο η ένωση µεταξύ των πρωτοπλάστων επεκτείνεται στην ένωση όλης της ανθρώπινης φυλής; Πώς αυτή η ένωση επηρεάζει ηθικά ζητήµατα όπως την δικαιοσύνη, τον ρατσισµό και άλλα; 23

22 Μελέτη 3: Τετάρτη 17 Οκτωβρίου ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΩΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ Ένα από τα µεγαλύτερα εµπόδια για εκείνους που εξηγούν την δηµιουργία µέσα από την εξέλιξη, είναι η Πτώση. Σύµφωνα µε την Αγία Γραφή, ο κόσµος και ο άνθρωπος ήταν τέλειοι όταν δηµιουργήθηκαν, κάτι που έρχεται σε αντίθεση µε την εξέλιξη. Η θλίψη και ο θάνατος εµφανίστηκαν στον κόσµο µετά την αµαρτία, γεγονός που αντιτίθεται στη θεωρία της εξέλιξης µιας και σύµφωνα µ αυτήν, η θλίψη και ο θάνατος είναι τα µέσα της δηµιουργίας. Φανταστείτε πώς θα έδειχνε ο Θεός εάν µας δηµιουργούσε µέσα από την εξέλιξη. Να χρησιµοποιήσει δηλαδή βία, εγωισµό και υπερίσχυση του δυνατού κατά του αδυνάτου, για την δηµιουργία ηθικά άµεµπτων και δίχως εγωισµό όντων που στη συνέχεια «πέφτουν» σε µία κατάσταση βίας, εγωισµού και υπερίσχυσης του δυνατού κατά του αδυνάτου σε µία κατάσταση από όπου χρειάζονται τη λύτρωση για να µην αντιµετωπίσουν την τελική τιµωρία. Σκεφτείτε επίσης τι επιπτώσεις έχει η εξέλιξη στο σχέδιο της σωτηρίας. Ο Κύριος ενσαρκώνεται σε έναν εξελισσόµενο πίθηκο µέσα από τον βίαιο και φονικό κύκλο της φυσικής εκλογής, για να καταργήσει τον θάνατο, τον «έσχατο εχθρό» (Α Κορ. 15/ιε 26); Πώς γίνεται όµως ο θάνατος να είναι «ο εχθρός» όταν µέσω αυτού δηµιουργείται ο άνθρωπος; Εποµένως, ο Ιησούς έρχεται να σώσει τους ανθρώπους από την ίδια διαδικασία που χρησιµοποίησε για να τους δηµιουργήσει; Η όλη άποψη είναι ανόητη και αντιγραφική. Διαβάστε Ρωµ. 5/ε και Κολ. 3/γ 10. Πώς αυτά τα εδάφια µάς βοηθάνε να καταλάβουµε τι έκανε η αµαρτία στην ανθρωπότητα; Ποιος είναι ο ρόλος της Μεγάλης Διαµάχης σε όλα αυτά; Δείτε Α Ιωάν. 3/γ 8. Η αµαρτία επηρέασε όλους τους τοµείς της ανθρώπινης ζωής, ακόµη και την ίδια την γη. Η Ε. Χουάιτ αναφέρθηκε σε µία «τρίπτυχη» κατάρα που έπεσε στον κόσµο, αρχικά µε την πτώση του Αδάµ, έπειτα µε τον φόνο του Άβελ από τον Κάιν, και τέλος µε τη ζηµιά που προκλήθηκε από τον Κατακλυσµό. Θεολόγοι, επίσης, αναφέρθηκαν στην «ολική εξαθλίωση», την άποψη ότι κάθε πλευρά της ανθρωπότητας, της ζωής και της προσωπικότητας ζηµιώθηκε από την αµαρτία. Καθώς κοιτάζουµε γύρω µας στον κόσµο, δεν δυσκολευόµαστε να το δούµε, έτσι δεν είναι; ΣΚΕΨΗ: Ορισµένοι πιστεύουν ότι ο Θεός δηµιούργησε τον άνθρωπο χρησιµοποιώντας βία, θλίψη, και θάνατο. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι η βία, η θλίψη, και ο θάνατος, αποτελούν µέσα του Διαβόλου για να καταστρέψει τους ανθρώπους που ο Θεός δηµιούργησε. Σκεφτείτε τις διαφορές που προκύπτουν, όσον αφορά τον χαρακτήρα του Θεού, µέσα από αυτές τις άκρως αντίθετες απόψεις. 24

23 Μελέτη 3: Πέμπτη 18 Οκτωβρίου ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Όσο έντονες κι αν είναι οι συνέπειες της αµαρτίας των ανθρώπων, η κατάσταση είναι αναστρέψιµη. Η Αγία Γραφή αναφέρεται στην πιθανότητα αποκατάστασης της εικόνας του Θεού µέσα µας. Μελετήστε µε προσοχή τα παρακάτω εδάφια: Ρωµ. 8/η 29, Β Κορ. 3/γ 18, Εφεσ. 4/δ 23,24. Τι ελπίδα δίνεται σ αυτά τα εδάφια;.. Η Αγία Γραφή µάς βεβαιώνει ότι θα επανακτήσουµε την εικόνα του Θεού, γεγονός που θα συµβάλει στην µείωση των συνεπειών της αµαρτίας στη ζωή µας και στις σχέσεις µας. Όλα αυτά όµως δεν θα είναι αποτέλεσµα ανθρώπινης προσπάθειας. Σύµφωνα µε την Αγία Γραφή, ο άνθρωπος µπορεί να ελπίζει για αλλαγή µόνο µέσω του Χριστού. Επίσης, όποιες αλλαγές κι αν επέλθουν στη ζωή µας, η ελπίδα µας για σωτηρία είναι στον Χριστό, γιατί το δώρο της σωτηρίας βασίζεται στη δικαιοσύνη του Χριστού και όχι στη δική µας. Πώς σχετίζεται η περικοπή στην Β Κορ. 5/ε 17 µε την αναδηµιουργία του ανθρώπου κατ εικόνα Θεού; Ο αναγεννηµένος δεν κινδυνεύει από την αµαρτία και τις συνέπειες της στην ανθρώπινη ζωή; Τι διδαχτήκατε από τη δική σας εµπειρία;.. Σύµφωνα µε την Αγία Γραφή, η πνευµατική αναγέννηση έρχεται µε επαγρύπνηση στον πνευµατικό πόλεµο. Ο πόλεµος αυτός γίνεται µεταξύ σάρκας και πνεύµατος (Γαλ. 5/ε 16,17). Εκείνοι που ανανεώθηκαν κατ εικόνα Θεού, βλέπουν ότι ο πνευµατικός πόλεµος αποτελεί πραγµατικότητα της ανθρώπινης εµπειρίας και γι αυτό αντιµετωπίζουν τις διάφορες προκλήσεις µε τη δύναµη του Κυρίου (Εφεσ. 6/ς 10-13). Όταν κάποιος επιλέγει να αναδηµιουργηθεί κατ εικόνα Θεού, επιλέγει στην Μεγάλη Διαµάχη, να είναι µε τον Θεό. «Επειδή όµως γεύθηκε την εµπειρία αυτή, δεν σηµαίνει ότι ο Χριστιανός πρέπει στο εξής να µείνει µε σταυρωµένα χέρια, ικανοποιηµένος µε τα όσα έχουν επιτελεσθεί γι αυτόν. Όποιος είναι αποφασισµένος να εισέλθει στην πνευµατική βασιλεία θα αντιληφθεί ότι όλες οι ιδιότητες και τα πάθη της µη αναγεννηµένης φύσης, ενισχυµένα από τις δυνάµεις της βασιλείας του σκότους, παρατάσσονται εναντίον του. Καθηµερινά πρέπει να ανανεώνει την καθιέρωσή του, καθηµερινά να µάχεται εναντίον του κακού. Παλιές συνήθειες, κληρονοµικές ροπές προς το κακό, αγωνίζονται για την υπεροχή και εναντίον αυτών πρέπει να φυλάγεται και να αγωνίζεται µε τη δύναµη του Χριστού για τη νίκη.» Ε. Χουάιτ, Π.Α. σ.420,

24 Μελέτη 3: Παρασκευή 19 Οκτωβρίου Δύση ηλίου: 18:44 ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΜΕΛΕΤΗ: Διαβάστε Ε. Χουάιτ, Π.Π. σ «Δηµιουργηµένος αρχικά κατά την εικόνα του Θεού, ο άνθρωπος βρίσκονταν σε τέλεια συνταύτιση µε το χαρακτήρα και το νόµο του Θεού. Οι αρχές της δικαιοσύνης ήταν γραµµένες στην καρδιά του. Αλλά η αµαρτία τον αποξένωσε από τον Πλάστη του. Τότε έπαψε πια ο άνθρωπος να αντανακλά την εικόνα του Θεού. Η καρδιά του επαναστάτησε κατά των απαιτήσεων του θεϊκού νόµου. "Διότι το φρόνηµα της σαρκός είναι έχθρα εις τον Θεόν, επειδή εις τον νόµον του Θεού δεν υποτάσσεται, αλλ ουδέ δύναται." (Ρωµ. 8/η 7). Όµως "τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσµον, ώστε έδωκε τον Υιόν Αυτού τον µονογενή," για να επαναφέρει τον άνθρωπο σε συµφιλίωση µε το Θεό. Μόνο µε την αξία του Χριστού είναι δυνατόν να αποκατασταθούν οι αρµονικές σχέσεις του µε το Δηµιουργό του. Η καρδιά του πρέπει να ανακαινισθεί µε την επέµβαση της θεϊκής χάρης. Πρέπει να αναγεννηθεί "άνωθεν." Χωρίς τη µεταλλαγή αυτή τη γνωστή σαν αναγέννηση ο Χριστός λέγει ότι "ουδείς δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού".» Ε. Χουάιτ, Τ.Π.Σ. σ.557,558. «Ο πραγµατικά αντικειµενικός σκοπός της µόρφωσης είναι η επαναφορά της εικόνας του Θεού στην ψυχή. Αρχικά ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατά την οµοιότητά Του. Τον προίκισε µε ευγενικά χαρίσµατα. Το µυαλό του λειτουργούσε κανονικά και όλες οι δυνάµεις της ύπαρξής Του ήταν αρµονικές. Η πτώση όµως στην αµαρτία διαστρέβλωσε τα χαρίσµατα αυτά. Η αµαρτία παραµόρφωσε και σχεδόν έσβησε από τον άνθρωπο την εικόνα του Θεού. Για την επαναφορά της εικόνας αυτής εκπονήθηκε το σχέδιο της σωτηρίας και χορηγήθηκε η δοκιµαστική περίοδος στη ζωή του ανθρώπου.» Ε. Χουάιτ, Π.Π. σ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ: 1. Πώς η θεωρία της εξέλιξης εναρµονίζεται µε την εκδοχή της Μεγάλης Διαµάχης; Πώς τη χρησιµοποίησε ο Σατανάς για να υπονοµεύσει την πίστη στην Αγία Γραφή; 2. Διαβάστε τα εδάφια της Καινής Διαθήκης που αναφέρονται στον Αδάµ. Πόσο ξεκάθαρο είναι ότι οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης έβλεπαν τον Αδάµ ως πραγµατικό πρόσωπο; Πώς επηρεάζει αυτό το θέµα την ταυτότητά µας, την κατάσταση στην οποία βρισκόµαστε, και την ελπίδα µας στον Ιησού; 3. Πώς µπορούµε να αποκτήσουµε ξανά την εικόνα του Θεού την στιγµή που είµαστε υποκείµενοι στον θάνατο, τις αρρώστιες και την φθορά; 4. Οι δυο θεµελιώδεις αρχές της φυσικής η θεωρία της σχετικότητας και η κβαντική αντιτίθενται. Πόσο προσεκτικοί πρέπει να είµαστε όταν δεχόµαστε κάτι ως «γεγονός», επειδή το λέει η επιστήµη; 26

25 Μελέτη 4: Για το Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012 ΣΩΤΗΡΙΑ: Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Σάββατο 20 Οκτωβρίου ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσµον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον µονογενή, διά να µη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» Ιωάννη 3/γ 16. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ιωάν. 2/β 25, Ιερ. 17/ιζ 9, Τίτο 1/α 1,2, Ρωµ. 3/γ 19-24, Πράξ. 2/β 37, Λουκά 7/ζ 47, Εφεσ. 2/β 1-5. Βασική Σκέψη: Το πρόβληµα της αµαρτίας είναι πολύ µεγάλο, γι αυτό πρέπει να είµαστε ευγνώµονες που υπάρχει λύση. Το «πρόβληµα της αµαρτίας» έχει να κάνει µε την κρίση που προκάλεσε η πτώση του Αδάµ και της Εύας στον κήπο της Εδέµ, και έφερε την Μεγάλη Διαµάχη, µεταξύ του καλού και του κακού, στην γη. Ο Θεός θα δώσει τέλος σ αυτήν την διαµάχη και θα εξαλείψει ολοκληρωτικά τις ολέθριες συνέπειες της αµαρτίας στην γη και σ όλη την δηµιουργία. Το δόγµα της σωτηρίας αναφέρεται στην ενέργεια του Θεού να ελευθερώσει την δηµιουργία από τις καταστρεπτικές συνέπειες της αµαρτίας. Παρότι αυτή η µάχη διαδραµατίζεται στη γη, όπως είδαµε, έχει επηρεάσει όλο το σύµπαν. Το δόγµα της σωτηρίας επικεντρώνεται κατά κύριο λόγο στον Θεό και το έργο Του να µας σώσει. Και οι άνθρωποι όµως έχουν ένα σηµαντικό µέρος σ αυτό. Είναι αλήθεια πως για την σωτηρία της ανθρώπινης φυλής ο Θεός πρόσφερε κάτι το απίστευτο. Το ερώτηµα είναι αν οι άνθρωποι θα δεχτούν αυτήν την προσφορά. Από αυτήν την απάντηση κρίνεται το αιώνιο συµφέρον µας. 27

26 Μελέτη 4: Κυριακή 21 Οκτωβρίου ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ Η έκταση της ζηµιάς που προκλήθηκε από την αµαρτία καθορίζει το φάσµα της λύσης, και η λύση του Θεού, δεν είναι άλλη από την σωτηρία. Μία λύση που επιλύει το πρόβληµα όσο µεγάλο κι αν είναι. Τι αποκαλύπτουν τα παρακάτω εδάφια για το πρόβληµα της αµαρτίας; Το έχετε δει ή βιώσει, όπως εκφράζεται στα εδάφια; Ιωάν. 2/β 25.. Ψαλµ. 59/νθ 2. Ιερ. 17/ιζ 9... Ρωµ. 5/ε 12. Ιάκ. 5/ε Ησ. 5/ε 23 Β Θεσ. 2/β 10. Και ποιος από µας δεν έχει δει η δεν έχει νιώσει τον πόνο και το κακό που προκαλεί η αµαρτία; Καθηµερινά βλέπουµε την αµαρτία και τα αποτελέσµατά της. Η αµαρτία έχει µολύνει κάθε πλευρά της ανθρώπινης ύπαρξης, από το νου, µέχρι και τα ενδόµυχα της ανθρώπινης καρδιάς. Η κατάσταση είναι τόσο άσχηµη που χωρίς τη Θεϊκή επέµβαση δεν θα µπορούσε να υπάρξει λύση. Πόσο ευγνώµονες πρέπει να είµαστε! Σε µας είναι γνωστή ως «το σχέδιο της σωτηρίας», και ο σκοπός της είναι η επίλυση του προβλήµατος της αµαρτίας

27 Μελέτη 4: Δευτέρα 22 Οκτωβρίου Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Μέρος Α Επειδή οι συνέπειες της αµαρτίας ήταν άµεσες, χρειαζόταν και µία άµεση αντιµετώπιση. Με την εκδήλωση της αµαρτίας, ήταν απαραίτητο να υπάρξει κάποιο είδος πρόνοιας. Η Ε. Χουάιτ αναφέρει: «Από την στιγµή που εµφανίστηκε η αµαρτία, εµφανίστηκε και ο Σωτήρας. Αν και ο Χριστός ήξερε ότι θα υπέφερε, δέχτηκε να πάρει τη θέση του ανθρώπου. Μόλις ο Αδάµ αµάρτησε, ο Υιός του Θεού εµφανίστηκε ως εγγυητής της ανθρώπινης φυλής και πέθανε πάνω στο σταυρό για να αποτρέψει την καταδίκη του ενόχου.» The SDA Bible Commentary, τοµ. 1, σ Τι µας λένε τα παρακάτω εδάφια για το σχέδιο της σωτήριας και το πότε θεσπίστηκε; Τι ελπίδα και υποσχέσεις µπορούµε να αντλήσουµε; Τίτον 1/α 1,2.. Εφεσ. 1/α Β Θεσ. 2/β 13, Αποκ. 13/ιγ Σύµφωνα µ αυτά τα εδάφια, ο Θεός προνόησε για το πρόβληµα της αµαρτίας «προ καταβολής κόσµου». Ο Θεός δεν προκαθόρισε την ύπαρξη της αµαρτίας (εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε θα ήταν και υπεύθυνος µία σκέψη τροµερή και βλάσφηµη), ωστόσο, ήξερε ότι υπήρχε αυτή η πιθανότητα, και έτσι προνόησε γι αυτό. Αυτό είναι το βιβλικό «πεπρωµένο» το οποίο ως έννοια διαφέρει από το «πεπρωµένο» που γνωρίζουµε. Εξαρχής ήταν στο σχέδιο του Θεού να βρουν όλοι οι άνθρωποι την σωτηρία στον Ιησού. Το ότι κάποιοι απορρίπτουν την σωτηρία, δεν ακυρώνει την δύναµη και την έκταση αυτής της πρόνοιας, όµως είναι τραγικό το να χαθείς κανείς όταν τόσα έχουν γίνει για µας. ΣΚΕΨΗ: Προσπαθήστε να συνειδητοποιήσετε την υπέροχη αλήθεια ότι ο Θεός ετοίµασε για εσάς προσωπικά ένα σχέδιο σωτηρίας από «προ καταβολής κόσµου». Πώς αυτή η αλήθεια επηρεάζει τη ζωή σας;

28 Μελέτη 4: Τρίτη 23 Οκτωβρίου Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Μέρος Β Η πρώτη υπόσχεση του ευαγγελίου (Γέν. 3/γ 15), οι πρώτες θυσίες (Γέν. 4/δ 4), η διαθήκη µε τον Αβραάµ (Γέν. 12/ιβ 1-3) και η ιερατική υπηρεσία στο Ισραήλ (Έξ. 25/κε 8), προµήνυαν την ζωή, τον θάνατο, την ανάσταση και την ουράνια υπηρεσία του Ιησού Χριστού την απόλυτη πρόνοια του Θεού για την επίλυση του προβλήµατος της αµαρτίας. Μπορούµε να αντιληφθούµε το µέγεθος του προβλήµατος µόνο αν συλλογιστούµε ότι µοναδική λύση ήταν ο Σταυρός. Η σταυρική θυσία αποδεικνύει πόσο µάταιες είναι οι ανθρώπινες προσπάθειες για την επίλυση του προβλήµατος της αµαρτίας. Μία ακραία κατάσταση, χρειάζεται και µία ακραία λύση, και ο θάνατος του Χριστού ο Θεός να επιφορτιστεί τις αµαρτίες µας είναι η πιο ακραία λύση που θα µπορούσε κανείς να φανταστεί. Η θυσία του Χριστού παρουσιάζεται στην Αγία Γραφή ως εξιλέωση για την αµαρτία το µέσο µε το οποίο λύνεται το πρόβληµα της αµαρτίας. Πώς ο θάνατος του Χριστού προσφέρει στον άνθρωπο την ανάγκη για σωτηρία; Απαντήστε αφού πρώτα εξετάσετε τις παρακάτω διαστάσεις: 1. Δικαίωση/Συµφιλίωση (δίκαιοι ενώπιον Θεού): Δείτε Λουκά 18/ιη 9-14, Ησ. 53/νγ 4-7, Ρωµ. 3/γ 19-24,28, Ζαχ. 3/γ Καθαγιασµός/Αναγέννηση (ζώντας ως δίκαιοι ενώπιον Θεού): Δείτε Α Κορ. 6/ς 8-11, Ρωµ. 6/ς Εξύµνηση (βεβαιότητα για την ανάσταση και την αιώνια ζωή): Δείτε Ιωάν. 5/ε 24,25, Α Ιωάν. 5/ε 9-13, Α Θεσ. 4/δ 16,17... ΣΚΕΨΗ: Σκεφτείτε πόσο τροµερή είναι η αµαρτία που χρειάστηκε ο Χριστός να πεθάνει στο σταυρό για να µας ελευθερώσει από την καταδίκη της και τον αιώνιο θάνατο. Πώς µπορεί η σκέψη του Σταυρού να µας αποτρέψει από την αµαρτία;

29 Μελέτη 4: Τετάρτη 24 Οκτωβρίου Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ Μέρος Α Η δικαίωση και η συµφιλίωση του αµαρτωλού µε τον Θεό, έρχεται ως αποτέλεσµα της εξιλεωτικής θυσίας του Χριστού (Ρωµ. 5/ε 6-10). Είναι απαραίτητο η πρόνοια του Θεού, µέσω του Χριστού, να γίνει βίωµα στη ζωή κάθε πιστού. Δεν αρκεί η θεωρητική γνώση της δικαίωσης. Πρέπει να την βιώσουµε για να δούµε ποιο είναι το νόηµά της στη ζωή µας. Στις Πράξ. 2/β και 3/γ 19 βλέπουµε πως το πρώτο βήµα της εµπειρίας του αµαρτωλού στην σωτηρία, είναι η µετάνοια. Πώς η µετάνοια, ως αίσθηµα µεταµέλειας, συνδέει την δικαίωση µε τον θάνατο του Χριστού; «Τίποτα δεν µπορεί να αγγίξει περισσότερο τα βάθη της ψυχής, απ ό,τι η συγχωρητική αγάπη του Χριστού. Όταν οι αµαρτωλοί ατενίσουν την απύθµενη Θεϊκή αγάπη πάνω στο σταυρό, θα λάβουν το πιο ισχυρό ερέθισµα για µετάνοια. Η καλοσύνη του Θεού είναι εκείνη που οδηγεί στην µετάνοια (Ρωµ. 2/β 4)» Ministerial Association of the General Conference of Seventh-day Adventists, Seventh-day Adventists Believe, σ. 135,136. Διαβάστε Ρωµ. 3/γ και Εφεσ. 2/β 8. Ποιος είναι ο ρόλος της πίστης στην δικαίωση; Στην Αγία Γραφή διαβάζουµε ότι, «η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή διά του λόγου του Θεού» (Ρωµ. 10/ι 17). Είδαµε επίσης ότι η αγάπη του Χριστού παρακινεί τον άνθρωπο στην µετάνοια. Συνεπώς, η µετάνοια δεν είναι προνόµιο ορισµένων. Με βάση τα παραπάνω, δεν µπορεί να δοθεί υπερβολική έµφαση στην µελέτη του Λόγου, όσον αφορά την δικαίωση. Η καλοσύνη του Θεού είναι εκείνη που οδηγεί στην µετάνοια και στην δικαίωση. Η σωτηρία λοιπόν, ένα δώρο από τον Θεό, καθώς έχουµε σωθεί λόγω της χάρης µέσω πίστης (Εφεσ. 2/β 8). ΣΚΕΨΗ: Πώς µπορείτε να γεµίσετε έµπρακτα το νου και την καρδιά σας µε την καλοσύνη του Θεού, αναλογιζόµενοι όσα έχει κάνει για σας και από τι σας έχει ελευθερώσει;