ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ. 1. Προσωπικές αντωνυμίες

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ. 1. Προσωπικές αντωνυμίες"

Transcript

1 1 Δημ. Πασχαλίδης ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ 1. Προσωπικές αντωνυμίες ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ Δ. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗ α πρόσ. β πρόσ. γ πρόσ. α πρόσ. β πρόσ. γ πρόσ. ονομ. ἐγὼ σὺ - ἡμεῖς ὑμεῖς (σφεῖς) γεν. ἐμοῦ, μου σοῦ, σου (οὗ) ἡμῶν ὑμῶν (σφῶν) δοτ. ἐμοί, μοι σοί, σοι οἷ, οἱ ἡμῖν ὑμῖν σφίσι (ν) αιτιατ. ἐμέ, με σέ, σε (ἕ) ἡμᾶς ὑμᾶς (σφᾶς) Δυϊκός αριθμός: α προσώπου ονομ., αιτιατ.: νὼ - γεν., δοτ.: νῷν β προσώπου ονομ., αιτιατ.: σφὼ - γεν. δοτ.: σφῷν Από τους τύπους της προσωπικής αντωνυμίας του γ προσώπου εύχρηστοι είναι κυρίως οι τύποι οἷ, οἱ και σφίσι (ν). Στη θέση της ονομαστικής ενικού που λείπει γίνεται χρήση των δεικτικών αντωνυμιών ὅδε, οὗτος, ἐκεῖνος, και αντί των πλάγιων πτώσεων (γενική, δοτική, αιτιατ.) αυτής συνήθως χρησιμοποιούνται οι πλάγιες πτώσεις της οριστικής αντωνυμίας (αὐτός). Όταν για έμφαση προστίθεται στους τύπους των προσωπικών αντωνυμιών το (εγκλιτικό) μόριο γέ, τότε οι τύποι του ενικού της προσωπικής αντωνυμίας του α προσώπου τονίζονται ως εξής: ἔγωγε, ἐμοῦγε, ἔμοιγε, ἐμέγε. 2. Δεικτικές αντωνυμίες 1. ὅδε, ἥδε, τόδε (= αυτός εδώ, αυτός δα, ο εξής) ονομ. ὅδε ἥδε τόδε οἵδε αἵδε τάδε γεν. τοῦδε τῆσδε τοῦδε τῶνδε τῶνδε τῶνδε δοτ. τῷδε τῇδε τῷδε τοῖσδε ταῖσδε τοῖσδε αιτιατ. τόνδε τήνδε τόδε τούσδε τάσδε τάδε Η ὅδε, ἥδε, τόδε κλίνεται όπως ακριβώς το άρθρο (ὁ, ἡ, τὸ - οἱ, αἱ, τὰ) με το εγκλιτικό δὲ ύστερα από αυτό: τοῦδε, τῆσδε, τοῦδε κτλ. 2. οὗτος, αὕτη, τοῦτο (= αυτός) ονομ. οὗτος αὕτη τοῦτο οὗτοι αὗται ταῦτα γεν. τούτου ταύτης τούτου τούτων τούτων τούτων δοτ. τούτῳ ταύτῃ τούτῳ τούτοις ταύταις τούτοις αιτ. τοῦτον ταύτην τοῦτο τούτους ταύτας ταῦτα κλητ. (ὦ) οὗτος (ὦ) αὕτη

2 2 1. Εκτός από τις κλητικές ὦ οὗτος και ὦ αὕτη δεν υπάρχει άλλη κλητική αντωνυμίας. 2. Πολλές φορές η δεικτική σημασία των δεικτικών αντωνυμιών επιτείνεται με την προσθήκη στο τέλος αυτών του δεικτικού ί: οὑτοσὶ (= οὗτος-ὶ), τουτουὶ κτλ., αὑτηί, ταυτησὶ κτλ. (= αυτός εδώ, ετούτο δα, αυτό δα). Σ αυτή την περίπτωση ο τόνος πέφτει πάντοτε στο δεικτικό - ὶ (το οποίο είναι μακρόχρονο). Αν όμως πριν από αυτό υπάρχει βραχύ φωνήεν, αυτό αποβάλλεται: ὁδὶ (= ὅδε-ί), τουτὶ (= τοῦτο-ὶ), ταυτὶ (= ταῦτα-ὶ). Το δεικτικό ι το παίρνουν και δεικτικά επιρρήματα, όπως ὡδί (= ὧδε-ί), οὑτωσὶ (οὕτως-ὶ > έτσι δα). 3. ἐκεῖνος, ἐκείνη, ἐκεῖνο ( = εκείνος) ονομ. ἐκεῖνος ἐκείνη ἐκεῖνο ἐκεῖνοι ἐκεῖναι ἐκεῖνα γεν. ἐκείνου ἐκείνης ἐκείνου ἐκείνων ἐκείνων ἐκείνων δοτ. ἐκείνῳ ἐκείνῃ ἐκείνῳ ἐκείνοις ἐκείναις ἐκείνοις αιτ. ἐκεῖνον ἐκείνην ἐκεῖνο ἐκείνους ἐκείνας ἐκεῖνα Η αντωνυμία ἐκεῖνος, ἐκείνη, ἐκεῖνο κλίνεται όπως τα δευτερόκλιτα τρικατάληκτα επίθετα (π.χ. καλὸς) αλλά χωρίς ν στην ονομαστική και αιτιατική ουδετέρου ενικού αριθμού (ἐκεῖνο). 4. τοιοῦτος, τοιαύτη, τοιοῦτο ( = τέτοιος) ονομ. τοιοῦτος τοιαύτη τοιοῦτο(ν) τοιοῦτοι τοιαῦται τοιαῦτα γεν. τοιούτου τοιαύτης τοιούτου τοιούτων τοιούτων τοιούτων δοτ. τοιούτῳ τοιαύτῃ τοιούτῳ τοιούτοις τοιαύταις τοιούτοις αιτιατ. τοιοῦτον τοιαύτην τοιοῦτο(ν) τοιούτους τοιαύτας τοιαῦτα Οι αντωνυμίες τοιοῦτος, τοσοῦτος και τηλικοῦτος (σύνθετες από τις αρχαιότερες αντωνυμίες τοῖος, τόσος, τηλίκος και της οὗτος) κλίνονται όμοια με την αντωνυμία οὗτος, αὕτη, τοῦτο. 5. τοιόσδε, τοιάδε, τοιόνδε (= τέτοιος) ον. τοιόσδε τοιάδε τοιόνδε τοιοίδε τοιαίδε τοιάδε γεν. τοιοῦδε τοιᾶσδε τοιοῦδε τοιῶνδε τοιῶνδε τοιῶνδε δοτ. τοιῷδε τοιᾷδε τοιῷδε τοιοῖσδε τοιαῖσδε τοιοῖσδε αιτ. τοιόνδε τοιάνδε τοιόνδε τοιούσδε τοιάσδε τοιάδε Οι αντωνυμίες τοιόσδε, τοιάδε, τοιόνδε τοσόσδε, τοσήδε, τοσόνδε και τηλικόσδε, τηλικήδε, τηλικόνδε κλίνονται μόνο στο πρώτο μέρος αυτών (τοῖος, τοία, τοῖον τόσος, τόση, τόσον τηλίκος, τηλίκη, τηλίκον) με το εγκλιτικό δὲ στο τέλος: τοσοῦδε, τοσῆσδε, τοσοῦδε // τηλικοῦδε, τηλικῆσδε, τηλικοῦδε κτλ.

3 3 6. τοσόσδε, τοσήδε, τοσόνδε ( = τόσος) ον. τοσόσδε τοσήδε τοσόνδε τοσοίδε τοσαίδε τοσάδε γεν. τοσοῦδε τοσῆσδε τοσοῦδε τοσῶνδε τοσῶνδε τοσῶνδε δοτ. τοσῷδε τοσῇδε τοσῷδε τοσοῖσδε τοσαῖσδε τοσοῖσδε αιτ. τοσόνδε τοσήνδε τοσόνδε τοσούσδε τοσάσδε τοσάδε δες αντωνυμία τοιόσδε. 7. τοσοῦτος, τοσαύτη, τοσοῦτο(ν) ( = τόσος) ον. τοσοῦτος τοσαύτη τοσοῦτο(ν) τοσοῦτοι τοσαῦται τοσαῦτα γεν. τοσούτου τοσαύτης τοσούτου τοσούτων τοσούτων τοσούτων δοτ. τοσούτῳ τοσαύτῃ τοσούτῳ τοσούτοις τοσαύταις τοσούτοις αιτ. τοσοῦτον τοσαύτην τοσοῦτο(ν) τοσούτους τοσαύτας τοσαῦτα δες αντωνυμία τοιοῦτος. 8. τηλικόσδε, τηλικήδε, τηλικόνδε ( = τόσο μεγάλος) ον. τηλικόσδε τηλικήδε τηλικόνδε τηλικοίδε τηλικαίδε τηλικάδε γεν. τηλικοῦδε τηλικῆσδε τηλικοῦδε τηλικῶνδε τηλικῶνδε τηλικῶνδε δοτ. τηλικῷδε τηλικῇδε τηλικῷδε τηλικοῖσδε τηλικαῖσδε τηλικοῖσδε αιτ. τηλικόνδε τηλικήνδε τηλικόνδε τηλικούσδε τηλικάσδε τηλικάδε δες αντωνυμία τοιόσδε. 9. τηλικοῦτος, τηλικαύτη, τηλικοῦτο(ν) (= τόσο μεγάλος) ον. τηλικοῦτος τηλικαύτη τηλικοῦτο(ν) τηλικοῦτοι τηλικαῦται τηλικαῦτα γεν. τηλικούτου τηλικαύτης τηλικούτου τηλικούτων τηλικούτων τηλικούτων δοτ. τηλικούτῳ τηλικαύτῃ τηλικούτῳ τηλικούτοις τηλικαύταις τηλικούτοις αιτ. τηλικοῦτον τηλικαύτην τηλικοῦτο(ν) τηλικούτους τηλικαύτας τηλικαῦτα δες αντωνυμία τοιοῦτος.

4 4 3. Οριστική ή επαναληπτική αντωνυμία αὐτός, αὐτή, αὐτὸ ον. αὐτὸς αὐτὴ αὐτὸ αὐτοὶ αὐταὶ αὐτὰ γεν. αὐτοῦ αὐτῆς αὐτοῦ αὐτῶν αὐτῶν αὐτῶν δοτ. αὐτῷ αὐτῇ αὐτῷ αὐτοῖς αὐταῖς αὐτοῖς αιτ. αὐτὸν αὐτὴν αὐτὸ αὐτοὺς αὐτὰς αὐτὰ Πώς διακρίνουμε την οριστική από την επαναληπτική αντωνυμία αὐτός: Παραδείγματα: α. αὐτός: οριστική αντωνυμία (όταν «ορίζει» κάτι, το διαστέλλει, το ξεχωρίζει από άλλα ομοειδή). Π.χ. Κῦρος ἀποκτεῖναι λέγεται αὐτὸς Ἀρταγέρσην [= λέγεται πως ο Κύρος σκότωσε μόνος του (αυτός ο ίδιος και όχι κάποιος άλλος από τους ακολούθους του, αυτοπροσώπως) τον Αρταγέρση]. β. αὐτός: επαναληπτική αντωνυμία (μόνο στις πλάγιες πτώσεις, επαναλαμβάνει κάτι για το οποίο έγινε λόγος προηγουμένως). Π.χ. Κλεάρχῳ συγγενόμενος ὁ Κῦρος ἠγάσθη τε αὐτὸν καὶ δίδωσιν αὐτῷ μυρίους δαρεικούς (αὐτὸν - αὐτῷ > Κλεάρχῳ). [= ο Κύρος, όταν βρέθηκε μαζί με τον Κλέαρχο, τον εκτίμησε πολύ και του έδωσε δέκα χιλιάδες δαρεικούς]. Η αντωνυμία αὐτὸς κλίνεται όπως η αντωνυμία ἐκεῖνος (σαν τρικατάληκτο επίθετο της β κλίσης σε ος, -η, ον, π.χ. σοφός, σοφή, σοφόν, αλλά χωρίς το τελικό ν στο ουδέτερο του ενικού). Η αντωνυμία αὐτὸς, όταν εκφέρεται μαζί με το άρθρο, σημαίνει ταυτότητα (ὁ αὐτὸς = ο ίδιος, όχι διαφορετικός): ᾢκουν οἱ αὐτοὶ ἀεὶ (= κατοικούσαν πάντοτε οι ίδιοι). Η αντωνυμία αὐτὸς, όταν παθαίνει κράση με το άρθρο, τότε η ονομαστική και αιτιατική του ουδετέρου στον ενικό αριθμό σχηματίζεται όχι μόνο με την κατάληξη ο αλλά και με την κατάληξη ον: (τὸ αὐτὸ > ταὐτὸ και ταὐτὸν. 4. Κτητικές αντωνυμίες Α Για έναν κτήτορα α πρόσωπο: ἐμός, ἐμὴ, ἐμὸν (= δικός μου, δική μου, δικό μου) β πρόσωπο: σός, σή, σὸν (= δικός σου, δική σου, δικό σου) γ πρόσωπο: ἑός, ἑή, ἑὸν (= δικός του, δική του, δικό του) Β Για πολλούς κτήτορες α πρόσωπο: ἡμέτερος, ἡμετέρα, ἡμέτερον (= δικός μας, δική μας, δικό μας) β πρόσωπο: ὑμέτερος, ὑμετέρα, ὑμέτερον (= δικός σας, δική σας, δικό σας) γ πρόσωπο: σφέτερος, σφετέρα, σφέτερον (= δικός τους, δική τους, δικό τους) Α Για ένα κτήτορα α πρόσωπο β πρόσωπο γ πρόσωπο ον. ἐμὸς ἐμὴ ἐμὸν σὸς σὴ σὸν ἑὸς ἑὴ ἑὸν γεν. ἐμοῦ ἐμῆς ἐμοῦ σοῦ σῆς σοῦ ἑοῦ ἑῆς ἑοῦ δοτ. ἐμῷ ἐμῇ ἐμῷ σῷ σῇ σῷ ἑῷ ἑῇ ἑῷ αιτ. ἐμὸν ἐμὴν ἐμὸν σὸν σὴν σὸν ἑὸν ἑὴν ἑὸν

5 5 α πρόσωπο β πρόσωπο γ πρόσωπο ον. ἐμοὶ ἐμαὶ ἐμὰ σοὶ σαὶ σὰ ἑοὶ ἑαὶ ἑὰ γεν. ἐμῶν ἐμῶν ἐμῶν σῶν σῶν σῶν ἑῶν ἑῶν ἑῶν δοτ. ἐμοῖς ἐμαῖς ἐμοῖς σοῖς σαῖς σοῖς ἑοῖς ἑαῖς ἑοῖς αιτ. ἐμοὺς ἐμὰς ἐμὰ σοὺς σὰς σὰ ἑοὺς ἑὰς ἐὰ Β Για πολλούς κτήτορες α πρόσωπο β πρόσωπο ονομ. ἡμέτερος ἡμετέρα ἡμέτερον ὑμέτερος ὑμετέρα ὑμέτερον γεν. ἡμετέρου ἡμετέρας ἡμετέρου ὑμετέρου ὑμετέρας ὑμετέρου δοτ. ἡμετέρῳ ἡμετέρᾳ ἡμετέρῳ ὑμετέρῳ ὑμετέρᾳ ὑμετέρῳ αιτιατ. ἡμέτερον ἡμετέραν ἡμέτερον ὑμέτερον ὑμετέραν ὑμέτερον α πρόσωπο β πρόσωπο ονομ. ἡμέτεροι ἡμέτεραι ἡμέτερα ὑμέτεροι ὑμέτεραι ἡμέτερα γεν. ἡμετέρων ἡμετέρων ἡμετέρων ὑμετέρων ὑμετέρων ἡμετέρων δοτ. ἡμετέροις ἡμετέραις ἡμετέροις ὑμετέροις ὑμετέραις ἡμετέροις αιτιατ. ἡμετέρους ἡμετέρας ἡμέτερα ὑμετέρους ὑμετέρας ἡμέτερα γ πρόσωπο ονομ. σφέτερος σφετέρα σφέτερον σφέτεροι σφέτεραι σφέτερα γεν. σφετέρου σφετέρας σφετέρου σφετέρων σφετέρων σφετέρων δοτ. σφετέρῳ σφετέρᾳ σφετέρῳ σφετέροις σφετέραις σφετέραις αιτιατ. σφέτερον σφετέραν σφέτερον σφετέρους σφετέρας σφέτερα Οι κτητικές αντωνυμίες κλίνονται σαν τα τρικατάληκτα επίθετα της β κλίσης σε ος, - η, -ον και ος, -α, -ον: ἐμός, ἐμή, ἐμὸν (όπως σοφός, σοφή, σοφὸν) - ἡμέτερος, ἡμετέρα, ἡμέτερον (όπως δίκαιος, δικαία, δίκαιον). Η κτητική αντωνυμία του γ προσώπου ἑός, ἑή, ἑὸν (για ένα κτήτορα) δεν είναι καθόλου εύχρηστη στους πεζούς Αττικούς συγγραφείς, ενώ η σφέτερος, σφετέρα, σφέτερον (για πολλούς κτήτορες) χρησιμοποιείται σπάνια και στη θέση της χρησιμοποιείται η γενική των δεικτικών αντωνυμιών ή της οριστικής ή αυτοπαθούς αντωνυμίας: ὁ τούτου πατὴρ ή ὁ πατὴρ αὐτοῦ (ἀντί: ὁ ἑὸς πατήρ) και τοὺς ἐκείνων φίλους ή τοὺς ἑαυτῶν φίλους (αντί: τοὺς σφετέρους φίλους).

6 6 ἐμαυτοῦ, σεαυτοῦ, ἑαυτοῦ 5. Αυτοπαθητικές αντωνυμίες α προσώπου β προσώπου αρσενικό θηλυκό αρσενικό θηλυκό γεν. ἐμαυτοῦ ἐμαυτῆς σεαυτοῦ σεαυτῆς δοτ. ἐμαυτῷ ἐμαυτῇ σεαυτῷ σεαυτῇ αιτ. ἐμαυτὸν ἐμαυτὴν σεαυτὸν σεαυτὴν α προσώπου β προσώπου αρσενικό θηλυκό αρσενικό θηλυκό γεν. ἡμῶν αὐτῶν ἡμῶν αὐτῶν ὑμῶν αὐτῶν ὑμῶν αὐτῶν δοτ. ἡμῖν αὐτοῖς ἡμῖν αὐταῖς ὑμῖν αὐτοῖς ὑμῖν αὐταῖς αιτ. ἡμᾶς αὐτοὺς ἡμᾶς αὐτὰς ὑμᾶς αὐτοὺς ὑμᾶς αὐτὰς γ προσώπου γεν. ἑαυτοῦ ἑαυτῆς - ἑαυτῶν ή σφῶν αὐτῶν ἑαυτῶν ή σφῶν αὐτῶν - δοτ. ἑαυτῷ ἑαυτῇ - ἑαυτοῖς ή σφίσιν αὐτοῖς ἑαυταῖς ή σφίσιν αὐταῖς - αιτ. ἑαυτὸν ἑαυτὴν ἑαυτὸ ἑαυτοὺς ή σφᾶς αὐτοὺς ἑαυτὰς ή σφᾶς αὐτὰς ἑαυτὰ 1. Οι αυτοπαθητικές αντωνυμίες απαντώνται μόνο στις πλάγιες πτώσεις (γεν., δοτ., αιτιατ.). 2. Οι τύποι σεαυτοῦ, σεαυτῆς κτλ., ἑαυτοῦ, ἑαυτῆς κτλ. βρίσκονται και συνηρημένοι: σαυτοῦ, σαυτῆς, σαυτῷ κτλ. αὑτοῦ, αὑτῆς, αὑτῷ, αὑτῇ κτλ. 3. Οι αυτοπαθητικές αντωνυμίες προήλθαν από συνεκφορά των πλάγιων πτώσεων των προσωπικών αντωνυμιών με τις πλάγιες πτώσεις της οριστικής αντωνυμίας αὐτὸς (ἐμὲ - αὐτὸν = ἐμαυτὸν, σὲ -αὐτὸν = σεαυτὸν κτλ.). Αυτό φαίνεται καθαρά και στον πληθυντικό αριθμό (ἡμῶν αὐτῶν, ὑμῶν αὐτῶν κτλ.). ἀλλήλων 6. Αλληλοπαθητική αντωνυμία Δυϊκός αριθμός (και για τα τρία γένη) Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο γεν. ἀλλήλοιν ἀλλήλων ἀλλήλων ἀλλήλων δοτ. ἀλλήλοιν ἀλλήλοις ἀλλήλαις ἀλλήλοις αιτ. ἀλλήλω ἀλλήλους ἀλλήλας ἄλληλα Η αλληλοπαθής αντωνυμία δε συνηθίζεται στην ονομαστική και απαντάται μόνο στις πλάγιες πτώσεις. Προήλθε από συνεκφορά τύπων της αόριστης αντωνυμίας ἄλλος, όπως: ἄλλοι - ἄλλους > ἀλλήλους, ἄλλαι - ἄλλας > ἀλλήλας κτλ.

7 7 7. Ερωτηματικές αντωνυμίες 1.τίς, τίς, τί (= ποιος;) Αρσ. και Θηλ. Ουδ. Αρσ. και Θηλ. Ουδ. ον. τίς τί τίνες τίνα γεν. τίνος ή τοῦ τίνος ή τοῦ τίνων τίνων δοτ. τίνι ή τῷ τίνι ή τῷ τίσι(ν) τίσι(ν) αιτ. τίνα τί τίνας τίνα 2. πότερος, ποτέρα, πότερον (= ποιος από τους δύο;) ον. πότερος ποτέρα πότερον πότεροι πότεραι πότερα γεν. ποτέρου ποτέρας ποτέρου ποτέρων ποτέρων ποτέρων δοτ. ποτέρῳ ποτέρᾳ ποτέρῳ ποτέροις ποτέραις ποτέροις αιτ. πότερον ποτέραν πότερον ποτέρους ποτέρας πότερα 3. πόσος, πόση, πόσον ον. πόσος πόση πόσον πόσοι πόσαι πόσα γεν. πόσου πόσης πόσου πόσων πόσων πόσων δοτ. πόσῳ πόσῃ πόσῳ πόσοις πόσαις πόσοις αιτ. πόσον πόσην πόσον πόσους πόσας πόσα 4. ποῖος, ποία, ποῖον (τι λογής;) ον. ποῖος ποία ποῖον ποῖοι ποῖαι ποῖα γεν. ποίου ποίας ποίου ποίων ποίων ποίων δοτ. ποίῳ ποίᾳ ποίῳ ποίοις ποίαις ποίοις αιτ. ποῖον ποίαν ποῖον ποίους ποίας ποῖα 5. πηλίκος, πηλίκη, πηλίκον (πόσο μεγάλος; ή: ποιας ηλικίας;) ον. πηλίκος πηλίκη πηλίκον πηλίκοι πηλίκαι πηλίκα γεν. πηλίκου πηλίκης πηλίκου πηλίκων πηλίκων πηλίκων δοτ. πηλίκῳ πηλίκῃ πηλίκῳ πηλίκοις πηλίκαις πηλίκοις αιτ. πηλίκον πηλίκην πηλίκον πηλίκους πηλίκας πηλίκα 6. ποδαπός, ποδαπή, ποδαπὸν (= από ποιον τόπο;) ον. ποδαπὸς ποδαπὴ ποδαπὸν ποδαποὶ ποδαπαὶ ποδαπὰ γεν. ποδαποῦ ποδαπῆς ποδαποῦ ποδαπῶν ποδαπῶν ποδαπῶν δοτ. ποδαπῷ ποδαπῇ ποδαπῷ ποδαποῖς ποδαπαῖς ποδαποῖς αιτ. ποδαπὸν ποδαπὴν ποδαπὸν ποδαποὺς ποδαπὰς ποδαπὰ

8 8 7. πόστος, πόστη, πόστον (= τι θέση έχει σε μια αριθμητική σειρά; πβ. πρῶτος, τρίτος κτλ.). Κλίνεται όπως το: πρῶτος, πρώτη, πρῶτον. 8. ποσταῖος, ποσταία, ποσταῖον (= σε πόσες μέρες; πβ.τριταῖος, τεταρταῖος κλπ.). Κλίνεται όπως το επίθετο ὡραῖος, ὡραία, ὡραῖον. Εκτός από την αντωνυμία τίς, τί, όλες οι άλλες ερωτηματικές αντωνυμίες κλίνονται όπως τα τρικατάληκτα επίθετα της β κλίσης (σε ος, -η, -ον ή ος, -α, -ον, π.χ. σοφός, σοφή, σοφὸν - δίκαιος, δικαία, δίκαιον). 1. τίς, τίς (αρσ., θηλ.), τὶ (ουδ.) (= κάποιος) 7. Αόριστες αντωνυμίες αρσ. και θηλ. ουδ. αρσ. και θηλ. ουδ. ον. τὶς τὶ τινὲς τινὰ ή ἄττα γεν. τινὸς ή του τινὸς ή του τινῶν τινῶν δοτ. τινὶ ή τῳ τινὶ ή τῳ τισὶ τισὶ αιτ. τινὰ τὶ τινὰς τινὰ ή ἄττα 2. ὁ δεῖνα, ἡ δεῖνα, τὸ δεῖνα (= ο τάδε, η τάδε, το τάδε) ον. ὁ ἡ τὸ δεῖνα οἱ αἱ δεῖνες γεν. τοῦ τῆς τοῦ δεῖνος τῶν τῶν δείνων δοτ. τῷ τῇ τῷ δεῖνι τοῖς ταῖς (δεῖσι) αιτ. τὸν τὴν τὸν δεῖνα τοὺς τὰς δεῖνας Η αντωνυμία δεῖνα στην αρχαία ελληνική ή μένει άκλιτη (τοῦ, τῆς δεῖνα τῷ, τῇ δεῖνα - τὸν, τὴν δεῖνα), όπως και στη νέα, ή κλίνεται κατά την γ κλίση. 3. ἔνιοι, ἔνιαι, ἔνια (= μερικοί) αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ον. ἔνιοι ἔνιαι ἔνια γεν. ἐνίων ἐνίων ἐνίων δοτ. ἐνίοις ἐνίαις ἐνίοις αιτ. ἐνίους ἐνίας ἔνια Επίθετα που ανήκουν στις αόριστες αντωνυμίες (επιμεριστικές αντωνυμίες) 1. πᾶς, πᾶσα, πᾶν (ο καθένας χωρίς καμιά εξαίρεση, πάντες = όλοι) ον. πᾶς πᾶσα πᾶν πάντες πᾶσαι πάντα γεν. παντὸς πάσης παντὸς πάντων πασῶν πάντων δοτ. παντὶ πάσῃ παντὶ πᾶσι πάσαις πᾶσι αιτ. πάντα πᾶσαν πᾶν πάντας πάσας πάντα κλητ.* ὦ πᾶς πᾶσα πᾶν ὦ πάντες πᾶσαι πάντα

9 9 * η αντωνυμία πᾶς, πᾶσα, πᾶν χρησιμεύει και ως επίθετο ( = όλος, ολόκληρος), π.χ. πᾶς ἀνήρ, πᾶσα πόλις. 2. ἕκαστος, ἑκάστη, ἕκαστον (= καθένας) ον. ἕκαστος ἑκάστη ἕκαστον ἕκαστοι ἕκασται ἕκαστα γεν. ἑκάστου ἑκάστης ἑκάστου ἑκάστων ἑκάστων ἑκάστων δοτ. ἑκάστῳ ἑκάστῃ ἑκάστῳ ἑκάστοις ἑκάσταις ἑκάστοις αιτ. ἕκαστον ἑκάστην ἕκαστον ἑκάστους ἑκάστας ἕκαστα 3. ἄλλος, ἄλλη, ἄλλο (= άλλος, αλλιώτικος, [έναρθρο =] υπόλοιπος) ον. ἄλλος ἄλλη ἄλλο ἄλλοι ἄλλαι ἄλλαι γεν. ἄλλου ἄλλης ἄλλου ἄλλων ἄλλων ἄλλων δοτ. ἄλλῳ ἄλλῃ ἄλλῳ ἄλλοις ἄλλαις ἄλλαις αιτ. ἄλλον ἄλλην ἄλλο ἄλλους ἄλλας ἄλλας Η επιμεριστική αντωνυμία ἄλλος,ἄλλη, ἄλλο: Κλίνεται ως τρικατάληκτο επίθετο της β κλίσης σε ος, -η, -ον, αλλά χωρίς τελικό ν στο ουδέτερο ἄλλο (δες και δεικτική αντωνυμία ἐκεῖνος, ἐκείνη, ἐκεῖνο). Έχει θέση επιθέτου, όταν συνοδεύεται από ουσιαστικό που βρίσκεται στην ίδια πτώση ή σε γενική: π.χ. ἀνδρῶν ἄλλος, βροτὸς ἄλλος. Όταν σημαίνει αλλιώτικος, διαφορετικός, συχνά συντάσσεται με γεν. συγκριτική ή β όρο σύγκρισης: ἄλλα τῶν δικαίων, ἄλλα ἤ δίκαια = αλλιώτικα παρά δίκαια]. 4. Οὐδείς, οὐδεμία, οὐδὲν / μηδείς, μηδεμία, μηδὲν ( = κανείς, χωρίς εξαίρεση) Πληθυντικός αρ. Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο Αρσενικό ον. οὐδεὶς οὐδεμία οὐδὲν οὐδὲνες γεν. οὐδενὸς οὐδεμιᾶς οὐδενὸς οὐδὲνων δοτ. οὐδενὶ οὐδεμιᾷ οὐδενὶ οὐδέσι(ν) αιτ. οὐδένα οὐδεμίαν οὐδὲν οὐδὲνας οι αντωνυμίες οὐδεὶς και μηδεὶς κλίνονται όπως το αριθμητικό εἷς, μία, ἕν, αλλά στο αρσενικό γένος έχουν και πληθυντικό αριθμό οὐδένες, μηδένες ( = κανείς, χωρίς εξαίρεση). 5. ἀμφότεροι, ἀμφότεραι, ἀμφότερα ( = και οι δύο μαζί), Η αντωνυμία ἀμφότεροι, ἀμφότεραι, ἀμφότερα χρησιμοποιείται μόνο στον πληθυντικό αριθμό. Στον ενικό και στην αιτιατ. ενικού ἀμφότερον ως επίρρημα απαντάται μόνο στον Όμηρο. Το ἀμφότερα ως επίρρημα χρησιμοποιείται στον Θουκυδίδη (= «αμφοτέρως», και στα δύο μέρη).

10 10 6. ἑκάτερος, ἑκατέρα, ἑκάτερον ( = καθένας από τους δύο). Κλίνεται κατά το επίθετο δίκαιος, δικαία, δίκαιον. 7. ἕτερος, ἑτέρα, ἕτερον (= άλλος, ένας από τους δύο, δεύτερος, διαφορετικός) 8. οὐδέτερος, οὐδετέρα, οὐδέτερον / μηδέτερος, μηδετέρα, μηδέτερον (= ούτε ο ένας ούτε ο άλλος) Οι αντωνυμίες ἀμφότεροι, ἀμφότεραι, ἀμφότερα / ἑκάτερος, ἑκατέρα, ἑκάτερον / ἕτερος, ἑτέρα, ἕτερον / οὐδέτερος, οὐδετέρα, οὐδέτερον / μηδέτερος, μηδετέρα, μηδέτερον κλίνονται κατά το επίθετο δίκαιος, δικαία, δίκαιον. Η αντωνυμία ἕτερος, όταν έχει άρθρο, παθαίνει κράση: ὁ ἕτερος > ἅτερος, τοῦ ἑτέρου > θἀτέρου, τῷ ἑτέρῳ > θἀτέρῳ, τὸ ἕτερον > θἄτερον (δυοῖν θἄτερον = το ένα από τα δύο) κοκ. Οι αντωνυμίες οὐδέτερος, μηδέτερος είναι σύνθετες από το οὐδὲ / μηδὲ και την ἕτερος, σύμφωνα με την οποία και κλίνονται. 9. ποσός, ποσή, ποσὸν (= κάμποσος). Κλίνεται κατά το επίθετο σοφός, σοφή, σοφόν. 10. ποιὸς, ποιὰ, ποιὸν (= κάποιας λογής). Κλίνεται κατά το επίθετο φαιδρός, φαιδρά, φαιδρόν. 11. ἀλλοδαπός, ἀλλοδαπή, ἀλλοδαπὸν (= από άλλο τόπο). Κλίνεται κατά το επίθετο σοφός, σοφή, σοφόν. 8. Αναφορικές αντωνυμίες Αναφορικές ονομάζονται οι αντωνυμίες με τις οποίες μια πρόταση αναφέρεται σε λέξη άλλης πρότασης ή σε όλο το περιεχόμενο της πρότασης αυτής. Οι αναφορικές αντωνυμίες είναι οι εξής: 1. ὅς, ἥ, ὃ (= ο οποίος), 9. ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ (= αυτός ακριβώς που), 10. ὅστις, ἥτις, ὅ,τι (= όποιος), 11. ὁπότερος, ὁποτέρα, ὁπότερον (= όποιος από τους δύο), 12. ὅσος, ὅση, ὅσον, 13. ὁπόσος, ὁπόση, ὁπόσον (= όσος), 14. οἷος, οἷα, οἷον (= τέτοιος, ό,τι λογής), 15. ὁποῖος, ὁποία, ὁποῖον(= ό,τι λογής), 16. ἡλίκος, ἡλίκη, ἠλίκον (= όσο μεγάλος), 17. ὁπηλίκος, ὁπηλίκη, ὁπηλίκον (= όσο μεγάλος), 18. ὁποδαπός, ὁποδαπή, ὁποδαπὸν (= από ποιον τόπο, σε πλάγια ερώτηση). 1. ὅς, ἥ, ὃ (= ο οποίος, αυτός που ) Ονομ. ὅς ἥ ὅ οἵ αἵ ἅ Γεν. οὗ ἧς οὗ ὧν ὧν ὧν Δοτ. ᾧ ᾗ ᾧ οἷς αἷς οἷς Αιτιατ. ὅν ἥν ὅ οὕς ἅς ἅ

11 11 2. ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ (= αυτός ακριβώς που) Ονομ. ὅσπερ ἥπερ ὅπερ οἵπερ αἵπερ ἅπερ Γεν. οὗπερ ἧσπερ οὗπερ ὧνπερ ὧνπερ ὧνπερ Δοτ. ᾧπερ ᾗπερ ᾧπερ οἷσπερ αἷσπερ οἷσπερ Αιτ. ὅνπερ ἥνπερ ὅπερ οὕσπερ ἅσπερ ἅπερ Παρατήρηση: α) Η αντωνυμία ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ σχηματίζεται από την αντωνυμία ὅς, ἥ, ὃ και το άκλιτο εγκλιτικό μόριο πὲρ (= ακριβώς). Κλίνεται και τονίζεται μόνο το α συνθετικό. 3. ὅστις, ἥτις, ὅ,τι (= όποιος) Ονομ. ὅστις ἥτις ὅ,τι οἵτινες αἵτινες ἅτινα - ἅττα Γεν. οὗτινος - ὅτου ἧστινος οὗτινος- ὅτου ὧντινων ὧντινων ὧντινων Δοτ. ᾧτινι - ὅτῳ ᾗτινι ᾧτινι- ὅτῳ οἷστισι(ν) αἷστισι(ν) οἷστισι(ν) Αιτ. ὅντινα ἥντινα ὅ,τι οὕστινας ἅστινας ἅτινα- ἅττα Οι αναφορικές αντωνυμίες κλίνονται σαν τα τρικατάληκτα επίθετα της β κλίσης. Η αναφορική αντωνυμία ὅστις, ἥτις, ὅ,τι σχηματίζεται από την αναφορική αντωνυμία ὅς, ἥ, ὃ και την αόριστη αντωνυμία τὶς, τί. Κλίνεται ως προς τα δύο μέρη της και διατηρεί τον τόνο του α συνθετικού. Το ουδέτερο της αντωνυμίας ὅστις, για να διακριθεί από το σύνδεσμο ὅτι (= ότι, πως, διότι), γράφεται: ὅ,τι ή ὅ τι (με διάστημα). Στη γενική και δοτική ενικού (στο αρσενικό και ουδέτερο γένος) χρησιμοποιούνται και οι τύποι ὅτου και ὅτῳ. Σπανιότατα, στη γενική και δοτική πληθυντικού απαντούν και οι τύποι ὅτων και ὅτοις (ποιητ. ὅτοισιν). Στην ονομαστική και αιτιατική ουδετέρου απαντάται και ο τύπος ἅττα ( < ἅτινα). Προσοχή: ο τύπος ἄττα (με ψιλή) είναι β τύπος της αόριστης αντωνυμίας ουδετέρου γένους τὶ > τινὰ και ἄττα. Για να εξαρθεί η αοριστία των αναφορικών αντωνυμιών προστίθενται τα μόρια: οὖν, δήποτε, δηποτοῦν, τα οποία και τονίζονται, π.χ. ὁστισοῦν, ὁστισδήποτε, ὁστισδηποτοῦν. 4. ὁπότερος, ὁποτέρα, ὁπότερον (= όποιος από τους δύο) Ονομ. ὁπότερος ὁποτέρα ὁπότερον ὁπότεροι ὁπότεραι ὁπότερα Γεν. ὁποτέρου ὁποτέρας ὁποτέρου ὁποτέρων ὁποτέρων ὁποτέρων Δοτ. ὁποτέρῳ ὁποτέρᾳ ὁποτέρῳ ὁποτέροις ὁποτέραις ὁποτέροις Αιτ. ὁπότερον ὁποτέραν ὁπότερον ὁποτέρους ὁποτέρας ὁπότερα

12 12 5. ὅσος, ὅση, ὅσον Ονομ. ὅσος ὅση ὅσον ὅσοι ὅσαι ὅσα Γεν. ὅσου ὅσης ὅσου ὅσων ὅσων ὅσων Δοτ. ὅσῳ ὅσῃ ὅσῳ ὅσοις ὅσαις ὅσοις Αιτ. ὅσον ὅσην ὅσον ὅσους ὅσας ὅσα 6. ὁπόσος, ὁπόση, ὁπόσον (= όσος) Ονομ. ὁπόσος ὁπόση ὁπόσον ὁπόσαι ὁπόσαι ὁπόσα Γεν. ὁπόσου ὁπόσης ὁπόσου ὁπόσων ὁπόσων ὁπόσων Δοτ. ὁπόσῳ ὁπόσῃ ὁπόσῳ ὁπόσοις ὁπόσαις ὁπόσοις Αιτ. ὁπόσον ὁπόσην ὁπόσον ὁπόσους ὁπόσας ὁπόσα 7. οἷος, οἷα, οἷον (= τέτοιος) Ονομ. οἷος οἵα οἷον οἷοι οἷαι οἷα Γεν. οἵου οἵας οἵου οἵων οἵων οἵων Δοτ. οἵῳ οἵᾳ οἵῳ οἵοις οἵαις οἵοις Αιτ. οἷον οἵαν οἷον οἵους οἵας οἷα 8. ὁποῖος, ὁποία, ὁποῖον (= ό,τι λογής) Ονομ. ὁποῖος ὁποία ὁποῖον ὁποῖοι ὁποῖαι ὁποῖα Γεν. ὁποίου ὁποίας ὁποίου ὁποίων ὁποίων ὁποίων Δοτ. ὁποίῳ ὁποίᾳ ὁποίῳ ὁποίοις ὁποίαις ὁποίοις Αιτ. ὁποῖον ὁποίαν ὁποῖον ὁποίους ὁποίας ὁποῖα 9. ἡλίκος, ἡλίκη, ἠλίκον (= όσο μεγάλος) Ονομ. ἡλίκος ἡλίκη ἡλίκον ἡλίκοι ἡλίκαι ἡλίκα Γεν. ἡλίκου ἡλίκης ἡλίκου ἡλίκων ἡλίκων ἡλίκων Δοτ. ἡλίκῳ ἡλίκῃ ἡλίκῳ ἡλίκοις ἡλίκαις ἡλίκοις Αιτ. ἡλίκον ἡλίκην ἡλίκον ἡλίκους ἡλίκας ἡλίκα

13 ὁπηλίκος, ὁπηλίκη, ὁπηλίκον (= όσο μεγάλος) Ονομ. ὁπηλίκος ὁπηλίκη ὁπηλίκον ὁπηλίκοι ὁπηλίκαι ὁπηλίκα Γεν. ὁπηλίκου ὁπηλίκης ὁπηλίκου ὁπηλίκων ὁπηλίκων ὁπηλίκων Δοτ. ὁπηλίκῳ ὁπηλίκῃ ὁπηλίκῳ ὁπηλίκοις ὁπηλίκαις ὁπηλίκοις Αιτ. ὁπηλίκον ὁπηλίκην ὁπηλίκον ὁπηλίκους ὁπηλίκας ὁπηλίκα 11. ὁποδαπός, ὁποδαπή, ὁποδαπὸν (= από ποιον τόπο, σε πλάγια ερώτηση) Ονομ. ὁποδαπὸς ὁποδαπὴ ὁποδαπὸν ὁποδαποὶ ὁποδαπαὶ ὁποδαπὰ Γεν. ὁποδαποῦ ὁποδαπῆς ὁποδαποῦ ὁποδαπῶν ὁποδαπῶν ὁποδαπῶν Δοτ. ὁποδαπῷ ὁποδαπῇ ὁποδαπῷ ὁποδαποῖς ὁποδαπαῖς ὁποδαποῖς Αιτ. ὁποδαπὸν ὁποδαπὴν ὁποδαπὸν ὁποδαποὺς ὁποδαπὰς ὁποδαπὰ Κλίση της αντωνυμίας ον. ὁστισοῦν ἡτισοῦν ὁ,τιοῦν οἱτινεσοῦν αἱτινεσοῦν ἁτιναοῦν γεν. οὑτινοσοῦν ἡστινοσοῦν οὑτινοσοῦν ὡντινωνοῦν ὡντινωνοῦν ὡντινωνοῦν - ὁτουοῦν - ὁτουοῦν δοτ. ᾡτινιοῦν - ᾑτινιοῦν ᾡτινιοῦν- οἱστισιοῦν αἱστισιοῦν οἱστισιοῦν ὁτῳοῦν ὁτῳοῦν αιτ. ὁντιναοῦν ἡντιναοῦν ὁ,τιοῦν οὑστινασοῦν ἁστινασοῦν ἁτιναοῦν Γενικές παρατηρήσεις στις αντωνυμίες 1. Η κλητική ὦ οὗτος, ὦ αὕτη χρησιμοποιείται όταν κάποιος απευθύνεται προς κάποιον του οποίου δε γνωρίζει το όνομα ή δε θέλει να τον ονομάσει: π.χ. ὦ αὕτη, τί ταῦτα τρέφεις; (Αυτή ή: Εσύ, γιατί τα ανατρέφεις αυτά;) 2. Η αναφορική αντωνυμία ὅς στις φράσεις «καὶ ὅς / ἦ δ ὅς / ἦ δ ἥ» έχει δεικτική σημασία (= και αυτός, είπε αυτός, είπε αυτή). 3. Το δεικτικό ὡς (= έτσι, μ αυτό τον τρόπο) γράφεται και ὥς (με δασεία και οξεία), και βρίσκεται στις φράσεις «καὶ ὥς, οὐδ ὥς, μηδ ὥς» (= και έτσι, ούτε έτσι, μήτε έτσι). 4. Οι (συνήθως ποιητικές) δεικτικές αντωνυμίες τόσος, τοῖος, τηλίκος (= τόσος, τέτοιος, τόσος ως προς την ηλικία, τόσο μικρός ή ηλικιωμένος), όταν παίρνουν στο τέλος το εγκλιτικό δέ, κατεβάζουν τον τόνο κατά μία συλλαβή, π.χ. τοσόσδε (τόσος-δὲ), τοσοῦδε (τόσου-δὲ), τοσήδε, τοσῆσδε, τοιόσδε, τοιοῦδε, τοιάδε, τοιᾶσδε, τηλικόσδε, τηλικοῦδε κτλ. 5. Μερικές από τις συσχετικές αναφορικές αντωνυμίες, για να μετατραπούν σε ερωτηματικές, παίρνουν στην αρχή π, π.χ. ὅσος > πόσος, οἷος > ποῖος, ἡλίκος > πηλίκος, ενώ οι ερωτηματικές γίνονται αόριστες, αν κατεβάσουν τον τόνο στη λήγουσα, π.χ. πόσος > ποσὸς, ποῖος > ποιός, εκτός από το πηλίκος, που και αορίστως λέγεται πηλίκος.

14 14 Πίνακας των συσχετικών αντωνυμιών Ερωτηματικές Αόριστες Δεικτικές Αναφορικές τίς; τίς, ὅδε, οὗτος, ἐκεῖνος ὅς, ὅστις, ὅσπερ οὐδείς, μηδεὶς, πᾶς, ὁ δεῖνα, ἔνιοι ἕκαστος, ἄλλος πότερος; οὐδέτερος, μηδέτερος, (ὁ ἕτερος) ὁπότερος ἀμφότεροι, (ἄμφω), ὁ ἕτερος, ἑκάτερος πόσος; ποσὸς τοσόσδε, τοσοῦτος ὅσος, ὁπόσος ποῖος; ποιὸς τοιόσδε, τοιοῦτος οἷος, ὁποῖος πηλίκος; - τηλικόσδε, τηλικοῦτος ἡλίκος, ὁπηλίκος ποδαπὸς; ἀλλοδαπὸς - ὁποδαπὸς Ερωτηματικές Αόριστες τίς; = ποιος; τίς, οὐδείς, μηδεὶς, πᾶς, ὁ δεῖνα, ἔνιοι ἕκαστος, ἄλλος = κάποιος, = κανένας = καθένας, όλοι, = ο τάδε / μερικοί = καθένας, άλλος πότερος; = ποιος από τους δύο; οὐδέτερος, μηδέτερος, ἀμφότεροι, (ἄμφω), ὁ ἕτερος, ἑκάτερος = ούτε ο ένας ούτε ο άλλος, = και οι δύο = άλλος (από τους δύο) = ο καθένας από τους δύο πόσος; = πόσος; ποσὸς = κάμποσος ποῖος; = τι λογής; τίνος είδους ποιὸς = κάποιος πηλίκος; = ποιας ηλικίας; - πόσο μεγάλος; ποδαπὸς; = από ποιον τόπο; ἀλλοδαπὸς = από άλλο τόπο Δεικτικές Αναφορικές ὅδε, οὗτος, ἐκεῖνος αυτός εδώ, αυτός, εκείνος ὅς, ὅστις, ὅσπερ = ο οποίος, όποιος, = ο οποίος (ακριβώς) (ὁ ἕτερος) = ο ένας από τους δύο ὁπότερος = όποιος από τους δύο τοσόσδε, = τόσο πολύς, τόσο μεγάλος ὅσος, ὁπόσος = όσος τοσοῦτος τοιόσδε, = τέτοιος οἷος, ὁποῖος = τέτοιος που, ό,τι λογής τοιοῦτος τηλικόσδε, τηλικοῦτος = τόσο μεγάλης ηλικίας = τόσο μεγάλος ἡλίκος, ὁπηλίκος = όποιας ηλικίας, όσο μεγάλος ὁποδαπὸς = από όποιον τόπο Δημ. Πασχαλίδης

ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ. Αρχαία ελληνική γλώσσα. Κορίνα Τσιτσιρίκου

ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ. Αρχαία ελληνική γλώσσα. Κορίνα Τσιτσιρίκου ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ Αρχαία ελληνική γλώσσα Κορίνα Τσιτσιρίκου ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ Οι αντωνυμίες που δηλώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου, πρώτο, δεύτερο και τρίτο, λέγονται προσωπικές. Το πρώτο πρόσωπο είναι εκείνο που μιλά:

Διαβάστε περισσότερα

Αντωνυμίες ονομάζονται οι κλιτές λέξεις που χρησιμοποιούνται στο λόγο αντί των ονομάτων (ουσιαστικών ή επιθέτων). Τα είδη των αντωνυμιών είναι:

Αντωνυμίες ονομάζονται οι κλιτές λέξεις που χρησιμοποιούνται στο λόγο αντί των ονομάτων (ουσιαστικών ή επιθέτων). Τα είδη των αντωνυμιών είναι: 1 ονομάζονται οι κλιτές λέξεις που χρησιμοποιούνται στο λόγο αντί των ονομάτων (ουσιαστικών ή επιθέτων). Τα είδη των αντωνυμιών είναι: 1. προσωπικές, 2. δεικτικές, 3. οριστική ή επαναληπτική, 4. κτητικές

Διαβάστε περισσότερα

ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΩΝΥΜΙΩΝ. Αντωνυμίες ονομάζονται οι κλιτές λέξεις που χρησιμοποιούνται στο λόγο αντί των ονομάτων (ουσιαστικών ή επιθέτων).

ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΩΝΥΜΙΩΝ. Αντωνυμίες ονομάζονται οι κλιτές λέξεις που χρησιμοποιούνται στο λόγο αντί των ονομάτων (ουσιαστικών ή επιθέτων). ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΩΝΥΜΙΩΝ Αντωνυμίες ονομάζονται οι κλιτές λέξεις που χρησιμοποιούνται στο λόγο αντί των ονομάτων (ουσιαστικών ή επιθέτων). Τα είδη των αντωνυμιών είναι: 1. προσωπικές, 2. δεικτικές, 3. οριστική

Διαβάστε περισσότερα

Nominativus 3rd person (αὐτός, αὐτή, αὐτό) is not used for he/she/it/they. (οὗτος, ἐκεῖνος can be used instead)

Nominativus 3rd person (αὐτός, αὐτή, αὐτό) is not used for he/she/it/they. (οὗτος, ἐκεῖνος can be used instead) Overview personal pronoun ἐγώ - I ἡμεῖς - we σύ - you ὑμεῖς - you Nominativus 3rd person (αὐτός, αὐτή, αὐτό) is not used for he/she/it/they. (οὗτος, ἐκεῖνος can be used instead) 1st person 2nd person 3rd

Διαβάστε περισσότερα

1st and 2nd Person Personal Pronouns

1st and 2nd Person Personal Pronouns 1st and 2nd Person Personal Pronouns Case First Person Second Person I You () Nominative ἐγώ σύ Accusative ἐμέ or με σέ Genitive ἐμοῦ or μου σοῦ Dative ἐμοί or μοι σοί We You () Nominative ἡμεῖς ὑμεῖς

Διαβάστε περισσότερα

Η ελεύθερη έκφραση μέσω του τύπου. Κάνω κάτι πιο φιλελεύθερο Η πίστη και η αφοσίωση στην ιδέα της ελευθερίας.

Η ελεύθερη έκφραση μέσω του τύπου. Κάνω κάτι πιο φιλελεύθερο Η πίστη και η αφοσίωση στην ιδέα της ελευθερίας. 1. (α.ε) σκέφτομαι, ενεργώ Αυτός και ζω που κατά τρόπο απελευθερώνει. ελεύθερο. 2. (ν.ε) παραβαίνω τους Αυτός ηθικούς νόμους. που κάνει κάποιον ελεύθερο. 1. Η ειλικρίνεια. 2. Η αυθάδεια. Ο δούλος που απέκτησε

Διαβάστε περισσότερα

[Γραμματική. Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο

[Γραμματική. Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο Αρσενικό Θηλυκό Ουδέτερο ΤΟ ΑΡΘΡΟ Άρθρο είναι η μονοσύλλαβη κλιτή λέξη, η οποία χρησιμοποιείται πριν από ουσιαστικά και επίθετα (ή πριν από λέξεις που παίζουν το ρόλο ουσιαστικών και επιθέτων, όπως στη φράση: το λέγω είναι ρήμα).

Διαβάστε περισσότερα

καταλήξεις ασυναίρετων της β' κλίσης Ενικός ον. γεν. δοτ. αιτ. κλ. -ον -ου -ῳ -ον -ον -ος -ου -ῳ -ον -ε Πληθυντικός -οι -ων -οις -ους -οι

καταλήξεις ασυναίρετων της β' κλίσης Ενικός ον. γεν. δοτ. αιτ. κλ. -ον -ου -ῳ -ον -ον -ος -ου -ῳ -ον -ε Πληθυντικός -οι -ων -οις -ους -οι Η δεύτερη κλίση περιλαμβάνει ονόματα: αρσενικά και θηλυκά σε: -ος ουδέτερα σε: -ον συνηρημένα σε: -ους, -ουν αττικόκλιτα αρσενικά και θηλυκά σε: -ως, ουδέτερα σε: -ων Τα αρσενικά και τα θηλυκά της β' κλίσης

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ ΙΙ Α. ΚΕΙΜΕΝΟ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ ΙΙ Α. ΚΕΙΜΕΝΟ Α. ΚΕΙΜΕΝΟ Οἶμαι τοίνυν ἅπαντας ἂν ὑμᾶς ὁμολογῆσαι, τάδε δεῖν ὑπάρξαι τῷ δημοτικῷ, πρῶτον μὲν ἐλεύθερον [αὐτὸν] εἶναι καὶ πρὸς πατρὸς καὶ πρὸς μητρός, ἵνα μὴ διὰ τὴν περὶ τὸ γένος ἀτυχίαν δυσμενὴς ᾖ τοῖς

Διαβάστε περισσότερα

ΑΝΣΩΝΤΜΙΕ Είναι κλιτές λέξεις που αντικαθιστούν ονοματικές φράσεις και κάνουν την ίδια «δουλειά» με αυτές.

ΑΝΣΩΝΤΜΙΕ Είναι κλιτές λέξεις που αντικαθιστούν ονοματικές φράσεις και κάνουν την ίδια «δουλειά» με αυτές. ΑΝΣΩΝΤΜΙΕ Είναι κλιτές λέξεις που αντικαθιστούν ονοματικές φράσεις και κάνουν την ίδια «δουλειά» με αυτές. Οι αντωνυμίες δίνουν στον λόγο μας συντομία και σαφήνεια. Μας βοηθούν να μιλάμε πιο εύκολα για

Διαβάστε περισσότερα

Τίτλος Μαθήματος: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα - Θεματογραφία ΙI

Τίτλος Μαθήματος: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα - Θεματογραφία ΙI Τίτλος Μαθήματος: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα - Θεματογραφία ΙI Ενότητα: Αρχαία Ελληνική Γλώσσα 5 Διδάσκουσα: Καθηγήτρια Ελένη Χουλιαρά - Ράϊου Τμήμα: Φιλολογίας ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ ΙΙ Α. ΚΕΙΜΕΝΟ Οἶμαι

Διαβάστε περισσότερα

Δευτερόκλιτα επίθετα

Δευτερόκλιτα επίθετα Δευτερόκλιτα επίθετα Τα δευτερόκλιτα επίθετα χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες: 1. Ασυναίρετα Τριγενή και τρικατάληκτα, π.χ. ὁ σοφὸς, ἡ σοφὴ, τὸ σοφόν, ὁ δίκαιος, ἡ δικαία, τὸ δίκαιον Τριγενή και δικατάληκτα,

Διαβάστε περισσότερα

Σε μια περίοδο ή ημιπερίοδο σύνθετου λόγου οι προτάσεις συνδέονται μεταξύ τους με τρεις τρόπους:

Σε μια περίοδο ή ημιπερίοδο σύνθετου λόγου οι προτάσεις συνδέονται μεταξύ τους με τρεις τρόπους: ΤΡΟΠΟΙ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ Σε μια περίοδο ή ημιπερίοδο σύνθετου λόγου οι προτάσεις συνδέονται μεταξύ τους με τρεις τρόπους: με το ασύνδετο σχήμα παρατακτικά / κατά παράταξη υποτακτικά / καθ' υπόταξη ΑΣΥΝΔΕΤΟ

Διαβάστε περισσότερα

Ενότητα 16. Μεγαλόψυχη στάση. Νεκταριος Πήχας [Date] Αρχαία Β Γυμνασίου

Ενότητα 16. Μεγαλόψυχη στάση. Νεκταριος Πήχας [Date] Αρχαία Β Γυμνασίου Ενότητα 16 Μεγαλόψυχη στάση Νεκταριος Πήχας [Date] Αρχαία Β Γυμνασίου Α. ΚΕΙΜΕΝΟ Βασιλεὺς Ἀλέξανδρος Στατείρᾳ καὶ Ῥοδῷ καὶ Ῥωξάνῃ τῇ ἐμῇ γυναικί χαίρειν. Ἀντιταξάμενον ἡμῖν Δαρεῖον οὐκ ἠμυνάμεθα, εἰ μὴ

Διαβάστε περισσότερα

Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής

Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής [Εργαλεία] Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Χάρτης κλιτικών παραδειγμάτων TO AΡΘΡΟ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Α' ΚΛΙΣΗ ΑΣΥΝΑΙΡΕΤΑ Αρσενικά O1.1: Ὁ λοχίας O1.2: Ὁ Ἀτρείδης O1.2α: Ὁ κομήτης (από το προηγούμενο διαφέρει

Διαβάστε περισσότερα

Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής

Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής [Εργαλεία] Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Χάρτης κλιτικών παραδειγμάτων TO AΡΘΡΟ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ Α' ΚΛΙΣΗ ΑΣΥΝΑΙΡΕΤΑ Αρσενικά O1.1: Ὁ λοχίας O1.2: Ὁ Ἀτρείδης O1.2α: Ὁ κομήτης (από το προηγούμενο διαφέρει

Διαβάστε περισσότερα

ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἀκούω δ αὐτόν, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπὶ τοῦτον τὸν λόγον τρέψεσθαι, ὡς

ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἀκούω δ αὐτόν, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπὶ τοῦτον τὸν λόγον τρέψεσθαι, ὡς ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Ο.Π. ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ / ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 04 02 2018 ΓΚΥΡΤΗ ΜΑΡΙΑ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ο ομιλητής, αφού απέδειξε ότι ο ισχυρισμός του Θεόμνηστου ότι ο ίδιος είχε δολοφονήσει τον πατέρα

Διαβάστε περισσότερα

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ Τα επίθετα της αρχαίας ελληνικής διακρίνονται: α) ως προς τον αριθμό των γενών σε: τριγενήδιγενή Τριγενή είναι τα επίθετα που έχουν τρία γένη (αρσενικό, θηλυκό και ουδέτερο).

Διαβάστε περισσότερα

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Ο.Π. ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ / ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 04 02 2018 ΓΚΥΡΤΗ ΜΑΡΙΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ Α ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1. Να αποδοθεί το κείμενο στη νέα ελληνική. (Μονάδες:

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ http://edu.klimaka.gr ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΑ http://edu.klimaka.gr ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΕΛΛΑ ΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΠΑΛ (ΟΜΑ ΑΣ Β ) ΠΕΜΠΤΗ 27 ΜΑΪΟΥ 2010 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ 322Α - 323Α

ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ 322Α - 323Α ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙ ΕΥΣΗΣ Αµυραδάκη 20, Νίκαια (210-4903576) ΤΑΞΗ... Γ ΛΥΚΕΙΟΥ... ΜΑΘΗΜΑ...ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ... Α] ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ

Διαβάστε περισσότερα

ΚΕΙΜΕΝΟ: Υπερείδης, Επιτάφιος, 23-26

ΚΕΙΜΕΝΟ: Υπερείδης, Επιτάφιος, 23-26 ΚΕΙΜΕΝΟ: Υπερείδης, Επιτάφιος, 23-26 Ο Επιτάφιος του Υπερείδη είναι ένας από τους έξι επιτάφιους της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Γράφτηκε και εκφωνήθηκε στις αρχές της άνοιξης του 322 π. Χ. Αφορά τους

Διαβάστε περισσότερα

Το αντικείμενο [τα βασικά]

Το αντικείμενο [τα βασικά] Το αντικείμενο [τα βασικά] Στην ενότητα αυτή θα ασχοληθούμε με το αντικείμενο στα αρχαία ελληνικά. Παράλληλα θα δίνονται παραδείγματα και στα Νέα Ελληνικά (ΝΕ) Τι είναι το αντικείμενο; Αντικείμενο είναι

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Μ.ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Μ.ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Μ.ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Διδαγμένο κείμενο: Αριστοτέλους, Ηθικά Νικομάχεια (Β3 1-2

Διαβάστε περισσότερα

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Γ ΚΛΙΣΗΣ Α. ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ. Παρατηρήσεις στα φωνηεντόληκτα ουσιαστικά: 1. Στα καταληκτικά μονόθεμα σε -υς, -υος:

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Γ ΚΛΙΣΗΣ Α. ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ. Παρατηρήσεις στα φωνηεντόληκτα ουσιαστικά: 1. Στα καταληκτικά μονόθεμα σε -υς, -υος: ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Γ ΚΛΙΣΗΣ Α. ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ Παρατηρήσεις στα φωνηεντόληκτα ουσιαστικά: 1. Στα καταληκτικά μονόθεμα σε -υς, -υος: α) Η κλητική ενικού σχηματίζεται χωρίς κατάληξη π.χ. (ὦ) κλιτύ, στάχυ, πληθύ, ἰχθύ.

Διαβάστε περισσότερα

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η Γραμματική εντάσσεται στα ευρύτερα πλαίσια του γλωσσικού μαθήματος. Δε διδάσκεται χωριστά, αλλά με βάση την ενιαία προσέγγιση της γλώσσας, όπου έμφαση δίνεται στη λειτουργική χρήση της. Διδάσκεται

Διαβάστε περισσότερα

Λυσίου, Κατὰ Ἀγοράτου, 93-95

Λυσίου, Κατὰ Ἀγοράτου, 93-95 Λυσίου, Κατὰ Ἀγοράτου, 93-95 ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ο Λυσίας είναι ένας από τους σημαντικότερους ρήτορες και λογογράφους της αρχαιότητας. Στο συγκεκριμένο απόσπασμα από τον λόγο του Λυσία «Κατὰ Ἀγοράτου», ο Λυσίας προτρέπει

Διαβάστε περισσότερα

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ Ο. ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΝΟΥ

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ Ο. ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΝΟΥ Περίοδος ονομάζεται το κομμάτι του λόγου που αρχίζει και τελειώνει σε ισχυρό σημείο στίξης (τελεία, ερωτηματικό, θαυμαστικό). Όταν στην αρχή ή στο τέλος έχουμε άνω τελεία, μιλάμε τώρα πια για ημιπερίοδο.

Διαβάστε περισσότερα

«Η λύση του Γόρδιου Δεσμού» αρχαία ελληνικά Α Γυμνασίου ενότητα 7

«Η λύση του Γόρδιου Δεσμού» αρχαία ελληνικά Α Γυμνασίου ενότητα 7 «Η λύση του Γόρδιου Δεσμού» αρχαία ελληνικά Α Γυμνασίου ενότητα 7 J.-S.Berthélemy, Paris, Ecole Nationale Supérieure des Beaux -Arts Εργασία των μαθητών του Α1 Γυμνάσιο Αγίου Πνεύματος Επιμέλεια Λιούσα

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2017 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 7

ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2017 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 7 ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2017 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: 7 ΚΕΙΜΕΝΟ α) Ἀριστοτέλους Πολιτικὰ Γ 1, 1-2 Τῷ περὶ πολιτείας ἐπισκοποῦντι,

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2011

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2011 ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2011 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ www.scooltime.gr www.schooitime.gr ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΤΕΛΟΣ 1ΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙ ΕΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Διαβάστε περισσότερα

Πρόσεξε τα παρακάτω παραδείγματα:

Πρόσεξε τα παρακάτω παραδείγματα: 1 Το άρθρο, γενικά Πρόσεξε τα παρακάτω παραδείγματα: Αυτός είναι ο Γιάννης, αυτή είναι η Έλσα και αυτό είναι το σκυλάκι τους. Οι μπαμπάδες και οι μαμάδες καμιά φορά είναι αυστηροί με τα παιδιά τους. Γιωργάκη,

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Αριστοτέλους Πολιτικά, Θ 2, 1 4)

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Αριστοτέλους Πολιτικά, Θ 2, 1 4) 53 Χρόνια ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΑΒΒΑΪΔΗ-ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙ : Φιλολάου & Εκφαντίδου 26 : Τηλ.: 2107601470 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2013 ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Πολιτικά,

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ (διαγώνισμα 3)

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ (διαγώνισμα 3) ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ (διαγώνισμα 3) Διδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο Πλάτωνος Πρωταγόρας, 324 Α-C Εἰ γάρ ἐθέλεις ἐννοῆσαι τό κολάζειν, ὦ Σώκρατες, τούς ἀδικοῦντας τί ποτε

Διαβάστε περισσότερα

44 Χρόνια Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης

44 Χρόνια Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης 44 Χρόνια Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης ΣΑΒΒΑΪ Η ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙ : Χρυσοστόµου Σµύρνης 3 : 210/76.01.470 210/76.00.179 ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους,

Διαβάστε περισσότερα

ΣΡΙΣΟΚΛΙΣΑ ΕΠΙΘΕΣΑ: Τα επίθετα αυτά κλίνονται κατά την γ κλίση των ουσιαστικών στο αρσενικό και το ουδέτερο γένος τους.

ΣΡΙΣΟΚΛΙΣΑ ΕΠΙΘΕΣΑ: Τα επίθετα αυτά κλίνονται κατά την γ κλίση των ουσιαστικών στο αρσενικό και το ουδέτερο γένος τους. ΣΡΙΣΟΚΛΙΣΑ ΕΠΙΘΕΣΑ: Τα επίθετα αυτά κλίνονται κατά την γ κλίση των ουσιαστικών στο αρσενικό και το ουδέτερο γένος τους. Α. ΥΩΝΗΕΝΣΟΛΗΚΣΑ α) Σρικατάληκτα σε -ῠς,ειᾰ,ῠ ΟΝ. ὁ βαθὺς ἡ βαθεῖα τὸ βαθὺ ΓΕΝ. τοῦ

Διαβάστε περισσότερα

ΣΤΑΔΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

ΣΤΑΔΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ 1 ο Στάδιο Διαβάζουμε προσεκτικά το κείμενο 2 ο Στάδιο Χωρίζουμε περιόδους/ημιπεριόδους 3 ο Στάδιο Βρίσκουμε ρήματα (μετοχές & απαρέμφατα) σε κάθε περίοδο/ημιπερίοδο. 4 ο Στάδιο Βρίσκουμε συνδέσμους που

Διαβάστε περισσότερα

ΤΕΛΟΣ 1ης ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ

ΤΕΛΟΣ 1ης ΑΠΟ 5 ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΡΧΗ 1ης ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΑΞΗ / ΤΜΗΜΑ : Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ : ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ : 3 Διδαγμένο κείμενο Ἀριστοτέλους Πολιτικά (Α1,1/Γ1,2/Γ1,3-4/6/12)

Διαβάστε περισσότερα

Ξενοφώντα «Ελληνικά»

Ξενοφώντα «Ελληνικά» ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ [50] Ὡς δ εἰπὼν ταῦτα ἐπαύσατο, καὶ ἡ βουλὴ δήλη ἐγένετο εὐμενῶς ἐπιθορυβήσασα, γνοὺς ὁ Κριτίας ὅτι εἰ ἐπιτρέψοι τῇ βουλῇ διαψηφίζεσθαι περὶ αὐτοῦ,

Διαβάστε περισσότερα

Συντακτικό. χρόνου. Απρόσωπα ρήματα και εκφράσεις Προσοχή ουσιαστ.(σε ονομαστ.)+ἐστί ουδέτερο επιθέτου+ἐστί(π.χ. ἄξιον ἐστί) ουδέτερο μτχ.

Συντακτικό. χρόνου. Απρόσωπα ρήματα και εκφράσεις Προσοχή ουσιαστ.(σε ονομαστ.)+ἐστί ουδέτερο επιθέτου+ἐστί(π.χ. ἄξιον ἐστί) ουδέτερο μτχ. Συντακτικό Υποκείμενο -οτιδήποτε έχει άρθρο -εμπρόθετος προσδιορισμός(ἀμφί+αιτ.=ποσό κατά προσέγγιση) -Υποκ.απαρεμφάτου(ταυτοπροσωπία-ετεροπροσωπία) -Υποκ.μετοχής=ίδια πτώση,γένος,αριθμό με τη μετοχή (εκτός

Διαβάστε περισσότερα

1. ιδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο Πλάτωνος Πρωταγόρας (323Α-Ε)

1. ιδαγμένο κείμενο από το πρωτότυπο Πλάτωνος Πρωταγόρας (323Α-Ε) ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ Βασίλης Αναστασίου

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ Βασίλης Αναστασίου ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Η γλώσσα μας αποτελείται από λέξεις. Λέξεις μικρές ή και μεγάλες, συνηθισμένες ή ασυνήθιστες. Ο αριθμός των λέξεων της γλώσσας μας είναι τεράστιος. Η ελληνική γλώσσα είναι η πλουσιότερη

Διαβάστε περισσότερα

Α. Διδαγμένο κείμενο : Ηθικά Νικομάχεια Αριστοτέλους ( Β1, 5-7 & 7-8 )

Α. Διδαγμένο κείμενο : Ηθικά Νικομάχεια Αριστοτέλους ( Β1, 5-7 & 7-8 ) Διαγώνισμα Αρχαία Ελληνικά Γ Λυκείου Ηθικά Νικομάχεια Αριστοτέλους Α. Διδαγμένο κείμενο : Ηθικά Νικομάχεια Αριστοτέλους ( Β1, 5-7 & 7-8 ) Μαρτυρεῖ δὲ καὶ τὸ γινόμενον ἐν ταῖς πόλεσιν οἱ γὰρ νομοθέται τοὺς

Διαβάστε περισσότερα

ΕΝΟΤΗΤΑ 8 Β1 ΛΕΞΙΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ελευθερώνω: 1.κάνω κάποιον από δούλο ελεύθερο, του δίνω ελευθερία απελευθερώνω. Ελευθέρωσαν την πατρίδα του από το

ΕΝΟΤΗΤΑ 8 Β1 ΛΕΞΙΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ελευθερώνω: 1.κάνω κάποιον από δούλο ελεύθερο, του δίνω ελευθερία απελευθερώνω. Ελευθέρωσαν την πατρίδα του από το ΕΝΟΤΗΤΑ 8 Β1 ΛΕΞΙΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ελευθερώνω: 1.κάνω κάποιον από δούλο ελεύθερο, του δίνω ελευθερία απελευθερώνω. Ελευθέρωσαν την πατρίδα του από το ζυγό της δουλείας. αφήνω δεσμώτη ή κρατούμενο ελεύθερο:

Διαβάστε περισσότερα

ΙΙΙ, Α. Ερωτήσεις ανοικτού τύπου ή ελεύθερης ανάπτυξης

ΙΙΙ, Α. Ερωτήσεις ανοικτού τύπου ή ελεύθερης ανάπτυξης ΙΙΙ, 52-53 1. Παραδείγµατα ερµηνευτικών ερωτήσεων Α. Ερωτήσεις ανοικτού τύπου ή ελεύθερης ανάπτυξης 1. Τι θέλει να αποδείξει ο Θηραµένης στο σύντοµο λόγο του προς τους βουλευτές και ποια επιχειρήµατα χρησιµοποιεί;

Διαβάστε περισσότερα

ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Εἶτα δεῖ καὶ ἐκείνων μεμνῆσθαι, ὅτι ἐξῆν Ἀγοράτῳ τουτῳί, πρὶν εἰς τὴν βουλὴν

ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Εἶτα δεῖ καὶ ἐκείνων μεμνῆσθαι, ὅτι ἐξῆν Ἀγοράτῳ τουτῳί, πρὶν εἰς τὴν βουλὴν ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Ο.Π. ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ / ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 29 /11 /2015 ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ: Μακρή Γεωργία, Κοντομηνά Κική ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Εἶτα δεῖ καὶ

Διαβάστε περισσότερα

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ. καί ὑπερενεγκόντες ναῦς ἀποκομίζονται: κύρια πρόταση ἀποκομίζονται: ρήμα

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ. καί ὑπερενεγκόντες ναῦς ἀποκομίζονται: κύρια πρόταση ἀποκομίζονται: ρήμα ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ Συντακτική ανάλυση Οἱ μέν οὖν παρά τήν γῆν: κύρια πρόταση ἐκομίζοντο: ρήμα οἱ Πελοποννήσιοι: υποκ. τῆς νυκτός: γεν. του χρόνου εὐθύς: επιρ. προσδ. χρόνου κατά τάχος: ΠΣ τρόπου ἐπ οἴκου: ΠΣ κατεύθυνσης

Διαβάστε περισσότερα

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια Β 1,5-8

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Ηθικά Νικομάχεια Β 1,5-8 ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 28 ΜΑΪΟΥ 2009 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους

Διαβάστε περισσότερα

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (519C-D, 520Α) Ἡμέτερον δὴ ἔργον, ἦν δ' ἐγώ, τῶν οἰκιστῶν τάς τε βελτίστας

Διαβάστε περισσότερα

Ουσιαστικά. Ενικός αριθµός Πληθυντικός αριθµός

Ουσιαστικά. Ενικός αριθµός Πληθυντικός αριθµός Ουσιαστικά Ανισοσύλλαβα ουσιαστικά λέµε τα ουσιαστικά που στον πληθυντικό έχουν µια παραπάνω συλλαβή, ενώ ισοσύλλαβα αυτά που έχουν στον ενικό και τον πληθυντικό τον ίδιο αριθµό συλλαβών. Τα ουδέτερα ανισοσύλλαβα

Διαβάστε περισσότερα

Α. Διδαγμένο κείμενο : Πολιτικά Αριστοτέλους ( Α2,15-16) &( Γ1, 1-2/3-4/6/12 )

Α. Διδαγμένο κείμενο : Πολιτικά Αριστοτέλους ( Α2,15-16) &( Γ1, 1-2/3-4/6/12 ) Διαγώνισμα Αρχαία Ελληνικά γ λυκείου Α. Διδαγμένο κείμενο : Πολιτικά Αριστοτέλους ( Α2,15-16) &( Γ1, 1-2/3-4/6/12 ) Είναι φυσική λοιπόν η τάση του ανθρώπου να συνυπάρχει μαζί με άλλους σε μια τέτοια κοινωνία.

Διαβάστε περισσότερα

Οι αριθμοί των ουσιαστικών, όπως και των άλλων πτωτικών, είναι τρεις: ο ενικός, ο δυϊκός και ο πληθυντικός.

Οι αριθμοί των ουσιαστικών, όπως και των άλλων πτωτικών, είναι τρεις: ο ενικός, ο δυϊκός και ο πληθυντικός. Γραμματικὴ τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γλώσσης ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Α. Αριθμός των ουσιαστικών Οι αριθμοί των ουσιαστικών, όπως και των άλλων πτωτικών, είναι τρεις: ο ενικός, ο δυϊκός και ο πληθυντικός. Στο δυϊκό (που

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Α. «Ἐπεί δ ἡ πόλις τῶν συγκειµένων τοῖς ἀπό συµβόλων κοινωνοῦσι»:να µεταφράσετε το απόσπασµα που σας δίνεται. Μονάδες 10 Β. Να γράψετε σ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: Α. «Ἐπεί δ ἡ πόλις τῶν συγκειµένων τοῖς ἀπό συµβόλων κοινωνοῦσι»:να µεταφράσετε το απόσπασµα που σας δίνεται. Μονάδες 10 Β. Να γράψετε σ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: Αριστοτέλους «Πολιτικά» Τῷ περί πολιτείας

Διαβάστε περισσότερα

ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΑΞΗ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΔΙΔΑΚΤΕΣ Δειγματικές ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΕΙΚΤΕΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ δραστηριότητες ΔΕΙΚΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

Διαβάστε περισσότερα

Τα ουσιαστικά. Ενικός αριθµός Πληθυντικός αριθµός

Τα ουσιαστικά. Ενικός αριθµός Πληθυντικός αριθµός Τα ουσιαστικά Ανισοσύλλαβα ουσιαστικά λέµε τα ουσιαστικά που στον πληθυντικό έχουν µια παραπάνω συλλαβή, ενώ ισοσύλλαβα αυτά που έχουν στον ενικό και στον ενικό και τον πληθυντικό τον ίδιο αριθµό συλλαβών.τα

Διαβάστε περισσότερα

Η διαµόρφωση των ονοµατικών και ρηµατικών συνταγµάτων στα ελληνικά από τον 5ο µ.χ. ως το 12ο αιώνα. Henri Tonnet*

Η διαµόρφωση των ονοµατικών και ρηµατικών συνταγµάτων στα ελληνικά από τον 5ο µ.χ. ως το 12ο αιώνα. Henri Tonnet* Η διαµόρφωση των ονοµατικών και ρηµατικών συνταγµάτων στα ελληνικά από τον 5ο µ.χ. ως το 12ο αιώνα Henri Tonnet* Παρ ότι η νέα ελληνική γλώσσα είναι κλιτική, η σειρά των λέξεων σ αυτή δεν είναι εντελώς

Διαβάστε περισσότερα

Η πρόταση. Πρόταση λέγεται ένα σύντομο κομμάτι του λόγου, που περιλαμβάνει μια σειρά από λέξεις με ένα τουλάχιστον ρήμα και έχει ολοκληρωμένο νόημα.

Η πρόταση. Πρόταση λέγεται ένα σύντομο κομμάτι του λόγου, που περιλαμβάνει μια σειρά από λέξεις με ένα τουλάχιστον ρήμα και έχει ολοκληρωμένο νόημα. Η πρόταση Πρόταση λέγεται ένα σύντομο κομμάτι του λόγου, που περιλαμβάνει μια σειρά από λέξεις με ένα τουλάχιστον ρήμα και έχει ολοκληρωμένο νόημα. Ορθογραφικές παρατηρήσεις 1. Το πρώτο γράμμα κάθε πρότασης

Διαβάστε περισσότερα

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Πλάτωνος Πρωταγόρας 323C-324Α

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Πλάτωνος Πρωταγόρας 323C-324Α ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2014-2015 ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΚΥΠΡΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ Διάλεξη 12 Τέταρτο επεισόδιο (173d-175a): Έκτος ορισμός της σωφροσύνης (ἐπιστήμη ἀγαθοῦ τε καὶ κακοῦ) και η ανασκευή της Νικόλαος Γ. Χαραλαμπόπουλος

Διαβάστε περισσότερα

Ασκήσεις γραμματικής. Εκφώνηση. Να μεταφέρετε τους παρακάτω τύπους στον άλλο αριθμό: τοῦ σοφοῦ. (ὦ) δίκαιε. τὸν τίμιον. τοὺς πιστοὺς.

Ασκήσεις γραμματικής. Εκφώνηση. Να μεταφέρετε τους παρακάτω τύπους στον άλλο αριθμό: τοῦ σοφοῦ. (ὦ) δίκαιε. τὸν τίμιον. τοὺς πιστοὺς. Ασκήσεις γραμματικής ΑΣΚΗΣΗ 1 Εκφώνηση Να μεταφέρετε τους παρακάτω τύπους στον άλλο αριθμό: τοῦ σοφοῦ (ὦ) δίκαιε τὸν τίμιον τοὺς πιστοὺς ταῖς ψυχραῖς τὸ δίκαιον τοῖς ἐντίμοις τοῦ σοφοῦ τῶν σοφῶν (ὦ) δίκαιε

Διαβάστε περισσότερα

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Β Γυμνασίου. Ενότητα 2 : Γ. Γραμματική

Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Β Γυμνασίου. Ενότητα 2 : Γ. Γραμματική Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Β Γυμνασίου Ενότητα 2 : Γ. Γραμματική 1 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Διαφάνειες Γραμματική: Συμφωνόληκτα 3 Κλήση αφωνόληκτων 4-6 Κλίση ημιφωνόληκτων 7-15 Ασκήσεις 16-23 Εργασία για το σπίτι 24 Κ.

Διαβάστε περισσότερα

ΓΡΑΠΣΗ ΕΞΕΣΑΗ ΣΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ B ΛΤΚΕΙΟΤ ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΑΝΑΣΟΛΙΜΟΤ ΑΝΘΡΩΠΙΣΙΚΩΝ ΠΟΤΔΩΝ AΔΙΔΑΚΣΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΓΡΑΠΣΗ ΕΞΕΣΑΗ ΣΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ B ΛΤΚΕΙΟΤ ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΑΝΑΣΟΛΙΜΟΤ ΑΝΘΡΩΠΙΣΙΚΩΝ ΠΟΤΔΩΝ AΔΙΔΑΚΣΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΡΑΠΣΗ ΕΞΕΣΑΗ ΣΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ B ΛΤΚΕΙΟΤ ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΑΝΑΣΟΛΙΜΟΤ ΑΝΘΡΩΠΙΣΙΚΩΝ ΠΟΤΔΩΝ AΔΙΔΑΚΣΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ονοματεπώνυμο: Σμήμα: Ημερ/νία: 15/1/2017 ΞΕΝΟΦΩΝ, ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ, Το απόζπαζμα ζτεηίζεηαι με ηην εκζηραηεία

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2014 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2014 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 15 ΜΑΪΟΥ 2014 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (5) ιδαγμένο

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Θουκυδίδου Περικλέους Ἐπιτάφιος (ΙΙ, 41)

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Θουκυδίδου Περικλέους Ἐπιτάφιος (ΙΙ, 41) ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΥΤΕΡΑ 6 IOYΝIOY 2005 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ : ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Θουκυδίδου

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΘΡΑ. Μικρές λέξεις που μπαίνουν μπροστά από ουσιαστικά, επίθετα, τις κλιτές μετοχές και ορισμένες αντωνυμίες. ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

ΑΡΘΡΑ. Μικρές λέξεις που μπαίνουν μπροστά από ουσιαστικά, επίθετα, τις κλιτές μετοχές και ορισμένες αντωνυμίες. ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ Μικρές λέξεις που μπαίνουν μπροστά από ουσιαστικά, επίθετα, τις κλιτές μετοχές και ορισμένες αντωνυμίες. Μας δείχνουν για τη λέξη που τα ακολουθεί: Το γένος: αρσενικό, θηλυκό ουδέτερο Τον αριθμό:

Διαβάστε περισσότερα

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ Βασισμένο στην ύλη του σχολικού βιβλίου ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ Γρήγορα τεστ Γλώσσα Στ Δημοτικού Στ 3 ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑ ΟΠΟΥΛΟΣ Βασικό λεξιλόγιο Ενότητα 13η Τρόποι ζωής και επαγγέλματα νησί,

Διαβάστε περισσότερα

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2018 Β ΦΑΣΗ ΑΡΧΑΙΑ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2018 Β ΦΑΣΗ ΑΡΧΑΙΑ ΤΑΞΗ: Γ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ: ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ Ημερομηνία: Σάββατο 21 Απριλίου 2018 Διάρκεια Εξέτασης: 3 ώρες ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ (Α1. 1, Γ1

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Πλάτων, Πολιτεία 615C-616Α Αρδιαίος ο τύραννος

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Πλάτων, Πολιτεία 615C-616Α Αρδιαίος ο τύραννος ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ β ΛΥΚΕΙΟΥ

ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ β ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ β ΛΥΚΕΙΟΥ Ξενοφῶντος, Ἑλληνικά, 1,1,27-28 Ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τούτῳ ἠγγέλθη τοῖς τῶν Συρακοσίων στρατηγοῖς οἴκοθεν ὅτι φεύγοιεν ὑπὸ τοῦ δήμου. Συγκαλέσαντες οὖν τοὺς ἑαυτῶν στρατιώτας Ἑρμοκράτους

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ Διάλεξη 08 Δεύτερο επεισόδιο (163e-165a7): Κριτίου ρήσις και τέταρτος ορισμός της σωφροσύνης (τὸ γιγνώσκειν αὐτὸν ἑαυτόν) Νικόλαος Γ. Χαραλαμπόπουλος

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΘΥ ΣΤΟΝ ΠΛΑΓΙΟ ΛΟΓΟ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΘΥ ΣΤΟΝ ΠΛΑΓΙΟ ΛΟΓΟ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ α) Ο προφορικός και ο γραπτός λόγος κατά τη σύνταξη είναι δύο ειδών: ευθύς και πλάγιος. β) Ευθύς ονομάζεται ο λόγος που μεταδίδεται σε κάποιον αμετάβλητος και με τις ίδιες λέξεις, όπως

Διαβάστε περισσότερα

Α ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ. (Υπάρχει και η κατηγορία των συνηρημένων ουσιαστικών που θα τη μάθουμε σε μεγαλύτερες τάξεις.)

Α ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ. (Υπάρχει και η κατηγορία των συνηρημένων ουσιαστικών που θα τη μάθουμε σε μεγαλύτερες τάξεις.) Α ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ Η α κλίση ουσιαστικών περιλαμβάνει: Αρσενικά σε ας και -ης Θηλυκά σε α και -η (Υπάρχει και η κατηγορία των συνηρημένων ουσιαστικών που θα τη μάθουμε σε μεγαλύτερες τάξεις.) ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ:

Διαβάστε περισσότερα

Αρχαία Ελληνικά ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ

Αρχαία Ελληνικά ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ Γ ΓΕΛ 29 / 04 / 2018 Αρχαία Ελληνικά ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Ἀριστοτέλους Πολιτικά (Α 1, 1 & Γ 1, 1-2) Ἐπειδὴ πᾶσαν πόλιν ὁρῶμεν κοινωνίαν τινὰ οὖσαν καὶ πᾶσαν κοινωνίαν ἀγαθοῦ τινος ἕνεκεν συνεστηκυῖαν (τοῦ

Διαβάστε περισσότερα

1 ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΗΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

1 ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΗΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ 1 ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΗΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ Α Κείμενο Ἀκούσας ταῦτα ὁ Θηραμένης, ἀνεπήδησεν ἐπί τήν ἑστίαν καί εἶπεν: «Ἐγώ δ ἔφη, ὦ ἄνδρες, ἱκευεύω τά πάντων ἐννομώτατα, μή ἐπί Κριτίᾳ εἶναι ἐξαλείφειν

Διαβάστε περισσότερα

Η ΠΟΡΕΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΕΝΟΣ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Η ΠΟΡΕΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΕΝΟΣ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Η ΠΟΡΕΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΕΝΟΣ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ Βήματα που ακολουθούμε όταν προσπαθούμε να συντάξουμε και να μεταφράσουμε ένα αρχαίο ελληνικό κείμενο. Ποια διαδικασία προηγείται; Της μετάφρασης

Διαβάστε περισσότερα

Πώς βρίσκουμε το υποκείμενο σε μια πρόταση;

Πώς βρίσκουμε το υποκείμενο σε μια πρόταση; Το υποκείμενο του ρήματος Γεια σας! Στην ενότητα αυτή θα ασχοληθούμε με το υποκείμενο του ρήματος στα αρχαία ελληνικά. Παράλληλα θα δώσουμε και παραδείγματα στα νέα ελληνικά (ΝΕ). Τί είναι το υποκείμενο;

Διαβάστε περισσότερα

Ενότητα 4 η Ένα ταξίδι επιστημονικής φαντασίας

Ενότητα 4 η Ένα ταξίδι επιστημονικής φαντασίας Ενότητα 4 η Ένα ταξίδι επιστημονικής φαντασίας Πλέομεν οὖν ὅσον τριακοσίους Είχαμε διανύσει λοιπόν, κατά το θαλάσσιο σταδίους ταξίδι μας περίπου τριακόσια στάδια καὶ προσφερόμεθα νήσῳ μικρᾷ και πλησιάζαμε

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ (Β1, 1-4) Διττῆς δὴ τῆς ἀρετῆς οὔσης, τῆς μὲν διανοητικῆς τῆς δὲ ἠθικῆς,

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ (Β1, 1-4) Διττῆς δὴ τῆς ἀρετῆς οὔσης, τῆς μὲν διανοητικῆς τῆς δὲ ἠθικῆς, 54 Χρόνια ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΑΒΒΑΪΔΗ-ΜΑΝΩΛΑΡΑΚΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙ : Φιλολάου & Εκφαντίδου 26 : Τηλ.: 2107601470 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2014 ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Διαβάστε περισσότερα

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Πολιτικά (Γ1, 1-2, 3-4/6/12) Τῷ περὶ πολιτείας ἐπισκοποῦντι, καὶ τίς ἑκάστη καὶ ποία

Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους Πολιτικά (Γ1, 1-2, 3-4/6/12) Τῷ περὶ πολιτείας ἐπισκοποῦντι, καὶ τίς ἑκάστη καὶ ποία ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΥΤΕΡΑ 29 ΜΑΪΟΥ 2006 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Αριστοτέλους

Διαβάστε περισσότερα

ιδαγμένο κείμενο Πλάτωνος Πρωταγόρας 322b6-323a3

ιδαγμένο κείμενο Πλάτωνος Πρωταγόρας 322b6-323a3 ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) ιδαγμένο

Διαβάστε περισσότερα

ƆƧʽƧƤƭƵƱ ƭƨʽ ƨưʊ ƌʊƶƭƶƨƣƨʊƶ ƍƴƵƱƲƬƿƯ Ɖ 115 ƐƱƯʷƧƨƳ 20 ƈ1.ƥ. ɦƮƤƥƱƯ ɢ ƱƮƠ ƱƶƯ ɢƭơƲƶưƤƯ ƨʅʈʊư

ƆƧʽƧƤƭƵƱ ƭƨʽ ƨưʊ ƌʊƶƭƶƨƣƨʊƶ ƍƴƵƱƲƬƿƯ Ɖ 115 ƐƱƯʷƧƨƳ 20 ƈ1.ƥ. ɦƮƤƥƱƯ ɢ ƱƮƠ ƱƶƯ ɢƭơƲƶưƤƯ ƨʅʈʊư 1 25 Ï 2009 : : (5) 1, 1-4,,,,,.,,,,.,,.,, (,, ),,,,,. 1 5 2. : «.» 10. : 1. «....»,,, 37-38 ( ): «,,.» 15 2., ; 15 3. ; 10 4.,, :,,,,. 10 2 5 3 115 1. 2, 3..,. ----------- 1. = 2. = 3. =,.. 20 1.. : :.

Διαβάστε περισσότερα

Δειγματική Διδασκαλία του αδίδακτου αρχαιοελληνικού κειμένου στη Β Λυκείου με διαγραμματική παρουσίαση και χρήση της τεχνολογίας

Δειγματική Διδασκαλία του αδίδακτου αρχαιοελληνικού κειμένου στη Β Λυκείου με διαγραμματική παρουσίαση και χρήση της τεχνολογίας ΓΕΛ Ελευθερούπολης, Πέμπτη 7-2-2013 3 ο ΓΕΛ Καβάλας, Πέμπτη 14-2-2013 Δρ Κωνσταντίνα Κηροποιού Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Καβάλας Δειγματική Διδασκαλία του αδίδακτου αρχαιοελληνικού κειμένου στη Β Λυκείου

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΤΑΞΗ

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΤΑΞΗ ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ʹ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΥΤΕΡΑ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2007 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ (5) Ι ΑΓΜΕΝΟ

Διαβάστε περισσότερα

ιδαγμένο κείμενο Πλάτωνος Πρωταγόρας 324A C

ιδαγμένο κείμενο Πλάτωνος Πρωταγόρας 324A C ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ - ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΠΕΝΤΕ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΑΡΧΑΙΑ / Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΕΙΡΑ: ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 31/03/2013 ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Α. ΚΕΙΜΕΝΟ Εἰ μέλλουσιν ἡμῖν ἐνθένδε εἴτε ἀποδιδράσκειν, εἴθ ὅπως

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Ο.Π. ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ / ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Ο.Π. ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ / ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Ο.Π. ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ / ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 28-12-2017 ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ: ΓΚΥΡΤΗ ΜΑΡΙΑ ΓΕΩΡΓΕΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΝΗΣ ΝΙΚΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΙΔΑΚΤΟ

Διαβάστε περισσότερα

Περὶ Εἰρήνης Λόγος ή Συµµαχικὸς Προοίµιο (απόσπασµα)

Περὶ Εἰρήνης Λόγος ή Συµµαχικὸς Προοίµιο (απόσπασµα) Περὶ Εἰρήνης Λόγος ή Συµµαχικὸς Προοίµιο (απόσπασµα) 1-2 «Η σπουδαιότητα του θέµατος «περί πολέµου και ειρήνης» είναι µεγάλη για τους ανθρώπους. Το θέµα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη ζωή τους» 1. Ερµηνευτικές

Διαβάστε περισσότερα

CH7 α GRK 101 Handout

CH7 α GRK 101 Handout CH7 α GRK 101 Handout 1. Quiz-quote Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσε. 2. Third Declension. Endings. / neut. / neut. nom. -ες, -εις (-ης) -α

Διαβάστε περισσότερα

Βασικοί κανόνες κατά τη σύνταξη της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΟΙ

Βασικοί κανόνες κατά τη σύνταξη της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας ΒΑΣΙΚΟΙ ΟΡΟΙ Βασικοί κανόνες κατά τη σύνταξη της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας Η σύνταξη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας προϋποθέτει καλή γνώση των γραμματικών και συντακτικών κανόνων, ενώ η σωστή σύνταξη του άγνωστου κειμένου

Διαβάστε περισσότερα

2o ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ

2o ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ 2o ΘΕΜΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ Κείμενο: Λυσίου «Υπέρ Μαντιθέου» ( 18-21) ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ Α. Από το κείμενο που

Διαβάστε περισσότερα

ΜΙΧ. Χ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ. Τόμος 3ος

ΜΙΧ. Χ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ. Τόμος 3ος ΜΙΧ. Χ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ Τόμος 3ος ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ MIX. Χ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Διαβάστε περισσότερα

Β ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ. Αρσενικά και θηλυκά σε ως και ουδέτερα σε ων. Α. ΑΣΥΝΑΙΡΕΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

Β ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ. Αρσενικά και θηλυκά σε ως και ουδέτερα σε ων. Α. ΑΣΥΝΑΙΡΕΤΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Β ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ Περιλαμβάνει τις εξής κατηγορίες: ΑΣΥΝΑΙΡΕΤΑ ΣΥΝΗΡΗΜΕΝΑ ΑΤΤΙΚΟΚΛΙΤΑ Αρσενικά και θηλυκά σε ος και ουδέτερα σε ον. Αρσενικά και θηλυκά σε ους και ουδέτερα σε ουν. Αρσενικά και θηλυκά σε ως

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΟΤΗΤΑ 4η

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΝΟΤΗΤΑ 4η ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΟΤΗΤΑ 4η 15. Bούλομαι δὲ καὶ ἃς βασιλεῖ πρὸς τὴν πόλιν συνθήκας ὁ Λυκοῦργος ἐποίησε διηγήσασθαι: μόνη γὰρ δὴ αὕτη ἀρχὴ διατελεῖ οἵαπερ ἐξ ἀρχῆς κατεστάθη: τὰς δὲ ἄλλας πολιτείας εὕροι

Διαβάστε περισσότερα

Οι τόνοι και τα πνεύματα. Τα αρχαία ελληνικά διαθέτουν τρία τονικά σημάδια: Την οξεία( ), τη βαρεία( `) και την περισπωμένη ( )

Οι τόνοι και τα πνεύματα. Τα αρχαία ελληνικά διαθέτουν τρία τονικά σημάδια: Την οξεία( ), τη βαρεία( `) και την περισπωμένη ( ) Οι τόνοι και τα πνεύματα Τα αρχαία ελληνικά διαθέτουν τρία τονικά σημάδια: Την οξεία( ), τη βαρεία( `) και την περισπωμένη ( ) Επιπλέον διαθέτουν τρία ακόμη σύμβολα : Την ψιλή ( ) και τη δασεία ( ) στα

Διαβάστε περισσότερα

ΘΕΜΑ 1o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3

ΘΕΜΑ 1o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3 ΘΕΜΑ 1o Λυσία, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία, 1-3 Α. ΚΕΙΜΕΝΟ Εἰ μὴ συνῄδη ὦ βουλή τοῖς κατηγόροις βουλομένοις ἐκ παντὸς τρόπου κακῶς ἐμὲ ποιεῖν πολλὴν ἂν αὐτοῖς χάριν εἶχον ταύτης τς κατηγορίας

Διαβάστε περισσότερα

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Λυσίου Ὑπὲρ Μαντιθέου ( 6-8)

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. Λυσίου Ὑπὲρ Μαντιθέου ( 6-8) ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΕΚΠ. ΕΤΟΥΣ 2017-2018 ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΠ Β Λ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 03-12-2017 ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ: ΓΚΥΡΤΗ ΜΑΡΙΑ ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Λυσίου Ὑπὲρ Μαντιθέου ( 6-8) [6] ἔπειτα δὲ ἐκ μὲν τοῦ

Διαβάστε περισσότερα

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ. Παναγιώτης Δεμέστιχας Στέλλα Γκανέτσου

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ. Παναγιώτης Δεμέστιχας Στέλλα Γκανέτσου ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Παναγιώτης Δεμέστιχας Στέλλα Γκανέτσου ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Συγγραφείς: Παναγιώτης Δεμέστιχας, Στέλλα Γκανέτσου Υπεύθυνη Παραγωγής: Φωτεινή

Διαβάστε περισσότερα

Η Α' κλίση των ουσιαστικών

Η Α' κλίση των ουσιαστικών Η Α' κλίση των ουσιαστικών Η πρώτη κλίση των ουσιαστικών περιλαμβάνει ονόματα: - αρσενικά σε: ς, -ης (π.χ. ὁ νεανίας, ὁ ποιητής, ὁ οἰκέτης) - θηλυκά σε: (γεν. ς), (γεν. -ης) -η (π.χ. στρατιά, ὥρα, θάλασσα,

Διαβάστε περισσότερα

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: ΠΛΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ Διάλεξη 13 Τέταρτο επεισόδιο (175a-176a): Σωκράτους ρήσις, αυτοκριτική και αδιέξοδο - Έξοδος (176a-d): Ο Χαρμίδης μαθητής του Σωκράτους. Νικόλαος

Διαβάστε περισσότερα