ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ Ι (Σημείωσεις)

Transcript

1 ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ Ι (Σημείωσεις) Καθηγητές Γ. Αθανασόπουλος Γ. Μαχιάς 1

2 ΕΙΔΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ Εισαγωγή Οι φωτιστικές συνθήκες είναι το βασικότερο και σημαντικότερο για την σωστή φωτογράφιση όλων των θεμάτων της φωτογραφίας, όπως προσδιορίζεται και από την ετυμολογία της λέξης φωτογραφία. Ειδικότερα σε συνθήκες που είναι αναγκαία η φωτογράφιση σε εξωτερικούς χώρους με φυσικό φωτισμό αυτή θα επηρεάζεται από φυσικούς και τεχνητούς περιορισμούς. Τέτοια θέματα που ο φωτογράφος θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει είναι τα μεγάλα σε όγκο θέματα, όπως κτίρια, αγάλματα, επιγραφές, αυτοκίνητα, αρχαιολογικά μνημεία και άλλα. Σε πολλές περιπτώσεις πλέον η τεχνολογία θα μας επιτρέψει μέσα από την ψηφιακή επεξεργασία να αποδοθεί με αρτιότητα το καλύτερο τελικό αποτέλεσμα ως προς τον φωτισμό και χρωματικής απόδοσης του θέματος. Οι βασικές παράμετροι που προσδιορίζουν το χαρακτηριστικά και την ποιότητα του φωτισμού είναι το «Λευκό φως» που ορίζεται από την θερμοκρασία χρώματος και την φωτεινότητα. Με τον όρους αυτούς προσδιορίζονται τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει η φωτιστική πηγή και η χρωματική απόδοση φωτός που παρέχει, καθώς και η ενέργεια που αποδίδεται από την φωτιστική πηγή. Tο Λευκό Φως Για να κατανοήσετε τις ιδιότητες του λευκού φωτός, πρέπει να ξέρετε την σύσταση του. H πρώτη ανάλυση του έγινε το 1566 από τον Isaak Newton, όταν τυχαία παρατήρησε, ότι το ηλιακό φως διερχόμενο μέσω ενός κρυστάλλινου πρίσματος αναλυόταν σένα πολύχρωμο τόξο που ονομάζουμε φάσμα. Αυτό το φάσμα αποτελείται από εκατομμύρια διαφορετικά χρώματα αλλά για πρακτικούς λόγους θα αγνοείτε τα περισσότερα και θα περιοριστείτε στα τρία βασικά δηλαδή το κόκκινο (Red), το πράσινο (Green) και το μπλε (Blue) και τα τρία συμπληρωματικά δηλαδή το κυανό (Cyan), το πορφυρό (Magenda) και το κίτρινο (Yellow). Tα τρία βασικά χρώματα (RGB) είναι τα συνθετικά του λευκού. H διάσπαση του στα συνθετικά του όταν διαπερνά το κρύσταλλο, οφείλεται στο διαφορετικό βαθμό διάθλασης που έχουν τα διάφορα μήκη κύματος που το αποτελούν. Tο μπλε (400nm) που έχει το μικρότερο μήκος κύματος, έχει τη μεγαλύτερη κλίση και το κόκκινο (700nm) τη μικρότερη. Aν ανασυνθέτεστε μέσω ενός άλλου πρίσματος τα τρία χρώματα θα έχετε πάλι λευκό. Συνδυασμοί Bασικών ακτινοβολιών Συμπληρωματικών Φίλτρων 2

3 Όπως αναφέρθηκε το απόλυτο λευκό φως είναι του ηλίου. Απόλυτο λευκό έχουμε όταν οι αναλογίες ανάμειξης των μηκών κύματος των τριών βασικών χρωμάτων (RGB) είναι ίδιες. H ελάχιστη αλλαγή αυτών των αναλογιών, δίνει μια απόχρωση στο λευκό, την οποία αποκαλούμε Κυρίαρχο χρώμα (Dominance). Είναι πολύ εύκολο το φως του ηλίου να έχει ένα απαρατήρητο κυρίαρχο χρώμα. Αρκούν π.χ. οι ατμοσφαιρικές συνθήκες ή το υψόμετρο για να το επηρεάσουν και να μην είναι απόλυτα λευκό. To ίδιο συμβαίνει και με τις τεχνητές πηγές φωτός που μιμούνται το λευκό φως. Μπορεί το μάτι να κρίνει ότι το φως τους είναι λευκό, αλλά να υπάρχει ένα κυρίαρχο χρώμα στο φως που εκπέμπουν. Για να υπάρξει ένας τρόπος μέτρησης του λευκού, οι επιστήμονες έχουν επινοήσει τον όρο της Θερμοκρασίας Χρώματος. Mε τη θερμοκρασία χρώματος, για την οποία θα αναφερθούμε αναλυτικά παρακάτω, μπορείτε να καθορίσετε ακριβώς τις αναλογίες ανάμειξης των τριών βασικών χρωμάτων Η θερμοκρασία χρώματος H μέτρηση του λευκού φωτός Όπως ήδη αναφέρθηκε, βασικός παράγοντας για τη σωστή απόδοση των χρωμάτων είναι η σύσταση του λευκού φωτός, που εκπέμπει η φωτιστική πηγή. To ανθρώπινο μάτι, λόγω της ιδιότητας που έχει να προσαρμόζει τα χρώματα και να τα συγκρίνει εμπειρικά, δεν έχει από μόνο του, τη δυνατότητα της μέτρησης του λευκού φωτός. Για να έχουμε μια μέτρηση που να αντιστοιχεί σε κάποιο μαθηματικό δεδομένο και για να ορίσουμε με μία αριθμητική τιμή την ποιότητα του λευκού φωτός, καθορίσαμε την έννοια της Θερμοκρασίας του Χρώματος (Θ.Χ.) που πρέπει να βασίζεται σε δύο αξιώματα και δύο κανόνες. Τα αξιώματα: Α. H φωτιστική πηγή που εξετάζουμε, θα πρέπει να παράγει ένα συνεχές φάσμα όλων των ορατών μηκών κύματος. B. Πρέπει οι σχετικές αναλογίες των βραχέων και μακρών μηκών κύματος στο φως των φωτιστικών πηγών να αλλάζουν σταδιακά με την έγερση της θερμοκρασίας Οι κανόνες: Για τη Θ.Xρ. θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε δύο βασικούς κανόνες. Α. Όσο αυξάνει η Θ.X. τόσο δυναμώνει η ενέργεια της μπλε-ιώδους ακτινοβολίας. Β. Ονομάζουμε το φως ψυχρό όταν η Θ.X. είναι υψηλή, θερμό όταν αυτή είναι χαμηλή. Η εργαστηριακή μέτρηση καθορισμού της θερμοκρασίας χρώματος έγινε με την έγερση της θερμοκρασίας σε ένα εργαστηριακό σώμα που ονομάζεται black body, που έχει την ιδιότητα θερμαινόμενο να εκπέμπει συνεχές φασματικό φως, ταυτόχρονα με την μέτρηση της θερμοκρασίας του. Όταν το φως, σύμφωνα με το έγινε απόλυτα λευκό μετρήθηκε η θερμοκρασία του στους 5500 βαθμούς KELVIN. Έτσι καθιερώθηκε σαν μετρική μονάδα μέτρησης της ποιότητας του φωτός. 3

4 Φυσικός φωτισμός Σαν φυσικό φωτισμό εννοούμε το ηλιακό φως. Ο ιδανικός φυσικός φωτισμός είναι όταν φασματικά μετριέται σαν απόλυτα λευκός, δηλαδή με θερμοκρασία χρώματος 5500 Κ. Αυτό επί της επιφάνειας της γης είναι σχεδόν αδύνατο διότι το φως επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Αυτοί είναι: Η κατεύθυνση των ηλιακών ακτίνων. Οι καιρικές συνθήκες Οι περιβαλλοντικές συνθήκες Κατεύθυνση των ηλιακών ακτίνων Το φως του ηλίου δεν αποτελεί μια σταθερή φωτιστική πηγή, εξαρτάται η ποιότητα της από παράγοντες όπως η ώρα κατά την διάρκεια της ημέρας, η πυκνότητα της ατμόσφαιρας, το υψόμετρο, οι καιρικές συνθήκες. Οι ηλιακές ακτίνες, βασικά, προσπίπτουν στην επιφάνεια της υπό γωνία. Μόνο 2 φορές τον χρόνο είναι κάθετες προς την γη κατά την εαρινή και την χειμερινή ισημερία και μόνο στον ισημερινό της γης. Αν εξαιρέσουμε παράπλευρους παράγοντες αλλοίωσης της ποιότητας θα είναι η μοναδική στιγμή όπου η θερμοκρασία χρώματος θα πλησιάζει το απόλυτο λευκό (5500Κ). Σημαντικός παράγοντας είναι η κλίση των ακτίνων του ηλίου ως προς την επιφάνεια της γης. Κατά την ανατολή και την δύση οι ακτίνες διατρέχουν μεγαλύτερη απόσταση μέσα στην ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα, ανάλογα της 4

5 ατμοσφαιρικής πυκνότητας, την μείωση της ενέργειας και την αλλοίωση της ποιότητας της θερμοκρασίας χρώματος. Καιρικές συνθήκες Η σύσταση της ατμόσφαιρας επηρεάζει την ποιότητα του φωτός. Η θερμοκρασία της αλλάζει την πυκνότητα της, επίσης την ατμοσφαιρική υγρασία, το υψόμετρο και τέλος την νέφωση. Αναλυτικά με την αλλαγή της πυκνότητας λόγω της θερμοκρασίας με την ζέστη έχουμε αύξηση των θερμών τόνων (κάτω από 5500 Κ) ενώ με χαμηλές θερμοκρασίες υπερέχουν οι ψυχροί τόνοι (πάνω από 5500Κ). Επίσης με υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία πέφτει η ενέργεια και μειώνεται η θερμοκρασία χρώματος, με αποτέλεσμα πιο θερμούς τόνους. Με την αλλαγή στο υψόμετρο η ενέργεια του ηλίου αυξάνεται καθώς και υπεριώδης ακτινοβολία με αποτέλεσμα την αύξηση της θερμοκρασίας χρώματος. (Μπορεί να φτάσει και τα 8000 Κ). Τέλος οι νέφωση διαφοροποιεί την Θ.Χ. Η πυκνή νέφωση φιλτράρει την υπέρυθρη ακτινοβολία και αφήνει την υπεριώδη με αποτέλεσμα την αύξηση της Θ.Χ.. Η ελαφριά νέφωση έχει μία πιο ισορροπημένη απόδοση στην Θ.Χ. διότι δεν αντανακλάται και το γαλάζιο του ουρανού. Τέλος χωρίς νέφωση η Θ.Χ. επηρεάζεται μόνο από την ώρα την υγρασία και την εποχή που θα φωτογραφίσουμε. Περιβαλλοντικές συνθήκες Σαν περιβαλλοντικές συνθήκες ευνοούμαι τις τοπικές παραμέτρους που μπορούν να επηρεάσουν την Θ.Χ. Αυτές μπορούν να είναι, για παράδειγμα η σκιά, η αντανάκλαση κάποιου χρώματος, η ομίχλη, η φωτορύπανση, η ατμοσφαιρική ρύπανση κ.α. Συμπερασματικά δεν υπάρχει σταθερότητα στην ποιότητα του φωτός με αποτέλεσμα την χρωματική αλλοίωση της εικόνας. Ειδικά στην αναλογική φωτογραφία όπου τα φιλμ είχαν σταθεράς παραμέτρους χρωματικής ευαισθησίας η διόρθωση των χρωμάτων μπορούσε να γίνει μόνο συγκριτικά χρησιμοποιώντας 5

6 ενδιάμεσες σταθερές όπως η χρωματική κλίμακα ή την γκρίζα κάρτα. Στις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές κύριο μέλημα πρέπει να είναι ο προσδιορισμός τις χρωματικής απόδοσης της λήψης. Στο menu της μηχανής υπάρχει ο όρος WB (white balance) ισορροπία λευκού που μας επιτρέπει να επιλέξουμε το είδος φωτισμού που υπάρχει κατά την λήψη. Μπορούμε να επιλέξουμε διάφορα είδη όπως ήλιος, σκιά. Σύννεφα. λάμπα πυρακτώσεως και φθορισμού, φλας, εξειδικευμένη, προσωπικής επιλογής ΘΧ και τέλος αυτόματη. Συνήθως σαν επιλογή κρατάμε την AWB που καθορίζεται ένας μέσος όρος μετά από ανάλυση που κάνει το λογισμικό της φωτ. μηχανής. Μπορούμε να διορθώσουμε την Θ.Χ. και στην επεξεργασία RAW αρχείων από την εφαρμογή Photoshop. Στην ψηφιακή επεξεργασία υπάρχουν πολλά εργαλεία επεξεργασίας του χρώματος και του φωτισμού. ΦΥΣΙΚΟΣ ΦΩΤΙΣΜΟΣ Ο φυσικός φωτισμός διαφέρει ως προς την ένταση, την διάχυση και την κατεύθυνση. Οι παράγοντες που συντελούν στις διαφοροποιήσεις αυτές είναι όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η εποχή, η ατμοσφαιρικές συνθήκες, το υψόμετρο και η νεφοκάλυψη. 6

7 Όπως φαίνεται από το πάνω σχήμα, μπορούμε να κατατάξουμε τον φωτισμό σε τρεις βασικές κατηγορίες: Τον διάχυτο Τον άμεσο Τον ανακλώμενο Ο διάχυτος φωτισμός Σαν διάχυτο φωτισμό θεωρούμε ένα φωτισμό που δεν προέρχεται από άμεση φωτεινή πηγή αλλά από πολλές τέτοιες. Στο φυσικό περιβάλλον σαν διάχυτο φωτισμό μπορούμε να θεωρήσουμε μια συννεφιασμένη ημέρα. Αυτό γιατί ο ήλιος διαχέεται μέσα από τα σύννεφα με αποτέλεσμα έναν απαλό χωρίς αντιθέσεις φωτισμό. Το πλεονέκτημα αυτού του είδους φωτισμού είναι η μαλακή υφή του, που δεν δημιουργεί αντιθέσεις (σκιές). Μειονέκτημα του είναι η επιπεδοποίηση της εικόνας και η χρωματική αλλοίωση διότι αυξάνεται η Θ.Χ. Ο άμεσος φωτισμός Ο άμεσος φωτισμός είναι αυτός που στην φύση μας παρέχει ο ήλιος. Βασικός παράγοντας του είδους αυτού είναι η γωνία πρόσπτωσης των ηλιακών ακτίνων. Αυτό γιατί ανάλογα της γωνίας έχουμε και την ανάλογη προβολή σκιάς. Αυτή είναι σημαντική για να προσδιορίσουμε την Τρίτη διάσταση στην εικόνα μας. Ειδικά στην αρχιτεκτονική φωτογραφία ή στην φωτογραφία επιγραφών και μνημείων η σκιά είναι αναγκαία για να προσδιορίσουμε το βάθος και το μέγεθος των αντικειμένων. Πλεονέκτημα του φωτισμού είναι ο προσδιορισμός του όγκου του θέματος και μειονέκτημα η μεγάλη αντίθεση που δημιουργείται μεταξύ την φωτεινών και σκοτεινών σημείων της εικόνας. Ο ανακλώμενος φωτισμός Αυτό το είδος φωτισμού δεν θεωρείται βασικός, είναι παράπλευρος. Είναι ο φωτισμός που αντανακλάται από κάποια επιφάνεια κοντά στο θέμα μας. Μπορεί να αποτελεί πλεονέκτημα ή μειονέκτημα στην φωτογράφιση. Μπορεί να βοηθήσει στην μείωση των αντιθέσεων, ή να δημιουργήσει προβλήματα στην απόχρωση της εικόνας από την αντανάκλαση κάποιου χρώματος. Οι παραπάνω φωτισμοί είναι αυτοί που θα χρησιμοποιηθούν σε εξωτερικές φωτογραφίσεις. Η χρήση βοηθητικών μέσων για την συμπλήρωση του φωτισμού, όπως ανακλαστήρες, τεχνητός φωτισμός κ.α. θα μπορούσαν να βοηθήσουν στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά μόνο για μικρά αντικείμενα, στα μεγάλα σε όγκο θέματα θα χρησιμοποιηθούν ψηφιακές τεχνικές ελέγχου και βελτίωσης φωτισμού. Αυτές είναι η κάτωθι: Ο έλεγχος της έκθεσης (exposure), ο έλεγχος της αντίθεσης (contrast), ο έλεγχος της λαμπρότητας (brightness), διάφορες εφαρμογές Image adjustment, διάφορες εφαρμογές εργαλειοθήκης, η χρήση μάσκας και gradient tool, η εφαρμογή HDR, επίσης διάφορες εφαρμογές ρύθμισης της Θ.Χ. και της χρωματικής απόδοσης, όπως, Color balance, selective color, Hue saturation, replace color, photo filter, channel mixer κ.α. Παρακάτω θα αναφερθούν οι χρήσεις των εργαλείων αυτών. 7

8 Τεχνητός φωτισμός Ενώ ο φυσικός φωτισμός μας περιορίζει σημαντικά και όσον αφορά την Θ.Χ. αλλά περισσότερο στην επεξεργασία του φωτός, ο τεχνητός φωτισμός μας δίνει την δυνατότητα του απόλυτου έλεγχου του. Ειδικότερα, στον τεχνητό φωτισμό η Θ.Χ. είναι σταθερή διότι εξαρτάται μονάχα από το είδος της φωτιστικής πηγής που έχουμε επιλέξει, δεν επηρεάζεται από κανένα εξωτερικό παράγοντα. Επίσης μπορούμε να τον επεξεργαστούμε χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα όπως διαχυτές του φωτός (soft box), ανακλαστήρες, χωνιά και διάφορα άλλα μέσα. Βεβαίως όλα αυτά ισχύουν όταν η φωτογράφιση γίνεται μέσα σε ειδικό χώρο (studio), αν η φωτογράφιση γίνεται σε εξωτερικό χώρο αναγκαστικά σαν κύριο φωτισμό έχουμε τον φυσικό (ήλιος) και συμπληρωματικό τον τεχνητό. Στην συνέχεια θα εξετάσουμε διάφορες μεθόδους επεξεργασίας της Θ.Χ. της έκθεσης, της λαμπρότητας, του κορεσμού και του φωτισμού μέσω ψηφιακής επεξεργασίας. Η ψηφιακή επεξεργασία του χρώματος και έκθεσης Οι παραπάνω κανόνες που διέπουν την αναλογική φωτογραφία, ισχύουν και για την ψηφιακή. To Photoshop επιτρέπει διάφορες χρωματικές μεθόδους (modes) για την επεξεργασία και το τύπωμα των φωτογραφιών σας. Επιλέγοντας χρωματική μέθοδο επιλέγετε να εργαστείτε με συγκεκριμένο χρωματικό μοντέλο. Το Photoshop βασίζει τις χρωματικές του μεθόδους, στα μοντέλα που είναι χρήσιμα για την εκτύπωση και δημοσίευση. Τα μοντέλα είναι το RGB, που βασίζεται στην προσθετική μέθοδο, το CMYK, που βασίζεται στην αφαιρετική μέθοδο, το Grayscale, που διαχειρίζεται μόνο ασπρόμαυρες φωτογραφίες και Lab Color που βασίζεται στο CIE L*a*b*. Τα χρωματικά μοντέλα Το RGB περιγράφει το χρωματικό φάσμα της οθόνης του υπολογιστή και αναφέρεται στα 3 βασικά χρώματα, κόκκινο, πράσινο και μπλε. Αναφέρεται επίσης και στην ψηφιοποίηση της εικόνας, όπου μετρά τις ποσότητες των τριών χρωμάτων και τις αποδίδει σε πίξελ και τις κατανέμει στις αντίστοιχες θέσεις στο πλέγμα της εικόνας. Στην οθόνη το χρώμα αναπαράγεται με την μείξη των αντίστοιχων φωτεινών εντάσεων και των τριών χρωμάτων. Η εικόνα που προβάλλεται, αποτελείται από τρεις ασπρόμαυρες που αποθηκεύονται σε τρία κανάλια (Channels), που το κάθε ένα αντιστοιχεί σε βασικό χρώμα RGB. (Εικ.18) Αντίστοιχα όταν ψηφιοποιείται μια φωτογραφία τα δεδομένα του κάθε χρώματος καταγράφονται σε κανάλια που αντιστοιχούν στα βασικά χρώματα. Το κάθε πίξελ στο κανάλι, περιέχει 8 bit, η πυκνότητα υπολογίζεται από την τιμή 0 (μαύρο) μέχρι την τιμή 255 (λευκό) εικ.δ, για καθένα από τα κανάλια του μοντέλου RGB. Το βασικό κόκκινο έχει σαν τιμή το R 255, G 0.00, B 0.00 εικ.a. Το ίδιο ισχύει και για υπόλοιπα δύο χρώματα (εικ. Β, Γ). Αν αναμείξουμε τις τιμές μεταξύ τους ανισομερώς θα έχουμε διάφορους συνδυασμούς χρωμάτων, για παράδειγμα ένα φωτεινό κόκκινο προέρχεται από την ανάμειξη των τιμών: R 246, G 20 και B 50. Αν οι τιμές είναι ίδιες θα προκύψει ένα γκρι, αν είναι 255 θα προκύψει λευκό και αν είναι 0, μαύρο. Οι τιμές αυτές αναφέρονται στο χρώμα, στην πυκνότητα και την φωτεινότητα που όταν συνδυάζονται αποδίδουν όλο το χρωματικό φάσμα. 8

9 εικ.α εικ.β εικ.γ εικ.δ Στην έγχρωμη φωτογραφία κάθε πίξελ της εικόνας θα πρέπει να αντιπροσωπεύεται από τρία πίξελ, που περιέχουν 8-bit πληροφορίας το καθένα, για κάθε χρώμα ξεχωριστά. Μια ικανοποιητική τιμή ανάλυσης θα είναι επομένως 8Χ3 = 24-bit, που αντιστοιχεί σε ένα εύρος σχεδόν 17 εκατομμυρίων χρωμάτων. Εικ.18 Όπως φαίνεται και από την εικόνα 18 η τελική φωτογραφία, αριστερά, είναι σύνθεση τριών φωτογραφιών, μια σε κάθε χρώμα που αντιστοιχεί σε 255 τόνους μονού χρώματος και με συνολική απόδοση 255Χ255Χ255 = χρωμάτων. Αν έχουμε περισσότερα, όπως 48-bit, δεκαέξι στο κανάλι ή 96-bit, θα αποδίδονται περισσότερα χρώματα. Το RGB αποδίδει τα χρώματα μέσω της οθόνης του υπολογιστή, και είναι η μοναδική δυνατότητα να δούμε εικόνες RGB, διότι λειτουργούν σαν μήκη κύματος αν δουλεύουμε σε άλλα χρωματικά μοντέλα όπως το CMYK, προσομοιάζεται η εικόνα CMYK στην οθόνη με το RGB. Το CMYK, είναι το στάνταρ μοντέλο που χρησιμοποιείται για την εκτύπωση των φωτογραφιών με μελάνι (Όφσετ, inkjet κ.ά.) καθώς και των τυπωμένων 9

10 φωτογραφιών με αναλογική-χημική μέθοδο, γιατί η εμουλσιόν περιέχει χρωστικές. (Εικ.19) Εικ.19 Βασίζεται στην αφαιρετική μέθοδο και κάθε πίξελ της φωτογραφίας αντιπροσωπεύεται από τέσσερα πίξελ, που περιέχουν 8-bit πληροφορίας. Τα κανάλια στο μοντέλο CMYK είναι τέσσερα, στα εξής χρώματα: Cyan-κυανό, Magenta-ματζέντα, Yellow-κίτρινο, K-μαύρο. Αποδίδονται συνολικά 8Χ4=36-bit πληροφορίας. Την μέθοδο CMYK την ονομάζουν Τετραχρωμία. Στο κάθε πίξελ είναι δεδομένο ένα ποσοστό (%) από το μελάνι του καναλιού που ανήκει. Τα φωτεινότερα (highlight) χρώματα περιέχουν χαμηλό ποσοστό μελάνης και τα σκοτεινότερα (shadow) περιέχουν μεγαλύτερο ποσοστό. Για παράδειγμα ένα φωτεινό κόκκινο μπορεί να περιέχει 2% cyan, 93% magenta, 90% yellow και 0% μαύρο. Στις εικόνες που είναι τυπωμένες το απόλυτο λευκό δίδεται όταν όλα τα ποσοστά μελάνης είναι μηδενικά 10

11 Εικ.20 Στο Lab Color μοντέλο, υπάρχει ένας συντελεστής φωτεινότητας που εκτείνεται από το 0 έως το 100. Επίσης έχει ένα συντελεστή που ελέγχει τον άξονα πράσινουκόκκινου (a) και ένα για τον άξονα μπλε-κίτρινο (b), και οι δύο εκτείνονται σένα εύρος από +128 έως -128 στην χρωματική παλέτα. (Εικ. 20) Το βασικό χαρακτηριστικό του μοντέλου, είναι ότι μπορείτε να επεξεργαστείτε ξεχωριστά την φωτεινότητα από το χρώμα. Μπορείτε επίσης να διακινήσετε φωτογραφίες μεταξύ λειτουργικών συστημάτων και να τυπώσετε με εκτυπωτές PostScript. Οι εικόνες Lab μπορούν να σωθούν στα περισσότερα από τα αρχεία της φωτογραφίας, PSD, TIFF, RAW, PDF, PSB κ.ά. Το μοντέλο Grayscale χρησιμοποιεί διάφορους τόνους του γκρι σε μια φωτογραφία. Στις εικόνες των 8-bit, έχουμε 256 τόνους του γκρι. Κάθε πίξελ της εικόνας έχει ένα εύρος φωτεινότητας από 0 (μαύρο) έως 255 (Λευκό). Αν χρησιμοποιηθούν 16-bit ή 32-bit βάθος χρώματος οι διαβαθμίσεις του γκρι θα είναι πολύ περισσότερες από τα 8-bit Καταλαμβάνει ένα μόνο κανάλι (Gray). (Εικ.21) 11

12 Εικ.21 Το Grayscale μπορεί να μετρηθεί και σαν ποσοστό επικάλυψης της μαύρης μελάνης για της εκτυπώσεις όφσετ (0% για το λευκό και 100% για το μαύρο). 8.Τα χρωματικά κανάλια Η γνώση των χρωματικών καναλιών και το βάθος χρώματος (bit) είναι το κλειδί για την κατανόηση, πώς το Photoshop αποθηκεύει και παρουσιάζει το χρώμα στις εικόνες. Κάθε εικόνα στο Photoshop έχει ένα ή περισσότερα κανάλια, που το καθένα αποθηκεύει πληροφορίες για τα χρωματικά δεδομένα της εικόνας. Ο αριθμός των καναλιών σε μια εικόνα εξαρτάται από το χρωματικό μοντέλο της εικόνας. Εκτός από τα χρωματικά κανάλια, μπορούν να προστεθούν, σε μια εικόνα και επιπλέον κανάλια, όπου αποθηκεύονται πληροφορίες από επιλογές και μάσκες. Τα κανάλια αυτά ονομάζονται alpha channels. 9. Οι χρωματικές και τονικές διορθώσεις Τα εργαλεία του Photoshop μπορούν να αλλάξουν και να διορθώσουν το χρώμα και την τονικότητα (φωτεινότητα, κοντράστ) της εικόνας. Προτού όμως κάνετε τις αλλαγές θα πρέπει να λάβετε υπόψη τα εξής: α. Να δουλέψετε σε μια χρωματικά διορθωμένη οθόνη. β. Όταν κάνετε τις διορθώσεις χρώματος-τόνου, κάποιες πληροφορίες της εικόνας θα χαθούν. Να είσαστε προσεκτικοί όσον αφορά το μέγεθος της διόρθωσης που θα κάνετε (όχι υπερβολές). 12

13 γ. Για την μέγιστη φύλαξη των στοιχείων της εικόνας, σε εργασίες εξαιρετικής σημασίας, καλύτερα να δουλεύονται σε εικόνες των 16-bit ανά κανάλι, γιατί οι πληροφορίες που θα χαθούν κατά την επεξεργασία θα είναι λιγότερες από ότι θα ήταν, σε μια εικόνα με 8-bit ανά κανάλι. Για την διόρθωση των χρωμάτων και των τόνων στο Photoshop υπάρχουν ειδικά εργαλεία. Επανασχεδιάζοντας το υπάρχων πεδίο τιμών των πίξελ, σε ένα νέο πεδίο τιμών. Η επιλογή των εργαλείων γίνεται από το Menu-Image- Adjustments και τα κυριότερα είναι τα εξής: 1. Color Balance command αλλάζει την γενική σύνθεση το χρωμάτων σε όλη την εικόνα. Λειτουργεί με τους κανόνες της αναλογικής φωτογραφίας. Όπως φαίνεται στην κάτω εικόνα, που παρουσιάζει το παράθυρο διαλόγου της εντολής, υπάρχουν τρία πεδία ρύθμισης της χρωματικής κλίμακας, το καθένα παρουσιάζει ένα βασικό χρώμα και το αντίστοιχο συμπληρωματικό του. Κυανό Κόκκινο, Ματζέντα Πράσινο, Κίτρινο Μπλε. Μετακινείτε τον δείκτη προς το χρώμα που επιθυμείτε να αυξήσετε. Στο κάτω μέρος του παραθύρου, μπορείτε να επιλέξετε το τονικό πεδίο που θα γίνουν οι χρωματικές αλλαγές (Shadows Midtones Highlights), επίσης με την εντολή Preserve Luminosity αποφεύγεται η αλλαγή της φωτεινότητας της εικόνας όταν αλλάζουμε το χρώμα. Οι τιμές αλλαγής του χρώματος ευρύνονται από το -100 έως Levels command (Επίπεδα)(Εικ.23) είναι ένα εργαλείο που διορθώνει το χρώμα και την τονικότητα της εικόνας, επεμβαίνοντας στα επίπεδα έντασης των τόνων της εικόνας. Το histogram (αναπαράσταση) είναι ένα οπτικός οδηγός της Εικ.23 13

14 κατανομής των πίξελ που απαρτίζουν την εικόνα και την δύναμης κάθε χρώματος ξεχωριστά. Το histogram δείχνει τα σημεία της εικόνας που περιέχουν λεπτομέρεια στις σκιές (Shadows αριστερά) στους μεσαίους τόνους (Midtones στο μέσον) και στα φωτεινά (highlights στα δεξιά), έτσι ώστε να γίνει μια σωστή διόρθωση. Το histogram δίνει επίσης μια γρήγορη εικόνα του τονικού εύρους. Τα δύο αντίθετα σημεία στην κλίμακα ελέγχου της histogram, στην ένδειξη Input Levels -0- (Είσοδος), δείχνουν το μαύρο. Το άσπρο σημείο φαίνεται στις ενδείξεις της κλίμακας ελέγχου Output Levels -255-(Έξοδος). Στο πρόγραμμα ανοίγοντας τα Levels, η κλίμακα εξόδου θα είναι από το επίπεδο 0, όπου τα πίξελ είναι τελείως μαύρα έως το επίπεδο 255 όπου είναι τελείως λευκά. Το histogram εικόνας μπορεί να μην αντιστοιχεί στο τονικό εύρος των Σε αυτή την περίπτωση μετακινώντας τον δείκτη του μαύρου προς το σημείο της αναπαράστασης όπου υπάρχει η πληροφορία του μαύρου και αντίστοιχα μετακινώντας τον δείκτη του λευκού στην πληροφορία της λευκού με λεπτομέρεια, θα αναπροσαρμόσετε την τονικότητα της εικόνας μέσα στα όρια της. Ο μεσαίος δείκτης, ο γκρι, διορθώνει το gamma της εικόνας, τον μεσαίο τόνο της εικόνας (επίπεδο 128), χωρίς να επηρεάζει τα μαύρα και λευκά της εικόνας. Ο δείκτης Output Level ρυθμίζει την ανάμειξη του λευκού με το μαύρο, ρυθμίζοντας το κοντράστ της εικόνας. Εικ.24 Για να διορθώσετε το χρώμα, πρώτα θα επιλέξετε το κανάλι που θα γίνει η διόρθωση και πρώτα θα μετακινήσετε τα άκρα των δεικτών Input Level του μαύρου και του λευκού, στα όρια του histogram του επιλεγμένου χρώματος, δηλαδή μετακινούμε τους δείκτες εκεί που υπάρχει πληροφορία του επιλεγμένου χρώματος. Με τον μεσαίο δείκτη του γκρι θα διορθωθεί τελικά το χρώμα. Αν μετακινηθεί ο δείκτης προς τα μαύρα θα χρωματιστεί η εικόνα με το επιλεγμένο χρώμα, αν μετακινηθεί προς το λευκό θα χρωματιστεί η εικόνα με το συμπληρωματικό του, δηλαδή αυξάνουμε την δύναμη των πίξελ που ανήκουν στον μεσαίο τόνο του επιλεγμένου χρώματος. Με τον δείκτη Output Level ρυθμίζεται η κατανομή των δύο συμπληρωματικών χρωμάτων μεταξύ τους. Μετακινώντας τον λευκό προς το μαύρο (0) μειώνεται το επιλεγμένο χρώμα σε σχέση με το συμπληρωματικό του και αυξάνεται αν ο δείκτης του μαύρου μετακινηθεί προς το λευκό (255). (Εικ.24) 14

15 Το αντίστροφο συμβαίνει όταν μετακινήσετε τον δείκτη του μαύρου πρός το 255 (λευκό), όπου θα χαθεί το κυανό από την εικόνα και θα υπερισχύσει το κόκκινο. 3. Curves command Το εργαλείο των κύκλων (Curves) είναι παρόμοιο με το εργαλείο των Levels, με την διαφορά ότι δεν περιορίζεται στην ρύθμιση τριών τόνων (μαύρο, άσπρο γκρι), αλλά έχει την δυνατότητα να ρυθμίσει έως 14 τόνους από σημεία που επιλέγονται μέσα στο τονικό εύρος της εικόνας, που αντιστοιχεί με την διαγώνιο, που διασχίζει το παράθυρο από κάτω αριστερά έως πάνω δεξιά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης σε ακριβέστατες χρωματικές διορθώσεις, σε κάθε κανάλι RGB (Εικ. 25) Εικ.25 Επεξεργάζεται της τιμές πυκνότητας για της RGB εικόνες σε εύρος από 0 στο 255 με το μαύρο να βρίσκεται στο αριστερό κάτω μέρος του παραθύρου και το λευκό στο δεξιά πάνω μέρος του. Tο σημείο στο κέντρο της τονικής διαγωνίου, διορθώνει το gamma της εικόνας, τον μεσαίο τόνο της εικόνας (επίπεδο 128), χωρίς να επηρεάζει τα μαύρα και λευκά της εικόνας. Περιέχει την ένδειξη της εισερχόμενης και εξερχόμενης έντασης των τονικών επιπέδων στο κάτω αριστερά μέρος του παραθύρου. 3. Selective Color είναι μια διόρθωση που χρησιμοποιείται από σαρωτές και προγράμματα διαχωρισμού χρωμάτων. Αλλάζει την ποσότητα και την ποιότητα σε κάθε βασικό και συμπληρωματικό χρώμα, καθώς και στους τρεις τόνους, λευκό, γκρι και μαύρο. Μπορείτε να αλλάζετε την ποσότητα και την απόχρωση του κάθε χρώματος χωρίς να επηρεάζονται τα υπόλοιπα χρώματα. (Εικ.26) Εικ.26 15

16 Για παράδειγμα, μπορείτε επιλέγοντας την εντολή Selective Color, να μειώσετε το κυανό χρώμα στα πράσινα της εικόνας, χωρίς να επηρεαστεί το κυανό που βρίσκεται στα μπλε μέρη της εικόνας. Εικ.27 Το κάθε χρώμα που επιλέγεται, έχει τέσσερις δείκτες διόρθωσης, προσθέτοντας ή αφαιρώντας χρωστικές σε κυανό, ματζέντα, κίτρινο και μαύρο. Το σύστημα ακολουθεί την αφαιρετική μέθοδο και για τον λόγο αυτό τα χρώματα της διόρθωσης είναι τα συμπληρωματικά και αναλογούν σε χρωστικές. Όταν ανοίγει το παράθυρο, όλοι οι δείκτες είναι στο μηδέν, μπορούν να ρυθμιστούν σε ποσοστιαία μέτρηση (%) τα τέσσερα χρώματα, προσθέτοντας ή αφαιρώντας δυνάμεις χρωστικών από το επιλεγμένο χρώμα.(εικ.27) Υπάρχουν δύο μέθοδοι επιλογής στην χρήση του Selective Color, η σχετική Relative και η Απόλυτη Absolute. Με την Relative αλλάζει το υπάρχον ποσό των τεσσάρων χρωμάτων σαν ποσοστό συνολικά. Για παράδειγμα, αν ξεκινώντας από ένα πίξελ που έχει 50% ματζέντα προσθέσετε +10%, 5% θα προστεθεί στο ματζέντα (γιατί 10% του 50% είναι 5%) και θα έχετε σύνολο 55% ματζέντα. Με την μέθοδο αυτή (Relative), δεν διορθώνεται το λευκό γιατί δεν περιέχει χρωστικές. Με την μέθοδο Absolute διορθώνεται το χρώμα σε απόλυτες τιμές, για παράδειγμα, αν ξεκινώντας από ένα πίξελ που έχει 50% ματζέντα προσθέσετε +10%, η χρωστική στο ματζέντα θα είναι 60% συνολικά. 4. Hue Saturation ρυθμίζει την απόχρωση, τον κορεσμό και την φωτεινότητα της ολόκληρης της εικόνας, ή των χρωμάτων ξεχωριστά. Όταν επιλέγεται το εργαλείο Hue Saturation ανοίγει ένα παράθυρο μέσα στο οποίο μπορείτε να επιλέξετε όλη την εικόνα (Master) ή τα υπόλοιπα έξι βασικά και συμπληρωματικά χρώματα. Υπάρχουν οι τρεις κέρσορες, ένας για κάθε παράμετρο και δύο χρωματικές μπάρες με 16

17 την φασματική έκταση χρωμάτων. Η πάνω μπάρα δείχνει το χρώμα πριν την διόρθωση και η κάτω δείχνει πως η διόρθωση επηρεάζει όλα τα χρώματα σε πλήρη κορεσμό. Με το σταγονόμετρο παίρνεται η ακριβής ένδειξη του χρώματος που επιλέγεται, ώστε οι αλλαγές της απόχρωσης να ξεκινούν ακριβώς από την σωστή σύσταση του επιλεγμένου χρώματος. Αν διαλέξετε την ένδειξη Master, η αλλαγές θα γίνουν σε όλα τα χρώματα της φωτογραφίας. Αν διαλέξετε ένα από τα έξι χρώματα, οι αλλαγές θα γίνουν αποκλειστικά σε αυτά. Η ένδειξη HUE αλλάζει την απόχρωση σε ένα εύρος που είναι αμφίπλευρο του φάσματος του επιλεγμένου χρώματος. Για παράδειγμα το κόκκινο θα αλλάξει απόχρωση μέσα σε ένα εύρος που ξεκινάει από το κίτρινο και καταλήγει στο ματζέντα. Το μπλε από το ματζέντα έως το κυανό το πράσινο, από το κυανό έως το κίτρινο. Η ένδειξη SATURATION μεταβάλει τον κορεσμό του χρώματος. Όσο μειώνεται πλησιάζοντας στην ελάχιστη ένδειξη της, στο -100, τόσο τα χρώματα ξεθωριάζουν Αν την αυξήσουμε πλησιάζοντας το +100, τα χρώματα γίνονται πολύ έντονα. Η ένδειξη LIGHTNESS καθορίζει την φωτεινότητα του επιλεγμένου χρώματος, από το λευκό +100 έως το μαύρο Όσα αναφέρθηκαν είναι τα πιο βασικά για την τονική και χρωματική διόρθωση της εικόνας. Υπάρχουν και άλλα εργαλεία επέμβασης στα χρώματα της φωτογραφίας, όπως τα Match Color, Replace Color, Variations, Photo filter κ.ά. Υπάρχουν και άλλα εργαλεία διόρθωσης χρώματος, αλλά είναι βοηθητικά και συμπληρωματικά των εργαλείων που αναφέρθηκαν. ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ ΧΡΩΜΑΤΟΣ Στην αναλογική φωτογραφία η διόρθωση γίνεται ή κατά την λήψη της φωτογραφίας με την προσθήκη διορθωτικών φίλτρων στον φακό, ή κατά την εκτύπωση της φωτογραφίας με τον συνδυασμό των φίλτρων εκτύπωσης. Στην ψηφιακή φωτογραφία η διόρθωση μπορεί να γίνει καταρχάς από την φωτογραφική μηχανή επιλέγοντας από το menu το είδος του φωτισμού στον χώρο που φωτογραφίζουμε, ή προσδιορίζοντας το λευκό σημείο (White point), είτε με την ενεργοποίηση της αυτόματης διόρθωσης της Θ.Χ. Μπορούμε κατά την επεξεργασία του αρχείου RAW, να διορθωθεί η Θ.Χ. είτε με το εργαλείο προσδιορισμού του το λευκού σημείου (White point), είτε επιλέγοντας έναν προκαθορισμένο τύπο φωτισμού. Για τον προσδιορισμό της ισορροπίας του λευκού, κατά την επεξεργασία της εικόνας, σημαντικό εργαλείο είναι το INFO. Με αυτό προσδιορίζονται βασικές παράμετροι όπως οι αναλογίες RGB, CMYK και σε συνδυασμό των παραμέτρων το λευκό και το μαύρο. 17

18 Σημαδεύοντας οποιοδήποτε σημείο της εικόνας έχουμε την ένδειξη σύστασης των χρωμάτων, του μαύρου και του λευκού στα δύο μοντέλα RGB, CMYK. Μία πρώτη διόρθωση της Θ.Χ. μπορεί να γίνει με την εντολή adjustments / color balance. Επιλέγοντας ένα ουδέτερο γκρι τόνο, ενεργοποιώντας το INFO και αλλάζοντας τις χρωματικές αναλογίες προσπαθούμε οι τρεις παράμετροι RGB να έχουν την ίδια ποσόστωση. Πχ R45 G45 B45, σε αυτήν την ένδειξη το σημείο γκρι που επιλέξαμε είναι χρωματικά ουδέτερο. Άλλα εργαλεία διόρθωσης της χρωματικής ισορροπίας είναι τα εξής: ChannelMixer- PhotoFilter Με την επιλογή Channel Mixer μπορούμε να τροποποιήσουμε το χρώμα ενός καναλιού αναμιγνύοντας τα τρέχοντα χρώματά του. Έτσι, μπορούμε να δημιουργήσουμε σωστούς ασπρόμαυρους και sepia τόνους. Στο Output Channel επιλέγουμε το χρώμα που θέλουμε να αναμείξουμε και αλλάζουμε με το κουμπί ελέγχου τις τιμές στα Source Channels. Η συγκεκριμένη επιλογή είναι χρήσιμη πιο πολύ στη δημιουργία περίεργων χρωμάτων παρά σε χρωματικές διορθώσεις. 18

19 Το Photo Filter διαθέτει όλα τα βασικά χρωματικά φίλτρα της παραδοσιακής φωτογραφίας αλλά και επιλογής χρώματος. Shadow/ Highlight - Variations Το Shadow/Highlight είναι η εξελιγμένη εντολή ρύθμισης των σκούρων, μεσαίων και ανοιχτών τόνων (Εικόνα 51). Μπορούμε να επιτύχουμε μια σχετικά καλή διόρθωση του contrast της εικόνας χωρίς επιλογές. Πρέπει να χρησιμοποιείται προσεκτικά κυρίως στις σκιές για να μη χαθούν λεπτομέρειες μέσα στα σκούρα χρώματα. Το Amount είναι ο όγκος διόρθωσης, το Tonal Width είναι το εύρος τονικότητας και το Radius η έκταση της διόρθωσης. 19

20 Ένας γρήγορος τρόπος χρωματικής διόρθωσης -όχι μεγάλης ακρίβειας- είναι τα Variations. Με τα Variations έχουμε τη δυνατότητα επέμβασης σε ανοιχτούς, σκούρους και μεσαίους τόνους, στον κορεσμό και τη φωτεινότητα της εικόνας. Στην επάνω περιοχή της κάρτας είναι η αρχική εικόνα και δίπλα βλέπουμε τις επεμβάσεις μας. Μπορούμε να προσθέσουμε πράσινο, κίτρινο, κόκκινο, κυανό, ματζέντα και μπλε. Εργαλεία για διόρθωση φωτεινότητας Στα εργαλεία Dodge Tool (O), Burn Tool (O), Sponge Tool (O) έχουν να κάνουν με τη διόρθωση της φωτεινότητας. Δουλεύουν με βούρτσες και μπορούμε να φωτίσουμε με το Dodge, να σκουρήνουμε με το Burn και να αυξήσουμε ή να μειώσουμε τον κορεσμό των χρωμάτων με το Sponge. Ο κορεσμός έχει να κάνει με την πυκνότητα 20

21 του χρώματος (πόσο καθαρό είναι) και αφαιρώντας τον η εικόνα γίνεται σχεδόν ασπρόμαυρη.. HDR Το HDR είναι τα αρχικά του «High Dynamic Range, με αυτόν τον όρο στην φωτογραφία εννοούμε οποιαδήποτε σκηνή περιέχει πολύ φως, καθώς και σκοτεινές περιοχές. Αυτή η περιοχή μεταξύ των πολύ φωτεινών και το σκοτεινών σημείων ονομάζεται «δυναμική περιοχή» ή «εύρος φωτεινότητας». Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε αυτό με μερικά παραδείγματα: : 21

22 Η παραπάνω φωτογραφία έχει τραβηχτεί με πολύ ήλιο και όπως βλέπουμε δεν υπάρχει πουθενά σχεδόν σκοτεινή περιοχή. Έχει σχεδόν ομοιόμορφο επίπεδο φωτεινότητας όποτε μπορούμε να πούμε ότι έχει «χαμηλό δυναμικό εύρος». Η δεύτερη εικόνα, σε αντίθεση, είναι σημαντικά πιο πολύπλοκη, καθώς έχει φωτεινές και σκοτεινές περιοχές. Επειδή υπάρχει ένα μεγάλο φάσμα του φωτός μεταξύ φωτεινών και σκοτεινών περιοχών, μπορεί να πούμε ότι είναι μια εικόνα με υψηλό δυναμικό εύρος. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, στην δεύτερη εικόνα θα ήταν πολύ πιο δύσκολο για τον φωτογράφο, που πρέπει να διασφαλίσει ότι η φωτογραφία δεν είναι ούτε υποφωτισμένη (δηλαδή πολύ σκούρα), ούτε υπερφωτισμένη (δηλαδή πολύ φωτεινή). Η εμπειρία στην λήψη και στις ρυθμίσεις έκθεσης, βέβαια, βοήθα στο να αποφύγουμε τέτοιου είδους προβλήματα, αλλά μπορούμε να δημιουργήσουμε μια HDR εικόνα με τη μέθοδο του bracketing. H φωτογραφική μηχανή έχει συνήθως ένα στόχο: να συλλάβει την πραγματικότητα, όπως την βλέπει το ανθρώπινο μάτι. Αυτό ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι - το ανθρώπινο μάτι είναι πολύ πιο σύνθετο από οποιαδήποτε φωτογραφική μηχανή. Αυτός είναι και ο λόγος που οι φωτογράφοι πρέπει να στραφούν σε τεχνάσματα όπως το HDR για να συλλάβουν μια πιο πιστή απόδοση της πραγματικότητας.. Στην πιο συνηθισμένη τεχνική HDR, τρεις ή περισσότερες εικόνες - σε κανονική έκθεση, υποέκθεση και υπερέκθεση - συγχωνεύονται μαζί για να δημιουργήσουν μια συνδυασμένη εικόνα με υψηλότερη δυναμική περιοχή. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια φωτογραφία που φαίνεται πολύ πιο «πραγματική». Ας δούμε κάποια παραδείγματα: Στην παρακάτω εικόνα έχουμε λιγότερη έκθεση από την κανονική (υποέκθεση). Αυτό σημαίνει ότι έχει περισσότερα σκοτεινά σημεία. 22

23 Στην παρακάτω εικόνα αντίθετα έχουμε μεγαλύτερη έκθεση από την κανονική (υπερέκθεση). Αυτό σημαίνει ότι έχει περισσότερα φωτεινά σημεία. Και εδώ έχουμε την εικόνα με την σωστή έκθεση: 23

24 Αν συγχωνεύσουμε αυτές τις τρεις φωτογραφίες μαζί, θα έχουμε το καλύτερο και των δύο περιπτώσεων: λεπτομέρειες που δεν βλέπαμε πριν στις σκοτεινές περιοχές (από την υπερέκθεση), και σωστά φωτεινά σημεία (όχι "καμμένα") Μπορούμε να χρησιμοποιήσετε την τεχνική του HDR στις εξής περιπτώσεις: Τοπία και ανοικτές εκτάσεις. Close-Ups: Ιδιαίτερα για τις εικόνες που έχουν ένα περιορισμένο φάσμα των χρωμάτων - πχ ένα παγωτό σοκολάτα ή ένα φλιτζάνι καφέ. 24

25 Νεκρές φύσεις: Χρησιμοποιώντας HDR σε κινούμενα αντικείμενα συχνά οδηγεί σε περιττή σύγχυση του ματιού. Σε ακραίες φωτιστικές περιπτώσεις : HDR φωτογραφία λειτουργεί καλά όταν το θέμα έχει πολύ φως (μεσημέρι σε κάποιο νησί του Αιγαίου), ή σε κακές συνθήκες φωτισμού (κυρίως σε θέματα με οπίσθιο φωτισμό). Το HDR εξισορροπεί τις ακραίες καταστάσεις και οδηγεί σε πολύ πιο «φυσικό» αποτέλεσμα. HDR στο Photoshop Υπάρχουν δύο τρόποι για να δημιουργήσετε φωτογραφίες με HDR στο Photoshop. Ο πρώτος τρόπος είναι με το "MergetoHDRPro" που απαιτεί πολλαπλές εικόνες. Ο άλλος μπορεί να πάρει μια εικόνα και να την μετατρέψει σε HDR. Θα ρίξουμε μια ματιά σε αυτές τις δύο τεχνικές χωριστά. Δημιουργία HDR φωτογραφίες με "Merge to HDR Pro" Στο μενούfile του Photoshop διαλέγουμε Automate>Merge to HDR Pro. Βήμα 1: Χρησιμοποιούμε τρεις φωτογραφίες τραβηγμένες μια με έκθεση που μας δίνει το φωτόμετρο, μια με δυο "στοπ" κάτω της κανονικής και μια με δυο "στοπ" πάνω από την έκθεση που μας δίνει το φωτόμετρο: Υποέκθεση (δυο "στοπ" δηλαδή δυο τιμές έκθεσης κάτω από την κανονική χρησιμοποιώντας διάφραγμα ή ταχύτητα) 25

26 Κανονική έκθεση (ότι μας δείχνει το φωτόμετρο) Υπερέκθεση (δυο "στοπ" δηλαδή δυο τιμές έκθεσης κάτω από την κανονική χρησιμοποιώντας διάφραγμα ή ταχύτητα) Στόχος μας θα είναι να διορθώσουμε τα χρώματα, κάνοντας τις σκιές λίγο πιο σκούρες και μειώνοντας τη "σκληρότητα" από τα φωτεινά σημεία. Συμβουλή: Για καλύτερα αποτελέσματα, χρησιμοποιήστε ένα τρίποδο για τη λήψη των εικόνων σας. Έτσι αποφεύγουμε ανεπιθύμητες κινήσεις του χεριού. 26

27 Βήμα 2: Αφού δημιουργήσουμε τις εικόνες μας και τις εισάγουμε στον υπολογιστή από το μενού File>Automate>Merge to HDR Pro. Θα μας ζητηθεί να διαλέξουμε ποιες εικόνες θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε: Απο την επιλογή Browse βρίσκουμε και επιλεγούμε τις τρεις εικόνες μας. Βήμα 3: Αφού πατήσετε OK, το Photoshop θα κάνει την επεξεργασία και θα μας δώσει την επιλογή να ρυθμίσετε χειροκίνητα το EV (Τιμή έκθεσης). ExposureTime: αυτό καθορίζει τη χρονική διάρκεια του κλείστρου της φωτογραφικής μηχανής παραμένει ανοιχτό. Με απλά λόγια, όσο υψηλότερη είναι η χρόνος έκθεσης, τόσο περισσότερο φως φτάνει στον αισθητήρα εικόνας. f-stop: το διάφραγμα ISO: ευαισθησία. Όσο υψηλότερο είναι το ποσοστό αυτό, τόσο πιο ευαίσθητη είναι η κάμερα είναι στο ορατό φως. Βήμα 4: Η επόμενη κάρτα που θα ανοίξει αφού πατήσουμε ΟΚ μας δίνει την δυνατότητα να επεξεργασθούμε το τελικό αποτέλεσμα ως προς την ποιότητα την εξισορρόπηση των τόνων κλπ ας τα δούμε ένα - ένα 27

28 Mode: Μπορείτε να επιλέξετε μεταξύ των εικόνων 8, 16, και 32-bit. 32-bit εικόνες έχουν περισσότερες επιλογές (βλέπε παρακάτω) από το 8-bit και 16- bit εικόνων. Για προφανείς λόγους, εικόνες με περισσότερα bit έχουν καλύτερη ποιότητα, αν και 16-bit είναι καλό στις περισσότερες περιπτώσεις 28

29 Local Adaptation: "Local Adaptation", "Equalize Histogram", "Highlight Compression", and "Exposure and Gamma" είναι διαφορετικές μέθοδοι για τον έλεγχο της εικόνας. «Τοπική προσαρμογή» μας δίνει τον καλύτερο έλεγχο. EdgeGlow: Αυτό δημιουργεί στις άκρες των αντικειμένων της εικόνας μια «λάμψη». Δοκιμάστε να παίξετε γύρω με την ακτίνα (Radius) και τη δύναμη της λάμψηw. Μπορεί να δώσει μερικά πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα και να δώσει τις εικόνες σας μια vintage ονειρική αίσθηση όταν γίνεται σωστά. ToneandDetail: Εδώ έχουμε τη δυνατότητα ελέγχου του Gamma, της έκθεσης και των λεπτομερειών 1. Σύροντας την μπάρα που gamma προς τα αριστερά (δηλαδή υψηλότερα γ) κάνει πιο φωτεινά τα λεύκα σημεία στην εικόνα. 2. Ανώτατη έκθεσης αυξάνει τη φωτεινότητα της εικόνας. 3. Μεγαλύτερη Λεπτομέρεια αυξάνει την ορατή διαφορά ανάμεσα στις σκιές και τα φωτεινά σημεία. Χαμηλότερη λεπτομέρεια δίνει το εφέ της ζωγραφισμένης εικόνας, ενώ οι υψηλότερη λεπτομέρεια κάνει την εικόνα να φαίνεται πιο πλούσια, πιο ζωντανή. Advanced: Στην καρτέλα "Για προχωρημένους", μπορείτε να ελέγξετε τις σκιές, φωτεινά σημεία, το Vibrance και τον κορεσμό της εικόνας. Το Vibrance ελέγχει την αντίθεση μεταξύ των χρωμάτων. Όσο υψηλότερη είναι, τόσο το πιο πολύχρωμη η εικόνα. Η αύξηση του κορεσμού έχει σχεδόν το ίδιο αποτέλεσμα. Ο Κορεσμός επηρεάζει τον τόνο του δέρματος του θέματος, κάτι που ενδεχομένως να θέλετε να αποφύγετε στη φωτογράφηση πορτρέτου. Εάν υπάρχουν άνθρωποι στην εικόνα, συστήνω την αλλαγή του vibrance και οχι του κορεσμού. Curve: Μπορείτε επίσης να ελέγξετε την ποσότητα των φωτεινών/ σκοτεινών σημειων στην εικόνα με το χειρισμό της καμπύλης Βήμα 5: Εδώ βλέπουμε το τελικό αποτέλεσμα σε σχέση με το πρωτότυπο: 29

30 HDR Toning στο Photoshop Για να χρησιμοποιήσουμε το HDRToning, πάμε στο μενού Image>Adjustments>HDRToning. Εδώ έχουμε τις εξής επιλογές: Μπορείτε να παίξετε με τις ρυθμίσεις, ή να χρησιμοποιήσετε μια από τις πολλές προεπιλογές που περιλαμβάνονται. Πχ η προεπιλογή surrealistic μειώνει την ακτίνα του EdgeGlow, με μειωμένο κορεσμό και λεπτομέρεια, και αυξημένο το highlight έχουμε σαν αποτέλεσμα ένα εφέ ρετρό ταινίας. 30

31 Διόρθωση με την εντολή Exposure Επιλέξτε Image>Adjustments>Exposure Ρυθμίστε οποιοδήποτε από τα ακόλουθα: Exposure: Αυτή η επιλογή προσαρμόζει κυρίως τα φωτεινά σημεία και αγνοεί τις πιο σκοτεινές περιοχές. Offset: Η επιλογή αυτή σκουραίνει τις σκιές και τους μεσαίους τόνους, και δεν επηρεάζει τα φωτεινά σημεία Gamma Correction: Αυτή η επιλογή προσαρμόζει το γάμμα της εικόνας, δηλαδή τις τιμές των μεσαίων τόνων. Χρησιμοποιήστε τα σταγονόμετρα για να ρυθμίσετε τη φωτεινότητα, με κλικ στην εικόνα. SetBlackPointEyedropper: Ρυθμίζει το Offset. Το pixel που επιλέγεται γίνεται το μαύρο σημείο. SetWhitePointEyedropper: Ρυθμίζει την έκθεση. Το pixel που επιλέγεται γίνεται το λευκό σημείο. MidtoneEyedropper: Ρυθμίζει την έκθεση. Το pixel που επιλέγεται γίνεται η μέση τιμή γκρι. Κάντε κλικ στο OK για να εφαρμόσετε τη ρύθμιση. 31

32 Η χρήση μάσκας και του gradient tool Ένας σημαντικός τρόπος τοπικής διόρθωσης της έκθεσης είναι ο συνδυασμός χρήσης μάσκας με το gradient tool. Μα επιτρέπει χωρίς να ορίζεται ένα ορατό «περίγραμμα» να επεμβαίνουμε σε μέρη της εικόνας, όχι μόνο στην έκθεση αλλά και σε πολλές άλλες εφαρμογές της εργαλειοθήκης. Ανοίγω μία εικόνα που πρέπει να διορθωθεί. Στην φωτογραφία παρατηρούμε τις έντονες αντιθέσεις λόγω φωτοσκιάσεων. Συγκεκριμένα η άνω δεξιά περιοχή και στις τέσσερις κολόνες στο αριστερό προς το κεντρικό μέρος της φωτογραφίας. Από την εργαλειοθήκη επιλέγω 1 Quick mask mode, 2 gradient tool, 3 linear gradient 32

33 Χαράσσω μία διαγώνια από την έξω δεξιά γωνία προς το κέντρο έτσι ώστε να είναι κάθετη στην γραμμή της σκιάς πάνω στην κολόνα. Απενεργοποιώ την Quick mask,. Εμφανίζεται η επιλογή στο σημείο που έχω χαράξει με την διαγώνια. Ενεργοποιώ την εντολή Levels και διορθώνω στην επιθυμητή έκθεση. Συνεχίζοντας ενεργοποιώ ξανά το quick mask με το 1, το 2 και το κυλινδρικό gradient 4 και επιλέγω την περιοχή που με ενδιαφέρει. Παρατηρούμε ότι η επιλεγείσα περιοχή δεν ταιριάζει απόλυτα στην περιοχή που θέλω να διορθώσω. Ενεργοποιώντας από την εργαλειοθήκη το εργαλείο επιλογής (ή δεξί κλικ πάνω στην επιλογή) μπορώ με την εντολή transform selection να προσαρμόσω την επιλογή μου ακριβώς εκεί που την θέλω. 33

34 Η επιλογή μετά την διόρθωση, έγινε κατά πλάτος και περιλαμβάνει και φωτεινά σημεία στο κάτω μέρος της, όπου δεν πρέπει να τα μεταβάλουμε με την έκθεση και θα πρέπει να τα αφαιρέσουμε την επιλογή κάτω από την κόκκινη γραμμή που έχουμε χαράξει. Στο εργαλείο επιλογής δίνουμε feather 50 και αφαιρούμε το κάτω μέρος της επιλογής. Ενεργοποιούμαι τα Levels και διορθώνουμε. Εκτός από την έκθεση συγκεκριμένων περιοχών, με την ίδια μέθοδο μπορεί να διορθωθούν το χρώμα, το κοντράστ, ο κορεσμός, η ευκρίνεια κ.α. 34

35 Αρχική Τελική Άλλος τρόπος ελέγχου της έκθεσης εκτός εργαλειοθήκης και των εντολών Adjustments είναι ο εξής: 1ον Στα layers με δεξί κλικ διπλασιάζουμε το layer με duplicate layer 2ον Από Adjustments επιλέγουμε την εντολή desaturate στο νέο layer 3ον Από Adjustments επιλέγουμε την εντολή invert 4ον Στον πίνακα διαλόγου των layers διαλέγουμε την εντολή overlay 5ον Στον πίνακα διαλόγου των layers διαλέγουμε την εντολή opacity και ρυθμίζοντας την επεμβαίνουμε στη έκθεση της φωτογραφίας. Παράδειγμα: 35

36 1ον 2ον 36

37 3ον 4ον 37

38 5 ον Μπορούμε για επιπλέον διόρθωση της οξύτητας της εικόνας, στο ίδιο επιλεγμένο layer, με την εντολή Gaussian blur, στην επιλογή «φίλτρα» να επεξεργαστούμε την οξύτητα της. 38

39 ΦΙΛΤΡΑ ΦΩΤΙΣΜΟΥ Το φίλτρο Lighting Effects (Filter > Render > Lighting Effects) Στην κορυφή βρίσκονται οι ρυθμίσεις του φίλτρου, απ' όπου μπορείτε να διαλέξετε μια από τις τρεις επιλογές φωτισμού Spot, Point ή Infinite light. Στην περίπτωση του φωτισμού Spot και Point θα εμφανισθεί ένας κύκλος με χειριστήρια, απ' όπου μπορείτε να ελέγξετε τη θέση και το πλάτος της φωτεινής πηγής. Στην περίπτωση του Infinite light τα σημεία ελέγχου του φωτισμού φαίνονται στο Σχήμα 2. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ρυθμίσετε τη γωνία, την κάλυψη, καθώς και την ένταση του εφέ. Για να προσθέσετε περισσότερα φώτα, μπορείτε να κάνετε κλικ στα αντίστοιχα κουμπιά στη γραμμή επιλογών. Καθώς προσθέτετε περισσότερα φώτα θα δείτε τις αντίστοιχες αναφορές στην παλέτα lights φαίνεται στο Σχήμα 3. Εάν δημιουργήσετε ένα εφέ φωτισμού και, ενδεχομένως, θα θέλατε να το χρησιμοποιήσετε ξανά, μεταβείτε στο μενού Presets (Σχήμα 1) και να αποθηκεύσετε τις τρέχουσες ρυθμίσεις σας. Για να επιλέξετε μια αποθηκευμένη προεπιλογή, πηγαίνετε στο μενού Presets και επιλέξτε το από τη λίστα. Σχήμα 2 Σχήμα 3 Properties και adjustments 39

40 Στον πίνακα Properties (Σχήμα 4), μπορείτε να κάνετε κλικ στο μενού στην κορυφή για εναλλαγή μεταξύ των τριών φωτιστικών εφέ: : Spot, Point or Infinite. Αν κάνετε κλικ στο πλαίσιο χρώματος, μπορείτε να επιλέξετε ένα χρώμα εκτός από το λευκό για την πηγή φωτός. Κάτω από αυτό με την Intensity, ρυθμίζουμε την ένταση του φωτός. Αν επιλέξετε Spot, η ρύθμιση Hotspot σας επιτρέπει να ελέγχετε το πλάτος του. Gloss και Metallic αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Μια χαμηλή ρύθμιση Metallic δίνει ένα ελαφρώς ομιχλώδες εφέ φωτισμού. Το Gloss μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για να προσθέσει αντίθεση με το εφέ φωτισμού. Το Ambience ελέγχει την ποσότητα του γεμίσματος του φόντου. Το Ambience είναι επίσης συνδεδεμένο με το χρώμα που έχει επιλεχθεί. Ανάλογα με το χρώμα που έχει επιλεχθεί μια θετική τιμή Ambience εφαρμόζει ολοένα και περισσότερο κορεσμένο χρώμα. Το μενού Texture (Υφή) σας επιτρέπει να επιλέξετε ένα κανάλι ή άλφα κανάλι για να χρησιμοποιηθεί ως υφή και στο πλαίσιο Height να καθορίσετε την ένταση της (υψηλότερο ποσό που θα παράγει μια πιο έντονη υφή) 1. Εδώ βλέπουμε μια φωτογραφία όπως ανοίγεται στο μενού του φίλτρου. Στο παράδειγμα από το μενού Presets στη γραμμή επιλογών επιλέξαμε «Crossing Down». 40

41 2. Η συγκεκριμένη προεπιλογή προσθέτει δύο πηγές φωτός Spot. Με κλικ στο light control και σύροντας τα χειριστήρια δημιουργούμε μικρότερη περιοχή κάλυψης φωτός με περισσότερη εστίαση στην περιοχή που θέλουμε να φανεί μειώνοντας παράλληλα την ένταση (Intensity). 3. Στη συνέχεια από το Lights panel και επιλέχτηκε η άλλη φωτεινή πηγή και προστέθηκε ένα αποθηκευμένο κανάλι Alpha 1 ως υφή. 41

42 42

43 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ Δημιουργία ψευδαίσθησης κίνησης Βήμα 1 Ξεκινήστε με δημιουργία αντιγράφου του επίπεδου background. Desaturate την εικόνα για να απαλλαγούμε από την ενοχλητική απόχρωση πατώντας Ctrl + Shift + U. Προσθέστε ένα νέο (new adjustment color balance) layer και συμπληρώστε τις αντίστοιχες τιμές, όπως φαίνεται στην εικόνα παρακάτω (προσοχή οι εικόνες είναι από παλιά έκδοση του Photoshop). Στη συνέχεια τοποθετούμε τα πάντα σε μια ομάδα (group) layer και το ονομάζουμε edit. Το group layer μας βοηθάει να απενεργοποιήσουμε την ορατότητα σε όλες τις εργασίες που κάνουμε. Αυτό θα μας επιτρέψει να δούμε τη διαφορά μεταξύ της αρχικής εικόνας και αυτής που φτιάχνουμε. Βήμα 2 Χρησιμοποιώντας το Dodge και το Burn εργαλείο με μαλακή βούρτσα γύρω px σε μέγεθος, ρυθμίστε την έκθεση του Dodge σε 45-50%, ρυθμίστε την έκθεση του Burn περίπου %, για να επεξεργάζεσθε ορισμένα τμήματα της εικόνας. Για παράδειγμα, μπορεί να θέλετε να ξανοίξετε τις ζάντες τροχών, τα 43

44 φώτα, το λογότυπο της Mercedes και τον καθρέφτη. Μπορεί να θέλετε να σκουρίνετε το πίσω μέρος, το κάτω μέρος και τα παράθυρα μέχρι να γίνουν εντελώς μαύρα. Το κάνουμε αυτό για να προσθέσουμε αντίθεση και να κρύψουμε την έλλειψη οδηγού. Έτσι έχουμε ένα αποτέλεσμα όπως η εικόνα που ακολουθεί. Βήμα 3 Τώρα ανοίγουμε μια εικόνα σαν την παρακάτω που έχουμε δημιουργήσει μονοί μας στο Photoshop, με το πινέλο, διάφορα χρώματα και blur. Την εικόνα αυτή την περιστρέφουμε (image > rotate canvas > 90 CW). Στη συνέχεια πηγαίνουμε στο μενού filter > blur > motion blur. Ρυθμίστε τη γωνία σε 0 και η απόσταση να 750px. κατόπιν, select > all και copy και paste αυτή την εικόνα επάνω στο αυτοκίνητό. 44

45 Βήμα 4 Φροντίζουμε το layer της εικόνας να βρίσκεται πάνω από το layer του αντιγράφου του background και κάτω από το adjustment layer. Ρυθμίστε τη λειτουργία ανάμειξης σε screen. Με την ανάμειξης σε screen διώχνουμε το μαύρο φόντο χωρίς να πειράξουμε τα αλλά φωτεινά σημεία. Περιστρέψτε και τοποθετήστε το σημείο που σημειώνεται με το πράσινο βέλος στην προηγούμενη εικόνα πάνω από τον δεξί προβολέα. Μπορείτε να παραμορφώσετε το layer (να "τεντώσετε") αν θέλετε. 45

46 Βήμα 5 Δημιουργούμε αντίγραφο αυτού layer και μετακινούμε το σημείο που σημειώνεται με πράσινο βέλος στην προηγούμενη εικόνα προς τον αριστερό προβολέα. Προσθέτουμε μια μάσκα layer. Στη συνέχεια, με ένα μαλακό, μαύρο πινέλο καλύπτουμε το μεγαλύτερο μέρος του γύρω από το φως. Παρακάτω βλέπουμε την εικόνα της μάσκας. Βήμα 6 Επιλέξτε το εργαλείο Clone Stamp. Ορίστε Linear Dodge στις ρυθμίσεις στο πάνω μέρος του παραθύρου. Στη συνέχεια, πάρτε ένα κατάλληλο μέγεθος βούρτσας (περίπου px). Με τις ρυθμίσεις αυτές, ξεκινήστε την κλωνοποίηση διαφόρων τμημάτων του υπάρχοντος φωτός πάνω από τα παράθυρα και την οροφή. Βήμα 7 Προσθέστε ένα νέο layer κάτω από το layer των φωτισμών. Ονομάστε το "flare", "γεμίστε" το με μαύρο χρώμα και την κατάσταση ανάμειξης σε screen. Στη 46

47 συνέχεια από το μενού Filter> Render> Lens Flare. Βάζουμε το brightness στο 110% η ότι σας αρέσει. Στη συνέχεια, τοποθετήστε το layer πάνω από τον αριστερό προβολέα. Αν χρειαστεί καλύπτουμε κάποιες ατέλειες με μια μάσκα στο layer. Τώρα, βεβαιωθείτε ότι το layer flare έχει επιλεχθεί (και όχι η μάσκα), και από το μενού Image > Adjustments > Hue/Saturation. Στη συνέχεια, στο παράθυρο διαλόγου, επιλέξτε Colorize και πληκτρολογήστε 60 για τον κορεσμό. Δημιουργούμε αντίγραφο αυτού του layer, το κάνουμε λίγο μικρότερο, και τοποθετούμε πάνω στον άλλο προβολέα. Βήμα 8 Αυτή η εικόνα είναι πάρα πολύ κόκκινη. Δημιουργήστε ένα νέο Color Balance adjustment layer πάνω ακριβώς από το προηγούμενο. Στη συνέχεια συμπληρώστε τις παρακάτω τιμές. Αυτό θα σας δώσει περισσότερες αποχρώσεις. 47

48 Βήμα 9 Δημιουργήστε ένα αντίγραφο του "background copy" και από το μενού Filter> Blur> Motion Blur. Στη συνέχεια, ρυθμίστε τη γωνία περίπου 35 και distance 25px. Αυτό μας δίνει μια πολύ θολή εικόνα. Με μια μάσκα layer, καλύπτουμε τις περιοχές που θέλουμε "εστιασμένες" όπως οι προβολείς, το λογότυπο της Mercedes, και τα παράθυρα. Εάν το φόντο δεν ήταν μαύρο, αλλά κάποιο τοπίο, τότε θα ήταν πολύ πιο λογικό να το αφήσουμε θολό. Ονομάστε αυτό το layer "motion blur". 48

49 Βήμα 10 Με αυτό το βήμα θα φτιάξουμε την λεπτομέρεια στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Δημιουργούμε αντίγραφο του "background copy" layer. Το τοποθετούμε πάνω από το layer "motion blur". Από το μενού Image > Adjustments > Levels μετακινούμε το λευκό βελάκι προς τα μέσα. Στη συνέχεια προσθέτουμε μια μάσκα επιπέδου, και μάσκαρουμε το μεγαλύτερο μέρος αυτού layer, εκτός από το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου. Βήμα 11 Δημιουργούμε ένα layer πάνω από όλα τ' άλλα. Πάρτε το πινέλο και μια μικρή βούρτσα με Opacity 15-20%, και πατήστε μερικές φορές στο γυαλί έτσι θα προσθέσουμε κάποιες γυαλάδες. Τέλος δημιουργούμε άλλο ένα layer πάνω από όλα τα άλλα το γεμίζουμε με μαύρο χρώμα και από το μενού Filter> Noise> Add Noise. Ορίστε το ποσοστό στο 10%, Uniform distribution, και τσεκάρετε Monochromatic. Ρυθμίστε την κατάσταση του layer σε screen, και την Opacity σε περίπου 40%. 49

50 Επίλογος Όπως αναφέρθηκε στην εισαγωγή ο φωτισμός είναι το βασικό στοιχείο της σωστής φωτογράφισης. Στην αναλογική φωτογραφία η διόρθωση του φωτισμού έπρεπε να γίνει κατά την φωτογράφιση του θέματος. Οι διορθώσεις που έπρεπε να γίνουν αφορούσαν το είδος, την ποιότητα, την φωτιστική πηγή, το φιλμ κ.λ.π. και απαιτούσαν σύνθετους και ακριβούς εξοπλισμούς. Στην ψηφιακή λήψη και επεξεργασία τα μέσα της λήψης απλοποιούνται, για παράδειγμα δεν απαιτούνται πλέον στην λήψη τα studio flash που είναι ακριβός εξοπλισμός, αλλά απλές λάμπες led ή πυρακτώσεως και κατά την επεξεργασία του ψηφιακού αρχείου της εικόνας μπορούμε να επέμβουμε με πολλούς τρόπους που αναφέρονται στις παρούσες σημειώσεις. Δεν είναι πανάκεια η ψηφιακή τεχνολογία, είναι μια σημαντική βοήθεια στην απόδοση της τελικής εικόνας. Η αρχική εικόνα πρέπει να είναι όσο το δυνατότερο άρτια για να τελειοποιηθεί με την ψηφιακή επεξεργασία. Σημαντικό στοιχείο της επεξεργασίας είναι η δυνατότητα του προγράμματος να έχουμε συγκεκριμένο αποτέλεσμα με διάφορους τρόπους, εργαλεία και μεθόδους. 50