Όταν ο πρώτος Έλληνας κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας βρέθηκε στην Πάτρα, κατάλαβε αμέσως. Ότι μια πόλη στη γεωγραφική θέση της Πάτρας μπορούσε να

Transcript

1

2 Όταν ο πρώτος Έλληνας κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας βρέθηκε στην Πάτρα, κατάλαβε αμέσως. Ότι μια πόλη στη γεωγραφική θέση της Πάτρας μπορούσε να επιβιώσει μόνο αν κατέβαινε προς τη θάλασσα, αν ενίσχυε τις διεθνείς εμπορικές σχέσεις της κι αν μετατρεπόταν γρήγορα σε μια πόλη αρκετών δεκάδων χιλιάδων κατοίκων, επιβεβαιώνοντας την ηγεμονία της στην Πελοπόννησο. Παρά τις πολλές αντιδράσεις, το σχέδιο του Καποδίστρια και του Βούλγαρη εφαρμόστηκε, έστω με κάποιες παραλλαγές. Η πόλη εξαπλώθηκε, εκσυγχρονίστηκε, έγινε πραγματική πρωτεύουσα της Πελοποννήσου και διήνυσε το 19ο αιώνα με το λιμάνι της να είναι ένα από τα σημαντικότερα κέντρα ναυσιπλοΐας της Ανατολικής Μεσογείου. Μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα, μιλάμε όμως ακόμα για ένα φυσικό λιμάνι με περιορισμένες δυνατότητες. Γι αυτό από το 1836 ξεκίνησαν εργασίες για το σταδιακό εκσυγχρονισμό του, με διαδοχικά έργα, επεκτάσεις και κατασκευές που συνεχίστηκαν για τα επόμενα 50 τουλάχιστον χρόνια. Το λιμάνι δίνει στην Πάτρα τη δυνατότητα να μεγαλουργήσει. Φέρνει τους κατοίκους της σε επαφή με την ραγδαία αναπτυγμένη Ευρώπη και αναβιώνει τη στενή σχέση των αρχαίων κατοίκων της Πάτρας με τη θάλασσα.

3

4 Η σταφίδα, καλλιεργήσιμο προϊόν της Πελοποννήσου, γνώρισε δύο φάσεις. Τα πρώτα χρόνια της ακμής του σταφιδεμπορίου, η σταφίδα έγινε το κύριο εξαγωγικό προϊόν της Πελοποννήσου. Το σταφιδεμπόριο βελτίωσε σημαντικά το κοινωνικό επίπεδο των ανθρώπων. Έτσι, λοιπόν, υπήρχαν εύπορες κοινωνικές ομάδες και το εισόδημα ήταν ανεπτυγμένο. Συνέπεια αυτού ήταν να έρθουν πολλοί έμποροι στην Πάτρα από διάφορες περιοχές, που διέθεταν σημαντικά κεφάλαια. Παρόλα αυτά, όμως, μετά από κάποιες δεκαετίες, εκδηλώθηκε η πρώτη σταφιδική κρίση. Αιτία αυτής ήταν η φυλλοξήρα, η οποία έπληξε τ αμπέλια και την παραγωγή των σταφιδεμπόρων και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, να μειωθεί η τιμή της. Η δεύτερη σταφιδική κρίση ξεκίνησε το Κατά τη διάρκειά της, οι εξαγωγές της σταφίδας μειώθηκαν κατά πολύ. Οι αγρότες αντιμετώπισαν την κακή διαχείριση των κερδών τους και τον αλόγιστο δανεισμό τους. Σαν μέσο αντιμετώπισης αυτής της κρίσης έχουμε την ίδρυση της Σταφιδικής Τράπεζας και τη θέσπιση ενός καινούργιου νόμου, που ονομάστηκε «παρακράτημα». Το τέλος της εποχής της σταφίδας ήλθε τον 20ο αιώνα, κατά το μεσοπόλεμο

5

6 Το ζήτημα για τη δημιουργία του σιδηροδρομικού δικτύου στην Πάτρα τέθηκε το 1882 από την κυβέρνηση του Χαριλάου Τρικούπη. Το πλάτος των γραμμών ορίζεται να είναι 1 μέτρο σε αντίθεση με το σύνηθες που ήταν 1.43 μέτρα (διεθνής διάσταση). Γι αυτόν το λόγο δημιουργούνται αντιδράσεις στη Βουλή, χωρίς όμως να αλλάξει τίποτα, διότι η άποψη που είχε θέσει αρχικά ο Τρικούπης επιβάλλεται. Η σύμβαση υπογράφεται το 1882 και η κατασκευή αναθέτεται στη Γενική Πιστωτική Τράπεζα για τέσσερα χρόνια.λόγω όμως κάποιων χρόνων που χάθηκαν, εξ αιτίας έλλειψης χρημάτων, το έργο θα ολοκληρωθεί το Ο σιδηροδρομικός σταθμός ΣΠΑΠ(σιδηρόδρομοι Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου),έχοντας μήκος 726 χιλιόμετρα, περνά από την περιοχή του Αγίου Ανδρέα, πράγμα που γεννά αντιδράσεις, γιατί με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, αποκόπτεται η πόλη από τη θάλασσα. Όμως τίποτε δεν αλλάζει μέχρι και σήμερα ο σιδηροδρομικός σταθμός βρίσκεται στο ίδιο σημείο «χωρίζοντας» την πόλη σε δύο μέρη.

7