ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2019 Β ΦΑΣΗ

Transcript

1 ΤΑΞΗ: Γ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ: ΘΕΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΑΘΗΜΑ: ΒΙΟΛΟΓΙΑ Ημερομηνί: Πέμπτη 2 Μΐου 2019 Διάρκει Εξέτσης: 3 ώρες ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑ Α Α1. γ. (Το άτομο με σύνδρομο Klinefelter έχει 47 χρωμοσώμτ κι πρόλο που είνι στείρο πράγει γμέτες, που είνι άγονοι. Κτά την μείωση Ι τ θυγτρικά κύττρ θ πάρουν 23 διπλσισμέν χρωμοσώμτ το έν κι το άλλο 24, ή 23 2=46 μόρι DNA κι 24 2=48 μόρι DNA) Α2.. (Στ πρόδρομ ερυθροκύττρ δεν εκφράζετι η 1-ντιθρυψίνη, ντισώμτ, ο πράγοντς ΙΧ, ADA κι η ινσουλίνη) Α3. γ. ( Η U βρίσκετι μόνο στο RNA κι είνι συμπληρωμτική της Α. Η Α έχει νλογί 28% άρ κι οι Τ+U=28% U=28%-T=28%-18%=10% στο υβριδικό μόριο DNA-RNA άρ στο RNA η U θ έχει διπλάσιο ποσοστό 20%) Α4. δ. ( Η Tracy είνι η πιο επιτυχημένη εφρμογή που φορά την πργωγή της νθρώπινης 1-ντιθρυψίνης (ΑΑΤ = alpha antitrypsin) πό πρόβτ. Η δημιουργί ενός διγονιδικού ζώου κοστίζει 1-2 εκτομμύρι ευρώ.) Α5. 1. Λάθος (Τ ρσενικά διγονιδικά ζώ, εφόσον δεν έχει το ετερόλογο γονίδιο ενσωμτωθεί στο Υ χρωμόσωμ, πρόλο που δεν πράγουν γάλ, χρησιμεύουν γι ν διστυρώνοντι με τ θηλυκά διγονιδικά ζώ 1 ης γενεάς που έχουν 1 γονίδιο, ώστε ν προκύψουν θηλυκά διγονιδικά ζώ με 2 γονίδι (ομόζυγ κτά την εικόν 9.7 του βιβλίου!!)) 2. Λάθος (Το Ti πλσμίδιο, σε ντίθεση με τους πλσμιδικούς φορείς κλωνοποίησης, που χρησιμοποιούντι στη μικροβική βιοτεχνολογί γι την κτσκευή βιβλιοθηκών, δεν είνι φορές κλωνοποίησης διότι δεν ντιγράφετι-κλωνοποιείτι το ίδιο στο φυτικό κύττρο ξενιστή, λλά ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΕΛΙΔΑ: 1 ΑΠΟ 9

2 ΘΕΜΑ Β Β1. Β2. ενσωμτώνει το ετερόλογο γονίδιο στο γονιδίωμ του φυτού, κι έτσι ντιγράφετι μζί με το γονιδίωμ του φυτού κι όχι νεξάρτητ). 3. Σωστό (Σελ. 113 Σχολ. Βιβλίου: Στο θρεπτικό υλικό, που προστίθετι στους βιοντιδρστήρες, χρησιμοποιούντι φθηνές πηγές άνθρκ όπως η μελάσ που ποτελεί πρπροϊόν της επεξεργσίς ζχροκάλμου ή σκχρότευτλων). 4. Λάθος (Η γυνίκ είνι ομόζυγη γι το γονίδιο της μερικής χρωμτοψίς κι όχι γι όλ τ γονίδι που βρίσκοντι στο Χ χρωμόσωμ ώστε τ δύο Χ χρωμοσώμτ ν έχουν κριβώς την ίδι λληλουχί βάσεων) 5. Σωστό (Τ γονίδι που κωδικοποιούν τις λυσίδες των ιμοσφιρινών εμφνίζουν πολλές μετλλάξεις, που οδηγούν στη δημιουργί ιμοσφιρινοπθειών. Στο γονίδιο της πολυπεπτιδικής λυσίδς β έχουν βρεθεί περισσότερες πό 300 διφορετικές μετλλάξεις.) Ο μθητής μπορεί ν νφέρει 5 πό τις πρκάτω. Στην ντιγρφή κτά τη σύνθεση των πρωτρχικών τμημάτων β. Στην μετγρφή γ. Στην ντίστροφη μετγρφή δ. Στο διπλσισμό των RNA των ιών ε. Στη μετάφρση κτά τη σύνδεση του rrna κι των trna με το mrna στ. Στις τοπικές νδιπλώσεις που πρτηρούντι στ μονόκλων RNA ζ. Στην ωρίμνση κτά τη σύνδεση του snrna με το mrna (στο βιβλίο δεν νφέρετι η χρησιμότητ του snrna στον κριβή προσδιορισμό των άκρων των εσωνίων μέσω υβριδοποίησης με το mrna). Η ντιγρφή του DNA ρχίζει πό κθορισμέν σημεί, που ονομάζοντι θέσεις ένρξης της ντιγρφής. Το βκτηρικό DNA, που είνι κυκλικό, έχει μί μόνο θέση ένρξης της ντιγρφής κι ντιγράφετι κάτω πό ευνοϊκές συνθήκες σε λιγότερο πό 30 λεπτά. Κτά την ντιγρφή κι οι 2 μητρικοί κλώνοι ντιγράφοντι τυτόχρον προς όλες τις κτευθύνσεις κι σε υτό συμμετέχουν 4 DNA πολυμεράσες. Η κάθε μι ντιγράφει με ρυθμό 1500 ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΕΛΙΔΑ: 2 ΑΠΟ 9

3 Β3. ΘΕΜΑ Γ Γ1. νουκλεοτιδι/sec άρ κι οι 4 μζί θ ντιγράφουν =6000 νουκλεοτιδι/sec. Συνολικά στο βκτηρικό χρωμόσωμ της E.coli υπάρχουν 2 4, = νουκλεοτίδι. Επομένως η ντιγρφή θ ολοκληρωθεί σε: νουκλ.; 6000 νουκλ./sec. = 1500 sec ή 25 min. Ο μηχνισμός της ντιγρφής έχει μελετηθεί πολύ περισσότερο στ προκρυωτικά κύττρ, κι κυρίως στο βκτήριο E.coli, γιτί το DNA τους είνι πολύ μικρότερο κι πλούστερ οργνωμένο πό το DNA των ευκρυωτικών κυττάρων. Όμως τ βσικά στάδι του μηχνισμού της ντιγρφής προυσιάζουν σημντικές ομοιότητες κι στ δύο είδη κυττάρων. (σελ. 31 Σχολ. Βιβλίου). Η ρύθμιση της έκφρσης των γονιδίων στ ευκρυωτικά κύττρ γίνετι με ιδιίτερ πολύπλοκους μηχνισμούς. Το γονίδιο μπορεί, κτ ρχάς, ν εκφρστεί κι στ δύο είδη κυττάρων μις κι μπορεί στους διφορετικούς ιστούς, ν υπάρχει κοινός συνδυσμός μετγρφικών πργόντων. Ακόμη κι ότν γίνει η πρωτεϊνοσύνθεση κι πρχθεί η κτάλληλη πρωτεΐνη, μπορεί ν πρέπει ν υποστεί τροποποιήσεις, γι ν γίνει βιολογικά λειτουργική. Οι μηχνισμοί τροποποίησης μις πολυπεπτιδικής λυσίδς που περιλμβάνουν φίρεση μινοξέων πό το μινικό άκρο ή κόμ κι ενδιάμεσου πεπτιδίου μπορεί ν διφέρουν ή δεν δρουν με όμοιο τρόπο κάθε φορά πό κύττρο σε κύττρο κι υτό μπορεί ν εξηγήσει την διφορά που πρτηρείτι στον ριθμό των μινοξέων των προϊόντων του ιδίου γονιδίου, σε διφορετικής διφοροποίησης σωμτικά κύττρ του ιδίου οργνισμού. Σημείωση: Κθώς δεν υπάρχει νφορά στο βιβλίο γι το ενλλκτικό μάτισμ των εσωνίων του προδρόμου mrna κτά την ωρίμνση, δεν μπορεί υτό ν ποτελέσει ζητούμενο στην πάντηση. Εάν κάποιος μθητής το ξέρει κι το νφέρει τότε πρέπει ν θεωρηθεί σωστό. Γνωρίζουμε ότι η μερική χρωμτοψί οφείλετι σε υπολειπόμενο φυλοσύνδετο γονίδιο (συμβολίζω Χ β ) κι το λληλόμορφο επικρτές ελέγχει την φυσιολογική όρση (συμβολίζω Χ Β ). Ο άνδρς φού είνι φυσιολογικός κι είνι ημίζυγος (έχει μι φορά το γονίδιο) θ έχει γονότυπο Χ Β Υ. Το γόρι που πάσχει πό μερική χρωμτοψί θ έχει γονότυπο Χ β Υ κι το Χ β το έχει κληρονομήσει πό την μητέρ του, η οποί εφόσον είνι φυσιολογική, θ φέρει κι το επικρτές λληλόμορφο γονίδιο Χ Β κι θ έχει γονότυπο Χ Β Χ β. ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΕΛΙΔΑ: 3 ΑΠΟ 9

4 Γ2. Το γόρι που έχει σύνδρομο Down κι την σθένει των ιμοπετλίων θ φέρει 3 ντίγρφ του χρωμοσώμτος 21, στ οποί θ φέρει το υπολειπόμενο γονίδιο γι την σθένει (συμβολίζω ), δηλδή θ έχει γονότυπο. Δεν μπορεί το γόρι ν έχει κληρονομήσει κι τ 3 χρωμοσώμτ 21 πό τον ίδιο γονέ, άρ κι οι 2 γονείς φέρουν το λληλόμορφο γονίδιο κι φού έχουν φυσιολογικά ιμοπετάλι, θ φέρουν κι το επικρτές λληλόμορφο γονίδιο (συμβολίζω Α), οπότε θ είνι ετερόζυγοι με γονότυπο Α. Από τ νωτέρω προκύπτει ότι ο γονότυπος των γονέων A είνι: ΑΧ Β Χ β G1 κι ΑΧ Β Υ. Γι ν προκύψει γόρι με σύνδρομο Down έχει γίνει G2 A A άτυπη μειωτική διίρεση στην μητέρ. Κτά την Μείωση Ι Μείωση ΙΙ, δεν ποχωρίστηκν οι δελφές A A χρωμτίδες του χρωμοσώμτος 21 που έφερε το υπολειπόμενο γονίδιο, οπότε προέκυψε ωάριο. Αυτό έφερε A A επίσης το Χ Β, δηλδή το ωάριο υτό έφερε συνολικά Χ Β. Αυτό γονιμοποιήθηκε πό φυσιολογικό γμέτη του πτέρ Υ με ποτέλεσμ ν προκύψει πιδί Χ Β Υ που είνι γόρι με σύνδρομο Down, πάσχει πό την σθένει των ιμοπετλίων κι έχει φυσιολογική όρση. Η διάγνωση του συνδρόμου Down, φού πρόκειτι γι ριθμητική χρωμοσωμική νωμλί γίνετι με τη μελέτη του κρυοτύπου, όπως γι πράδειγμ κτά τον προγεννητικό έλεγχο. Μετά τη γέννηση του πιδιού υπάρχουν μορφολογικές ενδείξεις του συνδρόμου οι οποίες μπορούν ν επιβεβιωθούν πάλι με μελέτη του κρυοτύπου. Η διάγνωση της μερικής χρωμτοψίς γίνετι με φυσική εξέτση. Μείωση ΙΙ μη διχωρισμός Γμέτης Υ Χ Β Υ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΕΛΙΔΑ: 4 ΑΠΟ 9

5 Η διάγνωση της σθένεις των ιμοπετλίων γίνετι με βιοχημική εξέτση. Οι δύο πρπάνω σθένειες επειδή οφείλοντι σε γονιδικές μετλλάξεις, η διάγνωση μπορεί ν γίνει κι με την νάλυση της λληλουχίς των βάσεων του DNA των ντιστοίχων γονιδίων (μορική διάγνωση). Γ3. Διστυρούμεν άτομ: φυτό 1 φυτό 2 Απόγονοι: 61 ή 6 Οδοντωτά φύλλ - Μεγάλο ύψος 32 ή 3 Ακνόνιστ φύλλ - Μεγάλο ύψος 29 ή 3 Ομλά φύλλ - Μεγάλο ύψος 19 ή 2 Οδοντωτά φύλλ - Μικρό ύψος 11 ή 1 Ομλά φύλλ - Μικρό ύψος 9 ή 1 Ακνόνιστ φύλλ - Μικρό ύψος Πρτηρούμε ότι εξετάζοντι 2 χρκτηριστικά κι θ νλυθούν τ δεδομέν γι κάθε έν ξεχωριστά.. Σχήμ φύλλου: πρτηρούμε ότι προκύπτει στους πογόνους φινοτυπική νλογί 4 ομλά: 8 οδοντωτά: 4 κνόνιστ φύλλ ή νλογί 1:2:1 ντίστοιχ. Με βάση τον 1 ο νόμο του Μέντελ συμπερίνουμε πως το σχήμ φύλλων σε υτά τ φυτά ελέγχετι πό έν ζευγάρι γονιδίων (μονογονιδικός χρκτήρς) κι υπάρχουν 2 λληλόμορφ με σχέση τελούς επικράτεις. Το έν ελέγχει τ κνόνιστ φύλλ (συμβολίζω Α) κι το άλλο τ ομλά φύλλ (συμβολίζω Β) διότι οι φινότυποι υτοί είνι στην νλογί 1, οπότε τ ντίστοιχ άτομ είνι ομόζυγ. Τ ετερόζυγ άτομ (ΑΒ) είνι στην νλογί 2 κι έχουν φινότυπο οδοντωτά φύλλ.. Ύψος φυτού: πρτηρούμε ότι προκύπτει στους πογόνους φινοτυπική νλογί 12 με μεγάλο ύψος : 4 με μικρό ύψος ή νλογί 3:1 ντίστοιχ. Με βάση τον 1 ο νόμο του Μέντελ συμπερίνουμε πως το ύψος σε υτά τ φυτά ελέγχετι πό έν ζευγάρι γονιδίων (μονογονιδικός χρκτήρς) κι υπάρχουν 2 λληλόμορφ με σχέση επικράτεις. Το έν ελέγχει το μεγάλο ύψος κι επικρτεί (συμβολίζω Μ) διότι ο φινότυπος υτός είνι στην νλογί 3. Το λληλόμορφό του υπολειπόμενο (συμβολίζω μ) ελέγχει το μικρό ύψος διότι ο φινότυπος υτός είνι στην νλογί 1. ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΕΛΙΔΑ: 5 ΑΠΟ 9

6 Γ4. Γ5. Σχήμ φύλλου: γι ν προκύψει στους πογόνους φινοτυπική νλογί 1:2:1, βάσει των διστυρώσεων του μονοϋβριδισμού, πρέπει ν διστυρώθηκν ετερόζυγ άτομ με γονότυπο ΑΒ κι φινότυπο οδοντωτά φύλλ. Ύψος φυτού: γι ν προκύψει στους πογόνους φινοτυπική νλογί 3:1, βάσει των διστυρώσεων του μονοϋβριδισμού, πρέπει ν διστυρώθηκν ετερόζυγ άτομ με γονότυπο Μμ κι φινότυπο μεγάλο ύψος. Από τ νωτέρω συμπερίνουμε πως ο συνολικός γονότυπος των διϋβριδίων είνι κι γι τ δύο ΑΒΜμ κι φινότυπος οδοντωτά φύλλ κι μεγάλο ύψος. Διστύρωση: Φινότυποι: Οδοντωτά φ.- Μεγάλο υψ. Οδοντωτά φ.- Μεγάλο υψ. Γονότυποι: ΑΒΜμ ΑΒΜμ Γμέτες: ΑΜ, Αμ, ΒΜ, Βμ ΑΜ, Αμ, ΒΜ, Βμ Απόγονοι; Τετράγωνο Punnett: ΑΜ Αμ ΒΜ Βμ ΑΜ Αμ ΒΜ Βμ ΑΑΜΜ Ακνόν.-Μεγάλο ΑΑΜμ Ακνόν.-Μεγάλο ΑΒΜΜ ΑΒΜμ ΑΑΜμ Ακνόν.-Μεγάλο ΑΑμμ Ακνόν.- Μικρό ΑΒΜμ ΑΒμμ Οδοντ.-Μικρό ΑΒΜΜ ΑΒΜμ ΒΒΜΜ Ομλά-Μεγάλο ΒΒΜμ Ομλά-Μεγάλο ΑΒΜμ ΑΒμμ Οδοντ.-Μικρό ΒΒΜμ Ομλά-Μεγάλο ΒΒμμ Ομλά-Μικρό ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΕΛΙΔΑ: 6 ΑΠΟ 9

7 ΘΕΜΑ Δ Δ1. Φινότυποι: 6 Οδοντωτά φύλλ Μεγάλο ύψος 3 Ακνόνιστ φύλλ Μεγάλο ύψος 3 Ομλά φύλλ Μεγάλο ύψος 2 Οδοντωτά φύλλ Μικρό ύψος 1 Ομλά φύλλ Μικρό ύψος 1 Ακνόνιστ φύλλ Μικρό ύψος Επειδή το mrna είνι συμπληρωμτικό κι ντι-πράλληλο της μετγρφόμενης λυσίδς κι φού το ίδιο ισχύει κι γι την κωδική λυσίδ, τότε η κωδική λυσίδ κι το mrna έχουν τον ίδιο προσντολισμό κι πρόμοι λληλουχί βάσεων. Η διφορά τους είνι ότι στο mrna υπάρχει Ουρκίλη (U) όπου στην κωδική λυσίδ υπάρχει Θυμίνη (T). Επίσης στ βκτήρι δεν γίνετι ωρίμνση, οπότε το mrna θ έχει λληλουχί βάσεων την εξής: 5.GAAUUCCGGGAACUAUGAUC..(254 Βάσεις)..ACGUΑGGUAACCAGAAUUCAA..3 Οι 254 βάσεις ντιστοιχούν σε 254:3=84 κωδικόνι κι περισσεύουν 2 βάσεις. Επίσης πρτηρούμε ότι υπάρχει μήνυμ ένρξης το οποίο κολουθείτι πό κωδικόνιο. Άρ οι 2 βάσεις (συμβολίζω ΧΧ) που περισσεύουν, είνι πριν το δεξιό τμήμ κι βάσει υτού έχουμε τον εξής χωρισμό κωδικονίων: 5 GAAUUCCGGGAACU-AUG-AUC..(84 κωδ.)..χχa-cgu-αgg-uaa-ccagaauucaa 3 Άρ ο ριθμός μινοξέων της πολυπεπτιδικής λυσίδς θ είνι 89. Μετά την δημιουργί του συμπλόκου ένρξης της μετάφρσης, το οποίο περιλμβάνει, στην 1 η θέση σύνδεσης του ριβοσώμτος, το trna με το μινοξύ Μεθειονίνη, στη 2 η θέση σύνδεσης θ έλθει το 2 ο trna με το επόμενο μινοξύ γι ν ρχίσει η επιμήκυνση. Επομένως, συνολικά κτά την επιμήκυνση θ εισέλθουν 89-1=88 trna, μέχρις ότου το ριβόσωμ ν συνντήσει τελικά το μήνυμ λήξης. ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΕΛΙΔΑ: 7 ΑΠΟ 9

8 Δ2. Δ3.. Πρτηρούμε ότι στ άκρ της δεδομένης λυσίδς του DNA κι εκτός της κωδικοποιούσς περιοχής, υπάρχει η λληλουχί που νγνωρίζει η EcoRI: 5 -GAATTC-3 3 -CTTAAG-5 Τ μονόκλων άκρ που φήνει η EcoRI πρτηρούμε ότι είνι συμπληρωμτικά με τ άκρ της περιοριστικής ενδονουκλεάσης Ε1, η οποί κόβει το πλσμίδιο μετά τον υποκινητή του γονιδίου tetr, ενώ δεν υπάρχει στο πλσμίδιο λληλουχί που νγνωρίζει η EcoRI. Επομένως, το μεν γονίδιο θ κοπεί με την EcoRI ενώ το πλσμίδιο θ κοπεί με την Ε1. β. Μετά τον νσυνδυσμό του πλσμιδίου με το κομμένο γονίδιο στ άκρ του θ έχει προκύψει μι «υβριδική» λληλουχί μετξύ υτής που νγνωρίζει η Ε1 κι εκείνης που νγνωρίζει η EcoRI: 5 -GAATTΑ-3 3 -CTTAAΤ-5 γ. Τ μετσχημτισμέν βκτήρι, λόγω του πλσμιδίου, έχουν ποκτήσει νθεκτικότητ στην μπικιλίνη. Οπότε θ προστεθεί το ντιβιοτικό στο θρεπτικό υλικό της κλλιέργεις ώστε ν μην νπτυχθούν σε υτήν τ μη μετσχημτισμέν βκτήρι, τ οποί είνι ευίσθητ στο ντιβιοτικό, λλά μόνο τ μετσχημτισμέν. Μετά τον νσυνδυσμό, όπως νφέρθηκε πρπάνω, προκύπτει στ άκρ του κομμένου γονιδίου μι υβριδική λληλουχί, η οποί πλέον δεν νγνωρίζετι ούτε πό την EcoRI λλά ούτε πό την Ε1. Οπότε, δεν είνι δυντόν ν πομονωθεί το γονίδιο εκ νέου, πό τον νσυνδυσμένο φορέ κλωνοποίησης, με κμμιά πό τις 4 διθέσιμες περιοριστικές ενδονουκλεάσες. Κτά τον νσυνδυσμό του κομμένου γονιδίου με το πλσμίδιο θ προκύψουν κι μη νσυνδυσμέν πλσμίδι. Επίσης, λόγω του ότι το γονίδιο φέρει τ ίδι μονόκλων άκρ, υπάρχουν 2 τρόποι σύνδεσης του γονιδίου με το πλσμίδιο, πό τους οποίους μόνος ο ένς είνι ο ορθός γι την πργωγή του ντιστοίχου πολυπεπτιδίου. Συγκεκριμέν, ο ορθός τρόπος σύνδεσης είνι εκείνος κτά τον οποίο η κωδική λυσίδ του γονιδίου θ έχει το 5 άκρο της στον υποκινητή κι η μετγρφόμενη το 3 άκρο της, έτσι ώστε η RNA πολυμεράση, η οποί θ προσδεθεί στον υποκινητή, ν ρχίσει ορθά ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΕΛΙΔΑ: 8 ΑΠΟ 9

9 Δ4. την μετγρφή, μετγράφωντς την μετγρφόμενη λυσίδ πό το 3 άκρο της προς το 5 άκρο της κι ν συνθέσει RNA με προσντολισμό 5 3. Από του πίνκες προκύπτει ότι ο ειδικός νιχνευτής υβριδοποιήθηκε με το ντίστοιχο γονίδιο στις ποικίες 4, 6, 9, 10, 13 κι 16. Όμως πό υτές μόνο οι ποικίες 4, 9 κι 10, βάσει των ειδικών μονοκλωνικών ντισωμάτων, πράγουν το πολυπεπτίδιο, προφνώς διότι βάσει των πρπάνω, μόνο σε υτές το γονίδιο έχει νσυνδυστεί με τον ορθό τρόπο. Συμπερσμτικά θ πρέπει ν πομονωθούν οι ποικίες 4, 9 κι 10, προκειμένου ν πρχθεί σε βιομηχνική κλίμκ η πρωτεΐνη του πρπάνω γονιδίου. Σελ. 112 Σχολ. Βιβλίου «Όπως κι όλοι οι υπόλοιποι οργνισμοί, γι ν νπτυχθεί ένς μικροοργνισμός είνι πρίτητο των χημικών ντιδράσεων στο κύττρο κι ως συσττικά διφόρων μορίων.» Τ υγρά θρεπτικά υλικά περιέχουν όλ τ θρεπτικά συσττικά που νφέρθηκν προηγουμένως διλυμέν σε νερό. Το θρεπτικό υλικό της στερεής κλλιέργεις πρσκευάζοντι με νάμιξη του υγρού θρεπτικού υλικού με ένν πολυσκχρίτη που προέρχετι πό φύκη, το άγρ. Οι πράγοντες που επηρεάζουν το χρόνο διπλσισμού κι κτά συνέπει το ρυθμό νάπτυξης των μικροοργνισμών είνι, εκτός πό τη διθεσιμότητ των θρεπτικών συσττικών, το ph, το Ο2 κι η θερμοκρσί. Η E.coli είνι προιρετικά ερόβιος οργνισμός οπότε θ πρέπει ν πρέχετι οξυγόνο στην κλλιέργει γι την κλύτερη κι τχύτερη νάπτυξή του. Ως προς τη θερμοκρσί, η E.coli νπτύσσετι άριστ σε θερμοκρσί 37 C. Μί κλλιέργει ξεκινάει με την προσθήκη μικρής ποσότητς κυττάρων στο θρεπτικό υλικό, μι διδικσί που ονομάζετι εμβολισμός. Μετά τον εμβολισμό οι μικροοργνισμοί πρμένουν σε έν κλίβνο που εξσφλίζει στθερή θερμοκρσί κτάλληλη γι την νάπτυξή τους. Με υτό τον τρόπο σε μικρό χρονικό διάστημ, ωρών, πράγετι μεγάλος ριθμός μικροοργνισμών. ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΣΕΛΙΔΑ: 9 ΑΠΟ 9