ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΣ ΑΝΑΛΕΚΤΑ

Transcript

1 ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΣ ΑΝΑΛΕΚΤΑ Επιλεγμένα αποσπάσματα Είπε ο Διδάσκαλος: «Στα δεκαπέντε μου κυριεύτηκα απ' την επιθυμία να μελετήσω, στα τριάντα στάθηκα στα πόδια μου, στα σαράντα δεν είχα πια αμφιβολίες, στα πενήντα γνώριζα την Ουράνια εντολή, στα εξήντα το αυτί μου είχε ασκηθεί να την ακούει, στα εβδομήντα μπορούσα να ακολουθώ ό,τι επιθυμούσε η καρδιά μου, χωρίς να παραβαίνω τους κανόνες». (Ανάλεκτα, 2.2) «Μεταδίδω, δεν δημιουργώ». (Ανάλεκτα, 7.1) «Ο Κομφούκιος, στο σπίτι και στο χωριό του ήταν απλός, διστακτικός, σαν να μη μπορούσε να μιλήσει. Στον ναό των Προγόνων και στην Αυλή μιλούσε με άνεση, πρόσεχε όμως πολύ τα λόγια του». (Ανάλεκτα, 10.1) «Στην Αυλή, όταν μιλούσε στους κατώτερους αξιωματούχους ήταν εγκάρδιος, ευθύς όταν μιλούσε στους ανώτερους αξιωματούχους τυπικός και συγκρατημένος. Παρουσία του πρίγκιπα, σεβαστικά ανήσυχος αλλά κι ατάραχος». (Ανάλεκτα, 10.2).

2 «Εισερχόμενος στο παλάτι του Δούκα, υποκλίνονταν βαθιά σαν να μην είχε χώρο να περάσει. Όταν σταματούσε, ποτέ δεν έστεκε όρθιος καταμεσής στην Πύλη, ποτέ επίσης, όταν βάδιζε, δεν πατούσε το κατώφλι». (Ανάλεκτα, 10.4) «Όταν νηστεύει φορά τον λινό Καθαρτήριο Χιτώνα. Όταν νηστεύει δεν τρώει τα ίδια πράγματα, δεν κάθεται στη συνηθισμένη θέση». (Ανάλεκτα, 10.7) «Όταν στέλνει άνθρωπο, να μάθει νέα για κάποιον σε άλλη χώρα, υποκλίνεται δύο φορές καθώς τον ξεπροβοδίζει». (Ανάλεκτα, 10.11) «Στο κρεβάτι δεν ξάπλωνε σαν το κουφάρι, στο σπίτι δεν κάθονταν σαν να είχε επισκέπτη. Όταν συναντούσε κάποιον με πένθιμα ρούχα, κι ας του ήταν οικείος, η όψη του άλλαζε [...] Όταν συναντούσε κάποιον σε μεγάλο πένθος, υποκλίνονταν πάνω από το καγκελάκι της άμαξάς του». (Ανάλεκτα, 10.17) «Ο άριστος είναι σταθερός γιατί έχει αρχές, όχι γιατί έχει πείσμα». (Ανάλεκτα, 15.37) «Ό,τι αναζητεί ο άριστος στον εαυτό του, ο μικρός άνθρωπος το αναζητεί στους άλλους». (Ανάλεκτα, 15.21) «Μόνο οι πιο σοφοί και οι πιο ηλίθιοι δεν αλλάζουν γνώμη». (Ανάλεκτα, 17.3) Ο Τσι Τσαγκ ρώτησε τον Κομφούκιο για την τέλεια ανθρωπιά [ρεν]. Είπε ο Κομφούκιος: «Όποιος μπορεί να πραγματώνει οπουδήποτε τις Πέντε Αρετές, είναι τέλειος άνθρωπος». Παρακάλεσε να τις ακούσει. Είπε ο Κομφούκιος: «Σεβασμός, γενναιοδωρία, ειλικρίνεια, εξυπνάδα, ευσπλαχνία: Σεβαστικός; Δεν ταπεινώνεσαι. Γενναιόδωρος; Κερδίζεις το πλήθος.

3 Ειλικρινής; Σ' εμπιστεύονται οι άνθρωποι. Έξυπνος; Επιτυγχάνεις πολλά. Ευσπλαχνικός; Αρκεί αυτό για να 'χεις στην υπηρεσία σου άλλους». (Ανάλεκτα, 17.6) Είπε ο Διδάσκαλος: «Θα 'θελα να πάψω να μιλώ!» Είπε ο Τσι Κογκ: «Διδάσκαλε, αν πάψεις να μιλάς, τι θα 'χουμε εμείς οι μαθητές να μεταδώσουμε;» Είπε ο Διδάσκαλος: «Μίλησε ποτέ ο Ουρανός; Κι όμως οι τέσσερις εποχές συνεχίζουν την πορεία τους, τα όντα δεν παύουν να γεννιούνται. Μίλησε ποτέ ο Ουρανός;» (Ανάλεκτα, 17.19) «Ο άριστος πάνω απ' όλα θέτει τη δικαιοσύνη. Ο άριστος που είναι γενναίος και δεν είναι δίκαιος θα στασιάσει. Ο μικρός άνθρωπος που είναι γενναίος και δεν είναι δίκαιος, θα κλέψει». (Ανάλεκτα, 17.23) Από το κεφάλαιο 20 Ο Τζου Τσάνγκ ( Tzu Chang) ρώτησε τον Κομφούκιο:» Ποιά είναι τα προσόντα για την δημόσια υπηρεσία;» Σεβάσου τα πέντε είδη αρετής και απόβαλε τις τέσσερες ανηθικότητες και θα έχεις τα προσόντα για δημόσια υπηρεσία.» Ο Τζου Τσάνγκ ( Tzu Chang) είπε:» Τι μπορεί να ονομαστεί: Τι ονομάζουμε τα πέντε είδη της αρετής;»

4 » Ο άρχοντας είναι γενναιόδωρος αλλά οχι υπερβολικός. εργάζεται χωρίς διαμαρτυρία, έχει επιθυμίες χωρίς να είναι άπληστος, είναι εν ειρήνη αλλά οχι υπερόπτης και εμπνέει σεβασμό και οχι φόβο.» Ο Τζου Τσάνγκ ( Tzu Chang) είπε: Τι μπορεί να ονομαστεί: Γενναιόδωρος αλλά οχι υπερβολικός;» Δώσε στον λαό ο, τι είναι ωφέλιμο γι αυτόν, δεν είναι αυτό γενναιοδωρία και όχι υπερβολή; Επέλεξε να διοριστεί ο λαός μόνον όταν είναι η κατάλληλη ώρα, και τότε ποιός θα παραπονιόταν; Επιθυμείστε εκείνο που είναι φιλάνθρωπο, θα μπορούσε αυτό να θεωρηθεί απληστία; Να είσαι κύριος είτε συναλλάσσεσαι με τους πολλούς είτε με τους λίγους, είτε με τους μεγάλους είτε με τους μικρούς, δεν επιδιώκεις να είσαι απρεπής και δεν θα βρίσκεσαι έτσι εν ειρήνη και χωρίς υπεροψία; Τα δικαιώματα του κυρίου, με τα ενδύματά του και με τις κομμώσεις του ατενίζει εμπρός με σεβασμό, εμπνέοντας δέος, αναγκάζει τον λαό να είναι ανήσυχος. Αυτή δεν είναι έμπνευση σεβασμού αλλά οχι φόβου;» Ο Τζου Τσάνγκ είπε: Τι μπορεί να ονομαστεί : Οι τέσσερες ανηθικότητες;»

5 Το να θανατώνεις χωρίς να διδάσκεις μπορεί να ονομαστεί βαναυσότητα. Το να κρίνεις τα αποτελέσματα χωρίς τις προϋποθέσεις μπορεί να ονομαστεί τυραννία. Το να δίνεις χρονικά όρια ή να δίνεις εσφαλμένες διαταγές, μπορεί να ονομαστεί υπεξαίρεση. Όπως όταν δίνεις κατά την διάρκεια της διαδικασίας παραλαβής και πληρωμής. Το να μην είσαι γενναιόδωρος, αυτό μπορεί να ονομαστεί αρχομανία.