Ο μ ο σ π ο ν δ ί α Β ι ο τ ε χ ν ι κ ώ ν Σ ω μ α τ ε ί ω ν Θ ε σ σ α λ ο ν ί κ η ς

Transcript

1 Ο μ ο σ π ο ν δ ί α Β ι ο τ ε χ ν ι κ ώ ν Σ ω μ α τ ε ί ω ν Θ ε σ σ α λ ο ν ί κ η ς 1

2 Δεκαέξι μήνες μετά την υπογραφή του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 1, η οικονομία έχει εγκλωβιστεί σε έναν ατέλειωτο φαύλο κύκλο ύφεσης εξαιτίας των σκληρών οικονομικών μέτρων. Και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2 -, δυστυχώς οδηγεί στην ίδια εφιαλτική κατεύθυνση την οικονομία: νέα αδιέξοδα και κοινωνική τραγωδία. Χαρακτηριστικό αποτέλεσμα της ακολουθούμενης πολιτικής, είναι ότι σύμφωνα με την έρευνα του World Economic Forum, η χώρα μας έπεσε στην 90 η θέση της παγκόσμιας κατάταξης ανταγωνιστικότητας, ανάμεσα σε 142 χώρες, χάνοντας 19 θέσεις μέσα σε δύο χρόνια. Είναι δε η τελευταία στην λίστα ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε. Οι καταιγιστικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία με την πρωτοφανή κρίση, απέδειξαν περίτρανα τα τραγικά λάθη των κυβερνήσεων. Η οικονομική κατάσταση κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο τραγική. Τα μαγαζιά που κλείνουν δίνουν το μέγεθος της καταστροφής. Αυξάνεται ραγδαία η ανεργία. Μεγαλώνει το λουκέτο. Υπάρχει πρόβλημα στη ρευστότητα, πρόβλημα στις οικογένειες. Τα νέα μέτρα του μεσοπρόθεσμου παίρνουν υπόψη τους μόνο την επίτευξη αριθμητικών στόχων - που ευελπιστεί η κυβέρνηση να ευοδωθούν, μέσα από τις ανύπαρκτες πλέον δυνατότητες των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των επικίνδυνα δοκιμαζόμενων αντοχών των πολύ μικρών, μικρών, μεσαίων επιχειρήσεων και αυτοαπασχολούμενων -, σε καμία περίπτωση δεν αλλάζουν την εικόνα που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική οικονομία και την αγορά, αλλά οδηγούν σε βαθύτερη ύφεση. Η δημιουργία των πολυπόθητων προοπτικών ανάπτυξης, θα έρθει μόνο μέσα από την ενδυνάμωση της ελληνικής οικονομίας για την αντιμετώπιση νέων παρόμοιων κρίσεων, τον αναπροσανατολισμό της παραγωγικής μας βάσης, στην αλλαγή της αναπτυξιακής στρατηγικής. Πρέπει να σχεδιάσουμε οργανωμένα και με στρατηγική στη χώρα μας ένα άλλο παραγωγικό, και όχι μεταπρατικό και ολογοπωλιακό, μοντέλο ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία. Απαιτείται πλέον η λειτουργία του κράτους ως μοχλός και όχι βαρίδι στην ανάπτυξη. Αλλά για να έχει αποτέλεσμα όλη αυτή η προσπάθεια, πρέπει να αντιμετωπίσουμε εδώ και τώρα τον υφεσιακό «τυφώνα» της συγκυρίας. Η αναπτυξιακή κατεύθυνση υπό τη μορφή «σκέψου πρώτα σε μικρή κλίμακα», πρέπει ν αποτελεί τον βασικό μοχλό για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης και τη δημιουργία βιώσιμων θέσεων 2

3 εργασίας. Η ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας απαιτεί μια συνδυασμένη πολιτική που θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων καλύτερο διοικητικό πλαίσιο, υποστηρικτικό χρηματοοικονομικό περιβάλλον, εύρυθμη λειτουργία της αγοράς με στήριξη του υγιούς και όχι του ασύδοτου ανταγωνισμού. ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ Στο φορολογικό, γίνεται αψυχολόγητη και στοχευμένη επίθεση στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και τους πολύ μικρούς, μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες και αυτοαπασχολούμενους. Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, πρέπει να στοχεύει στην ενίσχυση και επαναδραστηριοποίηση της πραγματικής οικονομίας, στη δημιουργία θέσεων εργασίας και εσόδων για το κράτος. Ο νέος φορολογικός νόμος πρέπει να είναι απλός, κατανοητός και λογικά εφαρμόσιμος, να εδραιώνει το αίσθημα δικαιοσύνης και την εμπιστοσύνη μεταξύ κράτους φορολογουμένων και να μην περιορίζει την εισπρακτική του κατεύθυνση στην ομάδα της «εύκολης λείας» (συνταξιούχοι, εργαζόμενοι, πολύ μικροί και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες). 1) Κατάργηση του νέου άδικου φόρου στα ακίνητα μέσω του λογαριασμού του ηλεκτρικού ρεύματος, που προσθέτει νέα βάρη τόσο στα ελληνικά νοικοκυριά, όσο και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. 2) Μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων για διατήρηση ή και δημιουργία θέσεων εργασίας, για επενδύσεις, για εκσυγχρονισμό και εξωστρέφεια των επιχειρήσεων, για διευκόλυνση μεταβίβασής τους από τη μια γενιά στην άλλη. 3) Μείωση συντελεστών ΦΠΑ σε όλα τα είδη κατά 3 μονάδες ο υψηλός και κατά 4 μονάδες ο χαμηλός, για την αλλαγή της ψυχολογίας στην αγορά. 4) Κατάργηση του φόρου πολυτελείας 10% στην παραγωγή βιοτεχνία προϊόντων αργυροχρυσοχοίας και δερματίνων ειδών. 5) Περιορισμό της ανεξέλεγκτης φορολογικής επιβάρυνσης που επιβάλλουν οι δήμοι στις επιχειρήσεις με φοροεισπρακτικές μεθόδους ποικίλου χαρακτήρα (0,5% στα επισιτιστικά, φόρος για είσοδο έξοδο οχημάτων σε συνεργεία αυτοκινήτων, κ.λ.π.). 5) Άρση των φορολογικών αντικινήτρων για αγορά κατοικίας και ακίνητα επαγγελματικής και βιοτεχνικής χρήσης. 3

4 6) «Επαναπατρισμός» κεφαλαίων και φορολόγηση με συντελεστή 0,5% για όσα επενδύονται σε ακίνητα και επιχειρηματικές δραστηριότητες. 7) Κατάργηση του φόρου παρεπιδημούντων 0,5% επί του τζίρου των επιχειρήσεων εστίασης και τουρισμού. 8) Περιορισμός του ορίου μεταχρονολόγησης των επιταγών σε βάθος 4ετίας. 9) Άμεσος συμψηφισμός ΦΠΑ, οφειλών προς ΔΟΥ με επιστροφές. 10) Εξόφληση των υποχρεώσεων του δημοσίου εντός 30 ημερών. 11) Κατάργηση του ΚΒΣ και ενσωμάτωση των βασικών διατάξεων στη φορολογία εισοδήματος. 12) Απλοποίηση του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. 13) Κωδικοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας στο διαδίκτυο και δημιουργία τράπεζας πληροφοριών. 14) Πλήρης λειτουργία του Περιουσιολογίου. 15) Κατάργηση της «βιομηχανίας» των εγκυκλίων που τροφοδοτούν τη γραφειοκρατία και ηλεκτρονική διασύνδεση του Υπουργείου Οικονομικών με τους υπόλοιπους φορείς της Δημόσιας Διοίκησης. 16) Να τεθεί και να τηρείται ένα συγκεκριμένο όριο φορολογικής «μνήμης» για μια 3ετία, για αποφυγή συσσώρευσης ανέλεγκτων χρήσεων. 17) Τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας 18) Επαναφορά του αφορολόγητου ορίου στις ) Εξορθολογισμός των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ και ειδικών φόρων κατανάλωσης). 20) Διατήρηση της αφαίρεσης των ασφαλιστικών εισφορών και ιδιαίτερα αυτών του ΟΑΕΕ από το φορολογητέο εισόδημα που είναι υποχρεωτικά έξοδα για τον επιχειρηματία. 21) Για τους συγγενείς Α βαθμού που απασχολούνται σε οικογενειακές επιχειρήσεις, αφαίρεση ποσού από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης με βάση τον κατώτατο μισθό της ΕΓΣΣΕ, με την δυνατότητα ασφάλισής τους σε ξεχωριστή, χαμηλή (50%) κατηγορία του ΙΚΑ. 22) Εξομοίωση της φορολογίας των ατομικών επιχειρήσεων με τις προσωπικές εταιρίες (ΟΕ, ΕΕ). 23) Οι τράπεζες να εκδίδουν παραστατικά, όπως όλες οι υπόλοιπες επιχειρήσεις. 24) Εξορθολογισμός του Ελάχιστου Κόστους Κατασκευής (ΕΚΚ). 4

5 25) Μείωση της προκαταβολής φόρου (κατά 50%) για τα 3 πρώτα έτη λειτουργίας των νέων επιχειρήσεων. 26) Διατήρηση του καθεστώτος χαμηλής φορολογίας για νέους επιχειρηματίες. Μηδενική φορολόγηση στις 10 πρώτες περιοχές υψηλής ανεργίας και αποεπένδυσης. 27) Παροχή φορολογικών κινήτρων για δαπάνες ενεργειακής αναβάθμισης επιχειρήσεων. Επιλογή κλάδων ως πρώτη προτεραιότητα. Ένταξή τους ως επιλέξιμες δαπάνες για το αφορολόγητο αποθεματικό κερδών. 28) Διατήρηση του καθεστώτος φορολόγησης των ΟΕ και ΕΕ (μη κεφαλαιουχικές, οικογενειακής μορφής επιχειρήσεις). 29) Κατάργηση τέλους επιτηδεύματος και αντικατάστασή του με 1 επί του τζίρου σε όλες τις επιχειρήσεις όλων των νομικών μορφών (ατομικές, ΟΕ, ΕΕ, ΕΠΕ, ΑΕ) ανεξαρτήτως κλάδου δραστηριότητας και ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Δημιουργία ειδικού αποθεματικού για το Ασφαλιστικό σύστημα. 30) Υιοθέτηση της αρχής «προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις» στη φορολογική νομοθεσία. Πριν την ψήφιση ενός νόμου ή την εφαρμογή μιας κανονιστικής πράξης θα πρέπει να αναλύονται οι επιπτώσεις των διατάξεων στη λειτουργία των μικρών επιχειρήσεων. 31) Η καταβολή μισθοδοσίας μέσω τραπεζών να ισχύσει αρχικά πιλοτικά για επιχειρήσεις με 50 άτομα προσωπικό και άνω, ενώ για τις ασφαλιστικές εισφορές και τον ΦΜΥ να ισχύει για όλες ανεξαρτήτως τις επιχειρήσεις. 32) Εξορθολογισμός των ποινών. Οι ποινές και τα πρόστιμα δεν μπορεί να υπερβαίνουν τη δυνατότητα για πληρωμή. Να τιμωρούνται αυστηρά οι πραγματικοί υπεύθυνοι. Σύνδεση των ποινών με ουσιαστικές παραβάσεις της φορολογικής νομοθεσίας 33) Κατάργηση της απόρριψης βιβλίων για τυπικούς λόγους. Εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, διότι είναι παράλογο να οδηγείται μια επιχείρηση σε κλείσιμο για 3 παραβάσεις, ανεξαρτήτως βαρύτητας και ύψους συναλλαγής. 34) Μείωση της προκαταβολής από το 50% που είναι σήμερα στο 10%, σε περίπτωση προσφυγής των φορολογουμένων στη δικαιοσύνη. 5

6 35) Όλες οι δαπάνες για τις επιχειρήσεις πρέπει να θεωρούνται παραγωγικές εκ του νόμου και να γνωστοποιούνται μόνο αυτές που δεν γίνονται αποδεκτές από την διοίκηση στο διαδίκτυο. 36) Αντικειμενικοποίηση των ελέγχων και συμμετοχή των παραγωγικών φορέων στη διαδικασία επιλογής του ετήσιου προς έλεγχο δείγματος. 37) Παροχή δυνατότητας επαναδημιουργίας βιβλίων σε περιπτώσεις καταστροφής τους ή απώλειάς τους, ώστε να μην εφαρμόζεται εξωλογιστικός προσδιορισμός. 38) Αύξηση των ορίων Β κατηγορίας βιβλίων από 1,5 εκατ. σε 2 εκατ. 39) Διατήρηση της προαιρετικής διαδικασίας αυτοελέγχου. 40) Περιορισμός του επιτοκίου προσαυξήσεων σε επίπεδα ίσα με το επιτόκιο δανεισμού του Δημοσίου. 41) Αυστηρότερο πλαίσιο για τη φορολόγηση των offshore εταιριών στην Ελλάδα, για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο των ενδο-ομιλικών και των «τριγωνικών» συναλλαγών. 42) Δημιουργία Συμβουλευτικής Υπηρεσίας των μικρών επιχειρήσεων, ιδιαίτερα των νέων, για ενημέρωση για τις υποχρεώσεις τους. Παράλληλα με την λειτουργία του ΣΔΟΕ, να συσταθεί αντίστοιχη υπηρεσία με εξειδικευμένο προσωπικό που δεν θα επιβάλει κυρώσεις αλλά θα καθοδηγεί τις επιχειρήσεις, που θα ασκεί προληπτικό και συμβουλευτικό έλεγχο. 43) Πιστοποίηση, ενημέρωση και δια βίου εκπαίδευση Λογιστών Φοροτεχνικών. ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ Οι Τράπεζες είναι κράτος εν κράτει στην Ελλάδα και επιβάλουν τις θέσεις τους στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα συνεπικουρούμενες και από την Τράπεζα της Ελλάδος. Έχουν χρηματοδοτηθεί με δεκάδες δις ευρώ, τα τελευταία 2 χρόνια, από τον Έλληνα φορολογούμενο για να μπορέσουν να υπάρχουν ως επιχειρήσεις. Την ίδια στιγμή ψαλιδίζονται μισθοί, συντάξεις και καταρρέουν από έλλειψη ρευστότητας μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. Πρέπει να υπάρξει αυστηρό δεσμευτικό πλαίσιο ώστε κάθε ευρώ διευκόλυνσης που τους παρέχεται να αποδίδεται για χρηματοδότηση αποκλειστικά στην πραγματική οικονομία με εύλογα επιτόκια. Η στήριξη των ελληνικών 6

7 τραπεζών πρέπει να συνοδευτεί με δεσμευτικούς όρους για χρηματοδότηση (διοχέτευση ρευστότητας) στην πραγματική οικονομία, ιδιαίτερα στις πολύ μικρές, μικρές, μεσαίες επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενους. Η κατάργηση του νόμου 3377/2005, που αποτελούσε ένα εργαλείο ανάπτυξης χωρίς την αντικατάστασή του από ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο, επέφερε αρνητικά αποτελέσματα. Είναι αναγκαίο να δρομολογηθεί άμεσα ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο, που θα στηρίζει πραγματικά τις ελληνικές πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενους και θα προάγει την ελληνική παραγωγική βάση, που χωρίς αυτήν δεν θα υπάρξει ανταγωνιστικότητα και ανάκαμψη. 1) Επίλυση κλαδικών προβλημάτων, που έχουν σχέση με τη βιωσιμότητα & λειτουργία των επιχειρήσεων (άδειες λειτουργίας, μετεγκατάσταση, πιστοποίηση, μεταβίβαση επιχείρησης, χρηματοδότηση υφιστάμενων επιχειρήσεων για τεχνογνωσία, εξοπλισμό κ.λ.π.). 2) Ολοκλήρωση χωροταξικού σχεδιασμού για τις Μ.Μ.Ε., σύγχρονες υποδομές για ΒΙΟΠΑ και αποθηκευτικούς χώρους. Στα κέντρα λήψης αποφάσεων για αλλαγή χρήσης γης, να συμμετέχουν και εκπρόσωποι του συνδικαλιστικού κινήματος των Ε.Β.Ε., γιατί δημιουργείται πρόβλημα σε βάρος των υφιστάμενων επιχειρήσεων. 3) Αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου που αφορά στην εμπορική πολεοδομία ώστε να αποφευχθεί η υπερσυγκέντρωση σε πολυκαταστήματα και αγορές τύπου «Mall» που έχει ως αποτέλεσμα την ερημοποίηση των τοπικών αγορών. Προστασία της ελληνικής παραγωγής & εμπορίου από τις ασυδοσίες των πολυεθνικών και πολυκαταστημάτων, με λήψη συγκεκριμένων μέτρων. Επαναφορά ακόμα και των ποσοστώσεων των εισαγομένων προϊόντων από τρίτες χώρες. 4) Αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου, παραεμπορίου και της αγοράς «παραποιημένων» προϊόντων με ελέγχους στην πηγή της διάθεσης των εν λόγω προϊόντων (αποθήκες, βιοτεχνίες κλπ). Εν μέσω της πρωτοφανούς κρίσης, η δράση του παρεμπορίου λειτουργεί όχι μόνο σε βάρος της νόμιμης επιχείρησης, αλλά και της εθνικής οικονομίας, αφού πραγματοποιείται καθημερινά και με την ανοχή των αρμόδιων ελεγκτικών και διωκτικών μηχανισμών, ένα απίστευτο όργιο αφορολόγητης διακίνησης και πώλησης αγαθών. 7

8 5) Αυστηρή διατήρηση ανθρώπινου και λειτουργικού ωραρίου της αγοράς έως 52 ώρες την εβδομάδα. Πλήρης θεσμική κατοχύρωση της αργίας της Κυριακής. 6) Στήριξη και ενίσχυση των Μ.Μ.Ε. με σχεδιασμό και εφαρμογή προγραμμάτων για διατήρηση των θέσεων απασχόλησης, παράλληλα με τις υφιστάμενες δράσεις ενίσχυσης νέων θέσεων εργασίας. Η ανεργία, που θα ξεπεράσει στο τέλος του 2011 το 20%, σε συνδυασμό με το κλείσιμο επιχειρήσεων και τη μείωση του ΑΕΠ στο 6,9% το Β τρίμηνο του 2011 σε σχέση με το αντίστοιχο του 2010, είναι ανεργία ύφεσης. Οι Μ.Μ.Ε. δεν πιστεύουμε πως η λύση για την ύφεση βρίσκεται στη μείωση των θέσεων εργασίας. Επιβάλλεται όμως να βρεθούν μοντέλα που θα ανατρέψουν την κατάρρευση των επιχειρήσεων και τη σοβαρή μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων. 7) Ενεργοποίηση του Ταμείου Επιχειρηματικότητας. 8) Αναθεώρηση και επανασχεδιασμός στόχων του ΕΣΠΑ στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της πρόσβασης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ειδικότερα, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην ενίσχυση της εξωστρέφειας, της καινοτομίας αλλά και στις επιχειρήσεις που παράγουν ανταγωνιστικά προϊόντα προς τα αντίστοιχα εισαγόμενα. 9) Ανάπτυξη τραπεζικών χρηματοδοτικών εργαλείων, ενίσχυση μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, εταιριών, εργαστηρίων, που παράγουν καινοτομίες/ευρεσιτεχνίες, με προϋπόθεση την κατοχύρωση πατέντας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. 10) Ενίσχυση clusters εξωστρέφειας μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. 11) Αναβάθμιση των τοπικών αγορών με στόχο την στήριξη των μικρών επιχειρήσεων, την βελτίωση των συνθηκών για την προσέλκυση του καταναλωτικού κοινού και την ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών. 12) Απλοποίηση των διαδικασιών υποβολής προτάσεων για τις μικρές επιχειρήσεις με τη δέσμευση συγκεκριμένου ποσοστού πόρων που θα κατευθύνονται σε αυτές. 13) Σε σχέση με την απελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών και των κλειστών επαγγελμάτων, θα πρέπει να ληφθεί κάθε μέτρο για να μην οδηγηθούμε σε πλήρη απορύθμιση, απαξίωση περιουσιακών στοιχείων και δημιουργίας ολιγοπωλίων, που τελικά θα οδηγήσουν και στην χειραγώγηση των τιμών. 8

9 14) Διευκόλυνση της πρόσβασης των μικρών επιχειρήσεων στις κρατικές προμήθειες. 15) Σύνδεση της έρευνας με τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας. Προώθηση συνεργασιών ερευνητικών κέντρων και πανεπιστήμιων με μικρές επιχειρήσεις. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ Για τον ΟΑΕΕ ζητούμε ασφαλιστική μεταρρύθμιση, ανάλογη με την προσφορά των Ε.Β.Ε. στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας, που θα καλυτερεύσει και θα καταστήσει βιώσιμο τον ασφαλιστικό μας οργανισμό, θα σέβεται τον κόπο μας τόσων χρόνων ενεργής επαγγελματικής δραστηριότητας με αξιοπρεπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και το δικαίωμά μας για εξασφάλιση ήσυχων και προβλέψιμων συνταξιοδοτικών χρόνων. 1) Διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος 2) Εξασφάλιση της βιωσιμότητας του Ο.Α.Ε.Ε. με σταθερή χρηματοδότηση με 0,64% του ΑΕΠ. 3) Αξιοπρεπείς συντάξεις και περίθαλψη για όλους. Διατήρηση ιατροφαρμακευτικής κάλυψης σε μη ενήμερους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ για τουλάχιστον 12 μήνες και δυνατότητα καταβολής επιδόματος αντίστοιχο του επιδόματος ανεργίας. 4) Πρόβλεψη ενός ουσιαστικού «διχτύου ασφαλείας» και προώθηση πολιτικών πρόνοιας, με δημιουργία ενός λογαριασμού ασφάλισης των αυτοαπασχολουμένων έναντι της ανεργίας. 5) Επαναφορά 13 ης και 14 ης σύνταξης. 6) Κάλυψη των ελλειμμάτων των ΤΑΕ, ΤΣΑ & υπολοίπων ταμείων και όχι νέα οικονομικά φορτία στον ΟΑΕΕ. 7) Βελτίωση των συντάξεων των νέων ασφαλισμένων (μετά το 1992). 8) Λύση του προβλήματος της διαδοχικής ασφάλισης, 9) Πλήρης μηχανοργάνωση 10) Πάταξη της εισφοροδιαφυγής, περιορισμός των ανεξέλεγκτων δαπανών στον κλάδο υγείας. 11) Διεύρυνση ασφαλιστικής βάσης. 9

10 12) Αποποινικοποίηση της πράξης της μη εμπρόθεσμης καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ. 13) Το μεταβατικό διάστημα προσαρμογής ισχύει έως το 2015 για την εφαρμογή των νέων ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης σε συνδυασμό με τα έτη υπηρεσίας που είναι ενιαία (40 έτη, ηλικία 65 ετών), εντούτοις σε κάποια ευγενή ταμεία (όπως δημοσίου και ειδικά ταμεία τραπεζών κ.λ.π.), δημιουργούνται προϋποθέσεις που δεν θίγουν τους παλαιούς προ του 1983 ασφαλισμένους. Ζητούμε αυτές οι προϋποθέσεις να ισχύσουν και για τους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ, προ του ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Η σοβαρή υστέρηση που εμφανίζει η διαμόρφωση περιφερειακών στρατηγικών ενώ υπάρχουν ορατές δυνατότητες ανάπτυξης ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων, έχει σχέση με την αποδεδειγμένη αδυναμία της εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής, να αξιοποιήσει τις ανθρώπινες, τις τεχνολογικές και κοινωνικο οικονομικές δυνατότητες της περιφέρειας. Ενώ στη χώρα μας η ύφεση ισχυροποιήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια, στη Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Ελλάδας, σημαντικοί παραγωγικοί κλάδοι διέρχονται εδώ και πολλά χρόνια βαθιά κρίση. Η Θεσσαλονίκη, παρόλο που διαθέτει λόγω της γεωγραφικής της θέσης συγκριτικά πλεονεκτήματα ώστε να αναδειχθεί σε σημαντικό πόλο της περιφερειακής ανάπτυξης της περιοχής μας, δυστυχώς εδώ και δεκαετίες, δεν είχε συγκαταλεγεί στις άμεσες προτεραιότητες των εκάστοτε κυβερνητικών επιλογών. Έτσι η περιφερειακή ανάπτυξη και η ενδυνάμωση των τοπικών οικονομιών, εξακολουθεί να παραμένει ζήτημα αιχμής και πρόκληση για την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτή την δύσκολη πραγματικά κατάσταση είναι * η διεθνοποίηση των οικονομιών που επέβαλλε τις αντίστοιχες αναδιαρθρώσεις στην ελληνική οικονομία. * η πολύχρονη υστέρηση σε ρυθμούς ανάπτυξης του Α.Ε.Π. εξ αιτίας λαθεμένων αναπτυξιακών πολιτικών. * η συνεχής υποτίμηση από πλευράς κυβερνήσεων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των δυνατοτήτων που έχουν, τόσο στην βελτίωση της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, όσο και στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης. 10

11 Έτσι η περιοχή μας ζει στους ρυθμούς της απομόνωσης, της αποσάθρωσης και της παρακμής. Οι μέχρι σήμερα εφαρμοσμένες πολιτικές, οδήγησαν την οικονομία της σε κατάρρευση, την ποιότητα ζωής σε φθίνουσα πορεία, τις ευκαιρίες ανεκμετάλλευτες και τις προκλήσεις αναξιοποίητες. Με την επιδείνωση της κρίσης σε όλη τη χώρα, νέες, δυσμενέστερες συνθήκες έχουν δημιουργηθεί στην περιοχή μας με κυριότερες την δραματική πτώση της κατανάλωσης που είχε ως αποτέλεσμα την δραστική μείωση του τζίρου, το κλείσιμο πολλών εκατοντάδων επιχειρήσεων τόσο στο κέντρο, όσο και στους περιφερειακούς δήμους της πόλης, την εκτόξευση του δείκτη ανεργίας. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο η πολιτεία να μην αρκεστεί σε μια στείρα παρουσίαση «στόχων» και ευχολογίων, αλλά να δώσει συγκεκριμένες και με αυστηρό χρονοδιάγραμμα υλοποίησης, λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας και να θέσει σε αυστηρά προγραμματισμένη τροχιά με ολοκληρωμένες προτάσεις, τα μεγάλα έργα πνοής που έχει ανάγκη η πόλη μας. Τα προβλήματα της Θεσσαλονίκης και της Β.Ε., απαιτούν μια προωθημένη μορφή διοίκησης και τοπικής αυτοδιοίκησης, έναν ισχυρό απεγκλωβισμό από τον συγκεντρωτισμό του κεντρικού κρατικού μηχανισμού. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ - ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ: Μέχρι την ολοκλήρωση του μετρό απαιτούνται μέτρα υπέρ της χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς, με θέσπιση κινήτρων στους πολίτες ώστε να εγκαταλείψουν το αυτοκίνητο και να μετακινηθούν με τα λεωφορεία. Να ξεκινήσει η διεύρυνση του μετρό για την κάλυψη διαδρομής από την ΒΙΠΕΘ ως το αεροδρόμιο και τη σύνδεσή του με τους όμορους δήμους του κέντρου. Εγκατάσταση και λειτουργία σύγχρονου τεχνολογικού εξοπλισμού στο αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, καλύτερη σύνδεσή του με την υπόλοιπη Ελλάδα και τον κόσμο. Ολοκλήρωση σύνδεσης ΒΙΠΕ Θεσσαλονίκης με Ε.Ο. Κατερίνης (ΠΑΘΕ) και Ε.Ο. Θεσσαλονίκης Έδεσσας Φλώρινας, αποπεράτωση Εγνατίας Οδού κάθετοι άξονες, υποθαλάσσια αρτηρία, νέα εξωτερική περιφερειακή οδός. ΛΙΜΑΝΙ: Σχεδιασμός και αξιοποίηση των δυνατοτήτων που έχουμε για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, με σαφή ανταγωνιστικό και παραγωγικό χαρακτήρα, με στόχευση στην ανέλιξη της οικονομίας της περιοχής, στην μεταμόρφωσή του σ ένα πραγματικά εθνικό λιμάνι, ανάλογο της γεωγραφικής του θέσης, που θα είναι 11

12 ικανό να παράξει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Ελλάδας και της χώρας γενικότερα. ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ: Η πόλη μας έχει τα εχέγγυα και τις δυνατότητες να διαμορφώσει νέες ευκαιρίες ανάπτυξης, μέσω του τουρισμού και να ανακαλύψει την κρυμμένη δυναμική της σ αυτόν τον τομέα που θ αλλάξει την ταυτότητά της, με την ανάδειξη των πολυάριθμων ιστορικών της μνημείων και κτιρίων, την αξιοποίηση της φυσικής της ομορφιάς, την προώθηση εναλλακτικών μορφών τουρισμού όπως ο τουρισμός της πόλης για αγορές και ψυχαγωγία, ο συνεδριακός, θρησκευτικός, αθλητικός και πολιτιστικός τουρισμός. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ: Έμφαση στην καλλιέργεια της περιβαλλοντικής συνείδησης των κατοίκων της πόλης, αναβάθμιση χώρων πρασίνου και δημιουργία νέων, μετατροπή των πρώην στρατοπέδων σε ελεύθερους χώρους πράσινου και αναψυχής, υλοποίηση έργων περιφερειακού σχεδιασμού διαχείρισης στερεών αποβλήτων, προώθηση έργων για τη λίμνη Κορώνεια, ολοκλήρωση και επέκταση των έργων ύδρευσης και αποχέτευσης, επέκταση του βιολογικού καθαρισμού, επέκταση της ανακύκλωσης, κατάλληλη χωροθέτηση των βιομηχανικών ζωνών με πρόβλεψη για αντιρρυπαντικό εξοπλισμό στις μονάδες παραγωγής για την αντιμετώπιση της βιομηχανικής ρύπανσης. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Κάλυψη των αναγκών των δημοτών σε κάθε δήμο και συνοικία, με δημιουργία κέντρων απασχόλησης νέων, διεξαγωγή ημερίδων και εκδηλώσεων σε κάθε γειτονιά για τα προβλήματα των εφήβων, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, το AIDS, κ.λ.π., αύξηση πολιτιστικών δραστηριοτήτων, προστασία της υγείας των πολιτών με δημιουργία δημοτικών κέντρων περίθαλψης, αύξηση δημοτικών παιδικών σταθμών με παράλληλη αναπροσαρμογή του ωραρίου λειτουργίας τους (συνεχόμενο με δύο βάρδιες έως αργά το απόγευμα), με βάση τις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων μητέρων του ιδιωτικού τομέα, στήριξη των ατόμων τρίτης ηλικίας και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, δημιουργία κοινωνικών υπηρεσιών αλληλεγγύης. ΕΚΘΕΣΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Οι παλινωδίες της μετεγκατάστασης της Δ.Ε.Θ. οδηγούν και πάλι την πόλη στον χαρακτηρισμό της, ως «η πόλη με τα πιο πολυσυζητημένα προβλήματα». Τις θέσεις μας σε ότι αφορά την μετεγκατάσταση, τις έχουμε καταθέσει από το 2009 σε δύο Πρωθυπουργούς της χώρας και παραμένουν ως είχαν: παραμονή και λειτουργία του υπάρχοντος χώρου ως μικρό συνεδριακό εκθεσιακό κέντρο με μητροπολιτικού χαρακτήρα πάρκο και μετεγκατάσταση σε ένα νέο εκθεσιακό κέντρο στη Σίνδο, με όλες τις σύγχρονες 12

13 υποδομές που θα μπορεί να εξυπηρετεί εκθέσεις μεγάλου όγκου και εμβέλειας. Παρόλα αυτά, η όποια ενέργεια, θα πρέπει να έχει χαρακτήρα εθνικής στρατηγικής και η πολιτεία θα πρέπει να αγνοήσει τις φωνές που ένθεν και εκείθεν προσπαθούν να αναβάλλουν και να διαστρεβλώσουν την μέχρι τώρα πρόταση των φορέων της πόλης. Η υλοποίηση εκθεσιακών δράσεων πρέπει να στοχεύει στην σύνδεσή τους με την πραγματική οικονομία και τις ανάγκες της πόλης και της Βόρειας Ελλάδας, με τελικό στόχο την μετεξέλιξη της περιοχής σε ένα διαβαλκανικό/διεθνές συνεδριακό εκθεσιακό κέντρο ισχυρής εμβέλειας. ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ: Θεωρούμε επιτακτική την ανάγκη μεγαλύτερης προστασίας των πολιτών, με αστυνομικές περιπολίες σε όλο το νομό, έξω από σχολεία και χώρους συνάθροισης νέων, με αναδιοργάνωση των αστυνομικών τμημάτων και δημιουργία νέων σε προβληματικές και απροστάτευτες περιοχές με στόχο την εδραίωση αισθήματος ασφάλειας σε όλους τους πολίτες. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ: Το φάσμα της ανεργίας στη Θεσσαλονίκη γίνεται συνεχώς και πιο εφιαλτικό. Η βελτίωση της απασχόλησης και η μείωση της ανεργίας, αποτελούν αναγκαίους όρους για την ανάπτυξη της οικονομίας, την ευημερία της κοινωνίας και την κοινωνική συνοχή της χώρας. Τις νέες θέσεις εργασίας δεν τις δημιουργεί κατά κύριο λόγο το εκπαιδευτικό σύστημα, τις δημιουργεί η επιχειρηματικότητα. Απαιτούνται λοιπόν περισσότερα κίνητρα για τις Μ.Μ.Ε. της περιοχής για να μπορέσουν να συμβάλλουν στο μέγιστο δυνατό βαθμό στην ανάπτυξη και την αύξηση της απασχόλησης. 1) Αναβάθμιση των υπηρεσιών της Γενικής Γραμματείας Μακεδονίας Θράκης (πρώην ΥΜΑΘ), με ενεργό συμμετοχή των συνδικαλιστικών φορέων των Μ.Μ.Ε. στο Συντονιστικό Όργανο που είχε συσταθεί στο πρώην ΥΜΑΘ, με σκοπό την στήριξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας με εξαγωγικό χαρακτήρα. 2) Ένταξη των επιχειρήσεων της Θεσσαλονίκης στη Γ ζώνη και αναβάθμιση των ΒΙΠΕ & ΒΙΠΑ και δημιουργία νέων. 3) Στήριξη των συναλλαγών και δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων της Κεντρικής Μακεδονίας στις Βαλκανικές και Παρευξείνιες χώρες. 4) Ενίσχυση των εξαγωγικών προσπαθειών και αναβάθμιση της λειτουργίας και παροχής υπηρεσιών και φορέων στήριξης των Μ.Μ.Ε. 5) Επαναλειτουργία της περιφερειακής διοίκησης του ΕΟΜΜΕΧ Θεσσαλονίκης. Η κατάργηση του φορέα θα επιφέρει πλήγμα στις Μ.Μ.Ε. Δεν 13

14 πρέπει σε καμία περίπτωση να διακοπεί το έργο του ΕΟΜΜΕΧ που προσφέρει τόσα χρόνια με μεγάλη εμπειρία και τεχνογνωσία στις επιχειρήσεις των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων. 6) Ουσιαστική αποκέντρωση των δημόσιων υπηρεσιών, που θα οδηγήσουν σταδιακά στην μητροπολιτική διακυβέρνηση, με άμεση μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων από την κεντρική εξουσία στην περιφέρεια. 7) Εξορθολογισμός των δημοτικών τελών, ακριβοδίκαιη πολιτική και μεταχείριση στα τέλη χρήσης/διέλευσης πεζοδρομίων, ουσιαστική αντιμετώπιση του παρεμπορίου που τελευταία έχει εξαρθεί επικίνδυνα στην πόλη μας. Οι Μ.Μ.Ε. της πόλης μας, έχουν όλη την καλή διάθεση να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να συνεργαστούν με όλους εκείνους τους θεσμικούς φορείς που έχουν το ίδιο με μας όραμα για την Θεσσαλονίκη και την Βόρεια Ελλάδα. Μια περιοχή που θα σφύζει από υγιή επιχειρηματική δράση, έντονη πολιτισμική και πολιτιστική ταυτότητα, ισχυρά κοινωνικά αντανακλαστικά. Η Ο.Β.Σ.Θ. είναι διατεθειμένη με γνώμονα το συμφέρον των συναδέλφων μας να συνεργαστεί με όλους όσους θα δείξουν διάθεση, για να γίνουν αποδεκτές οι προτάσεις και τα αιτήματά μας από την επίσημη πολιτεία, ώστε να αλλάξει η πορεία των ελληνικών Μ.Μ.Ε. προς μια υγιή και αναπτυξιακή τροχιά. Οι όποιες προτάσεις που γίνονται και τελικά διαμορφώνονται ως πολιτικές - για την ελληνική οικονομία και για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, θα πρέπει πρώτα να συνδιαμορφώνονται και να αναλύονται τόσο με επιστημονικά όσο και με κοινωνικά κριτήρια και να μην μπαίνουν κάτω από στενά συντεχνιακές και εισπρακτικές λογικές. Οι όποιες αλλαγές θα υπάρξουν από δω και πέρα στη χώρα μας, πρέπει να είναι δομικού χαρακτήρα, που θα αποτάσσουν τις πάγιες και αποτυχημένες πρακτικές των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, δίνοντας έμφαση στο «νωτιαίο μυελό» της παραγωγικής διαδικασίας, που προάγεται από τις πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες και θα δώσουν κίνηση στο απονευρωμένο νευρικό σύστημα της ελληνικής οικονομίας. Για την Διοίκηση της Ο.Β.Σ.Θ. Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας Σταύρος Ζαχαρέλης Γεώργιος Μαραντέλος 14