ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Transcript

1 ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ Έγγραφο συνόδου ΤΕΛΙΚΟ Α5-0041/ Φεβρουαρίου 2000 ΕΚΘΕΣΗ σχετικά µε το έγγραφο της Επιτροπής "Η οικονοµία της ΕΕ: Ανασκόπηση 1999" (C5-0081/ /2046(COS)) Επιτροπή Οικονοµικής και Νοµισµατικής Πολιτικής Εισηγητής: Γεώργιος Κατηφόρης RR\ doc 1/88 PE

2 Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α Σελίδα Ιστορικό της διαδικασίας...3 A. ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ...4 B. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ...10 Γνωµοδότηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων...16 Παράρτηµα I Παράρτηµα II A SOLUTION TO THE SOCIAL SECURITY CRISIS FROM AN MIT TEAM BY FRANCO MODIGLIANI, MARIALUISA CEPRINI, ARUN S. MURALIDHAR...21 DEUTLICHE KONJUNKTURLE ERHOLUNG IN DER EWU VON PROFESSOR DR. THOMAS STRAUBHAAR...27 Παράρτηµα IΙI NOTE FOR DISCUSSION WITH THE EUROPEAN PARLIAMENT S COMMITTEE ON ECONOMIC AND MONETARY AFFAIRS BY RICHARD LAYARD...36 Παράρτηµα IV INTERVENTION DEVANT LA COMMISSION DES AFFAIRES ECONOMIQUES ET MONÈTAIRE DU PARLEMENT EUROPÉEN PAR JEAN-PAUL FITOUSSI...43 Παράρτηµα V Παράρτηµα VI WHAT COULD DRIVE THE EU ECONOMY TO A HIGHER GROWTH PATH? BY PROF. GUSTAV-ADOLF HORN, DEUTSCHES INSTITUT FÜR WIRTSCHAFTSFORSCHUNG (DIW) BERLIN...49 FINANCING LARGE-SCALE EU INFRASTRUCTURE PROJECTS BY THIERRY LATREILLE, HENRI STERDYNIAK AND PAOLA VERONI, OBSERVATOIRE FRANÇAIS DES CONJONCTURES ÉCONOMIQUES PARIS...66 Παράρτηµα VII THE EMPLOYMENT CONTENT OF GROWTH IN USA, EU AND JAPAN BY ALESSANDRO RONCAGLIA, UNIVERSITÀ LA SAPIENZA, ROMA ITALY, MARCLA CORSI, LUISS G.CARLI, ROMA ITALY AND ANITA GUFI, IHS, WIEN - AUSTRIA...78 PE /88 RR\ doc

3 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΑ ΙΚΑΣΙΑΣ Με την από 10ης Φεβρουαρίου 2000 επιστολή της, η Επιτροπή διαβίβασε στο Κοινοβούλιο το έγγραφό της "Η οικονοµία της ΕΕ: Ανασκόπηση 1999" (2000/2046(COS)). Κατά τη συνεδρίαση της 18ης Φεβρουαρίου 2000, η Πρόεδρος του Κοινοβουλίου ανακοίνωσε ότι παρέπεµψε την έκθεση, για εξέταση επί της ουσίας, στην Επιτροπή Οικονοµικής και Νοµισµατικής Πολιτικής και, για γνωµοδότηση, στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (C5-0081/2000). Κατά τη συνεδρίασή της στις 25 Οκτωβρίου 1999, η Επιτροπή Οικονοµικής και Νοµισµατικής Πολιτικής όρισε εισηγητή τον κ. Γεώργιο Κατηφόρη. Κατά τις συνεδριάσεις της στις 30 Νοεµβρίου 1999, 6 εκεµβρίου 1999, 10 Ιανουαρίου 2000, 26 Ιανουαρίου 2000, 15 Φεβρουαρίου 2000, 21 Φεβρουαρίου 2000 και 23 Φεβρουαρίου 2000, η επιτροπή εξέτασε το έγγραφο της Επιτροπής και το σχέδιο έκθεσης. Κατά την τελευταία ως άνω συνεδρίαση, η επιτροπή ενέκρινε την πρόταση ψηφίσµατος µε 21 ψήφους υπέρ και 18 ψήφους κατά. Ήσαν παρόντες κατά την ψηφοφορία οι βουλευτές Christa Randzio-Plath, πρόεδρος José Manuel García-Margallo y Marfil και Iωάννης Θεωνάς, αντιπρόεδροι Γεώργιος Κατηφόρης, εισηγητής Armonia Bordes, Renato Brunetta (αναπλ. Staffan Burenstam Linder), Hans Udo Bullmann, Ieke van den Burg (αναπλ. Richard A. Balfe), Martin Callanan (αναπλ. Alain Madelin), Jonathan Evans, Göran Färm (αναπλ. Simon Francis Murphy), Ingo Friedrich (αναπλ. Alejandro Agag Longo), Carles-Alfred Gasòliba i Böhm, Robert Goebbels, Christopher Huhne, Ulpu Iivari (αναπλ. Pervenche Berès σύµφωνα µε το άρθρο 153(2) του Κανονισµού), Juan de Dios Izquierdo Collado (αναπλ. Luis Berenguer Fuster), Pierre Jonckheer, Othmar Karas, Piia- Noora Kauppi, Marie-Noëlle Lienemann (αναπλ. Peter William Skinner), Alain Lipietz, Thomas Mann (αναπλ. Karl von Wogau), Ιωάννης Μαρίνος, Μιχαήλ Παπαγιαννάκης (αναπλ. Fausto Bertinotti), Karla M.H. Peijs (αναπλ. Christoph Werner Konrad), Fernando Pérez Royo, Giovanni Saverio Pittella (αναπλ. Bruno Trentin σύµφωνα µε το άρθρο 153(2) του Κανονισµού), José Javier Pomés Ruiz, John Purvis (αναπλ. Amalia Sartori), Alexander Radwan, Bernhard Rapkay, Karin Riis-Jørgensen, Olle Schmidt, David Sumberg (αναπλ. Marianne L.P. Thyssen σύµφωνα µε το άρθρο 153(2) του Κανονισµού), Charles Tannock, Helena Torres Marques και Theresa Villiers. Η γνωµοδότηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων επισυνάπτεται στην παρούσα έκθεση. Η έκθεση κατατέθηκε στις 23 Φεβρουαρίου Η προθεσµία για την κατάθεση τροπολογιών θα αναγράφεται στο σχέδιο ηµερήσιας διάταξης της περιόδου συνόδου κατά την οποία θα εξετασθεί η έκθεση. RR\ doc 3/88 PE

4 A. ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ Ψήφισµα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά µε το έγγραφο "Η οικονοµία της ΕΕ: Ανασκόπηση 1999" (C5-0081/ /2046(COS)) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, - έχοντας υπόψη το έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (C5-0081/2000), - έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής σχετικά µε την εξέταση του ενιαίου µηχανισµού µεσοπρόθεσµης οικονοµικής στήριξης του ισοζυγίου πληρωµών των κρατών µελών (COM(1999) 628), - έχοντας υπόψη τα άρθρα 99 και 104 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, - έχοντας υπόψη τον κανονισµό (ΕΚ) του Συµβουλίου αριθ. 1466/97 της 7ης Ιουλίου 1997 για την ενίσχυση της εποπτείας της δηµοσιονοµικής κατάστασης και την εποπτεία και συντονισµό των οικονοµικών πολιτικών, 1 - έχοντας υπόψη το άρθρο 47, παράγραφος 1, του Κανονισµού του, - έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπή Οικονοµικής και Νοµισµατικής Πολιτικής και τη γνωµοδότηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (A5-0041/2000), A. επισηµαίνοντας ότι η δροµολόγηση του ευρώ αποτελεί καθοριστικό γεγονός στη διαδικασία ολοκλήρωσης της Ευρώπης, στον σχηµατισµό της εγχώριας αγοράς της, στην ενοποίηση των χρηµατοπιστωτικών αγορών της και στην ενίσχυση της διεθνούς θέσης της, προσδιορίζοντας έτσι ένα νέο καθεστώς για την οικονοµική πολιτική και τις ευρύτερες πολιτικές που κατατείνουν στην επίτευξη των στόχων της Συνθήκης, Β. επισηµαίνοντας ότι ο έλεγχος του πληθωρισµού, η σταθεροποίηση των δηµόσιων οικονοµικών και η συγκράτηση των µισθών, που επιτεύχθηκαν σε όλα τα κράτη µέλη, αποτελούν θετικές εξελίξεις οι οποίες, αν συνεκτιµηθούν µε την εσωτερική νοµισµατική σταθερότητα, ισοδυναµούν µε µια πολύ σηµαντική χαλάρωση ορισµένων πιεστικών περιορισµών που έχουν έως τώρα παρεµποδίσει την οικονοµική µεγέθυνση στην Ευρώπη, Γ. αντιπαραθέτοντας τη σταθεροποίηση των δηµόσιων οικονοµικών µε παράγοντες που θα µπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν την οικονοµία στο σύνολό της, όπως είναι η υπερχρέωση του δηµόσιου τοµέα ή οι ενδεχόµενες επιπτώσεις της κατάρρευσης υπερτιµηµένων κεφαλαιαγορών, 1 ΕΕ L 209, , σελ. 1. PE /88 RR\ doc

5 . λαµβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι στην ευρωπαϊκή οικονοµία εµφανίστηκαν ταχύτερα του αναµενοµένου, από το δεύτερο τρίµηνο του 1999, σαφή σηµάδια ανάκαµψης και ότι η αύξηση του ΑΕγχΠ αναµένεται να επιταχυνθεί από 2,1% το 1999 ποσοστό που κατά το µάλλον ή ήττον αντιστοιχεί στην ήδη υπάρχουσα παραγωγική δυναµικότητα σε 3% τόσο για το 2000 όσο και για το 2001 ότι η αναπτυξιακή αυτή τάση, αν δεν αναχαιτισθεί από δυσµενείς διεθνείς εξελίξεις, δίνει στην ευρωπαϊκή οικονοµία την ευκαιρία να συνεχίσει να αυξάνει την οικονοµική της µεγέθυνση, µε την προϋπόθεση ότι θα εφαρµοσθούν σωστά µέτρα σε επίπεδο πολιτικής, Ε. επισηµαίνοντας ότι η πολιτική σταθεροποίησης που εφαρµόζεται από την Ένωση έχει αποδειχθεί ορθή και θα έπρεπε συνεπώς να συνεχισθεί, µε παράλληλη έµφαση στην ανάγκη να αναχθεί η απασχόληση σε προτεραιότητα της ευρωπαϊκής πολιτικής, ΣΤ. επισηµαίνοντας ότι αυτή η πρόβλεψη επιταχυνόµενης οικονοµικής µεγέθυνσης ύψους περίπου 3%, αν ληφθεί υπόψη η βραδύρρυθµη µέση πραγµατική αύξηση του ΑΕγχΠ κατά 1,9% που επικράτησε κατά τη δεκαετία του 1990, θα πρέπει να αντιµετωπισθεί µε συγκρατηµένη αισιοδοξία, Ζ. επισηµαίνοντας ότι η ανεργία, που έφτασε στο πρωτοφανές επίπεδου του άνω του 11% σε πολλά κράτη µέλη κατά το 1997, προβλέπεται να µειωθεί σε 9,2% το 1999 στην ΕΕ ως σύνολο, αλλά ότι ωστόσο η υψηλή ανεργία, το χαµηλό ποσοστό συµµετοχής του εργατικού δυναµικού και η έλλειψη ελαστικότητας στην αγορά εργασίας παραµένουν κεφαλαιώδη προβλήµατα στην ΕΕ, Η. υπενθυµίζοντας τις παλαιότερες εκτιµήσεις της Επιτροπής, του 1995, ότι, βάσει κοινώς αποδεκτών υποθέσεων για την παραγωγικότητα και τη δηµογραφική εξέλιξη, η µείωση του ποσοστού ανεργίας έως περίπου 7% του ενεργού πληθυσµού απαιτεί σταθερή οικονοµική µεγέθυνση 3-3,5% επί µία πενταετία, Θ. επισηµαίνοντας ότι οιαδήποτε στρατηγική για την προώθηση της οικονοµικής µεγέθυνσης πρέπει να σέβεται την περιβαλλοντική διατηρησιµότητα, και ειδικότερα τις δεσµεύσεις που ανέλαβε η ΕΕ στο Κυότο, Ι. επισηµαίνοντας ότι η επιχειρηµατικότητα, όπως σταθµίζεται µε βάση την ταχεία άνοδο και επέκταση των τεχνολογικά προηγµένων επιχειρήσεων, δεν ανταποκρίνεται στο υπάρχον επιστηµονικό και τεχνολογικό δυναµικό της Ευρώπης και εξακολουθεί να βραδυπορεί επικίνδυνα σε σχέση µε την αντίστοιχη επιχειρηµατική κινητοποίηση που σηµειώνεται στις ΗΠΑ, ΙΑ. ΙΒ. επισηµαίνοντας ότι το µέσο κόστος για την ίδρυση µιας επιχείρησης στην Ευρώπη είναι ευρώ έναντι 500 ευρώ στις ΗΠΑ, ενώ ο µέσος χρόνος που απαιτείται για την ίδρυση µιας επιχείρησης στην ΕΕ είναι 11 εβδοµάδες έναντι 1 ½ εβδοµάδας στις ΗΠΑ, επισηµαίνοντας ότι οι βραχυπρόθεσµες οικονοµικές εξελίξεις στην Ευρώπη συµπίπτουν µε την οικουµενική έναρξη µιας τεχνολογικής επανάστασης που οδηγεί σε µια παγκόσµια οικονοµία βασισµένη στη γνώση ότι οι νέες αυτές προκλήσεις επιβάλλουν αντίστοιχες διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονοµική οργάνωση, στην εργασιακή RR\ doc 5/88 PE

6 διαδικασία και στους µηχανισµούς καθορισµού των µισθών, καθώς και µια επανισορρόπηση της σχέσης µεταξύ δηµόσιου και ιδιωτικού τοµέα, ΙΓ. Ι. ΙΕ. ΙΣΤ. επισηµαίνοντας ότι οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής θα πρέπει να ανταποκριθούν στις νέες αυτές εξελίξεις δηµιουργώντας τις καλύτερες προϋποθέσεις για τον ιδιωτικό τοµέα, ούτως ώστε αυτός να µπορέσει να προσαρµοσθεί στις µεταβαλλόµενες οικονοµικές συνθήκες, αλλά και για τους επιχειρηµατίες, προκειµένου να τους δοθεί η δυνατότητα, µέσω της καινοτοµίας και της δηµιουργικής επιχειρηµατικότητας, να βρίσκονται ένα βήµα µπροστά από τις εξελίξεις και, εποµένως, µπροστά από τον ανταγωνισµό, πράγµα που απαιτεί και τη διατύπωση ενός νέου πολιτικού σχεδίου που να εµπεριέχει µια δυναµικά στοχοθετηµένη οικονοµική πολιτική, επισηµαίνοντας ότι ο καθορισµός ενός νέου στρατηγικού στόχου πρέπει να συνδυάζεται µε ένα ολοκληρωµένο πρόγραµµα ενίσχυσης και εκσυγχρονισµού της εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα, ενίσχυσης της επιχειρηµατικότητας, καθώς και δηµιουργίας και/ή εκσυγχρονισµού βασικών υποδοµών µέσω έργων ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος που να οδηγούν σε αύξηση της παραγωγικότητας ολόκληρης της οικονοµίας της ΕΕ, επισηµαίνοντας ότι η αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων στην Ευρώπη πρέπει να ενθαρρυνθεί µε βελτιώσεις στο επενδυτικό κλίµα και µε τη δηµιουργία µιας δυναµικής επιχειρηµατικής νοοτροπίας, συµπεριλαµβανοµένης µιας διαρθρωτικής µεταρρύθµισης της αγοράς εργασίας, της περιστολής της γραφειοκρατίας, της βελτιωµένης πρόσβασης των ΜΜΕ στα κεφάλαια επιχειρηµατικών συµµετοχών καθώς και ενός περαιτέρω ανοίγµατος των αγορών, επισηµαίνοντας ότι ένα τέτοιο σχέδιο µπορεί να επιτύχει µόνο ως αποτέλεσµα κοινής δράσης σε επίπεδο Ένωσης, µε δραστήρια ηγεσία εκ µέρους των ευρωπαϊκών θεσµικών οργάνων, µε ενίσχυση της αλληλεγγύης, µε κινητοποίηση της τεράστιας πλειοψηφίας του πληθυσµού, και ότι τούτο πρέπει να αποβαίνει σαφώς προς όφελος όλων στο πλαίσιο µιας κοινωνικής οικονοµίας της αγοράς, 1. καλεί το Συµβούλιο, κατά τον καθορισµό των γενικών οικονοµικών προσανατολισµών, να χαράξει πολιτικές, µεταξύ των οποίων και µακροοικονοµικές, µε στόχο την επίτευξη της πλήρους απασχόλησης, οι οποίες να είναι εναρµονισµένες µε τη σταθερότητα των τιµών και µε την ισοζύγιση του προϋπολογισµού για το σύνολο του οικονοµικού κύκλου 2. υπενθυµίζει ότι η επίτευξη του στόχου της πλήρους απασχόλησης εξαρτάται από την επιτάχυνση της οικονοµικής µεγέθυνσης, σύµφωνα µε τη διεθνή και ευρωπαϊκή εµπειρία, µεγέθυνσης η οποία πρέπει να υποστηρίζεται από µια οικονοµική και φορολογική πολιτική που να ευνοεί τις επενδύσεις, ιδίως των µικροµεσαίων επιχειρήσεων, από µια µισθολογική πολιτική που να προσανατολίζεται βάσει της αύξησης της παραγωγικότητας και από µια µείωση της δυσκαµψίας που χαρακτηρίζει ακόµη τη νοµοθεσία στον τοµέα του εργατικού δικαίου σε υπερβολικά µεγάλο αριθµό κρατών µελών 3. πιστεύει ότι η βελτίωση του επενδυτικού κλίµατος συντελεί στην επίτευξη υψηλότερης οικονοµικής µεγέθυνσης και συνιστά να ελαφρυνθεί η υπερβολική διοικητική επιβάρυνση όσον αφορά την ίδρυση και λειτουργία των επιχειρήσεων, να ανοίξουν PE /88 RR\ doc

7 ακόµη περισσότερο οι αγορές και να αναληφθεί διαρθρωτική µεταρρύθµιση της αγοράς εργασίας 4. θεωρεί ιδιαίτερα σηµαντική την πρόληψη της µακροχρόνιας ανεργίας και επιµένει να γίνουν περισσότερα προκειµένου οι άνεργοι να αποκτήσουν ισχυρότερα κίνητρα για να βρίσκουν γρήγορα µια άλλη θέση εργασίας, ή να καταρτίζονται ή επανεκπαιδεύονται για να γίνουν περισσότερο ελκυστικοί και απασχολήσιµοι 5. αναγνωρίζει ότι οι επενδυτικές δαπάνες του δηµόσιου τοµέα µπορεί να έχουν θετικό αντίκτυπο στη δραστηριότητα του ιδιωτικού τοµέα επισηµαίνει ότι οι επενδύσεις αυτές πρέπει να αναλαµβάνονται κρινόµενες αυτοτελώς, ύστερα από εξέταση βάσει της ενδεδειγµένης απόδοσής τους από τη σκοπιά του κοινωνικού τοµέα και της αγοράς, και όχι να αναλαµβάνονται ως εργαλείο διαχείρισης της ζήτησης, αφού η πείρα αποδεικνύει ότι µπορεί να φέρουν αποτελέσµατα αντίθετα από τα επιδιωκόµενα 6. ζητεί από το Συµβούλιο Οικονοµίας/Οικονοµικών να επανεξετάσει την απροθυµία του για δραστήρια προώθηση της βελτίωσης της ευρωπαϊκής υποδοµής επίσης δε, λαµβάνοντας υπόψη την πορεία των ιδιωτικοποιήσεων, τις επιστηµονικές προόδους και τις τεχνολογικές καινοτοµίες που έχουν συντελεσθεί, να ενηµερώσει το πρόγραµµα των διευρωπαϊκών δικτύων ( Ε ), που προτάθηκε το 1994 µε τη Λευκή Βίβλο της Επιτροπής "Ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα και απασχόληση" και να προβλέψει τη χρηµατοδότησή του µέσω ευρωοµολόγων που θα εκδοθούν από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων 7. ζητεί από την Επιτροπή και το Συµβούλιο να εντείνουν τις προσπάθειές τους ώστε τα διευρωπαϊκά δίκτυα ( Ε ) να συνδέσουν τα σηµερινά κράτη µέλη της ΕΕ µε τις υποψήφιες χώρες της Ανατολικής, Κεντρικής και Νότιας Ευρώπης και µε άλλες γειτονικές χώρες, ιδίως δε τη Ρωσία και τη Βόρεια Αφρική, δηλώνοντας ότι τα Ε έχουν ιδιαίτερη στρατηγική σπουδαιότητα για τη µελλοντική οικονοµική µεγέθυνση και για τη συνάρµοση ανάµεσα σε διάφορα µέρη της Ευρώπης και των γειτονικών της χωρών 8. ζητεί από την Επιτροπή και το Συµβούλιο να προβλέψει σύγχρονες αρτηρίες και δίκτυα πληροφοριών στο πλαίσιο του προγράµµατος των διευρωπαϊκών δικτύων, ώστε η Ευρώπη να αποκτήσει την καλύτερη παγκοσµίως υποδοµή στον τοµέα των τεχνολογιών της πληροφορίας 9. καλεί το Συµβούλιο και την Επιτροπή να υποστηρίξουν ενεργά την επιστηµονική κοινότητα και τη βιοµηχανία για τον σχηµατισµό ενός κοινού ευρωπαϊκού χώρου έρευνας, στηριζόµενου από την αύξηση των δαπανών για Ε&Α στο επίπεδο που αντιστοιχεί σε χώρες µε ανάλογο επίπεδο ανάπτυξης 10. ζητεί από το Συµβούλιο και την Επιτροπή να καταβάλουν κάθε προσπάθεια, προκειµένου η ευρωπαϊκή διαδικασία κοινοποίησης διπλωµάτων ευρεσιτεχνίας να καταστεί ταχύτερη, απλούστερη, αποτελεσµατικότερη και οικονοµικότερη, µε στόχο να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών εφευρέσεων και, κατά συνέπεια, οι µελλοντικές προοπτικές της Ευρώπης RR\ doc 7/88 PE

8 11. καλεί την Επιτροπή και το Συµβούλιο να προτείνουν νοµοθετήµατα για τη δηµιουργία ενός ειδικού Ευρωπαϊκού Ταµείου Ερευνών, στο οποίο να διατεθούν τα συσσωρευµένα αχρησιµοποίητα πλεονάσµατα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, η οποία θα πάψει να υπάρχει το καλεί την Επιτροπή να προτείνει ένα σχέδιο δράσης για τη µετάβαση από την υπάρχουσα εσωτερική κοινή αγορά σε µια εύρυθµη ευρωπαϊκή εγχώρια αγορά ενθαρρύνοντας ενεργά τη µετάβαση αυτή, να αποµακρύνει όλα τα παραµένοντα εµπόδια και να εφαρµόζει αυστηρά την πολιτική ανταγωνισµού στην εν λόγω αγορά 13. αναµένει από τα κράτη µέλη να επανεξετάσουν τα συστήµατα φόρων, εισφορών και παροχών τους, προκειµένου να µειωθεί το βάρος επί της εργασίας ως συντελεστή της παραγωγής 14. καλεί την Επιτροπή να συµπεριλάβει προτάσεις πόρων για την εφαρµογή των ιδεών τής πρωτοβουλίας eeurope, ιδίως όσον αφορά την εκπαίδευση, την υποδοµή και την πρόσβαση του ευρέος κοινού στο Ιντερνέτ 15. ζητεί από το Συµβούλιο να απαντήσει εποικοδοµητικά στην πρωτοβουλία της Προεδρίας για τον ορισµό µιας νέας οικονοµικής και πολιτικής στρατηγικής που να µπορεί να αξιοποιεί τη διαδικασία καινοτοµίας σε µια οικονοµία της γνώσης, κατά τρόπο ώστε η Ευρώπη να µετατραπεί στη δυναµικότερη περιοχή του κόσµου 16. καλεί την Επιτροπή και το Συµβούλιο, υπό το πρίσµα των αλλαγών που υπαγορεύουν οι αναδυόµενες τεχνολογίες όσον αφορά τις εργασιακές δεξιότητες, να θέσουν ποσοτικούς στόχους για την επαγγελµατική κατάρτιση των νέων καθώς και την επανειδίκευση των µακροχρονίως άνεργων εργατών, στόχους ως προς τους οποίους τα κράτη µέλη να δεσµευθούν να επιτύχουν µια σύγκλιση εντός καθορισµένης χρονικής περιόδου 17. καλεί την Επιτροπή να δροµολογήσει µελέτες για τη διαδικασία και τους µηχανισµούς των διαβουλεύσεων σχετικά µε τους όρους εργασίας που εφαρµόζονται στα διάφορα κράτη µέλη, προκειµένου να αξιολογηθεί η ικανότητά τους για µια ελαστική αγορά εργασίας, η οποία αποβαίνει άλλωστε προς όφελος της απασχόλησης, τόσο υπό τις παρούσες συνθήκες όσο και υπό τις συνθήκες της αναπτυσσόµενης οικονοµίας της γνώσης 18. ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναθέτει την εκπόνηση ετήσιας έκθεσης σχετικά µε την οικονοµική και κοινωνική κατάσταση στην ΕΕ, υπό τη µορφή µελέτης ανεξάρτητων ευρωπαίων οικονοµικών εµπειρογνωµόνων, που να υποβάλλεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η έκθεση πρέπει να λαµβάνει επίσης υπόψη τις ευρωπαϊκές επιπτώσεις των εθνικών πολιτικών δράσεων, ώστε να βελτιωθεί ο απαραίτητος συντονισµός των ευρωπαϊκών οικονοµικών πολιτικών 19. ζητεί από το Συµβούλιο και την Επιτροπή να εξαλείψουν το δηµοκρατικό έλλειµµα των οικονοµικών πολιτικών και των πολιτικών για την απασχόληση µέσω διοργανικής συµφωνίας, η οποία θα προβλέπει την πλήρη συµµετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου PE /88 RR\ doc

9 στη διαδικασία λήψεως αποφάσεων σχετικά µε τους γενικούς προσανατολισµούς της οικονοµικής πολιτικής και τις κατευθυντήριες γραµµές των οικονοµικών πολιτικών 20. ζητεί από το Συµβούλιο να λάβει δεόντως υπόψη τους κινδύνους που εγκυµονεί η υπερτίµηση των κεφαλαιαγορών, η οποία έχει επισηµανθεί στην έκθεση της Επιτροπής, και να αναθέσει στην Επιτροπή να αρχίσει διαπραγµατεύσεις µε το Συµβούλιο της Οµάδας των 7, προκειµένου να χαραχθούν κατάλληλες πολιτικές και να ληφθούν ταχέως µέτρα για την ενίσχυση της διαφάνειας και την καταπολέµηση του κερδοσκοπικού στοιχείου στις διεθνείς χρηµατοπιστωτικές δραστηριότητες 21. αναγνωρίζει τη σχέση ανάµεσα στην εκπαίδευση και τις δυνατότητες µακροπρόθεσµης οικονοµικής µεγέθυνσης και καλεί την Επιτροπή να προτρέψει τα κράτη µέλη να µεριµνήσουν ώστε το γενικό επίπεδο της εκπαίδευσης να βελτιωθεί και όλα τα παιδιά που φεύγουν από το σχολείο να είναι προετοιµασµένα για τον κόσµο της εργασίας και έτοιµα να συµµετέχουν πλήρως ως χρήσιµα µέλη της κοινότητας 22. αναθέτει στην Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισµα στην Επιτροπή, στην Προεδρία του Συµβουλίου, στις κυβερνήσεις των κρατών µελών και στα εθνικά κοινοβούλια. RR\ doc 9/88 PE

10 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ 1. Η έκθεση της Επιτροπής "Η οικονοµία της ΕΕ: Ανασκόπηση 1999" είναι η πρώτη ετήσια οικονοµική έκθεση που βλέπει το φως υπό το καθεστώς του ευρώ, και που συνεπώς ασχολείται µε την ευρωπαϊκή οικονοµία ως ενιαίο σύνολο µάλλον παρά ως άθροισµα εθνικών οικονοµιών. Μολονότι δεν υπάρχει στην πραγµατικότητα µια τέτοια οικονοµία, µε την πλήρη έννοια του όρου, και ιδίως όχι σε επίπεδο οικονοµικής πολιτικής, η νέα µορφή της έκθεσης θέτει το Κοινοβούλιο ενώπιον της πρόκλησης να αποκριθεί κατά τρόπο που να ενισχύει τον ευρωπαϊκό προσανατολισµό ο οποίος υποδεικνύεται από την Επιτροπή. Το Κοινοβούλιο πρέπει να αξιοποιήσει την ευκαιρία, µε την πεποίθηση ότι µια οικονοµία ηπειρωτικής κλίµακας έχει ήδη διαµορφωθεί στην ευρωπαϊκή πραγµατικότητα αφήνοντας πίσω τις αντιλήψεις µας και τους µηχανισµούς µας λήψης αποφάσεων. Τούτο µας επιβάλλει το καθήκον να δροµολογήσουµε και/ή να ενθαρρύνουµε έναν µετασχηµατισµό στον τρόπο µε τον οποίο η συλλογική πολιτική µας συνείδηση τα πολιτικά µας κόµµατα, ο τύπος µας και οι θεσµικοί µηχανισµοί µας συλλαµβάνουν τη νέα πραγµατικότητα, σε µια προσπάθεια να την κατευθύνουν µάλλον παρά να την υφίστανται. 2. Η πρόκληση γίνεται διπλή αν αναλογισθούµε ότι η Ευρώπη παρουσιάζει απαράµιλλο δυναµικό οικονοµικής και κοινωνικής προόδου το οποίο, για λόγους που δεν κατανοούµε ακόµη πλήρως, αξιοποιείται µέχρι στιγµής σε περιορισµένο µόνο βαθµό. Για να συνοψίσουµε το δυναµικό της Ευρώπης θα έπρεπε να αρχίσουµε από µια οπτική γωνία που να αγκαλιάζει το σύνολο της ιστορικής Ευρώπης, συµπεριλαµβάνοντας δηλαδή τη Ρωσία και την Τουρκία καθώς και τις χώρες των βόρειων παρυφών της Αφρικής, και να θεωρήσουµε την ΕΕ ως τον δυναµικό κόµβο αυτού του εκτεταµένου συνόλου. Η Ευρώπη, αν γίνει αντιληπτή µε την ευρεία αυτή έννοια, έχει πληθυσµό σχεδόν 1 δισεκατοµµύριο κατοίκους, οι οποίοι ζουν σε µια αδιάρρηκτη γεωγραφική περιοχή. Παρά τις πολύ µεγάλες διαφορές στο κατά κεφαλήν εισόδηµα µεταξύ Ανατολικής και υτικής Ευρώπης, ή της Ευρώπης σε σύγκριση µε τη Βόρεια Αφρική, η όλη ιστορική περιφέρεια που προσδιορίσαµε προηγουµένως είναι η πλουσιότερη στον κόσµο. Πουθενά αλλού στον κόσµο δεν υπάρχει συγκέντρωση ενός δισεκατοµµυρίου κατοίκων που να είναι τόσο πλούσιοι δεν υπάρχει στην Ασία, ούτε στην αµερικανική ήπειρο και ασφαλώς όχι στην Κίνα. Το ΑΕγχΠ της Ευρώπης είναι σχεδόν ίσο µε το ΑΕγχΠ των ΗΠΑ και περίπου τριπλάσιο από το ΑΕγχΠ της Ιαπωνίας. Η δυνητική εσωτερική αγορά της Ευρώπης είναι συνεπώς γιγάντια. 3. Αν στραφούµε προς την πλευρά της προσφοράς, δεν υπάρχουν και πάλι πουθενά στον κόσµο τόσοι άνθρωποι που να ζουν σε µια συνεχόµενη περιοχή και να έχουν τόσο υψηλή επαγγελµατική κατάρτιση, να είναι τόσο µορφωµένοι ή να διαθέτουν τέτοια υποδοµή. Τα πεπραγµένα της Ευρώπης στην επιστήµη, στην τεχνική και στο εµπόριο δεν έχουν το όµοιό τους. Υπάρχουν γνωστικοί κλάδοι στους οποίους η Ευρώπη είναι αδιαµφισβήτητος πρωτοπόρος όσον αφορά τις επιστηµονικές ανακαλύψεις (φυσική υψηλών ενεργειών). Στον τοµέα της τεχνολογίας, οι ευρωπαίοι µηχανικοί έχουν γίνει κάτοχοι όλων των τεχνικών µεθόδων, είτε δηµιουργήθηκαν από τους ίδιους είτε έχουν εισαχθεί. Η Ρωσία έχει αποδείξει ότι, υπό ορισµένες συνθήκες, είναι ικανή να ανταγωνισθεί µε τις ΗΠΑ στο διάστηµα, στη στρατιωτική τεχνολογία και στην υψηλή επιστήµη (φυσική και µαθηµατικά). Η Γερµανία, µολονότι βαρύνεται µε κόστος εργασίας υψηλότερο κατά 50% PE /88 RR\ doc

11 περίπου απ' όσο των ΗΠΑ, έχει επιτύχει µεγάλο εµπορικό πλεόνασµα ενώ από την άλλη πλευρά υπάρχει έλλειµµα. Το Λονδίνο είναι πρωταγωνιστής του παγκόσµιου χρηµατοπιστωτικού τοµέα. Η γαλλική µηχανική/µηχανολογία θεωρείται από τις καλύτερες στον κόσµο. Η Γαλλία και η Ιταλία ηγούνται στον τοµέα της µόδας. Η Ανατολική Ευρώπη έχει ένα έξοχα εκπαιδευµένο εργατικό δυναµικό, έτοιµο να αναλάβει δράση στην παγκόσµια βιοµηχανία και στο παγκόσµιο εµπόριο. Η Ευρώπη προηγείται των εµπορικών ανταγωνιστών της όσον αφορά τα εκπαιδευτικά επιτεύγµατα. Είναι δηµιουργικότερη από την Ιαπωνία, ενώ τα χαµηλότερα εργατικά στρώµατά της διαθέτουν ασφαλώς καλύτερη µόρφωση από τους αµερικανούς συναδέλφους τους. Με την έννοια αυτή, η Ευρώπη είναι συνολικά πρώτη ως προς την παιδεία. ιαθέτει επίσης ορισµένα κρίσιµα συγκριτικά πλεονεκτήµατα. Η Ιαπωνία δεν µπορεί να τοποθετηθεί στο µέσο ενός µεγάλου εµπορικού συνασπισµού, δεν µπορεί να αποτελέσει κόµβο µε τον τρόπο που η ΕΕ εύκολα µπορεί να είναι. Όσον αφορά τις ΗΠΑ, η παραµέληση των εκπαιδευτικών κανόνων για τα δύο τρίτα περίπου του πληθυσµού θα αποβεί τελικά αφεύκτως εις βάρος της παραγωγικής του δύναµης, ιδίως στην επερχόµενη εποχή της οικονοµίας της γνώσης. (Για µια παρόµοια εκτίµηση του δυναµικού της Ευρώπης, βλ. Lester C. Thurow: Building wealth, Harper Collins Pbrs, 1999) 4. Μια µακροπρόθεσµη αισιοδοξία, η µάλλον ένα αίσθηµα ισχυρής φιλοδοξίας και πίστης στην Ευρώπη, είναι συνεπώς αντικειµενικά πλήρως δικαιολογηµένο. Στο ψήφισµα που προτείνεται, ο εισηγητής προσπάθησε να µεταδώσει αυτό το αίσθηµα τόσο για τις µακροπρόθεσµες όσο και για τις αµεσότερες προοπτικές. Μια αισιόδοξη προοπτική επιβάλλει βέβαια δύο συνακόλουθες ερωτήσεις: γιατί η ευρωπαϊκή οικονοµία εµφάνισε στασιµότητα κατά την παρελθούσα δεκαετία, και τι πρέπει να γίνει για να υπερνικηθεί η κατάσταση αυτή; Τόσο η διάγνωση όσο και η απάντηση περιπλέκονται από το γεγονός ότι το γενικότερο πλαίσιο µεταβάλλεται ο κόσµος βρίσκεται µπροστά στους κλυδωνισµούς µιας τρίτης βιοµηχανικής επανάστασης που οδηγεί (αλλά δεν έχει ακόµη φτάσει εκεί) στην κατάσταση της παγκοσµιοποιηµένης οικονοµίας της γνώσης. Μπορεί εποµένως να υπάρξει σύγκρουση ανάµεσα στη βραχυπρόθεσµη και τη µακροπρόθεσµη προσέγγιση, µια σύγκρουση η οποία εδώ επιχειρείται να διευθετηθεί µε τη µοντελοποίηση του ευρωπαϊκού προβλήµατος όχι πρωτίστως ως απόρροιας µιας δυσµενούς συγκυρίας, αλλά ως προβλήµατος που πηγάζει από µια ανεπαρκή οικονοµική µεγέθυνση (που βεβαίως επιδεινώνει τα συγκυριακά προβλήµατα), οφειλόµενη σε µια επίµονη µείωση των επενδύσεων και σε έναν χαµηλό βαθµό κινητοποίησης της εργασίας σε σχέση µε τις άλλες βιοµηχανικές δυνάµεις. Το ζητούµενο είναι τι προκαλούσε ίσαµε τώρα την επιβράδυνση αυτών των δύο κινητήριων δυνάµεων της οικονοµικής µεγέθυνσης. 5. Αν θεωρούµε ότι οι επενδύσεις για τον σχηµατισµό παγίου κεφαλαίου εξακολουθούν να είναι η πρωταρχική κινητήρια δύναµη της οικονοµίας (µε τη συµµετοχή του εργατικού δυναµικού και τα ποσοστά απασχόλησης να αποκρίνονται θετικά σε έναν υψηλό ρυθµό συσσώρευσης κεφαλαίου), η εξήγηση των σηµερινών χαµηλών ρυθµών των επενδύσεων δεν είναι προφανής, ιδίως επειδή οι παραδοσιακοί καθοριστικοί παράγοντες των επενδύσεων φαίνεται να µην παρουσιάζουν πρόβληµα. Για τον ίδιο λόγο δεν είναι προφανής ούτε η θεραπεία. Εδώ θα ήταν χρήσιµο να παραθέσουµε ένα απόσπασµα από τη γραπτή µαρτυρία ενός από τα ινστιτούτα ερευνών που κατέθεσε ενώπιον της επιτροπής µας, του Γαλλικού Παρατηρητηρίου της Οικονοµικής Συγκυρίας (OFCE): "Το πρόβληµα είναι ότι οι χώρες της ΕΕ ήδη έχουν χαµηλά επιτόκια Το επίπεδο κερδοφορίας των επιχειρήσεων είναι καλό. Είναι εποµένως δύσκολο να δούµε τι θα µπορούσε να γίνει για RR\ doc 11/88 PE

12 να προωθηθούν οι ιδιωτικές επενδύσεις. Όσον αφορά τις δηµόσιες επενδύσεις, εκείνες που θα είχαν θετικό αντίκτυπο στη δυνητική οικονοµική µεγέθυνση πρέπει να απαριθµηθούν. Η κυριότερη συµβολή που θα µπορούσε να έχει η οικονοµική πολιτική όσον αφορά την ενίσχυση των επενδύσεων είναι να καταστήσει αξιόπιστη τη διατηρησιµότητα της οικονοµικής µεγέθυνσης". 6. ίνοντας µια µάλλον ελεύθερη ερµηνεία στη θέση των εµπειρογνωµόνων που µας κατέθεσαν τη µαρτυρία τους, οδηγούµαστε στο συµπέρασµα ότι τα σχετιζόµενα µε τις επενδύσεις µηνύµατα τιµών (χαµηλά επιτόκια, υψηλή κερδοφορία) δεν έχουν αποδώσει καρπούς στην περίπτωση αυτή. Θα µπορούσε να συναχθεί ότι η αγορά επηρεάζεται από πληροφορίες εκτός τιµών, πληροφορίες που αποθαρρύνουν τους επενδυτές. Αυτές τις εκτός τιµών ροές πληροφοριών οι κυβερνήσεις είναι κατ' εξοχήν ικανές να τις επηρεάσουν, χωρίς να αλλοιώσουν άµεσα τον µηχανισµό των τιµών µια πρακτική που έχει συχνά αποδειχθεί καταστροφική και που ασφαλώς δεν συνιστάται. Ο εισηγητής αντιλαµβάνεται την τελευταία πρόταση του ανωτέρω παραθέµατος µε αυτήν ακριβώς την έννοια. Αν οι κυβερνήσεις, ή ακόµη τα θεσµικά όργανα της Ένωσης, καθορίσουν µια σταθερή και πειστική γραµµή υπέρ της επεκτατικής πολιτικής, µπορούν κάλλιστα να γείρουν τη ζυγαριά προς τη µεριά της υποκίνησης αυτής της επενδυτικής έκρηξης την οποία δεν κατόρθωσαν να προκαλέσουν τα δεδοµένα σε επίπεδο τιµών (κέρδη, επιτόκια). Αυτήν ακριβώς τη δέσµευση ζητεί το ψήφισµά µας. 7. Για να αποκτήσει την κατάλληλη βαρύτητα, η δέσµευση υπέρ µιας επεκτατικής πολιτικής δεν µπορεί να περιορίζεται σε επίσηµες διακηρύξεις, αλλά πρέπει να συνοδεύεται από πειστικά πρακτικά µέτρα. Τα θεσµικά όργανα και οι κυβερνήσεις της Ευρώπης πρέπει να εναρµονίσουν τις πράξεις τους µε τις διακηρύξεις που κάνουν ή που θα έπρεπε να κάνουν. Για τον σκοπό αυτό προτείνεται ένας συνδυασµός αυξηµένων δηµόσιων επενδύσεων σε επίπεδο κρατών µελών, αναζωογόνησης του προγράµµατος των ιευρωπαϊκών ικτύων όπως προτάθηκε το 1994, και ενός εκτεταµένου προγράµµατος Έρευνας και Ανάπτυξης προκειµένου να αποκτήσουν οι επενδύσεις την απαιτούµενη περιεκτικότητα σε καινοτοµία. Οι εµπειρογνώµονές µας αντιτάσσουν εδώ ότι δεν είναι πολιτικά ρεαλιστικό να ζητούµε µια επεκτατική πολιτική που να συναρτάται µε προηγούµενη αύξηση των δηµόσιων επενδύσεων. Αυτό αντιστρατεύεται ευθέως τις βασικές αρχές της δηµόσιας πολιτικής όπως έχει ασκηθεί έως σήµερα στην Ευρώπη. Το ότι οι πολιτικές αυτές είχαν κάποιο αρνητικό αντίκτυπο στην οικονοµική µεγέθυνση, οι εµπειρογνώµονές µας είναι πρόθυµοι να το παραδεχθούν. Οι Gustav Horn και Wolfgang Scheremet, του Deutsches Institut für Wirtschaftsforschung, σχολιάζοντας στη γραπτή µαρτυρία τους τη νοµισµατική πολιτική που εφαρµόσθηκε κατά την τελευταία δεκαετία, έχουν να πουν τα ακόλουθα: "Ταυτόχρονα µε τις προσπάθειες για προώθηση της ευρωπαϊκής οικονοµικής ολοκλήρωσης, η εν λόγω διαδικασία έχει προφανώς επιβάλει µιαν απώλεια οικονοµικής µεγέθυνσης στις οικονοµίες αυτές". Οι εµπειρογνώµονες στρέφονται έπειτα στη δηµοσιονοµική πολιτική. "Το τρίτο µακροοικονοµικό ζήτηµα που πρέπει να αντιµετωπισθεί είναι ο ρόλος της δηµοσιονοµικής πολιτικής. Στην πορεία προς την ευρωπαϊκή νοµισµατική ένωση, ήρθε η στιγµή που οι περισσότερες κυβερνήσεις χρειάστηκε να υιοθετήσουν αυστηρή δηµοσιονοµική λιτότητα για να ανταποκριθούν στα δηµοσιονοµικά κριτήρια που τέθηκαν από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και στη συνέχεια από το Σύµφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Η πολιτική δηµοσιονοµικής λιτότητας είχε ίσως κι αυτή ορισµένους αρνητικούς αντικτύπους στην οικονοµική µεγέθυνση". Και η µαρτυρία του OFCE ολοκληρώνει τη συνηγορία του υπέρ των δηµόσιων επενδύσεων µε PE /88 RR\ doc

13 κάποια δόση µοιρολατρίας: "Αλλά η ΕΚΤ δεν µπορεί να εγκαταλείψει τον στόχο της για τον πληθωρισµό και οι κυβερνήσεις δεν µπορούν να εγκαταλείψουν το Σύµφωνο Σταθερότητας. Μια επεκτατικότερη πολιτική θα µπορούσε να οδηγήσει, βραχυπρόθεσµα τουλάχιστον, σε αύξηση των µακροπρόθεσµων επιτοκίων αν οι αγορές φοβούνται αναζωπύρωση του πληθωρισµού". 8. Το ζητούµενο εδώ δεν είναι να αποδώσουµε στις πολιτικές σταθεροποίησης την ευθύνη για τη στασιµότητα της ευρωπαϊκής οικονοµίας. Οι πολιτικές αυτές θα µπορούσαν µάλιστα να θεωρηθούν δικαιολογηµένες από την ειδική σκοπιά της προετοιµασίας για την καθιέρωση του ευρώ. Χρειάζεται όµως να τονισθεί ότι η σταθερότητα δεν αποτελεί υπέρτατο αυτοσκοπό και ότι, από τη στιγµή που επιτυγχάνεται, πρέπει να παραχωρεί την πρωτοκαθεδρία σε άλλες επιδιώξεις, όπως είναι η οικονοµική µεγέθυνση. Από τεχνική άποψη, η αναγκαία µετάβαση της οικονοµικής πολιτικής θα διευκολυνόταν αν η έννοια του ισορροπηµένου προϋπολογισµού στο Σύµφωνο Σταθερότητας επανερµηνευόταν έτσι που οι επενδύσεις να µπορούν να αποκλεισθούν από τον υπολογισµό των ελλειµµάτων του προϋπολογισµού (δηλαδή να εφαρµοσθεί ο "χρυσός κανόνας" του βρετανικού Υπουργείου Οικονοµικών). Ελλείψει τέτοιας ερµηνείας, οι προϋπολογισµοί των κρατών µελών θα µπορούσαν να βοηθηθούν αν ένα µέρος του προϋπολογισµού δηµόσιων επενδύσεων χρηµατοδοτούνταν απευθείας από την Ένωση µέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων µε την έκδοση ευρωοµολόγων. 9. Οπωσδήποτε οι δηµόσιες επενδύσεις δεν είναι αυτοσκοπός περισσότερο από τη σταθερότητα. Το ζήτηµα µε τις δηµόσιες επενδύσεις είναι ότι µπορούν να χρησιµοποιηθούν σαν ατµοµηχανή για τις ιδιωτικές επενδύσεις όταν τα µηνύµατα τιµών για τις τελευταίες δεν είναι αρκετά ισχυρά. Η οικονοµετρική τεκµηρίωση µιας στενής συσχέτισης ανάµεσα στα µηνύµατα τιµών (επιτόκια, κέρδη) και τον όγκο των επενδύσεων είναι στην καλύτερη περίπτωση αµφίβολη. Η µόνη ισχυρή συσχέτιση που έχει εντοπισθεί εµπειρικά είναι ανάµεσα στις επενδύσεις και την αύξηση της παραγωγής. Οι επιχειρήσεις επενδύουν αν βλέπουν αρκετές ενδείξεις ότι η αγορά τους είναι πιθανό να διευρυνθεί. Η αντιστροφή της σχέσης, ένα κύµα επενδύσεων που προκαλείται από δηµόσιες παραγγελίες, είναι πιθανό να ενισχύσει τις προσδοκίες των ιδιωτικών φορέων ως προς την εξέλιξη της αγοράς και να τους οδηγήσει σε επενδυτική δραστηριότητα. Η αξιοποίηση µιας τέτοιας "σχέσης πολλαπλασιαστή-επιταχυντή" αποτελεί τη βάση των συστάσεων του εισηγητή για την επενδυτική στρατηγική. Ωστόσο, το στοιχείο της επιτάχυνσης γίνεται αντιληπτό µε µεγαλύτερη ευρύτητα απ' ό,τι αν επρόκειτο για απλή συσχέτιση ανάµεσα στον όγκο της παραγωγής και τον όγκο των επενδύσεων. Οι δηµόσιες επενδύσεις αποτελούν ένα µόνο στοιχείο της "επιτάχυνσης" µε την ευρεία έννοια. Η όλη αλλαγή νοοτροπίας στη λήψη αποφάσεων από τις δηµόσιες αρχές, η προσήλωση στην οικονοµική µεγέθυνση, η αποφασιστικότητα, η αισιοδοξία, όλες αυτές οι πτυχές της νέας προσέγγισης µπορούν να ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις στις προσδοκίες τους για ένα επεκτατικό µέλλον. Στο πλαίσιο µιας τέτοιας αντίληψης, οι διάφορες πτυχές της προόδου στην κατεύθυνση µιας ευρωπαϊκής "εγχώριας αγοράς" κεφάλαια επιχειρηµατικών συµµετοχών, ενοποιηµένη χρηµατοπιστωτική αγορά, στήριξη για τη µετεξέλιξη µικρών επιχειρηµατιών σε µεγάλους, καταστατικό της ευρωπαϊκής εταιρείας αποτελούν όλες τους στοιχεία ενός µηχανισµού επιτάχυνσης µε την ευρεία έννοια. 10. Μια σοβαρή αντίρρηση ως προς την εφικτότητα ενός προγράµµατος οικονοµικής επέκτασης µε παρακίνηση εκ των άνω (αλλά µε κατεύθυνση προς τις ιδιωτικές ρίζες της RR\ doc 13/88 PE

14 οικονοµίας) είναι ότι οι χρηµατοπιστωτικές αγορές θα αντιδράσουν τόσο αρνητικά ώστε θα καταπνίξουν κάθε τέτοια πρωτοβουλία στη γέννησή της. Μερικοί από τους εµπειρογνώµονές µας (βλ. γραπτή µαρτυρία του OFCE) απήχησαν αυτές τις επιφυλάξεις. Κατά τη γνώµη του εισηγητή, ο κίνδυνος αυτός δεν µπορεί ποτέ να εξαλειφθεί πλήρως µπορεί όµως να περιορισθεί σε πιο βατές διαστάσεις αν το κερδοσκοπικό στοιχείο των χρηµατοπιστωτικών αγορών τεθεί υπό κάποιον έλεγχο. Ο συλλογισµός του εισηγητή είναι ο ακόλουθος: ένα πρόγραµµα οικονοµικής επέκτασης σε συνθήκες υποχρησιµοποίησης των πόρων σαν αυτές που επικρατούν σήµερα στην Ευρώπη είναι απίθανο να αποβεί πληθωριστικό. Προκειµένου οι αγορές να προεξοφλήσουν πληθωριστικές πιέσεις και να υψώσουν τα µακροπρόθεσµα επιτόκια κάτω από τέτοιες συνθήκες, η ανορθολογικότητα θα πρέπει να επικρατήσει έναντι του ορθολογικού υπολογισµού. Οι έντονα κερδοσκοπικές αγορές τείνουν να αντιδρούν µε πολύ ανορθολογικότερο τρόπο από τις αγορές που είναι αφοσιωµένες στις µακροπρόθεσµες πραγµατικές επενδύσεις. Κατά συνέπεια, οτιδήποτε αποθαρρύνει την υπέρµετρη κερδοσκοπία είναι πιθανό να περιορίσει τις ανορθολογικές αντιδράσεις και να προλειάνει το έδαφος ενός επεκτατικού προγράµµατος. Απ' όπου η έκκληση του ψηφίσµατος για ενισχυµένη εποπτεία της αγοράς και για µεγαλύτερη διαφάνεια των χρηµατοπιστωτικών συναλλαγών. 11. Τα ανωτέρω εκθέτουν το σκεπτικό που στηρίζει τις προτάσεις για ενισχυµένη αναπτυξιακή στρατηγική. Κατά τη γνώµη του εισηγητή, µια τέτοια στρατηγική θα πρέπει να αποκτήσει το προβάδισµα έναντι οιασδήποτε άλλης επιδίωξης, για τον απλό λόγο ότι όλες οι άλλες βελτιώσεις (καινοτοµία, επιχειρηµατικότητα, πολιτική φιλοδοξία, πλήρης απασχόληση) προϋποθέτουν την επίτευξη µιας διατηρήσιµης αύξησης του ρυθµού οικονοµικής µεγέθυνσης. Τούτο ισχύει ιδιαίτερα στην περίπτωση της απασχόλησης. Εποµένως, µολονότι η ανεργία αποτελεί ίσως το υπ' αριθµόν ένα πρόβληµα της ευρωπαϊκής οικονοµίας, η λύση του προβλήµατος αυτού δεν είναι λογικό να αρχίσει από την ίδια την ανεργία (δηλαδή µε επιµέρους µεταρρυθµίσεις στην αγορά εργασίας βλ. τη γραπτή µαρτυρία των Roncaglia, Corsi και Guelfi). Εκείνη που χρειάζεται ανασυγκρότηση είναι η οικονοµία στο σύνολό της, ώστε η λύση του προβλήµατος της ανεργίας να αναδυθεί ως αποτέλεσµα µιας πολύ ευρύτερης αναδιευθέτησης των δραστηριοτήτων. Εντούτοις, η επείγουσα ανάγκη κάποιας άµεσης ανακούφισης των θυµάτων της καθιστά άκρως θεµιτή και την επιζήτηση τµηµατικών διευθετήσεων. Το ψήφισµα ασχολείται µε τις αµεσότερες πτυχές του προβλήµατος, συνιστώντας διαχείριση της ζήτησης, φορολογικά µέτρα, καλύτερη διαχείριση των ωρών εργασίας και γενίκευση των πολιτικών βέλτιστης πρακτικής που εφαρµόζονται στα επιµέρους κράτη µέλη, ώστε να βελτιωθεί ο βαθµός απασχολησιµότητας, ιδίως των µειονεκτούντων τµηµάτων του εργατικού δυναµικού. Βεβαίως, εφόσον οιοδήποτε από τα τµηµατικά αυτά µέτρα π.χ. η επανειδίκευση µε τη µορφή τής διά βίου κατάρτισης αποδειχθεί ιδιαίτερα πρόσφορο, µπορεί κάλλιστα να αποτελέσει µέρος του µόνιµου θεσµικού µετασχηµατισµού ο οποίος θα πρέπει να συνοδεύσει τη µετάβαση προς την οικονοµία της γνώσης. 12. Κανείς αυστηρός διαχωρισµός µεταξύ βραχυπρόθεσµων µέτρων και µακροπρόθεσµων µεταρρυθµίσεων δεν είναι δυνατός, ιδίως σε µια εποχή αναδυόµενης τεχνολογικής επανάστασης. Εντούτοις, στο ψήφισµα επιχειρήσαµε να ανταποκριθούµε στην ιδέα ότι βρισκόµαστε µπροστά σε έναν ριζικό µετασχηµατισµό ολόκληρης της παραγωγικής βάσης καθώς µεταβαίνουµε από µια οικονοµία βιοµηχανίας και υπηρεσιών σε µια οικονοµία βασισµένη στη γνώση. Οι αλλαγές στην εκπαίδευση, στην επανειδίκευση και στη διανοµή του εισοδήµατος είναι οι κυριότερες συστάσεις που διατυπώνονται εν προκειµένω. Αυτές PE /88 RR\ doc

15 θα πρέπει να συνεκτιµηθούν τουλάχιστον µε τη σύσταση για τη δηµιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού χώρου έρευνας. 13. Ο εισηγητής έχει την πεποίθηση ότι ο σκοπός της απάντησής µας στην έκθεση της Επιτροπής δεν θα πρέπει να είναι µια απόπειρα διεξοδικής κάλυψης όλων των τεχνικών λεπτοµερειών που εµπλέκονται στην ανάλυση µιας οικονοµίας µε την πολυπλοκότητα της ευρωπαϊκής, αλλά να σταλούν ορισµένα ισχυρά µηνύµατα πολιτικής προς τους εκλογείς µας. Στην παρούσα περίσταση, τα µηνύµατα που του φαίνονται αναγκαία είναι τα ακόλουθα τρία: (α) (β) (γ) ένα µήνυµα αισιοδοξίας όσον αφορά τις δυνατότητές µας ένα µήνυµα προβληµατισµού όσον αφορά την έως τώρα αδυναµία µας να αξιοποιήσουµε πλήρως αυτές τις δυνατότητες ένα µήνυµα οροθεσίων για τη χαρτογράφηση του δρόµου προς τα εµπρός, από την άποψη τόσο της ανάκαµψης, ώστε να αντιµετωπίσουµε αποφασιστικά τις σηµερινές µας δυσκολίες, όσο και της µεταρρύθµισης, ώστε να προετοιµάσουµε το έδαφος για έναν νέο τρόπο παραγωγής και για µια νέα κοινωνία βασισµένη πάνω του. 14. Τα τρία αυτά µηνύµατα ή συνθήµατα πρέπει να µπορούν να γίνουν ευρέως αποδεκτά και να παρακινήσουν σε δράση την τεράστια πλειοψηφία των συνευρωπαίων µας. Ο διπλός στόχος του µετασχηµατισµού της Ευρώπης στη δυναµικότερη περιοχή του κόσµου και της αποκατάστασης της πλήρους απασχόλησης µπορεί να θίξει την ευαίσθητη χορδή της ιδεαλιστικής φιλοδοξίας αλλά και του φωτισµένου συµφέροντος, και το χαρακτηριστικό αυτό µπορεί να δηµιουργήσει έναν ακατανίκητο συνδυασµό. Ο εισηγητής προσπάθησε να διατυπώσει απαντήσεις και στα τρία σηµεία που αναφέρθηκαν προηγουµένως. Στις συζητήσεις µας δεν υπάρχει έλλειψη καλών ιδεών, ούτε "ριζοσπαστικών" ούτε "µεταρρυθµιστικών". Εκείνο που ίσως λείπει είναι η σύνθεση, ο κατάλληλος συνδυασµός αυτών των ιδεών ώστε να συµπληρώνονται και να αλληλοϋποστηρίζονται στο πλαίσιο του συνολικού πλέγµατος µιας νέας στρατηγικής πρωτοβουλίας. Οι ιδέες στη δηµόσια συζήτηση είναι σαν τα πρόσωπα στον πλατωνικό διάλογο Πολιτικός. Οι µεταρρυθµιστικές ιδέες είναι σαν τους έξυπνους και εύκαµπτους ανθρώπους. Οι ριζοσπαστικές ιδέες είναι σαν τους ισχυρούς αλλά άκαµπτους ανθρώπους. Το έργο του πολιτικού είναι να πάρει τις ισχυρές για να τις κάνει στηµόνι και τις ήπιες για να τις κάνει υφάδι, κι έτσι να υφάνει τον µανδύα της Πολιτείας. Η Ευρώπη χρειάζεται επειγόντως υφαντές. RR\ doc 15/88 PE

16 16 Φεβρουαρίου 2000 ΓΝΩΜΟ ΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων προς την Επιτροπή Οικονοµικής και Νοµισµατικής Πολιτικής σχετικά µε το έγγραφο της Επιτροπής µε τίτλο "Η οικονοµία της Ευρωπαϊκής Ένωσης: επισκόπηση 1999" Συντάκτης γνωµοδότησης: ο κ. Michel Rocard ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΑ ΙΚΑΣΙΑΣ Κατά τη συνεδρίασή της την 1η Φεβρουαρίου 2000 η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων όρισε συντάκτη γνωµοδότησης τον κ. Michel Rocard Κατά τη συνεδριάσεις της την 1η Φεβρουαρίου και στις 15 Φεβρουαρίου 2000, η επιτροπή εξέτασε το σχέδιο γνωµοδότησης. Κατά την τελευταία ως άνω συνεδρίαση, η επιτροπή ενέκρινε τα κατωτέρω συµπεράσµατα µε 40 ψήφους υπέρ και 1 ψήφο κατά. Ήσαν παρόντες κατά την ψηφοφορία οι βουλευτές: Winfried Menrad πρόεδρος Michel Rocard συντάκτης γνωµοδότησης Sylviane H. Ainardi, Jan Andersson, María Antonia Avilés Perea, Theodorus J.J. Bouwman (αναπλ. Jillian Evans), Philip Rodway Bushill-Matthews, Alejandro Cercas Alonso, Luigi Cocilovo, Brian Crowley, Elisa Maria Damião, Proinsias De Rossa, Harald Ettl, Carlo Fatuzzo, Ilda Figueiredo, Hélène Flautre, Fiorella Ghilardotti, Marie-Hélène Gillig, Richard Howitt (αναπλ. Helle Thorning-Schmidt), Stephen Hughes, Anne Elisabet Jensen (αναπλ. Massimo Cacciari), Karin Jöns, Piia-Noora Kauppi (αναπλ. Anne-Karin Glase), Ιωάννης Κουκιάδης, Ρόδη Κράτσα, Arlette Laguiller, Jean Lambert, Elizabeth Lynne, Toine Manders (αναπλ. Daniel G.L.E.G. Ducarme), Thomas Mann, Manuel Pérez Álvarez, Bartho Pronk, PE /88 RR\ doc

17 Herman Schmid, Peter William Skinner, Miet Smet, Gabriele Stauner (αναπλ. Marie-Thérèse Hermange), Ursula Stenzel, Ieke van den Burg, Anne E.M. Van Lancker, Barbara Weiler και Sabine Zissener (αναπλ. Guido Podestà). ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ Φέτος, η δηµοσίευση της Γενικής ιεύθυνσης Οικονοµίας και Οικονοµικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής "Οικονοµία της Ευρωπαϊκής Ένωσης: επισκόπηση 1999" αντικαθιστά την ετήσια οικονοµική έκθεση των προηγούµενων ετών. Το έγγραφο περιλαµβάνει, αφενός, περιγραφή της πρόσφατης οικονοµικής ανάπτυξης και, αφετέρου, µελέτες σχετικά µε πέντε οικονοµικά θέµατα, µεταξύ των οποίων η απασχόληση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η δηµοσίευση αυτή θα χρησιµεύσει ως έγγραφο αναφοράς όταν η Επιτροπή θα καταρτίσει το σχέδιο των γενικών κατευθύνσεων για τις οικονοµικές πολιτικές των κρατών µελών της Ένωσης. Ο συντάκτης γνωµοδότησης προτείνει να µην υπεισέλθουµε σε λεπτοµέρειες ανάλυσης και πρόβλεψης, αλλά να υπογραµµίσουµε, αντίθετα, ορισµένες διαδικαστικές πτυχές. Οι παρατηρήσεις βασίζονται, κατά συνέπεια, στην εµπειρία του οικονοµικού έτους του 1999, κατά κύριο λόγο. 1. Καταρχάς, θα πρέπει να τονίσουµε την µέριµνα της επιτροπής µας για ένα στενότερο συντονισµό µεταξύ των οικονοµικών πολιτικών και των πολιτικών για την απασχόληση. Για το σκοπό αυτό, οι δύο δραστηριότητες, η κατάρτιση των γενικών κατευθύνσεων για τις οικονοµικές πολιτικές των κρατών µελών και των κατευθυντήριων γραµµών για την απασχόληση, θα πρέπει να συµπίπτουν όχι µόνο χρονικά, αλλά και ως προς το περιεχόµενο. Η παράλληλη κατάρτιση και εξέταση των γενικών κατευθύνσεων και των κατευθυντήριων γραµµών θα είχε ως αποτέλεσµα την ευχερέστερη διασφάλιση της συνέπειας µεταξύ προτεινόµενων µέτρων. 2. Είναι προφανές ότι ο συντονισµός των πολιτικών για την απασχόληση σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα είναι αποτελεσµατικότερος εφόσον στηρίζεται σε ακριβείς και, ποσοτικά και ποιοτικά, προσδιορισµένους στόχους, που θα επιτρέπουν τη σύγκριση των αποτελεσµάτων και τον έλεγχο της προόδου. Οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να προσδιορίζονται τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο και να συνοδεύονται από ακριβείς προθεσµίες. Η προσεχής έκτατη σύνοδος κορυφής της Λισσαβόνας αποτελεί εξαιρετική ευκαιρία για την επίτευξη συµφωνίας αρχής σχετικά µε τη σκοπιµότητα του ποσοτικού προσδιορισµού των στόχων ως στοιχείου µιας ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση. 3. Ο έλεγχος και η παρακολούθηση στόχων που καθορίζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και υλοποιούνται σε εθνικό επίπεδο θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από µεγαλύτερη διαφάνεια και να µην περιορίζονται στην απλή έγκριση σχεδίων και εκθέσεων που διαβιβάζουν οι εθνικές αρχές. εδοµένου ότι δεν πρόκειται για µια απλή εργασία RR\ doc 17/88 PE

18 ρουτίνας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να µοιράζεται τις αναλύσεις και την εµπειρία της µε τα άλλα θεσµικά όργανα και να συνεργάζεται πλήρως µε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το έργο αυτό, κυρίως στο πλαίσιο του µακροοικονοµικού διαλόγου. 4. Η ύπαρξη τριών χωριστών διαδικασιών -Κάρντιφ, Λουξεµβούργου και Κολωνίας- που εξετάζουν εν µέρει θέµατα κοινά, όπως η απασχόληση, περιπλέκει τον συντονισµό. Εφόσον τα κράτη µέλη επιθυµούν να επιτύχουν στενότερο συντονισµό µέσω των τριών αυτών διαδικασιών, οι διαδικασίες αυτές θα πρέπει να είναι σύντονες και να διεξάγονται εκ παραλλήλου. Είναι αναγκαία η απλούστευση των τριών αυτών διαδικασιών. 5. Ο αρµόδιος επί της ουσίας εισηγητής ζητεί ένα νέο κεντρικό στόχο, καθώς και νέα µέσα επίτευξης του συγκεκριµένου στόχου. Τον στόχο αυτό τον αποκαλεί: "πλήρη απασχόληση". Ο συντάκτης γνωµοδότησης δεν µπορεί παρά να υποστηρίξει τη συγκεκριµένη επιλογή, καθώς επίσης και το ακόλουθο συµπέρασµα: "η πολιτική πλήρους απασχόλησης πρέπει να διατυπωθεί και να υλοποιηθεί σε επίπεδο Ένωσης και όχι κρατών µελών". 6. Ως προς τα µέσα, ο στόχος αυτός επιβάλλει -πέρα από τα µέσα υπέρ των επενδύσεων, της παιδείας και της κατάρτισης- προσέγγιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα υπερβαίνει τον απλό συντονισµό των οικονοµικών πολιτικών των κρατών µελών, και ζητεί, µεταξύ άλλων, παρέµβαση µεγάλης κλίµακας, υπό µορφήν διευρωπαϊκών σχεδίων, όπως προτείνει η Λευκή Βίβλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δηµοσιεύθηκε το 1993 για την "Ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, απασχόληση". Ο συντάκτης γνωµοδότησης συµµερίζεται επίσης την άποψη αυτή σχετικά µε την αξία που έχει σήµερα η Λευκή Βίβλος. Οι προτάσεις που περιλαµβάνονται στην εν λόγω βίβλο θα πρέπει να αναπροσαρµοσθούν υπό το φως της εξέλιξης των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας. Η αναπροσαρµογή αυτή ενδέχεται να οδηγήσει σε µεταβολή προτεραιοτήτων κατά τρόπον ώστε να αποδίδεται πρωτεύουσα θέση στη δηµιουργία δικτύων πληροφορικής. Η σχετική συζήτηση θα πρέπει να περιλαµβάνεται στην ηµερήσια διάταξη της προσεχούς συνόδου κορυφής της Λισαβόνας. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων καλεί την Επιτροπή Οικονοµικής και Νοµισµατικής Πολιτικής, που είναι αρµόδια επί της ουσίας, να συµπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσµατός της τα ακόλουθα στοιχεία: 1. εκτιµά ότι απαιτείται στενότερος συντονισµός µεταξύ της οικονοµικής πολιτικής, της πολιτικής για την απασχόληση και της κοινωνικής πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο και προτείνει, για το σκοπό αυτό, η κωδικοποίηση των υφιστάµενων διαδικασιών στον τοµέα της οικονοµικής πολιτικής, της πολιτικής για την απασχόληση και της κοινωνικής πολιτικής, συµπεριλαµβανοµένης µιας ενιαίας και συνοπτικής έκθεσης σχετικά µε την οικονοµική και κοινωνική κατάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και η ετήσια σύσταση για τις συνδυασµένες κατευθυντήριες γραµµές της ευρωπαϊκής πολιτικής για την ανάπτυξη και την απασχόληση να συµπίπτουν χρονικά. 2. εκτιµά ότι πρέπει να καταβληθούν επειγόντως προσπάθειες ώστε να υπάρξει PE /88 RR\ doc

19 πραγµατικός συντονισµός µεταξύ µακροοικονοµικής πολιτικής, πολιτικής απασχόλησης και κοινωνικής πολιτικής ζητεί από τα κράτη µέλη να αναπτύξουν µια διαδικασία σύγκλισης σύµφωνα µε τις κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση, που θα περιλαµβάνει ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραµµές, αναλύσεις αποτελεσµάτων, ανταλλαγή συγκρίσιµων δεδοµένων και εθνικά σχέδια δράσης για την καταπολέµηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισµού 3. καλεί τα κράτη µέλη να επεξεργασθούν µία συνεπή στρατηγική υπέρ της σταθερότητας, της σταθερής ανάπτυξης, της πλήρους απασχόλησης και της βελτίωσης της κοινωνικής ποιότητας της Ευρώπης, που θα περιλαµβάνει ποσοτικά προσδιορισµένους στόχους και θα αφορά την ποιότητα της συνοχής στον οικονοµικό τοµέα, στον τοµέα της απασχόλησης, στον κοινωνικό τοµέα και στα δικαιώµατα των εργαζοµένων 4. υποστηρίζει ότι πρέπει να ενισχυθεί ο µακροοικονοµικός διάλογος και να εξελιχθεί σε ένα φόρουµ διαβούλευσης µεταξύ όλων των φορέων της οικονοµικής πολιτικής, οι οποίοι µπορούν να κατευθύνουν το συνδυασµό πολιτικών της Ένωσης µε στόχο τη σταθερότητα, τη βιώσιµη ανάπτυξη, την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική συνοχή 5. ζητεί να συµµετάσχει στην παρακολούθηση και τον έλεγχο των στόχων της ευρωπαϊκής αυτής στρατηγικής υπέρ της σταθερότητας, της σταθερής ανάπτυξης, της πλήρους απασχόλησης και της βελτίωσης της κοινωνικής ποιότητας της Ευρώπης και να ενηµερώνεται τακτικά σχετικά µε την πρόοδο που σηµειώνεται στα κράτη µέλη υπενθυµίζει το αίτηµά του να συνεργασθεί στο µακροοικονοµικό διάλογο 6. καλεί τα κράτη µέλη να απλουστεύσουν τις τρεις διαδικασίες Λουξεµβούργου, Κάρντιφ και Κολωνίας, µε στόχο τη µεγαλύτερη αποτελεσµατικότητα και διαφάνεια έναντι της κοινής γνώµης 7. καλεί το Συµβούλιο να προαγάγει τον στόχο της πλήρους απασχόλησης ποιότητας και µε δικαιώµατα διατηρώντας παράλληλα νοµισµατική σταθερότητα και κοινωνική συνοχή στην Ένωση που θα βασίζεται σε µια βιώσιµη οικονοµία καθώς και σε µια δίκαιη κατανοµή της εργασίας και στο δικαίωµα για κατάλληλη κοινωνική προστασία, και να θεσπίσει κατευθύνσεις για τις οικονοµικές πολιτικές των κρατών µελών και της Κοινότητας που θα είναι σύµφωνες µε το συγκεκριµένο στόχο καλεί επίσης την Επιτροπή και το Συµβούλιο να προτείνουν τις απαιτούµενες προσαρµογές της σηµερινής στρατηγικής της Ένωσης για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, σε στενή διαβούλευση µε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και να επεξεργασθούν νέες προτάσεις ενόψει της καθιέρωσης µιας συντονιστικής διαδικασίας για την καταπολέµηση του κοινωνικού αποκλεισµού και της φτώχειας, η οποία θα τεθεί σε ισχύ από 1ης Ιανουαρίου καλεί τους εργοδότες και τους εργαζοµένους να συνεχίσουν την υπεύθυνη πολιτική που ακολούθησαν κατά το παρελθόν για τη δηµιουργία κλίµατος φιλικού προς την απασχόληση και, κατά τις διαπραγµατεύσεις για τους µισθούς, να λάβουν υπόψη τη σχέση µεταξύ του ύψους των πραγµατικών µισθών και της αύξησης της παραγωγικότητας εργασίας, και αναµένει ότι, όταν εφαρµοσθεί µια εισοδηµατική πολιτική προσανατολισµένη προς την παραγωγικότητα, οι εργαζόµενοι θα συµµετέχουν στα κέρδη και στο κεφάλαιο RR\ doc 19/88 PE

20 9. υπενθυµίζει, σχετικά, ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε εκφράσει θετική άποψη για τις κατευθύνσεις της Λευκής Βίβλου της Επιτροπής, που δηµοσιεύθηκε το 1993 για την "Ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, απασχόληση" καλεί την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις προς την κατεύθυνση αυτή, λαµβάνοντας υπόψη τις νέες προκλήσεις και ιδιαίτερα τις επενδύσεις στον τοµέα των υπηρεσιών, συµπεριλαµβανοµένων της ανάπτυξης του τρίτου τοµέα, της κοινωνικής οικονοµίας και της εταιρικής σχέσης δηµοσίου/ιδιωτικού τοµέα, καθώς και την πρόοδο που έχει σηµειωθεί στον τοµέα της τεχνολογίας πληροφορικής, και εντείνοντας την τήρηση των περιβαλλοντικών περιορισµών, και συγκεκριµένα των δεσµεύσεων που ανέλαβε η ΕΕ στο Κιότο για την καταπολέµηση του φαινοµένου του θερµοκηπίου. 10. αναµένει από τα κράτη µέλη να επανεξετάσουν τα συστήµατα φόρων, εισφορών και παροχών τους, προκειµένου να ανακουφισθεί ο παράγοντας εργασία. PE /88 RR\ doc