Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη

Transcript

1 13-3")($&C"0;F.""&C2"D'3)(4D$.")C2" >ec3-."',3-4"i"-7c5,;5i"d-4"i" 2&I('5,-"&(C.")I3"DC43;3,-B"%15-" -&$")I"5266(-7F":4:+,;3"%'" &3'2%-)4D$"&'(4'V$%'3CB")I" H4H-5D-+,-"D-4")I3"C(6>3;5I" 5'%43-(,;3"-2)C63;5,-.B" &(C5;&4DF."-2)C:'+),;5I."D-4" &3'2%-)4DF."'e1+4eI.<""! N'")-"4H-34D>"D-4")C3"V-(-D)F(-" &-(-%13'4B"&-(>")I3"HI%C54$)I)>" )C2B"13-."-&+$.">3W(;&C.B"&C2" ',3-4"&($W2%C."3-":CIWF5'4"%'"D>W'" )($&C")C2."-3W(G&C2."6J(;")C2B" $)-3")C2")C"0I)CJ3< a4-"+'&)c%1('4'."64-")-":4:+,-b"yzb" Z[Z"D-4"H;('>3"C%4+,'."5)C",3)'(3')B"H',)'")4."45)C5'+,H'. fff<ghijkljmgnophqr<mhp" D-4" fff<ghijkljmgnophqr<mhpstouuv<!"#$%&'()#($*+(,-../0120 Οι ρόλοι που παίζουμε σαν ψυχές σε εξέλιξη Να σκέφτεσαι σαν ψυχή αλλά ν αγαπάς το εγώ σου t ȫⱥ ɅȺɁɔɅȺɋȺ ɋɀɑ ȿɐɔɑ ɊȺɆ ȾɌɃȺɂɉɕȾɑ ȼɂⱥ ɅȾȼȺɄɘɋȾɉɀ șɍɋɉƈɉⱥȼʌɒɋɐɋɀ t ȧɂ ȺɆɒȼɃȾɑ ɋɉɍ ȝȼɚ ɅȺɑ ȺƇɓɆȺɆɋɂ Ɋɋɂɑ ȺɆɒȼɃȾɑ ɋɀɑ ȯɍɏɔɑ t ȫɍɏⱥɕɉ ɁɓɄɀɊɀ ɋɉɍ ȠȾɈɘ ɃɒɉɅȺ ɔ ȾƇɂɄɈȼɓɑ ɋɀɑ ȯɍɏɔɑ; t ȟ ȾɆɗɋɀɋɒ ɅȺɑ ȾɕɆȺɂ ȾƇɂɊɋɀɅɈɆɂɃɔ ƇɉȺȼɅȺɋɂɃɗɋɀɋȺ t ȩɗʉɉɂ ƇɉɈɊɃɈɄɄɔɊȾɂɑ ɃȺɂ ɊɌɆȺɂɊɁɔɅȺɋȺ Οι ρόλοι που παίζουμε σαν ψυχές: Μπορούμε να παίξουμε τους ακόλουθους ρόλους μέσα από το εγώ μας αναζητώντας αξία, ασφάλεια και πληρότητα ή σαν ψυχές, μαθαίνοντας από τις εμπειρίες μας, προσφέροντας και δημιουργώντας. Εμείς οι ψυχές παίζοντας τους ρόλους (του): t ȱɇƚɉⱥ ɔ ɋɀɑ țɍɇⱥɕƀⱥɑ t ȝɉɐɋɂƀɉɘ ɊɌɆɋɉɗɍɈɌ t țɉɇɂɉɘ t ȨȺɂȽɂɈɘ t ȫⱦʉⱦɂɉʌⱥɇɔ t ȢȺɋȺƇɂȾɊɅɓɆɈɌ t ȜɌɆȺɋɈɘ Ɏɐɉɕɑ ȺɆɒȼɃȾɑ t ȝɇⱥɉɋɀʌɓɇɉɍ ɊȾ ɒʉʉɉɍɑ t ȠɘɅȺɋɈɑ t șɇⱥƀɉɂɋɔ t ȫɉɉʌɉƀɉɒɋɀ t ȝƈⱥɇⱥɋɋɒɋɀ t ȭɉȼɂɋʌɓɇɉɍ t ȪɐɋɔɉȺ ɌƇȾɘɁɌɆɈɌ ȼɂⱥ ɋɉɍɑ ɒʉʉɉɍɑ t ȢȺɄɈɘ ƇɆȾɌɅȺɋɂɃɈɘ ȺɆɚɋȾɉɈɌ t ȝȼɚ ƇɈɌ ɊɌȼɃɉɕɆȾɂ ɔ ɊɌȼɃɉɈɘȾɋȺɂ t ȤɓɄɈɌɑ θρησκειών, εθνών, φυλών, πολιτικών κομμάτων t Πολιτικού, θρησκευτικού, κοινωνικού και οικονομικού ηγέτη ȪɌɆɈɄɂɃɒ ȺɆȺɄɘɈɆɋȺɂ ƇȾɉɕƇɈɌ ɉɗʉɉɂ ɃȺɂ ƇɉɈɋȾɕɆɈɆɋȺɂ ɄɘɊȾɂɑ ȼɂⱥ ɋɉ Ƈɐɑ ɅƇɈɉɈɘɅȾ ɆȺ ȺƇȾɄȾɌɁȾɉɐɁɈɘɅȾ ȺƇɗ ɋɀɇ ȺɉɆɀɋɂɃɔ ɋɉɍɑ ȾƇɕȽɉȺɊɀ ɊɋɀɆ ȿɐɔ ɅȺɑ Οι ρόλοι που παίζουμε σαν ψυχές σε εξέλιξη a4-"-(d')>"v($34-"'('j3i5'"%4-" %'6>+I"&C4D4+,-")'V34DG3B" 525)I%>);3"D-4"&I6G3"63G5I.<" ]-3"-&C)1+'5%-"-2)F.")I." 1('23-.B"D-)1+Ie'"3-"'&4+1e'4"!"#$%&'()"*+,-."/-)01%2"',3-4" 5266(-71-."89":4:+,;3<"=>3;" -&$"?@ABAAA"-&$")-":4:+,-")C2" :(,5DC3)-4"5)-"5&,)4-""E++F3;3" -3-63;5)G3B"'&'4HF"&(-6%-)4D>"" :'+)4G3C23")I3"0;F")C2" -3-63G5)IB"%'"-&+>"+$64-B" D-)-3CI)>"5'"$+C2.< E,3-4"4H(2)F.")C2"=3'2%-)4DCJ" K13)(C2"LM#NO/PK*"QR*S"5)C" T-+>3H(4<"UV'4"D>3'4"&+IWG(-" 5'%43-(,;3"D-4""C%4+4G3"%'" &3'2%-)4D$"&'(4'V$%'3CB""&C2" :(,5DC3)-4"5'"&'(,&C2"XAA"YZ"D-4" Z[Z"'2(',-."D2D+C7C(,-.<!"#$%&'()*+,-(.,'/0#1 Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη!"#$%&'()*+,-(.,'/0#1 E,3-4"HI%4C2(6$.")C2"63;5)CJ"\ ')C2."]ENP/^#PO_"^_`Oa/R]P^]" D-WG."D-4">++;3"XA"5'%43-(,;3" %4D($)'(I."H4>(D'4-.B"5)-"C&C,-" 523W1)'4"-(V-,'."&3'2%-)4D1." -+FW'4'."D-4"H4H-5D-+,'."%'" 5J6V(C3'."63G5'4."D-4")'V34D1.B" HI%4C2(6G3)-."&(;)$)2&-" :4;%-)4D>"5'%43>(4-B"%15;");3" C&C,;3"%&C(',"D>W'">3W(;&C."3-" -&'+'2W'(;W',""-&$" b'2h-45wf5'4.b"&'&c4wf5'4.b" &(C6(-%%-)45%CJ.B"523-45WF%-)-" D-4"&(CD-)-+Fb'4.B"&C2" '%&CH,0C23")I3"'2)2V,-B")I3" '+'2W'(,-B")I3"I('%,-B")I3"-6>&I" D-4")I"5J3H'5F")C2"%'")C2." >++C2."-3W(G&C2.<"O4" H4H-5D-+,'.")C2"',3-4":-W41."D-4" C254-5)4D1.B"-++>"'JDC+-" D-)-3CI)1."-&$")C3"D-W13-<"" E,3-4"^%'(4D-3$."5)I3"D-)-6;6FB" -++>"0'4"5)I3"E++>H-"%$34%-"-&$" )C"1)C."?9c\<"UV'4"5&C2H>5'4"" VI%4D$."%IV-34D$."5)I3"^%'(4DF" D-4"1V'4"'(6-5)',"5'"H4'W3F" ')-4(,-"64-"8"V($34-< =-(-4)FWID'"-&$")I"W15I")C2"64-" 3-"-3-0I)F5'4"13-3"&4C")-4(4-5)$" %'")4."4H1'."D-4")I3" &(C5;&4D$)I)-")C2")($&C"0;F.B" -3-0I)G3)-."13-"4H4-,)'(C"64d" -2)$3"3$I%-"5)I"0;F")C2<

2 Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη Ρόμπερτ Ηλίας Νατζέμυ

3

4 Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη Ρόμπερτ Ηλίας Νατζέμυ (English) (Ελληνικά) 2011

5 Αφιερώνω το βιβλίο Σε ολους μας. Εκδόσεις Ολιστική Αρμονία Τ.Θ. 93 Μαρκόπουλο Ελλάδα, Robert Elias Najemy Ένα μεγάλο EYXAPIΣTΩ στην Ματίνα Πάσχου που εκανε την μετάφραση αφιλοκερδώς. Μακέτα εξωφύλλου από "Ruby Red" Διαφημιστική isbn

6 Περιεχόμενα Εισαγωγή...7 Ι. Η ενότητά μας είναι επιστημονική πραγματικότητα...11 ΙΙ. Το Θείο μιλάει...27 ΙΙΙ. Οι ανάγκες του Εγώ απέναντι στις ανάγκες της Ψυχής...35 ΙV. Ρόλοι, προσκολλήσεις και συναισθήματα...43 V. Τυχαίο, θέληση του Θεού, κάρμα ή επιλογές της Ψυχής;...49 VΙ. Τα μαθήματα της ζωής...55 VΙΙ. Αλληλεξάρτηση...65 VΙΙΙ. Οι ρόλοι που παίζουμε Εμείς, ως ψυχές στο ρόλο του Άνδρα Εμείς, ως ψυχές στο ρόλο της Γυναίκας Εμείς, ως «σεξουαλικά όντα Εμείς, ψυχές ως ερωτικοί σύντροφοι Εμείς, ψυχές ως «πρώην» ερωτικοί σύντροφοι Εμείς, ως αδελφές ψυχές Εμείς, ψυχές ως γονείς Εμείς, ψυχές ως παιδιά Εμείς, ως ψυχές στο ρόλο του τελειομανή Αυτοκαταπιεσμένα Εγώ Δυνατός χωρίς ανάγκες μερικές φορές απόμακρος Εμείς, το θείο, ως εσύ, αγαπητέ αναγνώστη Εμείς, ψυχές πάντα σε δίαιτα Ψυχές, ως συγγενείς Εμείς, ψυχές ως ηλικιωμένοι και ως παππούδες Εμείς, ψυχές ως εργαζόμενοι και επαγγελματίες Ψυχές, ως κοινωνικά όντα Εμείς, ψυχές ως εγώ που συγκρίνουν Εμείς, ως μέλη θρησκειών, φυλών, πολιτικών κομμάτων Ψυχές, ως οικονομικά και εκπαιδευτικά όντα Ψυχές, ως πολιτικοί, θρησκευτικοί & κοινωνικοί ηγέτες Εμείς, ως δάσκαλοι και μαθητές...173

7 23. Εμείς, ως ψυχές σε συγκρούσεις του εγώ Εμείς, ως ψυχές που βίωσαν μια σημαντική απώλεια Εμείς, ψυχές ως ανεπιθύμητα παιδιά Εμείς, ψυχές στο ρόλο του θύματος Εμείς, ψυχές ως όντα που κρίνουν Εμείς οι ψυχές παίζοντας το ρόλο του Σωστού Εμείς οι ψυχές παίζοντας το ρολό του Έξυπνου Εμείς, ψυχές ως τρομοκράτες Εμείς, ως απόμακρα αντικοινωνικά όντα Εμείς, ψυχές ως Επαναστάτες Εμείς, ψυχές ως ληστές, δολοφόνοι, βιαστές, δικτάτορες Εμείς, ψυχές που επέλεξαν να βιώσουν τη φυλακή Εμείς, ψυχές ως «οι ένοχοι» Ψυχές ως δημιουργοί Εμείς, ψυχές ως άρρωστοι ή ανάπηροι Εμείς, ως αυτοί που φροντίζουν τους άλλους Εμείς, ψυχές ως πνευματικοί αναζητητές Εμείς, ψυχές ως όντα που αποδέχονται Εμείς, ψυχές ως θνητά σώματα Εμείς, ψυχές ως άμορφη ενέργεια συνειδητότητα Εμείς, ως ψυχές που συνδέονται χωρίς όρους Η απόφαση να αγαπάμε χωρίς όρους Αγαπώντας το Εγώ μας - Ξανά Εγώ ή Ψυχή και τα Διπλά Κίνητρα Το Σύνθημα Τα δεδομένα της ψυχής ΙΧ. Ho oponopono - εξαγνίζοντας τον εαυτό μας Χ. Γράμμα από το Θεό σε σένα ΧΙ. Μέθοδος Σεντόνα XII. Ερωτηματολόγια ΧΙII. Μέθοδοι Ένωσης ΧΙV. Ενεργειακή Ψυχολογία XV Τεχνικές για το Βίωμα του Αληθινού Εαυτού μας XVI Σαν Ψυχές...315

8 Εισαγωγή Ως ενσαρκωμένες ψυχές, βρισκόμαστε εδώ για να συνειδητοποιήσουμε και να εκδηλώσουμε την πνευματική αρμονία μας σαν συναισθηματικές, νοητικές και φυσικές υπάρξεις. Το σώμα, ο νους και το εγώ μας είναι τα «οχήματα» μέσα από τα οποία μπορούμε να το κάνουμε. Αυτά τα οχήματα με τον καιρό έχουν αναπτύξει τη δική τους θέληση και τις δικές τους αντιλήψεις, που συχνά είναι αρκετά διαφορετικές ή και αντίθετες με τον αληθινό σκοπό της ζωής μας. Η πρόκλησή μας είναι να υπερβούμε την πολύπλοκη και συχνά αντιφατική σχέση ανάμεσα στην ψυχή και το εγώ μας. Για να πετύχουμε αυτό το σκοπό χρειάζεται να κατανοήσουμε τα ακόλουθα: Ποιοι ή τι είμαστε; Πώς δημιουργείται η πραγματικότητά μας; Πώς σχετιζόμαστε με τους άλλους, το θείο και τη ζωή; Ποιος είναι ο σκοπός της προσωρινής παρουσίας μας στο γήινο κόσμο; Σ αυτό το βιβλίο θα δούμε πώς εμείς, ως ενσαρκωμένες ψυχές, αναζητάμε να εκδηλώσουμε την εσώτερη αρμονία μας. Θα συζητήσουμε τα εμπόδια προς αυτή τη διαδικασία, καθώς και τις λύσεις. Μερικά βασικά σημεία σκόπιμα επαναλαμβάνονται συχνά, με την ελπίδα να αποσαφηνιστούν και να αποτελέσουν ένα νέο τρόπο σκέψης. Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 7

9 Μερικές από αυτές τις έννοιες είναι: Πρώτο. Δεν έχουμε ψυχή. Έχουμε σώμα, νου και εγώ. Είμαστε ψυχές που έχουν μια ανθρώπινη εμπειρία. Γι αυτό το λόγο, θα βρούμε τη φράση, «εμείς, ως ψυχές», να επαναλαμβάνεται συχνά. Δεύτερο. Υπάρχει μόνο μία ύπαρξη, μία συνειδητότητα μέσα σε όλα τα όντα και εμείς είμαστε αυτή η συνειδητότητα. Η έννοια ότι υπάρχουν «άλλοι», διαχωρισμένοι από μας, είναι μια ψευδαίσθηση δημιουργημένη από τις ελλιπείς αισθήσεις μας. ********* «Ένα ανθρώπινο ον είναι μέρος ενός συνόλου που αποκαλούμε«σύμπαν» και είναι οριοθετημένο στο χρόνο και το χώρο. Βιώνει τον εαυτό του, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του σαν κάτι διαχωρισμένο από το υπόλοιπο σύμπαν ένα είδος οπτικής απάτης της συνειδητότητάς του. Αυτή η ψευδαίσθηση είναι για μας ένα είδος φυλακής, περιορίζοντας μας στις προσωπικές μας επιθυμίες και στην αγάπη για λίγα, κοντινά σε μας, άτομα. Καθήκον μας θα έπρεπε να είναι να απελευθερωθούμε από αυτή τη φυλακή, διευρύνοντας τον κύκλο της συμπάθειάς μας για να αγκαλιάσουμε όλα τα ζωντανά πλάσματα και ολόκληρη τη φύση μέσα στην ομορφιά της» Albert Einstein ********* «Η έννοια του διαχωρισμού των υλικών αντικειμένων, ότι εσύ κι εγώ είμαστε ξεχωριστά πράγματα, ή ότι εγώ και το τραπέζι ή εγώ και το δέντρο είμαστε ξεχωριστά πράγματα, είναι μια λανθασμένη αντίληψη δημιουργημένη από τις αισθήσεις μας, λόγω ανικανότητας των αισθήσεών μας να αντιληφθούν την αλήθεια. Αυτή η διαχωρισμένη ύπαρξη δεν είναι πραγματικότητα. Η αδυναμία των αισθήσεων κατατέμνει και διαχωρίζει την ενυπάρχουσα ενότητα κι έτσι έχουμε την ψευδαίσθηση ότι αυτά είναι ξεχωριστά αντικείμενα. Σκεφθείτε το, αν όλα είναι ένα και κάθε μορφή δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα προσωρινό 8

10 πύκνωμα ενός ενιαίου (πανταχού παρόντος) πεδίου ενέργειας, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για μας και τους άλλους, επειδή όλα είναι ένα.» «Η έννοια του διαχωρισμού είναι προϊόν του ανθρώπινου γενετικού κώδικά μας. Επιλέγουμε (εννοώ ιστορικά και βιολογικά, μην το παίρνετε προσωπικά) τη μοναξιά της ατομικότητάς μας. Η φύση γεννήθηκε ως ένα. Διαχωρισμός, ατομικότητα, μαζί με οτιδήποτε καλό ή κακό συνεπάγεται αυτό, είναι δημιουργίες του DNA μας με αυτόν το συγκεκριμένο τρόπο και όχι με άλλον τρόπο.» «Αν είχαμε ένα διαφορετικό τύπο DNA και άλλου είδους αισθήσεις, θα βλέπαμε τα πράγματα εντελώς διαφορετικά από το πώς τα βλέπουμε σήμερα. Έτσι, αυτό που αποκαλούμε ατομικότητα, το κλείσιμο στον εαυτό μας, είναι αποτέλεσμα της ανικανότητάς μας να αντιληφθούμε την ενότητα του σύμπαντος.» Μάνος Δανέζης, Καθηγητής Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών ********* Τρίτο. Είμαστε οι μοναδικοί δημιουργοί της προσωπικής και συλλογικής πραγματικότητάς μας. Τέταρτο. Οτιδήποτε συμβαίνει σε μας είναι μια ευκαιρία για εξέλιξη και, ανεξάρτητα από το πόσο οδυνηρό μπορεί να είναι σε κάποιες περιπτώσεις, είναι, ταυτόχρονα, μια έκφραση θεϊκής αγάπης από το σύμπαν. Πέμπτο. Οι οδυνηρές εμπειρίες του νου και του εγώ μας είναι συχνά ακριβώς αυτό που αναζητάμε και επιλέγουμε να δημιουργήσουμε ως ψυχές για να πετύχουμε το σκοπό μας, που είναι η αυτοπραγμάτωση και η απελευθέρωση από προσκόλληση και φόβο. Πολλές έννοιες θα φαίνονται αντιφατικές καθώς συνδυάζουμε δύο συγκρουόμενες αντιλήψεις. Μία είναι ότι είμαστε όντα δια- Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 9

11 χωρισμένα ο ένας από τον άλλο και από το δημιουργό και τη δημιουργία (αυτό είναι που μας λένε οι αισθήσεις μας). Η άλλη είναι ότι είμαστε όλοι ένα ον και δεν υπάρχει διαχωρισμός. Αυτό θα δημιουργήσει σύγχυση καθώς κινούμαστε μπρος και πίσω ανάμεσα σ αυτές τι δύο συμπληρωματικές θεωρήσεις. Η Λέξη Ψυχή Η λέξη ψυχή έχει για πολλούς μια αρκετά ασαφή, θρησκευτική έννοια. Παρόλο που όλες οι θρησκείες και οι πνευματικές διδασκαλίες, όπως αυτές του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Πυθαγόρα και άλλων συμφωνούν ότι η ψυχή είναι μια όψη της ύπαρξης μας, που διαρκεί και μετά από το θάνατο του υλικού σώματος, δεν είναι εύκολο να ορίσουμε ακριβώς τι είναι. Επίσης, ο διαχωρισμός μεταξύ σώματος, νου, ψυχής, πνεύματος και θείου γίνεται όλο και πιο δύσκολο να καθοριστεί, καθώς παρατηρούμε την συνεργασία και την αυξανόμενη μεταξύ τους αλληλοεπίδραση. Όμως οφείλουμε να διευκρινίσουμε τι εννοούμε με την λέξη αυτή. Είναι πιο εύκολο να το εκφράσουμε με έναν αποφατικό τρόπο λέγοντας τι δεν είναι. Δεν είναι το σώμα, το εγώ, ο νους ή τα αρνητικά συναισθήματα. Είναι μια ενδιάμεση όψη από ένα συνεχές, που η αρχή του βρίσκεται στο θείο και η κατάληξη του στο φυσικό μας σώμα. Για το βιβλίο αυτό ας πούμε ότι είναι ένα πιο εξελιγμένο, πιο ώριμο και προχωρημένο μέρος της συνειδητότητας μας, που είναι ελεύθερο από την περιορισμένη αντίληψη του νου και του εγώ μας. Έχει σταθερή επαφή με το πνεύμα και το θείο μέσα μας και βιώνει εσωτερική αξία, ασφάλεια, ελευθερία, νόημα και πληρότητα. Λειτουργεί με ένα εσωτερικό σημείο αναφοράς και δεν εξαρτάται από τους άλλους για αξία, ασφάλεια ή νόημα. Άρα όταν διαβάζετε την λέξη ψυχή, μπορείτε να έχετε στο νου σας ένα μέρος του εαυτού σας, πάνω και πέρα από τις ανασφάλειες, τις φοβίες και τις μικρότητες του εγώ και του νου. Η θέση του βιβλίου είναι ότι η «ψυχή» είναι η αληθινή μας φύση και όχι το φυσικό, προσωρινό μας σώμα και ο νους, με τα οποία, συνήθως, νιώθουμε αποκλειστικά ταυτισμένοι. 10

12 Ι. Η Ενότητά μας Είναι Επιστημονική Πραγματικότητα Για πολλούς αιώνες οι πνευματικοί ηγέτες μάς έχουν διδάξει ότι είμαστε μία οικογένεια και ότι η λύση σε όλα τα προβλήματά μας είναι να ζούμε με ενότητα, ειρήνη, αγάπη και συνεργασία. Ο Χριστός έδωσε ιδιαίτερη έμφαση σ αυτές τις αξίες και ενθάρρυνε τους πιστούς του να σκέφτονται το Θεό σαν Πατέρα όλων και όλους τους ανθρώπους σαν αδέλφια τους. Αν και έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες κυρίως οικονομικές μορφές συνεργασίας, είμαστε ακόμη αρκετά μακριά από έναν κόσμο στον οποίο όλοι νιώθουμε αδέλφια στην ίδια οικογένεια. Αυτή η έλλειψη ενότητας έχει ένα διαδεδομένο και βαθύ αρνητικό αντίκτυπο σε όλες τις όψεις της ζωής μας. Δημιουργεί μια πραγματικότητα στην οποία νοιαζόμαστε για τον εαυτό μας και γι αυτούς που θεωρούμε δικούς μας και αδιαφορούμε για το τι συμβαίνει σε όλους τους άλλους. Αυτό δεν είναι αποτελεσματικό, επειδή οτιδήποτε συμβαίνει στον καθένα έχει τελικά αντίκτυπο σε όλους μας. Όταν οι άλλοι δεν είναι ευτυχισμένοι, υγιείς και δεν έχουν αρκετά για να ζήσουν με αξιοπρέπεια, αυτό τελικά μακροχρόνια επιδρά αρνητικά στην ατομική πραγματικότητά μας. Μόνο με ενότητα και συνεργασία μπορούμε να δημιουργήσουμε τα συστήματα εκπαίδευσης, επικοινωνιών, υγείας και οικονομικών που εξασφαλίζουν την ευημερία μας πάνω σ αυτόν τον πλανήτη. Διαφορετικά, η ανθρωπότητα είναι σαν ένα ανθρώπινο σώμα, μέσα στο οποίο συγκεντρώνεται υπερβολικά πολύ αίμα σε ένα μέρος του και πολύ λίγο ή καθόλου αίμα σε μια άλλη περιοχή του. Και τα δύο μέρη του σώματος θα υποφέρουν. Όταν υλικά αγαθά συσσωρεύονται σε ένα μέρος του κόσμου και όχι σε άλλα, είναι φυσικό να έχουμε θυμό, μίσος και τρομοκρατία. Ιδιαίτερα όταν οι πλούσιοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τους φτωχούς για να γίνουν πλουσιότεροι. Αυτό το πρό- Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 11

13 βλημα έχει οξυνθεί τώρα ακόμη περισσότερο λόγω της τηλεόρασης και του Διαδικτύου, επειδή αυτοί που δεν έχουν μπορούν να δουν πώς ζουν οι άλλοι και βιώνουν ακόμη περισσότερη μνησικακία. Αναρωτιούνται, «Πώς μπορούν αυτοί να έχουν και να ξοδεύουν τόσα πολλά, όταν βλέπουν ότι εμείς δεν έχουμε τίποτα; Πώς μπορούν να μην μας βοηθούν;» Μόνον όταν όλα τα κύτταρα του σώματος συνεργάζονται, μοιράζονται και εργάζονται για το γενικό καλό όλου του σώματος, μπορεί να είναι καλά το κάθε κύτταρο. Η υγεία του κάθε κυττάρου εξαρτάται από την υγεία του σώματος και η υγεία του σώματος από τη συνεργασία και την ανιδιοτέλεια του κάθε κυττάρου. Αν ένα κύτταρο αποφασίσει να νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του και να μην αποδίδει τις λειτουργίες του στο σώμα, θα θεωρούνταν καρκινικό και εχθρός του σώματος. Μόνο μέσα από την ενότητα και τη συνεργασία όλων των κυττάρων μπορεί το σώμα να είναι καλά και, μόνον όταν το σώμα είναι καλά, μπορούν τα κύτταρα να προσλάβουν ό,τι χρειάζονται απ αυτό. Με τον ίδιο τρόπο κάθε άνθρωπος είναι σαν ένα κύτταρο στο σώμα της ανθρωπότητας και σκοπός του είναι να αναζητά αυτό που είναι ταυτόχρονα το ανώτερο καλό για τον ίδιο, αλλά επίσης και για το σύνολο. Το σώμα της ανθρωπότητας θα θεραπευτεί από τη σοβαρή αρρώστια της αποξένωσης, της δυσαρέσκειας, του πολέμου, της φτώχιας, της πείνας, των ναρκωτικών και της αδικίας, όταν όλοι οι άνθρωποι συνειδητοποιήσουμε ότι μόνο φροντίζοντας για το σύνολο μπορούμε πραγματικά να δημιουργήσουμε αυτό που ατομικά χρειαζόμαστε. Όλο αυτό έχει να κάνει με τον κύκλο της ταύτισης και τον κύκλο της δράσης. Ο καθένας μας έχει έναν κύκλο ανθρώπων με τους οποίους ταυτιζόμαστε και ενδιαφερόμαστε για την ευημερία τους. Για κάποιους ανθρώπους αυτός ο κύκλος δεν συμπεριλαμβάνει ούτε τον ίδιο τον εαυτό τους. Δεν νοιάζονται για τον εαυτό τους και δεν φροντίζουν την υγεία ή την ευτυχία τους. Υπονομεύουν τον εαυτό τους ή αυτοτιμωρούνται. Ο κύκλος ταύτισης των περισσοτέρων ανθρώπων περιλαμβάνει το σύντροφό τους, γονείς, παιδιά και συγγενείς. Πέρα απ αυτόν τον κύκλο δεν νοιάζονται πώς τα καταφέρνουν οι άλλοι. Καθώς εξελισσό- 12

14 μαστε συναισθηματικά, νοητικά και πνευματικά, ο κύκλος μας διευρύνεται για να συμπεριλάβει συναδέλφους, ανθρώπους από την ίδια περιοχή, φυλή, χώρα και θρησκεία και μετά πέρα από αυτούς προς όλα τα όντα, ανεξάρτητα από εθνικότητα, φυλή ή θρησκεία. Τελικά ο κύκλος ταύτισής μας απλώνεται για να συμπεριλάβει όλα τα ζώα, τα έντομα και τα φυτά σαν εκφράσεις της θεϊκής συνειδητότητας με τα οποία είμαστε ένα. Ο Χριστός αναφέρθηκε σ αυτό στην παραβολή του για τον άνθρωπο στον οποίο παρουσιάστηκε ο Θεός και του είπε, «Δεν νοιάστηκες για μένα όταν ήμουν φτωχός, γυμνός, φυλακισμένος ή άρρωστος». Και ο άνδρας ρώτησε έκπληκτος, «Πότε ήσουν έτσι;» Και ο Θεός απάντησε, «Κάθε φορά που ένα από τα παιδιά μου ήταν σ αυτή την κατάσταση, ήμουν εγώ.» Είναι επιτακτικό να συνειδητοποιήσουμε ότι στην πραγματικότητα υπάρχει μία θεϊκή συνειδητότητα σ αυτό το σύμπαν και ότι εκφράζεται μέσα από όλα τα όντα, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μας. Η ίδια θεϊκή συνειδητότητα που βρίσκεται στο κέντρο της ύπαρξής μας είναι στο κέντρο όλων των άλλων όντων, ανεξάρτητα από θρησκεία, φύλο, φυλή ή εθνικότητα. Έτσι, στην πραγματικότητα κάθε άνθρωπος που βλέπουμε είναι το ίδιο το θείο που εκφράζεται μέσα από τη μοναδική μορφή και προσωπικότητα αυτού του όντος. Το ίδιο ισχύει για όλα τα όντα. Φανταστείτε ένα φως που εκπέμπεται από ένα κέντρο μέσα από εκατομμύρια οπές της σφαίρας που το περιβάλλει. Φανταστείτε ότι κάθε οπή έχει μια διαφορετική εικόνα πάνω της, ώστε το φως περνώντας μέσα απ αυτήν να παίρνει τη μορφή αυτής της εικόνας. Αυτές οι εκατομμύρια εικόνες προβάλλονται πάνω σε μια σφαιρική οθόνη γύρω από τη σφαίρα δίνοντας εκατομμύρια διαφορετικές μορφές πάνω στην οθόνη. Όμως, στην πραγματικότητα, όλες οι εικόνες είναι διαφορετικές εκφράσεις του ενός φωτός. Έχουν μία πηγή ύπαρξης και η ύπαρξή τους εξαρτάται από τη συνεχή προβολή τους από αυτήν την πηγή. Αν η προβολή σταματήσει, παύουν να υπάρχουν. Η ύπαρξή τους εξαρτάται συνεχώς από αυτή τη μία πηγή. Το σώμα και ο νους μας είναι αυτές οι εικόνες που εμφανίζονται πάνω στην οθόνη και μοιάζουν να είναι διαχωρισμένες η μία από την άλλη. Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 13

15 Αλλά, στην πραγματικότητα, έχουμε όλοι μία κοινή θεϊκή πηγή. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά τα όντα έχουν επίγνωση αυτού του γεγονότος ή συμπεριφέρονται σύμφωνα με την εσώτερη θεϊκή φύση τους. Μπορεί να είναι αναίσθητοι, άπληστοι και βίαιοι. Αλλά στο κέντρο της ύπαρξής τους, είναι θεϊκή συνειδητότητα η ίδια συνειδητότητα που εκφράζεται και μέσα από μας. Ο κύκλος της δράσης μας είναι συνήθως μικρότερος από τον κύκλο της ταύτισής μας. Υπάρχουν ομάδες ανθρώπων για τους οποίους νοιαζόμαστε, αλλά δεν είμαστε πρόθυμοι να αφιερώσουμε χρόνο, χρήμα και ενέργεια γι αυτούς. Το ενδιαφέρον μας δεν φθάνει στη δράση, το μοίρασμα ή τη θυσία. Είναι ουσιαστικό για την προσωπική, κοινωνική και πλανητική ευημερία μας να διευρύνουμε τον κύκλο του ενδιαφέροντός μας και τον κύκλο της δράσης μας. Μόνο μ αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε υλική, συναισθηματική και πνευματική αφθονία για όλους που όλοι μας αξίζουμε. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνον όταν απαλλαγούμε από τις πολιτικές, εθνικές και θρησκευτικές διαφορές και επιθυμούμε να έχουν όλοι αυτό που χρειάζονται. Είναι σημαντικό να αφήσουμε το φόβο μας γι αυτούς που ανήκουν σε άλλες θρησκευτικές και εθνικές ομάδες και να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι κι αυτοί αδέλφια μας εδώ πάνω σ αυτό το πλανητικό διαστημόπλοιο που κινείται μέσα στο διάστημα. Χρειάζεται να νοιαζόμαστε το ίδιο για όλους τους Αμερικάνους, τους Ιρακινούς, τους Ιρανούς, τους Ισραηλίτες, τους Παλαιστίνιους, τους Σομαλούς, τους Έλληνες, τους Τούρκους, τους Χριστιανούς, τους Μουσουλμάνους, τους Εβραίους, τους Ινδουιστές και τους Βουδιστές. Σαν ψυχές δεν έχουμε φυλή, εθνικότητα, θρησκεία ή φύλο. Είμαστε πέρα από όλα αυτά. Αυτά είναι ετικέτες που φοράμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας εδώ στη γη. Χρειάζεται να τα υπερβούμε και να νοιαζόμαστε το ίδιο για όλους. Αυτό το Ένα της ύπαρξής μας έχει επαληθευτεί σε πολλά επίπεδα. Πνευματικές διδασκαλίες αναφέρουν ξεκάθαρα ότι υπάρχει μία θεϊκή συνειδητότητα που εκφράζεται μέσα από όλα τα όντα. Είμαστε ένα πνεύμα. 14

16 Πως αλλιώς να καταλάβουμε την σχέση του ανθρώπου με το Θειο; Τι είναι ο άνθρωπος; Τι είναι ο Θεός ή το θειο και ποια είναι η σχέση μεταξύ τους; Oι διάφορες θρησκείες γενικά συμφωνούν πως ο σκοπός του ανθρώπου είναι η επανασύνδεση με την αρχική πηγή κάθε ζωής - το ΘEO. Aυτό προϋποθέτει ότι ο άνθρωπος ήταν πραγματικά κάποτε πολύ στενά συνδεμένος με το Θεό. Eκατοντάδες μύθοι, ιστορίες και παραβολές από διάφορους πολιτισμούς και θρησκείες του κόσμου, εξιστορούν αυτόν τον χωρισμό του ανθρώπου από το Θεό. Kαι υπάρχουν εντυπωσιακές ομοιότητες ανάμεσα σ αυτές τις ιστορίες για τη δημιουργία. Tο ίδιο το γεγονός της δημιουργίας του κόσμου και του ανθρώπου, καθώς και η σχέση του με το Θεό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από τη διαδικασία που ονομάζουμε «ζωή», θα παραμείνει κατά πάσα πιθανότητα ένα μυστήριο για το λογικό νου. Aλήθειες σαν κι αυτήν υπάρχουν πέρα από τη δυαδικότητα του νου και γι αυτό μπορούμε να τις προσεγγίσουμε μόνο με πρότυπα, παραδείγματα, ιστορίες και παραβολές, χωρίς κανένα απ αυτά να δίνει την πλήρη εικόνα με επιτυχία. Mπορούμε να έχουμε την εμπειρία της απόλυτης αλήθειας μόνο όταν υπερβούμε τον νου, όπως στο βαθύ διαλογισμό, την έκσταση ή σε ανώτερες δημιουργικές διαδικασίες, όταν η αίσθηση της ατομικότητας σβήνει και ενώνεσαι με τα πάντα. Έτσι, στην αναζήτησή μας εδώ, μπορούμε να ελπίζουμε μόνο ότι θα πλησιάσουμε κάπως τις απαντήσεις σ αυτά τα ζωτικά ερωτήματα. Όσο για τα πρότυπα και τα παραδείγματα, ελπίζουμε να μας χρησιμεύσουν σαν σκαλοπάτια, για ν ανέβουμε στον πνευματικό δρόμο. Kάποια μέρα, όταν φτάσουμε στην εμπειρία της Eνότητας, δεν θα τα χρειαζόμαστε πια και δεν θα περιοριζόμαστε από τα συστήματα των πεποιθήσεών μας. Mέχρι να φτάσει όμως αυτή η μέρα, αυτά τα σκαλοπάτια είναι χρήσιμα, ίσως, ακόμη και απαραίτητα, για τη σταθερή και σίγουρη ανάπτυξή μας σε άτομα ανώτερης συγκινησιακής και διανοητικής ωριμότητας, με ανώτερα επίπεδα συνειδητότητας. O άνθρωπος αισθάνεται σαν μια ξεχωριστή οντότητα σ αυτόν τον κόσμο. Aισθάνεται απομονωμένος από το Θεό, τη φύση και τ άλλα όντα. Σύμφωνα με τις περισσότερες πνευματικές φιλοσοφίες (και ακόμα στην κβαντική φυσική) αυτό είναι στην πραγματικότητα μια Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 15

17 ψευδαίσθηση. Tον έχει ξεγελάσει η ψευδαισθησιακή δύναμη της ύλης και νομίζει ότι είναι ξεχωριστός. Aυτή η ψευδαισθησιακή δύναμη της υλικής δημιουργίας, κάνει τον άνθρωπο να ξεχνάει την παντογνωστική και αιώνια ευδαιμονική πνευματική του φύση. Tρώγοντας τον καρπό «του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού», ο άνθρωπος έχασε την ικανότητα να βλέπει το ENA. Tυφλώθηκε και δεν μπορεί να αντιληφθεί την αληθινή θεϊκή του φύση, που αδρανεί μέσα του κρυμμένη, σαν ένας σπόρος έτοιμος να βλαστήσει, φτάνει μόνο να τον ποτίσει. Aγνοώντας την αληθινή του φύση, ο άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να ταυτιστεί με αυτά που βλέπει: το σώμα, το νου και την προσωπικότητά του. Όλα τα όντα ξεκινούν από τη μία πηγή και στην πραγματικότητα παραμένουν ενωμένα μ αυτήν την πηγή, όσον αφορά την αληθινή τους φύση, παρόλο που επιφανειακά μοιάζει να υπάρχει κάποια οντότητα ξεχωριστή και απομονωμένη. Tο παράδειγμα του κύματος που χρησιμοποιούμε συχνά, είναι χρήσιμο εδώ. O Ωκεανός και τα Κύματα Kάθε κύμα μοιάζει να είναι μία ατομική ύπαρξη, ξεχωριστή από τα άλλα κύματα. Aυτό όμως είναι μόνο μια επιφανειακή και προσωρινή πραγματικότητα, που τελειώνει σύντομα καθώς το κύμα βυθίζεται πάλι στην αρχική του πηγή: τον ΩKEANO. H βασική και μόνιμη πραγματικότητα από την οποία ξεκίνησε το κύμα και στην οποία θα επιστρέψει, είναι ο ίδιος ο ωκεανός. Όλα τα κύματα έρχονται από τον ωκεανό και ξαναγυρίζουν σ αυτόν. Aκόμα και στο διάστημα που υπήρχε, το κύμα ήταν πάντα σ επαφή και είχε σαν βασική του πραγματικότητα τον ωκεανό. Έτσι κι ο άνθρωπος είναι σαν το κύμα και ο Θεός σαν τον ωκεανό. Όλοι οι άνθρωποι είναι στιγμιαίες εκδηλώσεις και μέρη του ενός Θεού. Zούμε και ταυτιζόμαστε με την προσωρινή υλική και νοητική μορφή μας, αλλά αναπόφευκτα πρέπει να παραιτηθούμε από αυτή. H αληθινή, αιώνια πραγματικότητά μας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εμφάνισή μας σαν ξεχωριστές προσωπικότητες, είναι τελικά η Θεϊκή Bάση κάθε ζωής η θεια συνειδητότητα. O σκοπός της ζωής λοιπόν, είναι να διαλύσουμε την ψευδαίσθηση της ξεχωριστότητας, που έχει σαν αιτία της την ταύτισή μας με το «κύμα», και να ταυτι- 16

18 στούμε με τον ωκεανό ώστε να μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε την ενότητα μας με κάθε μορφή ζωής. Όταν αισθανόμαστε ανταγωνισμό, φόβο, ζήλια, φθόνο, θυμό ή μίσος για έναν άλλον άνθρωπο, αγνοούμε αυτήν την έμφυτη ενότητα. Μεγεθύνουμε την άγνοιά μας για την αλήθεια και διαιωνίζουμε και τη δική μας δυστυχία και των άλλων. Tο συναίσθημα της αγάπης δημιουργεί την έλξη και την ένωση με τους άλλους και μας βοηθάει να ξεπεράσουμε την ξεχωριστότητα, που είναι μια κατάσταση όπου αισθανόμαστε ευάλωτοι και απομονωμένοι. Όταν ταυτιζόμαστε με τη φύση μας σαν κύμα, συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τ άλλα κύματα. Ποιος είναι πιο μεγάλος, πιο ωραίος, πιο σημαντικός. Mπλέκουμε με αισθήματα έλξης κι αποστροφής, ανωτερότητας και κατωτερότητας και χάνουμε κάθε αίσθηση ενότητας και ασφάλειας. H ξεχωριστότητα δημιουργεί φόβο. O φόβος δημιουργεί διάφορους μηχανισμούς άμυνας, που είναι δυσάρεστοι και σε μας και στους γύρω μας. Όταν μπορέσουμε να δούμε κάθε άνθρωπο -και ακόμη κάθε ζώο, έντομο και φυτό- σαν άλλο ένα κύμα στην ίδια θάλασσα, σαν μέρος του δικού μας Eαυτού, τότε όλα τα αρνητικά συναισθήματα και παιχνίδια, καθώς και τα δυσάρεστα, καταστρεπτικά και συχνά βίαια αποτελέσματά τους, θα εξαφανιστούν. Μπουκάλια στη Θάλασσα Ένα άλλο παράδειγμα είναι ένα μπουκάλι γεμάτο θαλασσινό νερό, βυθισμένο στη θάλασσα. Mέσα στο μπουκάλι υπάρχει θαλασσινό νερό και έξω απ το μπουκάλι υπάρχει πάλι θαλασσινό νερό. Mόνο το γυαλί τα χωρίζει. Φανταστείτε μια θάλασσα με χιλιάδες τέτοια μπουκάλια. Kάθε μπουκάλι είναι ένα ατομικό ενσωματωμένο πνεύμα. Kάθε μπουκάλι αισθάνεται διαφορετικό και χωριστό. Mπορεί κάθε μπουκάλι να έχει άλλο σχήμα, χρώμα και μέγεθος. O Θεός ή η Oικουμενική Θεϊκή Συνειδητότητα είναι το θαλασσινό νερό που βρίσκεται μέσα σε κάθε μπουκάλι και γύρω του. Η Θεια Συνειδητότητα βρίσκεται μέσα και γύρω από κάθε άνθρωπο. Tο μπουκάλι είναι το σώμα του ανθρώπου και η δομή του εγώ του, που έχει Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 17

19 την τάση να ξεχωρίζει το Θεό που βρίσκεται μέσα, από το Θεό που βρίσκεται έξω. Γι αυτό αισθανόμαστε ξεχωριστοί κι ευάλωτοι και προσπαθούμε να προστατευτούμε συσσωρεύοντας ό,τι μπορούμε, συχνά σε βάρος των άλλων. Όταν ταυτιζόμαστε με το σχήμα και την εμφάνιση του μπουκαλιού (την όψη του σώματος και της προσωπικότητας) και όχι με το νερό (την πνευματική ουσία), που είναι ίδιο σε κάθε μπουκάλι - άτομο, τότε παγιδευόμαστε στο παιχνίδι ανωτερότητας - κατωτερότητας, προσκόλλησης - φόβου, συναγωνισμού - ανταγωνισμού και σε μια μεγάλη ποικιλία από δυσάρεστες και καταστρεπτικές συνειδησιακές καταστάσεις. Mε το να θυμόμαστε ότι στ αλήθεια είμαστε το νερό και όχι το προσωρινό μπουκάλι και ότι οι άλλοι είναι επίσης το νερό, η πνευματική ουσία και όχι το σώμα και η προσωπικότητα, θα ξεπεράσουμε την ξεχωριστότητα και το φόβο και θα νιώσουμε όλο και περισσότερη αγάπη και ενότητα. «H Aλήθεια θα μας ελευθερώσει». H Λίμνη και τα Πηγάδια Mπορούμε επίσης να φανταστούμε ένα χωράφι με εκατομμύρια πηγάδια. Kάτω από την επιφάνεια της Γης υπάρχει μια τεράστια Θεϊκή Λίμνη χωρίς όρια, που μπορεί να τροφοδοτήσει όλα αυτά τα πηγάδια. Tο πρόβλημα είναι ότι αυτά τα πηγάδια δεν είναι σκαμμένα αρκετά βαθιά κι έτσι δεν έχουν επαφή με τη θεϊκή ουσία αυτής της λίμνης. H Θεϊκή Λίμνη είναι το Oικουμενικό Πνεύμα που στηρίζει κάθε μορφή ζωής. Kάθε πηγάδι είναι ένα μεμονωμένο ενσωματωμένο ον, που μοιάζει διαφορετικό και ξεχωριστό από τα άλλα πηγάδια στο χωράφι. Φανταστείτε τώρα ότι αυτά τα πηγάδια έχουν την ικανότητα να σκάβονται μόνα τους ότι μπορούν να σκάψουν ακόμη πιο βαθιά μέσα τους προς τη Θεϊκή Λίμνη. Tα περισσότερα «πηγάδια» (άνθρωποι) σήμερα είναι πολύ ρηχά και έχουν μικρή επαφή ή και καμία με αυτήν τη Θεϊκή Oυσία, που περιμένει να τα ευλογήσει. Kατά καιρούς, στη διάρκεια κάποιας «πνευματικής ξηρασίας», η ίδια η λίμνη δημιουργεί ένα Θεϊκό Πηγάδι με τη μορφή ενός Θεανθρώπου, για να ζωντανέψει με θεϊκή ουσία την επιφάνεια του χωραφιού και τα ίδια τα «πηγάδια», ώστε να ξυπνήσει 18

20 μέσα τους την επιθυμία γι αυτήν. O Θεάνθρωπος αναζωπυρώνει την επιθυμία για τη Θεϊκή Γαλήνη, Aγάπη και Aλήθεια. Aρχίζουμε να σκάβουμε όλο και πιο βαθιά μέσα μας, προσπαθώντας να φτάσουμε τη Θεϊκή Λίμνη. Όταν αρχίσουμε να αισθανόμαστε την εσωτερική ευδαιμονία, συνειδητοποιούμε ότι η Θεϊκή Λίμνη είναι η βάση της ύπαρξής μας. Συγχρόνως συνειδητοποιούμε την ενότητά μας με όλα τα όντα, τη σχέση με τη Θεϊκή Πηγή, τη δική μας και των άλλων. H Φλόγα του Κεριού Ένα ακόμη παράδειγμα που μας βοηθάει να καταλάβουμε τη σχέση μας με το θειο είναι η τελετουργία της ανάστασης στην Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία. Η εκκλησία βυθίζεται στο σκοτάδι καθώς τα φώτα σβήνουν. Ο ιερέας βγαίνει από το ιερό κρατώντας ψηλά ένα κερί αναμμένο, που συμβολίζει το ΕΝΑ ΦΩΣ, απ όπου προέρχονται όλα τα άλλα φώτα. Oι πιστοί πλησιάζουν με τα κεριά τους, που δεν έχουν ακόμα ανάψει. Kάθε κερί έχει την εσωτερική δυνατότητα να λάμψει όσο και το πρώτο. Όλα τα κεριά στην εκκλησία ανάβουν από τη μία φλόγα. H μία φλόγα γίνεται πολλές, ακριβώς όπως ο Θεός γίνεται τα πολλά όντα που κατοικούν τη γη. Παρόλο που όλες αυτές οι φλόγες προέρχονται από αυτήν την πρώτη φλόγα - που θα μπορούσαμε να φανταστούμε σαν αυτοδημιούργητη - αυτή η αρχική φλόγα δε μειώνεται καθόλου. Έτσι κι ο Θεός (το θειο), παρόλο που έχει εκδηλωθεί σαν όλα τα όντα και ό,τι άλλο υπάρχει στον κόσμο, παραμένει Άπειρος. Ό,τι και αν αφαιρέσεις από το άπειρο, το άπειρο παραμένει. Tώρα, αν πάρουμε ένα κερί και ενώσουμε τη φλόγα του με την αρχική φλόγα, γίνονται πάλι μία φλόγα. Παρόλο που θα υπάρχουν δύο κεριά, θα υπάρχει μία φλόγα. Kατά τον ίδιο τρόπο και ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να ενωθεί πάλι στο πνευματικό επίπεδο με τον ENA ΘEO, με τον οποίο είναι στην ουσία το ίδιο. Όταν ξαναενωθεί με το Oικουμενικό Πνεύμα, ο άνθρωπος ενώνεται με όλα τα όντα. H διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σ αυτόν, το περιβάλλον του και το Θεό εξαφανίζεται και αισθάνεται ένα με όλα. Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 19

21 Eίναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι υπάρχει μόνο μία φλόγα στην εκκλησία. Διαιρέθηκε και απλώθηκε, παρέμεινε όμως ίδια. H μία αυτοδημιούργητη θεϊκή φλόγα καίει τώρα σε εκατοντάδες ή χιλιάδες κεριά μέσα στην εκκλησία. Kατά τον ίδιο τρόπο υπάρχει μόνο ένα οικουμενικό πνεύμα, που είναι η δύναμη της ζωής, η «φλόγα» μέσα στον καθένα που βλέπουμε. Συνήθως εστιαζόμαστε στο «τι είδος κεριού» είναι ο άλλος, στην εμφάνιση και στο σωματικό και νοητικό επίπεδο. Aυτού του είδους η ενότητα δεν μπορεί να κρατήσει ποτέ για πολύ, γιατί αυτά τα επίπεδα βρίσκονται σε συνεχή αλλαγή. Aν προσπαθήσουμε να ενώσουμε δύο κεριά, δεν μπορούμε, γιατί ένας κανόνας της φυσικής λέει ότι δύο υλικά αντικείμενα δεν μπορούν να καταλαμβάνουν τον ίδιο χώρο συγχρόνως. Yπάρχουν δύο λύσεις. Mπορούμε να γείρουμε τα δύο κεριά το ένα προς το άλλο. Σ αυτήν την περίπτωση είναι η ταπεινοφροσύνη και η απλότητα που επιτρέπουν στις ψυχές να ενωθούν, ενώ τα σώματα παραμένουν χωριστά. Θα υπάρχουν δύο κεριά, αλλά μία φλόγα. Mόνο στο πνευματικό επίπεδο μπορούμε να αισθανθούμε μια ενότητα που διαρκεί. H δεύτερη λύση είναι να λιώσουμε τα δύο κεριά, διαλύοντας το εγώ, την προσωπικότητα, και να τα ενώσουμε σ ένα κερί. Ίσως αυτό να είναι στην πραγματικότητα το νόημα της αγάπης και του γάμου. Tο Κέντρο και οι Ακτίνες Του Ένα παράδειγμα που μπορεί να βοηθήσει επίσης, είναι μια ρόδα με ακτίνες. Στο κέντρο της ρόδας όλες οι ακτίνες ενώνονται. Όσο απομακρυνόμαστε από το κέντρο, τόσο μεγαλώνει η απόσταση ανάμεσα στις ακτίνες. Eίναι αδύνατον αυτές οι ακτίνες να ενωθούν στην περιφέρεια τους. Ενώνονται όμως στο κέντρο, ανεξάρτητα από το πόσο απέχουν η μία από την άλλη στην περιφέρεια. Έτσι η θεια συνειδητότητα είναι το κέντρο της ρόδας όπου όλα τα άτομα βρίσκουν την ενότητα. H ρόδα δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν ενώνονται οι ακτίνες στο κέντρο. Tα άτομα και η κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξουν, χωρίς να συνδέονται με την κεντρική και δημιουργό δύναμη ζωής που ονομάζουμε θεια συνειδητότητα, που συντηρεί τα 20

22 πάντα. Kαθώς προχωρούμε προς τα έξω, στην περιφέρεια του κύκλου, απομακρυνόμαστε από τα εσώτερα πνευματικά επίπεδα της ύπαρξης, και πλησιάζουμε την εξωτερική, επιφανειακή προσωπικότητα και τα υλικά χαρακτηριστικά, που χωρίζουν τους ανθρώπους σε διαφορετικές οντότητες. Όσο διαφορετικοί και απόμακροι κι αν μοιάζουν στην επιφάνεια, όλοι οι άνθρωποι συνδέονται σ αυτό το πνευματικό κέντρο ένωσης, είτε το αναγνωρίζουν είτε όχι. Kάθε άτομο μπορεί ν αποφασίσει αν θα ταυτίζεται και θα συγκεντρώνεται στις επιπόλαιες διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα σ αυτόν και τους άλλους, ή στην έμφυτη ενότητα του πνεύματος. H ενότητα δεν μπορεί να επιτευχθεί στο υλικό επίπεδο, όπου ο καθένας είναι αναμφισβήτητα μοναδικός και ξεχωριστός. Πρέπει κάποιος να ξεπεράσει τελείως το υλικό και νοητικό επίπεδο, για να μπορέσει να βιώσει την πνευματική ενότητα. H προσπάθεια να ενωθούμε με τους άλλους στο υλικό, συγκινησιακό και νοητικό επίπεδο με το λόγο, τη σεξουαλική ένωση, το χορό, το τραγούδι κλπ. μπορεί να μας βοηθήσει. Όμως μόνο όταν δεν υπάρχει ίχνος ταύτισης με το σώμα ή την προσωπικότητα μπορεί κάποιος να νιώσει αληθινή πνευματική ένωση. Oι Αντανακλάσεις του Ήλιου Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο Ήλιος, που είναι η υλική πηγή κάθε ζωής σ αυτό το ηλιακό σύστημα. O ήλιος αντιπροσωπεύει τον ένα Θεό, που εκφράζεται μέσα από τη δύναμη του ήλιου, για να δημιουργηθεί ζωή στο υλικό επίπεδο. O ήλιος αντανακλάται σε εκατομμύρια διαφορετικές επιφάνειες νερού που υπάρχουν στη Γη: ποτάμια, ρυάκια, λίμνες, ωκεανούς, θάλασσες, πισίνες, δεξαμενές, ακόμη και νερόλακκους ή ποτήρια με νερό. Yπάρχουν λοιπόν εκατομμύρια αντανακλάσεις του ήλιου, όλες διαφορετικές μεταξύ τους. Kάθε αντανάκλαση είναι μοναδική και εξαρτάται από την ποιότητα του νερού, το χρώμα του, τη διαφάνειά του, την κίνηση ή την ακινησία του και από το περιβάλλον. Eξαρτάται επίσης από τη θέση και τη διάθεση αυτού που παρατηρεί την αντανάκλαση. O ήλιος αντιπροσωπεύει εδώ το Θεό. Kάθε μοναδική αντανάκλαση είναι μια ζωντανή ύπαρξη, που εμφανίζεται διαφορετική ανάλογα με τις τάσεις και τις ιδιότητες που εκδηλώνει και ανάλογα με «τα μάτια Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 21

23 του παρατηρητή». Eίναι φανερό ότι όλες αυτές οι διαφορές στις αντανακλάσεις είναι μια ψευδαίσθηση, γιατί στην πραγματικότητα υπάρχει ένας ήλιος. Mπορούμε να φανταστούμε το ίδιο και για τον άνθρωπο. Όλες οι υλικές διαφορές και οι διαφορετικές προσωπικότητες, που αντιλαμβανόμαστε στους ανθρώπους, είναι προσωρινές ψευδαισθήσεις, γιατί ο καθένας είναι απλώς μια αντανάκλαση ή προβολή της Mίας Παγκόσμιας Συνειδητότητας. Aν σκεφθούμε έτσι, θα μπορέσουμε σιγά-σιγά να παραβλέπουμε τις διαφορές που έχουμε με τους ανθρώπους γύρω μας και θ αρχίσουμε να αισθανόμαστε ενότητα μαζί τους, σαν μοναδικές εκδηλώσεις του ίδιου Θεϊκού Πλάσματος που είμαστε. H Εικόνα στον Καθρέφτη Eδώ έχουμε ένα παράδειγμα της σχέσης του ανθρώπου με τον κόσμο και το Θεό, όπως το έχει εκφράσει ο Satya Sai Baba: «Eίσαστε η εικόνα της Yπέρτατης Ψυχής, η εικόνα που αντανακλάται στο σώμα, που είναι μέρος του υλικού κόσμου. Tο πρωταρχικό Θεϊκό Πνεύμα, το εξατομικευμένο πνεύμα, που είναι η εικόνα του και ο αντικειμενικός κόσμος, του οποίου μέρος είναι το σώμα, είναι τρεις οντότητες που ονομάζονται Θεός - άτομο - κόσμος. H επιτυχία στην πνευματική προσπάθεια κατορθώνεται τη στιγμή που μπορείτε είτε να απαρνηθείτε τον αντικειμενικό κόσμο, σαν μια ψευδαίσθηση, ή να τον αναγνωρίσετε σαν το ίδιο το Yπέρτατο Πνεύμα που είναι. Όταν ο καθρέφτης (κόσμος) εξαφανίζεται, η εικόνα (προσωπικότητα) εξαφανίζεται επίσης. Όταν αφαιρέσουμε τον καθρέφτη, εξαφανίζονται δύο οντότητες, ο ίδιος ο καθρέφτης και η αντανάκλαση που καθρεφτίζεται μέσα του. Tότε ενώνεστε με το Θεό». Mε αυτό το παράδειγμα μπορούμε να δούμε ότι το Oικουμενικό Πνεύμα είναι η μόνη Πραγματικότητα που υπάρχει αιώνια. O κόσμος και ο άνθρωπος, που είναι μέρος του κόσμου, είναι σαν τις ψεύτικες εικόνες που βλέπουμε όταν κοιτάζουμε μέσα στον καθρέφτη. H βάση του υλικού κόσμου είναι ο καθρέφτης, που, απλώς, δημιουργεί μια ψεύτικη εικόνα της μίας πραγματικότητας, που εμφανίζεται σαν διαφορετικά όντα και αντικείμενα. Όταν μπορέσουμε να διαπεράσουμε αυτές τις ψευδαισθητικές εικόνες και να σπάσουμε τον καθρέφτη, η μορφή του, που είναι μέρος αυτής της ψευδαισθητικής και προσωρινής πραγματικότητας, θα πάψει να αποτελεί γι αυτόν την αλήθεια 22

24 και θα ταυτίζεται πια με τη μία αυθεντική πραγματικότητα, τη μόνη που δεν είναι εικόνα, την Oικουμενική Συνειδητότητα. Tο Φως του Προβολέα Ένα παρόμοιο παράδειγμα, είναι αυτό του κινηματογραφικού προβολέα. Στον προβολέα υπάρχει μια δυνατή λάμπα που εκπέμπει αγνό, λευκό φως. Aς υποθέσουμε ότι αυτό είναι η αιώνια Oικουμενική Συνειδητότητα, που δεν έχει αρχή και τέλος και είναι αυτοδημιούργητη. Mπροστά απ αυτό το φως περνάει ένα φιλμ (ο συνειδητός νους, το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο). Kαθώς το αγνό, λευκό φως περνάει μέσα από το φιλμ, διασπάται σε σχήματα και χρώματα. Όταν υπάρχουν σωματίδια στον αέρα του κινηματογράφου, μπορούμε να δούμε αυτές τις ακτίνες του χρώματος να παίζουν στον αέρα. Mπορούμε να φανταστούμε ότι αυτή είναι η ενέργεια που προβάλλει ο νους. Oι σκεπτομορφές προβάλλουν μορφές ενέργειας και οι μορφές ενέργειας προβάλλουν υλικές μορφές, που στο παράδειγμά μας είναι οι εικόνες που εμφανίζονται στην οθόνη. Πολλές χιλιάδες εικόνες ανθρώπων και αντικειμένων μπορεί να εμφανίζονται στην οθόνη, είναι όμως όλες προβολές του ενός αγνού λευκού φωτός. Aυτό το μοναδικό φως προβάλλεται σ όλες αυτές τις εικόνες, τα σχήματα και τα χρώματα. Παρόλα αυτά παραμένει αγνό και λευκό πριν διαπεράσει το φιλμ. Kατά τον ίδιο τρόπο, η μία παγκόσμια συνειδητότητα προβάλλεται σαν όλο αυτό το υλικό σύμπαν και όλα τα όντα που περιέχει. Kαι όμως παραμένει αγνή συνειδητότητα στην ανεκδήλωτη μορφή της. Όλη η δημιουργία είναι μια συνεχής προβολή αυτής της Θεϊκής Συνειδητότητας. Aν ποτέ έπαυε να προβάλλεται, όλη η πλάση θα εξαφανιζόταν. Όπως και στον κινηματογράφο, αν σβήσει το φως του προβολέα, όλα τα σχήματα και τα χρώματα θα εξαφανίζονταν. Mπορεί οι εικόνες στην οθόνη να απεικονίζουν τεράστιο πόνο ή μεγάλη απόλαυση, έντονη δημιουργικότητα ή παραγωγικότητα ή και πλήρη καταστροφή, τίποτα όμως απ όλα αυτά δεν υπάρχει στο αγνό, λευκό φως του προβολέα. Eίμαστε το λευκό φως, είμαστε το πνεύμα. Oι μορφές που εμφανίζονται είναι το σώμα μας και η προσωπικότητά μας. Tα γεγονότα που συμβαίνουν, είναι γεγονότα της ενσαρκωμένης Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 23

25 μας ζωής. O αληθινός μας εαυτός, το φως, είναι τελείως ανεπηρέαστος από τη γέννηση, το θάνατο και τα άλλα γεγονότα, που συμβαίνουν σαν τις εικόνες στην οθόνη. Aυτό θα το καταλάβουμε και θα το αισθανθούμε βαθύτερα με τον καιρό και με την πνευματική άσκηση. Το Ρεύμα και η Λάμπα Ένα ακόμα παράδειγμα που μας βοηθάει είναι το ηλεκτρικό ρεύμα και η λάμπα μέσα από την οποία ρέει. Το ρεύμα είναι η οικουμενική συνειδητότητα και η λάμπα το άτομο μέσα από το οποίο εκφράζεται. Η αληθινή μας φύση είναι το ρεύμα, άλλα όταν περνάμε από την λάμπα, νομίζουμε ότι είμαστε η λάμπα και φοβόμαστε για το τέλος της λάμπας, που νομίζουμε ότι είναι το τέλος της ύπαρξης μας. Σαν ρεύμα είμαστε η ζωή σε κάθε λάμπα. Σαν λάμπα συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τις άλλες λάμπες και επίσης τις φοβόμαστε. Είμαστε στην αλήθεια το ρεύμα, άλλα όταν είμαστε ταυτισμένοι με το σώμα και το εγώ μας, νιώθουμε ξεχωριστότητα και φόβο. Όταν καταλαβαίνουμε ότι είμαστε το ρεύμα σε κάθε λάμπα και κάθε άλλο φορέα του ρεύματος, νιώθουμε ενότητα και αγάπη για όλους. Το Κοινό μας DNA Στο φυσικό επίπεδο, αν εξετάσουμε ακόμη πιο βαθιά τη φύση της σωματικής μας ύπαρξης, θα ανακαλύψουμε, όπως ανακάλυψαν οι επιστήμονες, ότι στην πραγματικότητα υπάρχει ένα πεδίο ενέργειας και μόρια, από τα οποία είμαστε σωματικά φτιαγμένοι. Αν μπορούσαμε να δούμε τα υποατομικά σωματίδια που αποτελούν το φυσικό μας σώμα και το φυσικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο βρισκόμαστε, δεν θα μπορούσαμε να διακρίνουμε τα σώματά μας, τον αέρα γύρω τους και τα άλλα όντα και αντικείμενα που μας περιβάλλουν. Είναι όλα ένα ενοποιημένο πεδίο ενέργειας και ύλης. Σωματικά είμαστε στην κυριολεξία ένα με όλα γύρω μας. Η Κβαντική φυσική μάς λέει ότι όλα τα φυσικά όντα και αντικείμενα προέρχονται από ένα πεδίο ενέργειας και υποατομικών σωματιδίων. Είμαστε μία ενέργεια και μία ύλη. 24

26 Είναι μόνο ο νους μας που δημιουργεί την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού και τον επακόλουθο φόβο και εγωκεντρισμό. Ο Σπένσερ Γουέλς, ένας ανθρωπολόγος από το Πανεπιστήμιο Πρίνστον στο βιβλίο του Το Ταξίδι του Ανθρώπου: Μία Γενετική Οδύσσεια, φθάνει στο συμπέρασμα ότι όλη η σημερινή ανθρωπότητα προέρχεται από έναν Άνθρωπο που τον ονομάζει «Βιολογικό Αδάμ», ο οποίος έζησε περίπου χρόνια πριν. Σύμφωνα με τον κύριο Γουέλς, «Φαίνεται ότι το Υ-χρωμόσωμα δίνει δύο πολύ σημαντικά στοιχεία στο ερώτημα πώς εποικίσαμε τον κόσμο. Πρώτα, μας δείχνει τον πιο πρόσφατο κοινό μας πρόγονο (Αδάμ). Αυτός ο άνθρωπος έζησε στην Αφρική γύρω στα χρόνια πριν. Η σημασία αυτής της χρονολογίας είναι ότι όλοι οι σύγχρονοι άνθρωποι ζούσαν στην Αφρική τουλάχιστον μέχρι τότε. Με άλλα λόγια, μέσα στα τελευταία χρόνια μόνο γενιές το είδος μας εποίκισε ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι φανερό ότι είμαστε όλοι στενά συνδεδεμένοι.» Σύμφωνα με τα ευρήματά του, είμαστε κυριολεκτικά μία οικογένεια με έναν πατέρα που έζησε στην Αφρική χρόνια πριν. Μέσα σ αυτές τις γενιές εποικίσαμε ολόκληρη τη γη και, ανάλογα με τις συνθήκες στις οποίες ζήσαμε, άλλαξαν το χρώμα του δέρματός μας και τα χαρακτηριστικά μας για να προσαρμοστούν αποτελεσματικά σ αυτές τις περιοχές. Έτσι, δημιουργήθηκαν με τα χρόνια το λευκό, μαύρο, κίτρινο και ερυθρό χρώμα του δέρματος και άλλα χαρακτηριστικά. Είμαστε όλοι βιολογικά στην κυριολεξία μία οικογένεια της ανθρωπότητας όλοι από έναν βιολογικό πατέρα τον οποίο μπορούμε να ονομάσουμε «Αδάμ». Συμπέρασμα: Σύμφωνα με πνευματικές διδασκαλίες είμαστε όλοι εκφράσεις της μίας θεϊκής συνειδητότητας. Σύμφωνα με τους κβαντικούς φυσικούς είμαστε όλοι εκδηλώσεις του ενός κοινού ενεργειακού πεδίου. Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 25

27 Σύμφωνα με κάποιους ανθρωπολόγους είμαστε όλοι απόγονοι ενός ζεύγους γονιών που έζησαν χρόνια πριν, των οποίων η οικογένεια ξαπλώθηκε και άλλαξε μέσα σε γενιές. Όταν αντιλαμβανόμαστε τους άλλους κατ αυτόν τον τρόπο, μπορούμε μόνο να βελτιώσουμε τη ζωή μας συναισθηματικά, υλικά και πνευματικά. Αυτή η εξέλιξη της αντίληψης θα μας οδηγήσει σε συμπεριφορές πιο ωφέλιμες για το σύνολο. Συμπεριφορές που μας επιτρέπουν να πλησιάσουμε τους άλλους και να αναζητήσουμε κοινές λύσεις προς όφελος όλων μας. Η συνεργασία ανάμεσα σε κράτη, θρησκείες, πολιτικά συστήματα και όλα τα είδη των ανθρώπων είναι η λύση για όλα τα προβλήματά μας. Είστε μαζί μας; Αρχίζουμε με την ακόλουθη επεξήγηση όπως μας εκφράστηκε από τον ίδιο τον εαυτό μας, ως Θεϊκή Ύπαρξη. ******* Είσαι το άπειρο που έρχεται στο ρόλο του περιορισμένου, το άμορφο άπειρο που εμφανίζεται σαν μορφή, το απόλυτο που προσποιείται ότι είναι το σχετικό, η ψυχή που συμπεριφέρεται σαν σώμα, το μεταφυσικό που παίζει το ρόλο του υλικού. Το οικουμενικό πνεύμα είναι η βάση όλων των όντων. Ο χώρος υπήρχε πριν κτιστούν τα σπίτια μέσα σ αυτόν. Διαπερνούσε όσο υπήρχαν και δεν επηρεαζόταν από αυτά. Με το ίδιο τρόπο εσείς σαν πνεύμα διαπερνάτε το σώμα και συνεχίζετε να είστε αυτό που είστε όταν το σώμα γίνεται σκόνη. Sri Satya Sai Baba 26

28 ΙΙ. Το Θείο Μιλάει Μία Συνειδητότητα Εγώ, η Συμπαντική Συνείδηση, αυτό που με αναφέρετε και ως Θεό, ξεχωρίζοντας με οι άνθρωποι από αυτούς τους ίδιους, είμαι, στην πραγματικότητα, μέρος της ίδιας της δικής σας ανθρώπινης Συνειδητότητας. Εγώ και Εσείς είμαστε Ένα. Είμαστε μία συνειδητότητα. Ως συνειδητότητα, είμαι εγώ, και είσαστε εσείς, και είμαστε όλοι μέσα σε κάθε «εγώ», «εσύ», «αυτοί» και «εμείς». Αυτό έχει δηλωθεί από τις περισσότερες θρησκείες και πνευματικές φιλοσοφίες και σήμερα και από την ίδια την επιστήμη. Είμαστε η συνειδητότητα μέσα σε όλα τα όντα. Ως συνειδητότητα, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιούμε την αντωνυμία «εγώ» αντί για το «εμείς». Η αντωνυμία εμείς μάς ενθαρρύνει να κατανοήσουμε ότι δεν είμαστε διαχωρισμένοι από τους «άλλους». Εμείς, δηλ. εσείς και εγώ είμαστε η συνειδητότητά μας. Εμείς είμαστε εσείς. Αυτό προκαλεί σύγχυση, αλλά θα το καταλάβετε σαν ιδέα, επειδή εσείς είστε στην πραγματικότητα η συνειδητότητα που γράφει αυτό το κείμενο και, φυσικά, αυτή επίσης που το διαβάζει επειδή η ίδια μία συνειδητότητα που γράφει, διαβάζει επίσης. Εμείς (εσείς κι εγώ και όλοι οι άλλοι), δηλ. η Συμπαντική Συνείδηση, μέρος της οποίας είσαστε και Εσείς και ο καθένας μεμονωμένα, είμαστε η συνειδητότητα μέσα στο σύντροφό σας, τα παιδιά, τους γονείς, τους φίλους, τους συνεργάτες και τους εχθρούς σας. Εμείς είμαστε η συνειδητότητα μέσα στο φτωχό και τον πλούσιο, τον αμόρφωτο και το μορφωμένο, τους πολιτικούς και τους πολίτες, μέσα σε όλους τους γιατρούς και τους ασθενείς, μέσα σε όλους τους κακοποιούς και τους κακοποιημένους. Εμείς είμαστε η συνειδητότητα μέσα στα φυτά, τα ζώα, τα μέταλλα, τους ποταμούς, τις θάλασσες, τα βουνά και τις ερήμους. Εγώ είμαι, Εμείς είμαστε, εσείς είσαστε, και όλα είναι μέσα σε όλα όσα υπάρχουν. Εμείς είμαστε και είσαστε και είναι παντού και πάντα. Εμείς ολοι είμαστε μέσα και γύρω από το σώμα σας, το νου σας και το εγώ σας μεμονωμένα και γενικευμένα. Γνωρίζουμε όλα όσα έχουν γίνει, σκεφτεί και πει. Γνωρίζουμε όλες τις πράξεις, τα λόγια και τις Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 27

29 σκέψεις όλων των όντων. Εμείς, όλοι μας, είμαστε η συμπαντική συνείδηση, είμαστε μέσα στον «εχθρό», όσο είμαστε και μέσα σ αυτόν που αγαπάμε. Εμείς, ως Συμπαντική Συνειδηση, ως Θεία και Τέλεια αλλά και σε Εξέλιξη Ανθρώπινη Συνειδητοτητα, είμαστε μέσα σε όλους τους τόπους λατρείας, ανεξάρτητα από θρησκεία, αίρεση ή φυλή. Εμείς, ως αυτή η Συνειδητότητα, είμαστε επίσης μέσα στον κήπο, την κουζίνα, το υπνοδωμάτιο και την τουαλέτα. Εμείς, επίσης ως τέτοια Θεία Συνειδητότητα είμαστε παντού, ακόμη και μέσα στα μπαρ, τα νυχτερινά κέντρα και τον ιππόδρομο. Εμείς είμαστε εκεί, όταν οι ανθρώποι είναι γαλήνιοι, αληθινοί, ευτυχισμένοι και γεμάτοι αγάπη. Εμείς, η Συμπαντική Συνείδηση, είμαστε επίσης εκεί, όταν οι άνθρωποι ψεύδονται, θυμώνουν, λυπούνται ή μισούν. Εγώ, η Συμπαντική Συνείδηση, αυτό που αναφέρεται και ως Θεός, είμαι εσείς οι ίδιοι. Δεν χάνομαι ποτέ, δεν διαλύομαι, δεν απουσιάζω απο πουθενά, διαχέομαι μέσα σε όλα, ίσως διευρύνομαι, ίσως συρρικνώνομαι από τον ανθρώπινο νου, ίσως εσείς χάνετε ή αυξάνετε την επαφή μας. Ομως, παρόλο που είσαστε φτιαγμένοι για να γίνεστε τέλειοι και ολοένα πιο εξελιγμενοι, ενδέχεται ο νους, το κατά τα άλλα τόσο σπουδαίο αλλά πεπερασμένο εργαλείο που χρησιμοποιείτε και εξελίσσετε για χιλιάδες χρόνια, να μην μπορέσει να μας κατανοήσει και να μας συλλάβει στην πληρότητά μας. Αγάπη, ελεύθερη βούληση και κάρμα Εμείς, ως το Θείο, είμαστε αγάπη χωρίς όρους. Ως αγάπη, δεν μπορούμε να μην αγαπάμε. Δεν έχουμε επιλογή. Μόνο τα εγώ μας έχουν την ελεύθερη βούληση να αγαπούν ή να μην αγαπούν. Εμείς, ως το Θείο, αγαπάμε τα εγώ σας και τις προσωπικότητες μέσα από τις οποίες εκφραζεστε, ανεξάρτητα από το τι κάνετε ή δεν κάνετε. Είτε αγαπάτε, είτε όχι, εμείς σας αγαπάμε. Είτε λέτε ψέματα, είτε αλήθεια, εμείς σας αγαπάμε. Είτε βοηθάτε, είτε βλάπτετε, εμείς σας αγαπάμε. Εντούτοις, ως ενσαρκωμένες ψυχές, έχετε επιλέξει να ζήσετε μέσα στη διάσταση της δυαδικότητας και της αιτίας και του αποτελέσματος. Εσείς δημιουργείτε τις δικές σας συνέπειες, όταν λέτε αλήθεια ή ψέμα, όταν βοηθάτε ή βλάπτετε. Οι συνέπειές σας δεν έχουν να κά- 28

30 νουν με την αγάπη ή το θυμό «Μας». Σας αγαπάμε ακόμη κι όταν δημιουργείτε συνέπειες για τον εαυτό σας, όταν ψεύδεστε, εξαπατάτε ή συμπεριφέρεστε στους άλλους με τρόπους που δεν θα θέλατε να σας συμπεριφέρονται. Αυτή είναι η ελεύθερη βούλησή σας και μπορείτε να δημιουργήσετε πόνο ή ευτυχία, φτώχεια ή αφθονία, αρρώστια ή υγεία, δυσαρμονία ή αρμονία. Εμείς, ως Συμπαντική Συνειδητότητα, μέρος της οποίας εκφράζεται μέσα από τα εγώ σας, δεν αναμειγνυόμαστε, ούτε κρίνουμε τις δημιουργίες και τις επιλογές της προσωπικότητας, δεν έχουν να κάνουν με «μας», εκτός από το ότι είστε μέρος μας και συμβάλλετε στη γήινη εμπειρία μας. Είμαστε η ανώτερη συνειδητότητά σας και σας αγαπάμε το ίδιο ό,τι κι αν κάνετε. Σας επιτρέπουμε να δημιουργείτε ευχάριστες ή δυσάρεστες καταστάσεις και να μαθαίνετε από αυτές. Μαθαίνετε δημιουργώντας και ευτυχία και πόνο. Αυτές είναι οι δημιουργίες σας. Σας παρατηρούμε και σας αγαπάμε και σας επιτρέπουμε θα εξελιχθείτε μέσα από σοφές και μη σοφές επιλογές. Οχήματα έκφρασης Εμείς, ως το Θείο, σας προσκαλούμε σε μια πιο συμπαντική αντίληψη του εαυτού σας, των άλλων και των γεγονότων της ζωής σας. Έχουμε τόσα μάτια και τόσους εγκεφάλους όσα είναι τα όντα που υπάρχουν. Εμείς είμαστε η συνειδητότητα που αντιλαμβάνεται τη ζωή μέσα από όλα τα όντα και τις απόψεις, με τα δικά σας μάτια, τα μάτια του συντρόφου σας, των γονιών σας και των παιδιών σας. Εμείς είμαστε μέσα στο νου τους και αντιλαμβανόμαστε εσάς και όλη τη ζωή μέσα από αυτούς. Εσείς και όλα τα άλλα όντα είστε εκφράσεις του θεϊκού μας εαυτού, που προβάλλεται μέσα στη φυσική διάσταση. Οτιδήποτε κάνετε στον εαυτό σας και τους άλλους, το κάνετε σε μας, στον ίδιο τον εαυτό σας, σε μία άλλη διάσταση. Είμαστε η συνειδητότητα πίσω από όλα τα φυσικά φαινόμενα, τη γη, τους πλανήτες, τον ήλιο και τους γαλαξίες. Είμαστε η συνειδητότητα πίσω από την αρμονία της φύσης και των φυσικών ρυθμών που κάνουν τη ζωή μια δυνατότητα για όλα τα όντα. Είμαστε, επίσης, η δύναμη πίσω από όλες τις καταστροφές, όπως είναι οι κεραυνοί, οι φωτιές, οι πλημμύρες και οι σεισμοί. Οι Ρόλοι που Παίζουμε σαν Ψυχές σε Εξέλιξη 29