Εις το όνοµα της Αγίας, Οµοουσίου, Αδιαιρέτου και Προσκυνητής Τριάδος, ΕΙΡΗΝΗ VΜΙΝ!!! CTΩ ι ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ι,εωλβ. SENATVS CONSVLTVM α /,βιγ

Transcript

1 Εις το όνοµα της Αγίας, Οµοουσίου, Αδιαιρέτου και Προσκυνητής Τριάδος, ΕΙΡΗΝΗ VΜΙΝ!!! ΚΕRΘ ΤΗ ι ΦΙΛΟΧΡΙCT CTΩ ι ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ι,εωλβ SENATVS CONSVLTVM α /,βιγ CVΝΟΨΙC THC ΠΑΡΟVCHC RΑCΙΛΕΙΟV ΤΑΞΕΩC THC «ΦΙΛΟΧΡΙCΤΟV ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑC» (επικαιροποιηµένη ) η«φιλόχριcτοc των Ρωµαίων Πολιτεία» - πιο γνωστή σήµερα ως Αυτοκρατορία της Ρωµανίας ή Βυζαντινή Αυτοκρατορία - ιδρύθηκε το 324 µ.χ. από τον Ελληνικής καταγωγής Θεόστεπτο, Θεοδήγητο και Ισαπόστολο Αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο, ο οποίος καταγόταν από τον Λαµπρότατο (= Αναστασιµότατο, ήτοι Συγκλητικό) Οίκο των Χλωρών, για να αποτελέσει αντανάκλαση και επίγειο σκέλος της Βασιλείας των Ουρανών, το οποίο θα προετοίµαζε την οικουµένη για την ευτέρα Παρουσία του Κυρίου και Σωτήρος ηµών Ιησού Χριστού. Η ιεραρχική πυραµιδοειδής δοµή των διαφόρων Τάξεων Ευγενείας της Αυτοκρατορίας ονοµαζόταν «Σκηπτουχία» και ο σχετικός κατάλογος «Κλητωρολόγιον», ενώ οι Τίτλοι που αντιστοιχούσαν σε κάθε βαθµίδα του ονοµάζονταν «Αξίεc», επειδή ήταν αξιοκρατικώς προσωποπαγείς και ως εκ τούτου δεν µεταβιβάζονταν ούτε κληρονοµούνταν, ενώ συµβόλιζαν τις επίγειες αντιστοιχίες των Τιµίων Επουρανίων Νοερών υνάµεων Ασωµάτων της Βασιλείας των Ουρανών. Η κορυφή της ιεραρχικής πυραµίδας Ευγενείας στεφόταν από τις τρεις Τάξεις της Συγκλητικής Αριστοκρατίας (των Λαµπροτάτων/Clarissimi, των Περιβλέπτων/Spectabiles και των Ιλλουστίων/Illoustrii) η κατώτερη Αξία των οποίων (δηλ. των Λαµπροτάτων = Αναστασιµοτάτων), συµφώνως προς την Βυζαντινή Νοµοθεσία (η οποία ουδέποτε νοµίµως καταργήθηκε), ήταν η µοναδική κληρονοµητή και µάλιστα από όλα τα τέκνα, ανεξαρτήτως φύλου ή σειράς γεννήσεως και εποµένως και από τη θυγατέρα, καθώς και από τη σύζυγο, η οποία την διατηρούσε ακόµα και σε περίπτωση διαζυγίου. Υπό την παρούσα Βασίλειο Τάξη της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας (= Αυτοκρατορίας της Ρωµανίας = Βυζαντινής Αυτοκρατορίας)», η οποία νοµίµως επανιδρύθηκε σε εθιµοτυπικό επίπεδο την , συλλειτουργούν προς το παρόν τα ακόλουθα 3 αναβιώσαντα (επανιδρυθέντα) και αλληλοαναγνωρισθέντα Βυζαντινά Βασιλικά Τάγµατα (τα οποία κατ ουδεµία έννοια αποτελούν. ούτε σχετίζονται µε σύγχρονες φιλοβασιλικές, θρησκευτικές ή πολιτικές οργανώσεις) κατά χρονολογική σειρά ιδρύσεως και επανιδρύσεως: α) Η «Σοφή Μυστηριώτις Γερουσία Λογάς του Λαµπροτάτου Τάγµατος της Ενδοξοτάτης, Βασιλικής, Ιεράς Συγκλήτου Βουλής της Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας (= Ιερά Σύγκλητος/Sacer Senatus)», που επί Ελληνικού εδάφους ιδρύθηκε το 324 µ.χ. όταν οι εκχριστιανισθέντες, Ελληνικής καταγωγής Λαµπρότατοι (= Αναστασιµότατοι, δηλ. Συγκλητικοί) Οίκοι της αρχαίας Ρώµης ακολούθησαν τον Αυτοκράτορα

2 2 Μέγα Κωνσταντίνο στη νέα πρωτεύουσα, την Κωνσταντινούπολη, ενώ επανιδρύθηκε νοµίµως κατά τον Βυζάντιον Νόµον (= Νοµοθεσία) και Έθος (= Εθιµοτυπία) την β) Το «Βασιλικόν, Ιερόν, Επίλεκτον, Οµοτράπεζον, Σύµµικτον Καβαλλαρικόν Τάγµα των Κεχρισµένων Βουκελαρίων της Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας», που ιδρύθηκε το 514 µ.χ. από τον αήττητο Στρατηγό του Αυτοκράτορος Ιουστινιανού Κυρ Φλάβιο, Μάγιστρο Ανατολής και οµέστικο του «Βασιλικού Τάγµατος των Εξκουβιτών», τον Βελισάριο και επανιδρύθηκε νοµίµως την και γ) Η παρά τωι ηµετέρωι Καισαρικώι θρόνωι εν τηι Ρωσίαι και υπό το διακριτικόν όνοµα «Αρχάγγελος Μιχαήλ» Οικία (= Σώµα/ ύναµις Ανακτορικής Φρουράς) του «Βασιλικού Τάγµατος των Ικανάτων» της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας» - που ιδρύθηκε το 809 µ.χ. από τον Βασιλέα και Αυτοκράτορα Νικηφόρο Α τον Φλάβιο - όπως δηλ. ήδη αναγνωρίζεται από την από τη «Φιλόχριστο των Ρωµαίων Πολιτεία» η υπό τα σκήπτρα της Ορθόδοξη δικαιοδοσία του «Ordo Sancti Michaelis in Hispania (ήτοι του υναστικού, Αυτοκρατορικού Τάγµατος Αρχάγγελος Μιχαήλ των εκ του Λαµπροτάτου Οίκου των Παλαιολόγων καταγοµένων Ρωµανόφ της Ισπανίας)», που ιδρύθηκε τον 18ο αι. από τον Τσάρο (= Καίσαρα) Μέγα Πέτρο, Μέγα ούκα και Ηγεµόνα Πασών των Ρωσιών, ενώ επανιδρύθηκε το 1988 από τον επίγονο και οµότιτλό του Κύριλλο Βλαδίµηρο Ρωµανόφ και αναγνωρίζεται από το 2001 από τον πολύ αυστηρών κριτηρίων οργανισµό πιστοποίησης «i.c.o.c. register». 1. Στο πρώτο εξ αυτών (ήτοι στο Τάγµα της Ιεράς Συγκλήτου) εκπροσωπούνται οι Λαµπρότατοι (= Αναστασιµότατοι, δηλ. Συγκλητικοί) Οίκοι της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας» και των παραφυάδων της, από τους σηµερινούς επιγόνους τους οι οποίοι γίνονται µέλη µόνον εφόσον κριθούν άξιοι, συµφώνως προς τα προβλεπόµενα από το Νόµο (Νοµοθεσία) και το Έθος (Εθιµοτυπία) της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας». Θα πρέπει να διευκρινιστεί και να τονιστεί ότι τυχόν προνόµιο κληρονοµικής διαδοχής της Συγκλητικής Τάξεως του Λαµπροτάτου κατ ουδεµία έννοια προσδίδει στον κληρονόµο την ιδιότητα του Συγκλητικού, επειδή σύµφωνα µε το Νόµο (Νοµοθεσία) και το Έθος (Εθιµοτυπία) της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας» δεν προβλέπεται αυτοδίκαιη κατάλεξη και αρίθµηση στη «Σοφή Μυστηριώτιδα Γερουσία Λογάδα του Λαµπροτάτου Τάγµατος της Ενδοξοτάτης, Βασιλικής, Ιεράς Συγκλήτου Βουλής της Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας (= Ιερά Σύγκλητο/Sacer Senatus)». Αντιθέτως για να συµβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει κατ αρχήν ο κληρονόµος να πληροί ιδίως τις ακόλουθες τυπικές προϋποθέσεις που του παρέχουν το προνόµιο του Ordo Senatorius, ήτοι της εν δυνάµει υποψηφιότητός του για το Λαµπρότατο Τάγµα της Ιεράς Συγκλήτου: α) Origo: ήτοι καταγωγής του εκ Λαµπροτάτου Οίκου, β) Incolatio: ήτοι εντοπιότητος που πρέπει να διαθέτει ως µόνιµος κάτοικος ή έστω ως κύριος/ιδιοκτήτης µονίµου κατοικίας επί εδάφους της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας» και για την Τάξη των Ιλλουστρίων υποχρεωτικώς στην πρωτεύουσα αυτής, γ) Religio: ήτοι θρησκείας, ως ενεργός Χριστιανός Ορθόδοξος και δ) Otium: ήτοι το να ζει απηλλαγµένος από κάθε είδους πίεση και κάθε υποχρέωση ώστε να διαθέτει ελεύθερο χρόνο και οικονοµική επάρκεια που του επιτρέπουν τηρουµένων των λοιπών προϋποθέσεων - αφενός να γίνει Συγκλητικός και αφετέρου να συµµετέχει ενεργώς στο Λαµπρότατο Τάγµα της Ιεράς Συγκλήτου, διασφαλίζοντας δια της συµµετοχής του την ειρήνη και την ευηµερία της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας». Παραλλήλως των προαναφερθέντων τυπικών προσόντων απαιτείτο και η δια ψηφοφορίας ουσιαστική αξιολόγηση και αποδοχή του υποψηφίου από

3 3 το Λαµπρότατο Τάγµα της Ιεράς Συγκλήτου προκειµένου να καταλεγεί και αριθµηθεί στη Σοφή Μυστηριώτιδα Γερουσία Λογάδα του, επειδή το Τάγµα ήταν και παραµένει Αριστοκρατικό, ήτοι αξιοκρατικό. Το Τάγµα αυτό, στο οποίο από της επανιδρύσεώς του µέχρι σήµερα έχουν εκπροσωπηθεί τουλάχιστον 16 Λαµπρότατοι (= Αναστασιµότατοι ήτοι Συγκλητικοί Οίκοι), αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί τη Βυζαντινή Αριστοκρατία που στέφει το «Κλητωρολόγιον» της «Σκηπτουχίας», δηλ. τον κατάλογο της ιεραρχικής πυραµίδας των Τάξεων Ευγενείας και Αριστοκρατίας, καθώς και την Υπάτη Νοµιµοποιητική, Νοµοθετική, Πολιτική, ιοικητική, Εθιµοτυπική, ικαστική, Γενεαλογική, Εκπαιδευτική και Οικονοµική Αρχή και Εξουσία της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας». Σηµερινός εκλεγµένος παµψηφεί από για τρίτη θητεία ηγέτης του Τάγµατος είναι ο επανιδρυτής του Ενδοξότατος και Μεγαλοπρεπέστατος Ιλλούστριος Άρχων Κυρ και ον Χαρίλαος, Πανυπερσέβαστος (Longe Augustissimus) του «Λαµπροτάτου (= Αναστασιµοτάτου, ήτοι Συγκλητικού µε κληρονοµικό προνόµιο των µελών του) Τάγµατος της Ιεράς Συγκλήτου», Μάγιστρος των Θείων Βασιλικών Οφφικίων των Τάξεων του Ιερού Παλατίου (Magister Officiorum) και ex officcio Βασιλικός Επίτροπος (Vicarius Regis), Αρχηγέτης (Princeps Familiae) του Θεοφυλάκτου, Αρχαιογενούς, Λαµπροτάτου Οίκου των Μεταξά, από Πάτρων (Patronus = νοµιµοποιητής) του «Βασιλικού Τάγµατος των Βουκελαρίων», από Πρότερος (Prior) Ελλάδος της παρά τω ι ηµετέρω ι Καισαρικώ ι θρόνω ι εν τη ι Ρωσία ι και υπό το διακριτικόν όνοµα «Αρχάγγελος Μιχαήλ» Οικίας (= Σώµατος/ υνάµεως Ανακτορικής Φρουράς) του «Βασιλικού Τάγµατος των Ικανάτων» της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας», από προβληθείς από τον Γενικό Μέγα Πρότερο (Magnum Prior/Gran Prior General) του Τάγµατος υποκόµη De Montells ως Μεγαλόσταυρος (Magna Crux), ad vitam Αναπληρωτής Πρότερος (Prior Grade B ) του Μεγάλου Ηγουµενείου της Ελλάδος και ιοικητής (Rector Civitatis & Rector Provinciae) Κωνσταντινουπόλεως, Πόντου, Βορειοανατολικού Αιγαίου και Αττικοβοιωτίας του Τάγµατος «Ordo Sancti Michaelis in Hispania (ήτοι του «υναστικού, Αυτοκρατορικού Τάγµατος Αρχάγγελος Μιχαήλ των εκ του Λαµπροτάτου Οίκου των Παλαιολόγων καταγοµένων Ρωµανόφ της Ισπανίας»)», ικηγόρος, Μεταξάς, υιός Αθανασίου, ο Ιατρίδης. 2. Το δεύτερο εξ αυτών, ήτοι το «Βασιλικό Τάγµα των Βουκελαρίων», όπως στο µεσαίωνα έτσι και σήµερα αποτελείται από αφοσιωµένους υποστηρικτές των Λαµπροτάτων (= Αναστασιµοτάτων, δηλ. Συγκλητικών) Οίκων, τους οποίους υπερασπίζονται και µε κάθε τρόπο υποστηρίζουν. Οι «Βουκελάριοι» δεν έχουν µεν καταγωγή από Οίκους Ευγενείας ή Αριστοκρατίας, πλην όµως κρίνονται άξιοι από τους Συγκλητικούς Οίκους να λαµπρυνθούν µε προσωποπαγή Ευγένεια, έχοντας µεταξύ άλλων και το προνόµιο να παρευρίσκονται - όπου προβλέπεται - ως οµοτράπεζοι των Συγκλητικών αποτελώντας τόσο την ένοπλη φρουρά όσο και την Αυλή τους.

4 4 Το Τάγµα των Βουκελαρίων από της ιδρύσεώς του υπήρξε τόσο επίλεκτο και αξιόµαχο που σύντοµα συγκαταλέχθηκε κατ εξαίρεσιν - µεταξύ των Βασιλικών Ταγµάτων της Ανακτορικής Φρουράς στα οποία υπηρετούσαν γόνοι Λαµπροτάτων (= Αναστασιµοτάτων, ήτοι Σγκλητικών Οίκων). Το «Βασιλικό Τάγµα των Βουκελαρίων» κατά την ίδρυσή του το 514 νοµιµοποιήθηκε από την Πατρωνία του Λαµπροτάτου (= Αναστασιµοτάτου, δηλ. Συγκλητικού) Οίκου των Βελισαρίων, ενώ από της επανιδρύσεώς του το 2005, νοµιµοποιείται ήδη από την Πατρωνία του Θεοφυλάκτου Αρχαιογενούς Λαµπροτάτου Οίκου των Μεταξά. Αξίζει να σηµειωθεί ότι στην Ισπανία το «Βασιλικό Τάγµα των Βουκελαρίων» αναγνωρίζεται µε µεσαιωνικό νόµο που ισχύει µέχρι σήµερα. Σηµερινός ηγέτης πασών των Οικιών (Σωµάτων/ υνάµεων Ανακτορικής Φρουράς) του Τάγµατος είναι ο Κεχρισµένος Οικείος και ον Άγγελος, προβληθείς από ως περί το Βάνδον τασσόµενος Γενναιότερος (Generior) επί τηι αυτού φυλακή ι και διεκδικήσει, από στην ια Βραβείου Αξία του Ακροβολιστού Ιπποτοξότου (Veles Eques Sagittarius), παµψηφεί επανεκλεγείς από Ηγεµών πασών των Οικιών (Doux Omnium Equestrium Habitationum/Praesidiorum Regii Ordinis) και έκαρχος (Decemvir Consilii Archontum Regii Ordinis) της Βουλής των Αρχόντων του Βάνδου της Καβαλλαρικής Τάξεως του «Βασιλικού Τάγµατος των Βουκελαρίων» της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας», προαχθείς από Οπτίων (Optio Equestris Habitationis/Praesidii Regii Ordinis) και έκαρχος (Decemvir Equestris Habitationis/Praesidii Regii Ordinis) της εκαρχίας Άγιος Παντελεήµων της Οικίας Βουκελαρίων του Λαµπροτάτου Οίκου των Μεταξά, από Χαρτουλάριος (Regendarius Equestris Habitationis/Praesidii Regii Ordinis) της Βουλής των Αρχόντων της παρά τω ι ηµετέρω ι Καισαρικώ ι θρόνω ι εν τη ι Ρωσία ι και υπό το διακριτικόν όνοµα «Αρχάγγελος Μιχαήλ» Οικίας (Σώµατος Ανακτορικής Φρουράς) του «Βασιλικού Τάγµατος των Ικανάτων» της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας», από Ταξιάρχης (Ordinis Praefectus), ιοικητής (Rector Provinciae) Θεσσαλίας και Καγκελάριος Επικρατείας (Regendarius) του Μεγάλου Ηγουµενείου της Ελλάδος του «Ordo Sancti Michaelis in Hispania (ήτοι του υναστικού, Αυτοκρατορικού Τάγµατος Αρχάγγελος Μιχαήλ των εκ του Λαµπροτάτου Οίκου των Παλαιολόγων καταγοµένων Ρωµανόφ της Ισπανίας»)», επιχειρηµατίας, υιός Μιλτιάδου, ο Παπαδόπουλος, ο οποίος είναι ο δεύτερος Καβαλλάριος από της επανιδρύσεως του Τάγµατος µέχρι σήµερα, τιµηθείς από το Τάγµα της Ιεράς Συγκλήτου «εκ των ιδίων πράξεων και κατορθωµάτων» µε το Λευκόν Φλαµµουλίσκιον (Flammula Alba), ήτοι µε το Aριστείον Aνδρείας (Honorarium Fortitudinis Regii Ordinis) των Βουκελαρίων, θεσπισθέν υπό του ιδρυτού του Βασιλικού Τάγµατος των Βουκελαρίων Κυρού Φλαβίου Βελισαρίου, µε προνόµιο να ανήκει ως γενναιότερος στην τιµητική εικοσαµελή φρουρά υπερασπίσεως και διεκδικήσεως του Βάνδου (Μεγάλου Λαβάρου) του Τάγµατος.

5 5 3. Τέλος το τρίτο από τα προαναφερθέντα Τάγµατα είναι η παρά τωι ηµετέρωι Καισαρικώι θρόνωι εν τηι Ρωσίαι και υπό το διακριτικόν όνοµα «Αρχάγγελος Μιχαήλ» Οικία (= Σώµα Ανακτορικής Φρουράς) του «Βασιλικού Τάγµατος των Ικανάτων» της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας» και τούτο διότι η Ρωσία ήταν οργανικώς, νοµικώς και εθιµοτυπικώς εντεταγµένη στη Βυζαντινή Κοινοπολιτεία, η οποία ονοµαζόταν «Οικουµένη» και αποτελούσε ένα είδος οµοσπονδίας των περί την «Φιλόχριστο των Ρωµαίων Πολιτεία» οµοδόξων και συµµάχων εθνών, υπό τα σκήπτρα της ηγεσίας της, εις τύπον οικογενείας, όπου (πνευµατικοί) γονείς ήταν το Βασιλικό ζεύγος της Ρωµανίας, ενώ (πνευµατικά) τέκνα κυριοκαλούνταν (προσφωνούνταν τιµητικώς) οι ηγεµόνες των οµοθρήσκων εθνών. Ως εκ τούτου ο εκάστοτε Μέγας Ηγεµών πασών των Ρωσιών έφερε παραλλήλως τις Βυζαντινές Αξίες (= τίτλους) του Καίσαρος (που απονεµόταν σε φυσικά ή/και πνευµατικά τέκνα της Βυζαντινής Βασιλικής Οικογενείας και στα ρωσικά προφέρεται Τσάρος) - ο οποίος ήταν ο υπ' αρ. 3 στην ιεραρχία του «Κλητωρολογίου» της «Σκηπτουχίας» - και του Μεγάλου ουκός (= επικεφαλής µεγάλης επικρατείας αλλογενούς/αλλοεθνούς Χριστιανικού πληθυσµού εντός της «Οικουµένης», δηλ. εντός της Ορθοδόξου Χριστιανικής Βυζαντινής Κοινοπολιτείας, δια της οποίας συνδέονται (οργανικώς, νοµικώς και εθιµοτυπκώς) άλλα οµόθρησκα και οµόδοξα έθνη µε την «Φιλόχριστο των Ρωµαίων Πολιτεία». Το «Βασιλικό Τάγµα των Ικανάτων» υπήρξε το νεότερο και ιδιαιτέρως επίλεκτο Καβαλλαρικό Τάγµα της Ανακτορικής Φρουράς. Ήταν ένα από τα Βασιλικά Τάγµατα της Ανακτορικής Φρουράς που πέρασαν στην ιστορία τόσο για τη γενναιότητα των ανδρών τους, όσο και για την αφοσίωσή τους στο πρόσωπο του Αυτοκράτορος. Συγκροτήθηκε το 809 από τον Βασιλέα και Αυτοκράτορα Νικηφόρο Α, καταγόµενο από τον Λαµπρότατο Οίκο των Φλαβίων και ήταν επανδρωµένο µε Ευγενείς, ενώ διοικείτο από ανωτάτους αξιωµατούχους της απολύτου εµπιστοσύνης του, για να αποτελέσει την προσωπική φρουρά του διαδόχου Σταυρακίου. Εποµένως το «Βασιλικό Τάγµα των Ικανάτων» της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας» ιδρύθηκε για να αποτελέσει κατ' ουσίαν τη φρουρά του εκάστοτε Καίσαρος αυτής. Ο δε Μέγας Ηγεµών Πασών των Ρωσιών ήταν ex officio και κληρονοµικώ ι δικαιώµατι Καίσαρ και Μέγας ούκας της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας». Κατά συνέπειαν το υναστικό του Τάγµα - εν προκειµένωι το Τάγµα «Αρχάγγελος Μιχαήλ των εκ του Λαµπροτάτου (= Συγκλητικού) Οίκου των εκ των Παλαιολόγων καταγοµένων Ρωµανόφ» του οποίου σήµερα ηγείται η (Συγκλητικής καταγωγής εκ του Λαµπροτάτου Οίκου των Παλαιολόγων) τιτουλαρία Τσαρίνα (= Καισάρισσα), Μεγάλη ούκισσα και Κουράτωρ του ηµετέρου εν τηι Ρωσίαι Καισαρικού θρόνου, Μαρία Βλαντιµίροβνα Ρωµανόφ - αποτελεί την προσωπική φρουρά του εκάστοτε Καίσαρος και εν τοις πράγµασι επέχει θέση Βυζαντινής Οικίας, εν τη ι Ρωσία ι, «ευρισκοµένης εις τόπον» του «Βασιλικού Τάγµατος των Ικανάτων» της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας». Το Μεγάλο Ηγουµενείο της Ελλάδος του Τάγµατος «Ordo Sancti Michaelis in Hispania», ήτοι του «υναστικού, Αυτοκρατορικού Τάγµατος Αρχάγγελος Μιχαήλ των (εκ των Παλαιολόγων καταγοµένων) Ρωµανόφ της Ισπανίας» ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2010, ενώ η παρά τω ι ηµετέρω ι Καισαρικώ ι θρόνω ι εν τη ι Ρωσία ι και υπό το διακριτικόν όνοµα «Αρχάγγελος Μιχαήλ» Οικία (= Σώµα Ανακτορικής Φρουράς) του «Βασιλικού Τάγµατος των Ικανάτων» της «Φιλοχρίστου των

6 6 Ρωµαίων Πολιτείας», επανιδρύθηκε µε παµψηφεί απόφαση του υπό τα σκήπτρα της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας» «Λαµπροτάτου Τάγµατος της Ιεράς Συγκλήτου» την ηφένσωρ του υναστικού και Αυτοκρατορικού Οίκου των Ρωµανόφ, είναι η Α.Μ. ο Ρήγας της Ισπανίας ον Juan Carlos Alfonso Victor Maria de Borbon y Borbon - Dos Sicillias, ο οποίος µεταξύ άλλων φέρει και τον τίτλο του (τιτουλαρίου) Αυτοκράτορος του Βυζαντίου, ως προίκα από τον γάµο του µε την Α.Υ. Ελληνίδα Πριγκίπισσα και νυν Α.Μ. Ρήγισσα της Ισπανίας Σοφία, η οποία κατάγεται από 5 Λαµπροτάτους (= Αναστασιµοτάτους, ήτοι Συγκλητικούς) Οίκους της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας» (συγκεκριµένα των Αγγέλων, Κοµνηνών, Μακεδόνων, Παλαιολόγων και Σκληρών). Αξίζει να σηµειωθεί ότι σύµφωνα µε τη Βυζαντινή Νοµοθεσία οι απόγονοι της Βασιλικής Οικογενείας της Ισπανίας θα µπορούσαν, υπό προϋποθέσεις ως ανωτέρω, να κληρονοµήσουν ανεξαρτήτως φύλου και σειράς γεννήσεως την Συγκλητική Τάξη του Λαµπροτάτου (= Αναστασιµοτάτου), όπως άλλωστε ισχύει και για την Βασιλική Οικογένεια της Ελλάδος, της Ρωσίας, καθώς και της Αγγλίας, λόγωι του γάµου της Α.Μ. Βασιλίσσης Ελισσάβετ µε την Α.Υ. τον Έλληνα Πρίγκιπα και ούκα του Εδιµβούργου Φίλιππο, ο οποίος επίσης κατάγεται από τους ίδιους µε την Α.Μ. Βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας, Λαµπροτάτους Οίκους της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας». Σηµερινοί ηγέτες του «υναστικού, Αυτοκρατορικού Τάγµατος Αρχάγγελος Μιχαήλ των (εκ των Παλαιολόγων καταγοµένων) Ρωµανόφ» είναι για τις µεν καθολικές χώρες ο υποκόµης Don Jose Maria De Montells, y Galan de Gimero y Sueyras, Senior y Pariente Mayor de la Casa de Castriota, Defensor y Gran Prior General del Habito de San Miguel el Taumaturgo και Πρόεδρος του Εραλδικού Κολλεγίου της Ισπανίας, φέρων την Αξία του Γενικού Μεγάλου Προτέρου (Magnum Prior/Gran Prior General) του Τάγµατος υπό το διακριτικόν όνοµα «Ordo Sancti Michaelis in Hispania» ενώ για τις ορθόδοξες χώρες το «Λαµπρότατο Τάγµα της Ιεράς Συγκλήτου» υπό τα σκήπτρα της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας» εξέλεξε παµψηφεί την τον ον και Κεχρισµένο Οικείο ηµήτριο, υιό Χρήστου, τον Λιαρόπουλο, Ιατροδικαστή, στην Αξία του Ηγεµόνος (Doux Equestris Habitationis/Praesidii Regii Ordinis) και εκάρχου (Decemvir Equestris Habitationis/Praesidii Regii Ordinis) της παρά τω ι ηµετέρω ι Καισαρικώ ι θρόνω ι εν τη ι Ρωσία ι και υπό το διακριτικόν όνοµα «Αρχάγγελος Μιχαήλ», Οικίας (Σώµατος/ υνάµεως Ανακτορικής Φρουράς) του Βασιλικού Τάγµατος των Ικανάτων της Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας, ο οποίος µεταξύ άλλων έχει προβληθεί την από το Τάγµα της Ιεράς Συγκλήτου στην Αξία του Αποκρισιαρίου (Responsales cum plenum procuratorium seu mandatum) Ιβηρικής (Ισπανίας & Πορτογαλίας), Ιταλίας και ακίας (Ρουµανίας) της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας», έχει παµψηφεί επανεκλεγεί από ως Ιατρός (Medicus Consilii Archontum Regii Ordinis) της Βουλής των Αρχόντων του Βάνδου, έχοντας προβληθεί

7 7 την στην ια Βραβείου Αξία του Λιτού Ακροβολιστού Ιπποτοξότου (Simplex Veles Eques Sagittarius) της Καβαλλαρικής Τάξεως του «Βασιλικού Τάγµατος των Βουκελαρίων» της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας», προαχθείς ως Λιτός έκαρχος (Simplex Decemvir Equestris Habitationis/Praesidii Regii Ordinis) της εκαρχίας «Αρχάγγελος Μιχαήλ» της Οικίας Βουκελαρίων του Λαµπροτάτου Οίκου των Παλαιολόγων, ενώ από την ο προαναφερθείς Γενικός Μέγας Πρότερος (Magnum Prior/Gran Prior General) του Τάγµατος «Ordo Sancti Michaelis in Hispania (ήτοι του υναστικού, Αυτοκρατορικού Τάγµατος Αρχάγγελος Μιχαήλ των εκ του Λαµπροτάτου Οίκου των Παλαιολόγων καταγοµένων Ρωµανόφ της Ισπανίας)» τον έχει διορίσει στην Αξία του Προτέρου Ελληνικής Γλώσσης (Prior Lengua Helenica), δια της οποίας ηγείται του Μεγάλου Ηγουµενείου της Ελλάδος. Για καθένα από τα ως άνω συλλειτουργούντα γνήσια Βυζαντινά Βασιλικά Τάγµατα υπάρχει ξεχωριστή διαδικασία εισδοχής συµφώνως προς το Νόµο (Νοµοθεσία) και το Έθος (Εθιµοτυπία) της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας» εν γένει και των υπό τα σκήπτρα της εν λόγωι Ταγµάτων ιδιαιτέρως. Εναπόκειται στο κάθε Βασιλικό Τάγµα να ορίζει τις ηµεροµηνίες των συνεδρίων/συνάξεών του οι οποίες είναι σε ορισµένες περιπτώσεις µόνο για µέλη, ενώ σε άλλες παρευρίσκονται και επιλεκτικώς προσκληθέντες επισκέπτες. Κάθε µήνα συγκαλούνται απαρεγκλίτως συνέδρια «Εκ Προσώπων» των τριών ως άνω Ταγµάτων υπό την αιγίδα της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας» κατά τις οποίες προσκαλούνται επιλεκτικώς και παρίστανται επισκέπτες, µεταξύ των οποίων ηγέτες ή/και εκπρόσωποι άλλων εν Ελλάδι (και όχι µόνον) λειτουργούντων γνησίων ανατολικής και δυτικής εθιµοτυπίας Οίκων και Ταγµάτων (Καισαρικών/Ρηγικών/Κραλικών κλπ, Αυτοκρατορικών, υναστικών, Αριστοκρατίας, Ευγενείας, Ιπποσύνης κλπ) και - κατ' εξαίρεσιν - Ιεροπολεµικών και Νοσοκοµειακών Ταγµάτων που είχαν κατά τον µεσαίωνα οργανικές, εθιµοτυπικές, ιδεολογικές κλπ σχέσεις µε τη «Φιλόχριστο των Ρωµαίων Πολιτεία», όπως π.χ. του Τάγµατος των Ιπποτών του Ναού (Ναϊτών) υπό το διακριτικόν όνοµα «Ordo Supremus Militaris Templi Hierosolymitani» και υπό την Αντιβασιλεία του Αntonio Campello Pinto de Sousa Fontes, Μεγαλοσταύρου και Μεγάλου Ηγεµόνος της Πορτογαλίας, καθώς και του Τάγµατος των Ιπποτών του Αγίου Λαζάρου (Λαζαριτών) µε την επωνυµία «Στρατιωτικό και Νοσοκοµειακό Τάγµα Αγίου Λαζάρου της Ιερουσαλήµ», υπό τον 49ο Μάγιστρό του, την Α.Ε. τον Πρίγκιπα ον Carlos Gereda De Borbon, Μαρκήσιο του Αλµαζάν και εξάδελφο της Α.Μ. του Ρηγός της Ισπανίας ον Juan Carlos Alfonso Victor Maria de Borbon y Borbon - Dos Sicillias, οι οποίοι ως Βουρβόνοι κατάγονται από τον Βασιλέα και Αυτοκράτορα Ρωµανό Β, γόνο του Λαµπροτάτου (= Αναστασιµοτάτου, ήτοι Συγκλητικού) Οίκου των Ακινδύνων της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας». Τα συνέδρια αυτά συµφώνως προς τη Βυζαντινή Εθιµοτυπία ονοµάζονται «Συνέδρια Μέγιστα» και µπορούν να περιλαµβάνουν κατά περίπτωση τελετουργική Εθιµοτυπία συµφώνως προς διάφορα πρωτότυπα κείµενα της Βυζαντίου Αυλής και των υπό τα σκήπτρα της Βασιλικών Ταγµάτων, ερµηνευτικές οµιλίες, αδνούµια, καταλέξεις, αριθµήσεις, ορκωµοσίες - προαγωγές κλπ (ήτοι τελετές εισδοχής νέων µελών ή/και αξιοκρατικής προαγωγής παλαιοτέρων κλπ), Βασιλικά Κλητώρια (= επίσηµα τελετουργικά δείπνα), Ορθόδοξες Χριστιανικές εκκλησιαστικές ακολουθίες κλπ, ενώ συγκαλούνται είτε σε αίθουσες ξενοδοχείου/ων, είτε εντός Βυζαντινών µνηµείων.

8 8 Όσον αφορά τη υτική Εθιµοτυπία η «Φιλόχριστος των Ρωµαίων Πολιτεία» και τα υπό τα σκήπτρα της συλλειτουργούντα Τάγµατα αναγνωρίζονται από τον Μάρτιο του 2010 από την «Greek Heraldry Society (Ελληνική Εραλδική Κοινότητα)» του Λονδίνου, η οποία µεταξύ άλλων εκπροσωπεί στο Ηνωµένο Βασίλειο το Εραλδικό Κολλέγιο της Πορτογαλίας, υπό την αιγίδα του Ρηγικού Οίκου των (εκ του Λαµπροτάτου/Συγκλητικού Οίκου των Παλαιολόγων καταγοµένων) Γοζάνγα που αλληλοαναγνωρίζεται µε όλα τα Εραλδικά Κολλέγια των Ρηγικών Οίκων της Ευρώπης. Επίσης το ως άνω Τάγµα «Ordo Sancti Michaelis in Hispania» που από την είναι αλληλοαναγνωρισµένο και συλλειτουργεί µε τα έτερα δύο εκ των προαναφερθέντων Βασιλικών Ταγµάτων υπό τα σκήπτρα της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας», αφενός αναγνωρίζεται από το 2001 από τον εξαιρετικώς αυστηρών κριτηρίων οργανισµό πιστοποιήσεων Ταγµάτων και Οίκων «i.c.o.c. register» και αφετέρου ο Γενικός Μέγας Πρότερός του (Magnum Prior/Gran Prior General), Υποκόµης De Montells, είναι ο Πρόεδρος του Εραλδικού Κολλεγίου της Ισπανίας, το οποίο αλληλοαναγνωρίζεται µε όλα τα Εραλδικά Κολλέγια υπό την αιγίδα Ρηγικών Οίκων της Ευρώπης. Τέλος η «Φιλόχριστος των Ρωµαίων Πολιτεία» έχει διαπιστευµένους Αποκρισιαρίους της σε διάφορες χώρες, όπως Αυστραλία, Ηνωµένο Βασίλειο, Η.Π.Α., Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ρουµανία και Ρωσία και υπό διαπίστευση στις χώρες Βουλγαρία, Κύπρο και Ουκρανία. Εκ της Μεγάλης Αυλής του Ιερού Παλατίου της «Φιλοχρίστου των Ρωµαίων Πολιτείας»