Ειδικό Φροντιστήριο Στην Ελληνική Γλώσσα

Transcript

1 Α1. Όταν οι δολοφόνοι του Καλιγούλα τον έδιωξαν (από το Παλάτι) (: όταν εκδιώχθηκε από τους δολοφόνους του Καλλιγούλα), αποσύρθηκε σε μια θερινή κατοικία, που ονομάζεται Ερμαίο. Λίγο αργότερα, τρομοκρατημένος από τα νέα της σφαγής, σύρθηκε προς το λιακωτό που ήταν πολύ κοντά του και κρύφτηκε ανάμεσα στα παραπετάσματα που κρεμόντουσαν μπροστά στην πόρτα. Κάποια μέρα ο Κάτωνας έφερε στο βουλευτήριο ένα πρώιμο σύκο από την Καρχηδόνα και δείχνοντας το στους Συγκλητικούς «Σας ρωτώ», είπε, «πότε νομίζετε ότι κόπηκε αυτό το σύκο από το δέντρο». Όταν όλοι είπαν ότι ήταν φρέσκο, «Κι όμως», είπε, «να ξέρετε ότι κόπηκε στην Καρχηδόνα πριν από τρεις μέρες. Όταν άκουσε τον χαιρετισμό, ο Καίσαρας είπε: «Στο σπίτι ακούω αρκετούς τέτοιους χαιρετισμούς». Τότε το κοράκι θυμήθηκε (ή: τότε ήρθαν στο νου του κορακιού) τα λόγια του αφεντικού του: «Κρίμα στο λάδι και στον κόπο μου (ή: έχασα το λάδι και τον κόπο μου)». Στα λόγια αυτά (ή : Ακούγοντας τα λόγια αυτά), ο Αύγουστος γέλασε και αγόρασε το πουλί για τόσο μεγάλο ποσό, για όσο δεν είχε αγοράσει κανένα (πουλί) μέχρι τότε. Β1α. Insidiatōribus: Insidiatore Cui: Qua Caedis: Caedium Se:Mihi B1β. Quodam: Quoddam praecocem :Praecocia patribus: Patrum hanc :Haec sui: Tui nullam :Nullius

2 Proximum: Propiorem Επιρρ: prope, propius, proxime Satis: satius Β2α. B2β. Exclusus: excludunt Recesserat: recedamus Exterritus: exterruisti Prorepsit: proreptum Abdidit: abderetis Attulit: affere/ adferre Ostendensque: ostenturus que / ostensurus que Decerptam esse: decerpi Dixit: dic Venit: veniendo Ενεστώτας: perdas Παρατατικός: perderes Μέλλοντας:perditurus sit Παρακείμενος:perdideris Υπερσυντέλικος: perdidisses Συντελεσμένος Μέλλοντας: - Γ1 α. caligulae: ετερόπτωτος προσδιορισμός, γενική αντικειμενική στο insidiatoribus Cui: δοτική προσωπική κτητική στο est Se: αντικείμενο στο ρήμα abdidit και άμεση / ευθεία αυτοπάθεια

3 Die: αφαιρετική του χρόνου στο ρήμα attulit Decerptam esse: ειδικό απαρέμφατο αντικείμενο στο ρήμα putetis (δοξαστικό) Ex arbore: εμπρόθετος προσδιορισμός απομάκρυνσης ή χωρισμού στο decerptam esse Recentem: κατηγορούμενο στο εννοούμενο υποκείμενο ficum λόγω του απαρεμφάτου esse Salutationum: ετερόπτωτος προσδιορισμός γενική διαιρετική στο επίρρημα satis (ποσοτικό) Corvo: δοτική προσωπική στην απρόσωπη φράση venit in mentem Quanti: γενική της αφηρημένης αξίας στο ρήμα emerat (αγοραπωλησίας) Γ1β. Ficus praecox a Catone ( quodam die) allata est Γ1γ Γ1δ. in curiam: η στάση εκφράζεται με : in curia και η απομάκρυνση de / ex / ab curia domi: η κίνηση εκφράζεται με αιτιατική απρόθετη domum και η απομάκρυνση με αφαιρετική domo Η μετατροπή της κύριας πρότασης σε ευθεία ερώτηση γίνεται με 4 δυνατούς τρόπους: α. Num ad haec verba Augustus risit? ( όταν περιμένουμε αρνητική απάντηση, ρητορική ερώτηση)

4 β. Nonne ad haec verba Augustus risit? ( όταν περιμένουμε καταφατική απάντηση, ρητορική ερώτηση γ. Risitne ad haec verba Augustus? (όταν δεν γνωρίζουμε την απάντηση, γνήσια ερώτηση) δ. Ad haec verba Augustus risit?( χωρίς μόριο εισαγωγής για έμφαση ) Γ2α. Vela praetenta: vela, quae praetenta erant Ficum praecocem: ficum, quae praecox erat Γ2β. Οι δευτερεύουσες προτάσεις που υπάρχουν στα κείμενα είναι οι εξής: α. cui nomen est Ηermaeum: δευτερεύουσα αναφορική επιθετική προσδιοριστική, προσδιορίζει ειδικότερα ( ως επιθετικός προσδιορισμός ) τον όρο της κύριας πρότασης diaetam β. Quando hanc ficum decerptam esse putetis ex arbore: δευτερεύουσα ουσιαστική πλάγια ερωτηματική μερικής άγνοιας, αντικείμενο έμμεσο στο ρήμα interrogo γ. cum omnes recentem esse dixissent: δευτερεύουσα επιρρηματική χρονική πρόταση, επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο inquit( σχέση αιτίου αιτιατού) δ. quanti emerat: απλή παραβολική πρόταση, β όρος σύγκρισης στο emit με όρο αναφοράς στο tanti και εκφράζει ποσότητα. Γ2γ Exclusus: postquam Claudius exclusus est, εκφέρεται με οριστική, γιατί η πράξη μας ενδιαφέρει από καθαρά χρονική άποψη (με οριστική παρακειμένου για το προτερόχρονο στο παρελθόν)

5 Exterritus: cum Claudius exterritus esset. Audita: αφαιρετική απόλυτος (ιδιάζουσα, νόθη) χρονική μετοχή στο ρήμα dixit, εκφράζει το προτερόχρονο, cum Augustus salutationem audivisset.