ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ-ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Transcript

1 8 Σεπτεμβρίου 2016 ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ-ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Η διαδικασία που προβλέπεται στο Άρθρο 50 της Συνθήκης για την ΕΕ αποτελεί τη μοναδική θύρα εξόδου για το Ηνωμένο Βασίλειο (ΗΒ) για να αποχωρήσει από την ΕΕ. Μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας, το Ηνωμένο Βασίλειο παραμένει μέλος της ΕΕ και νομικά τίποτα δεν αλλάζει. Το παρόν σημείωμα συνοψίζει τα βασικά ζητήματα που σχετίζονται με τις διαπραγματεύσεις μιας νέας σχέσης μεταξύ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου μετά την ψηφοφορία για το Brexit. 1. Διαδικαστικά θέματα: Άρθρο 50 της Συνθήκης ΕΕ Το Άρθρο 50 προβλέπει μια περίοδο 2 ετών για τη διαπραγμάτευση μιας συμφωνίας εξόδου. Δύο διαφορετικές συμφωνίες θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης (πιθανότατα παράλληλα): - συμφωνία αποχώρησης και - συμφωνία για τον καθορισμό των όρων της νέας σχέσης ΗΒ-ΕΕ (μια «εμπορική συμφωνία» με την ευρεία έννοια). Τα δύο μέρη στις διαπραγματεύσεις θα είναι η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι διαπραγματεύσεις θα διεξαχθούν σύμφωνα με το Άρθρο της Συνθήκης (δες παράρτημα στο τέλος του σημειώματος), το οποίο προβλέπει ότι η Επιτροπή κάνει συστάσεις προς το Συμβούλιο και το Συμβούλιο στη συνέχεια υιοθετεί την εντολή και διορίζει τον διαπραγματευτή της Ένωσης (τον επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας της Ένωσης). Η συμφωνία αποχώρησης πρέπει να συνομολογηθεί επίσημα με ειδική πλειοψηφία (qualified majority) από το Συμβούλιο, με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να έχει δικαίωμα αρνησικυρίας. Η συμφωνία εγκρίνεται εάν υπάρχει πλειοψηφία των ψηφισάντων Ευρωβουλευτών και ελλείψει πλειοψηφίας η συμφωνία θεωρείται απορριφθείσα και δεν υπάρχει δυνατότητα τροποποίησης του περιεχομένου της. Στις 25 Ιουνίου 2016, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ανέθεσε στον Didier Seeuws το έργο του συντονισμού των εργασιών της ειδικής ομάδας εργασίας του Συμβουλίου για το θέμα αυτό και στις 27 Ιουλίου, η Επιτροπή ζήτησε από τον Michel Barnier να ενεργεί ως επικεφαλής διαπραγματευτής και να ηγηθεί της ειδικής ομάδας της Επιτροπής για την προετοιμασία και τη διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων με το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτός θα αναλάβει τα καθήκοντά του την 1η Οκτωβρίου το 2016.

2 Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ενταχθεί επίσης στη διαδικασία. Αν η «εμπορική συμφωνία» είναι «μικτή» και περιλαμβάνει κράτη μέλη, καθώς επίσης και αρμοδιότητες της ΕΕ, θα χρειαστεί επίσης και επικύρωση από τα εθνικά κοινοβούλια. Δεν υπάρχει προηγούμενο. Ο τρόπος με τον οποίο η Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα αλληλεπιδράσουν είναι αχαρτογράφητος και θα αποσαφηνιστεί σταδιακά καθώς προχωρούν και διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις. Το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να ξεκινήσει τη διετή περίοδο των διαπραγματεύσεων κοινοποιώντας την πρόθεσή του να αποχωρήσει από την ΕΕ επίσημα και δεν το έχει πράξει ακόμα. Οι τελευταίες ενδείξεις είναι ότι αυτό μάλλον θα πρέπει να γίνει εντός του 2017 (χωρίς να έχει καθοριστεί ακόμη ακριβής ημερομηνία). Η ΕΕ θέλει να μειώσει την αβεβαιότητα, αλλά αντιλαμβάνεται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο χρειάζεται κάποιο χρόνο για να προετοιμαστεί. Υπογραμμίζει ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν προκαταρτικές διαπραγματεύσεις εκτός του Άρθρου 50 (δηλαδή προτού το Ηνωμένο Βασίλειο γνωστοποιήσει επίσημα την πρόθεσή του να αποχωρήσει και να εξηγήσει τι είδους νέα σχέση επιθυμεί να έχει με την ΕΕ). Η ημερομηνία για το πραγματικό Brexit θα πρέπει να καθοριστεί στη συμφωνία αποχώρησης. Ορισμένοι πιστεύουν ότι οι διαπραγματεύσεις θα διαρκέσουν περισσότερο από 2 χρόνια όπως προβλέπουν οι Συνθήκες και επομένως η ολοκλήρωση του Brexit πριν από τις επόμενες ευρωεκλογές του 2019, κρίνεται απίθανη. Το Άρθρο 50.3 προβλέπει ότι η διετής περίοδος των διαπραγματεύσεων μπορεί να παραταθεί με ομοφωνία. Ωστόσο, οι ειδικοί τονίζουν ότι η επίτευξη ομοφωνίας για επέκταση της περιόδου αυτής θα είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Το τέλος της σχέσης θα μπορούσε, συνεπώς, de facto να θεσπιστεί κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία εντός της προθεσμίας. Κατά τη διάρκεια των δύο (ή περισσότερων) ετών των διαπραγματεύσεων, το Ηνωμένο Βασίλειο θα συνεχίσει να λειτουργεί ως πλήρες μέλος της ΕΕ, με συμμετοχή στη νομοθετική διαδικασία της Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να συνεχίσει να εφαρμόζει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο μέχρις ότου ολοκληρωθεί η επίσημη διαδικασία αποχώρησης. Όμως το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα συμμετέχει στις συζητήσεις για την αποχώρηση του στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Επιπλέον, η προεδρία του Ηνωμένου Βασιλείου κατά το 2ο εξάμηνο του 2017 δεν θα λάβει χώρα. Η Εσθονία θα πάρει την προεδρία της νωρίτερα από ό, τι είχε αρχικά προβλεφθεί. 2. Αρχές για τις διαπραγματεύσεις σχετικά με τις μελλοντικές σχέσεις ΕΕ-ΗΒ Η BusinessEurope και τα μέλη της ήθελαν το Ηνωμένο Βασίλειο να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τώρα που οι ψηφοφόροι του ΗΒ αποφάσισαν διαφορετικά, ο κοινός μας στόχος πλέον είναι η διατήρηση όσο το δυνατό στενότερων οικονομικών σχέσεων χωρίς να υπονομεύεται η διαδικασία της Ευρωπαϊκής ενοποίησης, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές συνέπειες για τις Ευρωπαϊκές εταιρείες και τους πολίτες. Σε έκτακτη κοινή συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου και της ομάδας των Αντιπροέδρων της BusinessEurope που πραγματοποιήθηκε στις Ιουλίου 2016 στο Μιλάνο, υπογραμμίστηκε η σημασία του να παραμείνουμε ενωμένοι και συμφωνήθηκε ότι η BusinessEurope θα πρέπει να αναπτύξει αρχές για τις διαπραγματεύσεις σχετικά με τις μελλοντικές σχέσεις ΕΕ-ΗΒ.

3 Οι αρχές αυτές θα συζητηθούν από την Εκτελεστική Επιτροπή της BusinessEurope την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου και θα υποβληθούν στους Προέδρους Τουσκ, Γιούνκερ και Σουλτζ, καθώς επίσης και σε όλους τους πρωθυπουργούς της ΕΕ (συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου) πριν από την άτυπη σύνοδο των 27 κρατών μελών της ΕΕ στην Μπρατισλάβα στις 16 Σεπτεμβρίου Πιθανά μοντέλα που έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής Στις συζητήσεις μεταξύ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με τις μελλοντικές τους σχέσεις, η ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων και η δυνατότητα εξεύρεσης δημιουργικών λύσεων για σύνδεση της ανάγκης για διατήρηση της βασικής αρχής της ελεύθερης διακίνησης με την επιθυμία του Ηνωμένου Βασιλείου να περιορίσει τη μετανάστευση από την ΕΕ, θα είναι ένα από τα πιο ευαίσθητα θέματα. Διάφορα μοντέλα θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης. Μια σύντομη περίληψη των κύριων χαρακτηριστικών των βασικών μοντέλων που έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής, παρατίθεται πιο κάτω. Ο Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος (ΕΟΧ) είναι ένα σχετικά απλό μοντέλο. Δίνει πλήρη πρόσβαση στις ενιαίες αγορές της ΕΕ σε αγαθά (πλην ορισμένων γεωργικών και αλιευτικών προϊόντων), σε υπηρεσίες και κεφάλαια (συμπεριλαμβανομένων των διαβατηρίων για τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες) με μία ενιαία συμφωνία. Ωστόσο, σε αντάλλαγμα, το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να συμμορφώνεται με τους κανόνες της ΕΕ για την ελεύθερη διακίνηση προσώπων, να συνεισφέρει στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, και να εφαρμόσει όλους τους σχετικούς κανονισμούς και πρότυπα της ΕΕ (χωρίς να έχει επισήμως λόγο στη λήψη αυτών των προτύπων). Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα επωφεληθεί από τις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ και θα είναι ελεύθερο να διαπραγματευτεί τις δικές του διεθνείς εμπορικές συμφωνίες. Το Ελβετικό μοντέλο είναι πολύ πιο περίπλοκο, δεδομένου ότι διαλαμβάνει περίπου 120 διαφορετικές συμφωνίες που διέπουν τις διάφορες πτυχές των σχέσεων ΕΕ-Ελβετίας. Ωστόσο, δίνει επίσης πρόσβαση στις ενιαίες αγορές της ΕΕ σε αγαθά (εκτός από ένα περιορισμένο αριθμό γεωργικών προϊόντων), καθώς και μερική πρόσβαση σε υπηρεσίες (εκτός από διαβατήριο για χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες), αλλά δεν παρέχει πρόσβαση στην ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων. Επιπλέον, σε αντάλλαγμα, το Ηνωμένο Βασίλειο θα υποχρεούται να συμμορφώνεται με τους κανονισμούς Ελεύθερης Διακίνησης Προσώπων της ΕΕ, να συνεισφέρει σε ορισμένα ευρωπαϊκά ταμεία, και να εφαρμόζει όλους τους σχετικούς κανόνες και πρότυπα της ΕΕ (χωρίς να έχει επισήμως λόγο στη διαμόρφωση αυτών των προτύπων). Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα επωφελείται από τις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ και θα είναι ελεύθερο να διαπραγματευτεί τις δικές του διεθνείς εμπορικές συμφωνίες. Σημ: Αυτό το μοντέλο έχει αμφισβητηθεί από το Ελβετικό δημοψήφισμα για την ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων το 2014 και μια νέα λύση αποδεκτή και από τα δύο μέρη απομένει ακόμα να βρεθεί. Το ολοκληρωμένο μοντέλο Συμφωνίας Ελεύθερων Συναλλαγών (τύπου CETA) θα δώσει καλή μεν, αλλά πιο περιορισμένη πρόσβαση στην ενιαία αγορά αγαθών της ΕΕ και μόνο περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες (εξαιρουμένου του διαβατηρίου για χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες). Ωστόσο, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα απαιτείται να εφαρμόσει τους κανονισμούς της ΕΕ σχετικά με την ελεύθερη διακίνηση προσώπων ή να εισφέρει στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα επωφεληθεί από τις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ και θα είναι ελεύθερο να διαπραγματευτεί τις δικές του διεθνείς εμπορικές συμφωνίες. Το μοντέλο Τελωνειακής Ένωσης (όπως αυτό με την Τουρκία) θα παρέχει καλή, αλλά μερική πρόσβαση στην ενιαία αγορά της ΕΕ σε αγαθά και δεν θα υποχρεώνει το Ηνωμένο Βασίλειο

4 να συμμορφωθεί με τους κανόνες της ΕΕ σχετικά με την ελεύθερη διακίνηση προσώπων ή να εισφέρει στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Ωστόσο, δεν θα παρέχει πρόσβαση στην ενιαία αγορά στον τομέα των υπηρεσιών ή κεφαλαίων (δηλαδή χωρίς διαβατήριο για χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες). Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα έχει πρόσβαση σε εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ, αλλά τα εμπορεύματα που προέρχονται από τρίτες χώρες με τις οποίες το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει συμφωνία, θα μπορούν να εισέλθουν στην αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου μέσω της Τελωνειακής Ένωσης (και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα έχει καμία αμοιβαία προτιμησιακή πρόσβαση στην αγορά της τρίτης χώρας). Σημ: Η ΕΕ και η Τουρκία βρίσκονται σε διαδικασία αναθεώρησης της Τελωνειακής Ένωσης για τη συμπερίληψη στη συμφωνία σημαντικών τομέων, όπως Υπηρεσίες, Γεωργικά προϊόντα ή προσφορές για Δημόσιες Συμβάσεις. Το μοντέλο των κανονισμών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, αφορά κανόνες που διέπουν την εμπορική σχέση μεταξύ της ΕΕ και όλων των χωρών που δεν έχουν συγκεκριμένη εμπορική συμφωνία με την ΕΕ. Δεν θα δώσει στο Ηνωμένο Βασίλειο οποιαδήποτε προτιμησιακή πρόσβαση στην ενιαία αγορά της ΕΕ. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα πληρώνει τους πλήρεις δασμούς για όλα τα αγαθά, και δεν θα έχει προνομιακή πρόσβαση στις υπηρεσίες, όταν συναλλάσσεται με την ΕΕ και άλλες τρίτες χώρες. Ωστόσο, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα απαιτείται να εφαρμόσει τους κανόνες της ΕΕ σχετικά με την ελεύθερη διακίνηση προσώπων ή να καταβάλλει εισφορές στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα επωφεληθεί από τις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ και θα είναι ελεύθερο να διαπραγματευτεί τις δικές του διεθνείς εμπορικές συμφωνίες. Η νέα διευθέτηση για το Ηνωμένο Βασίλειο (συμφωνία του Φεβρουαρίου του 2016) δεν είναι πλέον στο τραπέζι, καθώς διευκρινίζεται ρητά ότι θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί μόνο εάν το Ηνωμένο Βασίλειο επέλεγε να παραμείνει στην ΕΕ. Ωστόσο, περιέχει στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως πηγή έμπνευσης για μια συμβιβαστική λύση κοντά στο μοντέλο για τον ΕΟΧ, με ένα μηχανισμό διασφάλισης της ελεύθερης διακίνησης. Η συμφωνία προέβλεπε ότι η Επιτροπή θα υποβάλει προτάσεις για την τροποποίηση των ακολούθων: Κανονισμός 883/2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, προκειμένου να δοθεί στα κράτη μέλη το δικαίωμα να περιορίσουν την τιμαριθμική αναπροσαρμογή του επιδόματος τέκνου στο βιοτικό επίπεδο του κράτους μέλους όπου κατοικεί το παιδί (σε περίπτωση μεταφοράς των παροχών του παιδιού σε άλλο κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο κατοικεί ο εργαζόμενος), και Κανονισμός 492/2011, περί της ελεύθερης διακίνησης των εργαζομένων μέσα στην ΕΕ, να συμπεριλαμβάνει ένα μηχανισμό προειδοποίησης και διασφάλισης που επιτρέπει στα κράτη μέλη να περιορίζουν την πρόσβαση των εργαζομένων της ΕΕ που εισήλθαν πρόσφατα στην αγορά εργασίας της σε επιδόματα στο πλαίσιο της εργασίας για μια συνολική περίοδο μέχρι τεσσάρων ετών (ξεκινώντας από ένα αρχικό πλήρη αποκλεισμό και στη συνέχεια παρέχοντας σταδιακά αυξανόμενη πρόσβαση στα επιδόματα λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη σύνδεση του εργαζομένου με την αγορά εργασίας του κράτους μέλους υποδοχής). Οι εγκρίσεις αυτές θα έχουν περιορισμένη διάρκεια και θα ισχύουν για τους εργαζομένους της ΕΕ που εισήλθαν πρόσφατα στην αγορά εργασίας μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα (Χ έτη, με δυνατότητα επέκτασης για δύο διαδοχικές περιόδους Υ ετών και Ζ ετών). Υπάρχει επίσης μια νέα πρόταση για ένα Ηπειρωτικό συνεταιρισμό (Continental partnership) από το Think Tank Bruegel και το London School of Economics. Αυτό αποτελεί ένα νέο μοντέλο εταιρικής σχέσης που αναπτύχθηκε για το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Ομάδα των Αντιπροέδρων και του Εκτελεστικού Γραφείου δεν είχε καμιά συζήτηση σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των διαφορετικών μοντέλων. Υπογράμμισαν την ανάγκη να διαφυλαχθεί η ακεραιότητα της ενιαίας αγοράς και προβληματίστηκαν σχετικά με

5 πιθανά μοντέλα. Επιπλέον, διευκρίνισαν ότι κάθε προβληματισμός σχετικά με την ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων και τις δυνατότητες για δημιουργικές λύσεις διατηρώντας τη βασική αρχή, πρέπει να παραμείνει αμιγώς εσωτερικός σε αυτό το στάδιο. Απαιτούμενη δράση Τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής θα κληθούν να: έχουν μια στρατηγική συζήτηση για τις μελλοντικές σχέσεις ΕΕ-ΗΒ, λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που περιέχονται στο παρόν σημείωμα, συζητήσουν και να εγκρίνουν το μήνυμα προς τη σύνοδο κορυφής της Μπρατισλάβα.

6 Άρθρο 50 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης 1. Κάθε κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει να αποχωρήσει από την Ένωση, σύμφωνα με τους εσωτερικούς συνταγματικούς του κανόνες. 2. Το κράτος μέλος που αποφασίζει να αποχωρήσει γνωστοποιεί την πρόθεσή του στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Υπό το πρίσμα των προσανατολισμών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η Ένωση προβαίνει σε διαπραγματεύσεις και συνάπτει με το εν λόγω κράτος συμφωνία που καθορίζει τις λεπτομερείς ρυθμίσεις για την αποχώρησή του, λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο των μελλοντικών του σχέσεων με την Ένωση. Η διαπραγμάτευση της συμφωνίας αυτής γίνεται σύμφωνα με το Άρθρο 218, παράγραφος 3, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συμφωνία συνάπτεται εξ ονόματος της Ένωσης από το Συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία, μετά από την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. 3. Οι Συνθήκες παύουν να ισχύουν στο εν λόγω κράτος από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας αποχώρησης ή, ελλείψει τέτοιας συμφωνίας, δύο έτη μετά τη γνωστοποίηση που μνημονεύεται στην παράγραφο 2, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε συμφωνία με το εν λόγω κράτος μέλος, αποφασίσει ομόφωνα την παράταση της προθεσμίας αυτής. 4. Για τους σκοπούς των παραγράφων 2 και 3, το μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύει το αποχωρούν κράτος μέλος δεν συμμετέχει ούτε στις συζητήσεις ούτε στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ή του Συμβουλίου που το αφορούν. Η ειδική πλειοψηφία ορίζεται βάσει του Άρθρου 238, παράγραφος 3, στοιχείο β), της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 5. Εάν το κράτος που αποχώρησε από την Ένωση ζητήσει την εκ νέου προσχώρησή του, η αίτηση αυτή υπόκειται στη διαδικασία του Άρθρου 49. Άρθρο της Συνθήκης της ΕΕ Η Επιτροπή, ή ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης όταν η σχεδιαζόμενη συμφωνία αφορά αποκλειστικά ή κυρίως την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας, υποβάλλει συστάσεις στο Συμβούλιο, το οποίο εκδίδει απόφαση που επιτρέπει την έναρξη διαπραγματεύσεων και ορίζει, ανάλογα με το θέμα της σχεδιαζόμενης συμφωνίας, τον διαπραγματευτή ή τον επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας της Ένωσης.