Newsletter 9/2011 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πολιτική ικονοµία [ 2 ]

Transcript

1

2 Newsletter 9/2011 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πολιτική ικονοµία [ 2 ]

3 ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ Αγωγή - Σώρευση αγωγών Αριθµός απόφασης: Σώρευση αγωγών στο ίδιο δικόγραφο. Έλλειψη νόµιµης βάσης. Μη λήψη υπόψη αποδεικτικών µέσων. - Κατά το άρθρο 218 ΚΠολ, περισσότερες αιτήσεις του ίδιου ενάγοντος κατά του ίδιου εναγοµένου οι οποίες πηγάζουν από την ίδια ή διαφορετική αιτία, αφορούν το ίδιο ή διαφορετικό αντικείµενο και στηρίζονται στον ίδιο ή διαφορετικό λόγο µπορούν να ενωθούν στο ίδιο δικόγραφο αγωγής, α) αν δεν είναι αντιφατικές µεταξύ τους, β) αν στο σύνολό τους υπάγονται λόγω ποσού στο δικαστήριο όπου εισάγονται, γ) αν υπάγονται στην τοπική αρµοδιότητα του ίδιου δικαστηρίου, δ) αν υπάγονται στο ίδιο είδος διαδικασίας, ε) αν η σύγχρονη εκδίκασή τους δεν επιφέρει σύγχυση. Αν ενωθούν περισσότερες αιτήσεις χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1, διατάσσεται ύστερα από αίτηση ή και αυτεπαγγέλτως ο χωρισµός και στην περίπτωση καθ' ύλην ή κατά τόπον αναρµοδιότητας εφαρµόζονται τα άρθρα 46 και 47. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει, ότι µε αυτές ορίζονται σωρευτικά οι προϋποθέσεις αντικειµενικής σώρευσης αγωγών, µεταξύ των οποίων πρώτη η ταυτότητα των διαδίκων για όλα τα σωρευόµενα αιτήµατα, για δε την περίπτωση της παρά το νόµο αντικειµενικής σώρευσης αγωγών δεν προβλέπεται ως κύρωση το απαράδεκτο ή η ακυρότητα του δικογράφου αλλά διατάσσεται ο χωρισµός. - Κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 559 αριθ. 19 ΚΠολ, η απόφαση δεν έχει νόµιµη βάση όταν στο αιτιολογικό, που συνιστά την ελάσσονα πρόταση του δικανικού συλλογισµού, δεν αναφέρονται καθόλου ή αναφέρονται ανεπαρκώς ή αντιφατικώς τα πραγµατικά περιστατικά στο οποία το δικαστήριο της ουσίας στήριξε την κρίση του επί ζητήµατος µε ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, ως τέτοια δε νοούνται οι αυτοτελείς πραγµατικοί ισχυρισµοί των διαδίκων, που συγκροτούν την ιστορική βάση αγωγής, ανταγωγής ένστασης ή αντένστασης, και έτσι δεν µπορεί να ελεγχθεί αν στη συγκεκριµένη περίπτωση συνέτρεχαν οι όροι του κανόνα ουσιαστικού δικαίου που εφαρµόσθηκε ή δεν συνέτρεχαν οι όροι εκείνου που δεν εφαρµόσθηκε. - Κατά το άρθρ. 559 αριθ 11γ' ΚΠολ, αναίρεση επιτρέπεται, αν το δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά µέσα που οι διάδικοι επικαλέσθηκαν και προσκόµισαν. Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 335, 338, 339 και 340 ΚΠολ προκύπτει, ότι το δικαστήριο για να σχηµατίσει τη δικανική του πεποίθηση ως προς τη βασιµότητα ή µη των προβαλλόµενων από τους διαδίκους πραγµατικών γεγονότων που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης, υποχρεούται να λαµβάνει υπόψη όλα τα νόµιµα αποδεικτικά µέσα που επικαλούνται και προσκοµίζουν οι διάδικοι για άµεση ή έµµεση απόδειξη, χωρίς να είναι ανάγκη να γίνεται ειδική µνεία και χωριστή αξιολόγηση του καθενός από αυτά, από δε την αναφορά στην απόφαση µερικών από τα προσκοµιζόµενα έγγραφα, γιατί έχουν ιδιαίτερη σηµασία, δεν συνάγεται αναγκαστικά ότι δεν εκτιµήθηκαν και τα µη αναφερόµενα. ΑΚ: 35, ΚΠολ : 62, 73, 96, 104, 142, 143, 159, 160, 218, 495, 536, 559 αριθ. 11γ, 559 αριθ. 14, 559 αριθ. 19,

4 Αίτηση αναίρεσης - Αίτηση αναίρεσης του Ελληνικού ηµοσίου Αριθµός απόφασης: Αναίρεση ηµοσίου ή ΝΠ. Αν µέσα σε τρεις µήνες από την άσκηση της αναίρεσης δεν κατατεθεί στη γραµµατεία του Αρείου Πάγου αντίγραφο θετικής γνώµης του Ν.Σ.Κ., η αναίρεση, που έχει ασκηθεί ενώπιόν του, είναι απαράδεκτη. - Σύµφωνα µε τη διάταξη του άρθρου 12 παρ. 1 του Ν. 2298/1995, όπως αντικαταστάθηκε µε το άρθρο 28 παρ. 3 του Ν. 2579/1998 και ίσχυε πριν την κατάργησή του µε το άρθρο 13 παρ. 9 του Ν. 3790/2009 "µέσα σε τριάντα (30) ηµέρες από την άσκηση της αναίρεσης ενώπιον του Συµβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου ή του Ελεγκτικού Συµβουλίου από µέρους του ηµοσίου ή νοµικού προσώπου δηµοσίου δικαίου, του οποίου η νοµική υπηρεσία και η δικαστική εκπροσώπηση διεξάγεται από το Νοµικό Συµβούλιο του Κράτους (Ν.Σ.Κ.) ή από µέλη του, ο αναιρεσείων, µε επιµέλεια του υπογράφοντος το αναιρετήριο δικαστικού πληρεξουσίου, αποστέλλει στο Ν.Σ.Κ. αντίγραφο του αναιρετηρίου, των προσβαλλοµένων αποφάσεων, των εισαγωγικών εγγράφων της κύριας δίκης και των παρεµπιπτουσών δικών, καθώς και των προτάσεων των διαδίκων", ενώ σύµφωνα µε τη διάταξη του άρθρου 12 παρ. 2 του ίδιου Νόµου 2298/1995, όπως αντικαταστάθηκε µε το άρθρο 42 του Ν. 2721/1999, "το κατά την επόµενη παράγραφο αρµόδιο τµήµα του Ν.Σ.Κ., µέσα σε τρεις µήνες από την άσκηση της αναίρεσης, αποφαίνεται αιτιολογηµένα για το κατά τη γνώµη του παραδεκτό και βάσιµο τουλάχιστον ενός από τους λόγους της, λαµβάνοντας πάντοτε υπόψη και τη νοµολογία του οικείου δικαστηρίου. Αν µέσα στην ανωτέρω προθεσµία των τριών (3) µηνών ο εξουσιοδοτηµένος δικαστικός πληρεξούσιος του αναιρεσείοντος δεν καταθέσει στη γραµµατεία του δικαστηρίου, στο οποίο έχει κατατεθεί η αναίρεση, κυρωµένο αντίγραφο θετικής γνώµης, η αίτηση αναίρεσης θεωρείται ότι δεν ασκήθηκε και δε διαβιβάζεται στο ικαστήριο που απευθύνεται. Η υπόθεση εισάγεται προς συζήτηση µόνο ως προς τους λόγους του αναιρετηρίου, ως και τους τυχόν προσθέτους, για τους οποίους υπάρχει ήδη θετική γνώµη του αρµόδιου τµήµατος του Ν.Σ.Κ". Από τις ανωτέρω διατάξεις, οι οποίες έχουν εφαρµογή εν προκειµένω, διότι η υπό κρίση αίτηση αναίρεσης ασκήθηκε πριν την έναρξη ισχύος του Ν. 3790/2009, σαφώς προκύπτει ότι, αν µέσα σε τρεις µήνες από την άσκηση της αναίρεσης δεν κατατεθεί στη γραµµατεία του Αρείου Πάγου αντίγραφο θετικής γνώµης του Ν.Σ.Κ., η αναίρεση, που έχει ασκηθεί ενώπιόν του, είναι απαράδεκτη. Νόµοι: 2298/1995, άρθ. 12 Νόµοι: 2579/1998, άρθ. 28, Νόµοι: 3790/2009, άρθ. 13, Αίτηση αναίρεσης - Αοριστία λόγων αναίρεσης Αριθµός απόφασης: 1644 Έτος: Αοριστία λόγων αναίρεσης. - Από τις διατάξεις των άρθρων 118 παρ. 4, 566 παρ. 1, 577 παρ. 3 και 578 ΚΠολ, συνάγεται ότι, όταν η αγωγή κρίθηκε κατ' ουσίαν βάσιµη ή αβάσιµη, για να είναι [4]

5 ορισµένος και άρα παραδεκτός ο λόγος αναιρέσεως µε τον οποίο προσάπτεται στο δικαστήριο της ουσίας ευθεία ή εκ πλαγίου παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου (άρθρο 559 αριθ. 1 και 19 ΚΠολ ), δεν αρκεί να εκτίθενται στο αναιρετήριο το κατά την εκδοχή του αναιρεσείοντος πραγµατικό µέρος της υποθέσεως, η έννοια την οποία αποδίδει ο αναιρεσείων στη διάταξη, που φέρεται ότι παραβιάσθηκε, και το συµπέρασµα του δικαστηρίου που φέρεται ως προϊόν ερµηνευτικού ή υπαγωγικού σφάλµατος, αλλά πρέπει επί πλέον να αναφέρονται µε πληρότητα και σαφήνεια οι ουσιαστικές παραδοχές της προσβαλλοµένης αποφάσεως, δηλαδή τα πραγµατικά περιστατικά που δέχθηκε το δικαστήριο ως θεµελιωτικά της κρίσεως του για το βάσιµο ή αβάσιµο της αγωγής. ιότι η ευδοκίµηση της αναιρέσεως εξαρτάται, σύµφωνα µε το άρθρο 578 ΚΠολ, από την ορθότητα όχι του αιτιολογικού, αλλά του διατακτικού της προσβαλλοµένης αποφάσεως, το οποίο συνάπτεται αιτιωδώς µε τις ουσιαστικές παραδοχές του δικαστηρίου. Εποµένως, η παράθεση των παραδοχών αυτών στο αναιρετήριο είναι αναγκαία για να µπορεί να ελεγχθεί, µε βάση το περιεχόµενο του, αν η αποδιδόµενη στην απόφαση παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου οδήγησε σε εσφαλµένο διατακτικό ή αν τα δεκτά γενόµενα από το δικαστήριο πραγµατικά περιστατικά, που συγκροτούν την ελάσσονα πρόταση του δικανικού συλλογισµού, εκτίθενται επαρκώς και χωρίς αντιφάσεις στην απόφαση, ώστε να αποβαίνει εφικτός ο έλεγχος της ορθής ή µη εφαρµογής του νόµου και συνακόλουθα ο έλεγχος του διατακτικού της αποφάσεως. εν επιτρέπεται δε η συµπλήρωση του αναιρετηρίου µε την προσβαλλοµένη απόφαση ή άλλα διαδικαστικά έγγραφα (ΟλΑΠ 27/1998, 32/1996). ΚΠολ : 118, 566, 577, Αίτηση αναίρεσης - Αοριστία λόγων αναίρεσης Αριθµός απόφασης: Αοριστία λόγων αναίρεσης. - Από τις διατάξεις των άρθρων 118 αριθ. 4, 566 παρ. 1 και 577 παρ. 3 ΚΠολ προκύπτει ότι στο έγγραφο της αναιρέσεως πρέπει να αναφέρεται κατά τρόπο σαφή, ορισµένο και ευσύνοπτο η νοµική πληµµέλεια που αποδίδεται στην προσβαλλόµενη απόφαση, ώστε να είναι δυνατόν να διαπιστωθεί αν και ποιο λόγο αναιρέσεως από τους περιοριστικώς αναφερόµενους στο άρθρο 559 ΚΠολ θεµελιώνει η προβαλλόµενη αιτίαση. ιαφορετικά ο λόγος αναιρέσεως απορρίπτεται αυτεπαγγέλτως ως αόριστος (ΟλΑΠ 32/1996, ΑΠ 39/2010). ΚΠολ : 118, 559 αριθ. 1, 566, 577, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτη συζήτηση αίτησης αναίρεσης. - Από το συνδυασµό των διατάξεων των άρθρων 576 παρ. 1, 2 και 3, 568 παρ. 1 και 4 και 498 παρ. 1 ΚΠολ προκύπτει ότι, αν κατά τη συζήτηση της αναιρέσεως δεν [5]

6 εµφανιστεί κάποιος διάδικος, το δικαστήριο οφείλει να εξετάσει αν επισπεύδει αυτός τη συζήτηση ή, όταν την επισπεύδει άλλος, αν κλητεύθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα, σε αποφατική δε περίπτωση να κηρύξει απαράδεκτη τη συζήτηση ως προς όλους τους διαδίκους. Στη προκείµενη περίπτωση, από τα ταυτάριθµα µε την παρούσα απόφαση πρακτικά δηµόσιας συνεδρίασης του ικαστηρίου αποδεικνύεται ότι δεν εµφανίστηκαν οι αναιρεσίβλητες, ούτε παραστάθηκαν µε δήλωση κατά το άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολ, όπως ισχύει. ΚΠολ : 242, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Αναβολή συζήτησης στον Άρειο Πάγο. Απαράδεκτη συζήτηση. - Από το συνδυασµό των διατάξεων των άρθρων 94 παρ.1, 96 παρ.1, 104, 568 παρ.4 και 576 παρ.1 και 2 ΚΠολ προκύπτει ότι, αν κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως ο αναιρεσείων ή ο αναιρεσίβλητος δεν εµφανισθεί ή δεν λάβει µέρος µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, δηλαδή µετά ή διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως ποιος επισπεύδει τη συζήτηση της υποθέσεως. Και αν µεν η συζήτηση επισπεύδεται από το διάδικο που εµφανίσθηκε και δεν εµφανίσθηκε ο αντίδικος του, πρέπει να προσκοµίζεται µε επίκληση αποδεικτικό επιδόσεως της σχετικής κλήσεως προς συζήτηση, αν δε η συζήτηση επισπεύδεται από τον απολειπόµενο διάδικο, πρέπει να προσκοµίζεται µε επίκληση η κλήση που επιδόθηκε. Αν δεν προκύπτει ποιος από τους διαδίκους επισπεύδει τη συζήτηση, αυτή κηρύσσεται απαράδεκτη (ΟλΑΠ 23/1996, ΑΠ 4/1994). - Κατά τη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 4 εδαφ. β' και γ' του ΚΠολ, που εφαρµόζεται και στην αναιρετική δίκη, κατ' άρθρο 575 εδαφ. β' του ίδιου Κώδικα, αν η συζήτηση αναβληθεί, ο γραµµατέας οφείλει αµέσως µετά το τέλος της συνεδριάσεως να µεταφέρει την υπόθεση στη σειρά των υποθέσεων που πρέπει να συζητηθούν κατά τη δικάσιµο που ορίσθηκε. Κλήση του διαδίκου για εµφάνιση στη δικάσιµο αυτή δε χρειάζεται και η αναγραφή της υποθέσεως στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διατάξεως, η αναβολή της συζητήσεως της υποθέσεως και η εγγραφή αυτής στο πινάκιο του δικαστηρίου για την µετ' αναβολή δικάσιµο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων για τη δικάσιµο αυτή και εποµένως δε χρειάζεται νέα κλήτευση του διαδίκου. Προϋπόθεση, όµως, της εγκυρότητας της κλητεύσεως αυτής συνεπεία της αναβολής της υποθέσεως και της εγγραφής αυτής στο πινάκιο, είναι ότι ο απολειπόµενος κατά την µετ' αναβολή δικάσιµο διάδικος είχε επισπεύσει εγκύρως τη συζήτηση ή είχε νοµίµως και εµπροθέσµως κλητευθεί να παραστεί στη δικάσιµο κατά την οποία αναβλήθηκε η υπόθεση ή είχε παραστεί νοµίµως κατά την πρώτη αυτή δικάσιµο και εποµένως µε τη νόµιµη παράσταση και τη µη εναντίωσή του καλύφθηκε η ακυρότητα της κλητεύσεως του κατά την αρχική δικάσιµο. Αντιθέτως, αν κατά την αρχική δικάσιµο ο απολειπόµενος κατά τη µετ' αναβολή συζήτηση διάδικος δεν επέσπευσε εγκύρως τη συζήτηση ή δεν είχε κλητευθεί νοµίµως να παραστεί, κατά δε την αρχική αυτή δικάσιµο δεν παραστάθηκε νοµίµως, η αναβολή της υποθέσεως από το πινάκιο και η εγγραφή αυτής για τη νέα µετ' αναβολή της υποθέσεως δικάσιµο δεν ισχύει ως κλήτευση του για τη δικάσιµο αυτή, αφού η µη νοµιµότητα ή η έλλειψη της [6]

7 επισπεύσεως ή της κλητεύσεως του για τη αρχική δικάσιµο δεν καλύφθηκε λόγω της µη νόµιµης παραστάσεως του κατ' αυτήν. ΚΠολ : 94, 96, 104, 226, 568, 575, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτη συζήτηση αίτησης αναίρεσης. - Από το συνδυασµό των διατάξεων του άρθρου 576 ΚΠολ προκύπτει ότι εάν κατά τη συζήτηση της αναίρεσης δεν εµφανιστεί ή εµφανιστεί αλλά δεν λάβει µέρος µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, κάποιος από τους διαδίκους, ο Άρειος Πάγος, ερευνά αυτεπαγγέλτως, αν ο απολειπόµενος διάδικος επέσπευσε εγκύρως τη συζήτηση, οπότε συζητεί την υπόθεση σαν να ήσαν παρόντες οι διάδικοι, ή αν τη συζήτηση επέσπευσε ο αντίδικος του απολειποµένου διαδίκου, οπότε εξετάζει αυτεπαγγέλτως, αν ο τελευταίος κλητεύθηκε νόµιµα και εκπρόθεσµα. Στην περίπτωση που η κλήση για τη συζήτηση δεν επιδόθηκε καθόλου, ή δεν επιδόθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα ή δεν προκύπτει ποιος εκ των διαδίκων επέσπευσε τη συζήτηση, ο Άρειος Πάγος κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση και η υπόθεση επαναφέρεται για συζήτηση µετά νέα κλήτευση. ΚΠολ : 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτο συζήτησης αίτησης αναίρεσης. - Από το συνδυασµό των διατάξεων των άρθρων 498 παρ. 1, 568 παρ. 1, 4 και 576 παρ. 1, 2, 4, ΚΠολ προκύπτει, ότι, αν κατά τη συζήτηση της αναιρέσεως δεν εµφανισθεί κάποιος διάδικος το ικαστήριο οφείλει να εξετάσει, αν επισπεύδει αυτός τη συζήτηση ή, όταν την επισπεύδει άλλος, αν κλητεύθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα, σε αποφατική δε περίπτωση να κηρύξει απαράδεκτη τη συζήτηση ως προς όλους τους διαδίκους. ΚΠολ : 498, 568, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Αναβολή συζήτησης αίτησης αναίρεσης. Απαράδεκτο συζήτησης. Πληρεξουσιότητα. [7]

8 - Κατά το άρθρο 575 εδάφ. α' ΚΠολ, µε αίτηση του εισαγγελέα, του εισηγητή ή κάποιου από τους διαδίκους ή και αυτεπαγγέλτως το δικαστήριο µπορεί να αναβάλει τη συζήτηση της υποθέσεως µία µόνο φορά σε µεταγενέστερη δικάσιµο, που ορίζεται αµέσως µε επισηµείωση στο πινάκιο. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 4 εδάφ, β' και γ' ΚΠολ, που εφαρµόζεται και στην αναιρετική δίκη, κατ' άρθρο 575 εδάφ. β' του ίδιου Κώδικα, αν η συζήτηση αναβληθεί ο γραµµατέας οφείλει αµέσως, µετά το τέλος της συνεδρίασης να µεταφέρει την υπόθεση στη σειρά των υποθέσεων που πρέπει να συζητηθούν κατά τη δικάσιµο που ορίσθηκε. Κλήση του διαδίκου για εµφάνιση στη δικάσιµο αυτή δεν χρειάζεται και η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διάταξης, η αναβολή της υπόθεσης και η εγγραφή αυτής στο πινάκιο του δικαστηρίου για τη µετ' αναβολή δικάσιµο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων για τη δικάσιµο αυτή και εποµένως δεν χρειάζεται νέα κλήτευση του διαδίκου. Προϋπόθεση, όµως, της εγκυρότητας της κλήτευσης αυτής, συνεπεία της αναβολής της υπόθεσης και της εγγραφής αυτής στο πινάκιο είναι ότι ο απολιπόµενος, κατά τη µετ' αναβολή δικάσιµο, διάδικος είχε επισπεύσει εγκύρως τη συζήτηση ή είχε νοµίµως και εµπροθέσµως κλητευθεί να παραστεί κατά τη δικάσιµο κατά την οποία αναβλήθηκε η υπόθεση, είτε είχε παραστεί νοµίµως κατά την πρώτη αυτή δικάσιµο και εποµένως µε τη νόµιµη παράσταση και µη εναντίωσή του καλύφθηκε η ακυρότητα της κλήτευσής του κατά την αρχική δικάσιµο. ιαφορετικά απαιτείται κλήτευσή του στην µετ'αναβολή δικάσιµο. Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 94 παρ. 1, 96 παρ. 1 και 104 ΚΠολ προκύπτει 1) ότι στα πολιτικά δικαστήρια και µάλιστα στον Άρειο Πάγο οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να παρίστανται µε πληρεξούσιο δικηγόρο, 2) ότι η πληρεξουσιότητα δίνεται είτε µε συµβολαιογραφική πράξη, είτε µε προφορική δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή στην έκθεση, µπορεί να αφορά ορισµένες ή όλες τις δίκες εκείνου που την παρέχει και πρέπει να αναγράφει τα ονόµατα των πληρεξουσίων, 3) ότι για τη συζήτηση στο ακροατήριο απαιτείται ρητή πληρεξουσιότητα και αν αυτή δεν υπάρχει κηρύσσονται άκυρες όλες οι πράξεις, ακόµη και εκείνες που είχαν γίνει προηγουµένως, το δε δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως, σε κάθε στάση της δίκης, την έλλειψη πληρεξουσιότητας, καθώς και την υπέρβασή της, 4)ότι εκείνος που παρίσταται στο ακροατήριο µε δικηγόρο, στον οποίο όµως δεν αποδεικνύεται ότι έχει δοθεί νόµιµα ρητή σχετική πληρεξουσιότητα, θεωρείται ως µη παριστάµενος. Τέλος, κατά το άρθρο 576 παρ. 1 και 2 ΚΠολ, "αν εκείνος που επισπεύδει τη συζήτηση δεν εµφανιστεί ή εµφανιστεί αλλά δεν λάβει µέρος µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, ο Άρειος Πάγος συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι" (παρ. 1). "Αν ο αντίδικος εκείνου που επέσπευσε δεν εµφανιστεί ή αν εµφανιστεί αλλά δεν λάβει µέρος σ' αυτήν µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, ο Άρειος Πάγος εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν κλητεύθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα. Αν η κλήση για τη συζήτηση δεν επιδόθηκε καθόλου ή δεν επιδόθηκε νόµιµα ή εµπρόθεσµα, ο Άρειος Πάγος κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση και η υπόθεση επαναφέρεται για συζήτηση µε νέα κλήτευση..." (παρ. 2). ΚΠολ : 94, 96, 104, 226, 575, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Έλλειψη πληρεξουσιότητας. Απαράδεκτη συζήτηση αίτησης αναίρεσης. [8]

9 - Από τις διατάξεις των άρθρων 94 παρ. 1, 96 παρ. 1 και 97 παρ. 3 ΚΠολ προκύπτει ότι: α) στα πολιτικά δικαστήρια και µάλιστα στον Άρειο Πάγο οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να παρίστανται µε πληρεξούσιο δικηγόρο, β) η πληρεξουσιότητα δίνεται µε συµβολαιογραφική πράξη, είτε µε προφορική δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή την έκθεση, µπορεί δε να αφορά ορισµένες ή όλες τις δίκες εκείνου που την παρέχει, γ) η πληρεξουσιότητα για όλες τις δίκες παύει να ισχύει µετά πέντε χρόνια από τη χορήγησή της, και δ) εκείνος που παρίσταται µε δικηγόρο του οποίου η πληρεξουσιότητα έπαυσε να ισχύει θεωρείται σαν να µην είχε εµφανιστεί στη συζήτηση της υπόθεσης. Από το συνδυασµό, εξάλλου, των προαναφερόµενων διατάξεων και των διατάξεων 104, 568 παρ. 4 και 576 παρ. 1 και 3 ΚΠολ προκύπτει, ότι, στην περίπτωση κατά την οποία ο πληρεξούσιος δικηγόρος του διαδίκου, που επισπεύδει τη συζήτηση, εµφανίζεται στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αλλά δεν αποδεικνύει την ύπαρξη ρητής πληρεξουσιότητας, την οποία ύπαρξη αυτεπαγγέλτως εξετάζει το δικαστήριο, ο επισπεύδων διάδικος θεωρείται ως µη παριστάµενος και κηρύσσεται άκυρη και η κλήση, µε βάση την οποία εµφανίζεται ως επιµελούµενος τη συζήτηση, µε αποτέλεσµα να µη χωρεί εφαρµογή της διάταξης 576 παρ. 1 ΚΠολ, σύµφωνα µε την οποία ο Άρειος Πάγος συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι (ΟλΑΠ 9/2003) και να κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση. ΚΠολ : 94, 96, 97, 104, 568, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτη συζήτηση αναίρεσης. - Κατά την έννοια του άρθρου 576 ΚΠολ, αν κατά τη συζήτηση της αναίρεσης δεν εµφανισθεί ή εµφανισθεί αλλά δεν λάβει µέρος µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος κάποιος από τους διαδίκους, ο Άρειος Πάγος ερευνά αυτεπαγγέλτως αν ο απολιπόµενος διάδικος επέσπευσε εγκύρως τη συζήτηση, οπότε συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι, ή, αν τη συζήτηση επέσπευσε ο αντίδικος του απολιποµένου διαδίκου, οπότε εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν κλητεύθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα. Αν η κλήση για συζήτηση δεν επιδόθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα ο Άρειος Πάγος κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση και η υπόθεση επαναφέρεται για συζήτηση µε νέα κλήτευση. - Κατά τη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 4 εδ. β' και γ' του ΚΠολ, που εφαρµόζεται και στην αναιρετική δίκη, κατ' άρθρο 575 εδ. β'του ίδιου Κώδικα, αν η συζήτηση αναβληθεί ο γραµµατέας είναι υποχρεωµένος αµέσως µετά το τέλος της συνεδρίασης να µεταφέρει την υπόθεση στη σειρά των υποθέσεων που πρέπει να συζητηθούν κατά τη δικάσιµο που ορίσθηκε. Κλήση του διαδίκου για εµφάνιση στη δικάσιµο αυτή δεν χρειάζεται και η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διάταξης η αναβολή της υπόθεσης και η εγγραφή αυτής στο πινάκιο του δικαστηρίου για την µετ' αναβολή δικάσιµο, ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων για τη δικάσιµο αυτή και, εποµένως, δεν χρειάζεται νέα κλήση του διαδίκου, όταν ο απολιπόµενος κατά τη µετ' αναβολή δικάσιµο διάδικος είχε νοµίµως κλητευθεί να παραστεί κατά τη δικάσιµο κατά την οποία αναβλήθηκε η συζήτηση. [9]

10 Περαιτέρω, κατά το άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολ, το οποίο εφαρµόζεται και στη διαδικασία της δίκης για την αναίρεση, σύµφωνα µε το άρθρο 573 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, "στις περιπτώσεις που η προφορική συζήτηση δεν είναι υποχρεωτική, οι διάδικοι µπορούν να συµφωνήσουν µε κοινή δήλωση, που υπογράφεται από τους πληρεξουσίους δικηγόρους ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση. Τέτοια δήλωση µπορεί να γίνει και από έναν ή ορισµένους µόνον πληρεξουσίους. Η δήλωση αυτή παραδίνεται στην περίπτωση κοινής δήλωσης από έναν τουλάχιστον πληρεξούσιο δικηγόρο και σε περίπτωση µονοµερούς δήλωσης από τον πληρεξούσιο δικηγόρο στον αρµόδιο γραµµατέα το αργότερο την παραµονή της δικασίµου και σηµειώνεται αµέσως στο πινάκιο. Στις παραπάνω περιπτώσεις, η συζήτηση περατώνεται µε µόνη την εκφώνηση της υπόθεσης. Μόνο δήλωση βίαιης διακοπής της δίκης είναι παραδεκτή. Μπορεί όµως το δικαστήριο, αν προβάλλονται άλλοι διαδικαστικοί ισχυρισµοί, να αναβάλει την υπόθεση σε σύντοµη δικάσιµο µε πρακτικό στο οποίο καταχωρίζονται και οι ισχυρισµοί αυτοί. Στη δικάσιµο αυτή καλούνται όσοι διάδικοι δεν ήταν παρόντες κατά την αναβολή, ενώ οι παρόντες οφείλουν να εµφανισθούν χωρίς κλήτευση και αν δεν παραστούν κατά τη νέα δικάσιµο δικάζονται ερήµην". Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασµό µε εκείνες των άρθρων 110 παρ. 2, 498, 226 και 573 ΚΠολ, προκύπτει ότι αν κατά την προσδιοριζόµενη για τη συζήτηση της αναίρεσης δικάσιµο, αρχική ή µεταγενέστερη, αναβληθεί αυτή για νέα µεταγενέστερη δικάσιµο, η αναγραφή της υποθέσεως στο πινάκιο προς συζήτηση, κατά την νέα αυτή δικάσιµο, δεν ισχύει, κατ' εξαίρεση των όσων αναφέρονται στη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 4 εδαφ. γ' ΚΠολ, ως κλήτευση όλων των διαδίκων, αλλά µόνο εκείνων που ήταν παρόντες ή δεν εµφανίσθηκαν καθόλου, κατά την αρχική ή την µεταγενέστερη µετ' αναβολή δικάσιµο, κατά την οποία αναβλήθηκε εκ νέου η υπόθεση, εφόσον οι τελευταίοι είχαν κλητευθεί κατά την αρχική δικάσιµο, οι διάδικοι όµως που κατά την αρχική ή την µεταγενέστερη µετ' αναβολή δικάσιµο, κατά την οποία δόθηκε νέα αναβολή, δεν ήταν παρόντες, αλλά είχαν καταθέσει δήλωση ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση της υποθέσεως, σύµφωνα µε το άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολ, πρέπει, αντίθετα, να καλούνται στις οριζόµενες σχετικά προθεσµίες, διά της επιδόσεως σ' αυτούς πρακτικού της αναβολής ή πιστοποιητικού του αρµόδιου γραµµατέα περί της νέας αυτής αναβολής. ΚΠολ : 110, 226, 242, 498, 573, 575, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτο συζήτησης αίτησης αναίρεσης. - Κατά την έννοια του άρθρου 576 ΚΠολ, αν κατά τη συζήτηση της αναίρεσης δεν εµφανισθεί ή εµφανισθεί αλλά δεν λάβει µέρος µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος κάποιος από τους διαδίκους, ο Άρειος Πάγος ερευνά αυτεπαγγέλτως αν ο απολιπόµενος διάδικος επέσπευσε εγκύρως τη συζήτηση, οπότε συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι, ή, αν τη συζήτηση επέσπευσε ο αντίδικος του απολιποµένου διαδίκου, οπότε εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν κλητεύθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα. Αν η κλήση για συζήτηση δεν επιδόθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα ο Άρειος Πάγος κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση και η υπόθεση επαναφέρεται για συζήτηση µε νέα κλήτευση. Στην αντίθετη περίπτωση προχωρεί στη συζήτηση παρά την απουσία εκείνου που έχει κλητευθεί. [10]

11 - Κατά τη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 4 εδ. β' και γ' του ΚΠολ, που εφαρµόζεται και στην αναιρετική δίκη, κατ' άρθρο 575 εδ. β'του ίδιου Κώδικα, αν η συζήτηση αναβληθεί ο γραµµατέας είναι υποχρεωµένος αµέσως µετά το τέλος της συνεδρίασης να µεταφέρει την υπόθεση στη σειρά των υποθέσεων που πρέπει να συζητηθούν κατά τη δικάσιµο που ορίσθηκε. Κλήση του διαδίκου για εµφάνιση στη δικάσιµο αυτή δεν χρειάζεται και η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διάταξης η αναβολή της, υπόθεσης και η εγγραφή αυτής στο πινάκιο του δικαστηρίου για την µετ' αναβολή δικάσιµο, ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων για τη δικάσιµο αυτή και, εποµένως, δεν χρειάζεται νέα κλήση του διαδίκου, όταν ο απολιπόµένος κατά τη µετ' αναβολή δικάσιµο διάδικος είχε νοµίµως κλητευθεί να παραστεί κατά τη δικάσιµο κατά την οποία αναβλήθηκε η συζήτηση, αλλά χρειάζεται κλήτευσή του και για τις µεταγενέστερες αυτής δικάσιµους, κατά τις οποίες αναβλήκε και πάλι η συζήτηση της υποθέσεως, χωρίς και στις δικάσιµους αυτές που δόθηκαν οι νέες αναβολές να έχει εµφανισθεί. ΚΠολ : 226, 575, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτη συζήτηση αίτησης αναίρεσης. - Κατά το άρθρο 94 παρ.1 του ΚΠολ, στα πολιτικά δικαστήρια οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να παρίστανται µε πληρεξούσιο δικηγόρο. Κατά το άρθρο 96 παρ.1 του ίδιου Κώδικα, η πληρεξουσιότητα δίνεται είτε µε συµβολαιογραφική πράξη, είτε µε προφορική δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή στην έκθεση. Η πληρεξουσιότητα µπορεί να αφορά ορισµένες ή όλες τις δίκες εκείνου που την παρέχει και στο πληρεξούσιο πρέπει να αναγράφονται τα ονόµατα των πληρεξουσίων. Κατά το άρθρο 104 ΚΠολ, για τις προπαρασκευαστικές πράξεις και τις κλήσεις έως τη συζήτηση στο ακροατήριο θεωρείται ότι υπάρχει πληρεξουσιότητα, ενώ για τη συζήτηση στο ακροατήριο απαιτείται ρητή πληρεξουσιότητα και αν αυτή δεν υπάρχει κηρύσσονται άκυρες όλες οι πράξεις, ακόµη και εκείνες που είχαν γίνει προηγουµένως. Το δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως, σε κάθε στάση της δίκης, την έλλειψη πληρεξουσιότητας καθώς και την υπέρβαση της. Περαιτέρω, στο άρθρο 576 παρ.1 του ίδιου Κώδικα, ορίζεται ότι αν ο διάδικος που επισπεύδει τη συζήτηση δεν εµφανιστεί ή εµφανιστεί αλλά δεν λάβει µέρος στη συζήτηση µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, ο Άρειος Πάγος συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι, ενώ στην παρ.3 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι αν µετέχουν περισσότεροι στη δίκη για την αναίρεση και δεν κλητεύθηκε κάποιος από αυτούς, η συζήτηση κηρύσσεται απαράδεκτη για όλους. Από το συνδυασµό των προαναφεροµένων διατάξεων και την καθιερούµενη από την τελευταία απ' αυτές αρχή ότι για τη συζήτηση της υπόθεσης στο Άρειο Πάγο πρέπει να έχουν κλητευθεί από εκείνον που επισπεύδει τη συζήτηση όλοι οι διάδικοι, συνάγεται ότι: α) στην περίπτωση που η επίσπευση της συζήτησης είχε γίνει από τον απολειπόµενο διάδικο, αυτή δεν είναι έγκυρη ως προς αυτόν υπολειπόµενο), εάν κατά τη γενόµενη αυτεπαγγέλτως προς τούτο από το δικαστήριο έρευνα διαπιστώνεται έλλειψη πληρεξουσιότητας ως προς εκείνον (απολειπόµενο) προς το δικηγόρο, που για λογαριασµό του επέσπευσε τη συζήτηση, β) στην περίπτωση που ο πληρεξούσιος [11]

12 του αναιρεσείοντος που επισπεύδει τη συζήτηση εµφανίζεται στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αλλά δεν αποδεικνύει την ύπαρξη ρητής πληρεξουσιότητας, την οποία πλέον αυτεπαγγέλτως εξετάζει το δικαστήριο, ο αναιρεσείων θεωρείται ότι δεν παρίσταται και κηρύσσεται άκυρη η κλήση, µε βάση την οποία αυτός εµφανίζεται ότι επισπεύδει µε περαιτέρω αποτέλεσµα να µην είναι δυνατή η εφαρµογή της παραπάνω αναφερόµενης διάταξης του άρθρου 576 παρ.1 του ΚΠολ, σύµφωνα µε την οποία ο 'Αρειος Πάγος συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι και γ) εφόσον οι αναιρεσείοντες είναι περισσότεροι και ο δικηγόρος που επισπεύδει τη συζήτηση και εµφανίζεται γι' αυτούς δεν έχει την πληρεξουσιότητα µερικών ή και ενός έστω από τους αναιρεσείοντες που επέσπευσαν τη συζήτηση, είτε αυτοί παρίστανται είτε δεν παρίστανται κατ' αυτήν, αυτή κηρύσσεται απαράδεκτη, ως προς όλους, αν οι αναιρεσείοντες αυτοί δεν έχουν κλητευθεί από τον αντίδικο τους ή από τους επισπεύδοντες τη συζήτησης τυχόν έστω και απλούς οµοδίκους τους (ΟλΑΠ 26/2008,39/2005, 9/2003). ΚΠολ : 94, 104, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτο συζήτησης στην αίτηση αναίρεσης. Αναβολή συζήτησης. Κλήτευση. - Από το συνδυασµό των διατάξεων των άρθρ. 94 παρ. 1, 96 παρ. 1, 104, 568 παρ. 4 και 576 παρ 1 και 3 του ΚΠολ, προκύπτει ότι αν κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως ο αναιρεσείων ή ο αναιρεσίβλητος δεν εµφανισθεί ή δεν λάβει µέρος µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, δηλαδή µετά ή δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του εξετάζεται αυτεπαγγέλτως ποιος επισπεύδει τη συζήτηση της υποθέσεως. Και αν µεν η συζήτηση επισπεύδεται από το διάδικο που εµφανίσθηκε και δεν εµφανίστηκε ο αντίδικός του, πρέπει να προσκοµίζεται µε επίκληση αποδεικτικό επιδόσεως της σχετικής κλήσεως προς συζήτηση, αν δε η συζήτηση επισπεύδεται από τον απολιπόµενο διάδικο, πρέπει να προσκοµίζεται µε επίκληση η κλήση που επιδόθηκε. Αν δεν προκύπτει ποιος από τους διαδίκους επισπεύδει τη συζήτηση, αυτή κηρύσσεται απαράδεκτη για όλους τους διαδίκους. - Κατά τη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 4 εδ. β' και γ' ΚΠολ, που εφαρµόζεται και στην αναιρετική δίκη κατά το άρθρο 575 εδ. β' ΚΠολ, αν η συζήτηση αναβληθεί, ο γραµµατέας οφείλει αµέσως µετά το τέλος της συνεδρίασης να µεταφέρει την υπόθεση στη σειρά των υποθέσεων που πρέπει να συζητηθούν κατά τη δικάσιµο που ορίστηκε. Κλήση του διαδίκου για εµφάνιση στη δικάσιµο αυτή δε χρειάζεται και η αναγραφή της υποθέσεως στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διατάξεως, η αναβολή της συζητήσεως της υποθέσεως και η εγγραφή αυτής στο πινάκιο του δικαστηρίου για τη µετ' αναβολή δικάσιµο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων για τη δικάσιµο αυτή και εποµένως δεν χρειάζεται νέα κλήτευση του διαδίκου. Προϋπόθεση όµως της εγκυρότητας της κλητεύσεως αυτής συνεπεία της αναβολής της υποθέσεως και της εγγραφής αυτής στο πινάκιο, είναι ότι ο απολιπόµενος κατά την µετ' αναβολή δικάσιµο διάδικος είχε επισπεύσει εγκύρως τη συζήτηση ή είχε νοµίµως και εµπροθέσµως κλητευθεί να παραστεί στη δικάσιµο κατά την οποία αναβλήθηκε η υπόθεση ή είχε παραστεί νοµίµως κατά την πρώτη αυτή δικάσιµο και εποµένως µε τη νόµιµη παράσταση και τη µη εναντίωσή του καλύφθηκε η ακυρότητα [12]

13 της κλητεύσεώς του κατά την αρχική δικάσιµο. Αντιθέτως, αν κατά την αρχική δικάσιµο ο απολιπόµενος κατά την µετ' αναβολή συζήτηση διάδικος δεν επέσπευσε εγκύρως τη συζήτηση ή δεν είχε κλητευθεί νοµίµως να παραστεί, κατά δε την αρχική αυτή δικάσιµο δεν παραστάθηκε νοµίµως, η αναβολή της υποθέσεως από το πινάκιο και η εγγραφή αυτής για την νέα µετ' αναβολή δικάσιµο δεν ισχύει ως κλήτευσή του για τη δικάσιµο αυτή, αφού η µη νοµιµότητα ή η έλλειψη της επισπεύσεως ή της κλητεύσεώς του για την αρχική δικάσιµο δεν καλύφθηκε λόγω της µη νόµιµης παραστάσεώς του κατ' αυτήν. ΚΠολ : 94, 96, 104, 568, 576, 226, 575, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτο συζήτησης αίτησης αναίρεσης. - Από το συνδυασµό των διατάξεων των άρθρων 568 παρ. 4 και 576 παρ. 1-3 ΚΠολ προκύπτει ότι αν κατά τη συζήτηση της υποθέσεως ενώπιον του Αρείου Πάγου δεν εµφανισθεί κάποιος από τους διαδίκους ή εµφανισθεί αλλά δεν λάβει µέρος σ' αυτήν µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, το ικαστήριο ερευνά αν ο απολιπόµενος διάδικος κλητεύθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα ή αν επισπεύδει ο ίδιος τη συζήτηση και σε αποφατική περίπτωση κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση (ΟλΑΠ 1/2008, 2/2006). ΚΠολ : 568, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτη συζήτηση στον Άρειο Πάγο. - Από το συνδυασµό των διατάξεων των άρθρων 94 παράγραφος 1, 96 παράγραφος 1, 104 και 576 παράγραφοι 1, 3 ΚΠολ συνάγεται, ότι στην περίπτωση κατά την οποία ο φερόµενος έως τη συζήτηση της υποθέσεως ως πληρεξούσιος δικηγόρος του αναιρεσείοντος, που επισπεύδει τη συζήτηση, εµφανισθεί στο ακροατήριο για τη συζήτηση της υποθέσεως και δεν αποδεικνύεται η ύπαρξη ρητής πληρεξουσιότητας (η οποία απαιτείται για τη συζήτηση, και την ύπαρξη της οποίας αυτεπαγγέλτως πλέον κατά τη συζήτηση αυτή οφείλει να εξετάσει το δικαστήριο) τότε ο αναιρεσείων αυτός θεωρείται δικονοµικώς απών και κηρύσσονται άκυρες οι προπαρασκευαστικές πράξεις και κλήσεις, µε βάση τις οποίες φέρεται ότι επισπεύδει τη συζήτηση, µε αποτέλεσµα να µη χωρεί εφαρµογή της διατάξεως του άρθρου 576 παράγραφος 1 ΚΠολ, σύµφωνα µε την οποία ο Άρειος Πάγος συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι. Και τούτο διότι διαφορετικά θα καταστρατηγείτο η διάταξη του άρθρου 104 ΚΠολ κατά την οποία µόνο για τις προπαρασκευαστικές πράξεις θεωρείται ότι υπάρχει πληρεξουσιότητα υπό την αίρεση όµως ότι θα αποδειχθεί η ρητή πληρεξουσιότητα στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υποθέσεως (ΟλΑΠ 39/2005, 9/2003). [13]

14 ΚΠολ : 94, 96, 104, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτο συζήτησης αίτησης αναίρεσης. Έλλειψη πληρεξουσιότητας στον Άρειο Πάγο. - Σύµφωνα µε τη διάταξη του άρθρου 576 παρ. 1 και 2 ΚΠολ, αν ο διάδικος που επισπεύδει τη συζήτηση της υποθέσεως δεν εµφανισθεί ή εµφανισθεί αλλά δεν λάβει µέρος µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, ο Άρειος Πάγος συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι. Αν ο αντίδικος εκείνου που επισπεύδει τη συζήτηση δεν εµφανισθεί ή εµφανισθεί αλλά δεν λάβει µέρος σε αυτή µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, ο Άρειος Πάγος εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν κλητεύθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα. Αν η κλήση για συζήτηση δεν επιδόθηκε καθόλου ή δεν επιδόθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα, ο Άρειος Πάγος κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση ως προς όλους τους διαδίκους. - Από τη διάταξη του άρθρου 94 ΚΠολ, προκύπτει ότι στον Άρειο Πάγο οι διάδικοι υποχρεούνται να παρίστανται µε πληρεξούσιο δικηγόρο. Περαιτέρω, µε τη διάταξη του άρθρου 104 ΚΠολ, ορίζεται ότι για τη συζήτηση στο ακροατήριο απαιτείται ρητή πληρεξουσιότητα και, αν δεν υπάρχει, κηρύσσονται άκυρες όλες οι πράξεις, ακόµη και εκείνες που είχαν γίνει προηγουµένως και ότι το δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως, σε κάθε στάση της δίκης, την έλλειψη πληρεξουσιότητας, καθώς και την υπέρβασή της. Συνεπώς, η έλλειψη πληρεξουσιότητας τόσο προς το δικηγόρο που παραστάθηκε στο ακροατήριο για λογαριασµό του επισπεύδοντος, όσο και προς το δικηγόρο που επέσπευσε τη συζήτηση, υπογράφοντας τη σχετική κλήση, συνεπάγεται, κατά το άρθρο 104 ΚΠολ, την ακυρότητα της κλήσεως. ΚΠολ : 94, 104, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτη συζήτηση αίτησης αναίρεσης. - Κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 576 παρ.1-3 ΚΠολ, εάν κατά τη συζήτηση της αναιρέσεως δεν εµφανιστεί ή εµφανιστεί, αλλά δεν λάβει µέρος µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, κάποιος από τους διαδίκους, ο Άρειος Πάγο ερευνά αυτεπαγγέλτως, αν ο απολειπόµενος διάδικος επέσπευσε εγκύρως τη συζήτηση, οπότε συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι ή αν τη συζήτηση επέσπευσε ο αντίδικος του απολειποµένου διαδίκου, οπότε εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν κλητεύθηκε νοµίµως και εµπροθέσµως. Αν η κλήση για συζήτηση δεν επιδόθηκε καθόλου ή δεν επιδόθηκε νοµίµως και εµπροθέσµως, ο Άρειος Πάγος κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση και η υπόθεση επαναφέρεται για νέα συζήτηση µε νέα κλήτευση. - Κατά τη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 4 ΚΠολ ο δικαστής που διευθύνει τη συζήτηση σηµειώνει στο πινάκιο αν η υπόθεση αναβλήθηκε και ο γραµµατέας [14]

15 µεταφέρει στη σειρά των υποθέσεων που πρέπει να συζητηθούν, κατά τη δικάσιµο που ορίσθηκε, οπότε δεν χρειάζεται κλήση του διαδίκου για εµφάνιση στη (νέα) αυτή δικάσιµο και η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. ΚΠολ : 226, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτη συζήτηση αίτησης αναίρεσης. - Κατά το άρθρο 576 ΚΠολ, αν κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως κάποιος από τους διαδίκους δεν εµφανισθεί ή δεν λάβει µέρος µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως ποιος επισπεύδει τη συζήτηση της υποθέσεως. Και αν µεν η συζήτηση επισπεύδεται από το διάδικο που εµφανίστηκε και δεν εµφανίστηκε ο αντίδικός του, πρέπει να προσκοµίζεται µε επίκληση αποδεικτικό επιδόσεως της σχετικής κλήσεως προς συζήτηση, αν δε η συζήτηση επισπεύδεται από τον απολειπόµενο διάδικο, πρέπει να προσκοµίζεται µε επίκληση η κλήση που επιδόθηκε. Αν δεν προκύπτει ποιος από τους διαδίκους επισπεύδει τη συζήτηση, αυτή κηρύσσεται απαράδεκτη. ΚΠολ : 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτη συζήτηση στον Άρειο Πάγο. Έλλειψη πληρεξουσιότητας. - Από τις διατάξεις των άρθρ. 108, 110 παρ. 2, 498 παρ. 1, 568 παρ. 1, 2 & 4, 576 παρ. 1-3 ΚΠολ προκύπτει ότι αν κατά τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης δεν εµφανισθεί και δεν µετάσχει µε τον προσήκοντα τρόπο σ' αυτή κάποιος διάδικος, το δικαστήριο ερευνά αυτεπαγγέλτως ποιος από τους διαδίκους επέσπευσε τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης και αν µεν τη συζήτησή της επέσπευσε εγκύρως ο απολειπόµενος διάδικος κλητεύοντας νόµιµα και εµπρόθεσµα τους λοιπούς ή κλητεύθηκε ο ίδιος νόµιµα και εµπρόθεσµα από τον επισπεύδοντα τη συζήτηση άλλο διάδικο, η υπόθεση συζητείται σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι, διαφορετικά, αν δηλαδή δεν προκύπτει έγκυρη επίσπευση της συζήτησής της ή δεν µπορεί να διαπιστωθεί ποιος διάδικος επέσπευσε τη συζήτησή της, αυτή κηρύσσεται απαράδεκτη ως προς όλους τους διαδίκους και η υπόθεση επαναφέρεται για συζήτηση µε νέα κλήση (ΑΠ 407/2004, ΑΠ 1061/2010). - Κατά τις διατάξεις του άρθρ. 226 παρ. 4εδ.β'και γ' ΚΠολ, που έχουν γενική εφαρµογή και κατά το άρθρ. 575 παρ. 1 ΚΠολ εφαρµόζονται και στην αναιρετική διαδικασία, αν η συζήτηση αναβληθεί, ο γραµµατέας οφείλει αµέσως µετά το τέλος της συνεδρίασης να µεταφέρει την υπόθεση στη σειρά των υποθέσεων που πρέπει να συζητηθούν κατά τη δικάσιµο που ορίσθηκε, κατά την οποία δεν χρειάζεται νέα κλήση του διαδίκου προς εµφάνιση και η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει [15]

16 ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Ωστόσο κατά την έννοια των τελευταίων αυτών διατάξεων, η αναβολή της υπόθεσης και η αναγραφή της στο πινάκιο του δικαστηρίου για τη µετ' αναβολή δικάσιµο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων για τη δικάσιµο αυτή και εποµένως δεν χρειάζεται νέα κλήση του απολειπόµενου κατ' αυτή διαδίκου, εφόσον αυτός είτε είχε επισπεύσει ο ίδιος τη συζήτηση της υπόθεσης κατά την αρχική δικάσιµο είτε είχε νόµιµα κλητευθεί να παραστεί κατά την αρχική δικάσιµο είτε είχε σε κάθε περίπτωση νόµιµα παραστεί κατ' αυτή, οπότε µε τη νόµιµη παράστασή του χωρίς εναντίωσή του καλύφθηκε η τυχόν ακυρότητα της κλήτευσής του για την αρχική δικάσιµο. ιαφορετικά η αναβολή της υπόθεσης και η αναγραφή της στο πινάκιο του δικαστηρίου για τη µετ' αναβολή δικάσιµο, δεν ισχύει ως κλήτευση του απολειπόµενου κατ' αυτή διαδίκου (ΑΠ 136/1999, ΑΠ 12/2011). - Σύµφωνα µε τις διατάξεις των άρθρ. 94 παρ. 1 και 96 παρ. 1 ΚΠολ, οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να παρίστανται στα πολιτικά δικαστήρια µε πληρεξούσιο δικηγόρο, στον οποίο η πληρεξουσιότητα δίνεται είτε µε συµβολαιογραφική πράξη είτε µε προφορική δήλωση του εκπροσωπούµενου απ' αυτόν διαδίκου που καταχωρίζεται στα πρακτικά του δικαστηρίου ή στην τυχόν έκθεση του εισηγητή ή εντεταλµένου για τις αποδείξεις δικαστή, η έλλειψη δε της αναγκαίας πληρεξουσιότητας εξετάζεται κατά το άρθρ. 104 ΚΠολ αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο σε κάθε στάση της δίκης, µε συνέπεια να θεωρείται δικονοµικά απών ο διάδικος που εκπροσωπήθηκε στον Άρειο Πάγο από δικηγόρο στερούµενο της αναγκαίας πληρεξουσιότητας, αφού αυτός θεωρείται ως µη νοµίµως παριστάµενος (ΑΠ 1620/2000). ΚΠολ : 94, 96, 104, 108, 110, 226, 498, 568, 575, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτη συζήτηση ενώπιον του Αρείου Πάγου. Έλλειψη πληρεξουσιότητας. - Από τις διατάξεις των άρθρων 94 παρ. 1, 96 παρ. 1, 97, 104, 110 παρ. 2, 498, 568 και 576 παρ. 1 και 3 του ΚΠολ προκύπτει ότι, αν ο πληρεξούσιος δικηγόρος του αναιρεσίβλητου εµφανίζεται στο ακροατήριο κατά την συζήτηση της υποθέσεως και δεν αποδεικνύει την παροχή προς τον ίδιο πληρεξουσιότητας εκ µέρους αυτού (αναιρεσίβλητου), την έλλειψη της οποίας (πληρεξουσιότητας), καθώς και την υπέρβαση της, το δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως σε κάθε στάση της δίκης, ο αναιρεσίβλητος θεωρείται δικονοµικώς απών και, εφόσον δεν αποδεικνύεται η εκ µέρους του επίσπευση της συζητήσεως ή η κλήτευση του από άλλον διάδικο (αναιρεσείοντα ή άλλον αναιρεσίβλητο), η συζήτηση κηρύσσεται απαράδεκτη ως προς όλους τους διαδίκους. ΚΠολ : 94, 96, 97, 104, 110, 498, 568, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: Απαράδεκτο συζήτησης στον Άρειο Πάγο. [16]

17 - Από τις διατάξεις των άρθρων 568 παρ. 4 και 576 παρ. 1 και 3 ΚΠολ συνάγεται ότι, σε περίπτωση ερηµοδικίας στην αναιρετική δίκη ερευνάται αυτεπαγγέλτως αν ο απολειπόµενος διάδικος επισπεύδει την συζήτηση ή αν κλητεύθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα και σε αρνητική περίπτωση κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση για όλους τους διαδίκους. Αν ο απολειπόµενος διάδικος επισπεύδει την συζήτηση, αυτή γίνεται σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι, εφόσον όµως ο πληρεξούσιος του, που υπέγραψε την κλήση, ήταν νόµιµα διορισµένος πληρεξούσιος δικηγόρος του, κατά τα άρθρα 94 παρ. 1 και 97 παρ. 3 ΚΠολ, γεγονός που διαπιστώνεται µε αυτεπάγγελτη έρευνα του δικαστηρίου. Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 110 παρ. 2, 576 παρ. 3 και 75 παρ. 2 ΚΠολ συνάγεται, ότι δεν επιτρέπεται η εισαγωγή της αίτησης αναίρεσης προς συζήτηση για µερικούς από τους διαδίκους της αναιρετικής δίκης, ακόµη και αν πρόκειται για απλή οµοδικία. ΚΠολ : 568, 576, Αίτηση αναίρεσης - Απαράδεκτο συζήτησης Αριθµός απόφασης: 47 - Απαράδεκτη συζήτηση αίτησης αναίρεσης. - O Kώδικας Πολιτικής ικονοµίας ορίζει: 1) στο άρθρο 94 παρ. 1 ότι στα πολιτικά δικαστήρια οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να παρίστανται µε πληρεξούσιο δικηγόρο, 2) στο άρθρο 96 παρ. 1 ότι η πληρεξουσιότητα δίνεται είτε µε συµβολαιογραφική πράξη είτε µε προφορική δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή στην έκθεση, 3) στο άρθρο 104 ότι για τη συζήτηση στο ακροατήριο απαιτείται ρητή πληρεξουσιότητα και αν αυτή δεν υπάρχει κηρύσσονται άκυρες όλες οι πράξεις, ακόµη και εκείνες που είχαν γίνει προηγουµένως, το δε δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως σε κάθε στάση της δίκης την έλλειψη πληρεξουσιότητας, καθώς και τη υπέρβασή της, 4) στο άρθρο 576 παρ. 1, ότι αν ο διάδικος που επισπεύδει τη συζήτηση δεν εµφανισθεί ή εµφανισθεί αλλά δεν λάβει µέρος σ' αυτήν µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, ο Άρειος Πάγος συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι και 5) στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου ότι, αν ο αντίδικος εκείνου που επισπεύδει τη συζήτηση δεν εµφανισθεί ή εµφανισθεί αλλά δεν λάβει µέρος σ' αυτήν µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος, ο Άρειος Πάγος εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν κλητεύθηκε νόµιµα και εµπρόθεσµα και αν η κλήση δεν επιδόθηκε καθόλου ή δεν επιδόθηκε νόµιµα ή εµπρόθεσµα, ο Άρειος Πάγος κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση και η υπόθεση επαναφέρεται µε νέα κλήτευση, ενώ στην αντίθετη περίπτωση προχωρεί στη συζήτηση παρά την απουσία εκείνου που έχει κλητευθεί. Από τις ανωτέρω διατάξεις, σε συνδυασµό µε εκείνη του άρθρου 568 παρ. 4 του ΚΠολ, συνάγεται ότι, αν κατά τη συζήτηση της υποθέσεως ενώπιον του Αρείου Πάγου δεν εµφανισθεί κάποιος από τους διαδίκους, το ικαστήριο οφείλει να ερευνήσει, αν ο απολειπόµενος διάδικος κλητεύθηκε νόµιµα ή επισπεύδει ο ίδιος τη συζήτηση και σε αποφατική περίπτωση να κηρύξει απαράδεκτη τη συζήτηση. Αν ο επισπεύδων τη συζήτηση διάδικος δεν εµφανισθεί ή εµφανισθεί αλλά δεν µετέχει νοµίµως στη συζήτηση, ο 'Αρειος Πάγος εξετάζει αυτεπαγγέλτως, αν ο δικηγόρος που υπογράφει την κλήση για συζήτηση ήταν εφοδιασµένος µε πληρεξουσιότητα διαφορετικά η κλήση, µε βάση την οποία εµφανίζεται ως επιµελούµενος τη συζήτηση είναι άκυρη και η συζήτηση της αναίρεσης κηρύσσεται απαράδεκτη. Στη συζήτηση προχωρεί (ο Άρειος Πάγος) σύµφωνα µε το άρθρο 576 παρ. 2 και 3 του ως άνω Κώδικα αν ο κατά [17]

18 τα άνω µη εµφανισθείς ή µη µετέχων στη συζήτηση µε τον τρόπο που ορίζει ο νόµος διάδικος κλητεύθηκε είτε από κάποιον από τους λοιπούς οµοδίκους του είτε από τον αντίδικό του. Οταν τη συζήτηση επισπεύδουν, δια πληρεξουσίου δικηγόρου, οι αναιρεσίβλητοι, µεταξύ των οποίων και οι απόντες κατά τη συζήτηση της αναιρέσεως, πρέπει να αποδεικνύεται ότι και αυτοί είχαν παράσχει στον εν λόγω δικηγόρο την απαιτούµενη για την επίσπευση της συζήτησης δικαστική πληρεξουσιότητα ή ότι είχαν κλητευθεί προς τούτο από τους λοιπούς, αναιρεσίβλητους, διαφορετικά η συζήτηση κηρύσσεται απαράδεκτη ως προς όλους τους διαδίκους. ΚΠ : 94, 96, 104, 576, Αίτηση αναίρεσης - άρθρο 559 αριθ. 1 ΚΠολ Αριθµός απόφασης: Αναγκαστική απαλλοτρίωση. Πλήρης αποζηµίωση. Παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου. Παραπέµπει στην Ολοµέλεια του ΑΠ. - Με τον πρώτο, από το αρθ. 559 αριθµ. 1 ΚΠολ, λόγο αναιρέσεως, προβάλλεται η αιτίαση ότι, µε το να κρίνει έτσι το Εφετείο, ως προς το ζήτηµα του κρίσιµου χρόνου, παρεβίασε τις διατάξεις των αρθρ και 3 του Συντάγµατος 1 του πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣ Α και 13 1 και 2 του Ν. 2882/2001 (ΚΑΑΑ), καθόσον, κατά την άποψη της αναιρεσείουσας, για να είναι "πλήρης" η αποζηµίωση, σύµφωνα µε όσα ορίζουν οι ως άνω διατάξεις, έπρεπε να ληφθεί υπόψη, ως κρίσιµος χρόνος, για το προσδιορισµό της αξίας του ακινήτου, ο κατά την µετ' απόδειξη χρόνος συζητήσεως, ενώπιον του Εφετείου (δηλαδή µετά τη διενέργεια της διαταχθείσας πραγµατογνωµοσύνης). Ο λόγος αυτός αναφέρεται σε ζήτηµα γενικωτέρου ενδιαφέροντος, ενώ, εξ άλλου, η επί του ζητήµατος αυτού νοµολογίου, του Αρείου Πάγου, δεν είναι ενιαία, αφού, µε άλλες µεν αποφάσεις υποστηρίζεται η άποψη, την οποία ακολούθησε και το Εφετείο, µε την αναιρεσιβαλλοµένη απόφασή του (ΑΠ 1973/2009, 291/2009, 1064/2007, 1070/2007, 1347/2006), ενώ µε άλλες υποστηρίζεται η αντίθετη άποψη (ΑΠ 1123/2009, 997/2009, 722/2009, 1054/2008, 821/2007). ΚΠολ : 559 αριθ. 11, Νόµοι: 2882/2001, άρθ. 13, Αίτηση αναίρεσης - άρθρο 559 αριθ. 1 ΚΠολ Αριθµός απόφασης: Παραβίαση ερµηνευτικών κανόνων δικαιοπραξιών. Αναιρείται η προσβαλλόµενη απόφαση. - Ο εκ του άρθρου 559 παρ. 1 ΚΠολ, λόγος αναιρέσεως, για παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου, ιδρύεται αν το δικαστήριο δεν εφήρµοσε τέτοιο κανόνα, ενώ συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις της εφαρµογής του, ή αν εφήρµοσε αυτόν, ενώ δεν [18]

19 έπρεπε, καθώς και αν προσέδωσε στον εφαρµοστέο κανόνα έννοια διαφορετική από την αληθή (ΟλΑΠ 36/1988, ΑΠ 1186/2009). Στην περίπτωση κατά την οποία το δικαστήριο έκρινε κατ' ουσίαν την υπόθεση, η παράβαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου κρίνεται ενόψει των πραγµατικών περιστατικών που ανελέγκτως δέχθηκε το δικαστήριο της ουσίας ότι αποδείχθηκαν και της υπαγωγής αυτών στο νόµο και ιδρύεται ο λόγος αυτός αναιρέσεως, αν οι πραγµατικές παραδοχές της αποφάσεως καθιστούν προφανή την παραβίαση (ΑΠ 236/2009, ΑΠ 12/2009). Ο λόγος αυτός αναιρέσεως ιδρύεται και αν παραβιάσθηκαν οι ερµηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών, γενικοί (άρθρα 173 και 200ΑΚ) και οι ειδικοί, όταν ο νόµος αποδίδει ορισµένη έννοια σε σιωπηρή δήλωση βουλήσεως. Παραβιάζονται δε οι ερµηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών όταν το δικαστήριο, παρά τη διαπίστωση, έστω και έµµεσα, κενού ή αµφιβολίας, σχετικά µε την έννοια της δηλώσεως βουλήσεως, παραλείπει να προσφύγει σε αυτούς, για τη διαπίστωση της αληθούς εννοίας των δηλώσεων, καθώς και όταν το δικαστήριο της ουσίας δέχθηκε κενό ή ασάφεια της ερµηνευοµένης δικαιοπραξίας και προσέφυγε στους κανόνες της καλής πίστεως και των συναλλακτικών ηθών, µε την ερµηνεία όµως που έδωσε παραβίασε τους κανόνες αυτούς (ΑΠ 1728/2008, ΑΠ 1703/2008), καθώς και όταν, µολονότι βεβαιώνεται στην απόφαση ότι η δήλωση βουλήσεως είναι σαφής, προέβη πράγµατι σε ερµηνεία της δικαιοπραξίας χωρίς να προσφύγει στους κανόνες αυτούς (ΑΠ 1504, 1289, 1220/2005, 657 και 648/2004). ΚΠολ : 559 αριθ. 1, Αίτηση αναίρεσης - άρθρο 559 αριθ. 1 ΚΠολ Αριθµός απόφασης: Παραβίαση ερµηνευτικών κανόνων των δικαιοπραξιών. Παραβίαση των διδαγµάτων της κοινής πείρας. Παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου. Αοριστία αγωγής και αναίρεση. Έλλειψη µείζονος πρότασης. Αποδοχή πραγµάτων παρά το νόµο που έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Παραβίαση των ορισµών του νόµου σχετικά µε τη δύναµη των αποδεικτικών µέσων. - Κατά το άρθρο 559 αριθ. 1 ΚΠολ ιδρύεται λόγος αναίρεσης όταν το δικαστήριο παραβίασε ευθέως κανόνα ουσιαστικού δικαίου, στον οποίο περιλαµβάνονται και οι ερµηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών. Ειδικότερα, το δικαστήριο παραβιάζει τους ερµηνευτικούς κανόνες των δικαιοπραξιών, που εισάγουν οι διατάξεις των άρθρων 173 και 200 ΑΚ, όταν, µολονότι διαπιστώνει, έστω και έµµεσα, την ύπαρξη κενού ή αµφιβολίας στις δηλώσεις βούλησης των δικαιοπρακτούντων, συνακόλουθα δε, την ανάγκη συµπλήρωσης ή ερµηνείας αυτών, παραλείπει να προσφύγει για τη συµπλήρωση ή ερµηνεία τους στις διατάξεις των άρθρων 173 και 200 ΑΚ ή όταν προσφεύγει στην εφαρµογή των διατάξεων αυτών και στη συµπλήρωση ή ερµηνεία της δικαιοπραξίας, µολονότι δέχεται, ότι η δικαιοπραξία είναι πλήρης και σαφής και δεν έχει ανάγκη συµπλήρωσης ή ερµηνείας. Οι ερµηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών παραβιάζονται ευθέως και όταν το ερµηνευτικό πόρισµα, στο οποίο, µετά από ερµηνεία της δικαιοπραξίας, κατέληξε το δικαστήριο, δεν είναι σύµφωνο προς την καλή πίστη, αφού ληφθούν υπόψη και τα συναλλακτικά ήθη. - Κατά τη σαφή έννοια του άρθρου 559 αριθ. 1 εδ. β' του ΚΠολ, η παραβίαση των διδαγµάτων της κοινής πείρας ιδρύει λόγο αναιρέσεως, µόνο αν αυτά αφορούν την ερµηνεία κανόνων δικαίου ή την υπαγωγή των πραγµατικών γεγονότων σ αυτούς, [19]

20 δηλαδή όταν το δικαστήριο χρησιµοποιεί εσφαλµένα ή παραλείπει εσφαλµένα να χρησιµοποιήσει διδάγµατα της κοινής πείρας για να βρει την έννοια κάποιου κανόνα δικαίου ή να υπαγάγει σ αυτόν τα πραγµατικά περιστατικά της διαφοράς, όχι δε και όταν χρησιµεύουν για την εξακρίβωση από το δικαστήριο της ύπαρξης πραγµατικών περιστατικών ή προς εκτίµηση της αποδεικτικής αξίας των αποδεικτικών µέσων που προσκοµίστηκαν, γιατί στην περίπτωση αυτήν πρόκειται για εκτίµηση πραγµάτων, η οποία είναι αναιρετικώς ανέλεγκτη. - Κατά την έννοια του εδαφίου 1 του άρθρου 559 ΚΠολ η παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου έγκειται στην ψευδή ερµηνεία ή εσφαλµένη εφαρµογή αυτού, η οποία (τελευταία) υπάρχει όταν εφαρµόζεται κανόνας δικαίου, ενώ δεν υφίστανται οι πραγµατικές προϋποθέσεις εφαρµογής του, ή, αντιστρόφως, όταν δεν εφαρµόζεται κανόνας δικαίου, ενώ υφίστανται οι προϋποθέσεις εφαρµογής του, και κατά την έννοια του εδαφίου 19 του ιδίου άρθρου, λόγος αναιρέσεως για έλλειψη νοµίµου βάσεως της αποφάσεως ιδρύεται όταν από τις αιτιολογίες της δεν προκύπτουν σαφώς τα περιστατικά που είναι αναγκαία για να κριθεί αν στη συγκεκριµένη περίπτωση συντρέχουν οι νόµιµοι όροι της ουσιαστικής διατάξεως που εφαρµόσθηκε, ή δεν συντρέχουν, ώστε να αποκλείεται η εφαρµογή της, καθώς και όταν η απόφαση δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες ελλιπείς και αντιφατικές ως προς το νοµικό χαρακτηρισµό των πραγµατικών περιστατικών, τα οποία έγιναν δεκτά και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης (ΟλΑΠ 12-13/95). - Η αοριστία της αγωγής εξετάζεται µεν και αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο, για να δηµιουργηθεί όµως λόγος ακυρότητας του άρθρου 559 αριθ. 14 ΚΠολ λόγω της µη απόρριψης της αγωγής ως αόριστης, πρέπει ο ισχυρισµός περί αοριστίας να έχει προταθεί στο δικαστήριο κατά το άνω άρθρο 562 παρ. 2 ΚΠολ, δεδοµένου ότι δεν είναι από τους ισχυρισµούς εκείνους, οι οποίοι κατ' εξαίρεση λαµβάνονται υπόψη και χωρίς να προταθούν στο δικαστήριο της ουσίας και ειδικώς δεν αφορά τη δηµόσια τάξη. - Η έλλειψη µείζονος πρότασης, η παράλειψη δηλαδή παράθεσης των διατάξεων στις οποίες βρίσκει έρεισµα το αγωγικό αίτηµα, δεν καθιστά την απόφαση αναιρετέα. Τούτο δε, διότι η συνταγµατική επιταγή της ειδικής και εµπεριστατωµένης αιτιολόγησης των αποφάσεων (άρθρο 93 παρ. 3 του Συντάγµατος) δεν καθιερώνει ούτε επιβάλλει αντίστοιχο αναιρετικό έλεγχο. Ο δε κοινός νοµοθέτης στο πεδίο της πολιτικής δίκης προβλέπει ως λόγο αναίρεσης την έλλειψη νόµιµης βάσης "ιδίως αν η απόφαση δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζήτηµα που ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης" (άρθρο 559 αρ. 19 ΚΠολ ). Ως "αιτιολογίες, όµως, στη διάταξη αυτή νοούνται µόνο οι ουσιαστικές παραδοχές, των οποίων η έλλειψη, αντίφαση ή ανεπάρκεια καθιστά ανέφικτο τον αναιρετικό έλεγχο της ορθής ή µη εφαρµογής του νόµου. Οι διατάξεις που στηρίζουν το αγωγικό αίτηµα αρκεί, έστω και αν δεν µνηµονεύονται στην αναιρεσιβαλλόµενη απόφαση, να υφίστανται και να δικαιολογούν, βάσει των ουσιαστικών παραδοχών της, το διατακτικό της, οπότε ο Άρειος Πάγος µπορεί να τις συµπληρώσει, κατά το άρθρο 578 του ΚΠολ. - Από τη διάταξη του άρθρου 559 αριθ. 10 ΚΠολ, κατά την οποία αναίρεση επιτρέπεται, αν το δικαστήριο παρά το νόµο δέχτηκε πράγµατα που έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης ως αληθινά χωρίς απόδειξη συνάγεται ότι ο λόγος αυτός ιδρύεται, όταν το δικαστήριο δέχεται πράγµατα, δηλαδή αυτοτελείς πραγµατικούς ισχυρισµούς, οι οποίοι τείνουν σε θεµελίωση, κατάλυση ή παρακώλυση του δικαιώµατος, που ασκείται µε την αγωγή, ένσταση ή αντένσταση, χωρίς να έχει προσαχθεί οποιαδήποτε απόδειξη για τα πράγµατα αυτά, ή όταν δεν εκθέτει από ποια αποδεικτικά στοιχεία άντλησε την απόδειξη γι αυτά. [20]