Την ώρα που σ'αγκάλιαζα ήρθε το φώς της μέραςκαι γίνηκε το όνειροσκόνη καπνός και αέρας

Transcript

1 Την ώρα που σ'αγκάλιαζα ήρθε το φώς της μέραςκαι γίνηκε το όνειροσκόνη καπνός και αέρας Όσο και να μ' αγάπησες δεν έχει σημασία, έσβησες με το χωρισμό τσ' αγάπης την αξία... Να μην ξανοίγεις πίσω σου την ώρα τσι φυγής σου μη δεις νεκρά τα όνειρα που έφτιαχνα μαζί σου...! Τώρα χριστέ μου τι να πεις που ζει σε χέρια ξένα, που ερχόταν στην εικόνα σου και έκλαιγε για μένα... πικράθηκα στο χωρισμό μα τώρα πια κατέχωέπρεπε τον εγωισμό ν' αφήσω για να σ' έχω! Ήθελα να μουνα εγώ η πρώτη σου αγάπηνα μην εγνώριζαν ποτέτα μάτια σου το δάκρυ μωρό μου πως χωρίσαμε εγώ εγω δεν το πιστεύωκαι στην κρυφή μας τη φωλιάτα βράδια σε γυρεύω Την ώρα που χωρίσαμε αντί να νιώσει πόνο είδα μέσα στα μάτια της την ευτυχία μόνο Μπορεί να κλείσω την πληγή π' άνοιξε ο χωρισμός σου μα μια ζωή θα με ξυπνά 1 / 14

2 με κλάμα τ' όνειρό σου... Έφυγες και μοιράσαμε τα συναισθήματά μας και επήρα εγώ τα βάσανα και επήρες τη χαρά μας.. Ευτυχισμένο μάτια μου σε θέλω στη ζωή σου κι ας έχεις άλλη αγκαλιά κι ας μη ξυπνώ μαζί σου... Τα μυστικά μου καθ'αργά λέω τα στο φεγγάρι αφού εσυ εδιάλεξες μιαν άλλη να σε πάρει... Δεν είμαι αυτός που κάποτε έκλαιγε να γυρίσεις άλλαξα και 'σβησα απ'το νου πρόσωπα κι αναμνήσεις.. Μην μου ζητάς το χάδι μου μην ψάχνεις πια αγάπη λόγια που είπες χωρισμού την έκαναν και εχάθη... Χωρίσαμε και έμαθα πως το'χει μετανιώσει μα είναι αργά σ'ένα νεκρό πάλι ζωή να δώσει.. Χωρίσαμε κι ίσως αλλού κάνεις αγάπης χάδια μα γω θα 'μαι το όνειρο που σε ξυπνά τα βράδυα Μια ακτίδα ήλιου φωτεινή ήσουν μες το σκοτάδι, μα τώρα όνειρο κακό γίνεσαι κάθε βράδυ... Εξήγηση εγώ καμιά δε θέλω να μου δώσεις, ποτέ δεν θα 'ναι αρκετή, το δάκρυ να στεγνώσεις.. 2 / 14

3 Μην μου μιλάς για παρελθόν μην ψάχνεις αναμνήσεις ήταν δικό σου θέλημα μόνη σου για να ζήσεις.. Θα 'ρθει καιρός απου θα κλαίς, και θα σε λιώνει ο πόνος, γιατί θα πάρει εκδίκηση, αντίς για 'μένα ο χρόνος.. Ο χωρισμός μας άλλαξε της φύσης τον κανόνα, άνοιξη είχα στη καρδιά κι έφερες το χειμώνα... Νομίζεις είσαι νικητής κι εγώ είμαι η χαμένη περίμενε όμως να με δεις στην αγκαλιά την ξένη Χαμογελώντας όνειρα σκότωσε μαζεμένα ήθελε να χωρίσουμε λέει πολιτισμένα... Που βρήκε τόση δύναμη να φύγει μακριά μου αυτός που έκλαιγε συχνά μέσα στην αγκαλιά μου Πάρε μου θεέ μου την ζωή να μαι κοντά σε εσένα παρά να ζω να τον θωρώ να ναι σε χέρια ξένα Μην του το πείτε πως πονώ τώρα που ζω μακριά του μην νιώσει υπερήφανος για το κατόρθωμά του.. Λες ότι με ξεπέρασες εσύ που ορκιζόσουν ότι για μένα αν χρειαστεί θυσία αν γινόσουν... Όσο κι αν δεν το μολογάς 3 / 14

4 πάντα στο νου σου θα'μαι μα γω δεν έχω τίποτα από σένα να θυμάμαι... Ενόμιζες πως δύναμη να σ'αρνηθώ δεν έχω μάθε πως όπως αγαπώ και να μισώ κατέχω... Ο χωρισμός κι ο θάνατος έχουν μεγάλη σχέση όποιος στον πρώτο πληγωθεί ο δεύτερος τ'αρέσει... Όταν θα φύγω θα την δεις την εδική μου αξία μόνο που θά'ναι τότε αργά και δίχως σημασία... Τί να την κάνω τη ζωή χωρίς εσένα φώς μου που έφυγες και έχασα το νόημα του κόσμου... Κάθε φιλί σου κοπελιά, κάθε γλυκό σου χάδι, το'κανε εδά ο χωρισμός αγιάτρευτο σημάδι. Κράτα τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε οι δυο μας να μην χαθεί το Όνειρο μετά το χωρισμό μας. Κοίτα πως με κατάντησε μωρό μου ο χωρισμός σου να αγκαλιάζω ένα χαρτί που 'χει το πρόσωπό σου. Καλά καμες και μ άφησες και μην το μετανιώσεις μα μάθε το πολύ καλά αγάπη δεν θα νιώσεις. Εγώ σου έδωσα φτερά άγγελο να σε λέω 4 / 14

5 μ αυτά γινήκαν αφορμή να φύγεις και να κλαίω Έχει το θράσος και ζητά παρηγοριά από μένα, που'φυγε και μου άφησε όνειρα γκρεμισμένα. Την ώρα που χωρίζαμε την κοίταξα στα μάτια και είδα χίλια όνειρα να γίνονται κομμάτια... Χωρίσαμε και μου ζητάς νά'μαστε φίλοι μόνο μα δεν θα γίνω συνεργός στου ονείρου μου το φόνο... Ωσάν το έρημο δεντρί που είναι στα όρη απάνωετσα μ αρεσει η μοναξιάμε τους πολλούς δεν κάνω Όπου κι αν πάω κι αν διαβώ ο πόνος μου δεν σβήνει,μονάχα πίκρες και καημούςστ ο πέρασμά του αφήνει.. Με δάκρυα κλαίν τον νεκρό του ζωντανού τα μάτια,στον ζωντανό ξεχωρισμόβγάζει η καρδιά τα δάκρυα Ο ύπνος περιφέρεται στα βλέφαρά μου απάνω..κλείνω τα μάτια σε θωρώτα ανοίγω και σε χάνω Στον δρόμο περπατώ σκυφτά και παραπονεμένα,γιατί θυμούμαι τονκαιρό απου ζησα με σένα Εσύ δεν πρέπει να αγαπάς γιατί καρδιά δεν έχειςσαν πεταλούδα τσ άνοιξηςόπου σ αρέσει τρέχεις Θα τηνε βγάλω την καρδιά να βάλω μαύρο βράχογια να μπορώ και εγώ καρδιάσαν τη δικιά σου να χω! 5 / 14

6 Ήντα χαρά να δει η καρδιά που ναι εκατό κομμάτια,και φταίνε εννούς μελαχρινού τα όμορφά του μάτια! Σαν την αγάπη που χασα άλλη δεν ξανακάνωγι αυτό μαυροφορέθηκακαι δεν τα ξαναβγάνω Κι η λογική πολλές φορές κάνει μεγάλα λάθη γκρεμίζει όνειρα πολλάστα πιο μεγάλα βάθη! Ποτέ του ένας δυστυχής ανάσταση δεν κάνει,γιατί δεν έχει στην καρδιά τόπο, χαρές να βάνει..! Σε κάθε ηλιοβασίλεμα τα μάτια σου αντικρίζω,μάτια που δεν τα βλέπω πιακαι όμως για αυτά ελπίζω.!!! Μην κλαις για δεν γιατρεύεται ο πόνος με το κλάμα..και ο χωρισμός κι ο θάνατοςεί ναι το ίδιο πράγμα..! Σ αγάπησα από καρδιάς μα δεν το μετανιώνω..είναι ευχάριστο να ζωγια σένα τόσο πόνο Ποτέ για μένα χαραυγή γλυκιά δεν ξημερώνει,σε μένα έρχεται η χαράμονάχα όντε νυχτώνει!!.. Δεν έχει ελπίδα το όνειρο αφού σαν ξημερώσει,θα ρθει ο ήλιος ο φονιάς να το ξανασκοτώσει!.. Δεν γράφει, δεν τηλεφωνείς ούτε ρωτάς τι κάνω πες μου τον τρόπο που ξεχνάς να μάθω να το κάνω... Εσύ που με δασκάλευες τι πάει να πεί αγάπηστου χωρησμού σου μάθε με να ζώ τον εφιάλτη Δεν βγάνω μπλιό μου δάκρυα όχι γιατί δεν κάνειμα στέρεψε τον αματιώνη φλέβα που τα βγάνει. 6 / 14

7 Ανάθεμασε χωρισμέ φονιά τσι κάθε αγάπηςμη θαρρευτείς στη γειτονιάπου αγαπώ για να ρθεις.!! Είσαι όμορφη μα είσαι σκληρή ποτέ δε νιώθεις πόνο,κρίμα τα κάλλη του κορμιούν α ναι στολίδι μόνο!! Φεγγάρι αν τύχει και τι δεις καμιά φορά να κλαίειχαμήλωσε να αφρουκαστείςτο όνομα τίνος λέει Αν τύχει μελαγχολική και τηνε δεις φεγγάριπες τσι όποιος δίνει βάσανα κάνει κι αυτός να πάρει Την καταδιά μου μην της πείςαμα την δείςφεγγάρι...δεν θέλω η ψέφτρα του σεβντά τέτια χαρά να πάρει Έκοψε τσ αναπάντητες και τα μηνύματά του μάλλον δεν θέλειεπαφές με πρώην θύματά του Φεύγεις και η φαντασία μου τώρα θα με τρελάνει..γιατί θα φέρνει όλα αυτάπου είχαμε οι δυο μας κάνει Μπορεί να είσαι παρελθόν, ελπίδα που χει σβήσει όμως να σ ονειρεύομαιδεν έχω σταματήσει... Ρώτα με τι θα πει χαρά να πω η αγκαλιά σου..και τι θα πει παράπονονα πω πως ζω μακριά σου... Όσο μακριά και αν βρίσκεσαι θέλω να το πιστέψειςπως τριγυρίζω δίπλα σουμε τα φτερά της σκέψης!!.. 7 / 14

8 Ίδιας βροχής σταλαγματιές και ίδιας αγάπης πάθη..είμαστε μα χωρίσαμεαπό μεγάλα λάθη.. Φεύγεις και σφίγγω την καρδιά το δάκρυ μην προβάλει..και το κρατώ για την χαρά σαν θα γυρίσεις πάλι! Μ αρνήθηκε μα δε ζητώ θεέ μου να τον μισήσεις..μονάχα με ένα θαύμα σουπίσω να τον γυρίσεις. Απίστευτο μου φαίνεται να σ αγκαλιάζει η σκέψη,και το κορμί να μην μπορείχάδι να σου γυρέψει... Θα χαίρομαι όταν γελάς θα λιώνω στον καημό σου,θα σαι για μένα το παρόνκι ας είμαι παρελθόν σου Δασκάλεψα τα μάτια μου ψέματα να σου λένε..μπροστά σου να χαμογελούνκαι πίσω σου να κλαίνε Θα την αλλάξω την καδιά αφού οι γιατροί μπορούνε,μα ίσως κ αυτή να σ αγαπάσ αν την παλιά φοβούμαι Ακόμη και στα όνειρα η μοίρα με δικάζει γιατί με κάνει να θωρώάλλη να σ αγκαλιάζει Πάντα πονώ γι αυτό ξυπνώ στο ύπνο κάθε βράδυ,γιατί ποθώ και αναζητώ κάθε δικό σου χάδι. 8 / 14

9 Είπα στ αστέρια, χθες αργά πόσο πονώ για σένα,και φαίνεται με νιώσανεκαι πέφτανε ένα- ένα. Είπε το σώμα της καρδιάς να μην πονάει για σένα και εκείνη επαναστάτησεκαι δεν του δίνει αίμα! Και το φεγγάρι κρύφτηκε τώρα που έχω πόνο,μάλλον πως ήρθε να σουπει πως ζω για σένα μόνο!!.. Σε ένα μαχαίρι δίκοπο χάραξα την μορφή σου..για να πεθάνει η καρδιάμε την υπογραφή σου!!! Εσκέφτηκα να σ αρνηθώ μα δεν εβρήκα τρόπο γιατί η καρδιά μου σ έβαλεστον πιο βαθύ της τόπο Πως θες να νιώσω τη χαρά αφού δεν έχω ταίρι..μισό φεγγάρι δεν μπορείπανσέλη νο να φέρει... Πάντα με το παράπονο τα χείλη μου ανοίγει..γιατί είναι η πικρά μου πολύκαι η χαρά μου λίγη Πολλές καρδιές κι αν έκαψες πληγές κι αν έχεις δώσει..και εσένα θα βρεθεί η καρδιά στον κόσμο να πληγώσει 9 / 14

10 Γιατί σαν είμαι μοναχός μου ρχονται μαζεμένακαι ο λογισμός μου τριγυρνάόλο στα περασμένα. Μ αρέσει στην ακρογιαλιά να κάθομαι να κλαίω σε κάθε κύμα που ρχεταιτον πόνο μου να λέω Για σένα έπαιξε η καρδιά το πρώτο καρδιοχτύπιγι αυτό τη θέλω να χτυπάπαντοτ ινά με λύπη. Δώσε μου πίσω την καρδιά και μην τη βασανίζεις,γιατί δεν είσαι ικανόςτέτοια καρδιά να ορίζεις. Που ναι ο καιρός που δυο καρδιές είχαν τον ίδιο πόνο και τώρα ζούνε χωριστάμ ε τσ αναμνήσεις μόνο Ανε με δεις καμιά φορά κλαμένη στο όνειρο σου κλαίω γιατί με πλήγωσεβαριά ο χωρισμός σου Εμοίρασες μου την καρδιά σε χίλια δυο κομμάτιαπου σ είχα και σε λάτρευαωσάν τα δυο μου μάτια Εσύ έχεις σκοτεινή ψυχή στον κόσμο το δηλώνω..έσφαλα που σ αγάπησαμ αργά το μετανιώνω Την τελευταία μου στιγμή που η ψυχή θα φεύγει..την εδική σου συντροφιάστον Άδη θα γυρεύει..!! 10 / 14

11 Αν θα δικάσει ο θεός καρδιές που κάψαν άλλεςθα χεις και εσύ να υποστείςσυνέπ ειες μεγάλες..! Κλαίω και μες τα δάκρυα φωνάζω το όνομά σουγιατί χω μέσα στην καρδιάπληγές του έρωτά σου Η τύχη δεν εδίκασε άνθρωπο σαν εμένα να σ αγαπώ, να μ αγαπάςνα ζούμε χωρισμένα. Όποια καρδιά δεν ένιωσε άλλης καρδιάς τον πόνοτην έχει πλάσει ο θεός για τον χτύπο μόνο.!! μα Όνειρα κάνω εγώ για σε.. κάνε και εσύ για μένα,αφού η μοίρα το φερε ναζούμε χωρισμένα! Όσο κι αν σφίγγω την καρδιά ως κι αν τηνε μαλώνω,δεν θέλει να αποχωριστείτσ αγάπης σου τον πόνο!!.. Ποτέ σου δεν μ αγάπησες όπως εγώ με πάθοςκαι ο χωρισμός μας έγινεαπό δικό σου λάθος! Μπορεί να ζεις και να γελάς ευτυχισμένη να σαιόμως θα κλαις κάποιες βραδιέςότ αν θα με θυμάσαι. Θεέ μου και κάμε μια φορά τσ αγάπης να ξεχάσωνα θέσω να αποκοιμηθώτον ύπνο να χορτάσω... Κομμάτιασε μου την καρδιά δεν σου παραπονούμαικαι τα κομμάτια θα γενούνκαρ διές να σ αγαπούνε!!!! 11 / 14

12 Το να πονείς και να το λες αυτό δεν είναι πόνοςμα να πονείς και να μην κλαιςκαι να το ξέρεις μόνος Όλοι με λένε ευτυχή όμως κανείς δεν ξέρειπως η καρδιά μου αιμορραγείαπ το δικό σου χέρι..! Φεγγάρι μου ανε τον δεις πες του πως έχω πόνογιατί έφυγε και τώρα ζω με τσ αναμνήσεις μόνο..!! Κάθε που μπαίνεις στο μυαλό ε μου να σ αγαπάει!!!!! η καρδιά μου σταματάειγιατί πότε δεν έπαψ φως Νερό δεν σβήνει την φωτιά π άναψες στο κορμί μουπάνω στα χέρια σου κρατάςθ άνατο και ζωή μου Χωρίς να κάνω τίποτα και δίχως να σου φταίξω,έκλεισες φως μου τηνκαρδιά και μ άφησες απ έξω..! Ο χωρισμός σου με έκανε τα πάντα να μισήσω,απου μπορούσα και φονιά τονε συγχωρήσω..!! να Το τελευταίο δάκρυ μου λίγο προτού πεθάνωόποιος την δει να της το πει πως δώρο της το κάνω 12 / 14

13 Πάλι κι απόψε συντροφιά με την ανάμνησή σου..και έπεσε δάκρυ μου τη γη και πήρε τη μορφή σου σ Είπα του ήλιου πως πονώ σαν πρόβαλε να λιάσεικαι στάλες έπεσαν στη γη δίχως να συννεφιάσει. Χωρίσαμε και λογικά απ τη ζωή σου φεύγωμα θα με ότι αγάπησες και σαι ότι λατρεύω!.. θα Καρδιά δεν έχεις να αγαπάς αν είχες θα πονούσεςκαι μια καρδιά που σ αγαπάδεν θα την τυραννούσες!!.. Μοιάζει ο δικός μας ο σεβντάς με πόλη κουρσεμένηπου είναι χιλιάδες θησαυροίστ α ερείπια θαμμένη Θε μου πώς με κατάντησες στσι αγάπης το χατίριεγώ διψώ μα αυτός νερόσε αλληνής ποτήρι. Δεν θα σου πω πως σαγαπώ αφού ανήκεις σ άλλημα απ την καρδιά μου δεν μπορεί κανένας να σε βγάλει Της μοίρας δεν ζήτω χαρές και του θεού συγγνώμηγια μια αγάπη απού καμαπαιδε ύομε ακόμη Πονώ μα δάκρυ δεν θα δεις στο μάγουλο να τρέχειέμαθε φως μου η καρδιάτον πόνο σου να αντέχει Στα πρέπει και στη λογική πήγε η ζωή μου όληκι απότιστο της πεθυμιάςάφησα το περβόλι.. Πώς να σε βγάλω απ την καρδιά που σε χει συνηθίσεικαι μόνο που θα της το πωμπ ορεί να σταματήσει.. 13 / 14

14 14 / 14