ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ

Transcript

1 1 ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΗΣ Κας ΑΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΤΡΙΤΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2006 ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΜΟΥΛΟΣ ΟΜΙΛΗΤΡΙΑ: ΑΝΤΑ Γ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

2 2 Κος ΚΟΥΜΟΥΛΟΣ: Καλησπέρα σας. Εκ μέρους της ειδικής επιστημονικής επιτροπής εδαφομηχανικής και θεμελιώσεων του Επιμελητηρίου, και της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Εδαφομηχανικής και θεμελιώσεων, σας καλωσορίζω στη σημερινή διάλεξη, η οποία συνδιοργανώνεται από τις δύο αυτές επιτροπές. Η διάλεξη θα δοθεί από την κυρία Άντα Αθανασοπούλου και το θέμα είναι η διερεύνηση της συμπεριφοράς των συστημάτων αντιπλημμυρικής προστασίας της Νέας Ορλεάνης με το πέρασμα του τυφώνα Κατρίνα την 29 η Αυγούστου του Υπήρξε εκτεταμένη συζήτηση σε όλο τον κόσμο, για αυτό το θέμα στην Αμερική και απ ό,τι έχουμε πληροφορηθεί είχε και κάποιες πολιτικές επεκτάσεις. Πάντως ήταν ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα για το οποίο το Πανεπιστήμιο του Berkeley οργάνωσε μία επιτροπή υπό την εποπτεία και την καθοδήγηση του καθηγητού Raymond B. Seed, για την διερεύνηση της συμπεριφοράς των συστημάτων αντιπλημμυρικής προστασίας. Η κυρία Άντα Αθανασοπούλου είναι πολιτικός μηχανικός. Τελείωσε το 2003 το τμήμα πολιτικών μηχανικών της Πάτρας και πήρε το πτυχίο το Master of Science από το Πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνιας. Κατά την διάρκεια των σπουδών της εκεί για το master, είχε πάρει το βραβείο του Harry Bolton Seed Award και επίσης διακρίθηκε με το βραβείο Outstanding Graduate Student Instructor Award. Τώρα είναι υποψήφια διδάκτωρ στο ίδιο πανεπιστήμιο με θέμα «Επιλεγμένα θέματα στατικής και δυναμικής απόκρισης και

3 3 συμπεριφοράς χωμάτινων αναχωμάτων», πάλι με επιβλέποντα καθηγητή τον καθηγητή Seed. Το οι σπουδές υποστηρίχθηκαν από το Πανεπιστήμιο του Berkeley, ενώ από το 2004 οι σπουδές της υποστηρίζονται από το National Science Foundation (το γνωστό NSF) Graduate Research Fellowship Award. Όπως είπαμε προηγουμένως συμμετείχε από το Νοέμβριο του 2005, στην επιτροπή για την διερεύνηση σχετικά με τις αστοχίες του αντιπλημμυρικού συστήματος της Νέας Ορλεάνης κατά τον τυφώνα Κατρίνα. Είναι δε συσυγγραφέας του Report που έβγαλε το Berkeley, λέγεται Berkeley Final Report και αφορά τις παραπάνω αστοχίες. Το report υπάρχει σε χώρο του διαδικτύου, το οποίο θα μας δείξει στο τέλος της διάλεξης. Παρακαλώ την κυρία Αθανασοπούλου να έρθει. Ευχαριστώ. Κα ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ για την εισαγωγή σας και κυρίως ευχαριστώ για την πρόσκληση των δύο επιτροπών, να έρθω να παρουσιάσω εδώ ένα κομμάτι των αποτελεσμάτων της διερεύνησης του συστήματος αντιπλημμυρικής προστασίας της Νέας Ορλεάνης [1], με το οποίο ασχολήθηκα από το Δεκέμβριο του 2005 ως το Μάιο του 2006, όπου και εκδόθηκε μία πρώτη έκδοση του report, και τον Ιούλιο ακολούθησε η τελική έκδοση. Για μένα αυτό ήταν μια πολύ μεγάλη εμπειρία στην ζωή μου σαν γεωτεχνικός μηχανικός και γι αυτό θα ήθελα να ξεκινήσω [2] ευχαριστώντας τα άτομα με τα οποία συνεργάστηκα με διάφορους τρόπους και από τους οποίους θεωρώ ότι έμαθα πάρα πολλά.

4 4 Καταρχάς τον καθηγητή Ray Seed ο οποίος ήταν ο κύριος ερευνητής αυτής της προσπάθειας, τους καθηγητές Bea, Bray, Pestana και Riemer, όλοι αυτοί είναι επίσης στο πανεπιστήμιό μου στο Berkeley και όλοι συνέβαλαν με τον τρόπο τους κατά την διάρκεια αυτής της διερεύνησης. Ο καθηγητής Briaud από το Texas A&M University. συμμετείχε στην διερεύνηση της διάβρωσης εδαφών και ο καθηγητής Dave Rogers από το University of Missouri Rolla ήταν μαζί μου στο πεδίο και θεωρώ ότι έμαθα πάρα πολλά από εκείνον, όσον αφορά την μελέτη της ιστορίας της γεωλογίας μιας περιοχής, καθώς επίσης και πολύ ωραίους τρόπους να μπορείς να κάνεις την αναγνώριση σε μια περιοχή, μετά από μία αστοχία. Ο καθηγητής John Wartman από το Drexel University, με τον οποίο επίσης ήμουν μαζί στο πεδίο, και βεβαίως δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τους τρεις μεταπτυχιακούς φοιτητές με τους οποίους δούλευα νύχτα και μέρα στην κυριολεξία γι αυτούς τους έξι μήνες, ο Diego, η Carmen και ο Xavier. Θα ήθελα να ξεκινήσω με αυτήν τη φωτογραφία [3] διότι έτσι μπορεί κανείς να συνειδητοποιήσει το μέγεθος αυτού του φαινομένου. Εδώ είναι ο τυφώνας λίγο πριν χτυπήσει τις νότιες ακτές της Λουϊζιάνα. Το φοβερό αυτής της φωτογραφίας είναι ότι η διάμετρος του τυφώνα είναι παραπάνω από το μισό του κόλπου του Μεξικού. Αυτή η φωτογραφία είναι τραβηγμένη την 29 η Αυγούστου του Βλέπετε πόσο καλά διαγράφεται το μάτι του κυκλώνα, ο οποίος εκείνη τη στιγμή είναι κατηγορίας 5. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα αυτού του μεγάλου φαινομένου. Ό,τι βλέπετε σε αυτήν την φωτογραφία [4], είναι η πόλη της Νέας

5 5 Ορλεάνης και τα πάντα είναι πλημμυρισμένα. Η στάθμη του νερού σε πολλές από αυτές τις περιοχές ήταν πάνω από πέντε μέτρα. Αν προσπαθήσουμε να εστιάσουμε σε οποιοδήποτε σημείο αυτής της φωτογραφίας, αυτή είναι η εικόνα που βλέπουμε [5]. Βλέπουμε στέγες σπιτιών, τα σπίτια τελείως καλυμμένα με νερό. Και αν προσπαθήσουμε να εστιάσουμε περαιτέρω, βλέπουμε εικόνες ανθρώπων που έχουν γράψει με χαρτί υγείας τη λέξη help (βοήθεια) περιμένοντας κάποιο ελικόπτερο να τους πάρει από τις στέγες τους [6]. Και αυτοί ήταν οι τυχεροί οι οποίοι είχαν χρόνο να ανέβουν στις στέγες τους, γιατί πολλοί από αυτούς παγιδεύτηκαν μέσα στο σπίτι τους από την γρήγορη άνοδο του νερού. Ας δούμε όμως [7] πώς ξεκίνησε ο τυφώνας: στην αρχή δημιουργήθηκε την Τρίτη, 23 Αυγούστου, σχεδόν μια βδομάδα πριν χτυπήσει την Νέα Ορλεάνη, στις Μπαχάμες και άρχισε η πορεία του προς την Φλόριντα. Όλοι θεωρήσανε ότι αυτό θα είναι και το σημείο το οποίο θα υποστεί τις περισσότερες επιπτώσεις από τον τυφώνα. Έφτασε στη Φλόριντα σαν κατηγορία 1, και παρόλα αυτά, προς μεγάλη έκπληξη των μετεωρολόγων, πήρε μια στροφή στην πορεία του και μπήκε μέσα στον Κόλπο του Μεξικού. Αυτό τρομοκράτησε όλους τους μετεωρολόγους, γιατί τα νερά του Κόλπου του Μεξικού τέλος Αυγούστου έχουν πάρα πολύ υψηλές θερμοκρασίες μετά από ένα φοβερά ζεστό καλοκαίρι. Οι θερμοκρασίες σε αυτές τις περιοχές είναι καθημερινά από 40 μέχρι 45 βαθμούς Κελσίου με τιμές υγρασίας 90 με 95%. Ζεστά νερά σημαίνει τροφή για έναν τυφώνα. Μέσα στον Κόλπο του Μεξικού και κατά όλες τις μέρες που διέγραψε αυτή την πορεία, μεταφέρθηκε από κατηγορία 1 σε κατηγορία 5, λίγο πριν χτυπήσει τις νότιες ακτές της Λουϊζιάνα, όπου και έφτασε την Δευτέρα το πρωί.

6 6 Εστιάζοντας λίγο πιο κοντά [8], εδώ εξακολουθούμε να βλέπουμε τον Κόλπο του Μεξικού. Θέλω να τονίσω ότι εδώ υπάρχει μια λίμνη βόρεια της Νέας Ορλεάνης, η λίμνη Ponchantraine, και ακριβώς δεξιά της Νέας Ορλεάνης υπάρχει η λίμνη Borgne, η οποία ονομάζεται λίμνη, στην ουσία όμως τα νερά της συνδέονται με τον Κόλπο του Μεξικού. Αυτή είναι η διαδρομή του τυφώνα και όπως βλέπετε αυτή είναι η πόλη της Νέας Ορλεάνης και στην ουσία ο τυφώνας δεν χτύπησε την πόλη ακριβώς στο κέντρο της, δηλαδή αυτό δεν ήταν το χειρότερο πιθανό σενάριο για την πόλη της Νέας Ορλεάνης. Η πόλη της Νέας Ορλεάνης διαιρείται σε κάποια διοικητικά συγκροτήματα, αυτό που ονομάζουμε στα αγγλικά Parish [9]. Υπάρχει το St. Bernard Parish και πιο νότια υπάρχει το Plaquemines Parish, το οποίο χτυπήθηκε πάρα πολύ γιατί είναι τελείως μέσα στον Κόλπο του Μεξικού και κατά την διάρκεια του τυφώνα βυθίστηκε ολόκληρο και έγινε ένα με τον Κόλπο του Μεξικού, όπου και έμεινε τελείως βυθισμένο για δύο με τρεις μέρες. Αυτό που θέλω να τονίσω εδώ είναι ό,τι βλέπετε με την κόκκινη διαγράμμιση, είναι το σύστημα αντιπλημμυρικής προστασίας της Νέας Ορλεάνης. Ο λόγος για τον οποίο χρειάζεται να προστατευτούν αυτές οι περιοχές είναι διότι ό,τι βλέπετε σε ροζ χρώμα, είναι χτισμένο κάτω από την στάθμη, από την μέση στάθμη της θάλασσας, της θάλασσας ή του νερού, γιατί στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για την στάθμη των νερών του Μισσισσιπή, νότια, της στάθμη της λίμνης Ponchantraine στο βορά και την στάθμη της Lake Borgne στα ανατολικά. Συνεπώς κατοικούν άνθρωποι μέσα σε ένα bowl, και πραγματικά αυτός ήταν ο χαρακτηρισμός που χρησιμοποιήθηκε γιατί είναι πάρα

7 7 πολύ επιτυχημένος στο να περιγράφει ακριβώς πόση ανάγκη είχαν αυτήν την προστασία. Αυτός ο χάρτης είναι από το report του IPET, που ήταν η ομάδα που συγκροτήθηκε με χρήματα τα οποία έδωσε η Αμερικανική Κυβέρνηση ώστε να διερευνηθεί η αστοχία όπως και γίνεται μετά από κάθε μεγάλη αστοχία, και με τα αστεράκια και τις κόκκινες, πράσινες και κίτρινες βούλες, βλέπετε κάποιες από τις πρώτες αστοχίες που καταγράφηκαν, γιατί αυτός ο χάρτης είναι μόλις δύο μέρες μετά τον τυφώνα. Στη συνέχεια τα αστεράκια και οι αστοχίες ήταν πολύ περισσότερες. Λοιπόν, λίγο θέλω να μιλήσω για το τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε αναχώματα, και γιατί δημιουργήθηκε αυτό το πρόβλημα στη Νέα Ορλεάνη του να χτίζουν άνθρωποι ουσιαστικά κάτω από την στάθμη των νερών του Μισσισσιπή. Όπου έχουμε μια περιοχή όπου υπάρχουν πάρα πολλοί ποταμοί και παραπόταμοι, στις όχθες τους εναποτίθενται εδάφη κατά την διάβρωση του πυθμένα του καναλιού. Αυτά είναι φυσικά αναχώματα [10], φυσικής προέλευσης, υπάρχει βλάστηση και υπάρχουν και κύκλοι, δηλαδή όταν ανεβαίνει η στάθμη, μπορεί κάποια να πλημμυρίσουν τελείως και στη συνέχεια να αρχίσουν να αποσυντίθενται και να δημιουργείται αυτό που λέμε βάλτος και κάποια άλλη στιγμή του έτους μπορεί πάλι η στάθμη να μειωθεί και να έχουμε πάλι δημιουργία και άλλων αναχωμάτων. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το θυμόμαστε, γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε δημιουργία αναχωμάτων με υλικό ανεξέλεγκτης προέλευσης και ουσιαστικά πολύ χαμηλής ποιότητας, όταν έχει όλα αυτά τα οργανικά μέσα του, όλες αυτές τις ρίζες οι οποίες

8 8 αποσυντίθενται και ουσιαστικά μιλάμε για έδαφος με πολύ χαμηλές αντοχές και πολύ μεγάλες διαπερατότητες. Στη συνέχεια οι άνθρωποι που ήρθαν και είδαν την δημιουργία αυτών των αναχωμάτων θεώρησαν ότι ήταν καλό μέρος και πολύ εύφορα εδάφη να μπορέσουν να τα εκμεταλλευτούν και στη συνέχεια να κατοικήσουν. Για να το κάνουν αυτό χρειάστηκε να ρίξουν και άλλο τη στάθμη του νερού εντός των αναχωμάτων κάποιων ποταμών και να αρχίσουν να καλλιεργούν τις εκτάσεις και στη συνέχεια να χτίζουν και τα σπίτια τους ώστε να μπορούν να μείνουν κοντά στις εκτάσεις τους. Η μείωση της στάθμης του νερού δημιουργεί καθιζήσεις λόγω στερεοποίησης, όπως επίσης και το να προσθέτουμε φορτία λόγω της κατασκευής των σπιτιών, οπότε μειώνουμε κι άλλο την επιφάνειά μας, συνεπώς χρειάζεται να κατεβάσουμε και άλλο τον φρεάτιο ορίζοντα, και ουσιαστικά είναι ένα πρόβλημα το οποίο συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Να θυμίσω ότι ακόμα αυτή τη στιγμή αυτά γίνονται με μη ελεγχόμενη κατασκευή, δηλαδή ο κάθε ιδιώτης απλώς προσπαθεί ουσιαστικά να διατηρήσει ένα υψόμετρο στη στέψη του αναχώματος, το οποίο είναι ψηλότερα από τη στάθμη του ποταμού, όπως αυτός έχει παρατηρήσει ότι αυτή ανεβοκατεβαίνει κατά την διάρκεια ενός έτους. Τώρα να περάσουμε σε μια κατασκευή η οποία έχει σχεδιαστεί [11]. Τις δεκαετίες του 50 και 60, το κράτος αναγνώρισε ότι δεν ήταν αρκετά τα αναχώματα για τη σωστή αντιπλημμυρική προστασία και συνεπώς ανατέθηκε στο Army Corps of Engineers που είναι ένα κυβερνητικό ίδρυμα, το οποίο είναι υπεύθυνο για πολλές κατασκευές πολιτικών μηχανικών στην Αμερική, ο σχεδιασμός αυτού του

9 9 συστήματος. Από τότε βλέπουμε ότι έχουμε καλά σχεδιασμένα πρανή, με κλίση συνήθως 3:1, και ενίοτε ενισχυμένα με πασσαλοσανίδες προσπαθώντας να διακόψουμε την υπόγεια ροή. Έχουμε προσθέσει έναν τοίχο από σκυρόδεμα ο οποίος προσπαθεί να προσθέσει στο υψόμετρο της στέψης του αναχώματος, ώστε όπως ανεβοκατεβαίνει η στάθμη του νερού, να προστατεύονται οι περιοχές και οι κάτοικοι της άλλης μεριάς. Οπότε αφού έχουμε διευκρινίσει τι θεωρούμε ανάχωμα, ας μιλήσουμε λίγο για την σύσταση της ομάδας μας και πώς ξεκίνησε όλη αυτή η προσπάθεια [12]. Μετά από αυτή τη φοβερή αστοχία είναι πάντα συνηθισμένο να υπάρχουν κάποιοι ερευνητές και επαγγελματίες μηχανικοί οι οποίοι πάνε στην περιοχή για αναγνώριση και είναι κάτι το οποίο πάντα προσπαθούμε να γίνει πολύ σύντομα μετά την αστοχία, γιατί πολλές φορές οι αποδείξεις που ίσως μας οδηγήσουν στο γιατί έγινε αυτό που έγινε, κινδυνεύουν να χαθούν, είτε με το ότι πρέπει να γίνουν κάποιες επείγουσες επισκευές, είτε με το ότι μπορούν να ξαναπλημμυρίσουν οι περιοχές και να χαθούν αυτές οι αποδείξεις, οπότε πάντα προσπαθούμε να το κάνουμε όσο πιο σύντομα μπορούμε. Στην συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια, υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση, γιατί καταρχάς χρειάστηκαν εφτά με δέκα μέρες να αντληθούν όλα τα νερά μέσα από αυτό το τεράστιο bowl, ώστε η περιοχή να είναι στεγνή για να μπορέσουν άνθρωποι να πατήσουν και να μπορέσουν να αναγνωρίσουν όλες αυτές τις περιοχές. Αφού έγινε αυτό, συστάθηκε μια ομάδα από την Αμερικανική Κυβέρνηση, το IPET, στο οποίο δόθηκαν $ για να διερευνήσουν αυτή την αστοχία.

10 10 Παράλληλα με τη σύσταση αυτής της ομάδας, έγινε και η σύσταση της δικής μας ομάδας, τα αρχικά της οποίας είναι I.L.I.T. το Independent Levee Investigation Team, Ανεξάρτητη Ομάδα Διερεύνησης Αναχωμάτων, το οποίο αποτελείται από 37 ερευνητές, 17 επαγγελματίες μηχανικούς από οχτώ ακαδημαϊκά ιδρύματα, έξι ιδιωτικές εταιρείες και δύο κρατικές υπηρεσίες. Συνήθως δεν μου αρέσει να μιλάω έτσι με νούμερα, είναι σημαντικό όμως να τονίσουμε από πού προέρχονταν οι άνθρωποι που συμμετείχαν σε αυτή την ομάδα και να τονίσουμε επίσης ότι υπήρχε διαθέσιμη εμπειρία διερεύνησης αστοχιών από δώδεκα σεισμούς, οχτώ τυφώνες, πολλές αστοχίες φραγμάτων και αναχωμάτων, καθώς επίσης άνθρωποι οι οποίοι είχαν ασχοληθεί με τις αστοχίες που είχαν γίνει στα Space Shuttle Colombia, όπως επίσης και στην πετρελαιοκηλίδα της Exxon. Είναι άνθρωποι δηλαδή οι οποίοι διαθέτουν φοβερή εμπειρία στο να διερευνούν αντίστοιχες αστοχίες και να αναγνωρίζουν πιθανά αίτια αυτών των αστοχιών. Ένα στιγμιότυπο [13] από κάποια από τις συνεδριάσεις αυτής της ομάδας. Οπότε με το που συστάθηκε αυτή η ομάδα προσπαθούσαμε να καταλάβουμε καταρχάς τι ήταν αυτό που έγινε. Λόγω περιορισμού χρόνου, θα σας περιγράψω πρώτα ένα χρονικό της ιστορίας, πώς ακριβώς κινήθηκαν τα νερά και ποιες είναι οι αστοχίες που έγιναν πρώτες και οι υπόλοιπες που ακολούθησαν, και μετέπειτα θα επικεντρώσω στη μεθοδολογία που χρησιμοποίησε η ομάδα μας για την διερεύνηση μιας συγκεκριμένης αστοχίας, το οποίο ουσιαστικά παρέχει τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για όλες τις υπόλοιπες.

11 11 Ουσιαστικά τώρα βλέπουμε πάλι το χάρτη [14] τον οποίο είδαμε πριν, να θυμίσω ότι η πορεία του τυφώνα έρχεται έτσι, προς το βορά, και υπάρχει αριστερόστροφη κίνηση των στροβίλων και των ανέμων μέσα στον τυφώνα. Αυτό είναι πολύ σημαντική λεπτομέρεια, διότι όπως ανέβηκε ο τυφώνας, η αριστερόστροφη αυτή κίνηση άρχισε να τρέφεται ουσιαστικά από τη λίμνη Borgne και να σηκώνει τα νερά της και να τα ρίχνει πάνω σε αυτή την πρώτη γραμμή άμυνας, αν θέλετε, των αναχωμάτων. Αυτή η πρώτη γραμμή άμυνας ήταν χτισμένη από αναχώματα τα οποία είχαν μόνο την τραπεζοειδή διατομή με το εδαφικό υλικό και τις πασσαλοσανίδες ουσιαστικά, δεν υπήρχε αυτό το πρόσθετο του τοίχου από το σκυρόδεμα. Μετά για να προστατευτούν τώρα αυτές οι περιοχές υπήρχε μια μεγάλη έκταση διαγραμμισμένη με μπλε εδώ από βάλτους για να αποσβέσουν κι άλλο την ενέργεια του πιθανού τυφώνα που θα χτυπούσε την πρώτη άμυνα. Και τέλος υπήρχε μία δεύτερη γραμμή άμυνας από αναχώματα, αυτή τη φορά χωρίς τις πασσαλοσανίδες και με χαμηλότερη στάθμη της στέψης από τις πρώτες, διότι θεωρείτο ότι μέχρι να φτάσουν εδώ τα νερά της οποιασδήποτε πλημμύρας λόγω του τυφώνα ή τροπικής καταιγίδας, θα έχουν πλέον χάσει πάρα πολλή ενέργεια. Το σενάριο δεν λειτούργησε καθόλου έτσι, διότι αυτή ήταν η εικόνα [15] της πρώτης γραμμής άμυνας των αναχωμάτων μετά τον τυφώνα. Αυτή η φωτογραφία είναι παρμένη από ελικόπτερο, οπότε είναι και δύσκολο να καταλάβετε την κλίμακα. Θα σας πω το εξής: εδώ βλέπουμε πασσαλοσανίδες οι οποίες υποτίθεται ήταν μέσα στο

12 12 ανάχωμα και αυτή τη στιγμή εξέχουν πέντε με εφτά μέτρα ανά τοποθεσίες. Αυτοί οι σωλήνες αποτελούν μέρος του αμυντικού συστήματος και έπρεπε να βρίσκονται κάτω από το ανάχωμα. Σε αυτή την τοποθεσία δηλαδή τα αναχώματα ξεπλύθηκαν τελείως από τα νερά και τα πρώτα κύματα που χτύπησαν αυτή την πρώτη γραμμή άμυνας. Ίδιες εικόνες παρουσίασε και σε άλλα σημεία του συστήματος όπου δεν υπήρχαν καν οι πασσαλοσανίδες και εξαφανίστηκαν απλώς τελείως τα αναχώματα [16]. Γιατί έγινε αυτό; Γιατί αυτά τα αναχώματα ήταν κατασκευασμένα από τελείως ανεξέλεγκτο υλικό [17] το οποίο έβρισκαν οι πρώην κάτοικοι της περιοχής και μετέπειτα και το U.S. Army Corps of Engineers στον πυθμένα του καναλιού, το οποίο αποτελείται απλώς από υλικά αμμώδη, που έχουν ανακατευτεί με κοχύλια, εναποθετημένα σε πάρα πολύ χαλαρή κατάσταση. Ουσιαστικά δηλαδή λιώνουν σαν ζάχαρη κάτω από τέτοιες δυνάμεις κυμάτων που μετέφερε ο τυφώνας Κατρίνα. Πρέπει πάντα να λειτουργεί έτσι; Αυτή η φωτογραφία [18] δείχνει τη ζημιά που προκάλεσε, αυτή η μεγάλη δυνατή πλημμύρα και αυτά ήταν τα σπίτια τα οποία υποτίθεται ότι ήταν προστατευμένα από δύο γραμμές άμυνας αναχωμάτων και επιπλέον βαλτώδεις περιοχές για την απόσβεση αυτής της ενέργειας. Αυτό που μας προβλημάτισε πολύ στην ομάδα μας, ήταν το γεγονός ότι υπήρχαν αναχώματα τα οποία φαινόντουσαν έτσι [19] αμέσως μετά τον τυφώνα. Ουσιαστικά δηλαδή το μόνο που χρειαζόταν να κάνουμε, ήταν να κουρέψουμε το γκαζόν και η διατομή τους ήταν ακριβώς αυτή που ήταν πριν από τον τυφώνα. Ποια ήταν η διαφορά;

13 13 Ότι αυτά ήταν κατασκευασμένα από καλά συμπιεσμένα αργιλικά εδάφη. Αυτό ξεκίνησε ένα άλλο κομμάτι της διερεύνησής μας, όσον αφορά την εδαφική διάβρωση της οποία κύριος ερευνητής ήταν ο καθηγητής Jean-Louis Briaud όπως είπα στην αρχή. Με την ομάδα του πήγε και έφερε στο εργαστήριο δείγματα από διάφορες τοποθεσίες αναχωμάτων[20], προφανώς πολύ επιφανειακά δείγματα για να μπορέσουμε να έχουμε το εδαφικό υλικό που στην ουσία διαβρώθηκε από τον τυφώνα και αφού πραγματοποίησε ειδικές εργαστηριακές δοκιμές σε συσκευή την οποία ο ίδιος έχει σχεδιάσει, πολύ γρήγορα και περιεκτικά να σας πω ότι εδώ βλέπουμε ρυθμό διάβρωσης [21] σε σχέση με την ταχύτητα του νερού στη συγκεκριμένη περίπτωση που τρέχει πάνω σε αυτή την επιφάνεια. Και όλα αυτά είναι αποτελέσματα από τα δείγματα από τα αναχώματα της Νέας Ορλεάνης και όπως βλέπετε υπάρχουν πάρα πολλά που πέφτουν στην περιοχή υψηλής διάβρωσης ενώ υπάρχουν αρκετά τα οποία πέφτουν στην περιοχή χαμηλής διάβρωσης. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί δείχνει ότι ξέρουμε πώς να φτιάξουμε σωστά αναχώματα τα οποία μπορούν να αντισταθούν σε ύψος κυμάτων 7,5 και 8 μέτρα επί τέσσερις ώρες, και μετά, την επόμενη μέρα να είναι σε τέλεια κατάσταση. Προχωρώντας λοιπόν, μετά από αυτές τις πρώτες αστοχίες, αυτές οι περιοχές πλημμύρισαν και από αυτήν την μεριά [22], αυτή η περιοχή λέγεται Ninth Ward και τα αναχώματα εδώ έσπασαν σε δύο μεγάλα σημεία γιατί ο τυφώνας συνεχίζοντας βόρεια, η αριστερόστροφη κίνηση άρχισε να παίρνει νερά και από την λίμνη Ponchartraine του Βορά.

14 14 Αυτή είναι η εικόνα [23] της Βόρειας αστοχίας η οποία είναι 300 μέτρα περίπου σε μήκος. Όπως λέγαμε και στην ομάδα μου, και αρέσει πολύ να λέει στον καθηγητή Seed, αυτή ίσως να ήταν μια φοβερή φωτογραφία αν ήμασταν οι κατασκευές των πασσαλοσανίδων, γιατί όπως βλέπετε, δεν έχει ανοίξει σε κανένα σημείο η ένωσή τους. Παρόλα αυτά δεν βοήθησαν καθόλου στην αντιμετώπιση της πλημμύρας διότι εξαφανίστηκε τελείως το ανάχωμα γύρω τους και απλώς είναι τελείως ξαπλωμένοι στο έδαφος. Όπως βλέπετε αυτή η φωτογραφία είναι τραβηγμένη αρκετές μέρες μετά από τον τυφώνα, αφού έχει μπορέσει να αντληθεί όλο το νερό, εδώ πέρα όπως βλέπετε οι δυνάμεις του νερού ήταν τέτοιες που παρέσυραν τα σπίτια τελείως, δεν είναι ότι απλώς πλημμύρισαν όπως είδαμε σε άλλες φωτογραφίες, αλλά στην ουσία σπίτια του πρώτου τετραγώνου βρέθηκαν πέντε τετράγωνα πιο δυτικά. Πρέπει να παρατηρήσουμε ότι αυτή είναι η προσωρινή κατασκευή, η έκτακτη επισκευή ουσιαστικά που έγινε από το U.S. Army Corps of Engineers και δυστυχώς αστόχησε, μια βδομάδα μετά από αυτή την φωτογραφία με την τυφώνα Ρίτα. Αυτή είναι η νότια αστοχία [24], όπου βλέπουμε και πάλι την ίδια συμπεριφορά: έχει χαθεί τελείως το ανάχωμα, βλέπουμε τις πασσαλοσανίδες εκτεθειμένες και ήδη έχουν ξεκινήσει οι προσωρινές επισκευές. Στην αρχή αυτό που θεωρήθηκε ο πρώτος ύποπτος για την αστοχία αυτής της περιοχής, αυτού του αναχώματος, ήταν το γεγονός ότι το νερό υπερχείλισε αυτά τα αναχώματα [25], τα οποία εδώ σε αυτό το κομμάτι έχουν και τον τοίχο από σκυρόδεμα στον οποίο αναφέρθηκα στην αρχή και το νερό πέφτοντας, ουσιαστικά διέβρωσε

15 15 το έδαφος εδώ και πλέον χάθηκαν οι παθητικές αντιστάσεις προς τον τοίχο ο οποίος μετά αστόχησε στην θεμελίωσή του. Αυτή η εικόνα οδήγησε λοιπόν στο να θεωρηθεί ότι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος ήταν να κατασκευαστούν αυτά τα οριζόντια πανέλα [26] σκυροδέματος, περίπου 1,5 μέτρο σε πάχος, ώστε όταν υπερχειλίζει το νερό να χτυπάει το σκυρόδεμα και να μην διαβρώνει το έδαφος ακριβώς πίσω από τα αναχώματα. Η δική μας ομάδα βρήκε ότι σε αυτή την περιοχή πιθανότερα το πρόβλημα ήταν οι δυνάμεις υπόγειας ροής. Το γεγονός ότι το μήκος των πασσαλοσανίδων δεν ήταν αρκετό ώστε να αποκοπούν τελείως οι δυνάμεις ροής, με αποτέλεσμα αυτή η υπόγεια ροή να μειώσει πολύ τις ενεργιτικές τάσεις, να χαθεί η αντίσταση ουσιαστικά για την αντοχή των εδαφικών υλικών και να έχουμε αστοχία στην θεμελίωση του αναχώματος, και όχι ουσιαστικά αστοχία του τοίχου επειδή σταμάτησε να έχει αυτή την παθητική αντίσταση. Ένα άλλο πρόβλημα που παρατηρήθηκε έντονα σε όλο το σύστημα αντιπλημμυρικής προστασίας ήταν η αστοχία στις ζώνες μετάβασης [27]. Δηλαδή επειδή αυτό το σύστημα αποτελείται από δεκάδες μίλια αναχωμάτων, προφανώς δεν ήταν μόνο μία η κατασκευαστική εταιρεία η οποία ήταν υπεύθυνη για όλα αυτά τα αναχώματα. Πολλές φορές λοιπόν, το ότι αλλάζαμε κατασκευαστική εταιρεία, σήμαινε ότι αλλάζαμε και τύπο αναχώματος, και πολλές φορές περνούσαμε ας πούμε από το ανάχωμα το οποίο δεν έχει τον πρόσθετο τοίχο, σε ανάχωμα το οποίο έχει τον πρόσθετο τοίχο.

16 16 Και στις περισσότερες τελικώς είδαμε τα κομμάτια τα επιμέρους να συμπεριφέρονται πάρα πολύ καλά και η αστοχία να υπάρχει εκεί που ενώνονταν, γιατί δεν υπήρχε κανένας να βρεθεί υπεύθυνος αυτής της ζώνης μετάβασης. Όλοι δηλαδή έλεγαν ότι μέχρι εδώ το κομμάτι μου είναι πολύ σωστά φτιαγμένο και βάσει του κανονισμού, ο άλλος ο κατασκευαστής έλεγε «και μένα το κομμάτι μου είναι βάσει του σωστού σχεδιασμού κατασκευασμένο», κανένας όμως δεν βρέθηκε υπεύθυνος μέχρι και σήμερα, γιατί ακόμα εξακολουθούν κάποιοι να προσπαθούν να βρουν κάποιον που να πει ότι ήταν υπεύθυνος για αυτά τα ενώματα. Και αυτό το είδαμε σε πάρα πολλά σημεία του συστήματος. Βλέπετε εδώ [28] πάλι από τον τοίχο που δεν έχει τον τύπο σκυροδέματος στον τύπο που έχει και η αστοχία βρίσκεται ακριβώς στη ζώνη μετάβασης. Όταν λοιπόν έχουμε ένα σύστημα αντιπλημμυρικής προστασίας, πρέπει να σχεδιάζεται σαν σύστημα, γιατί αν υπάρχει ένα αδύναμο σημείο και μόνο το οποίο θα αστοχήσει, σημαίνει ότι έχει αστοχήσει και το σύστημά μας. Ακόμα μία φωτογραφία [29] στην οποία πάλι είχαμε αντίστοιχη αστοχία σε ζώνη μετάβασης. Στη συνέχεια λοιπόν, αφού προχώρησε ο τυφώνας βόρεια όπως είπαμε και άρχισε να φέρνει η αριστερόστροφη κίνησή του νερά από την λίμνη, έντονα τα έσπρωχνε νότια και ανατολικά μέσα σε αυτήν την περιοχή η οποία ονομάζεται το κέντρο της Νέας Ορλεάνης. Το πολύ χαρακτηριστικό αυτής της περιοχής στο σχεδιασμό, είναι ότι βλέπετε ότι αυτά τα κόκκινα περιγράμματα που σας είπα ότι

17 17 είναι τα αναχώματα και το σύστημα της προστασίας, κάνουν αυτές τις τεράστιες εσοχές [30]. Αυτό έγινε διότι μετά από έντονες διαμάχες όπου το Army Corps of Engineers ζητούσε και πολύ σωστά να τοποθετηθούν οι αντλίες μπροστά στο πρόσωπο της λίμνης, ώστε όταν υπάρχει βροχόπτωση μέσα στην πόλη να μπορούμε να αντλούμε τα νερά πάλι πίσω στη λίμνη, γιατί αυτό πρέπει να κάνουμε όταν χτίζουμε σε ένα bowl, αυτό τους απαγορεύτηκε και τους υποχρέωσε η κυβέρνηση να τοποθετηθούν οι αντλίες αυτές μέσα στην πόλη, στο κέντρο της πόλης. Οπότε έπρεπε το σύστημα αυτών των αναχωμάτων να φτάσει μέχρι τις αντλίες, οι αντλίες μετά να σπρώχνουν μέσα από αυτά τα κανάλια το νερό και πάλι πίσω στη λίμνη. Για να δημιουργηθούν αυτά τα κανάλια, υπήρχε πολύ μεγάλο πρόβλημα γιατί η περιοχή ήταν ήδη φοβερά πυκνά κατοικημένη. Τα τρία κανάλια ονομάζονται το κανάλι της 17 ης Οδού, το κανάλι της Λεωφόρου Ορλεάνης και το κανάλι της Λεωφόρου London. Ας μιλήσουμε πρώτα για το κανάλι της Λεωφόρου Ορλεάνης [31], το οποίο, συζητώντας από την άποψη του γεωτεχνικού μηχανικού δεν αστόχησε. Ήταν πολύ πιο πλατύ το μήκος αν θέλετε της θεμελίωσής του πάνω στο έδαφος, ήταν πολύ πιο ήπια τα πρανή του, και γενικά όλοι θεώρησαν ότι γι αυτό έδειξε αυτού του είδους την συμπεριφορά. Παρόλα αυτά η αλήθεια είναι ότι αυτό το κανάλι δεν χρειαζόταν να αστοχήσει, διότι όπως βλέπετε εδώ πέρα, υπάρχει ένα μεγάλο κενό περί των ίσως μέτρων. Αυτό έγινε διότι εδώ ακριβώς αριστερά αυτής της φωτογραφίας υπάρχει ο σταθμός αντλίας, για τον οποίο

18 18 είναι υπεύθυνη η επιτροπή απορριμμάτων της πόλης της Νέας Ορλεάνης. Και εδώ ξεκινάει το ανάχωμα του καναλιού για το οποίο είναι υπεύθυνη η επιτροπή των αναχωμάτων της Νέας Ορλεάνης. Οι δύο δεν φημίζονταν ποτέ για τις επικοινωνιακές τους αν θέλετε αρετές, και δεν συμφώνησαν ποτέ στο ποιος ήταν υπεύθυνος να πληρώσει για την δημιουργία αυτού του τελικού τμήματος, ώστε να ολοκληρωθεί το κανάλι. Ο ένας δηλαδή περίμενε να πληρώσει ο άλλος και να χρεωθεί η άλλη επιτροπή τα λεφτά για να συμπληρωθεί αυτό το κομμάτι, με αποτέλεσμα ουσιαστικά από την αρχή να υπάρχει ένας αγωγός από τον οποίο μπορούσε το νερό να τρέχει ελεύθερα και να αρχίσει ήδη να πλημμυρίζει τα σπίτια. Στη συνέχεια [32] έγιναν οι αστοχίες της οδού London. Υπήρξε μια νότια αστοχία στην οποία θα αναφερόμαστε ως η νότια αστοχία και υπήρξε η βόρεια αστοχία και μετά η αστοχία της 17 ης Οδού. Αυτή εδώ η φωτογραφία [33] από την 17 η Οδό από ελικόπτερο, όπως βλέπετε αυτή εδώ είναι που έχει αστοχήσει το ανάχωμα, το μήκος είναι περί τα 150 μέτρα. Ουσιαστικά αυτό εδώ είναι κομμάτι του αναχώματος το οποίο έχει μετατοπιστεί τελείως οριζόντια πάνω στα εδάφη θεμελίωσης, και τα σπίτια βεβαίως είναι τελείως πλημμυρισμένα. Κάτι που θα ήθελα να τονίσω σε αυτή τη φωτογραφία είναι ότι ακριβώς ό,τι βλέπουμε στην φωτογραφία, προσπάθησε το Corps of Engineers να προσομοιώσει με φυσικό ομοίωμα κλίμακας 1:50. Όλη αυτή η προσπάθεια στοίχισε $ και ουσιαστικά το κατασκεύασαν για να εξηγήσουν πώς τα νερά τα οποία ερχόμενα, θα

19 19 με συγχωρέσετε, αυτή η φωτογραφία είναι ανάποδα, κοιτάμε νότια τώρα, δηλαδή η λίμνη Ponchartraine από την οποία έρχεται το νερό, είναι εδώ, πώς τα νερά αυτά περνώντας κάτω από τη γέφυρα δημιούργησαν κύματα τέτοιου ύψους, ικανά να υπερχειλίσουν το ανάχωμα στην τοποθεσία αυτή, και συνεπώς αυτή η υπερχείλιση να οδηγήσει στην αστοχία. Ουσιαστικά ξέχασαν ότι με το που ξεκίνησε ο τυφώνας άρχισαν να μαζεύονται όλα τα συντρίμμια των σπιτιών, κορμοί δέντρων, αυτοκίνητα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, τα οποία έκλεισαν τελείως το πέρασμα κάτω από τη γέφυρα και συνεπώς αυτό που προσπάθησαν να δείξουν στο ομοίωμά τους δεν είχε καμία βάση με το τι έγινε στην πραγματικότητα. Αυτή είναι άλλη μία από τις διάσημες φωτογραφίες [34] που κυκλοφόρησαν πολύ στα περιοδικά, γιατί είναι ακριβώς η στιγμή που ένα από τα ελικόπτερα της FΕMA προσπαθεί να πετάξει έναν από αυτούς τους τεράστιους σάκους που είχαν γεμίσει με άμμο, για να κλείσουν το κενό. Όπως βλέπετε εδώ υπάρχουν κάποιοι ιδιώτες με δική τους πρωτοβουλία, χρησιμοποιώντας κάποιες μπουλντόζες, προσπάθησαν να κάνουν ακριβώς το ίδιο, γεμίζοντας αυτό το κενό με έδαφος που βρήκαν στις γειτονικές περιοχές. Απειλήθηκαν από το ελικόπτερο της FΕMA να σταματήσουν γιατί θα πυροβοληθούν, οπότε συνεπώς εγκατέλειψαν. Τα ελικόπτερα της FΕMA συνέχισαν να τοποθετούν αυτούς τους σάκους, πάρα πολλοί σάκοι, εδώ είμαστε στη στιγμή που ήδη έχει γεμίσει κάτω οπότε έχουν αρχίσει να φαίνονται στην επιφάνεια, αλλά αυτό πήρε πάρα πολλές ώρες να συμβεί και μετέπειτα έπρεπε να δημιουργηθεί η προσωρινή

20 20 επισκευή. Αυτό σημαίνει να εγκαταστήσουμε τις πασσαλοσανίδες, να ανεβάσουμε πάλι τη στάθμη του αναχώματος, να κατασκευάσουμε αυτή την τραπεζοειδή διατομή και να προστεθεί ίσως και κάποιος επιπλέον τοίχος. Όταν ξεκίνησαν την προσπάθεια της έμπηψης των πασσαλοσανίδων μέσα από αυτούς τους σάκους, στάθηκε αδύνατον, και έβγαιναν έξω ουσιαστικά σαν ακορντεόν.δεν μπορούσαν με τίποτα να προχωρήσουν πέρα από αυτές τις λωρίδες οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για να μπορέσουν τα ελικόπτερα να τραβήξουν αυτούς τους σάκους, οι οποίες είναι ακριβώς σχεδιασμένες να μην σπάνε και να μην κόβονται με τίποτα. Αποτέλεσμα ήταν να πρέπει να μπουν μέσα στο κανάλι δημιουργώντας ένα σχεδόν σαν ανοιχτό Π για να μπορέσουν να κατασκευάσουν αυτό το προσωρινό ανάχωμα. Αυτό δημιούργησε σμίκρυνση της διατομής του καναλιού, η μικρή διατομή σημαίνει αύξηση στις ταχύτητες ροής. Άρχισε να υπάρχει διάβρωση στον πυθμένα, κάτι το οποίο είναι ανεπίτρεπτο, και συνεπώς έπρεπε μετά να επιστρέψουν και να αφαιρεθούν όλοι αυτοί οι σάκοι, να τοποθετηθεί το σωστό σύστημα που έπρεπε να είχε γίνει αρχικά στην ευθεία γραμμή, και να αφαιρεθούν οι πασσαλοσανίδες και το ανάχωμα τα οποία είχαν μπει πάνω στο κανάλι. Όλη αυτή η ιστορία στοίχισε $. Ποια είναι η εκτίμησή μας αν είχαν αφεθεί οι ιδιώτες να κάνουν αυτό που προσπάθησαν να κάνουν κλείνοντας το κενό με έδαφος; $. Άλλη μια φωτογραφία [34] από ελικόπτερο. Εδώ είναι το ανάχωμα το οποίο δεν έχει αστοχήσει και εδώ είναι το ανάχωμα το

21 21 οποίο έχει αστοχήσει, όπως βλέπετε και τα σπίτια είναι τελείως πλημμυρισμένα. Στην απέναντι όχθη [36], στην δυτική όχθη του ίδιου καναλιού, ο τοίχος θεωρήθηκε ότι δεν αστόχησε. Παρόλα αυτά η ομάδα μας βρήκε ένα σημείο στο οποίο είχε αρχίσει να μετακινείται. Είναι πολύ σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι αυτή η περιοχή δεν έχει ζημιές, όπως βλέπετε, είναι το διοικητικό συγκρότημα Jefferson s Parish. Αν είχε αστοχήσει αυτός ο τοίχος, θα είχε ουσιαστικά πλημμυρίσει άλλο ένα κομμάτι πόλης ισοδύναμο με το κέντρο της Νέας Ορλεάνης ουσιαστικά, δηλαδή θα είχε προσαυξήσει αυτό τις ζημιές και ίσως και τις απώλειες σε ανθρώπινη ζωή, 40 με 50%. Δεν αστόχησε αυτός ο τοίχος γιατί σταμάτησε να ανεβαίνει το νερό επειδή αστόχησε η ανατολική όχθη. Το κανάλι της Οδού London, η βόρεια αστοχία, όπως φαίνεται εδώ καθαρά [37]. Έχουν σπάσει τα αναχώματα και έχουν πλημμυρίσει τα σπίτια. Πάλι στην ίδια βόρεια αστοχία, στην ανατολική όχθη, βλέπουμε ότι ο τοίχος επίσης έχει ξεκινήσει να μετακινείται, αυτή τη φορά πολύ περισσότερο, 60 με 70 εκατοστά και αυτή η φωτογραφία [38] επίσης, αφού έχουν αντληθεί όλα τα νερά και έχει αρχίσει να δημιουργείται η προσωρινή επισκευή. Εδώ [39] είναι πολύ σημαντική η πληροφορία ότι η απόδειξη του ότι όταν υπάρχει νερό πίσω από έναν τοίχο και τον σπρώχνει ανάμεσα στον τοίχο και στο έδαφος, δεν μπορούν να δημιουργηθούν εφελκυστικές τάσεις και συνεπώς θα ανοίξει ένα κενό μέσα στο οποίο θα μπει το νερό και θα αρχίσει να ασκεί υδροστατικές πιέσεις στο μισό του συστήματος και όχι σε όλο, έτσι όπως είναι αρχικά σχεδιασμένο.

22 22 Η νότια αστοχία [40] επίσης αφού έχει κατασκευαστεί το προσωρινό ανάχωμα. Και τώρα θα περάσω γρήγορα στην παρουσίαση της γενικής μεθοδολογίας ευστάθειας των πρανών [41], και θα μιλήσω συγκεκριμένα για την περίπτωση της αστοχίας της 17 ης Οδού και πολύ λίγο στο τέλος θα αναφερθώ και σε κάποιες μικρές λεπτομέρειες για την Οδό London, την νότια αστοχία, επειδή είχε την ιδιαιτερότητα να έχει μη συνεκτικά εδάφη και συνεπώς οι δυνάμεις υπόγειας ροής να είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Ξεκινήσαμε [42] με επιτόπου δοκιμές και τον χαρακτηρισμό των εδαφών. Υπήρξε δειγματοληψία δύο τύπων, υπήρξαν δοκίμια τα οποία χρησιμοποιήθηκαν επιτόπου για αναγνώριση των εδαφικών υλικών και επίσης δοκίμια τα οποία μεταφέρθηκαν στα εργαστήρια για να πραγματοποιηθούν οι εργαστηριακές δοκιμές. Πραγματοποιήθηκε το CPT τεστ και το SPT τεστ στα μη συνεκτικά εδάφη, καθώς επίσης και η επιτόπου δοκιμή πτερυγίου. Με όλα αυτά τα στοιχεία που πήραμε από αυτές τις δοκιμές, δημιουργήσαμε τέτοιου τύπου εδαφικές διατομές για όλες τις περιοχές. Συγκεκριμένα εδώ [43] πέρα βλέπουμε της ανατολικής όχθης της 17 ης Οδού και αυτή είναι μια διατομή κατά μήκος του αναχώματος. Δημιουργήσαμε τέτοιου είδους διατομές και κατά την εγκάρσια διεύθυνση. Εδώ [44] βλέπουμε επίσης την 17 η Οδό. Εδώ είναι η διατομή όπως μπορέσαμε να την επανακατασκευάσουμε ουσιαστικά από τα στοιχεία που βρήκαμε κατά την διάρκεια της αναγνώρισης για την κατάσταση πριν από τον τυφώνα Κατρίνα και για την κατάσταση μετά από τον τυφώνα Κατρίνα. Και όπως βλέπετε εδώ πέρα, το μισό

23 23 κομμάτι του αναχώματος έχει προχωρήσει οριζόντια. Με κόκκινο σημειώνεται η επιφάνεια αστοχίας και έχει σπρώξει τα σπίτια και όλες τις κατασκευές, αφήνοντας αυτό το μεγάλο κενό που βεβαίως το νερό υπερχείλισε και πλημμύρισε την περιοχή. Να χρησιμοποιήσω αυτή την διαφάνεια για να μιλήσω πολύ γρήγορα και για την γεωλογία της περιοχής, γιατί είναι ιδιαίτερα ιδιόρρυθμη. Μιλήσαμε ήδη για το πώς δημιουργούνταν βάλτοι επειδή άλλαζε η στάθμη των νερών των ποταμών και υπήρχε βλάστηση η οποία για πολλούς μήνες ήταν καλυμμένη από το νερό και συνεπώς άρχιζε να αποσυντίθεται. Όλα αυτά τα οργανικά ουσιαστικά είναι αυτά που τα αποκαλούσαμε εμείς marsh, αν θέλετε βαλτώδεις περιοχές, βαλτώδεις στρώσεις. Υπήρχε μία στρώση η οποία ήταν στρώση μετάβασης μεταξύ αυτού του βάλτου και της γκρίζας μαλακής αργίλου που υπάρχει σε τέτοιες περιοχές και μετά υπάρχουν σε μεγαλύτερα βάθη αμμώδη εδάφη. Αυτό ήταν η αρχική γεωλογία της περιοχής. Όταν ο άνθρωπος προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τις εκτάσεις, άρχισε να τοποθετεί την άργιλο, ή τέλος πάντων τα εδάφη τα οποία έσκαβε από το κανάλι, που λογικά είναι παρόμοιας σύστασης με αυτά τα εδαφικά υλικά. Αλλά τοποθετούνταν χωρίς να γίνει κανένα είδος συμπίεσης. Μετά λοιπόν όταν προσπαθήσαμε αυτό να το κάνουμε με συγκεκριμένες προδιαγραφές, υπάρχει η χρώματος καφετί άργιλος η οποία πλέον είναι σωστά συμπιεσμένη βάσει προδιαγραφών των γεωτεχνικών μηχανικών της εποχής. Κάποιες από τις εργαστηριακές δοκιμές [45] έγιναν στο εργαστήριο του Berkeley και κάποιες έγιναν και στα εργαστήρια της

24 24 εταιρείας η οποία μας βοήθησε και για τις επιτόπου δοκιμές, στα γραφεία τους που είναι στο Baton Rouge που είναι πολύ κοντά στην Νέα Ορλεάνη. Κάποια τέστ ενδεικτικά: ήταν τα όρια Atterberg, οι αξονικές δοκιμές τύπου U-U, δοκιμές άμεσης διάτμησης, και δοκιμές διαπερατότητας. Κάτι πολύ σημαντικό για τις περιοχές στις οποίες διαπιστώσαμε προβλήματα υπόγειας ροής, και οι δοκιμές πτερυγίου με την εργαστηριακή συσκευή, δοκιμές οι οποίες ήταν ιδιαίτερα σημαντικές, το βλέπουμε σε αυτήν την φωτογραφία, για αυτές τις βαλτώδεις στρώσεις, της 17 ης Οδού. Με τα αποτελέσματα από τις εργαστηριακές δοκιμές, δημιουργήσουμε τέτοιου είδους προφίλ διατμητικής αντοχής για όλες τις περιοχές [46]. Εδώ βλέπουμε την διατμητική αντοχή με το βάθος για την αργιλική στρώση κάτω από τις βαλτώδεις εναποθέσεις. Βλέπουμε την ωραία συμφωνία των αποτελεσμάτων των επιτόπου δοκιμών, σε αυτήν την περίπτωση του CPT με τις επιμέρους εργαστηριακές δοκιμές και με πράσινο μπορείτε να διακρίνετε το προφίλ διατμητικής αντοχής που χρησιμοποιήθηκε από μας για τις δικές μας αναλύσεις. Πρέπει να τονίσω εδώ ότι υπάρχουν δύο διαγράμματα, διότι πάντα πρέπει να προσέχουμε να κάνουμε την διάκριση μεταξύ της αντοχής κάτω από την στέψη του αναχώματος, κάτω από τον κεντρικό του άξονα, και κάτω από τον πόδα. Διότι κάτω από την στέψη, από τον κεντρικό αυτό άξονα, η αντοχή έχει βελτιωθεί λόγω της στερεοποίησης, κάτι το οποίο επίσης δεν λήφθηκε υπόψην κατά τον αρχικό σχεδιασμό. Χρησιμοποιήθηκε δηλαδή η βελτιωμένη αντοχή για όλη την επιφάνεια πιθανής διάτμησης, κάτι το οποίο προφανώς είναι μη συντηρητικό.

25 25 Αντίστοιχα δημιουργήσαμε για τα συνεκτικά εδάφη προφίλ λόγου προστερεοποίησης [47], τα οποία συμφώνησαν πολύ καλά με τα προφίλ που έπρεπε να πάρουμε της αντοχής προς την ενεργή κατακόρυφο τάση, βάσει της βιβλιογραφίας. Και εδώ μια μικρή λεπτομέρεια: χρησιμοποιήσαμε το πρόγραμμα περασμένων στοιχείων PLAXIS για να προσομοιώσουμε αυτή την διαδικασία στερεοποίησης, για το πώς χτίζονταν τα αναχώματα κατά στρώσεις, και το PLAXIS μπόρεσε και προέβλεψε πάρα πολύ καλά με βάση τα αποτελέσματα από τις δικές μας δοκιμές αυτό το λόγο προστερεοποίησης. Αυτή είναι η διατμητική αντοχή για την βαλτώδη στρώση και με κόκκινο βλέπετε ουσιαστικά την αντοχή αυτής της στρώσης [48], η οποία ήταν υπεύθυνη για την αστοχία στην 17 η Οδό. Βλέπετε την διαφορά του πάχους αυτής της ζώνης κάτω από την στέψη και στον πόδα, γιατί κάτω από την στέψη έχει ήδη συμπιεστεί. Και αυτή είναι η φωτογραφία της επιφάνειας διάτμησης στην 17 η Οδό. Επίσης από τις διάσημες φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν πολύ από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην Αμερική, βλέπετε εδώ πέρα [49], είναι η βαλτώδης στρώση και η γκρίζα άργιλος και εδώ ακριβώς έχει γίνει η διάτμηση. Υπήρχε πάρα πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε νερό, υπήρχαν ρίζες οι οποίες φαίνονταν ότι ήταν καθαρά κομμένες και τραβηγμένες κατά την φορά της διάτμησης, και υπήρχε πάρα πολύ απότομη μετάβαση ανάμεσα στην βαλτώδη στρώση και στην γκρίζα άργιλο, χωρίς να παρατηρηθεί αυτή η μεταβατική ζώνη η οποία αναμένεται.

26 26 Όπως βλέπετε, είναι πολύ σημαντικό να πούμε ότι μιλάμε για 2,5 εκατοστά πάχος, συνεπώς είναι κάτι πολύ δύσκολο να βρούμε κατά την διάρκεια της γεωτεχνικής έρευνας. Αυτό που το κάνει ακόμα δυσκολότερο είναι ότι αυτή η στρώση είναι κρυμμένη κάτω από αυτήν την βαλτώδη στρώση η οποία έχει όλα αυτά τα οργανικά, τις ρίζες από δέντρα τα οποία ακόμα αποσυντίθενται, και ουσιαστικά όταν προσπαθούμε να πάρουμε δείγμα αυτού του υλικού με γεώτρηση, αυτή είναι η φωτογραφία [50] από το πώς βγαίνει το γεωτρύπανο. Δηλαδή υπάρχει η γκρίζα άργιλος και εδώ πέρα η διαπερατότητα είναι τόσο μεγάλη και η αντοχή είναι τόσο μικρή που δεν μπορεί καν να παραμείνει πάνω στο γεωτρύπανο. Και αυτό είναι ακριβώς το πώς φαίνεται όλο αυτό το σύστημα με τις ρίζες και τα οργανικά. Ακριβώς κάτω από αυτό λοιπόν, καλείται ο γεωτεχνικός μηχανικός να βρει αυτή τη λεπτή στρώση πάρα πολύ μαλακής αργίλου. Πώς είναι δυνατόν να το κάνουμε αυτό όταν ήδη ξεκινώντας την επιτόπου δοκιμή, ας πούμε CPT, ο κώνος προσπαθώντας να διεισδύσει μέσα από τις ρίζες, έχει αναπτύξει τέτοια αντίσταση, που με το που θα βρει το πάρα πολύ μαλακό έδαφος έχει ήδη περάσει στην γκρίζα άργιλο, και ουσιαστικά αυτό που διαβάζουμε στα αποτελέσματα είναι η αντοχή της μαλακής αργίλου και όχι βεβαίως αυτής της ευαίσθητης στρώσης. Αυτό μας οδήγησε στο να καταλάβουμε πόσο σημαντική ήταν η γνώση της γεωλογίας της περιοχής, κάτι στο οποίο συνέβαλε πάρα πολύ ο καθηγητής Dave Rogers, ο οποίος μελέτησε πάρα πολύ την γεωλογική ιστορία της περιοχής και μας βοήθησε στο να καταλάβουμε το τι είναι αυτό που ψάχνουμε πριν βγούμε στο πεδίο, και έτσι

27 27 μπορέσαμε να πάρουμε δοκίμια, τα οποία μέσα θα είχαν αυτήν την επιφάνεια, αυτό το πάρα πολύ ευαίσθητο στρώμα. Αυτό το στρώμα το βρήκαμε σε περιοχές και εντός της αστοχίας [51], πλέον με την μορφή επιφάνειας διάτμησης, αλλά και εκτός με την μορφή αυτού του πολύ ευαίσθητου στρώματος, συνολικά σε δέκα διαφορετικές τοποθεσίες. Τα δοκίμια τα οποία μπορέσαμε να πάρουμε όπου υπήρχε αυτό το υλικό, ήταν τα δοκίμια τα οποία προσέξαμε πιο πολύ από όλα, διότι για να μπορέσουμε να βρούμε την αντοχή του, προφανώς δεν υπάρχει θέμα να κατασκευάσουμε δοκίμιο ή οτιδήποτε, αυτό το πράγμα είναι μόνο 2 με 2,5 εκατοστά, γι αυτό και χρησιμοποιήσαμε την συσκευή δοκιμής πτερυγίου του εργαστηρίου, αυτό που λέμε το miniature type, την μινιατούρα, δηλαδή πολύ μικρή έκδοση αυτής που χρησιμοποιούμε επιτόπου [52]. Και για να βρούμε αυτή την στρώση ουσιαστικά με κουταλάκι αφαιρούσαμε το εδαφικό υλικό μέχρι να συναντήσουμε αυτήν την στρώση με τις ρίζες και τα οργανικά, τα οποία θα ήταν η ένδειξη ότι πλησιάζουμε σε αυτό το στρώμα το πολύ ευαίσθητο. Μετά αν αυτό δεν είχε συναντηθεί για τα πρώτα πέντε εκατοστά, θα κόβαμε το σωλήνα για να μην σπρώξουμε το έδαφος μέσα στο σωλήνα και ουσιαστικά αναστατώσουμε το έδαφος, και ξανά η ίδια διαδικασία. Μόλις το βρίσκαμε λοιπόν, θα αφαιρούσαμε όλες τις ρίζες, τα ξυλαράκια, τα οργανικά, για να αποκαλύψουμε αυτήν την επιφάνεια και θα πραγματοποιούσαμε αυτή την δοκιμή πτερυγίου. Ήταν πολύ σημαντική δοκιμή και όταν δημιουργήσαμε γραφήματα τα οποία είναι κανονικοποιημένα με την μέγιστη διατμητική αντοχή, είδαμε την μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις γκρίζες

28 28 αργίλους, οι οποίες υπάρχουν σε μεγαλύτερα βάθη, στην ευαισθησία τους δηλαδή με την μετακίνηση, σε σχέση με αυτό το πολύ ευαίσθητο στρώμα που είναι εδώ με πορτοκαλί και ροζ. Βλέπετε [53] ότι για μετακίνηση πέντε εκατοστών ας πούμε, εδώ το δείχνουμε σε ίντσες, στο ευαίσθητο στρώμα έχουμε μόνο 30% της αντοχής του, ενώ πλέον οι άργιλοι είναι ανάμεσα στο 60 και στο 70% ακόμα. Αφού είχαμε στην διάθεσή μας όλα τα αποτελέσματα και των επιτόπου δοκιμών, των προφίλ διατμητικής αντοχής, των αποτελεσμάτων της δοκιμής πτερυγίου και όλα αυτά, πραγματοποιήσαμε διαφόρων τύπων αναλύσεις [54]. Έγινε ευστάθεια με τη μέθοδο της οριακής ισορροπίας και για τις αναλύσεις αυτές χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα Geo-Studio. Υπήρξε ευστάθεια πρανών με την μέθοδο πεπερασμένων στοιχείων και χρησιμοποιήθηκε γι αυτό το λόγο το PLAXIS και οι αναλύσεις υπόγειας ροής, επίσης με το Geo-Studio. Εδώ βλέπουμε χαρακτηριστικά διατμητικές παραμορφώσεις στην 17 η Οδό. Βλέπετε πώς έχουμε προσομοιώσει το άνοιγμα αυτού του κενού πίσω από τον τοίχο όταν πλέον η στάθμη έχει αρχίσει και φτάνει τα όρια αστοχίας. Και βλέπετε εδώ πέρα πώς έχουν δημιουργηθεί τρεις διαφορετικές πιθανές επιφάνειες αστοχίας και τελικά αυτή η οποία έχει τις μεγαλύτερες παραμορφώσεις είναι αυτή η οποία περνάει μέσα από το ευαίσθητο στρώμα. Παρόλα αυτά είναι πολύ σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι υπήρχαν και άλλοι πιθανοί ύποπτοι αν θέλετε, δηλαδή υπήρχε μηχανισμός ο οποίος θα αστοχούσε το πρανές, και μέσα από τις

29 29 γκρίζες αργίλους οι οποίες έχουν ιδιαίτερα χαμηλές αντοχές. Απλώς στην συγκεκριμένη περίπτωση έτυχε να βρεθεί, όχι έτυχε, γιατί είναι λόγω της γεωλογίας της περιοχής, αλλά βρέθηκε αυτή η στρώση αυτού του πολύ ευαίσθητου εδαφικού υλικού. Εδώ επίσης μια πολύ ωραία φωτογραφία, όσον αφορά την χρήση λογισμικού, είναι η οδός London, είναι η δυτική όχθη και η ανατολική και μπορέσαμε να δείξουμε με χρήση σωστών εδαφικών ιδιοτήτων, ότι η δυτική αστοχεί ενώ η ανατολική απλώς μετακινείται. Τέλος, στην τελευταία φωτογραφία βλέπουμε κάποιες από τις αναλύσεις υπόγειας ροής, οι οποίες υπήρξαν ιδιαίτερα σημαντικές για τις περιοχές οι οποίες είχαν τα μη συνεκτικά εδάφη. Μετά από όλες αυτές τις αναλύσεις δημιουργήθηκαν γραφήματα αυτού του τύπου [55] με συντελεστή ασφάλειας στον οριζόντιο άξονα, στον κατακόρυφο το υψόμετρο της στάθμης του νερού κατά την διάρκεια του τυφώνα, έτσι όπως δηλαδή ανεβαίνει η στάθμη νερού, καθώς πλημμυρίζει το κανάλι. Ξεκινάμε δηλαδή από την περίπτωση πριν δημιουργηθεί το κενό πίσω από τον τοίχο, και κάποια στιγμή, όταν αρχίζουν και δημιουργούνται αυτές οι εφελκυστικές τάσεις πίσω από τον τοίχο για τις οποίες έχουμε κάποιες ενδείξεις, ακόμα και από το λογισμικό, αλλά είναι σίγουρα και μεγάλο κομμάτι από προσωπική εμπειρία, αν θέλετε, κάποιου από τους καθηγητές που μας καθοδηγούσαν για το πότε έχουμε αυτή την μετάβαση στην περίπτωση με δημιουργία κενού, όπου πλέον έχουν σχεδόν μόνο τη μισή αντοχή διαθέσιμη, και πλέον αυτό με οδηγεί να πέσω κάτω από τον συντελεστή ασφάλειας ίσον με την μονάδα.

30 30 Θέλω επίσης να τονίσω σε αυτή την διαφάνεια ότι το σύστημα ήταν σχεδιασμένο να αντέξει 4,5 μέτρα νερό περίπου και να έχει συντελεστή αστοχίας 1,3 και η συγκεκριμένη συμπεριφορά απ ό,τι βλέπουμε δεν ήταν πουθενά κοντά σε αυτά τα στάδια. Είναι πολύ σημαντικό να παρατηρήσουμε επίσης ότι για την δυτική όχθη [56] η οποία δεν αστόχησε, οι αναλύσεις μας το δείχνουν αυτό, δηλαδή έχουμε αυτή την πορεία στην περίπτωση χωρίς τη δημιουργία κενού. Μέχρι εδώ ήταν που έφτασε το νερό και αν συνέχιζε να ανεβαίνει η στάθμη αν δεν είχε αστοχήσει η ανατολική όχθη, το μόνο που χρειάζονταν ήταν ουσιαστικά 30 με 50 ακόμα εκατοστά για να αστοχήσει και η δυτική όχθη και να έχουμε αυτό το πέρασμα της συμπεριφοράς με την δημιουργία κενού. Και επίσης ωραία συμφωνία αποτελεσμάτων με την πραγματικότητα είχαμε και στην οδό London [57], η δυτική όχθη αστοχεί, ενώ η ανατολική όχθη είναι πλέον σε οριακή ισορροπία, γι αυτό και είδαμε και τις αρκετά μεγάλες παραμορφώσεις. Τέλος, οι μικρές λεπτομέρειες που ήθελα να σας δείξω για την οδό London στη νότια αστοχία, κάποιες από τις αναλύσεις υδραυλικής κλίσης που κάναμε, πολύ ωραίες αναλύσεις που έδειχναν το πώς αυξανόταν η ροή και οι δυνάμεις υπόγειας ροής, όπως ανέβαινε η στάθμη του νερού, δημιουργώντας πολύ υψηλές υδραυλικές κλίσεις στον πόδα του αναχώματος, κάτι το οποίο άρχισε να επιφέρει διάβρωση, αν θέλετε, αλλά από κάτω [58]. Το νερό δηλαδή άρχισε να σπρώχνει και οι δυνάμεις άρχισαν να γίνονται μεγαλύτερες από τις ενεργές τάσεις, από το βάρος δηλαδή του εδάφους και άρχισε ουσιαστικά να σπρώχνει το έδαφος και να αφαιρείται από τον πόδα.

31 31 Κάτι το οποίο θα μπορούσε να δικαιολογήσει μία αστοχία αυτού του τύπου, όπως βλέπουμε σε αυτά τα διαγράμματα, δηλαδή κάποια στιγμή να χαθεί τόσο μεγάλο κομμάτι από τον πόδα, ώστε πλέον να μην μπορώ να χρησιμοποιήσω όλη μου την αντίσταση και το πρανές να αστοχήσει. Η συγκεκριμένη αστοχία [59], και λέω ότι αυτό είναι ένα πιθανό σενάριο, γιατί η συγκεκριμένη αστοχία ήταν τόσο βαθιά και τόσο μεγάλης κλίμακας που δεν υπήρχαν μετέπειτα αποδείξεις για το τι μπορεί να έγινε, οπότε όλα αυτά είναι απλώς πιθανά σενάρια. Όπως βλέπετε, πρέπει να παρατηρήσουμε το πάρα πολύ μικρό μήκος των πασσαλοσανίδων το οποίο δεν φτάνει ουσιαστικά σε κάποιο εδαφικό υλικό το οποίο μπορεί να θεωρηθεί όχι αδιαπέρατο, αλλά τουλάχιστον πολύ μικρής διαπερατότητας και να κόψουμε κάποιες από αυτές τις δυνάμεις υπόγειας ροής. Ένα άλλο πιθανό σενάριο θα μπορούσε να είναι, γιατί παρατηρήθηκε κατά μήκος πολλών αναχωμάτων στην Νέα Ορλεάνη, το ότι είχαν επιτραπεί, ή μάλλον ίσως και να προϋπήρχαν εκεί, επειδή όπως σας εξήγησα έπρεπε να δημιουργηθούν αυτά τα αναχώματα γιατί υπήρχαν αυτές οι αντλίες μέσα στο κέντρο της πόλης. Υπήρχαν αυτά τα τεράστια δέντρα [60] και εδώ βρίσκονται σε κλίμακα. Υπήρχαν πραγματικά κάποια τέτοια δέντρα, τα οποία αν έπεσαν, λόγω του μεγάλου αέρα του τυφώνα και τράβηξαν μαζί τους όλες τις ρίζες τους και όλο το έδαφος το οποίο μετακινείται μαζί με αυτές τις ρίζες, θα μπόρεσαν ίσως να δημιουργήσουν αντίστοιχο κενό με το κενό που μπορεί να δημιουργούσε η υψηλή υδραυλική κλίση στην υπόγεια ροή, και συνεπώς επειδή μιλάμε για σύστημα μικρότερης κλίμακας, το μόνο που χρειάζομαι είναι ένα αδύναμο σημείο, να

32 32 ξεκινήσει η αστοχία μου και ουσιαστικά να βρεθεί δίοδος για το νερό και όλες αυτές τις δυνάμεις να μεγαλώσουν και να έχουμε την αστοχία πολλών περισσότερων μέτρων. Και αυτή είναι ίσως μια φωτογραφία [61] που πιθανό να υποστηρίζει το τελευταίο σενάριο, γιατί υπήρξε δέντρο το οποίο βρέθηκε ξαπλωμένο ακριβώς δίπλα στην περιοχή της αστοχίας. Τελειώνοντας λοιπόν, θα ήθελα να κλείσω με κάποιες γενικές παρατηρήσεις και συμπεράσματα [62], σίγουρα δεν είναι όλες οι πιθανές παρατηρήσεις και τα συμπεράσματα που υπάρχουν και στο report μας, απλώς κάποια από τα οποία εγώ θεώρησα ιδιαίτερα χρήσιμα. Το κυριότερο είναι ότι η γνώση της γεωλογίας της περιοχήςείναι πάρα πολύ σημαντική. Αυτό ήταν που μας οδήγησε στο να βρούμε το μηχανισμό αστοχίας της 17 ης Οδού. Είναι πολύ σημαντικό δηλαδή, όταν πάμε σε μια περιοχή να γνωρίζουμε πώς τοποθετήθηκαν τα εδαφικά υλικά σε αυτήν την περιοχή και τι υπάρχει πίσω από την τοποθέτηση. Όλοι ξέρουμε ότι στο επάγγελμά μας του γεωτεχνικού μηχανικού υπάρχει πολύ μεγάλη αβεβαιότητα. Αυτή η αβεβαιότητα πολλές φορές αντιμετωπίζεται με το να χρησιμοποιούμε μέσες τιμές. Δεν είναι δυνατόν προφανώς να έχουμε γεώτρηση κάθε δύο μέτρα με αποτέλεσμα να έχουμε την τέλεια διατομή. Παρόλα αυτά πρέπει να δείχνουμε πολύ μεγάλη προσοχή όταν χρησιμοποιούμε τέτοιες μέσες τιμές σε τόσο ιδιαίτερες περιοχές που έχουν τόσο σύνθετη γεωλογία. Διότι πολλές φορές πολύ μικρές διαφορές είναι αυτές που μπορούν να κάνουν την διαφορά μεταξύ επιτυχούς συμπεριφοράς και αστοχίας.

33 33 Το σύνολο των υπολογιστικών λογισμικών που έχουμε, μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σωστά για να πάρουμε πολύ αξιόπιστα αποτελέσματα. Έτσι όπως είδαμε και από τις πολύ καλές συμφωνίες που είχαν τα αποτελέσματα που είχαμε με αυτό που έγινε πραγματικά. Υπάρχει αυτή η δυνατότητα, αλλά πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο τι δεδομλενα δίνουμε στο λογισμικό, τι είναι αυτό το οποίο θα χρησιμοποιήσει το λογισμικό για να μας δώσει τα αποτελέσματά μας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ίσως το πιο σημαντικό να είναι οι εδαφικές ιδιότητες. Αντοχή, πλαστικότητα, διαπερατότητες, όλα αυτά είναι πάρα πολύ σημαντικό να προσδιορίζονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κατά τον σχεδιασμό αναχωμάτων πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η διαφοροποίηση της διατμητικής αντοχής συνεκτικών εδαφών θεμελίωσης, κατά την μετάβαση από τον κεντρικό άξονα ενός αναχώματος προς τον πόδα. Αυτό ακριβώς που εξήγησα πριν, διότι υπάρχει βελτίωση της αντοχής σε περιοχές που έχουμε στερεοποίηση, και δεν υπάρχει η αντίστοιχη βελτίωση σε περιοχές που δεν υπάρχει το φορτίο και συνεπώς δεν θα έχω την ίδια στερεοποίηση. Όταν σχεδιάζουμε ένα σύστημα [63], πρέπει να συνδέουμε τα επιμέρους τμήματα επιτυχώς, ώστε να λειτουργήσει επιτυχώς σαν σύστημα. Αν κάποιο από τα επιμέρους τμήματα αυτά είναι αδύναμο ή περιέχουν ένα αδύναμο σημείο, αυτό ισοδυναμεί με αστοχία του συστήματος. Κατά τον σχεδιασμό λοιπόν αυτού του συστήματος, επίσης είναι επιθυμητή η ανάπτυξης πλάστιμης συμπεριφοράς και όχι ψαθυρής. Έστω ότι δεν μπορέσουμε ίσως να τα προβλέψουμε όλα και το

34 34 σύστημά μας κάπου δεν είναι τόσο δυνατό ίσως όσο στα υπόλοιπα σημεία. Αυτό δεν σημαίνει ότι η αστοχία πρέπει να είναι ψαθυρή και ξαφνικά να οδηγηθώ σε ολική καταστροφή. Είδαμε ότι υπάρχουν αναχώματα τα οποία μπορούν να αντέξουν σε υπερχείλιση τεσσάρων ωρών και την επόμενη μέρα να βρίσκονται στη θέση τους. Δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να εξαφανιστούν τελείως από τα κύματα και τις δυνάμεις ροής. Αυτό ουσιαστικά που ονομάζουμε το performance base engineering και πόσο σημαντικό είναι, ουσιαστικά κατά την γνώμη μου, το επάγγελμα του μηχανικού να οδηγηθεί προς αυτό, γιατί ουσιαστικά αυτό είναι που μας ενδιαφέρει, πώς είναι να συμπεριφερθεί το σύστημά μας και η κατασκευή μας. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε πολλά έργα του πολιτικού μηχανικού, πολλές φορές η συντήρηση της κατασκευής είναι εξίσου σημαντική με το σωστό σχεδιασμό και την κατασκευή. Αυτό σημαίνει ότι δεν φτάνει να μελετήσουμε, να κάνουμε δηλαδή όλα τα ωραία πειράματα, όλες τις τέλειες αναλύσεις με τα λογισμικά, να τα κατασκευάσουμε ωραία και να απομακρυνθούμε. Πολλά έργα χρειάζονται συντήρηση, παραδείγματος χάρη να μην επικρατεί βλάστηση στον πόδα ενός αναχώματος γιατί αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια αστοχία. Τέλος απλώς να σας δείξω ένα γράφημα [64] για να καταλάβετε την διαφορά μεταξύ της ασφάλειας του συστήματος αντιπλημμυρικής προστασίας της Νέας Ορλεάνης με το επίπεδο ασφάλειας στο οποίο κατασκευάζονται τα φράγματα αυτή τη στιγμή στις Ηνωμένες Πολιτείες.