H ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΑ ΤΩΝ ΑΠΟΔΗΜΩΝ Ύπο Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας Στυλιανοῦ

Transcript

1 H ΕΞ ΕΛΛΑΔΟΣ ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΑ ΤΩΝ ΑΠΟΔΗΜΩΝ Ύπο Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας Στυλιανοῦ Κάθε φορά που έρχεται στην Αυστραλία μια Αντιπροσωπεία του Ελληνικού Κοινοβουλίου συνήθως στους εορτασμούς των Δημητρίων της Παμμακεδονικής κατ Οκτώβριον, και της Εθνικής Επετείου την 25η Μαρτίου εκφράζει σχεδόν πάντοτε την επιθυμία να συναντηθεί, όχι μονάχα με Εκπροσώπους Ομογενειακών Οργανώσεων (κομματικών πρωτίστως) και με κάποιους Αυστραλούς Επισήμους, αλλά και με τον Αρχιεπίσκοπο και τους κατά Πολιτείες Επισκόπους. Κατά κανόνα η Αντιπροσωπεία εξ Ελλάδος συνοδεύεται εθιμοτυπικά από τον Γενικό Πρόξενο ή τον Πρόξενο της περιοχής, που αναλαμβάνει να τους παρουσιάσει. Αφού ανταλλαγούν οι συνήθεις πρώτες κουβέντες για το ταξείδι, τις εντυπώσεις των από την χώρα και τον εδώ Ελληνισμό, ακολουθεί πάντα το στερεότυπο τροπάρι, για τον καημό που έχει Η μητέρα Πατρίδα να πληροφορείται την ενότητα, την ομόνοια και την προκοπή μας! Ως εδώ όλα καλά και ευπρόσδεκτα. Προστίθεται όμως αμέσως ένα εκτενέστερο ευχολόγιο, υπό μορφήν παραινέσεων που δεν πείθει ως προς την ειλικρίνειά του, όταν είναι γνωστές ευρύτερα οι συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες. Μας προτρέπουν λοιπόν, σε ύφος Ιεροκήρυκα, να κρατήσουμε τους προγονικούς θησαυρούς του Ελληνισμού, την γλώσσα, την πίστη, τα έθιμα και τις παραδόσεις μας, ώστε να μείνουμε αναπόσπαστο κομμάτι του Εθνικού κορμού, καθώς και οι δυναμικώτεροι υποστηρικτές των Εθνικών μας θεμάτων, ενώ για όλες αυτές τις πραγματικά μεγάλες αξίες, σχεδόν κανείς πια από τους εν Ελλάδι κυβερνώντες δεν νοιάζεται! Έλα λοιπόν να μη θυμηθείς την μακαρίτισσα Ελένη Βλάχου: «Είσθε πολύ μακρυά για να μας απασχολήσετε». Ακόμη πάντως πιο χτυπητή και ανυπόφορη έχει γίνει η τεκμηριωμένη ανειλικρίνεια των εξ Αυστραλίας διερχομένων Εθνοπατέρων, από τότε που το Ελληνικό Κοινοβούλιο αποφάσισε να ιδρύσει δια Νόμου το διαβόητο Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού (Σ.Α.Ε.), περί του οποίου έχουμε καταθέσει απερίφραστα και εξακολουθητικά πλήρη αποδοκιμασία εκ μέρους της Ι. Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας. Θα ήταν επομένως περιττό να ασχοληθούμε ξανά με αυτό το αχαρακτήριστο εξ Αθηνών κουκλοθέατρο, εάν τα τελευταία τρία χρόνια δεν έφθαναν τα πράγματα εις το απροχώρητο, με το να επιστρατευθούν (οικειοθελώς ή μη, δεν γνωρίζουμε!), όλοι οι εν Αυστραλία υπηρετούντες Διπλωματικοί και Προξενικοί υπάλληλοι, από του Πρέσβεως κ. Ιω. Φωτ.

2 Ξύδα, μέχρι του τελευταίου Προξενίσκου, να αυτοσχεδιάζουν επικίνδυνα και όλως ανεύθυνα στα ιερώτατα συμφέροντα της Ομογενείας. Δεν υπάρχει λόγος να επαναλάβουμε εδώ όσα είχαμε την ευκαιρία να εκθέσουμε επιγραμματικά τον Αύγουστο του 2004 εις τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Μολυβιάτη, ενώπιον και του Γενικού Γραμματέως κ. Γεννηματά σχετικώς με το Σ.Α.Ε. Επειδή ήσαν οι μόνοι άνδρες με τους οποίους συναντήθηκε ο γράφων, τους εδηλώθη ευθέως και απερίφραστα ότι η Ι. Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας δεν πρόκειται ποτέ να δεχθεί μήτε το δικαίωμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου να νομοθετεί εν λευκώ διά τους εν γένει Αποδήμους, ερήμην των και με πλήρη άγνοια των πραγματικών συνθηκών των εκασταχού Αποδήμων, μήτε την όλως σχιζοφρενική κατάσταση που έχει επικρατήσει εις το Σ.Α.Ε Ωκεανίας, ιδίως από τoν καιρό που τον Υφυπουργό Γρ. Νιώτη διεδέχθη ακόμη προβληματικώτερο από εκείνον πρόσωπο, ο Ιω. Μαγκριώτης (που, κατά δική του δήλωση, «την πολιτική ασκεί από βίτσιο»!). Βεβαίως, ο έμπειρος και σοφός Διπλωμάτης καριέρας κ. Π. Μολυβιάτης, αναγνώρισε εις το ακέραιο το δίκαιο των παρατηρήσεων του γράφοντος, εβεβαίωσε δε ότι ερχόμενος ο αρμόδιος Υφυπουργός κ. Π. Σκανδαλάκης εις τους Αντίποδες, ασφαλώς θα είχε όλη την διάθεση να συζητήσει μαζί μας τις επιβαλλόμενες συγκεκριμένες αλλαγές εις το νομοθετικό πλαίσιο, καθώς και τις απαραίτητες βελτιώσεις στις εν γένει ενέργειες του Σ.Α.Ε Ωκεανίας. Ατυχώς όμως ο κ. Σκανδαλάκης μέχρι στιγμής παρά τις αγαθές δηλώσεις του στον Τύπο δεν φαίνεται να έχει πληροφορηθεί ακόμη για τα γλέντια και τα δήθεν πολιτιστικά φέστιβαλς που οι ολιγάνθρωπες Εστίες των Σχισματικών μέσα στις λαοθάλασσες του εκκλησιαστικά συντεταγμένου Ελληνισμού της Αυστραλίας (Κλήρος και λαός της Ι. Αρχιεπισκοπής) οργανώνουν, με αχαρακτήριστη αναλγησία και προκλητικότητα σ ολόκληρη την έκταση της Μ. Τεσσαρακοστής (!). Υπάρχει Ορθόδοξος λαός, οπουδήποτε γης, που να μη σέβεται την Μ. Τεσσαρακοστή ως την ιερώτερη περίοδο του χρόνου; Γιατί διάλεξαν αυτήν ακριβώς την περίοδο να την διακωμωδήσουν με τέτοιο βάρβαρο τρόπο; Είναι τυχαία αυτή η επιλογή και επιμονή; Τα ανόσια αυτά μαζικά γλέντια και ξεφαντώματα κάθε μέρα την Μ. Τεσσαρακοστή (!), δεν είναι μόνο οι Σχισματικοί που τα οργανώνουν. Είναι προ πάντων οι εξ Ελλάδος Κυβερνητικοί, που με το διαβόητο Σ.Α.Ε. τα επιχορηγούν γενναία και συστηματικά. Άξιος ο μισθός τους! Τελευταίως μάλιστα κατάφεραν να εμπλέκουν στις παγίδες των Σχισματικών και κάποιες απο προσανατολισμένες Οργανώσεις της Παροικίας, ΑΧΕΠΑ, Κυπριακή Κοινότητα, κ.ά., προκειμένου να εξαπατούν τους αφελείς ή απληροφόρητους πιστούς ότι πρόκειται για υψηλής ποιότητος πολιτιστικές εκδηλώσεις (θέατρο, κινηματογράφο, χορούς, ανελέητο

3 φαγοπότι, και όσα άλλα εξυπονοούνται). Ήταν πολύ φυσικό κατά την πάντοτε δόλια τακτική των Σχισματικών το να παρουσιάζουν όλους τους προσερχόμενους ανεξέλεγκτα και αγεληδόν, ως δήθεν οπαδούς και χειροκροτητές των, από την Ομογένεια. Παρά ταύτα, όσο καλά και αν στηνόταν αυτές οι δολιοφθόρες παγίδες του Σατανά, από τους χαμαιλέοντες των Σχισματικών, δεν θα είχαν ιδιαίτερη βαρύτητα σε συνέπειες, αν δεν ερχόταν το αποκορύφωμα της προδοσίας των παραδόσεων της Ορθοδοξίας από τους επίσημους εδώ Διπλωμάτες της Γενέτειρας. Μένοντας 3 έως 4 χρόνια κοντά μας, ως μαθητευόμενοι μάγοι (!), έχουν την αξίωση να μας λύσουν δήθεν όλα μας τα προβλήματα (!), ενώ δεν έκαμαν ποτέ την στοιχειώδη προσπάθεια να μελετήσουν την τραγική ιστορία των γενομένων κατά καιρούς σχισμάτων από αθεόφοβους και εγκληματικά ιδιοτελείς ανθρώπους της Παροικίας. Και ενώ είναι γνωστό σε όλους ότι οι ίδιοι οι Σχισματικοί σήμερα τελούν κρυφά γάμους και βαφτίσια των τέκνων τους στους Ι. Ναούς της Κανονικής Εκκλησίας (!), διατηρώντας συγχρόνως το φάντασμα της λεγόμενης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας των, που εξακολουθεί να είναι ο επίσημος ρακοσυλλέκτης όλων των προβληματικών και καθηρημένων από την Κανονική Εκκλησία, έχουν το θράσος να ονομάζωνται και να αναγνωρίζωνται από το Ελληνικό Κράτος ως Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα! Το Ορθόδοξη εδώ πώς δικαιώνεται; Ποιός θα περίμενε ότι αυτή η εξόφθαλμη αγυρτία έναντι της Πίστεως και των σχετικών με αυτήν παραδόσεών μας εφέτος θα αναγνωριζόταν πανηγυρικά για πρώτη φορά (!) ως ισότιμη παρουσία εις τους Αντίποδες με μόνο δικαιολογητικό «όλοι είμαστε Έλληνες»; Αμφισβήτησε κανείς λογικός άνθρωπος την Ελληνικότητά των ; Ή την Ελληνικότητα Μουσουλμάνων, Ρωμαιοκαθολικών ή Προτεσταντών Ελλήνων αμφισβητήσαμε; Αμφισβητούμε όμως και θα αμφισβητούμε την λεγόμενη Ορθοδοξία των, ώστε να πάψουν να προκαλούν τους Ορθοδόξους Έλληνες των Αντιπόδων. Δεν θα δεχθούμε αντιποίηση της ταυτότητάς μας ως Ορθοδόξων, και δεν θα δεχθούμε ποτέ συμβιβασμό στο ζήτημα αυτό. Όπως πάντως έχουν διαμορφθωθεί αυτή την στιγμή τα πράγματα στις ανύπαρκτες σχέσεις των Σχισματικών της Lakemba προς την Κανονική Εκκλησία (που εκπροσωπείται από την Ι. Αρχιεπισκοπή και μόνο), δεν έχει κανένα νόημα πια να κατηγορούμε τους Σχισματικούς. Αυτοί επί δεκαετίες έμαθαν να παίζουν κρυφτούλι εις βάρος του Ελληνισμού της Αυστραλίας.

4 Εκείνος που πρέπει να ερωτηθεί για τις κυριολεκτικά σχιζοφρενικές δηλώσεις και πράξεις του, ιδίως εφέτος (!), είναι ο ετοιμαζόμενος εντός ολίγου όπως ο ίδιος έχει δηλώσει να επιστρέψει οριστικά στην Αθήνα, Πρέσβης κ. Ξύδας. Από το ένα μέρος να παριστάνει τον ιερόπαιδα, με ευγενή χειροφιλήματα και υποκλίσεις, ζητώντας μάλιστα να ψάλει το Άσπιλε και δη ρασοφορών (!), και από το άλλο μέρος να δηλώνει σε πρόσφατες Συνεντεύξεις του, ότι «δεν τον ενδιαφέρει» στα γενόμενα Σχίσματα «ποιός έχει δίκαιο και ποιός άδικο». Γι αυτόν προέχει ότι «είμαστε όλοι Έλληνες, και ο κοινός Εορτασμός της Εθνικής Επετείου θα ήταν μια λαμπρή ευκαιρία να δείξουμε την ενότητα μας»! Αν ο γράφων δεν είχε ακούσει αυτοπροσώπως τις εν λόγω ανόητες δηλώσεις, δεν θα πίστευε ότι ήταν δυνατόν σοβαρός Διπλωμάτης, και μάλιστα με βαθμό Πρεσβευτού, να ισχυρίζεται τόσο παιδαριώδη άποψη περί ενότητος. Για να κλείσουμε πάντως την άκρως θλιβερή αυτή ιστορία, στην οποία δυστυχώς άλλος λίγο, άλλος πολύέχουν ανεύθυνα συνεργασθεί όλοι οι εν Αυστραλία αυτή την στιγμή Πρόξενοι, από κακώς εννοούμενη υποχρέωση υπηρεσιακής πειθαρχίας στον Προϊστάμενο, πρέπει να δηλώσουμε στον κ. Ξύδα (και σε όποιον άλλο σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο!), ότι εφ όσον βυσσοδομούν οι Σχισματικοί, μέρα νύκτα για δεκαετίες, εναντίον της Εκκλησίας και της Ι. Αρχιεπισκοπής, δεν θα τους έκανε συνεργάσιμους ή συνεννοήσιμους καμμιά φιέστα ολίγων ωρών προς το θεαθήναι. Δοκιμάσαμε άλλωστε κάποιες φορές τον κοινό Εορτασμό (!) και γευθήκαμε μόνο απογοητεύσεις. Zητώντας ακόμη απλώς κοινό εορτασμό, θα έμοιαζε σαν να πίστευε ένα ανδρόγυνο, οριστικά χωρισμένο, ότι με το να φάνε μαζί μια φορά τον χρόνο (σε γενέθλια ή ονομαστήρια!) αποκαθιστούν στην κοινή γνώμη την ανεπανόρθωτα προδομένη ενότητά των! Τέτοιες όμως σοφιστίες η Εκκλησία υποχρεούται να τις ονομάσει βέβηλες υποκρισίες, που τις καταδίκασε εν αγανακτήσει με τα γνωστά ουαί ο ίδιος ο Χριστός (πρβλ. Ματθ. 23, 23 29). Ας μας απαντήσουν λοιπόν, οι πρεσβεύοντες τέτοιες αδιανόητες εξισώσεις, μπορεί η Εκκλησία του Χριστού να γίνει βασιλικώτερη του Βασιλέως ; Απ όλα τα πιο πάνω ιδού το επιμύθιο: Αν οι εν Ελλάδι γενικώς ασχολούμενοι με τους Αποδήμους πιστεύουν ότι η Ορθοδοξία είναι η πνευματική ραχοκοκκαλιά και η περιεκτικώτερη ιδιοπροσωπία του διαχρονικού Ελληνισμού, τότε ας παύσουν να συντονίζουν, ή έστω και να ανέχωνται την απαράδεκτη δολιοφθορά της. Είναι βέβαιο ότι αν οι Έλληνες της Αυστραλίας μείνουν Ορθόδοξοι, τότε θα διατηρήσουν όχι μόνο την γλώσσα, αλλά και τον εν γένει πολιτισμό τους και την ενότητα και την ειρήνη τους.

5 Αν όμως παύσουν να είναι Ορθόδοξοι, σε πολύ λίγα χρόνια θα έχουν αφομοιωθεί πλήρως από την αγγλοσαξωνική χοάνη! Ο νοών νοήτω! Τό παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στήν Εφημερίδα ΤO ΒΗΜΑ τής Εκκλησίας Απρίλιος 2005