پروتي ین هاي پلا سما

Transcript

1 پروتي ین هاي پلا سما تهیه کننده: حسین پیري صدها پروتي ین مختلف درپلاسماي خون حضوردارند که مجموعا بنام Plasma Proteins معروفند. غلظت این پروتي ین ها حاصل تعادل بین سنتز( Anabolism ) وکاتابولیسم( Catabolism ) می باشد. این پروتي ین ها شامل: پروتي ینهاي فازحاد Proteins) (Acute Phase یا APPs پروتي ین هاي ناقل فیبرینوژن وفاکتورهاي انعقادي دیگر اجزاي کمپلمان ایمونوگلبولینها( Ig ) مهارکننده هاي آنزیمی و می باشد. سنتز اکثر این پروتي ین ها درکبد صورت می گیرد و به درون جریان خون وارد میگردند و همچنین تخریب (کاتابولیزه شدن) این پروتي ین ها درکبد صورت می گیرد. این پروتي ین ها اعمال بسیار متنوعی دارند که از آن جمله می توان به عمل انتقال مواد و ترکیبات مختلف درخون برقراري فشار انکوتیک عمل تامپونی عمل دفاعی واکنشهاي انعقادي و فیبرینولیز و اعمال متفرقه اختصاصی دیگر اشاره نمود. حرکت پروتي ین ها به خارج از عروق نه تنها به وسیله ي انتشار غیرفعال که بوسیله انتقال فعال و پینوسیتوز و اگزوسیتوز نیز صورت می گیرد. پروتي ین ها در جریان الکتریکی در محیطهاي پایه نظیر ژل آگارز استات سلولز و... وحرکت کرده و برحسب خصوصیات فیزیکی و میزان و نوع بار الکتریکی به طرف آند یا کاتد حرکت مینمایند. در صورت استفاده از محیط اسیدي گروه آمین ) 2 (-NH اسیدهاي آمینه یونیزه شده و بعلت وجود بار الکتریکی مثبت به طرف کاتد حرکت میکنند. در محیط هاي قلیایی عامل کربوکسیل یونیزه شده ملکولهاي حامل بارمنفی به طرف آند حرکت میکنند. در محیط استات سلولز در ph=8/6 پروتي ینهاي حامل بار الکتریکی زیاد با سرعت بیشتر و پروتي ینهاي حامل بار الکتریکی کم با سرعتی کمتر به سمت, α 2, α 1, قطب مثبت حرکت کرده و تفکیک آنها را بصورت باندهاي مختلف : Prealbumine, Albumine میسر می سازند. پس از اتمام الکتروفورز نوار مزبور را در محلول رنگآمیزي و سپس در γ, β (β 1, β 2 ) فیکساتور( Fixator ) قرار داده پس از شستشو با اسید استیک رقیق بوسیله دستگاه دانسیتومتر غلظت هر یک از اجزا که در ژل به صورت باندهایی ظاهر شدهاند اندازهگیري و طرح مزبور با طرح(یا الگوي) طبیعی مورد مقایسه قرارمی گیرد. تفسیر الکتروفورز پروتي ینهاي سرم که با استفاده از الگوهاي خاص صورت میگ یرد ویژگیهایی را در ارتباط با بیماریهاي مختلف (سیروز مالتیپل میلوما سندرم تفروتیک و... ( نشان می دهد که از نظر تفسیر شرایط بالینی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد و براي بدست آوردن نتایج دقیقتر از روشهاي ایمونولوژیک (مانند: Enzyme Linked Immunosorbent Assay یا (ELISA می توان استفاده نمود.

2 مقدار پروتي ین تام سرم 6-8 gr/dl می باشد که از این مقدار 3/5-5/5 gr/dl مربوط به آلبومین میباشد و مقدار -α 1 α -گلبولینها 1 2-3/5 گلبولین gr/dl ها بین باشد. می از جمله پروتي ین هایی که در دسته قرار دارد: -α 2 α -آنتیتریسپین( AAT ) 1 اسیدگلیکوپروتي ین (AAG) و α -فیتوپروتي ین( AFP ) 1 از دسته می باشد. β 1 گلبولینها میتوان به α -ماکروگلبولین( AMG ) 2 سرولوپلاسمین( Cp ) و هاپتوگلوبین( Hp ) اشاره نمود. از دسته : ترانسفرینTRF (سیدروفیلین) و فاکتورکمپلمان C 4 و از گروه β 2 میتوان به β- 2 میکروگلبولین( BMG ) C 3 و اشاره نمود. از جمله پروتي ینهایی که در ناحیه γ ظاهر میشوند: انواع مختلف γ گلبولین ها (آنتی بادیها) از قبیل IgG, IgM و... و همچنین پروتي ین واکنشگرC یا CRP را میتوان نام برد. همچنین در ناحیه پرهآلبومین پروتي ینهایی مانند : پروتي ین باند شونده به رتینول( RBP ) و ترانس تایرتین( TTR ) را می توان نام برد. غلظت تمام یا بعضی از پروتي ینهاي مذکور در شرایط پاتولوژیکی مختلف ممکن است تغییر نماید. معمولترین تغییرات در غلظت پروتي ینها در حالات بیماري که عموما به نام پاسخ فاز حاد( APR ) یاResponse Acute Phase معروف هستند دیده میشود که یک پاسخ غیراختصاصی در حالت التهابی (مانند: عفونت بیماري هاي ایمنی و... ( و آسیب بافتی (مانند : تروما جراحی (... انفارکتوس میوکارد تومورها و میباشد. پروتي ینهایی که متاثر این پاسخ از (پاسخ فاز حاد) هستند معروف به پروتي ینهاي فاز حاد( APP ) یا Acute Phase Protein میباشند. غلظت بعضی از آنها در پاسخ به APR افزایش مییابد که به نام Positive APPs (پروتي ینهاي فاز حاد مثبت) معروف هستنند. ازجمله پروتي ینهایی که در این دسته جاي سرولوپلاسمین( Cp ) -α 1 میگیرند میتوان از: α- 1 اسیدگلیکوپروتي ین( AAG ) آنتیتریسپین( AAT ) و هاپتوگلوبین( Hp ) C 3 C 4 و CRP نام برد. غلظت گروه دیگري از پروتي ینها در پاسخ به APR کاهش مییابد که به نام. آلبومین و ترانسفرین( TRF ) TTR : فاز حاد منفی) معروفند. مانند (پروتي ینهاي Negative APPs آلبومین یک پروتي ین گلبولی کوچک با وزن ملکولی 66 KDa میباشد. پروتي ین عمده پلاسما محسوب میگردد و بیشتر از نیمی از پلاسما را تشکیل میدهد. به همین علل این پروتي ین جزو پروتي ین عمده و اصلی در مایعا ت خارج عروقی بدن از قبیل مایع بینابینی ادرار و مایع آمنیوتیک میباشد تقریبا %60 آلبومین تام بدن در فضاهاي خارج عروقی حضور دارد. این ترکیب فاقد زنجیره جانبی کربوهیدراتی میباشد ولی به میزان زیاد درآب محلول میباشد و این حلالیت به علت بار خالص منفی زیادي است که درpH فیزیولوژیکی در سطح آن وجود دارد.

3 بیو شیمی و عملکرد آلبو مین افزایش میزان آلبومین در سلولهاي پارانشیم کبدي سنتز میگردد و در مواردي مانند سندرم نفروتیک ممکن است میزان تولید آن تا 300 درصد یا بیشتر از آن از حد معمول(طبیعی) آن صورت گیرد. کنترل میزان سنتز آلبومین توسط فشار اسمزي کلوي یدي Pressure) (Colloidal Osmotic و نیز توسط میزان دریافت پروتي ین صورت میگیرد. نیمه عمر پلاسمایی آلبومین روز است. از اعمال اصلی آلبومین حفظ فشار اسمزي در فضاهاي عروقی و خارج عروقی میباشد که تعادل مداومی بین آن دو ایجاد مینماید. آلبومین همچنین به بسیاري از ترکیبات باند شده و انها را انتقال میدهد که عمدتا عبارتند از: اسیدهاي چرب آزاد Acids) (Free Fatty فسفولیپیدها( PL ) یونهاي فلزي. اسیدهاي آمینه هورمونها بیلیروبین و... اهمیت بالینی افزایش میزان آلبومین تنها در حالتهایی مانند دهیدراسیون حاد( dehydration (Acute و بستن طولانی مدت تورنیکه(گارو) و... مشاهده میگردد و داراي ارزش بالینی زیادي نمی باشد اما کاهش آن عمدتا حاي ز اهمیت بوده و در شرایط زیر دیده می شود: آنالبومینمی( Analbuminemia ): افرادي که این نقص ژنتیکی نادر را دارا هستند سطح پلاسمایی آلبومین انها کمترازgr/l 0/5 می باشد اما اگر ادمی هم در این افراد وجود داشته باشد خفیف میباشد. التهاب( Inflammation ): التهاب حاد و مزمن از رایجترین علل هیپوآلبومینمی میباشد که این امر منتج از افزایش مصرف آن توسط سلولها کاهش سنتز آن و ورود آن به درون فضاي خارج عروقی میباشد. بیماري کبدي( disease (Hepatic : کاهش آلبومین در اکثر موارد بیماري سلول کبدي ناشی از افزایش سطح ایمونوگلبولینها خروج آن از عروق به فضاي خارج عروقی مهار مستقیم سنتز آلبومین به وسیله توکسینها و الکل میباشد. دفع ادراري( loss :(Urinary گلومرول کلیوي به عنوان یک غربال ملکولی عمل میکند و مواد را با توجه به شعاع (اندازه) ملکولی آنها عبور میدهد که اندازه آنها ارتباط معکوس با میزان دفع آنها دارد. با توجه به کوچک بودن نسبی آلبومین مقادیر قابل توجهی از آن به درون توبولها فیلتره میگردد. به ازاي هرگرم کراتینین 20mg آلبومین در ادرار طبیعی وجود دارد. دفع بیشتر از این مقدار نشاندهنده افزایش میزان فیلتراسیون و وجود آسیب توبولی میباشد. هر چند

4 افزایش میزان فیلتراسیون در تمرینات ورزشی و درتب نیز ممکن است صورت گیرد بنابراین آلبومین ادراري باید تحت شرایط کنترل شده و به صورت تکراري سنجش گردد و مشخص گردد که آیا این افزایش به علل بالینی میباشد یا خیر. به استثناي حالت آنالبومینمی ارثی پایین ترین سطح البومین پلاسمایی در افراد مبتلا به سندرم نفروتیک دیده میشود. اتلاف از طریق دستگاه گوارش loss) :(Gastrointestinal بیماري التهابی دستگاه گوارش و انتروپاتیهاي از دستدهنده یروتي ین با اتلاف آلبومین همراه می باشد. سو تغذیه ي پروتي ین( Malnutrition ) : توجه به میزان آلبومین سرم میتواند در تعیین و ارزیابی وضعیت تغذیهاي پروتي ینی مفید باشد هرچند در اغلب موارد به ویژه در کشور هاي توسعه یافته کاهش میزان البومین به ) APR واکنش فاز حاد ( نسبت داده میشود. به نام : اسیدگلیکوپروتي ین( AAG ) -α 1 اوروسموکوي ید نیز معروف بوده و در کبد سنتز می شود. بخش عمده( %45 ) ساختار آن را کربو هیدرات(اسید سیالیک %12 ) تشکیل میدهد. درAPR افزایش و در سندرم نفروتیک کاهش می یابد (به دلیل وزن ملکولی پایین). از دسته : آنتیتریپسین( AAT ) -α 1 Serpinها یا مهارکنندههاي پروتي یناز داراي Ser در جایگاه فعالشان میباشد. در کبد سنتز میگردند و مهمترین مهارکننده الاستاز (آنزیم تجزیه کننده الاستین که به عروق و برنش در شش خاصیت ارتجاعی می بخشد) لکوسیتی میباشد. فقدان یا کاهش آن باعث از بین رفتن خاصیت ارتجاعی برنشها و ایجاد آمفیزم می گردد. جرم ملکولی آن 52 KDa است. افزایش ان دیده میشود. پس در ناهنجاریهاي از دست دهنده پروتي ین مقدار آن کاهش می یابد. در APR آنالوگی از آلبومین بوده و تقریبا %4 : فیتوپروتي ین( AFP ) -α 1 کربوهیدرات دارد و در دوران زندگی جنینی به عنوان پروتي ین سرمی غالب محسوب میگردد. افزایش آن در مرگ جنینی خونریزيهاي جنینی- مادري و کارسینوماي سلول کبدي

5 دیده میشود. کاهش آن در زنان حاملهاي که داراي جنین مبتلا به سندرم داون (تريزومی 21 ) و یا تريزومی 18 هستنند دیده می شود. : ماکروگلبولین( AMG ) -α 2 مهارکننده پروتي یناز پلاسمایی محسوب شده و در کبد سنتز میگردد. وزن آنKDa 725 بوده و به همین علت در سندرم نفروتیک دفع آن صورت نمیگیرد و از طرف دیگر سنتز آن به همراه بسیاري از پروتي ینهاي دیگر براي جبران پروتي ین از دست رفته صورت میگیرد. سرولو پلاسمین( Cp ) : یک گلبولین حاوي %95 مس تام پلاسما میباشد. در APR افزایش مییابد. دربیماري ویلسون و منکه کاهش آن دیده میشود نیز دراثر از دست رفتن خون و یا در سندرمهاي اتلاف کننده پروتي ین از کلیه و دستگاه گوارش مقدار آن کاهش میابد. این پروتي ین داراي خاصیت فرواکسیدازي می باشد. : میکروگلبولین( BMG ) -β 2 بدون کربوهیدرات بوده و به عنوان بخشی از آنتیژنهاي لکوسیت انسانی( HLAs ) محسوب میگردد. به دلیل اندازه کوچک KDa) 11/8) از غشاي گلومرولی عبور مینماید اما به طور طبیعی تقریبا به طور کامل( %99 ) بازجذب و کاتابولیزه میگردد (در توبول پروگزیمال کلیه). ارزش بالینی آن در تست کردن عملکرد توبول کلیوي به ویژه در افراد پذیرنده کلیه براي بررسی رد پیوند آلوگرافت (که به صورت کاهش عملکرد توبولی ظاهرمیگردد) میباشد. یک هاپتوگلوبین( Hp ) : α -گلبولین 2 میباشد و درکبد سنتز میشود. این گلبولین سریعا به هموگلوبینهاي آزادشده از اریتروسیتها و میگردد و کمپکس تشکیل شده- Hp ) Hb, Fe که لیز شدهاند متصل میگردد و باعث جلوگیري از دفع RBCهایی Hb) توسط سلولهاي کوپفر کبدي برداشته میشوند. کاهشHp اندیکاتور مهم و حساس براي همولیز محسوب میگردد. (به طور طبیعی تقریبا %1 RBC از گردش خون برداشته میشوند یا به طور روزانه در داخل عروق خونی تخریب میگردند. افزایش تخریبRBC ها تنها تا %2 در روز پلاسما را به طور کامل و در غیاب یک تحریک مانند التهاب و... تخلیه خواهد کرد).

6 ترانستایرتین( TTR ) : که نام سابق آن پرهآلبومین میباشد. پروتي ین ناقل T 3, T 4 میباشد. افزایش آن در بعضی از تومورها مانند لنفوم هوچکین Lymphoma) (Hodgkin و کاهش آن در بیماري کبدي و سوء تغذیه پروتي ینی دیده میشود. اغلب از کاهش آن براي شناسایی وضعیت تغذیه پروتي ینی استفاده میگردد. پروتي ین باند شونده به رتینول( RBP ) : این پروتي ین در انتقال رتینول (ویتامین A) نقش دارد. کمپلکس آن با TTR باعث جلوگیري از فیلتره شدن آن و همچنین پایدار شدن تعامل بین رتینول و RBP میگردد و بعد از جدا شدن از TTR بوسیله کلیهها از گردش خون حذف میگردد. RBP در آسیب توبول پروگزیمال کلیوي افزایش و در APR و بیماریهاي کبدي و سوء تغذیه کاهش مییابد. پروتي ین واکنشگر (C-Reactive Protein) C : پروتي ین متصل شونده به پلیساکارید می باشد. ابتدا در سال 1930 مشخص گردید که این پروتي ین به پلی ساکارید C در دیواره سلولی باکتري استرپتوکوکوس پنومونیه( Pneumoniae (Streptococcus متصل میگردد. سنتز آن در کبد صورت میگیرد و قادر به اتصال به ترکیباتی مانند: فسفریلکولین فسفاتیدیلکولین و پلیآنیونهایی(مانند DNA و... ( علاوه بر پلیساکارید موجود در دیواره باکتریها قارچها و پارازیتهاي پروتوزوآیی میباشد. CRP باعث فعال نمودن مسیر کلاسیک کمپلمان و مشابه با آنتیبادیها باعث اپسونیزاسیون فاگوسیتوز و لیز ارگانیسمهاي مهاجم میگردد. CRP به عنوان یکی از حساسترین APP ها شناخته شده است و سطح آن در پلاسما در شرایطی مانند : آنفارکتوس میوکارد (MI) استرس تروما عفونت التهاب جراحی تکثیر ني وپلاستیک و... افزایش می یابد. آنالیز پروتي ین ANALYSIS) (PROTEIN روش هاي متنوعی براي مطالعه و تعیین مقدار پروتي ینها ابداع شدهاند که این روش ها را میتوان در چهار گروه تقسیمبندي نمود: اندازهگیري مستقیم فیزیکی و شیمیایی (مانند متدهاي: فتومتري مستقیم بیوره Dye-binding و... ( اندازه گیري پروتي ین ها بعد از جدا کردن. مانند: - جداسازي به روش الکتروفورز و سپس تعیین غلظت توسط دانسیتومتر - جداسازي آلبومین از گلبولینها سپس تعیین غلظت آلبومین به روشهاي شیمیایی مختلف

7 اندازه گیري فعالیت بیولوژیکی پروتي ینها (اندازه گیري فعالیت آنزیم ها) روشهاي ایمونولوژیکی: روش ایمونوالکتروفورز (Immunoelectrophoresis) روش ایمونودیفیوژن (Immunodiffusion) روش آنزیم ایمونو روش رادیو ایمونو اسی Immunoassay) (Enzyme اسی Immunoassay) (Radio -a -b -c -d الف- روش فتو متري مستقیم photometry) (Direct : از طول موجهاي نورUV (Ultra Violet) میتوان براي سنجش میزان پروتي ینها دریک نمونه میتوان استفاده نمود. معمولا از طول موجهاي nm و nm استفاده میگردد. جذب در 280 nm و در ph=8 عمدتا به حلقههاي آروماتیک مربوط به آمینو اسیدهاي Tyr, Trp بستگی دارد. که در این حالت آمینو اسیدهاي آزاد موجود در نمونه و نیز ترکیباتی مانند اسیداوریک و بیلیروبین به علت اینکه در چنین طول موجی داراي جذب هستند میتوانند باعث تداخل گردند. جذب در nm عمدتا به وسیله باندهاي پپتیدي صورت میگیرد به طوري که مقدار جذب باندهاي پپتیدي در این محدوده طول موج برابر مقدار آن در 280 nm می باشد و تقریبا %70 میزان جذب در 205 nm مربوط به باندهاي پپتیدي میباشد نتیجه اینکه در چنین طول موجی تداخل حاصل از Tyr, Trp ناچیز میباشد. از جمله ترکیبات مهم دیگري که در محدوده طول موج UV داراي جذب میباشند اسیدهاي نوکلي یک (N.A) می باشد. براي تعیین غلظت پروتي ین تام در طول موجهاي UV و نیز حذف تداخل مربوط به اسیدهاينوکلي یک از رابطه زیر می توان استفاده نمود : C protein (mg/ml) = 1.55 A A 260 ب- روش کجدال (Kjeldahl) : روش کجلدال به عنوان یک روش مرجع در اندازهگیري پروتي ین مطرح میباشد. از این متد جهت آنالیز محتواي نیتروژن (N) موجود در پروتي ینها استفاده می گردد. ابتدا پروتي ین ها تحت تاثیر اسیدیته محیط هضم میگردند و نیتروژن موجود در آنها به صورت یون آمونیوم ) 4 + NH ( آزاد میگردد. سپس غلظت یون آمونیوم آزاد شده به وسیله روشهایی مانند تیتراسیون و نسلریزاسیون تعیین میگردد. میزان آمونیاك به دست آمده در 6 25/ ضرب میگردد و بدینترتیب

8 مقدار عددي بدست آمده میزان پروتي ین موجود در نمونه را نشان خواهد داد. از این متد به علت زمان بر بودن استفاده زیادي نمیگردد. (معرف نسلر ( KHgI NH 3 + ترکیب قهوه اي رنگ ج- روش فولین- سیوکالتو Folin-Ciocalteu (یا لوري): در این روش از معرف فولین- سیوکالتو (فسفوتنگستیک فسفومولیبدیک اسید) استفاده می گردد که ترکیبات پروتي ینی به علت داشتن ترکیبات آمینو اسیدي حاوي حلقههاي آروماتیک Tyr) (Trp, باعث احیاي این معرف و تولید رنگ آبی می گردد. د- روش بیوره (Biuret) : در این روش از معرف بیوره (یون تارتارات سدیم پتاسیم با یونهاي Cu ++ Cu ++ در یک محلول قلیایی حاوي تارتارات سدیم پتاسیم) استفاده میگردد. ایجاد کمپلکس نموده و از رسوب آن جلوگیري می نماید. ترکیباتی که حداقل داراي دو اتصال یا پیوند پپتیدي باشند(حداقل تريپپتید باشند) با یون مس در چنین محیطی کمپلکس بنفشرنگ می نماید. شدت رنگ ایجاد شده با تعدادي پیوندهاي پپتیدي نسبت مستقیم دارد. نام این آزمایش از نام ترکیب بیوره که با یون ++ Cu کمپلکس میدهد گرفته شده است. رنگ حاصل به دلیل تولید پیوند کي وردینانس بین Cu ++ و چهار نیتروژن (2 نیتروژن از هر پلی پپتید) بوجود میآید. رنگ تولید شده بوسیله تارتارات (یا سیترات) پایدار میگردد. از سرم یا پلاسما میتوان استفاده نمود هرچند میزان پروتي ین اندازهگیري شده در پلاسما نسبت به سرم مقداري بیشتر میباشد (به علت وجود فیبرینوژن در پلاسما) که این مقدار تقریبا 0/4 gr/dl 0/2 بیشتر از سرم است. پروتي ین تام در دماي اتاق به مدت 1 هفته در دماي یخچال (C 20- به مدت 2 ماه در سرم یا پلاسما پایدار است. از سرم لیپمیک و همولیز 4) به مدت 1 ماه و در دماي C نباید استفاده قرار گیرد. در متدهاي Dye-binding متدهاي DYE-BINDING از توانایی پروتي ین ها در اتصال به رنگ هایی مانند کوماسیبریلیانتبلو (CBB) و برم- کرزولگرین (BCG) استفاده می گردد. یکی از محدودیتهاي این روشها تمایل نامساوي پروتي ینها براي باندشدن به این رنگ ها میباشد بنابراین از این روش ها در سنجش پروتي ین هاي توتال (به ویژه در سرم) استفاده زیادي نمی گردد. هر چند

9 در بعضی موارد از اختلاف زیاد رنگ پذیري پروتي ین هاي مختلف و همچنین میزان غلظت آن ها می توان در جهت سنجش پروتي ین تام بهره جست. م- روش برادفورد (CBB) Bradford : از آنجایی که بخش عمدهاي از پروتي ینهاي مایع مغزي- نخاعی (CSF) Crebrospinal Fluid را آلبومین تشکیل میدهد و همچنین پروتي ین عمده موجود در ادرار عموما آلبومین میباشد میتوان از کوماسی بریلیانت بلو جهت سنجش پروتي ین توتال استفاده نمود. در این روش در مقایسه با روش توربیدیمتري(که در آن میزان انکسار نور حاصل از کدورت یا توربیدیتی پروتي ین موجود نمونه مورد سنجش قرار می گیرد) به نمونه کمی( μl 25) نیاز می باشد. ن- روش برم کرزول گرین :(BCG) از این روش جهت سنحش آلبومین استفاده می گردد. زیرا رنگ برم کرزول گرین (BCG) تمایل زیادي براي باند شدن با آلبومین دارد. استفاده از سرم توصیه میگردد زیرا در حضور فیبرینوژن و هپارین مقدار آلبومین بیش از مقدار واقعی برآورد میگردد. همچنین اگر الگوي پروتي ین سرم غیرطبیعی باشد باز احتمال اشتباه بیشتر میگردد. هر چند لیگاندهایی مانند داروها متابولیت ها و... به آلبومین باند میگردند ولی تداخلی در این واکنش ایجاد نمینماید مگر اینکه غلظت آنها خیلی زیاد باشد. از روش دیگري نیز میتوان جهت سنجش آلبومین استفاده نمود. در تعیین افتراقی آلبومین وگلبولین ها جهت به دست آوردن رسوب آنها استفاده میگردد. به علت اینکه پروتي ین ها داراي وزن ملکولی بالاتري نسبت به آلبومین هستند با افزودن سولفیت سدیم %28 رسوب می نمایند و محلول رویی (Supernatant) حاوي آلبومین می باشد که با استفاده از روش بیوره مورد سنجش قرار می گیرد و شدت رنگ بنفش ایجاد شده مورد اندازهگیري قرار می گیرد. سپس میتوان مقدار گلبولین ها را نیز محاسبه نمود: غلظت آلبومین غلظت پروتي ین تام = غلظت گلبولین ها