ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ. «Τα ζώα της φάρμας» Ναταλία Ραγκούση Νίκος Ταμπούσο Κώστας Μπερντούφης 1
«Πώς από το πρόβατο «φτάνουμε» στο μάλλινο σκούφο;» Κουρεύουν το προβατάκι παίρνουν το τρίχωμα το πλένουν το στεγνώνουν το χτενίζουν το ξεπλέκουν κ το βάζουν πάνω σε ένα καλουπάκι κ αυτό το γυρνάνε σαν σβουράκι και τσουπ τσουπ βγαίνει το μαλακιά οπότε μετά σαν κουβάρι πάει στις βιοτεχνίες η στα σπίτια που το πλέκουν κ το κάνουν σκουφάκια. Τα πρόβατα. Ανάλογα με την ηλικία και το φύλο τους, ονομάζονται αρνιά μέχρι δυο μηνών, ζυγούρια μέχρι ενός έτους, κριάρια τα ώριμα αρσενικά και προβατίνες τα θηλυκά. Έχουν μέτριο σώμα που καλύπτεται από πυκνό τρίχωμα, απαλό στην αφή, σγουρό ή ίσιο, μακρύ ή κοντό, λευκό, μαύρο, καστανό ή γκρίζο. Ζουν 10 έως 14 χρόνια, ανάλογα με τις συνθήκες διαβίωσής τους. Τρέφονται με νωπά χόρτα, τα οποία καταπίνουν σχεδόν αμάσητα, ώστε να εξασφαλιστούν κατά τη διάρκεια της ημερήσιας βοσκής οι μεγάλες ποσότητες που απαιτούνται - αργότερα όταν αναπαύονται, η τροφή επανέρχεται στο στόμα και αναμασάτε 2
παίρνουμε το δέρμα της αγελάδας το επεξεργαζόμαστε και το κάνουμε παπούτσι. Η αγελάδα είναι το θηλυκό του μηρυκαστικού ζώου του γένους βους. Ανήκει στην οικογένεια των Βοοειδών και στην τάξη Αρτιοδάκτυλα. Το αρσενικό λέγεται ταύρος και ο ευνουχισμένος ταύρος που τον προορίζουν για εργασία ή για κρεατοπαραγωγή λέγεται βόδι. Το μικρό της αγελάδας λέγεται μοσχάρι. Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν σε όλο τον κόσμο περίπου 1,3 δισεκατομμύρια βοοειδή[1]. Μία κοινή λανθασμένη άποψη είναι ότι οι ταύροι ερεθίζονται από το κόκκινο χρώμα. Ωστόσο, τα βοοειδή δε διακρίνουν το κόκκινο από το πράσινο χρώμα.[2][3] Σε χώρες όπως η Ινδία η αγελάδα θεωρείται ιερό ζώο. 3
.. Ο οικόσιτος χοίρος (κοινώς γουρούνι) είναι οικόσιτο θηλαστικό ζώο που ανήκει στο γένος συς, στην οικογένεια συίδες και στην τάξη αρτιοδάκτυλα. Είναι ζώο παμφάγο και πολύ γόνιμο. Απαντάται σε όλα τα μέρη της γης και εκτρέφεται κυρίως για το κρέας του. Είναι γνωστό από τα αρχαιότατα χρόνια και πιστεύεται ότι ο κατοικίδιος χοίρος ή συς ο οικοδίαιτος (Sus scrofa domesticus, Συς η σκρόφα ο οικιακός) προέρχεται από τον αγριόχοιρο, τον οποίο εξημέρωσαν οι πρόγονοί μας κατά την παλαιολιθική εποχή. 4
Τα πουλερικά σε ένα βιολογικό αγρόκτημα περιφέρονται τριγύρω στον εξωτερικό χώρο τους και τρέφονται με τροφές που καλλιεργήθηκαν με φυσικές μεθόδους. Τα ράμφη τους δεν έχουν κοπεί και οι φτερούγες τους δεν έχουν δεθεί. Συχνά, ζούνε σε μικρές ομάδες με άλλες κότες και γεννούν τα αυγά τους σε άνετο περιβάλλον. Οι βιοκαλλιεργητές ακολουθούν τους ειδικούς κανόνες με σκοπό την υγιή και χαρούμενη διαβίωση των πουλερικών, όσο αυτό είναι δυνατό 5
Ένα υγιές οικόσιτο κουνέλι μπορεί να ζήσει 6-10 έτη. Του αρέσει να πετά εδώ κι εκεί παιχνίδια και να ροκανίζει χαρτόνια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί ακόμα και να συμφιλιωθεί με γάτες και σκύλους. Αν και συχνά εγκλωβίζονται σε μικρούς χώρους, τα κουνέλια μπορούν εξίσου να περιφέρονται ελεύθερα, παρόμοια με γάτες και σκύλους, οπότε ονομάζονται οικιακά κουνέλια. Μεγάλα, φτηνά κλουβιά είναι δυνατό να κατασκευαστούν από 'Ideacubes', που μπορούν να εντοπιστούν σε πολλά καταστήματα. Τα θηλυκά κατοικίδια κουνέλια πρέπει να στειρώνονται σε μικρή ηλικία, καθώς είναι επιρρεπή στον καρκίνο της μήτρας και μπορεί να υποφέρουν και να οδηγηθούν στο θάνατο αργότερα, αν δεν το αποτρέψουμε. Εκτός αυτού, η στείρωση θα μειώσει πιθανή επιθετική συμπεριφορά που σχετίζεται με τη γέννα. Ο ευνουχισμός των αρσενικών δημιουργεί επίσης πολλά πλεονεκτήματα σχετικά με την υγεία και τη συμπεριφορά τους. Ορισμένα κουνέλια μπορούν να γίνουν υπερβολικά επιθετικά προς άλλα, εκτός κι αν γίνεται προσπάθεια να συμφιλιωθούν μεταξύ τους με τον καιρό. Η στείρωση ή ο ευνουχισμός και των δύο είναι το κλειδί για την επιτυχία αυτής της προσπάθειας. 6
7