ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΕΧΝ/ΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Α4. Α5. ΘΕΜΑ Α Α. γ Α. γ Α. α-λ: Η Ka των ασθενών οξέων εξαρτάται από τη φύση του διαλύτη, τη φύση του ηλεκτρολύτη και τη θερμοκρασία. Ο διαλύτης HO και ο ηλεκτρολύτης (HF) δεν αλλάζουν, οπότε εφόσον και η θερμοκρασία παραμένει σταθερή και η K a μένει σταθερή. β-σ: Γίνεται η αντίδραση: H H HgSO4 H H HO H H H O SO4 OH Ενόλη (ασταθής) υδατικό HHH H H διάλυμα HHH Nal l OH αλκοολικό HHH H H διάλυμα H HH Nal HO κύριο προϊόν l (A) Mg H HH Hl H HH H απόλυτος HMgl αιθέρας l H κύριο προϊόν (Γ) (Δ) HH0 HO (B) H HH OMgl H HH OH Mg OH l H H ΘΕΜΑ Β Β. Στα αραιωμένα διαλύματα έχουμε νέες συγκεντρώσεις, έτσι: αρχ. Vαρχ. 0,00 0 Δ : 0,00Μ V 000 τελ.
Διάσταση: ΝaOH Na OH αρχ. τελ. 0 0 0 K w δηλαδή OH 0 M H O 0 M ph αρχ. Vαρχ. 0,0 0 Δ : H OOH 0 Μ V 000 τελ. Ιοντισμός: HOOH HO HOO HO αρχ. 0 I.I. 0 x x x H OO H O x x x K 0 x 0 5,5 a HOOH 0 x 0 0,5 HO 0 ph,5 Β. Με την ανάμειξη των Δ και Δ γίνεται εξουδετέρωση, έτσι: 0,0V mol 0,V mol HOOH HOOH HOONa HO Κάνουμε διερεύνηση για να δούμε ποια ένωση αντιδρά όλη και ποια περισσεύει: i) Αν τότε στο τελικό διάλυμα υπάρχει HOONa το οποίο ii) Αν HOOH διίσταται και το HOO αντιδρά με το HO: H OO H O H OOH OH, οπότε το ph του τελικού διαλύματος της περίπτωσης (i) είναι HOOH phi 7. τότε στο τελικό διάλυμα εκτός από το HOONa υπάρχει και που περισσεύει, το οποίο διίσταται και παράγει OH, έτσι το τελικό διάλυμα της περίπτωσης (ii) είναι πιο βασικό από αυτό της περίπτωσης (i), δηλαδή ph ph ii i. iii) Αν τότε στο τελικό διάλυμα υπάρχουν HOONa και HOOH HOOH που περίσσεψε, δηλαδή είναι ρυθμιστικό διάλυμα. Το διάλυμα αυτό είναι πιο όξινο σε σχέση με το τελικό διάλυμα της περίπτωσης (i), αφού εκτός από το HOONa υπάρχει και το HOOH το οποίο ιοντίζεται και δίνει HO, έτσι τελικά το ph του τελικού διαλύματος της περίπτωσης (iii) είναι μικρότερο από το ph του τελικού διαλύματος της περίπτωσης (i), δηλαδή ph ph. iii i
Έτσι, αφού το τελικό διάλυμα έχει ph 6, ισχύει η περίπτωση (iii), η μοναδική που μπορεί το τελικό διάλυμα να έχει ph 7, δηλαδή αντιδρά όλο το και περισσεύει HOOH. Έτσι mol/ HOOH HOONa HO αρχ. 0,V 0,0V αντ./παρ. 0,0V 0,0V 0,0V 0,0V τελ. 0,V 0,0V 0,0V 0,0V Έτσι στο τελικό διάλυμα: 0,0 V HOONa V V 0,V 0,0V HOOH V V H OONa H OO Na τελ. H OOH H O H OO H O Ι.Ι. x 6 ph 6 HO 0 x x x 6 xx x 0 K 0 0 5 a x 0,0 V 0, V 0,0 V 0 0,0 V V 0, V V V V V V 00 0,V V V Β. Δ (αρχικά) H OONa H OO Na αρχ. 0, τελ. 0, 0, H OO H O H OOH OH αρχ. 0, Ι.Ι. 0, x x x
K x x w 9 5 Kb 0 x 0 OH HOO Ka 0, x 0, HOOH 9 HO 0 ph 9 Με την αραίωση αυξάνεται ο όγκος του διαλύματος και επειδή τα mol παραμένουν σταθερά μικραίνει η του HOONa HOO, V άρα και η του άρα και η OH αφού κατά τον ιοντισμό του HOO, για τα OH που παράγονται, ισχύει ότι OH Kb. Έτσι στο αραιωμένο διάλυμα η OH είναι μικρότερη, οπότε από K w η το ph του αραιω- HO είναι μεγαλύτερη, δηλαδή (αφού ph log HO ) μένου διαλύματος είναι μικρότερο από το ph του αρχικού. Έτσι: ph 8 Ακόμα κατά την αραίωση ισχύει αρχ. τελ. V V () Έτσι, στο τελικό διάλυμα: H OONa H OO Na τελ. H OO H O H OOH OH ιον./παρ. y y y Ι.Ι. 6 ph 8 OH 0 y y y y y y 0 K 0 0 M 9 b 9 HOO y 0 Έτσι, από () 0 5 0 0 V V 50 L VH O 50 0,5 VH O 49,5 L ΘΕΜΑ Γ Γ. Πρέπει να συμπληρωθούν οι όροι: μεταφορικό αιμοσφαιρίνη μυοσφαιρίνη Γ. β Γ. α = Λάθος, β = Λάθος, γ = Λάθος, δ = Σωστό Γ4. α, β 4, γ, δ, ε
ΘΕΜΑ Δ Δ. Σχολικό βιβλίο, σελ. 8: «Γλυκονεογένεση ονομάζουμε ποσότητα γαλακτικού οξέος», «Το κύριο όργανο μεταβολικές τους ανάγκες». Δ. Γ = γλυκόλυση Δ = γαλακτική ζύμωση Κ = κύκλος του κιτρικού οξέος (Κύκλος του Krebs) Θ = οξειδωτική φωσφορυλίωση Φ = αλκοολική ζύμωση Δ. Ε φωσφορυλάση του γλυκογόνου Ε συνθετάση του γλυκογόνου Ε γαλακτική αφυδρογονάση Ε4 πυροσταφυλική αφυδρογονάση Δ4. Η μεταβολική πορεία Γ πραγματοποιείται στο κυτταρόπλασμα. Η μεταβολική πορεία Κ στα ευκαρυωτικά κύτταρα πραγματοποιείται μέσα στα μιτοχόνδρια. Επιμέλεια: ΜΑΝΤΖΑΡΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ