Εργαστήριο Εγκληµατολογικών Ερευνών Νοµική Σχολή ΔΠΘ Επικ. Καθηγήτρια Εγκληµατολογίας
Σχεδιασµός Συγκέντρωση υλικού Διάγραµµα Εκπόνηση (υλοποίηση µε τεκµηρίωση) Αξιολόγηση (έρευνας)
Εννοιολογική προσέγγιση θέµατος Στόχοι Κεντρικοί άξονες έρευνας Βιβλιογραφική έρευνα
Τεκµηρίωση Μέθοδος Οργάνωση Ισορροπία
Τοµείς που αφορά ανεξάρτητα από το εύρος Ενδεχόµενος περιορισµός σε έναν ή µερικούς τοµείς αναλόγως έκτασης θέµατος Δικαιολόγηση περιορισµού
Δικαιολογητική βάση επιλογής Επεξήγηση διάρθρωσης Επεξήγηση στόχων Επεξήγηση τεκµηρίωσης (κυρίως για έρευνες)
ΚΑΝΟΝΕΣ Εισαγωγή Κύρια µέρη (2-3) µε τίτλους Κεφάλαια (µε τίτλους) Υποκεφάλαια (µε τίτλους) Ενότητες (µε τίτλους) Υποενότητες Συµπέρασµα/συµπερασµατικές παρατηρήσεις Βιβλιογραφία/πηγές
ΚΑΝΟΝΕΣ 1. Εκτός κανονικής αρίθµησης: Εισαγωγή (= 1/10 της µελέτης) Μεθοδολογική προσέγγιση (είτε µαζί µε την εισαγωγή είτε σε χωριστή ενότητα) Γενικό συµπέρασµα/ Συµπερασµατικές παρατηρήσεις (=1/10 µελέτης)
Κάθε εργασία έχει εισαγωγή, µεθοδολογική προσέγγιση, 2-3 µέρη και συµπέρασµα. Η αρίθµηση ξεκινά από τα µέρη που αναλύονται σε κεφάλαια. Η εισαγωγή και η µεθοδολογική προσέγγιση ΔΕΝ αριθµούνται αν αποτελούν µία ενότητα (π.χ. εννοιολογική και µεθοδολογική προσέγγιση του θέµατος) ή αριθµούνται ξεχωριστά αν αποτελούν 2 ενότητες π.χ. Α. Εννοιολογική προσέγγιση ή Εισαγωγή Β. Μεθοδολογική προσέγγιση Μετά ξεκινά η κατ εξοχήν αρίθµηση της εργασίας: Μέρος Πρώτο: (Τίτλος..) Μέρος Δεύτερο: (Τίτλος..)
Ø Περιγραφή/ανάλυση του φαινοµένου (Φαινοµενολογία) Αντιµετώπιση του φαινοµένου Νοµοθετική αντιµετώπιση Νοµολογιακή αντιµετώπιση Άλλα µέτρα (π.χ. από ΜΚΟ) Εθνικό /υπερεθνικό επίπεδα Συγκριτική ανάλυση Λογική ακολουθία µερών, κεφαλαίων, ενοτήτων Ένωση µεταξύ τους µε ήπιο πέρασµα µέσω συµπερασµάτων (γέφυρες)
ΜΟΡΦΗ εισαγωγής: Α. Εννοιολογική προσέγγιση Β. Μεθοδολογική προσέγγιση Ή Εισαγωγή (όπου περιλαµβάνεται σύντοµα: εννοιολ. & µεθοδ. προσέγγιση και ενδεχοµένως ιστορική αναδροµή)
ΜΟΡΦΗ κυρίων µερών: Διαχωρισµός σε 2-3 κύρια µέρη και κάθε µέρος σε 2-3 κεφάλαια (να υπάρχει ισορροπία κεφαλαίων σε κάθε µέρος) Μέρος Πρώτο: (Τίτλος π.χ. µορφές του φαινοµένου) [Διαφορετικός από τίτλο θέµατος] Κεφάλαιο Πρώτο: (Τίτλος..) (ενότητες) 1.1. (Τίτλος..) 1.2. 1.3. (υποενότητες) (Τίτλος..) 1.1.1. 1.1.2. (παράγραφοι) 1.1.1.1. 1.1.2.1. Ή Ι.1. Ι.1.1. κλπ/
Μέρος Δεύτερο: (Τίτλος π.χ. αντιµετώπιση του φαινοµένου) [Διαφορετικός από τίτλο θέµατος] Κεφάλαιο Πρώτο: (Τίτλος π.χ. Νοµοθετική αντιµετώπιση) (ενότητες) 1.1. (Τίτλος π.χ. Υπερεθνική αντιµετώπιση) 1.2. 1.3. (υποενότητες) (Τίτλος π.χ. Εθνική αντιµετώπιση) 1.1.1. 1.1.2. (παράγραφοι) 1.1.1.1. 1.1.2.1. Κεφάλαιο Δεύτερο: (Τίτλος π.χ. Νοµολογιακή αντιµετώπιση) 2.1.1. (τίτλος: π.χ.η νοµολογία του ΕΔΔΑ) 2.1.2. (τίτλος: π.χ.η εθνική νοµολογία)
Στοιχεία: Εννοιολογική προσέγγιση θέµατος Ιστορική αναδροµή Αποσαφήνιση όρων/επεξήγηση χρησιµοποιούµενων όρων στην µελέτη (π.χ. απεγκληµατοποίηση ή αποποινικοποίηση, διακίνηση ή εµπορία ανθρώπων) Διάκριση από συναφείς έννοιες (π.χ. τροµοκρατία και οργανωµένο έγκληµα/ σεξουαλική βία και σωµατική βία)
Ανάλυση κάθε µέρους µε τις αντίστοιχες ενότητες Τεκµηρίωση Σύνδεση (και σύνθεση)
Εξαντλητική ή επιλεκτική (ανάλογα το εύρος) επικεντρωµένη σε ορισµένα ζητήµατα
Γέφυρες ανάµεσα σε κάθε ενότητα (είτε αυτό είναι µέρος, κεφάλαιο, υποενότητα) Μικρά Συµπεράσµατα σε κάθε ενότητα
Συµπεράσµατα κάθε ενότητας κεφαλαίου και µέρους συνοπτικά ως γέφυρα για την επόµενη ενότητα, κεφάλαιο, µέρος Εκτός από τα επί µέρους συµπεράσµατα απαιτείται γενικό συµπέρασµα (ποσότητα: 1/10 του όλου έργου) Επισήµανση κύριων σηµείων που αναλύθηκαν Επισήµανση κύριων θέσεων Άποψη που υιοθετείται/προτάσεις (αν είναι γενικές)
Επιστηµονική υποστήριξη των γραφοµένων µε αναφορά σε συγκεκριµένες πηγές Επιστηµονικές (κύριες) Πηγές: Νοµική βιβλιογραφία Γενικά εγχειρίδια Μονογραφίες Μελέτες, άρθρα, Έρευνες Στατιστικές Επιστηµονική βιβλιογραφία γενικότερα (κοινωνιολογία, ψυχολογία, ιατρική, κλπ.) Δευτερογενείς (µη επιστηµονικές) πηγές: Τύπος Ιστοσελίδες δηµοσίων υπηρεσιών/διεθνών οργαν./ ΜΚΟ
Κανόνες: 1. Αναφέρουµε πάντα την πηγή 2. Ελέγχουµε την πηγή 3. Ανατρέχουµε πάντα και πρώτα σε νοµική βιβλιογραφία /νοµολογία και δευτερογενώς στον τύπο 4. Στις έρευνες και µε υλικό από ερωτηµατολόγια ή (ηµιδοµηµένες) συνεντεύξεις
Βασικοί κανόνες για συλλογή υλικού: Από τα γενικά στα ειδικά και από τα νεότερα στα παλαιότερα Από τις λίγες πηγές βρίσκουµε περισσότερες
ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΠΗΓΩΝ: Τα ονόµατα των συγγραφέων µπαίνουν σε αλφαβητική κατάταξη και στην ονοµαστική ή γενική αναγράφοντας ολόκληρο το ονοµατεπώνυµο (όπου γνωρίζουµε) θέτοντας πρώτα το επώνυµο και µετά το όνοµα (π.χ. Συκιώτου Αθανασία, ή Δηµόπουλος Χαράλαµπος). Κατάταξη βιβλιογραφίας σε: Ελληνική & µεταφρασµένη (µε αναφορά και στον µεταφραστή) και Ξένη Ή και περαιτέρω κατάταξη σε: Εγχειρίδια /µονογραφίες Μελέτες/άρθρα Νοµολογία/ παρατηρήσεις ή Σχόλια σε νοµολογία Η ενδεικτική βιβλιογραφία που δίνεται ως βοήθηµα στις εργασίες θα πρέπει να αυξηθεί
Οι συγγραφείς παραπέµπονται µε όρθια στοιχεία και τα έργα εάν µεν είναι εγχειρίδια, µονογραφίες, κλπ. βιβλία, µε πλάγια, εάν είναι µελέτες/άρθρα µε εισαγωγικά και το περιοδικό µε πλάγια, π.χ. Συκιώτου Αθανασία, Το Διαδίκτυο ως σύγχρονο όχηµα θυµατοποίησης, Εκδόσεις Αντ. Σάκκουλα, 2009. Συκιώτου Αθανασία, «Η δεινή υποχρέωση στη ζωή ή η παρέµβαση της Αντεγκληµατικής πολιτικής στη ρύθµιση της ζωής και του θανάτου», Δικαιώµατα του Ανθρώπου, (40) 2008, σσ.1165-1211.
Σε περίπτωση συλλογικού έργου ως συγγραφέας µπαίνει το όνοµα του επιµελητού του έργου/τόµου π.χ.: Συκιώτου Αθανασία (Επιµ.), Αλλοδαποί στην Ελλάδα: ένταξη ή περιθωριοποίηση;, Πρακτικά Συνεδρίου που διοργανώθηκε από τον Τοµέα Ποινικών και Εγκληµατολογικών Επιστηµών ΔΠΘ στις 28-29 Νοεµβρίου 2006, Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 2008.
Μελέτη σε συλλογικό έργο: Συκιώτου Αθ., «Παράνοµη διακίνηση έργων πολιτιστικής κληρονοµιάς: Αντεγκληµατική πολιτική προστασίας των έργων ή των διακινητών;», στον τιµητικό τόµο προς τιµήν της Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη, Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 2008, σελ.1405-1439. Της ιδίας, Terrorism and Human rights, Cuadernos Constitutionales, 2011, σελ. 203-232.
Άρθρο σε περιοδικό: Συκιώτου Αθαν., «Οι δυσκολίες και η σηµασία της αναγνώρισης ενός ατόµου ως θύµατος εµπορίας ανθρώπων», Ποινική Δικαιοσύνη & Εγκληµατολογία, 1/2009, σελ. 25-34. Της ιδίας, «Η δεινή υποχρέωση στη ζωή ή η παρέµβαση της Αντεγκληµατικής πολιτικής στη ρύθµιση της ζωής και του θανάτου», Δικαιώµατα του Ανθρώπου, (40) 2008, σελ επ.
Όπου γνωρίζουµε, σηµειώνουµε και την σειρά της έκδοσης (π.χ. έκδοση 2 η ). Στις µελέτες, όταν γνωρίζουµε τις συνολικές σελίδες παραπέµπουµε έτσι: σσ.1165-1211, άλλως µόνο την πρώτη µε µνεία ότι υπάρχουν και επόµενες: σελ.1165 επ.
Στα περιοδικά αναφέρουµε τις καθιερωµένες συντοµογραφίες τους (π.χ. ΠοινΧρ, ΠοινΔικ, ΕΕΝ, ΝοΒ) αν έχουν και δεν συντέµνουµε όπως µας αρέσει. Εάν δεν γνωρίζουµε την καθιερωµένη συντοµογραφία αναγράφουµε ολόκληρο τον τίτλο και όχι όπως ενδεχοµένως τον βρίσκουµε σε άλλη παραποµπή (: κυρίως για τα ξενόγλωσσα που δεν είναι και τόσο γνωστά). Γράφουµε εκτός από το έτος και το τεύχος δηµοσίευσης π.χ. ΠοινΧρ (5) 2000, ή 5/2000.
Μονογραφίες: Αθ. Συκιώτου, To Διαδίκτυο ως όχηµα θυµατοποίησης, Εκδόσεις Αντ. Σάκκουλα, 2009.
Διεθνείς οργανισµοί: UNODC - UN.GIFT (2009), Anti-human trafficking manual for criminal justice practitioners, Vienna, http://www.unodc.org/documents/humantrafficking/09-80667_introduction_ebook.pdf Bureau International de Travail (2009), Le coût de coercition. Rapport Global, http://www.ilo.org/global/about_the_ilo/ Media_and_public_information/ Press_releases/lang--fr/WCMS_106241/ index.htm
Νοµολογία: Εθνική ΣυµβΠληµΘεσ 185/2003, ΠοινΔικ (5) 2003, σελ. 504. ΑΠ (σε συµβούλιο) 721/2004, ΝοΒ 2004, σελ. 1805. Υπερεθνική: ΕΔΔΑ, Siliadin κατά Γαλλίας, 26 Ιουλίου 2005 (αρ. 73316/01).
Ιστοσελίδες: (πάντα επεξήγηση φορέα) Διεθνείς Οργανισµοί: UNODC (United Nations Office on Drugs & Crime) = http://www.unodc.org International Criminal Court: http:// www.icc-cpi.int/home European Court for Human Rights = http://www.echr.coe.int/ European Union legislation: http://eur-lex.europa.eu/ EUROJUST = http://www.eurojust.eu.int EUROPOL = http://www.europol.europa.eu Εθνικοί Οργανισµοί: Υπουργείο Δικαιοσύνης = http://www.ministryofjustice.gr/ Ελληνική Αστυνοµία = http://www.astynomia.gr Εθνική Στατιστική Αρχή (ΕΛ.ΣΤΑΤ) = http://www.statistics.gr/ Συνήγορος του Πολίτη = http://www.synigoros.gr Βουλή των Ελλήνων = http://www.parliament.gr/
Στο κάτω µέρος της σελίδας Σε κάθε σελίδα, ακόµη κι αν συνεχίζεται η πηγή να είναι ίδια (: Ibidem/ όπ. παρ.) Πρώτη αναφορά σε έργο: ολόκληρη αναφορά (όπως στην βιβλιογραφική λίστα στο τέλος) µε ένδειξη της συγκεκριµένης σελίδας π.χ.: Συκιώτου Αθ., «Παράνοµη διακίνηση έργων πολιτιστικής κληρονοµιάς: Αντεγκληµατική πολιτική προστασίας των έργων ή των διακινητών;», στον τιµητικό τόµο προς τιµήν της Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη, Εκδ. Αντ. Σάκκουλα, 2008, σελ.(όχι: 1405-1439 - αλλά: σελ.1411). Επόµενες αναφορές: Παραποµπή για το ίδιο έργο που έχει παραπεµφθεί και παραπάνω, γράφουµε: όπ.παρ., σελ.1425 Άλλη µελέτη (του ίδιου ή άλλου συγγραφέα) που βρίσκεται στο ίδιο συλλογικό έργο: eodem loco
Παραποµπή που βρίσκεται σε παραποµπή άλλου συγγραφέα που δεν έχει ελεγχθεί: Βλ. UNODC - UN.GIFT (2009), Anti-human trafficking manual for criminal justice practitioners, όπως αναφέρεται στο (ή από την): Συκιώτου Αθαν., Εµπορία Ανθρώπων στα Βαλκάνια. Θύµα, δράστης και κατασταλτικές στρατηγικές, Εκδόσεις Αντ. Σάκκουλα, 2003, σελ.113, υποσηµ.2. Πηγή: Στατιστική του State Department ΗΠΑ για το 2009 όπως αναφέρεται από τον.
Παραποµπή σε έργα και πηγές ακόµη και όταν πρόκειται για γνωστό πρόσωπο/ επιστήµονα/φιλόσοφο