ΣτΕ 1049/2017 [Έγκριση ΥΠΠΟ για την τοποθέτηση θόλου προστασίας σε ραντάρ εντός του περιβάλλοντα χώρου μνημείου (Ι.Μονής)]

ΣτΕ 1049/2017 [Έγκριση ΥΠΠΟ για την τοποθέτηση θόλου προστασίας σε ραντάρ εντός του περιβάλλοντα χώρου μνημείου (Ι.Μονής)] Περίληψη -Η προσβαλλομένη φέρει νόμιμη και επαρκή αιτιολογία, εφ όσον η Διοίκηση έκρινε ότι η βλάβη του μνημείου και του περιβάλλοντος χώρου προέρχεται- κυρίως από την υφιστάμενη κεραία, ενώ η τοποθέτηση του επίμαχου θόλου, που θα φέρει ουδέτερη απόχρωση, δεν ενοχλεί από αισθητικής πλευράς, αντιθέτως μάλιστα βελτιώνει τη συνολική εικόνα σε σύγκριση με το ακάλυπτο κεραιοσύστημα του ραντάρ. Επομένως, η Διοίκηση εκτίμησε τις επιπτώσεις της κατασκευής του θόλου στο μνημείο κάκιστο προστατευόμενο σύνολο, ως όφειλε και η σχετική ουσιαστική εκτίμηση, η οποία ευρίσκει έρεισμα στα στοιχεία του φακέλου και δεν παρίσταται προδήλως εσφαλμένη, απαραδέκτως πλήσσεται ευθέως ως προς τις επιπτώσεις του έργου στο μνημείο και την επάρκεια των μέτρων προστασίας. Εν όψει, όμως, των διαπιστώσεων που περιέχονται στην συνεισήγηση της 2ης Ε.Β.Α. με την ΚΑ' Ε.Π.Κ.Α. και στα Πρακτικά του Κ.Α.Σ., καθώς και του γεγονότος ότι, πάντως, η εγκατάσταση του θόλου έγινε κατ ανοχήν δεκτή από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, η Διοίκηση, δηλαδή το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας, πρέπει, σε εύλογο χρόνο, να επανεξετάσει συνολικά το ζήτημα του τόπου εγκατάστασης του συγκεκριμένου ραντάρ και να προχωρήσει σε αναζήτηση άλλου προσφορότερου τόπου εγκατάστασής του, κατά τρόπο που να εξυπηρετεί αποτελεσματικά τους οικείους σκοπούς εθνικής άμυνας χωρίς, όμως, να θίγει το προστατευτέο μνημείο. Πρόεδρος: Αθ. Ράντος Εισηγητής: Αν. Σκούφαλος Βασικές Σκέψεις 2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση της ΥΠΠΟΑ/ ΓΔΑΠΚ/ΔΒΜΑ/ΤΑΧΜΑΕ/240736/130472/8674/3762/20.2.2014 απόφασης του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, με την οποία εγκρίθηκε η τοποθέτηση θόλου προστασίας (radome) στο ραντάρ του Πεδίου Βολής Κρήτης στη θέση «Προφήτης Ηλίας» του Δήμου Θήρας, Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, με τον όρο αυτός να βαφεί σε ουδέτερη απόχρωση, ώστε η παρουσία του να είναι ανεκτή στον περιβάλλοντα χώρο του προστατευόμενου μνημείου της Ιεράς Μονής Προφήτη Ηλία Θήρας. 3. Επειδή, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας με έννομο συμφέρον παρεμβαίνει υπέρ του κύρους της προσβαλλομένης, ισχυριζόμενος ότι η τοποθέτηση του θόλου αποσκοπεί στην προστασία του ραντάρ, ώστε να καθίστανται εφικτές η ταυτόχρονη λειτουργία του με τα άλλα τέσσερα ραντάρ του Πεδίου Βολής Κρήτης και η ασφαλής διεξαγωγή 1 / 11

των βολών του εν λόγω Πεδίου. 4. Επειδή, η Ιερά Μητρόπολη Θήρας, Αμοργού και Νήσων, η οποία ασκεί την πνευματική εποπτεία στην Ιερά Μονή Προφήτη Ηλία Θήρας (άρθρο 39 παρ. 6 του ν. 590/1977, Α 146), η εν λόγω Μονή, στον περιβάλλοντα χώρο της οποίας πρόκειται να εγκατασταθεί ο θόλος, και οι εγκαταβιούντες στην Μονή αρχιμανδρίτες και μοναχοί με έννομο συμφέρον ασκούν την αίτηση, ισχυριζόμενοι ότι η τοποθέτηση του θόλου επί του υφιστάμενου ραντάρ θίγει το προστατευόμενο μνημείο της Μονής. Περαιτέρω και ο Δήμος Θήρας με έννομο συμφέρον ασκεί την αίτηση, προβάλλοντας ότι η επίδικη εγκατάσταση εντός των διοικητικών του ορίων επιφέρει βλάβη στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον της περιοχής. 5. Επειδή, στο άρθρο 24 του Συντάγματος ορίζονται τα εξής: «1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας... 6. Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Κράτος...». Με τις διατάξεις αυτές του Συντάγματος καθιερώνεται αυξημένη προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος, δηλαδή των μνημείων και λοιπών πολιτιστικών αγαθών που προέρχονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα και συνθέτουν λόγω της ιστορικής, καλλιτεχνικής ή επιστημονικής σημασίας τους την εν γένει πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας. Η προστασία αυτή περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τη διατήρηση των εν λόγω πολιτιστικών στοιχείων στο διηνεκές. Επομένως, κάθε επέμβαση επί και πλησίον μνημείου, εμπίπτοντος στην κατά το Σύνταγμα και την εκάστοτε οικεία νομοθεσία έννοια και προστασία, εναρμονιζόμενη προς αυτό, πρέπει κατ αρχήν να αποβλέπει στην προστασία και ανάδειξή του, να ενεργείται δε εν όψει των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών και του είδους των προστατευτέων ευρημάτων και επί τη βάσει των δεδομένων της αρχαιολογικής επιστήμης, απαγορευμένων επεμβάσεων και χρήσεων μη συμβατών προς την κατά προορισμό χρήση του μνημείου (πρβλ. Σ.τ.Ε. Ολομ. 3279/2003). 6. Επειδή, με την 10977/16.5.1967 απόφαση του Υπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως (Β 352) χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό μνημείο η περιοχή του «Μέσα Βουνού», όπου κείται η Ιερά Μονή Προφήτη Ηλία Θήρας. Ακολούθως, με την ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ27/ΚΗΡ/44997/1811/ 9.10.1998 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού (Β 1123), η ως άνω Μονή, η οποία είχε ιδρυθεί το 1711, είχε εγκαταλειφθεί από τους εγκαταβιούντες μοναχούς το 1983 και επαναλειτούργησε το 1997, χαρακτηρίσθηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, με περιβάλλοντα χώρο προστασίας περιοχή με ακτίνα πεντακοσίων (500) μέτρων γύρω από αυτήν. 7. Επειδή, η προστασία του πολιτιστικού περιβάλλοντος οργανώνεται και εξειδικεύεται με τις διατάξεις του ν. 3028/2002 (Α 153), με τις οποίες ορίζονται, μεταξύ άλλων, οι προϋποθέσεις επέμβασης σε ακίνητο μνημείο και στο περιβάλλον του. Στο άρθρο 2 του νόμου αυτού προβλέπονται τα εξής: «Για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου: α) Ως πολιτιστικά αγαθά νοούνται οι μαρτυρίες της ύπαρξης και της ατομικής και συλλογικής δραστηριότητας του ανθρώπου. β) Ως 2 / 11

μνημεία νοούνται τα πολιτιστικά αγαθά που αποτελούν υλικές μαρτυρίες και ανήκουν στην πολιτιστική κληρονομιά της Χώρας και των οποίων επιβάλλεται η ειδικότερη προστασία βάσει των εξής διακρίσεων: αα) Ως αρχαία μνημεία ή αρχαία νοούνται όλα τα πολιτιστικά αγαθά που ανάγονται στους προϊστορικούς, αρχαίους, βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους και χρονολογούνται έως και το 1830 ββ) Ως νεότερα μνημεία γγ) Ως ακίνητα μνημεία νοούνται τα μνημεία που υπήρξαν συνδεδεμένα με το έδαφος και παραμένουν σε αυτό καθώς και τα μνημεία που βρίσκονται στο έδαφος και δεν είναι δυνατόν να μετακινηθούν χωρίς βλάβη της αξίας τους ως μαρτυριών. Στα ακίνητα μνημεία συμπεριλαμβάνονται οι εγκαταστάσεις, οι κατασκευές και τα διακοσμητικά και λοιπά στοιχεία που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα τους, καθώς και το άμεσο περιβάλλον τους. δδ)». Περαιτέρω, στο άρθρο 10 του ίδιου νόμου υπό τον τίτλο «Ενέργειες σε ακίνητα μνημεία και στο περιβάλλον τους» ορίζονται, ειδικότερα, τα ακόλουθα: «1. Απαγορεύεται κάθε ενέργεια σε ακίνητο μνημείο η οποία είναι δυνατόν να επιφέρει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο καταστροφή, βλάβη, ρύπανση ή αλλοίωση της μορφής του... 3. Η... οικοδομική δραστηριότητα πλησίον αρχαίου επιτρέπεται μόνο μετά από έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου. Η έγκριση χορηγείται εάν η απόσταση από ακίνητο μνημείο ή η σχέση με αυτό είναι τέτοια ώστε να μην κινδυνεύει να επέλθει άμεση ή έμμεση βλάβη αυτού λόγω του χαρακτήρα του έργου ή της επιχείρησης ή της εργασίας. 4. Για κάθε εργασία, επέμβαση ή αλλαγή χρήσης σε ακίνητα μνημεία, ακόμη και αν δεν επέρχεται κάποια από τις συνέπειες της παραγράφου 1 σε αυτά, απαιτείται έγκριση που χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού ύστερα από γνώμη του Συμβουλίου...». Οι ανωτέρω διατάξεις εκκινούν από τη διάκριση σε επεμβάσεις επί και πλησίον ακινήτου μνημείου. Ως επεμβάσεις επί ακινήτου μνημείου, απολύτως απαγορευμένες από το νόμο, νοούνται αυτές οι οποίες είναι δυνατόν να επιφέρουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο καταστροφή, βλάβη, ρύπανση ή αλλοίωση της μορφής του και για το επιτρεπτό τέτοιων επεμβάσεων απαιτείται πάντοτε προηγούμενη έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού, ύστερα από γνώμη του αρχαιολογικού συμβουλίου. Για τις επεμβάσεις πλησίον αρχαίου ισχύει ο κανόνας του επιτρεπτού τους μόνο κατόπιν εγκρίσεως του Υπουργού Πολιτισμού. Ειδικά δε για τις οικοδομικές εργασίες, ή έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού χορηγείται εάν η απόσταση από το ακίνητο μνημείο - στην έννοια του οποίου συμπεριλαμβάνεται πλέον ρητώς και το άμεσο περιβάλλον του - ή η σχέση με αυτό είναι τέτοια ώστε να μην κινδυνεύει να επέλθει άμεση ή έμμεση βλάβη σε αυτό. Από τα ανωτέρω παρέπεται ότι ο Υπουργός Πολιτισμού προκειμένου να χορηγήσει την έγκριση για την εκτέλεση έργου επί και πλησίον αρχαίων αξιολογεί τα χαρακτηριστικά του έργου και εκτιμά τις άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις που θα έχει η εκτέλεση του έργου στα ακίνητα μνημεία, δηλαδή στα αγαθά που εμπίπτουν στο πεδίο προστασίας του αρχαιολογικού νόμου. Η αιτιολογία της χορηγούμενης έγκρισης ελέγχεται, συνεπώς, ως προς τα ζητήματα αυτά, πρέπει δε, για να είναι πλήρης, να περιέχει: α) περιγραφή των προστατευτέων αρχαίων, β) περιγραφή του προς εκτέλεση έργου, και γ) τεκμηριωμένη εκτίμηση των επιπτώσεων του έργου επί των αρχαίων (πρβλ. Σ.τ.Ε. 3 / 11

2916/2012, 3454/2004 Ολομ. κ.ά.). 8. Επειδή, εξ άλλου, στο άρθρο 50 του ν. 3028/2002 προβλέπεται ότι: «1. Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού συγκροτείται Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), που αποτελείται από 17 μέλη ως εξής: α)... 2. 7.», σύμφωνα δε με το άρθρο 52 του ίδιου νόμου, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 10 παρ. 22 του ν. 3207/2003 (Α 302), «1. 5. Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού ρυθμίζονται τα σχετικά με την οργάνωση και λειτουργία των Συμβουλίων 6. Στις συνεδριάσεις των Συμβουλίων μετέχουν τα μέλη τους και οι εισηγητές. Στις συνεδριάσεις των Κεντρικών Συμβουλίων οι εισηγητές μετέχουν άνευ ψήφου. Πρόσωπα των οποίων οι υποθέσεις άγονται ενώπιον του Συμβουλίου μπορούν να παρίστανται και με ή δια δικηγόρου και να χρησιμοποιούν τεχνικούς συμβούλους, προκειμένου να εκθέσουν τις απόψεις τους και να απαντήσουν σε τυχόν ερωτήσεις των μελών ή εισηγητών». Κατ εξουσιοδότηση της ως άνω διάταξης της παραγράφου 5 του άρθρου 52 του ν. 3028/2002 εκδόθηκε η ΥΠΠΟ/ΔΟΕΠΥ/ΤΟΠΥΝΣ/14/3698/20.1.2004 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού (Β 70), στο άρθρο 1 της οποίας ορίζεται ότι «1. Οι ημέρες των συνεδριάσεων των Συμβουλίων ορίζονται με απόφαση των Προέδρων αυτών. 2. Πέρα από τις ειδικότερες ρυθμίσεις της παρούσης, η οργάνωση και λειτουργία των Συμβουλίων του ΥΠ.ΠΟ διέπεται από τον ισχύοντα Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας», στο άρθρο 2 ότι «1. Καθήκοντα προέδρου στα Κεντρικά Συμβούλια ασκεί ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου 2. Σε περίπτωση απουσίας ή κωλύματος του Γενικού Γραμματέως, στα Κεντρικά Συμβούλια προεδρεύει ο Νομικός Σύμβουλος του Κράτους στο ΥΠ.ΠΟ ή ο αναπληρωτής του 6. Το Συμβούλιο μπορεί να καλέσει, προς παροχή πληροφοριών ή προσαγωγή στοιχείων, υπηρεσιακά ή άλλα πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και τα πρόσωπα που αφορά η υπόθεση, τα οποία, εφόσον έχουν ζητήσει να παραστούν, καλούνται υποχρεωτικά. 7. Πρόσωπα των οποίων οι υποθέσεις άγονται ενώπιον του Συμβουλίου έχουν δικαίωμα να παρίστανται και με ή δια δικηγόρου και να χρησιμοποιούν τεχνικούς συμβούλους, προκειμένου να εκθέσουν τις απόψεις τους και να απαντήσουν σε τυχόν ερωτήσεις των μελών ή των εισηγητών. 8. Σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις η συζήτηση συνεχίζεται μετά την αποχώρηση των ως άνω προσώπων», στο άρθρο 3 ότι «1. Οι εισηγήσεις στα Κεντρικά Συμβούλια γίνονται από τις αρμόδιες Διευθύνσεις, έτσι όπως ορίζονται από τον ισχύοντα οργανισμό του ΥΠ.ΠΟ 2. Η ανάπτυξη των θεμάτων και η διατύπωση των εισηγήσεων γίνονται προφορικώς, ενώπιον του Συμβουλίου. 3. Καθήκοντα εισηγητή στο Συμβούλιο εκτελεί ο κατά περίπτωση αρμόδιος Προϊστάμενος της οικείας Διεύθυνσης ή ο κατά νόμο αναπληρωτής του», και στο άρθρο 5 αυτής ότι «1. Στην έδρα των Συμβουλίων λειτουργεί Γραμματεία, η οποία τηρεί τους φακέλους και το αρχείο των πρακτικών 4. Ειδικότερα από τον εκάστοτε Γραμματέα του Συμβουλίου συντάσσεται περιληπτικό πρακτικό με συνοπτική, αλλά περιεκτική αναφορά στο περιεχόμενο των συνεδριάσεων, όπου καταγράφονται και οι απόψεις όσων μειοψήφησαν. 5. Η Γραμματεία προχωρεί, βάσει των πρακτικών, στη σύνταξη των σχετικών γνωμοδοτήσεων, οι οποίες υπογράφονται από τον Γραμματέα της οικείας συνεδρίασης, τον εισηγητή και τον Πρόεδρο του Συμβουλίου. 6. Αντίγραφα των 4 / 11

πρακτικών και των γνωμοδοτήσεων χορηγούνται αποκλειστικώς μέσω της Γραμματείας των Συμβουλίων και έγκριση του Προέδρου και μετά την έκδοση της επακολουθούσης εκτελεστής διοικητικής πράξεως 10. Η Γραμματεία των Συμβουλίων είναι υπεύθυνη για την έγκαιρη και γραπτή (και με τηλεομοιοτυπία) ειδοποίηση των πολιτών, που έχουν υποβάλει αίτημα παράστασης, ώστε να παρευρίσκονται στην εξέταση των θεμάτων που τους αφορούν». 9. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Στην ανωτέρω τοποθεσία του «Μέσα Βουνού» είχαν εγκατασταθεί πλησίον ή και επί του κτίσματος της Μονής πλήθος κεραιών (Ο.Τ.Ε., Ε.Ρ.Τ., ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, εταιρειών κινητής τηλεφωνίας) καθώς και, από το έτος 1967, το ραντάρ του Πεδίου Βολής Κρήτης (Π.Β.Κ). Επί αιτημάτων της Μονής για την απομάκρυνση των κεραιών, εκδόθηκε αρχικώς η 60251/2780/3.8.1999 απόφαση του Υφυπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών, με την οποία εκδηλώθηκε άρνηση ικανοποιήσεώς των, αφού θεωρήθηκε ότι η τοποθεσία αποτελεί μία από τις πλέον σημαντικές θέσεις στην Ελλάδα για την εγκατάσταση τηλεπικοινωνιακών συστημάτων και ότι η σημασία της για την περιοχή του Νοτίου Αιγαίου θεωρείται κρίσιμη και, ειδικώς για το δίκτυο του Ο.Τ.Ε., αναντικατάστατη. Μεταγενεστέρως όμως εκδόθηκαν διαδοχικώς η 78192/6188/18.11.1999 απόφαση του αυτού Υφυπουργού, με την οποία αποφασίσθηκε η απομάκρυνση όλων των κεραιών από τον ανωτέρω χώρο και κλήθηκε η Ν.Α. Κυκλάδων και οι έχοντες εγκαταστήσει τις κεραίες να υποδείξουν εναλλακτικές τοποθεσίες για την μετεγκατάσταση των κεραιών, και η 11330/732/16.2.2000 όμοια απόφαση, με την οποία, κατ εκτίμηση του γεγονότος ότι υπάρχει «φοβερή διατάραξη της περιβαλλοντικής εικόνας γύρω από τη Μονή» λόγω της υπάρξεως πλήθους ιστών κεραιών, και μάλιστα πολλών εξ αυτών εντός του περιγράμματος του κτηρίου της Μονής, τόπου προσκυνήματος δεκάδων χιλιάδων επισκεπτών, όπου φυλάσσονται θησαυροί της Ορθοδοξίας, καθώς και του γεγονότος ότι υφίσταται κίνδυνος από την έκθεση επισκεπτών και μοναχών σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, γνωστοποιήθηκε στους έχοντες εγκαταστήσει τις κεραίες ότι οι εκχωρηθείσες από την υπηρεσία συχνότητες για την λειτουργία των κεραιών παύουν ισχύουσες την 31.12.2000, με συνέπεια να καθίσταται παράνομη η λειτουργία των κεραιών μετά το χρονικό εκείνο σημείο. Κατά των ανωτέρω πράξεων καθώς και κατά της ΑΠ 258/76/11.7.2002 απόφασης της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), με την οποία ορίσθηκε ο χρόνος μετεγκαταστάσεως κεραίας Σταθμού Ασύρματης Τηλεπικοινωνίας του Ο.Τ.Ε., ασκήθηκαν αιτήσεις ακύρωσης από τους θιγόμενους (Ο.Τ.Ε., Ε.Ρ.Τ.), επί των οποίων εκδόθηκαν οι 3381-2/2001 και 933/2003 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Με τις αποφάσεις αυτές κρίθηκε, κατά βάση, ότι νομίμως η Διοίκηση διέταξε την απομάκρυνση των κεραιών. Περαιτέρω, με την από 22.12.2005 απόφαση του Ε.Δ.Δ.Α. (προσφυγή αρ. 32259/02), ενώπιον του οποίου προσέφυγε η Μονή παραπονούμενη για την άρνηση των αρχών να εκτελέσουν τις εν λόγω αποφάσεις, κρίθηκε ότι η μη συμμόρφωση της Διοίκησης καθώς και του Ο.Τ.Ε. και της Ε.Ρ.Τ. προς τις αποφάσεις αυτές συνιστά παραβίαση του άρθρου 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ν.δ. 53/1974, Α 256). Κατά 5 / 11

τα εκτιθέμενα στο ΥΠΠΟΑ/ΓΡΑΠΚ/ΔΒΜΑ/ΤΒΜΑΧΜΑΕ/281824/ 164565/9949/56/20.2.2015 έγγραφο του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού οι κεραίες ραδιοτηλεπικοινωνιών έχουν απομακρυνθεί από τον περιβάλλοντα χώρο της Μονής. Το έτος 2013, η κοινοπραξία «ΔΟ.ΜΗ.ΚΑ. Α.Ε. G+H KUHLLAGER UND INDUSTRIEBAU Gmbh», η οποία είχε υπογράψει με την Πολεμική Αεροπορία την από 18.12.2009 σύμβαση για την εγκατάσταση θόλων στα ραντάρ του Π.Β.Κ., κατέθεσε στην 2η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων (Ε.Β.Α.) αίτηση για την έγκριση τοποθέτησης του επίδικου θόλου. Η 2η Ε.Β.Α., με την 1985/21.6.2013 πράξη της, διαβίβασε την αίτηση στο Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Νοτίου Αιγαίου (Τ.Σ.Μ.Ν.Α.), συνεισηγούμενη με την ΚΑ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων (Ε.Π.Κ.Α.) την κατ οικονομία έγκριση της τοποθέτησης του θόλου (διαμέτρου 7,4 μ. και ύψους 5,74 μ.), με την αιτιολογία ότι: α) δεν μπορεί να εκφέρει άποψη για τα θέματα εθνικής ασφάλειας που άπτονται της αρμοδιότητας του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, και β) στην ευρύτερη περιοχή είχε χορηγηθεί έγκριση εγκατάστασης και λειτουργίας σταθμού κινητής τηλεφωνίας ιδιωτικής εταιρείας. Το Τ.Σ.Μ.Ν.Α., με την 6/25.7.2013 πράξη του, παρέπεμψε το θέμα στον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού λόγω μείζονος σημασίας. Εξ άλλου, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, με το Φ.Κ. 434Ν/ΑΔ.746602/ Σχ.1588/10.12.2013 έγγραφο προς την Διεύθυνση Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων, ανέφερε ότι: α) η εγκατάσταση του θόλου αποτελεί συμβατική υποχρέωση της χώρας ως μέλους του Ν.Α.Τ.Ο., σύμφωνα με την UNAC 2/2005 εγκριτική απόφαση, στο πλαίσιο της οποίας υλοποιείται το συγχρηματοδοτούμενο από το Ν.Α.Τ.Ο. και τους χρήστες του Π.Β.Κ. (Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο) έργο, β) η τοποθέτηση του θόλου είναι ζωτικής σημασίας για την λειτουργικότητα του συστήματος και την επιμήκυνση του κύκλου ζωής του, γ) επικρατούν στην περιοχή αντίξοες καιρικές συνθήκες που προκαλούν στο ραντάρ βλάβες υψηλού κόστους, δ) σύμφωνα με επίσημες μετρήσεις της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας δεν προκύπτει κίνδυνος για την δημόσια υγεία. Κατόπιν τούτων, η υπόθεση εισήχθη στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (Κ.Α.Σ.), το οποίο, με γνωμοδότηση που διατυπώθηκε κατά την 38/10.12.2013 συνεδρίαση, ενέκρινε την τοποθέτηση του θόλου, με τον όρο αυτός να βαφεί σε ουδέτερη απόχρωση, ώστε η παρουσία του να είναι ανεκτή στον περιβάλλοντα χώρο του προστατευόμενου μνημείου της Μονής. Όπως εκτίθεται, ειδικότερα, στα Πρακτικά της ανωτέρω συνεδρίασης του Κ.Α.Σ. «η Μονή του Προφήτη Ηλία έχει απασχολήσει πολλές φορές το Συμβούλιο, λόγω του δάσους των κεραιών που βρίσκονταν πάντα γύρω της Εν συνεχεία [η Εισηγήτρια] δείχνει στα μέλη τη θέση του ραντάρ, καθώς και το πώς φαίνεται πίσω από τη Μονή. Ενημερώνει τα μέλη ότι η υπόθεση αφορά στην τοποθέτηση ενός radome, που είναι ένας πάρα πολύ μεγάλος θόλος προστασίας πάνω από το ραντάρ, ο οποίος θα φαίνεται από παντού. Το δείχνει ακριβώς δίπλα, πριν το εγκαταστήσουν. Μέλος του Συμβουλίου παρατηρεί ότι το αντίστοιχο υπάρχει στον Υμηττό και στην Πάρνηθα και ότι το βάζουν και στα κότερα αλλά η αντιτείνει ότι στην προκειμένη περίπτωση θα είναι εξαιρετικά μεγάλο, θα είναι τεράστιο. Το θέμα στην προκειμένη περίπτωση λέει, είναι πως είναι περίοπτο αλλά και κοντά στην 6 / 11

αρχαία Θήρα. Από το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας έστειλαν ένα έγγραφο, το οποίο και διαβάζει στα μέλη: Σας γνωρίζουμε ότι η εγκατάσταση των θόλων προστασίας αποτελεί συμβατική υποχρέωση της χώρας μας ως μέλους του ΝΑΤΟ και συγχρηματοδοτείται από το ΝΑΤΟ και από τους χρήστες του Πεδίου Βολής Κρήτης Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο. Μη υλοποίηση ή ολοκλήρωσή τους συνεπάγεται επιστροφή μέρους της χρηματοδότησης η τοποθέτηση τέτοιων θόλων σε ραντάρ είναι ζωτικής σημασίας για την λειτουργικότητα του συστήματος και την επιμήκυνση του κύκλου ζωής τους η κύρια προστασία που παρέχουν είναι η αντικεραυνική τοποθετούνται σε σημεία που τα κεραυνικά πλήγματα είναι συχνά. Κορυφές λόφων ή βουνών Αν λάβει κανείς υπόψη τη γεωγραφική θέση του ραντάρ της Θήρας, αμέσως θα καταλάβει και το βαθμό καταπόνησης του συστήματος Οι βλάβες που προκαλούνται στο ραντάρ είναι συχνές και κοστοβόρες το κόστος και ο χρόνος επισκευής ή και συντήρησης υπερβαίνουν πολλές φορές το εκτιμώμενο, πλήττοντας κυρίως την επιχειρησιακή ετοιμότητα της Πολεμικής Αεροπορίας η τοποθέτηση του θόλου κρίνεται επιτακτική από τη στιγμή μάλιστα που σύμφωνα και με επίσημες μετρήσεις από την Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας δεν προκύπτει απολύτως κανένας κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. H Εισηγήτρια στη συνέχεια διαβάζει τις εισηγήσεις των αρμοδίων Εφορειών Αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι όταν ο θόλος τοποθετηθεί θα υπάρξουν αντιδράσεις επειδή θα φαίνεται από παντού στη Σαντορίνη Ο Προεδρεύων διερωτάται αν ο θόλος είναι απολύτως απαραίτητος και η Εισηγήτρια επικαλείται το κείμενο της Υπηρεσίας Πολεμικής Αεροπορίας, ως αναρμόδια. Η, επίτιμη Διευθύντρια του ΥΠΠΟΤ, διαπιστώνει ότι το ύψος που βλέπει δεν είναι κατά τη γνώμη της πολύ ενοχλητικό, δεδομένου ότι η κεραία στον Προφήτη Ηλία είναι κατά πολύ ψηλότερη και ρωτά αν υπάρχει περίπτωση να κατέβει η κεραία. Η Εισηγήτρια απαντά αρνητικά και επαναλαμβάνει ότι το ραντάρ αυτό είναι εθνικής σημασίας Η επαναλαμβάνει πως προσωπικά δεν την ενοχλεί και πως από πλευράς αισθητικής και σε σχέση με το μνημειακό περιβάλλον θεωρεί καλύτερο να απολήγει σε αυτή τη σφαίρα απ ότι σε σιδερικό που τραβάει το βλέμμα πάνω του. Η Εισηγήτρια δήλωσε πως υπάρχει η σκέψη να βαφεί γκρίζος ο θόλος, ώστε να μην είναι άσπρο και γυαλίζει. Μέλος του Συμβουλίου διαφωνεί και προτείνει το χρώμα του βραχώδους και η το ανοιχτό γκρίζο. Ο Προεδρεύων προτείνει να εγκριθεί μεν η τοποθέτηση αλλά να προστεθεί η φράση ότι είναι ανεκτή η εγκατάσταση ως προς το προστατευόμενο μνημείο, ότι δηλαδή το Συμβούλιο την ανέχεται. Με τον όρο να βαφεί σε ουδέτερη απόχρωση, προσθέτει η Εισηγήτρια». Επακολούθησε η έκδοση της προσβαλλόμενης υπουργικής απόφασης, με την οποία υιοθετήθηκε η ομόφωνη γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ., δηλαδή εγκρίθηκε η τοποθέτηση του θόλου, με τον όρο αυτός να βαφεί σε ουδέτερη απόχρωση, ώστε η παρουσία του να είναι ανεκτή στον περιβάλλοντα χώρο του προστατευόμενου μνημείου της Μονής. 10. Επειδή, στο άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος ορίζεται ότι «Το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης του ενδιαφερομένου ισχύει και για κάθε διοικητική ενέργεια ή μέτρο που λαμβάνεται σε βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων του», η άσκηση δε του συνταγματικώς κατοχυρωμένου δικαιώματος της προηγούμενης ακρόασης του 7 / 11

ενδιαφερομένου προβλέπεται πλέον και στο άρθρο 6 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (Κ.Δ.Δ., ν. 2690/1999, Α 45) στο οποίο ορίζεται ότι «1. Οι διοικητικές αρχές, πριν από κάθε ενέργεια ή μέτρο σε βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων συγκεκριμένου προσώπου, οφείλουν να καλούν τον ενδιαφερόμενο να εκφράσει τις απόψεις του, εγγράφως ή προφορικώς, ως προς τα σχετικά ζητήματα». 11. Επειδή, προβάλλεται ότι, κατά παράβαση του άρθρου 6 του ν. 2690/1999, η γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ. εκδόθηκε χωρίς να κληθούν οι αιτούντες στη συνεδρίασή του. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, εφ όσον, αφενός μεν η προσβαλλόμενη πράξη, με την οποία υιοθετήθηκε η γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ., εκδόθηκε βάσει αντικειμενικών δεδομένων μη συνδεόμενων με υποκειμενική συμπεριφορά των αιτούντων, αφετέρου δε η αρχή της προηγούμενης ακρόασης δεν επιβάλλει στη Διοίκηση να καλεί αυτεπαγγέλτως τους ενδιαφερόμενους να παρίστανται στις συνεδριάσεις των γνωμοδοτούντων οργάνων της (βλ. Σ.τ.Ε. 3949/2006). Εξ άλλου, τέτοια υποχρέωση δεν απορρέει από το άρθρο 5 παρ. 10 της ανωτέρω ΥΠΠΟ/ΔΟΕΠΥ/ΤΟΠΥΝΣ/14/3698/ 20.1.2004 απόφασης, εφ όσον, πάντως, δεν προβάλλεται ούτε προκύπτει ότι οι αιτούντες υπέβαλαν αίτημα παράστασης ενώπιον του Κ.Α.Σ. 12. Επειδή, περαιτέρω, η δεύτερη αιτούσα υπέβαλε στις 14.3.2014 αίτημα προς τη Γραμματεία του Κ.Α.Σ., με την οποία ζητούσε την χορήγηση αντιγράφου των Πρακτικών της ανωτέρω 38/10.12.2013 συνεδρίασης. Με το ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΠΚ/ΚΑΣ/68188/41986/658/18.3.2014 έγγραφο της Γραμματείας ενημερώθηκε η δεύτερη αιτούσα ότι θα λάβει αντίγραφο των Πρακτικών μετά την ολοκλήρωση της διοικητικής διαδικασίας επικύρωσής τους. Με νέο αίτημα που υποβλήθηκε στις 19.3.2014 η δεύτερη αιτούσα ζήτησε αντίγραφο της οικείας γνωμοδότησης του Κ.Α.Σ., η οποία χορηγήθηκε σε αυτήν αυθημερόν με το ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΠΚ/ΚΑΣ/Φ6/71426/43889/690/19.3.2014 έγγραφο της Γραμματείας. Ακολούθως, με το ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΠΚ/ΚΑΣ/81376/49602/797/ 31.3.2014 έγγραφο της Γραμματείας χορηγήθηκε στην δεύτερη αιτούσα αντίγραφο των Πρακτικών. Με τα δεδομένα αυτά, ανεξαρτήτως ότι από τις διατάξεις της ανωτέρω απόφασης του Υπουργού Πολιτισμού δεν τάσσεται ως προϋπόθεση για την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης η προηγούμενη σύνταξη, καθαρογραφή και θεώρηση των επίσημων πρακτικών των αρμοδίων Συμβουλίων (βλ. Σ.τ.Ε. 4591/2014, 4771/2013), από το προαναφερόμενο από 18.3.2014 έγγραφο της Γραμματείας του Κ.Α.Σ. ουδόλως προκύπτει, πάντως, ότι η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε χωρίς προηγουμένως ο Υπουργός να έχει γνώση του περιεχομένου των εν λόγω Πρακτικών. Συνεπώς, ο λόγος ακύρωσης, κατά τον οποίο η προσβαλλομένη είναι πλημμελής διότι ερείδεται σε ανεπικύρωτα Πρακτικά του Κ.Α.Σ., είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. 13. Επειδή, στο άρθρο 14 παρ. 1 και 2 του ανωτέρω Κ.Δ.Δ., ορίζεται ότι: «1. Το συλλογικό όργανο συνεδριάζει νομίμως όταν στη σύνθεσή του μετέχουν, ως τακτικά ή αναπληρωματικά μέλη, περισσότερα από τα μισά των διορισμένων τακτικών μελών (απαρτία). Η απαρτία πρέπει να υπάρχει σε όλη τη διάρκεια της συνεδρίασης 2. Ο πρόεδρος καθορίζει την ημέρα, την ώρα και τον τόπο των συνεδριάσεων και καλεί τα 8 / 11

τακτικά και τα αναπληρωματικά μέλη να συμμετάσχουν Πρόσκληση των μελών του συλλογικού οργάνου δεν απαιτείται όταν οι συνεδριάσεις γίνονται σε ημερομηνίες τακτές, που ορίζονται με απόφασή του, η οποία και γνωστοποιείται στα μέλη του 3.» στο δε άρθρο 15 παρ. 4 ότι «1. 4. Για τις συνεδριάσεις του συλλογικού οργάνου συντάσσεται πρακτικό, στο οποίο μνημονεύονται, ιδίως, τα ονόματα και η ιδιότητα των παριστάμενων μελών, ο τόπος και ο χρόνος της συνεδρίασης, τα θέματα που συζητήθηκαν με συνοπτική αλλά περιεκτική αναφορά στο περιεχόμενό τους, η μορφή και τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας και οι αποφάσεις που λήφθηκαν. 5.». 14. Επειδή, ο λόγος ακύρωσης, με τον οποίο προβάλλεται ότι δεν προκύπτει κλήση των μελών του Κ.Α.Σ. κατά την 38/10.12.2013 συνεδρίαση, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος εφ όσον, από τα στοιχεία που απέστειλε στο Δικαστήριο το Τμήμα Γραμματείας Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και Συμβουλίου Μουσείων, με το ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΠΚ/ΑΤΚΑΣΣΜ/346002/206784/2560/24.10.2016 έγγραφό του, προκύπτει νομότυπη κλήση των τακτικών και αναπληρωματικών μελών του Κ.Α.Σ. κατά την επίμαχη συνεδρίαση. Τούτο δε ανεξαρτήτως ότι το Κ.Α.Σ., όπως προκύπτει από την ΥΠΠΟΤ/ΚΑΣ/Φ1Α/1800/20.10.2010 απόφαση της Προέδρου του, συνεδριάζει σε τακτή ημέρα (κάθε εργάσιμη Τρίτη και ώρα 3 μ.μ. με καθορισμένο τόπο συνεδρίασης). 15. Επειδή, προβάλλεται ότι το αντίγραφο των Πρακτικών που χορηγήθηκε στη δεύτερη αιτούσα δεν περιέχει καμία αναφορά για τα παριστάμενα κατά την επίμαχη συνεδρίαση μέλη, για την ιδιότητά τους ούτε για την ύπαρξη απαρτίας κατ αυτήν, δεν φέρει δε τις κατά νόμον υπογραφές. 16. Επειδή, όπως προκύπτει από το Πρακτικό Παρουσιών της 38/10.12.2013 συνεδρίασης του Κ.Α.Σ., το οποίο απέστειλε στο Δικαστήριο το Τμήμα Γραμματείας Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και Συμβουλίου Μουσείων, κατά τη συνεδρίαση αυτή, δηλαδή καθ όλη τη διάρκειά της, παρέστησαν δεκατρία (13) μέλη εκ των δεκαεπτά (17) μελών που είχαν ορισθεί με την ΥΠΠΟΤ/ΔΙΟΙΚ/Α4/Φ83/42586/29.4.2011 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού (τεύχος Υ.Ο.Δ.Δ. 117/3.5.2011), όπως τροποποιήθηκε, τελικώς, με την ΥΠΠΟΑ/ΓΔΔΥ/ ΔΙΟΙΚ/ΤΔΜΝ/233031/33597/27802/14037/29.11.2013 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού (τεύχος Υ.Ο.Δ.Δ. 620/12.12.2013), η ιδιότητά τους δε αναφέρεται στο Πρακτικό αυτό καθώς και στις ανωτέρω υπουργικές αποφάσεις συγκρότησης του εν λόγω συλλογικού οργάνου (πρβλ. Σ.τ.Ε. 1433/2015). Εξ άλλου, εν όψει του αριθμού των μετασχόντων μελών, το Κ.Α.Σ. τελούσε, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 14 παρ. 1 του ν. 2690/1999, σε νόμιμη απαρτία. Περαιτέρω, τα Πρακτικά της επίμαχης συνεδρίασης υπογράφονται από το Νομικό Σύμβουλο Α. Ανδρουλιδάκη, αναπληρωτή της Προέδρου του Κ.Α.Σ. και Γ.Γ. του Υπουργείου Λ. Μενδώνη, την εισηγήτρια της υπόθεσης και το γραμματέα του Κ.Α.Σ. και, συνεπώς, η γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ. έχει λάβει νόμιμη υπόσταση (πρβλ. Σ.τ.Ε. 3042/2011). Με τα δεδομένα αυτά, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα, στηριζόμενα, άλλωστε, στην εμφάνιση αντιγράφου των πρακτικών, είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. 17. Επειδή, με το άρθρο 2 της Η.Π.15393/2332/5.8.2002 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 9 / 11

Έργων «Κατάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες» (Β 1022), η οποία εκδόθηκε κατ εξουσιοδότηση του άρθρου 3 παρ. 1 του ν. 1650/1986 (Α 160), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του ν. 3010/2002 (Α 91), ορίστηκε ότι: «Η απόφαση αυτή εφαρμόζεται σε όλα τα έργα και δραστηριότητες της πρώτης (Α) και δεύτερης (Β) κατηγορίας του άρθρου 3 του Ν. 1650/1986 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 3010/2002 τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα, εκτός από εκείνες που εξυπηρετούν σκοπούς εθνικής άμυνας». Εξ άλλου, «τα ραντάρ με τα συνοδευτικά αυτών έργα» εμπίπτουν στην 10η Ομάδα «Ειδικά Έργα» της πρώτης κατηγορίας της ανωτέρω κ.υ.α. Με τα δεδομένα αυτά, ο λόγος ακύρωσης, με τον οποίο προβάλλεται κατ επίκληση της εν λόγω κ.υ.α., ότι δεν προηγήθηκε της προσβαλλομένης η εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι ο επίδικος θόλος προστασίας, ο οποίος εξυπηρετεί σκοπούς εθνικής άμυνας, εξαιρείται του πεδίου εφαρμογής της κ.υ.α. αυτής. Τούτο δε ανεξαρτήτως του ζητήματος ότι με τις διατάξεις των ν. 3028/2002 και 1650/1986 θεσπίζονται δύο εκ παραλλήλου ισχύουσες διαδικασίες, μεταξύ των οποίων δεν υφίσταται χρονική ιεράρχηση και, επομένως, δεν είναι υποχρεωτική κατά νόμον η τήρηση ορισμένης σειράς για την έκδοση των σχετικών πράξεων (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2175/2004 Ολομ.). 18. Επειδή, με βάση τα παρατιθέμενα στην σκέψη 9 στοιχεία, η προσβαλλομένη φέρει νόμιμη και επαρκή αιτιολογία, εφ όσον η Διοίκηση έκρινε ότι η βλάβη του μνημείου και του περιβάλλοντος χώρου προέρχεται κυρίως από την υφιστάμενη κεραία, ενώ η τοποθέτηση του επίμαχου θόλου, που θα φέρει ουδέτερη απόχρωση, δεν ενοχλεί από αισθητικής πλευράς, αντιθέτως μάλιστα βελτιώνει τη συνολική εικόνα σε σύγκριση με το ακάλυπτο κεραιοσύστημα του ραντάρ. Επομένως, η Διοίκηση εκτίμησε τις επιπτώσεις της κατασκευής του θόλου στο μνημείο και στο προστατευόμενο σύνολο, ως όφειλε βάσει των προαναφερθεισών διατάξεων, και η σχετική ουσιαστική εκτίμηση, η οποία ευρίσκει έρεισμα στα στοιχεία του φακέλου και δεν παρίσταται προδήλως εσφαλμένη, απαραδέκτως πλήσσεται ευθέως ως προς τις επιπτώσεις του έργου στο μνημείο και την επάρκεια των μέτρων προστασίας. Εν όψει, όμως, των διαπιστώσεων που περιέχονται στην συνεισήγηση της 2ης Ε.Β.Α. με την ΚΑ Ε.Π.Κ.Α. και στα Πρακτικά του Κ.Α.Σ., καθώς και του γεγονότος ότι, πάντως, η εγκατάσταση του θόλου έγινε κατ ανοχήν δεκτή από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, η Διοίκηση, δηλαδή το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, πρέπει, σε εύλογο χρόνο, να επανεξετάσει συνολικά το ζήτημα του τόπου εγκατάστασης του συγκεκριμένου ραντάρ και να προχωρήσει σε αναζήτηση άλλου προσφορότερου τόπου εγκατάστασής του, κατά τρόπο που να εξυπηρετεί μεν αποτελεσματικά τους οικείους σκοπούς εθνικής άμυνας χωρίς, όμως, να θίγει το προστατευτέο μνημείο. 19. Επειδή, προβάλλεται ότι, κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας, τα οικονομικά οφέλη από την εκμετάλλευση του ραντάρ δεν δύνανται να υπερισχύσουν της βλάβης που προκαλείται στην υγεία των κατοίκων της περιοχής από την λειτουργία του. Ο λόγος, όμως, αυτός, εκτός από το αναπόδεικτο της προβολής του, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος διότι, όπως προβάλλεται, δεν επιδρά στη νομιμότητα 10 / 11

Powered by TCPDF (www.tcpdf.org) Νόμος και Φύση της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης πράξης, με την οποία εγκρίθηκε από πλευράς του αρχαιολογικού νόμου η τοποθέτηση του θόλου προστασίας του υφιστάμενου ραντάρ και όχι του ίδιου του ραντάρ. 20. Επειδή, τέλος, ο λόγος ακύρωσης, με τον οποίο προβάλλεται ότι η προσβαλλομένη εκδόθηκε κατά κατάχρηση εξουσίας διότι, κατά τους αιτούντες, δεν εξυπηρετεί λόγους εθνικής ασφάλειας αλλά την επίτευξη κέρδους από την εκμετάλλευση του ραντάρ, είναι απορριπτέος, προεχόντως, ως αναπόδεικτος. 21. Επειδή, κατόπιν τούτων, η κρινομένη αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να γίνει δεκτή η παρέμβαση. Το δε Δικαστήριο, εκτιμώντας τις συνθήκες της υποθέσεως, κρίνει ότι οι αιτούντες πρέπει να απαλλαγούν από τη δικαστική δαπάνη του Δημοσίου. 11 / 11