ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΝΟΜΟΣ (INTRASOFT INTERNATIONAL)

+ Μέγεθος Γραμμάτων - ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΝΟΜΟΣ (INTRASOFT INTERNATIONAL) 158/2010 ΕΦ ΛΑΡ (ΠΟΙΝ) ( 524831) (Α ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αλλοδαποί. Λαθρομετανάστες. Άρθρο 88 Παρ. 1 του ν. 3386/2005. Διακεκριμένο έγκλημα. Παράνομη μεταφορά κατά συναυτουργία από το εξωτερικό στην Ελλάδα υπηκόων τρίτων χωρών και προώθηση αυτών στην Ελληνική Επικράτεια, κατ επάγγελμα και με την επιβαρυντική περίσταση της δυνατότητας ύπαρξης κινδύνου για άνθρωπο, κατ ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό και επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας από διευκόλυνση της εισόδου στο ελληνικό έδαφος υπηκόων τρίτων χωρών κατά συναυτουργία και κατά συρροή από κερδοσκοπία στο πλαίσιο δράσης εγκληματικής οργάνωσης. Επιτρεπτή η μεταβολή αυτή, αφού στα ίδια γεγονότα δίνεται ο ορθός νομικός χαρακτηρισμός. Συμμορία. Η πράξη της συμμορίας συρρέει αληθινά με τις πράξεις που πράγματι τελέστηκαν και απορροφάται μόνο όταν η διάπραξη του εγκλήματος από περισσότερους ενωμένους κατά την παράγραφο 3 του ά. 187 Π.Κ. αποτελεί επιβαρυντική περίσταση άλλου εγκλήματος που τιμωρείται βαρύτερα. Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης των εγκλημάτων. Φαινομενική κατ ιδέαν συρροή μεταξύ της μεταφοράς ή της προώθησης και της διευκόλυνσης εισόδου στην Ελληνική Επικράτεια. Πραγματικά περιστατικά. Μεταφορά αλλοδαπών μέσω ιστιοφόρου στην Ελληνική Επικράτεια και παραλαβή τους με αυτοκίνητο. Εγκατάλειψη του αυτοκινήτου, προκειμένου να αποφύγει ο ένας εκ των κατηγορουμένων τη σύλληψη, ενώ αυτό βρισκόταν σε κίνηση, με αποτέλεσμα να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή των λαθρομεταναστών. Ποινική Δικονομία. Βούλευμα. Προσωρινή κράτηση. Προϋποθέσεις επιβολής της και παράτασης αυτής. Νόμος 3811/2009. Διατάσσει να διατηρηθεί η ισχύς των ενταλμάτων προσωρινής κράτησης και να παραταθεί αυτή για έξι ακόμα μήνες. Παραπέμπει για τα ως άνω. Αριθμός 158/2010 ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΦΕΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Ναπολέοντα Ζούκα, Προεδρεύοντα Εφέτη, (κωλυόμενης της Προέδρου), Νικόλαο Παπαδούλη και Μαρία Τζέρμπου, Εφέτες. Συνήλθε στο δωμάτιο διασκέψεων του Εφετείου την 3ην Ιουνίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέως Αργυρίου Δημόπουλου και της Γραμματέως Μαγδαλινής Γκιτέρσου, για να σκεφθεί και να αποφανθεί επί της κάτωθι ποινικής υποθέσεως η οποία εισήχθη ενώπιον του με την υπ` αριθμ. 136/2010 έγγραφη πρόταση του παραπάνω Αντεισαγγελέως και η οποία έχει ως ακολούθως: Κατόπιν της αρίθμ. πρωτ.1057/9/28-η/7-7-2009 αναφοράς του Γραφείου Δημοσίας Ασφαλείας της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Λάρισας («ανακοίνωση αξιόποινης πράξης» - 37 1 ΚΠοινΔ) και της αρίθμ. ΗΦ09/7-7-2009 παραγγελίας της Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Λάρισας προς την Ανακρίτρια του Β` Τμήματος Λάρισας κινήθηκε ποινική δίωξη εναντίον των: 1)..., υπηκόου Παλαιστίνης, κατοίκου Αθήνας, 2)... και 3)..., υπηκόων Ουκρανίας, κατοίκων Ζαρπονβίσκι Ουκρανίας και ήδη προσωρινά κρατουμένων στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού για: α) διευκόλυνση εισόδου στο ελληνικό έδαφος υπηκόων τρίτης χώρας κατά συναυτουργία και κατά συρροή από κερδοσκοπία, από τρία ή περισσότερα άτομα στο πλαίσιο δράσης εγκληματικής οργάνωσης και β) εγκληματική οργάνωση (άρθρα 12, 14, 16, 17, 26 1α, 27, 45, 51, 52, 57, 59, 60, 61, 63, 74, 76, 79, 81, 94 1, 2, 187 1ΠΚ, όπως ισχύει σε συνδυασμό με άρθρο 87 5 Ν. 3386/2005). Εισάγω λοιπόν υπό την κρίση του Συμβουλίου σας τη δικογραφία, που σχηματίσθηκε με τον παραπάνω τρόπο, μετά το νομότυπο πέρας της κυρίας ανάκρισης και εκθέτω τα εξής: Α. Σύμφωνα με τα άρθρο 7 Ν. 2928/2001, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 42 5 Ν. 3251/2004, η περάτωση της κυρίας ανάκρισης για τα κακουργήματα των άρθρων 187 και 187Α ΠΚ κηρύσσεται από το Συμβούλιο Εφετών. Για το σκοπό αυτό η δικογραφία διαβιβάζεται αμέσως μετά την τελευταία ανακριτική πράξη από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών στον εισαγγελέα εφετών, ο οποίος, αν κρίνει ότι η ανάκριση δεν χρειάζεται συμπλήρωση, την εισάγει με πρόταση του στο Συμβούλιο Εφετών, που αποφαίνεται αμετάκλητα ακόμη και για τα συναφή εγκλήματα, ανεξάρτητα από τη βαρύτητά τους, έστω και αν για κάποιο από αυτά προβλέπεται διαφορετικός τρόπος περάτωσης της ανάκρισης. Από τη διάταξη αυτή, η οποία αποσκοπεί στην ταχεία περάτωση-εκκαθάριση των προβλεπόμενων στο παραπάνω άρθρο εγκλημάτων 1 από 15 3/2/2017 4:04 μμ

2 από 15 3/2/2017 4:04 μμ σαφώς προκύπτει ότι αν κινηθεί ποινική δίωξη για το κακούργημα του άρθρου 187 1 ΠΚ, η κυρία ανάκριση περατώνεται πάντοτε και μάλιστα αμετάκλητα από το Συμβούλιο Εφετών. Το ίδιο Συμβούλιο είναι αρμόδιο όχι μόνο όταν κρίνει ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις που αφορούν κατηγορία για το παραπάνω κακούργημα (187 1 ΠΚ) αλλά και όταν αποφαίνεται ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία σε βάρος των κατηγορουμένων για την πράξη της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης και τους παραπέμπει για άλλα εγκλήματα, το δε βούλευμα του και στην περίπτωση αυτή είναι επίσης αμετάκλητο (βλ. ad hoc ΑΠ 138/2009 ΠρΛόγ. 2009-12, ΑΠ 446/2009, ΑΠ 1035/2009, ΑΠ 1036/2009, ΑΠ 1623/2009 στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών Αρείου Πάγου, ΣυμβΑΠ 1780/2006 ΠοινΧρ. ΝΖ-800). Β. Από το αποδεικτικό υλικό που συγκέντρωσε η κυρία ανάκριση και συγκεκριμένα από τις μαρτυρικές καταθέσεις και τα έγγραφα σε συνδυασμό με τις απολογίες των κατηγορουμένων προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 5 Ιουλίου 2009 και περί ώρα 22.00 περιήλθε ανώνυμη πληροφορία στο Αστυνομικό Τμήμα Αγιας Λάρισας ότι ΙΧΦ αυτοκίνητο, τύπου Βαν (κλούβα), λευκού χρώματος, με πινακίδες κυκλοφορίας που έφεραν τα γράμματα... κινείται ύποπτα στην περιοχή του Δημοτικού Διαμερίσματος Σκλήθρου του Δήμου Αγιας. Από αστυνομικούς Υπηρεσιών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λάρισας αναζητήθηκε επισταμένως όχημα με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Την 6 Ιουλίου 2009 και περί ώρα 00.30 εντοπίστηκε σε απόκρημνη δασώδη περιοχή του Πολυδενδρίου Αγιας ΙΧΦ αυτοκίνητο, με αριθμό κυκλοφορίας..., μάρκας..., λευκού χρώματος, το οποίο είχε κλαπεί την 3 Ιουλίου 2009 από περιοχή δικαιοδοσίας του Τμήματος Ασφαλείας Ζωγράφου Αττικής και είχε δηλωθεί αυθημερόν κλοπή από τον ιδιοκτήτη του..., κάτοικο Ζωγράφου. Από αστυνομικούς τέθηκε το όχημα σε διακριτική κατόπτευση και μετά χρονικό διάστημα περίπου τριάντα (30) λεπτών, προσέγγισε στο σημείο ΙΧΕ αυτοκίνητο, με αριθμό κυκλοφορίας..., μάρκας..., λευκού χρώματος. Τα οχήματα κατευθύνθηκαν κινούμενα μαζί, με προπορευόμενο το ΙΧΕ αυτοκίνητο, προς την περιοχή Καλαμακίου. Περιπολικό του Τμήματος Δίωξης Λαθρομεταναστών Γόννων Λάρισας, που είχε εν τω μεταξύ καταφθάσει και ανέλαβε την παρακολούθηση των ύποπτων οχημάτων, εντόπισε τα οχήματα να κινούνται στην επαρχιακή οδό από Ελαφο προς Καλαμάκι. Οι οδηγοί των οχημάτων αντιλήφθηκαν το περιπολικό όχημα. Ο οδηγός του... ΙΧΕ αυτοκινήτου ανέπτυξε ιλιγγιώδη ταχύτητα και εξαφανίστηκε, εκμεταλλευόμενος την ιδιομορφία της περιοχής και το σκοτάδι που επικρατούσε. Ο οδηγός του με αριθμό κυκλοφορίας... ΙΧΦ αυτοκινήτου- πρώτος κατηγορούμενος μείωσε ταχύτητα, χωρίς να σταματήσει, κινούμενος στην αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας της οδού (στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας). Προκειμένου δε να αποφύγει τη σύλληψη, διότι γνώριζε ότι προωθούσε στο εσωτερικό της χώρας λαθρομετανάστες, άνοιξε ξαφνικά την πόρτα του αυτοκινήτου, εγκατέλειψε αυτό εν κινήσει, με τους εντεύθεν κινδύνους για τη ζωή των μεταφερόμενων λαθρομεταναστών και τράπηκε σε φυγή, ενώ τον έλεγχο του αυτοκινήτου είχε αναλάβει άλλο άτομο (προφανώς κάποιος λαθρομετανάστης). Ο..., συνοριοφύλακας του Τμήματος Δίωξης Λαθρομεταναστών Γόννων, ο οποίος οδηγούσε το περιπολικό κατάφερε να εισέλθει εντός του ΙΧΦ αυτοκινήτου και να το ακινητοποιήσει, δηλώνοντας συγχρόνως στους επιβάτες την ιδιότητά του. Ο συνάδελφός του..., επίσης συνοριοφύλακας του ίδιου Τμήματος, που επέβαινε στο περιπολικό ως συνοδηγός, ανέλαβε την καταδίωξη του οδηγού, ο οποίος ήταν μετρίου αναστήματος, φορούσε λευκή μπλούζα με σκούρες ρίγες και σκούρο παντελόνι, πλην όμως δεν κατόρθωσε να τον εντοπίσει και να τον συλλάβει. Διότι ο πρώτος κατηγορούμενος εκμεταλλευόμενος το σκοτάδι που επικρατούσε, κρύφτηκε σε παρακείμενο ταμιευτήρα και κανάλι με νερό, που καλύπτονταν από συστάδες καλαμιών. Εντός του ΙΧΦ αυτοκινήτου βρέθηκαν είκοσι έξι (26) υπήκοοι τρίτων χωρών, οι οποίοι στερούνταν παντελώς ταξιδιωτικών εγγράφων. Τα στοιχεία ταυτότητας λήφθηκαν κατά δήλωση τους. Συγκεκριμένα εντός του αυτοκινήτου βρέθηκαν οι εξής: [...] [Παραλείπεται πίνακας με ονόματα κλπ στοιχεία] Υστερα από ευρεία κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων για αναζήτηση και εντοπισμό του με αριθμό κυκλοφορίας... ΙΧΕ αυτοκινήτου και του οδηγού του ΙΧΦ αυτοκινήτου εντοπίστηκε και συνελήφθη ο πρώτος κατηγορούμενος..., ο οποίος είχε εισέλθει στον ταμιευτήρα. Ο κατηγορούμενος αυτός δήλωσε ψευδώς στους αστυνομικούς, στην ελληνική γλώσσα, ότι δήθεν είναι αλβανός και μεταφέρθηκε για προληπτικούς λόγους στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Λάρισας. Εν τω μεταξύ και οι αλλοδαποί, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο Τμήμα Δίωξης Λαθρομεταναστών Γόννων, στα πλαίσια της αυτεπάγγελτης αστυνομικής προανάκρισης δήλωσαν στους αστυνομικούς, μέσω διερμηνέα, ότι ήλθαν στην Ελλάδα με καράβι από την Τουρκία και επιβιβάστηκαν στο ΙΧΦ αυτοκίνητο που τους συνέλαβαν. Ακόμη δήλωσαν ότι μαζί τους ήταν τέσσερις ή πέντε γυναίκες και ένα παιδί, οι οποίες επιβιβάστηκαν στο ΙΧΕ αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαιναν δύο άτομα και το οποίο, όπως προαναφέρθηκε, δεν κατέστη δυνατό να εντοπιστεί. Το αρίθμ. κυκλ.... ΙΧΦ αυτοκίνητο κατασχέθηκε νομότυπα. Επίσης κατασχέθηκε νομότυπα το κινητό τηλέφωνο του πρώτου κατηγορουμένου και ένα σημειωματάριο με τηλέφωνα, γραμμένα στην αραβική γλώσσα, τα οποία βρέθηκαν μέσα στην καμπίνα του οδηγού (βλ. σχετικές εκθέσεις κατάσχεσης στη δικογραφία). Το Κέντρο Επιχειρήσεων της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λάρισας, ενημέρωσε άμεσα το Κεντρικό Λιμεναρχείο Βόλου, προκειμένου να προβεί σε αναζητήσεις και εντοπισμό, στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή ευθύνης του, του άγνωστου σκάφους και του πληρώματός του, που αποβίβασε τους αλλοδαπούς υπηκόους τρίτων χωρών στην ακτή. Από περιπολικά σκάφη του Λιμενικού Σώματος εντοπίστηκε την 03.50 ώρα της 6-7-2009

3 από 15 3/2/2017 4:04 μμ και ακινητοποιήθηκε, περίπου 5,5 μίλια ανοιχτά από τις ακτές του Αγιοκάμπου Λάρισας το ιστιοφόρο σκάφος με στοιχεία... κωδ...., σημαίας Ουκρανίας με πλήρωμα τους δεύτερο και τρίτο των κατηγορουμένων (... -...). Να σημειωθεί ότι οι παραπάνω αρνήθηκαν να σταματήσουν για έλεγχο, παρότι έγιναν φωτεινά σήματα με προβολέα και φάρο μπλε χρώματος καθώς και ηχητικά σήματα και τράπηκαν σε φυγή. Ακολούθησε καταδίωξη και τελικά αφού οι δεύτερος και τρίτος των κατηγορουμένων αντιλήφθηκαν ότι δεν μπορούσαν να αποφύγουν τον έλεγχο σταμάτησαν στην παραπάνω θαλάσσια θέση (5,5 μίλια ανοιχτά από τις ακτές Αγιοκάμπου). Στον έλεγχο που έγινε στο ιστιοφόρο διαπιστώθηκε ότι επέβαιναν οι παραπάνω κατηγορούμενοι, υπήκοοι Ουκρανίας, ενώ εντός του σκάφους υπήρχε έντονη δυσοσμία και ακαταστασία, υπολείμματα τροφών, κουβέρτες και διάφορα ρούχα, τα οποία δήλωναν ότι δεν επρόκειτο για τουριστικό σκάφος αναψυχής αλλά για σκάφος που μετέφερε από το εξωτερικό στην Ελλάδα υπηκόους τρίτων χωρών, οι οποίοι δεν είχαν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος. Περί ώρα 08.30 περίπου της 6-7-2009 τα δύο περιπολικά σκάφη του Λιμενικού Σώματος (ΠΛΣ-..., ΠΛΣ-...) που ανέλαβαν το δύσκολο έργο της καταδίωξης (ιδίως το πρώτο) και το ιστιοφόρο κατέπλευσαν στο λιμάνι του Αγιοκάμπου. Το ιστιοφόρο κατασχέθηκε νομότυπα, όπως επίσης κατασχέθηκαν νομότυπα ένα μικρό φουσκωτό 2 μέτρων περίπου, που βρέθηκε πάνω στο ιστιοφόρο, ένα GPS, δύο φορητά τηλέφωνα του δευτέρου κατηγορουμένου, ένα φορητό τηλέφωνο του τρίτου κατηγορουμένου και 332 ρούβλια Ουκρανίας (βλ. σχετικές εκθέσεις κατάσχεσης στη δικογραφία). Από τις καταθέσεις ορισμένων εκ των 26 αλλοδαπών που συνελήφθησαν προκύπτει ότι τη μεταφορά τους πραγματοποίησαν από την Τουρκία στην Ελλάδα οι δεύτερος και τρίτος των κατηγορουμένων, με το παραπάνω ιστιοφόρο, το οποίο πλοηγούσαν κατά την πορεία του και οι δύο, εναλλάξ. Η ιδιόχειρη οδήγηση του ιστιοφόρου και από τον τρίτο κατηγορούμενο προκύπτει από ομολογία του ενώπιον της Ανακρίτριας του Β` Τμήματος Λάρισας, αλλά και από την ένορκη κατάθεση του..., που είδε τον τρίτο κατηγορούμενο, που είναι μεγαλύτερος σε ηλικία από τον δεύτερο, να οδηγεί το ιστιοφόρο (βλ. την από 6-7-2009 ένορκη κατάθεση του μάρτυρος αυτού στη δικογραφία). Ιδιοκτήτης του ιστιοφόρου ήταν ο δεύτερος κατηγορούμενος (...), όπως ο ίδιος δήλωσε στην από 6-7-2009 προανακριτική απολογία του. Απολογούμενος όμως ενώπιον της προαναφερόμενης Ανακρίτριας δήλωσε ότι το ιστιοφόρο δεν ήταν ιδιοκτησίας του αλλά μισθωμένο για δύο μήνες προκειμένου να κάνει διακοπές στην Τουρκία. Οι δεύτερος και τρίτος των κατηγορουμένων μετέβησαν με το ιστιοφόρο στην Τουρκία με πρόσχημα διακοπές αναψυχής, στην πραγματικότητα όμως για να το χρησιμοποιήσουν για μεταφορά υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελλάδα. Τη μεταφορά αυτή ενήργησαν κατ` επάγγελμα, έχοντας διαμορφώσει την κατάλληλη υποδομή με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης, μετά από συστηματική οργάνωση, άμεση συνεργασία και σχεδιασμό κοινής επιχείρησης μεταφοράς και προώθησης των παραπάνω λαθρομεταναστών στο εσωτερικό της χώρας, που μεθόδευσαν στην Ελλάδα (Αθήνα) με τα λοιπά μέλη της οργάνωσης, που δρούσαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και με σκοπό τον πορισμό εισοδήματος. Για τη μεταφορά και την εν συνεχεία προώθηση των αλλοδαπών στην Ελληνική Επικράτεια, έλαβαν, αυτοί και οι συνεργάτες τους, από κάθε αλλοδαπό το χρηματικό ποσό των 5.000-10.000 δολαρίων, το οποίο στη συνέχεια μοιράζονταν. Ακόμη ο δεύτερος κατηγορούμενος κατά τη διάρκεια της μεταφοράς επικοινωνούσε τηλεφωνικά με τους συνεργάτες του και τους καθοδηγούσε για το ακριβές σημείο και την ακριβή ώρα παραλαβής των λαθρομεταναστών. Οι δυστυχείς 26 αλλοδαποί που συνελήφθησαν καθώς και 4-5 γυναίκες και ένα παιδί, που διέφυγαν με το αρίθμ. κυκλ.... ΙΧΕ αυτοκίνητο είναι άτομα που προέρχονται από πτωχές χώρες και αναζητούσαν καλύτερη τύχη σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Ιταλία, Ολλανδία), μεταξύ αυτών και στη χώρα μας. Ξεκίνησαν προ διμήνου περίπου από τη χώρα τους έχοντας καταβάλει σε διάφορα πρόσωπα στη χώρα τους ή την Τουρκία, για μεταφορά τους σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διάφορα χρηματικά ποσά που κυμαίνονταν από 5.000-10.000 ή και 12.000 δολάρια, μέρος των οποίων κατέληξε στα χέρια των κατηγορουμένων και των συνεργατών τους (βλ. σχετικώς την από 6-7-2009 ένορκη κατάθεση του..., ο οποίος αναγνώρισε τον τρίτο κατηγορούμενο, ο οποίος στην Τουρκία έλαβε το ποσό των 5.000 για τη μεταφορά μερικών από τους αλλοδαπούς). Οι αλλοδαποί μετέβησαν αρχικά στην Τουρκία, όπου παρέμειναν σε ξενοδοχείο της Κωνσταντινούπολης και αναχώρησαν βραδινές ώρες της 3/4-7-2009 με το παραπάνω ιστιοφόρο σκάφος και βραδινές ώρες της 5/6-7-2009 αποβιβάστηκαν στα παράλια του Νομού Λάρισας. Μερικοί εκ των παραπάνω αλλοδαπών, που εξετάστηκαν ενόρκως στα πλαίσια της αυτεπάγγελτης αστυνομικής προανάκρισης αναγνώρισαν ανεπιφύλακτα τους δεύτερο και τρίτο των κατηγορουμένων, ως τα πρόσωπα που, τους μετάφεραν με το ιστιοφόρο στην Ελλάδα, το οποίο πλοηγούσαν ιδιοχείρως αμφότεροι-εναλλάξ (βλ. ενδεικτικώς τις καταθέσεις των...,...). Οι δεύτερος και τρίτος των κατηγορουμένων κατά τη διάρκεια της μεταφοράς είχαν στοιβάξει κυριολεκτικά τους αλλοδαπούς στο αμπάρι του ιστιοφόρου και δεν τους άφηναν να βγουν έξω, παρά μόνο για 5 λεπτά και μετά τους χτυπούσαν βάναυσα για να εισέλθουν και πάλι μέσα στο αμπάρι. Φαγητό δεν τους παρείχαν. Oι αλλοδαποί τρέφονταν με ξηρά τροφή που είχαν μαζί τους. Oι παραπάνω επιβίβασαν τους προαναφερόμενους αλλοδαπούς στο ιστιοφόρο και τους οδήγησαν στο αμπάρι του, με ανεπαρκή χωρητικότητα για ένα τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων (περίπου 30 άτομα). Κατά τη μεταφορά θα μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για τους ανθρώπους αυτούς, όχι μόνο λόγω των άθλιων συνθηκών στο αμπάρι του ιστιοφόρου, στο οποίο οι αλλοδαποί ήταν στοιβαγμένοι, της μη παροχής τροφής και νερού, της αδυναμίας αερισμού του χώρου αλλά και διότι το ιστιοφόρο δεν ήταν αξιόπλοο και δεν μπορούσε να μεταφέρει με ασφάλεια τόσα πολλά άτομα, αν ληφθεί μάλιστα υπόψη και η μεγάλη απόσταση που διήνυσε από τα παράλια της Τουρκίας μέχρι τις ελληνικές ακτές. Το ότι το πλοίο δεν ήταν κατάλληλο

4 από 15 3/2/2017 4:04 μμ για τη μεταφορά και αξιόπλοο προκύπτει από την κατάθεση του μάρτυρος..., ανθυπασπιστή του Λιμενικού Σώματος, κυβερνήτη του περιπολικού σκάφους ΠΛΣ-..., που καταδίωξε και ακινητοποίησε το ιστιοφόρο, κατά τα προαναφερόμενα. Ο πρώτος κατηγορούμενος, που όπως αποδείχθηκε είναι παλαιστίνιος, ξεκίνησε από την Αθήνα, οδηγώντας το κλεμμένο... ΙΧΦ αυτοκίνητο του... και όταν έφθασε κοντά στην περιοχή Αγιοκάμπου Λάρισας, συναντήθηκε με το αρίθμ.... αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαιναν δύο άτομα, με τα μικρά ονόματα... και..., ιρακινής καταγωγής, κατά δήλωση του. Περίμεναν στην ακτή την άφιξη των αλλοδαπών και τους επιβίβασαν (κυριολεκτικά τους «στοίβαξαν») στο ΙΧΦ αυτοκίνητο για να τους προωθήσουν στην Ελληνική Επικράτεια. Ο μάρτυρας... στην από 6-7-2009 ένορκη κατάθεσή του αναφέρει ότι στην ακτή τους περίμεναν ο οδηγός-πρώτος κατηγορούμενος και δύο άλλα άτομα ελληνικής καταγωγής, που μιλούσαν με τους δύο ουκρανους, που τους μετέφεραν με το ιστιοφόρο. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι κατηγορούμενοι και τα δύο άλλα άτομα που κατάφεραν να ξεφύγουν (... και...) είχαν ενωθεί για να διαπράξουν τη συγκεκριμένη παράνομη μεταφορά-προώθηση αλλοδαπών στην Ελληνική Επικράτεια, έναντι σημαντικών χρηματικών ποσών. Ο πρώτος κατηγορούμενος γνώριζε και ήθελε να προβεί στην πράξη της προώθησης στο εσωτερικό της χώρας υπηκόων τρίτων χωρών, που εισήλθαν παράνομα. Ο ισχυρισμός του ότι δήθεν τον εξανάγκασαν να κάνει τη μεταφορά αυτοί που τον είχαν φέρει και τον ίδιο στη χώρα μας πριν από λίγες ημέρες είναι αναληθής. Πράγματι η οδήγηση φορτηγού αυτοκινήτου με τους λαθρομετανάστες απαιτούσε συντονισμό με τους συνεργούς του κατά τη διάρκεια της πορείας (όπως και γινόταν μέσω των φορητών τηλεφώνων), ώστε να αποφευχθεί η σύλληψη. Εξάλλου ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά τις συνέπειες της πράξης του και προσπάθησε με κάθε τρόπο να διαφύγει. Δεν δίστασε να εγκαταλείψει το αυτοκίνητο εν κινήσει, ενώ έβαινε νύχτα σε επαρχιακή οδό και μάλιστα στο αντίθετο ρεύμα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες της ενέργειάς του αυτής, που έθετε σε μεγάλο κίνδυνο τη ζωή 26 ανθρώπων, που ήταν στοιβαγμένοι στο φορτηγό αυτοκίνητο που οδηγούσε. Περαιτέρω προέκυψε ότι δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα, ούτε ασκεί και κάποιο επάγγελμα. Σε σχετική αίτησή του προς την Ανακρίτρια του Β` Τμήματος Λάρισας ισχυρίσθηκε ψευδώς ότι δήθεν διαμένει στην Αθήνα, προσκομίζοντας ένα μισθωτήριο που φέρει την υπογραφή κάποιου... και υπεύθυνη δήλωση του τελευταίου ότι τον φιλοξενεί, γεγονός όμως που έρχεται σε ευθεία αντίφαση με τον αρχικό ισχυρισμό του στην απολογία του στην αυτεπάγγελτη αστυνομική προανάκριση (που επιβεβαίωσε και στην απολογία του ενώπιον της παραπάνω Ανακρίτριας) ότι εισήλθε στη χώρα παράνομα πριν από 28 ημέρες πριν τη σύλληψη του και ότι κατά το χρονικό αυτό διάστημα παρέμεινε κλειδωμένος από τους μεταφορείς σε αποθήκη σε άγνωστο σημείο της Αθήνας. Τέλος να σημειωθεί ότι οι ισχυρισμοί του δευτέρου και τρίτου των κατηγορουμένων περί αιφνιδιαστικής εισόδου στο σκάφος δύο άγνωστων Τούρκων, οι οποίοι πήραν μαζί τους τον τρίτο (...) με την απειλή μαχαιριού και επέστρεψαν μετά τρεις ώρες μαζί με τους λαθρομετανάστες, ότι αυτοί (Τούρκοι) οδήγησαν το καράβι (δηλ. το ιστιοφόρο) στην Ελλάδα, αναρτώντας μάλιστα την ελληνική σημαία, ότι οι τελευταίοι έκαναν την αποβίβαση των λαθρομεταναστών στην ακτή, με τη βοήθεια συνεργών τους και ότι εν τέλει οι ίδιοι μπήκαν στο φουσκωτό σκάφος, αφού τους αφαίρεσαν βιντεοκάμερα, φωτογραφικές μηχανές, ασύρματο και φορητά τηλέφωνα και ότι τους απείλησαν να μην καταγγείλουν το γεγονός είναι απολύτως αναληθείς. Η αναλήθεια προκύπτει από τη συνεκτίμηση των εξής στοιχείων: α) από την προανακριτική απολογία του τρίτου κατηγορουμένου (...) ενώπιον του αστυνόμου Α`... (την οποία επιβεβαίωσε στην απολογία του ενώπιον της προαναφερόμενης Ανακρίτριας) στην οποία αναφέρει ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος του είπε ψέματα ότι ανάμεσα στους αλλοδαπούς ήταν και δύο άτομα που οπλοφορούσαν και ότι το γεγονός αυτός το αντιλήφθηκε διότι ο δεύτερος κατηγορούμενος κατά τη διάρκεια της μεταφοράς δεν είχε επαφή με κανέναν στο σκάφος β) από το γεγονός ότι το μικρό φουσκωτό που μετέφεραν οι ίδιοι τους λαθρομετανάστες στην ακτή βρέθηκε μέσα στο ιστιοφόρο και κατασχέθηκε, όπως βρέθηκαν και τα φορητά τηλέφωνα που χρησιμοποιούσαν για τις μεταξύ τους συνεννοήσεις με τους συνεργάτες τους στη μεταφορά. Εξάλλου ο τρίτος κατηγορούμενος (...) στις δύο απολογίες του στα πλαίσια της αυτεπάγγελτης αστυνομικής προανάκρισης (τις οποίες επιβεβαίωσε στην απολογία του ενώπιον της παραπάνω Ανακρίτριας) ομολόγησε ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος αρχικά τον παραπλάνησε και στη συνέχεια του υποσχέθηκε ότι θα του δώσει 1.000 για τη μεταφορά των λαθρομεταναστών και ότι την αποβίβαση την έκανε αυτός ως εξής: όταν έφθασαν στην ακτή κατέβασε από το ιστιοφόρο ένα μικρό φουσκωτό σκάφος και αφού επιβίβαζε σ` αυτό πέντε ή έξι άτομα, κάθε φορά, στη συνέχεια τα αποβίβαζε στην ακτή, όπου τα παρελάμβανε ο πρώτος κατηγορούμενος. Στην αποβίβαση με το φουσκωτό συμμετείχε και ο δεύτερος κατηγορούμενος, όπως προκύπτει από την παραπάνω κατάθεση του μάρτυρος... Ακόμη ο τρίτος κατηγορούμενος απολογούμενος την 7-7-2009 ενώπιον του αστυνόμου Α`... κατέθεσε ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος καθ` όλη τη διάρκεια της διαδρομής από Τουρκία για Ελλάδα μιλούσε συνεχώς στο φορητό τηλέφωνο του στα ρωσικά με κάποια άτομα, με τα μικρά ονόματα... και... Να σημειωθεί ότι ο τρίτος κατηγορούμενος αναγνωρίστηκε από τον μάρτυρα... ως το άτομο που έκανε τη συμφωνία για τη μεταφορά και έλαβε στην Τουρκία τα χρήματα για τη μεταφορά. Τέλος εναντίον των 26 αλλοδαπών δεν κινήθηκε ποινική δίωξη διότι ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Λάρισας, μετά από σχετική έγκριση του Εισαγγελέως Εφετών Λάρισας, με πράξη του απείχε, σύμφωνα με το άρθρο 83 2 Ν. 3386/2005 από την ποινική δίωξη, προκειμένου να κινηθεί η διαδικασία της άμεσης διοικητικής επαναπροώθησής τους στη χώρα καταγωγής τους (βλ. σχετικά έγγραφα στη δικογραφία).

5 από 15 3/2/2017 4:04 μμ Τα πραγματικά αυτά περιστατικά, για τα οποία υπάρχει όχι απλώς πιθανολόγηση αλλά απόδειξη, απαρτίζουν το πραγματικό που απαιτείται για τη συγκρότηση και θεμελίωση της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης των εγκλημάτων: α) της παράνομης μεταφοράς κατά συναυτουργία από το εξωτερικό στην Ελλάδα υπηκόων τρίτων χωρών εκ μέρους των δευτέρου και τρίτου των κατηγορουμένων και της προώθησης αυτών από τα σημεία εισόδου στην Ελληνική Επικράτεια εκ μέρους του πρώτου κατηγορουμένου, κατ` επάγγελμα με την επιβαρυντική περίσταση ότι από τις πράξεις τους αυτές μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο (άρθρο 88 1β, γ Ν. 3386/2005, όπως η 1 τροποποιήθηκε με το άρθρο 15 8 Ν. 3536/23-2-2007, κατ` ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό και επιτρεπτή μεταβολή της αρχικής κατηγορίας της παράβασης του άρθρου 87 5 Ν. 3386/2005 δηλ. της διευκόλυνσης εισόδου στο ελληνικό έδαφος υπηκόων τρίτης χώρας κατά συναυτουργία και κατά συρροή από κερδοσκοπία, από τρία ή περισσότερα άτομα στο πλαίσιο δράσης εγκληματικής οργάνωσης. Ειδικότερα σύμφωνα με το άρθρο 88 1 Ν. 3386/2005, με τον τίτλο «υποχρεώσεις μεταφορέωνκυρώσεις», όπως ίσχυε κατά τον χρόνο τέλεσης των πράξεων των κατηγορουμένων (διότι η 1 έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 48 4 Ν. 3772/2009 και προβλέπει βαρύτερες ποινές) «Πλοίαρχοι ή κυβερνήτες πλοίου, πλωτού μέσου ή αεροπλάνου και οδηγοί κάθε είδους μεταφορικού μέσου που μεταφέρουν από το εξωτερικό στην Ελλάδα υπηκόους τρίτων χωρών, που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος ή στους οποίους έχει απαγορευθεί ή είσοδος για οποιαδήποτε αιτία, καθώς και αυτοί που τους προωθούν από τα σημεία εισόδου, τα εξωτερικά ή εσωτερικά σύνορα, στην Ελληνική Επικράτεια κα αντίστροφα προς το έδαφος κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή τρίτης χώρας ή διευκολύνουν τη μεταφορά ή προώθηση τους ή εξασφαλίζουν σ` αυτούς κατάλυμα για απόκρυψη τιμωρούνται: α) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή 5.000-20.000 για κάθε μεταφερόμενο, πρόσωπο, β) με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή 15.000-50.000 για κάθε μεταφερόμενο πρόσωπο, αν η μεταφορά ενεργείται κατ` επάγγελμα ή αν ο υπαίτιος είναι δημόσιος υπάλληλος ή τουριστικός ή ναυτιλιακός ή ταξιδιωτικός πράκτορας, γ) με κάθειρξη και χρηματική ποινή τουλάχιστον εκατό χιλιάδων (100.000), αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο και δ) με ισόβια κάθειρξη και χρηματική ποινή τουλάχιστον 500.000, αν στην περίπτωση γ` επήλθε θάνατος. Από τις διατάξεις αυτές, προκύπτει ότι θεσμοθετείται αδίκημα υπαλλακτικώς μεικτό, τελούμενο με οποιονδήποτε από τους προβλεπόμενους τρόπους (μεταφορά, προώθηση, διευκόλυνση μεταφοράς, διευκόλυνση προώθησης, εξασφάλιση καταλύματος για απόκρυψη) από τα πρόσωπα τα οποία αποδέχονται να μεταφέρουν στην Ελλάδα αλλοδαπούς που δεν έχουν δικαίωμα να εισέλθουν στο έδαφός της, ή τους προωθούν στο εσωτερικό της χώρας, ή διευκολύνουν την μεταφορά ή την προώθηση τους, γνωρίζοντας τη αυθαίρετη είσοδο τούτων ως λαθρομεταναστών (ΑΠ 454/2009 ΠοινΧρ. Ξ-102, ΑΠ 928/2008 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών Αρείου Πάγου). Αν ο δράστης πραγματώνει περισσότερες διακεκριμένες μορφές του εγκλήματος θα πρόκειται για φαινομενική συρροή. Θα εφαρμοστεί η βαρύτερη στην οποία θα συναξιολογηθούν κατά την επιμέτρηση οι ηπιότερες. Αν όπως εν προκειμένω από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος ζωής και οι δράστες ενεργούν κατ` επάγγελμα θα εφαρμοστεί η περίπτωση γ, στο πλαίσιο της οποίας θα αξιολογηθεί και το στοιχείο της διακεκριμένης μορφής που απορροφάται. Ως προώθηση στο εσωτερικό της χώρας νοείται εκείνη που πραγματοποιείται μετά τη διέλευση των αλλοδαπών από την οροθετική γραμμή των συνόρων της Ελλάδας με ξένο κράτος από το οποίο πραγματοποιείται η είσοδος τους. Για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος απαιτείται ενέργεια του δράστη με μεταφορικό μέσο που να προωθεί τους λαθρομετανάστες στη χώρα, απομακρύνοντας τους από τα σύνορα, ώστε να εξασφαλίζεται η πλέον βέβαιη εισχώρηση αυτών στο ελληνικό έδαφος, αφού με τις πράξεις προώθησης ουσιαστικά διασφαλίζεται ή προπαρασκευάζεται η παράνομη είσοδος ή έξοδος του αλλοδαπού (ΑΠ 1540/94 ΠοινΧρ. ΜΔ-1273, ΑΠ 1584/1994 ΠοινΧρ. ΜΔ-1372 βλ. και Ν. Χατζηνικολάου, Η ποινική καταστολή της παράνομης λαθρομετανάστευσης, έκδοση 2009, σελ. 165, ο οποίος θεωρεί την προώθηση ηπιότερη σε σχέση με τη μεταφορά). Πράγματι ο αυτουργός της προώθησης προς το εσωτερικό (και ήδη σήμερα αυτός που παραλαμβάνει για προώθηση) υποστηρίζει ουσιαστικά την παράνομη είσοδο, βοηθώντας τον παρανόμως εισελθόντα να σιγουρέψει την παράκαμψη του μηχανισμού ελέγχου των συνόρων, η οποία δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, όσο ο αλλοδαπός δεν έχει ακόμη απομακρυνθεί από τα σύνορα. Απαιτείται εξάλλου και εδώ ο δράστης- φυσικός αυτουργός να οδηγεί το μεταφορικό μέσο, με το οποίο προωθεί τον αλλοδαπό. Η «προώθηση» συνιστά μια περίπτωση μεταφοράς, με την έννοια του όρου στην καθημερινή γλώσσα, όταν αυτή λαμβάνει χώρα εντός των συνόρων. Εξάλλου αυτουργός του εγκλήματος με τη μορφή της μεταφοράς είναι ο πλοίαρχος ή ο κυβερνήτης πλοίου, πλωτού μέσου ή αεροπλάνου και οδηγοί κάθε είδους μεταφορικού μέσου, που μεταφέρουν από το εξωτερικό στην Ελλάδα υπηκόους τρίτων χωρών, που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος ή στους οποίους έχει απαγορευθεί η είσοδος για οποιαδήποτε αιτία κλπ. Ο δράστης- οδηγός του μεταφορικού μέσου καθορίζει την πορεία της μεταφοράς του αλλοδαπού, προσδιορίζει το σημείο εισόδου, αντιπαρατίθεται τελικά ο ίδιος με το μηχανισμό ελέγχου και επιτήρησης των συνόρων. Το έγκλημα δεν είναι γνήσιο ιδιαίτερο, όπως prima facie θα μπορούσε να υποστηριχθεί από την έλλειψη της αντωνυμίας όποιος στη νομοτυπική μορφή του εγκλήματος. Ορθά υποστηρίζεται (βλ. Ν. Χατζηνικολάου, Η ποινική καταστολή της

6 από 15 3/2/2017 4:04 μμ παράνομης μετανάστευσης, έκδ. 2009, σελ. 152) ότι αφού κανένα πρόσωπο δεν μπορεί να αποκλειστεί από τα δυνητικά υποκείμενα τέλεσης, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι θεσπίζεται ιδιαίτερο έγκλημα. Ωστόσο η με τον τρόπο αυτό κατάστρωση της αντικειμενικής υπόστασης δεν είναι χωρίς συνέπειες, αφού προσδιορίζεται ότι αυτουργός του εγκλήματος είναι μόνον όποιος οδηγεί κλπ μεταφορικά μέσο, ώστε κάθε άλλη συμπεριφορά που συμβάλει στη μεταφορά να πρέπει να αντιμετωπιστεί με τις γενικές διατάξεις περί συμμετοχής. Η προώθηση από τα σημεία εισόδου εξάλλου αποτελεί και αυτή μια μεταφορά sui generis δηλ. ειδικής μορφής όταν η τελευταία δεν συνδέεται με τη διάβαση των συνόρων. Ως πλοίαρχο, κυβερνήτη κλπ θα πρέπει να θεωρήσει κανείς εκείνο το πρόσωπο που καθορίζει ιδιόχειρα την πορεία του μεταφορικού μέσου. Στην περίπτωση του εναερίου ή πλωτού μέσου δεν αποκλείεται να συμβαίνει -ταυτόχρονα- από περισσότερους συγκυβερνήτες, οπότε πρόκειται για συναυτουργία. Για -διαδοχική- επίσης συναυτουργία θα πρόκειται εάν οι δράστες μοιράζονται τη διαδρομή, αναλαμβάνοντας, σε διαφορετικά χρονικά σημεία την οδήγηση του μεταφορικού μέσου. Η χρήση εξάλλου πληθυντικού αριθμού στη σχετική διατύπωση του νόμου («υπηκόους τρίτων χωρών»), δεν ασκεί καμιά επιρροή για την πραγμάτωση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, αφού αρκεί η μεταφορά, προώθηση έστω και ενός αλλοδαπού. Αυτό προκύπτει ήδη από το νομοθετικό προσδιορισμό της απειλούμενης ποινής «για κάθε μεταφερόμενο πρόσωπο». Σύμφωνα με το γράμμα του νόμου ο μεταφερόμενος πρέπει να είναι «υπήκοος τρίτης χώρας» ο οποίος θα πρέπει να μην έχει δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος ή να του έχει απαγορευθεί η είσοδος για οποιαδήποτε αιτία. Ο παραπάνω όρος δεν είναι απολύτως επιτυχής διότι στο άρθρο 1 στοιχ. β Ν. 3386/2005 εμπίπτουν και οι αν ιθαγενείς, οι οποίοι βέβαια δεν είναι «υπήκοοι τρίτης χώρας». Η μεταφορά άρα και αυτών πραγματώνει την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος. Από υποκειμενική άποψη απαιτείται δόλος, ο οποίος επιβάλλεται να αιτιολογείται αυτοτελώς (βλ. Ε. Συμεώνίδου-Καστανίδου, Εμβάθυνση, σελ. 53), δηλ. απαιτείται να γνωρίζει ο δράστης την αυθαίρετη είσοδο των αλλοδαπών στη χώρα και το στοιχείο αυτό πρέπει να αναφέρεται στην περί ενοχής απόφαση (ΑΠ 2190/200.3 ΠΛόγ. 2303-2407, ΑΠ 1218/1995 ΠοινΧρ. ΜΕ-351, ΑΠ 1097/2000 ΠοινΧρ. ΝΑ-337). Συμμετοχή είναι δυνατή κατά τις γενικές διατάξεις, η μεταφορά δε ή η προώθηση περισσοτέρων αλλοδαπών παράνομα στη χώρα συνιστά αληθινή πραγματική συρροή εγκλημάτων KaL η ποινή σχηματίζεται σύμφωνα με το άρθρο 94 1 ΠΚ (ΟλΑΠ 9/1995 Υπέρ. 1996-759, ΠοινΧρ. ΜΣΤ-476). Τέλος η δήμευση του μεταφορικού μέσου ως παρεπόμενη ποινή δεν είναι δυσανάλογη προς τη βαρύτητα του εγκλήματος (ΑΠ 207/2007 Ελλ.Δικ. 2007-1573). Περαιτέρω κατά τη διάταξη του άρθρου 87 5 Ν. 3386/25, με τον τίτλο «υποχρεώσεις λοιπών ιδιωτών και υπαλλήλων κυρώσεις» όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 15 4 Ν. 3536/2007 και ίσχυε κατά το χρόνο τέλεσης των συγκεκριμένων πράξεων και εφαρμόζεται ως ευμενέστερη (διότι ήδη η διάταξη έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 48 3 Ν. 3772/2009) όποιος διευκολύνει την είσοδο στο ελληνικό έδαφος ή την έξοδο από αυτό υπηκόου τρίτης χώρας, χωρίς να υποβληθεί στον έλεγχο που προβλέπεται στο άρθρο 5, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και με χρηματική ποινή τουλάχιστον 5.000. Αν ο ανωτέρω ενήργησε εκ κερδοσκοπίας, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον 10.000. Αν δύο η περισσότεροι από κοινού ενεργώντας διέπραξαν το ανωτέρω αδίκημα εκ κερδοσκοπίας, στο πλαίσιο δράσης εγκληματικής οργάνωσης, όπως ορίζεται στην 1 του άρθρου 2928/2001, τιμωρούνται με πρόσκαιρη κάθειρξη μέχρι δέκα ετών και χρηματική ποινή 10.000 έως 50.000». Κατά τη διάταξη του άρθρου 5 Ν. 3386/2005 «κάθε πρόσωπο που εισέρχεται στο ελληνικό έδαφος ή εξέρχεται από αυτό υποβάλλεται σε έλεγχο κατά την άφιξη και την αναχώρησή του. Ο έλεγχος των προσώπων που εισέρχονται στο ελληνικό έδαφος ή εξέρχονται από αυτό ανήκει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και ενεργείται από τις κατά τόπους αρμόδιες, για το σκοπό αυτό, αρχές...». Από την αντιπαραβολή των παραπάνω διατάξεων (88 1 και 87 5 Ν. 3386/2005) προκύπτει ότι το σύνολο των τυποποιούμενων στο άρθρο 88 εγκλημάτων αφορά αποκλειστικά πράξεις που συνδέονται με τη χρήση του μεταφορικού μέσου, στο οποίο επιβαίνει ο αλλοδαπός για να εισέλθει η να εξέλθει παράνομα από τη χώρα. Στις πράξεις της μεταφοράς και προώθησης (ήδη σήμερα παραλαβής για προώθηση) το μεταφορικό μέσο πρέπει να οδηγείται από το δράστη (σήμερα έστω να πρόκειται να οδηγηθεί, στην περίπτωση της παραλαβής). Μόνο τότε πραγματώνεται η αντικειμενική υπόσταση του άρθρου 88 1 αναφορικά με τις συγκεκριμένες μορφές τέλεσης. Στην περίπτωση της διευκόλυνσης μεταφοράς ο δράστης παρέχει στον αλλοδαπό το μεταφορικό μέσο για να «αυτομεταφερθεί». Συνεπώς μεταξύ ειδικά αυτής και των λοιπών προβλεπόμενων μορφών τέλεσης του εγκλήματος υπάρχει σχέση αλληλοαποκλεισμού: ο δράστης θα διευκολύνει τη μεταφορά, που διενεργείται από τον ίδιο τον αλλοδαπό ή θα τον μεταφέρει ο ίδιος, χωρίς να μπορεί να συμβούν ταυτόχρονα και τα δύο. Εφόσον επομένως συντρέχει η προϋπόθεσης της αδρανοποίησης του συνοριακού ελεγκτικού μηχανισμού που πρέπει να πραγματώνεται με την πράξη του άρθρου 87 5, δεν θα πρόκειται κατά κανόνα για αυτουργική η συμμετοχική ευθύνη στο έγκλημα του άρθρου 88. Oι πράξεις των μεταφορέων δεν αδρανοποιούν το μηχανισμό ελέγχου των συνόρων επεμβαίνοντας στις προϋποθέσεις άσκησής τους, ματαιώνουν όμως κι αυτές την αποτελεσματικότητά του καθιστώντας ανέφικτη τη δημιουργία πεδίου επιβολής της πολιτειακής εξουσίας. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η διάταξη του άρθρου 88 1 Ν. 3386/2005, με τις επιμέρους τυποποιούμενες μορφές εγκλήματος, επιχειρεί να συλλάβει την αυτοτελή απαξία της συμπεριφοράς των μεταφορέων ως την κεντρική υποστηρικτική πράξη της παράνομης μετανάστευσης. Η κύρια μορφή του εγκλήματος συνιστά στην ουσία μια μορφή άμεσης συνεργέιας στο έγκλημα της παράνομης εισόδου. Ο

7 από 15 3/2/2017 4:04 μμ νομοθέτης όμως θεώρησε ότι επιβαλλόταν η αυτονόμησή της από τη συμμετοχική ευθύνη στο έγκλημα του άρθρου 83 Ν. 3386/2005 όσο και από το αυτοτελές έγκλημα της συμμετοχής στην πράξη της παράνομης εισόδου, που τυποποιείται στο άρθρο 87 5 Ν. 3386/2005. Στην τελευταία διάταξη εμπίπτουν μόνο πράξεις αδρανοποίησης του συνοριακού ελέγχου των συνόρων, δυνάμει των οποίων ο αλλοδαπός μπορεί πλέον να περάσει «ανενόχλητος» τη συνοριακή γραμμή. Συνδυάζοντας λοιπόν τα παραπάνω μπορούμε να συμπυκνώσουμε τη σχέση των παραπάνω διατάξεων ως εξής: α) σε περίπτωση μεταφοράς αλλοδαπού από το εξωτερικό, προώθησης του (ήδη παραλαβής του για προώθηση) στο εσωτερικό (που είναι μια μορφή άμεσης ή απλής συνεργέιας σε σχέση με το έγκλημα της παράνομης εισόδου, η οποία τυποποιήθηκε σε αυτοτελές έγκλημα) έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 88 1 Ν. 3386/2005, β) σε περίπτωση παροχής μεταφορικού μέσου στον αλλοδαπό για να αυτομεταφερθεί (που είναι απλή συνεργεία σε σχέση με το έγκλημα της παράνομης εισόδου) έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 88 1 ως αυτουργία διευκόλυνσης μεταφοράς, γ) πράξεις αχρήστευσης του συνοριακού ελέγχου [(πχ υπάλληλος που αφήνει παράνομα τον αλλοδαπό να διέλθει από τον έλεγχο ή δράστης που παρέχει πλαστό ταξιδιωτικό έγγραφο στον αλλοδαπό) που είναι απλή ή άμεση συνεργεία σε σχέση με το έγκλημα της παράνομης εισόδου] έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 87 5 Ν. 3386/2005 και δ) συνδρομή στην παράνομη είσοδο που δεν καλύπτεται από τις παραπάνω περιπτώσεις (πχ παροχή χάρτη, αυτοπρόσωπη καθοδήγηση του αλλοδαπού στα σύνορα, υπόδειξη της ενδεδειγμένης διαδρομής), που συνιστά απλή ή άμεση συνεργεία στην πράξη της παράνομης εισόδου, εφαρμόζονται οι διατάξεις συμμετοχής σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 83 Ν. 3386/2005 (Ετσι και ο Ν. Χατζηνικολάου, όπ. παρ., σελ. 208). Περαιτέρω η διάταξη της 1γ του άρθρου 88 Ν. 3386/2005, όπως ίσχυε κατά τον χρόνο τέλεσης των πράξεων των κατηγορουμένων (διότι ήδη κατέστη δυσμενέστερη για τους κατηγορουμένους και συνεπώς δεν μπορεί να εφαρμοστεί βλ. άρθρο 48 4 Ν. 3772/10-7-2009 και άρθρο 2 1 ΠΚ), η οποία, όπως προαναφέρθηκε ορίζει ότι τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή 100.000 η πράξη της μεταφοράς, προώθησης κλπ αν από αυτήν μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο καθιερώνει ένα έγκλημα δυνητικής ή «αφηρημένα συγκεκριμένης» διακινδύνευσης ή, κατ` άλλη ορολογία, έγκλημα απόπειρας πρόκλησης κινδύνου (διακεκριμένη μορφή του εγκλήματος). Η εμβέλεια του δυνητικού κινδύνου αφορά αποκλειστικά και μόνο τους μεταφερόμενους αλλοδαπούς και πρέπει να προκύπτει από την πράξη της μεταφοράς ή τη διευκόλυνσή της. Τέτοια περίπτωση συντρέχει οπωσδήποτε εν προκειμένω καθόσον οι δεύτερος και τρίτος των κατηγορουμένων, ενεργώντας κατ` επάγγελμα και μετά από συναπόφαση, μετέφεραν εν γνώσει τους υπεράριθμους αλλοδαπούς με το ιστιοφόρο σκάφος, που δεν ήταν αξιόπλοο και στην απαιτούμενη κατάσταση για να μεταφέρει τόσο άτομα, όπως ήδη προαναφέρθηκε, δεν έφερε βοηθητικές βάρκες, ούτε οποιαδήποτε σωστικά μέσα, ούτε κατάλληλο φωτισμό και συνοδεία προσώπου που να έχει γνώσεις ναυσιπλοΐας, προκειμένου να διασχίσουν νύχτα απόσταση πολλών μιλίων από τις τουρκικές προς τις ελληνικές ακτές του Αγιοκάμπου Λάρισας και τους οποίους είχαν τοποθετήσει («στοιβάξει») στο αμπάρι του σκάφους, με ανεπαρκή αερισμό, χωρίς να τους παρέχουν μάλιστα τροφή και νερό. Αλλά και στην περίπτωση της προώθησης της μεταφοράς εκ μέρους του πρώτου κατηγορουμένου υπήρχε κίνδυνος για τη ζωή των συγκεκριμένων αλλοδαπών καθόσον αυτοί επιβιβάστηκαν και στοιβάχθηκαν σε ένα μικρό φορτηγό αυτοκίνητο για να προωθηθούν παράνομα στην Αθήνα, δηλ. σε πολύ μεγάλη απόσταση, ο οδηγός πρώτος κατηγορούμενος ανέπτυξε αρχικά πολύ μεγάλη ταχύτητα για να διαφύγει τη σύλληψη και μάλιστα σε επαρχιακό δύσβατο δρόμο κατά τη διάρκεια της νύχτας, όταν δε διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να διαφύγει μείωσε ταχύτητα και εγκατέλειψε εν κινήσει το φορτηγό αυτοκίνητο που οδηγούσε και με το οποίο έβαινε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, διαταράσσοντας την ασφαλή κυκλοφορία και θέτοντας σε μεγάλο κίνδυνο τη ζωή των δύστυχων αλλοδαπών. Το γεγονός αυτό έχει μεγάλη σημασία και αποδεικνύει ότι οι κατηγορούμενοι είναι άτομα που ασχολούνται συστηματικά (επαγγελματικά) με τις παράνομες μεταφορές και προωθήσεις αλλοδαπών στο εσωτερικό της χώρας, αφού αυτοί είχαν στη διάθεση τους τρόπους να μην διακινδυνεύσουν οι ίδιοι και δεν θα δίσταζαν να χρησιμοποιήσουν κάθε πρόσφορο για τούτο μέσο, όπως άλλωστε έπραξε ο πρώτος κατηγορούμενος (εγκατάλειψη εν κινήσει του αυτοκινήτου για να αποφύγει τη σύλληψη), αλλά και οι λοιποί κατηγορούμενοι, οι οποίοι μεταχειρίστηκαν με σκληρότητα τους μεταφερόμενους αλλοδαπούς, τους οποίους κτυπούσαν βάναυσα. Η δυνατότητα πρόκλησης κινδύνου επικαλύπτονταν από τον δόλο των κατηγορουμένων, οι οποίοι γνώριζαν τη δυνατότητα να προκληθεί κίνδυνος από τις πράξεις τους. Τέλος ο νόμος κάνει λόγο για δυνατότητα κινδύνου για άνθρωπο. Συνεπώς αρκεί ότι μπορεί να διακινδυνεύσει και ένας μόνο άνθρωπος. Αν διακινδυνεύσουν περισσότερα άτομα ορθότερη φαίνεται η άποψη της αληθινής κατ` ιδέα συρροής των πολλών βασικών μορφών του εγκλήματος με την -εφάπαξ- εφαρμοζόμενη διακεκριμένη μορφή του άρθρου 88 1γ Ν. 3386/2005, στις περιπτώσεις που περισσότεροι αλλοδαποί βίωναν δυνητικά κίνδυνο με μια πράξη μεταφοράς (βλ. ΑΠ 454/2009, όπου παραπάνω, Ν. Χατζηνικολάου, όπ. παρ., σελ. 264). Σήμερα βέβαια, μετά την τροποποίηση του άρθρου 88 1 με το άρθρο 48 4 Ν. 3772/2009 και τις δρακόντειες, πλην επιβαλλόμενες, ποινές που αυτό προβλέπει υφίσταται αληθινή συρροή της διακεκριμένης μορφής του άρθρου 88 1γ Ν. 3386/2005, αφού η διάταξη του εδαφίου γ του παραπάνω άρθρου ορίζει ότι ο δράστης τιμωρείται, με τις ποινές που αυτή προβλέπει, «...για κάθε μεταφερόμενο άνθρωπο, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο». Για την οριοθέτηση της ύλης των πράξεων του άρθρου 88 1 Ν. 3386/2005 με τη διευκόλυνση εισόδου του

8 από 15 3/2/2017 4:04 μμ άρθρου 87 5 ίδιου Νόμου ισχύουν όσα προαναφέρθηκαν. Αξίζει να προστεθεί ότι η φαινομενική κατ` ιδέα συρροή (ειδικότητα) μεταξύ της μεταφοράς ή της προώθησης και της διευκόλυνσης εισόδου ίσχυε και πριν την τροποποίηση του Ν. 3772/2009, ανεξαρτήτως αν συνέτρεχε η ιδιαίτερα διακεκριμένη μορφή του άρθρου 87 5 Ν. 3386/2005, όπως είχε διαμορφωθεί με το Ν. 3536/2007. Ετσι εφαρμοζόταν πάντα το άρθρο 88 Ν. 3386/2005 έστω και αν συνέτρεχε η απλή ή η απλά διακεκριμένη μορφή των περιπτώσεων α και β, που απειλούνταν μέχρι πρόσφατα με ποινές φυλάκισης, οπότε ο δράστης αντιμετώπιζε ηπιότερη ποινή σε σχέση με την ποινή κάθειρξης 5-10 ετών, που προβλεπόταν για το γενικό έγκλημα του άρθρου 87 5γ Ν. 3386/2005 (βλ. Ν. Χατζηνικολάου, όπ. παρ. σελ.255). Το ζήτημα που ανακύπτει είναι αν ενώ απαγγέλθηκε κατηγορία για παράβαση του άρθρου 87 5 Ν. 3386/2005 επιτρέπεται αυτή να μεταβληθεί κατ` ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό σε παράβαση του άρθρου 88 1β, γ του ίδιου Νόμου, ιδίως με την επιβαρυντική περίπτωση του εδαφίου γ. Η μεταβολή αυτή της κατηγορίας στα πλαίσια του ισχύοντος σε μας περιορισμένου κατηγορητικού συστήματος (μεικτού) είναι καθόλα επιτρεπτή καθόσον αντικείμενο της ποινικής δίκης είναι αυτό καθ` εαυτό το γεγονός ως ιστορικό συμβάν (idem factum) και όχι ο χαρακτηρισμός που δίνεται σ` αυτό από τον εισαγγελέα (idem crimen). Ακόμη γίνεται δεκτό ότι δεν υπάρχει μεταβολή κατηγορίας όταν στα ίδια γεγονότα δίνεται ο ορθός νομικός χαρακτηρισμός (βλ. ΑΠ 1705/2003 ΝοΒ 2004-649). Αξιοσημείωτο ακόμη είναι ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ενώ η απαγγελία της κατηγορίας από την Ανακρίτρια του Β` Τμήματος Λάρισας έγινε με βάση το άρθρο 87 5 εδάφιο τελευταίο Ν. 3386/2005, εν τούτοις τα πραγματικά περιστατικά που περιγράφονται συμφωνούν πλήρως με τη διάταξη του άρθρου 88 1 αφού αναφέρονται σε μεταφορά και προώθηση των συγκεκριμένων αλλοδαπών από τους κατηγορουμένους μεταφορείς (όπως είναι και ο τίτλος του σχετικού άρθρου). Προκύπτει λοιπόν κατά τρόπο απολύτως σαφή ότι πρόκειται κατ` ακριβολογία όχι για μεταβολή της κατηγορίας αλλά για ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό, από τον οποίο δεν προκύπτει καμιά βλάβη στους κατηγορουμένους από απόψεως άμυνας τους διότι οι κατηγορίες συμπίπτουν απολύτως με τα πραγματικά περιστατικά για τα οποία απολογήθηκαν (και συμφωνούν με το άρθρο 88 Ν. 3386/2005). Αλλωστε το Δικαστικό Συμβούλιο (και το Συμβούλιο Εφετών ακόμη και όταν επιλαμβάνεται ποινικών υποθέσεων, ύστερα από έφεση του κατηγορουμένου ή υπέρ του κατηγορουμένου -άρθρα 318, 470 ΚΠοινΔ) επιτρέπεται και αυτεπαγγέλτως να συμπεριλάβει στο παραπεμπτικό βούλευμα επιβαρυντικές περιστάσεις και δεν ιδρύεται λόγος αναίρεσης του βουλεύματος, ούτε χειροτερεύει ανεπίτρεπτα τη θέση του κατηγορουμένου (βλ. ενδεικτικώς ΑΠ 1521/82 ΠοινΧρ. ΛΓ-583, ΑΠ 1297/1995 ΠοινΧρ. ΜΣΤ-499, Λ. Καράμπελα, Η μεταβολή και αναθεώρηση της ποινικής κατηγορίας, γ` έκδοση, 2005, σελ. 62, 75, 116). Τέλος στην περίπτωση της φαινομενικής συρροής (συρροής νόμων), που εμφανίζεται όταν πρέπει να εφαρμοστούν για κάποια αξιόποινη πράξη περισσότεροι νόμοι, ένας μόνο από αυτούς (νόμους), πρέπει να εφαρμοστεί, ο οποίος αποκλείει τους λοιπούς, σύμφωνα άλλωστε με τις αρχές της ειδικότητας, της επικουρικότητας και της απορρόφησης. Κατ` ακολουθία συνάγεται ότι για τους λοιπούς αποκλειόμενους νόμους, στους οποίους βασίζονται ισάριθμες αντιστοίχως κατηγορίες, το δικαστήριο δεν επιτρέπεται να επιλαμβάνεται της ουσιαστικής έρευνας αυτών. Συνεπώς το δικαστήριο δεν μπορεί να αποφανθεί να κηρυχθεί αθώος ο κατηγορούμενος (370 ΚΠοινΔ) ή να αποφανθεί, κατά την προδικασία, το συμβούλιο να μη γίνει κατηγορία (310 1α ΚΠοινΔ). Συνεπώς εν προκειμένω το Συμβούλιο δεν θα αποφανθεί να μη γίνει κατηγορία για την πράξη του άρθρου 87 5 Ν. 3386/2005 για την οποία κινήθηκε ποινική δίωξη εναντίον των κατηγορουμένων (βλ. ΑΠ 113/90 ΠοινΧρ. Μ-972, Λ. Μαργαρίτη, Ενδικα Μέσα, II. Τα βουλεύματα, έκδ. 2010, σελ. 352) β) του πλημμελήματος της συμμορίας (187 3 ΠΚ), η οποία είναι η ένωση με άλλον (δηλαδή συμφωνία δύο τουλάχιστον προσώπων) προς διάπραξη ενός τουλάχιστον μη προσδιορισμένου κακουργήματος, ακόμη και από αυτά που δεν ανήκουν στην 1 του άρθρου 187 ΠΚ, όπως ισχύει (βλ. ΕφΘεσ. 221/2007 ΠοινΧρ. ΝΗ-251) και όχι αυτό της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης. Διότι κατά τη διάταξη του άρθρου 187 1 ΠΚ, όπως τώρα ισχύει, με κάθειρξη μέχρι 10 ετών τιμωρείται όποιος συγκροτεί ή εντάσσεται ως μέλος σε δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα από τρία ή περισσότερα πρόσωπα (οργάνωση) για τη διάπραξη περισσοτέρων κακουργημάτων και μεταξύ αυτών και του κακουργήματος, που προβλέπεται στο τελευταίο εδάφιο της 5 του άρθρου 87 Ν. 3386/2005. Αν η οργάνωση προβλέπει, όπως εν προκειμένω, τη διάπραξη άλλων εγκλημάτων, εφαρμόζεται η 3, η οποία εφαρμόζεται και όταν η οργάνωση δεν επιδιώκει την τέλεση «περισσοτέρων εγκλημάτων» αλλά και ενός μόνο εγκλήματος, που προσβάλει μια μόνο μονάδα εννόμου αγαθού. Και η ένωση της 3 του άρθρου 187 ΠΚ προϋποθέτει στοιχειώδη οργάνωση-έστω και όχι με τους αυστηρούς όρους της 1 και δεν αποτελεί εννοιολογικό έτερο με αυτή. Η 3 του άρθρου 187 ΠΚ αποτελεί τη βασική μορφή του σχετικού εγκλήματος κατά της δημόσιας τάξης και η 1 διακεκριμένη μορφή της (βλ. Ι. Μανωλεδάκη, Ασφάλεια και Ελευθερία, σελ. 125 επ.). Τέλος η πράξη της συμμορίας συρρέει αληθινά με τις πράξεις που πράγματι τελέστηκαν και απορροφάται μόνο όταν η διάπραξη του εγκλήματος από περισσότερους ενωμένους κατά την 3 του άρθρου 187 ΠΚ, αποτελεί επιβαρυντική περίσταση άλλου εγκλήματος που τιμωρείται βαρύτερα (βλ. Μ. Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΠΚ, έκδοση 2009, σελ. 457, 460). Στην προκειμένη περίπτωση οι τρεις κατηγορούμενοι ενεργώντας από κοινού και με άλλα άγνωστα άτομα (ως προς τα οποία η δικογραφία τέθηκε στο αρχείο αγνώστων δραστών) ενώθηκαν για τη διάπραξη του κακουργήματος της 1 του άρθρου 88 Ν. 3386/2005. Ο χρόνος τέλεσης της πράξης της συμμορίας είναι ο μήνας Απρίλιος του έτους 2009 όταν ο δεύτερος κατηγορούμενος, μετά ασφαλώς από συνεννόηση με τους συγκατηγορουμένους του, μίσθωσε στο Χέρσο Ουκρανίας το ιστιοφόρο για να μεταφέρει μαζί με τον τρίτο

9 από 15 3/2/2017 4:04 μμ κατηγορούμενο δήθεν τουρίστες στην πραγματικότητα όμως για να το χρησιμοποιήσει για κατ` επάγγελμα μεταφορές λαθρομεταναστών. Τα παραπάνω εγκλήματα προβλέπονται και τιμωρούνται από τα άρθρα 88 1β, γ Ν. 3386/2005, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 15 8 Ν. 3536/2007 σε συνδυασμό με άρθρα 1, 2 1, 12, 13 στοιχ. στ, 14, 16, 17, 26 1α, 27, 45, 51, 52, 53, 57, 59, 60, 61, 63, 74, 76, 79, 94 1 και 187 3, 5 ΠΚ και συρρέουν μεταξύ τους, όπως ήδη προαναφέρθηκε. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τα άρθρα 122 1, 128 1β, 129 στοιχ. α, 130 1, 309 1ε, 313, 315 1, 318 ΚΠοινΔ και του άρθρου 7 Ν. 2928/2001, το Συμβούλιο πρέπει: α) να παραπέμψει τους κατηγορουμένους στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας για να δικαστούν για τα παραπάνω εγκλήματα, εφόσον από την εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής τους, β) να διατηρήσει την ισχύ των αρίθμ. 35/10-7-2009, 34/10-7-2009 και 33/10-7-2009 ενταλμάτων προσωρινής κράτησης της Ανακρίτριας του Β` Τμήματος Λάρισας (μόνον εξυπακούεται κατά το μέρος αυτών που αναφέρεται στην πράξη του άρθρου 88 1β, γ Ν. 3386/2005) με την οποία διατάχθηκε, αντιστοίχως, η προσωρινή κράτηση των κατηγορουμένων, της οποίας (προσωρινής κράτησης) διατάχθηκε η εξακολούθηση με το αριθμ. 548/2009 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης και για χρονικό διάστημα που δεν θα υπερβαίνει το έτος από την έναρξή της, καθόσον δεν συντρέχουν λόγοι για την άρση ή αντικατάστασής της. Περαιτέρω σύμφωνα με το άρθρο 287 2 ΚΠοινΔ, όπως τώρα ισχύει «Σε κάθε κράτηση περίπτωση έως την έκδοση οριστικής απόφασης η προσωρινή για το ίδιο έγκλημα δεν μπορεί να υπερβεί το έτος. Σε εντελώς εξαιρετικές περιστάσεις και εφόσον η κατηγορία αφορά σε εγκλήματα για τα οποία προβλέπεται η ποινή ισόβιας κάθειρξης ή πρόσκαιρης κάθειρξης με ανώτατο όριο τα είκοσι έτη η προσωρινή κράτηση μπορεί να παραταθεί για έξι το πολύ μήνες με ειδικά αιτιολογημένο βούλευμα: α) του συμβουλίου εφετών, αν η υπόθεση εκκρεμεί σε αυτό ύστερα από έφεση κατά βουλεύματος ή έχει εισαχθεί στο ακροατήριο του εφετείου ή του μικτού ορκωτού δικαστηρίου ή αν το συμβούλιο αυτό είναι αρμόδιο σε πρώτο και τελευταίο βαθμό και β) του συμβουλίου πλημμελειοδικών σε κάθε άλλη περίπτωση. Αν η υπόθεση εκκρεμεί στον ανακριτή και συνεχίζεται η προσωρινή κράτηση σύμφωνα με την παράγραφο 1, ο ανακριτής τριάντα ημέρες πριν από τη συμπλήρωση του ανώτατου ορίου της σύμφωνα με αυτή την παράγραφο, διαβιβάζει τη δικογραφία στον εισαγγελέα, ο οποίος μέσα σε δεκαπέντε ημέρες την εισάγει με πρόταση του στο συμβούλιο. Σε κάθε άλλη, περίπτωση ο αρμόδιος εισαγγελέας, είκοσι πέντε ημέρες τουλάχιστον πριν από την συμπλήρωση του ανώτατου ορίου της προσωρινής κράτησης σύμφωνα με αυτή την παράγραφο ή πριν από το τέλος της παράτασης που ήδη είχε χορηγηθεί, υποβάλλει στο αρμόδιο συμβούλιο πρόταση για παράταση ή όχι της προσωρινής κράτησης. Κατά τα λοιπά ισχύουν όσα ορίζονται στην προηγούμενη παράγραφο για την ακρόαση του κατηγορουμένου και του εισαγγελέα». Περαιτέρω αν κριθεί ότι η επιβολή περιοριστικών όρων (282 2 ΚΠοινΔ) δεν επαρκεί για την επίτευξη των αναφερομένων στο άρθρο 296 ΚΠοινΔ (όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 24 3 Ν. 3811/2009) σκοπών και, ως εκ τούτου, απαιτείται η προσωρινή κράτηση, ως δραστικό μέτρο περιορισμού της ελευθερίας, τότε θα πρέπει αφενός μεν ο κατηγορούμενος να διώκεται για κακούργημα (εδώ η βαρύτητα της πράξης αποτελεί, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, προϋπόθεση για την επιβολή του επαχθούς μέτρου στέρησης της ελευθερίας κατά την προδικασία), αφετέρου δε να μην έχει γνωστή διαμονή στη χώρα ή να έχει κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνει τη φυγή του η κατά το παρελθόν να υπήρξε φυγόποινος ή φυγόδικος ή κρίθηκε ένοχος για απόδραση κρατουμένου ή παραβίαση περιορισμών διαμονής, εφόσον από τη συνδρομή των παραπάνω στοιχείων προκύπτει σκοπός φυγής ή κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό, όπως προκύπτει από προηγούμενες αμετάκλητες καταδίκες του για ομοειδείς αξιόποινες πράξεις να διαπράξει και άλλα εγκλήματα. Εάν η αποδιδόμενη στον κατηγορούμενο πράξη απειλείται στο νόμο με ισόβια κάθειρξη ή πρόσκαιρη κάθειρξη με ανώτατο όριο τα είκοσι έτη, προσωρινή κράτηση μπορεί να επιβληθεί και όταν με βάση τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό να διαπράξει και άλλα αδικήματα (άρθρο 282 3 ΚΠοινΔ, όπως αντικ. με άρθρο 24 Ν. 3811/17-12-2009). Σε σχέση με τις πρώτη από τις διαζευκτικά συντρέχουσες ουσιαστικές προϋποθέσεις επιβολής της προσωρινής κράτησης δηλ. τη σφόδρα πιθανή φυγή του δράστη, ο νομοθέτης προσδιόρισε αυθεντικά το περιεχόμενο της έννοιας αυτής, αναφερόμενος σε δράστη: που δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα ή έχει κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνει τη φυγή του ή κατά το παρελθόν υπήρξε φυγόποινος ή φυγόδικος ή κρίθηκε ένοχος για απόδραση κρατουμένου ή παραβίαση περιορισμών διαμονής. Με την αναλυτική καταγραφή των αντικειμενικών αυτών προϋποθέσεων δημιουργείται αμάχητο τεκμήριο ότι ο δράστης είναι ύποπτος φυγής ενώ παράλληλα δεν αφήνονται περιθώρια για ελεύθερες δικαστικές εκτιμήσεις ή αφηρημένες αξιολογήσεις. Ποτέ δεν μπορεί να κρατηθεί προσωρινά ο δράστης στη βάση της υποψίας για πιθανότητα φυγής, αν δεν συντρέχει μία έστω από τις αναφερθείσες προϋποθέσεις. Απομένει η δεύτερη πτυχή ουσιαστικής θεμελίωσης της επιβολής προσωρινής κράτησης, δηλ. η πρόληψη χης υποτροπής. Εδώ, καθώς λείπει η περιοριστική διατύπωση, ίσως ευνοούνται οι ελεύθερες δικαστικές αξιολογήσεις αλλά συχνά και οι ερμηνευτικές εκτροπές. Οι όροι «κλειδιά» που είναι ανάγκη να προσεχθούν και να αξιοποιηθούν ερμηνευτικά είναι: «η συνδρομή των παραπάνω στοιχείων» και τα «συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης». Δεν αρκεί, λοιπόν, η γενική και αφηρημένη εκτίμηση του