Βυζαντινή Ελλάδα. Διάρκεια: 8 ημέρες

Βυζαντινή Ελλάδα Διάρκεια: 8 ημέρες Εκτενείς ξεναγήσεις στα σημαντικότερα Βυζαντινά μνημεία, μονές, εκκλησίες και μουσεία της Ελλάδας, εκπαιδευτικά σεμινάρια και ομιλίες για τον πολιτισμό και την τέχνη του Βυζαντίου, ειδικές θεματικές βραδιές, μουσικές και γαστρονομικές, και ακόμη περιηγήσεις σε τοπία εξαίρετου φυσικού κάλλους, συνθέτουν ένα μοναδικό και πρωτοποριακό πρόγραμμα θεματικού τουρισμού. Έτσι οι συμμετέχοντες μυούνται στα μυστικά του Βυζαντινού πολιτισμού και απολαμβάνουν μοναδικές εμπειρίες! Μεταξύ άλλων θα δούμε τα μνημεία και τα μουσεία της Θεσσαλονίκης, του Μυστρά και της Αθήνας, τα Μετέωρα και τη Μονή του Οσίου Λουκά στη Βοιωτία. Αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον ταξίδι αφορά κάθε λάτρη της Ανατολικής Ορθοδοξίας, του βυζαντινού πολιτισμού και της ιερής Χριστιανικής τέχνης. Ημέρα 1 η : Θεσσαλονίκη Μετά την άφιξή μας στη Θεσσαλονίκη, τη «συμπρωτεύουσα» όπως αποκαλείται στην Ελλάδα, μεταφερόμαστε στο ξενοδοχείο μας. Το απόγευμα θα εξερευνήσουμε το κέντρο της πόλης, όπου θα επισκεφθούμε αρκετά μνημεία από τη βυζαντινή περίοδο. Τα πιο ενδιαφέροντα από αυτά είναι το κτίριο της Ροτόντας και οι εκκλησίες της Μεταμόρφωσης και της Αγίας Αικατερίνης. Η Ροτόντα, ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα μνημεία της Θεσσαλονίκης, μέσα σε 16 αιώνες μεταλλάχθηκε από ρωμαϊκό ναό σε χριστιανικό, σε μουσουλμανικό τζαμί και πάλι σε χριστιανικό ναό, και έτσι εξηγούνται οι διάφορες φάσεις και προσθήκες στο κτίριο. Θεμελιώθηκε γύρω στα 300 μ.χ., προορισμένη αρχικά για ιερό των Καβείρων ή ναό του Δία. Το κτίριο έχει εκπληκτικές ομοιότητες με το Πάνθεον του Αγρίππα στη Ρώμη. Παρότι στο εξωτερικό του δείχνει βαρύ και ογκώδες, στο εσωτερικό δίνει

την αίσθηση του ανάλαφρου, λόγω των πολλών ανοιγμάτων και τόξων. Δείγματα της παλαιοχριστιανικής λάμψης του συνιστούν τα υπέροχα ψηφιδωτά, που είναι τα παλαιότερα σωζόμενα της Ανατολής. Ψηφιδωτά διακοσμούσαν τα εσωτερικά στις κόγχες, τα τόξα, τα επάνω παράθυρα και τον τρούλο. Επίσης υπήρχε πολύχρωμη ορθομαρμάρωση στους τοίχους μέχρι την βάση του τρούλου, η οποία δεν σώζεται καθόλου σήμερα. Τα ψηφιδωτά που σώζονται έχουν καθαρά διακοσμητικό χαρακτήρα, με πλούσια μοτίβα, νατουραλιστική απόδοση και πολυχρωμία, με λαμπερές χρυσές και ασημένιες ψηφίδες στο φόντο. Στο τόξο της νοτιοανατολικής κόγχης υπάρχουν οκταγωνικά πλαίσια με πουλιά και φρούτα. Μια φαρδιά ταινία με βάζα με άνθη και καλάθια με φρούτα περικλείει το ψηφιδωτό. Το ψηφιδωτό της νότιας κόγχης έχει διακόσμηση τάπητα: τον κεντρικό σταυρό με ασημένιο φόντο κοσμούν περιμετρικά άνθη, πουλιά, άστρα και καλάθια με φρούτα. Παρόμοια είναι η διακόσμηση της δυτικής κόγχης και τα τόξα των παραθύρων. Εδώ φαίνεται η εμπειρία και η ευαισθησία των τεχνιτών, οι οποίοι χρησιμοποίησαν στα παράθυρα που φωτίζονταν άμεσα απαλότερους τόνους χρωμάτων, ενώ στις χαμηλότερες και σκοτεινότερες κόγχες εντονότερα χρώματα. Ο μικρός ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, κτίσμα της εποχής των Παλαιολόγων, παρουσιάζει μια αξιόλογη ιδιαιτερότητα. Η αρχιτεκτονική του μορφή αποτελεί μεταβατική φάση στην εξέλιξη της χριστιανικής ναοδομίας, ιδιαίτερα στο χώρο της Μακεδονίας, καθώς τον πανύψηλο και κομψό τρούλο του στηρίζουν τέσσερα «τυφλά» τόξα, που συγχρόνως αποτελούν και τους περιμετρικούς τοίχους του. Στο πάχος αυτών των δύο πλάγιων τοίχων (βόρεια και νότια) διαμορφώνονται εσωτερικά δύο αντίστοιχες μικρές κόγχες (μικροί «χοροί»), όπως στους μοναστηριακούς ναούς. Στον τρούλο υπάρχουν τα χαρακτηριστικά μορφολογικάδιακοσμητικά στοιχεία των ναών του 14ου αιώνα της Θεσσαλονίκης: «ημικίονες» και οδοντωτές ταινίες. Ο ναός της Αγίας Αικατερίνης είναι χαρακτηριστικό κτίσμα της λεγόμενης «Μακεδονικής Σχολής», καθώς διαμορφώνεται με τέσσερις καμάρες εγγεγραμμένες σε τετράγωνο σταυρό, πάνω στις οποίες στηρίζεται ο κεντρικός τρούλος. Γύρω από το τετράγωνο της βάσης του τρούλου αναπτύσσεται προς τρεις κατευθύνσεις ένα χαμηλωμένο κλίτος που δίνει μεγαλύτερη ευρυχωρία στο ναό και προσθέτει κομψότητα και μορφολογικό ενδιαφέρον. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του ναού είναι οι περίτεχνες τοιχοποιίες εξωτερικά, που εκμεταλλεύονται αισθητικά και αναδεικνύουν κάθε αρχιτεκτονικό-μορφολογικό στοιχείο. Το ίδιο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι τοιχογραφίες του εσωτερικού του, οι οποίες πείθουν ότι η Θεσσαλονίκη υπήρξε σημαντικό κέντρο της βυζαντινής αγιογραφίας, απ όπου μάλιστα μεταδόθηκε η τέχνη αυτή σε όλες τις περιοχές της Βαλκανικής. Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας για δείπνο και διανυκτέρευση. Special event: στο ξενοδοχείο θα παρακολουθήσουμε ομιλία ενός ιστορικού τέχνης, με οπτικοακουστικό υλικό και θέμα: «Αρχές και τεχνικές της Βυζαντινής τέχνης. Αρχιτεκτονική και Εικονογραφία». Αυτή η ομιλία θα μας βοηθήσει να εμβαθύνουμε στην ομορφιά και την ιερότητα της Χριστιανικής τέχνης, έτσι ώστε να μεγεθύνεται η απόλαυση των αριστουργημάτων της!

Ημέρα 2 η : Θεσσαλονίκη Θα ξεκινήσουμε τη μέρα μας με μια περιήγηση στην «Άνω πόλη», όπου διατηρείται το συγκρότημα της μεσαιωνικής οχύρωσης που τόσο αποτελεσματικά φρουρούσε την πόλη από επιδρομές βαρβάρων. Από εκεί θα περπατήσουμε μέσα από τα σοκάκια και τους όμορφους δρόμους για να δούμε τη Μονή Βλατάδων, το ναό του Οσίου Δαυίδ και την εκκλησία του Αγίου Νικολάου Ορφανού. Και τα τρία μνημεία είναι πολύ εντυπωσιακά, κάθε ένα με το δικό του τρόπο. Η εκκλησία του Οσίου Δαυίδ, που ονομάστηκε έτσι από τον ασκητή που έζησε στην περιοχή, είναι το μόνο που έχει απομείνει από ένα κεντρικό ναό της μονής του Σωτήρος Χριστού. Το διασωθέν τμήμα του ναού χρονολογείται από τα τέλη του 5ου αιώνα. Στην Αγία Τράπεζα θα δούμε ένα υπέροχο μωσαϊκό του Χριστού με διάφορες απεικονίσεις, βασισμένες σε προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Υπάρχουν επίσης αρκετές σημαντικές τοιχογραφίες στην εκκλησία, οι μόνες που σώζονται στην πόλη από την περίοδο των Κομνηνών. Η κοντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου είναι μάλλον ταπεινή στην εμφάνισή της, αλλά μπορεί να υπερηφανεύεται για την καλύτερα διατηρημένη τοιχογραφία του 14ου αιώνα, αντιπροσωπευτική του μεγαλοπρεπούς ύφους των Παλαιολόγων στην Ιερή τέχνη. Η Μονή Βλατάδων, χτισμένη περί το 1351 με χορηγία της Άννας Παλαιολογίνας, βρίσκεται πάνω σε βραχώδες και κατηφορικό έδαφος και είναι ορατή από όλη τη Θεσσαλονίκη, ενώ η πανοραμική θέα που προσφέρει είναι εξαίσια. Σύμφωνα με την παράδοση, στο χώρο της Μονής κήρυξε ο Απόστολος Παύλος. Στο σκευοφυλάκιο-μουσείο της υπάρχουν τα ιερά λείψανα πολλών αγίων, όπως του Γρηγορίου του Θεολόγου. Σε ξεχωριστές θήκες φυλάσσονται τρία τεμάχια του Αγίου Ποτηρίου από το Μυστικό Δείπνο. Η Μονή διαθέτει επίσης πολλές φορητές εικόνες μεγάλης καλλιτεχνικής και ιστορικής αξίας, ιερά σκεύη, βαρύτιμα ευαγγέλια και μεγάλη συλλογή χειρογράφων από το 10 ο έως το 19 ο αιώνα. Το απόγευμα θα συνεχίσουμε την εξερεύνησή μας στα βυζαντινά μνημεία της πόλης, ξεκινώντας από τη βασιλική του Αγίου Δημητρίου, η οποία χτίστηκε σε διάφορες φάσεις με αρχή τον 5 ο αιώνα. Μια πυρκαγιά την κατέστρεψε στις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά το εξαίρετο έργο αποκατάστασης έφερε το ναό στη μορφή που κατά πάσα πιθανότητα είχαν ως στόχο οι πρώτοι του κατασκευαστές. Κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης ήρθαν στο φώς πολλά αρχαία ψηφιδωτά και τοιχογραφίες από διάφορες περιόδους. Η βασιλική στεγάζει επίσης τα λείψανα του Αγίου Δημητρίου, ενώ κάτω από τη βασιλική μπορούμε να δούμε ακόμα τα ερείπια των ρωμαϊκών λουτρών, όπου μαρτύρησε ο Άγιος. Η εκκλησία της Αγίας Σοφίας χτίστηκε τον 7 ο αιώνα στη θέση ενός παλαιότερου χριστιανικού ναού. Το εσωτερικό του καθεδρικού

ναού είναι υπέροχα διακοσμημένο με ψηφιδωτά από διάφορες περιόδους. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, καθώς μπορεί κανείς να δει το σχήμα ισοσκελούς σταυρού του ναού από την εποχή της εικονομαχίας, και τα πολύ πιο περίτεχνα ψηφιδωτά από τη μεταγενέστερη περίοδο. Μερικές τοιχογραφίες του 11ου αιώνα σώζονται στο νάρθηκα και στην αψίδα-παράθυρο της εκκλησίας. Θα διανυκτερεύσουμε στη Θεσσαλονίκη. Ημέρα 3 η : Θεσσαλονίκη Μετέωρα Η πρώτη μας επίσκεψη σήμερα θα είναι στο Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Αυτό το μοντέρνο και συναρπαστικό μουσείο διαθέτει 2.900 αντικείμενα, οργανωμένα σε εκθεσιακές ενότητες που διηγούνται με χρονολογική σειρά «μικρές ιστορίες», παρουσιάζοντας με έναν εύληπτο και ευχάριστο τρόπο πτυχές της τέχνης και του πολιτισμού του Βυζαντίου, από το όριό του με την ύστερη αρχαιότητα (3 ος -4 ος μ.χ. αιώνας) έως την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) αλλά και επιβιώσεις αυτού του πολιτισμού στους χρόνους μετά την Άλωση, έως το 10 ο αιώνα. Τοιχογραφίες, ψηφιδωτά, εικόνες, μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη, ολόκληροι αποσπασμένοι παλαιοχριστιανικοί τάφοι με τις τοιχογραφίες τους, πολύτιμα εκκλησιαστικά σκεύη, είδη προσωπικού στολισμού, αλλά και ταπεινά αντικείμενα καθημερινής χρήσης και εργαλεία διαφόρων επαγγελματιών, παρουσιάζουν όψεις της ζωής στο Βυζάντιο, από την οργάνωση της θρησκευτικής και κοινωνικής ζωής, την καλλιτεχνική και πνευματική παραγωγή έως τον ιδιωτικό βίο και τις δραστηριότητες των ανθρώπων στην αγορά, στην ύπαιθρο και στη θάλασσα, τονίζοντας τομές και επιβιώσεις ανάμεσα στο σήμερα και στις εκδηλώσεις του ανθρώπινου βίου κατά τη βυζαντινή και υστεροβυζαντινή περίοδο. Στη συνέχεια θα μεταφερθούμε στην Καλαμπάκα, για να επισκεφθούμε τον επιβλητικό μοναστικό όγκο των Μετεώρων. Τα μοναστήρια που κρέμονται επάνω στα γυμνά βράχια καθιστούν την περιοχή σημαντικό μοναστικό κέντρο, δεύτερο σε σημασία μετά από εκείνο του Αγίου Όρους. Οι σπηλιές στους βράχους χρησίμευαν ως καταφύγιο για τους ερημίτες από τους αρχαίους χρόνους, αλλά η μοναστική ζωή άρχισε πραγματικά να ανθίζει εδώ το 14 ο αιώνα, όταν όλο και περισσότεροι μοναχοί αναζήτησαν καταφύγιο από τις τουρκικές επιδρομές. Υπήρχαν πάνω από τριάντα μοναστήρια που λειτουργούσαν στην περιοχή, αλλά σήμερα μόνο έξι από αυτά επιβιώνουν. Θα επισκεφθούμε τα δύο πιο σημαντικά μοναστήρια στα Μετέωρα. Το Μεγάλο Μετέωρο, το μεγαλύτερο από όλα τα τοπικά μοναστήρια, είναι αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Χριστού και χτίστηκε κατά το δεύτερο μισό του 14ου αιώνα. Το μοναστήρι λειτουργεί ως θεματοφύλακας για πολλά πολύτιμα έγγραφα, ιερά κειμήλια, χειρόγραφα και εικόνες. Ακόμα κι αν δεν είναι το πιο απομακρυσμένο μοναστήρι, κάθε προσκυνητής χρειάζεται να διανύσει αρκετές εκατοντάδες βήματα για να το φτάσει. Το δεύτερο σημείο που θα επισκεφθούμε είναι η Μονή Βαρλαάμ.

Βρίσκεται κοντά στο Μεγάλο Μετέωρο και είναι πολύ πιο εύκολο να τη φτάσει κανείς. Ιδρύθηκε στα μέσα του 14ου αιώνα από το μοναχό Βαρλαάμ. Δύο αιώνες αργότερα, το καταφύγιο του ταπεινού ερημίτη επεκτάθηκε πολύ και στη συνέχεια διακοσμήθηκε από Θηβαίους αγιογράφους. Εκτός από τις υπέροχες τοιχογραφίες, η μονή διαθέτει επίσης ένα μικρό αλλά πολύ ενδιαφέρον μουσείο όπου μπορεί να δει κανείς χειρόγραφα του Μεσαίωνα και πολύτιμες βυζαντινές εικόνες. Δείπνο και διανυκτέρευση στην Καλαμπάκα. Ημέρα 4 η : Μετέωρα Μονή Οσίου Λουκά Αθήνα Special event: Μετά το πρωινό θα παρακολουθήσουμε ένα τρίωρο πρακτικό εργαστήρι Βυζαντινής εικονογραφίας με εκπαιδευτή διάσημο Έλληνα αγιογράφο, που θα μας εισάγει περιεκτικά και αποτελεσματικά στα μυστικά αυτής της ιερής τέχνης! Εν συνεχεία θα κατηφορίσουμε νότια προκειμένου να επισκεφθούμε έναν από τους απόλυτους θησαυρούς της Βυζαντινής κληρονομιάς στην Ελλάδα, τη Μονή του Οσίου Λουκά, του 10ου αιώνα. Η προσωνυμία «βασιλομονάστηρο» αποδίδει την αυτοκρατορική καταγωγή της Μονής, καθώς και την αίσθηση του πλούτου και της τελειότητας του μνημείου από τους μεταγενέστερους. Στο κέντρο του συγκροτήματος δεσπόζουν οι μεγαλοπρεπείς και εντυπωσιακοί ναοί που συνδέονται μεταξύ τους: αριστερά της Παναγίας, δεξιά του Οσίου Λουκά. Η εκκλησία της Παναγίας είναι η παλαιότερη από τις δύο εκκλησίες. Χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 10ου αιώνα. Χτισμένη σύμφωνα με τα πρότυπα της Κωνσταντινούπολης, η εκκλησία κατέχει μια εξέχουσα θέση στην ιστορία της βυζαντινής ναοδομίας στην Ελλάδα. Η αρχιτεκτονική μορφή και ο τρόπος δομής, η εκλέπτυνση στη διάρθρωση των εξωτερικών επιφανειών και ο εξαιρετικός πλούτος στον αρχιτεκτονικό διάκοσμο την κατατάσσουν στα καλύτερα δείγματα αρχιτεκτονικής και διακοσμητικής της βυζαντινής περιόδου. Η μοναδική τοιχογραφία που σώθηκε από την αρχική διακόσμηση του ναού της Παναγίας ιστορεί την εμφάνιση του αρχάγγελου Μιχαήλ στον Ιησού του Ναυή πριν από την άλωση της Ιεριχώ. Μισό αιώνα περίπου μετά το ναό της Παναγίας χρειάστηκε να ανεγερθεί και ο δεύτερος, ο μεγαλύτερος ναός, ο ναός του ιδρυτή Οσίου Λουκά, που προκαλεί κατάπληξη και αισθήματα θαυμασμού με τη μεγαλοπρέπεια και τον πλουσιότατο και τέλειο εσωτερικό του διάκοσμο (ψηφιδωτά, τοιχογραφίες). Συνθέσεις από χρωματιστά μάρμαρα καλύπτουν το δάπεδο του ναού, όπως και τις κατακόρυφες επιφάνειες των τοίχων. Τα λαμπρά ψηφιδωτά που κοσμούν τις ανώτερες επιφάνειες του καθολικού, αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα ψηφιδωτά σύνολα της μεσοβυζαντινής περιόδου. Χρονολογούνται

γύρω στη δεύτερη και τρίτη δεκαετία του 11ου αιώνα, είναι δηλαδή προγενέστερα από τα άλλα δύο μεγάλα ψηφιδωτά σύνολα του ελλαδικού χώρου, αυτά της Νέας Μονής Χίου και της Μονής Δαφνίου. Στην κόγχη του ιερού απεικονίζεται η Παναγία ένθρονη Βρεφοκρατούσα, ενώ στο χαμηλό θόλο πάνω από το ιερό παριστάνεται η Πεντηκοστή. Στο μεγάλο τόξο επάνω από την είσοδο του ιερού εικονίζονται οι δύο αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ. Πλήθος άλλων μωσαϊκών απεικονίσεων υποδηλώνουν με περίτρανο τρόπο τη βαθιά γνώση και την ομορφιά της ιερής τέχνης, καθώς και το μεγαλείο της έκφρασής της κατά την περίοδο που χτίστηκε η μονή. Αργά το απόγευμα θα μεταφερθούμε στην Αθήνα για δείπνο και διανυκτέρευση. Special event: το δείπνο μας σήμερα θα είναι Βυζαντινό, με υλικά, συνταγές και τρόπους σερβιρίσματος αποκλειστικά από την περίοδο του Βυζαντίου! Απολαύστε το! Ημέρα 5 η : Αθήνα Σήμερα θα εξερευνήσουμε τους βυζαντινούς θησαυρούς της Αθήνας. Το κέντρο της πόλης έχει μια σειρά από μεσαιωνικές Βυζαντινές Εκκλησίες, φημισμένες για το ενδιαφέρον αρχιτεκτονικό στυλ τους. Η Παλιά Μητρόπολη και η εκκλησία της Παναγίας είναι δύο εκκλησίες που χτίστηκαν σε παλαιότερα θεμέλια αρχαίων ελληνικών ναών. Και οι δύο έχουν ορισμένα ερείπια ή διακοσμήσεις από τα προηγούμενα κτίσματα στο εσωτερικό. Ο ναός των Αγίων Αποστόλων χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 10ου αιώνα και είναι ο μοναδικός σωζόμενος μέχρι σήμερα ναός μέσα στον αρχαιολογικό χώρο. Πρόκειται για μεσοβυζαντινό ναό μεγάλης ιστορικής αξίας, τον πρώτο του επονομαζόμενου Αθηναϊκού ρυθμού. Είναι σημαντικό μνημείο για τη μετέπειτα εξέλιξη της βυζαντινής αρχιτεκτονικής, επειδή αποτελεί επιτυχή συνδυασμό απλού τετρακίονου και σταυροειδούς εγγεγραμμένου κτιρίου. Το εσωτερικό σχήμα του ναού πιθανώς υποδηλώνει ότι αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως Βαπτιστήριο. Σ αυτό συνηγορεί και η μαρμάρινη κολυμβήθρα με τον ανάγλυφο πλεκτό σταυρό, η οποία βρέθηκε στο χώρο του ναού και σήμερα κοσμεί το προαύλιο του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου της Αθήνας. Το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, ένα από τα σημαντικότερα μουσεία στην Ελλάδα, περιέχει σημαντικό αριθμό αντικειμένων (περίπου 30.000) όπως φορητές εικόνες, γλυπτά, κεραμικά, εκκλησιαστικά υφάσματα, ζωγραφικά έργα, μικροτεχνία και αρχιτεκτονικά μέλη (τοιχογραφίες και ψηφιδωτά). Οι βυζαντινές και μεταβυζαντινές εικόνες του συγκροτούν μία από τις πλουσιότερες συλλογές του, η οποία διακρίνεται επίσης για την ποικιλία των εικονογραφικών θεμάτων, που

καλύπτουν χρονικά το σύνολο της βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης και προέρχονται από τον ευρύτερο ελλαδικό, μικρασιατικό και βαλκανικό χώρο καθώς και από τη Ρωσία. Η συλλογή τοιχογραφιών του Μουσείου, αν και περιορισμένη, είναι πολύτιμη, καθώς σκιαγραφεί την πορεία της μνημειακής θρησκευτικής ζωγραφικής στον ελλαδικό χώρο κατά τους βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους. Τα σημαντικότερα τοιχογραφικά σύνολα προέρχονται από το ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, στην όχθη του ποταμού Μέγδοβα στην Ευρυτανία. Ο ναός αυτός βρίσκεται σήμερα στο βυθό της τεχνητής λίμνης που δημιουργήθηκε με την κατασκευή του φράγματος του Αχελώου. Πολλές από τις τοιχογραφίες της συλλογής προέρχονται από μικρές εκκλησίες του 13ου αιώνα, διάσπαρτες στον ελλαδικό χώρο. Η συλλογή γλυπτών είναι ιδιαιτέρως πλούσια. Τον κορμό της αποτελούν τα γλυπτά που χρονολογούνται στη βυζαντινή εποχή (324-1453) και στην πλειονότητά τους πρόκειται για αρχιτεκτονικά μέλη τα οποία συγκεντρώθηκαν κατά καιρούς από διάφορα μνημεία και σημεία της Αθήνας. Σε ό,τι αφορά στα χρόνια μετά την Άλωση, στο Μουσείο βρίσκονται γλυπτά από μουσουλμανικά και χριστιανικά μνημεία της Αθήνας, έργα του νησιωτικού χώρου στη σφαίρα επιρροής της Βενετίας και της Γένοβας (Κρήτη, Επτάνησα, Χίος), αλλά και των Κυκλάδων. Από τη συλλογή ψηφιδωτών του Μουσείου εκπληκτικά είναι τα δεκαεννέα τμήματα ψηφιδωτού δαπέδου που προέρχονται από την τρίκλιτη παλαιοχριστιανική βασιλική κοντά στην κοίτη του ποταμού Ιλισσού στην Αθήνα. Τα ψηφιδωτά φέρουν πλούσιο διάκοσμο, που αποδίδεται με λεπτότητα, καλαισθησία και χάρη. Ψηφίδες από μάρμαρο σε πλούσια χρωματική κλίμακα λευκό, μελανό, ερυθρό, βαθύ ερυθρό, φαιό, πράσινο και ώχρα καθώς και λιγοστές από υαλόμαζα, κυρίως πράσινου και κυανού χρώματος, έχουν χρησιμοποιηθεί για την απόδοση των διακοσμητικών συνθέσεων. Μετά το γεύμα θα επισκεφθούμε τη Μονή Δαφνίου, ίσως το πιο γνωστό βυζαντινό μνημείο σε όλη την Ελλάδα. Αυτή η Μονή του 11ου αιώνα βρίσκεται στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, και η φήμη της οφείλεται στα μοναδικά ψηφιδωτά της, εκπληκτικά σε ομορφιά και αριστοτεχνία. Βρίσκεται περίπου στο μέσο της διαδρομής της αρχαίας Ιεράς Οδού που οδηγούσε στην Ελευσίνα, και έχει χτιστεί στη θέση αρχαίου ιερού, αφιερωμένου στον Απόλλωνα Δαφναίο ή Δαφνείο. Από τον αρχαίο ναό διατηρείται σήμερα μόνο ένας ιωνικός κίονας, ενταγμένος στην κιονοστοιχία του νάρθηκα, ενώ οι υπόλοιποι κλάπηκαν από τον λόρδο Elgin το 19 ο αιώνα. Το εσωτερικό του ναού είναι κατάκοσμο με εξαίσια δείγματα ψηφοθεσίας που εμφορούνται από τον κλασικό ιδεαλισμό της μεσοβυζαντινής περιόδου. Το κατώτερο τμήμα των τοίχων ήταν επενδυμένο με μαρμάρινους ορθοστάτες, οι οποίοι αντικαταστάθηκαν με μέτριας ποιότητας τοιχογραφίες περίπου το 1650 μ.χ. Πολλές από τις εικόνες στο εσωτερικό της εκκλησίας φιλοτεχνήθηκαν από τον σύγχρονο έλληνα αγιογράφο και συγγραφέα Φώτη Κόντογλου. Θα διανυκτερεύσουμε στην Αθήνα. Special event: Με την επιστροφή στο ξενοδοχείο μας έχουμε προγραμματίσει για σας μια θεματική βραδιά λαϊκής Βυζαντινής μουσικής, με τη συνεργασία του μόνου παραδοσιακού Ωδείου στην Ελλάδα με ανατολική φιλοσοφία και πρακτική! Οι μουσικοί του Ωδείου θα μας παρουσιάσουν επίσης τα μουσικά όργανα του Βυζαντίου και θα μας ενημερώσουν για τις διαφορές ανάμεσα στην τότε και τη σημερινή ελληνική μουσική παράδοση.

Ημέρα 6 η : Αθήνα Μυστράς Σπάρτη Σήμερα το πρωί θα αναχωρήσουμε για τον αγέρωχο Μυστρά, που το 1989 εγγράφηκε από την Unesco ως πολιτιστικό αγαθό στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, καθώς αποτελεί απέραντο μουσειακό μνημείο παγκόσμιας ακτινοβολίας, με αυτοκρατορικό μεγαλείο και ξεχωριστή ιστορική αξία. Το 1249 ο Γουλιέλμος Β Βιλλεαρδουίνος έχτισε στο λόφο του Μυζηθρά το περίφημο ομώνυμο κάστρο, το οποίο έμελλε πολύ σύντομα να μετεξελιχθεί σε μοναδική καστροπολιτεία και μία από τις σημαντικότερες υστεροβυζαντινές πόλεις. Μέσα σε δύο αιώνες ο Μυστράς θα αποτελέσει το κέντρο του «Δεσποτάτου του Μορέως». Στη μεγάλη του ακμή το 15 ο αιώνα θα διεκδικήσει δάφνες ως κοιτίδα των γραμμάτων και των τεχνών με λόγιους, φιλόσοφους και προσωπικότητες του βεληνεκούς του Γεωργίου Γεμιστού Πλήθωνος, ενός νεοπλατωνιστή που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στις επόμενες γενιές. Η διάταξη της καστροπολιτείας σε τρεις ζώνες (Άνω, Κάτω και Έξω Χώρα) θα μας προσφέρει τη δυνατότητα να ταξιδέψουμε μέσα στο χρόνο και να θαυμάσουμε την αρχιτεκτονική, την τέχνη και τις τοιχογραφίες σημαντικών δημιουργών, όλα αποτυπωμένα σε μνημεία, παλάτια και εκκλησίες που σώζονται μέχρι σήμερα. Στην Άνω Χώρα κυριαρχεί η όψη των Παλατιών των Δεσποτών, ενώ ψηλότερα ξεχωρίζει ο ναός της Αγίας Σοφίας, του παρεκκλησιού των Παλατιών. Στην Κάτω Χώρα δεσπόζει ο ναός του Αγίου Δημητρίου, όπου τα λόγια περιττεύουν, αφού μπαίνοντας ριγεί κανείς όταν θυμάται ότι στο κέντρο αυτού του μίγματος τρίκλιτης βασιλικής με σταυροειδή πεντάτρουλο στέφθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1449 ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ο Κωνσταντίνος ΙΑ Παλαιολόγος, προτού πέσει ηρωικά στην Άλωση της Πόλης στις 29 Μαΐου 1453. Η ατελείωτη αλυσίδα των ναών περιλαμβάνει ακόμα τους «Αγίους Θεοδώρους», την «Παναγία Οδηγήτρια», την «Παντάνασσα» με τον περίτεχνο διάκοσμο, τον «Άγιο Ιωάννη των Βουβάλων», όπου θα ξεδιψάσουμε στην κρήνη που κατασκεύασαν οι προσκυνητές της εποχής. Τέλος, θα επισκεφθούμε το μουσείο του αρχαιολογικού χώρου του Μυστρά, που στεγάζεται σε διώροφο πέτρινο κτίριο του 1754 και περιλαμβάνει πολλές συλλογές από ανάγλυφα, χειρόγραφα και κοσμήματα. Δείπνο και διανυκτέρευση στη Σπάρτη.

Ημέρα 7 η : Σπάρτη Γεράκι Ναύπλιο Αθήνα Σήμερα το πρωί θα εξερευνήσουμε το Γεράκι, ένα εκπληκτικό μέρος που μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένας καλλιτεχνικός αντίπαλος του Μυστρά. Εδώ θα σεργιανίσουμε στα στενά δρομάκια του με τα πέτρινα αρχοντικά και τις θολωτές αυλόπορτες, θα ξεκουραστούμε στην πλακόστρωτη πλατεία με τα παραδοσιακά καφενεία και τις ταβέρνες και θα θαυμάσουμε την υπέροχη θέα προς ολόκληρη τη Λακωνία, τον Ταύγετο και το Λακωνικό κόλπο. Θα δούμε την ακρόπολη, θα ανηφορίσουμε στο επιβλητικό Νορμανδικό κάστρο και θα αφουγκραστούμε τους θρύλους και τις παραδόσεις μέσα από την αρχιτεκτονική των 30 βυζαντινών ναών του 12ου-15ου αιώνα (4 της πρώτης βυζαντινής περιόδου, 20 της δεύτερης και 6 από την περίοδο της Τουρκοκρατίας, ανάμεσα στους οποίους ο σημερινός καθεδρικός) και μέσα από τις σπάνιες τοιχογραφίες που προκαλούν δέος και θρησκευτική ανάταση. Εδώ οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν φέρει στο φως αρκετά αντικείμενα της προϊστορικής εποχής, αγγεία της Μυκηναϊκής και γλυπτά της Δωρικής περιόδου, μερικά από τα οποία είναι εκτεθειμένα στο Μουσείο της Σπάρτης, ενώ αποκαλύφθηκαν και λείψανα υδραγωγείου της Ρωμαϊκής εποχής. Το Ναύπλιο, όπου θα σταματήσουμε για φαγητό πριν την επιστροφή μας στην Αθήνα, είναι ένας τόπος μυστικιστικός και ευλογημένος. Ο γιος του Ποσειδώνα, ο Ναύπλιος, το έχτισε δίνοντάς του το όνομά του, και αυτός ήταν ο πρώτος κρίκος στη μεγάλη πολιτιστική αλυσίδα της ιστορίας του. Η «Νάπολη της Ανατολής» όπως το ονόμασαν οι Ενετοί, το «Ανάπλι» των Βυζαντινών, εξακολουθεί να κοσμείται με όλα τα παραδοσιακά του στοιχεία, ανέγγιχτα από το χρόνο. Το σημείο αναφοράς της πόλης, το Μπούρτζι, συνεχίζει να κρατά ζωντανούς τους θρύλους, χτισμένο πάνω στο μικρό νησάκι των Αγίων Θεοδώρων, ενώ το σεργιάνι στα γραφικά δρομάκια του Ψαρομαχαλά, στην Πλατεία Συντάγματος που δείχνει ανέγγιχτη από τα χρόνια, με τα ενετικά κτίρια και τις οθωμανικές κρήνες, αποτελεί απόλαυση για τις αισθήσεις. Η θέα από το Κάστρο του Παλαμηδίου, με τα 850 σκαλοπάτια, στον Αργολικό Κόλπο και τα βουνά της ανατολικής Πελοποννήσου είναι μοναδική! Η τελευταία μας διανυκτέρευση θα είναι στην Αθήνα. Ημέρα 8 η : Αναχώρηση για την πατρίδα...