ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2004 ««««««««««««2009 Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων 22.9.2005 ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ σχετικά με τη μεταφορά και την εφαρμογή του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης από τα κράτη μέλη (Έκθεση της Επιτροπής βάσει του άρθρου 34 της απόφασης-πλαίσιο του Συμβουλίου της 13ης Ιουνίου 2002 για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών - COM (2005) 63 και SEC(2005)267) Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων Εισηγήτρια: Adeline Hazan DT\580970.doc PE 362.744v01-00

Την 1η Οκτωβρίου 1996, επτά ευρωπαίοι δικαστές απηύθυναν την «έκκληση της Γενεύης» με την οποία εξέφραζαν την επιθυμία τους να δημιουργηθεί ένας ευρωπαϊκός δικαστικός χώρος, στο πλαίσιο του οποίου οι δικαστές θα μπορούν, χωρίς άλλα εμπόδια πέρα από αυτά που θέτει το κράτος δικαίου, να ερευνούν και να ανταλλάσσουν πληροφορίες χρήσιμες για τις ανακρίσεις που διενεργούν. Ζητούσαν την άμεση διαβίβαση των διεθνών δικαστικών παραγγελιών χωρίς να απαιτείται η παρέμβαση της εκτελεστικής εξουσίας και η χρήση της διπλωματικής οδού. To ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης (ΕΕΣ) θεσπίστηκε με την απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου 2002/584/ΔΕΥ της 13 Ιουνίου 2002 1 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2004. Το ΕΕΣ, το οποίο προβλεπόταν στο πρόγραμμα του Τάμπερε 2, που καθιστούσε την αμοιβαία αναγνώριση ακρογωνιαίο λίθο της οικοδόμησης ενός χώρου ασφάλειας, ελευθερίας και δικαιοσύνης (ΧΑΕΔ), ήταν ένα καινοτόμο μέτρο για την επιτάχυνση της παράδοσης ατόμων που διώκονται ή έχουν καταδικαστεί, μέσω μιας σειράς σημαντικών αλλαγών: απλούστευση των αποκλειστικά πλέον δικαστικών διαδικασιών, αμοιβαία αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων, άμεση επαφή μεταξύ των δικαστικών αρχών των κρατών μελών ή ακόμα και παράδοση υπηκόων. Το ΕΕΣ αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των αδυναμιών της παραδοσιακής διαδικασίας έκδοσης με στόχο τη μείωση του χρόνου διεκπεραίωσης της διαδικασίας και των αρνήσεων παράδοσης υπόπτων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περιορίζει επίσης τον κίνδυνο να διαφύγει της δικαιοσύνης ένας υπόδικος ή ένας καταδικασθείς για λόγους «δικαστικής κυριαρχίας» ή μέσω της εκμετάλλευσης κενών ή καθυστερήσεων της διαδικασίας έκδοσης, κυρίως για πολιτικούς λόγους. Το σύστημα έκδοσης είναι σε πολλές περιπτώσεις υπερβολικά αργό και σύνθετο, με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνεται στις ανάγκες καταπολέμησης του διεθνούς εγκλήματος (μία από τις βάσεις στις οποίες στηρίχτηκε η «έκκληση της Γενεύης»). Η υιοθέτηση του ΕΕΣ, λίγους μήνες μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, δημιούργησε την εντύπωση ότι επρόκειτο για ένα μέτρο που ελήφθη κατεπειγόντως. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι τα δραματικά γεγονότα συνέβαλαν στη συνειδητοποίηση της κατάστασης και στη λήψη της απόφασης, αλλά στην πραγματικότητα το έργο του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου επί της προτάσεως της Επιτροπής είχε ήδη προχωρήσει σε βαθμό που επέτρεπε τη σχετικά ταχεία υιοθέτηση του μέτρου αυτού. Τον Φεβρουάριο του 2005, η Επιτροπή υπέβαλε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο μια πρώτη αξιολόγηση της εφαρμογής του ΕΕΣ 3. Πέρα από τα γενικά κριτήρια που χρησιμοποιούνται συνήθως για την αξιολόγηση των αποφάσεων-πλαίσιο, η Επιτροπή επικεντρώθηκε σε τρία κριτήρια που αφορούν ειδικά το ΕΕΣ, ήτοι τον δικαστικό χαρακτήρα της διαδικασίας (δηλαδή την «αποπολιτικοποίησή της»), την αποτελεσματικότητά της και την 1 Απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου αριθ. 2002/584/ΔΕΥ της 13ης Ιουνίου 2002 για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, Επίσημη Εφημερίδα L 190 της 18.07.2002. 2 Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Τάμπερε, 15-16 Οκτωβρίου 1999, σημεία 35 και 37. 3 Έκθεση της Επιτροπής βάσει του άρθρου 34 της απόφασης-πλαίσιο του Συμβουλίου της 13ης Ιουνίου 2002 για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών - COM (2005) 63 και SEC(2005)267 της 23.2.2005. PE 362.744v01-00 2/7 DT\580970.doc

ταχύτητά της. Η πρώτη αυτή αξιολόγηση είναι αναγκαστικά προσωρινή και περιορισμένη σε εύρος (αφορά διάστημα μικρότερο του ενός έτους) και, ως εκ τούτου, πρέπει να ενημερώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα 1. Η σημασία του ΕΕΣ για την ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών, αλλά και οι επιπτώσεις του στις πολιτικές ελευθερίες 2, καθιστούν πραγματικά αναγκαία την ενδελεχή και τακτική αξιολόγησή του. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως και τα εθνικά κοινοβούλια, οφείλουν να συμμετάσχουν ενεργά στην αξιολόγηση αυτή και να υποβάλουν χρήσιμες συστάσεις προς τα αντίστοιχα όργανα εκτελεστικής εξουσίας. Για τον σκοπό αυτόν, κρίνεται απολύτως σκόπιμη η διοργάνωση, στις 17 και 18 Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους στις Βρυξέλλες, μιας συνεδρίασης στο πλαίσιο των «Κοινοβουλευτικών Συναντήσεων» με αντικείμενο το ΕΕΣ, στην οποία θα συμμετάσχουν οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων για να συζητήσουν το θέμα «Ελευθερία και ασφάλεια: Τρόποι βελτίωσης του κοινοβουλευτικού ελέγχου της δικαστικής και αστυνομικής συνεργασίας στην Ευρώπη». Κατόπιν της σύστασης που υπέβαλε στο Συμβούλιο η ομάδα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος σύμφωνα με το άρθρο 114 του Κανονισμού 3, η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων μου ανέθεσε να συντάξω μια σύσταση δυνάμει του άρθρου 94 του Κανονισμού. Προτού υποβάλω επισήμως τη σύσταση αυτήν, έκρινα απαραίτητο να παρουσιάσω και να αναλύσω σε ένα έγγραφο εργασίας την κατάσταση που επικρατεί όσον αφορά την εφαρμογή του ΕΕΣ. Καθώς το ΕΕΣ αποτελεί το πρώτο όργανο αμοιβαίας αναγνώρισης και θα λειτουργήσει ως παράδειγμα για τη συνέχιση και την εμβάθυνση της δικαστικής συνεργασίας, πρέπει να εξασφαλιστεί τόσο η ποιοτική μεταφορά όσο και η απρόσκοπτη εφαρμογή του. Στο παρόν έγγραφο εργασίας αναλύονται και οι δύο αυτές πτυχές μεταφορά και εφαρμογή. Η μέθοδος που ακολούθησα συνίσταται στην εξέταση της αξιολόγησης που πραγματοποίησε η Επιτροπή, συμπληρώνοντάς την με διάφορες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα κράτη μέλη, είτε βάσει αποφάσεων των εθνικών συνταγματικών δικαστηρίων, είτε βάσει πληροφοριών που ελήφθησαν από τα εθνικά κοινοβούλια 4 και από επαφές με ΜΚΟ. Στηριζόμενη στις πληροφορίες αυτές, επικεντρώθηκα στα εξής δύο ερωτήματα: Έχει αποφέρει θετικά αποτελέσματα η πρακτική εφαρμογή του ΕΕΣ ή όχι; Πραγματοποιήθηκε με ικανοποιητικό τρόπο η μεταφορά της απόφασης-πλαίσιο από τα κράτη μέλη; 1 Η Επιτροπή ανακοίνωσε ότι η αξιολόγηση θα αναθεωρηθεί εντός του φθινοπώρου του 2005, προκειμένου να συμπεριληφθεί και η Ιταλία, το τελευταίο κράτος μέλος που μετέφερε την απόφαση-πλαίσιο δεύτερη αξιολόγηση προβλέπεται για τα μέσα του 2006, στην οποία θα λαμβάνονται υπόψη κυρίως τα ποσοτικά δεδομένα για το 2005, τα οποία πρέπει να διαβιβαστούν από τα κράτη μέλη έως την 1η Μαΐου 2006 ερωτηματολόγια του Συμβουλίου προς τα κράτη μέλη. 2 Η απαραίτητη προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων προβλέπεται στις αιτιολογικές σκέψεις 12 και 13 του προοιμίου και στο άρθρο 1 της απόφασης-πλαίσιο, και οι εγγυήσεις για τα διωκόμενα πρόσωπα στα άρθρα 11 έως 14 και 26 έως 28. 3 Πρόταση σύστασης προς το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 114 του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την αξιολόγηση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης (B6-0455/2005). 4 Απεστάλη επίσης στα εθνικά κοινοβούλια ερωτηματολόγιο μέσω του Ευρωπαϊκού Κέντρου Κοινοβουλευτικής Έρευνας και Τεκμηρίωσης (ΕΚΚΕΤ). DT\580970.doc 3/7 PE 362.744v01-00

1. Η εφαρμογή του ΕΕΣ έχει επιτύχει σαφή πρόοδο Το σύνολο των βελτιώσεων που επιφέρει το ΕΕΣ σε σχέση με το παραδοσιακό σύστημα έκδοσης έχει επιτρέψει την επίτευξη σημαντικών προόδων, την οποία επιβεβαιώνουν τόσο ο αριθμός των παραδόσεων όσο και ο περιορισμός του χρόνου διεκπεραίωσης της διαδικασίας. 1.1 Ένας πρώτος θετικός απολογισμός τόσο σε σχέση με τον αριθμό των πραγματοποιηθεισών παραδόσεων... Παρά τις αρχικές καθυστερήσεις όσον αφορά την εφαρμογή και την πολύ αργή διαδικασία μεταφοράς σε ορισμένα κράτη μέλη 1, το ΕΕΣ πλέον λειτουργεί και ο αντίκτυπός του, όπως τον αναλύει η Επιτροπή, φαίνεται πως είναι θετικός, σύμφωνα με το τριπλό κριτήριο της αποτελεσματικότητας, της ταχύτητας και του περιορισμού των παρεμβάσεων των πολιτικών αρχών στις αποφάσεις. Η αποτελεσματικότητα του ΕΕΣ αποτυπώνεται προσωρινά 2 στην έκδοση 2603 ενταλμάτων σύλληψης, στις συλλήψεις 653 ατόμων και στην παράδοση 104 ατόμων, σε διάστημα εφαρμογής μικρότερο του ενός έτους. Σύμφωνα με την Επιτροπή «το ένταλμα σύλληψης αντικατέστησε με τον τρόπο αυτόν προοδευτικά την έκδοση μεταξύ των κρατών μελών και φαίνεται να την έχει ξεπεράσει αριθμητικά». Εξάλλου, εφαρμόστηκε και η παράδοση υπηκόων, μείζων καινοτομία της απόφασης-πλαίσιο σε σχέση με το παραδοσιακό σύστημα εκδόσεων, παρά τις συνταγματικές δυσκολίες, πιθανότατα μεταβατικές, σε δύο κράτη μέλη και παρότι η πλειονότητα των κρατών έχουν επιλέξει να εφαρμόσουν τον όρο σύμφωνα με τον οποίο οι υπήκοοί τους πρέπει να εκτίουν τις ποινές τους στο έδαφός τους 3. 1.2.... όσο και σε σχέση με τον περιορισμό του χρόνου διεκπεραίωσης της διαδικασίας Όπως επισημαίνει η Επιτροπή «η εκτέλεση του εντάλματος σύλληψης, αντίθετα με τη διαδικασία της έκδοσης, διέπεται από συγκεκριμένες προθεσμίες (άρθρα 17 και 23). Σε γενικές γραμμές, τα κράτη μέλη ανταποκρίθηκαν ιδιαίτερα ικανοποιητικά στις υποχρεώσεις τους στον εν λόγω τομέα. Πράγματι, οι περισσότερες παραδόσεις φαίνεται να έχουν πραγματοποιηθεί πριν από τη συμπλήρωση των μέγιστων προβλεπόμενων προθεσμιών». Αφότου τέθηκε σε ισχύ η απόφαση-πλαίσιο, ο μέσος χρόνος που απαιτείται για την εκτέλεση ενός εντάλματος μειώθηκε από 9 μήνες σε 43 ημέρες. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το εμπλεκόμενο άτομο αποδέχεται την απόφαση παράδοσης, οπότε ο μέσος χρόνος μειώνεται σε 13 ημέρες. Πρόκειται, λοιπόν, για αναμφισβήτητη πρόοδο ένας από τους βασικούς στόχους του ΕΕΣ έχει επιτευχθεί. 1 Ιδίως η Ιταλία, που ήταν το τελευταίο κράτος που μετέφερε την απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ, ακόμα και μετά τα νέα κράτη μέλη για τον λόγο αυτόν, η Ιταλία δεν ελήφθη υπόψη στην παρούσα φάση στο πλαίσιο της αξιολόγησης της Επιτροπής. 2 Δεδομένα Σεπτεμβρίου 2004. 3 Άρθρο 4 παράγραφος 6 και άρθρο 5 παράγραφος 3 της απόφασης-πλαίσιο. Εξαιρούνται οι: IE, SK, UK. PE 362.744v01-00 4/7 DT\580970.doc

Μεταξύ των πολυάριθμων παραδειγμάτων που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, ξεχωρίζουμε εκείνο της ιταλικής δικαιοσύνης, που διέταξε στις 13 Σεπτεμβρίου 2005 την παράδοση εντός 10 ημερών στις αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου ενός υπόπτου για συμμετοχή στην τρομοκρατική επίθεση της 21ης Ιουλίου στο Λονδίνο. 2. Ωστόσο, εξακολουθούν να υφίστανται δυσκολίες, οι οποίες συχνά συνδέονται με τον τρόπο μεταφοράς που έχει επιλεγεί, γεγονός που θα μπορούσε να περιορίσει την αποτελεσματικότητα του ΕΕΣ 2.1. Επιλογές μεταφοράς ενίοτε προβληματικές ή ακόμη και αντίθετες με την απόφαση-πλαίσιο Βάσει των πληροφοριών που συνέλεξε και ανέλυσε η Επιτροπή, ορισμένα μέτρα μεταφοράς που έλαβαν τα κράτη μέλη εγείρουν προβλήματα. Δεδομένου του αριθμού τους και της διαφορετικής τους φύσης, δεν είναι δυνατόν να υπεισέλθουμε σε λεπτομερή σχολιασμό στο σημείο αυτό στο σχέδιο σύστασης προς το Συμβούλιο, όμως, θα γίνεται ειδική αναφορά στο ζήτημα αυτό. Αρκετά κράτη μέλη, μάλιστα, συχνά επιστρέφουν σε στοιχεία του παραδοσιακού συστήματος έκδοσης (έλεγχος του διπλού αξιοποίνου, πολλαπλότητα των δυνατοτήτων άρνησης ) παρά τα μειονεκτήματά τους. Μία από τις διαφορές μεταξύ του παλαιού συστήματος έκδοσης και του ΕΕΣ έγκειται στο γεγονός ότι, κατά την κλασική διαδικασία έκδοσης, η πράξη πρέπει να είναι κολάσιμη και στα δύο κράτη και να μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο δίωξης, αφενός σύμφωνα με το δίκαιο της χώρας προέλευσης του υπόπτου, αφετέρου σύμφωνα με το δίκαιο της χώρας προς την οποία θα πρέπει να εκδοθεί. Το ΕΕΣ επιφέρει σχετικώς μια μακρά σειρά απλουστεύσεων για τις περιπτώσεις 32 στον αριθμό που περιλαμβάνονται στον «θετικό κατάλογο» και για τις οποίες δεν είναι απαραίτητο να ελέγχεται το διπλό αξιόποινο. Για τα άλλα είδη εγκλημάτων, το διπλό αξιόποινο ισχύει όπως και πριν από το ΕΕΣ. Κυρίως λόγω των διαφορετικών ερμηνειών και της μετάφρασης των 32 αξιόποινων πράξεων που προβλέπει το άρθρο 2 παράγραφος 2 της απόφασης-πλαίσιο που καταργεί τον έλεγχο του διπλού αξιοποίνου, ορισμένα κράτη μέλη αποφάσισαν να διατηρήσουν εν όλω ή εν μέρει το διπλό αξιόποινο για περιπτώσεις για τις οποίες η απόφαση-πλαίσιο καταργεί τη δυνατότητα αυτήν 1. Στους λόγους μη εκτέλεσης, οι οποίοι ορίζονται αυστηρά στην απόφαση-πλαίσιο 2, ορισμένα κράτη μέλη προσέθεσαν και συμπληρωματικούς λόγους μη εκτέλεσης οι οποίοι αντίκεινται στην απόφαση-πλαίσιο, όπως πολιτικούς λόγους ή λόγους που βασίζονται στον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων ή ακόμη και στην εθνική ασφάλεια. 1 Στο άρθρο 2 παράγραφος 2 της απόφασης-πλαίσιο περιλαμβάνεται ένας κατάλογος 32 αξιόποινων πράξεων για τις οποίες χωρεί «η παράδοση βάσει ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης υπό τις προϋποθέσεις της παρούσας απόφασης-πλαίσιο και χωρίς έλεγχο του διττού αξιοποίνου της πράξης [ ] εφόσον τιμωρούνται στο κράτος μέλος έκδοσης του εντάλματος με στερητική της ελευθερίας ποινή ή στερητικό της ελευθερίας μέτρο ασφάλειας ανώτατης διάρκειας τουλάχιστον τριών ετών και όπως ορίζονται από το δίκαιο του κράτους μέλους έκδοσης του εντάλματος». 2 Τρεις λόγοι υποχρεωτικής μη εκτέλεσης (άρθρο 3) και επτά λόγοι προαιρετικής μη εκτέλεσης (άρθρο 4). DT\580970.doc 5/7 PE 362.744v01-00

Το σύστημα του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης σχεδιάστηκε αρχικά για να λειτουργεί χωρίς καμία πολιτική παρέμβαση και να υπερβαίνει κατ αυτόν τον τρόπο τα προβλήματα του κλασικού συστήματος έκδοσης. Ωστόσο, σε πολλά κράτη μέλη, η επιλογή να ανατεθούν εξουσίες λήψης αποφάσεων σε εκτελεστικές αρχές, είτε εν όλω (DK), είτε εν μέρει (DE, EE, LV, LT, FI, SE) δεν συνάδει με την απόφαση-πλαίσιο. Παραδείγματος χάρη, στη Δανία, την αποκλειστική αρμοδιότητα εκτέλεσης και έκδοσης ενός ΕΕΣ έχει ο υπουργός δικαιοσύνης, ο οποίος ορίστηκε ως η αρμόδια δικαστική αρχή. Η ρύθμιση αυτή είναι ενδεχομένως αντίθετη προς τους στόχους της απόφασης-πλαίσιο. Πολλά κράτη μέλη έχουν εξαιρέσει από την εφαρμογή του ΕΕΣ τα εγκλήματα που διεπράχθησαν πριν από μια συγκεκριμένη ημερομηνία 1, τα οποία θα πρέπει, ως εκ τούτου, να συνεχίσουν να αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο του συστήματος της έκδοσης. Ορισμένα κράτη (FR, IT, AT) το έπραξαν σύμφωνα με το άρθρο 32 της απόφασης-πλαίσιο, άλλα, όμως, όχι (CZ, LU, SI) κατά συνέπεια, τα αιτήματα έκδοσης που υποβάλλουν τα κράτη αυτά για τα εν λόγω εγκλήματα κινδυνεύουν να απορριφθούν στη συνέχεια από τα υπόλοιπα κράτη μέλη. Πέρα από τα ελάχιστα όρια ποινής βάσει των οποίων μπορεί να γίνει χρήση του ΕΕΣ, όπως άλλοτε ίσχυε και για την έκδοση, εξακολουθούν να υπάρχουν, απουσία μιας ελάχιστης εναρμόνισης, σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών σε σχέση με την αυστηρότητα της κλίμακας των ποινών που επιβάλλονται. Οι διαφορές αυτές επισημάνθηκαν από δικαστικούς, οι οποίοι ανησυχούν για τις επιπτώσεις τους στη λειτουργία του ΕΕΣ, και γενικότερα τονίστηκε η ανάγκη αμοιβαίας εμπιστοσύνης στον κοινό δικαστικό χώρο. 2.2. Πρακτικά εμπόδια που σχετίζονται με τις απαιτήσεις διατύπωσης, μετάφρασης και διαβίβασης Οι πληροφορίες σχετικά με τα πρακτικά εμπόδια που αντιμετωπίζονται κατά την εφαρμογή του ΕΕΣ δεν είναι ακόμα πλήρεις. Τα συχνότερα εμπόδια φαίνεται, πάντως, πως αφορούν τις απαιτήσεις διατύπωσης, μετάφρασης και διαβίβασης των ΕΕΣ. Οι δικαστικές αρχές, και συχνά ορισμένες κεντρικές αρχές, θέτουν ποικίλες απαιτήσεις όσον αφορά την ακρίβεια με την οποία πρέπει να συμπληρώνεται το έντυπο και τα δικαιολογητικά που πρέπει να επισυνάπτονται σε αυτό, γεγονός που αποτελεί πηγή διαφωνιών μεταξύ των αρχών των κρατών μελών. Συχνά οι δικαστικές αρχές ζητούν δικαιολογητικά που δεν προβλέπονται από την απόφαση-πλαίσιο λόγω της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας. Το βάρος της μετάφρασης επιφορτίζεται το κράτος μέλος έκδοσης. Ωστόσο, η γλώσσα του κράτους μέλους εκτέλεσης προς την οποία πρέπει να γίνει η μετάφραση δεν είναι γνωστή παρά μόνον εφόσον το άτομο έχει εντοπιστεί σε έδαφος της Ένωσης. Ορισμένα κράτη εκτέλεσης δεν δέχονται τα ΕΕΣ παρά μόνο σε μία και μοναδική γλώσσα και συχνά απαιτούν να έχουν στη διάθεσή τους τη μετάφραση προς τη γλώσσα τους εντός πολύ σύντομων προθεσμιών (παραδείγματος χάρη 48 ωρών), τις οποίες είναι δύσκολο να τηρήσει το κράτος έκδοσης. Σε ό,τι αφορά τη διαβίβαση των ΕΕΣ, τα νέα κράτη μέλη, καθώς δεν συμμετέχουν ακόμα στο 1 Όχι μεταγενέστερη της 7ης Αυγούστου 2002. PE 362.744v01-00 6/7 DT\580970.doc

SIS και εν αναμονή του SIS II, χρησιμοποιούν την Interpol. Η Interpol προσφέρει τη δυνατότητα διαβίβασης ενός σαρωμένου αντιγράφου του εντάλματος τη δυνατότητα αυτή θα παρέχει και το SIS II, αφ ης στιγμής εγκριθεί και τεθεί σε λειτουργία. Ωστόσο, ορισμένες δικαστικές αρχές ζητούν να έχουν στην κατοχή τους το πρωτότυπο ΕΕΣ, ενώ άλλες αρκούνται στη διαβίβασή του με ασφαλή ηλεκτρονικό τρόπο μετάδοσης. DT\580970.doc 7/7 PE 362.744v01-00