ΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΩΝ ΑΝΟ ΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΘΕΡΙΝΩΝ ΚΑΤΑΙΓΙ ΩΝ Ν. ΜΑΖΑΡΑΚΗΣ,2, Β. ΚΟΤΡΩΝΗ 2, Κ. ΛΑΓΟΥΒΑΡ ΟΣ 2 ΚΑΙ Α. ΑΡΓΥΡΙΟΥ Πανεπιστηµιο Πατρών Τµήµα Φυσικής. 2 Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. ΠΕΡΙΛΗΨΗ Στην παρούσα εργασία διερευνάται η προγνωστική ικανότητα τριών σχηµάτων παραµετροποίησης κατακόρυφων ανοδικών κινήσεων µεταφοράς, που χρησιµοποιούνται στο µη υδροστατικό µοντέλο MM5. Τα σχήµατα είναι τα εξής: το σχήµα των Kain Fritsch, το σχήµα του Grell και το σχήµα των Betts Miller. Η µελέτη αφορά περιπτώσεις όπου παρατηρήθηκαν εκτεταµένες καταιγίδες σε µεγάλα γεωγραφικά διαµερίσµατα της χώρας για τις θερινές περιόδους των ετών 26 και 27. Με βάση τα αποτελέσµατα των προσοµοιώσεων και χρησιµοποιώντας βροχοµετρικά στοιχεία από το δίκτυο σταθµών της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας και του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, υπολογίστηκαν διάφορα στατιστικά µεγέθη µε σκοπό να αξιολογηθούν τα τρία διαφορετικά σχήµατα. INVESTIGATION OF THE ROLE OF DIFFERENT CONVECTIVE PARAMETERIZATION SCHEMES ON THE PREDICTION OF SUMMER PRECIPITATION EVENTS OVER EECE N. MΑΖΑRAΚIS,2, Β. ΚΟΤRONI 2, Κ. LΑGOUVΑRDOS 2 AND Α. ΑRGIRΙΟΥ University of Patras Department of Physics. 2 National Observatory of Athens. ABSTRACT This study is devoted to the evaluation of the role of various convective parameterization schemes on the quantitative precipitation forecasts during the warm season of the year at regional scale. For this reason the non-hydrostatic model MM5 is used. Namely the schemes proposed by Betts Miller, Kain Fritch and Grell are evaluated. The analysis is based on the simulation of cases of heavy precipitation that occurred over Greece during the warm season (May September) of 26-27. Precipitation forecasts provided by MM5 model at 8-km grid increment are verified against the observational data from the local rain gauges network.. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η προσοµοίωση των θερινών βροχοπτώσεων που οφείλονται στις κατακόρυφες κινήσεις µεταφοράς, µε προγνωστικά µοντέλα µέσης κλίµακας, βασίζεται στη χρήση περίπλοκων παραµετροποιήσεων. Λόγω της µικρής κλίµακας των φαινοµένων που συνδέονται µε τις θερινές και όχι µόνο, καταιγίδες, ο προσδιορισµός του προγνωστικού πεδίου της βροχής δεν µπορεί να γίνει µε άµεσες (explicit) µεθόδους. Έτσι ο µόνος τρόπος για να προσοµοιωθεί το πεδίο της βροχής είναι η χρησιµοποίηση σχηµάτων παραµετροποίησης των κατακόρυφων ανοδικών κινήσεων που προκαλούν, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, τις θερινές καταιγίδες. Στην παρούσα εργασία εξετάζεται µε στατιστικό τρόπο ο βαθµός προγνωστικής ικανότητας τριών διαφορετικών σχηµάτων παραµετροποίησης, χρησιµοποιώντας για επαλήθευση πραγµατικές µετρήσεις της βροχόπτωσης.
2. Ε ΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟ ΟΛΟΓΙΑ Για να µελετήσουµε τη συµπεριφορά του µη υδροστατικού µοντέλου MM5 στην πρόγνωση του υετού, που οφείλεται στις κατακόρυφες κινήσεις, σε συνάρτηση µε την επιλογή του σχήµατος παραµετροποίησης, ακολουθήσαµε την παρακάτω µεθοδολογία. Επιλέξαµε ηµέρες από τις θερινές περιόδους (διάστηµα από 5 Μαΐου έως 5 Σεπτεµβρίου) των ετών 26 και 27 κατά τις οποίες παρατηρήθηκαν µεγάλα ύψη βροχής αλλά και έντονη ηλεκτρική δραστηριότητα, σύµφωνα µε το επίγειο σύστηµα καταγραφής ηλεκτρικών εκκενώσεων ZEUS του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Είναι γνωστό µε βάση τις καταγραφές των ηλεκτρικών εκκενώσεων, ότι κατά τη θερινή περίοδο παρατηρείται στην Ελλάδα έντονη ηλεκτρική δραστηριότητα πάνω από τις ηπειρωτικές περιοχές (Mazarakis et al. 27). Οι επιλεγµένες ηµέρες φαίνονται στον πίνακα, µαζί µε µία σύντοµη περιγραφή των καιρικών φαινοµένων που παρατηρήθηκαν. Για κάθε µία ηµέρα ξεχωριστά εφαρµόστηκε το µοντέλο MM5 χρησιµοποιώντας τρία διαφορετικά σχήµατα παραµετροποίησης των κατακόρυφων ανοδικών κινήσεων και τα αποτελέσµατα των προσοµοιώσεων συγκρίθηκαν µε τα διαθέσιµα βροχοµετρικά στοιχεία. ΠΙΝΑΚΑΣ. Περιπτώσεις µελέτης µε έντονη καταιγιδοφόρο δραστηριότητα Ηµεροµηνία Σύντοµη περιγραφή Αυγούστου 26 Καταιγίδες στην υτική και Κεντρική Ελλάδα. 28 Αυγούστου 26 Ισχυρές καταιγίδες στην περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. 9 Μαΐου 27 Καταιγίδες στην Πελοπόννησο και στην Κεντρική Ελλάδα. 2 Μαΐου 27 Καταιγίδες στην Κεντρική Ελλάδα και τη Θράκη. 22 Μαΐου 27 Καταιγίδες στη Βόρεια Ελλάδα. 24 Μαΐου 27 Ισχυρές καταιγίδες στην υτική Ελλάδα και την Αττική. 25 Μαΐου 27 Ισχυρές καταιγίδες στη Θράκη. 28 Μαΐου 27 Καταιγίδες στην Ήπειρο, την υτική και Κεντρική Ελλάδα. 5 Ιουνίου 27 Καταιγίδες σε ολόκληρη τη χώρα. 6 Ιουνίου 27 Ισχυρές καταιγίδες στη Θράκη. Συγκεκριµένα για την εφαρµογή του µοντέλου ΜΜ5 καθορίστηκαν δύο πλέγµατα: το εξωτερικό, µε ανάλυση 24 km που περιλαµβάνει σχεδόν το σύνολο της Ευρώπης και τη Μεσόγειο και το εσωτερικό, µε ανάλυση 8 km που περιλαµβάνει την ευρύτερη περιοχή του Ελλαδικού χώρου (34Β 42Β, 8Α 3Α, βλ. σχήµα ). Ως αρχικές και οριακές συνθήκες για τις προσοµοιώσεις χρησιµοποιήθηκαν οι αναλύσεις για τις UTC της κάθε µέρας και οι προγνώσεις από t+6h ως t+48h αντίστοιχα από το παγκόσµιο µοντέλο NCEP/GFS. Για κάθε επιλεγµένη περίπτωση πραγµατοποιήθηκαν 6 προσοµοιώσεις. Τρεις προσοµοιώσεις µε αρχικές συνθήκες των UTC της ηµέρας µελέτης, διάρκειας 24 h για κάθε ένα από τα τρία σχήµατα παραµετροποίησης και τρεις προσοµοιώσεις µε έναρξη στις UTC της προηγούµενης ηµέρας, διάρκειας 48 h, για τα ίδια σχήµατα. Αυτό έγινε για να διερευνήσουµε τόσο την αξιοπιστία του κάθε σχήµατος όσο και το κατά πόσο βελτιώνεται ή χειροτερεύει η πρόγνωση πλησιάζοντας την ηµέρα του συµβάντος. Συγκεκριµένα τα σχήµατα που χρησιµοποιήσαµε είναι τα εξής: (α) το σχήµα των Kain Fritsch (Kain and Fritsch, 99, 993), από εδώ και στο εξής, που είναι µία τροποποίηση της προγενέστερης παραµετροποίησης των Fritsch και Chappell (98), (β) το σχήµα του Grell (Grell, 993) από εδώ και στο εξής και (γ) το
σχήµα των Betts Miller (Betts, 986), από εδώ και στο εξής ΒΜ, τροποποιηµένο από τον Janjic (994). Το σχήµα ΒΜ ανήκει στη κατηγορία των σχηµάτων ελέγχου βαθέως στρώµατος (Stensrud, 27) (deep-layer control convective schemes) και βασίζεται στην προσαρµογή της κατακόρυφης στήλης του αέρα µετά την εξέλιξη των κατακόρυφων κινήσεων, σε µία προκαθορισµένη κατάσταση η οποία είναι αποτέλεσµα κλιµατικών µελετών σε µία περιοχή. Αντίθετα τα σχήµατα και ανήκουν στην κατηγορία των χαµηλού στρώµατος σχηµάτων ελέγχου (low-level control schemes) και η φιλοσοφία τους είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη του. Σε αυτά τα σχήµατα χρησιµοποιείται ένα µονοδιάστατο µοντέλο νέφους όπου υπολογίζονται οι κατακόρυφες ανοδικές (updrafts) και καθοδικές κινήσεις (downdrafts) ενώ η τελική κατάσταση δεν είναι προκαθορισµένη αλλά εξαρτάται από τις εκάστοτε συνθήκες της ατµόσφαιρας. Το κοινό πάντως χαρακτηριστικό και των τριών σχηµάτων είναι ότι η παραγωγή της βροχής στηρίζεται στην κατανάλωση σηµαντικού µέρους (άνω του 7%) της διαθέσιµης δυνητικής ενέργειας των κατακόρυφων κινήσεων µεταφοράς CAPE (Convective Available Potential Energy) που υπάρχει αρχικά στη στήλη, µε τελικό αποτέλεσµα τη δηµιουργία βροχής. Η µεγαλύτερη όµως διαφορά µεταξύ των δύο ειδών σχηµάτων παραµετροποίησης είναι η διαδικασία ενεργοποίησής τους όπου στα σχήµατα χαµηλού στρώµατος χρησιµοποιείται η λεγόµενη συνάρτηση ενεργοποίησης (trigger function), στην οποία λαµβάνονται υπόψη η µεγάλης κλίµακας παράµετρος της κατακόρυφης ταχύτητας του µοντέλου αλλά και η θερµοδυναµική κατάσταση της ατµόσφαιρας (Kain and Fritsch 993, Kain, 23). Οι εξάωρες αθροιστικές βροχοπτώσεις που προσοµοιώθηκαν µε το µοντέλο MM5 συγκρίθηκαν µε τις παρατηρήσεις βροχόπτωσης από 6 µετεωρολογικούς σταθµούς, της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας και του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Η στατιστική ανάλυση περιλαµβάνει τον υπολογισµό των παρακάτω στατιστικών δεικτών: την µεροληψία (Bias), το µέσο απόλυτο σφάλµα (Mean Absolute Error) και τον κρίσιµο δείκτη επιτυχίας (Threat) για τα ακόλουθα πέντε διαφορετικά κατώφλια ύψους βροχής:.,, 2.5, 5 και mm. Το δίκτυο των βροχοµετρικών σταθµών που χρησιµοποιήθηκαν φαίνεται στο σχήµα µε τα τετράγωνα. ΣΧΗΜΑ. Τοπογραφικός χάρτης της Ελλάδας. Τα µαύρα τετράγωνα αντιστοιχούν στα 6 βροχόµετρα που χρησιµοποιήθηκαν στην παρούσα εργασία.
3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Στην παρούσα ενότητα παρουσιάζονται αναλυτικά τα αποτελέσµατα της στατιστικής ανάλυσης για τους επιµέρους στατιστικούς δείκτες. Για να είναι η σύγκριση των αποτελεσµάτων πιο εύκολη παραθέτουµε για κάθε µία στατιστική παράµετρο, τα αποτελέσµατα της ης (πρόγνωση από t+6 έως t+2 και πρόγνωση από t+2 έως t+8 ) και της 2 ης µέρας (πρόγνωση από t+3 έως t+36 και πρόγνωση από t+36 έως t+42) πρόγνωσης. 2 (α) 2 (β).5.5 Μεροληψία Μεροληψία.5.5. 2.5 5. 2.5 5 2 (γ) 2 (δ).5.5 Μεροληψία Μεροληψία.5.5. 2.5 5. 2.5 5 ΣΧΗΜΑ 2. Μεροληψία (Bias) για τις προγνωστικές ώρες (α) από t+6 έως t+2 και (β) από t+2 έως t+8 µε αρχικές συνθήκες των UTC της µέρας µελέτης και (γ) από t+3 έως t+36 και (δ) από t+36 έως t+42 µε αρχικές συνθήκες των UTC της προηγούµενης ηµέρας Σε ότι αφορά τη µεροληψία (Bias) η σύγκριση µεταξύ των τριών σχηµάτων (Σχήµα 2) δείχνει ότι καλύτερα αποτελέσµατα δίνει το σχήµα ΒΜ µε εξαίρεση µόνο την περίπτωση της αθροιστικής βροχόπτωσης από t+6 έως t+2 (σχήµα 2α) όπου το σχήµα φαίνεται να εµφανίζει καλύτερα αποτελέσµατα. Η βέλτιστη τιµή για την µεροληψία είναι η µονάδα. Επειδή οι τιµές για το σχήµα είναι µικρότερες της µονάδας, αυτό σηµαίνει ότι το µοντέλο υποεκτιµά το πλήθος των φαινοµένων υετού, ενώ αντιθέτως κατά την εφαρµογή των άλλων δύο σχηµάτων το µοντέλο την υπερεκτιµά. Αυτή η συµπεριφορά παρουσιάζεται κυρίως για κατώφλια βροχόπτωσης µικρότερα των mm.
Μέσο Απόλυτο Σφάλµα 3 25 2 5 5. 2.5 5 (α) Μέσο Απόλυτο Σφάλµα 3 25 2 5 5. 2.5 5 (β) Μέσο Απόλυτο Σφάλµα 3 25 2 5 5. 2.5 5 (γ) Μέσο Απόλυτο Σφάλµα 35 3 25 2 5 5. 2.5 5 (δ) ΣΧΗΜΑ 3. Όπως το σχήµα 2 για το µέσο απόλυτο σφάλµα (mean absolute error) Κρίσιµος δείκτης επιτυχίας.8.6.4.2 (α) Κρίσιµος δείκτης επιτυχίας.8.6.4.2 (β). 2.5 5. 2.5 5 Κρίσιµος δείκτης επιτυχίας.8.6.4.2 (γ) Κρίσιµος δείκτης επιτυχίας.8.6.4.2 (δ). 2.5 5. 2.5 5 ΣΧΗΜΑ 4. Όπως το σχήµα 2 για τον κρίσιµο δείκτη επιτυχίας (threat) Σε ότι αφορά το µέσο απόλυτο σφάλµα (ΜΑΕ) η σύγκριση µεταξύ των τριών σχηµάτων αποδεικνύει ότι η εφαρµογή του σχήµατος δίνει τα µικρότερα απόλυτα σφάλµατα, µε το σχήµα να δίνει παραπλήσια αποτελέσµατα (Σχήµα 3). Αντιθέτως το σχήµα παρουσιάζει τα µεγαλύτερα σφάλµατα κυρίως στο κατώφλι των 5 mm
(σχήµα 3α,β,γ). Κοινό πάντως στοιχείο κατά την εφαρµογή και των τριών σχηµάτων είναι οι υψηλές τιµές του σφάλµατος για κατώφλια µεγαλύτερα των 5 mm, γεγονός που αποδεικνύει τη δυσκολία σωστής πρόβλεψης υψηλών τιµών βροχόπτωσης σε µία περιοχή. Σε ότι αφορά τον κρίσιµο δείκτη επιτυχίας (Threat) τα αποτελέσµατα για τα σχήµατα και είναι σχεδόν ταυτόσηµα και διαφέρουν από τα αντίστοιχα του σχήµατος (Σχήµα 4). Η βέλτιστη τιµή για τον κρίσιµο δείκτη επιτυχίας είναι η µονάδα. Παρατηρούµε ότι και τα τρία σχήµατα, κυρίως στα µεγάλα κατώφλια, δίνουν αποτελέσµατα αρκετά µικρότερα της µονάδας. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει την δυσκολία στην πρόγνωση του υετού σε ένα συγκεκριµένο σταθµό µέτρησης, καθώς ο συγκεκριµένος δείκτης, σε αντίθεση µε την µεροληψία, λαµβάνει υπόψη του τον υετό για κάθε έναν σταθµό µέτρησης ξεχωριστά. Ο στατιστικός έλεγχος t-test µεταξύ των σχηµάτων και ΒΜ έδειξε ότι οι διαφορές είναι στατιστικώς σηµαντικές µόνο για τα κατώφλια που είναι µικρότερα από 2.5 mm, καθώς σε µεγαλύτερα ύψη υετού και τα τρία σχήµατα παρουσιάζουν ταυτόσηµα αποτελέσµατα. 4. ΠΑΡΑ ΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ 5 Η ΙΟΥΝΙΟΥ ΤΟΥ 27 Στην παρούσα ενότητα θα γίνει σύγκριση των αποτελεσµάτων των προσοµοιώσεων του µοντέλου για το πεδίο του υετού και των µετρήσεων από το δίκτυο βροχοµέτρων της Ε.Μ.Υ. και του Ε.Α.Α. Λόγω έλλειψης αρκετού αριθµού βροχοµέτρων σε σχέση µε την µεγάλη χωρική κατανοµή της βροχής, χρησιµοποιούµε για καλύτερη σύγκριση των αποτελεσµάτων και την κατανοµή των ηλεκτρικών εκκενώσεων που παρατηρήθηκαν στο χρονικό διάστηµα της µελέτης της συγκεκριµένης περίπτωσης. Η µέρα επιλογής είναι η 5 η Ιουνίου 27. Η συγκεκριµένη ηµέρα χαρακτηρίζεται από έντονη ηλεκτρική δραστηριότητα αλλά και µεγάλα ύψη βροχής για το χρονικό διάστηµα του παραδείγµατος (2UTC 8UTC), ιδιαίτερα σε περιοχές της υτικής Στερεάς και της Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας. Στη συνέχεια παρατίθενται η εξάωρη αθροιστική βροχόπτωση από 2UTC έως 8UTC όπως προσοµοιώθηκε από το ΜΜ5 µε αρχικές συνθήκες των UTC της ίδιας ηµέρας για κάθε ένα σχήµα ξεχωριστά, και όπως µετρήθηκε από το δίκτυο βροχοµέτρων, καθώς επίσης και η κατανοµή των ηλεκτρικών εκκενώσεων, όπως µετρήθηκε από το σύστηµα ZEUS. Από τη σύγκριση των τριών σχηµάτων, τόσο µε τα βροχοµετρικά στοιχεία (σχήµα 5δ) όσο και µε τις ηλεκτρικές εκκενώσεις (σχήµα 5ε), είναι σαφές ότι το σχήµα (σχήµα 5α) αναπαριστά ρεαλιστικότερα σε σύγκριση µε τα άλλα δύο σχήµατα το πεδίο του υετού. Το σχήµα (σχήµα 5β) ακολουθεί δίνοντας και αυτό ικανοποιητικά αποτελέσµατα, ιδίως σε ότι αφορά τον σωστό εντοπισµό ενώ το σχήµα ΒΜ (σχήµα 5γ) αποκλίνει σηµαντικά από την πραγµατικότητα. Αυτό είναι φανερό κυρίως στην περιοχή της υτικής Ηπείρου που ενώ παρατηρείται έντονη ηλεκτρική δραστηριότητα το σχήµα δεν αναπαράγει καθόλου υετό. Επίσης και στη Βόρεια Πελοπόννησο ο υετός που δίνει φαίνεται να υστερεί αρκετά από την πραγµατικότητα. Παρόλα αυτά οι πλησιέστερες προς τη µονάδα τιµές της µεροληψίας για το σχήµα, υποδηλώνουν ότι το συγκεκριµένο σχήµα, παρά την υστέρηση στον χωρικό υπολογισµό του υετού, δίνει καλύτερα αποτελέσµατα στον υπολογισµό του συνολικού υετού σε ολόκληρη την περιοχή µελέτης.
(δ) ΣΧΗΜΑ 5. Αθροιστική βροχόπτωση 6-ωρών, από 2 UTC έως 8UTC, 5 Ιουνίου 27, µε χρόνο έναρξης της προσοµοίωσης την UTC της 5 ης Ιουνίου, όπως προσοµοιώθηκε (α) µε εφαρµογή του σχήµατος, (β) µε εφαρµογή του σχήµατος και (γ) µε εφαρµογή του σχήµατος. Στο ίδιο σχήµα παρατίθενται: (δ) οι πραγµατικές µετρήσεις των βροχοµετρικών σταθµών, και (ε) οι ηλεκτρικές εκκενώσεις που καταγράφηκαν από το ZEUS. 5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ Στην παρούσα µελέτη εξετάστηκε µε στατιστικό τρόπο ο βαθµός προγνωστικής ικανότητας του υετού, χρησιµοποιώντας τρία διαφορετικά σχήµατα
παραµετροποίησης των κατακόρυφων ανοδικών κινήσεων µεταφοράς στην ατµόσφαιρα. Τα σχήµατα αυτά, τα οποία χρησιµοποιούνται ευρέως στα µετεωρολογικά µοντέλα µέσης κλίµακας, είναι το σχήµα των Kain Fritsch, το σχήµα του Grell και το σχήµα των Betts Miller. Για την πρόγνωση του υετού χρησιµοποιήθηκε το µη υδροστατικό µοντέλο MM5, οι προσοµοιώσεις του οποίου αφορούσαν επιλεγµένες ηµέρες κατά τη διάρκεια των θερινών περιόδων των ετών 26 27. Το κύριο χαρακτηριστικό και των ηµερών ήταν οι εκτεταµένες καταιγίδες σε µεγάλα γεωγραφικά διαµερίσµατα της Ελλάδας. Στη συνέχεια χρησιµοποιώντας βροχοµετρικά στοιχεία από περίπου 6 βροχόµετρα της Ε.Μ.Υ. και του Ε.Α.Α. υπολογίστηκαν οι στατιστικοί δείκτες της µεροληψίας, του µέσου απόλυτου σφάλµατος και του κρίσιµου δείκτη επιτυχίας για τις εξάωρες αθροιστικές βροχοπτώσεις. Η ανάλυση έδειξε ότι το σχήµα έδωσε τα καλύτερα αποτελέσµατα, µε το σχήµα να δίνει παραπλήσια αποτελέσµατα ενώ το σχήµα παρά το γεγονός ότι υπολογίζει καλύτερα τη συνολική ποσότητα υετού που σηµειώνεται σε όλη την περιοχή µελέτης, αποτυγχάνει σηµαντικά στη σωστή αναπαραγωγή της χωρικής κατανοµής του υετού. Στο άµεσο µέλλον προβλέπεται η χρονική επέκταση της µελέτης για τις θερινές περιόδους του 25 και του 28. Η διαδικασία της επαλήθευσης του πεδίου του υετού απαιτεί µεγάλη χωρική πυκνότητα βροχοµέτρων. Επειδή ο αριθµός των σταθµών είναι περιορισµένος, για την επαλήθευση των προγνώσεων της βροχής, θα χρησιµοποιηθούν και οι ηλεκτρικές εκκενώσεις του συστήµατος ZEUS, µε έµφαση σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν βροχοµετρικά στοιχεία. Παράλληλα θα µελετηθούν και θα εφαρµοστούν τροποποιήσεις σε παραµέτρους των σχηµάτων, όπως για παράδειγµα στη συνάρτηση ενεργοποίησης στο σχήµα, µε σκοπό τη βελτίωση της πρόγνωσης του βροχοµετρικού πεδίου. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Betts, Α.Κ., 986: A new convective adjustment scheme. Part I: Observational and theoretical basis. Quart. J. Roy. Meteor. Soc., 2, 677 692. Fritsch, J.M., and C.F. Chappell, 98: Numerical prediction of convectively driven mesoscale pressure systems. Part I: Convective parameterization. J. Atmos. Sci., 37, 722 733. Grell, G.A., 993: Prognostic evaluation of assumptions used by cumulus parameterizations. Mon. Wea. Rev., 2, 764 787. Janjic, Z.I., 994: The step-mountain eta coordinate model: Further developments of the convection, viscous sublayer, and turbulence closure schemes. Mon. Wea. Rev., 22, 927 945. Kain, J.S., and J. M. Fritsch, 99: A one-dimensional entraining/detraining plume model and its application in convective parameterization. J. Atmos. Sci., 47, 2784 282., and, 993: Convective parameterization for mesoscale models: The Kain Fritsch scheme. The Representation of CumulusConvection in Numerical Models, Meteor. Monogr., No. 24, Amer. Meteor. Soc., 65 7. Kain, J.S., 23: The Kain Fritsch Convective Parameterization: An Update. J. Appl. Meteor. and Clim. 43, 7 8. Mazarakis, N., Kotroni, V., Lagouvardos, K. and Argiriou, A., 27: Storms and Lightning Activity in Greece during the Warm Periods of 23-26. J. Appl. Meteor. and Clim. Υπό δηµοσίευση. Stensrud J. D., 27: Parameterization schemes, keys to understanding numerical weather prediction models, Cambridge University Press.