ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΟΝΤΖΑΚΟΣ ΤΟΠΙΑ ΞΑΝΑ. ποίηση

Σχετικά έγγραφα
ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥ ΑΚΤΑΙΩΝΑ

Copyright Φεβρουάριος 2016

Η δικη μου μαργαριτα 1

ΖΕΦΗ ΔΑΡΑΚΗ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ. ποίηση

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΟΝΤΖΑΚΟΣ TO MATI KAI H NYXTA. ποίηση

ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΗΛΕΟ ΧΡΟΝΟ

Η ΣΠΗΛΙΑ ΜΕ ΤΑ ΒΕΓΓΑΛΙΚΑ

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Σ ΑΓΑΠΑΩ

VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, Αθήνα τηλέφωνο: web site: ekdoseis.vakxikon.

ΤΖΑΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ. Επιλεγμένα ποιήματα. Μέσα από την Αγάπη. γλυκαίνει καθετί πικρό. το χάλκινο γίνεται χρυσό

VAKXIKON.gr MEDIA GROUP Εκδόσεις Βακχικόν Ασκληπιού 17, Αθήνα τηλέφωνο: web site: ekdoseis.vakxikon.

ΟΡΦΕΑΣ ΑΠΕΡΓΗΣ Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ. ποίηση

Ένα και δυο: τη μοίρα μας δεν θα την πει κανένας Ένα και δυο: τη μοίρα του ήλιου θα την πούμ εμείς.

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Κώστας Λεµονίδης - Κάπως Αµήχανα

ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ. μ_otherpoem μόνο λόγος

Μια νύχτα. Μπαίνω στ αμάξι με το κορίτσι μου και γέρνει γλυκά στο πλάϊ μου και το φεγγάρι λες και περπατάει ίσως θέλει κάπου να μας πάει

ΖΈΦΗ ΔΑΡΆΚΗ Ο ΥΠΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΡΟΔΟ. ποίηση

Απόστολος Θηβαίος - Παιδικές Ζωγραφιές

Στη μέση μιας ημέρας μακρύ ταξίδι κάνω, σ ένα βαγόνι σκεπτικός ξαναγυρνώ στα ίδια. Μόνος σε δύο θέσεις βολεύω το κορμί μου, κοιτώ ξανά τριγύρω μου,

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΚΟΥΝΤΙΝΑΚΗΣ. Ένατος ΚΕΔΡΟΣ

Στην ζωή πρέπει να ξέρεις θα σε κάνουν να υποφέρεις. Μην λυγίσεις να σταθείς ψηλά! Εκεί που δεν θα μπορούν να σε φτάσουν.

ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

Bίντεο 1: Η Αµµόχωστος του σήµερα (2 λεπτά) ήχος θάλασσας

Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α

Πάνος Τσίρος Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΤΏΝ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΩΝ

Χρήστος Ιωάννου Τσαρούχης. Στάλες. Ποίηση

Τ Ο Υ Κ Ω Ν Σ Τ Α Ν Τ Ι Ν Ο Υ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΔΟΥΚΑ

ALBUM ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ 2010 ΦΥΣΑΕΙ

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 3: ελληνιστι

ΤΟ ΡΟΛΟΪ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ

ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ Η ΑΓΑΠΗ

Τίτλος Πρωτοτύπου: Collected poems by James Wright, USA by James Wright ISBN:

Με της αφής τα μάτια Χρήστος Τουμανίδης

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ UÇURTMA Orkun Bozkurt

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Φερδινάνδο Πεσσόα. Ποιήματα

ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΔΕΤΑΙ ΤΟ ΦΩΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Μια φορά κι έναν καιρό, τον πολύ παλιό καιρό, τότε που όλη η γη ήταν ένα απέραντο δάσος, ζούσε μέσα στο ξύλινο καλύβι της, στην καρδιά του δάσους,

KELLY MALAMATOU CAROLINE LUIGI N

«Το χρώμα είναι το πλήκτρο. Το μάτι είναι το σφυρί. Η ψυχή είναι το πιάνο με τις πολλές χορδές»

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ

ΣΟΦΟΚΛΈΟΥΣ ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ. Μετάφραση ΔΉΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ 2017

Τα παιδιά της Πρωτοβουλίας και η Δώρα Νιώπα γράφουν ένα παραμύθι - αντίδωρο


Αιγαίο πέλαγος. Και στην αρχή το απέραντο, το άπειρο που δεν το χωράει ο νους εγένετο αλήθεια όπως με ένα φως λευκό.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ. Ζαρφτζιάν Μαριλένα Πρότυπο Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Μακεδονίας

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Α. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΣΕΛΙΔΑ ΜΙΣΟΦΕΓΓΑΡΗ. Ποίηση

Λογοτεχνικό Εξωσχολικό Ανάγνωσμα. Εργασία Χριστίνας Λιγνού Α 1

Finite Field Problems: Solutions

ΚΑΡΤΕΣ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΥΛ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ «ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΥ» ΚΑΙ «ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ»

«ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ» ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ GAMIAN- EUROPE

ΦΥΛΑΚΗ ΥΨΙΣΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Όροι και συντελεστές της παράστασης Ι: Αυτοσχεδιασμός και επινόηση κειμένου.

Παναγιώτης Πεϊκίδης PAE8397. Σενάριο μικρού μήκους

Κεφάλαιο 6 : Η μάχη της Ουάσιγκτον (Μέρος ΙΙI) Η μυστηριώδης γυναίκα! Το κόκκινο του θανάτου;

Όπου η Μαριόν μεγαλώνει αλλά όχι πολύ σε μια βόρεια πόλη

Λόγου Χάριν. οσελότος. οσελότος ΕΚ ΟΣΕΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Κείμενο 1: Μια έκθεση σπάνιων και πολύτιμων παιχνιδιών στον «Ελληνικό Κόσμο»

Αν δούµε κάπου τα παρακάτω σήµατα πώς θα τα ερµηνεύσουµε; 2. Πού µπορείτε να συναντήσετε αυτό το σήµα; (Κάθε σωστή απάντηση 1 βαθµός)

107 ΚΜ 107 ΡΜ 107 Ρ 106 Ρ 106 Κ 109 Ρ 109 K 119 K 119 Ρ 214 Ρ 214 Μ. Aσήμι 925, Επιμεταλλωμένο ασήμι 925, Ημιπολύτιμες πέτρες & Ζιργκόν

ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΑΤΥΧΗ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

ΘΕΜΑΤΙΚΗ YΠΟ-ΕΝΟΤΗΤΑ V: ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

A READER LIVES A THOUSAND LIVES BEFORE HE DIES.

Α ΒΡΑΒΕΙΟ Το άσπρο του Φώτη Αγγουλέ

ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ

Σπίτι μας είναι η γη

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΡΩΤΟΙ Αριστοτέλης Νικόλαος Ραψομανίκης

ΕΚΕΙΝΗ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥ Ι ΓΙΑ ΤΟΝ Γ

ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΠΟΟΥΠ ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΟΥΤΣΙΚΟΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΦΑΡΚΑΔΟΝΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ «ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΙ ΠΕΤΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ»

Η αρχή διατήρησης της ύλης

Ηεπιστήμημέσααπόταμάτιατουπαιδιού... Ιδέες και πειράματα για τον «Ήχο»

Πώς γράφεις αυτές τις φράσεις;

Μια φορά και ένα καιρό, σε μια μουντή και άχρωμη πόλη κάπου στο μέλλον, ζούσαν τρία γουρουνάκια με τον παππού τους. Ο Ανδρόγεως, το Θρασάκι και ο

Σέσσι, Γραμματικό. κείμενο-φωτό: Κώστας Λαδάς

Ταξίδι στις ρίζες «Άραγε τι μπορεί να κρύβεται εδώ;»

Η Μελίνα και ο Αδελφός της: πρέπει κανείς να σκοράρει ψηλά

Τι όμορφη μέρα ξημέρωσε και σήμερα. Ως συνήθως εγώ ξύπνησα πιο νωρίς από όλους και πήγα δίπλα στην κυρία Σταυρούλα που κοιμόταν. Την ακούμπησα ελαφρά

The G C School of Careers

Δύο ιστορίες που ρωτάνε

Ιωάννα Μουσελιμίδου. Ανοίκειος νόστος. Ποίηση

Τα λουλούδια που δεν είχαν όνομα ''ΜΥΘΟΣ''

Ένα βήμα μπροστά στίχοι: Νίκος Φάρφας μουσική: Κωνσταντίνος Πολυχρονίου

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ

Αγγελική Δαρλάση. Εικονογράφηση Ίρις Σαμαρτζή ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

O xαρταετός της Σμύρνης

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΣΤΙΧΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Κατανοώντας και στηρίζοντας τα παιδιά που πενθούν στο σχολικό πλαίσιο

Εισαγγελέας: Δευτέρα 03/10/2011, η ημέρα της δολοφονίας της Souzan Anders. Παρατηρήσατε κάτι περίεργο στην συμπεριφορά του κατηγορούμενου;

Σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη

Τ ρ ί τ η, 5 Ι ο υ ν ί ο υ Το τελευταίο φως, Ιφιγένεια Τέκου

Κυριάκος Δ. Παπαδόπουλος ΑΠΟ ΦΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΦΩΣ

Μάθημα 18. ΑΕΙΚΙΝΗΤΑ \ ΜΟΡΙΑ Τα μόρια κινούνται διαρκώς και ασκούν δυνάμεις μεταξύ τους

Transcript:

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΟΝΤΖΑΚΟΣ ΤΟΠΙΑ ΞΑΝΑ ποίηση ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΦΕΛΗ ΑΘΗΝΑ 2018

ΝΕΦΕΛΗ / ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ Δημήτρης Λεοντζάκος: Τοπία ξανά 1η έκδοση, Μάιος 2018 Φωτογραφία εξωφύλλου: Δημήτρης Καλοκύρης, «Ωδή 9 στιγμών στον προσανατολισμό του Γουτεμβέργιου», από την ενότητα Ωρολογιακοί μηχανισμοί, εκδόσεις Νεφέλη (2018) Σχεδιασμός βιβλίου: Περικλής Δουβίτσας Τυπογραφική διόρθωση: Ηρακλής Καρελίδης ISBN: 978-960-504-221-9 Για την ελληνική έκδοση: Δημήτρης Λεοντζάκος & Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ Ασκληπιού 6, Αθήνα 106 80 τηλ.: 210 3639962 fax: 210 3623093 e-mail: info@nnet.gr www.nnet.gr

Του ιδίου: Κόμικ [Τα Τραμάκια, 2001] Η Κίρκη ξαφνικά [Μεταίχμιο, 2004] Κινέζικα [Νεφέλη, 2010] Τα σκυλιά του Ακταίωνα [Νεφέλη, 2014] Τίγρεις σε ενυδρείο [Σαιξπηρικόν, 2016] Το μάτι και η νύχτα [Νεφέλη, 2016] Τοπία ξανά [Νεφέλη, 2018] Η αγάπη [Νεφέλη, 2018] Aria [υπό έκδοση] Περπατώντας / μερικά ποιήματα για το τίποτα [υπό έκδοση]

What are you going to do with us, and what are we going to do with your flesh? Shall we eat it since it is able to speak? Or shall we treat it as if it had to maintain silence forever? How could (your body) be so delicious if not by virtue of the speech which it conceals? You have a body with which to cover your speech. Roberte ce soir, Pierre Klossowski I know of a Greek labyrinth which is a single straight line which is invisible and everlasting. Ficciones, Jorge Luis Borges Πέρα απ τον πατέρα: αιολικότερος του μηδενός λέληθεν της σκηνικής και διαμελισμένης γραπτής ουσίας του. / της φρικτής απουσίας του /

Ο συλλέκτης Υγροποιεί η θλίψη τον άνθρωπο. Αυτό το λευκό, σκληρό, αδιαπέραστο κόκαλο που λέγεται άνθρωπος, αυτό το πέτρωμα που το γλύφει αχόρταγα ένα απόκρημνο φως. Θλίψη είναι αυτό το υγρό που πέφτει αναίτια επί του ανθρώπου και τον λειαίνει, τον υγραίνει. Αναίτια. Κυλάει το δάκρυ του κόσμου πάνω του και τον τρυπά, τον διατρυπά, τον διαπερνά, τον διατρέχει. Στο στόμιο, στο χείλος αυτής της πληγής, εκεί που τρυπά το φως το σώμα του ανθρώπου, φύεται, ανθίζει, ίπταται ο κρύσταλλος της γλώσσας του, το αλάτι κάτι δικού του, που ηχεί άγνωστα και ακατανόητα από μακριά. Διότι ο άνθρωπος μιλά από αυτό το ανοιχτό καλάμι, προς αυτό το ανοιχτό, το κοίλο, το σπήλαιο, το βάραθρο πετρωμένο στόμα. Πετρωμένος είναι ο πόνος του διότι μιλά και αβάσταχτος και γι αυτό πετρωμένος. Απάνθρωπη, μάσκα από ξένη πέτρα είναι η γλώσσα αυτή. Άηχη ωριμάζει αργή σαν αλάτι στο φως. Νεαρότερο και υγρό, λιώνει και υποχωρεί, κυλάει και φεύγει, γλιστρά και ηχεί, αποχωρεί εκείνο το μικρό ερπετό που αρχίζει να μιλά και ακούγεται σαν ομιλία. Η ομιλία. Διότι το μόνο που θυμάται ο άνθρωπος απ τη γλώσσα 9

του σέρνεται με την κοιλιά πάνω στη γη. Και μιλιέται και κρύβεται σαν τους ήχους της μουσικής μες στις πιο απίθανες τρύπες. Κυλά η μνήμη του μικρού αυτού ερπετού και κρύβεται σαν υγρό και πέφτει σαν βροχή και σαν δάκρυ. Μικρά διαφανή γοερά ερπετά σαν λύπη ανθρώπου. Ανάποδο ρόπτρο λύπης, συλλέγει ρωγμές υγρών. Συλλέγει επιφάνειες μνήμης, μνήμη νερών, άδειες κοίτες ματιών. Ανάποδο ρόπτρο λείπεις. Δεν μιλά σε κανέναν, είναι αυτή η πληγή. O άνθρωπος δεν έρχεται, ούτε πηγαίνει, χαίνει μόνο, στεγνώνει σαν πέτρας πληγή και κυρτώνει φιλόξενος σαν τα φτερά των μεγάλων αποδημητικών, που καθρεφτίζουν και αφήνουν στα νερά το χρώμα ή τη λάμψη κάτι παλιού και πολύτιμου, σαν πόνος, σαν δάκρυ, σαν λέξη. Πόνος είναι αυτό που σωπαίνει σαν λέξη. Που κάμπτει τις λέξεις, κάμπτεται, ένα κοίλο κενό. Λακκούβα από ανθρώπινο παλιό υγρό που θυμάται. Η λίμνη αυτή τελικά σχηματίζει το περίγραμμα κάτι δικού του. Με όλα τα πουλιά, τα πνευστά, τα καλάμια, τα ερπετά που την κατοικούν, που τη συντροφεύουν, όλα τα αμφίβια όντα που τη διασχίζουν σαν σιωπή σιωπηλά. Τη διαπερνά τη λίμνη αυτήν ο άνεμος και τη δονεί την επιφάνεια της λίμνης αυτής την πάλλει, την κουνά πάλι, ξανά σαν τεράστια χορδή τη χτυπά 10

και ριγεί, και ηχεί το περίγραμμα του προσώπου του. Διότι ο θάνατος είναι το πρόσωπο του ανθρώπου. Kαι είναι την ίδια ακριβώς στιγμή το περίγραμμα και το γράμμα το στίγμα του προσώπου αυτού. 11

Γυαλιά Η απογοήτευσή μας ήταν μεγάλη. Όπως πάντα, τίποτα δεν ήταν, δεν βρισκόταν στη θέση του. Καταφθάνοντας στον τόπο του συμβάντος στου μοχθηρότερου εγκλήματος τον χώρο δεν συναντήσαμε τίποτα, κανέναν, παρά μόνον τη θλιβερή παρουσία μερικών παραμορφωμένων αντικειμένων, μια στοίβα σπασμένων υαλικών, σίδερα σκουριασμένα και την ηχώ μιας πόλης που βούλιαζε, βυθιζόταν σε μιαν άβυσσο νερών και απομακρυνόταν, βοούσε προς τα άπειρα κόκκινα υφάσματα της δύσης, μαζί με άλλα μηδαμινά κι ασύνδετα, συναρμολογημένα κακήν κακώς. Όλα αυτά έδιναν ως κατασκευή πια ή σύνθεση την εντύπωση δύο τεράστιων κατόπτρων, δύο άδειων λευκών τρούλων και δύο διάφανων μεγάλων φτερών. Δύο κόγχες στραμμένες σαν το άδειο βλέμμα ενός ξόανου ή σαν ένα ζευγάρι χαλασμένων γυαλιών προς το στερέωμα ενός άγνωστου, σκοτεινού θόλου, προς τον ουρανό ενός άπειρου, άδηλου, ανοιχτού ή και απρόσμενου μέλλοντος που μας καλούσε. Καμιά μορφή δεν διακοσμούσε την επιφάνεια αυτήν, που άλλωστε αποτελούνταν από αιθέρα, απλό αέρα, τίποτα. 12

Περίεργο. Σκέφτηκα ότι τα τοπία αυτά με έναν τρόπο μού ήταν γνώριμα. Και σκέφτηκα πάλι ότι αυτό ακριβώς μπορεί όλα αυτά να εννοούσε ο ποιητής εκείνος ντε που άνθιζε μόνος του σαν κερί με την εσωστρεφή, ακατανόητη, ανοίκεια και σκοτεινή λέξη «ομματουάλια». 13

ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΑ Ο συλλέκτης 9 Γυαλιά 12 Το περιστέρι 14 Το φως 16 Ο ύπνος 19 Τα δάχτυλα 23 Πολωνία 25 Τύχη 26 Το χέρι 30 Οι άνθρωποι θα σηκωθούν αργά / To love is to think / 32 Σειρά από κυπαρίσσια 34 Kandinsky 39 Πόνος 43 Όνειρο 46 Έκτωρ 49 O άνθρωπος με τα σύμφωνα 52 Rosa Luxemburg / γέννηση ενός ημερολογίου / 55 Το τείχος 60 Παραλία 65 Κάτι σαν δάκρυ: ( ) 68 Επίσκεψη 70 Το δέρμα 73 141

Αινείας ή μετά τον πατέρα 74 Πέτρος 80 Ο γάμος 82 Η φωνή 85 Τα δάκρυα 87 Το φύλο 88 Το όνομα 95 Σιωπή 98 Όργανον 102 Πριν 104 Μια πέτρα 108 Boris 112 Εν μέρει 117 Η πτώση 118 Η φωτιά 125 Ιώβ 126 Μόνος 127 Χαραμάδα 135 σημειώσεις 137 142