Η τέλειωτη, παγκόσµια στορική γγραφή, µέ τό φόρτο το. Τό ρειπωµένο νάκτορο DEKTIO EJJKGSIASTIJGS EMGLEQYSGS

DEKTIO EJJKGSIASTIJGS EMGLEQYSGS ΕΚ ΟΤΗΣ: Μητροπολίτης ττικής καί Μεγαρίδος ΝΙΚΟ ΗΜΟΣ ριθµός φύλλου 275 16 πριλίου 2010 Τό ρειπωµένο νάκτορο ά µέ στιγµατίζατε καθυστερηµένο θά µέ χαρακτηρίζατε νεδαφικό, ν διατύπωνα τήν ποψη, πώς τό νάκτορο τ ς γκάρδιας προσέγγισης καί τ ς λόψυχης φοσίωσης ε ναι τό ζεστό ο κογενειακό σπίτι; Θά µέ πορρίπτατε, ν σ ς κατέθετα, ς ποκλειστικό συµπέρασµα πολυεπίπε - δης µελέτης καί µακρ ς προσωπικ ς µπειρίας, τή µαρ τυρία, τι ο κύριοι, χα ρισµατικοί ο κοδόµοι καί-ταυτόχρονα-δυναµικοί στηλοβάτες τ ς κοινωνίας τ ς γάπης ε ναι ο δυό πάρξεις, πού πο φασίζουν νά νώσουν τίς δυό φλεγόµενες νεανικές τους καρδιές σέ µία καί νά συντονίσουν τά ράµατά τους καί τούς γ νες τους στή «διά βίου παντός» συµπορεία καί συνάθληση; Η τέλειωτη, παγκόσµια στορική γγραφή, µέ τό φόρτο το λικο της, περνάει πό νοιχτές κλειστές συστάδες κοινωνικ ς διαµόρφωσης, ποτυπώνει κλιµακωτές ξελίξεις,

2 ζυγίζει τά βαθειά πιστεύµατα τά ποχιακά δεολογήµατα, φω το - γραφίζει καί ναλύει τίς συµπεριφορές καί ποθέτει τόν πλο τοδίχως τήν παίτηση τ ς νέλεγκτης ποδοχ ς-στόν ε συνείδητο ριµο µελετητή καί στό σφριγηλό, ναγώνιο ξερευνητή το περιβάλλοντός του, πού ναζητάει τήν κοινωνία τ ς ζεστασι ς, τ ς νυστε ρόβουλης µπιστοσύνης καί τ ς διατάρακτης γάπης. Α τός στορικός πλο τος βεβαιώνει, µέ σφραγίδα πολυτότητας καί πογράφει µέ σταθερό χέρι πευθυνότητας, τι ο κογενειακή στία ε ναι κοιτίδα τ ς γάπης. Η πογοήτευση νσκύπτει, σάν καταιγίδα, πό τή στιγµή, πού ποιοσδήπτε πό µ ς, θέλοντας νά τσεκάρει προσωπικά τή µαρτυρία τ ς στορίας, θά βρε τό κουράγιο νά περπατήσει, ρευνητικά, στίς κατάφωτες λεωφόρους το σύγχρονου πολιτισµο µας καί νά πισκεφτε - να πρός να-τά νάκτορα τ ς γκάρδιας κοινωνίας καί τ ς ο κογενειακ ς ε τυχίας. τρόµος θά τόν φήσει ναυδο. Τά πολλά, τά περισσότερα στέγαστρα τ ς ο κογενειακ ς λληλοπεριχώρησης, θά τά νακαλύψει χτυπηµένα καί ρειπω - µένα. ποµεινάρια νείρων, πού δέ χάρηκαν τήν παλήθευσή τους. Μουσε α τ ς σύγχρονης, ρτιας καί καλαίσθητης, ο κοδοµικ ς τέχνης, λλά-στήν πραγµατικότητα- ποθηκευτικούς χώρους τ ς ντιπαλότητας καί το µίσους. Πρόσφατη στατιστική δηµοσίευση µ ς δωσε τό στίγµα, τι στή µικρή, τήν γαπηµένη µας πατρίδα, δηλώνονται 60.000 γάµοι τό χρόνο καί 15.000 διαζύγια. Τά ξήντα χιλιάδες ζευγάρια, νθοστόλιστα καί γελαστά, νεβαίνουν τά σκαλοπάτια τ ς ε τυχίας. Καί, κατά τόν διο χρόνο, ο δεκαπέντε χιλιάδες τ ν ζευγαρι ν, κλείνουν, ργισµένα, τίς πόρτες τ ς ε τυχίας τους καί φήνονται στό σκοτάδι τ ς βαρει ς κατάθλιψης καί στό θολό ρίζοντα τ ς βεβαιότητας. Πίσω τους, τόν πόµενο χρόνο, θά περπατήσει διάδοχη λεγεώνα τ ν τραγικ ν θυµάτων τ ς σύγχρονης πνευµα - τικ ς ποσύνθεσης καί τό βαρύ κλίµα θά φορτιστε περισσότερο. Ητραγικότητα καταντάει φόρητα πνιγηρή, ταν ξεφυλλίζει κανείς τά ντοκουµέντα καί τίς δηµοσιογραφικές πισηµάνσεις

3 καί ταν βάζει α τί νά πιάσει τά κουτσοµπολιά τ ν τηλεοπτικ ν παραθύρων τ ν κοσµικ ν σαλονι ν. Τότε, δίχως νά παραβιάσει τίς κλειστές πόρτες τ ς ο κογενειακ ς περιπέτειας, µα θαίνει, τι σέ πολλά νοικοκυριά- στω καί ν δέ δηλώνουν διαλυµένα- χουν ραγίσει τά στηρίγµατα τ ς φοσίωσης. Τήν καθηµερινό τητα τήν ποτίζει καί τή δηλητηριάζει ποψία τ ς συζυγικ ς πιστίας. Καί ο προσδοκίες, πού φεραν τούς δυό συζύγους στή στέγη τ ς µοιβαίας γάπης, κυριολεκτικά προ δώθηκαν. Τό «σήµερα» ε ναι φιαλτικό. Καί τό «α ριο» α νιγµα. Τό σύγχρονο σύνθηµα, πού πεσε, ς λυτρωτικό ε ρηµα, στίς προβληµατισµένες κοινωνίες µας, ε ναι ε χέρεια λλαγ ς το συζυγικο συντρόφου.τό δικαίωµα γκατάλειψης τ ς ρειπωµένης στέγης καί νοικοδόµησης νέας, λαµπρότερης καί σφαλέστερης στίας τ ς ο κογενειακ ς ε τυχίας. διαλεκτική καί τό σλόγκαν, πού δροµολογο ν τήν λλαγή, ε ναι γνωστό: πό τή στι γµή, πού πρώτη συµβίωση ποδεικνύεται τελέσφορη, πνικτική καί φόρητη, γιατί νά µήν τολµήσει δικηµένος τήν πόδραση καί γιατί νά µή σκύψει σέ λλη καρδιά, πού πόσχεται φοσίωση καί προσφέρεται σέ συνοδοιπορία; Ο διαφηµίσεις τ ς κρατης λευθερίας καί τά καινοφαν σχήµατα τ ς «λεύθερης συµβίωσης» πηρεάζουν ε ρύτατες µάζες καί τίς συνωθο ν στά γήπεδα τ ν διαδοχικ ν πιλογ ν καί τ ν πρόσκαιρων συνοικήσεων, πού πιλέγονται, ς πιθέµατα, αµατικά τ ς προηγούµενης, µεγάλης πληγ ς, λλά βιώνονται, ς παράτολµα πηδήµατα στό χαοτικό σκοτάδι. Α τά τά στοιχε α µ ς δίνει διαταραγµένη καθηµερινότητα. ναστροφή µας µέ τά πρόσωπα τ ς ο κογενειακ ς συµβίωσης καί τ ς γαπητικ ς ο κειότητας. Καί τό νοιγµα στό φιλικό µας περίγυρο. κοινωνία τ ς γάπης παραµένει α τηµα ψυχ ς, διάψευστο καί νυποχώρητο. Φυτεµένο στά βάθη τ ς ψυχ ς µας πό τό ηµι ουργό καί Πατέρα µας, πό τό Θεό, πού ε ναι τό α καί τό ω τ ς γάπης. Καί µε ς, λόγιστα, κφυλίζουµε τήν παρξή µας, πού ε ναι τό λαµπρό καί δυναµικό νάκτορο τ ς γάπης καί τή µετα πλάθουµε σέ ξιοθρήνητο ρείπιο.

4 «Τά τ ς κκλησίας ποίµαντα» (α) έ πόνο ψυχ ς δανείζοµαι τό βαθύ στεναγµό το - γίου Γρηγορίου το Θεολό - γου, γιά νά περιγράψω καί νά ποτιµήσω τή σύγχρο - νη κκλησιαστική µας πο - διοργάνωση. κε νος, «ποιµενικός α λός τ ς Θεολογίας» καί πηρέτης τ ς γνήσιας ποστολικότητας, βρέ - θηκε, πρόσµενα, στή θύελλα τ ν νταγωνισµ ν, στό κλίµα τ ς ξηµ - µένης µπάθειας, στόν κυκλώνα το µίσους, στό σκοταδισµό καί στήν πιθετικότητα τ ν σφετεριστ ν το ρχιερατικο πουργή- µατος, τ ν «µηδέ τράπεζαν µυστικήν δεδοικότων». Κουρασµένος, ταλαιπωρηµένος καί βαθειά θλιµµένος µοιράζεται τήν δύνη του µέ τό φίλο του Φιλάγριο: «...τά τ ν φίλων πιστα, τά τ ς κκλησίας ποίµαντα. ρει τά καλά, γυµνά τά κακά...». πιστότητα τ ς φιλίας τ ν λει - τουρ γ ν τ ς κκλησίας χει διαρ - ραγε. Ο συµπεριφορές τ ν φί λων κφράζουν πιπολαιότητα καί δολιότητα. Καί κκλησία, τιµηµένη Σύναξη το λαο το Θεο, παρα- µένει ποίµαντη καί κυβέρνητη. µπειρίες πογοήτευσης καί α σθήµατα βαθει ς δύνης, βιώνει, τούτη τήν περίοδο καί τό πλήρωµα τ ς λληνικ ς ρθοδοξίας µας. Πρίν δυό χρόνια, ε χε συνοδεύσει, µέ λπίδες καί µέ προσευχές, τόν «πό Θηβ ν» ερώνυµο στόν ρχι - επισκοπικό θρόνο τ ν θην ν. Μέ τήν ντολή καί τήν προσδοκία νά περπατήσει στά χνη τ ν Πατέ ρων µας. Στά χαράγµατα το κρυστάλλινου θους τους. Καί στίς προδιαγραφές τ ν ερ ν Κανόνων τους, πού τούς ριοθέτησαν καί τούς ψήφισαν, σέ Ο κουµενικές Συνοδικές Συνελεύσεις, ς τόν κώδικα χαρισµατικ ς νάπτυξης τ ς ποιµαντικ ς διακονίας καί ποτελεσµατικ ς πίλυσης τ ν προβληµάτων καί τ ν δυσχερει ν, πού παρεισάγει στατη πικαιρότητα. Καί σή- µερα, δυό µόλις χρόνια µετά τήν - µόθυµη δοξολογική λιτανεία πρός τόν Καθεδρικό Ναό τ ν θην ν, διακρίνει νά σβήνει, στόν ρίζοντα,

5 χνή κτίνα τ ς λπίδας καί τό πυχτό σκοτάδι τ ς παρακµ ς νά πνίγει τά ράµατα καί νά λλοτρι - ώνει τήν στορία. νήσυχοι καί προβληµατισµένοι- λοι σοι πεξεργαζόµαστε τήν κκλησιαστική πικαιρότητα- λευ - θερώνουµε τό στεναγµό µας. Ξεχύ - νουµε, µπροστά στό Σταυρωµένο Κύριο, τόν πόνο µας. κετεύουµε µέ πάθος. πλώνουµε τά χέρια νά στηριχτο µε στήν πειρη θεϊκή - γάπη. Καί, τότε, περν µε στήν λλη ψη τ ς ζω ς καί τ ς στορίας. Στή διπλή, ποκαλυπτική µαρτυρία καί, παράλληλα, στήν µεση, προσωπική µπειρία, τι «κόσµος λος ν τ πονηρ κε ται» (Α~ ωάν. ε~ 19) καί «τι π σα δόσις γαθή καί π ν δώρηµα τέλειον νωθεν στί κατα - βα νον, πό το πατρός τ ν φώ των». ν πιχειρήσει κανείς νά συν - οψίσει τόν ργανωτικό καί τόν ποι- µαντικό µόχθο, πού ραµατίστηκε καί πωµίστηκε σηµερινός ρχιε - πίσκοπος, κατά τή διετία τ ς νάπαυσής του στόν προεδρικό Συνοδικό θρόνο, δέ θά τόν βρε νά περ - βαίνει τή µηδενική διάσταση. Θά συναντήσει, µπροστά του, µιά τρα - γική πλαδαρότητα. Μιά µήχανη, παγερή σιωπή. Μιά κρυφή, ποπτη, «µή νακοινώσιµη» καί, ταυτόχρονα, καρπη διασύνδεση µέ τήν λίτ τ ς κκλησιαστικ ς δια - φθο ρ ς. Μιά τραγική φοβία δυνα- µικ ς πέµβασης στίς στίες τ ς «φιλοχρηµατίας» καί τ ς «φιληδο - νίας», πού χρεώνονται τό διασυρµό καί τή διαπόµπευση τ ς ρχιερατι - κ ς ξιοπρέπειας. Μιά, συνολική, καρπία, λλειψη δηγητικο φω - τός καί λλειψη γαπητικ ς ζεστασι ς, πού βιώνεται ς «ξύλον δαυλο καπνιζοµένου» ( σαΐου ζ~ 4). Καί ν, νήσυχος βλαστός τ ς κκλησιαστικ ς µπέλου δέν πείθεται µέ τήν περιρρέουσα κτί - µηση το ρχιεπισκοπικο ργου, ς νατρέξει στά πίσηµα, γραπτά ντοκουµέντα. ς βρε τό κουράγιο νά ξεφυλλίσει τό µηνια ο περιοδικό «κκλησία», πού ε ναι τό πίσηµο δηµοσιογραφικό β µα τ ς κκλη - σιαστικ ς διοίκησης. κε θά πάρει πληροφορίες καί γεύσεις α τ ς τ ς παγερ ς πραξίας. Στίς πυκνές σε - λίδες του, λλοι κκλησιαστικοί πα - ράγοντες φιλοτιµο νται νά κα τα - χωρίσουν τό δηνάριο το µό χθου τους τό στεναγµό το προβληµατισµο τους. ερώνυµος, µακά - ριος, κριβέστερα, µακαριώτατος στήν πόλαυση τ ς βουλίας του καί τ ς πραξίας του, δέν χει τίποτα νά νακοινώσει στήν πα - ρεµβολή τ ς λληνικ ς κκλησίας. Καί δέν µφανίζεται νά γωνι, κοντά στό ποίµνιό του καί µαζί µέ τό ποίµνιό του, στό ντίκρυσµα τ ν πνευµατικ ν ρειπίων, πού κατά τούς σχατους καιρούς χει σω - ρεύσει πιπόλαιη, θεϊστική προπαγάνδα. ξ σου παγερή µφάνιση το προκαθήµενου ερώνυµου στίς

6 σελίδες καί στά παράθυρα τ ς κα - θηµεριν ς νηµέρωσης. Προβάλλεται καί φωτογραφε ται, ς δηµόσιο πρόσωπο το περιθωρίου. ς παρητηµένος τ ς πίµοχθης καί θυσιαστικ ς πισκοπικ ς δεοντολο - γίας. Καί ς βοηθητικός κόλουθος τ ς κοσµικ ς ξουσίας. Καταθέτει, ταπεινά, τά «ναί» του στίς τράπεζες τ ν κοµµατικ ν συµφερόντων. Καί ποσύρεται, περίτροµος, ταν να - κύπτουν περιστάσεις καί προ βλη - µατισµοί, πού χτυπο ν προσκλη τήριο στήν τόλµη καί στήν α το θυσία. έ θά πιστρέψω στή λεπτο- µερή, ρευνητική φυλλοµέτρηση τ ς δίχρονης πικάλυψης το ρχιεπισκοπικο θρόνου µέ τό µανδύα το ερώνυµου. ρκετές φορές χω πιχειρήσει νά πισηµάνω κάποιες πό τίς µα ρες τρύπες, µερικές πό τίς δέξιες γκάφες καί, πιλεκτικά, ρισµένες πό τίς σύστολες πα - ρα βιάσεις τ ν ερ ν Κανόνων τ ς κκλησίας µας, πού ντάσσονται στό βιογραφικό το σηµερινο προ - καθήµενου. Μέ το το τό κείµενό µου θά στιάσω τό φακό τ ς νάλυ - σής µου στό µε ζον θέµα τούτης τ ς περιόδου, πού ξελίσσεται καί διαγράφεται, ς σεισµός, νατρεπτι - κός το Συνοδικο διευθυντηρίου τ ς κκλησίας µας καί ς τό Βατερ - λώ το γεµόνα κ. ερώνυµου. Ποιό ε ναι α τό; σκοτεινή καί ποπτη διαχείριση τ ς πόθεσης Παντελεήµονα Μπεζενίτη. Τό θέµα Μπεζενίτη χει µακρό - τατη ξέλιξη. Ε ναι πληγή τ ς κ - κλησίας τ ς λλάδος, πού πυορ - ροε πί σειρά τ ν καί δυσοσµία της ναστατώνει τίς συνειδήσεις. Προσπερν τίς πρ τες πιση - µάνσεις καί δηµοσιοποιήσεις τ ς µεγάλης πληγ ς, χι γιατί α τές δέν ε ναι φορτωµένες µέ τρανταχτά ντοκουµέντα, λλά γιατί τά καυτά στοιχε α τους πνίγηκαν στά σκο - τεινά ρµάρια το Συνοδικο ρ - χείου. Στίς 19-6-2006 τό Τριµελές Ε - φετε ο σχολήθηκε, σέ νοιχτή, δηµόσια δίκη, µέ τόν τότε Μητροπολίτη Παντελεήµονα Μπεζενίτη καί τόν καταδίκασε, πρωτόδικα, σέ κάθειρξη 8 τ ν. κε νος κανε φε - ση καί φέθηκε λεύθερος, µέ κατα - βολή γγύησης ψους 30.000 Ε ρώ. ερώνυµος, µέ τήν νάρρησή του στήν προεδρική Συνοδική καθέδρα, παρέλαβε, πρός διαχείριση, ποσαφήνιση καί πίλυση, τόν γκώδη φάκελλο καί, ταυτόχρονα, γινε ποδέκτης καί τ ς παλλαϊκ ς νησυχίας καί διαµαρτυρίας, πού δέν φηνε περιθώρια γιά παρελκύ - σεις καί γιά κρυφές µεθοδεύσεις. Ε τε τό θελε, ε τε δέν τό θελε, φορ - τίστηκε µέ τήν ποχρέωση νά κινη - θε ταχύτατα καί δυναµικά, γιά νά ποκαθάρει τό ερώτατο Θυσιαστήριο πό τό µολυσµό καί νά ρε- µήσει τίς συνειδήσεις το παναστατηµένου ποιµνίου. Τρε ς µ νες µετά τήν τελετή τ ς ρχιεπισκοπικ ς νθρόνισης,

7 διαβάζουµε στό δελτίο νηµέρωσης τ ς ιαρκο ς Ἱερ ς Συνόδου καί πού χει τήν νδειξη, τι δίνει πλη - ροφόρηση γιά τήν πρώτη Συνεδρία της, το Μαΐου 2008, τούτη τήν πισήµανση: «...Ε~ ξ φορµ ς τ ν πληροφορι ν σχετικά µέ τόν Σεβασµιώτατο Μητροπολίτη πρ. ττικ ς κ. Παντελεήµονα,.Ι.Σ. πανέλαβε τι ξακολουθο ν νά σχύουν σα προ - βλέπει Καταστατικός Χάρτης τ ς κκλησίας τ ς λλάδος (Ν. 590/1977) καί ε δικά τό ρθρο 44 γιά τέτοιου ε δους ζητήµατα». Κάνει ντύπωση καί φήνει κάποια ρωτηµατικά γενική καί όριστη ναφορά στό ρθρο 44 το Καταστατικο Χάρτη καί δήλωση, τι ξακολουθο ν νά σχύουν σα προβλέπει «γιά τέτοιου ε δους ζητήµατατα. Γιά κατατόπιση τ ν ναγνωστ ν µου ποσαφηνίζω, τι τό ρθρο α τό ρίζει, τι «τά παραπτώ - µατα τ ν κληρικ ν καί µοναχ ν τά σχετικά πρός τά καθήκοντα καί τάς παγγελίας τ ς µολογίας α τ ν, τά συνεπαγόµενα κανονικάς κυρώ - σεις, κδικάζονται πό τ ν κκλησιαστικ ν δικαστηρίων». Καί στή συνέχεια ρίζει, τι σαµε νά κδοθε νέος Νόµος, πού θά ρυθµίζει τή διαδικασία κδίκασης τ ν ποθέσεων, ξακολουθε νά σχύει παλιός Νόµος, 5383, πού κδόθηκε τό 1932. ποιοσδήποτε ναγνώ στης α τ ς τ ς νηµερωτικ ς πληροφορίας, θά περίµενε, κατά τή συνεδρία τ ς πόµενης µέρας, νά νταποκριθε ιαρκής ερά Σύνοδος στή δέσµευση το Νόµου καί νά δρο µολογήσει λες τίς διεργασίες, πού θά φερναν, τό δικασµένο καί καταδικασµένο πρωτόδικα πό τό φετε ο κακουργηµάτων, Παντελεήµονα Μπεζενίτη στό δώλιο το Συνοδικο ικαστηρίου, γιά νά - πο λογηθε καί γιά νά κριθε ντί - στοιχα. Στήν πίσπευση τ ς διαδικα - σίας α τ ς συνηγορο σε καί προσανατόλιζε καί τό ρθρο 143 το Νόµου 5383. κε διαβάζουµε: «ερά Σύνοδος λαβο σα γν σιν ε τε κατ κολουθίαν µηνύσεως ε τε λλως πως τι ρχιερεύς πέπεσεν ε ς παράπτωµα παγόµενον κκλησιαστικήν ποινήν, ντέλλεται, άν κρίν, τι συντρέχει περίπτωσις διώξεως, ε ς να τ ν ρχιερέων, πως προβ ε ς τάς ναγκαίας νακρίσεις, µετά προ - ηγουµένην πρόσκλησιν το κατηγορουµένου πρός παροχήν πληροφορι ν». Τό πόσο πιτακτική ταν προ ώθηση τ ν νακρίσεων πό τήν ερά Σύνοδο, τό ποδηλώνει τό πρ το µέρος το ρθρου, πού ναφέρεται χι σέ τελική δίκη καί καταδίκη το ερωµένου, λλά σέ πλή πληροφορία (προφαν ς νεπιβεβαίωτη) «τι ρχιερεύς πέπεσεν ε ς παράπτωµα παγόµενον κκλησιαστικήν ποινήν». ν, µετά πό πλή νδειξη παραπτώµατος,

8 Σύνοδος ποχρεο ται νά διερευνήσει νακριτικά τήν πόθεση καί νά τήν παραπέµψει στό Συνοδικό ικαστήριο, πόσο δέσµιο ταν τό χρέος της νά ζητήσει τό δικαστικό φάκελλο πό τό Πρωτοβάθµιο Ποινικό φετε ο, πού δίκασε, νά διατά - ξει πρόσθετες, κκλησιαστικές νακρίσεις καί νά δροµολογήσει τήν κκλησιαστική, δικαστική διερεύ - νηση τ ν δεδοµένων; Α τή ταν ἡ µία ψη το δι - πτύ χου, πού προσδιορίζει καί δεσµεύει τήν κκλησιαστική διοίκηση, κατά τή διαχείριση τ ν σοβαρ ν παραπτωµάτων τ ν λειτουργ ν της. Ε ναι πλευρά καθαρά νοµική. Στήν λλη ψη το διπτύχου καταχωρίζεται δεοντολογία, πού πιβάλλεται πό τούς ερούς Κανόνες καί πό τή νηφάλια, τήν ντικει - µενική, τήν «ν φόβ Θεο» σκηση το δικαστικο λειτουργήµατος - πό τούς φωτισµένους Πατέρες τ ς κκλησίας µας. πιταγή τ ν ερ ν Κανόνων, κατά τή διαχείριση τ ν σοβαρ ν (θά λεγα τ ν ε δεχθ ν) παραπτωµάτων το ρασοφόρου Παντελεήµονα Μπεζενίτη, ποχρέωνε τόν ρχιεπίσκοπο-πρόεδρο τ ς ερ ς Συνόδου, νά ε σηγηθε τήν παραποµπή τ ν πολλαπλ ν καταγγελι ν στή θεσπισµένη κκλησιαστική ικαιοσύνη, πού ρευνάει καί κρίνει τά παραπτώµατα τ ν ρχιερέων καί νά δροµολογήσει «ν σπουδ» τίς ναγκα ες νακρίσεις καί τήν πρωτοβάθµια κδίκαση. ρχιεπίσκοπος ερώνυµος ο τε σ α τό τό χρέος του νταπο - κρίθηκε. Μέ ποπτη πιµονή, µεινε στήν δράνεια. Σά νά ταν µακρινός κουστής τ ς «ν λλάδι» κκλησιαστικ ς νωµαλίας. σά νά ταν-τό ντελ ς ντίστροφοφίλτατος συµπαραστάτης το πόδικου ρασοφόρου καί τόν ε χε δια - λύσει τρόµος. Ψυχρός καί ο ονεί κρυψίνους, ρκέστηκε στήν πληροφόρηση το λαϊκο πληρώµατος, τι πάρχει τό ρθρο 44 το Καταστατικο Χάρ - τη, πού θεσπίζει τά κκλησιαστικά ικαστήρια καί πού νανεώνει τήν σχύ το Νόµου «Περί τ ν Εκκλη - σιαστικ ν ικαστηρίων» του 1932. Πολλοί, πό τούς ποδέκτες τ ς ρχιεπισκοπικ ς κρυάδας, βασάνισαν τό µυαλό τους, γιά νά νακαλύψουν τά α τια τ ς µυστηριώ - δους δράνειας. Γιατί κ. ερώνυ - µος δέν νοχλήθηκε πό τόν πολυ - χρόνιο σκανδαλισµό το κκλησιαστικο πληρώµατος καί γιατί δέν σπευσε νά ποκαταστήσει τήν ε - ρήνη στήν Ε χαριστιακή Κοινότητα. Γιατί δέν ε θυγραµµίστηκε «ν σπουδ» στίς προσταγές τ ν ερ ν Κα - νόνων καί γιατί δέν ντιµετώπισε, µέ τόν καυστήρα τ ν κκλησιαστι - κ ν ποιν ν, τήν πυορροο σα πλη - γή. Τά ρωτήµατα α τά παραπέµπουν σέ µυστήριο. Σέ βαθύ σκότος. Καί σέ διασυνδέσεις, πού δέν

9 ντέχουν στό φ ς καί στήν πεξερ - γασία. Κάποιοι τολµηροί καί κάποιοι, πού ε ναι πλισµένοι µέ τήν κα - νότητα διείσδυσης στά µυστικά διαβούλια το Συνοδικο χώρου, νοί - γουν τό στόµα τους καί «ξερεύ - γονται» πολλά καί διάφορα. λλοι µιλο ν γιά στενές φιλίες καί κοινές διαδροµές. λλοι διαγράφουν στόν ρίζοντα τήν καταιγίδα το τρό- µου, πού µπορε νά τήν προκαλέσει τό πύλωτο στόµα το κατηγορούµενου, µιά καί διακήρυξε, πώς θά πάρει πολλούς στά τάρταρα. Καί λλοι δηµοσιοποιο ν τή δική τους, σοφή πιπόλαιη ρµηνεία. Περίπου να σαραντάµερο µετά τή δήλωση τ ς ιαρκο ς ερ ς Συνόδου, τι γιά τήν περίπτωση Μπεζενίτη ξακολουθο ν νά σχύ - ουν σα προβλέπει Καταστατικός Χάρτης καί συγκεκριµένα στίς 20 ουνίου το 2008, συζητε ται - φεση το Παντελεήµονα Μπεζενίτη στό πενταµελές φετε ο. Καί, στερα πό λιπαρή ξέταση τ ν στοι - χείων καί γόρευση τ ν κατήγο - ρων καί τ ν περασπιστ ν το πόδικου, συνεδριάζει τό ικαστήριο καί κδίδει τήν πόφασή του. έχεται τήν νοχή το κατη - γορούµενου. λλά µειώνει τήν ποινή του πό κτώ, σέ ξι χρόνια κάθειρξης. µέσως µετά τή δηµόσια κ - φώνηση τ ς πόφασης, Παντελεήµων δηγε ται στίς φυλακές το Κορυδαλλο, γιά νά κτίσει κε τήν ποινή του. Ο συνήγοροί του, µέ παραγγελία το ντολέως τους, καταθέτουν στόν ρειο Πάγο α τηση γιά ναίρεση τ ς τελεσίδικης πό - φασης το Πενταµελο ς φετείου. Μέ τήν α τηση α τή γκαινιάζουν τό καινούργιο κεφάλαιο τ ς πόθε - σης Μπεζενίτη καί δίνουν τήν - φορ µή γιά νέα κστρατεία χλευασµο καί παξίωσης τ ς κκλησιαστικ ς, Συνοδικ ς ξουσίας. ρχιεπίσκοπος ερώνυµος καί ο Συνοδικοί συνεργοί καί συν - υπεύθυνοί του, παραδοµένοι στή ραστώνη τ ν θεριν ν διακοπ ν, δέ δείχνουν νά νησυχο ν νά προ - βληµατίζονται µέ τή δεύτερη, ντο - νώτερη δικαστική πρόκληση. έν ποφασίζουν νά µαζευτο ν γύρω πό τή Συνοδική τράπεζα, γιά νά προσµετρήσουν τό δικό τους χρέος καί γιά νά νακοινώσουν, στό σκανδαλισµένο καί παναστατηµένο λαό, τίς διεργασίες, πού κριναν πα - ραί τητο νά δροµολογήσουν. τσι, τήν κρηκτική πόφαση το Πενταµελο ς φετείου τή διαδέχεται σύµβατη σιωπή το κκλησιαστικο χώρου. Σά νά µήν π ραν ε δη - ση, τι κάποιος συνάδελφός τους ( σαµε κείνη τήν ρα) καταδικάστηκε καί σύρθηκε στή φυλακή, χι γιά τήν πιστότητά του στίς προδια - γραφές το ποστολικο του διακονήµατος, λλά γιά κλοπή διαίτερα µεγάλου χρηµατικο ποσο, πού ποτελε πράξη ποινικά κολάσιµη. Καί σά νά µήν κουσαν τήν

10 χλοβοή, πού θαβε τό πισκοπικό τους κύρος. προβληµατική σιωπή καί παράδεκτη δράνεια το ερώ - νυµου καί τ ν στεν ν συνεργατ ν του, στοιχε α καί φάσεις το «ν σκότει» καί «ν πόπτ διαπλοκ» βηµατισµο το σηµερινο προκα - θήµενου, κορύφωσε τήν νταση καί διεύρυνε τό χάσµα νάµεσα στό προδοµένο ποίµνιο καί στούς ποι- µένες, πού µέ τίς γορα ες συµπερι - φορές τους θετο ν σύστολα τούς ρκους τους, παραβιάζουν τήν εροκανονική τάξη καί προδίδουν τήν ποστολή τους. Τό µήνα Σεπτέµβριο νανε - ώθηκε ιαρκής ερά Σύνοδος. ληξε θητεία τ ν παλι ν καί ρθαν ο πόµενοι. Α τοί βρ καν τό πακέτο τ ν νοµι ν Μπεζενίτη νοιχτό, λλά νεξερεύνητο, πάνω στό τραπέζι. ρριξαν µιά φευγαλέα µατιά. Καί τό προσπέρασαν. έ βρ καν τήν τόλµη νά τό νασκα - λέψουν. πρόεδρος, θεσµικά ρ - µόδιος νά συντάσσει τήν µερήσια διάταξη καί νά πιλέγει τά θέµατα, πού πείγουν, δέ θέλησε δέ θάρ - ρεψε νά θέσει τό πρόβληµα πρός συζήτηση καί νά προτείνει τήν νερ - γοποίηση το κκλησιαστικο ικαστηρίου, γιά νά δικάσει τόν καταδικασµένο, µέ τελεσίδικη πό - φαση το Ποινικο ικαστηρίου, στενό του φίλο. Ο ντός το Συνοδικο κυ - κλώµατος σώφρονες παρατηρητές καί τό κτός τ ς Συνοδικ ς α λ ς νήσυχο ποίµνιο νακύκλωναν τά ρωτηµατικά τους καί τήν δύνη τους. έν βρισκαν τή δύναµη νά φιµώσουν τίς νησυχίες τους καί νά µνηστεύσουν «τούς ποιο ντας τήν νοµίαν» (Ματθ. ιγ~ 41). Καί λη α τή νταση, πογοήτευση καί ναγώνια κραυγή γινόταν δηµο - σίευµα, γινόταν µπλόγκ, γινόταν καυτός διάλογος σταµάτητος ψίθυρος καί κυκλοφορο σε πρός κάθε κατεύθυνση. «Ο κος κωφαλάλων» ν ταν τό Συνοδικό Μέγαρο, θά παιρναν ε δηση ο τρόφι - µοι καί θά σήµαιναν συναγερµό. Θά ξυπνο σαν ο συνειδήσεις τους καί θά δροµολογο σαν τίς ντιδράσεις. Καθώς ποδεικνύουν ο ξελί - ξεις, τό Συνοδικό διευθυντήριο ταν κάτι πικινδυνότερο πό «Ο κος κωφαλάλων». ταν ντρο κλειστ ς διαβούλευσης, πού µοναδικό στόχο ε χε τήν πικάλυψη καί τή δικαίωση τ ν νόχων. Στίς 13/1/2009 δηµοσιο - γράφος Γεώργιος Παπαθανασό - που λος, γνώριµος καί πιστός κό - λου θος το µακαριστο ρχιεπι - σκόπου Χριστόδουλου, δηµοσίευσε στήν φηµερίδα «λεύθερος Τύ - πος» µιά διότυπη ποψη: «π ρχει µι πληροφορ α τι τ κκλησιαστικ ικαστ ριο πιδι κεται ν συνεδρι σει πρ ν να -

11 κοινωθε στ ν ερ Σ νοδο π - φαση το ρε ου Π γου, γιατ ν α τ ε ναι καταδικαστικ κα µε - τ κλητη γι τ ν κ. Παντελε µονα, τ τε ε ναι ποχρεωµ νη, χωρ ς λλη διαδικασ α, ν τ ν καθαιρ σει κα ν τ ν παναφ ρει στ ν τ ξη τ ν µοναχ ν. Κατ τ ν δια πληροφορ α, πιδι κεται τ κκλησιαστικ ικαστ ριο ν το πιβ λει τ ν πι τερη ποιν τ ς κπτωσης, κ τι πο το χει δη πιβληθε π τ ν ερ Σ νοδο, στε ταν νακοινωθε π φαση το ν τατου ικαστη - ρ ου, ν πικαλεστε τ δεδικασµ νο κα ν µ ν παν λθει γι ν το - πιβ λει τ ν σχ τη τ ν κκλησια - στικ ν ποιν ν, πο ε ναι καθα - ρεση. τσι θ «τ ν ρ ξει, κατ τ δυ - νατ ν, «στ µαλακ» κα ταν ποφυλακιστε θ µπορε ν ερουργε κα ν τελε µυστ ρια, µνηµ συνα, κηδε ες κ.λπ. Πρ πει ν σηµειωθε τι τ σε - ν ριο α τ ερ ρχες τ βλ πουν µ πολλ πιφ λαξη, γιατ φοβο νται τι ν περισχ σουν τ «φιλ δελ - φα» κα γεµ τα π «συντεχνιακ λληλεγγ η» α σθ µατα τ ν µελ ν το κκλησιαστικο ικαστηρ ου, α τ θ προκαλ σουν τ λα κα θ χειροτερ ψουν κ µη περισσ τερο τ ν ε κ να τ ς κκλησ ας. Κα πι - πλ ον πιστε ουν τι µι τ τοια π - φαση θ κπ σει στ κοσµικ δικαστ ρια, κ τι πο σηµα νει τι κκλησ α θ κτεθε κα γι α τ τ λ γο. Στίς 20 το ανουαρίου, µέσα στό θολό κλίµα τ ν µφιταλαντεύ - σεων καί τ ν δολοπλοκι ν, - ρειος Πάγος, τό νώτατο ικαστή - ριο τ ς Χώρας, νοιξε τό φάκελλο Μπεζενίτη καί µελέτησε προσεκτικά τήν α τησή του, γιά ναίρεση τ ς πόφασης το Πενταµελο ς φετείου. Τίς α τιάσεις του δέν τίς βρ κε σχυρές καί δέν τίς ποδέ - χτηκε. ντεισαγγελέας κ. Γ. Χρυσός, σαφής καί κατηγορηµατικός, νέτρεψε λα τά πιχειρήµατά του καί πρότεινε τήν πόρριψη το α - τήµατός του. πόφαση το ρείου Πάγου, πως ταν φυσικό, δέ δηµοσιεύτηκε τήν δια µέρα. Ο προτάσεις πρεπε νά συζητηθο ν σέ ε δική διάσκεψη το ικαστηρίου, πόφαση νά καθαρογραφε, νά - πογραφε καί, µετά, νά περάσει στή δηµοσιότητα. δηµοσίευσή της γινε κατά µήνα Μάϊο. τσι, τό µεσοδιάστηµα ξιοποιήθηκε πό τήν κκλησιαστική πόγεια διαβούλευση, γιά τό στήσιµο κάποιου «λλοθι». Γιά τή σκηνοθεσία µι ς λλης διαδικασίας, πού θά µπορο σε νά προβληθε ς θεµελιωµένη στούς ερούς Κανόνες τ ς κκλησίας καί ς µόνη πρόσφορη, γιά τήν κτίµηση τ ν παραπτωµάτων το Μπεζενίτη. Στίς 9 Μαρτίου, δυό µ νες πρίν νακοινωθε πόφαση το ρείου Πάγου, πού θά ναδείκνυε µετάκλητη τήν πόφαση το Πενταµελο ς φετείου, συνεδρίασε,

12 κατ ντολή το ρχιεπισκόπου ερώνυµου, τό Πρωτοβάθµιο Συνοδικό ικαστήριο, γιά νά «διεξέλθει» τό φάκελλο Μπεζενίτη καί νά ποφανθε ν πρέπει νά προχωρήσει σέ κδίκαση ν πρέπει νά παρα - πέµψει τήν λη πόθεση στό ρ - χε ο. Καί τό θα µα-τό διαβολικό θα µα- γινε. Τό Συνοδικό ικαστή - ριο, µέ ψήφους πτά, ναντι πέντε, κρινε νεπαρκή τό δικαστικό φάκελλο, τόν σπρωξε στό ρχε ο καί διακήρυξε ντελ ς θ ο τόν καταδικασµένο πό τρία Ποινικά ικαστήρια ρασοφόρο. σάλος τύλιξε, τήν δια µέρα καί τό Συνοδικό Μέγαρο καί τούς δικαστές Μητροπολίτες. έ βρέθηκε νας νά πε καλό λόγο καί νά δικαιώσει τούς πτά πιπόλαιους «φίλα προσκείµενους» δικαστές. λοι τούς τοποθέτησαν «πρό πέντε βηµάτων» καί τούς χλεύαζαν. Τήν πόµενη µέρα, ρχιεπί - σκοπος ερώνυµος ναγκάστηκε νά καλύψει τόν αυτό του καί τούς συνενόχους του µέ µιά πλαδαρή δήλωση. Στό δελτίο πληροφορι ν τ ς ιαρκο ς ερ ς Συνόδου, πού κδό - θηκε, διαβάζουµε, τι ρχιεπι - σκοπος, «φο πεσ µανε τι δ ν µετε χε κατ Ν µο, στ σ νθεση το Πρωτοβαθµ ου δι' ρχιερε ς Συνοδικο ικαστηρ ου, τ νισε τι π - φαση φορ µ νον σ ο κονοµικ ζητ µατα πο χουν νακ ψει µεταξ το Σεβασµιωτ του Μητροπολ του κ. Παντελε µονος κα τ ς ερ ς Μον ς Ε αγγελισµο τ ς Θεοτ κου Ν ας Μ κρης κα χι σ λλες κρ σιµες παραµ τρους το θ µατος. Στ συν χεια ρχιεπ σκοπος πογρ µµισε, µεταξ λλων τ ν - κρ δαντη π στη του τι " π θεση θ πρεπε ν παραπεµφθε σ δ κη, δι τι τσι µ νον θ διν ταν ε καιρ α, λ θεια ν ποκαλυφθε µ σα π δικαστικ ς διαδικασ ες µ µαρτυ - ρικ ς καταθ σεις". Τελει νοντας, πρ τεινε ν ζη - τηθε µεσα, κα ν ψει τ ς µετ - κλητης π φασης το ρε ου Π - γου, συνδροµ ε δηµ νων κα µ - πε ρων πιστηµ νων γι τ ν ταχε α ντιµετ πιση το λου θ µατος, πο χει δια τερη βαρ τητα γι τ ν µαρτυρ α τ ς κκλησ ας στ ν κοινων α. κδίκαση α τή, (κυριολε - κτικά διαδικασία µαϊµο ) δέν ντεξε τό δηµόσιο λεγχο. κοινή γνώ - µη τήν περιφρόνησε καί τήν γνόησε. κόµα καί ο διοι ο Συνοδικοί, πού π ραν µέρος στό Συνοδικό φιάσκο, ναδιπλώθηκαν καί κρύ - φτηκαν. νας µάλιστα π~ α τούς, Μητροπολίτης γνάτιος, ναγκάστηκε νά ναγνωρίσει τή δικαστική νεπάρκειά του καί νά ζητήσει συγγνώµη γιά τήν θωωτική ψ φο, πού κριτα πρόσφερε στόν Παντελεήµονα Μπεζενίτη. πό κε καί πέρα, τό τιµόνι τ ν διαβουλεύσεων καί τ ν προγραµµατισµ ν ξέφυγε πό τά

13 ιωγµοί πρό τ ν πυλ ν; Τό 1977, πρίν καταρρεύσει στή Ρωσία τό σοβιετικό καθεστώς, γεννήθηκε Ε γένιος Ροντιόνωφ. Μητέ - ρα καί γιαγιά φρόντισαν νά βαπτιστε ρθόδοξος Χριστιανός καί, στούς δύσκολους κείνους καιρούς, τόν καθοδήγησαν στή βίωση µι ς ζωνταν ς πίστεως. Τό 1995, µετά τήν µεταπο - λίτευση, στρατεύτηκε καί τοποθετήθηκε στά σύνορα µέ τήν Τσετσενία, που κόµα συνεχίζεται πόλεµος µεταξύ το ρωσικο στρατο καί σλαµιστ ν Τσετσένων νταρτ ν. Ροντιόνωφ α χµαλωτίστηκε καί ο ντάρτες ζητο - σαν λύτρα πό τήν ο κογένειά του γιά νά τόν φήσουν. Βλέποντας τι φο - ρο σε σταυρό προσπάθησαν µέ πειλές νά τόν κάµψουν ψυχικά, νά πετάξει τό σταυρό, νά γίνει µουσουλµάνος καί νά νταχθε στίς τάξεις τους. Παρά τίς πιέσεις καί τά βασανιστήρια ρνή - θηκε. ταν δέ ε δαν τι ο κογένεια δέν ε χε νά τούς δώσει σα λπιζαν, τόν ποκεφάλισαν. Γιά νά πάρει µη - τέρα του τό λείψανο γιά ταφή στή Ρω - σία, πούλησε τό σπίτι της καί πλήρωσε τούς δολοφόνους, ο πο οι ξέθαψαν τό νεκρό σ µα καί τ ς τό παρέδωσαν. Στίς 20/11/2009, δολοφονήθηκε στή Μόσχα ερέας π. ανιήλ Συ - σόγιεφ, πατέρας τρι ν νήλικων παιδι ν. ε δηση γιά τή δολοφονία προ - κάλεσε α σθηση. Γνωστός π. ανιήλ _............................_ χέ ρια το ρχιεπισκόπου ερώ - βούλευσης τ ν γετικ ν στελεχ ν νυµου. λόγος του κατάντησε τ ς κκλησίας τ ς λλάδος. Καί τό ψελισµός σύµβατος µέ τή σοβαρό - τσουνάµι το φανισµο διακινή - τητα καί τήν τραχύτητα τ ν γεγονότων. Καί ο σχεδιασµοί του τά ράµατα καί τίς φιλοδοξίες το θηκε σαµε τό Βόσπορο καί πνιξε πρόσφοροι γιά τή διαλεύκανση Πατριάρχη Βαρθολοµαίου. καί τήν πίλυση τ ν µπλοκ ν. Α τή τήν τραγική φάση θά τήν λα φέθηκαν στά ρεύµατα στορήσουµε στό πόµενο φύλλο τ ς κάθε µέρας. Καί τό ποτέλεσµα το δελτίου µας. ρθε µόνο του. πλώθηκε πηχτό Ο ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙ ΟΣ σκοτάδι πάνω πό τό κέντρο δια- ΝΙΚΟ ΗΜΟΣ

14 ς ξιόλογος θεολόγος, ε χε ναπτύξει δράση εροποστολική. Με πειστικό τρόπο πρόβαλλε τήν πίστη σέ µουσουλµάνους καί νέο-παγανιστές. Τόν τελευτα ο καιρό π ρξε δέκτης πειλ ν κατά τ ς ζω ς του. δολοφόνος, πού δέν χει µέχρι τώρα ντοπιστε, ναζητε ται µέσα σέ χώρους ξτρεµιστ ν, σλαµιστ ν νέο-παγανιστ ν. ιωγµοί δέν συµβαίνουν µόνο ντός ρθοδοξίας. Πρό τ ν σλαµιστές ε χαν δολοφονήσει προτεστάντη στόν Πόντο τ ς Τουρκίας γιατί διέδιδε τήν γία Γραφή. Πολλά ρεπορτάζ δέ τ ν τελευταίων τ ν, ναφέρουν διώξεις Κοπτ ν Χριστιαν ν πό σλα- µιστές. Τά τελευτα α χρόνια µαχητικές ργανώσεις δρο ν στό Καΐρο καί στήν νω Α γυπτο, περιοχές µέ πυκνό πληθυσµό Κοπτ ν. Μέ νοπλη βία καί δολοφονίες θέλουν νά γκαθιδρύ - σουν στή χώρα κυβέρνηση βασισµένη στούς νόµους το σλάµ. νάλογα περιστατικά ργανωµένων διωγµ ν κατά Χριστιαν ν ναφέρονται καί στήν νδονησία, καθώς καί στίς νδίες πό νδουϊστές. νδιαφέρον γιά τούς Χριστιανούς τ ς «νεξίθρησκης» ύσεως παρουσιάζουν ο διωγµοί Χριστιαν ν στό ράκ τ ς µετασαντάµ ποχ ς, ταν ο δυνάµεις το ΝΑΤΟ κυριάρχησαν. Ο Χριστιανοί α τοί, κατά τό πλε στο νεστοριανοί, κατόρθωσαν νά διατη - ρήσουν τήν πίστη τ ν προγόνων τους µέσα πό ποικίλους διωγµούς πολλ ν α ώνων. Στό καθεστώς το Σαντάµ Χουσεΐν ε χαν σχετική ε ρήνη. στυγερός α τός καί α µοχαρής δικτάτορας κολουθο σε τίς ρχές το κόµ- µατος Μπάαθ, πού χει ντονες θνικοµαρξιστικές καταβολές. Συνέπεια α το ταν τι Σαντάµ Χουσεΐν, διος µουσουλµάνος, δέν ε νοο σε θεοκρατικές τάσεις στήν πικράτειά του. Χρησιµοποιο σε κόµα καί Χριστιανούς ς πουργούς. Ο κρα οι σλαµιστές δέν βρισκαν λεύθερο τό δαφος νά δράσουν. Τό βρήκαν µως ταν ο υτικές δυνάµεις νέτρεψαν τό δικτάτορα. Ε δήσεις, πού ε δαν τό φ ς τ ς δηµοσιότητας τότε, νέφε - ραν τι ο µερικάνοι καί ο σύµµαχοί τους π ο δενί θελαν νά φανε τι διεξάγουν «θρησκευτικό» πόλεµο κατά το σλάµ. τσι φησαν λεύθερο τό πεδίο στούς ποικίλους σλαµιστές νά ξεσπάσουν σέ γριο κυνηγητό τ ν «πίστων». Κατά κύριο λόγο τ ν Χριστιαν ν. Α τοί, ν δέν θελαν νά ξισλαµιστο ν, πρεπε νά πιλέξουν ε τε νά ποφεύγουν κάθε πράξη σηµε ο νδεικτικό τ ς πίστεώς τους σάν κρυπτοχριστιανοί, ε τε τό µαρτύριο. λλη πιλογή δέν ε χαν. έν γνωρίζουµε ν καί σέ τί βαθµό ο συνειδητοί Χριστιανοί το υτικο κόσµου, πού ποτελο ν δη µειονότητες, λάβουν πείρα µαρτυρίου α µατος σέ κάποιο προσεχές πότερο µέλλον. Θεός ο δεν. κε νο

15 µως, πού ε ναι βέβαιο, ε ναι τι τό µαρτύριο τ ς συνειδήσεως δέν ε ναι µακρά. Πολλές ε αίσθητες πιστές συνειδήσεις τό νοιώθουν δη παρόν. Καί δέν ννοο ν τόν συνήθη πόλεµο, πού πάντοτε ε χε κκλησία καί θά χει µέσα στόν πεπτωκότα κόσµο. ννοο ν τόν ντεχνα σχεδιασµένο ποχριστιανισµό το κόσµου, πού διεξάγεται πό τίς πάλαι ποτέ χριστιανικές γεσίες τ ς ύσεως. Σάν τούς ΝΑΤΟϊκούς νικητές το πολέµου το ράκ, ο δυτικές γεσίες σύρονται πό µειονοτικές µάδες πιέσεως, πού πιδιώκουν νά περιθωριοποιήσουν τήν ε αγγελική διδασκαλία καί ζωή. Τά θεµέλια τ ν χριστιανικ ν κοινωνι ν, ο πόλυτες ξίες το Χρι - στιανισµο, σχετικοποιο νται καί παξιώνονται σάν παλιά µουσειακά ε δη. πόλυτη ρχή, πού διέπει λο καί περισσότερο τήν κοινωνική ζωή ε ναι τό «πολιτικ ς ρθό». ρχή α τή ναγνωρίζει ς ξία µόνον,τι νοµι- µοποιο ν ε καιριακές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. ηλαδή, θεσπίζεται διά νόµων κάθε τί, πού φο πίµονα διαχυθε στό λαό πό τήν καθαρτική τ ν γκεφάλων προπαγάνδα, προ - βάλλεται, χωρίς τεκµηρίωση, τι συγ - κεντρώνει πέρ α το τήν ε ρεία συν - αίνεση το «κυρίαρχου» λαο, νεξ - άρτητα το ν συγκρούεται χι πρός τό ε αγγελικό θος. ντίθετα, θά λέγαµε, στή «νέα ποχή» µας σύγκρου - ση πρός τό Ε αγγέλιο χει φτάσει νά ποτελε διάσειστο τεκµήριο «ρθό - τητας»! Α τό χουν πιβάλλει ποικίλες µειονότητες, πού φωνασκώντας διεκδικο ν τήν προάσπιση τ ς συδοσίας ς «προσωπικο δεδοµένου». µό - νη µειονότητα, πού δέν µπορε νά χει δικαιώµατα ε ναι κείνη τ ν συνειδη - τ ν Χριστιαν ν! χι τι Χριστιανός µποδίζεται, (γιά τήν ρα), νά πιστεύει καί νά ζε κατά τίς ε αγγελικές ρχές, λλά δέν πρέπει νά τίς διακηρύττει γιατί, µέ βάση τό νόµο, κάποιοι τίς θε - ωρο ν προσβλητικές γιά τήν προσωπικότητά τους. Μέ λλα λόγια, περν τήν κόκκινη γραµµή τ ς «πολιτικ ς ρθότητας» καί, ο τε λίγο ο τε πολύ, κινε ται σέ καθεστώς παρανοµίας, µέ,τι α τό µπορε νά συνεπάγεται. ς γίνουµε πιό σαφείς µέ να παράδειγµα. ιεθνείς ργανισµοί, Dejapemhüleqo Dekt o Ejjkgsiastij r Emglóqysgr Jydij r 2360 Idiojtütgr- Ejd tgr Lgtqopok tgr Attij r ja Lecaq dor MIJODGLOS Die humsg 19011 A«k m Attij r Tupocqave o Jymstamt mou SamidÑ Iyamm mym 6, LoswÇto ****************************** ISSN 1790-482W

16 πως π.χ. ΟΗΕ, προωθο ν πρός τά κράτη µέλη τους δηγίες π ς νά κάνουν τούς λαούς νά δεχθο ν τι δέν πάρχουν θικοί φραγµοί στή σεξου - αλική κφραση. Κάθε κφραση το σέξ, νεξάρτητα πό τό ε δος τ ς πράξεως, τό φύλο, τήν ριµότητα, τήν προσωπική σχέση α τ ν, πού συµµετέχουν, ποτελε δικαίωµα το ν - θρώπου, κατοχυρωµένο µέ νόµο. Μόνοι περιορισµοί, πού πιβάλλονται, ε ναι ο κανόνες προστασίας ναντι µολύνσεων πό σθένειες σεξουαλικ ς µεταδιδόµενες καί ποφυγ ς νεπιθύµητων συνεπει ν. σεξουαλική νηµέρωση προτείνεται νά ρχί - ζει πό τό νηπιαγωγε ο, νά µήν παφί - εται δέ στούς γονείς, καί προπαντός σέ κληρικούς. Α τοί, ς φορείς συντηρητικ ν ρχ ν, ε ναι πικίνδυ - νοι γιά τόν στραγγαλισµό «προσωπι - κ ν δεδοµένων». Καταλληλότεροι ε - ναι ντεταλµένοι «ε δικοί» κπαιδευτές. Μετά πό α τά, π ς κάποιος κληρικός λαϊκός νά προβάλλει τήν ε αγγελική διδασκαλία γιά τή χει - ραγώγηση το σεξ µέσα στά πλαίσια τ ς ε λογηµένης συζυγίας δύο τε - ρόφυλων προσώπων καί νά µήν κατη - γορηθε τι περν τά ρια τ ς «πολιτικ ς ρθότητας»; Π ς νά κθέσει τήν ποδοκιµασία το π. Παύλου γιά τά «πάθη τιµίας», τι δηλαδή, «α τε θήλειαι µετήλλαξαν τήν φυσικήν χρ σιν ε ς τήν παρά φύσιν, µοίως τέ καί ο ρσενες φέντες τήν φυσικήν χρ σιν τ ς θηλείας ξεκαύθησαν ν τ ρέξει α τ ν ε ς λλήλους, ρσενες ν ρσεσι τήν σχηµοσύνην κατεργαζόµενοι» (Ρωµ. α 26-27), χωρίς νά ξεσηκωθο ν µοφυλόφιλοι ζητώντας τήν καταδίκη του ς βριστ νόµιµων «προσωπικ ν δεδοµένων» τους; Ε ναι τραγικό τι καί µέσα στήν κκλησία κάποιοι ζητο ν τήν κάλυψη το νόµου στε ο µοφυλοφιλικές συµπεριφορές ερωµένων νά προστατεύονται ναντι τ ς δηµόσιας κριτικ ς ς «προσωπικά δεδοµένα». Τό θέµα χει πασχολήσει κατ' πανάληψη τίς στ λες α το το περιοδικο (τ. 195, 206). δ σηµειώνουµε µόνο τι ο «µειοψηφίες» τ ν συνειδη - τ ν Χριστιαν ν µπορε νά διωχθο ν κόµα καί µέσα στήν κκλησία τους µέ τήν κατηγορία τ ς παραβάσεως τ ς ρχ ς το «πολιτικ ς ρθο»!. Χ. Ο κονοµάκος G < Eke heqg Pkgqov qgsg> st diad jtuo. Die humsg: el-pliroforisi.gr Ja o Ejd seir <SpoqÇ> st diad jtuo (ciç liç cmyqil a ló t succqavij ôqco toà Lgtqopok tou Attij r ja Lecaq dor Mijodülou) Die humsg: spora.gr