Παγκόσμια Ιστορία 3: Ο άνθρωπος απέναντι στον εαυτό του Μαρία Ευθυμίου Mathesis
Εβδομάδα 1: Η πολυπόθητη Ινδία 5 1.1: Οι Ευρωπαίοι ναυτικοί χαρτογραφούν τον κόσμο 5 V1.1.1 Οι Πορτογάλοι πρωτοπορούν (10 ) 5 V1.1.2 Ο περίπλους της γης (5 ) 7 V1.1.3 Το πλοίο του Μαγγελάνου στην Κεϋλάνη (8 ) 8 V1.1.4 Τα αγαθά του εμπορίου (5 ) 11 V1.1.5 Το δουλεμπόριο (6 ) 12 V1.1.6 Οι Αφρικανοί δούλοι στην Αμερική (12 ) 13 1.2: Η Ινδία. Μία υποήπειρος με πλούσια ιστορία 16 V1.2.1 Ινδία. Ποτάμια και θάλασσες (8 ) 16 V1.2.2 Μία Ινδία. Πολλές Ινδίες (7 ) 17 V1.2.3 Αστυνομία ευγενείας (καλοσύνης) (8 ) 19 V1.2.4 Η Ινδία και οι άνθρωποι της στέπας (7 ) 21 V1.2.5 Η αυτοκρατορία των Μουγκάλ (6 ) 22 V1.2.6 Οι Πορτογάλοι και οι επόμενοι (6 ) 24 1.3: Ο κύκλος της αγγλικής κυριαρχίας 25 V1.3.1 Η Αγγλία ελέγχει την Ινδία (10 ) 25 V1.3.2 Αγγλικά τεχνικά έργα στην Ινδία (13 ) 27 V1.3.3 Η Ινδία υπό τη διοίκηση του αγγλικού στέμματος (8 ) 30 V1.3.4 Η διώρυγα του Σουέζ διευκολύνει την Αγγλία (6 ) 32 1.4: Η ματωμένη ανεξαρτησία και η Ινδία της νέας εποχής 34 V1.4.1 Τάσεις στο Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο (12 ) 34 V1.4.2 Οι Μουσουλμάνοι Ινδοί και ο Μοχάμεντ Τζίνα (9 ) 36 V1.4.3 Η διχο(τριχο)τόμηση της Ινδίας (9 ) 38 V1.4.4 Η Ινδία σε άνοδο (5 ) 40 Εβδομάδα 2: Κίνα. Οι περιπέτειες μιας υπερδύναμης 43 2.1: Η Κίνα. Ένας γίγαντας 43 V2.1.1 Ένα θαύμα ομοιογένειας (15 ) 43 V2.1.2 H εφευρετικότητα των Κινέζων (12 ) 46 V2.1.3 Δάση, ποτάμια, διώρυγες (12 ) 48 V2.1.4 Ποιος είναι ο γενναίος; (11 ) 51 V2.1.5 «Να διοικείς αφιππεύοντας» (7 ) 53 [ 2 ]
V2.1.6 Η δυναστεία των Μινγκ (12 ) 55 V2.1.7 Οι Μαντσού παίρνουν την εξουσία (11 ) 57 2.2: Η Κίνα και οι Δυτικοευρωπαίοι 59 V2.2.1 Στον 18ο αιώνα η Κίνα ακόμα θάλλει (6 ) 59 V2.2.2 Το όπιο ως μέσο εκβιασμού (11 ) 61 V2.2.3 Η Κίνα κλονίζεται (7 ) 63 V2.2.4 Ενός κακού, μύρια έπονται (9 ) 65 V2.2.5 Παραλλήλως, στην Ευρώπη συμβαίνουν αλλαγές (12 ) 67 V2.2.6 Η Ένωση της Γερμανίας (6 ) 69 V2.2.7 Η Γερμανία ενώνεται και στοχεύει σε εδάφη της Κίνας (9 ) 71 V2.2.8 Η Ρωσία αποσπά εδάφη από τη Μαντζουρία (6 ) 72 Εβδομάδα 3: Η Ανατολική Ασία μεταλλάσσεται 75 3.1: Η άνοδος της Ιαπωνίας 75 V3.1.1 Ιαπωνία. Χώρα νησιωτική και ιδιότυπη (11 ) 75 V3.1.2 Ντάιμυο και σαμουράι (11 ) 77 V3.1.3 Σογκούν και αρχισογκούν (10 ) 79 V3.1.4 «Ετεροβαρείς συμφωνίες» (11 ) 82 V3.1.5 Το πρώτο «ιαπωνικό θαύμα» (7 ) 84 V3.1.6 Όταν λέμε κάτι, το εννοούμε! (5 ) 86 3.2 Η Ιαπωνία νικά Κίνα και Ρωσία 87 V3.2.1 Η Κίνα και η Ιαπωνία συγκρούονται (6 ) 87 V3.2.2 Άλλο Μπόξερς, άλλο Μπόερς (9 ) 89 V3.2.3 Ρωσοϊαπωνικός πόλεμος (11 ) 90 V3.2.4 Οι ποθητές Κουρίλες νήσοι (7 ) 93 3.3: Η Κίνα μπροστά σε μεγάλες εξελίξεις 94 V3.3.1 Σουν Γιατ Σεν (12 ) 94 V3.3.2 Δύσκολα βήματα αλλαγών στην Κίνα (8 ) 97 V3.3.3 Ένας παρατεταμένος εμφύλιος (10 ) 99 V3.3.4 Η Κίνα σε κομμουνιστικές αλλαγές (11 ) 101 V3.3.5 Επιτυχίες και αποτυχίες του κομμουνιστικού εγχειρήματος στην Κίνα (13 ) 103 3.4: Ο Β Π.Π. και η επαύριός του στην Αν. Ασία 106 V3.4.1 Η Ιαπωνία προκαλεί τις ΗΠΑ (13 ) 106 [ 3 ]
V3.4.2 Ο πόλεμος στον Ειρηνικό λυσσομανά (11 ) 109 V3.4.3 Η Ιαπωνία μπροστά στο συντριπτικό τέλος (11 ) 111 V3.4.4 Η Ιαπωνία παραδίδεται άνευ όρων (13 ) 114 V3.4.5 Ο πόλεμος της Κορέας (8 ) 116 V3.4.6 Η Ινδοκίνα στη δίνη του Β Παγκοσμίου Πολέμου (12 ) 118 V3.4.7 Το Βιετνάμ νικά σε όλα τα μέτωπα (8 ) 121 V3.4.8 Το κομμουνιστικό Βιετνάμ εισβάλλει στην κομμουνιστική Καμπότζη (6 ) 123 Εβδομάδα 4: Ρωσία. Η ιστορία ενός γίγαντα 125 4.1: Ο απέραντος ορίζοντας μιας αυτοκρατορίας 125 V4.1.1 Μεγάλο πλεονέκτημα = μεγάλο μειονέκτημα (11 ) 125 V4.1.2 Βογιάροι και Μουζίκοι (10 ) 127 V4.1.3 Προς τη Βαλτική! (7 ) 129 4.2 Μια ιστορία δύναμης: Μ. Πέτρος και Μ. Αικατερίνη 131 V4.2.1 Ένας τσάρος ανειδίκευτος εργάτης (5 ) 131 V4.2.2 Οι μεταρρυθμίσεις του Μεγάλου Πέτρου (5 ) 132 V4.2.3 H Αγία Πετρούπολη. Μια καλλονή (10 ) 133 V4.2.4 Αικατερίνη η Μεγάλη (8 ) 135 V4.2.5 Η αποτελεσματικότητα μιας τσαρίνας (8 ) 137 V4.2.6 Το όνειρο της Κωνσταντινούπολης (8 ) 139 4.3: Η Ρωσία στον 19ον αιώνα 141 V4.3.1 Η Ρωσία και το Ανατολικό Ζήτημα (7 ) 141 V4.3.2 1812. Ο Ναπολέων εισβάλλει στη Ρωσία (9 ) 143 V4.3.3 Δεκεμβριστές και Οχράνα (10 ) 145 V4.3.4 Ο πόλεμος της Κριμαίας (4 ) 147 V4.3.5 Εκσυγχρονισμός τώρα (8 ) 148 V4.3.6 Ο Υπερσιβηρικός (7 ) 150 V4.3.7 Παράδοση κοινοκτημοσύνης (9 ) 151 [ 4 ]
Εβδομάδα 1: Η πολυπόθητη Ινδία 1.1: Οι Ευρωπαίοι ναυτικοί χαρτογραφούν τον κόσμο V1.1.1 Οι Πορτογάλοι πρωτοπορούν (10 ) [ 5 ] https://youtu.be/l8l0cxeyfxs απομαγνητοφώνηση Asimenia / αντιπαραβολή Lemonia9 Οι Άραβες είπαμε πως υπήρξαν εξαιρετικοί ναυτικοί, εκεί στη ζώνη του 1000, του 1100, του 900, του 800, του 1200. Αυτοί εφηύραν και το λατίνι (το πανί το τρίγωνο), ήταν θαυμάσιοι χαρτογράφοι (οι καλύτεροι της εποχής τους ακριβώς επειδή ήταν πολύ καλοί μαθηματικοί), τα πλοία τους είχαν πολύ καλές εξαρτίσεις επειδή ήταν και εξαιρετικοί μεταλλουργοί. Οι Άραβες επίσης γνώρισαν και την πυρίτιδα (από τους Κινέζους και τη μετέφεραν) και έτσι είχαν τρόπο να αμύνονται αποτελεσματικά, και το χαρτί το έφεραν απ την Κίνα. Γιατί τα λέω όλα αυτά; Διότι οι Άραβες, πραγματικά, στον τομέα της θάλασσας, στη ζώνη του χρόνου που αναπτύχθηκαν, αναδείχτηκαν σε εξαιρετικούς ναυτικούς. Όμως τη διαφορά για τις εξελίξεις στη νεότερη ιστορία του κόσμου την έκαναν Ευρωπαίοι. Αυτοί εξερεύνησαν τον κόσμο και αυτοί μας παρέδωσαν τον χάρτη του κόσμου που ξέρουμε σήμερα, δηλαδή συμπλήρωσαν τα κενά που δεν γνωρίζαμε. Μιλήσαμε ήδη, σε προηγούμενό μας μάθημα, για τον Χριστόφορο Κολόμβο και το ταξίδι που έκανε. Σε αυτόν τον θαυμάσιο χάρτη μάς αποδίδεται το ταξίδι του Κολόμβου, το ταξίδι του πηγαιμού και της επιστροφής του. Όμως, ο Κολόμβος πότε έκανε το ταξίδι του; Το 1492. Όταν έκανε ο Κολόμβος το ταξίδι του το 1492, ξεκινώντας απ την Ισπανία, χρηματοδοτούμενος από την Ισπανία (τον Φερδινάνδο και την Ισαβέλλα) Προσέξτε σε αυτό το σημείο ότι οι δύο βασιλείς της Ισπανίας χρηματοδότησαν αυτό το ταξίδι και ενδιαφέρθηκαν γι αυτό το ταξίδι έχει σημασία για άλλες πλευρές που θα λεχθούν σε επόμενες ενότητες. Η Πορτογαλία [θεωρείται] ο φτωχός συγγενής της Ισπανίας οι Ισπανοί έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και τους Πορτογάλους τους θεωρούν λίγο χωριάτες, ας πούμε. Αυτοί οι χωριάτες, οι Πορτογάλοι, είχαν ξεκινήσει νωρίς την ανακάλυψη του κόσμου. Προηγήθηκαν όλων των άλλων. Βέβαια, οι Πορτογάλοι είχαν απελευθερωθεί από τους Άραβες ήδη στον 12ο αιώνα, περί το 1100 είχαν απελευθερωθεί, και έτσι είχαν μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων απ ό,τι οι Ισπανοί, οι οποίοι και συνέχιζαν τη Ρεκονκουίστα (Reconquista) και τους πήγε μέχρι το 1492 αυτή η ιστορία. Τον 15ο αιώνα, στο πρώτο τέταρτο του 15ου αιώνα, βασιλιάς της Πορτογαλίας ήταν ένας παθιασμένος με τη θάλασσα άνθρωπος ο Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος. Οι Πορτογάλοι έχουν παράδοση στην επαφή με τη θάλασσα γιατί η χώρα τους βρίσκεται εδώ στο άκρο της Ιβηρικής Χερσονήσου εκτίθεται ολόκληρη στον Ατλαντικό και οι Πορτογάλοι είχαν παράδοση στην αλιεία, στη δύσκολη και μακρινή αλιεία. Ο Ερρίκος
ο Θαλασσοπόρος πίστεψε ότι πρέπει η χώρα του Να τος ο Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος, ήταν ένας οραματιστής ηγεμόνας, ο οποίος και παρακίνησε τους εμπόρους της χώρας του και τους ναυτικούς του να στραφούν προς τη θάλασσα και να ανακαλύψουν τι; Υπάρχει η ήπειρος της Αφρικής. Την αφρικανική ήπειρο οι Ευρωπαίοι, οι Άραβες, την ήξεραν σε ένα της σημείο (θα έλεγε κανείς βόρειο και ανατολικό). Δεν ήξερε κανείς τι ακριβώς είναι εδώ, πού πάει η γη, τι είναι εδώ; υπάρχει κάτι περισσότερο; είναι ήπειρος; τι είναι τούτο εδώ το πράμα; Προσέξτε, ο Ηρόδοτος λέει ότι οι Φοίνικες έκαναν τον γύρο της Αφρικής. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι Φοίνικες έκαναν τον γύρο της Αφρικής και μάλιστα αντίστροφα απ ό,τι οι Ευρωπαίοι, δηλαδή ξεκινώντας από την Ερυθρά Θάλασσα και κάνοντας τον γύρο και ερχόμενοι ξανά στη Μεσόγειο. Όμως, στους νεότερους χρόνους, αυτοί οι οποίοι έκαναν τον γύρο της Αφρικής είναι οι Πορτογάλοι και έκαναν τον γύρο της Αφρικής ψάχνοντας, πηγαίνοντας όπως λένε οι ναυτικοί κόστα κόστα (costa costa), δηλαδή κοντά στην ακτή, γιατί δεν είχαν χάρτη. Όταν δεν έχεις χάρτη δεν ανοίγεσαι, δεν ξέρεις τι είναι αυτό που σε περιμένει. Αφήστε που οι ακτές της Αφρικής είναι ευθείες, δεν έχουν κόλπους, και αυτό δεν σου δίνει ασφάλεια να βρίσκεις απάγκια και έτσι ακολουθείς τις ακτές. Αυτοί λοιπόν, σε αλλεπάλληλες εκστρατείες και ανακαλύψεις, κατακτούσαν ένα σημείο, γύρναγαν πίσω, πήγαιναν παρακάτω, γύρναγαν πίσω, πήγαιναν παρακάτω, γύρναγαν πίσω. Εκείνος ο οποίος έκανε πρώτος τον γύρο της Αφρικής, πέρασε δηλαδή το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας και βρέθηκε σε άλλη κατεύθυνση, ήταν ο Βαρθολομαίος Ντιάζ (Bartolomeu Dias) 1. Ο Βαρθολομαίος Ντιάζ όταν έκανε τον γύρο του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας και γύρισε προς τα πάνω. Οι ναυτικοί ακολουθούσαν τότε τον ουρανό, είχαν τον ουρανό σαν οδηγό και τον ήξεραν καλά. Όταν έστρεψε απ το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας ο ουρανός είχε άλλη θέση, οπότε κατάλαβε ότι βρίσκεται σε άλλη κατεύθυνση, κατάλαβε ότι πέρασε ένα άκρο. Εκείνος ο οποίος έκανε ολόκληρη την περίμετρο της Αφρικής είναι ο Βάσκο ντα Γκάμα (Vasco da Gama), επίσης Πορτογάλος, ο οποίος πέτυχε αυτό το μεγάλο του ταξίδι Υπάρχει μια υπόθεση ότι ο Βάσκο ντα Γκάμα που έκανε αυτό το ταξίδι μέχρι την Ινδία και γύρισε πίσω στην Πορτογαλία ο Βάσκο ντα Γκάμα το έκανε αυτό στο τέλος του 15ου αιώνα, γύρω στο 1498 έχει κάνει τη στιγμή εκείνη το μεγαλύτερο ναυτικό ταξίδι που έχει κάνει ποτέ άνθρωπος στη Γη. Κατά πάσα πιθανότητα ο Βάσκο ντα Γκάμα είναι αυτός που έκανε το μεγαλύτερο ταξίδι στη Γη. Να τος σε μία αποτύπωση της εποχής. Να σας διαβάσω ένα κείμενο του Βάσκο ντα Γκάμα που προέρχεται απ το ημερολόγιό του και μας δίνει κάποιες εικόνες απ αυτά που έζησε. Ο Βάσκο ντα Γκάμα, όπως σας είπα, έφτασε στην Ινδία, στην περιοχή της Καλικούτ (Calicut) 2 της Ινδίας φυσικά σε ποια ακτή της Ινδίας θα έφτανε; στη δυτική ακτή, γιατί φεύγοντας κανείς από την Αφρική κινείται προς τη [δυτική] Ινδία. Να πω κάτι: ο Βάσκο ντα Γκάμα δεν ανακάλυψε την Ινδία. Η Ινδία ήταν πασίγνωστη από την αρχαιότητα. Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε έρθει εκεί, είχαν δημιουργηθεί ελληνιστικά βασίλεια, ο Βούδας έχει επηρεαστεί από τον ελληνισμό και ο Ασόκα (Ashoka) που θα πούμε [το ίδιο]. Δηλαδή δεν το συζητούμε: η Ινδία είναι γνωστή. Αλλά για πρώτη φορά Ευρωπαίος έφτασε από τη 1 Ο Μπαρτολομέο Ντίαζ πέρασε το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας το 1488. 2 Η Κάλικουτ είναι άλλη πόλη από την Καλκούτα. [ 6 ]
θάλασσα στην Ινδία κάνοντας τον γύρο της Αφρικής. Ο Βάσκο ντα Γκάμα λοιπόν έχει γράψει ημερολόγιο, κρατούσε ημερολόγιο και γράφει: "Εις το όνομα του Θεού, αμήν. Το έτος 1497 ο βασιλιάς Δον Μανουέλ Πρώτος της Πορτογαλίας, με αυτό το όνομα, έστειλε τέσσερα πλοία για ανακαλύψεις και αναζήτηση μπαχαρικών, με αρχιναύαρχο τον Βάσκο ντα Γκάμα" μιλάει σε τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του. "Τα άλλα κυβερνούσαν ανά ένα ο Πάολο ντα Γκάμα" (αδελφός του) "και ο Νικολάο Κοέλιο. Στις 8 του μηνός Ιουλίου, ημέρα Σάββατο, του προαναφερθέντος έτους 1497, ξεκινήσαμε την πορεία μας απ το Ρεστέλο. Ας μας βοηθήσει ο Θεός να την περατώσουμε υπηρετώντας Τον. Αμήν." Προσέξτε: η αίσθηση του Βάσκο ντα Γκάμα και αυτών των πρωτοπόρων εξερευνητών ήταν ότι κάνουν ένα θέλημα Θεού, ότι υπηρετούν τον Θεό κάνοντας αυτά τα επικίνδυνα ταξίδια. Αλλού μας λέει για τις εντυπώσεις που απεκόμισε από την Καλικούτ. Εδώ είναι η χερσόνησος της Ινδίας, η Καλικούτ είναι δυτικά και κάπως προς τον Νότο: "Από αυτή την περιοχή της Καλικούτ, γνωστή ως Άνω Ινδίες, προέρχονται όλα τα μπαχαρικά που καταναλώνονται στη Δύση και Ανατολή, στην Πορτογαλία και σε όλα τα μέρη του κόσμου. Από την πόλη Καλικούτ προέρχονται επίσης ποικίλοι πολύτιμοι λίθοι. Σ αυτή την πόλη δηλαδή παράγονται ειδικότερα τα εξής: πιπερόριζα, πιπέρι και κανέλα, αν και αυτή δεν είναι τόσο καλής ποιότητας όσο εκείνη της Κεϋλάνης, που απέχει οκτώ ημέρες από την Καλικούτ. Σ αυτή την πόλη συγκεντρώνεται όλη η κανέλα. Υπάρχει κι ένα νησί με το όνομα Μάλακα από όπου διοχετεύεται το γαρίφαλο προς την πόλη τούτη. Τα πλοία από τη Μέκκα φορτώνουν εδώ τα μπαχαρικά και τα οδηγούν στην Ερυθρά Θάλασσα". Ο Βάσκο ντα Γκάμα λοιπόν, Πορτογάλος όπως είπαμε, έκανε τον γύρο της Αφρικής, έφτασε στην Ινδία και αξιοποίησε διά θαλάσσης το εμπόριο των μπαχαρικών κατά κύριο λόγο. V1.1.2 Ο περίπλους της γης (5 ) https://youtu.be/jxzkufisyv4 απομαγνητοφώνηση Elenf / αντιπαραβολή Asimenia Η ναυτοσύνη των Πορτογάλων και των Ισπανών τους οδήγησε λίγο αργότερα, το 1519 μ.χ., στον πρώτο γύρο της Γης, ναυτικό γύρο της Γης. Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς ο γύρος της Γης γιατί το 80% του πλανήτη μας είναι νερό. Ποιος έκανε αυτό τον γύρο της Γης; Πάλι ένας Πορτογάλος, ο Μαγγελάνος (Fernão de Magalhães). Ο Μαγγελάνος, ο οποίος δεν ολοκλήρωσε το ταξίδι του, ξεκίνησε από την Πορτογαλία. Κοιτάξτε το ταξίδι του Μαγγελάνου, είναι αυτό το κόκκινο ταξίδι, τρομερής ναυτοσύνης ταξίδι. Φανταστείτε ότι δεν είχε χάρτη 3, δεν ήξερε το μέγεθος του Ειρηνικού ωκεανού, ένας άνθρωπος ο οποίος μπήκε στο χάος και διέσχιζε τον Ειρηνικό ωκεανό, διέσχιζε τον Ειρηνικό ωκεανό, διέσχιζε τον Ειρηνικό ωκεανό και ήταν ατελείωτος, ενώ οι ναυτικοί νόμιζαν τις αποστάσεις πολύ μικρότερες. Παρ όλα αυτά τα βγαλε πέρα. 3 Οι ναυτικοί τότε διέθεταν εξαιρετικά ανακριβείς χάρτες. [ 7 ]
Κοιτάξτε να δείτε: πήγε costa costa την ήπειρο την αμερικανική, που τη γνώριζαν ήδη γιατί την είχε ανακαλύψει ο Κολόμβος. Πέρασε τη Γη του Πυρός 4, ένα από τα πιο δύσκολα σημεία στον κόσμο για τους ναυτικούς, με τρομερούς ανέμους και κύματα και πάρα πολύ χαμηλές θερμοκρασίες γιατί είναι κοντά στην Ανταρκτική, μπήκε στην περιπέτεια του Ειρηνικού ωκεανού που δεν ήξερε πού θα τον βγάλει, και με τα πολλά έφτασε στις Φιλιππίνες. Ο Μαγγελάνος στις Φιλιππίνες σκοτώθηκε από ιθαγενείς (τον σκότωσαν οι ιθαγενείς) και συνέχισε την πορεία του πλοίου ένας Ισπανός ναυτικός που βρίσκονταν πάνω στο πλήρωμα, ο Ελκάνο (Juan Sebastián Elcano), ο οποίος και το έφερε πίσω στην Πορτογαλία. Πάνω στο πλοίο βρισκόταν και Ιταλοί και Πορτογάλοι και Ισπανοί για να γίνει αυτός ο περίπλους της Γης, που βέβαια τιμά την Πορτογαλία, γιατί αυτή η χώρα (η Πορτογαλία) είχε προηγηθεί στην ανακάλυψη του κόσμου. Οι Πορτογάλοι, έχοντας ανοίξει τον δρόμο προς τις Ινδίες στον 15ο αιώνα, έφτασαν στην Ινδία και δημιούργησαν μία βάση, την Γκόα (Goa), δημιούργησαν βάση εμπορική, με κτιστές αποθήκες κ.λπ. και στη συνέχεια, με βάση την Ινδία, οι Πορτογάλοι συνέχισαν, έκαναν ταξίδι κατεβαίνοντας στο στενό της Μάλακα, χαρτογράφησαν costa costa την περιοχή της Ινδοκίνας, έφτασαν στην Κίνα και δημιούργησαν το Μακάο και στη συνέχεια έφτασαν στην Ιαπωνία και εξερεύνησαν και την Ινδονησία. Σπουδαίοι ναυτικοί, στον 15ο-16ο αιώνα οι Πορτογάλοι είναι πραγματικά σπουδαίοι ναυτικοί και κοντά τους οι Ισπανοί και οι Ιταλοί. Οι Ιταλοί οι οποίοι συμμετέχουν όχι επειδή τους στέλνει η χώρα τους, εξάλλου η Ιταλία ήταν σπασμένη σε εκατό κράτη, αλλά ως καταπληκτικοί ναυτικοί συμμετέχουν κι αυτοί στα πληρώματα και πολλές φορές καθοδηγούν, όπως είδαμε με τον Κολόμβο και τον Αμέρικο Βεσπούκι. Μετά από αυτούς τους πρωτοπόρους (θα προηγηθούν οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί), στη συνέχεια θα ακολουθήσουν οι Ολλανδοί, οι Γάλλοι και οι Άγγλοι. Εκείνοι δηλαδή που άνοιξαν τις διαδρομές ήταν οι ναυτικοί της Ιβηρικής Χερσονήσου (Ισπανοί και Πορτογάλοι) μαζί με τους Ιταλούς σε ρόλο βοηθού. Στο σημείο αυτό να πούμε κάτι σημαντικό: αυτά τα ταξίδια συνοδεύονταν από πάρα πολλούς κινδύνους. Υπολογίζεται ότι επέστρεφε πίσω απ' τα ταξίδια αυτά γενικά που ακολούθησαν και άλλα που πήγαιναν Άγγλοι, Γάλλοι, Ολλανδοί τους επόμενους αιώνες, Πορτογάλοι, Ισπανοί επέστρεφε ο ένας στους τρεις κατά μέσον όρο. Χάνονταν πλοία, ναυαγούσαν, σκοτώνονταν ναύτες από συγκρούσεις με ιθαγενείς, από αρρώστιες πάνω στα πλοία. V1.1.3 Το πλοίο του Μαγγελάνου στην Κεϋλάνη (8 ) https://youtu.be/vz0mhyuakcs απομαγνητοφώνηση Lemonia9 / αντιπαραβολή Asimenia Αναφερθήκαμε στον Βάσκο Ντα Γκάμα και στον Μαγγελάνο. Ο Μαγγελάνος, όπως 4 Ο Μαγγελάνος δεν έκανε τον γύρο του ακρωτηρίου Χορν, στη Γη του Πυρός γιατί, λίγο βορειότερα, βρήκε το πέρασμα του Μαγγελάνου προς τον Ειρηνικό, μια και η νότια απόληξη της αμερικανικής ηπείρου είναι, στην ουσία, νησί. [ 8 ]
είπαμε, έκανε πρώτη φορά εκείνος τον γύρο της Γης 5, και σας διαβάζω από το ημερολόγιό του κάποιο σημείο που δείχνει εμπειρίες που είχε στο νησί της Κεϋλάνης 6. Η Κεϋλάνη είναι εδώ, είναι ένα πολύ μεγάλο νησί κοντά στην Ινδία λέγεται και Σρι Λάνκα, και εκεί βρέθηκε σε ένα σημείο και τον επισκέφτηκε ένας ηγεμόνας τοπικός και να πώς μας το περιγράφει ο Μαγγελάνος όπως σας είπα, ο Μαγγελάνος βρήκε οικτρό θάνατο από ιθαγενείς στις Φιλιππίνες δεν είναι το ημερολόγιο του Μαγγελάνου, είναι ενός Πιγκαφέτα, ο οποίος ήταν στο πλοίο του Μαγγελάνου και μας περιγράφει: Ο αρχιναύαρχος έστειλε στη στεριά με τη μικρή βάρκα τον σκλάβο που ήταν ο διερμηνέας μας, για να παρακαλέσει τον βασιλιά" του τόπου "να διατάξει να φέρουν στο πλοίο μας ό,τι τυχόν τρόφιμα διέθετε, επειδή μπαίναμε στην επικράτειά του σαν φίλοι και όχι σαν εχθροί, και δεν υπήρχε ζήτημα παρεξήγησης από μέρους μας. Επέστρεψε, λοιπόν, ο βασιλιάς με 6 ή 8 από τους άνδρες του πάνω στο ίδιο πλοίο. Ανέβηκε στο δικό μας και αγκάλιασε τον αρχιναύαρχο" τον Μαγγελάνο "και του έδωσε τρία πορσελάνινα δοχεία σκεπασμένα με φύλλα και γεμάτα ωμό ρύζι και δύο πολύ μεγάλα και επιχρυσωμένα, καθώς και τρόφιμα. Ο αρχηγός πρόσφερε στον βασιλιά έναν χιτώνα από κόκκινο και κίτρινο πανί" από τη δικιά του πλευρά ο Μαγγελάνος έκανε δώρο "και μια κατακόκκινη σκούφια από καλό ύφασμα, και σ αυτούς που τον ακολουθούσαν μαχαίρια ή καθρέφτες. Μετά τους έβαλε να φάνε και έβαλε και τον σκλάβο να πει στον μονάρχη πως ήθελε να του είναι κάσι-κάσι, δηλαδή αδελφός. Και εκείνος απάντησε πως είχε την ίδια επιθυμία. Στη συνέχεια ο αρχηγός τού έδειξε μαντίλια σε ποικίλα χρώματα, υφάσματα, κοράλλια και πολλά εμπορεύματα, και στο τέλος τα πυροβόλα, βάζοντάς τα να βαρέσουν" ο Μαγγελάνος έκανε αυτή την επίδειξη. "Μερικοί κατατρομάξανε. Ύστερα πρόσταξε έναν άντρα" δικό του άντρα, ο Μαγγελάνος "να φορέσει ολάκερη την αρματωσιά του και έβαλε άλλους τρεις γύρω του που με σπαθιά και μαχαίρια τον χτυπούσαν σε όλο του το σώμα." Προφανώς, λόγω της πανοπλίας δεν του καμαν τίποτα, δεν βλάπτονταν. "Ο βασιλιάς τα χασε μ αυτή την 5 "Ο πρώτος γύρος της Γης, στο σύνολό του, πιστώνεται, στην παγκόσμια βιβλιογραφία, στον πορτογάλο Μαγγελάνο, έστω και αν, όπως αναφέρεται και στο μάθημα, αυτός σκοτώθηκε στις Φιλιππίνες, με αποτέλεσμα να ολοκληρώσει τον γύρο ο ισπανός Ελκάνο. Ο λόγος είναι γιατί ο Μαγγελάνος οδήγησε το καράβι του στα πιο δύσκολα και ανεξερεύνητα πεδία: στο πέρασμα της φυσικής διώρυγας της Νότιας Αμερικής (που φέρει, έκτοτε, το όνομά του) και στη βασανιστική, μακρόσυρτη και επικίνδυνη διάσχιση του Ειρηνικού. Ενός ωκεανού του οποίου η ανήκουστη έκταση κατέπληξε δυσάρεστα τους τολμηρούς αυτούς ναυτικούς, μια και κανείς μέχρι τότε δεν τον είχε διασχίσει. Το έργο του Ελκάνο είναι σημαντικό και άξιο μνείας, ωστόσο η πορεία του δεν εμπεριείχε τόσο δύσκολα, εκτεθειμένα και ανεξερεύνητα πεδία όπως αυτά της πορείας του Μαγγελάνου. Στην Κεϋλάνη δεν έφτασε, φυσικά, ο ίδιος ο Μαγγελάνος που είχε ήδη σκοτωθεί στις Φιλιππίνες, αλλά το πλοίο του Μαγγελάνου." Μ. Ευθυμίου 6 Στην Κεϋλάνη έφτασε το πλοίο του Μαγγελάνου μαζί με τα συνοδευτικά πλοία που συγκροτούσαν την αποστολή με αρχηγό, πια, τον Ελκάνο, μια και ο Μαγγελάνος είχε ήδη σκοτωθεί στις Φιλιππίνες. Εκ λάθους, σε σημεία του βίντεο αναφέρεται ο Μαγγελάνος ως ζων και δρων. [ 9 ]
επίδειξη. Δήλωσε μέσω του σκλάβου ότι ένας από εκείνους τους αρματωμένους άνδρες άξιζε όσο εκατό δικοί του και έλαβε την απάντηση ότι, πράγματι, αυτό συνέβαινε και ότι σε κάθε πλοίο υπήρχαν διακόσιοι που αρματώνονταν κατά τέτοιον τρόπο. Του έδειξε ο Μαγγελάνος τους θώρακες, τα σπαθιά και τις μικρές στρογγυλές ασπίδες και ένας άντρας του έκανε επίδειξη της χρησιμότητάς τους. Και, τέλος, τον οδήγησε στη γέφυρα διακυβέρνησης, στην πρύμνη του πλοίου, και έβαλε να του φέρουν χάρτη ναυσιπλοΐας που είχε καθώς και την πυξίδα, και με τον διερμηνέα του εξήγησε πώς βρήκε το στενό για να φτάσει μέχρις εκεί και πόσα φεγγάρια πέρασαν χωρίς να αντικρίσουμε στεριά. Ο βασιλιάς θαμπώθηκε. Στον αποχαιρετισμό εκδήλωσε την επιθυμία να φιλοξενήσει και αυτός με τη σειρά του δύο άντρες και να τους δείξει τα υπάρχοντά του. Ο αρχηγός αποκρίθηκε πως πολύ θα τον ευχαριστούσε. Ο Μαγγελάνος, δηλαδή, στην πορεία του είχε πολύ έντονες εμπειρίες. Πρέπει να πούμε ότι σε αυτή την περιπέτεια που μπαίνει η ανθρωπότητα και που πρόκειται ν αλλάξει τον κόσμο η ανακάλυψη του κόσμου από τους Ευρωπαίους ναυτικούς, οι ναυτικοί αυτοί, όπως σας είπα στην προηγούμενη ενότητα, βρίσκονταν σε τεράστιους κινδύνους. Ένας από τους λόγους των τεράστιων απωλειών, με τις οποίες επέστρεφαν τα πλοία πίσω, ήταν και το σκορβούτο, μια τρομερή ασθένεια, η οποία κτύπησε τους θαλασσοπόρους αυτούς των μεγάλων αποστάσεων, επειδή έμεναν για μεγάλο διάστημα στη θάλασσα χωρίς να πιάνουν στεριά και να τρώνε φρέσκα πράγματα. Δεν ήξεραν ότι αυτό έφταιγε που τους δημιουργούσε το σκορβούτο για αιώνες, μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα, δεν είχαν καταλάβει τι συνέβαινε και πάθαιναν σκορβούτο γιατί τους έλειπε η βιταμίνη C. Εκείνος ο οποίος το εντόπισε τελικά είναι ο ναύαρχος Κουκ (James Cook) που σας είπα στην προηγούμενη ενότητα, εκείνος που ανακάλυψε την Αυστραλία, ο οποίος είχε τη συνήθεια κάθε μέρα να [τρώει] λίγο από τη μαρμελάδα που έφερνε μαζί του στο ταξίδι, λίγο κάθε μέρα, και δεν είχε πάθει ποτέ σκορβούτο. Και του πέρασε απ' τον νου ότι μπορεί να φταίει το γεγονός ότι παθαίνει κανείς σκορβούτο επειδή δεν έχει να φάει βιταμίνες από φρούτα, και ήταν η αρχή της λύσης αυτή. Θέλω να σας διαβάσω από έναν ναυτικό, Άγγλο ναυτικό, την περιγραφή του σκορβούτου έτσι όπως την έζησε ο ίδιος πάνω στο πλοίο του: Άρχισε να κάνει την εμφάνισή του το σκορβούτο. Στα τέλη Απριλίου ήταν ελάχιστοι πάνω στο πλοίο που δεν είχαν προσβληθεί και εκείνον τον μήνα πέθαναν όχι λιγότεροι από 43. Όμως, παρόλο που νομίσαμε ότι η αρρώστια είχε πια τότε φτάσει στο χειρότερο σημείο και θέλαμε να ελπίζουμε ότι όσο προχωρούσαμε προς τα βόρεια θα υποχωρούσε, ανακαλύψαμε, αντίθετα, ότι τον μήνα Μάιο χάσαμε σχεδόν τους διπλάσιους άντρες. Και καθώς δεν προσεγγίσαμε στεριά μέχρι τα μέσα Ιουνίου, η θνησιμότητα εξακολουθούσε να μεγαλώνει και η αρρώστια εξαπλώθηκε τόσο γρήγορα, ώστε, αφού χάσαμε πάνω από διακόσιους άντρες, στο τέλος δεν είχαμε στη διάθεσή μας περισσότερα από 6 άτομα ικανά να κουμαντάρουν τα πανιά σε κάθε βάρδια. Αυτή η ασθένεια, που τόσο συχνά εμφανίζεται σε όλα τα μεγάλα ταξίδια και είναι τόσο πολύ καταστροφική για μας, είναι ασφαλώς η πιο παράξενη και απρόβλεπτη από όλες όσες προσβάλλουν το ανθρώπινο σώμα, γιατί τα συμπτώματά της είναι αλλοπρόσαλλα και αμέτρητα, και η εξέλιξη και οι [ 10 ]
επιπτώσεις της εξαιρετικά ποικίλες." Και μας λέει για τις "μεγάλες ασπρόγκριζες κηλίδες που απλώνονται σε όλο το σώμα, πρησμένα πόδια, απονεκρωμένα ούλα και προπαντός μια ασυνήθιστη εξάντληση σε όλο το σώμα, τάση για λιποθυμία, ψυχική κατάπτωση, ρίγη, τρεμούλες, αλλόκοτο τρόμο, δυσάρεστοι πυρετοί, οξείς ρευματικοί πόνοι, επίμονη δυσκοιλιότητα, φθορά των οστών, φρικτά έλκη, τεράστιες μυκητιώδεις επιφάνειες στο δέρμα. Αν παρατηρήσουμε τι αριθμούς για ένα καράβι μιλάει ο άνθρωπος αυτός! τι αριθμούς απωλειών έχει και είναι στην αρχή του 18ου αιώνα, στο 1714, σε αγγλικό πλοίο. Το σκορβούτο αφαίρεσε γύρω στα 3.000.000 ζωών στη διάρκεια αυτών των αιώνων της μεγάλης ναυσιπλοΐας των Ευρωπαίων και φυσικά ο εντοπισμός του κακού έσωσε τις ζωές πολλών νεαρών ανθρώπων στην Ευρώπη. Μιλάμε για ένα έπος ναυτικό. Αυτές οι δράσεις των Ευρωπαίων ναυτικών εμπεριείχαν τόλμη, πάθος, όραμα και πάρα πολλή ναυτοσύνη και, φυσικά, την επιθυμία κέρδους. V1.1.4 Τα αγαθά του εμπορίου (5 ) [ 11 ] https://youtu.be/-0ne88eceje απομαγνητοφώνηση Evaggelia5 / αντιπαραβολή Asimenia Τα ταξίδια αυτά είχαν στόχο την επέκταση του εμπορίου και την επέκταση των πόρων απ τους οποίους μπορούσαν οι χώρες που έστελναν ναυτικούς, εξερευνητές, να αποκομίσουν κέρδη. Σας θυμίζω τον Κολόμβο και την Ισπανία, με τις τεράστιες ποσότητες αργύρου και χρυσού που μετέφερε από την Αμερική προς την Ευρώπη τόσο, που ένα σωρό καραβέλες της βυθίζονταν στον Ατλαντικό από το μεγάλο βάρος, και σήμερα υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι ψάχνουν στον βυθό του Ατλαντικού μήπως τις εντοπίσουν. Η απληστία των Ισπανών για τόσο μεγάλες ποσότητες χρυσού και αργύρου από την Αμερική! Βέβαια, δεν ήταν μόνο το χρυσάφι από εκεί, αλλά και άλλα προϊόντα. Και βέβαια, εκείνοι οι οποίοι προσέγγισαν, οι οποίοι έφτασαν στην Ινδία, οι Πορτογάλοι, ενδιαφέρονταν για τα μπαχαρικά της Ινδίας. Τα οποία ήταν γνωστά (έφταναν με τη στεριανή οδό), αλλά τώρα με τα καράβια γίνονται πιο φθηνά, έρχονται πιο εύκολα οι ποσότητες, και έτσι τα μπαχαρικά μπαίνουν στη ζωή των Ευρωπαίων σε μεγάλες ποσότητες. Γιατί σε τόσες ποσότητες τα μπαχαρικά; Αλλάζουν και συμβάλλουν στη γεύση των φαγητών, εντάξει, αλλά κυρίως γιατί συνέβαλλαν στη συντήρηση των τροφίμων. Και σήμερα, ξέρετε, τα αλλαντικά γιατί διαρκούν τόσο πολύ; Γιατί έχουν πάρα πολλά μπαχαρικά μέσα. Τι άλλο; Βαμβάκι, χρυσό, διαμάντια, ξυλεία, ένα σωρό προϊόντα. Καφέ απ την Ινδία, ζάχαρη από την Ινδία. Καφέ από τη Σομαλία και την Αιθιοπία, που από κει κατάγεται, το φυτό καφές είναι εκείνων των περιοχών (δηλαδή των περιοχών κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα) και μετά προς την Ινδία. Τον καφέ τον γνώρισε η Αμερική από τους Ευρωπαίους. Οι Ευρωπαίοι γνώρισαν από τους Αμερικανούς την πατάτα, το
καλαμπόκι, τη ντομάτα, τις πιπεριές κ.λπ., και πολλά [άλλα] τρόφιμα. Τη ζάχαρη τη γνώρισε επίσης η Αμερική από τους Ευρωπαίους και η Αμερική έγινε περιοχή μεγάλης παραγωγής σακχάρεως. Όπιο επίσης μπορούσε κανείς να μεταφέρει για λόγους ιατρικούς. Το όπιο χρησιμοποιούνταν στην Ευρώπη για τους ανθρώπους που πονούσαν πάρα πολύ. Ή όταν τους έκαμαν επεμβάσεις και τους έκοβαν χέρια για να τους σώσουν από γάγγραινες κ.λπ., για να μην πονούν τόσο πολύ, χρειαζόταν όπιο κ.λπ. Ένα σωρό προϊόντα μετέφεραν οι Ευρωπαίοι. Όμως εκείνο το οποίο εντόπισαν είναι κάτι ενδιαφέρον. Και για αυτό θα μιλήσουμε αμέσως, αφού αναφερθούμε στα νομίσματα τα οποία χρησιμοποιούσαν στο εμπόριό τους οι εμπορευόμενοι και αργότερα αυτοί οι μεγάλοι έμποροι του κόσμου. Το χρυσό νόμισμα έπαιζε πάντα μεγάλο ρόλο. Στην αρχαιότητα οι χρυσοί δαρείοι της Περσικής Αυτοκρατορίας ήταν το πιο διαδεδομένο νόμισμα της Ευρασίας. Στους Μέσους Χρόνους και στην Αναγέννηση ήταν τα βενετικά τσεκίνια. Στη συνέχεια περιζήτητα ήταν τα τάλιρα τα ισπανικά, γιατί είχαν πολύ καλή ποσότητα χρυσού τα ισπανικά τάλιρα 7. Επίσης τα νταάλντερ της Ολλανδίας είχαν καλή ζήτηση. Και πρέπει να σας πω ότι το ντόλαρ, που είναι το μεγάλο νόμισμα της σύγχρονης εποχής, το δολάριο δηλαδή, είναι παιδί του νταάλντερ. Επειδή στα παράλια της Αμερικής, της αμερικανικής ηπείρου, σας θυμίζω, είχαν πρώτοι εμφανιστεί οι Ολλανδοί και μετά οι Άγγλοι, εκεί οι Άγγλοι άποικοι χρησιμοποίησαν το νταάλντερ, το οποίο έγινε: ντόλαρ. Το χρυσό νόμισμα χρησιμοποιείται [ευρέως], και δεν τα χρησιμοποιούν, ας πούμε, τα ισπανικά τάλιρα μόνο οι Ισπανοί, όχι. Ήταν ό,τι σήμερα το δολάριο, το οποίο το χρησιμοποιεί ο καθένας που θέλει να έχει νόμισμα που να το αισθάνεται ασφαλές. V1.1.5 Το δουλεμπόριο (6 ) https://youtu.be/mk1u-gzvwz0 απομαγνητοφώνηση Domenica27 / αντιπαραβολή Asimenia Το εμπόριο όμως για το οποίο θα ήθελα να μιλήσουμε αυτή τη στιγμή είναι το δουλεμπόριο. Το δουλεμπόριο υπήρχε στην αρχαιότητα σε τεράστια κλίμακα. Οι αρχαίοι Έλληνες, οι Ρωμαίοι, είχαν εμπόρους, είχανε δούλους. Χιλιάδες δούλων χρησιμοποιούσαν, φυσικά από τους αιχμαλώτους που συνελάμβαναν ή τους αγόραζαν, και το δουλεμπόριο υπήρχε συνεχώς. Εκείνοι οι οποίοι είχαν πρωτοπορήσει στο δουλεμπόριο της Αφρικής ήταν οι Άραβες. Οι Άραβες είχαν δύο βάσεις στις οποίες φόρτωναν δούλους στην ανατολική Αφρική (είναι η Μομπάσα και η Κίλουα) και μετέφεραν τους δούλους, αυτούς τους μαύρους, σε όλες τις περιοχές του Κόλπου και 7 σημ. αντιπ.: Τα ισπανικά τάλιρα (Real de a Ocho) ήταν ασημένια νομίσματα. Πήραν την ονομασία τους από τη γερμανική λέξη tal (που σημαίνει κοιλάδα, και συγκεκριμένα από την κοιλάδα Joachimstal που είχε ορυχεία αργύρου). Οι Ισπανοί είχαν και χρυσά νομίσματα τα οποία όμως ονόμαζαν δουβλόνια. [ 12 ]
της Ερυθράς Θάλασσας και της Εγγύς και Μέσης Ανατολής και η Οθωμανική Αυτοκρατορία επίσης διότι ήταν πάρα πολύ αναγκαίο να έχεις δούλους μαύρους στο σπίτι σου, εφόσον ήθελες να δείχνεις ότι είσαι άξιο μέλος της κοινωνίας. Σε αυτές τις κοινωνίες του αραβικού 9ου, 10ου, 11ου αιώνα ή του τουρκικού 12ου, 13ου-18ου αιώνα οι δούλοι είναι κυρίως οικιακοί δεν είναι δούλοι για τις παραγωγικές εργασίες όπως ήταν στην αρχαιότητα, δεν παύει όμως να χρειάζεται η αγορά χιλιάδες δούλων. Και υπήρχε δουλεμπόριο στην Κωνσταντινούπολη, δουλεμπορικά σημεία στη Μαύρη Θάλασσα, υπήρχαν δουλέμποροι Τούρκοι, Ιταλοί, Γάλλοι, δεν το συζητούμε. Όταν έγινε η δράση των Πορτογάλων θαλασσοπόρων και αυτοί άρχισαν να κινούνται κατά μήκος των ακτών της Αφρικής εξερευνώντας το θαλάσσιο ταξίδι, παραλλήλως εξερευνούσαν και τους πόρους που μπορούσαν να αντλήσουν από κάθε περιοχή και λιμάνι, γιατί ο στόχος τους εκτός από τη γνώση τη θαλασσινή ήταν το κέρδος. Και εδώ στην περιοχή του Κέρατος της Αφρικής, σε αυτόν εδώ τον Κόλπο του Μπενίν βρήκαν κάτι (οι Πορτογάλοι πρώτοι το ανακάλυψαν) που πολύ τους εντυπωσίασε. Εκεί γινόνταν δουλεμπόριο από τις τοπικές φυλές της Αφρικής. Στο σημείο αυτό θέλω να σας δείξω, και μετά θα επανέλθουμε σε αυτόν τον χάρτη, μία απεικόνιση δουλεμπορικού σταθμού αραβικού, που σας έδειξα προς την ανατολική πλευρά. Κοιτάξτε ότι υπάρχει σταθμός, υπάρχει κτισμένη κατάσταση, ένα κτισμένο σημείο στο οποίο συγκεντρώνονται οι μαύροι δούλοι, έρχονται οι Άραβες έμποροι και πληρώνουν το ποσό που αναλογεί και παίρνουν τους δούλους αυτούς για να τους πουλήσουν (και είναι μαύροι, έχει σημασία η μαύρη Αφρική πλήρωσε πολύ, μα πολύ βαρύ νόμισμα σε αυτή την ιστορία). Αντιστοίχως, και οι Ευρωπαίοι όταν έφτασαν εδώ, στον Κόλπο του Μπενίν, αντιμετώπισαν κάτι καινούριο γι αυτούς. Σε αυτή την περιοχή της Αφρικής, σε αυτό που σήμερα είναι Γκάνα, Νιγηρία κ.λπ., υπήρχε παράδοση δουλεμπορίου. Δηλαδή τοπικές φυλές είχαν παράδοση να χτυπούν άλλες φυλές, να συλλαμβάνουν δούλους και να τους πουλούν σε σκλαβοπάζαρα που αγόραζαν άνθρωποι της Αφρικής. Οι Πορτογάλοι βρέθηκαν στην Ουάιντα, στο Μπενίν, και εκεί στην αγορά είδαν να πωλούνται διάφορα εδώδιμα και εσπεριδοειδή, και ανάμεσα στα είδη που πωλούνταν στην αγορά ήταν και άνθρωποι! Κατάλαβαν ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα αυτού του εμπορίου. Μάλιστα, επειδή ήταν πολύ θρησκευόμενοι, ρώτησαν τον Πάπα εάν μπορούν να εξανδραποδίζουν ανθρώπους και ο Πάπας τους απάντησε ότι μπορούν, μια και είναι άπιστοι και μακριά και δεν ανήκουν στο κλίμα του χριστιανισμού. Έτσι οι Πορτογάλοι σκέφτηκαν ότι βρήκαν την κότα με το χρυσό το αυγό, διότι εδώ τι θα γίνει γι αυτούς; Θα μετατρέψουν αυτή την περιοχή σε κέντρο εντατικού ευρωπαϊκού δουλεμπορίου. V1.1.6 Οι Αφρικανοί δούλοι στην Αμερική (12 ) https://youtu.be/0vlfptps6oe Απομαγνητοφώνηση fkalogeropoulou / αντιπαραβολή Asimenia Δηλαδή, τι συμβαίνει; Δεν έγινε αμέσως, δεν άρχισε το δουλεμπόριο στα 1420-1430 [ 13 ]
μ.χ., όμως εντοπίστηκε η ευκαιρία αυτή από τους Πορτογάλους και σταδιακά, ιδιαίτερα στον επόμενο αιώνα, τον 16ο αιώνα μ.χ., φορτώνονταν πλοία και οδηγούνταν πλέον δούλοι προς τα πού; Πού υπήρχε ανάγκη δούλων; Στις νεοανακαλυφθείσες περιοχές της Αμερικής. Η Αμερική, εδώ ισπανική πλέον και πορτογαλική Αμερική. Σας θυμίζω: η Βραζιλία είναι πορτογαλική, τα υπόλοιπα σημεία είναι ισπανικά. Εκεί χρειάζονται δούλοι. Και στην Καραϊβική, γιατί εκεί στήθηκαν φυτείες ζαχαροκάλαμου που είχαν ανάγκη από χέρια. Και πρέπει να πούμε στο σημείο αυτό κάτι ενδιαφέρον: οι μαύροι δούλοι της Αφρικής είχαν ανοσία στην ελονοσία, στον κίτρινο πυρετό. Όχι ανοσία, αλλά επειδή στις πατρίδες τους ήταν ενδημικός ο κίτρινος πυρετός, η ελονοσία, το σώμα τους είχε συνηθίσει σε αυτές τις ασθένειες και έτσι δεν ήταν τόσο βαριές όσο για τους Ευρωπαίους. Έτσι, φέρνοντας μαύρους δούλους στις φυτείες περιοχών στις οποίες ενδημούσαν αυτές οι ασθένειες στην Αμερική, που όμως οι Ευρωπαίοι εκεί πέθαιναν σαν τις μύγες επειδή το σώμα τους δεν τις γνώριζε αυτές τις ασθένειες, οι μαύροι δούλοι ήταν πολύ καλή εργατική δύναμη γιατί δεν πέθαιναν εύκολα. Και έτσι τους φέρνανε, και ξανά και ξανά, για να ενισχύουν την παραγωγική δραστηριότητα. Οι Ευρωπαίοι δεν μπαίνανε εκείνοι μέσα στη ζούγκλα, στις φυλές, να συλλάβουν μαύρους δούλους και να τους φορτώσουν στα πλοία. Έκαμαν συμφωνίες με τους δουλεμπόρους, τους Αφρικανούς των δουλεμπορικών φυλών. Και για να μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα το εμπόριό τους το ξεκίνησαν οι Πορτογάλοι, αλλά μπήκαν πολύ δυναμικά σε αυτό και οι Ισπανοί και οι Γάλλοι και οι Άγγλοι και οι Ολλανδοί στους αιώνες που ήρθαν. Το δουλεμπόριο διήρκησε πάνω από τριακόσια χρόνια στην ευρωπαϊκή πλευρά, η ευρωπαϊκή πλευρά του δουλεμπορίου. Το λέω διότι το αραβικό δουλεμπόριο μέχρι τον 20ό αιώνα μ.χ. συνεχιζόταν. Το δουλεμπόριο των Ευρωπαίων σταμάτησε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα μ.χ. Η Βρετανία το σταμάτησε το 1833 μ.χ. Η Βρετανία υπήρξε η πιο μεγάλη δουλεμπορική, τελικά, δύναμη, γιατί η Αγγλία υπερείχε όλων τελικά, κατάφερε να υπερέχει όλων σε όλα και στο δουλεμπόριο μέχρι το 1833 μ.χ. η Βρετανία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είχαν δουλεμπόριο μέχρι το 1865 μ.χ., δηλαδή με το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, δηλαδή μέχρι το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα μ.χ. Τι θέλω να πω με αυτό: ότι όλοι αυτοί οι Ευρωπαίοι που ξέρουμε να κάνουν εντατικό δουλεμπόριο σε αυτήν εδώ πέρα την περιοχή, με μεσίτες το έκαναν, με μεσάζοντες ντόπιους δουλεμπόρους, οι οποίοι και τους έφερναν τον αριθμό των δούλων που επιθυμούσαν, την εποχή που επιθυμούσαν. Στοίβαζαν τους δυστυχισμένους αυτούς ανθρώπους σε αποθήκες, δηλαδή στα λιμάνια ήταν χτισμένες αποθήκες Πορτογάλων, Ισπανών, Γάλλων, Άγγλων εμπόρων και όταν έρχονταν τα πλοία φορτώνονταν και έφευγαν. Και απλώς ο Ευρωπαίος δουλέμπορος πλήρωνε στον μεσάζοντα το αντίστοιχο ποσό. Κοιτάξτε μια πάρα πολύ ζωντανή αποτύπωση αυτής της διαδικασίας που σας είπα. Ένας, μάλλον Άγγλος ή και Γάλλος, δουλέμπορος πληρώνει στον Αφρικανό, ο οποίος του είχε ήδη φέρει το εμπόρευμα. Το εμπόρευμα οδηγείται με μαστίγια στο καράβι και έληξε αυτή η συμφωνία. Οι άνθρωποι αυτοί, τώρα, θα περάσουν από τρομερές δοκιμασίες αφού στοιβαχθούν [ 14 ]
στα αμπάρια των πλοίων. Και μια από τις φοβερές δοκιμασίες είναι ότι ο κάθε έμπορος θα μαρκάρει, όπως κάνουμε στα ζώα, με καυτό σίδερο τον κάθε δούλο, άντρα ή γυναίκα. Βλέπετε, αυτό είναι σφραγίδα δουλεμπόρου με τρία διαφορετικά σχήματα, για να είναι φανερό ποιανού είναι ο τάδε δούλος, να μην μπερδευτεί το εμπόρευμα μέχρι τέλους του κύκλου της πώλησης στα δουλεμπορικά σημεία. Πάλι σχετικά με αυτό, να σας δείξω εικόνες από το φυλλάδιο, από ένα από τα φυλλάδια του καλού δουλεμπόρου(!), που κυκλοφορούσε τον 17ο και 18ο αιώνα μ.χ. Κυκλοφορούσαν τέτοια φυλλάδια βοηθητικά για τη δράση των εμπόρων, για διάφορα εμπόρια και υπήρχε και για τον καλό δουλέμπορο ένα. Δεν είχε ηθικό πρόβλημα ο δουλέμπορος. Ούτε ο Πορτογάλος, ούτε ο Ισπανός, ούτε ο Γάλλος, ούτε ο Άγγλος, δεν είχε ηθικό πρόβλημα. Αντιμετώπιζε τους δούλους σαν προϊόν, σαν μην είχαν ψυχή, σαν να μην υπήρχαν. Κοιτάξτε από αυτό το φυλλάδιο μια εντυπωσιακή αποτύπωση. Αυτός είναι ο δουλέμπορος ο Ευρωπαίος και έχει πάρει τους δούλους. Και αν δείτε γλείφει τον δούλο αυτόν. Τι γλείφει; Γλείφει τον ιδρώτα του. Και με βάση την τοξικότητα, το ξινό ή τη γλυκύτητα ή διάφορες πλευρές της γεύσης του ιδρώτα, ορίζει την τιμή. Γιατί από τον ιδρώτα μπορούσε κανείς να καταλάβει εάν ήταν υγιής ή όχι ο δούλος και αυτό έπαιζε ρόλο στην τιμή. Θέλω να πω ότι το πράγμα είχε γίνει επιστημονικό, δεν είναι αστείο, δυστυχώς. Υπολογίζεται ότι στη διάρκεια των αιώνων, μεταξύ του 1500 μ.χ. περίπου μέχρι το 1850 μ.χ., μεταφέρθηκαν μόνο από τη δυτική πλευρά, δεν μιλάμε για το αραβικό δουλεμπόριο το οποίο ήταν επίσης εντατικό, μόνο από τη δυτική πλευρά της Αφρικής κυρίως προς την Αμερική, Κεντρική και Νότια, και αργότερα, βέβαια, στη Βόρεια Αμερική, όπου χρειάστηκαν οι μαύροι δούλοι πάρα πολύ στα βαμβακοχώραφα των Βρετανών, στις αποικίες που στήσανε στις ανατολικές ακτές, μεταφέρθηκαν υπολογίζεται 11,5 εκατομμύρια δούλοι και υπολογίζεται ότι περίπου 2 εκατομμύρια επιπλέον πρέπει να πέθαναν στο ταξίδι. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη βίαιη μετακίνηση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αυτοί οι μαύροι δούλοι άλλαξαν και τη δημογραφία της αμερικανικής ηπείρου, η οποία απέκτησε νέγρους κατοίκους, της νεγροειδούς φυλής. Και σήμερα, όπως γνωρίζουμε, και στη Βραζιλία, κυρίως στη Βραζιλία από τη Νότιο Αμερική, αλλά βέβαια στη Βόρεια Αμερική, στις Ηνωμένες Πολιτείες κυρίως και στον Καναδά δευτερευόντως, υπάρχει ένα ποσοστό μαύρων που είναι κοντά στο 20% με 25% του πληθυσμού. Αυτοί προέρχονται από αυτές τις δουλεμπορικές πραγματικότητες. Και σας θυμίζω ότι η σύζυγος του κυρίου Ομπάμα είναι εγγονή δούλας. Μέχρι πρόσφατα δηλαδή στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής υπήρχε αυτή η πραγματικότητα και το γνωρίζουμε όλοι. Πριν κλείσουμε αυτό το δραματικό, πραγματικά, κεφάλαιο της ανθρώπινης ιστορίας να ακούσουμε ένα τραγούδι, τραγουδισμένο από τη μέγιστη των μαύρων τραγουδιστριών των Ηνωμένων Πολιτειών στον 20ό αιώνα μ.χ., τη Mahalia Jackson. Είναι ένα τραγούδι των νέγρων δούλων της Αμερικής, της αμερικανικής ηπείρου που λέει: Sometimes I feel like a motherless child (μερικές φορές αισθάνομαι σαν ένα ορφανό παιδί) Sometimes I feel like a feather in the sky (μερικές φορές αισθάνομαι σαν ένα φτερό [ 15 ]
στον άνεμο) A long long way from home (σε μεγάλη απόσταση από την πατρίδα μου) Που δεν επρόκειτο να την ξαναδούνε. Ακούστε το πόσο σπαρακτικό είναι. 1.2: Η Ινδία. Μία υποήπειρος με πλούσια ιστορία V1.2.1 Ινδία. Ποτάμια και θάλασσες (8 ) [ 16 ] https://youtu.be/76pyxzsir1i απομαγνητοφώνηση constant / αντιπαραβολή Asimenia Τώρα θα μετακινηθούμε στην ιστορία της Ινδίας, θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τα κεντρικά σημεία της εξέλιξης των θεμάτων που αφορούν αυτή την πολύ μεγάλη χώρα του κόσμου. Αν θυμάστε, όταν μιλούσαμε για τις θρησκείες, με την Ινδία ξεκινήσαμε και τον ινδουισμό της, που θεωρείται η πιο αρχαία ζώσα θρησκεία στον κόσμο, και θυμάστε ότι αναφερθήκαμε στο ότι δημιουργήθηκε κατά μήκος του Ινδού Ποταμού (στο 2500 και στο 3000 και στο 2000 π.χ.). Ο Ινδός ποταμός διαρρέει σήμερα το Πακιστάν. Θυμίζω ότι όταν κοιτούμε στον χάρτη και μιλούμε για την Ινδία, των παλαιοτέρων εποχών μέχρι το 1947, περιλαμβάνονται και οι περιοχές που είναι σήμερα τουλάχιστον Πακιστάν και Μπανγκλαντές, διότι η Ινδία περιελάμβανε πολύ μεγάλη έκταση εδώ στον χάρτη και πάντα η Ινδία ήταν πολυάνθρωπη χώρα. Η Ινδία είχε αρχαία μύηση στη γεωργία, μιλήσαμε για τον ποταμό Ινδό και τα δεκάδες σημεία αρχαίων οικισμών με υψηλό πολιτισμό, μεταξύ των οποίων οι Χαράπα και Μοχέντζο Ντάρο. Θυμίζω ότι γύρω στο 1600 π.χ. κατέβηκαν Άριοι από περιοχές κοντά στην Κασπία θάλασσα, κτύπησαν τους αρχαίους αυτούς πληθυσμούς για τους οποίους δεν γνωρίζουμε τι γλώσσα μιλούσαν και μετέτρεψαν την Ινδία σε περιοχή Ινδοευρωπαίων, Αρίων δηλαδή, έτσι ονόμαζαν τον εαυτό τους. Βέβαια, όσο πιο νότια τόσο πιο πολλοί από τους παλαιούς πληθυσμούς έμειναν κάπως βιολογικά να συμμετέχουν λιγότερο στην ανάμιξη με τους Αρίους. Η Ινδία είναι μια πάρα πολύ ποικίλη χώρα, είναι η πιο ποικίλη χώρα στον κόσμο το αναφέραμε και μ' άλλη αφορμή και είναι σ' όλα τα επίπεδα ποικίλη και σε ό,τι αφορά τη φύση, στον Βορρά είναι πράσινη, έχει δάση, έχει και ερήμους αλλά έχει και δάση τροπικά, πάρα πολλά νερά γιατί ρέουν τα νερά στην ουσία των Ιμαλαΐων, διαρρέουν τη χώρα, με πιο γνωστό και μεγάλο ποταμό τον Γάγγη. Ο Γάγγης εκβάλλει προς την περιοχή του Μπανγκλαντές, προς την περιοχή της Καλκούτας και εδώ υπάρχει το μεγαλύτερο δέλτα ποταμού στον κόσμο. Το Δέλτα του Γάγγη είναι το μεγαλύτερο δέλτα ποταμού στον κόσμο που φέρνει μαζί του τόσο εύφορη γη, που θεωρείται και η πιο εύφορη γη στον κόσμο, και εδώ βρίσκεται και το μεγαλύτερο μαγκρόβιο δάσος του κόσμου μαγκρόβια είναι αυτά τα δέντρα που έχουν ρίζες που γραπώνονται μέσα στο νερό και
στη συνέχεια αναπτύσσονται και ο κορμός αναπτύσσεται πάνω απ' το υφάλμυρο νερό, εκεί που αναμειγνύονται τα γλυκά ύδατα ποταμών με τη θάλασσα. Η βόρεια Ινδία έχει πολλά μεγάλα ποτάμια. Ο Ινδός επίσης είναι νερά των Ιμαλαΐων, ο Βραχμαπούτρα κ.λπ. ενώ στη νοτιότερη Ινδία η εικόνα είναι πιο λοφώδης είναι πράσινη και η νότια Ινδία, αλλά δεν έχει τέτοια έντονα σημεία πρασίνου σε κάποια της σημεία. Βέβαια και εδώ υπάρχουν μεγάλες ποικιλίες τοπίου: όσο πάει κανείς προς το Πακιστάν δηλαδή στη δυτική Ινδία το τοπίο γίνεται πιο στεγνό, χωρίς να λείπουν και σημεία με πράσινο, και βέβαια η Ινδία στέφεται από τις υψηλότερες κορυφές στον κόσμο, της οροσειράς των Ιμαλαΐων η οποία και μετατρέπει την Ινδία, την Ινδική Χερσόνησο όπως λέγεται, σε υποήπειρο. Η Ινδική Χερσόνησος ονομάζεται υποήπειρος διότι έχει ένα δικό της μικροκλίμα, με δική της πολλές φορές πανίδα και χλωρίδα που είναι αποκλειστικά ινδική. Στη χώρα αυτή (εδώ μπορούμε να δούμε κάποιες εικόνες) υπάρχουν οι περίφημες τίγρεις της Βεγγάλης που είναι μια ειδική τίγρις και ειδικοί τύποι ελεφάντων. Εδώ βλέπουμε μια εικόνα: η Ινδία ζει με τους ελέφαντες μαζί, τους χρησιμοποιεί τουλάχιστον στον Βορρά της Ινδίας και βλέπουμε με ποιον τρόπο συλλαμβάνουν τα κοπάδια των ελεφάντων, τα οποία και χρησιμοποιούν για μεταφορές, για εργασίες με την τρομερή τους δύναμη, και φυσικά ιστορικά χρησιμοποιήθηκαν και σε πόλεμο. Οι Ινδοί πολεμούσαν χρησιμοποιώντας τους ελέφαντες. Εδώ βλέπουμε μια αποτύπωση. Ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες 8 τα είδαν αυτά όταν έφτασαν στην Ινδία. Η Ινδία έχει άλλο ένα χαρακτηριστικό που είναι πολύ σημαντικό και πρέπει να το πούμε: ότι πολιτικά είναι χωρισμένη σε πάρα πολλές μικρές ενότητες, μα πάρα πολλές, μεταξύ 500 και 600, που η κάθε μία έχει τον δικό της ηγεμόνα, τον δικό της μαχαραγιά. Εδώ είναι φωτογραφίες του 19ου αιώνα με μορφές διαφόρων μαχαραγιάδων της Ινδίας. Η κάθε περιοχή έχει μάθει να ζει με τον δικό της τρόπο, σαν να είναι κάποια ξεχωριστή περιοχή, αλλά όλες μαζί δένονται από την ινδουιστική θρησκεία με τις παράξενες πλευρές της, τις κάστες της, σας θυμίζω, τους άπειρους θεούς της που όμως συγκλίνουν σε μια μεγάλη δύναμη που λέγεται Βράχμα, που λέγεται Άτμαν και ολόκληρη η ζωή στην Ινδία εμπεριέχει αυτόν τον μυστικισμό και αυτή τη σχέση των Ινδών με τα δύο άκρα του ινδουισμού που είναι ο ηδονισμός, η χαρά της ζωής, τα χρώματα, τα αρώματα, οι μουσικές, οι τελετές και από την άλλη πλευρά ο απόλυτος ασκητισμός και η προσπάθεια να ενωθεί κανείς με το Βράχμα. V1.2.2 Μία Ινδία. Πολλές Ινδίες (7 ) https://youtu.be/qch7wshuuve απομαγνητοφώνηση Domenica27 / αντιπαραβολή Asimenia Η Ινδία κατακτήθηκε κατά καιρούς από εχθρούς, αλλά έχει ενδιαφέρον ότι οι εχθροί όχι μόνο οι εχθροί αλλά και οι φίλοι Για να μπει κανείς στην Ινδία έχει σχεδόν 8 Οι Μακεδόνες έφτασαν στη Δ. Ινδία, στο σημερινό Πακιστάν. Στη σημερινή Ινδία δεν έφτασαν ποτέ. [ 17 ]
περιορισμένους δρόμους. Η Ινδία εκτίθεται πολύ στον Ινδικό Ωκεανό, εξ αυτού έχει δυνατότητες ναυτιλίας, παρότι οι ακτές της είναι ευθείες, και όπου οι ακτές είναι ευθείες δεν έχουμε σημαντική ανάπτυξη της ναυτιλίας. Η Ινδία δεν χαρακτηρίστηκε από ναυτιλία, όμως υπήρχαν πλοία τα οποία κινούνταν 9. Σε καλές αποστάσεις είναι ο Περσικός Κόλπος και η Αραβική Χερσόνησος, η Σρι Λάνκα, οι Μαλδίβες κ.λπ., ο κόλπος της Βεγγάλης εδώ ο μεγάλος κόλπος. Τα πλοία που είχαν οι Ινδοί κατά καιρούς ήταν αρκετά αποτελεσματικά. Βέβαια εδώ έδρασαν και Έλληνες ναυτικοί. Η παρουσία των Ελλήνων στην Ινδία είναι μακραίωνη και ήταν και νωρίτερη από την άφιξη των Μακεδόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των επιγόνων του, οι οποίοι δημιούργησαν βασίλεια εδώ, τα οποία έμειναν για διάστημα. Η Ινδία με τον ελληνισμό το είπαμε και με άλλη αφορμή έχει βαθιές σχέσεις, μακραίωνες, και επηρεάστηκε και ο βουδισμός από αυτή την επαφή. Έλληνας ναυτικός, ο Ίππαλος 10 στον 1ο αιώνα μ.χ. περιέγραψε για πρώτη φορά, για ναυτική χρήση, τη δράση των μουσώνων. Σας δείχνω σε αυτό το σημείο τύπους πλοίων που χρησιμοποιούσαν οι Ινδοί για τις διαπλεύσεις τους. Η Ινδία δεν είναι ναυτικό κράτος, είναι στεριανό κράτος και έχει πλουσιότατες ζώνες παραγωγής. Σας ανέφερα πριν ότι στην περιοχή του Γάγγη κατά μήκος του Γάγγη υπάρχουν ευφορότατες περιοχές και ιδιαίτερα στην εκβολή του. Στην εκβολή του Γάγγη που είναι τεράστια υπάρχει σοδειά τέσσερις φορές τον χρόνο. Είναι η ευφορότερη γη στη Γη οι εκβολές του Γάγγη, γι αυτό και ο Γάγγης για τους Ινδούς είναι θεός, είναι ποταμός όπως είναι ο Νείλος για τους Αιγυπτίους, ιερός ποταμός, και οι ινδουιστές στις όχθες του Γάγγη πηγαίνουν να στοχαστούν και να διαλογιστούν και να πεθάνουν και να καούν και να τους ριχτεί η στάχτη σε αυτό το ιερό ποτάμι. Υπολογίζεται ότι κατά μήκος του Γάγγη ποταμού κατοικούν πάνω από 500 εκατομμύρια άνθρωποι. Μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι κατοικούν μόνο στις όχθες του Γάγγη και ζουν καλλιεργώντας με τα ύδατα του Γάγγη, σε έναν συνολικό πληθυσμό της Γης επτάμισι δισεκατομμύρια. Αυτή είναι η Ινδία: τα μεγέθη της Ινδίας είναι κάτι ειδικό και κάτι ξεχωριστό. Αυτό που λέγαμε πριν είναι ότι για να έρθει κανείς στην Ινδία δυσκολεύεται κατ αρχάς, διότι υπάρχει η πολύ μεγάλη οροσειρά των Ιμαλαΐων, που δεν είναι απροσπέλαστη, υπάρχουν περάσματα, αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο να περάσει από εκεί κανείς στην Ινδία. Επίσης είναι δύσκολο να περάσει κανείς εσωτερικότερα στην Ινδία, διότι εδώ η περιοχή του Μπαγκλαντές που ήταν Ινδία μέχρι πρόσφατα, μέχρι το 1947 ήταν και είναι τενάγη, δηλαδή λιμνοθάλασσες, έλη, τενάγη, λίμνες, νερά, τόσα νερά που είναι πολύ δύσκολο κάποιος να μπει με περισσότερους άντρες, αν είναι εχθρός, αν είναι στρατιά, αν είναι Από πού μπορούσε κανείς να μπει στην Ινδία; Εκεί που χαλαρώνει η στεφάνη των Ιμαλαΐων. Τα Ιμαλάια στρέφονται προς το Πακιστάν. Το Πακιστάν στα βόρειά του έχει και αυτό ψηλές κορυφές, αλλά σταδιακά αρχίζουν να χάνουν το ύψος τους τα Ιμαλάια, και επιτρέπει μια σχετικά άνετη είσοδο στην Ινδία, χαμηλότερα προς τον Νότο στην 9 Στην Ινδία ιστορικά υπάρχει, κατά κύριο λόγο, ποταμοπλοΐα και παράκτια αλιεία. 10 Ο Ίππαλος έζησε τον 1ο αι. π.χ. Χάρις στις παρατηρήσεις του, οι μουσώνες ονομάζονται ιππάλιοι άνεμοι. [ 18 ]
περιοχή του Σιντ. Έτσι όλοι οι εχθροί, οι στρατοί που μπήκαν στην Ινδία, μπήκαν από το Σιντ. Και ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν χτύπησε την Ινδία, από αυτή τη ζώνη πέρασε και επηρέασε την Ινδία. Το λέω αυτό διότι (επειδή εδώ στον Βορρά είναι που έρχονταν οι άλλοι, ξένοι, οποιουδήποτε τύπου), ο Βορράς της Ινδίας δεν είναι μόνο διαφορετικός στην πληθώρα των υδάτων του και τα βαθιά του δάση κ.λπ., αλλά είναι και πολιτισμικά διαφορετικός. Δηλαδή η Ινδία χωρίζεται στη βόρεια Ινδία και στη νότια Ινδία. Η βόρεια Ινδία έχει επηρεαστεί από πολλούς πολιτισμούς, του ελληνικού συμπεριλαμβανομένου, και γι' αυτό έχει έναν συνταρακτικό πολιτισμό, με μνημεία που προέρχονται από συγκρητισμούς, από αναμείξεις, στον Βορρά. Ενώ η νότια Ινδία έμεινε πιο παρθένα στην περίοδο των αιώνων που κύλησαν και αυτό επίσης έχει τη δύναμή του σε σχέση με τον Βορρά. Είναι δύο διαφορετικές Ινδίες, πάντως είναι Ινδίες και αυτό που τις ενώνει είναι ο ινδουισμός και τα έθιμά του, που και πάλι δεν είναι ενιαία, γιατί κάθε περιοχή της Ινδίας έχει διαφορετική έκφανση πραγμάτων. V1.2.3 Αστυνομία ευγενείας (καλοσύνης) (8 ) https://youtu.be/tc9m76xlnhq απομαγνητοφώνηση Rojo / αντιπαραβολή Asimenia Η Ινδία κατακτήθηκε [πολλές] φορές από ξένους και θ αναφερθούμε σ αυτό και στη διάρκεια της ιστορίας της δημιουργήθηκαν βασίλεια από την επεκτατική δράση ηγεμόνων της, οι οποίοι και ανάγκασαν άλλους ηγεμόνες να υποταγούν σε αυτούς. Έτσι δημιουργήθηκαν κατά καιρούς στην Ινδία βασίλεια ινδικά. Ποτέ ολόκληρη η Ινδία δεν έγινε ένα βασίλειο, μία αυτοκρατορία, αλλά κατά καιρούς δημιουργήθηκαν μεγάλες ινδικές αυτοκρατορίες όπως είναι το βασίλειο των Μαουρία. Η αυτοκρατορία των Μαουρία δημιουργήθηκε τον 3ο αιώνα π.χ., λίγο μετά τον Μέγα Αλέξανδρο, και έλεγξε ένα μεγάλο κομμάτι της Ινδίας αυτή η αυτοκρατορία. Σ αυτήν ανήκει και ο πιο γνωστός από τους ηγεμόνες της Ινδίας ιστορικά, ο Ασόκα (Ashoka) 11, ο οποίος γύρω στο 230 π.χ. εστράφη στον βουδισμό και ενώ είχε υπάρξει πολύ επιθετικός και στρατιωτικά δραστήριος, στρεφόμενος στον βουδισμό έγινε πολύ ειρηνιστής και είναι εκείνος ο οποίος διακήρυξε ότι οι άνθρωποι είναι αξιοσέβαστοι σε όποια θρησκεία κι αν ανήκουν και είμαστε στο 230 π.χ 12. Και αυτός έμεινε στην ιστορία σαν πολύ δίκαιος και φωτισμένος ηγεμόνας άφησε δε το όνομά του και όχι μόνο τ όνομά του πίσω, διότι απεφάσισε να δημιουργήσει αστυνομία καλοσύνης, δηλαδή δημιούργησε ένα σώμα το οποίο επόπτευε τον χώρο και επενέβαινε οποτεδήποτε κάποιος αδικούσε, έβριζε, δεν σεβόταν γέροντα κ.λπ. και επίσης συνέγραψε ο Ασόκα, πρώτος απ όσο γνωρίζουμε στην ανθρώπινη ιστορία, τα 11 Ο Ασόκα γεννήθηκε το 304 π.χ. και πέθανε το 232 π.χ. 12 H χρονολογία 230 π.χ. δίδεται από τη διδάσκουσα ενδεικτικά, ως ζώνη χρόνου, καθώς δεν έχουν νόημα οι επιμέρους ακριβείς χρονολογίες τις οποίες κανείς ξεχνά μέσα σε λίγη ώρα. Εάν διατηρήσουμε στον νου μας το γεγονός ότι ο Ασόκα ζούσε και δρούσε στη δεκαετία του 230 π.χ., είμαστε σε καλό δρόμο μνήμης και γενικών ιστορικών συνδυασμών σε σχέση με το πρόσωπό του. Μ. Ευθυμίου. [ 19 ]
Δικαιώματα του Ανθρώπου και τα Δικαιώματα των Ζώων. Και αφού συνέγραψε τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και των Ζώων, ζήτησε τεχνίτες να τα γράψουν πάνω σε στήλες που είναι οι περίφημες Στήλες του Ασόκα. Εδώ βλέπουμε μία αποτύπωση Στήλης του Ασόκα. Και δημιούργησε πολλές τέτοιες στήλες, τις οποίες και τοποθέτησε σε σημεία καίρια, σε σταυροδρόμια, σε πλατείες, στην ύπαιθρο κ.λπ., προκειμένου όλοι να διαβάζουν τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και τα Δικαιώματα των Ζώων. Μια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα ο Ασόκα. Υπήρξαν και άλλες αυτοκρατορίες και βασίλεια [ινδικά] τα οποία κατά καιρούς έλεγξαν μερικές εκατοντάδες άλλα ινδικά, όπως είναι η αυτοκρατορία των Γκούπτα 13, μετά Χριστόν είναι αυτή, στον 4ο αιώνα μ.χ. περίπου στο 300-τόσο μ.χ. που ήταν επίσης μεγάλη αυτοκρατορία, και η αυτοκρατορία των Τσόλα 14, στον 7ο αιώνα μ.χ. Η Ινδία δηλαδή, σε διάφορά της τμήματα, κατά καιρούς παρουσίασε αυτοκρατορίες και βασίλεια δικά της. Πρέπει να πω κάτι: τα 500-600 αυτά ξεχωριστά κρατίδια ποτέ δεν χάνονταν. Ακόμη κι όταν δημιουργούνταν μία αυτοκρατορία μεγάλη, ας πούμε των Μαουρία, απλώς οι ηγεμόνες δήλωναν υποταγή στον ισχυρό ηγέτη. Όμως παρέμεναν στο κρατίδιό τους και ασκούσαν εξουσία, αναγκαζόμενοι να υποταγούν σε κάποιες υπέρτερες διαταγές του κυριάρχου. Το λέω αυτό διότι, ούτε καν επί βρετανικής διοικήσεως διότι όλοι γνωρίζουμε ότι η Ινδία κάποια στιγμή έγινε βρετανική αποικία, μετά το 1800 η Ινδία έγινε η πιο σπουδαία αποικία της Αγγλίας. Η Αγγλία την ονόμαζε το διαμάντι, το μαργαριτάρι στο στέμμα του αγγλικού θρόνου. Ακόμη και στην εποχή του αγγλικού ελέγχου, την εποχή δηλαδή που η Αγγλία ήταν η μεγαλύτερη δύναμη στη Γη, οι μαχαραγιάδες της Ινδίας ήταν στη θέση τους. Ουδείς διανοείται να τους πειράξει. Απλώς είχαν αναγκαστεί να δηλώσουν υποταγή στον Άγγλο κυβερνήτη, αλλά στα εσωτερικά τους παρέμεναν διοικητές. This is India! Αυτή είναι η Ινδία, έχει τις ιδιαιτερότητές της. Την Ινδία την επιθυμούσαν πολλοί και φυσικά την επιθυμούν και την επιθύμησαν πάρα πολύ και οι Ευρωπαίοι θα αναφερθούμε σ αυτό, ήδη μιλήσαμε για τους θαλασσοπόρους, διότι τι δεν έχει αυτή η υποήπειρος; τι δεν έχει! Την ξυλεία την απίστευτη, το βαμβάκι (είναι μια θρυλική βαμβακοπαραγωγός χώρα του κόσμου), τις βαφικές ύλες (όλοι γνωρίζουμε τα βαμβακερά της Ινδίας, με τα πιο υπέροχα χρώματα που μπορεί να φανταστεί κανείς, γιατί στην Ινδία φύονται φυσικά φυτά που δίνουν χρώματα καταπληκτικά), χρυσός, πολύτιμοι λίθοι, κανέλα, μπαχαρικά δηλαδή κάθε τύπου. Εδώ έχουμε έναν χάρτη της Ινδίας με τα διάφορα προϊόντα τα οποία παράγει: στον Νότο ευρείες φυτείες καφέ θυμίζω ο καφές δεν είναι αμερικάνικο προϊόν, παρότι σήμερα παράγεται ο περισσότερος καφές του κόσμου στην Αμερική. Η Αμερική ήταν άγνωστη. Είναι φυτό της Αιθιοπίας, της Υεμένης και της Ινδίας. Εδώ λοιπόν καφές, χαλιά, όπιο (σε μεγάλες ποσότητες όπιο παράγεται στις εκβολές του Γάγγη και σ άλλα σημεία, ήτανε εξαγώγιμο προϊόν της Ινδίας επί αιώνες σας είπα επειδή είναι βαρύ ναρκωτικό και βοηθούσε τους ανθρώπους με μεγάλο πόνο και σε δυσκολίες), το 13 Η αυτοκρατορία των Γκούπτα διήρκεσε από τον 4ο έως τον 6ο αι. μ.χ. 14 Η ιστορία της δυναστείας των Τσόλα είναι, ιστορικά, περίπλοκη. Αναπτύχθηκε στη Ν. Ινδία ιδιαίτερα τον 11ο αι. μ.χ. [ 20 ]