6o Γ.Ε.Λ. Λαμίας Τμήμα Β 2

Ερευνητική εργασία Β τετραμήνου Θέμα: «Τα παιδία παίζει. Το παιχνίδι από την αρχαιότητα έως σήμερα.» 6o Γ.Ε.Λ. Λαμίας Τμήμα Β 2 Υπεύθυνη καθηγήτρια: Ευσταθίου Αικατερίνη ΠΕ01

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το παιχνίδι αποτελεί μέρος της ζωής ενός παιδιού. Πέρα από τη διασκέδαση που μπορεί να προσφέρει σ ένα παιδί, έχει και τον παιδαγωγικό του ρόλο, καθώς αποτελεί ένα μέσο κοινωνικοποίησης, ψυχαγωγίας, καλλιέργειας της ομαδικότητας, αλλά και μέσο για να αναλαμβάνουν τα παιδιά ρόλους και να τους περατώνουν. Παρόλο το σημαντικό ρόλο που παίζει το παιχνίδι στη ζωή κάθε παιδιού, στη σημερινή εποχή ο ρόλος του τείνει να υποβαθμιστεί. Οι πολλές δραστηριότητες των παιδιών έχουν ως αποτέλεσμα την ύπαρξη ελάχιστου ή και καθόλου ελεύθερου χρόνου για παιχνίδι. Ακόμα όμως και αυτόν τον ελάχιστο χρόνο που έχουν τον διαθέτουν βλέποντας τηλεόραση. Από την άλλη το παιχνίδι σήμερα έχει πάρει μία άλλη μορφή. Δεν αποτελείται από πολλά άτομα σε μια γειτονιά, αλλά από ένα ή δύο παιδιά μπροστά από ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΡΩΜΑΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ Το παιχνίδι έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ελληνική κοινωνία. Οι αρχαίοι Έλληνες το είχαν ως μέσο αυτοαγωγής, γι αυτό και έδιναν μεγάλη σημασία στον ρόλο του. Αυτοί ήταν οι πρώτοι που κατάλαβαν την αξία των ομαδικών παιχνιδιών. Μερικά από αυτά είναι: Πλαταγή Ένα από τα πρώτα παιχνίδια που έπαιζαν τα μωρά στην αρχαιότητα ήταν «η πλαταγή», μια πήλινη κουδουνίστρα, που την έβαζαν στο χέρι του και με τον ήχο που έκαναν τα πετραδάκια που είχε μέσα, το έκαναν να ξεχνιέται και να σταματά τα κλάματα. Χαλκή Μυία (Τυφλόμυγα) Κανόνες του παιχνιδιού από τα αρχαία χρόνια: Δένανε με ένα μαντίλι τα μάτια ενός παιδιού και έλεγε: "χαλκή μύγα θα κυνηγήσω" και οι άλλοι αποκρίνονταν: "θα κυνηγήσεις μα δεν θα την πιάσεις" και τον χτυπούσαν με τις ζώνες τους μέχρι να πιάσει ένα παιδί.

Άθυρμα, Κύλιντρο, Απόρραξις Αγαπημένο παιχνίδι των μεγαλύτερων σε ηλικία αγοριών ήταν «το άθυρμα», ένα πήλινο αλογάκι πάνω σε ρόδες, που το έσερναν σε όλο το σπίτι. Το παιχνίδι όμως που λαχταρούσαν όλα τα αγόρια ήταν ένα «αμαξάκι με ρόδες». Συνήθως το έσερναν τα αγαπημένα τους σκυλιά κι όταν αυτά κουράζονταν το έσερναν τα παιδιά μόνα τους. Συνηθισμένο παιχνίδι ήταν «ο τροχός». Το "κύλιντρο" των Λεριών. Άλλο παιχνίδι ήταν «η απόρραξις». Παιζόταν από κορίτσια με τη «σφαίρα», μπάλα από δέρμα ή κομμάτια ύφασμα, ραμμένα και παραγεμισμένα με αλογότριχες, άχυρο ή μαλλί.τα αγόρια, πετώντας την μπάλα με τα χέρια, προσπαθούσαν να την περάσουν στο στόμιο ενός αγγείου, κάτι σαν τη σημερινή καλαθοσφαίριση. Ο νικημένος έπρεπε να πάρει στην πλάτη το νικητή. Αυτό ονομαζόταν «εφεδρισμός», η "μπέτσα" των Λεριών.

Μπάλα Αυτό το παιχνίδι παίζεται ως εξής: το ένα παιδί πετά με δύναμη, τη μπάλα και εκείνη σκάει στο έδαφος και τη πιάνει ένα άλλο παιδί. Αυτό γίνεται συνεχώς και έτσι συνεχίζεται το παιχνίδι. Η μπάλα τους ήταν φτιαγμένη από δέρματα ζώων. H αποδιδρασκίνδρα Ένας παίκτης κλείνει τα μάτια του και οι άλλοι τρέχουν να κρυφτούν σε ορισμένο χρόνο. Ο παίκτης ανοίγει τα μάτια του και ψάχνει να τους βρει. Κάθε φορά που βρίσκει έναν, πρέπει να προλάβει να τρέξει πρώτος στη θέση του, αλλιώς χάνει. Το κολλαβίζειν Ένας παίκτης στέκεται όρθιος και με το χέρι του σκεπάζει τα μάτια του. Ένας άλλος τον κτυπά και συγχρόνως τον ρωτα με ποιο χέρι τον κτύπησε.

Το αστραγαλίζειν Το αστραγαλίζειν, το παιχνίδι δηλαδή με τους αστράγαλους ή αλλιώς τα κότσια, είναι από τα πιο αγαπημένα,τόσο των αγοριών, όσο και των κοριτσιών. Τους αστράγαλους τους μαζεύουν από τα πίσω πόδια των κατσικιών και των αρνιών. Καμιά φορά αντί για αστράγαλους χρησιμοποιούν πετρούλες ή καρύδια και αμύγδαλα που τους αρέσουν και να τα τρώνε. Τα παιδία έπαιζαν και τους «αρτιάζειν αστραγάλους», τα μόνα ζυγά. Έκρυβε ο ένας του αστραγάλους στο χέρι του κι ο άλλος προσπαθούσε να μαντέψει αν ο αριθμός των αστράγαλων ήταν μονός ή ζυγός, δηλαδή περιττός ή άρτιος. Άλλα παιχνίδια υπήρξαν: Η σκαπέρδα, το είς ώμιλλαν, το γιογιο και τα αγαλματάκια.

Ρωμαϊκή εποχή Οι νέοι της αρχαίας ρώμης είχαν πολλές επιλογές διασκέδασης : Πυγμαχία Τρέξιμο Άλμα Παιχνίδια με μπάλα(π.χ χειροσφαίριση)

Βιβλιογραφία http://schoolpress.sch.gr/istoriomnemones https://argolikivivliothiki.gr http://chaniamuseum.culture.gr/education/teacherslevel5b

Μέλη της ομάδας Παναγιωτόπουλος Θωμάς Μάλλιος Δημήτρης Μηλιωρίτσας Ορέστης Μουμτζής Αλέξανδρος Μέτκο Μπάτο Σωτηρίου Ιωάννης-Παναγιώτης Κίσσα Γεωργία

Τι είναι άραγε παιχνίδι? Τι είναι, άραγε, το παιχνίδι; Η δουλειά ή η τεμπελιά του παιδιού; Η οργανωμένη δραστηριότητα είναι παιχνίδι; Όσο κι αν έχει ερευνηθεί -το παιχνίδιέτσι όπως εμφανίζεται στις κοινωνίες των ανώτερων θηλαστικών, δεν κατέστη δυνατόν να δοθεί ένας ορισμός για το τι είναι παιχνίδι, λόγω της πολυπλοκότητας του φαινομένου. Σε ένα πρώτο επίπεδο το παιχνίδι χαρακτηρίζεται από την έννοια της ελευθερίας και της συλλογικότητας. Επιλέγεται ελεύθερα και διευθύνεται επίσης ελεύθερα από τους παίκτες. Είναι κάτι που κάποιος θέλει να κάνει και δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει. Περιλαμβάνει πάντα κανόνες, τους οποίους όλοι οι παίκτες έχουν αποδεχτεί. Παραδόξως το παιχνίδι είναι δραστηριότητα που το κέντρο της βρίσκεται στην διαδικασία/πορεία παρά στο τέλος. Όταν κάνουμε μια δραστηριότητα έχοντας ως στόχο το τέλος, τότε δεν παίζουμε. Το παιχνίδι δεν καταλήγει πάντοτε απαραίτητα κάπου. Επίσης το παιχνίδι «κυβερνούν» κανόνες που οι ίδιοι οι παίκτες έχουν επιλέξει και που όταν κάποιος προτείνει αλλαγή, όλοι οι παίκτες πρέπει να συμφωνήσουν με αυτή, αλλιώς η αλλαγή απορρίπτεται.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Στο Βυζάντιο η παιδική ηλικία είχε σύντομη διάρκεια. Τα αγόρια θα ξεκινούσαν να ασκούνται σε κάποιο επάγγελμα και τα κορίτσιa στις δουλειές του σπιτιού πριν από τα δέκα τους χρόνια. Και μετά από πολύ λίγα χρόνια τα περίμενε ο γάμος και οι οικογενειακές υποχρεώσεις. Μέχρι τότε όμως. μπορούσαν να ΠΑΙΖΟΥΝ!!!!!

Για τα μωρά και τα νήπια, τα δημοφιλέστερα ήταν τα σείστρα (από το σείω = κουνώ), δηλαδή η σημερινή κουδουνίστρα, και ο καλαθίσκος, μικρό καλάθι στο οποίο τοποθετούσαν παιχνίδια ή μεταχειρίζονταν το ίδιο σαν παιχνίδι.

Τα παιχνίδια των αγοριών ήταν ομαδικά ή επιτραπέζια και γίνονταν και εκτός σπιτιού. Οι χώροι που έπαιζαν τα παιδιά, ήταν οι αυλές και οι αλάνες. Μεταξύ των παιχνιδιών που έπαιζαν ήταν τα: κρυφτό, κυνηγητό, τυφλόμυγα αλλά και παιχνίδια όπως 16άρα, τσιλίκι, γουρούνα, μήλο. Τα αγόρια ακόμη έπαιζαν με μεγάλα ξύλινα κουνιστά άλογα και ξιφομαχία με βέργες. ΤΟ ΤΣΕΡΚΙ Τα παιδιά προσπαθούσαν να κυλήσουν έναν τροχό από ξύλο ή μέταλλο με τα χέρια ή χτυπώντας τον με ένα ξύλο. Κέρδιζε το παιδί που θα έφτανε πρώτο στο προκαθορισμένο σημείο.

«Δεντροβατείν», δηλαδή το σκαρφάλωμα στα δέντρα. Αστραγαλισμός Αυτό το παιχνίδι παίζονταν με τους αστραγάλους, δηλαδή τα κότσια από τα πίσω πόδια προβάτων κατσικιών ή βοδιών. Παιζόταν από δυο ή περισσότερα άτομα και ήταν το πιο αγαπημένο παιχνίδι μικρών και μεγάλων. Εκτός αυτών, τα αγόρια έπαιζαν με πήλινα αλογάκια και αμάξια, με σβούρες ή κατασκεύαζαν με χώμα σπιτάκια.

Τα κορίτσια έμεναν στο σπίτι και έπαιζαν με κέρινες, πήλινες ή γύψινες κούκλες, τα «νινία». Στα κορίτσια άρεσε τέλος να αναπαριστούν σημαντικά κοινωνικά γεγονότα (όπως η βάπτιση και ο γάμος) και επίσης να μιμούνται τις εργασίες που έκανε η μητέρα τους στο σπίτι.

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ BARBIE AΠΟ ΤΟ 1959 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Η Barbie είναι η πιο διάσημη κούκλα του κόσμου, με πωλήσεις που ξεπερνούν το 1 δισεκατομμύριο τεμάχια από το 1959 που πρωτοκυκλοφόρησε από την αμερικανική εταιρεία παιγνιδιών Mattel.

Η ιστορία της Μπάρμπι ξεκινά στα μέσα της δεκαετίας του 50 στις ΗΠΑ, όταν η αμερικανίδα επιχειρηματίας Ρουθ Χάντλερ (1916-2002) παρατήρησε ότι η κόρη της Μπάρμπαρα έπαιζε με χάρτινες κούκλες και διασκέδαζε δίνοντάς τους ρόλους ενήλικων γυναικών, σε μία εποχή που οι κούκλες αναπαριστούσαν μόνο μορφές νηπίων. Έτσι, της δημιουργήθηκε η ιδέα για την κατασκευή μιας ενήλικης κούκλας, που θα κάλυπτε ένα κενό στην αγορά. Η ιδέα της άρεσε στον σύζυγό της Έλιοτ, συνιδρυτή της εταιρείας παιγνιδιών Ματέλ. Η αφορμή για την κατασκευή της Μπάρμπι δόθηκε το 1956, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού της στην Ευρώπη. Η Ρουθ Χάντλερ ανακάλυψε στη Γερμανία μία ενήλικη κούκλα με το όνομα Μπιλντ Λίλι (Bild Lilli) και ήταν ό,τι ακριβώς ζητούσε για τη δική της δημιουργία. Αγόρασε τρία κομμάτια. Το ένα το χάρισε στην κόρη της και τα άλλα δύο πήγαν κατευθείαν στο δημιουργικό τμήμα της Ματέλ. Η γερμανίδα Λίλι βασιζόταν σ ένα δημοφιλή χαρακτήρα κόμικς, που είχε σχεδιάσει ο Ράινχαρντ Μπόιτιν για τη μεγάλης κυκλοφορίας λαϊκή εφημερίδα Μπιλντ (Bild). Η Λίλι κυκλοφόρησε ως κούκλα για ενήλικες το 1955, αλλά γνώρισε μεγάλη επιτυχία μεταξύ των νεαρών κοριτσιών.

Τα πιο απίστευτα παιχνίδια του μέλλοντος Η διεθνής έκθεση CES (Καταναλωτικά Ηλεκτρονικά Προϊόντα) φέτος, είναι γεμάτη με όλα τα είδη παράξενων και υπέροχων gadgets, με μερικά να χαρακτηρίζονται ως μερικά από τα καλύτερα παιχνίδια σύγχρονης τεχνολογίας. Εδώ είναι μερικά από αυτά.

Parrot Jumping Sumo Αυτό το μικρό δίτροχο ρομπότ ελέγχεται από ένα smartphone ή tablet μέσω Wi-Fi, διαθέτει κάμερα στην μύτη του και μπορεί να κάνει 90-μοιρών στροφές με μεγάλη ταχύτητα. Αλλά το κομμάτι που εντυπωσιάζει είναι το γεγονός ότι μπορεί να πηδήσει μέχρι και 60 εκατοστά στον αέρα και πάντα να προσγειωθεί πίσω στις ρόδες του. Είναι σαν ένα ρομπότ γάτα.

Yuneec E-Go Cruiser electric skateboard Αυτό το πατίνι, έχει έναν ηλεκτρικό κινητήρα και που στέλνει τους αναβάτες πετώντας κατά μήκος του πεζοδρομίου με το πάτημα ενός κουμπιού σε τηλεχειριστήριο. Το πατίνι θα διαχειρίζεται λόφους και θα ταξιδεύει 30 ολόκληρα χιλιόμετρα με μία μόνο φόρτιση.

Onewheel Το Onewheel είναι ουσιαστικά ένα μονό τροχό πατίνι, το οποίο αυτο-ισορροπεί μια ξύλινη σανίδα γύρω από το ελαστικό καουτσούκ χρησιμοποιώντας γυροσκόπια και επιταχυνσιόμετρα για να παράγει μια ομαλή βόλτα. Μπορεί να διαρκέσει για περίπου 20 λεπτά ανά φόρτιση, και μπορείτε να το έχετε και εσείς με την ελάχιστη δέσμευση των 1.200 δολαρίων.

Ozobot Το Ozobot μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε παιχνίδια όπως πίστες ή άλλα ρομπότ-προσανατολισμένα επιτραπέζια παιχνίδια, με φωτάκια ενσωματωμένα πάνω στο μικρό ρομπότ που δείχνουν την κατάστασή του. Δεν κάνει πολλά αυτή τη στιγμή, αλλά έχει πολλές δυνατότητες για σύγχρονες εκδοχές επιτραπέζιων παιχνιδιών.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ Τα παιδιά σήμερα αφιερώνουν ένα μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου τους στην τεχνολογία, με πνευματικά και ηλεκτρονικά παιχνίδια, ενώ παλιότερα τα παιχνίδια ήταν πιο ευρηματικά, απαιτούσαν περισσότερη σωματική προσπάθεια και παίζονταν έξω στην ύπαιθρο, στην φύση, σε αντίθεση με σήμερα που είναι πιο παθητικά και παίζονται σε κλειστούς χώρους. Δεν πρέπει όμως, να παραμελούμε την άθληση και το παιχνίδι έξω στην ύπαιθρο. Παίξε λοιπόν κι εσύ, χωρίς να φοβάσαι ότι χάνεις τον χρόνο σου. Οι ώρες του παιχνιδιού είναι πάντα κερδισμένες. Εκτός από τη χαρά και την ξεκούραση που δίνει το παιχνίδι πάντα έχει κάτι να σου μάθει. Πήγαινε λοιπόν, τώρα να παίξεις. Όμως, πρόσεξε, όχι ζαβολιές!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Tvxs Slideboom Master News www.iefimerida.gr Nikidelikanaki.yolasite.com

Ευχαριστουμε για την ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΩΣΤΟΡΡΙΖΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΝΤΑΦΛΟΥΚΑΣ ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΜΗΤΣΙΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΔΟΥΡΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΟΝΤΟΚΩΣΤΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΙΑΠΗΣ

Κατηγορίες Παιχνιδιών -Παιχνίδι που προάγει την σωματική και μυϊκή άσκηση. -Παιχνίδι που οδηγεί στην ανάπτυξη της αντίληψης. -Παιχνίδια που αναπτύσσουν τις αισθήσεις (πχ παιχνίδια με εικόνες και ήχους). -Παιχνίδια που καλλιεργούν τη φαντασία και τις κοινωνικές επαφές. -Παιχνίδια που ευνοούν την ανάπτυξη των εικαστικών τάσεων. -Παιχνίδια για παρατήρηση, ανάγνωση, αρίθμηση, λογική.

Ομαδικά Τα ομαδικά παιχνίδια, χωρίζονται σε α) Κοινωνικά: χορός, κουκλοθέατρο, χορωδία κ.α β) Πνευματικά: παιχνίδια μνήμης, αριθμητικά, γεωγραφίας κ.α γ) Αθλητικά: κρυφτό, βόλεϊ, μπάσκετ κ.α

Ατομικά Τα ατομικά παιχνίδια χωρίζονται σε α) Φυσικής αγωγής: ποδήλατο, πέδιλα, σχοινάκι κ.α β) Πνευματικά: παζλ, κύβοι για συναρμολόγηση σε συγκεκριμένο σχέδιο κ.α γ) Δεξιοτήτων: κατασκευή κοσμημάτων, πλέξιμο, ζωγραφική, γλυπτική με πλαστελίνη και πηλό κ.α δ) Μουσικής: φλογέρα, Ξυλόφωνο, κιθάρα κ.α ε) Με ζώα: περιποίηση ζώων, η αγάπη που δείχνουν τα παιδιά προς τα ζώα είναι μοναδική. στ) Με αντικείμενα: στρατιωτάκια, αυτοκινητάκια, κούκλες κ.α

Παραδοσιακά παιχνίδια Από την αρχαιότητα έως σήμερα

Παίζοντας με πέτρες Πεντόβολα Mαζεύουμε πέντε πέτρες (κατά προτίμηση στρογγυλές λείες και άσπρες ) και ξεκινάμε το παιχνίδι: παίρνουμε μία από τις πέντε και την πετάμε στον αέρα προσπαθώντας με γρήγορη κίνηση να πιάσουμε άλλη μία (όσο η άλλη είναι στον αέρα ) από κάτω και να μείνουμε με δύο πέτρες στο ένα χέρι στο πρώτο στάδιο. Αν καταφέρουμε αυτό συνεχίζουμε πετώντας μία πέτρα στον αέρα προσπαθώντας να πιάσουμε άλλες δύο από κάτω και εν τέλει να έχουμε τρεις στο χέρι. Αν καταφέρουμε και αυτό επαναλαμβάνουμε την ίδια κίνηση προσπαθώντας να πιάσουμε τρεις και στη συνέχεια και τις τέσσερις πέτρες μαζί με αυτή που πετάμε στον αέρα. Αν δεν καταφέρουμε να το κάνουμε αυτό συνεχίζει ο επόμενος παίχτης. Στο επόμενο στάδιο του παιχνιδιού εργαζόμαστε ως εξής:σχηματίζουμε μία γέφυρα με το αριστερό μας χέρι ώστε ο αντίχειρας να βρίσκεται απέναντι των άλλων δακτύλων και συνεχίζουμε να πετάμε μία πέτρα στον αέρα προσπαθώντας (με το δεξί πάντα) να περάσουμε κάτω από τη γέφυρα μία πέτρα από τις υπόλοιπες. Αυτό συνεχίζεται μέχρι να περάσουμε και τις τέσσερις πέτρες κάτω από τη γέφυρα και να μείνουμε με τη μια{αυτή που πετάμε στον αέρα}στο χέρι. Νικητής είναι αυτός που θα τελειώσει τα παραπάνω πρώτος!

Τριότα Σχεδιάζονταν πάνω σε μια πλακονδερή πέτρα και παίζονταν σαν τη σημερινή τρίλιζα {χρησιμοποιούσες τρία αντικείμενα ώστε να τα τοποθετήσεις σε ευθεία γραμμή} Παρόμοια και η εννιάρα Εφτάπετρο Μία μπάλα, μια στοίβα από εφτά πέτρες τοποθετημένες η μία πάνω στην άλλη και δυο ομάδες παιχτών (3-6 άτομα ανα ομάδα) Η μια ομάδα έριχνε την μπάλα προς την πλευρά που ήταν στημένες οι εφτά πέτρες με σκοπό να τις ρίξει. Άν τις έριχνε, προσπάθούσε να τις ξαναστήσει χωρίς οι παίκτες της άλλης ομάδας να μπορέσουν να τους κάψουν (δηλ. να τους πετύχουν με την μπάλα ). Αν το κατάφερναν, πέρναν ένα πόντο και ξαναπαίζαν. Αν όχι, οι ομάδες αλλάζαν ρόλους.

Παιχνίδια με τη χρήση ξύλου Τουφεκόξυλο Ήταν κάποιο ξύλο που έμοιαζε με τουφέκι Ξυλοπόδαρα Είναι τα γνωστά ξύλα που προσθέτουν ύψος στον παίχτη Οπλα Χρειάζεται: Ξύλα που είναι βολικά να τα κρατήσεις και να μπορείς να τρέξεις. Ενα μέρος, ας πούμε δάσος ή ένα μεγάλο σπίτι με πολλές γωνίες. Παίζεται με 4 ή και περισσότερα παιδιά Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο έως τέσσερις ομάδες (με διαφορετικά χρώματα μπλούζας για κάθε ομάδα). Στην αρχή μια ομάδα μετράει μέχρι το 10 και οι άλλες φεύγουν στο στρατοπεδό τους. Το στρατόπεδο η κάθε ομάδα το έχει ορίσει κρυφά από τις άλλες ομάδες. Σκοπός είναι να σκοτώσεις κάποιον από την αντίπαλη ομάδα ή να πάρεις κάποιον όμηρο. Πώς γίνεται αυτό: Για να σκοτώσεις κάποιον στοχεύεις με το ξύλο και κάνεις τον ήχο του πυροβόλου. Κανονικά ο άλλος πρέπει να πέσει κάτω και να κλείσει τα μάτια του για 10 δευτερόλεπτα. Βέβαια, αν ο άλλος δεν το ακούσει πρέπει να του πεις ότι τον "σκότωσες". Για να πιάσεις όμηρο πρέπει να πας από πίσω του και να του πεις "ακίνητος". Αυτός δεν έχει το δικαίωμα να φύγει εκτός εάν κάποιος από την δικιά του ομάδα σκοτώσει αυτόν που τον πήρε όμηρο. Το παιχνίδι αυτό μπορεί να μην τελειώσει ποτέ!!!

Η Τραμπάλα Η τραμπάλα παιζόταν με ένα στρογγυλό ξύλο. Μετά βάζουμε σε ένα σημείο που έχουμε ορίσει ως κέντρο ένα μακρύ ξύλο και δεξιά και αριστερά υπήρχαν δυο θέσεις να κάτσουν οι παίκτες. Οι παίκτες με τη δύναμη που έβαζαν στα πόδια τους, το ένα παιδί ήταν ψηλά και το άλλο χαμηλά. Αυτή η εναλλαγή γινόταν με γρήγορο ρυθμό.

6 4 5 3 1 2 Τα ομαδικά παιχνίδια Τυφλόμυγα - τυφλοπάνι Με το κεφαλομάντηλο,συνήθως της μάνας, παιζόταν το τυφλοπάνι. Ένας παίκτης έδενε τα μάτια του με το πανί αυτό και προσπαθούσε να πιάσει κάποιον από τους άλλους παίκτες. Όταν τον πιάσει πρέπει να βρει πως τον λένε. Μετά αυτός κάνει την τυφλόμυγα κτλ Μπίλιες (ιταλ.biglia). Γενικά ήταν ένα παιχνίδι, που απαιτούσε ευστοχία, η οποία επιβραβευόταν κερδίζοντας τις μπίλιες του αντιπάλου. Υπήρχαν πολλά παιχνίδια με μπίλιες όπως: κυνηγητό, μπιλιάρδο, τρίγωνο και μπάζ. Εκτός από τις ακριβές φαντασμαγορικές μπίλιες του εμπορίου, τα ίδια παιχνίδια παίζονταν με κουκουμπέλες (τα κακατσίδια του δέντρου). Πατώ Είναι ένα ατομικό παιχνίδι. Ο παίκτης πηδά με κλειστά μάτια, με ένα ή δύο πόδια, ανάλογα με το τετράγωνο στο οποίο πρέπει να πατήσει.τελειώνοντας κάθε προσπάθεια ρωτά: Πατώ;.Εάν η απάντηση είναι θετική,δηλαδή αν πατα διαχωριστικές γραμμές χάνει και βγαίνει από το παιχνίδι.αν είναι αρνητική,συνεχίζει έως ότου χάσει.για κάθε επιτυχημένη προσπάθεια σημειώνεται υπέρ του παίχτη ένας πόντος.

Το Μπιζζζ! Μαζεύονται τα παιδιά και αποφασίζουν ποιος θα τα "φυλάει". Αυτός λοιπόν κάθεται σ' ένα σκαμνί ή στέκει σκυφτός και βάζει το δεξί του χέρι κάτω από την αριστερή του μασχάλη, κρατώντας την παλάμη ανοιχτή προς τα επάνω, ενώ με το αριστερό του χέρι κρατάει κλειστά τα μάτια του. Οι άλλοι παίκτες στέκονται προς τ' αριστερά του και ένας απ' αυτούς τον πλησιάζει, του χτυπάει την ανοιχτή παλάμη και ύστερα απομακρύνεται μαζί με τους άλλους. Όλοι χοροπηδούν γύρω του και στρυφογυρίζουν το δάχτυλο τους φωνάζοντας "Μπιζζ!" όπως κάνει η μέλισσα. Αυτός που τα φυλάει πρέπει να μαντέψει ποιος τον χτύπησε. Αν τον ανακαλύψει, τότε αυτός παίρνει τη θέση του αλλιώς το παιχνίδι συνεχίζεται κατά τον ίδιο τρόπο. Η ουρά του Γαϊδάρου Παίζουν παιδιά από 6 χρονών και πάνω. Χρειάζονται τουλάχιστον 2 παίκτες, ένα χαρτί, ένα μαντήλι και ένα μολύβι. Σχεδιάζω πρώτα σε ένα χαρτί έναν γάϊδαρο χωρίς ουρά. Ενα παιδί κλείνει τα μάτια του με ένα μαντίλι. Παίρνει το μολύβι και προσπαθεί να φτιάξει την ουρά. Ανοίγει τα μάτια και βλέπει πού έφτιαξε την ουρά. Μετά ένα άλλο παιδί αρχίζει την ίδια διαδικασία. Το παιχνίδι τελειώνει όταν προσπαθήσουν όλα τα παιδιά και νικητής είναι αυτός που έχει φτιάξει την ουρά στον κοντινότερο σημείο. Περνά, περνά η μέλισσα Αυτό το παιχνίδι είναι ένα παλιό και παραδοσιακό παιχνίδι. Συγκεντρώνονται τουλάχιστον έξι παιδιά και δύο χτυπούν παλαμάκια και τραγουδούν. Τα υπόλοιπα παιρνούν κάτω απ' τα χέρια τους και όποιον πιάσουν το βάζουν και επιλέγει με ποιοανού το μέρος θα πάει. Τελικά όταν μαζευτούν όλα τα παιδιά τραβάνε τους άλλους και όποιοι δεν πέσουν κάτω είναι οι νικητές. Αυτό το παιχνίδι το παίζουν πολλά παιδιά (6-7 χρονών), από όλο τον κόσμο. Εμένα αυτό το παιχνίδι μου άρεσε και το θεωρούσα διασκεδαστικό όταν ήμουν μικρή. Τώρα έχω μαθήματα και δεν έχω χρόνο να παίζω παραδοσιακά παιχνίδια. Όμως αυτά τα παιχνίδια είναι πολύ ωραία!!!

Τυφλόμυγα Η τυφλόμυγα παίζεται από δύο παιδιά και πάνω. Στην αρχή όλοι τραβάνε έναν κλήρο για να δούνε ποιος θα τα φυλάει. Αυτός κλείνει τα μάτια του με ένα μαντήλι. Την ώρα που τα έχει κλειστά τα παιδιά ανακατεύονται. Οποιο παιδί πιάσει πρέπει να βρει πως το λένε δηλαδή ποιο είναι. Αν το αναγνωρίσει τότε αυτό το παιδί κάνει τη τυφλόμυγα. Και έτσι αυτό συνεχίζεται. Χαλασμένο τηλέφωνο Το χαλασμένο τηλέφωνο αποτελείται από μια ομάδα παιδιών που πρέπει να είναι πάνω από δύο. Τότε ο πρώτος από τη σειρά λέει γρήγορα μια δύσκολη λέξη στον διπλανό του. Μετά αυτός τη λέει στο αυτί του άλλου παιδιού κ.λ.π. Ο τελευταίος θα πει τη λέξη δυνατά και αν τη πει σωστά το πρώτο παιδί έχει κερδίσει. Αλάτι χονδρό-αλάτι ψιλό Το παιχνίδι αυτό παίζεται από πολλά παιδιά που συγκεντρώνονται και βγάζουν με κλήρο τη "μάνα". Υστερα κάνουν όλα μαζί ένα κύκλο και κάθονται κάτω σταυροπόδι με τα χέρια πίσω, με τις παλάμες ανοιχτές. Η μάνα στέκεται έξω από τον κύκλο και βαστάει ένα μαντήλι. Κάνει μια βόλτα γύρω από τον κύκλο τραγουδώντας: Αλάτι ψιλό, αλάτι χονδρό, έχασα τη μάνα μου και πάω να τη βρω, παπούτσια δεν μου πήρε να πάω στο χορό Την ώρα που τραγουδάει γύρω από τον κύκλο, πετάει το μαντίλι πίσω από ένα παιδί και συνεχίζει μέχρι να καταλάβουν ότι δεν κρατάει πια το μαντήλι.το παιδί που πήρε το μαντήλι σηκώνεται και αρχίζει να κυνηγάει τη μάνα. Οταν την πιάσει η μάνα κάθεται στη θέση του μαζί με τα άλλα παιδιά. Το παιδί που πήρε το μαντήλι γίνεται μάνα και αρχίζει να κυνηγάει. Το παιχνίδι συνεχίζεται έτσι μέχρι να το βαρεθούν.

Ο Βασιλιάς Τα παιδιά "τα βγάζουν" κι ένας τους γίνεται βασιλιάς. Ο βασιλιάς κάθεται κάπου, ενώ οι άλλοι απομακρύνονται για να διαλέξουν ποιο επάγγελμα θα παραστήσουν και με ποιες κινήσεις. Όταν τελειώσουν επισκέπτονται τον βασιλιά και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος: - Βασιλιά, βασιλιά με τα 12 σπαθιά, τι δουλειά; - Τεμπελιά! - Και τα ρέστα; - Παγωτά. - Είπε η γιαγιά να μας κάνεις μια δουλειά. - Τι δουλειά; Τότε τα παιδιά κάνουν τις κινήσεις του επαγγέλματος που διαλέξανε. Αν ο βασιλιάς το καταλάβει, το φωνάζει και κυνηγάει να πιάσει ένα παιδί που γίνεται βασιλιάς. Αν δεν το καταλάβει, ξανακάθεται και τα παιδιά μιμούνται κάτι άλλο. Κρυφτό - Hide-and-seek Σε αυτό το παιχνίδι μπορούν να παίξουν από 3 άτομα και πάνω. Ένα παιδί φυλάει (μετράει έως το 200-5, 10, 15, 20...). Μόλις τελειώσει αρχίζει να ψάχνει για τα παιδιά. Όταν βρει ένα παιδί λέει "φτου" και το όνομα του παιδιού. Το παιδί μπορεί, όταν αυτός που φυλάει είναι μακριά να πει "φτου" και το όνομα του παιδιού που φυλάει. Το τελευταίο παιδί πρέπει να πει "φτου ξελευθερία" για να ξαναφυλάξει το ίδιο παιδί. 'Αμα αυτό δεν γίνει, τότε φυλάει το παιδί που "έφτυσε" πρώτο.

Παίζεται με 2 ή 4 παίχτες. Παρακολουθείται όμως ευχάριστα από πολλούς. Παίρνετε μια κόλλα χαρτί και στη μέση γράφεται την άλφα βήτα. Στο πάνω διάστημα ζωγραφίζουμε μια κρεμάλα. Στο κάτω μέρος γράφουμε την λέξη που θα κρύψουμε από τον αντιπαλό μας. Την λέξη την γράφουμε στον αντίπαλο με παύλες δηλαδή μετράμε τα γράμματά της και το νούμερο που θα βρούμε τόσες παύλες θα βάλουμε. Οταν αρχίσει το παιχνίδι ο αντιπαλός μας λέει ένα γράμμα από την άλφα βήτα. Αν το γράμμα που είπε ανήκει στην κρυμένη λέξη τότε το σημειώνουμε πάνω στις παύλες. Αν το γράμμα που είπε ο αντίπαλος είναι λάθος τότε κρεμάμε το κεφάλι του και διαγράφουμε το γράμμα από την άλφα βήτα. Ετσι συνεχίζεται το παιχνίδι και γίνεται το ίδιο ώσπου να βρει ο αντίπαλος τη λέξη. Αν όμως ο αντίπαλος δεν βρει τη λέξη μέχρι να τελειώσουν τα σημεία του σώματος, χάνει. Η κρεμάλα

Κλέφτες και αστυνόμoι Είναι ένα πολύ συναρπαστικό παραδοσιακό παιχνίδι. Παίζεται με πολλούς παίχτες σε ένα πλάτωμα. Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες. Η μία, η μικρότερη, είναι οι αστυνόμοι. Τα υπόλοιπα παιδιά αποτελούν τους κλέφτες. Το παιχνίδι εξελίσσεται σαν ένα κοινό κυνηγητό ανάμεσα στις δύο ομάδες. οι κλέφτες, όταν θέλουν να ξεκουραστούν, πάνε σ' ένα συγκεκριμένο σημείο το οποίο ονομάζεται σπίτι ή λημέρι. Εκεί οι αστυνόμοι δεν μπορούν να τους πιάσουν. 'Οταν όμως ο αστυνόμος πιάσει τον κλέφτη τον οδηγεί στη φυλακή, η οποία βρίσκεται συνήθως όσο πιο μακριά γίνεται από το σπίτι. 'Ενας φυλακισμένος παίχτης ελευθερώνεται όταν ένας σύντροφός του του ακουμπήσει το χέρι και φωνάξει "ξελέ". Σε περίπτωση που οι φυλακισμένοι κλέφτες είναι πολλοί, κάνουν το εξής κόλπο: πιάνουν τα χέρια τους στη σειρά και απλώνονται όσο πιο έξω μπορούν (ένας βρίσκεται "μέσα" στη φυλακή και οι άλλοι, κρατώντας χέρι χέρι, προχωρούν προς το σπίτι). Ο ελεύθερος παίχτης, αγγίζοντας το χέρι ενός φυλακισμένου, ελευθερώνει όλους όσους συμμετέχουν στην αλυσίδα. Φυσικά, απαγορεύεται αυστηρά στους αστυνομικούς να φρουρούν τους φυλακισμένους παίχτες, κανόνας που όποιος παραβεί αποβάλλεται αυτομάτως από το παιχνίδι. Το παιχνίδι τελειώνει όταν όλοι οι κλέφτες φυλακιστούν, και πολλές φορές αυτό δε συμβαίνει ποτέ! Τα μήλα - Apples Παίζεται σε εξωτερικό χώρο. Δύο παιδιά χωρίζονται και αποτελούν τα "τέρματα". Χαράζονται δύο γραμμές σε απόσταση δέκα περίπου βήματα η μια από την άλλη. Οι δυο αυτές γραμμές είναι τα τέρματα και πίσω από αυτές τις γραμμές στέκονται οι δυο παίκτες. Αριστερά από τις γραμμές χαράζεται μια άλλη που από πίσω της πηγαίνουν και στέκονται τα υπόλοιπα παιδιά. Με κλήρο ορίζουν ποιός από τα τέρματα θα ρίξει πρώτος την μπάλα για να χτυπήσει ένα από τα παιδιά που βρίσκονται στο κέντρο. Αυτά τα παιδιά πρέπει όλη την ώρα να τρέχουν από την μια άκρη στην άλλη για να μην χτυπηθούν. Αν αυτός που θα ρίξει την μπάλα δεν πετύχει κανένα, τότε βγαίνει και στέκεται πίσω από την αριστερή γραμμή.με τη σειρά του ρίχνει την μπάλα ο άλλος. Όταν μείνει μονάχα ένα παιδί στο κέντρο τότε παίζονται τα μήλα, δηλαδή θα χτυπηθούν δώδεκα μπαλιές, έξι από κάθε τέρμα. Πρώτα ρίχνει ο ένας λέγοντας "Ένα μήλο", έπειτα ο άλλος "Δύο μήλα!" κ.λ.π. Το παιδί που είναι στη μέση τρέχει και κάνει κάθε είδους κινήσεις ώστε να αποφύγει την μπάλα. Αν χτυπηθεί τότε χάνει και το παιχνίδι ξαναρχίζει με νέα τέρματα, αν τα καταφέρει να μην χτυπηθεί έχει το δικαίωμα να ξανακαλέσει όλους του παίκτες και να αρχίσει το παιχνίδι με τα ίδια τέρματα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ http://gymkarpen.eyr.sch.gr/peribalodiki/ag_igias_06_07_traditional_games/tradi tional.htm

Τα ονόματα της ομάδας: Δημήτρης Παράσχος Γιάννης Πάλλιος Βαλεντίνα Νταφλούκα Ευτυχία Νασιοπούλου Σεραφείμ Μερμίρης Περικλής Κύρκος

Το παιχνίδι στην Τουρκοκρατία

Το κρυφτό Το κρυφτό έχει αποτυπωθεί στη μνήμη των παιδιών ως ένας ευχάριστος τρόπος για να θυμούνται ένα μέρος των Μαθηματικών μέσω του παιχνιδιού.

Τα μήλα Σαν παιδιά μπερδεύαμε συνεχώς τα φρούτα με το παιχνίδι «Μήλα». Σκοπός του είναι η μπάλα να «κάψει» και τον τελευταίο παίκτη ή να ξαναβάλουν τους υπόλοιπους ξανά μες στο παιχνίδι.

Τυφλόμυγα Η τυφλόμυγα είναι παιδικό παιχνίδι. Επιλέγεται με κλήρο ένα από τα παιδιά και του κλείνουν τα μάτια με ένα πανί, για να μην βλέπει και το παιχνίδι αρχίζει. Τα υπόλοιπα παιδιά που συμμετέχουν γυρίζουν γύρω-γύρω από το παιδί που κάνει την τυφλόμυγα και το πειράζουν. Εκείνο προσπαθεί να πιάσει κάποιο από τα παιδιά και κερδίζει μόνο αν καταλάβει ποιο είναι το παιδί που έπιασε. Το παιδί που πιάστηκε και αναγνωρίστηκε γίνεται η επόμενη τυφλόμυγα.

Τόπι: αρχικά κοριτσίστικη υπόθεση Από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών «το τόπι πρωτοπαίχτηκε από τη Ναυσικά την οποία αναφέρει ο Όμηρος να παίζει με τις φιλενάδες της». Κοριτσίστικο παιχνίδι ήταν και στην εποχή της τουρκοκρατίας. Τα παλιά χρόνια, όταν ακόμη δεν υπήρχαν τόπια του εμπορίου, τα κορίτσια στα χωρία τα έφτιαχναν από πανί που γέμιζαν με παλιοκούρελα. Στα τόπια κένταγαν με κλωστές χρωματιστές παραστάσεις από το ζωικό και φυτικό κόσμο. Σε νεότερους χρόνους, το παιχνίδι με το τόπι πέρασε και στα αγόρια.

Βιβλιογραφία Βιβλίο Χρυσάνθη Καραΐσκου «100 Παραδοσιακά παιχνίδια». 6 ο ΓΕΛ Λαμίας: Ημερολόγιο του 2015. Τάξη Γ. «Τα παραδοσιακά παιχνίδια». http://www.slideshare.net/vanpap/ss-70280885 https://lambrinim.files.wordpress.com/2016/03/to_paixnidisto-perasma_tou_xronou.pdf http://www.authorstream.com/presentation/lyc2vril-1920205/

Ομάδα Β Αναστασία Λιασκώνη Θώμη Μπούρχα Θανάσης Λάγιος Μάριος Κοτζάη Αργύρης Κουραβάνας Βερόνικα Κελαϊδώνη