ΜΗΝΙΑΙΟ ΕΛΤΙΟ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Ι ΕΤΑΙ ΩΡΕΑΝ

1 ΜΗΝΙΑΙΟ ΕΛΤΙΟ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑ Ι ΕΤΑΙ ΩΡΕΑΝ ΕΤΟΣ 2 0 ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ Ν 0 7 ΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 04 ΙΕΥΘ. ΦΙΛΩΝΟΣ 23. 185-31 ΤΗΛ. 210 4126166 FAX.21O-4131666 Email: pioannis @ acn. gr www.naos-aghiospavlosgr. ΥΠΕΥΘ. ΕΚ ΟΣΗΣ : π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΤΣΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Περπατώντας στον δρόµο το µυαλό µου ταξιδεύει στις υποχρεώσεις της Ενορίας, τα πόδια µου µε ακολουθούν. Τα µάτια δεν µπορείς να τα κρατήσεις, ταξιδεύουν σε αυτά που βλέπουν και ακολουθούν τη δική τους πορεία και ορισµένες φορές εστιάζουν σε γεγονότα που τραβούν την προσοχή τους. Όλα γύρω είναι φωτισµένα µε διάφορα λαµπάκια. εν µπορώ να πιστέψω ότι για να αισθανθείς τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ πρέπει όλοι οι χώροι να είναι στολισµένοι, να ακούγεται µουσική, ο κόσµος να σπρώχνεται στα µέσα µαζικής µεταφοράς ή στα πεζοδρόµια για να προφτάσει να πάει στα µαγαζιά, για να κάνει τα λεγόµενα ψώνια. Οι αφίσες, οι διαφηµίσεις και τα µέσα µαζικής ενηµέρωσης σε προκαλούν και σε προσκαλούν για να διασκεδάσεις την Αγια Νύχτα. Άλλοι σε ρωτούν µε επιµονή και θέλουν να µάθουν που και πως θα διασκεδάσεις. Ζούµε σε µια καινούργια Βαβέλ ή καλύτερα σε µια νέα Βηθλεέµ που δεν Τον δέχτηκε.. Προσπαθώ να σκεφτώ τις υποχρεώσεις που έχω για την Εκκλησία και την ενορία. Κάνει κρύο. Η Αγια Νύχτα δεν είναι µακριά. Πως θα τον ξαναδεχτεί ο κόσµος, πως θα τον ζεστάνει; Άλλος σε σπρώχνει, άλλος σε βρίζει γιατί τον ενοχλείς, άλλος σε χτυπάει µε τις τσάντες γεµάτες ψώνια, άλλος ψάχνει την τσέπη σου στον συνωστισµό που υπάρχει, ο επαγγελµατίας ζητιάνος γίνεται εµπόδιο για να περπατήσεις, τα παιδιά κλαίνε γιατί δεν έχουν το δώρο που θέλουν, οι µαγαζάτορες διαλαλούν µε δυνατή φωνή την πραµάτεια τους. Από τα µεγάφωνα ακούγεται χριστουγεννιάτικη µουσική σε ότι ρυθµoύς θέλεις και οι επιτήδειοι έχουν πιάσει τις κατάλληλες θέσεις για να βγάλουν και αυτοί τον 13 ο µισθό τους. Περπατώντας βρίσκοµαι µόνος. Το µυαλό και οι σκέψεις τρέχουν. Στη γωνία του δρόµου το βλέµµα µου σταµατάει. Το φως δεν είναι δυνατό. Βλέπω µια φιγούρα που µόλις διακρίνεται. Κάνει κρύο και παγωνιά. Μια µάννα καθισµένη κάτω κρατάει στην αγκαλιά το µικρό πλάσµα της. Είναι µόνοι, δεν υπάρχει κόσµος τριγύρω, µακριά ακούγονται µουσική και φωνές. Αυτό που ξεχωρίζεις είναι το κλάµα του µωρού που στην αγκαλιά της µητέρας του προσπαθεί να ζεσταθεί. Με τι να το ζεστάνει ; Μόνο µε τα λίγα ρούχα που και η ίδια φοράει και προσπαθεί να το θηλάσει. Μιλάω µαζί της, κάνω αυτό που πρέπει και ζητώντας συγνώµη φεύγω. εν θυµάµαι τον δρόµο της επιστροφής. Κάποια στιγµή φτάνω στο σπίτι. Η σκέψη µου δεν είναι µαζί µου, έχει µείνει στην τελευταία εικόνα. Συνεχίζει να βλέπει µπροστά της

τα δύο πρόσωπα. Είναι η εικόνα του Ιησού και της Μαρίας µε τον Ιωσήφ κοντά τους. Πόσες φορές γεννιέται µόνος µέσα στην καθηµερινή µας ζωή και κανένας µας δεν θέλει να Τον δεχτεί; ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ : 10.30π.µ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ 12.00 ΙΣΠΑΝΙΚΑ 13.00 ΑΓΓΛΙΚΑ ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ : 6.00µ.µ. Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ : 6.00µ.µ. Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 2 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΗΝΟΣ ΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 03-12-2004 ΑΓΙΟΥ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΞΑΒΕΡΙΟΥ Α ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ (ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΙΕΡΑΣ ΚΑΡ ΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ) 5.00µ.µ. ΟΜΑ Α ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ 6.00µ.µ. Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 04-12-2004 ΣΑΒΒΑΤΟ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ 11.00π.µ. Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΥ «Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ» 6.00µ.µ. Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΑ ΙΤΑΛΙΚΑ 06-12-2004 ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ (ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΣ) 6.00µ.µ. Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ-ΑΘΗΝΑ 07-12-2004 ΑΓΙΟΥ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ 6.00µ.µ. Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ 08-12-2004 ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΑΜΙΑΝΤΗΣ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 6.00µ.µ. ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ -ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ 11-12-2004 ΣΑΒΒΑΤΟ 6.00µ.µ. Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΑΠΟ ΗΜΩΝ ΒΑΡΙΑΝΩΝ-ΣΥΡΟΥ 12-12-2004 ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙ ΩΝΟΣ 13-12-2004 ΑΓΙΑΣ ΛΟΥΚΙΑΣ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ 50 χρόνια ιερατικής ζωής του π. Νικηφόρου Βιδάλη 6.00µ.µ. Ευχαριστήρια Θ. Λειτουργία στην Μητρόπολη -ΑΘΗΝΑ 25-12-2004 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ(ΒΛΕΠΕ Ι ΙΑΙΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ) 27-12-2004 ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗ 28-12-2004 ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΝΗΠΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

31-12-2004 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6.00µ.µ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 3 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 05-12-2004 Β ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΕΤΟΣ Α 12-12-2004 Γ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΕΤΟΣ Α 19-12-2004 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΕΤΟΣ Α 26-12-2004 ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ «ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ» ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ Με την Με την ΕΝΩΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ του Ελπιδοφόρου και της Ασπασίας ΧΡΥΣΟΧΟΪ ΟΥ ΜΑΡΘΑ του Πρόδροµου και της Ευγενίας ΡΟΥΣΣΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Φραγκίσκου και της Ελισάβετ-Θηρεσίας ΤΑΣΟΥΛΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ του Κωνσταντίνου και της Λαµπρινής ΕΛΑΒΑΝ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ ΚΟΚΟΛΑΚΗ ΑΛΕΞΑΝ ΡΟΣ του Ελευθερίου και της Εστιµπαλιθ ΣΑΒΒΑ ΙΡΙΣ-ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ του Κωνσταντίνου και της Βεπτιέντς ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΣΑΒΒΑΡΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ετών 92 ΠΡΙΝΤΕΖΗ ΑΝΝΑ ετών 95 ΑΛΤΟΥΒΑ ΕΛΕΝΗ ετών 85 ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΑΒΒΑΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ εις µνήµη του πατέρα του ΜΙΧΑΗΛ 50,00.Σ. ΣΥΝ ΕΣΜΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ εις µνήµη ΠΑΤΣΗ ΣΠΥΡΟΥ 100,00 ΑΝΩΝΥΜΟΣ εις µνήµη ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΤΣΗ 50,00 ΑΝΩΝΥΜΟΣ 100,00 ΑΝΩΝΥΜΟΣ 300,00 ΓΙΑΜΑΝ ΗΜΗΤΡΗΣ 50,00 ΑΝΩΝΥΜΟΣ 50,00 ΦΡΕΡΗ ΦΡΑΓΚΙΣΚΑ 100,00 ΡΟΥΣΣΟΣ ΝΙΚΟΣ και ΒΑΣΩ 100,00 ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΕΛΠΙ ΟΦΟΡΟΣ 100,00 ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΗΜΩΝ ΓΑΛΛΗΣΙΑΝΩΝ (χρήση αίθουσας) 30,00 El SHADDAI (χρήση αίθουσας) 468,00

Η ΕΝΟΡΙΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ 4 ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Την ηµέρα αυτή σε όλο τον κόσµο η Καθολική Εκκλησία προσεύχεται για τις ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΕΣ. Και στην Εκκλησία µας προσευχηθήκαµε και συγχρόνως η προσφορά των ενοριτών µας ήταν 600,00 τα οποία προσφέρθηκαν µαζί µε την προσευχή µας για τον σκοπό αυτό. 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ Ηµέρα µνήµης των ψυχών. Και οι δύο Ιερείς επισκεφτήκαµε τα Νεκροταφεία του ΣΧΙΣΤΟΥ και της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ. 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ Σάββατο. Η απογευµατινή Θ. Λειτουργία τελέστηκε από τον Αρχιεπίσκοπό µας και έγινε η Αποστολή των κατηχητών της τοπικής µας Εκκλησίας. Στο τέλος δόθηκε κέρασµα από την ενορία στην Ενοριακή µας αίθουσα. 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ Κυριακή. Ο Σύλλογος της Ενορίας µας πραγµατοποίησε µε επιτυχία την ηµερήσια εκδροµή του σε Αγία Θεοδώρα-Μεγαλόπολη 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ Τρίτη. Με χαρά το ποιµαντικό συµβούλιο της Ενορίας µας δέχτηκε την Επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου στο Σαλόνι της Ενορίας και είχε µαζί του συνάντηση και συζήτηση για τα δρώµενα της Ενορίας 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ Σάββατο. Υποδεχτήκαµε στην απογευµατινή Θ. Λειτουργία τον Σύλλογο των αποδήµων Γαλλησιανών Σύρου. 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ Κυριακή. Υποδεχτήκαµε µε χαρά τον Σεβασµιότατο Αντώνιο Βαρθαλίτη και τον πρώην εφηµέριο Πειραιά π. οµήνικο Ψάλτη. Κατά τη Θ. Λειτουργία µε επισηµότητα έγινε και η ευλογία του Νέου Αρτοφορίου. Από 15 έως 19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ οι Ιερείς µας αποσύρθηκαν για τις ετήσιες πνευµατικές ασκήσεις του κλήρου της Αρχιεπισκοπής µας. Άρχισαν οι πρόβες της χορωδίας της Ενορία µας µε τον π. Αρθούρο για τις γιορτές των Χριστουγέννων. 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ Τρίτη. Μία εκδροµή διαφορετική. Αναχωρήσαµε στις 7 το πρωί µε προορισµό την Πάτρα για να τιµήσουµε µαζί µε τους Πατρινούς αδελφούς µας την µνήµη του πολιούχου Αγίου Ανδρέα και συγχρόνως να γιορτάσουµε την επέτειο της χειροτονίας του Εφηµερίου µας. «ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΣ

5 Α ΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΣΕ ΑΛΛΗ ΙΑΣΤΑΣΗ» (Μήνας Νοέµβριος - µήνας των ψυχών) Όταν ο άνθρωπος, από την αρχή της ύπαρξής του πάνω στη γη, βρέθηκε µπροστά στο θαύµα αλλά και στο µυστήριο του κόσµου, άρχισε να διερωτάται: «Ποιος είµαι; Από πού έρχοµαι; Που πηγαίνω; Τι είναι ο θάνατος; Υπάρχει µετά τον θάνατο ζωή;» Οι προβληµατισµοί αυτοί και η αγωνία για το αύριο και µετά, υπήρχαν και υπάρχουν σε όλες τις φιλοσοφίες και σε όλες τις θρησκείες, που προσπαθούν να ανακαλύψουν απεγνωσµένα το πεπρωµένο των πλασµάτων. Εκεί όµως, που οι ανθρώπινες δυνάµεις και ο νους δεν µπορούν να προχωρήσουν και να δώσουν απαντήσεις, υπεισέρχεται η χριστιανική πίστη, για να φωτίσει το σκοτάδι της άγνοιας, για να δώσει ελπίδα, παρηγοριά και σκοπό στη ζωή µας. Οι ψυχές, που πλάστηκαν κατ Εικόνα και Οµοίωση του Θεού επιθυµούν και πρέπει να επιστρέψουν στην πηγή απ όπου ξεκίνησαν. Έτσι µέσα από την αποκάλυψη της Βίβλου, αναφαίνεται προοδευτικά η αλήθεια για την «Αθανασία της ψυχής» και µας επιβεβαιώνεται περίτρανα µε την διδασκαλία, τον Σταυρικό Θάνατο και την Ένδοξη Ανάσταση του Χριστού µας. Ο Θεός δεν δηµιούργησε τον θάνατο και φυσικά δεν χαίρεται για την απώλεια των ζώντων. Ο θάνατος δεν υπήρχε αρχικά, αλλά εδόθη σαν αντίδοτο για την καταδίκη της πρώτης αµαρτίας, που είχε σαν συνέπεια την πτώση και την δυστυχία του ανθρώπινου γένους. Ο Κύριος έπλασε τα πάντα για να υπάρχουν. Γι αυτό και ο άνθρωπος µε τον θάνατο δεν χάνεται ολοκληρωτικά. Το σώµα καταλήγει στην γη από όπου έχει τραφεί και η ψυχή παραµένει αιώνια. Οι κεκοιµηµένοι είναι αδέλφια µας αγαπητά, που ο δηµιουργός κάλεσε για να µας προηγηθούν στην Βασιλεία Του. Είναι αδέλφια µας, που έχουν απαλλαγεί από το βάρος του υλικού σώµατος και είτε αξιώθηκαν να εισέλθουν στην «Κοινωνία των Αγγέλων και των Αγίων», όπου βλέπουν πρόσωπο µε πρόσωπο τον Πλάστη τους, είτε βρίσκονται σε µια ενδιάµεση κατάσταση, περιµένοντας καρτερικά τις δικές µας προσευχές, τις δικές µας θυσίες και αγαθοεργίες, και την θεϊκή ευσπλαχνία για να µπορέσουν να φτάσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα στον τελικό προορισµό τους. Η Εκκλησία, σαν καλή µητέρα που ενδιαφέρεται για όλα τα παιδιά της, ενθυµείται πιο έντονα τον µήνα Νοέµβριο όλους εκείνους, που άφησαν την επίγεια ζωή και µας καλεί να προσευχηθούµε γι αυτούς στον Ουράνιο Πατέρα. Ο Σταυρωµένος Ιησούς, µε τα χέρια τεντωµένα πάνω στο ξύλο, ολάνυκτα, µας περιµένει για να µας πάρει όλους µέσα στην αγκαλιά Του, ούτως ώστε µα µην χαθεί καµιά ψυχή αλλά να σωθεί όλη η ανθρωπότητα. Με τον Χριστό, που για χάρη µας, δέχτηκε να µπει µέσα στον χρόνο και στην ιστορία, για να ελευθερώσει το ανθρώπινο γένος από τις δυνάµεις του κακού και του σκότους, ο Ουράνιος Πατέρας πραγµατοποίησε οριστικά το σχέδιο της σωτηρίας µας. Ο Θεάνθρωπος, µε τον θάνατό Του νίκησε τον θάνατο και ξανάφερε τη ζωή που από µόνοι µας δεν θα µπορούσαµε να ξαναποκτήσουµε. Συνοδοιπόρος µας στην γήινη πορεία µας είναι και η Μεγάλη, Ουράνια Μητέρα µας, που µας συµπαραστέκεται και µεσιτεύει για µας σε κάθε βήµα µας. Με την υπακοή της έγινε «η πόρτα του Παραδείσου» που ανοίχτηκε για να µπορέσουµε εµείς να εισέλθουµε και πάλι σε αυτόν τον παράδεισο, από τον οποίο µας είχε αποµακρύνει η αµαρτία.. Ας προχωρούµε λοιπόν, χωρίς φόβο προς την χώρα των ζώντων, προς την χώρα του φωτός, όπου όλα τα πλάσµατα ψάλλουν την δόξα του Κυρίου ενωµένα µαζί Του, διότι εκεί είναι ο τελικός προορισµός του ανθρώπου. ΞΑΝΘΑΚΗ ΜΑΡΙΑ

6 ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΙΑΣΠΟΡΑ Πολλά συµβαίνουν στη ζωή µας αλλά ευχάριστα άλλα δυσάρεστα και άλλα αδιάφορα.όµως είναι και περιστατικά που θέλεις να τα διηγηθείς, για να µπορέσουµε όλοι µας πιστοί, παιδιά του ίδιου Θεού, να καταλάβουµε ότι και σε άλλες περιοχές υπάρχουν αδέλφια µας που έχουν την ανάγκη της παρουσίας της Εκκλησίας. Πριν µερικές ηµέρες µε καλεί ο Εφηµέριος µας και µε παρακάλεσε την εποµένη το πρωί να συνοδεύσω τον π. Αρθούρο για Θεία Κοινωνία. Η απάντησή µου ήταν η συνηθισµένη, ότι δεν υπάρχει πρόβληµα, θα πάµε µε την µηχανή µου. Όµως βιάστηκα (νόµιζα ότι θα πάµε κάπου εκεί κοντά) γιατί ο Πατέρας µε κοιτάει ακόµα στα µάτια και µου λέει: «Πρέπει να πάτε στον Πόρο». Και πάλι δίνω την συγκατάθεση µου. Γίνονται τα τηλέφωνα για να συνεννοηθεί, φεύγει και πάει για τα εισιτήρια. Μου φαίνονται παράξενα και πρωτόγνωρα όλα αυτά. Θυµάµαι τα λόγια του: «Πρέπει να ασχοληθούµε και µε την διασπορά των καθολικών». Την εποµένη το πρωί είµαστε στην ώρα µας. Φεύγουµε µε τον π. Αρθούρο. Έχουµε τον Χριστό µας παρέα και µε την σκέψη στραµµένη σε αυτό που θα συναντήσουµε. Ο καιρός είναι σχετικά καλός, φτάνουµε στον Πόρο και µας πλησιάζει µία κυρία η οποία µας γνώρισε χωρίς να την ξέρουµε. Περάσαµε στον Γαλατά και πήγαµε στο σπίτι της όπου µένουν τρεις οικογένειες. Οι γονείς και οι δύο κόρες. Μόλις µας είδαν οι γονείς η καρδιά τους άρχισε να φτερουγίζει από χαρά. Τα πρώτα λόγια ήταν «σας ευχαριστούµε που ήρθατε από τόσο µακριά». Ο πατέρας ετοιµάστηκε για τα µυστήρια της Εξοµολογήσεως και της Θ. Κοινωνίας. Οι άνθρωποι αυτοί είναι σαν τους οδοιπόρους που ψάχνουν το νερό για να δροσιστούν και να ξεδιψάσουν. Όταν όλα τελείωσαν µας ξενάγησαν στο σπίτι τους και δεν µας άφησαν να φύγουµε. Ήθελαν να µείνουµε κοντά τους µέχρι το απόγευµα που θα ερχόταν πάλι το καράβι. Ότι είχαν για εκείνη την ηµέρα το έβαλαν στο τραπέζι. εν είχε καµία αξία το απλό φαγητό αλλά η χαρά που Ιερέας βρισκόταν στο σπίτι τους. Ο δρόµος της επιστροφής πάντα είναι γρήγορος αλλά αυτή την φορά χωρίς να υπάρχει πρόβληµα ήταν µακρύς γιατί φεύγοντας από το σπίτι τους η σκέψη µας έµενε κοντά τους. Τα ερωτηµατικά πολλά, οι απαντήσεις σχεδόν ανύπαρκτες. Τι θα γίνει µε τις ψυχές αυτές; Πως µπορούµε να είµαστε κοντά τους; Όταν θα συµβεί το µοιραίο θα υπάρχει Ιερέας για να τους συµπαρασταθεί και να γίνουν όλα µε το τυπικό της Εκκλησίας µας; Πότε πάλι θα µπορέσουµε να γυρίσουµε; Υπάρχουν και άλλοι πολλοί σε άλλες περιοχές που χρειάζονται και θέλουν τον Χριστό κοντά τους. Ερωτήσεις που πρέπει να µας προβληµατίσουν σαν Ενορία αλλά και συγχρόνως τον Αρχιεπίσκοπό µας. Ας µας επιτρέψει να µετακινηθούµε πέρα από τα στενά όρια της Ενορίας µας. Όµως σκέψου αυτούς τους ανθρώπους και εσύ χριστιανέ, ιδιαιτέρως εσύ που µένεις κοντά και λες ότι η Εκκλησία σου είναι µακριά,γι αυτό δεν εκτελείς τα καθήκοντά σου. Θέλω να ευχαριστήσω τον Εφηµέριο µας και τον π. Αρθούρο για την δυνατότητα που µου έδωσαν να ζήσω αυτή την εµπειρία και να τους διαβεβαιώσω ότι υπάρχουν και άλλοι ενορίτες που µπορούν να βρεθούν κοντά τους σε όποια µορφή ποιµαντικής δράσης χρειαστεί για την ενορία µας. ΜΑΒΛΙΑΝ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

(συνέχεια από το προηγούµενο ελτίο) Το περιβάλλον του Παύλου, στο οποίο µεγάλωνε, το χαρακτήριζε το ελληνικό πνεύµα, η Ελληνική µόρφωση και η παγκόσµια Ελληνική γλώσσα. Πανεπιστηµιακά κέντρα και πόλεις όπως η Ρόδος, η Ταρσός, η Αντιόχεια και η Αλεξάνδρεια, η Τύρος, η Γάζα και η Γέρασα γέµιζαν από περιοδεύοντες φιλοσόφους που δίδασκαν δηµόσια µαθήµατα. Ο κόσµος αυτός του πνεύµατος ήταν παντού παρών και επηρέαζε κάθε άνθρωπο που συναναστρέφετο µαζί του. Ο άνθρωπος αυτό που στην πρώτη προς Θεσσαλονικείς επιστολή Του (Α Θεσ. 5. 21) µας γράφει: «Πάντα δε δοκιµάζετε, το καλόν κατέχετε», οπωσδήποτε είχε από µικρός συναναστραφεί µαζί του. Αυτή η πλούσια πνευµατική εµπειρία του είχε γίνει σύντροφος από τα παιδικά του χρόνια. Η Ρώµη ήθελε να διεισδύσει στην Ελληνιστική Ανατολή και γι αυτό έδινε τα δικαιώµατα του Ρωµαίου πολίτη σε όλη την Αυτοκρατορία. Όταν λοιπόν ο Παύλος µας λέει ότι «Ρωµαίος γεγέννηµαι» σηµαίνει πως η οικογένεια του ήταν πολιτογραφηµένη και είχε πάρει την ρωµαϊκή ιθαγένεια. Ο Παύλος δεν κατάγεται από το Γκέτο, την ξεχωριστή αυτή Ιουδαϊκή συνοικία, γι αυτό έχει και αυτή την ξεχωριστή φιλική συµπεριφορά απέναντι στους ειδωλολάτρες και σεβασµό προς το κράτος. Προσπαθεί να βρει λέξεις και φιλικές προτροπές στην προσευχή «Υπέρ των εν εξουσία όντων». Ο Παύλος για τους ανθρώπους της πόλης ήταν «Ο ΠΑΥΛΟΣ». Στην οικογένεια του όµως όπως και κάθε Εβραίος είχε το ιερό εβραϊκό όνοµα, τον έλεγαν «ΣΑΟΥΛ» δηλαδή ο «Εξαιτηθείς». Σε αυτό το πνεύµα της ελευθερίας µεγάλωνε ο µετέπειτα κήρυκας της Χριστιανικής Ελευθερίας που ο κάθε άνθρωπος βλέπει στις επιστολές του. «Τη ελευθερία ουν, η Χριστός ηµάς ηλευθέρωσε» (Γαλ. 5. 1). Ξεχώρισα µερικά από τα κυριώτερα συστατικά του Ελληνικού πολιτισµού για να δώσω µια εικόνα σαφή στην µορφωτική εξέλιξη του Αποστόλου. Ένα τόσο έξυπνο και προικισµένο ταλέντο, µε την ζωντάνια της νιότης του, συνειδητά κατέκτησε τη γνώση του αρχαίου Ελληνισµού. Αυτός, που στην προς Ρωµαίους επιστολή του σκιτσάρισε τόσο παραστατικά την ειδωλολατρία µας δίνει να καταλάβουµε ότι στον κόσµο µέσα δεν περπατούσε µε κλειστά τα µάτια. Εµπρός στο µεγάλο αυτό έργο του Παύλου το µόνο που µπορούµε να κάνουµε είναι να σταθούµε µε θαυµασµό και ν αναγνωρίσουµε την ένωση της φύσης µε την Θεία Χάρη σε µια από τις πιο πλούσιες και ανθρώπινες σταδιοδροµίες. Ο ίδιος ο Παύλος σε ολόκληρη τη ζωή του έβλεπε µε ευγνωµοσύνη στον Θεό το θαύµα της Θείας πρόνοιας. «Οτε δε ευδώκησεν ο Θεός ο αφορίσας µε εκ κοιλίας µητρός µου και καλέσας δια της Χάριτος αυτού.» ( Γαλ. 1. 15) Στην προηγούµενη αναφορά είδαµε την µια πλευρά της επίδρασης στην µόρφωση του Αποστόλου Παύλου εκείνης της Ελληνιστικής εποχής. Τώρα θα δούµε την σπουδαιότερη γι αυτόν ρίζα, την παράδοση και την κληρονοµιά µιας χιλιόχρονης συγγένειας αίµατος, αυτής της Ιουδαϊκής του καταγωγής και την παιδεία του στον νόµο της Παλαιάς ιαθήκης. Οι Εβραϊκές κοινότητες της Ταρσού σχηµάτιζαν µια κλειστή φυλετική κοινωνία µε τα ίδια δικαιώµατα που είχαν και οι Έλληνες. Ήταν δηλαδή σαν ένα µικρό κράτος. Ο φυλετικός αυτός σύνδεσµος ήταν Άγιος και Ιερός. Κανείς τους δεν µπορούσε να γίνει πολίτης µιας πόλης αν δεν ήταν µέλος µιας φυλής, ενός γένους. Αυτό γέµιζε µε υπερηφάνεια την καρδιά του Παύλου για την γενιά του. Κάτω από το φως αυτής της φυλετικής υπερηφάνειας του Ιουδαϊσµού, αποκτά ένα νέο νόηµα το χωρίο το οποίο είναι γεµάτο από Χριστιανική υπερηφάνεια. «ηµών δε, (δηλαδή των Χριστιανών) το πολίτευµα εν ουρανοίς υπάρχει» (Φιλ. 3. 20). Στην προς Ρωµαίους επιστολή του (Ρωµ. 16. 7,11) ο Παύλος στέλνει τους Χαιρετισµούς του στον Ανδρόνικο, τον Ιουνία, τον Ηρωδίωνα, «τους συγγενείς» του. Ήταν αυτοί οι οποίοι άνηκαν στο ίδιο φυλετικό Ιουδαϊκό σώµα και ίσως 7

ήταν και οι τρεις σύντροφοι και συµµαθητές των παιδικών του χρόνων, ίσως δε και µακρινοί συγγενείς του. «Εκ φυλής Βενιαµίν». Ο Ιερός Αυγουστίνος µας υπενθυµίζει τον συµβολισµό του ονόµατος που έδωσε ο Πατριάρχης Ιακώβ. «Βενιαµίν» είναι ένας άγριος λύκος που το πρωϊ βγαίνει για να αρπάξει και το βράδυ µοιράζεται το θήραµά του. (Γεν. µθ, 27). Ο πατέρας του Παύλου σαν γνήσιος φαρισαίος θα ήταν ασφαλώς άνθρωπος αυστηρών θρησκευτικών πεποιθήσεων και γι αυτό εµύησε τον γιό του στη γνώση της Αγίας Βίβλου. Σπίτι του µιλούσαν Ελληνικά. Οι εβραίοι είχαν ένα πολύ καλό εκπαιδευτικό σύστηµα και αυτό ήταν το µυστικό της δύναµής των. Όταν το παιδί ήταν πέντε χρονών, µάθαινε τα κυριότερα του Νόµου, το πέµπτο και έκτο κεφάλαιο του ευτερονυµίου, το µεγάλο «ΧΑΛΕΛ» (Ψαλµοί 113-118) που το έψελλναν στις µεγαλύτερες εορτές. Επίσης µάθαινε και την έννοια των κυριοτέρων εορτών του έτους. Στα έξι του χρόνια το παιδί (Σαύλος) πήγε στην «ΑΜΠΕΛΟ» δηλαδή το σχολείο της συναγωγής, για να µάθει την ιστορία του λαού του.τα επόµενα χρόνια µάθαιναν την ιερή ιστορία δηλαδή ότι ο λαός του ήταν ο εκλεκτός του Θεού. Στα δέκα του χρόνια άρχισε η εκπαίδευση της δεύτερης βαθµίδας. Εδώ το εβραιόπουλο µάθαινε τον «προφορικό νόµο». Κάθε µέρα του δίδασκαν και νέες αµαρτίες λέγοντας ότι είναι εξ ίσου ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ όπως ΚΑΙ ΟΙ έκα Εντολές. Αργότερα γράφει στην προς Ρωµαίους επιστολή το βίωµα του ανθρώπου που δεν έχει ακόµα λυτρωθεί.(ρωµ.7, 9-11) «Εγώ δε έζων χωρίς νόµου ποτέ (στην παιδική του αθωότητα). Ελθούσης δε της εντολής, η αµαρτία ανέζησεν εγώ δε απέθανον, και ευρέθη µοι η εντολή η εις ζωήν, αύτη εις θάνατον. Η γαρ αµαρτία αφορµήν λαβούσα δια της εντολής εξηπάτησέ µε και δι αυτής απέκτεινεν.» Στην αρχή το παιδί δεν είχε καταλάβει, ξαφνικά αισθάνθηκε µία φωνή µέσα του να του λέει: «µη άψη, µηδέ γεύση, µηδέ θιγης.» Τότε η νεανική του καρδιά επαναστάτησε. Αισθανόταν να είχε απατηθεί η συνείδησής του, του φαινόταν ότι είχε γευθεί τον θάνατο. «Εγώ δε απέθανον.» εν είναι ανάγκη να φαντασθούµε µία αµαρτωλή πτώση του Παύλου και να πούµε πως το παιδί δεν είχε µία χαρούµενη νεανική ζωή. Γνωρίζουµε µία βαριά θλίψη του Παύλου του «γεννηθέντος υπό νόµον.» και τη χαρά του για λύτρωση όπως µας την περιγράφει µ έναν ξεχωριστό τρόπο στην προς Ρωµαίους επιστολή του. Στο πατρικό του σπίτι έπνεε ένας βαθύς θρησκεύτικος αέρας. Ο πατέρας του διαπαιδαγώγησε το αγόρι του µε την αυστηρότητα ενός σοβαρού και δίκαιου φαρισαίου. εν τον λυπόταν όταν επρόκειτο να τον νουθετήσει να κατεβάσει το µπαστούνι του πάνω στο κορµί του γι αυτό αργότερα στην προς Εφεσίους επιστολή του γράφει «Οι πατέρες µη παροργίζετε τα τέκνα υµών.» (Εφ. 6, 4). Πληροφορίες γι αδέλφια του Σαύλου δεν έχουµε, παρά µόνο για µία αδελφή του που εµφανίζεται παντρεµένη στα Ιεροσόλυµα (Πραξ. 23, 16) Επίσης θα θέλαµε να ξέρουµε κάτι για την µητέρα του. Ο Απόστολος όµως δεν την αναφέρει πουθενά, πιθανόν να είχε πεθάνει όταν το παιδί ήταν ακόµη µικρό, αυτό εξηγεί την ευγνωµοσύνη του στις φροντίδες της µητέρας του Ρούφου.(Ρωµ. 16, 13). Ο πατέρας του µαζί µε την µάθησή του ιερού νόµου φρόντισε το αγόρι να µάθει και την τέχνη του υφαντουργού. Υφαινε το γιδόµαλλο και έφτιαχνε σκηνές για τους τσοµπάνους της Ταρσού. Και ενώ ο νεαρός Σαύλος στο εργαστήρι του πατέρα του στο τέλος της κοπιαστικής ηµέρας έπλενε τα χέρια του για να πάει να κοιµηθεί την ίδια ώρα ένα άλλο αγόρι λίγα χρόνια µεγαλύτερο του άφηνε κι αυτό τα εργαλεία του. Το αγόρι της Ταρσού δεν γνώριζε τίποτα για το νέο της Ναζαρέτ και όµως όταν αυτός ξάπλωνε πάνω στο σκληρό κρεβάτι του για να ξεκουραστεί, ίσως να έκαµε και καµιά προσευχή στον ουράνιο πατέρα Του για τον µικρό Σαύλο της Ταρσού. (συνεχίζεται ) 8

ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝ ΕΣΜΟ 9 Στις 3 Νοεµβρίου, Τετάρτη πραγµατοποιήθηκε η Συνεδρίαση του.σ. του συνδέσµου. Μεταξύ των θεµάτων που ασχολήθηκε ήταν α). Η στήριξη από τον συνδέσµου µας, του νέου εκλεγµένου συµβούλιο των νέων τις ενορίας µας, σε όποιο επίπεδο η θέµα που θα χρειαστούν τη γνώση και την πείρα µας. β). Ένα άλλο θέµα που µας απασχόλησε ήταν η εκδροµή του συνδέσµου µας στην Αγία Θεοδώρα στη Βάστα της Μεγαλόπολης. Στις 7 Νοεµβρίου πραγµατοποιήθηκε η πολυπόθητη εκδροµή µε την συµµετοχή και του π. Αρθούρου. Λίγο κουραστική η διαδροµή, αλλά φθάνοντας στην Αγία Θεοδώρα το θέαµα αποζηµίωσε τους εκδροµείς. Φανταστικό το τοπίο, ωραίος ο χώρος και το γραφικό µικρό εκκλησάκι µε τα πλατάνια στην σκεπή και το ρυάκι δίπλα. Το µόνο άσχηµο ήταν το ψυλόβροχο που κράτησε καθ όλη τη διάρκεια της παραµονής µας στο χώρο. Ένα ακόµα ευχαριστώ στους κυρίους: αλέζιο Γιάννη και Βαµβακάρη οµένικο για τα δώρα που προσέφεραν να κληρωθούν στους εκδροµείς. Η συνεδρίαση του.σ. θα πραγµατοποιηθεί την 1 η εκεµβρίου ηµέρα ΤΕΤΑΡΤΗ µετά τη Θ. Λειτουργία. ΕΚ ΤΟΥ ΣΥΝ ΕΣΜΟΥ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ Μπράβο! Μπράβο! Μπράβο! Το πρώτο µπράβο ανήκει στον εφηµέριό µας π. Ιωάννη ο οποίος συνέλαβε την ιδέα του νέου αρτοφορίου και δραστηριοποιήθηκε για την πραγµατοποίησή του. Το άλλο µπράβο ανήκει στις αδελφές του Αγ. Ιωσήφ που το χρηµατοδότησαν εξ ολοκλήρου, αποδεχόµενες την ιδέα και άποψη του εφηµερίου µας. Το τρίτο µπράβο είναι για τον Σεβασµιότατο Αντώνιο Βαρθαλίτη ο οποίος σε κάθε πρόσκληση είναι κοντά µας (και τον ευχαριστούµε από καρδιάς για την αγάπη που δείχνει στη παλιά του ενορία) ο οποίος ευλόγησε το νέο αρτοφόριο. Επίσης ένα µεγάλο ευχαριστώ στον σεβαστό µας π. οµήνικο Ψάλτη παλαιό εφηµέριο της ενορίας µας, ο οποίος κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια και βρέθηκε κοντά µας για να συλλειτουργήσει µε τον Σεβασµιότατο Αντώνιο και τον εφηµέριό µας. Τώρα πια θα έχουµε το παρεκκλήσιο της Αγίας Αιµιλίας όπου θα τελούνται τις καθηµερινές οι Θ. Λειτουργίες. Ένα ευχαριστώ σε όλους τους ανωτέρω. Αρχιερέα, Ιερείς και µοναχές, ο Θεός να τους ευλογεί και να τους έχει πάντα καλά. ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΒΛΙΑΝ

10 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ από 16-12-04 έως 09-01-05 16,17,18,20,21,22,23-12-2004 5.00µ.µ. ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ 6.00µ.µ. ΕΝΝΕΑΗΜΕΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 19-12-2004 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24-12-2004 ΣΑΒΒΑΤΟ 25-12-2004 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 26-12-2004 ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΡΙΤΗ 28-12-2004 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31-12-2004 ΣΑΒΒΑΤΟ 01-01-2005 1 Η ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 10.30π.µ. Θ. Λειτουργία στα Ελληνικά 12.00 Θ. Λειτουργία στα Ισπανικά 13.00µ.µ. Θ. Λειτουργία στα Αγγλικά 11.00µ.µ. ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 12.00 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 10.30π.µ. Θ. Λειτουργία στα Ελληνικά 12.00 Θ. Λειτουργία στα Αγγλικά 10.30π.µ. Θ. Λειτουργία στα Ελληνικά 12.00 Θ. Λειτουργία στα Αγγλικά ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΠΑΙ ΙΩΝ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ 6.00µ.µ. Θ. Λειτουργία ΓΙΑ ΤΗ ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 10.30π.µ. Θ. Λειτουργία στα Ελληνικά- ΟΞΟΛΟΓΙΑ 12.00 Θ. Λειτουργία στα Αγγλικά 02-01-2005 10.30π.µ. Θ. Λειτουργία στα Ελληνικά 12.00 Θ. Λειτουργία στα Αγγλικά 05-01-2005 6.00µ.µ. ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΩΝ Υ ΑΤΩΝ Θ. Λειτουργία ΠΕΜΠΤΗ 06-01-2005 10.30π.µ. Θ. Λειτουργία στα Ελληνικά 12.00 Θ. Λειτουργία στα Αγγλικά ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 07-01-2005 Α ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 08-01-2005 ΚΥΡΙΑΚΗ 09-01-2005 ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 6.00µ.µ. Θ. Λειτουργία 6.00µ.µ. Θ. Λειτουργία 10.30π.µ. Θ. Λειτουργία στα Ελληνικά 12.00 Θ. Λειτουργία στα Αγγλικά

11 ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ εν πρέπει να ξεχάσουµε να πούµε και σαν Ενορία ένα µεγάλο ευχαριστώ στις αδελφές του Αγίου Ιωσήφ που µας έκαναν δώρο το Νέο µαρµάρινο Αρτοφόριο και έτσι θα µπορούµε να τελούµε τις καθηµερινές Θ. Λειτουργίες στο παρεκκλήσιο της Αγίας Αιµιλίας. Επίσης και τον κ. αλέζιο Γιάννη που µας πρόσφερε τους προβολείς του βήµατος. εν πρέπει να ξεχάσουµε να πούµε και ένα µεγάλο Ευχαριστώ στον κ. Ρηγούτσο Αντώνιο, διευθυντή του σχολείου Saint Paul που µε µεγάλη γενναιοδωρία µας πρόσφερε τα αγάλµατα για την Φάτνη των Χριστουγέννων που θα έχουµε στην Εκκλησία. ΟΙ ΝΕΟΙ ΜΑΣ Συνεχίζουµε να είµαστε αδελφωµένοι και να βρισκόµαστε κοντά στις ανάγκες της Ενορίας µας. ιοργανώσαµε µια λαχειοφόρο για να µπορούµε από δω και πέρα να είµαστε οικονοµικά ανεξάρτητοι και να µην επιβαρύνουµε οικονοµικά το ταµείο της ενορίας. Είµαστε δίπλα στον Εφηµέριο µας στη Θ. Λειτουργία στα αναγνώσµατα, στη χορωδία και στο Θεατρικό που ετοιµάζουµε. ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΧΗ ΚΡΥΟΥ, ΠΑΓΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗ ΙΚΗ ΣΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΗΝ Α ΙΑΦΟΡΗΣΕΙΣ ΘΥΣΙΑΣΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΚΕΜΕΝΟΥΣ Α ΕΛΦΟΥΣ ΣΟΥ

ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΑΛΟ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΡΙΤΕΣ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. 12