ΕΤΟΣ 16ο ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 88 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2006

ΕΤΟΣ 16ο ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 88 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2006 ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΧΩΡΙΑ ΟΜΟΡΦΑ ΕΡΗΜΩΝΟΥΝ Ένας επισκέπτης του χωριού μας, ήρθε στο χωριό αφού πέρασαν δύο χρόνια. Όταν μας βρήκε και αρχίσαμε την κουβέντα, μας είπε ότι η διαφορά που βρίσκει, είναι, πως το χωριό φαίνεται εγκατελειμένο, ερημωμένο. Μας εξήγησε, όταν του ζητήσαμε τους λόγους της εικόνας αυτής. Η εικόνα την οποία διαμόρφωσε, δεν απείχε πολύ από αυτήν της δικιάς μας εικόνας και αίσθησης την οποία αποκομίζουμε όταν πηγαίνουμε στο χωριό. Περπατώντας τον κεντρικό δρόμο του χωριού, η εγκατάλειψη είναι εμφανής, από την είσοδο του χωριού. Η ταμπέλα που δείχνει ότι κάποιος βρίσκεται στην Καλοσκοπή, είναι τόσο μικρή και δυσδιάκριτη που κάποιος δύσκολα διακρίνει που βρίσκεται, ειδικά αν το μέσο με το οποίο κινείται αναπτύσσει μια ταχύτητα άνω των 50 χιλ/ώρα. Μια πρώτη δικαιολογία από τους υπεύθυνους, γιατί δεν βάζουν μια μεγάλη και ευδιάκριτη ταμπέλα, είναι ότι την πυροβολούν οι κυνηγοί. Αυτό είναι καλό γιατί μπορούν, το ασαρχείο να το φέρουν προ των ευθυνών του,αφου η περιοχή είναι ελενχόμενη περιοχή, ζητώντας να αλλάζει η ταμπέλα συνέχεια. Προφάσεις είναι όλα αυτά, δεν ενδιαφέρθηκε κανένας, ασχολούνται μάλλον με την λύση του Κυπριακού. Προχωρώντας τα δέματα για τα οποία είναι υπεύθυνη η ημαρχία και το.. είναι σε κακό χάλι, έτοιμα να πέσουν. Παράδειγμα, αυτό που βρίσκεται στην συνεχεία της ποτίμις προς το κοιν.κατάστημα. και συνεχίζοντας προς την Κακοτράχη τα ίδια. Το οδόστρωμα βρίσκεται στο ίδιο χάλι, πολύ χειρότερα είναι τα πράματα, αν κάποιος αποφασίσει να πάει στην Παναγία από το δρόμο. Είναι ένας δρόμος ο οποίος από τότε που έγινε δεν υπέστη καμία μα καμία βελτίωση. ιαβάζοντας το ελτίο Τύπου της Νομαρχίας Φωκίδας το Μάρτιο του 2006 είδαμε ότι ενέταξε και ικανοποίησε αιτήματα των ήμων και των Τοπικών ιαμερισμάτων. Προσπαθήσαμε να δούμε αν μέσα σε αυτά είναι και έργα τα οποία λύνουν χρόνια προβλήματα του χωριού. υστυχώς δεν βρήκαμε πιστώσεις ούτε ευρώ 1000. Αντίθετα για τον υπόλοιπο ήμο Γραβιάς και τα άλλα Τοπικά ιαμερίσματα βρήκαμε αρκετές χιλιάδες μέχρι εκατοντάδες ευρώ (Μαριολάτα, κ.λ.π.). Τονίζουμε ότι δεν έχουμε τίποτα με τα υπόλοιπα... Όμως ζητάμε ισόρροπη ανάπτυξη. Μπορεί οι υπεύθυνοι για το δικό μας.., να μην ζήτησαν και να μην απαίτησαν όσα έπρεπε, αυτό δεν σημαίνει ότι μια περιοχή που είναι ο κύριος κορμός του ορεινού όγκου του ήμου, αφήνεται στον δρόμο της ερήμωσης και της καταλήστευσης από τα μεταλλεία. Μπορεί η Μαριολάτα να είναι κοντά στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού. Όπως επίσης να διαθέτει αρκετούς κατοίκους, όμως και η Καλοσκοπή στην απογραφή είχε αρκετούς κατοίκους και είναι πολύ σημαντική από Τουριστικής άποψης. Χώρια την ανεπανόρθωτη ζημία του τοπίου, από τα μεταλλεία του γαλαντόμου κ.κυριακόπουλου. Ο Ξενώνας είναι κλειστός και έρημος. Άγνωστο πότε θα τελειώσουν όλες οι διαδικασίες για να λειτουργήσει.το κοινοτικό κατάστημα σε πλήρη ερήμωση, τώρα μαθαίνουμε ότι θα λειτουργήσει με τις παλιές συνθήκες, μέχρι να ξεκινήσουν οι εργασίες. Σαφώς και η καταγγελία του Συλλόγου «Αγία Τριάς», για υποτιθέμενη δουλεία του παραπλεύρως οικοπέδου, δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Όταν οι παλιότεροι μας πληροφορούν, ότι το κοινοτικό κατάστημα είχε άλλη διάταξη πριν γίνει το υπάρχον και η διέλευση στο οικόπεδο αυτό μας λένε, ήταν από τα υπάρχοντα σκαλάκια προς την πλατεία του χωριού και από δύο μονοπάτια από την άλλη μεριά.ένα από την ποτίμι πάνω και το άλλο απέναντι από το μαγαζί του Βλάχου μετά τα πρώτα σκαλάκια. Πράγματι, αυτή η καταγγελία ήταν προσπάθεια κωλυσιεργίας της ανακατασκευής του κοινοτικού καταστήματος.μια καθυστέρηση προς όφελος του ήμου, ενέργεια που δίνει την δυνατότητα στον ήμο, να εκμεταλλεύεται τα χρήματα αυτά προς όφελος του. εν ήταν τίποτα άλλο από προμελετημένο έγκλημα για το χωριό, από την μεριά αυτών που το έκαναν. Εκείνο όμως που είναι γνωστό από όλους, είναι ότι με την κατάθεση μιας αδείας στην πολεοδομία και αποκτώντας αριθμό πρωτοκόλλου, είναι δυνατή η έναρξη των εργασιών.απορούμε γιατί η ημαρχία από την πλευρά της δεν προχωράει. Εκτός αυτού τα πεδινά χωριά σε λίγο θα υδρεύονται από το νερό της Καλοσκοπής. Πόσα ήτανε τα χρήματα που διέθεσε ο ήμος για ένα χωριό που διαθέτει τον φυσικό του πλούτο. Τα χρήματα που θα διατεθούν για το κοινοτικό κατάστημα είναι χρήματα από πλουτοπαραγωγικές πηγές του χωριού(λιβάδια κ.λ.π.).πόσα χρήματα ζήτησε το Τ.Σ. και τι

μας έδωσε ο ήμος. Με την προηγούμενη ημοτική αρχή είχαν συμφωνηθεί αντισταθμιστικά οφέλη από τα οποία ορισμένα αναφέρονται και στην μελέτη ύδρευσης του ήμου Γραβιάς.Όμως δεν έγιναν και φαίνεται ότι δεν υπάρχει διάθεση να γίνουν. Ο κεντρικός αγωγός ύδρευσης, δεν φαίνεται να υπάρχει διάθεση να αλλάξει. Το Υπουργείο Υγείας υπέδειξε να γίνει, αν τα πράματα είναι όπως τα περιγράφαμε. Οι υπηρεσίες δεν ήρθαν να πάρουν δείγματα, θα μεριμνήσουμε για αυτό, διαφορετικά υπάρχουν και άλλοι δρόμοι. Οι υπόλοιποι φορείς έδειξαν τον ήμο Γραβιάς σαν υπεύθυνο. Αν τα ζητήματα αυτά δεν λυθούν τότε δεν θα περιμένουμε ούτε από Τοπικό Συμβούλιο ούτε από τους Συμβούλους. Ο δρόμος είναι ένας, κινητοποιήσεις, μέχρι να δοθούν χειροπιαστές λύσεις σε μηδαμινά προβλήματα, που εξασφαλίζουν την αναστροφή της ερήμωσης του χωριού. Θέλουμε ικανοποίηση των αιτημάτων, όχι προσωρινά,επειδή έρχεται ο καιρός των εκλογών. Θέλουμε λύσεις μόνιμες πάνω στις οποίες θα μπορούμε να πατήσουμε για να προχωρήσουμε στο μέλλον. εν επιτρέπουμε την εκμετάλλευση, των προβλημάτων αυτών από δημοκόπους, που επιδιώκουν να κεφαλαιοποιήσουν προσωπικά οφέλη. Οι καποδιστριακοί ήμοι δημιουργήθηκαν, υποτίθεται, για να λύσουν με οικονομικότερο τρόπο τα προβλήματα των μικρών κοινωνιών. Όχι όμως και για να αφανίσουν τις κοινωνίες αυτές. ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Συνεδρίασε το νέο ιοικητικό Συμβούλιο και αφού συγκροτήθηκε σε σώμα, έθεσε τους στόχους για την καινούρια διετία. Ομόφωνα αποφάσισε, σαν πρώτη προτεραιότητα, να ξεκινήσουν οι ενέργειες που χρειάζονται ώστε να γίνει γνωστό το χωριό. Παράλληλα από την μεριά του Συλλόγου, έκρινε απαραίτητο να συνεχιστούν οι ενέργειες, ανάδειξης των υπαρχόντων μονοπατιών. Ακόμη διευρύνωτας την συνεργασία με τους άλλους συλλόγους να προσπαθήσουμε, να αναδείξουμε και τα υπόλοιπα μονοπάτια του χωριού. Επίσης στα πλαίσια της συνεργασίας, να προγραμματιστούν τέτοιες εργασίες που να αναδείξουν, γενικότερα τα φυσικά χαρίσματα του χωριού. Έχοντας υπ όψιν, ότι ανάπτυξη δεν σημαίνει μόνο τουριστική κίνηση σ ένα μέρος, θα προσπαθήσουμε αξιοποιώντας και την εμπειρία άλλων συλλόγων, πρωτοπόρων συλλόγων, να αναδείξουμε και άλλες πλευρές του χωριού μας. υστυχώς στο τομέα αυτό ο Σύλλογος μας βρίσκεται αρκετά πίσω. Έχοντας συναίσθηση των ευθυνών μας, πιστεύουμε να ξεπεράσουμε τα λάθη του παρελθόντος και να δουλέψουμε κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να υπάρξει ανάπτυξη και στον τόπο μας. Τέλος θέλουμε να επισημάνουμε τον τομέα του Πολιτισμού. Ο Σύλλογος μας, πιστεύει ότι τα βήματα τα οποία έγιναν, είναι πολύ μικρά και αποσπασματικά. Ελπίζουμε από φέτος να έχουμε μια πιο έντονη και ποιοτική παρουσία. Σε πρώτη φάση από τώρα ανακοινώνουμε μέσα στον Αύγουστο, στην αίθουσα της λαογραφικής έκθεσης, θα γίνει εκδήλωση σχετικά με τους νερόμυλους και την ιστορία τους. Αυτό σε συνεργασία με άλλους συλλόγους οι οποίοι με ευχαρίστηση, έθεσαν ήδη, στην διάθεση μας την δουλεία και την έρευνα, την οποία έκαναν πάνω στο ζήτημα αυτό. Τέλος το.σ. συγκροτήθηκε σε σώμα όπως παρακάτω: -Ηρακλής Ραπτόπουλος-Πρόεδρος -Κλεάνθη Τριανταφύλλου-Αντιπρόεδρος - ημήτριος Χαραλάμπους-Ταμίας -Γεώργιος Μπουρτζάλας-Γραμματέας -Αποστόλης Μητσόπουλος-Μέλος ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΛΑΜΙΑΣ Απ την πρόεδρο του Εξωραϊστικού και εκπολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Λαμίας, πήραμε επιστολή, στην οποία περιγραφή τις εντυπώσεις της από την πρόσφατη επίσκεψη τους στο χωριό μας και την οποία δημοσιεύουμε παρακάτω : Μέσα στους σκοπούς του Συλλόγου μας, ένα κεφάλαιο στο θέμα των ημερησίων εκδρομών, είναι η γνωριμία με τον τόπο μας. Προγραμματίζουμε οι διαδρομές να περιλαμβάνουν μέρη, χωριά σταθμούς, όχι μόνο για το φυσικό τους περιβάλλον και τον

παραδοσιακό οικισμό, αλλά να κάνουμε μια βαθύτερη γνωριμία με την ιστορία και τα πολιτιστικά τους στοιχεία. Στις 11-4-2006 το οδοιπορικό μας ήταν Γραβιά-Καλοσκοπή (Παρνασσίδα-Ρούμελη). Πρώτα το προσκύνημα στο ιστορικό χάνι της Γραβιάς, με ξενάγηση και παρακολούθηση της μάχης από το πρόγραμμα εικονικής πραγματικότητας. Ήταν μια νίκη του Οδυσσέα Ανδρούτσου και των παλικαριών του, που καθυστέρησε την επιδρομή των Τούρκων προς την Πελοπόννησο και αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη της Επανάστασης. Αφήνουμε την Γραβιά μετά από έναν καφέ και ένα γλυκό της ευγενικής Γραβιώτισσας κ. Ασπασίας Ι. Παπανάγνου μέλους του Συλλόγου μας. Πήραμε τον ανήφορο. Πριν το 51 ο χλμ. Αφήνουμε το δρόμο προς την Άμφισσα και στρίβουμε δεξιά προς Κουκουβίστα. Μας δημιουργεί μια ένταση η προσοχή στο δρόμο. Είναι ασφαλές αλλά με πολλές πληγές και νεροφαγώματα. Ο οδηγός μας, οδηγεί σιγά και προσεκτικά. Μας αποζημιώνει όμως η διαδρομή, μαγευτική μέσα στο δάσος.πατάμε την Γκιώνα και έχουμε απέναντι μας την Οίτη. Παίζουν οι βουνοκορφές με τις χαράδρες και τα φαράγγια. Ο ήλιος τρέχει παντού να τα φωτίσει, αλλού δυνατά, αλλού απαλά, αχνότερα. Είχαμε την τύχη μιας καλής μέρας με τα τερτίπια του φετινού καιρού. Μια ζωγραφιά η Πατρίδα μας!! Μια αλεπού!! Ακούγονται φωνές!! Ελάχιστα πουλιά πέταξαν τρομαγμένα. Σκέφτηκαν! Ξέρουν άραγε αυτά «τα πτηνά του ουρανού» ότι στην εποχή μας αυτά είναι τυχερά, όχι μόνο γιατί τα τρέφει η Φύση, αλλά οι κίνδυνοι εδώ πάνω είναι οι ίδιοι όπως πάντα; Σε τούτους τους καιρούς στις πόλεις τα πουλιά γίναν ύποπτά. Πάψαν να συντροφεύουν τους ανθρώπους, φοβούνται ακόμα και την κουτσουλιά τους. Αντικρίσαμε το χωριό Κουκουβίστα. Πίνακας στην αγκαλιά της Γκιώνας. Καλοσκοπή όνομα και πράμα Πνιγμένα τα σπίτια στο πράσινο κι αρστερά το βουνό;.χιονισμένο. Μέχρι στιγμής δε βρήκαμε άλλο ζωντανό. εν ακούσαμε κυπρο-κούδονα, ούτε σφύριγμα τσοπάνη, ούτε σκυλιού αλύχτισμα, ούτε άνθρωπο κοντά ή μακρύτερα ν ασχολείται με τη γη. Αυτή η ησυχία γίνεται ανησυχία και μελαγχολία. Τι θα γίνουν τα χωριά μας; Πριν 40-50 χρόνια όλα την Άνοιξη, είχαν μια προσδοκία, άνθρωποι, ζώα, γη. Τώρα μόνο η φύση και τα ελάχιστα τζάκια που καπνίζουν υποστηρίζουν τον κύκλο της ζωής στη Καλοσκοπή. Οι άνθρωποι τα ομορφαίνουν όλα. Όλους κι όλους τέσσερους ανθρώπους συναντήσαμε στο χωριό. Την κ. Γιούλα υπεύθυνη του Λαογραφικού Μουσείου και τρεις στη ταβέρνα που φάγαμε κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας κι αυτοί γεννημένοι στον κάμπο. Τα σοκάκια πεντακάθαρα. Στην πλατεία ερημιά. Η εκκλησία ο Αϊ Γιώργης κλειστή. Το πέτρινο σχολείο, χωρίς παιδιά, δεν λειτουργεί από το 1987. Τάρα έγινε Πολιτιστικό Κέντρο και σ ένα τμήμα του φιλοξενεί την λαογραφική έκθεση της Καλοσκοπής. Πριν μερικά χρόνια υπήρξε μια υποτίμηση της Λαϊκής παράδοση, με την εσωτερική μετανάστευση. Στην Καλοσκοπή υπήρξε η έκπληξη!! Εδώ οι κάτοικοι κοίταξαν το παρελθόν τους, δεν αρνήθηκαν συμφιλιώθηκαν μ αυτό και μέσω αυτής της λαογραφικής έκθεσης συντηρούν τις ρίζες τους, προβάλουν την ιστορία και τον πολιτισμό του χωριού τους. Το κάναν με αγάπη, με μεράκι. Ήξεραν τι ήθελαν. Τα αντικείμενα προέρχονται από δωρεές των κατοίκων. Άνοιξαν μπαούλα, κατώγεια, αχυρώνες, βρήκαν παλιές φωτογραφίες, δικαιοπρακτικά έγγραφα. Τα κατέταξαν σε κατηγορίες, γεωργικά, ποιμενικά, του σπιτιού, καθημερινά γιορτινά. Επαγγέλματα, τα αρχειοθέτησαν, τους δώσαν ταυτότητα. Οι ειδικοί λένε σ αυτές τις περιπτώσεις χρειάζονται χρήματα, άνθρωποι ειδικοί, τεχνικός εξοπλισμός, αλλά μεγαλύτερη είναι η συμβολή των ανθρώπων, που είναι δεμένοι συναισθηματικά με την παράδοση, που έχουν βιώματα. Έτσι βρεθήκαμε μπροστά σε μια έκθεση λαογραφικού υλικού με αρχή και συνέχεια. Προσκύνημα στην ιστορία του χωριού. Στα άξια τέκνα του που υπηρέτησαν τους αγώνες του έθνους με πιο γνωστό τον Παπαντριά, σύντροφο του Αθανασίου ιάκου στη μάχη της Αλαμάνας. Οι εικόνες διαδέχονται η μία την άλλη. Η οικονομική και η κοινωνική ζωή σ όλες τις διαδικασίες της δράσης του χωριού με τρόπο ζεστό που μας έδωσαν ερεθίσματα στις αισθήσεις, στο μυαλό, στη σκέψη. Όσοι είχαμε βιώματα συνομιλήσαμε με κάθε ενότητα. Για μένα ξεχωριστή η συγκίνηση, γεωργός σε φωτογραφία όργωνε με το μονόϋνο αλέτρι που

είχε εφεύρει ο πατέρας μου σιδηρουργός, Σωτήριος Τζιβελέκης, (δίπλωμα ευρυσιτεχνίας 1928), κατάλληλο για ένα ζώο για χωριάφα ορεινά πλαγιαστά. Στα ταμπλώ η φωτογραφία με πρόσωπα της εποχής ονομαστικά. Το ανάλογο επεξηγηματικό κείμενο, κάποιο ποίημα και από κάτω σε άμεση σχέση με το θέμα τα ανάλογα εργαλεία κι άλλα αντικείμενα με τον αντίστοιχο αριθμό που αναφέρονται στο πίνακα και ορίζουν την ονομασία και τον ρόλο τους. Η διαδικασία της σποράς μέχρι το θέρο, τ αλώνισμα, το λίχνισμα. Τα σύνεργα βοηθοί των κτηνοτρόφων. Τα επαγγέλματα. Ο τσαγκάρης με την παρέα του σ ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο. Ο Σαμαράς και πεταλωτής Αλεξίου. Απλές σημαδιακές οι φωτογραφίες με φόντο την ξερολιθιά ή κάποια μαντανία. Το καφενείο του χωριού. Το σχόλασμα της εκκλησίας. Το Πάσχα με το ομαδικό ψήσιμο αρνιών. Η κομπανία των μουσικών στο χοροστάσι κι ο χορευτής στη μέθη του χορού επιδεικνύει την χορευτική του δεινότητα παιδεύοντας τον δεύτερο χορευτικά στην προσπάθεια να τον συγκράτηση στα λυγίσματα και τα τσαλιμάκια του χορού. Οι γυναικείες δουλείες, ο αργαλειός, οι ενδυμασίες, τα εικονοστάσια, ο φούρνος,τα θρανία. Τα παλιά θρανία με την φθορά του χρόνου, κρύα χωρίς την ζέστη των παιδικών κορμιών. Με το θαυμασμό μας νοιώσαμε μια πληρότητα. Όλα ήταν και δικά μας. Αυτή η επίσκεψη στη Κουκουβίστα ήταν ανάσα, ένα χάδι από το παρελθόν. Τους ευχαριστούμε που μας προκάλεσαν αυτά τα αισθήματα. Συγχαίρουμε από καρδιάς έναν-έναν όλους τους συντελεστές αυτής της προσπάθειας και τους ευχόμαστε υγεία και πρόοδο. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε την κ, Αγνή Βέλλιου και τον κ. Ηρακλή Ραπτόπουλο που συντέλεσαν ώστε να καταστεί εποικοδομητική η επίσκεψή μας αυτή. Για τον Εξωραϊστικό και Πολιτιστικό Σύλλογο Γυναικών Λαμίας Η Πρόεδρος Μαρία Π. Πολυμεροπούλου Αντιπρόεδρος του Ομίλου Φθιωτών λογοτεχνών και συγγραφέων Γράμμα από τον Φοίβο Ταξιάρχη Κόλλια Από τον Φοίβο Ταξιάρχη Κόλια, λάβαμε το γράμμα που ακολουθεί. Ο Φοίβος Ταξιάρχης Κόλιας είναι άνθρωπος των τεχνών και των γραμμάτων, πιθανόν ο μοναδικός γέννημα θρέμμα της Κουκουβίστας που ασχολήθηκε με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Τίμησε το χωριό του με μια παράσταση την οποία έδωσε στην πλατεία του χωριού, την μοναδική που είδε το χωριό στην σύγχρονη ιστορία του. Άοκνος εργάτης του θεάτρου με Πανελλήνια αναγνώριση. Παρ όλη την δράση του, δεν ξεχνά να βρίσκεται στο χωριό, πράμα που το επιδιώκει. Εντούτοις ούτε ο Σύλλογος μας, ούτε το χωριό στάθηκε δυνατό να τον τιμήσουν για την δράση του αυτή. εν γράφουμε παραπάνω τίποτα, γιατί υποθέτουμε ότι εξοργίζεται με τέτοιου είδους αναφορές. Παραθέτουμε το γράμμα του: Αγαπητοί φίλοι, της, «Φωνής» των Κουκουβιστιανών της Λαμίας, παρακολουθώντας την πορεία του φύλλου σας, τον τελευταίο, αρκετό. καιρό, διαπιστώνω, μια συνεχή ανοδική, δημιουργική πορεία, με πραγματικό, ουσιαστικό ενδιαφέρον για το χωριό και τα προβλήματα του τα άπειρα- με κυριότερο από όλα, την αμείλικτη «φάουσα», τη συρρίκνωση του, από κατοίκους μόνιμης διαμονής, κύρια νεωτέρων ηλικιών, χωρίς αυτούς χωριό δεν γίνεται, ούτε θα υπάρξει. -Αυτή η φαρμακερή αλήθεια, δεν ακυρώνεται με την ύπαρξη, ακόμη 4 ή 5 νεώτερων στο χωριό ολοχρονίς, με σπίτια, οικογένεια, επαγγελματική απασχόληση, αντίθετα η παρουσία τους εκεί επιβεβαιώνει τη δραματικότητα αυτής της αλήθειας! - Τρέφω τη μικρή ελπίδα η προσπάθεια σας τόσο με τη εφημερίδα, όσο και με άλλες γόνιμες προσγειωμένες δραστηριότητες θα έχουν έστω και μελλοντικά κάποια χειροπιαστά αποτελέσματα. Το κύριο άρθρο-για να επανέλθουμε στο τελευταίο σας φύλλο-διακρίνεται από σοβαρότητα αντιμετώπισης ενός τόσο κρίσιμου, εξόχως σοβαρού, θέματος, όπως τα μεταλλεία και η ανάπτυξη, Αποκαλυπτικό καταγγελτικό, όσο χρειάζεται φέρνει στο φως, ίσως για πρώτη φορά, τουλάχιστον για μένα με κριτικό και προσεκτικό τρόπο την έκταση,το μέγεθος της καταστροφικότητας των μεταλλείων, που τελικά έπαιξαν στραγγαλιστικό ρόλο

και για την φτωχή, ανυπεράσπιστη Κουκουβίστα που στο χώματά της «περπάτησε η δόξα μονάχη μελετώντας τα λαμπρά παλληκάρια πούχαν πέσει στην έρημη γη.» σε μικρή παραλλαγή του γνωστού μας στίχου ( εν είναι βέβαια άσχετη η αδειοδότηση και η λειτουργία των αδηφάγων μεταλλείων από την επιβολή και την διακυβέρνηση του τόπου από την δικτατορική,απριλιανή επταετία των συνταγματαρχών!) - Πέρα από το χωριό μας, όμως η καταστροφή έπληξε και την αρμονία των ορεινών όγκων και των πτυχώσεων της Γκίωνας. Είναι εξοργιστικό το τι έγινε και εξακολουθεί να γίνεται με την επιφανειακή εξόρυξη του μεταλλεύματος, που (όπως σωστά γράφετε) ξεκοιλιάζει κυριολεκτικά τα, μοναδικής αξίας, μνήμης, ομορφιάς, βουνά μας, πέρα από το τι γίνονται τα νερά που αποκαλύπτονται, που διατίθενται που και πως χρησιμοποιούνται. Ιδιαίτερα χρήσιμη η αναφορά στις δυνατότητες για την άμμεση ανάπτυξη της περιοχής με την ανακαλλιέργεια των περίφημων λιαστών αμπελιών μας,αη Νικόλα, Κούτσουρα κ.λ.π.την εκτετετάμενη καλλιέργεια του πολύ προσοδοφόρου κρόκου, που φύεται σ όλο το μήκος και το πλάτος της πρώην γεωργικής και δασικής μας γης. Το ίδιο μπορεί να γίνει για την άμμεση δυνατότητα μαζικής καλλιέργειας στα ποτιστικά ισιώματα, φασολιών, καλαμποκιών, με φακές, αλλά κύρια ρεβύθια που τίποτα άλλο δεν χρειάζονται παρά όργωμα και σπορά, ούτε νερό, ούτε σκάλισμα, ίσως λίγο βοτάνισμα και με μεγάλη απόδοση. 1 κιλό σπορά 12-15 κιλά απόδοση, σε 100-150 μέτρα, αρκεί να υπάρξει διορατικός επιχειρηματικός νους και υπάρχουν ακόμη στο χωριό μας. Το δεύτερο σοβαρό θέμα που αναφέρεστε είναι το κοινοτικό κατάστημα και η μοίρα του που κοντεύει να γίνει σαν το γεφύρι της Άρτας. «που ολημερίς το χτίζανε κ.λ.π.» Προκαλεί ταραχή η παρακωλυματική ταχτική του Συλλόγου της Αθήνας, που άθελα, μας φέρνει στο νου την ζοφερή ιστορία της καταστροφής του Σχολείου, του μοναδικού άφθαρτου μάρτυρα του πολιτισμού του χωριού μας, εκεί όπου φοίτησαν και επεφωτίστηκαν από το άγιο φως τ ουρανού μας τόσες ξεχωριστές μορφές που το αγλάισμα τους εξακτινώθηκε σ όλη τη χώρα και πέρα απ αυτήν φέρνοντας δόξα και τιμή στα χώματα αυτά όπου εγεννήθηκαν. Εύχομαι να υπάρξει, αλλαγή στάσης και ενεργειών, βοηθούντος και της αλλαγής σύνθεσης του.σ. Χρήσιμη η αναφορά στην ύπαρξη αποτελεσματικής κίνησης για την αλλαγή του παληού, από αμίαντο, αγωγού ύδρευσης του χωριού με νέον, αρκεί να υπάρξει γρήγορο αποτέλεσμα. Αντιπαρέρχομαι το θέμα του ξενώνα. Προκαλεί θλίψη η αναφορά σ αυτό που σχετίζεται με την τύχη του σχολείου και του χωριού. Τέλος βρίσκω λίγο τραβηγμένη την ανακοίνωση που καταχωρίζετε του συλλόγου «Αστέγων!! η «Γκιώνα»!! κλπ από παληότερα σέρνεται αυτή η «δραστηριότητα» από τους ιδρυτές του Συλλόγου σας! Το θεωρώ άστοχο και χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο το θέμα. Σκέψου να πιάσουμε με οικισμούς για κάθε Πάσχα και 15 αυγουστο!_ Την Κατ(ω)ραχ (η), Το Σταυρό, ύστερα τα ρακοπ(η)δήματα, κατόπιν τις Βρίζες, είναι έτοιμοι ήδη αρκετοί «οικιστές», να ορμήσουν για κει, καταλύοντας ένα ακόμη εξόχου κάλλους και θέας τοπίο μας. Τις ομορφιές και τα κειμήλια της Φύσης δεν τα καταστρέφουμε, ή έστω, δεν τα αλλοιώνουμε,το φυσικό κάλλος το υπερασπιζόμαστε, το προστατεύουμε, το αναδεικνύουμε αν χρειαστεί, το προσκυνούμε δεν το μουτζουρώνουμε. Είναι δυνατό;! Προσοχή σε όλα! Είμαι κοντά σας στην διάθεση σας σε ότι χρειαστεί, τώρα στην βαθυά δύση του βίου. Συνεχίστε. Γειά χαρά. Φ.Ταξιαρχης -Κόλιας...ΠΑΕΙ Ο ΠΑΠΑΣ Για πολλά χρόνια, ακόμη και τώρα αποτελούσε πεδίο συγκρούσεων η εκκλησιαστική περιουσία. Μια μερίδα έλεγε ότι όλη η εκκλησιαστική περιουσία έγινε με χρήματα του ποιμνίου που διακονεί ο κλήρος. Η μερίδα των ανθρώπων αυτών ζητούσε και ζητάει λόγο στην όποια διαχείριση αυτή. Ο κλήρος που διακονεί το ποίμνιο αμφισβητεί με σθένος την συνδιαχείρηση με το ποίμνιο. Έτσι λοιπόν αντί οι επίτροποι να εκλέγονται, όπως στην γέννηση της εκκλησίας (..ακόμη και του δήμου) ορίζονται ελέω ιερέως και έσποτος. Πέρα από τις όποιες διαφωνίες οι ιερείς και το ποίμνιο πορεύονται μέσα σε ειρήνη.

Ο Άγιος Γεώργιος, η εκκλησία του χωριού μας, που χάριν αυτής ονομάστηκε πριν χρόνια, το 1963 ο Σύλλογος μας, ανακαινίστηκε με πρωτοβουλία του Συλλόγου «Αγία Τριάς» και με προσφορές των χωριανών μας από πολύτιμο 1 μέχρι και από μερικούς, αρκετά ευρώ. Οι πολλοί άνθρωποι που έδωσαν 1 και διάφορα ποσά είναι απαραίτητο,πέρα από κάθε άποψη διοίκησης της εκκλησίας να γίνονται σεβαστοί από τον κλήρο και τα αιτήματα τους να παίρνονται σοβαρά υπόψιν. Να ρωτιούνται για την γνώμη τους σχετικά με τα έργα που γίνονται στην εκκλησιαστική περιουσία, όχι μόνο να ζητάμε την όποια βοήθεια για την αποπεράτωση τους. Νομίζουμε κάτι τέτοιο δεν έγινε. Ελπίζουμε σύντομα ο Μητροπολίτης Φωκίδας, να αναπληρώσει το κενό που δημιουργήθηκε σε μια ενορία η οποία έδωσε και από το υστέρημα της, προκειμένου να περισώσει και να βελτιώσει την εκκλησιαστική περιουσία. Πιστεύουμε ότι ο Μητροπολίτης Φωκίδας θα ανταμείψει με τον τρόπο αυτό το χωριό μας Μια ηλικιωμένη του χωριού μας, σε μια κουβέντα μαζί μας, μας διατύπωσε την άποψη της, ότι τώρα που έφυγε ο παπάς το κάναμε «ρόιδο». Γεγονός είναι ότι ο παπα-γιάννης πρόσφερε αρκετά και ειδικά τις χειμωνιάτικες μοναχικές μέρες. Όμως πιστεύουμε ότι το χωριό δεν χάνεται, αν και η απογοήτευση, από την από αποχώρηση του παπά του χωριού είναι μεγάλη γιατί πολλοί, δεν το περίμεναν,ανεξάρτητα από τυχόν έριδες που προέκυψαν. Αυτό γιατί ο παπα-γιάννης αρνιόταν επίμονα, την πρόθεση του να φύγει από το χωριό. ΚΑΡΥΔΑΚΙ ΓΛΥΚΟ Η εποχή αυτή, είναι η εποχή που στις καρυδιές εμφανίζονται τα πρώτα τρυφερά καρύδια. Όταν τα καρύδια είναι μικρά(με διάμετρο περίπου 2 εκατοστά, μπορεί και περισσότερο, είναι ιδανικά για την συλλογή τους και την παρασκευή γλυκού και ποτού. Στο χωριό μας η καρυδιές είναι άφθονες, οπότε μπορείτε να μαζέψετε καρυδάκια για γλυκό και ποτό. Τα μικρά τρυφερά καρύδια τα παίρνουμε και τα καθαρίζουμε ή όπως είναι τα βράζουμε και μετά τα βάζουμε στο κρύο νερό και τα τρίβουμε να φύγει η φλούδα. Μετά τα τρυπάμε με μια πρόκα από δύο μεριές ή και παραπάνω και τα βάζουμε για βράσιμο, ώστε να μαλακώσουν και να διώξουν πίκρα. Μετά το βράσιμο τα βάζουμε δύο μέρος σε κρύο νερό το οποίο αλλάζουμε. Σκοπός είναι να διώξουμε με τον τρόπο αυτό όσο περισσότερο πίκρα γίνεται. Περισσότερες αλλαγές στο νερό μεγαλύτερη επιτυχία. Παίρνουμε 30 καρύδια τα βάζουμε στην κατσαρόλα μαζί με 1-1,5 κιλό ζάχαρη και μερικά κανελο-γαρύφαλλα ρίχνουμε ακόμη 1 κουταλιά της σούπας λεμόνι καθώς επίσης και 2 ποτήρια νερό. Τα βράζουμε και προσπαθούμε να δέσουν. Το βράσιμο σταματάει όταν το γλυκό μας δέσει καλά. ηλαδή το σιρόπι παίρνοντας το στο κουτάλι στάξει 3 σταγόνες. Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία. ΚΑΡΥΔΑΚΙ ΠΟΤΟ 11 καρυδάκια 11 Γαρύφαλλα 1-2 Ξύλα κανέλα 1 Κιλό Κονιάκ Καθαρίζουμε τα καρύδια, τα κόβουμε κομμάτια και μετά βάζουμε τα κομμάτια καρυδιού σε μια ευρύστομη φιάλη κατά προτίμηση όχι άσπρη χωρίς να πειράζει. Ρίχνουμε τα κανελλογαρύφαλα,μετά την ζάχαρη και τελευταίο το κονιάκ.κλείνουμε την φιάλη και την βάζουμε έξω σε ηλιόλουστο μέρος. Το Φθινόπωρο σε σουρωτήρι ρίχνουμε το διάλυμα και το υγρό το βάζουμε σε μπουκάλια μιας και είναι έτοιμο για σερβίρισμα. Θα είναι και σίγουρα πολύ καλύτερο από τα έτοιμα, κατά τον ίδιο τρόπο μπορείτε να φτιάξετε και ποτά βύσσινο, οι αναλογίες είναι ίδιες ΘΑΝΑΤΟΙ KOIΝΩΝΙΚΑ

Την 8 η Μαϊου 2006 έφυγε η Ελενη Νικοπούλου, σε ηλικία μόλις 42 ετών. Γιατρός ενδοκρινολόγος στην Θεσσαλονίκη. Η στεναχώρια των Κουκουβιστιανών της Λαμίας ηταν μεγάλη. Στην μνήμη της, ο Ηλίας και η Άννα Μπουρτζάλα πρόσφεραν στο σύλλογο 100 Στις 28-4-2006,έφυγε από κοντά μας η ΕΛΕΝΗ ΠΑΣΣΑΛΗ, σύζυγος του Νίκου Πασσαλή εργολάβου ημοσίων Έργων,στην Λαμία.Απο τους λίγους ανθρώπους που η τόση μεγάλη αγάπη για το χωριό μας, πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση,στο να μην ξεχνάμε τις ρίζες μας. Πάντα με την αγάπη της,το χαμόγελο της και την καλοσύνη της προς όλους. Έφτιαξε ένα ωραίο σπίτι στο χωριό,αφιερωμένο στα παιδιά της και στον εγγονό της και η ευχή της ήταν να έχουν υγεία πάνω απ όλα και να αγαπούν το χωριό «Το μπαλκόνι της Γκιώνας, την ομορφιά της Ρούμελης. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Λαμιακής Γης που την σκεπάζει. Στην μνήμη της ο Μάκης Πασσαλής έγραψε το παραπάνω βιογραφικό και πρόσφερε στον Σύλλογο 50. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Στο φύλλο αυτό, δεν δημοσιεύουμε τα ονόματα των δωρητών, για λόγους πάνω των δυνάμεων μας. Αυτός είναι και ο λόγος για την καθυστέρηση της έκδοσης της εφημερίδας. Στο επόμενο φύλλο θα γίνουν όλες οι ανακοινώσεις μαζί. Παρακαλούμε για την κατανόηση σας. ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΟΝΟΜΑΤΟΣ Ζητάμε συγνώμη από τον Γιάννη Μαλιβίτση, για την παραποίηση του επιθέτου του σε Μαλεβίτση, που είναι λάθος.