ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ Από Μαρία Αγγελοπούλου
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ,ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ Ω της αυγής κροκάτη γάζα γαρούφαλλα του δειλινού λάμπετε, σβήνετε μακριά μας χωρίς να μπείτε στην κάρδια μας ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ Oι ποιητές γράφοντας για τα χρώματα μας καλούν έμμεσα να κοινωνήσουμε με αυτά...
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ- ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ Μυριάδες στόματα φωνάζουν και σε καλούν Έλα λοιπόν από την αρχή να ζήσουμε τα χρώματα ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Το μαύρο τριαντάφυλλο περπατάει τώρα στους δρόμους. Ορθό στο μαύρο μίσχο του, λυγερό, σφιχτό, περήφανο, κόκκινο, μαύρο. Αποφεύγει ακατάδεχτα ένα πλήθος διαβάτες. Έρχεται να σε βρει. Κι εσύ κοιμάσαι ; Γιατί κοιμάσαι; ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής.
ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
ΧΡΩΣΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ Το λάδι - συνήθως λινέλαιο το ρετσίνι και η νερόκολλα αποτελούν τα παραδοσιακά υλικά βάσης τα οποία συνενώνουν τις χρωστικές ουσίες, με μορφή σκόνης ή υγρού, σε παχύρρευστες ομοιογενώς χρωματισμένες μάζες. Οι λαδομπογιές, οι τέμπερες, οι ακουαρέλες, τα μελάνια αλλά και τα στεγνά μολύβια και τα παστέλ αποτελούν τα παραδοσιακά χρώματα υλικά. Μέχρι και τις αρχές του 16ου αιώνα οι τέμπερες και οι αυγοτέμπερες ήταν τα μοναδικά χρωματικά πλαστικά μέσα. Μέχρι και τα τέλη του 18ου αιώνα, όπου εμφανίστηκαν οι πρώτες βιοτεχνίες κατασκευασμένων χρωμάτων, κάθε εικαστικός μάστορας έφτιαχνε μαζί με τους βοηθούς του με τις δικές του συνταγές τα χρώματά του.
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ.. Από το μυθιστόρημα της Τρεισι Σεβαλιε... Το κορίτσι με το σκουλαρίκι... «Εκείνος» είναι ο Γιόχαν Βερμέερ. Έμαθα να αγαπώ το τρίψιμο των υλικών που έφερνε ο κύριός μου από τον φαρμακοποιό. Ελεφαντόδοντο, λευκό του μολύβδου, ερυθρόδανο, κίτρινο του μολύβδου και προσπαθούσα να κάνω το κάθε χρώμα όσο πιο φωτεινό και καθαρό μπορούσα. Τα σκληρά και μουντά κομμάτια της κοκκινόριζας γίνονταν μια λεπτή, έντονη κόκκινη σκόνη και με λίγες σταγόνες λινέλαιο, έδιναν ένα λαμπερό κατακόκκινο χρώμα. Η παρασκευή του, όπως και των άλλων χρωμάτων, ήταν για μένα κάτι μαγικό. Εκείνος μου έμαθε πως να ξεπλένω τις πρώτες ύλες για να καθαρίσουν από τα ξένα σώματα και ν ανοιχτούν τα χρώματά τους. Για το ξέπλυμα χρησιμοποιούσα μια σειρά από κοχύλια, σαν ρηχά πιατάκια. Έμαθα πως όσο πιο λεπτοί γίνονται οι κόκκοι στο τρίψιμο, τόσο πιο έντονο βγαίνει καθαρίζοντας και ξανακαθαρίζοντας το χρώμα μέχρι και τριάντα φορές, ώσπου να φύγει η κιμωλία, η άμμος και τα χαλίκια. Το μόνο χρώμα που δεν με άφηνε να αγγίζω ήταν η ουλτραμαρίνη. Το λάπις λάζουλι ήταν τόσο ακριβό και η διαδικασία για να βγει το μπλε χρώμα από την πέτρα τόσο δύσκολη, που το έφτιαχνε μόνος του
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΠΙΝΑΚΕΣ
ΧΡΩΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΦΑΙΡΕΣΗ Όπως συμβαίνει και με τη λειτουργία των φίλτρων αλλά και με την τυπογραφία, για τον ζωγράφο, τα χρώματα ως χρωστικές ουσίες λειτουργούν ΑΦΑΙΡΕΤΙΚΑ. Καθεμιά τους δημιουργεί κάποιο ΧΡΩΜΑ από ΑΦΑΙΡΕΣΗ. Για τον ζωγράφο και για τον ελαιοχρωματιστή, ΒΑΣΙΚΑ χρώματα χρώματα από αφαίρεση - είναι το κόκκινο, το μπλε και το κίτρινο. Συνδυάζοντάς τα, σε κατάλληλες αναλογίες, μπορεί να φτιάξει άλλα χρώματα και από αυτά.
ΠΗΓΕΣ 1.users.sch.gr/kassetas/xCOLOR10painting.htm 2. users.sch.gr/kassetas/xcolor5poetry.htm 3.el.wikipedia.org/wiki/Ιμπρεσιονισμος