3 πνοές της Άνοιξης Ε 1 τάξη 2 ο Δημ. Σχολ. Υμηττού 2018-19
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Τα παιδιά του Ε1 Πρόλογος Τα ποιήματα: 1. Ήχος σιωπής 2. Πάσχα και φως 3. Θάλασσα
Οι μαθητές της τάξης Ε1 1. Ακαμάτη Διονυσία 2. Αλεύροντας Νικόλαος 3. Βαβυλουσάκη Ελένη 4. Βεζύρης Μιχαήλ 5. Βλασσοπούλου Μαριάννα 6. Γαγρίνας Ιωάννης 7. Γασπαρινάτου Παναγιώτα 8. Ζορζοβίλη Μελίνα-Παρασκευή 9. Θεοφιλόπουλος Μιχαήλ 10. Καλογέρη Έκτορας 11. Καλοτεράκης Στυλιανός 12. Καρακώστας Κωνσταντίνος 13. Κισκύρας Φοίβος 14. Κλεωνάκος Κωνσταντίνος - Αγγελος 15. Κόικου Αναστασία 16.Κρητικού Αγγελική-Μαρία 17. Κωνσταντίνου Μελίνα 18. Μαρκάκη Μελίνα-Σεβαστή 19. Μελανίτη Ευαγγελία 20. Μελανίτης Φραγκίσκος 21. Παπαγιάννης Κωνσταντίνος
ΠΡΟΛΟΓΟΣ Άλλη μια χρονιά κλείνει εφέτος, κουβαλώντας στην πλάτη της τα καινούργια δώρα, τις 3 ποιητικές δημιουργίες που τα παιδιά της Ε1 τάξης του σχολείου, μοιράζονται μαζί μας. Περαστικοί, σ έναν κόσμο που όλο αλλάζει κι όλο στα ίδια μένει, αλλά που κάθε φορά τον βλέπουμε μέσα από άλλη οπτική, καλούμαστε διαρκώς να κατανοούμε αυτές τις αλλαγές και πάνω σ αυτές να οικοδομούμε την υπαρξιακή μας ταυτότητα. Αυτή η διαδικασία είναι πολλαπλά δύσκολη, ειδικά όταν πρόκειται για τις παιδικές ψυχές. Ίσως μάλιστα να μην αντιλαμβανόμαστε ότι τα παιδιά, ακόμα και στις πιο ανέμελες στιγμές τους, αποκτάνε διαρκώς εμπειρίες ζωής οι οποίες είναι αναγκαίες γι αυτήν την οντολογική και υπαρξιακή τους πραγμάτωση. Εμπειρίες - χαρακιές μες στην ψυχή τους που αναζητούν χώρο και τρόπο έκφρασης. Πόσες φορές αλήθεια, αυτά τα παιδιά δεν μας εξέπληξαν με την ικανότητες τους να μετουσιώνουν αυτά τα βιώματα σε στίχους, πέρα για πέρα ποιητικούς. Και πόσο όμορφο είναι αυτό το γεγονός, καθώς τα παιδιά κατανοούν μεσ απ αυτή τη διαδικασία πως το
σχολείο είναι ένας χώρος που εκτός από μαθητές χωράει κι αγκαλιάσει και την ψυχή τους. Γιατί είναι αλήθεια, ότι αυτή η αόρατη, μηχανή που δουλεύει ασταμάτητα για να παράγει ανθρώπους μηχανές, πτυχία, κοινωνικές επιτυχίες, εντυπώσεις, βιτρίνες, σύγχρονους δούλους, αγνοεί πολλές φορές πως δεν είμαστε προϊόντα βιομηχανικής παραγωγής μιας χρήσης αλλά κοινωνικά υποκείμενα, πνευματικές και πολιτικές οντότητες, υπάρξεις άλλης κοπής με συναισθήματα, ιδιαιτερότητες, δημιουργικές δυνάμεις και θέληση για ζωή. Στην παρούσα συλλογή καταθέτουμε τρία ποιήματα, «Τρεις πνοές της Άνοιξης», έτσι όπως προέκυψαν μέσα από τη σχολική εργασία μας. Τρεις προσπάθειες να ορίσουμε τα πράγματα, όχι με τον ακαδημαϊκό τρόπο, αλλά με ποιητικό. Τρεις ματιές αλλιώτικες, έτσι όπως η παιδική ψυχή κι ο νους τους ξέρουν να βλέπουν. Κάθε στίχος, πραγματικό παράθυρο, όχι μόνο για να δούμε τη δική τους ψυχή και σκέψη, τις αγωνίες και τις προσμονές τους μα πιότερο για να δούμε μέσα από τα μάτια των παιδιών και τον δικό μας κόσμο ξανά.
Ήχος σιωπής Ο ήχος δεν είναι μόνο άκουσμα, είναι κινήσεις, είναι ματιές. Μπορείς και να μιλήσεις, σιωπηλά μα μην σε ακούσει η γλώσσα των ματιών. Επικοινωνία που βγαίνει απ τη σιωπή. Θέλω να χω γαλήνιο ήχο. Σιωπή, μια λέξη άκουσε τον χτύπο της καρδιάς σου. Σιωπή, σαν ένας ιστός να χει αγκαλιάσει την ψυχή σου. Μπορώ να πω πολλά σαν το κλειδί του σολ. Παθαίνω νοσταλγία. Η μάνα μου πότε θα ρθει να μ αγκαλιάσει; Ήχος και σιωπή πάνε κι έρχονται μαζί Κι η σιωπή, ήχος είναι, απλά δεν ακούγεται. Πολύτιμο πράγμα ο ήχος κι η σιωπή περισσότερο.
Σιωπή, κανείς δεν είναι εδώ, μόνο δυο λέξεις, ζωή και θάνατος Ο ήχος και η σιωπή θα είναι πάντα εκεί, και τα δυο μιλάνε. Αφουγκράσου τη ζωή, πες το σωστό και μη φοβάσαι. Σιωπή είναι τέχνη, οι εκφράσεις της ψυχής. Ε 1, 2 ου Δημ. Σχ. Υμηττού 19-04-2019
Πάσχα και φως Πάσχα, σημαίνει πέρασμα. Είναι η μέρα του φωτός, είναι ο καιρός που αλλάζει, το φως που ξεχειλίζει. Το φως είναι η γνώση μέσα στους αιώνες και έξω απ αυτούς. Μια ακτίνα φωτός κι ένα κομμάτι μιας ραγισμένης καρδιάς Φως είναι, η ζωή και η άνοιξη στην ανατολή. Το Πάσχα είναι η μέρα της αναγέννησης ήρθε πάλι σαν πουλάκι στο κλαδί. Το φως βγαίνει απ την καρδιά κάθε ανθρώπου, σημαίνει αλήθεια. Λευκό χαρτί, μαύρη ζωή, δεν πάνε μαζί. Ο ήλιος λάμπει σαν πεφταστέρι που έχασε το δρόμο για την αυγή. Το αυγό σημαίνει το φως και την αγάπη.
Πάσχα είναι μια γιορτή, το φως μπορώ να το χαρώ. Το Πάσχα ανοίγει μια πόρτα χαράς. Κάθε μέρα που ξυπνώ ελπίζω να με ξαναφωτίσει το φως. Είναι ώρα να αγκαλιαστούμε και να αρχίσουμε μια μελωδία που σφυρίζει στον αέρα. Ε 1, 2ου Δημ. Σχ. Υμηττού 19-04-2019
Θάλασσα Ένας μεγάλος ποιητής η θάλασσα, μπορεί να σου πει πολλά. Απέραντη, φωτεινή, ατελείωτη, τα νερά σου πολυγυρισμένα. Τα νερά που σκάνε στους βράχους. Δεν θα υπήρχε τίποτα χωρίς αυτήν. Κάτσε λίγο στην ακρογιαλιά και δες το ηλιοβασίλεμα Τι είναι αυτό; Ένα μέρος μαγικό, Ένα μυστήριο, μια αλήθεια, ένα παραμύθι δίχως τέλος. Θάλασσα, που εμπνέεις τόσους ανθρώπους Κοχύλια, όστρακα και μια μεγάλη φαντασία στο μυαλό μας. Σε κάποιο κοντινό στενάκι λένε το τραγούδι της. Εμείς, ένα ποίημα, η θάλασσα ο ποιητής, η ζωή μας ένα ταξίδι. Άγραφο χαρτί Η θάλασσα, κενό
που γεμίζει με συναισθήματα ανθρώπων. Θαλασσινό αεράκι, δροσερό, κι ο ήλιος να ζεσταίνει. Στα γλυκά νερά ξύπνησα. Είναι η θάλασσα ζωή και θάνατος μαζί Ένας απέραντος προορισμός. Το ηλιοβασίλεμα κι η θάλασσα να το καθρεφτίζει. Θάλασσα, βράχια, αμμουδιά, ζωγραφισμένο τοπίο Αυτά που μας κρατούν εδώ, η δροσιά του καλοκαιριού. Η θάλασσα απέραντη, μοναχή κι έρημη, βαθιά σαν το σκοτάδι. Μην πετάτε σκουπίδια. Νερό κι αλάτι. Θάλασσα είναι το παρελθόν, ένα όριο σε δυο κόσμους, η ομορφιά του ταξιδιού Ε1, 2ου Δημ. Σχ. Υμηττού 20-05-2019