ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ. Πρόταση ΟΔΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

EL EL EL

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ Βρυξέλλες, 16.7.2008 COM(2008) 459 τελικό 2008/0150 (CNS) Πρόταση ΟΔΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την τροποποίηση των οδηγιών 92/79/ΕΟΚ, 92/80/ΕΟΚ και 95/59/ΕΚ όσον αφορά τη δομή και τους συντελεστές του ειδικού φόρου κατανάλωσης που επιβάλλεται στα βιομηχανοποιημένα καπνά (υποβληθείσα από την Επιτροπή) {SEC(2008) 2266} {SEC(2008) 2267} EL EL

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ 1) ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ Αιτιολογία και στόχοι της πρότασης Βάσει του άρθρου 4 της οδηγίας 92/79/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την προσέγγιση των φόρων στα τσιγάρα 1 και του άρθρου 4 της οδηγίας 92/80/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την προσέγγιση των φόρων στα βιομηχανοποιημένα καπνά εκτός των τσιγάρων 2 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εξετάζει κάθε τέσσερα χρόνια την ομαλή λειτουργία της ενιαίας αγοράς, την πραγματική αξία των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης και τους ευρύτερους στόχους της συνθήκης. Η εξέταση αυτή επεκτείνεται και σε σχετικές διατάξεις της οδηγίας 95/59/ΕΚ της 27ης Νοεμβρίου 1995 περί των φόρων, πλην των φόρων κύκλου εργασιών, οι οποίοι επιβαρύνουν την κατανάλωση των βιομηχανοποιημένων καπνών 3. Λόγω της φύσης των προϊόντων βιομηχανοποιημένου καπνού, πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στον παράγοντα της υγείας. Η παρούσα πρόταση οδηγίας προβλέπει ορισμένες σημαντικές τροποποιήσεις στην υφιστάμενη κοινοτική νομοθεσία για τον εκσυγχρονισμό και την απλούστευση των υφιστάμενων κανόνων, την παροχή μεγαλύτερης διαφάνειας και την καλύτερη ενσωμάτωση πτυχών σχετικών με τη δημόσια υγεία. Επιπλέον, η παρούσα πρόταση αφορά την ευθυγράμμιση των ειδικών φόρων κατανάλωσης για το λεπτοκομμένο καπνό ( για στρίψιμο τσιγάρων ) με τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης για τα τσιγάρα. Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις είναι αποτέλεσμα εμπεριστατωμένης εξέτασης που διεξήγαγε η Επιτροπή. Τα συμπεράσματα της εν λόγω εξέτασης παρουσιάζονται στη συνημμένη έκθεση της Επιτροπής. Γενικό πλαίσιο Όπως αναφέρεται παραπάνω, το άρθρο 4 των οδηγιών 92/79/ΕΟΚ και 92/80/ΕΟΚ προβλέπει ότι οι συντελεστές και η δομή των ειδικών φόρων κατανάλωσης πρέπει να επανεξετάζονται κάθε τέσσερα χρόνια. Σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη, το Σεπτέμβριο του 1995 η Επιτροπή υπέβαλε την πρώτη της έκθεση 4. Στην εν λόγω έκθεση τονιζόταν ότι η προσέγγιση που είχε επέλθει ήταν γενικά μικρή, κατέληγε όμως στο συμπέρασμα ότι χρειαζόταν λεπτομερέστερη ανάλυση και διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη πριν ληφθούν τελικές αποφάσεις για τροποποίηση της νομοθεσίας. 1 2 3 4 ΕΕ L 316 της 31.10.1992, σ.8, όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2000/10/ΕΚ (ΕΕ L 046 της 16.02.2002, σ.26) ΕΕ L 316 της 31.10.1992, σ.10, όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2000/10/ΕΚ (ΕΕ L 046 της 16.02.2002, σ.26) ΕΕ L 291 της 6.12.1995, σ. 40, όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2000/10/ΕΚ (ΕΕ L 046 της 16.02.2002, σ.26) COM(95)285 τελικό της 13/09/1995. EL 2 EL

Στη δεύτερη έκθεση, που υπέβαλε η Επιτροπή το Μάιο του 1998 5, αναφερόταν ότι ήταν αναγκαίες ορισμένες τροποποιήσεις τεχνικού χαρακτήρα της ισχύουσας κοινοτικής νομοθεσίας αλλά κατέληγε στο συμπέρασμα ότι οι δομές και οι συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσης μπορούσαν να παραμείνουν ως έχουν. Η έκθεση συνοδευόταν από πρόταση οδηγίας για την τροποποίηση της νομοθεσίας σχετικά με τον καπνό με στόχο να ενσωματωθούν οι συνιστώμενες τεχνικές προσαρμογές. Η πρόταση εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 29 Ιουλίου 1999 ως οδηγία 1999/81/ΕΚ. Ωστόσο, με δήλωσή τους που καταχωρήθηκε στα πρακτικά του Συμβουλίου, πολλά κράτη μέλη ζήτησαν από την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο λεπτομερέστερης αναθεώρησης των συντελεστών και δομών των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα προϊόντα καπνού. Το Μάρτιο του 2001, η Επιτροπή υπέβαλε την τρίτη έκθεση 6. Η έκθεση συνοδευόταν από πρόταση οδηγίας για την πραγματοποίηση σημαντικών αναθεωρήσεων. Για τα τσιγάρα, η Επιτροπή πρότεινε ένα ελάχιστο πάγιο ποσό ειδικού φόρου κατανάλωσης ύψους 70 ανά 1.000 τσιγάρα της ΔΚΤ, εκτός από το ήδη προβλεπόμενο ελάχιστο ποσοστό του 57%, έτσι ώστε να επέλθει μεγαλύτερη προσέγγιση των επιπέδων φορολογίας των κρατών μελών. Η πρόταση της Επιτροπής πρόβλεπε επίσης τα ανταγωνιστικά προϊόντα καπνού όπως ο λεπτοκομμένος καπνός να φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο όπως τα τσιγάρα. Η πρόταση εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 12 Φεβρουαρίου 2002 ως οδηγία 2002/10/ΕΚ. Ωστόσο, το Συμβούλιο συμφώνησε μόνο στη θέσπιση ενός ποσού 64 ως ελάχιστο πάγιο ποσό και δεν εναρμόνισε τους ελάχιστους συντελεστές για το λεπτοκομμένο καπνό με τους ελάχιστους συντελεστές για τα τσιγάρα. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος ορισμένων κρατών μελών, καταχώρησε την ακόλουθη δήλωση στα πρακτικά του Συμβουλίου για την οδηγία 2002/10/ΕΚ: "Η Επιτροπή δηλώνει ότι, στην επόμενη έκθεση επανεξέτασης που προβλέπεται από το άρθρο 4 της οδηγίας 92/79/ΕΟΚ και της οδηγίας 92/80/ΕΟΚ, θα παρουσιάσει επαρκή στοιχεία για μια συνολική επανεξέταση της δυνατότητας εναρμόνισης της δομής των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τον λεπτοκομμένο καπνό με τη δομή των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα τσιγάρα." Η παρούσα έκθεση είναι η τέταρτη έκθεση επανεξέτασης και προτείνει και πάλι ορισμένες σημαντικές τροποποιήσεις της κείμενης κοινοτικής νομοθεσίας για τον εκσυγχρονισμό των ισχυόντων κανόνων και την παροχή ισότιμων όρων ανταγωνισμού στους εμπλεκόμενους φορείς. Επιπλέον, το θέμα της προστασίας της δημόσιας υγείας κατέχει δεσπόζουσα θέση στην παρούσα επανεξέταση, επειδή στις 30 Ιουνίου 2005 η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, κατέστη συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης πλαισίου του ΠΟΥ για τον έλεγχο του καπνού και ορισμένα κράτη μέλη απαιτούν υψηλότερο επίπεδο προστασίας της ανθρώπινης υγείας και, κατά συνέπεια, υψηλότερα ευρωπαϊκά ελάχιστα όρια για τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης του καπνού. Τέλος, δεδομένης της προαναφερθείσας δήλωσης της Επιτροπής, η πρόταση πραγματεύεται την εναρμόνιση των ειδικών φόρων κατανάλωσης για το λεπτοκομμένο καπνό (στρίψιμο τσιγάρων) με τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης για τα τσιγάρα. Ισχύουσες διατάξεις στον τομέα της πρότασης Οι ισχύουσες διατάξεις έχουν θεσπιστεί με τις οδηγίες 92/79/ΕΟΚ, 92/80/ΕΟΚ και 95/59/ΕΚ. Οι ρυθμίσεις αυτές τέθηκαν σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1993. Είναι αποτέλεσμα συζητήσεων που ξεκίνησαν το 1985 με τη Λευκή Βίβλο για την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, στην οποία η Επιτροπή πρότεινε την πλήρη εναρμόνιση των ειδικών φόρων κατανάλωσης για 5 6 COM(98)320 τελικό της 15.05.1998 COM(2001)133 τελικό της 14.03.2001 EL 3 EL

τα βιομηχανοποιημένα καπνά. Ωστόσο, το Συμβούλιο επέλεξε να μην ακολουθήσει αυτή την προσέγγιση και η εναρμόνιση εφαρμόστηκε μόνο στις δομές φορολογίας και στους ελάχιστους συντελεστές. Συνοχή με τις άλλες πολιτικές και στόχους της Ένωσης Η παρούσα πρόταση είναι σύμφωνη με τις βασικές πολιτικές και στόχους της Ένωσης. Το άρθρο 152 της συνθήκης προβλέπει ότι κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή όλων των πολιτικών και δράσεων της Κοινότητας εξασφαλίζεται υψηλού επιπέδου προστασία της υγείας του ανθρώπου. Δεδομένων των χαρακτηριστικών των προϊόντων βιομηχανοποιημένου καπνού, πρέπει συνεπώς να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στη σχέση μεταξύ δημόσιας υγείας και της τελικής τιμής των προϊόντων, λαμβάνοντας υπόψη τη σύμβαση πλαίσιο του ΠΟΥ για τον έλεγχο του καπνού. Το κάπνισμα εξακολουθεί να είναι η σημαντικότερη μεμονωμένη μορφή θανατηφόρου συνήθειας που μπορεί να αποφευχθεί στην Κοινότητα και μία από τις βασικές αιτίες ασθενειών και θνησιμότητας στην ΕΕ, με 650.000 περίπου θανάτους κάθε χρόνο στην Κοινότητα να συνδέονται με τη συνήθεια του καπνίσματος. Η φορολογία αποτελεί μέρος μιας γενικής στρατηγικής πρόληψης και αποτροπής που περιλαμβάνει και άλλα μέτρα που αποβλέπουν στη μείωση του καπνίσματος όπως μη τιμολογιακά μέτρα, προστασία από την έκθεση στον καπνό του τσιγάρου, ρύθμιση των συστατικών, κλπ. Ωστόσο, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η αύξηση των τιμών των προϊόντων καπνού είναι το αποτελεσματικότερο επιμέρους μέτρο για την πρόληψη του καπνίσματος. Μια αύξηση 10% της τιμής οδηγεί σε μέση μείωση της κατανάλωσης περίπου 4% στις χώρες υψηλού εισοδήματος μεταξύ των ενηλίκων. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι τα αποτελέσματα της αύξησης των τιμών είναι περισσότερο εμφανή στους νέους, οι οποίοι αντιδρούν περισσότερο στις αυξήσεις των τιμών σε σχέση με τους μεγαλύτερους. Η παρούσα πρόταση προβλέπει τον καθορισμό ελάχιστου πάγιου φόρου και την καθιέρωση «κατώτατου φορολογικού ορίου» για όλα τα τσιγάρα που πωλούνται στην ΕΕ ώστε να υπάρξει κοινή αντιμετώπιση του θέματος της υγείας για όλες τις κατηγορίες τσιγάρων. Η πρόταση προβλέπει αύξηση των ελάχιστων απαιτήσεων και αποσκοπεί στη μείωση της κατανάλωσης καπνού τα επόμενα πέντε χρόνια, εμποδίζοντας ιδίως την υπονόμευση των πολιτικών ελέγχου του καπνού ορισμένων κρατών μελών από τα κατά πολύ χαμηλότερα επίπεδα άλλων κρατών μελών. Επιπλέον, με την πρόταση εξασφαλίζεται στα κράτη μέλη μεγαλύτερη ευελιξία όσον αφορά την επιβολή πάγιων φόρων και ελάχιστων φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα για την επίτευξη στόχων σχετικών με την υγεία. Τέλος, ευθυγραμμίζει τους ελάχιστους συντελεστές και τη δομή για το λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων με τους συντελεστές και τη δομή για τα τσιγάρα ώστε να αποθαρρυνθεί η υποκατάσταση των τσιγάρων από το λεπτοκομμένο καπνό. EL 4 EL

2) ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ Διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη Πριν από τη σύνταξη της έκθεσης πραγματοποιήθηκε ευρύς κύκλος διαβουλεύσεων. Οι υπηρεσίες της Επιτροπής ζήτησαν από τις φορολογικές αρχές των κρατών μελών να εκθέσουν τις απόψεις τους για το ενδεχόμενο μιας συνολικής επανεξέτασης των συντελεστών και των δομών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα προϊόντα καπνού απαντώντας σε ένα ερωτηματολόγιο. Οι απαντήσεις χρησιμοποιήθηκαν ως βάση μεταγενέστερων διμερών συζητήσεων μεταξύ των εθνικών αρχών και των εμπλεκόμενων υπηρεσιών της Επιτροπής. Κλήθηκαν επίσης να εκθέσουν τις απόψεις τους ενώσεις και άλλοι ενδιαφερόμενοι φορείς (εμπορικοί, υγειονομικοί, κλπ) μέσω δημόσιας διαδικτυακής διαβούλευσης. Συγκέντρωση και χρησιμοποίηση εμπειρογνωμοσύνης Στην εκτίμηση των επιπτώσεων, εκτός από τις εν γένει διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη, ελήφθησαν επίσης υπόψη κείμενα θέσεων και άρθρα. Εκτίμηση επιπτώσεων Οι υπηρεσίες της Επιτροπής προέβησαν σε εκτίμηση επιπτώσεων με επικέντρωση στα πιθανά μέτρα που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στον εκσυγχρονισμό ή να προσφέρουν μεγαλύτερη διαφάνεια στη δομή των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα προϊόντα καπνού. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε επίσης στη σχέση μεταξύ δημόσιας υγείας και της τελικής τιμής των προϊόντων, λαμβάνοντας υπόψη τη σύμβαση πλαίσιο του ΠΟΥ για τον έλεγχο του καπνού, καθώς επίσης και στις δυνητικές επιλογές για την ευθυγράμμιση της δομής και των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για το λεπτοκομμένο καπνό (καπνός για στρίψιμο τσιγάρων) με τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης για τα τσιγάρα. Κατά την εξέταση για τον τρόπο αντιμετώπισης των διαφόρων στόχων για τη φορολόγηση του καπνού, η Επιτροπή αξιολόγησε τέσσερις βασικές προσεγγίσεις. Η πρώτη προσέγγιση συνίσταται στη μη περαιτέρω παρέμβαση σε κοινοτικό επίπεδο (η επιλογή της μη αλλαγής πολιτικής). Η προσέγγιση αυτή δεν θα επιλύσει το πρόβλημα των στρεβλώσεων από τις διασυνοριακές αγοραπωλησίες και το λαθρεμπόριο που υφίσταται τη στιγμή αυτή στην αγορά του καπνού, το οποίο έχει συνέπειες στους τομείς των εσόδων και της προστασίας της υγείας, ούτε το πρόβλημα της δημοσιονομικής αστάθειας και των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού που δημιουργούνται αυτή τη στιγμή λόγω της χρησιμοποίησης της έννοιας της δημοφιλέστερης κατηγορίας τιμών (ΔΚΤ). Επίσης, δεν θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού που προκαλούνται από την υποκατάσταση και τη διαφορά φορολογίας μεταξύ των διαφόρων προϊόντων βιομηχανοποιημένου καπνού. Έτσι, η Επιτροπή απέρριψε αυτή την επιλογή. Η δεύτερη προσέγγιση συνίσταται στην αλλαγή μόνο της δομής των ειδικών φόρων κατανάλωσης των τσιγάρων. Για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής αστάθειας και των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού που ανακύπτουν αυτή τη στιγμή από τη χρησιμοποίηση της έννοιας της ΔΚΤ, στην εκτίμηση των επιπτώσεων εξετάστηκε η κατάργηση της έννοιας της ΔΚΤ ως σημείου αναφοράς για τις ελάχιστες απαιτήσεις. Αντ αυτού, οι ελάχιστες κοινοτικές απαιτήσεις θα μπορούσαν να εφαρμόζονται είτε σε όλα τσιγάρα είτε βάσει σταθμισμένων EL 5 EL

μέσων τιμών (ΣΜΤ). Παράλληλα, εκτιμάται ο αντίκτυπος από την παροχή μεγαλύτερης ευελιξίας στα κράτη μέλη όσον αφορά τη δομή των ειδικών φόρων κατανάλωσης σε εθνικό επίπεδο. Γενικά, οι επιπτώσεις της εν λόγω προσέγγισης στις αγορές καπνού και στα έσοδα των κρατών μελών θα ήταν ήσσονος σημασίας. Ούτε ο κανόνας του 57% σε όλα τα τσιγάρα, ούτε η επιβολή βάσει ΣΜΤ συνεπάγεται αύξηση διοικητικού κόστους για τους ενδιαφερόμενους φορείς. Και οι δύο επιλογές θα οδηγούσαν σε απλούστευση του καθεστώτος σε σύγκριση με την τρέχουσα κατάσταση. Ωστόσο, μόνον η εφαρμογή του ελάχιστου ποσού των 64 σε όλα τα τσιγάρα μπορεί να διαμορφώσει ένα κατώτατο όριο φορολογίας για όλα τα τσιγάρα στην ΕΕ. Θα μείωνε επίσης περισσότερο τη διαφορά φόρου και τιμών μεταξύ των κρατών μελών σε σχέση με τις άλλες επιλογές και θα ενσωμάτωνε, σε σημαντικό βαθμό, πτυχές σχετικές με τη δημόσια υγεία. Συνεπώς, η επιλογή αυτή αποκτά προτεραιότητα από πλευράς εσωτερικής αγοράς και υγείας. Από την άλλη μεριά, η εφαρμογή του κανόνα του 57% σε όλα τα τσιγάρα θα απέληγε για ορισμένα κράτη μέλη σε έναν υποχρεωτικό κατ αξία φόρο και δεν θα συμβάδιζε με το στόχο της παροχής μεγαλύτερης ευελιξίας στα κράτη μέλη όσον αφορά τη σχέση μεταξύ πάγιων και κατ αξία φόρων. Κατά συνέπεια, η επιλογή του κανόνα του 57% επί ΣΜΤ είναι προτιμότερη. Η δεύτερη όμως προσέγγιση δεν θα ελάμβανε επαρκώς υπόψη το θέμα της υγείας. Η τρίτη προσέγγιση συνίσταται στη μεταβολή των ελάχιστων συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα εκτός από τη δομή. Στην εκτίμηση των επιπτώσεων έγινε προσομοίωση ορισμένων αυξήσεων των ελάχιστων συντελεστών ειδικών φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα, είτε του 57% και/ή του ελάχιστου ποσού των 64 ανά 1.000 τσιγάρα ως επιμέρους επιλογές. Και πάλι η αύξηση του ελάχιστου ποσού εμφανίζεται ως προσφορότερο μέσο για την προσέγγιση των φόρων και των τιμών των τσιγάρων στην ΕΕ προς όφελος της εσωτερικής αγοράς και με σκοπό την έλεγχο του καπνού. Τυχόν αύξηση στην απαίτηση του 57% θα απαιτούσε αναπροσαρμογή της απαλλακτικής ρήτρας, η οποία τώρα είναι στο επίπεδο των 101. Με αύξηση στα 122, η ρήτρα θα συμβάδιζε με την τρέχουσα εξέλιξη των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα στην εσωτερική αγορά και θα είχε τα ίδια αποτελέσματα με εκείνα του 2001, δηλ. θα κάλυπτε τα πέντε κράτη μέλη με το υψηλότερο επίπεδο φορολογίας. Βάσει των ανωτέρω, η Επιτροπή εξέτασε διάφορες πιθανές αυξήσεις. Η αύξηση στα 90 για όλα τα τσιγάρα και στο 63% επί ΣΜΤ θα προκαλούσε ενδεχομένως μέση μείωση της ζήτησης κατά 10% σε 22 κράτη μέλη. Επιπλέον, θα άνοιγε το δρόμο για περαιτέρω αυξήσεις των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα, και από τα κράτη μέλη στα οποία ήδη το επίπεδο φορολογίας είναι υψηλό. Εκτός από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, η εξέλιξη αυτή δεν θα οδηγούσε στη διαμόρφωση υπέρμετρα υψηλών τιμών σε σύγκριση με την επιμέρους αγοραστική δύναμη των κρατών μελών. Γενικά, στον τομέα των τσιγάρων, η προσέγγιση αυτή φαίνεται να προσφέρεται απόλυτα για τη διασφάλιση της ορθής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς και, ταυτόχρονα, ενός υψηλού επιπέδου προστασίας της υγείας. Η τέταρτη προσέγγιση συνίσταται στην αλλαγή των δομών και των ελάχιστων συντελεστών ειδικών φόρων κατανάλωσης σε άλλα προϊόντα, ιδίως το λεπτοκομμένο καπνό, για να αποφεύγεται η υποκατάσταση των τσιγάρων από προϊόντα καπνού χαμηλότερης φορολογίας. EL 6 EL

Οι σημαντικές διαφορές στα επίπεδα φορολογίας του λεπτοκομμένου καπνού μεταξύ των κρατών μελών οδηγεί σε λαθρεμπόριο και διασυνοριακές αγοραπωλησίες μεταξύ γειτονικών κρατών και προκαλούν στρεβλώσεις στην εσωτερική αγορά. Επιπλέον, η διαφορά μεταξύ του επιπέδου φορολογίας των τσιγάρων και του λεπτοκομμένου καπνού οδηγεί σε φαινόμενα υποκατάστασης. Οι σημαντικές διαφορές που υπάρχουν στους ελάχιστους συντελεστές για τα προϊόντα αυτά σε κοινοτικό επίπεδο δεν δικαιολογούνται. Αυτό ισχύει τόσο από τη σκοπιά του θεμιτού ανταγωνισμού όσο και από τη σκοπιά, δεδομένου του επιβλαβούς χαρακτήρα και των δύο προϊόντων, της υγείας. Συνεπώς, οι ελάχιστοι συντελεστές για το λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με το συντελεστή για τα τσιγάρα. Για το λεπτοκομμένο καπνό, τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέγουν μεταξύ της επιβολής ενός πάγιου ή ενός κατ αξία ελάχιστου συντελεστή. Ωστόσο, δεδομένου ότι η απαίτηση ενός πάγιου ελάχιστου ποσού συμβάλλει πολύ περισσότερο στο θέμα της προσέγγισης, θα πρέπει (εκτός από τον ελάχιστο κατ αξία συντελεστή) να προβλέπεται και ένας υποχρεωτικός πάγιος ελάχιστος συντελεστής για όλα τα κράτη μέλη, όπως και για τα τσιγάρα. Λαμβάνοντας υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά του λεπτοκομμένου καπνού, θα ήταν εύλογο ο ελάχιστος φόρος κατανάλωσης για τον λεπτοκομμένο καπνό να καθοριστεί στα δύο τρίτα περίπου του ελάχιστου πάγιου συντελεστή για τα τσιγάρα. Για να τηρηθεί η σχέση των δύο τρίτων μεταξύ λεπτοκομμένου καπνού και τσιγάρων, το ελάχιστο πάγιο ποσό θα πρέπει να καθοριστεί στα 43 ανά χιλιόγραμμο και ο αναλογικός ελάχιστος συντελεστής στο 38%. Εφαρμόζοντας την προαναφερόμενη σχέση των 2:3 στις προτεινόμενες αυξήσεις για τα τσιγάρα, οι ελάχιστοι συντελεστές για το λεπτοκομμένο καπνό θα αυξάνονταν στα 60 και στο 42% αντίστοιχα σε μια περίοδο πέντε ετών. 3) ΝΟΜΙΚΑΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ Συνοπτική παρουσίαση των προτεινόμενων μέτρων Η Επιτροπή προτείνει: - να καταργηθεί η ΔΚΤ ως σημείο αναφοράς για τις ελάχιστες απαιτήσεις της ΕΕ στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης και για τον υπολογισμό της ποσοστιαίας συμμετοχής του πάγιου φόρου κατανάλωσης στη συνολική φορολογική επιβάρυνση Η ΔΚΤ, ως σημείο αναφοράς για τους ελάχιστους συντελεστές, δεν συμβαδίζει με τους στόχους της εσωτερικής αγοράς οδηγώντας σε κατάτμηση των αγορών καπνού των κρατών μελών. Επιπλέον, η κατάργηση της ΔΚΤ θα είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική απλούστευση του καθεστώτος, τη δημιουργία ισότιμων όρων ανταγωνισμού για τους κατασκευαστές και τον τονισμό των στόχων σχετικά με την υγεία. Αντ αυτού προτείνεται η επιβολή ενός ελάχιστου ποσού 64 σε όλα τα τσιγάρα, γεγονός που θα πρόσδιδε μεγαλύτερη διαφάνεια στην τρέχουσα κατάσταση και θα καθιέρωνε ένα «κατώτατο όριο φορολογίας» για τα τσιγάρα που πωλούνται στην ΕΕ, αντιμετωπίζοντας έτσι τα θέματα της εσωτερικής αγοράς και της υγείας για όλες τις κατηγορίες τσιγάρων. Ταυτόχρονα, ως σημείο αναφοράς για όλες τις υπόλοιπες ελάχιστες απαιτήσεις προτείνεται η εφαρμογή σταθμισμένων μέσων τιμών. Με τον τρόπο αυτό θα αντιμετωπιστεί η δημοσιονομική αστάθεια που δημιουργείται από την έννοια της ΔΚΤ και θα διαμορφωθεί ένα δίκαιο και ουδέτερο περιβάλλον ανταγωνισμού για τους κατασκευαστές προϊόντων καπνού. EL 7 EL

Για τους ίδιους λόγους, η ΔΚΤ δεν θα πρέπει πλέον να αποτελεί σημείο αναφοράς για τον υπολογισμό της ποσοστιαίας συμμετοχής του πάγιου φόρου κατανάλωσης στη συνολική φορολογική επιβάρυνση (άρθρο 16 παράγραφος 2 της οδηγίας 95/59/ΕΚ). Αντ αυτής, ως σημείο αναφοράς θα πρέπει να λαμβάνεται η ΣΜΤ. - να αυξηθεί προοδευτικά η ελάχιστη απαίτηση για τα τσιγάρα, ενέργεια που συμβαδίζει με τους στόχους για την εσωτερική αγορά και το θέμα της υγείας Για να διασφαλιστεί η ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς απαιτείται μεγαλύτερη σύγκλιση. Πράγματι, υπάρχουν ακόμη σημαντικές διαφορές στα φορολογικά επίπεδα των διαφόρων κρατών μελών. Για να επιτευχθεί ο εν λόγω στόχος, πρέπει να αυξηθούν τα ελάχιστα φορολογικά επίπεδα. Κατά την περίοδο 2002-2006, η κατανάλωση τσιγάρων στην ΕΕ μειώθηκε σε ποσοστό ελαφρώς μεγαλύτερο του 10%. Την ίδια περίοδο, οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στα τσιγάρα αυξήθηκαν κατά μέσον όρο σε ποσοστό περίπου 33%. Για να επιτευχθεί μια παρόμοιου μεγέθους μείωση της κατανάλωσης μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, χρειάζονται περαιτέρω αυξήσεις στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης. Λαμβάνοντας υπόψη μια ελαστικότητα τιμών της τάξης του -0,43 σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, για να επιτευχθεί μείωση 10% στη ζήτηση απαιτείται μια αύξηση τιμών στο ύψος του 25%. Από τη σκοπιά του θέματος της υγείας, μια αύξηση στα επίπεδα των 90 σε όλα τα τσιγάρα και του 63% επί ΣΜΤ θα είχε ως πιθανό αποτέλεσμα μια μέση μείωση της ζήτησης σε 22 κράτη μέλη της τάξης του 10%, ιδίως μέσω της προστασίας των αποτελεσμάτων των πολιτικών που εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη στο πεδίο της φορολογίας. Επιπλέον, θα άνοιγε το δρόμο για περαιτέρω αυξήσεις των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα και από κράτη μέλη που έχουν ήδη υψηλά επίπεδα φορολογίας. Οι αυξήσεις αυτές θα πρέπει να εφαρμοστούν προοδευτικά σε διάστημα 5 ετών, συγκεκριμένα μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2013 το αργότερο. Επειδή για ορισμένα κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη λήξει οι μεταβατικές περίοδοι που έχουν χορηγηθεί με τις πράξεις προσχώρησης, η προθεσμία μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο για τα εν λόγω κράτη μέλη παρατείνεται για 1 ή 2 έτη, ανάλογα με το υπολειπόμενο αυτή τη στιγμή τμήμα της μεταβατικής περιόδου. - να παραχωρηθεί στα κράτη μέλη μεγαλύτερη ευελιξία στην εφαρμογή πάγιων φόρων και στην επιβολή ελάχιστου φόρου κατανάλωσης στα τσιγάρα Όπως αναφέρεται στην έκθεση της Επιτροπής, οι πάγιοι και οι ελάχιστοι φόροι έχουν σαφή πλεονεκτήματα από πλευράς εσωτερικής αγοράς, από δημοσιονομικής πλευράς καθώς και από πλευράς υγείας και θα μπορούσε να παραχωρηθεί μεγαλύτερη ευελιξία στα κράτη μέλη που στηρίζονται περισσότερο σε πάγιους φόρους κατανάλωσης ή σε ελάχιστους φόρους. Ωστόσο, για να αποφευχθούν καταστάσεις όπου σε ένα κράτος μέλος επικρατεί καθεστώς αμιγούς πάγιας φορολόγησης και σε ένα γειτονικό κράτος καθεστώς αμιγούς κατ αξία φορολόγησης, γεγονός που θα μπορούσε να απολήξει σε διασυνοριακή ροή εμπορικών σημάτων υψηλής τιμής από το πρώτο κράτος μέλος στο δεύτερο κράτος μέλος και σε αντίθετη ροή εμπορικών σημάτων χαμηλής τιμής, απαιτείται μια ορισμένη συνοχή των δομών των ειδικών φόρων κατανάλωσης. Συνεπώς, προτείνεται η διεύρυνση του ανοίγματος από 5% - 55% σε 10% - 75% της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης. Όσον αφορά τους ελάχιστους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, με την πρόταση παρέχεται στα κράτη μέλη μεγαλύτερη ευελιξία μέσω της άρσης του περιορισμού του επιπέδου του EL 8 EL

ελάχιστου φόρου στα επίπεδα του φόρου που διαμορφώνεται βάσει ΔΚΤ, όπως ισχύει σήμερα για τα άλλα προϊόντα καπνού. - να εναρμονιστούν προοδευτικά οι ελάχιστοι συντελεστές για το λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων με το συντελεστή για τα τσιγάρα Προτείνεται η καθιέρωση μιας υποχρεωτικής πάγιας και μιας κατ αξία ελάχιστης απαίτησης για το λεπτοκομμένο καπνό, όπως και στην περίπτωση της δομής των ελάχιστων συντελεστών για τα τσιγάρα. Για την εφαρμογή της σχέσης των δύο τρίτων μεταξύ λεπτοκομμένου καπνού και τσιγάρων, το πάγιο ελάχιστο ποσό πρέπει να καθοριστεί στα 43 ανά χιλιόγραμμο και η αναλογική ελάχιστη απαίτηση στο 38%. Εφαρμόζοντας την προαναφερόμενη σχέση των 2:3 στις προτεινόμενες αυξήσεις για τα τσιγάρα, οι ελάχιστοι συντελεστές για το λεπτοκομμένο καπνό θα πρέπει να αυξηθούν στα 60 και στο 42%. - να προσαρμοστούν βάσει πληθωρισμού οι ελάχιστες απαιτήσεις για τα άλλα προϊόντα καπνού εκτός από τα τσιγάρα και το λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων. Χρειάζεται προσαρμογή του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα πούρα και τα πουράκια καθώς και για τον καπνό καπνίσματος (εκτός του λεπτοκομμένου καπνού που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων) ώστε να ληφθεί υπόψη ο πληθωρισμός της περιόδου 2003 έως 2007. Βάσει των στοιχείων της Eurostat για το ετήσιο ποσοστό μεταβολής του ΕνΔΤΚ (εναρμονισμένος δείκτης τιμών κατανάλωσης) μεταξύ 2003 και 2007, ο δείκτης πληθωρισμού εκτιμάται περίπου στο 2% ετησίως ή στο 8% για το σύνολο της περιόδου. Εφαρμόζοντας το εν λόγω ποσοστό στα ελάχιστα πάγια ποσά και στρογγυλεύοντας το αποτέλεσμα στην πλησιέστερη μονάδα, τα εν λόγω ποσά ανέρχονται σε 12 για τα πούρα και τα πουράκια και σε 22 για τον άλλο καπνό καπνίσματος. - να τροποποιηθούν οι ισχύοντες ορισμοί για τα τσιγάρα, τα πούρα και τον άλλο καπνό καπνίσματος. - τροποποίηση του ορισμού των τσιγάρων Ένας κύλινδρος καπνού θεωρείται, για σκοπούς υπολογισμού του ειδικού φόρου κατανάλωσης, ως δύο τσιγάρα όταν, χωρίς το φίλτρο ή το επιστόμιο, το μήκος του υπερβαίνει τα 9 cm αλλά δεν υπερβαίνει τα 18 cm, ή ως τρία τσιγάρα όταν, χωρίς το φίλτρο ή το επιστόμιο, το μήκος του υπερβαίνει τα 18 cm αλλά δεν υπερβαίνει τα 27 cm, κ.ο.κ. Με σκοπό να μειωθούν οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στα τσιγάρα, έχουν διατεθεί στην αγορά νέα προϊόντα που αποτελούνται από κυλίνδρους 18 cm και ξεχωριστά φίλτρα. Οι κύλινδροι κόβονται στη συνέχεια σε τρία κομμάτια και εισάγονται στα φίλτρα. Έτσι, τρία τσιγάρα φορολογούνται ως δύο. Για να σταματήσει η εν λόγω καταστρατήγηση, κύλινδρος καπνού θα πρέπει να θεωρείται ως δύο τσιγάρα όταν, χωρίς φίλτρο ή επιστόμιο, το μήκος του είναι μεγαλύτερο από 9 cm αλλά δεν υπερβαίνει τα 12 cm, ως τρία τσιγάρα όταν το μήκος του είναι μεγαλύτερο από 12 cm αλλά δεν υπερβαίνει τα 15 cm, κ.ο.κ. - τροποποίηση του ορισμού των πούρων Ορισμένα κράτη μέλη και εμπορικοί φορείς έχουν αναφέρει ότι έχουν εμφανιστεί στην αγορά ορισμένα νέα προϊόντα τα οποία διατίθενται ως πούρα έχοντας χρώμα σαν πούρο ή πουράκι και όχι λευκό όπως τα τσιγάρα αλλά τα οποία από πλευράς λειτουργίας, γεύσης και EL 9 EL

παρουσίασης πρέπει να θεωρούνται ως υποκατάστατα του τσιγάρου. Κατά συνέπεια, είναι προτιμότερο να καταργηθεί τελείως η σχετική διάταξη (άρθρο 3 στοιχείο 3 της οδηγίας 95/59/ΕΚ) από τον ισχύοντα ορισμό των πούρων. Η τροποποίηση αυτή θα εξασφαλίσει την ομοιόμορφη φορολογία των εν λόγω προϊόντων και θα περιορίσει την εφαρμογή του κατώτερου ελάχιστου συντελεστή στα παραδοσιακά πούρα και πουράκια. - τροποποίηση του ορισμού του καπνού πίπας Ο ορισμός του καπνού καπνίσματος πρέπει να προσαρμοστεί ώστε να ξεχωρίζει καλύτερα ο καπνός πίπας από το λεπτοκομμένο καπνό και να αποφεύγεται η άτοπη φορολόγηση. Προτείνεται να αυξηθεί το ελάχιστο πλάτος κοπής του καπνού πίπας από το ισχύον 1 mm σε 1,5 mm. - παρακολούθηση του καθεστώτος φορολογίας καπνού Το άρθρο 4 των οδηγιών 92/79/ΕΟΚ και 92/80/ΕΟΚ ορίζει ότι η Επιτροπή εξετάζει τακτικά τη δομή και τους συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσης. Ωστόσο, για τη διενέργεια αυτής της εξέτασης, η Επιτροπή χρειάζεται πληροφορίες για τις ποσότητες και τις τιμές των προϊόντων καπνού που προσφέρονται για κατανάλωση στα κράτη μέλη. Για να εξασφαλιστεί η αποδοτική και αποτελεσματική συλλογή των εν λόγω πληροφοριών από όλα τα κράτη μέλη, προτείνονται νέοι κανόνες σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τη φορολογία του καπνού, καθώς και για τον καθορισμό των αναγκαίων στατιστικών στοιχείων. Νομική βάση Η συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 93. Αρχή της επικουρικότητας Η πρόταση αφορά τομέα στον οποίο υπάρχει συναρμοδιότητα Κοινότητας και κρατών μελών. Επομένως, εφαρμόζεται η αρχή της επικουρικότητας. Αν και η ύπαρξη των ισχυόντων ελάχιστων κοινοτικών συντελεστών περιορίζει τις αποκλίσεις στους εθνικούς συντελεστές του ειδικού φόρου κατανάλωσης, δεν αρκεί προκειμένου να αποτραπεί η συνέχιση ύπαρξης σημαντικών αποκλίσεων, παρά την ιδιαίτερη μέριμνα που επιδεικνύουν τα κράτη μέλη για την επίτευξη στόχων σχετικών με την υγεία στον τομέα αυτό. Οι αποκλίσεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη σημαντικών διασυνοριακών αγοραπωλησιών και λαθρεμπορίου, πράγμα το οποίο δημιουργεί στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στην αγορά καπνού, προκαλεί απώλειες δημοσιονομικών πόρων για τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν σχετικώς υψηλό συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης και υπονομεύει τους στόχους της πολιτικής για την υγεία. Η ανάληψη κοινοτικής δράσης αποκλείεται να είναι επιζήμια αφού η αλληλεπίδραση των φορολογικών πολιτικών των κρατών μελών δεν επέφερε μείωση των αποκλίσεων. Συνεπώς, μόνο με την αλλαγή των υφιστάμενων διατάξεων, όπως εξηγήθηκε παραπάνω, μπορεί να διορθωθεί η παρούσα κατάσταση. Η αλλαγή αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον από τον κοινοτικό νομοθέτη, που έχει συντάξει τις οδηγίες που πρέπει να τροποποιηθούν. EL 10 EL

Αρχή της αναλογικότητας Η πρόταση συμμορφώνεται με την αρχή της αναλογικότητας για τους ακόλουθους λόγους. Οι στόχοι της παρούσας επανεξέτασης επιτυγχάνονται καλύτερα με την τροποποίηση των ισχυουσών οδηγιών για το λόγο που αναφέρθηκε παραπάνω. Η πρόταση συνίσταται κυρίως στην αύξηση των ελάχιστων συντελεστών ώστε να εξασφαλιστεί η ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς χωρίς φορολογικά σύνορα και να διασφαλιστεί η επίτευξη των στόχων των κρατών μελών στο πεδίο της υγείας. Πάνω από τα ελάχιστα όρια, παραμένει στην κυριαρχική εξουσία των κρατών μελών να καθορίζουν συντελεστές φόρων κατανάλωσης σε επίπεδα που κρίνουν πρόσφορα ανάλογα με τις επικρατούσες τοπικές συνθήκες. Ταυτόχρονα, η παρούσα πρόταση προσφέρει στα κράτη μέλη μεγαλύτερη ευελιξία στον καθορισμό της δομής των ειδικών φόρων κατανάλωσης και στην επιβολή ελάχιστων φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα. Κατά συνέπεια, η πρόταση περιορίζεται στο απολύτως αναγκαίο για την επίτευξη των στόχων της συνθήκης. Επιλογή μέσων Προτεινόμενα μέσα: οδηγία. Στον τομέα αυτό που διέπεται ήδη από μία σειρά οδηγιών, τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρήσουν ένα σημαντικό περιθώριο ευελιξίας, όπως εξηγείται παραπάνω. Κατά συνέπεια, κάθε άλλο μέσο εκτός από την τροποποίηση οδηγιών θα ήταν απρόσφορο. 4) ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Η έγκριση της πρότασης μπορεί θεωρητικά να έχει επιπτώσεις στον υπολογισμό των ίδιων πόρων ΦΠΑ. Ωστόσο, οι επιπτώσεις θα είναι ασήμαντες και σε κάθε περίπτωση, μη μετρήσιμες. EL 11 EL

2008/0150 (CNS) Πρόταση ΟΔΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την τροποποίηση των οδηγιών 92/79/ΕΟΚ, 92/80/ΕΟΚ και 95/59/ΕΚ όσον αφορά τη δομή και τους συντελεστές του ειδικού φόρου κατανάλωσης που επιβάλλεται στα βιομηχανοποιημένα καπνά ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 93, την πρόταση της Επιτροπής 7, τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 8, τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 9. Εκτιμώντας τα ακόλουθα: (1) Σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 92/79/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την προσέγγιση των φόρων στα τσιγάρα 10 και το άρθρο 4 της οδηγίας 92/80/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την προσέγγιση των φόρων στα βιομηχανοποιημένα καπνά εκτός των τσιγάρων 11 πραγματοποιήθηκε εμπεριστατωμένη επανεξέταση των συντελεστών και της δομής των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα προϊόντα καπνού. Στην εν λόγω επανεξέταση περιελήφθησαν και διατάξεις της οδηγίας 95/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 1995, περί των φόρων, πλην των φόρων κύκλου εργασιών, οι οποίοι επιβαρύνουν την κατανάλωση των βιομηχανοποιημένων καπνών 12. (2) Για να εξασφαλιστεί η ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και, ταυτόχρονα, ένα υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας όπως προβλέπεται από το άρθρο 152 της συνθήκης ΕΚ, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η Κοινότητα είναι συμβαλλόμενο μέρος στη σύμβαση πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τον έλεγχο του καπνού (ΣΠΕΚ), θα πρέπει να γίνουν ορισμένες σχετικές με το θέμα αλλαγές. Στις αλλαγές 7 8 9 10 11 12 ΕΕ C,, σ.. ΕΕ C,, σ.. ΕΕ C,, σ.. ΕΕ L 316 της 31.10.1992, σ.8. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2003/117/ΕΚ (ΕΕ L 333 της 20.12.2003, σ.49). ΕΕ L 316 της 31.10.1992, p.10. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2003/117/ΕΚ ΕΕ L 291 της 06.12.1995, σ. 40. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2002/10/ΕΚ (ΕΕ L 46 της 16.02.2002, σ.26). EL 12 EL

αυτές θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η κατάσταση που ισχύει για κάθε επιμέρους προϊόν καπνού. (3) Όσον αφορά τα τσιγάρα, το καθεστώς πρέπει να απλουστευθεί ώστε να δημιουργηθούν ουδέτερες συνθήκες ανταγωνισμού για τους κατασκευαστές, να μειωθεί η κατάτμηση των αγορών καπνού και να τονιστούν στόχοι σχετικοί με τον παράγοντα της υγείας. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει να αντικατασταθεί η έννοια της δημοφιλέστερης κατηγορίας τιμών. Η ελάχιστη απαίτηση που συνδέεται με την τιμή θα πρέπει να αναφέρεται στη σταθμισμένη μέση τιμή λιανικής πώλησης ενώ το πάγιο ελάχιστο ποσό θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλα τα τσιγάρα. Για τους ίδιους λόγους, η σταθμισμένη μέση τιμή λιανικής πώλησης θα πρέπει να χρησιμεύει ως σημείο αναφοράς και για τον υπολογισμό της ποσοστιαίας συμμετοχής του πάγιου φόρου κατανάλωσης στη συνολική φορολογική επιβάρυνση. (4) Θα πρέπει να παρασχεθούν στα κράτη μέλη αποτελεσματικότερα μέσα για την επιβολή πάγιου ή ελάχιστου φόρου κατανάλωσης στα τσιγάρα ώστε να διαμορφωθεί ελάχιστο πάγιο ποσό φορολογίας. (5) Όσον αφορά το λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων, οι ελάχιστες απαιτήσεις της Κοινότητας θα πρέπει να εκφράζονται έτσι ώστε τα αποτελέσματά τους να είναι ίδια με τα αποτελέσματα που λαμβάνονται στον τομέα των τσιγάρων. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι τα εθνικά επίπεδα φορολογίας πρέπει να συμμορφώνονται με μια ελάχιστη απαίτηση εκφρασμένη ως ποσοστό της λιανικής τιμής και μια άλλη εκφραζόμενη ως πάγιο ποσό. (6) Πραγματοποιήθηκε ανάλυση των αλλαγών στις τιμές και τα επίπεδα των ειδικών φόρων κατανάλωσης, ιδίως για τα τσιγάρα, που είναι σαφώς η σημαντικότερη κατηγορία προϊόντων καπνού, καθώς και για το λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων. Από την ανάλυση διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν ακόμη σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών, οι οποίες μπορεί να διαταράξουν τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Η περαιτέρω σύγκλιση μεταξύ των επιπέδων των φόρων που ισχύουν στα κράτη μέλη θα βοηθούσε στη μείωση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου εντός της Κοινότητας. (7) Η περαιτέρω σύγκλιση θα βοηθούσε επίσης στη διασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας. Τα επίπεδα φορολογίας αποτελούν βασικό παράγοντα στη διαμόρφωση της τιμής των προϊόντων καπνού, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει τις καπνιστικές συνήθειες των καταναλωτών. Η φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο υποσκάπτουν τα επίπεδα τιμών που διαμορφώνονται μέσω της φορολογίας για τα τσιγάρα και το λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων και, κατά συνέπεια, εκθέτουν σε κίνδυνο την επίτευξη των στόχων του ελέγχου του καπνού. (8) Για να επιτευχθεί περαιτέρω σύγκλιση και να μειωθεί η κατανάλωση, θα πρέπει να αυξηθούν τα ελάχιστα κοινοτικά επίπεδα φορολογίας για τα τσιγάρα και το λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων. (9) Πριν από την αύξηση αυτή, είναι αναγκαίο τα ελάχιστα επίπεδα για το λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων να προσεγγίσουν περισσότερο τα ελάχιστα επίπεδα που εφαρμόζονται στα τσιγάρα, έτσι ώστε να ληφθεί υπόψη καλύτερα το επίπεδο ανταγωνισμού που υφίσταται μεταξύ των δύο προϊόντων, το EL 13 EL

οποίο αντικατοπτρίζεται στα παρατηρούμενα καταναλωτικά πρότυπα, καθώς και ο εξίσου επιβλαβής χαρακτήρας τους. (10) Για λόγους ομοιόμορφης και δίκαιης φορολόγησης, οι ορισμοί για τα τσιγάρα, τα πούρα και τα πουράκια, καθώς και για άλλο καπνό καπνίσματος θα πρέπει να προσαρμοστούν έτσι ώστε κύλινδροι καπνού οι οποίοι βάσει του μήκους τους μπορούν να θεωρηθούν ως δύο τσιγάρα ή περισσότερα να εκλαμβάνονται πράγματι ως δύο τσιγάρα ή περισσότερα για την επιβολή του φόρου κατανάλωσης. πούρα που είναι παρόμοια σε μεγάλο βαθμό με τσιγάρο να εκλαμβάνονται ως τσιγάρα για την επιβολή του φόρου κατανάλωσης. και καπνός καπνίσματος, ο οποίος είναι παρόμοιος σε μεγάλο βαθμό με λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων να εκλαμβάνεται ως λεπτοκομμένος καπνός για την επιβολή του φόρου κατανάλωσης. (11) Για να αποφευχθεί πτώση της αξίας των ελάχιστων κοινοτικών επιπέδων φορολογίας που προβλέπονται για τα πούρα, τα πουράκια και τα διάφορα είδη καπνού καπνίσματος άλλα από τον λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων, είναι αναγκαίο να αυξηθούν τα ελάχιστα επίπεδα, εκφραζόμενα ως ένα πάγιο ποσό. (12) Οι οδηγίες 92/79/ΕΟΚ, 92/80/ΕΟΚ και 95/59/ΕΚ πρέπει συνεπώς να τροποποιηθούν αναλόγως. ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ: Άρθρο 1 Η οδηγία 92/79/ΕΟΚ τροποποιείται ως ακολούθως: (1) Το άρθρο 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: Άρθρο 2 1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο ειδικός φόρος κατανάλωσης (πάγιος φόρος και κατ αξία φόρος) στα τσιγάρα να αντιπροσωπεύει ποσοστό τουλάχιστον 57% της σταθμισμένης μέσης τιμής λιανικής πώλησης των πωλούμενων τσιγάρων. Ο εν λόγω φόρος κατανάλωσης δεν μπορεί να είναι χαμηλότερος από 64 ευρώ ανά 1.000 τσιγάρα, ασχέτως της σταθμισμένης μέσης τιμής λιανικής πώλησης. Ωστόσο, τα κράτη μέλη που επιβάλλουν φόρο κατανάλωσης τουλάχιστον 101 ευρώ ανά 1.000 τσιγάρα βάσει της σταθμισμένης μέσης τιμής λιανικής πώλησης δεν είναι αναγκαίο να συμμορφώνονται με την απαίτηση του 57% που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο. 2. Από την 1η Ιανουαρίου 2014, τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα ώστε ο ειδικός φόρος κατανάλωσης (πάγιος φόρος και κατ αξία φόρος) στα τσιγάρα να αντιπροσωπεύει ποσοστό τουλάχιστον 63 % της σταθμισμένης μέσης τιμής λιανικής πώλησης των πωλούμενων τσιγάρων. Ο εν λόγω φόρος κατανάλωσης δεν μπορεί να είναι χαμηλότερος από 90 ευρώ ανά 1.000 τσιγάρα, ασχέτως της σταθμισμένης μέσης τιμής λιανικής πώλησης. EL 14 EL

Ωστόσο, τα κράτη μέλη που επιβάλλουν φόρο κατανάλωσης τουλάχιστον 122 ευρώ ανά 1.000 τσιγάρα βάσει της σταθμισμένης μέσης τιμής λιανικής πώλησης δεν είναι αναγκαίο να συμμορφώνονται με την απαίτηση του 63% που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο. 3. Η σταθμισμένη μέση τιμή λιανικής πώλησης καθορίζεται την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους, με αναφορά στο προηγούμενο έτος, βάσει των στοιχείων για τις συνολικές καταναλώσεις και των τιμών, περιλαμβανομένων όλων των φόρων. 4. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 2, εφαρμόζονται οι διατάξεις του δεύτερου και τρίτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου. Η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Σλοβακία επιτρέπεται να θέσουν σε ισχύ τις διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν με την παράγραφο 2, το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014 και να τις θέσουν σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2015. Η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Λιθουανία, η Εσθονία και η Λετονία επιτρέπεται να θέσουν σε ισχύ τις αναγκαίες διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παράγραφο 2, το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2015 και να τις θέσουν σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2016. 5. Τα κράτη μέλη αυξάνουν σταδιακά τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της παραγράφου 2 τις ημερομηνίες που καθορίζονται στις παραγράφους 2 και 4, αντιστοίχως. 6. Άπαξ του έτους, η Επιτροπή θα δημοσιεύει την αξία του ευρώ έναντι των εθνικών νομισμάτων, η οποία πρέπει να εφαρμόζεται στα ποσά του συνολικού ελάχιστου ειδικού φόρου κατανάλωσης. Οι εφαρμοζόμενες ισοτιμίες είναι αυτές που ισχύουν την πρώτη εργάσιμη ημέρα του Οκτωβρίου και οι οποίες δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Παράγουν αποτελέσματα από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου ημερολογιακού έτους. (2) Το άρθρο 2α αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: Άρθρο 2a 1. Όταν σε ένα κράτος μέλος μεταβληθεί η σταθμισμένη μέση τιμή λιανικής πώλησης των τσιγάρων, με αποτέλεσμα τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης κάτω από τα επίπεδα που καθορίζονται στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 2 αντιστοίχως, το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να μην προσαρμόσει τον εν λόγω φόρο μέχρι το αργότερο την 1η Ιανουαρίου του δεύτερου έτους που έπεται του έτους κατά το οποίο επήλθε η μεταβολή. 2. Όταν ένα κράτος μέλος αυξήσει το συντελεστή του φόρου προστιθέμενης αξίας που ισχύει για τα τσιγάρα, το κράτος αυτό μπορεί να μειώσει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης μέχρι ένα ποσό το οποίο, εκφραζόμενο ως ποσοστό της σταθμισμένης μέσης τιμής λιανικής πώλησης, ισούται με την αύξηση του συντελεστή του φόρου προστιθέμενης αξίας, εκφραζόμενη επίσης ως ποσοστό της σταθμισμένης μέσης EL 15 EL

τιμής λιανικής πώλησης, έστω κι αν η προσαρμογή αυτή έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης κάτω από τα επίπεδα, εκφραζόμενα ως ποσοστό της σταθμισμένης μέσης τιμής λιανικής πώλησης, που θεσπίζονται στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 2, αντιστοίχως. Ωστόσο, το κράτος μέλος αυξάνει πάλι τον εν λόγω φόρο έτσι ώστε να αντιστοιχεί στα παραπάνω επίπεδα μέχρι το αργότερο την 1η Ιανουαρίου του δεύτερου έτους που έπεται του έτους κατά το οποίο επήλθε η μείωση. (3) Το άρθρο 4 αντικαθίσταται ως εξής: Άρθρο 4 1. Κάθε τέσσερα χρόνια, η Επιτροπή υποβάλλει στο Συμβούλιο έκθεση και, κατά περίπτωση, πρόταση σχετικά με τους συντελεστές και τη δομή των ειδικών φόρων κατανάλωσης, όπως καθορίζονται στο άρθρο 16 της οδηγίας 95/59/ΕΚ του Συμβουλίου*. Στην έκθεση της Επιτροπής λαμβάνονται υπόψη η ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, η πραγματική αξία των συντελεστών του ειδικού φόρου κατανάλωσης και οι ευρύτεροι στόχοι της συνθήκης. 2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε διαθέσιμη πληροφορία σχετική με την έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 1. 3. Η Επιτροπή καταρτίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 92/12/EEC** του Συμβουλίου, κατάλογο στατιστικών στοιχείων που απαιτούνται για την έκθεση. * ΕΕ L 291 της 06.12.1995, σ.40. ** ΕΕ L 76 της 23.03.1992, σ. 1. Άρθρο 2 Η οδηγία 92/80/ΕΟΚ τροποποιείται ως ακολούθως: (1) Στο άρθρο 3 παράγραφος 1, προστίθενται τα ακόλουθα εδάφια οκτώ έως ένδεκα: Από την 1η Ιανουαρίου 2010, τα κράτη μέλη επιβάλλουν ειδικό φόρο κατανάλωσης στο λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων σε ποσοστό τουλάχιστον 38% της τιμής λιανικής πώλησης, συμπεριλαμβανομένων όλων των φόρων, και τουλάχιστον 43 ευρώ ανά χιλιόγραμμο. Από την 1η Ιανουαρίου 2014, τα κράτη μέλη επιβάλλουν ειδικό φόρο κατανάλωσης στο λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων, σε ποσοστό τουλάχιστον 42% της τιμής λιανικής πώλησης, συμπεριλαμβανομένων όλων των φόρων, και τουλάχιστον 60 ευρώ ανά χιλιόγραμμο. EL 16 EL

Τα κράτη μέλη αυξάνουν σταδιακά τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης ώστε να εκπληρώνουν τις νέες ελάχιστες απαιτήσεις που αναφέρονται στο ένατο εδάφιο την 1η Ιανουαρίου 2014. Από την 1η Ιανουαρίου 2010, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που εκφράζεται ως ποσοστό, ως ποσό ανά χιλιόγραμμο ή για ένα δεδομένο αριθμό τεμαχίων θα ανέρχεται τουλάχιστον στα ακόλουθα επίπεδα: (a) όσον αφορά πούρα ή πουράκια: στο 5% της τιμής λιανικής πώλησης, συμπεριλαμβανομένων όλων των φόρων, ή στα 12 ευρώ ανά 1.000 τεμάχια ή ανά χιλιόγραμμο, (b) όσον αφορά τον καπνό καπνίσματος, άλλον από το λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για το στρίψιμο τσιγάρων: στο 20% της τιμής λιανικής πώλησης, συμπεριλαμβανομένων όλων των φόρων, ή στα 22 ευρώ ανά χιλιόγραμμο." (2) Το άρθρο 4 αντικαθίσταται ως εξής: Άρθρο 4 1. Κάθε τέσσερα χρόνια, η Επιτροπή υποβάλλει στο Συμβούλιο έκθεση και, κατά περίπτωση, πρόταση σχετικά με τους συντελεστές φόρου που θεσπίζονται στο παρόν. Στην έκθεση της Επιτροπής λαμβάνονται υπόψη η ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, η πραγματική αξία των συντελεστών του ειδικού φόρου κατανάλωσης και οι ευρύτεροι στόχοι της συνθήκης. 2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε διαθέσιμη πληροφορία σχετική με την έκθεση. 3. Η Επιτροπή καταρτίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 92/12/EEC** του Συμβουλίου, κατάλογο στατιστικών στοιχείων που απαιτούνται για την έκθεση. * ΕΕ L 76 της 23. 3. 1992, σ. 1. (3) Η παράγραφος 1 του άρθρου 5 αντικαθίσταται ως εξής: 1. Άπαξ του έτους, η Επιτροπή δημοσιεύει την αξία του ευρώ έναντι των εθνικών νομισμάτων, η οποία πρέπει να εφαρμόζεται στα ποσά του ειδικού φόρου κατανάλωσης. Εφαρμόζονται οι ισοτιμίες που ισχύουν την πρώτη εργάσιμη ημέρα του Οκτωβρίου και οι οποίες δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Οι ως άνω ισοτιμίες παράγουν αποτελέσματα από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου ημερολογιακού έτους. EL 17 EL

Άρθρο 3 Η οδηγία 95/59/ΕΚ τροποποιείται ως ακολούθως: (1) Το άρθρο 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: "Άρθρο 3 Τα ακόλουθα προϊόντα θεωρούνται πούρα ή πουράκια αν μπορούν και, δεδομένων των χαρακτηριστικών τους και των προσδοκώμενων καταναλωτικών συνηθειών, προορίζονται να καπνίζονται ως έχουν: (α) (β) κύλινδροι καπνού με εξωτερικό περιτύλιγμα από φυσικό καπνό, κύλινδροι καπνού με κοπανισμένο μείγμα καπνού και με εξωτερικό περιτύλιγμα στο σύνηθες χρώμα του πούρου, από ανασυσταθέντα καπνό, που καλύπτει πλήρως το προϊόν και όπου χρειάζεται και το φίλτρο, όχι όμως και το επιστόμιο στην περίπτωση προϊόντων με επιστόμιο, όπου το βάρος ανά μονάδα, μη περιλαμβανομένου του φίλτρου ή του επιστομίου, δεν είναι μικρότερο από 2,3 g και η περίμετρος στο ένα τρίτο τουλάχιστον του μήκους δεν είναι μικρότερη από 34 mm. (2) Η παράγραφος 2 του άρθρου 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: "2. Οι κύλινδροι καπνού που αναφέρονται στην παράγραφο 1 θεωρούνται, για τους σκοπούς της επιβολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης, ως δύο τσιγάρα εφόσον το μήκος τους, χωρίς φίλτρο ή επιστόμιο, είναι μεγαλύτερο από 9 cm αλλά δεν υπερβαίνει τα 12 cm και ως τρία τσιγάρα εφόσον το μήκος τους, χωρίς φίλτρο ή επιστόμιο, είναι μεγαλύτερο από 12 cm αλλά δεν υπερβαίνει τα 15 cm, κ.ο.κ." (3) Το άρθρο 6 τροποποιείται ως εξής: (α) (β) στην πρώτη παράγραφο, η φράση "ένα χιλιοστόμετρο" αντικαθίσταται από τη φράση "1,5 χιλιοστόμετρο", στη δεύτερη παράγραφο, η φράση "ένα χιλιοστόμετρο" αντικαθίσταται από τη φράση "1,5 χιλιοστόμετρο". (4) Η παράγραφος 1 του άρθρου 7 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: 1. Προϊόντα τα οποία αποτελούνται εν μέρει και από άλλες ουσίες πλην του καπνού αλλά κατά τα λοιπά ανταποκρίνονται στα κριτήρια του άρθρου 3 εξομοιώνονται με πούρα και πουράκια. (5) Το άρθρο 16 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: Άρθρο 16 1. Το πάγιο στοιχείο του ειδικού φόρου κατανάλωσης δεν μπορεί να είναι κατώτερο του 10% ούτε ανώτερο του 75% του ποσού της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης που προκύπτει από το άθροισμα: EL 18 EL

(α) (β) του πάγιου φόρου κατανάλωσης, του αναλογικού φόρου κατανάλωσης και του φόρου προστιθέμενης αξίας, που επιβάλλονται επί της σταθμισμένης μέσης τιμής λιανικής πώλησης. Η σταθμισμένη μέση τιμή λιανικής πώλησης καθορίζεται την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους, με αναφορά στο προηγούμενο έτος, βάσει των στοιχείων για τις συνολικές καταναλώσεις και των τιμών, συμπεριλαμβανομένων όλων των φόρων. 2. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, όταν σε ένα κράτος μέλος μεταβληθεί η σταθμισμένη μέση τιμή λιανικής πώλησης των τσιγάρων, με αποτέλεσμα το πάγιο στοιχείο του ειδικού φόρου κατανάλωσης, εκφραζόμενο ως ποσοστό της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης, να είναι μικρότερο του 10% ή μεγαλύτερο του 75% της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης, το εν λόγω κράτος μέλος μπορεί να μην προσαρμόσει το πάγιο στοιχείο του ειδικού φόρου κατανάλωσης μέχρι το αργότερο την 1η Ιανουαρίου του δεύτερου έτους που έπεται του έτους κατά το οποίο επήλθε η μεταβολή. 3. Κατά παρέκκλιση του άρθρου 8 παράγραφος 1, κάθε κράτος μέλος δύναται να εξαιρέσει τους εισαγωγικούς δασμούς από τη βάση υπολογισμού του αναλογικού φόρου κατανάλωσης για τα τσιγάρα. 4. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλλουν έναν ελάχιστο φόρο κατανάλωσης στα τσιγάρα. (6) Το άρθρο 17 καταργείται. Άρθρο 4 1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία μέχρι το αργότερο την 31η Δεκεμβρίου 2009. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων καθώς και πίνακα αντιστοιχίας αυτών με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας. Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις ανωτέρω διατάξεις, αυτές περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς αποφασίζεται από τα κράτη μέλη. 2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν το κείμενο των βασικών διατάξεων εθνικού δικαίου που εκδίδουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία. Άρθρο 5 Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. EL 19 EL

Article 6 Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη. Βρυξέλλες, Για το Συμβούλιο Ο Πρόεδρος EL 20 EL