Αόριστος β (Ενεργητική Φωνή) ἔβαλον βάλω βάλοιμι ------- ἔβαλες βάλῃς βάλοις βάλε ἔβαλε βάλῃ βάλοι βαλέτω βαλών βαλεῖν βαλοῦσα ἐβάλομεν βάλωμεν βάλοιμεν ------- βαλόν ἐβάλετε βάλητε βάλοιτε βάλετε ἔβαλον βάλωσι(ν) βάλοιεν βαλόντων/βαλέτωσαν Κλίση : Η Οριστική έχει τις καταλήξεις του Παρατατικού. Οι άλλες εγκλίσεις, το απαρέμφατο και η μετοχή έχουν τις καταλήξεις τους Ενεστώτα. Διαφέρει από τον Ενεστώτα στον τονισμό του απαρεμφάτου και της μετοχή, τα οποία τονίζονται στη λήγουσα. Ενεστώτα Αόριστος απαρ. λύειν βαλεῖν Προσοχή : Σε πέντε ρήματα το β ενικό της Προστακτικής του μετοχή λύων βαλών Αορίστου β τονίζεται στη λήγουσα λύουσα βαλοῦσα εἰπὲ (λέγω), ἐλθὲ (ἔρχομαι), εὑρὲ (εὑρίσκω), ἰδὲ (ὁρῶ), λῦον βαλόν λαβέ (λαμβάνω) 1
Αόριστος β (Μέση Φωνή) ἐβαλόμην βάλωμαι βαλοίμην ------- ἐβάλου βάλῃ βάλοιο βαλοῦ ἐβάλετο βάλῃται βάλοιτο βαλέσθω βαλόμενος βαλέσθαι βαλομένη ἐβαλόμεθα βαλώμεθα βαλοίμεθα ------- βαλόμενον ἐβάλεσθε βάλησθε βάλοισθε βάλεσθε ἐβάλοντο βάλωνται βάλοιντο βαλέσθων/βαλέσθωσαν Κλίση : Η Οριστική έχει τις καταλήξεις του Παρατατικού. Οι υπόλοιπες εγκλίσεις έχουν τις καταλήξεις του Ενεστώτα. Διαφέρει από τον Ενεστώτα ο τονισμός α) του απαρεμφάτου, το οποίο τονίζεται στην παραλήγουσα π.χ. λύεσθαι γενέσθαι και β) του β ενικού προσώπου της Προστακτικής π.χ. λύου γενοῦ 2
ΑΝΩΜΑΛΟΙ ΑΟΡΙΣΤΟΙ β εἶπον (λέγω) εἴπω εἴποιμι εἰπὲ εἰπεῖν εἰπὼν-εἰποῦσα-εἰπὸν εἶδον (ὁρῶ) ἴδω ἴδοιμι ἰδὲ ἰδεῖν ἰδών ἰδοῦσα-ἰδὸν εἷλον (αἱρῶ) ἕλω ἕλοιμι ἕλε ἑλεῖν ἑλών-ἑλοῦσα-ἑλὸν ηὗρον/εὗρον (εὑρίσκω) εὕρω εὕροιμι εὑρὲ εὑρεῖν εὑρών-εὑροῦσα-εὑρὸν ἔσχον (ἔχω) σχῶ σχοίην σχές σχεῖν σχών-σχοῦσα-σχὸν προέσχον πρόσχω πρόσχοιμι πρόσχες προσχεῖν προσχών-προσχοῦσα-προσχὸν κατέσχον κατάσχω κατάσχοιμι κατάσχες κατασχεῖν κατασχών-κατασχοῦσα-κατασχὸν ἐσχόμην (ἔχομαι) σχῶμαι σχοίμην σχοῦ σχέσθαι σχόμενος-σχομένη-σχόμενον προεσχόμην πρόσχωμαι προσχοίμην προσχοῦ προσχέσθαι προσχόμενος-η-ον κατεσχόμην κατάσχωμαι κατασχοίμην κατάσχου κατασχέσθαι κατασχόμενος-η-ον Παρατηρήσεις στον τονισμό των σύνθετων Αορίστων β 1. Τα σύνθετα ρήματα τονίζονται όπως και τα απλά. Στην προστακτική της ενεργητικής φωνής όπου υπάρχει βραχύχρονη λήγουσα, δηλ. ε, ο τόνος ανεβαίνει στην προπαραλήγουσα. 2. Ο τόνος δεν ανεβαίνει ποτέ πάνω από την τελευταία συλλαβή της πρόθεσης, εκτός αν αυτή είναι δισύλλαβη και έχει πάθει έκθλιψη. π.χ. παράσχες, κατάσχες, παράλαβε, κάτιδε, ἄπελθε. 3. Το β ενικό της προστακτικής στη Μέση Φωνή, όταν έχει δύο ή περισσότερες συλλαβές, όταν συντίθεται διατηρεί τον τόνο. π.χ. γενοῦ παραγενοῦ, συγγενοῦ. 4. Ο τόνος ανεβαίνει μόνο όταν το β ενικό πρόσωπο είναι μονοσύλλαβο και σύνθετο με δισύλλαβη πρόθεση. π.χ. σχοῦ παράσχου. 3
Αόριστος β (Ενεργητική Φωνή) Πίνακας κλίσης του αορίστου β ἔσχον (σε απλή και σύνθετη μορφή) ἔσχον σχῶ σχοίην ------- ἔσχες σχῇς σχοίης σχές ἔσχε σχῇ σχοίη σχέτω σχών σχεῖν σχοῦσα ἔσχομεν σχῶμεν σχοίημεν-σχοῖμεν ------- σχόν ἔσχετε σχῆτε σχοίητε-σχοῖτε σχέτε ἔσχον σχῶσι(ν) σχοίησαν-σχοῖεν σχόντων/σχέτωσαν παρέσχον παράσχω παράσχοιμι ------- παρέσχες παράσχῃς παράσχοις παράσχες παρέσχε παράσχῃ παράσχοι παρασχέτω παρασχών παρασχεῖν παρασχοῦσα παρέσχομεν παράσχωμεν παράσχοιμεν ------- παρασχόν παρέσχετε παράσχητε παράσχοιτε παράσχετε παρέσχον παράσχωσι(ν) παράσχοιεν παρασχόντων/ παρασχέτωσαν 4
Αόριστος β (Μέση Φωνή) Πίνακας κλίσης του αορίστου β ἐσχόμην (σε απλή και σύνθετη μορφή) ἐσχόμην σχῶμαι σχοίμην ------- ἔσχου σχῇ σχοῖο σχοῦ ἔσχετο σχῇται σχοῖτο σχέσθω σχόμενος σχέσθαι σχομένη ἐσχόμεθα σχώμεθα σχοίμεθα ------- σχόμενον ἔσχεσθε σχῆσθε σχοῖσθε σχέσθε ἔσχοντο σχῶνται σχοῖντο σχέσθων/σχέσθωσαν κατεσχόμην κατάσχωμαι κατασχοίμην ------- κατέσχου κατάσχη κατάσχοιο κατάσχου κατέσχετο κατάσχῃται κατάσχοιτο κατασχέσθω κατασχόμενος κατασχέσθαι κατασχομένη κατεσχόμεθα κατασχώμεθα κατασχοίμεθα ------- κατασχόμενον κατέσχεσθε κατάσχησθε κατάσχοισθε κατάσχεσθε κατέσχοντο κατάσχωνται κατάσχοιντο κατασχέσθων/ κατασχέσθωσαν 5
Ο Αόριστος β του ρήματος ἔχω παρουσιάζει τις εξής ιδιομορφίες : 1. Η υποτακτική του αορίστου β τονίζεται στη λήγουσα (σχῶ) και στην προπαραλήγουσα (σχῶμεν) και περισπάται. Όταν όμως είναι σύνθετη τότε ο τόνος ανεβαίνει (παράσχω). 2. Η ευκτική του αορίστου β είναι σχοίην/σχοίης/σχοίη/σχοίημεν-σχοῖμεν/σχοίητε-σχοῖτε/σχοίησαν-σχοῖεν. Όταν όμως είναι το ρήμα είναι σύνθετο, η ευκτική σχηματίζεται κανονικά (παράσχοιμι). 3. Το β ενικό της ενεργητικής προστακτικής του αορίστου β είναι σχές. Σύνθετο ανεβάζει τον τόνο : επίσχες. 4. Το β ενικό της μέσης προστακτικής του αορίστου β είναι σχοῦ. Σύνθετο ανεβάζει τον τόνο μόνο με δισύλλαβη πρόθεση : κατάσχου, παράσχου, προσσχοῦ του ρήματος προσέχομαι. 6