Καλησπέρα σε όλους και συγχαρητήρια για την άδεια που έχουμε να βρισκόμαστε εδώ, μαζί με τους προγόνους μας, για να συμμετέχουμε στην πιο φωτεινή μέρα του μήνα, στη Μηνιαία Δέηση ευχαριστίας. Σήμερα θα ήθελα να σας μιλήσω περισσότερο για το πνεύμα της έννοιας: Το μυστικό της ευτυχίας είναι να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους, που είναι ένα από τα βασικά μηνύματα της διδασκαλίας του Μέισου-Σάμα. Υπάρχει μια τάση τον τελευταίο καιρό να ακούμε συχνά τις έννοιες αλτρουιστικές πράξεις και εθελοντισμός. Μέχρι και διαφημιστικά σλόγκαν προώθησης προϊόντων βλέπουμε στα media. Όλα αυτά είναι πολύ καλύτερα σε σχέση με παλιότερα, που οι αλτρουιστικές πράξεις ήταν για τους προσκόπους και τους γραφικούς. Ο εθελοντισμός στη Ελλάδα ωστόσο, είναι μια έννοια σε βρεφικό επίπεδο ακόμα. Υπάρχουν άνθρωποι που λαμβάνουν μέρος σε εθελοντικές δράσεις και όταν συναντήσουν κάποια καθυστέρηση στο φανάρι θα κορνάρουν πρώτοι βρίζοντας τον μπροστινό τους. Ή ακόμα χειρότερα είναι εθελοντές αλλά μισούν, έχουν αρνητικά συναισθήματα για τον αδερφό τους, τον γείτονα τους ή το κράτος. Τι σημαίνει τελικά εθελοντισμός και αλτρουιστικές πράξεις; Ψάχνοντας στο ίντερνετ βρήκα ποια είναι η γενική αντίληψη που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα. Παρακάτω σας παραθέτω κάποιες ενδεικτικές απόψεις: «Εθελοντισμός είναι η αυθόρμητη, ενσυνείδητη και ανιδιοτελής προσφορά της ανθρώπινης ενέργειας για τη θεραπεία της ανάγκης του πλησίον». «Στη σύγχρονη εποχή ο εθελοντισμός έχει καθιερωθεί ως ο θεσμός εκείνος, που συμβάλει στην αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων και καλείται να αναπληρώσει τα κενά που δημιουργεί η αδυναμία του κράτους και οι μηχανισμοί της αγοράς». «Αρκετοί διαχωρίζουν τον εθελοντισμό σε επίσημο και ανεπίσημο. Ο επίσημος εθελοντισμός αφορά την προσφορά, για παράδειγμα, προς μία μη κυβερνητική οργάνωση ή ένα ίδρυμα. Ο ανεπίσημος εθελοντισμός αφορά την προσφορά σε περισσότερο προσωπικό επίπεδο, βοηθώντας για παράδειγμα κάποιον ηλικιωμένο στο δρόμο. Σε γενικές γραμμές, ο όρος εθελοντισμός αναφέρεται στην ηθελημένη παροχή υπηρεσιών για κάποιο κοινωφελή σκοπό».
«Συχνά ο εθελοντισμός καλλιεργείται σε παγκόσμια γεγονότα, όπως για παράδειγμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τέτοιου είδους 'χρήσεις' του εθελοντισμού έχουν στο παρελθόν προκαλέσει αντιδράσεις, καθώς αρκετοί μιλούν για εκμετάλλευση του και αντιμετώπιση των εθελοντών ως 'δωρεάν εργατικά χέρια'». Είναι όλα τα πιο πάνω αυτό που μας διδάσκει ο Μέισου-Σάμα σχετικά με την έννοια της προσφοράς, των αλτρουιστικών πράξεων; Συνεχίζοντας την έρευνα μου στο ίντερνετ βρήκα το εξής άρθρο: «Το αίσθημα της αλληλεγγύης υποστηρίζεται ότι το φέρνουμε μαζί μας. Δεν είναι κάτι που μαθαίνουμε μόνο από τους γονείς και το περιβάλλον μας. Στο πλαίσιο ψυχολογικών πειραμάτων που διεξάχθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Stanford παρατηρήθηκε ότι παιδιά 2 ετών συμπεριφέρονταν αλτρουιστικά μεταξύ τους. Το ένα παιδί βοηθούσε το άλλο στην διεκπεραίωση του πειράματος χωρίς καν να τους έχει ζητηθεί. Έτσι οι ερευνητές υποστηρίζουν πως τα συναισθήματα της αλληλεγγύης και του αλτρουισμού είναι έμφυτα στον άνθρωπο. Συγκεκριμένα, έπειτα από πενταετή παρατήρηση των συνηθειών 846 εθελοντών, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι, όταν οι συμμετέχοντες αντιμετώπιζαν αγχωτικές καταστάσεις (προβλήματα υγείας, οικονομικές δυσκολίες, ανεργία κτλ), ενώ ταυτόχρονα συνήθιζαν να βοηθούν το διπλανό τους, είχαν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν σοβαρά προβλήματα υγείας από εκείνους που δεν ήταν ιδιαίτερα αλληλέγγυοι. Περισσότερη αλληλεγγύη και αλτρουιστικές πράξεις μειώνουν λοιπόν τα προβλήματα υγείας που συνδέονται με το άγχος». Διαβάζοντας αυτό το άρθρο θυμήθηκα τι μας λέει ο Μέισου-Σάμα στη Διδασκαλία «Τι είμαι». Σας παραθέτω μερικά αποσπάσματα από τη συγκεκριμένη διδασκαλία: «Πρώτα, θα ήθελα να περιγράψω την πνευματική τάση που είχα πάντοτε μέσα μου. Από τότε που ήμουν μικρός ήθελα να κάνω τους άλλους ευτυχισμένους, έτσι πάντοτε επικεντρωνόμουν στη σκέψη του πώς μπορώ να βοηθήσω τους άλλους για να γίνουν πραγματικά ευτυχισμένοι.» Παρακάτω γράφει «Από τότε που ήμουν μικρός ήθελα να κάνω τους άλλους ευτυχισμένους, έτσι πάντοτε επικεντρωνόμουν στη σκέψη του πώς μπορώ να βοηθήσω τους άλλους για να γίνουν πραγματικά ευτυχισμένοι» «Πιστεύω ότι ένα από τα πράγματα που με βοηθούν περισσότερο να μπορώ να απολαμβάνω την ευτυχία που αισθάνομαι σήμερα είναι η πνευματική μου νοοτροπία. Για το λόγο αυτό πάντα λέω και γράφω Αν δεν
κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους, δεν μπορούμε να γίνουμε κι εμείς ποτέ πραγματικά ευτυχισμένοι». «Είμαι σίγουρος ότι ο μεγαλύτερος στόχος της Εργασίας μας, η πραγμάτωση του παραδείσου πάνω στη γη, μπορεί να επιτευχθεί όταν αυτός ο τρόπος σκέψης θα έχει διαδοθεί και θα είναι κοινός στις διάνοιες όλων των ανθρώπων στη γη». Στην διδασκαλία «Το κίνημα μας και η κοινωνική πρόνοια» μας δίνει μια πραγματική, ουσιαστική τοποθέτηση σχετικά με το σωστό πνεύμα του Αλτρουισμού και του Εθελοντισμού. Μας καθοδηγεί γράφοντας: «Οι άνθρωποι συχνά με ρωτούν γιατί το κίνημά μας δεν δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στις φιλανθρωπίες και στην κοινωνική εργασία. Αν και οι πνευματικές δραστηριότητες και η κοινωνική πρόνοια μπορεί να φαίνεται ότι έχουν σε μεγάλο βαθμό τους ίδιους στόχους και σκοπούς, αυτές είναι στην πραγματικότητα δυο αρκετά διαφορετικοί τομείς. Ο πρώτος ασχολείται κυρίως με την ανάπτυξη των πνευματικών ιδιοτήτων του ανθρώπου ενώ ο δεύτερος ασχολείται κυρίως με τη φυσική ευημερία του ατόμου. Φυσικά, είναι γεγονός ότι πολλές μεγάλες πνευματικές οργανώσεις ασχολούνται με φιλανθρωπίες, έτσι έχει γίνει κοινό πιστεύω ότι όλες οι θρησκείες πρέπει να είναι ενεργές σ αυτόν τον τομέα. Στην παρούσα κατάσταση της κοινωνίας μας, όπου υπάρχουν τόσοι πολλοί άτυχοι άνθρωποι, είναι πολύ καλό το ότι κάποιες εκκλησίες παρέχουν τέτοιες υπηρεσίες, γιατί είναι πιο αποτελεσματικό και μακροπρόθεσμο το να υπάρχει κάποιο φιλοσοφικό υπόβαθρο στις φιλανθρωπίες. Ο σκοπός της εργασίας μας διαφέρει στο ότι είναι μια μοναδική υπηρεσία. Ενώ η υλική βοήθεια χρειάζεται όπου υπάρχει δυστυχία και ασθένεια, είναι μια μέθοδος που ασχολείται περισσότερο με το αποτέλεσμα παρά με την αιτία και δεν μπορεί να προσφέρει θεραπεία διαρκείας. Με σκοπό να επιλύσουμε το πρόβλημα, πρέπει να εξαλείψουμε τη βασική του αιτία. Πού βρίσκεται η αιτία; Βρίσκεται μέσα στην ατομική συνείδηση. Συνεπώς η λύση βρίσκεται στην αφαίρεση των αρνητικών στοιχείων από τη συνείδηση του ατόμου, έτσι ώστε αυτή να ακτινοβολεί θετικά. Ο στόχος του Τζορέι είναι η πλήρης μεταμόρφωση της συνείδησης, που αντανακλάται φυσικά σ ολόκληρο το σώμα και στη βελτίωση των συνθηκών ζωής. Πολλοί άνθρωποι βιώνουν θαυματουργά αποτελέσματα από το Τζορέι, μερικοί αναρρώνουν γρήγορα από ασθένειες, άλλοι διασώζονται από οικονομικές δυσκολίες κι άλλοι ακόμα προστατεύονται
από καταστροφές. Ο αριθμός τέτοιων περιπτώσεων αυξάνεται καθημερινά και όταν διαβάζουμε τις μαρτυρίες που γράφτηκαν εθελοντικά από ευγνωμοσύνη, συγκινούμαστε βαθιά. Αρκετοί καταμαρτυρούν ότι αν δεν υπήρχε το Τζορέι, μπορεί να χρειαζόντανε να καταφύγουν στις υπηρεσίες δημόσιας πρόνοιας. Οι γιατροί μιλούν για προληπτική ιατρική. Μπορεί να ονομάσουμε την εργασία μας προληπτική φιλοσοφία. Το ιδανικό μας είναι να εργαζόμαστε για μια κοινωνία στην οποία οι υπηρεσίες δημόσιας πρόνοιας θα είναι άχρηστες. Μόνο όταν πραγματωθεί μια τέτοια κοινωνία τότε θα έχουμε έναν πραγματικά πολιτισμένο κόσμο. Πιστεύουμε ότι ένας τέτοιος κόσμος είναι στο Σχέδιο του Θεού και σίγουρα θα πραγματοποιηθεί». Πως μπορούμε λοιπόν να υλοποιήσουμε τις παραπάνω διδασκαλίες; Στη διδασκαλία που διαβάστηκε σήμερα ένα σημείο με ευαισθητοποιεί περισσότερο: «Στην καθημερινή ζωή πρέπει ν ανανεώνουμε τις ελπίδες στις καρδιές των ανθρώπων.» Πριν λίγο καιρό σε ένα βράδυ ανησυχίας και δυσκολίας να κοιμηθώ έκανα την άσκηση του Σόνεν παραδίδοντας τους προγόνους που εκδηλώνονταν εκείνη τη στιγμή. Μόλις τελείωσα ήρθε η ιδέα. Τι μπορώ να κάνω περισσότερο να βοηθήσω τους κατοίκους της Ελλάδας. Η ιδέα ήταν η σωτηρία μέσω του ωραίου. Μία σκέψη πάνω στη διδασκαλία του Μέισου- Σάμα που διαβάσαμε πιο πάνω «πλήρης μεταμόρφωση της συνείδησης, που αντανακλάται φυσικά σ ολόκληρο το σώμα και στη βελτίωση των συνθηκών ζωής». Αυτό χρειαζόμαστε να μεταμορφώσουμε τις συνειδήσεις μας μέσω του ωραίου. Έτσι ευχαρίστησα το Θεό, τον Μέισου-Σάμα και τους προγόνους μου και κοιμήθηκα. Την επόμενη μέρα ξεκίνησε η δράση. Το πιο κάτω κείμενο είναι πως μπορεί να υλοποιηθεί αυτή η ιδέα και έχεις ήδη αναρτηθεί στην ιστοσελίδα μας και στο face book. «Σας προσκαλώ και σας προκαλώ σε μια εκδήλωση επανάστασης στη μιζέρια, στη γκρίνια, στην ηττοπάθεια, στην κατάθλιψη. Από 1η έως 30 Απριλίου στο Κέντρο Τζορέι (Ομήρου 25, Ν. Ηράκλειο) καθημερινά από τις 5μμ-8μμ, θα φτιάχνουμε μίνι-ικεμπάνες (λουλούδια φωτός). Στόχος αυτής της δράσης είναι να μεταδώσουμε χαρά και αγάπη τόσο σε αυτούς που θα φτιάξουν τις συνθέσεις όσο και σε αυτούς που θα τις δεχτούν, οικείους ή άγνωστους, καθώς και να ανεβάσουμε τις δονήσεις σε όποιο χώρο βρίσκονται οι συνθέσεις. Τα λουλούδια είναι όμορφα από τη
φύση τους. Εμποτισμένα όμως με συναισθήματα αγάπης, ευγνωμοσύνης και προσφοράς γίνονται πραγματικά εργαλεία μετουσίωσης των αρνητικών σκέψεων και καταστάσεων σε αισιοδοξία και ευκαιρίες. Είναι καιρός να αναδείξουμε τον παράδεισο που έχουμε μέσα μας, να αναδείξουμε πόσο παραδεισένια είναι η Ελλάδα ενάντια σε οποιαδήποτε άλλη άποψη. Ελάτε μαζί με τις οικογένειες και του φίλους σας να φτιάξουμε συνθέσεις λουλουδιών και να γίνουμε μεταδότες φωτός αγάπης και χαράς. Ελάτε να κάνουμε τις θεωρίες πράξη και να προκαλέσουμε τις ευκαιρίες για μια καλύτερη ζωή για όλους». Αυτό που παρατηρώ γύρω μου είναι ανθρώπους με υπέροχα μυαλά και παγωμένες καρδιές. Διαβάζουμε όμορφα σοφά μηνύματα σε βιβλία, στο ίντερνετ, παρακολουθούμε σεμινάρια αυτογνωσίας και προσωπικής εξέλιξης. Ολοι ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε με το μυαλό μας, αλλά η καρδιά μας είναι κλειστή και δεν έχουμε θέληση για δράση. Καιρός είναι να ζεστάνουμε τις καρδιές μας, γιατί μόνο έτσι θα έχει το Σόνεν μας δύναμη. Πιστεύω ότι μέσα από τη συγκεκριμένη δράση θα πράξουμε την καθοδήγηση «να είμαστε Πρωτοπόροι στη Σωτηρία ενός άλλου ανθρώπου» με τον ποιο ευχάριστο τρόπο. Μέσα από την κίνηση με τα λουλούδια στόχος μας είναι να καλλιεργήσουμε το αληθινό πνεύμα της αλτρουιστικής πράξης και του εθελοντισμού που είναι να κάνουμε το καλό για το ίδιο το καλό, να δίνουμε χαρά για την ίδια τη χαρά σε κάθε περίπτωση, σε κάθε κατάσταση. Θα δώσουμε χαρά όχι μόνο σε όσους γνωρίζουμε αλλά και σε ανθρώπους που δεν έχουμε γνωρίσει ακόμα. Θα δώσουμε λουλούδια φωτός με τη σκέψη ότι τα δίνουμε μαζί με όλους τους προγόνους μας και ευχόμαστε τη σωτηρία του ατόμου που τα δέχεται καθώς και όλων των προγόνων του. Ο Μέισου-Σάμα μας τονίζει:«ξέρουμε ότι θα είναι πιο ευτυχείς εκείνοι που θα κάνουν μεγάλο αριθμό αξιέπαινων πράξεων. Φαντάζεστε τι λαό και τι έθνος θα είχαμε, αν όλοι οι άνθρωποι ήταν ενωμένοι για να κάνουν το καλό; Ένα τέτοιο κράτος θα ήταν πόλος με παγκόσμιο σεβασμό. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα κομμάτι του Επίγειου Παράδεισου, μιας κι ο χρόνος θα εξαφάνιζε κάθε πρόβλημα ηθικής, κάθε αρρώστια, κάθε φτώχεια και κάθε σύγκρουση. Θα ήταν σαν «να κτυπάς με το σφυρί στο πάτωμα»: Ο ήχος δεν μπορεί να λείψει».
Λοιπόν δεσμευόμαστε σήμερα, τώρα να δράσουμε με δυνατό Σόνεν ώστε η Ελλάδα να γίνει κομμάτι του Επίγειου Παραδείσου; Από ποιο σημείο κάνουμε τις αλτρουιστικές μας πράξεις; Να θυμόμαστε πάντα τη θεϊκή σπίθα που έχουμε μέσα μας, και να επικοινωνούμε με τους γύρω μας από αυτό το σημείο. Τότε είναι που οι εκδηλώσεις του παραδείσου θα εκδηλώνονται μπροστά μας Ας εμβαθύνουμε λοιπόν και ας γίνουμε φωτεινά παραδείγματα αληθινών αλτρουιστών ανθρώπων συνδεόμενοι και ευχαριστώντας τον Ύψιστο Θεό, τον Μεσσία Μέισου-Σάμα και όλους τους προγόνους μας. Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.