Παράδειγμα προς αποφυγή το κοινωνικό μοντέλο της Γαλλίας Η Γαλλία θεωρείτο μέχρι πριν λίγα χρόνια ένα αρκετά κοινωνικά φιλελεύθερο κράτος, έχοντας πολύ καλούς βαθμούς ισότητας των δύο φύλλων και αυτοδιάθεσης του ανθρώπινου σώματος και σεξουαλικότητας, και ταυτόχρονα αρκετά ισορροπημένο χωρίς ακρότητες. Αυτό άρχισε να αλλάζει από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία ο τριτοκοσμικός σοσιαλιστής Ολαντ αφού αυτός έδωσε τεράστια δύναμη σε ακραίες φεμινίστριες η ιδεολογία των οποίων είναι πρωτίστως η πλήρης ικανοποίηση της ΛΟΑΤΚΙ ατζέντας-με ότι ακρότητες συνεπάγεται πλέον αυτό- και ταυτόχρονα ένας νεοπουριτανισμός, με φεμινιστικό political correct προσωπείο, σε ότι αφορά τον straight κόσμο. Ο Ολάντ νομοθέτησε αρχικά υπέρ του γάμου ομοφυλοφίλων (με τον οποίον εμείς συμφωνούμε) αλλά και υπέρ της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια που είναι ένα αμφιλεγόμενο μέτρο, προκαλώντας πολλές αντιδράσεις στο εσωτερικό της Γαλλικής κοινωνίας. Δεν περιορίστηκε εκεί καθώς έπειτα απαγόρευσε στους Γάλλους να κάνουν σεξ με εκδιδόμενες γυναίκες, με τους παραβάτες να πηγαίνουν στο αυτόφωρο, και να κάνουν υποχρεωτικά προπαγανδιστικά μαθήματα κατά της πορνείας ώστε να συνετιστούν! Η πορνεία μάλιστα έγινε παράνομη μόνο για τους άντρες που πηγαίνουν με τις πόρνες (όχι και για ομοφυλόφιλους που κάνουν το ίδιο με άντρες) και όχι για τις ίδιες τις πόρνες, στη νεομαρξιστική λογική ότι αυτές είναι άβουλα θύματα τις κοινωνίας και φταίνε οι βιαστές άντρες που τις εκμεταλλεύονται Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι ο φεμινιστής Ολάντ ελάχιστο
σεβασμό έδειξε στο γυναικείο φύλο, αν κρίνουμε από τη δική του προσωπική ζωή και πως τη διαχειρίστηκε. Και όμως υπήρξαν ανόητοι άνθρωποι που στήριξαν τις ιδέες του και ψήφισαν υπέρ αυτού του νόμου Τη σκυτάλη από τον αποτυχημένο πρόεδρο Ολάντ πήρε ο Μακρόν ο οποίος είναι μεν φιλελεύθερος οικονομικά και ευρωπαϊστής, αλλά είναι ταυτόχρονα και ένας πλασιέ της ιδεολογίας φεμινιστριών και ΛΟΑΤΚΙ οργανώσεων, καθώς το κόμμα του είναι «σφηκοφωλιά» σκληροπυρηνικών φεμινιστριών. Έτσι λοιπόν-πάντα στη λογική του νεοπουριτανισμού- ένα από τα πρώτα μέτρα που πήρε ήταν να απαγορεύσει το «καμάκι» στους Γαλλικούς δρόμους δια τσουχτερού προστίμου! Αυτός ο νόμος δεν τιμωρεί μόνο μια άσεμνη ή χυδαία ενέργεια (που θα ήταν δικαιολογημένο), αλλά και ένα απλό σφύριγμα ή κοπλιμέντο σε μια περαστική γυναίκα! Ταυτόχρονα η Γαλλία κυλάει σιγά, σιγά στην υστερική λογική πως κάθε κοπλιμέντο, αναφορά ή παραπομπή από άντρα στη γυναικεία ομορφιά είναι σεξισμός (!), οπότε και είναι ανεπίτρεπτο να ακούγεται δημοσίως. Πρόσφατα παραδείγματα ήταν πχ. ένας Γάλλος δημοσιογράφος που κανιβαλίστηκε από διάφορους political correct επειδή αστειεύτηκε με μια ποδοσφαιρίστρια που βραβεύτηκε σε μια εκδήλωση, ρωτώντας την αν θέλει να χορέψει έναν σέξι χορό
(tweerking) Ακόμα μεγαλύτερο πανικό προκάλεσε μια απλή δήλωση ενός γνωστού συγγραφέα ότι προτιμάει να σχετίζεται με μικρότερες γυναίκες, παρά με αυτές της ηλικίας του. Το σεξιστικό έγκλημά» του ήταν τέτοιο που αντέδρασαν δυναμικά ακόμα και γυναίκες στελέχη της κυβέρνησης του Μακρόν! Το τελευταίο «επεισόδιο» παίζεται τώρα με τον νέο νόμο που είναι στα σκαριά να περάσει με τον οποίον καταργούνται από όλα τα κρατικά έγγραφα της χώρας οι λέξεις «πατέρας» και «μητέρας» και που θα αντικατασταθούν από «γονέας 1» και γονέας 2», ώστε να μην θίγονται τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια που έχουν υιοθετήσει παιδιά Αυτό έγινε με βασικό επιχείρημα πως τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών αντιμετωπίζουν διακρίσεις και μπούλινγκ και ειδικά στο σχολείο. Με λίγα λόγια παραδέχονται ότι η Γαλλική κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να αποδεχθεί κάτι τέτοιο, αλλάβυθισμένοι στις ιδεοληψίες τους- πάνε να διορθώσουν το ένα λάθος που έκαναν με ένα δεύτερο! Αυτό όμως, τουλάχιστον με τον τρόπο που έγινε, είναι κάτι παραπάνω από ένα μικρής σημασίας γραφειοκρατικό μέτρο, αλλά δείχνει ξεκάθαρα κατά πρώτον την κυριαρχίας μιας μικρής μειοψηφίας επάνω στη straight πλειοψηφία. Ακόμα χειρότερα-καταργώντας τυπικά τις λέξεις «μητέρα» και «πατέρας»- ο νόμος αυτός συμβολίζει μια διάρρηξη των οικογενειακών δεσμών και υπογραμμίζουμε πως αυτή η ιδιότυπη διάρρηξη των οικογενειακών δεσμών ή και η υποβάθμιση ή κατάργηση των φύλων είναι αιτήματα στην ατζέντα των ΛΟΑΤΚΙ οργανώσεων. Αυτή τη διάρρηξη των οικογενειακών σχέσεων την πρεσβεύει ο Μαρξισμός και την είχαν επιχειρήσει στο παρελθόν κάποια κομμουνιστικά καθεστώτα, αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Αυτό το έκαναν τότε στη λογική πως «το κόμμα και ο σοσιαλισμός πάνω απ όλα», ώστε να ενισχύσουν τον αυταρχισμό τους.
Μήπως λοιπόν και εδώ πάει να γίνει μεθοδευμένα κάτι ανάλογο και να χτιστεί ένας ιδιότυπος political correct αυταρχισμός με δημοκρατικό προσωπείο ; Μήπως αυτός ο αυταρχισμός πάει να γίνει στη λογική ότι «εμείς είμαστε- και καλά- οι προοδευτικοί που κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια, οπότε και απαγορεύεται να διαφωνείτε μαζί μας» ; Αρχίζουμε να φοβόμαστε δηλαδή μήπως μας προετοιμάζουν μια «αυτιστική» political δημοκρατία, με προοδευτικό προσωπείο, όπου μόνο συγκεκριμένες απόψεις θα μπορούν να ακούγονται και να διατυπώνονται! Θα μου πείτε τώρα, γιατί ασχολείστε τόσο πολύ με τη Γαλλία ; Ασχολούμαστε διότι αυτό το αμφιλεγόμενο κοινωνικό μοντέλο δεν αφορά μόνο τη Γαλλία, αλλά και άλλες δυτικές χώρες όπως η Σουηδία, ο Καναδάς, η Ισλανδία, η Ιρλανδία, αλλά και εν μέρη τις ΗΠΑ. Οπότε ποιος μας λέει ότι κάποια στιγμή δεν θα το δούμε και στην Ελλάδα, αν και τελείως έξω από την κουλτούρας μας ; Ο ΤΖΑΣΤΙΝ ΤΡΙΝΤΟ ΜΕ ΔΥΟ ΤΡΑΒΕΣΤΙ Ειδικά στον Καναδά ο κρυφό-gay πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό είναι ακόμα πιο ακραίος και αυταρχικός του Μακρόν, συν ότι άφησε τελείως ελεύθερη και τη χασισοποτεία, υποθέτω για να μην αντιδρούν και πολύ οι μαστουρωμένοι Καναδοί
στο μεγαλείο της πολιτικής του! Η ουσία είναι ότι πλέον αρκετός κόσμος, αλλά και επιστήμονες, σε Ευρώπη και Αμερική φωνάζουν για να μπει ένα φρένο στη ΛΟΑΤΚΙ εκτράχυνση (και μαζί και στις φεμινίστριες που εκφράζουν φανατικά αυτό το κίνημα) και σε αυτές τις οργανώσεις που έχουν εξελιχθεί πια σε τερατούργημα της πολιτικής ορθότητας με όσα κάνουν και πρεσβεύουν. Τα κράτη και τα ΜΜΕ δυστυχώς κωφεύουν και το χειρότερο είναι ότι μπορεί από όλο αυτό να καταστραφούν ψυχολογικά και βιολογικά και παιδιά από τη στιγμή που υπάρχει μια οργανωμένη προσπάθεια ακόμα και από τρανς, τραβεστί και λοιπούς να επιβληθούν σε μικρά παιδάκια. Δείτε ενδεικτικά τους συνδέσμους παρακάτω και θα καταλάβετε http://taairetika.gr/%ce%b1%cf%80%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%8 5%CF%84%CE%BF- %CE%AD%CF%86%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BE%CE%B1%CE%BD- %CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%AE- %CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CF%83%CF%84%CE%AF-%CE%B3%CE%B9/ https://www.diaforetiko.gr/travesti-benoun-se-nipiagogia-ke-ka noun-se-pedakia-2-eton-mathima-sexoualikis-diapedagogisis/ https://www.diaforetiko.gr/travesti-benoun-se-nipiagogia-ke-ka noun-se-pedakia-2-eton-mathima-sexoualikis-diapedagogisis/ http://redskywarning.blogspot.com/2018/03/blog-post_28.html Από την άλλη θα πρέπει να διαχωρίσουμε τις οργανώσεις ΛΟΑΤΚΙ και τις ακρότητές τους από τον απλό ομοφυλόφιλο που δεν μας φταίει σε τίποτα και που θα πρέπει να συνεχίσουμε να εμποδίζουμε κάθε διάκριση εναντίον του και να στηρίζουμε τα δικαιώματά του. Ωστόσο από την άλλη τα δικαιώματα κάποιου σταματούν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα άλλων και ειδικά όταν οι άλλοι είναι παιδιά. Επίσης όλα αυτά δεν σημαίνουν σε καμία περίπτωση ότι η λύση
σε αυτά και άλλα προβλήματα (όπως το μεταναστευτικό) είναι ο Ρωσοκινέζικος φασισμός και η Ρωσόδουλη ακροδεξιά τύπου Λεπέν και Χρυσής Αυγής. Θα ήταν σαν να βλέπαμε στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τη ναζιστική Γερμανία ως λυτρωτή για τα προβλήματα και τις στρεβλώσεις που αντιμετώπιζε η Ευρώπη! Θα πρέπει όμως να καταλάβουν οι πάντες στη δύση ότι αυτές οι πρακτικές και νοοτροπίες δεν είναι παρά «βούτυρο στο ψωμί» της ακροδεξιάς και όλων των αντιευρωπαϊστών για να χτυπούν τη φιλελεύθερη δημοκρατία. Από την άλλη και οι λαοί θα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν χρειαζόμαστε ακραίες δυνάμεις και φασιστικές χώρες για να μας σώσουν και ότι με αγώνα και προσπάθεια μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας μόνοι μας.